Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ 27/3/2011 ΣΠΙΘΑΣ ΧΑΝΙΩΝ ΓΙΑ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΟ-ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΣΚΕΨΗ


ΒΑΣΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ της ΣΠΙΘΑΣ

Οι θέσεις για το οργανωτικό σχήμα της ΣΠΙΘΑΣ που μας στάλθηκαν από τον  κ. Δημητροκάλη δυστυχώς επιβεβαίωσαν τους φόβους που είχαμε εκφράσει στις 14 Μαρτίου.

Δύο είναι τα χαρακτηριστικά των θέσεων αυτών.

Το πρώτο είναι η προσπάθεια να παρουσιαστεί ο Μίκης Θεοδωράκης ως ο Υπέρτατος Αρχηγός οι εκάστοτε αποφάσεις του οποίου δεν πρέπει να αμφισβητούνται, γιατί η ΚΙΝΗΣΗ του ανήκει. Στην προσπάθεια του αυτή ο εισηγητής χρησιμοποιεί εκφράσεις που μόνο έμπειροι αυλοκόλακες θα μπορούσαν να σκεφτούν με αποτέλεσμα να θίγει το κύρος του Θεοδωράκη, στο κάλεσμα και το όραμα του οποίου ανταποκριθήκαμε και κάνει τεράστια ζημιά στην ΚΙΝΗΣΗ μας.

Το δεύτερο είναι η προσπάθεια να μετατραπούν οι Σπίθες σε απλούς μεταφορείς - διαφωτιστές του λόγου του Μίκη Θεοδωράκη, καταλύοντας κάθε έννοια Άμεσης Δημοκρατίας.


Αναλυτικότερα τα πλέον εμφανή σημεία που αποδεικνύουν τα δύο παραπάνω χαρακτηριστικά είναι:

Στο Α μέρος στην 5η παράγραφο αναφέρει
«Τα βασικά φυσιογνωμικά πολιτικά στοιχεία της Κίνησης ορίζονται στη Διακήρυξη της  1-12-10, και στις επόμενες ομιλίες τού Μίκη Θεοδωράκη, που ακολούθησαν σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.  Μέσα, σε ένα σαφές πλαίσιο περιγράφονται οι Γενικές Κατευθύνσεις Δράσης για τον προσανατολισμό των πρωτοβουλιών των ομάδων και μελών της Κίνησης. 
Οι περαιτέρω ειδικότερες θεματικές ή συγκυριακές κατευθύνσεις, θα προκύπτουν απ' τις  πρωτοβουλίες του Μίκη, από τις ομάδες προγραμματικού έργου και από τις ζυμώσεις στην εσωτερική λειτουργία και δράση της Κίνησης.»
Είναι σαφές ότι οι ομάδες προγραμματικού έργου θα αποτελούνται έτσι από άτομα που ορίζει ο Μίκης Θεοδωράκης. Δεν εκλέγονται, με καμία διαδικασία.
Θα  είναι άνθρωποι  που εμπιστεύεται. Τα περί ζυμώσεων στην εσωτερική λειτουργία και δράση απλά χρυσώνουν το χάπι.

Οι διαθέσεις του εισηγητή αποκαλύπτονται αμέσως στην επόμενη παράγραφο την 6η όπου αναφέρει: «
Οι Δράσεις της Κίνησης είναι κυρίως Διαφωτιστικές, ώστε να απαντήσει η ίδια η κοινωνία στα προβλήματά της.»
Τόσο απλά. Δεν κρατά ούτε τα προσχήματα.

Στην 8η παράγραφο αποκαλύπτεται η άποψη του εισηγητή για τον σοφό Ηγέτη και τους πιστούς σε ρόλο προβάτων. Λέει χαρακτηριστικά.
«Η εμβέλεια του Διαφωτιστικού - Κινητοποιού Λόγου, ανάμεσα στα μέλη της Κίνησης, δεν θα οδηγεί μονόδρομα σε ακτιβιστικές αυταπάτες, ούτε σε αυτοδικαίωση αυθόρμητων μονομερειών και εμμονώνΘα επιδιωχθεί η οσμωτική αναβάθμιση τού συνδυασμού πράξης και κρυμμένου πλούτου, του πολιτικού λόγου τού Μίκη Θεοδωράκη, με διάθεση αλληλοδιδασκαλίας ανάμεσα στα μέλη και στη συνέχεια τού κοινωνικού συνόλου».
Δηλαδή τα μέλη της Σπίθας οφείλουν απλά να εκπαιδεύονται για να διαδίδουν στην κοινωνία «τον κρυμμένο πλούτο του πολιτικού λόγου του Μίκη Θεοδωράκη»!

Στο τέλος της  εισήγησης ολοκληρώνεται με την προσπάθεια του εισηγητή να καταργήσει στην ουσία την διαδικασία της Άμεσης Δημοκρατίας στις Σπίθες καλύπτοντας την προσπάθεια του με κολακείες προς τον Μίκη Θεοδωράκη.

«Πρέπει να γίνει απολύτως  κατανοητό ότι η κάθε Σπίθα δεν μπορεί μόνη της να αναζητήσει επιτυχείς τρόπους και τεχνικές εφαρμογής, και τις  «σωστές» προτεραιότητες, διαδικασίες και μεθόδους, τις οποίες ο καθένας στηρίζει στις δικές του εμπειρίες.  Πρέπει να γίνει αποδεκτή η πολιτική σύνθεση όλων αυτών, στα αναβαθμισμένα οραματικό λόγο και πολιτική πράξη του Μίκη Θεοδωράκη.
Δεν φτάνει μόνο η δίκαιη λαϊκή οργή, για την συμμετοχή στον αγώνα.  Ο Λαός χρειάζεται κι ελπίδα, που μόνο το εμπνευσμένο Όραμα και το πειστικό Πολιτικό Σχέδιο, τού Μίκη Θεοδωράκη προσφέρει. Η ισχυρή προσωπικότητά του μαγνητίζει και προκαλεί  μεγάλη λαϊκή κινητοποίηση, που γρήγορα θα γίνει πλειοψηφική, για να ακυρώσει την υποταγή των ξενόδουλων.»

Με λίγα λόγια όποιοι και αν είστε, σας θεωρούμε ανίκανους να σκέφτεστε και να αποφασίζετε. Οι αποφάσεις είναι αρμοδιότητα του Ηγέτη, στην προσωπικότητα του οποίου οφείλονται όλα!!!

Μπορεί οιοσδήποτε να μας εξηγήσει πώς τα παραπάνω συμβαδίζουν με τα λόγια του Μίκη, ο οποίος την  1η  Δεκεμβρίου έλεγε:   
«Ο πιο καλός και πιο γόνιμος προβληματισμός είναι ο συλλογικός. Εάν κατορθωθεί τελικά, όλες αυτές οι χιλιάδες ατομικές και συλλογικές προσπάθειες να συναντηθούν αντικειμενικά και υποκειμενικά στην ίδια κατεύθυνση, τότε αυτή η περίοδος της ιδεολογικής ζύμωσης, με επίκεντρο τους ανεξάρτητους πολίτες, μπορεί να καταλήξει σε συγκεκριμένες πρωτοβουλίες, ενέργειες, παρεμβάσεις με ομαδικό, ακόμα και δυναμικό χαρακτήρα, όλο και πιο συγκεκριμένης και ολοκληρωμένης μορφής, ώστε η θέληση του ανεξάρτητου πολίτη να καταστεί στοιχείο αλλαγής στην πορεία της χώρας, με ευεργετικό χαρακτήρα για τον Λαό και το Έθνος.»

Στο δεύτερο μέρος για την οργανωτική δομή, από την πρώτη παράγραφο αναφέρει ότι
«το οργανωτικό σχήμα στοχεύει στην διεύρυνση της συμμετοχής του ελληνικού Λαού στην λήψη των αποφάσεων, για την οργανωμένη πανελλήνια δράση σύμφωνα με τις αρχές της συμμετοχικής δημοκρατίας.»
Με ποιες διαδικασίες θα γίνει αυτό;
Με ποιόν τρόπο θα συμμετέχουν στις αποφάσεις αφού ο μόνος ρόλος των μελών είναι η διάδοση του λόγου του Ηγέτη;
Στο σημείο αυτό βέβαια για να μην ξεχνιόμαστε επαναλαμβάνει
 «ότι ο ελληνικός Λαός ανταποκρίνεται μαζικά στο κάλεσμα του Μίκη Θεοδωράκη».
Η μαζικότητα δηλαδή των Σπιθών οφείλεται στον Ηγέτη και μόνο.

Στην δεύτερη και τρίτη παράγραφο εμφανίζεται το θέμα της «ηλεκτρονικής δημοκρατίας» και ο όρος του καθοδηγητικού «κέντρου» το οποίο δεν εκλέγεται από κανένα!
Είναι η καθοδήγηση που διορίζει ο ηγέτης ! 
Ποιοι θα είναι αυτοί που θα μας έχουν καταχωρημένους και με ένα κωδικό «θα μας διενεργούν πολλαπλές ψηφοφορίες σε επίπεδο μελών, οργανώσεων, εργασιακών τομέων και γεωγραφικών περιοχών;»
Ποιοι θα ελέγχουν τα αποτελέσματα αυτής της ψηφοφορίας;
Λίγο πιο κάτω γίνεται ακόμη αποκαλυπτικότερος ο εισηγητής αναφέροντας ότι «Η πιο πολύτιμη δυνατότητα είναι οι άμεσες μαζικές συγκεντρώσεις ανυπακοής ή επιβολής  θέσεων, σε όλη την Χώρα».
Δηλαδή η Σπίθα των 10 έως 30 ατόμων θα εκφράζει την άποψή της με e-mail για ένα θέμα που ερωτάται από το «κέντρο».
Στη συνέχεια ένα διορισμένο στέλεχος θα την ενημερώνει ότι η πλειοψηφία αποφάσισε κάτι άλλο  που θα πρέπει να αποδεχτεί!
Σκέψεις και επιχειρήματα δεν χρειάζεται να ανταλλαγούν ανάμεσα στις Σπίθες. Ο θρίαμβος της Άμεσης Δημοκρατίας.

Στην 4η παράγραφο ξεκαθαρίζει ο εισηγητής ότι η κάθε Σπίθα μπορεί να οργανώνεται μέχρι το επίπεδο της επαρχίας ενός Νομού.
Δεν μπορεί δηλαδή να ασχολείται και να παίρνει αποφάσεις για θέματα που αφορούν τον Νομό ή την Περιφέρεια που ανήκει γεωγραφικά.
Αντέχει σε κριτική αυτή η άποψη;
Προτείνει τα μέλη που θα στελεχώνουν τις επιτροπές να έχουν τρίμηνη διάρκεια. Πριν προλάβουν να ασχοληθούν με τα θέματα του Συντονιστικού οργάνου θα πρέπει να αλλάξουν κιόλας!
Δεν μας ενημερώνει όμως ο εισηγητής, το «κέντρο», κάθε πότε θα αλλάζει; Αυτό προφανώς είναι ισόβιο εκτός και αν αλλάξει από τα πάνω. Άλλος ένας θρίαμβος της  Άμεσης  Δημοκρατίας…

Και γιατί ο εισηγητής τα θέλει όλα αυτά;

«Για την «αποφυγή σχηματισμού ενδιάμεσων συμβουλίων, και συντονιστικών επιτροπών, που κατασκευάζουν τοπικούς ματαιόδοξους παράγοντες, και περιορίζουν την αποτελεσματικότητα, θα επιτρέψει την αξιοποίηση όλων των μελών,  ιδιαίτερα σε ομάδες εργασίας εναλλασσόμενης σύνθεσης και μεταβλητού αντικειμένου.»

Και από τον κίνδυνο της  ματαιοδοξίας των στελεχών που θα ορίζονται από τα πάνω πως θα προστατευθούμε;
Ακόμη ένα εκπληκτικό στοιχείο που εμφανίζει αυτή η εισήγηση, είναι η  εντολή να εναλλάσσεται η σύνθεση στις ομάδες εργασίας των μελών και να μεταβάλλεται το αντικείμενο!
Ας υποθέσουμε ότι θα φτιάξουμε Σπίθα Υγειονομικών. Θα πρέπει να αλλάζουμε τα πρόσωπα κάθε 3 μήνες!  Ας το αποδεχτούμε αυτό. Το αντικείμενο όμως πώς αλλάζει; Θα ασχοληθούν οι υγειονομικοί στην πορεία π.χ. με θέματα Γεωργίας  ή Αθλητισμού;
Γιατί όμως ο εισηγητής υποβάλει τέτοιες προτάσεις; Κατά την άποψή μας είναι σαφές ότι δεν φιλοδοξεί οι Σπίθες να συζητούν και να καταλήγουν σε

«συγκεκριμένες πρωτοβουλίες, ενέργειες, παρεμβάσεις με ομαδικό, ακόμα και δυναμικό χαρακτήρα, όλο και πιο συγκεκριμένης και ολοκληρωμένης μορφής, ώστε η θέληση του ανεξάρτητου πολίτη να καταστεί στοιχείο αλλαγής στην πορεία της χώρας, με ευεργετικό χαρακτήρα για τον Λαό και το Έθνος.» όπως έλεγε ο Μίκης Θεοδωράκης στην Ιδρυτική Διακήρυξη.

Στην 6η παράγραφο τίθεται ο θεσμός της ανακλητότητας. Όχι βέβαια για το «κέντρο» ή τον υπεύθυνο του Οργανωτικού. Αυτοί δεν ανακαλούνται παρά μόνο με απόφαση από πάνω!
Η ανακλητότητα αφορά την ανάκληση του αντιπροσώπου μίας επιτροπής αν τον αμφισβητήσουν το 25% των μελών!!!
Εξαιρετική άποψη για την Άμεση Δημοκρατία. Το 25% μπορεί να ανακαλέσει τον εκπρόσωπο ο οποίος ίσως εκφράζει τις θέσεις του 75% …

Στο τρίτο μέρος που αφορά τον εσωτερικό κανονισμό λειτουργίας των Σπιθών ο εισηγητής στη δεύτερη παράγραφο μας δηλώνει ότι
 «Είναι σημαντικό  να αποφεύγεται η χαοτική λειτουργία που προκαλεί τόσο ο έντονος ακτιβισμός και ο «αυθόρμητος» διάλογος, όσο και ο γραφειοκρατικός σχολαστικισμός, που κουράζουν και αποθαρρύνουν την ζωντάνια της συμμετοχής των πολλών».
Δεν χρειάζεται να το αναλύσουμε περισσότερο. Ο κύριος σκοπός των μελών  είναι η διαφώτιση του κρυμμένου πλούτου που υπάρχει στον Πολιτικό λόγο του Μίκη.

Στην τέταρτη παράγραφο ο εισηγητής μας εξηγεί γιατί δεν πρέπει να έχουμε πάνω από 30 μέλη λέγοντας ότι 
«Ο αριθμός των μελών τής Σπίθας θα αποφεύγεται να είναι μεγάλος, ώστε να αποτρέπεται ο κίνδυνος  τής περιθωριοποίησης και αποστασιοποίησης πολλών απλών μελών από την ηγεμονική συμπεριφορά ηγετικών στελεχών.»
Δεν ανησυχεί ο εισηγητής για τις θέσεις που αποστέλλει και αποκαλύπτουν ένα μνημείο ηγεμονικής συμπεριφοράς και αντιδημοκρατικής νοοτροπίας, ανησυχεί μήπως φανεί κανένας Ηγεμόνας σε επίπεδο Επαρχίας!!

Καταλήγοντας πρέπει να πούμε ότι αν ο σκοπός του εισηγητή ήταν να μειώσει τον Μίκη Θεοδωράκη και να καταστρέψει την προσπάθεια της ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΠΟΛΙΤΩΝ, έφτιαξε το κατάλληλο κείμενο.
Δεν είναι όμως ο εισηγητής ο στόχος μας. Εμείς πιστεύουμε ότι η  ΚΙΝΗΣΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ είναι ανάγκη του ελληνικού Λαού και θα βρει τον δρόμο της, στηριζόμενη στην Ιδρυτική Διακήρυξη της 1ης Δεκεμβρίου. Αυτή ήταν  η αιτία που δημιουργήθηκαν οι Σπίθες και όχι η προσωπική γοητεία ενός σεβαστού και καταξιωμένου ατόμου.
Ο Μίκης Θεοδωράκης στην ιδρυτική του διακήρυξη μας κάλεσε με τα εξής λόγια:

«Με την εξαγγελία για τη δημιουργία ενός Κινήματος Ανεξάρτητων Πολιτών δεν αποσκοπώ στον σχηματισμό ενός κόμματος ούτε ενός οργανωμένου λαϊκού κινήματος με οργανώσεις, μέλη και ηγεσία. Το μοναδικό μου κίνητρο είναι να βοηθήσω να δημιουργηθεί ένα κίνημα και μια ζύμωση ιδεών, ανεξάρτητα και μακριά από το υπάρχον πολιτικό-κομματικό κατεστημένο, με επίκεντρο τον ανεξάρτητο πολίτη, που αισθάνεται την ανάγκη να αντιδράσει στο σημερινό αδιέξοδο και να συμβάλει με τις όποιες δυνάμεις του στην έξοδο της πατρίδας μας από τη βαθιά κρίση στην οποία μάς οδήγησε η διεθνής κρίση του καπιταλισμού …»

«Γι' αυτό θα πρέπει ο κάθε ανεξάρτητος πολίτης να προβληματιστεί σοβαρά και υπεύθυνα έως ότου ανακαλύψει τι ακριβώς μας συμβαίνει, πού βρισκόμαστε και γιατί βρισκόμαστε εδώ που βρισκόμαστε, καθώς και σε ποιες δυνάμεις και με ποιους τρόπους θα πρέπει να στηριχτούμε. Κι ακόμα, πώς εμείς μόνοι μας, ο ένας με τον άλλο, θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε τη δύναμη που θα μας σώσει. Φτάνει να δούμε ποιοι είναι σήμερα οι εχθροί μας. Οι εχθροί του Λαού και της πατρίδας μας.
Με λίγα λόγια, πιστεύω ότι βρισκόμαστε στην περίοδο που θα πρέπει όλοι μαζί να σκεφτούμε. Να μελετήσουμε, να πληροφορηθούμε, να ψάξουμε και να αποφασίσουμε.»

«Αυτούς που συμφωνούν μαζί μου, τους καλώ να σχηματίσουν ανεξάρτητες Επιτροπές Πρωτοβουλίας στους χώρους που ζουν, εργάζονται και σπουδάζουν, με σκοπό την ενημέρωση, τον προβληματισμό αλλά και τη δραστηριοποίηση και την πραγματοποίηση παρεμβάσεων με όποια και όσα μέσα διαθέτουν.
Σε ένα μελλοντικό στάδιο, αυτές οι διάσπαρτες Επιτροπές θα πρέπει να προσπαθήσουν να έχουν επαφή η μία με την άλλη, ώστε να συντονιστούν οι δράσεις τους, για να φτάσουμε στο επίπεδο δημιουργίας Επιτροπών Πρωτοβουλίας που να καλύπτουν ένα τομέα εργασίας, μια σχολή, μια συνοικία, μια πόλη, ακόμα και μια περιοχή.»

Αυτά ήταν τα λόγια του Μίκη Θεοδωράκη που έφεραν τον κόσμο στην Σπίθα.  Η μεγάλη του ιστορία και οι προσωπικές του θυσίες για ολόκληρες δεκαετίες,  του έδωσαν το κύρος και κατά συνέπεια την δυνατότητα να προβάλλει τις θέσεις αυτές πλατιά σε όλο τον κόσμο.
Ο κόσμος της ΣΠΙΘΑΣ συσπειρώθηκε κυρίως ακούγοντας το ΤΙ ΕΙΠΕ και όχι εξ αιτίας μόνο της αγάπης που του τρέφει λόγω του μεγάλου έργου που έχει προσφέρει στη χώρα και τον Λαό μας.
Τρανό παράδειγμα είναι το γεγονός ότι μόνο ένα μέλος από τον Παγκρήτιο σύλλογο Φίλων Θεοδωράκη ήρθε στην Σπίθα. Όλοι οι άλλοι δεν συμφώνησαν. Αντίθετα, εκατοντάδες συμπολίτες μας, μη μέλη του Συλλόγου Φίλων Θεοδωράκη συμμετέχουν στις Σπίθες της Κρήτης.
Οι θέσεις που εξέφρασε ήταν η αιτία της δημιουργίας της ΚΙΝΗΣΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ.
Αυτά τα λόγια συσπείρωσαν και την δική μας Σπίθα στην προσπάθεια αυτή.
Κατά συνέπεια το οργανωτικό μας σχήμα πρέπει να εναρμονισθεί με τα λόγια αυτά και είμαστε υποχρεωμένοι να διαφωνήσουμε με την εισήγηση που μας απεστάλη.
Πιστεύουμε ότι οι θέσεις για τον τρόπο λειτουργίας της Σπίθας πρέπει να διαμορφωθούν μέσα από  διαδικασίες Άμεσης Δημοκρατίας και να εγκριθούν σε μια πανελλήνια συνδιάσκεψη.
Οι θέσεις λοιπόν που ακολουθούν αποτελούν προτάσεις μας, που καταθέτουμε για διάλογο σε όλες τις Σπίθες της χώρας.
Είναι επιτακτική ανάγκη, σε σύντομο χρονικό διάστημα (ως τα μέσα Απριλίου) να συνδιοργανώσουμε πανελλαδική σύσκεψη, όλες οι σπίθες μαζί με το Μίκη και τα μέλη της Συμβουλευτικής Επιτροπής και να συνδιαμορφώσουμε την αμεσοδημοκρατική μας λειτουργία η οποία σε σε συνδυασμό με τις   υπόλοιπες αρχές και θέσεις της ιδρυτικής διακήρυξης της 1/12/2010, θα δώσει στην ΚΙΝΗΣΗ μας την δυναμική να προχωρήσουμε μπροστά. 




Η συνάντηση των εκπροσώπων από τις Σπίθες της Κρήτης
με τον Μίκη Θεοδωράκη

Η συνάντηση των εκπροσώπων από τις Σπίθες της Κρήτης με τον συναγωνιστή Μίκη Θεοδωράκη στο Ηράκλειο, πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 26 Μαρτίου. 
Ο Μίκης ήταν συγκλονιστικός στην ομιλία του. Άκουσε με προσοχή τις ανησυχίες και τις επιφυλάξεις μας επί της  εισήγησης για τις  ΒΑΣΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ
Οι απαντήσεις του μας ικανοποίησαν πλήρως.
Για την εισήγηση δήλωσε ότι αποτελεί απλά ένα κείμενο για να έχουμε την ευκαιρία να υποβάλουμε κάθε ΣΠΙΘΑ τις δικές της προτάσεις έτσι ώστε να συμπληρωθεί ή να αλλάξει.
Για τον τρόπο λειτουργίας αποδέχθηκε ότι οι ΣΠΙΘΕΣ θα λειτουργούν με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες με αριθμό μελών που μπορεί να ξεπερνά τους 30, ανάλογα με τις αποφάσεις των ΣΠΙΘΩΝ.
Δήλωσε με σαφήνεια ότι δεν είναι δική του επιθυμία να τον αποκαλούμε Ηγέτη, Οδηγητή ή Αρχηγό και αυτό που επιθυμεί είναι τα μελή να ενεργούν ως ενεργοί πολίτες και όχι ως οπαδοί.
Δήλωσε επίσης ότι όλες οι επιστημονικές επιτροπές που θα λειτουργήσουν για την εκπόνηση θέσεων, θα αποστέλλουν τις θέσεις προς τις Σπίθες, για να γίνονται παρατηρήσεις ή συμπληρωματικές προτάσεις.
Για τον λόγο αυτό η Σπίθα Χανίων αποφάσισε να υποβάλει τις προτάσεις της σε όλες τις Σπίθες για προβληματισμό, προτείνοντας να κληρωθεί μία επιτροπή από εκπροσώπους των Σπιθών που θα μελετήσουν τις προτάσεις όλων των Σπιθών και θα διαμορφώσουν μια κοινή πρόταση η οποία θα υποβληθεί προς τον Μίκη.




Οι Θέσεις της ΣΠΙΘΑΣ Χανίων για το Οργανωτικό ζήτημα της
ΚΙΝΗΣΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ

Σύμφωνα με την διακήρυξη της 1ης Δεκεμβρίου η συσπείρωση του κόσμου στην ΚΙΝΗΣΗ μας γίνεται για δύο βασικούς λόγους:

Ο πρώτος είναι η  κατάκτηση της Εθνικής  Ανεξαρτησίας, Λαϊκής Κυριαρχίας, Κοινωνικής Δικαιοσύνης και ο δεύτερος η άμεση πάλη ενάντια στο Μνημόνιο που ρίχνει στην εξαθλίωση εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας σε όλη τη χώρα.

Για να υλοποιήσουμε αυτούς τους στόχους είναι σαφές ότι οφείλουμε να καθορίσουμε το γρηγορότερο δυνατόν τον τρόπο λειτουργίας μας.

Από την αρχή ήταν γνωστό ότι ο μόνος τρόπος λειτουργίας της ΚΙΝΗΣΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ είναι η Άμεση Δημοκρατία.
Αυτό σημαίνει ότι τα μέλη της ΚΙΝΗΣΗΣ συζητούν και αποφασίζουν από κοινού τις θέσεις τους σε συγκεκριμένα ζητήματα που τα αφορούν.

Τα μέλη της κάθε ΚΙΝΗΣΗΣ δεν εξουσιοδοτούν κανένα εν λευκώ να καθορίζει την πολιτική που θα ακολουθήσουν.  Οι ΚΙΝΗΣΕΙΣ είναι αυτόνομες οργανωτικά και δρουν σύμφωνα με τις αποφάσεις των Γενικών τους Συνελεύσεων που πρέπει να βρίσκονται μέσα στο πνεύμα της Ιδρυτικής Διακήρυξης της Σπίθας. Τα μέλη μας όταν μιλούν για θέματα που δεν έχουν συζητηθεί οφείλουν να ξεκαθαρίζουν ότι εκφράζουν προσωπικές τους απόψεις.

Ανακλητοί εκπρόσωποι των Σπιθών μπορούν να συμμετέχουν σε όργανα σε επίπεδο Νομών, Περιφέρειας ή Επικράτειας για ανάλογες δράσεις.

Ο τρόπος λειτουργίας των οργάνων αυτών διέπεται από τις αρχές της Άμεσης Δημοκρατίας, μέχρι την κορυφή. Δηλαδή οι εκπρόσωποι είναι ανακλητοί και σε κάθε περίπτωση για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.

Δεν υπάρχει περιορισμός στον  αριθμό των μελών μιας ΚΙΝΗΣΗΣ. Σε κάθε περίπτωση είναι απαραίτητο να λειτουργούν ολιγομελείς ομάδες εργασίας κατά αντικείμενο. Η δημιουργία νέων Σπιθών αποφασίζεται από τα μέλη κάθε τοπικής Σπίθας.

Τα μέλη των συντονιστικών επιτροπών  που αποφασίζει η Γενική Συνέλευση των μελών εναλλάσσονται με κλήρωση ή εκλογή.

Η Γενική Συνέλευση αποφασίζει με απλή πλειοψηφία την ανάκληση μέλους από οποιοδήποτε όργανο και την αντικατάστασή του με άλλο, οποιαδήποτε στιγμή κρίνει απαραίτητο.

Η Γενική Συνέλευση αποφασίζει το χρονικό διάστημα που μπορεί να λειτουργεί ένα μέλος της σε οποιαδήποτε συντονιστική επιτροπή. Σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί το διάστημα αυτό να ξεπερνά συνολικά τα 2 χρόνια.  Μετά το χρονικό αυτό διάστημα το μέλος δεν μπορεί να επανεκλεγεί στην θέση αυτή ξανά (εκτός της απευκταίας περίπτωσης να μην υπάρχει διαθέσιμος αντικαταστάτης).

Η μηνιαία συνδρομή των μελών κάθε ΚΙΝΗΣΗΣ είναι υποχρεωτική. Το ποσόν το καθορίζει κάθε μέλος ανάλογα με τις οικονομικές του δυνατότητες, από 1 ευρώ και πάνω.

Οι ομάδες εργασίας της ΚΙΝΗΣΗΣ πρέπει να ασχολούνται με τα σοβαρά προβλήματα που απασχολούν τους συμπολίτες μας και να τους καλούν σε κοινή δράση.
Κύρια θα πρέπει να ασχοληθούν με την ενημέρωση και δραστηριοποίηση των συμπολιτών μας, με σκοπό να δράσουν και αυτοί ως ενεργοί πολίτες και με πρωτοβουλίες που σκοπό θα έχουν την βοήθεια σε όσους έχουν σοβαρά οικονομικά, κοινωνικά ή άλλα προβλήματα εξ αιτίας της οικονομικής κρίσης και του Μνημονίου, καθώς και με ειδικές μελέτες, συλλογή στοιχείων κ.λ.π. που θα υποβοηθούν την δράση και τους σκοπούς μας.
Παράλληλα οι ομάδες εργασίας θα πρέπει να αναπτυχθούν σε κάθε θέμα όπως Τοπική Αυτοδιοίκηση, Παιδεία, Υγεία και Πρόνοια, Πολιτισμό, Αθλητισμό κ.α. Ο τρόπος λειτουργίας και οι θέσεις που θα αποφασίζουν οι ομάδες αυτές πρέπει να διέπονται από τις αρχές της ΚΙΝΗΣΗΣ μας.




Δευτέρα 28 Μαρτίου 2011

ΣΠΙΘΕΣ ΚΥΠΡΟΥ Τετάρτη, 23 Μαρτίου 2011 Η κόρη της Παπαρήγα απαντά στις κραυγές για κατάργηση των παρελάσεων Περί παρελάσεων και άλλων τινών


Τετάρτη, 23 Μαρτίου 2011


της Βασιλείας Παπαρήγα

.....
« - Πώς σε λένε;
- Ελληνίδα
- Τι έκανες;
- Υπηρετούσα το λαό».

(Στιχομυθία της Ηλέκτρας Αποστόλου με τους βασανιστές της. Από το βιβλίο «Οι δοσίλογοι της κατοχής»).


Η συζήτηση περί εορτασμών και παρελάσεων αναζωπυρώνεται κάθε 25η Μαρτίου και 28η Οκτωβρίου.

Επί των ημερών του, το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα προβληματίστηκε για την αναγκαιότητα της καθιερωμένης αντιαμερικανικής πορείας του Πολυτεχνείου, στο όνομα της προστασίας της γιορτής από τα έκτροπα κάποιων επονομαζόμενων «γνωστών αγνώστων».

Παρόμοια ερωτήματα αναζωπυρώνονται κάθε τόσο π.χ. για το αν το ....ορθό περιεχόμενο της Πρωτομαγιάς είναι η γιορτή της εργατικής τάξης ανά τον κόσμο ή η είσοδος της άνοιξης.

Φέτος, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, η μνήμη δέχτηκε ισχυρή πίεση, προκειμένου να αντικαταστήσει τον εορτασμό της 9ης Μάη ως Μέρας της Αντιφασιστικής Νίκης με αυτόν της Ενωμένης Ευρώπης, στο όνομα της απάλειψης των μαύρων σελίδων του παρελθόντος και της έναρξης μιας νέας «ενωμένης και κοινής» ιστορίας.

Αραγε, τι μορφή και περιεχόμενο θα μπορούσαν να δώσουν οι εμπνευστές της Ενωμένης Ευρώπης στον εορτασμό αυτής της «ένωσης»;

Σίγουρα την απόλυτη σιωπή και την τύφλωση, αλλιώς κινδυνεύουν να φανούν οι χάσκουσες ρωγμές που αποκαλύπτουν τον εφιάλτη μιας γιορτής που επιβραβεύει τη διάλυση μιας χώρας που λεγόταν Γιουγκοσλαβία, την παραμόρφωση της Βαλκανικής Χερσονήσου και την κατοχή της Β. Ιρλανδίας και της Β. Κύπρου.

Κι επειδή ενός κακού μύρια έπονται, πρέπει, αλήθεια, να παρελαύνει κάποιος στο όνομα εθνικών παλιγγενεσιών και λαϊκών νικών, σε μια «παγκοσμιοποιημένη δημοκρατία» που αναζητά μια κοινή μνήμη;

Σύμφωνα με τα τελευταία ανακοινωθέντα κάτι τέτοιο δεν είναι σύννομο με τη σύγχρονη σκέψη και αμφισβήτηση, γιατί τέτοιοι εορτασμοί συνιστούν κατάλοιπα φασιστικών νοοτροπιών και ρατσιστικών αντιλήψεων.

Επιπροσθέτως, ακούγεται τελευταία και μια άκρως ενδιαφέρουσα και πρωτάκουστη άποψη, η οποία θα μπορούσε να αποτελέσει ακόμα και ιδεολογική ομπρέλα της παραπάνω αντίληψης:

Την Επανάσταση του 1821 δεν την κέρδισε ο ελληνικός λαός, αλλά η εμπλοκή των ξένων δυνάμεων στο εσωτερικό της χώρας. Αρα, ορθώς κάποιος μπορεί να αναρωτηθεί γιατί πανηγυρίζουμε κάθε 25η Μαρτίου.




1). Αποτελούν οι εορτασμοί της 25ης Μαρτίου και της 28ης Οκτωβρίου, αντίστοιχα, προϊόντα κάποιων συγκεκριμένων θεοκρατικών ή κυβερνητικών δυνάμεων στο όνομα άνομων ή απάνθρωπων σκοπιμοτήτων;
Κατ' αρχήν, οι δύο επέτειοι αποτελούν το σύμβολο μνήμης δύο εθνικοαπελευθερωτικών εξεγέρσεων. Τόσο η Επανάσταση του 1821 όσο και η Εθνική Αντίσταση κατά των Γερμανοϊταλών αποτελούν δύο κορυφαίες και κρίσιμες νίκες του ελληνικού λαού για την ύπαρξη της Ελλάδας ως εθνικά ανεξάρτητης χώρας.

Η δε σημασία τους αποκτά μεγαλύτερη βαρύτητα καθώς είναι γνωστό πως ο ελληνικός λαός και στις δύο ιστορικές στιγμές ήρθε αντιμέτωπος όχι μόνο με το αξιόμαχο και την υπεροπλία του αντιπάλου, αλλά και με μια σειρά «συμμάχους» που οραματίζονταν μια Ελλάδα κι ένα λαό ανίκανο να προασπίσει την ίδια του την ύπαρξη, ώστε να κατοχυρώσουν το ρητό του μεγάλου κήτους που πάντα θα τρώει το μικρό στην εξέλιξη της ανθρώπινης ιστορίας.

Αυτές οι επέτειοι δεν αποτέλεσαν νίκη κι επιβολή κανενός δικτάτορα αλλά τις κέρδισε επάξια ο ελληνικός λαός, με πολύχρονες μάχες και θυσίες. Μαζί μ' αυτές κέρδισε και τη σημαία του, τον Υμνο του και την παράδοση που θέλει η ιστορία να κερδίζεται στους δρόμους και όχι σε think tank και διευθυντήρια πολυεθνικών.

Θα ήταν, δε, εξαιρετικά διδακτικό για όσους έχουν αντικαταστήσει τη μέχρι τώρα ιστορία της ανθρωπότητας με αυτήν της ευρωπαϊκής και υπερατλαντικής ολοκλήρωσης, να ανατρέξουν στις κορυφαίες στιγμές της παγκόσμιας ιστορίας, όπου η λαϊκή νίκη στα πεδία των μαχών δόθηκε με την ύψωση της ματωμένης σημαίας.

Η μπαρουτοκαπνισμένη σημαία της Γαλλικής Επανάστασης έγινε σύμβολο των μετέπειτα κομμουνάρων κι αναγνωρίστηκε από όλους τους λαούς ως σύμβολο αντίστασης κι «εφόδου στον ουρανό».

Η σημαία της Οχτωβριανής Επανάστασης γίνεται η παντιέρα της παγκόσμιας αντιφασιστικής νίκης των λαών, σφραγίδα της ταφόπλακας του ναζισμού, όταν υψώνεται στο Βερολίνο.

Οσο για την ελληνική σημαία, αυτή ξεκίνησε το 1821, για να περάσει το 1940 - 1945 από την Πίνδο και τον Υμηττό, να διασχίσει το 1949 το Γράμμο και το Βίτσι και να καταλήξει ματωμένη αλλά αλώβητη στην ετήσια πορεία του Πολυτεχνείου.

Η μοναδική σημαία που, σήμερα, επισείει την μήνι και δέχεται τα πυρά όλων των λαϊκών πορειών και διαδηλώσεων είναι η αμερικανική, γιατί αυτή για πάνω από μισόν αιώνα κυματίζει πάνω από κατοχικούς στρατούς και βομβαρδισμένους λαούς, υπενθυμίζοντας πως οι λαοί ακόμα έχουν πολύ δρόμο μέχρι την τελική νίκη.

Αλήθεια, αν οι παρελάσεις με τα υψωμένα λάβαρα ήταν φασιστικό κατάλοιπο που αναβίωνε με αφορμή τις επετείους, γιατί το ΕΑΜ θα αναβιώσει την παρέλαση της 25ης Μαρτίου μεσούσης της Κατοχής και θα καθιερώσει τον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου; Γιατί οι κατοχικές δυνάμεις και η ενδοτική κυβέρνηση θα προσπαθήσουν να καταστείλουν τους εορτασμούς;
«Ο εορτασμός της 28ης Οκτωβρίου αποφασίστηκε στις αρχές του Οκτώβρη 1941 σε μια συνεδρίαση του Γραφείου της ΚΕ της ΟΚΝΕ σε κάποιο σπίτι στην Κυψέλη... Την παραμονή της 28ης Οχτώβρη οι αρχές της κατοχής μετάδιναν από το ραδιόφωνο, δημοσίευαν στις εφημερίδες και είχαν τοιχοκολλήσει και στα κεντρικά σημεία της Αθήνας και των άλλων πόλεων της Ελλάδας ανακοινώσεις με τις οποίες απαγόρευσαν τις συγκεντρώσεις και τις κάθε είδους εκδηλώσεις την ημέρα αυτή, με ποινή επί τόπου εκτέλεση κλπ»...

«... Στις 11 ακριβώς έβλεπες να καταφθάνουν οι φάλαγγες από τους διάφορους τόπους προσυγκέντρωσης με τις ελληνικές σημαίες μπροστά... Χιλιάδες και χιλιάδες φοιτητές, μαθητές, εργάτες είχαν πλημμυρίσει την πλατεία Συντάγματος. Διάφοροι ομιλητές πήραν το λόγο... άλλοι κατέθεταν στεφάνια στον Αγνωστο Στρατιώτη... ενώ οι συγκεντρωμένοι... έψαλαν τον εθνικό ύμνο. Εκεί για πρώτη φορά ακούστηκε το σύνθημα "θάνατος στο φασισμό - λευτεριά στο λαό"... Μπροστά στον όγκο των συγκεντρωμένων - που θα ήταν πάνω από 5.000 - δεν τόλμησαν να επέμβουν οι χαφιέδες και οι καραμπινιέροι - ειδοποιήθηκε η ιταλική καβαλερία που άρχισε να χτυπάει τους διαδηλωτές».1

Οσο για την επέτειο της 25ης Μαρτίου αυτή γιορτάστηκε το 1942 για πρώτη φορά μέσα στην κατοχή με πρωτοβουλία του ΕΑΜ Νέων, όπως σημειώνεται στην Ιστορία της Εθνικής Αντίστασης 1940 - 1945.
«... Την άλλη μέρα, 25 του Μάρτη, χιλιάδες λαού κατεβαίνουν από τις πρωινές ώρες στους δρόμους για να τιμήσουν την επέτειο της εθνικής επανάστασης. Οι διαδηλωτές εργάτες, ανάπηροι, φοιτητές, μαθητές, υπάλληλοι και νοικοκυρές, κρατώντας ελληνικές σημαίες και λουλούδια και τραγουδώντας πατριωτικά τραγούδια συγκεντρώνονται στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη. Εκεί μ' επικεφαλής τους αναπήρους του ελληνοϊταλικού πολέμου... στεφανώνουν το μνημείο..., το ραίνουν με λουλούδια και ψάλλουν το εθνικό ύμνο. Οι Ιταλοί καραμπινιέροι χτυπούν τους διαδηλωτές... Οι συγκρούσεις... κράτησαν ως το απόγευμα».2

Τα παραπάνω καταδεικνύουν ότι ο εορτασμός των δύο επετείων ουδεμία σχέση και συγγένεια είχε με τις μεταξικές τελετές και παρελάσεις.
Αντιθέτως, αποτελεί την απόλυτα λαϊκή έκφραση αντίστασης όχι μόνο στον ξένο κατακτητή, αλλά και στην ελληνική πολιτεία που στηρίζει τη φασιστική κατοχή.

Οπως βλέπουμε δε μετέχουν μόνο ανάπηροι πολέμου αλλά εργαζόμενοι, μαθητές και φοιτητές σε μια προσπάθεια να ενωθεί η ιστορική μνήμη με το παρόν και να μεταλαμπαδευτούν οι αξίες της ανυπακοής και της αντίστασης στις μέλλουσες γενιές γι' αυτό και δέχονται τις επιθέσεις της άρχουσας τάξης, η οποία στοιχίζεται πίσω από τις κατοχικές αρχές.

2. Πρέπει να καταργηθεί η συμμετοχή των μαθητών σε μια παρέλαση στην οποία συμμετέχει ο στρατός, προκειμένου να αποφευχθεί η ταύτιση της μαθητιώσας νεολαίας με μιλιταριστικές πρακτικές;

Εδώ οφείλει κανείς να εξετάσει προσεκτικά μια ενδεχόμενη θετική απάντηση, η οποία μπορεί να οδηγήσει στην ολοκληρωτική ακύρωση του περιεχομένου και της ουσίας των προαναφερόμενων γιορτασμών, οι οποίες έχουν τις ρίζες τους στην ιστορία ενός λαού που μάχεται για εθνική ανεξαρτησία και λαϊκή εξουσία.

Κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκόσμιου Πολέμου, η Εθνική Αντίσταση γιορτάζει και τις δύο επετείους. Τόσο τα ένοπλα τμήματα όσο και οι πολίτες (ακόμα και ο ένοπλος λαϊκός κλήρος) λαμβάνουν μέρος στην προετοιμασία, στην περιφρούρηση και παρουσίαση των εορταστικών εκδηλώσεων.

Το περιεχόμενο και η φόρμα των δύο αυτών εορτασμών θα αλλάξει με την επικράτηση του ξενόδουλου αστικού κι εμφυλιακού κράτους. Μην μπορώντας οι νικητές να αγνοήσουν τις δύο εθνικές λαϊκές εξεγέρσεις αποφασίζουν να τις προσαρμόσουν στα δικά τους επινίκια, προκειμένου να υποθηκεύσουν και να χειραγωγήσουν τη μνήμη των μετέπειτα γενεών.

Χρησιμοποιούν τον εθνικό στρατό ως φόβητρο στη λαϊκή έκφραση αντίστασης και υποχείριο της ξενόδουλης εξουσίας και τις μαθητικές παρελάσεις ως επιβεβαίωση της νίκης τους. Στόχος, η καταστολή ενός λαϊκού και ταξικά προσανατολισμένου κινήματος που υπερασπίζεται την εθνική ανεξαρτησία της χώρας, διασφαλίζοντάς τη με τη δημιουργία ενός στρατού, που μαζί με το λαό διεκδικούν την επαναστατική ανατροπή και την επιβολή της λαϊκής εξουσίας.

Αν είχε επικρατήσει το ΕΑΜ μετά το τέλος του 2ου Παγκόσμιου Πολέμου, θα μπορούσε να θεωρηθεί μιλιταριστική η παράδοση μιας παρέλασης λαού (συμπεριλαμβανομένων και των μαθητών) και στρατού στους γιορτασμούς εθνικών επετείων;

Μπορεί να εξισωθεί η παρέλαση των χιτλερικών ενόπλων δυνάμεων και της Ναζιστικής Νεολαίας με αυτήν του Σοβιετικού Στρατού και του λαού μιας χώρας που σφράγισε την τύχη της Αντιφασιστικής Νίκης των λαών; Αν οι Ιρακινοί εκδιώξουν τα αμερικανικά στρατεύματα κατοχής από τη χώρα τους, θα αποτελέσει η παρέλαση της ιρακινής αντίστασης δείγμα ιμπεριαλιστικού μιλιταρισμού;

Η πρόταση του ΣΥΝ να καταργηθούν οι παρελάσεις μαθητών και να αντικατασταθούν από εκδηλώσεις «ουσιαστικής εμβάθυνσης» της ιστορικής μνήμης σε κλειστούς χώρους αποτελούν αναδιατύπωση του επιχειρήματος της άρχουσας τάξης, που επιδιώκει την κατάργηση των εορτασμών του Πολυτεχνείου και της Πρωτομαγιάς, στο όνομα μιας Νέας Τάξης Πραγμάτων και βαφτίζει την έκφραση της λαϊκής αντίστασης και της ταξικής πάλης παρελθούσα βαρβαρότητα.

Ο κλειστός χώρος ενός σχολείου δεν εξασφαλίζει απαραίτητα την εμβάθυνση μιας σχολικής γιορτής στα ιστορικά γεγονότα, τη στιγμή που το εκπαιδευτικό σύστημα ελέγχεται από την ίδια αστική τάξη, η οποία από το 1944 έως σήμερα επιχειρεί ποικιλοτρόπως τη φίμωση της ιστορίας όλων των εθνικοαπελευθερωτικών και ταξικών κινημάτων.

Οσο για τη σημειολογία της λαϊκής πορείας και συγκέντρωσης στους δρόμους της χώρας, αυτή σηματοδοτεί τη λαϊκή ενότητα και πολεμική που οδηγεί στην ανατροπή του υπάρχοντος συστήματος. Η απάλειψη και η αντικατάστασή της από πρακτικές real politic (ρεάλ πολιτίκ) σημαίνει την παραδοχή της καπιταλιστικής μονοκρατορίας και την υποταγή της «εφόδου στον ουρανό», στις αλυσίδες της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας.

3. Θα μπορούσε, άραγε, να προσβληθεί ένας αλλοδαπός μετανάστης ή επισκέπτης από δημόσιους εορτασμούς της αντιφασιστικής νίκης στην Ελλάδα; Θα αισθανόταν θύμα ρατσισμού ένας Ελληνας τουρίστας στο Παρίσι κατά τη διάρκεια των εορτασμών της 14ης Ιουλίου;

Ναι, αν μιλάμε για θιασώτες του ναζισμού ή της λουδοβίκιας παλινόρθωσης. Η ιστορία έχει δείξει πως οι νίκες των λαϊκών και ταξικών κινημάτων είχαν παγκόσμια αίγλη και ταυτίστηκαν με τις νίκες των αντίστοιχων κινημάτων σε εθνικό επίπεδο.

Ο Γκεβάρα, ο Φιντέλ, ο Αλιέντε ή ο Λουμούμπα δεν αποτελούν για τον ελληνικό λαό πορτρέτα ξένων εθνικιστών, αλλά συνειρμοί οικείων μορφών όπως αυτές του Λαμπράκη, του Σουκαντζίδη ή του Μπελογιάννη.

Οι μόνοι που φοβούνται τις ηρωικές σελίδες ή τους ήρωες ενός λαού είναι οι εξουσίες και οι προσκυνημένοι που συγγράφουν τις μαύρες σελίδες της ιστορίας, προσπαθώντας να ξορκίσουν το αναπόφευκτο τέλος τους.

4. Ενας λαός γιορτάζει μόνο νίκες για να σηματοδοτήσει την επικράτηση του;

Επέτειοι όπως αυτές που προαναφέρθηκαν ή αυτές του Πολυτεχνείου και της Πρωτομαγιάς δε γιορτάζονται ως εκδικητικά κι επιδεικτικά επινίκια επιβολής μιας τάξης ή μιας ιστορικής φάσης έναντι μιας άλλης.

Αποτελούν σταθμούς ωρίμανσης της ιστορίας ενός λαού και της ταξικής του πάλης σε εθνικό επίπεδο.

Η Επανάσταση του 1821 αποτελεί νίκη του ελληνικού λαού, γιατί κατακτά την παραπέρα ιστορική του εξέλιξη, δημιουργώντας το δικό του εθνικό κράτος, έστω κι αν δεν μπορεί τελικά να αποτρέψει την ξένη επέμβαση σε αυτό. Η ελληνική Εθνική Αντίσταση αποτελεί, μετά την Οχτωβριανή Επανάσταση, μια από τις σημαντικότερες «εφόδους στον ουρανό» - έστω κι αν δεν έκοψε το νήμα - αφού καταφέρνει σε μικρό χρονικό διάστημα να δημιουργήσει ένα εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα που να συσπειρώνει τη λαϊκή πλειοψηφία στην ταυτόχρονη διεκδίκηση της λαϊκής εξουσίας.

Το Πολυτεχνείο θα αποτελέσει τον απόηχο και το συνδετικό κρίκο του ΕΑΜ με τα σύγχρονα λαϊκά κινήματα στη χώρα μας, ακόμα κι αν η μεταπολίτευση διαψεύσει τις ελπίδες για μια γενικότερη αλλαγή.

Οσο για την Πρωτομαγιά, οι πορείες των ανέργων στη Νάουσα, με αφορμή την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, είναι η απόδειξη πως αυτοί που θα προασπίσουν αυτή τη φλούδα γης θα είναι οι ίδιοι που θα παλέψουν για να μην υποθηκευτεί το μέλλον ενός ολόκληρου λαού στα πειράματα της αστερόεσσας και ευρωενωσιακής γκιλοτίνας.

Οποιος σήμερα επιθυμεί την απαλοιφή της ιστορικής μνήμης τάσσεται με αυτούς που σήμερα βαφτίζουν τη σιωπή και την υποταγή πολιτισμό.

Οποιος όμως διεκδικεί να εορτάζεται η ιστορική μνήμη όπως της πρέπει τότε γίνεται ένα με τους «κολασμένους» αυτής της γης που είναι ταγμένοι να επιστρέψουν τις αλυσίδες τους στους δεσμοφύλακές τους.

Παραπομπές:
1. «Ιστορία της Εθνικής Αντίστασης 1940 - 1945», εκδόσεις «Αυλός», σελ. 324 - 326 
2. «Ιστορία της Εθνικής Αντίστασης 1940 - 1945», εκδόσεις «Αυλός», σελ. 329 - 330

Πηγή: ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 6 Νοεμβρίου 2005, αναδημοσίευση στο ΡΕΣΑΛΤΟ, μεταφορά από ΚΛΑΣΣΙΚΟΠΕΡΙΠΤΩΣΗ


ΑΠΟ ΤΙΣ "ΣΠΙΘΕΣ" ΚΥΠΡΟΥ στον ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΜΕΡΚΕΛ



Τετάρτη, 16 Μαρτίου 2011

Αγαπημένε μας Μίκη,

Σου γράφουμε με σεβασμό, πολλή αγάπη και ιδιαίτερη εκτίμηση τόσο για την εθνική προσφορά σου στον Ελληνισμό, όσο και για την πρωτοβουλία της ΚΙΝΗΣΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ και την εμπεριστατωμένη ομιλία σου της 1ης Δεκεμβρίου 2010.

Αν και έχουμε κάποιες ενστάσεις, για όσα ανέφερες εκείνη την ιστορική μέρα σχετικά με το Κυπριακό και τα ελληνοτουρκικά,
η πρώτη σου αυτή Διακήρυξη ώθησε με ενθουσιασμό και την ίδια, σχεδόν, μέρα ιδρύθηκε η πρώτη ΣΠΙΘΑ της Λευκωσίας, από δέκα πρόσωπα με πολιτική πείρα, με κοινωνικό εκτόπισμα και αγωνιστικό παρελθόν. Γνώριμοι μεταξύ μας από την γενιά του Πολυτεχνείου και μέχρι πρόσφατα συστρατευμένοι σε αγώνες εδώ κάτω, την ίδια στιγμή ξεκινήσαμε πάλι σαν έτοιμοι από καιρό τον αγώνα όπως τον έθεσες, όπως τον περιέγραψες, έτσι που ήταν θέμα χρόνου η πρώτη Σπίθα να ανάψει και άλλες. Πράγματι σε χρόνο ελάχιστο δημιουργήθηκαν ΣΠΙΘΕΣ σε όλες τις πόλεις και συνεχώς ιδρύονται κι άλλες.

Το Κυπριακό εθνικό μας ζήτημα, συμπυκνώνει το ελληνικό πρόβλημα της Κηδεμονίας και της Εξάρτησης. Το πρόβλημα αυτό τοποθετείται από τις πρώτες γραμμές στο βιβλιαράκι "ΣΠΙΘΑ". Αυτό έκανε όλους εμάς εδώ, τους πρώτους ιδρυτές των ΣΠΙΘΩΝ, οι οποίοι τυγχάνει να είμαστε και καλοί γνώστες του Κυπριακού, μας έκανε, λοιπόν, να πιστεύουμε πως η συμμετοχή μας είναι απαραίτητη, έτσι ώστε να προσφέρουμε, με τη γνώση και την διάθεση για αγώνα, στο αναδυόμενο Πατριωτικό Μέτωπο. Πολύ περισσότερο γιατί, όπως και ο ίδιος γνωρίζεις, οι Κύπριοι έδιναν πάντα το παρόν στους αγώνες του Έθνους, αλλά και γιατί θεωρούμε πως από κανένα σοβαρό κίνημα του σύνολου Ελληνισμού, δεν επιτρέπεται να λείπουν η Κύπρος και οι Κύπριοι.
Θέλουμε να πιστεύουμε ότι θα καταφέρουμε, με τα πολιτικά μας επιχειρήματα, να σας μεταφέρουμε γόνιμα την εμπειρία και γνώση μας, έτσι που το κίνημά μας η ΣΠΙΘΑ να είναι περισσότερο οπλισμένο για την απελευθέρωση της πατρίδας σ' Ελλάδα και Κύπρο. Στο σημείο αυτό θα θέλαμε να διατυπώσουμε την άποψη ότι, με εξαίρεση φωτεινές περιπτώσεις αγωνιστών, στην Ελλάδα δεν είναι σε βάθος γνωστό το Κυπριακό εθνικό ζήτημα. Οι περισσότεροι Ελλαδίτες ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ. Έτσι θεωρούμε ότι η δήλωσή σας για την επίσκεψη Μέρκελ στην Κύπρο και η κριτική σας για την τοποθέτηση των εδώ ΣΠΙΘΙΣΤΩΝ – όλων και όχι "κάποιων", όπως γράφετε - φαίνεται σε μας σαν μια σκέψη, μακρυά από την ουσία και την πολυπλοκότητα του ζητήματος από πλευράς ιστορικής, Διεθνών Σχέσεων, αλλά και από γεωστρατηγικής και γεωοικονομικής απόψεως. Δεν μπορούμε εδώ να αναλύσουμε όλα τα θέματα, όμως θα κάνουμε ό,τι μπορούμε ώστε, σε μία Ημερίδα στην Αθήνα, να εξηγήσουμε την σημερινή κατάσταση του Κυπριακού, το οποίο, πιστέψτε μας, έχει δραματικά αλλάξει και έχει διαφορετική υφή και χαρακτήρα απ' ό,τι πριν πέντε χρόνια.
Ανάμεσα στα μέλη μας υπάρχουν καθηγητές Πανεπιστημίου, εκπαιδευτικοί, συγγραφείς, διεθνολόγοι, νομικοί, επιστήμονες, υπάρχουν ακόμα δημιουργοί πάνω από 45 ντοκιμαντέρ, για το Εθνικό θέμα της Κύπρου. H δήλωσή σας δείχνει ότι παραμερίζετε ή αγνοείτε τον χαρακτήρα του Κυπριακού, τόσο ως ζητήματος που γεννήθηκε από το καθεστώς υποτέλειας του Ελληνικού

Έθνους συνολικά, όσο και ως ζητήματος - αποτέλεσμα του ελέγχου των λαών της Μέσης Ανατολής από τη Δύση και τους Αμερικανούς. Μιλήσατε για την Κύπρο σαν μια ολωσδιόλου ξεχωριστή οντότητα από το σύνολο του Έθνους, έτσι που αφήνετε να νοηθεί ότι, σε ένα ενδεχόμενο 4ο ΡΑΪΧ, η Κύπρος θα μπορεί να συμμαχήσει, προκειμένου να "διασωθεί", με τη Γερμανία. Αλλά και η Ελλάδα στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο θα μπορούσε, ενδεχόμενα, να διασωθεί άν, τουλάχιστον, είχε κρατήσει ουδετερότητα. Πλέον γιατί, λοιπόν, η Κύπρος να μη συμμαχήσει σήμερα με το Ισραήλ, όπως πολλές σειρήνες προτείνουν; Μήπως, όμως, το πρόταγμα για τους Έλληνες – και τους Κυπρίους ως σάρκα εκ της σαρκός τους – δεν είναι κυρίως η ασφάλεια και η σωτηρία αλλά η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και συνεπώς δεν μπορείτε να ζητάτε από μας να συμμαχήσουμε με την Γερμανία, ξεχωρίζοντας τη μοίρα μας από το Έθνος;
Ωστόσο, δεν είναι μόνο λόγοι πολιτικής ηθικής και μιας βαθύτερης ουσίας του αιτήματος της Ελευθερίας που ώθησαν τους συμπατριώτες μας καθώς και τις κυπριακές ΣΠΙΘΕΣ, να σταθούν κριτικά απέναντι στην υψηλή καλεσμένη. Είναι και τα ίδια τα γεγονότα. Τί, στην πραγματικότητα, μας πρόσφερε η Μέρκελ; Εμείς τεκμηριώσαμε την ανάλυσή μας με ντοκουμέντα και δηλώσεις από γερμανικά επίσημα χείλη και με διατυπώσεις που έκανε πριν την επίσκεψη η ίδια η καγκελάριος. Δείτε με προσοχή το φυλλάδιό μας, δεν είναι δική μας αυθαίρετη γνώμη ότι η Γερμανία θέλει το άνοιγμα του εμπορίου με τα κατεχόμενα, δηλαδή αναγνώριση του ψευδοκράτους. Είναι δήλωση υψηλόβαθμου στελέχους του κόμματός της και υπευθύνου της εξωτερικής πολιτικής της Γερμανικής Βουλής. Εμείς, λοιπόν, αναρωτηθήκαμε γιατί η Γερμανία δεν αναγνώρισε την ομοεθνή της Ανατολική Γερμανία και ζητά τώρα από εμάς ν' αναγνωρίσουμε το "κρατίδιο" του εγκληματία Ντενκτάς. Εμείς, αγαπημένε Μαέστρο, δείξαμε με σειρά στοιχείων και συλλογισμών, αυτό που όλοι, αναφερόμενοι στη σύγχρονη Γερμανία, ονομάζουν εύστοχα Δ' Ράϊχ. Σημειώνουμε, πλέον ότι, μεταξύ των ακολούθων της κυρίας Μέρκελ, υπήρχε μεγάλος αριθμός εμπειρογνωμόνων-τεχνοκρατών για πετρέλαια.

Αειθαλή Μίκη, με τους εκλεκτούς συνεργάτες σου, ΤΙ ΕΙΠΕ και ΤΙ ΔΕΝ ΕΙΠΕ στην Κύπρο η γερμανίδα ηγέτις, τις λιγοστές ώρες που βρέθηκε ανάμεσα σε μας τους ιθαγενείς;
ΕΙΠΕ ό,τι της είπαν να πει, οι καλά οργανωμένες υπηρεσίες της, διότι έπρεπε να ειπωθούν αυτά που ήθελε να ακούσει ο Πρόεδρός μας. Του είπε ότι καλά γνωρίζει πόσο τολμηρές είναι οι υποχωρήσεις του, πόσο ευέλικτος είναι στο Δούναι και πόσο ανεκτικός στο Λαβείν έναντι της αδιάλλακτης Τουρκίας. Δεν διακινδυνεύσαμε, ασφαλώς, να αναφερθούμε στο τί είπε στην ιδιαίτερη συνομιλία που είχε με τον ηγέτη μας, αν και είχαμε ισχυρές ενδείξεις, ανάμεσά τους και τη δήλωση της Μέρκελ πριν έλθει, ότι πρέπει να λυθεί το Κυπριακό γιατί είναι αγκάθι στο ΝΑΤΟ και ότι το άλυτο ζήτημα παρεμποδίζει την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας. Τι υποκρισία, όταν η ίδια ηγέτις πολλάκις τονίζει ότι, οι Τούρκοι δεν θα μπούνε στην Ευρωπαϊκή Ένωση άν δεν εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους, σε αντίθεση με τους Γάλλους που έχουν την ξεκάθαρη θέση, πως είτε τις εκπληρώσουν είτε όχι, δεν έχουν θέση στην Ευρώπη.
Στα όσα, λοιπόν, δηλώθηκαν, ως Κύπριοι και ως ΄Ελληνες, ήταν αδύνατον να σιωπήσουμε. Διότι φαντασθείτε να καταφθάνουν στο νησί οι Μέρκελ, Σαρκοζί, Μπερλουσκόνι, Μπαρόζο κ.ά. και να χαϊδεύουν τους ηγέτες μας λέγοντας ΜΠΡΑΒΟ ΠΟΥ ΥΠΟΧΩΡΗΣΑΤΕ ( δηλαδή ΠΟΥ ΑΠΕΜΠΟΛΗΣΑΤΕ ΤΟΝ ΑΝΤΙΚΑΤΟΧΙΚΟ ΑΓΩΝΑ ) κι εμείς να σιωπούμε. Εκείνοι, δηλαδή, ως άλλοι καρδινάλιοι του νέου μεσαίωνα να δίνουν ΕΥΣΗΜΑ στην ηγεσία μας για την ΕΚ ΠΕΡΙΤΡΟΠΗΣ ΠΡΟΕΔΡΙΑ, την αποδοχή 50.000 ΕΠΟΙΚΩΝ, τη ΣΤΑΘΜΙΣΜΕΝΗ ΨΗΦΟ, την ανίερη ΑΦΑΙΡΕΣΗ από τους κάτω των 36 ετών πρόσφυγες ΚΑΘΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ

ΠΑΤΡΟΓΟΝΙΚΗ ΓΗ, την ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΗ ΔΙΖΩΝΙΚΗ, και οι ΣΠΙΘΕΣ ΚΥΠΡΟΥ να χειροκροτούν, ικανοποιημένες από τις κενές περιεχομένου, κοινότυπες, δήθεν καταδίκες της Τουρκικής αρπακτικότητας, τις οποίες ευφυώς ο Κυπριακός Λαός εκείνες τις μέρες, με τη συλλογική του σοφία αποκαλούσε "στάχτη στα μάτια". Ο Λαός μας δεν πρέπει να αφεθεί να παρασυρθεί από ανέξοδες δηλώσεις ηγετών εκείνων των χωρών, που πρώτες δίδαξαν τα προτεκτοράτα και πρόθυμα θα δημιουργούσαν ένα ακόμα, "καταγγέλλοντας" την ίδια ώρα την Τουρκία, αν αυτό επιβάλλουν τα συμφέροντά τους στην περιοχή.
Τώρα, ΤΙ ΔΕΝ ΕΙΠΕ η Καγκελάριος έχει κι αυτό μεγάλη σημασία. Στα χώματα, λοιπόν, αυτά, που λάτρεψαν την Ελευθερία την οποίαν στερήθηκαν αιώνες, στον ιερό Τόπο του Ζηνώνειου ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, διατυπωμένου από εποχής δουλοκτητικού συστήματος, η κυρία Μέρκελ δεν μίλησε για τις 50.000 ΣΤΡΑΤΟ ΚΑΤΟΧΗΣ, για το έγκλημα της ΕΘΝΟΚΑΘΑΡΣΗΣ, για το συνεχές έγκλημα του ΕΠΟΙΚΙΣΜΟΥ με 700.000 ήδη εποίκους, για την ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ των προσφύγων στις εστίες τους, για την αποκατάσταση της ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ και για την ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ του νησιού.

Η άποψη των ΣΠΙΘΙΣΤΩΝ της σκλαβωμένης Κύπρου, είναι ότι, σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση θα μπορούσε και η ίδια να απελευθερωθεί από τις βαριές ενοχές του αποικιοκρατικού της παρελθόντος, αλλά και από τους σημερινούς υπερ-επόπτες της, δηλαδή από την Αμερικανική και Γερμανική κηδεμόνευση, αν τολμηρά απαιτούσε την άμεση εφαρμογή του ευρωπαϊκού πολιτικού και νομικού πολιτισμού στα κατεχόμενα Κυπριακά εδάφη της, γιατί Ευρωπαϊκά εδάφη είναι τα δικά μας τουρκοκρατούμενα. Δυστυχώς, όμως, όσο ο εφησυχασμός των διανοουμένων και η άγνοια των Λαών θα επιτρέπει στην Ευρωπαϊκή Ένωση να δρα ως μηχανισμός Εξουσίας, τόσο οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα συνεχίζουν χωρίς ντροπή να εμφανίζονται ως Πόντιοι Πιλάτοι προς αγαλλίαση των Αμερικανών.


Αγαπητέ μας Μίκη και αγαπητοί φίλοι της Δεκαμελούς,

Το Κυπριακό είναι ένα ζήτημα Ελληνικό, Μεσανατολικό, Βαλκανικό, Ευρωπαΐκό, αλλά τελικά Οικουμενικό. Είναι ένα ζήτημα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ και ΚΑΤΑΦΩΡΗΣ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗΣ, στον 20ο και 21ο αιώνα, των ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ εξακοσίων, μόλις, χιλιάδων ψυχών. Κανένας, λοιπόν και καμιά στιγμή δεν δικαιούται να σιωπά.

Ως ΣΠΙΘΕΣ ΚΥΠΡΟΥ και γνωρίζουμε και αγρυπνούμε και θα αναλύουμε τα θέματα που αφορούν τον Λαό μας σε Ελλάδα και Κύπρο. Πάντοτε θα πορευόμαστε με τόλμη και εντιμότητα έναντι του τόπου μας και διδασκόμενοι από την Ιστορία. Γνωρίζουμε καλώς ότι, κάθε ζωτικής σημασίας θέμα που αφορά την Κύπρο αφορά αυτομάτως και την Ελλάδα και αντιστρόφως, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα καθήκοντα των αγωνιστών και στις δυό μας χώρες. Μετά από εισηγήσεις και συζητήσεις στις Επιτροπές μας εδώ στην Κύπρο, καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι είναι η πρώτη φορά, μετά από πενήντα και πλέον χρόνια, που οι ιστορικές συνθήκες επιτρέπουν μια μαχητική συμπόρευση του κινήματος σε Ελλάδα και Κύπρο. Μόνο μια τέτοια συμπόρευση θα μπορέσει να διαλύσει την κηδεμονία και την εξάρτηση, όπως πολύ καλά ανέλυσαν αλησμόνητοι και σεβαστοί ιστορικοί όπως ο Νίκος Ψυρούκης και ο Κώστας Κύρρης.


Έχουμε δρόμο να διανύσουμε. Θα πρέπει να αποφεύγουμε πρακτικές που σκιάζουν τις σχέσεις μας στα πρώτα αυτά βήματα και υπονομεύουν την αμοιβαία εμπιστοσύνη. Όλοι οι ΣΠΙΘΙΣΤΕΣ είμαστε ισότιμοι συνομιλητές σε ένα ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΟΙΝΟΝ. Ζητούμε, λοιπόν, με αφορμή την μεταξύ μας διαφωνία, αγαπητέ Μίκη, όπως η παρούσα απάντηση δημοσιευθεί, μαζί με το κείμενό μας για την Μέρκελ, στην ιστοσελίδα της ΚΙΝΗΣΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ. Μια τέτοια ενέργεια τεκμηριώνει στην πράξη την αυτοοργάνωση και το αυτοκέφαλο της κάθε ΣΠΙΘΑΣ και είναι δυνατόν να αποτελέσει την χρυσή ευκαιρία για την έναρξη ενός γόνιμου πολιτικού διαλόγου μεταξύ όλων των ΣΠΙΘΙΣΤΩΝ, πάνω στα μεγάλα ζητήματα του εθνικού βίου.
Θα πρέπει, επίσης, να δώσετε μεγαλύτερη σημασία στην Κύπρο. Η φωνή της Κύπρου δεν έχει ακόμα ακουστεί στις συγκεντρώσεις και στις συζητήσεις σας. Δεν θα πρέπει ούτε για μια στιγμή να ξεχνάτε ότι, απέναντι στο σκοτεινό κατεστημένο των δυτικών παγκοσμιοποιητών, η μικρή Κύπρος ήταν η πρώτη και η μόνη χώρα, η οποία αντέταξε θεσμικά, συγκροτημένα και με ψήφο ένα ηχηρό ΟΧΙ! Και ανάμεσα στα μέλη μας είναι πολλοί οι αγωνιστές που, μαζί με το Λαό, έδωσαν τότε τη σκληρή μάχη. Αργά ή γρήγορα ο Λαός θα κληθεί ξανά, μέσα σε πολύ πιο δύσκολες συνθήκες, να αναμετρηθεί με την Ιστορία του. Πολύ καλά γνωρίζουμε ότι η ονομαζόμενη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία είναι ο Δούρειος Ίππος για τη νομιμοποίηση του εγκλήματος της εθνοκάθαρσης. Γνωρίζουμε ακόμα, πως ποτέ δεν θα μπορέσει ένα τέτοιο Σύνταγμα και ένα τέτοιο καθεστώς να αποκτήσει δημοκρατική νομιμοποίηση και να θεμελιωθεί στην Λαϊκή Κυριαρχία. Οι ΣΠΙΘΙΣΤΕΣ θα σταθούμε δίπλα στον Κυπριακό Λαό για το νέο ΟΧΙ.
Τελειώνοντας αυτή την επιστολή, η οποία είναι αποτέλεσμα συλλογικού προβληματισμού, θέλουμε με έμφαση να τονίσουμε την βαθειά μας πίστη ότι, η δημοκρατία στο σύνολο του κινήματός μας αλλά και σε κάθε ΣΠΙΘΑ ξεχωριστά, οφείλει να είναι αυτοσκοπός. Αδιαπραγμάτευτη μεταξύ μας η αμεσοδημοκρατική εκδοχή της, που στα χώματα ετούτα πρωτολειτούργησε με θαυμάσια αποτελέσματα τη Χρυσή Εποχή. Αυτή η Δημοκρατία θα πρέπει, ως κινητήριος δύναμη, να συνοδεύει τα βήματά μας από κάτω προς τα επάνω και στη συνέχεια ως επανάδραση τίμια κι ανόθευτη από τα πάνω προς τα κάτω.

Όλοι μαζί για την Αναγέννηση της Πατρίδας.
Με συναγωνιστικούς χαιρετισμούς, οι Συντονιστές των ΣΠΙΘΩΝ της Κύπρου

ΛΑΜΠΡΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΑΚΗΣ, πολιτικός επιστήμονας, σκηνοθέτης
ΘΕΚΛΑ ΚΙΤΤΟΥ, σκηνοθέτις, διευθύντρια Κέντρου Λόγου και Τέχνης "ΑΕΙΠΟΛΙΣ"
ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΟΥΝΤΟΥΡΗΣ, οπτικός
ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, εκπαιδευτικός
ΕΡΜΙΝΑ ΜΑΗ, πολιτιστική λειτουργός
ΠΕΤΡΟΣ ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ, σύμβουλος ακινήτων
ΙΩΑΝΝΑ ΚΑΠΛΑΝΗ, αρχαιολόγος, κοινωνική ανθρωπολόγος
ΞΕΝΟΦΩΝ ΓΕΡΟΝΤΙΔΗΣ, έμπορος
ΜΑΡΙΑ ΣΤΕΦΑΝΟΥ, φιλόλογος


ΛΕΥΚΩΣΙΑ, ΛΕΜΕΣΟΣ, ΠΑΦΟΣ, ΛΑΡΝΑΚΑ
5-20 Φεβρουαρίου 2011

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ 27/3/2011 ΣΠΙΘΑΣ ΧΑΝΙΩΝ ΓΙΑ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΟ-ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΣΚΕΨΗ


ΒΑΣΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ της ΣΠΙΘΑΣ

Οι θέσεις για το οργανωτικό σχήμα της ΣΠΙΘΑΣ που μας στάλθηκαν από τον  κ. Δημητροκάλη δυστυχώς επιβεβαίωσαν τους φόβους που είχαμε εκφράσει στις 14 Μαρτίου.

Δύο είναι τα χαρακτηριστικά των θέσεων αυτών.

Το πρώτο είναι η προσπάθεια να παρουσιαστεί ο Μίκης Θεοδωράκης ως ο Υπέρτατος Αρχηγός οι εκάστοτε αποφάσεις του οποίου δεν πρέπει να αμφισβητούνται, γιατί η ΚΙΝΗΣΗ του ανήκει. Στην προσπάθεια του αυτή ο εισηγητής χρησιμοποιεί εκφράσεις που μόνο έμπειροι αυλοκόλακες θα μπορούσαν να σκεφτούν με αποτέλεσμα να θίγει το κύρος του Θεοδωράκη, στο κάλεσμα και το όραμα του οποίου ανταποκριθήκαμε και κάνει τεράστια ζημιά στην ΚΙΝΗΣΗ μας.

Το δεύτερο είναι η προσπάθεια να μετατραπούν οι Σπίθες σε απλούς μεταφορείς - διαφωτιστές του λόγου του Μίκη Θεοδωράκη, καταλύοντας κάθε έννοια Άμεσης Δημοκρατίας.


Αναλυτικότερα τα πλέον εμφανή σημεία που αποδεικνύουν τα δύο παραπάνω χαρακτηριστικά είναι:

Στο Α μέρος στην 5η παράγραφο αναφέρει
«Τα βασικά φυσιογνωμικά πολιτικά στοιχεία της Κίνησης ορίζονται στη Διακήρυξη της  1-12-10, και στις επόμενες ομιλίες τού Μίκη Θεοδωράκη, που ακολούθησαν σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.  Μέσα, σε ένα σαφές πλαίσιο περιγράφονται οι Γενικές Κατευθύνσεις Δράσης για τον προσανατολισμό των πρωτοβουλιών των ομάδων και μελών της Κίνησης. 
Οι περαιτέρω ειδικότερες θεματικές ή συγκυριακές κατευθύνσεις, θα προκύπτουν απ' τις  πρωτοβουλίες του Μίκη, από τις ομάδες προγραμματικού έργου και από τις ζυμώσεις στην εσωτερική λειτουργία και δράση της Κίνησης.»
Είναι σαφές ότι οι ομάδες προγραμματικού έργου θα αποτελούνται έτσι από άτομα που ορίζει ο Μίκης Θεοδωράκης. Δεν εκλέγονται, με καμία διαδικασία.
Θα  είναι άνθρωποι  που εμπιστεύεται. Τα περί ζυμώσεων στην εσωτερική λειτουργία και δράση απλά χρυσώνουν το χάπι.

Οι διαθέσεις του εισηγητή αποκαλύπτονται αμέσως στην επόμενη παράγραφο την 6η όπου αναφέρει: «
Οι Δράσεις της Κίνησης είναι κυρίως Διαφωτιστικές, ώστε να απαντήσει η ίδια η κοινωνία στα προβλήματά της.»
Τόσο απλά. Δεν κρατά ούτε τα προσχήματα.

Στην 8η παράγραφο αποκαλύπτεται η άποψη του εισηγητή για τον σοφό Ηγέτη και τους πιστούς σε ρόλο προβάτων. Λέει χαρακτηριστικά.
«Η εμβέλεια του Διαφωτιστικού - Κινητοποιού Λόγου, ανάμεσα στα μέλη της Κίνησης, δεν θα οδηγεί μονόδρομα σε ακτιβιστικές αυταπάτες, ούτε σε αυτοδικαίωση αυθόρμητων μονομερειών και εμμονώνΘα επιδιωχθεί η οσμωτική αναβάθμιση τού συνδυασμού πράξης και κρυμμένου πλούτου, του πολιτικού λόγου τού Μίκη Θεοδωράκη, με διάθεση αλληλοδιδασκαλίας ανάμεσα στα μέλη και στη συνέχεια τού κοινωνικού συνόλου».
Δηλαδή τα μέλη της Σπίθας οφείλουν απλά να εκπαιδεύονται για να διαδίδουν στην κοινωνία «τον κρυμμένο πλούτο του πολιτικού λόγου του Μίκη Θεοδωράκη»!

Στο τέλος της  εισήγησης ολοκληρώνεται με την προσπάθεια του εισηγητή να καταργήσει στην ουσία την διαδικασία της Άμεσης Δημοκρατίας στις Σπίθες καλύπτοντας την προσπάθεια του με κολακείες προς τον Μίκη Θεοδωράκη.

«Πρέπει να γίνει απολύτως  κατανοητό ότι η κάθε Σπίθα δεν μπορεί μόνη της να αναζητήσει επιτυχείς τρόπους και τεχνικές εφαρμογής, και τις  «σωστές» προτεραιότητες, διαδικασίες και μεθόδους, τις οποίες ο καθένας στηρίζει στις δικές του εμπειρίες.  Πρέπει να γίνει αποδεκτή η πολιτική σύνθεση όλων αυτών, στα αναβαθμισμένα οραματικό λόγο και πολιτική πράξη του Μίκη Θεοδωράκη.
Δεν φτάνει μόνο η δίκαιη λαϊκή οργή, για την συμμετοχή στον αγώνα.  Ο Λαός χρειάζεται κι ελπίδα, που μόνο το εμπνευσμένο Όραμα και το πειστικό Πολιτικό Σχέδιο, τού Μίκη Θεοδωράκη προσφέρει. Η ισχυρή προσωπικότητά του μαγνητίζει και προκαλεί  μεγάλη λαϊκή κινητοποίηση, που γρήγορα θα γίνει πλειοψηφική, για να ακυρώσει την υποταγή των ξενόδουλων.»

Με λίγα λόγια όποιοι και αν είστε, σας θεωρούμε ανίκανους να σκέφτεστε και να αποφασίζετε. Οι αποφάσεις είναι αρμοδιότητα του Ηγέτη, στην προσωπικότητα του οποίου οφείλονται όλα!!!

Μπορεί οιοσδήποτε να μας εξηγήσει πώς τα παραπάνω συμβαδίζουν με τα λόγια του Μίκη, ο οποίος την  1η  Δεκεμβρίου έλεγε:   
«Ο πιο καλός και πιο γόνιμος προβληματισμός είναι ο συλλογικός. Εάν κατορθωθεί τελικά, όλες αυτές οι χιλιάδες ατομικές και συλλογικές προσπάθειες να συναντηθούν αντικειμενικά και υποκειμενικά στην ίδια κατεύθυνση, τότε αυτή η περίοδος της ιδεολογικής ζύμωσης, με επίκεντρο τους ανεξάρτητους πολίτες, μπορεί να καταλήξει σε συγκεκριμένες πρωτοβουλίες, ενέργειες, παρεμβάσεις με ομαδικό, ακόμα και δυναμικό χαρακτήρα, όλο και πιο συγκεκριμένης και ολοκληρωμένης μορφής, ώστε η θέληση του ανεξάρτητου πολίτη να καταστεί στοιχείο αλλαγής στην πορεία της χώρας, με ευεργετικό χαρακτήρα για τον Λαό και το Έθνος.»

Στο δεύτερο μέρος για την οργανωτική δομή, από την πρώτη παράγραφο αναφέρει ότι
«το οργανωτικό σχήμα στοχεύει στην διεύρυνση της συμμετοχής του ελληνικού Λαού στην λήψη των αποφάσεων, για την οργανωμένη πανελλήνια δράση σύμφωνα με τις αρχές της συμμετοχικής δημοκρατίας.»
Με ποιες διαδικασίες θα γίνει αυτό;
Με ποιόν τρόπο θα συμμετέχουν στις αποφάσεις αφού ο μόνος ρόλος των μελών είναι η διάδοση του λόγου του Ηγέτη;
Στο σημείο αυτό βέβαια για να μην ξεχνιόμαστε επαναλαμβάνει
 «ότι ο ελληνικός Λαός ανταποκρίνεται μαζικά στο κάλεσμα του Μίκη Θεοδωράκη».
Η μαζικότητα δηλαδή των Σπιθών οφείλεται στον Ηγέτη και μόνο.

Στην δεύτερη και τρίτη παράγραφο εμφανίζεται το θέμα της «ηλεκτρονικής δημοκρατίας» και ο όρος του καθοδηγητικού «κέντρου» το οποίο δεν εκλέγεται από κανένα!
Είναι η καθοδήγηση που διορίζει ο ηγέτης ! 
Ποιοι θα είναι αυτοί που θα μας έχουν καταχωρημένους και με ένα κωδικό «θα μας διενεργούν πολλαπλές ψηφοφορίες σε επίπεδο μελών, οργανώσεων, εργασιακών τομέων και γεωγραφικών περιοχών;»
Ποιοι θα ελέγχουν τα αποτελέσματα αυτής της ψηφοφορίας;
Λίγο πιο κάτω γίνεται ακόμη αποκαλυπτικότερος ο εισηγητής αναφέροντας ότι «Η πιο πολύτιμη δυνατότητα είναι οι άμεσες μαζικές συγκεντρώσεις ανυπακοής ή επιβολής  θέσεων, σε όλη την Χώρα».
Δηλαδή η Σπίθα των 10 έως 30 ατόμων θα εκφράζει την άποψή της με e-mail για ένα θέμα που ερωτάται από το «κέντρο».
Στη συνέχεια ένα διορισμένο στέλεχος θα την ενημερώνει ότι η πλειοψηφία αποφάσισε κάτι άλλο  που θα πρέπει να αποδεχτεί!
Σκέψεις και επιχειρήματα δεν χρειάζεται να ανταλλαγούν ανάμεσα στις Σπίθες. Ο θρίαμβος της Άμεσης Δημοκρατίας.

Στην 4η παράγραφο ξεκαθαρίζει ο εισηγητής ότι η κάθε Σπίθα μπορεί να οργανώνεται μέχρι το επίπεδο της επαρχίας ενός Νομού.
Δεν μπορεί δηλαδή να ασχολείται και να παίρνει αποφάσεις για θέματα που αφορούν τον Νομό ή την Περιφέρεια που ανήκει γεωγραφικά.
Αντέχει σε κριτική αυτή η άποψη;
Προτείνει τα μέλη που θα στελεχώνουν τις επιτροπές να έχουν τρίμηνη διάρκεια. Πριν προλάβουν να ασχοληθούν με τα θέματα του Συντονιστικού οργάνου θα πρέπει να αλλάξουν κιόλας!
Δεν μας ενημερώνει όμως ο εισηγητής, το «κέντρο», κάθε πότε θα αλλάζει; Αυτό προφανώς είναι ισόβιο εκτός και αν αλλάξει από τα πάνω. Άλλος ένας θρίαμβος της  Άμεσης  Δημοκρατίας…

Και γιατί ο εισηγητής τα θέλει όλα αυτά;

«Για την «αποφυγή σχηματισμού ενδιάμεσων συμβουλίων, και συντονιστικών επιτροπών, που κατασκευάζουν τοπικούς ματαιόδοξους παράγοντες, και περιορίζουν την αποτελεσματικότητα, θα επιτρέψει την αξιοποίηση όλων των μελών,  ιδιαίτερα σε ομάδες εργασίας εναλλασσόμενης σύνθεσης και μεταβλητού αντικειμένου.»

Και από τον κίνδυνο της  ματαιοδοξίας των στελεχών που θα ορίζονται από τα πάνω πως θα προστατευθούμε;
Ακόμη ένα εκπληκτικό στοιχείο που εμφανίζει αυτή η εισήγηση, είναι η  εντολή να εναλλάσσεται η σύνθεση στις ομάδες εργασίας των μελών και να μεταβάλλεται το αντικείμενο!
Ας υποθέσουμε ότι θα φτιάξουμε Σπίθα Υγειονομικών. Θα πρέπει να αλλάζουμε τα πρόσωπα κάθε 3 μήνες!  Ας το αποδεχτούμε αυτό. Το αντικείμενο όμως πώς αλλάζει; Θα ασχοληθούν οι υγειονομικοί στην πορεία π.χ. με θέματα Γεωργίας  ή Αθλητισμού;
Γιατί όμως ο εισηγητής υποβάλει τέτοιες προτάσεις; Κατά την άποψή μας είναι σαφές ότι δεν φιλοδοξεί οι Σπίθες να συζητούν και να καταλήγουν σε

«συγκεκριμένες πρωτοβουλίες, ενέργειες, παρεμβάσεις με ομαδικό, ακόμα και δυναμικό χαρακτήρα, όλο και πιο συγκεκριμένης και ολοκληρωμένης μορφής, ώστε η θέληση του ανεξάρτητου πολίτη να καταστεί στοιχείο αλλαγής στην πορεία της χώρας, με ευεργετικό χαρακτήρα για τον Λαό και το Έθνος.» όπως έλεγε ο Μίκης Θεοδωράκης στην Ιδρυτική Διακήρυξη.

Στην 6η παράγραφο τίθεται ο θεσμός της ανακλητότητας. Όχι βέβαια για το «κέντρο» ή τον υπεύθυνο του Οργανωτικού. Αυτοί δεν ανακαλούνται παρά μόνο με απόφαση από πάνω!
Η ανακλητότητα αφορά την ανάκληση του αντιπροσώπου μίας επιτροπής αν τον αμφισβητήσουν το 25% των μελών!!!
Εξαιρετική άποψη για την Άμεση Δημοκρατία. Το 25% μπορεί να ανακαλέσει τον εκπρόσωπο ο οποίος ίσως εκφράζει τις θέσεις του 75% …

Στο τρίτο μέρος που αφορά τον εσωτερικό κανονισμό λειτουργίας των Σπιθών ο εισηγητής στη δεύτερη παράγραφο μας δηλώνει ότι
 «Είναι σημαντικό  να αποφεύγεται η χαοτική λειτουργία που προκαλεί τόσο ο έντονος ακτιβισμός και ο «αυθόρμητος» διάλογος, όσο και ο γραφειοκρατικός σχολαστικισμός, που κουράζουν και αποθαρρύνουν την ζωντάνια της συμμετοχής των πολλών».
Δεν χρειάζεται να το αναλύσουμε περισσότερο. Ο κύριος σκοπός των μελών  είναι η διαφώτιση του κρυμμένου πλούτου που υπάρχει στον Πολιτικό λόγο του Μίκη.

Στην τέταρτη παράγραφο ο εισηγητής μας εξηγεί γιατί δεν πρέπει να έχουμε πάνω από 30 μέλη λέγοντας ότι 
«Ο αριθμός των μελών τής Σπίθας θα αποφεύγεται να είναι μεγάλος, ώστε να αποτρέπεται ο κίνδυνος  τής περιθωριοποίησης και αποστασιοποίησης πολλών απλών μελών από την ηγεμονική συμπεριφορά ηγετικών στελεχών.»
Δεν ανησυχεί ο εισηγητής για τις θέσεις που αποστέλλει και αποκαλύπτουν ένα μνημείο ηγεμονικής συμπεριφοράς και αντιδημοκρατικής νοοτροπίας, ανησυχεί μήπως φανεί κανένας Ηγεμόνας σε επίπεδο Επαρχίας!!

Καταλήγοντας πρέπει να πούμε ότι αν ο σκοπός του εισηγητή ήταν να μειώσει τον Μίκη Θεοδωράκη και να καταστρέψει την προσπάθεια της ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΠΟΛΙΤΩΝ, έφτιαξε το κατάλληλο κείμενο.
Δεν είναι όμως ο εισηγητής ο στόχος μας. Εμείς πιστεύουμε ότι η  ΚΙΝΗΣΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ είναι ανάγκη του ελληνικού Λαού και θα βρει τον δρόμο της, στηριζόμενη στην Ιδρυτική Διακήρυξη της 1ης Δεκεμβρίου. Αυτή ήταν  η αιτία που δημιουργήθηκαν οι Σπίθες και όχι η προσωπική γοητεία ενός σεβαστού και καταξιωμένου ατόμου.
Ο Μίκης Θεοδωράκης στην ιδρυτική του διακήρυξη μας κάλεσε με τα εξής λόγια:

«Με την εξαγγελία για τη δημιουργία ενός Κινήματος Ανεξάρτητων Πολιτών δεν αποσκοπώ στον σχηματισμό ενός κόμματος ούτε ενός οργανωμένου λαϊκού κινήματος με οργανώσεις, μέλη και ηγεσία. Το μοναδικό μου κίνητρο είναι να βοηθήσω να δημιουργηθεί ένα κίνημα και μια ζύμωση ιδεών, ανεξάρτητα και μακριά από το υπάρχον πολιτικό-κομματικό κατεστημένο, με επίκεντρο τον ανεξάρτητο πολίτη, που αισθάνεται την ανάγκη να αντιδράσει στο σημερινό αδιέξοδο και να συμβάλει με τις όποιες δυνάμεις του στην έξοδο της πατρίδας μας από τη βαθιά κρίση στην οποία μάς οδήγησε η διεθνής κρίση του καπιταλισμού …»

«Γι' αυτό θα πρέπει ο κάθε ανεξάρτητος πολίτης να προβληματιστεί σοβαρά και υπεύθυνα έως ότου ανακαλύψει τι ακριβώς μας συμβαίνει, πού βρισκόμαστε και γιατί βρισκόμαστε εδώ που βρισκόμαστε, καθώς και σε ποιες δυνάμεις και με ποιους τρόπους θα πρέπει να στηριχτούμε. Κι ακόμα, πώς εμείς μόνοι μας, ο ένας με τον άλλο, θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε τη δύναμη που θα μας σώσει. Φτάνει να δούμε ποιοι είναι σήμερα οι εχθροί μας. Οι εχθροί του Λαού και της πατρίδας μας.
Με λίγα λόγια, πιστεύω ότι βρισκόμαστε στην περίοδο που θα πρέπει όλοι μαζί να σκεφτούμε. Να μελετήσουμε, να πληροφορηθούμε, να ψάξουμε και να αποφασίσουμε.»

«Αυτούς που συμφωνούν μαζί μου, τους καλώ να σχηματίσουν ανεξάρτητες Επιτροπές Πρωτοβουλίας στους χώρους που ζουν, εργάζονται και σπουδάζουν, με σκοπό την ενημέρωση, τον προβληματισμό αλλά και τη δραστηριοποίηση και την πραγματοποίηση παρεμβάσεων με όποια και όσα μέσα διαθέτουν.
Σε ένα μελλοντικό στάδιο, αυτές οι διάσπαρτες Επιτροπές θα πρέπει να προσπαθήσουν να έχουν επαφή η μία με την άλλη, ώστε να συντονιστούν οι δράσεις τους, για να φτάσουμε στο επίπεδο δημιουργίας Επιτροπών Πρωτοβουλίας που να καλύπτουν ένα τομέα εργασίας, μια σχολή, μια συνοικία, μια πόλη, ακόμα και μια περιοχή.»

Αυτά ήταν τα λόγια του Μίκη Θεοδωράκη που έφεραν τον κόσμο στην Σπίθα.  Η μεγάλη του ιστορία και οι προσωπικές του θυσίες για ολόκληρες δεκαετίες,  του έδωσαν το κύρος και κατά συνέπεια την δυνατότητα να προβάλλει τις θέσεις αυτές πλατιά σε όλο τον κόσμο.
Ο κόσμος της ΣΠΙΘΑΣ συσπειρώθηκε κυρίως ακούγοντας το ΤΙ ΕΙΠΕ και όχι εξ αιτίας μόνο της αγάπης που του τρέφει λόγω του μεγάλου έργου που έχει προσφέρει στη χώρα και τον Λαό μας.
Τρανό παράδειγμα είναι το γεγονός ότι μόνο ένα μέλος από τον Παγκρήτιο σύλλογο Φίλων Θεοδωράκη ήρθε στην Σπίθα. Όλοι οι άλλοι δεν συμφώνησαν. Αντίθετα, εκατοντάδες συμπολίτες μας, μη μέλη του Συλλόγου Φίλων Θεοδωράκη συμμετέχουν στις Σπίθες της Κρήτης.
Οι θέσεις που εξέφρασε ήταν η αιτία της δημιουργίας της ΚΙΝΗΣΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ.
Αυτά τα λόγια συσπείρωσαν και την δική μας Σπίθα στην προσπάθεια αυτή.
Κατά συνέπεια το οργανωτικό μας σχήμα πρέπει να εναρμονισθεί με τα λόγια αυτά και είμαστε υποχρεωμένοι να διαφωνήσουμε με την εισήγηση που μας απεστάλη.
Πιστεύουμε ότι οι θέσεις για τον τρόπο λειτουργίας της Σπίθας πρέπει να διαμορφωθούν μέσα από  διαδικασίες Άμεσης Δημοκρατίας και να εγκριθούν σε μια πανελλήνια συνδιάσκεψη.
Οι θέσεις λοιπόν που ακολουθούν αποτελούν προτάσεις μας, που καταθέτουμε για διάλογο σε όλες τις Σπίθες της χώρας.
Είναι επιτακτική ανάγκη, σε σύντομο χρονικό διάστημα (ως τα μέσα Απριλίου) να συνδιοργανώσουμε πανελλαδική σύσκεψη, όλες οι σπίθες μαζί με το Μίκη και τα μέλη της Συμβουλευτικής Επιτροπής και να συνδιαμορφώσουμε την αμεσοδημοκρατική μας λειτουργία η οποία σε σε συνδυασμό με τις   υπόλοιπες αρχές και θέσεις της ιδρυτικής διακήρυξης της 1/12/2010, θα δώσει στην ΚΙΝΗΣΗ μας την δυναμική να προχωρήσουμε μπροστά. 




Η συνάντηση των εκπροσώπων από τις Σπίθες της Κρήτης
με τον Μίκη Θεοδωράκη

Η συνάντηση των εκπροσώπων από τις Σπίθες της Κρήτης με τον συναγωνιστή Μίκη Θεοδωράκη στο Ηράκλειο, πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 26 Μαρτίου. 
Ο Μίκης ήταν συγκλονιστικός στην ομιλία του. Άκουσε με προσοχή τις ανησυχίες και τις επιφυλάξεις μας επί της  εισήγησης για τις  ΒΑΣΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ
Οι απαντήσεις του μας ικανοποίησαν πλήρως.
Για την εισήγηση δήλωσε ότι αποτελεί απλά ένα κείμενο για να έχουμε την ευκαιρία να υποβάλουμε κάθε ΣΠΙΘΑ τις δικές της προτάσεις έτσι ώστε να συμπληρωθεί ή να αλλάξει.
Για τον τρόπο λειτουργίας αποδέχθηκε ότι οι ΣΠΙΘΕΣ θα λειτουργούν με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες με αριθμό μελών που μπορεί να ξεπερνά τους 30, ανάλογα με τις αποφάσεις των ΣΠΙΘΩΝ.
Δήλωσε με σαφήνεια ότι δεν είναι δική του επιθυμία να τον αποκαλούμε Ηγέτη, Οδηγητή ή Αρχηγό και αυτό που επιθυμεί είναι τα μελή να ενεργούν ως ενεργοί πολίτες και όχι ως οπαδοί.
Δήλωσε επίσης ότι όλες οι επιστημονικές επιτροπές που θα λειτουργήσουν για την εκπόνηση θέσεων, θα αποστέλλουν τις θέσεις προς τις Σπίθες, για να γίνονται παρατηρήσεις ή συμπληρωματικές προτάσεις.
Για τον λόγο αυτό η Σπίθα Χανίων αποφάσισε να υποβάλει τις προτάσεις της σε όλες τις Σπίθες για προβληματισμό, προτείνοντας να κληρωθεί μία επιτροπή από εκπροσώπους των Σπιθών που θα μελετήσουν τις προτάσεις όλων των Σπιθών και θα διαμορφώσουν μια κοινή πρόταση η οποία θα υποβληθεί προς τον Μίκη.




Οι Θέσεις της ΣΠΙΘΑΣ Χανίων για το Οργανωτικό ζήτημα της
ΚΙΝΗΣΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ

Σύμφωνα με την διακήρυξη της 1ης Δεκεμβρίου η συσπείρωση του κόσμου στην ΚΙΝΗΣΗ μας γίνεται για δύο βασικούς λόγους:

Ο πρώτος είναι η  κατάκτηση της Εθνικής  Ανεξαρτησίας, Λαϊκής Κυριαρχίας, Κοινωνικής Δικαιοσύνης και ο δεύτερος η άμεση πάλη ενάντια στο Μνημόνιο που ρίχνει στην εξαθλίωση εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας σε όλη τη χώρα.

Για να υλοποιήσουμε αυτούς τους στόχους είναι σαφές ότι οφείλουμε να καθορίσουμε το γρηγορότερο δυνατόν τον τρόπο λειτουργίας μας.

Από την αρχή ήταν γνωστό ότι ο μόνος τρόπος λειτουργίας της ΚΙΝΗΣΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ είναι η Άμεση Δημοκρατία.
Αυτό σημαίνει ότι τα μέλη της ΚΙΝΗΣΗΣ συζητούν και αποφασίζουν από κοινού τις θέσεις τους σε συγκεκριμένα ζητήματα που τα αφορούν.

Τα μέλη της κάθε ΚΙΝΗΣΗΣ δεν εξουσιοδοτούν κανένα εν λευκώ να καθορίζει την πολιτική που θα ακολουθήσουν.  Οι ΚΙΝΗΣΕΙΣ είναι αυτόνομες οργανωτικά και δρουν σύμφωνα με τις αποφάσεις των Γενικών τους Συνελεύσεων που πρέπει να βρίσκονται μέσα στο πνεύμα της Ιδρυτικής Διακήρυξης της Σπίθας. Τα μέλη μας όταν μιλούν για θέματα που δεν έχουν συζητηθεί οφείλουν να ξεκαθαρίζουν ότι εκφράζουν προσωπικές τους απόψεις.

Ανακλητοί εκπρόσωποι των Σπιθών μπορούν να συμμετέχουν σε όργανα σε επίπεδο Νομών, Περιφέρειας ή Επικράτειας για ανάλογες δράσεις.

Ο τρόπος λειτουργίας των οργάνων αυτών διέπεται από τις αρχές της Άμεσης Δημοκρατίας, μέχρι την κορυφή. Δηλαδή οι εκπρόσωποι είναι ανακλητοί και σε κάθε περίπτωση για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.

Δεν υπάρχει περιορισμός στον  αριθμό των μελών μιας ΚΙΝΗΣΗΣ. Σε κάθε περίπτωση είναι απαραίτητο να λειτουργούν ολιγομελείς ομάδες εργασίας κατά αντικείμενο. Η δημιουργία νέων Σπιθών αποφασίζεται από τα μέλη κάθε τοπικής Σπίθας.

Τα μέλη των συντονιστικών επιτροπών  που αποφασίζει η Γενική Συνέλευση των μελών εναλλάσσονται με κλήρωση ή εκλογή.

Η Γενική Συνέλευση αποφασίζει με απλή πλειοψηφία την ανάκληση μέλους από οποιοδήποτε όργανο και την αντικατάστασή του με άλλο, οποιαδήποτε στιγμή κρίνει απαραίτητο.

Η Γενική Συνέλευση αποφασίζει το χρονικό διάστημα που μπορεί να λειτουργεί ένα μέλος της σε οποιαδήποτε συντονιστική επιτροπή. Σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί το διάστημα αυτό να ξεπερνά συνολικά τα 2 χρόνια.  Μετά το χρονικό αυτό διάστημα το μέλος δεν μπορεί να επανεκλεγεί στην θέση αυτή ξανά (εκτός της απευκταίας περίπτωσης να μην υπάρχει διαθέσιμος αντικαταστάτης).

Η μηνιαία συνδρομή των μελών κάθε ΚΙΝΗΣΗΣ είναι υποχρεωτική. Το ποσόν το καθορίζει κάθε μέλος ανάλογα με τις οικονομικές του δυνατότητες, από 1 ευρώ και πάνω.

Οι ομάδες εργασίας της ΚΙΝΗΣΗΣ πρέπει να ασχολούνται με τα σοβαρά προβλήματα που απασχολούν τους συμπολίτες μας και να τους καλούν σε κοινή δράση.
Κύρια θα πρέπει να ασχοληθούν με την ενημέρωση και δραστηριοποίηση των συμπολιτών μας, με σκοπό να δράσουν και αυτοί ως ενεργοί πολίτες και με πρωτοβουλίες που σκοπό θα έχουν την βοήθεια σε όσους έχουν σοβαρά οικονομικά, κοινωνικά ή άλλα προβλήματα εξ αιτίας της οικονομικής κρίσης και του Μνημονίου, καθώς και με ειδικές μελέτες, συλλογή στοιχείων κ.λ.π. που θα υποβοηθούν την δράση και τους σκοπούς μας.
Παράλληλα οι ομάδες εργασίας θα πρέπει να αναπτυχθούν σε κάθε θέμα όπως Τοπική Αυτοδιοίκηση, Παιδεία, Υγεία και Πρόνοια, Πολιτισμό, Αθλητισμό κ.α. Ο τρόπος λειτουργίας και οι θέσεις που θα αποφασίζουν οι ομάδες αυτές πρέπει να διέπονται από τις αρχές της ΚΙΝΗΣΗΣ μας.