Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2020
Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2020
COVID – O ιός του φόβου, Giulio Tarro.Ένα καταπληκτικό βιβλίο, επιστημονικό πόνημα ενός κορυφαίου επιστήμονα
COVID – O ιός του φόβου, Giulio Tarro... Η ψευδοεπιστήμη που διαστρεβλώνει την πραγματικότητα προκειμένου να διατηρεί την εξουσία...
Giulio Tarro, COVID – O ιός του φόβου, ένα καταπληκτικό βιβλίο, επιστημονικό πόνημα ενός κορυφαίου επιστήμονα... τώρα σε...
ελληνική έκδοση από τον εκδοτικό οίκο "Εκδόσεις 24γραμματα", που τόλμησε αυτή την έκδοση κι ανατρέπει όσα μέχρι σήμερα διαδίδουν οι τρομολάγνοι των ΜΜΕ κι οι "καθεστωτικοί επιστήμονες" των πολυεθνικών φαρμακοβιομηχανιών.
Η επικαιρότητα αυτής της εκδοτικής προσπάθειας συνίσταται και στην εγκληματική απόφαση να έχουμε υποχρεωτική τη μάσκα στα νηπιαγωγεία και τα σχολεία μας, μιας κι ο Καθηγητής Giulio Tarro διατυπώνει καθημερινά στην Ιταλία τους κινδύνους για την υγεία των παιδιών από την υποχρέωση της μάσκας στις σχολικές αίθουσες [Βλέπε σε: Η υποχρεωτικότητα είναι μία δηλητηριώδης παράνοια! Υποχρεωτική η μάσκα από το νηπιαγωγείο στα σχολεία].
Για τον Καθηγητή Giulio Tarro, αλλά και το συγκεκριμένο βιβλίο του που είναι μια μεγάλη εκδοτική επιτυχία (best seller) στη γειτονική Ιταλία, έχουμε αναφερθεί [Βλέπε, 1 Ιούλη 2020, σε: "Κορωνοϊός - Ο ιός του τρόμου"... Πάταγος στην Ιταλία από τις αποκαλύψεις!].
Για τον καθηγητή Giulio Tarro και τις απόψεις του είχαμε μάλιστα σημειώσει στις 18 Απρίλη 2020, σχετικό σε: Covid- 19: "Ψυχοαστυνομία"... "Επιστήμονες" πλασιέ "Big Pharma".
(…) Η ανάγκη για την συγγραφή αυτού του βιβλίου γεννήθηκε από όλα αυτά που δυστυχώς συνέβησαν και βιώσαμε όλοι. Επίσης από τη πικρία και τον θυμό που ένοιωσα όταν διεπίστωσα τον καιροσκοπισμό των τόσων «Ειδικών» χωρίς να έχουν καμία επιστημονική τεκμηρίωση, τώρα φοβούνται ότι θα έχουμε προσεχώς την επιστροφή ενός ολέθριου καταστροφικού κύματος του covid-19. Δηλώνουν επίσης με την διαπιστωμένη δουλοπρέπεια τους, ότι είναι ενθουσιασμένοι και ευχαριστημένοι για την μέχρι τώρα αντιμετώπιση της επιδημίας καθώς και πολύ υπερήφανοι για τα νέα κατασταλτικά και άχρηστα επιστημονικώς μέτρα που πρόκειται να πάρουν και για την ενεργοποίηση πρώτα από όλα του υποχρεωτικού αντιγριπικού εμβολιασμού, που είναι ήδη αποτυχημένος για ολόκληρο τον πληθυσμό. Την ίδια πικρία και τον ίδιο θυμό αισθάνομαι για
τους τόσους πολλούς ανθρώπους που μεταμορφώθηκαν από τον υπερβολικό τρόμο που έσπειρε η Κατάσταση Έκτακτης Ανάγκης και τους κατέστησε υποχονδριακές μαριονέτες, των οποίων τα νήματα κινούν πάλι οι «Ειδικοί» που αναφέραμε πιο πάνω. Πικρία επίσης ένοιωσα για μια υποδούλωση που ολοκληρώθηκε με τα πατριωτικά άσματα που τραγουδιόντουσαν από τα μπαλκόνια κατά του «μεγάλου εχθρού ιού», ένα φαινόμενο διαφωτιστικό για το πόσο επιρρεπής είναι η κοινωνία μας στην χειραγώγηση από ψεύτικη πληροφορία, που διακινεί η εξουσία και η ψευδοεπιστήμη που διαστρεβλώνει την πραγματικότητα προκειμένου να διατηρεί την εξουσία τους. Ένα φαινόμενο δηλαδή που μας στέλνει πίσω σε ένα ανάλογο γεγονός που συνέβη 100 χρόνια πριν. (…)
Μετάφραση: Λένα Ιωαννίδη.
Τόπος και χρονολογία πρώτης έκδοσης: Αθήνα, Σεπτέμβριος 2020
ISBN: 978-618-201-034-1
Σελίδες: 250
Εκδόσεις: Εκδόσεις 24γραμματα / Γιώργος Δαμιανός
Διεύθυνση/Κεντρική Διάθεση: Λ. Πεντέλης 77, Χαλάνδρι 152 34
Τηλ.: +30 210 612 70 74
Email: info@24grammata.com
Web site / e-shop: www.24grammata.com
Ο covid-19 έφερε καλό στην Ιταλία:
κανένας θάνατος από καρκίνο,
κανένας θάνατος λόγω μεγάλης ηλικίας,
κανένας θάνατος από σπάνια ασθένεια,
κανένας θάνατος από καρδιακή προσβολή,
κανένας θάνατος από ιό νοσοκομείου,
κανένας θάνατος από λευχαιμία...
μόνον covid-19 .
Έτσι, μόλις βρούμε το εμβόλιο, θα είμαστε αθάνατοι!
Σχετικά με τις παρελθούσες και μελλοντικές παραφροσύνες μιας έκτακτης ανάγκης»
Έλληνες ιατροί υπερασπίζονται την αλήθεια, ενάντια στους πραιτοριανούς της με πρόσχημα τον κόβιντ σύγχρονης επιστημονικής βαρβαρότητας!..
ΚΟΡΟΝΟΪΟΣ, σπάει η ομερτά! Οι
Έλληνες ιατροί υπερασπίζονται την αλήθεια απέναντι στους πραιτοριανούς της
σύγχρονης επιστημονικής βαρβαρότητας...
Έλληνες ιατροί υπερασπίζονται την αλήθεια, ενάντια
στους πραιτοριανούς της σύγχρονης επιστημονικής βαρβαρότητας!..
Ανακοίνωση
Ολόκληρη η ανθρωπότητα απ'
άκρου εις άκρον της γης βιώνει σήμερα μία πρωτόγνωρη και ταυτόχρονα
ασύμμετρη απειλή με απρόβλεπτες και καταστροφικές συνέπειες. Κινδυνεύει
δηλαδή η ίδια η υπόσταση του ανθρώπου ως είδος, ο τρόπος ζωής του, η
ελευθερία του, ο τρόπος διακυβέρνησης του και η απρόσκοπτη επιβίωση του
γενικότερα.
Λόγω των έκτακτων αυτών κοινωνικών συνθηκών, αναγκών και
προβλημάτων, που έχουν προκύψει στη χώρα μας, αλλά και σ' ολόκληρο τον
κόσμο, η Ελληνική επιστημονική κοινότητα παρακολουθεί νυχθημερόν την
αρχή, την πορεία και την εξέλιξη αυτής της ιδιότυπης και ιδιόμορφης
εφιαλτικής απειλής.
Οι Έλληνες επιστήμονες και ιδιαίτερα οι γιατροί, που αφουγκράζονται
άγρυπνα τα σοβαρά αυτά προβλήματα των κοινωνιών όλου του κόσμου, που
βρίσκονται σε απόγνωση ενεργοποιούνται, συγκεντρώνονται, συσκέπτονται,
ενώνουν τις δυνάμεις τους και ζητούν την βοήθεια, την συμπαράσταση και τη
συνεργασία ολόκληρης της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας, προκειμένου
να αντιμετωπισθεί άμεσα και με τον καλύτερο επιστημονικό τρόπο ο
εφιάλτης της πανδημίας του κορωνοϊού.
Οι Έλληνες επιστήμονες που παρακολουθούν επίσης έκπληκτοι την
καθημερινή πλημμυρίδα και τον καταιγισμό της παραπληροφόρησης, της
επιστημονικής αντινόησης, της αναίσχυντης και της απροκάλυπτης
προπαγάνδας, την τρομοκρατία και τους εκβιασμούς των αργυρώνητων Μ.Μ.Ε.,
τα οποία σκορπίζουν καθημερινά φόβο, τρόμο, σύγχυση και απόγνωση,
δημιουργώντας ένα φθοροποιό για την υγεία των ανθρώπων στρες.
Αποφασίζουν σήμερα την διοργάνωση και την πραγμάτωση μιας διημερίδας
σ' επείγουσα βάση στον Ιατρικό Σύλλογο της Αθήνας στις 19 -20 Σεπτεμβρίου
με συμμετοχή, αρωγή και συμπαράσταση όλων των κλάδων και των
ειδικοτήτων της σύγχρονης επιστήμης και τεχνολογίας, με αποκλειστική
θεματολογία την πανδημία του κορωνοϊού.
Η πρόσκληση, η συμπαράσταση και η παρουσία κορυφαίων καθηγητών
και ερευνητών από όλες τις χώρες του κόσμου θεωρήθηκε αναγκαία και
απαραίτητη, λόγω της κρισιμότητας της κατάστασης.
Οι ξένοι επιστήμονες έχουν ήδη προσκληθεί για να συμμετάσχουν, διότι
η πλανητική αυτή απειλή φαίνεται να είναι η απαρχή πολλών δεινών
για ολόκληρη την ανθρωπότητα.
Στον Ιατρικό Σύλλογο Αθήνας στήνονται επομένως οι νέες Θερμοπύλες με
την ανωτέρω επιστημονική πανστρατιά και πού θα είναι εξοπλισμένοι με
την πυρηνική δύναμη της ηθικής και της δεοντολογίας της επιστήμης,
για να σταθούν απέναντι, ν' απαντήσουν, ν' απομυθοποιήσουν και να
συντρίψουν μ' επιστημονικά επιχειρήματα τους πραιτοριανούς της σύγχρονης
επιστημονικής βαρβαρότητας, που δεν επέλεξαν τον δρόμο της Αρετής και της
Σοφίας στην επιστήμη τους, αλλά τον ολισθηρό δρόμο της διαφθοράς και της
πανουργίας.
Σ' αυτή την ιστορική αναμέτρηση πρέπει να διαλυθούν τα σκοτάδια του
νέου πνευματικού μεσαίωνα και των σύγχρονων ιερατείων και να γίνει η
αρχή ενός πραγματικού Διαφωτισμού για όλες τις κοινωνίες των ανθρώπων και
για όλους τους λαούς.
Πρέπει να συντρίψουμε την βαρβαρότητα του κοινωνικού δαρβινισμού, που
προκαλεί και παράγει αρρώστιες, επιδημίες και νοσηρότητα. Ο
κοινωνικός δαρβινισμός είναι πολέμιος της ανθρώπινης φύσης. Έχει
επιβληθεί με βία, με παραπληροφόρηση και όχι με επιλογή.
Να υιοθετήσουμε στη συνέχεια ένα πολιτικό - οικονομικό μοντέλο σ' όλες
τις κοινωνίες που θα ισορροπεί τον άνθρωπο με τη φύση και θα
έχει τοποθετήσει στην κορυφή της πυραμίδας των κοινωνικών αξιών μόνο
την τρίμορφη θεότητα της γνώσης, της υγείας και της Ιπποκράτειας
πρόληψης.
Τέλος η πρωτοβουλία αυτή των Ελλήνων επιστημόνων για μία
παγκόσμια συστράτευση των δυνάμεων της επιστήμης, για την
αντιμετώπιση αυτής της νοσηρότητας και της δυστυχίας, είναι απόρροια και
υποχρέωση που πηγάζουν από τον κοινωνικό ρόλο που επωμίζεται ο κάθε
επιστήμονας και είναι ν' αφουγκράζεται τα προβλήματα της κοινωνίας, να τα
επεξεργάζεται επιστημονικά, στη συνέχεια να ενημερώνει με δημόσιο λόγο
τους πολίτες και τέλος να παρεμβαίνει υπό μορφήν υποχρεωτικής εντολής
στις εκάστοτε κυβερνήσεις, δίδοντας τις ενδεδειγμένες επιστημονικά λύσεις
για την αντιμετώπισή τους, θωρακίζοντας έτσι με τον καλύτερο τρόπο τις
κοινωνίες των ανθρώπων.
Θεματολογία:
Ποια πρέπει να είναι η υποδομή και οργάνωση των συστημάτων υγείας
και της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης για την αντιμετώπιση των επιδημιών
Οι πολιτικοί - οικονομικοί σχεδιασμοί και η οργάνωση των συστημάτων
υγείας σε πρωτοβάθμιο και δευτεροβάθμιο επίπεδο, για την πρόληψη
των ασθενειών και την αντιμετώπιση επιδημιών.
Η παραγωγή και αξιολόγηση ασφαλών φαρμάκων για την υποστήριξη των
ανθρώπων που ασθενούν από τη λοίμωξη του κορωνοϊού.
Ποια τα απαιτούμενα επιστημονικά μέτρα προστασίας και προφύλαξης για
τον περιορισμό της επέκτασης και της διασποράς μιας επιδημίας στον
πληθυσμό της χώρας ή και των άλλων χωρών.
Τρόποι ανίχνευσης και προσδιορισμού όλων των ευπαθών ομάδων του
πληθυσμού, που είναι ευάλωτοι και κινδυνεύουν περισσότερο σε μία
επιδημία. Ανάδειξη της σημασίας και της αξίας
α. των φυσικών θεραπειών
β. όλων των τρόπων ενίσχυσης του ανοσοποιητικού συστήματος και
γ. τρόποι αποκατάστασης της ακεραιότητας των φυσικών φραγμών του
ανθρώπινου οργανισμού.
Ποιες οι επιπτώσεις στην σωματική και ψυχική υγεία του πληθυσμού από
την επιβολή μέτρων καθολικής καραντίνας καθολικού εγκλεισμού και
καθολικής κοινωνικής αποστασιοποίησης.
Τρόποι παραγωγής ασφαλών και αποτελεσματικών εμβολίων, που θα
υπακούουν και δεν θα παρεκκλίνουν από την Ιπποκράτεια
αντίληψη του “ωφελέειν ή μη βλάπτειν” και των Ιπποκρατικών
αρχών της ιατρικής γενικότερα.
Οργανωτική επιτροπή του συνεδρίου:
Τέσσερις παρατάξεις του Δ.Σ. Ιατρικού Συλλόγου Αθήνας.
Ιατρικός Σύλλογος Πειραιά.
Ιατρικός Σύλλογος Χανίων.
Ιατρικός Σύλλογος Πύργου.
Οι επιστημονικοί εκπρόσωποι από τις 12 ειδικότητες της επιστήμης,
που αποτελούν τις επιτροπές της προληπτικής ιατρικής: (γιατρός,
γεωπόνος, εδαφολόγος, κτηνίατρος, βιολόγος, γενετιστής, χημικός,
περιβαλλοντολόγος, οικονομολόγος, νομικός, ενεργειακός μηχανικός,
τεχνολόγος τροφίμων καθώς και εκπρόσωπος γεωργών, κτηνοτρόφων και
καταναλωτών)
Η επιστημονική επιτροπή Ενιαίας Υγείας του Πανελληνίου Κτηνιατρικού
Συλλόγου, η διεθνής πλατφόρμα "Ασκληπιός Ενιαία Υγεία" καθώς και οι
αντίστοιχες επιστημονικές επιτροπές για την ενιαία υγεία της Ευρώπης.
Έχουν κληθεί για να μιλήσουν:
Vandana Shiva καθηγήτρια πυρηνικής φυσικής, ακαδημαϊκός και καθηγήτρια
φιλοσοφίας στην Ινδία
Giulio Tarro υποψήφιος νομπελίστας καθηγητής ιατρικής και ιολογίας
Ιταλία
Peter Gotzsche Καθηγητής Ιατρικής Πανεπιστήμιο Κοπεγχάγης και Πρόεδρος
του Cochrane Colaboration
Sucharit Bhakdi Γερμανία
Alberto Zangrillo καθηγητής πανεπιστημιακού νοσοκομείου San Raffaele
Μιλάνο
Stefano Montanari καθηγητής Νανοπαθολογίας Ιταλία
Giuseppe De Donno καθηγητής πνευμονολογίας πανεπιστήμιο Πάντοβας
Ιωάννης Ιωαννίδης καθηγητής ιατρικής πανεπιστήμιο Stanford
Ιωάννης Καλαμπόκης καθηγητής παιδιατρικής, λοιμωξιολογίας και
επιδημιολογίας.
Αρετή Λάγιου καθηγήτρια επιδημιολογίας και λοιμωξιολογίας Πανεπιστημίου
Δυτικής Αττικής
Γιώργος Χρούσος καθηγητής της Ιατρικής και Ακαδημαϊκός
Παπαγεωργίου Χαράλαμπος καθηγητής της Α' Πανεπιστημιακής Ψυχιατρικής
κλινικής
Ζέρβας Γιάννης καθηγητής ψυχιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών
Κωνσταντίνος Πάντος καθηγητής της φαρμακευτικής του Πανεπιστημίου Αθηνών
Δημήτρης Κούβελας καθηγητής φαρμακολογίας του Αριστοτελείου
Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
Μιχάλης Κουτσιλιέρης καθηγητής της φυσιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών
Γέμου Βασιλική Καθηγήτρια Ιατρικής Εθνικού & Καποδιστριακού
Πανεπιστημίου Αθηνών
Κατσαρός Νίκος Καθηγητής Χημείας Αθήνα
Πετρής Κωνσταντίνος Βιοοργανομεταλλικός Χημικός Msc Σύμβουλος Ασφάλειας
& Ποιότητας Τροφίμων, Τεχνικός Ασφαλείας
Ευθυμιάδης Παναγιώτης Καθηγητής Γεωπονικής Αθήνα
Βαρώτσος Ανδρέας Καθηγητής Οικονομίας και Γεωπονικής
Levett Jeffrey Καθηγητής Προληπτικής Ιατρικής
Γκίκας Βασίλειος Καθηγητής Κοινωνιολογίας ΗΠΑ Γερουσιαστής
Αλεξανδρής Σταύρος Καθηγητής Γεωπονικής
Κωλέττης Θεόφιλος Καθηγητής Καρδιολογίας
Ρωμανός Γεώργιος Καθηγητής Ιατρικής
Olalla Pedro Καθηγητής Φιλοσοφίας και επικεφαλής των αρχαιοελληνιστών
Ευρώπης
Βιτάκης Σπύρος Καθηγητής Καρδιολογίας
Παπαμαρινόπουλος Σταύρος Καθηγητής Γεωφυσικής
Πετράκης Δημήτριος Καθηγητής Ιατρικής
Μέτσης Θεόδωρος Καθηγητής Πολυτεχνείου - Ενεργειακός Μηχανικός
Κωνσταντινόπουλος Βασίλειος Καθηγητής Φιλοσοφικής Πρόεδρος Φιλολογικού
Συλλόγου Παρνασσός
Roy Steven Καθηγητής Φιλοσοφικής και Ιστορίας σε πανεπιστήμιο της
Αγγλίας
Τσιπάς Γεώργιος Καθηγητής Φιλοσοφίας και Πολιτικός Μηχανικός
Τζάννη Μαρία Καθηγήτρια Κοινωνιολογίας Εθνικού & Καποδιστριακού
Πανεπιστημίου Αθηνών
Παγώνη Ματίνα Πρόεδρος ΕΙΝΑΠ
Τζαμαλίκος Παναγιώτης Καθηγητής Πολυτεχνείου Θεσσαλονίκης
Γρηγορόπουλος Γρηγόρης Κοσμήτορας ΕΜΠ Μηχανολόγος Ναυπηγός
Περιβαλλοντολόγος
Παππά Αθανασία Πρόεδρος Ελλ. Εταιρείας Αντιρευματικού Αγώνα,
Πρόεδρος Συλλόγου Καρκινοπαθών, Πρόεδρος Συλλόγου ασθενών με Διαβήτη
Γουδέβενος Γιάννης Καθηγητής Καρδιολογίας Πρόεδρος Ελληνικής
Καρδιολογικής Εταιρείας
Φιλντίσης Παναγιώτης Πρόεδρος Ελλήνων Φυσικών.
Όλοι οι ομιλητές έχουν ως κοινά χαρακτηριστικά, υψηλό επίπεδο
γνώσης με ολιστική αντίληψη και σεβασμό στην ηθική και την δεοντολογία
της επιστήμης που υπηρετεί τον άνθρωπο και την κοινωνία.
Περιμένουμε την απάντησή σας και ποια μέρα και ποια ώρα θα θέλατε να
μιλήσετε μέσω του διαδικτύου, έχετε άλλωστε τη δυνατότητα.
Στη συνέχεια αν μπορείτε να μας γνωρίσετε την ημέρα και την ώρα
για να είστε online να δεχτείτε ερωτήσεις από το συνέδριο στις
ημερομηνίες 19 και 20 Σεπτεμβρίου 2020.
Εάν πάλι δεν έχετε τη δυνατότητα την ημερομηνία εκείνη να κάνετε
την τοποθέτησή σας, μπορείτε να ετοιμάσετε ένα βίντεο σε πρωθύστερο χρόνο
να μας το αποστείλετε.
Σύντομα θα ανακοινωθεί το αναλυτικό πρόγραμμα του συνεδρίου που θα
μεταδοθεί ζωντανά στο διαδίκτυο.
Για την οργανωτική επιτροπή του συνεδρίου, που θα είναι ταυτόχρονα και
όλοι ομιλητές.
Ανδρέας
Γιαννουλόπουλος
Καρδιολόγος
- Πνευμονολόγος
Υ.Γ. Λόγω της κρισιμότητας της
κατάστασης και των πολλών και απρόσμενων γεγονότων και εξελίξεων πάνω
στην πανδημία, η οργανωτική επιτροπή θα συνεχίσει να είναι ενεργός και να
συνεδριάζει και μετά το Σεπτέμβριο, με στόχο να γίνονται νέες
τηλεδιασκέψεις, τοποθετήσεις και ενημερώσεις για την εκτίμηση των
εξελίξεων.
ΟΙ ΣΟΦΟΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΤΗ ΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΖΩΗ ΟΠΩΣ ΕΠΙΔΙΩΚΕΙ Η ΚΟΡΩΝΟΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΟΙ ΣΟΦΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ-ΟΛΟΥ ΤΟΥ
ΚΟΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΤΗ ΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΖΩΗ ΟΠΩΣ ΕΠΙΔΙΩΚΕΙ Η ΚΟΡΩΝΟΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ Ο
ΜΕΣΩ ΑΥΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΛΙΤ
Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου
αισθάνονται, ζυγόν δουλείας, ας έχωσι·
θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία.
Ανδρέας Κάλβος
Μην τους φοβάσαι. Στον φόβο σου
ποντάρουν.
Γιάννης Ρίτσος
Βίος βίου δεόμενος ουκ έστιν βίος.
|
– |
Η ζωή που φοβάται τη ζωή δεν είναι ζωή. |
Μένανδρος, 4ος
αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής
|
Βλαξ άνθρωπος επί παντί λόγω επτοήσθαι φιλεί.
|
Βέλτιον θανείν άπαξ ή διά βίου τρέμειν.
|
– |
Καλύτερα να πεθάνεις μια φορά παρά να τρέμεις από το φόβο σου μια ζωή. |
Αίσωπος, 620-560
π.Χ., Αρχαίος μυθοποιός
Ο πολλοίς φοβερός ών, πολλούς φοβείται.
|
– |
Αυτός που προκαλεί φόβο σε πολλούς, φοβάται πολλούς. |
Αριστοτέλης, 384-322
π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος
Φόβος μνήμην εκπλήσσει, τέχνη δε άνευ άλκης ουδέν ωφελεί.
|
– |
Ο φόβος ακυρώνει τη μνήμη, και η γνώση χωρίς θάρρος δεν ωφελεί σε τίποτα. |
Θουκυδίδης, 460-394
π.Χ., Αθηναίος ιστορικός
Όστις εταίρους δέδοικε, δούλος ων λέληθεν εαυτόν.
|
– |
Όποιος φοβάται τους άλλους, γίνεται δούλος χωρίς να το καταλάβει. |
Αντισθένης, 445-360
π.Χ., Κυνικός φιλόσοφος
Πάνω απ’ όλα μη φοβάσαι. Ο εχθρός που σ’ αναγκάζει να
υποχωρήσεις, είναι φοβισμένος ο ίδιος εκείνη τη στιγμή.
André Malraux
Φόβος είναι η αντίδραση στην
προσέγγιση της αλήθειας.
Pema Chödrön
Από όλους τους ψεύτες σ’ αυτόν τον
κόσμο, μερικές φορές οι χειρότεροι είναι οι φόβοι μας.
Rudyard Kipling
Η δράση γιατρεύει το φόβο. Η αδράνεια
δημιουργεί τρόμο.
Douglas Horton
Η σύνεση είναι ένας ευφημισμός για το
φόβο.
Jules Renard
“Τελικά όλοι ξέρουμε βαθιά μέσα μας ότι η άλλη πλευρά του φόβου είναι η ελευθερία.”
Mary Ferguson
“Όπου υπάρχει φόβος ,δεν υπάρχει ευτυχία.”
Seneca
Yπάρχουν 3 τρόποι να διαχειριστείς το φόβο. Να τον ξεπεράσεις ,να σε διακατέχει και να σε περιτριγυρίζει. Αλλά εάν αποφασίσεις να τον αφήσεις πίσω σου , θα πρέπει να περάσεις από μέσα του. Μόλις αφήσεις το φόβο πίσω σου, έχεις νικήσει. “
Donna Favors
Η Κρήτη δεν θέλει νοικοκυραίους, θέλει κουζουλούς. Αυτοί οι κουζουλοί
την κάνουν αθάνατη.
Νίκος
Καζαντζάκης, 1883-1957, Έλληνας συγγραφέας
Είναι καλύτερα να στέκεσαι όρθιος με σπασμένο κεφάλι, από το να
σέρνεσαι με την κοιλιά για να γλιτώσεις το κεφάλι σου.
Μαχάτμα
Γκάντι, 1869-1948, Ινδός στοχαστής και ακτιβιστής
Κάνε πάντα αυτό που φοβάσαι να κάνεις.
Ralph Waldo
Emerson, 1803-1884, Αμερικανός φιλόσοφο
Χρειάζεται γενναιότητα για να τολμάς να είσαι ο εαυτός σου.
Ευγένιος
Ντελακρουά, 1798-1863, Γάλλος ζωγράφος
Πέμπτη 10 Σεπτεμβρίου 2020
Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου 2020
Ριζίτικο δημοτικό τραγούδι και νεοταξίτικη αποκοινωνικοποίηση
ΣΠΟΝΔΗ (ΚΑΙ ΣΠΟΥΔΗ) ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΜΈΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΟΥ ΡΙΖΙΤΙΚΟΥ
Παιδιά κι ήντα γινήκανε του κόσμου οι αντρειωμένοι
Μουδέ στσι μέσες φαίνουνται μουδέ στσ’ αναμεσάδες
Κάτω στην άκρη τ’ ουρανού στην τέλειωση του κόσμου
Σιντεροπύργο χτίζουνε του Χάρο να χωστούνε
Αν υπάρχουν ακόμα αντρειωμένοι, αυτοί είμαστε μεις. Και το έργο που έχομε είναι πολύ βαρύ. Γιατί καλούμαστε σε μιαν εποχή που αντιπαθεί την παρέα, την κοινότητα, τις ταυτότητες, να τα κρατήσομε για να επιβιώσομε.
Αλλιώς, θα μας καταπιεί το μοντέλο του ατόμου-καταναλωτή, που καταλήγει στον έλεγχο των ανθρώπων μέσα από τη διάλυση των συλλογικοτήτων. Τα έθνη, οι τοπικές κουλτούρες, οι τάξεις, η οικογένεια, κάθε τι που ξεπερνά το εγώ και χτίζει το εμείς, αποτελεί κίνδυνο. Ο άνθρωπος πρέπει να είναι μόνος του, αδύναμος, ευάλωτος στη διαφήμιση, να καταναλώνει δίχως αντιστάσεις. Κι αυτό, σε μεγάλο βαθμό έχει επιτευχθεί σε παγκόσμιο επίπεδο, ο κόσμος προσχωρεί με χαρά στη φαινομενικά προοδευτική ρητορική της παγκοσμιοποίησης, ακολουθεί το μεγάλο αδελφό κι όχι τους οικείους του.
Αλλοίμονο πού’ χει δικούς και πορπατεί με ξένους
Και κάνει ξένους εδικούς και τσι δικούς του ξένους
Ετσά κι ο Γιώργης ο Πλανάς με ξένους επορπάθιε
Με ξένους ‘τρώγε κι έπινε, με ξένους χαροκόπα
Τσι ξένους έκανε δικούς και τσι δικούς του ξένους
Κι όντε τον τριγυρίσανε οι γι-αναμαζωξιάροι
Ζερβά δεξιά συντήρηξε, κιανένα δε γνωρίζει
Το βιβλίο που παρουσιάζομε σήμερο μας μιλεί για μια σειρά από τέτοια θέματα, μέσα από το δημοτικό μας τραγούδι. Δεν είναι μια ακόμα λαογραφική μελέτη. Ο συγγραφέας πολύ θα ήθελε να μη χρειαζόταν να το γράψει. Όταν όμως μας τριγυρίζουν οι αναμαζωξιάροι, πρέπει κι εμείς ν’ αντισταθούμε, να γυρέψομε βοήθεια από τους δικούς μας που δε θα τους έχομε κάμει ξένους, και το δημοτικό μας τραγούδι, η παράδοσή μας γενικότερα, είναι από αυτούς. Θα δούμε λοιπόν κάποια πράγματα με την οπτική του βιβλίου που παρουσιάζομε, όπως εκδηλώνονται στα τραγούδια της τάβλας της Δυτικής Κρήτης, αυτά που οι επιστήμονες αποκάλεσαν ριζίτικα κι ο λαός απλώς «τραγούδια».
Η απειλή στην ταυτότητά μας εμφανίζεται με διάφορους τρόπους: χτύπημα στις αξίες μας, ξαναγράψιμο της ιστορίας, μας, σπάσιμο της κοινότητας.
Κι εμείς πρέπει ν’ ακολουθήσομε τον άλλο δρόμο, αυτόν της διατήρησης της ταυτότητάς μας, της συλλογικότητας, της αντίστασης. Η λέξη κλειδί εδώ είναι η «παρέα», δηλαδή η κοινότητα: Ήδη, από μόνη της, σπάει την κυριαρχία του ατομικού, του ανθρώπου-παθητικού δέκτη του όποιου προϊόντος. Στην παρέα συμμετέχουν ενεργά όλοι, δημιουργούν και συμβάλλουν σε συλλογικό επίπεδο. Το άτομο υποχωρεί, η ένωση προσώπων φτιάχνει κάτι ωραίο. Η παρέα έχει τους δικούς της κώδικες και αξίες που κουβαλάει και παραδίδει από γενιά σε γενιά: Αλληλεγγύη, σεμνότητα, ελευθερία, αντίσταση, εργατικότητα, ολιγάρκεια, σεβασμός, εντιμότητα.
Ο καταναλωτισμός δε μπορεί να νικήσει τον ολιγαρκή και αυτόν που κοιτάζει την ουσία. Δημιουργεί ψεύτικες ανάγκες, υποδουλώνει τους ανθρώπους σ’ αυτές και τότε μόνο επικρατεί. Ένας άνθρωπος ελεύθερος από ανάγκες, ευχαριστημένος με τα λίγα, είναι επικίνδυνος: δεν υποτάσσεται κι αποτελεί και κακό παράδειγμα στους υποταγμένους, υπόμνηση του τι ήταν κι αυτοί κάποτε, κι ελπίδα πως μπορούν να ξαναγίνουν ελεύθεροι.
Καημός στσι νιούς που γεύγουνται κάτω στο κατωμέρι
Και τρων του κόσμου τα καλά, τση Χώρας τα ξαρέσια
Και κάνουν όψη και μορφή ως είν’ η κολισαύρα
Χαρά στσι νιούς που γεύγουνται απάνω στη μαδάρα
Και τρών τα πάχνη του χιονιού, το δροσερόν αέρι
Και κάνουν όψιν έμορφη ως είν’ το πορτακάλι
Για να πετύχει τους σκοπούς της, η Νέα Τάξη χρησιμοποιεί ένα προοδευτικό λεξιλόγιο επικεντρωμένο στα ατομικά δικαιώματα. Και μόνο αυτά. Όταν μιλούνε αυτοί για δικαιώματα εννοούνε μόνο τη δυνατότητα ελεύθερου αυτοκαθορισμού των ατόμων ως προς τις κάθε είδους προτιμήσεις τους.
Ο αυτοκαθορισμός αυτός μπορεί να γίνεται σε ακραίο βαθμό, δίχως περιορισμούς (αυτό που παλιά ονομάζαμε αρχές), προκειμένου να εμπεδωθεί η απόλυτη ελευθερία του ατόμου σε πολιτικό επίπεδο, δίπλα στην απόλυτη ελευθερία του εμπορίου και του κεφαλαίου σε οικονομικό επίπεδο. Αλλά, μόνο σε ατομικό επίπεδο, ποτέ σε συλλογικό. Αυτή η «ελευθερία» ήδη γνωρίζει τα όριά της δια της γελοιοποίησης, αφού πρόσφατα είδαμε δυο περιπτώσεις που την εξαντλούν, μια στην Αμερική όπου ένας λευκός αυτοκαθορίστηκε ως μαύρος και γύρευε και σχετικά επιδόματα, και μια στην Ευρώπη όπου ένας 70χρονος διεκδικούσε την αναγνώρισή του ως 50χρονου, γιατί τόσο ένοιωθε! Ο καθένας είναι ελεύθερος να τα κάνει αυτά, αλλά δε μπορεί να μιλάει για την πατρίδα ή για δικαιώματα των εργαζομένων, πατρίδες δεν πρέπει να υπάρχουν και οι εργαζόμενοι έχουν την «ελευθερία» να διαπραγματεύονται μόνοι τους, άρα αδύναμοι, με τον εργοδότη την ατομική τους σύμβαση. Και εδώ, οι διάφοροι προοδευτικοί σιωπούν. Σε μαζικό επίπεδο, ο κοινός παρονομαστής πρέπει να είναι μόνο το εμπόρευμα και η κατανάλωση, όχι κοινές αξίες και συλλογικές ταυτότητες.
Σ’ αυτά τα πλαίσια, η μνήμη μας, πηγή της ταυτότητάς μας, πρέπει να σβηστεί, η ιστορία να ξαναγραφεί, κι εμείς να προετοιμαστούμε για τη νέα διπλή σκλαβιά που ήδη βιώνομε, αυτή της αποικιοποίησής μας από τη Δύση και της υποτέλειάς μας στο νεοοθωμανισμό. Για να το χωνέψομε αυτό όμως, θα πρέπει να χάσομε το βάθος της μνήμης μας, να θεωρήσομε το παιδομάζωμα μορφή κοινωνικής ανέλιξης, την καταστροφή της Σμύρνης συνωστισμό, τη συνέχεια της πορείας του λαού μας στο χρόνο ως μύθο.
Επίθεση στις αξίες μας λοιπόν και επίθεση στην ιστορία μας. Και μεις;
Νικόλα τ’ αντροκάλεσμα άφηστο μην το κάνεις
κι ακόμα ζωντανοί είμεστα κι ακόμα γης παθιούμε
κι ακόμα τα δοξάρια μας κι εκείνα ζωντανά νειαι
Είμαστε πράγματι ζωντανοί απέναντι στο υπερεθνικό διευθυντήριο των απρόσωπων οργανισμών, των ΜΚΟ, των φιλελεύθερων, πολιτικά και οικονομικά θεωριών; Και ποια είναι τα δοξάρια μας;
Το σύστημα ζητά να διαλύσει την κοινότητα και να την καταντήσει άθροισμα ατόμων δίχως συνοχή και δεσμούς. Και σε μια διαλυμένη κοινωνία, δε μπορούμε να μιλούμε για ελευθερία κι αντίσταση, αφού αυτά προϋποθέτουν κοινή δράση και αλληλεγγύη.
Το παγκόσμιο κέντρο επιφυλάσσει στην πατρίδα μας τα τελευταία χρόνια τη μετατροπή της από χώρα σε χώρο όπου την κυριαρχία την ασκούν άλλοι. Την προνομιακή γεωπολιτική μας θέση δεν την εκμεταλλευόμαστε εμείς. Δεν έχουμε τις προϋποθέσεις για πολλούς λόγους, αλλά και γιατί, μέσα από την ηθική παρακμή μας τα τελευταία 35 χρόνια, έχουμε χάσει την παραγωγική μας βάση, καθιστάμενοι παράσιτα της Δύσης. Κι αν δεν έχομε παραγωγή, αν δε μπορούμε να καλύψομε τις πραγματικές μας ανάγκες, δεν έχομε πατρίδα. Οι αποικιοκράτες ήδη ελέγχουν τη γη μας:
Αμπέλι μου πλατύφυλλο και μακρυκοντυλάτο
οι χρωφελέτες ήρθανε να σε πουλήσω θέλει
πουλήσεις με χαρίσεις με το χρέος δεν το βγάνεις
βάλε να με κλαδέψουνε γέροντες με τα γένεια
και βάλε να με σκάψουνε απάρθενα κοπέλια
βάλε να με τρυγήσουνε απάρθενα κοράσια
τότες θα ιδείς αφεντικό το χρέος πώς το βγάνεις
Η δημοτική μας ποίηση και τα τραγούδια δίδουν και την απάντηση σ’ όλες τις προκλήσεις, σε κάθε αντροκάλεσμα της παγκοσμιοποίησης, στη μετατροπή της πατρίδας μας σε αποικία ξανά των δυτικών και υποτελή των Τούρκων. Και βέβαια, η δημοτική μας ποίηση είναι η έκφραση του λαού μας στο διάβα των αιώνων, είναι τα τραγούδια που φτιάχτηκαν από κάποιους και υιοθετήθηκαν από όλους, δέχτηκαν προσθήκες, παραλλαγές, άλλαξαν, συνυπάρχουν σε διαφορετικές μορφές, αλλά πια ως δημιουργήματα του λαού, αυτού που τα υιοθέτησε και εκφράζεται μέσα απ’ αυτά.
Είναι κι αυτό από τα στοιχεία που αναδεικνύει το σημερινό βιβλίο. Γιατί η ίδια η ύπαρξη των τραγουδιών μας, επιβεβαιώνει την ιστορική μας συνέχεια, καταγράφει έμμετρα τα γεγονότα και τις ιστορικές στιγμές, διατηρώντας τες ζωντανές στη μνήμη των επόμενων γενεών, σε περιόδους που δεν υπήρχε ο καταιγισμός πληροφόρησης και η πληθώρα ερμηνειών που βιώνομε σήμερο, σε περιόδους που τα αυτονόητα ήταν όντως αυτονόητα. Γιατί ποιός θα ισχυριστεί πειστικά ότι τα ιστορικά μας τραγούδια δε δείχνουν ακριβώς αυτό που τα ανδρείκελα του Σόρος θέλουν να μας κρύψουν, ότι ο ίδιος δηλαδή λαός από τότε μέχρι τώρα τραγουδάει στιγμές της ιστορίας του; Ποιος θα πει ότι το κάθε τραγούδι αφορά κάποιον άλλο κι όχι εμάς, στη διαδρομή μας μέσα στο χρόνο;
Στην Κρήτη, τραγουδούμε το Διγενή μαζί με το υπόλοιπο ακριτικό Βυζάντιο, την Καππαδοκία και την Κύπρο. Θρηνούμε, πρώτοι απ’ όλους τους Έλληνες, το κούρσος της Αντριανούπολης. Και κάθε επεισόδιο γίνεται Τραγούδι.
Τα χελιδόνια τση Βλαχιάς και τα πουλιά τση Δύσης
Κλαίσιν αργά, κλαίσι ταχιά, κλαίσι το μεσημέρι,
Κλαίσι την Αντριανούπολη τη βαροκουρσεμένη
Απού τηνε κουρσεύανε τσι τρεις γιορτές του χρόνου
Η υπόμνηση της ιστορικής μας συνέχειας και των αξιών μας μέσα από τα Τραγούδια, που συντίθενται τη στιγμή που το γεγονός λαμβάνει χώρα, αποτελεί κομβική συνεισφορά της παράδοσής μας απέναντι στην πολιτική της λήθης. Υπόμνηση που έρχεται να δώσει σε ανύποπτο χρόνο και δίχως σκοπιμότητες απάντηση στις θεωρίες των νεοταξικών ιστορικών που προσπαθούν να μας πείσουν ότι εμείς σα λαός έχομε ιστορία διακοσίων χρόνων μόνο, ότι το Βυζαντινό και αρχαίο μας παρελθόν είναι παρελθόν άλλου λαού κι όχι του δικού μας.
Κι έρχεται ο λαός μας και τραγουδεί τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, το Λέοντα Καλλέργη, μιλεί για τους Μπαρμπαρέζους και τη σκλαβιά, παίρνει θέση με το «εδικονίζεντο», ενάντια την υποταγή στους δυτικούς που συζητήθηκε στη σύνοδο Φερράρας Φλωρεντιας το 1439 και απέτρεψε ο λαός στην πράξη.
Όντεν εδικονίζεντο ο Κωνσταντής στα ξένα
Τσι ρούγες ρούγες πορπατεί και τα στενά διαβαίνει
Κι είχε τα ράσα κούντουρα κι εφάνουν τ’ άρματά ντου
Κι εφάνη τ’ αλαφρό σπαθί και τ’ αργυρό φουκάρι
Βασιλιοπούλα το θωρεί από ψηλό παλάτι.
- Αυτός δεν είν' καλόγερος, μουδέ και διακονιάρης,
μόνο 'ναι βασιλιά παιδί μεγάλου ρήγα γέννα
Το ότι τότε τα τραγουδήσαμε και το ότι ακόμα τα λέμε στις παρέες στη Δυτική Κρήτη, αιώνες τώρα, δεν είναι σημάδι τρανό της συνέχειας του έθνους μας; Πώς να μας σβήσει λοιπόν τη μνήμη το θεριό της Νέας Τάξης;
Η ίδια η λειτουργία του Τραγουδιού, η στιβαρή μελωδία, που δίδει αυτή το μήνυμα ανεξάρτητα από τα λόγια όπως εύστοχα παρατηρεί ο Καβρουλάκης στο βιβλίο του για το ριζίτικο, παραδομένη από γενιά σε γενιά σε βάθος χρόνου απροσδιόριστο, απηχεί κοινωνίες αντιστασιακές και ολιγαρκείς, γι’ αυτό ελεύθερες.
Κι ακόμα, μέσα και από το Τραγούδι, αντιστέκεται ο λαός μας στην απανθρωπιά που μας επιβάλλεται αναβαπτιζόμενος στο ήθος και τις αξίες που περνούν μέσα από τα ίδια τα τραγούδια αλλά και μέσα από τη διαδικασία της παρέας στη Δυτική Κρήτη.
Μια μάνα που ψυχομαχεί του γιού τζη παραγγένει
Γιε μου και παραγγένω σου παραγγελιά μεγάλη
Στον ξένο πόνο μη γελάς, φτωχό μην αδικήσεις,
Μην αποδιώξεις ορφανό
Το τραγούδι λοιπόν, η παράδοσή μας, η παρέα, περιέχουν μέσα τους όλα τα στοιχεία που χρειαζόμαστε για να αντιμετωπίσομε την επέλαση της Νέας Τάξης. Από μας εξαρτάται αν θα τ’ ακούσομε, εμείς είμαστε οι φορείς τους.
Σε ψηλό βουνό σε χαμηλό λαγκάδι,
Γιάννος πορπατεί μαζί με την καλή του
Και στη στράτα του και στην πορπατηξιά του
Δράκος τ’ απαντά θεριό του συντυχαίνει
Γεια σου Γιαννακέ γεια σου καλ’ αντρειωμένε
Κι ας τα παίξομε Γιάννη για την καλή σου
Κι απαλεύγανε απ’ το ταχύ ως το βράδυ
Γειά σου Γιαννακέ που νίκησες το Δράκο
Εμείς λοιπόν είμαστε αυτοί που θα νικήσομε το Δράκο. Όμως κι αυτός έχει γοητεία και δύναμη, πολλές φορές νομίζομε ότι τον έχομε νικήσει αλλά είναι εκεί, κάποτε κρατούμε τον τύπο της παρέας αλλά χάνομε την ουσία, κι εκεί θέλει όχι μόνο αντίσταση προς τα έξω, αλλά και εσωτερική, ενάντια στον εγωιστή και επιφανειακό εαυτό μας. Να κερδίσομε τη μεγάλη πρόκληση του να μείνομε αυθεντικοί σε ένα περιβάλλον που αλλάζει και που θέλει καινούργιες απαντήσεις. Μέσα από την παράδοσή μας όμως, δηλαδή μέσα από τον εκσυγχρονισμό της με τα δικά της μέσα, δίχως τα βολικά άλλοθι του ότι οι εποχές άλλαξαν κι εμείς μόνο να τραγουδούμε πια μπορούμε.
*Ο Μανώλης Εγγλέζος Δεληγιαννάκης είναι δικηγόρος-ερευνητής
(Αναδημοσίευση από το newshab.gr)