Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2022
Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΑΤΗ ΜΕ ΤΑ ΚΡΟΥΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΕΤΑΛΛΑΞΕΙΣ ΚΑΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗ Κλεάνθης Γρίβας
Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΑΤΗ ΜΕ ΤΑ ΚΡΟΥΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΕΤΑΛΛΑΞΕΙΣ: Στη fake-πανδημία του 2020 και τη νέκρωση της οικονομίας και της κοινωνίας (Lockdown) που οργανώθηκε με βασικό εργαλείο την απάτη των τεστ PCR...
Πέpυσι πρiν το τσiμπnμα, vοσnσαvτες γιατρoi τρεiς, τώρα 95 στο Νοσ/μείο Χανίων!!!....
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ: Πέpυσι πρiν το τσiμπnμα, vοσnσαvτες γιατρoi τρεiς....: Καλα παμε.... Ρημαξε τα παντα ο Κουλης.... Σε λιγο οπως παμε, θα κλεισουν τελειως τα νοσοκομεια... Νοσούν λοιπον, μετα τον εμβολιασμό τους 9...
Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2022
1984 Τζορτζ Οργουελ MOVIE 1956 Ελληνικοί υπότιτλοι
ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ, ΟΛΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΔΟΥΝ!
ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΒΛΗΘΕΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΚΑΙ ΑΕΙ...
ΚΑΙΝ΄ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΡΟΒΟΛΗ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΊ...
Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2022
Ντίνος Χριστιανόπουλος: Είμαι εναντίον βραβείων, χρηματικών επιχορηγήσεων, σχέσεων με το κράτος, εφημερίδων. Είμαι εναντίον των κλικών. Προπάντων εναντίον κάθε ατομικής φιλοδοξίας, που καθημερινά μας οδηγεί σε μικρούς και μεγάλους συμβιβασμούς.
Ντίνος Χριστιανόπουλος: «Είμαι εναντίον»
Είμαι εναντίον της κάθε τιμητικής διάκρισης, απ΄ όπου και αν προέρχεται. Δεν υπάρχει πιο χυδαία φιλοδοξία απ΄ το να θέλουμε να ξεχωρίζουμε – αυτό το απαίσιο «υπείροχον έμμεναι άλλων» που μας άφησαν οι αρχαίοι.
*Είμαι εναντίον των βραβείων γιατί μειώνουν την αξιοπρέπεια του ανθρώπου. Βραβεύω σημαίνει αναγνωρίζω την αξία κάποιου κατώτερου μου – και κάποτε πρέπει να απαλλαγούμε από την συγκατάβαση των μεγάλων. Παίρνω βραβείο σημαίνει παραδέχομαι πνευματικά αφεντικά – και κάποτε πρέπει να διώξουμε τα αφεντικά από την ζωή μας.
*Είμαι εναντίον των χρηματικών επιχορηγήσεων, σιχαίνομαι τους φτωχοπρόδρομους που απλώνουν το χέρι τους για παραδάκι. Οι χορηγίες μεγαλώνουν την μανία μας για διακρίσεις και την δίψα μας για λεφτά΄ ξεπουλάνε την ατομική ανεξαρτησία μας.
*Είμαι εναντίον των λογοτεχνικών συντάξεων. Προτιμώ να πεθάνω στην ψάθα, παρά να αρμέγω το υπουργείο, κι ας με άρμεξε το κράτος μια ολόκληρη ζωή. Γιατί να με ταΐζει το δημόσιο επειδή έγραψα μερικά ποιήματα; Και γιατί να αφήσω το κράτος να χωθεί ακόμη περισσότερο στην ζωή μου;
*Είμαι εναντίον των σχέσεων με το κράτος και βρίσκομαι σε διαρκή αντιδικία μαζί του. Πότε μου δεν πάτησα σε υπουργείο, και το καυχιέμαι. Η μόνη μου εξάρτηση απο το κράτος είναι η εφορεία, που με γδέρνει.
*Είμαι εναντίον των εφημερίδων. Χαντακώνουν αξίες, ανεβάζουν μηδαμινότητες, προβάλλουν ημετέρους, αποσιωπούν τους απροσκύνητους΄ όλα τα μαγειρεύουν, όπως αυτές θέλουν. Δεξιές, αριστερές, κεντρώες – όλες το ίδιο σκατό. Ακόμη και ο τελευταίος δημογραφίσκος έχει βλάψει την λογοτεχνία μας΄ σκεφτείτε τι γίνεται με τους διευθυντές συγκροτημάτων.
*Είμαι εναντίον των κλικών. Προωθούν τους δικούς τους, τους άλλους όλους τους θάβουν. Όποιοι δεν τους παραδέχονται, καρατομουνται, κυριαρχούν οι γλείφτηδες και οι τζουτζέδες. Δεν έχω καμιά αμφιβολία πως το μέλλον ανήκει στα σκουπίδια.
*Είμαι εναντίον Τους έχω μάθει για τα καλά. Χαλνούν τον κόσμο με την κριτική τους, όλους τους βγάζουν σκάρτους και πουλημένους και μόλις πάρουν το πτυχίο, αμέσως διορίζονται στα υπουργεία, από παντού βυζαίνουν, κι ο ιδεαλισμός τους ξεφουσκώνει μες τα βολέματα του κατεστημένου.
*Είμαι εναντίον κάθε ιδεολογίας, σε οποιαδήποτε απόχρωση και αν μας την πασέρνουν. Όσο πιο γοητευτικές και προοδευτικές είναι οι ιδέες, τόσο πιο τιποτένια ανθρωπάκια μπορεί να κρύβονται από πίσω τους. Όσο πιο όμορφα τα λόγια τους, τόσο πιο ύποπτα τα έργα τους. Όσο πιο υψηλοί οι στόχοι, τόσο πιο άνοστοι οι στίχοι.
*Είμαι, προπάντων, εναντίον κάθε ατομικής φιλοδοξίας, που καθημερινά μας οδηγεί σε μικρούς και μεγάλους συμβιβασμούς. Αν σήμερα κυριαρχούν παραγοντίσκοι και τσανάκια, δεν φταίει μόνο το κωλοχανείο φταίνε και οι δικές μας παραχωρήσεις και αδυναμίες. Αν πιάστηκε η μέση του οδοκαθαριστή, φταίμε και εμείς που πετούμε το τσιγάρο μας στο δρόμο. Κι αν η λογοτεχνία μας κατάντησε σκάρτη, μήπως δεν φταίει και η δική μας σκαρταδούρα.
«Να πληρώνεις με το ίδιο σου το αίμα, αυτά που είπες ως μεγάλες ηθικές αρχές».
«Είμαι εναντίον» Ντίνος Χριστιανόπουλος* 1979
Περιοδικό «Διαγώνιος» Τεύχος 1, Ιανουάριος-Απρίλιος, 1979
*Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος (κατά κόσμον Κωνσταντίνος Δημητριάδης), γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, το 1931, απεβίωσε στις 11 Αυγούστου του 2020. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ. Εργάστηκε ως βιβλιοθηκάριος στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Θεσσαλονίκης, ως διορθωτής τυπογραφικών δοκιμίων και επιμελητής εκδόσεων. Ιδρυσε το λογοτεχνικό περιοδικό, τον εκδοτικό οίκο και τη Μικρή Πινακοθήκη με την επωνυμία «Διαγώνιος».
Στη λογοτεχνία εμφανίστηκε το 1950 με την ποιητική συλλογή
«Η εποχή των ισχνών αγελάδων». Ακολούθησαν άλλες εννιά συλλογές. Πέρα από την εξαιρετική ποίησή του, ο Ντ. Χριστιανόπουλος έχει προσφέρει σημαντικά στοιχεία για τη λογοτεχνική και καλλιτεχνική ζωή της μεταπολεμικής Θεσσαλονίκης, ενώ έχει μελετήσει το ρεμπέτικο και ιδιαίτερα τον Τσιτσάνη.
Στίχους του έχουν μελοποιήσει ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Σταύρος Κουγιουμτζής κ.ά.
Το 2011 τιμήθηκε με το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων για το σύνολο του έργου του. Αρνήθηκε όμως να το παραλάβει παραπέμποντας στο κείμενό του «Εναντίον» από το 1979, όπου αναφέρει μεταξύ άλλων: «Είμαι εναντίον των βραβείων, γιατί μειώνουν την αξιοπρέπεια του ανθρώπου. Βραβεύω σημαίνει αναγνωρίζω την αξία κάποιου κατώτερού μου - και κάποτε θα πρέπει να απαλλαγούμε από την συγκατάβαση των μεγάλων. Παίρνω βραβείο σημαίνει παραδέχομαι πνευματικά αφεντικά - και κάποτε θα πρέπει να διώξουμε τα αφεντικά από τη ζωή μας»...
Τον Ιούνη του 2011 αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης από το Τμήμα Φιλολογίας. Μέρος του αρχείου του Ντίνου Χριστιανόπουλου δωρήθηκε το 2017 στην βιβλιοθήκη του ΑΠΘ από τον συλλέκτη - συγγενή και μοναδικό διαχειριστή της πνευματικής κληρονομιάς του, Ιωάννη Μέγα. Τα δωρηθέντα αρχεία είναι προσβάσιμα στους μελετητές και το κοινό και ηλεκτρονικά (http://www.lib.auth.gr)
Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2022
Σάββατο 22 Ιανουαρίου 2022
Το εμβόλιο της πασχαλιάς - γαλλικό σατιρικό τραγούδι Le vaccinateur des Lilas
Μετάφραση Google από τα Γαλλικά:
Είμαι
ο εμβολιαστής της Πασχαλιάς
Τι
πρόκειται να δείτε για το AstraZeneca σας.
Ή αν
δεν απαιτείται,
Θα
ήταν βάρβαρο
Αλλά
αν δεν εμβολιαστείτε
Καλό
θα είναι μόνο να μείνεις σπίτι.
Ωστόσο,
μας είπαν:
«Δεν
τρώμε αυτό το ψωμί στη χώρα μας».
Αλλά
μη νομίζετε ότι κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας
Σε
αυτόν τον πλανήτη,
Και
μη μου πείτε για παρενέργειες
Ή θα
σου δώσω μια δόση Pfizer!
Κάνω
τρύπες, τρυπούλες,
Μικρές
ακόμα τρύπες.
Στα
μπράτσα, κάνω τρύπες,
Μικρές
τρύπες, πάντα μικρές τρύπες.
Τρύπες
για πέρασμα,
Για
ένα ποτό στη βεράντα.
Κάνω
τρύπες, τρυπούλες,
Μικρές
ακόμα τρύπες.
Μικρές
τρύπες, πάντα μικρές τρύπες.
Μικρές
τρύπες, μικρές τρύπες, μικρές τρύπες...
Είμαι
ο εμβολιαστής της πασχαλιάς,
Ελάτε
να με δείτε αν θέλετε να επιστρέψετε στον κινηματογράφο.
Πυροβολώ
όλη μέρα
Αστεία
κομμένα.
Και
αν παίζεις μεγάλα
Θα σε
κολλήσω με τη Moderna!
Έτσι
μπορείτε να πάτε ένα ταξίδι
Και
κάντε πλήθος μπάνια στην παραλία.
Και
αν πας στο νοσοκομείο,
αστείο
σκάνδαλο,
Αλλά
μην πείτε ότι σας εκβιάζουν,
Είναι
το πικέ ή η ανεργία.
Κάνω
τρύπες, τρυπούλες,
Μικρές
ακόμα τρύπες.
Μικρές
ακόμα τρύπες.
Μικρές
τρύπες, πάντα μικρές τρύπες.
Μια
τρύπα για έναν κωδικό,
Δεν
θα υπήρχε άλλη μέθοδος.
Έλα
λοιπόν να κάνεις μια τρύπα, μια ωραία μικρή τρύπα.
Κάνω
τρύπες, τρυπούλες,
Μικρές
ακόμα τρύπες.
Μικρές
τρύπες, μικρές τρύπες, μικρές τρύπες...
Είμαι
ο εμβολιαστής της πασχαλιάς,
Προτιμάτε
το αριστερό ή το δεξί χέρι;
προσμένω
Να
κάνω διακοπές
Αλλά
για να πάω στην Καραϊβική,
Υπάρχει
μία από αυτές τις ουρές στο Doctolib.
Αλλά
με όλα μου τα λεφτά, σας διαβεβαιώνω
Ότι
μια μέρα θα δραπετεύσω στη φύση.
Όταν
έχω βαρεθεί, όταν τελειώσω
αυτής
της απάτης,
Θα
μπορούσα να παίξω τα κορίτσια του αέρα,
Θα
αφήσω την μπλούζα μου στο βεστιάριο.
Αλλά
προς το παρόν, κάνω τρύπες,
Μικρές
ακόμα τρύπες.
Μικρές
τρύπες, πάντα μικρές τρύπες.
Έλα
μην τρελαίνεσαι
Αν
θέλεις να περιπλανηθείς.
Απλώς
πήγαινε μια τρύπα, μια ωραία μικρή τρύπα.
Μια
μικρή τρύπα, μια μικρή τρύπα,
Για
να βγεις από την τρύπα σου.
Μετά
από αυτή την τρύπα, αυτό θα είναι.
Υπόσχομαι,
δεν θα ξανακούσεις για τρύπες!
Τέλος
αυτή η τρύπα, η δεύτερη τρύπα
Και
τότε ίσως μια τρίτη τρύπα
Κάθε
έξι μήνες, μια μικρή τρύπα
Μια
μικρή τρύπα, μια μικρή τρύπα, μια μικρή τρύπα...
Οι γαλλικοί στίχοι:
Je suis le vaccinateur des Lilas
Que tu vas voir pour ton AstraZeneca.
Ou bien si ce n'est pas obligatoire,
Ce serait barbare
Mais si tu ne te vaccines pas
Tu ne seras bon qu'à rester chez toi.
Pourtant, on nous avait dit :
« On ne mange pas de ce pain-là dans notre pays ».
Mais n'allez pas croire qu'on se paye notre tête
Sur cette planète,
Et ne me parlez pas d'effets secondaires
Ou je vous remets une dose de Pfizer !
Je fais des trous, des petits trous,
Encore des petits trous.
Dans les bras, je fais des trous,
Des petits trous, toujours des petits trous.
Des trous pour un passe,
Pour un verre en terrasse.
Je fais des trous, des petits trous,
Encore des petits trous.
Des petits trous, toujours des petits trous.
Des petits trous, des petits trous, des petits trous...
Je suis le vaccinateur des Lilas,
Viens me voir si tu veux retourner au cinéma.
Je fais des shoots toute la journée,
Drôles de camés.
Et si tu joues les gros bras,
Je vais t'en coller du Moderna !
Pour que tu puisses partir en voyage
Et prendre des bains de foule sur la plage.
Et si tu passes à l'hôpital,
Drôle de scandale,
Mais ne va pas dire qu'on te fait du chantage,
C'est la piquouse ou le chômage.
Je fais des trous, des petits trous,
Encore des petits trous.
Des petits trous, toujours des petits trous.
Un trou pour un code,
Il n'y aurait pas d'autre méthode.
Alors viens te faire un trou, un joli petit trou.
Je fais des trous, des petits trous,
Encore des petits trous.
Des petits trous, des petits trous, des petits trous...
Je suis le vaccinateur des Lilas,
Vous préférez le bras gauche ou bien le bras droit ?
J'attends avec impatience
De prendre des vacances
Mais pour partir aux Caraïbes,
Il y a une de ces queues sur Doctolib.
Mais avec tout mon fric, je t'assure
Qu'un jour je m'évaderai dans la nature.
Quand j'en aurai marre, quand j'en aurai ma claque
De cette arnaque,
Je pourrai jouer les filles de l'air,
Je laisserai ma blouse au vestiaire.
Mais pour l'instant, je fais des trous,
Toujours des petits trous.
Des petits trous, toujours des petits trous.
Allez fais pas le dingue
Si tu veux faire la bringue.
Allez juste un trou, un joli petit trou.
Un petit trou, un petit trou,
Pour sortir de ton trou.
Après ce trou, ce sera tout.
Promis, tu n'entendras plus parler de trous !
Enfin ce trou, le deuxième trou
Et puis peut-être un troisième trou
Tous les six mois, un petit trou
Un petit trou, un petit trou, un petit trou...
© Marie Reno, 2021
Βασισμένο στο «Le Poinçonneur des Lilas» του Serge Gainsbourg.