Πέμπτη 21 Ιουνίου 2018

ΑΠΛΆ ΜΑΘΉΜΑΤΑ ΙΣΤΟΡΊΑΣ: Μόναχο 1938-Πρέσπες 2018 και τα παρά λίγο ...Νόμπελ Ειρήνης σε Τσάμπερλαιν Χίτλερ Νταλαντιέ και Μουσολίνι!...


Παθήματα που δεν έγιναν μαθήματα για τους σύγχρονους "κατευναστές"!

Γράφει ο Κώστας Ντουντουλάκης

Η Χιτλερική Γερμανία είχε ήδη προσαρτήσει την Αυστρία λίγους μήνες νωρίτερα, τον Μάρτιο του 1938, κατά παραβιάζοντας την Ειρηνευτική Συνθήκη των Βερσαλλιών, του 1919. Είχε ενώσει τη Γερμανία με την Αυστρία! Τον Σεπτέμβριο στο Μόναχο όμως, «τακτοποιούνταν» πλέον και η υπόθεση με τους Γερμανούς της Σουδητίας και το διαμελισμό της Τσεχοσλοβακίας!...
Οι πιο σημαντικότερες απαιτήσεις της Χιτλερικής Γερμανίας γίνονταν πλέον αποδεκτές από Βρετανούς και Γάλλους. Κι επιπλέον πίστευαν πως τώρα έστρεφαν τον Χίτλερ κατά της μεγάλης ιδεολογικοπολιτικής αντιπάλου του ΕΣΣΔ... Αντίθετα, ώθησαν έτσι την ως τότε καλούσα επίμονα αλλά μάταια τους Αγγλο-Γάλλους για αντιφασιστική συμμαχία και "Λαϊκά Αντιφασιστικά Μέτωπα" ΕΣΣΔ να κερδίσει έναν ολόκληρο πολύτιμο γι αυτήν χρόνο ολόπλευρης πολεμικής προετοιμασίας της, υπογράφοντας ως απάντηση στο επαίσχυντο Σύμφωνο του Μονάχου, το περιβόητο Σύμφωνο Ρίμπετροπ-Μολότωφ τον Αύγουστο το 1939... Εξάλλου κατά την προσπάθεια ανατροπής της νόμιμης κυβέρνησης του Λαϊκού Μετώπου από τον φασίστα Φράνκο (1936-38) στην Ισπανία όπου ο Χίτλερ τον βοηθούσε ανοιχτά, γνωστή η ισοπέδωση της πόλης Γκουέρνικα από τα στούκας του, μόνο η ΕΣΣΔ είχε στείλει (εκατοντάδες) αεροσκάφη με τους πιλότους τους και οπλισμό. Αγγλία, Γαλλία, ΗΠΑ, ούτε ένα δολλάριο βοήθεια! Κι ας είχαν πάει χιλιάδες (κεντρώοι δημοκράτες, και κομμουνιστές, κι αναρχικοί) εθελοντές από όλο τον κόσμο εκεί, πολεμώντας μέσα από τιςθρυλικές "Διεθνείς Ταξιαρχίες"... Οι ΑγγλοΓάλλοι "καθησύχαζαν" επίσημα και συνωμοτούσαν υπόγεια...
-Τον Σεπτέμβριο του 1938 όλοι οι επίσημοι αναλυτές, διαβεβαίωναν εαυτούς και αλλήλους, ότι "η Ειρήνη είχε πλέον διασφαλιστεί». Ξύπνησαν όμως αργότερα, πολύ δυσάρεστα όλοι τους!....
Ο ίδιος, ο τότε "ειρηνοποιός" κατά τα ΜΜΕ, Βρετανός Πρωθυπουργός Νέβιλ Τσάμπερλαιν επέστρεψε στο Λονδίνο μετά τη Συμφωνία του Μονάχου πανηγυρίζοντας:
–"Έφερα στις αποσκευές μου την Ειρήνη στην Ευρώπη, για μια γενιά!"
Η χαρά του δεν άντεξε πάνω από μερικούς μήνες. Ένα χρόνο αργότερα, με την υπογραφή του συμφώνου "μη επίθεσης" Ρίμπετροπ-Μολότοφ (Γερμανίας ΕΣΣΔ) ο Ουίνστον Τσώρτσιλ, πρωθυπουργός της Βρετανίας, βλ.βικιπαίδεια, δήλωνε πως "οι ναζί πρόδωσαν το αντι-Κομιντέρν σύμφωνο και τις αντι-μπολσεβίκικες συμφωνίες", ενώ η αμερικανική εφημερίδα Νew York Herald Tribune έγραφε πως ο Χίτλερ «δεν κράτησε την υπόσχεσή του να είναι λιοντάρι προς ανατολάς και αρνάκι προς δυσμάς»!!!
-Τον Σεπτέμβριο του 1939,με την εισβολή των ναζί (και) στην Πολωνία, ξέσπασε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος... Εκείνοι που στο Μόναχο θαρρούσαν πως έστρεφαν τον Χίτλερ κατά της ΕΣΣΔ και μόνο, έπεσαν στην παγίδα που έστηναν για άλλους!
Οχτώ μήνες αργότερα (Μάιος του 1940), τα γερμανικά στρατεύματα σάρωναν τη δυτική Ευρώπη (Βέλγιο, Ολλανδία, Γαλλία, Δανία).
Ο χειρότερος πόλεμος που είχε γνωρίσει ποτέ η ανθρωπότητα είχε μόλις αρχίσει…
Όμως, αμέσως μετά τη Συμφωνία του Μονάχου, αρχές Οκτωβρίου του 1938, όλοι πανηγύριζαν για το «μεγάλο βήμα που κατοχύρωνε την Ειρήνη»…
Κάποιοι πιο ενθουσιώδεις μάλιστα, πρότειναν στους «πρωτεργάτες» εκείνης της – επαίσχυντης, όπως αποκαλύφθηκε – Συμφωνίας, να δοθεί το Νόμπελ Ειρήνης!
Δηλαδή πρότειναν να τιμηθούν με Νόμπελ Ειρήνης ο Νέβιλ Τσάμπερλαιν, ο Εντουάρντ Ντελαντιέ, ο Αδόλφος Χίτλερ και ο Μπενίτο Μουσολίνι!
Από τρίχα γλιτώσαμε τότε, να είναι βραβευμένοι ως… παγκόσμιοι «Ειρηνοποιοί» ο Χίτλερ και ο Μουσουλίνι!
Η Συμφωνία του Μονάχου, μπήκε στην Ιστορία (και στην διεθνή βιβλιογραφία), ως «παράδειγμα προς αποφυγήν» κατευναστικής πολιτικής.
Από τους ελάχιστους που διαφώνησαν τότε, ο βρετανός Ουίνστον Τσώρτσιλ! Λάβρος επιτέθηκε κατά του Τσάμπερλαιν στο Βρετανικό Κοινοβούλιο, λέγοντάς του ότι:
–Δεν έφερες την Ειρήνη, έφερες πιο κοντά τον Πόλεμο και από θέσεις πολύ χειρότερες για τη Βρετανία…
Οι οπαδοί του Τσάμπερλαιν και του Λόρδου Χάλλιφαξ κατακεραύνωναν τότε τον Τσώρτσιλ με παραλήρημα εμπάθειας:
Τον κατηγόρησαν δημόσια πως είναι ένας «παρωχημένος εθνικιστής». Ότι «δεν μπορούσε να αντιληφθεί τον σύγχρονο κόσμο», όπου η διπλωματία και το Διεθνές Δίκαιο λύνει τα προβλήματα – κι έτσι προλαμβάνει και αποτρέπει τον Πόλεμο.
Του έλεγαν ακόμα, ότι είναι ένας γέρος και μέθυσος, «απομεινάρι» (relic) μιας άλλης, «ξεπερασμένης εποχής», και με προσωπικές εμμονές: να «ξεπλύνει την ντροπή της ήττας στην Καλλίπολη», κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο (την οποία είχαν «χρεώσει» στον Τσόρτσιλ, τότε Λόρδο Ναυαρχείου).
Τον εξευτέλισαν με το χειρότερο τρόπο, λοιπόν!
Αλλά ενάμιση χρόνο αργότερα ο Τσώρτσιλ είχε πλήρως δικαιωθεί! Και τον παρακαλούσαν να αναλάβει τη διακυβέρνηση, σε συνθήκες συνολικής καταστροφής και επικείμενης συντριβής...

Δεν υπάρχουν σχόλια: