ΠΕΡΙ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ

(Το κείμενο αυτό έχει ενδιαφέρον για την ουσία της πάλης των απόψεων εντός του ΣΥΡΙΖΑ)

Το να σηκώνουμε σινικά τείχη μέσα στον κόσμο της αριστεράς είναι τραγικό λάθος…

Του ΒΑΣΙΛΗ ΠΡΙΜΙΚΗΡΗ,  «Αυγή» , Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2012.

Ο Βασίλης Πριμικήρης είναι μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ

Δεν γνωρίζω πόσοι έχουν διαβάσει το άρθρο στην Κυριακάτικη Αυγή (16/12) του φίλου Δ. Χρήστου που κάνει αναφορά στο Αριστερό Ρεύμα και στην κατάσταση όπως διαμορφώνεται στον ΣΥΡΙΖΑ μετά την συνδιάσκεψή του. Για όσους το διάβασαν νομίζω ότι θα έμειναν έκπληκτοι από την σφοδρότητα της επίθεσης στο Αριστερό Ρεύμα. Δυστυχώς τέτοιες απόψεις λίγη σχέση έχουν με τη σύγχρονη Αριστερά και την ίδια την «Αυγή».

Ο δημοσιογράφος αυτός, μάλλον, δεν έχει καταλάβει ούτε σε ποια εφημερίδα γράφει ούτε και σε ποιο κόμμα βρίσκεται, γιατί δεν επιτρέπεται να παραποιεί και να ασελγεί πολιτικά στοχοποιώντας ένα σημαντικό ιστορικό κομμάτι του Συνασπισμού και του ΣΥΡΙΖΑ με τέτοια δημοσιεύματα.

Χαρακτηρίζει, χωρίς να δίνει κανένα σοβαρό στοιχείο, το Αριστερό Ρεύμα ως ένα αντιπολιτευόμενο κόμμα μέσα στο υπό διαμόρφωση νέο κόμμα, που στην καλύτερη των περιπτώσεων θα αναστείλει τη λειτουργία του μόνο για ένα μήνα προ των εκλογών κάνοντας ανακωχή. Ένα κόμμα δηλαδή το Αριστερό Ρεύμα που θα λειτουργεί ανεξάρτητα και αντιθετικά μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ. Το λιγότερο που θα μπορούσε να πει κανείς στα όσα υποστηρίζει ο φίλος Χρήστου είναι ότι όλα αυτά είναι κακόγουστες δίκες πολιτικών προθέσεων και φαντασιώσεις με στόχο να «αδρανοποιήσει» πολιτικά τα μέλη και τα στελέχη του Αριστερού Ρεύματος. Επιπλέον αποσκοπούν, θα μπορούσε να πει κανείς, στο να ενισχύσουν προσπάθειες δημιουργίας ενός κόμματος προεδροκεντρικού, άκρως συγκεντρωτικού, μονολιθικού όπου κάθε διαφορετική φωνή θα πνίγετε από δημοσιογραφικούς «λαγούς» που προτρέχοντας θα προαναγγέλλουν τον αποκλεισμό της οποιασδήποτε διαφορετικής άποψης.

Ο δημοσιογράφος αυτός δεν έχει αντιληφθεί, παρότι εργάζεται στην Αυγή αρκετά χρόνια, ότι ο ΣΥΝ χθες και ο νέος ΣΥΡΙΖΑ αύριο θα είναι ένα ενιαίο και πολυτασικό κόμμα. Δεν έχει καταλάβει ότι η διαφορετικότητα είναι ο πλούτος της σύγχρονης ριζοσπαστικής ταξικής αριστεράς. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει και την δημιουργία καμιάς εσωκομματικής αντιπολίτευσης, το αντίθετο μάλιστα για το Αριστερό Ρεύμα η ενότητα προωθείται με τον καλύτερο τρόπο μέσα από τη διαφορετικότητα και όχι από το κουκούλωμα και τις απειλές για δήθεν αντικομματική στάση. Πολλές φορές έχει κατηγορηθεί το Αριστερό Ρεύμα για πιθανές διασπάσεις πάντα όμως αποδείχθηκε ότι τα μέλη και τα στελέχη του πάλεψαν για την κομματική ενότητα και όχι μόνο. Αντίθετα οι κατήγοροί του σήμερα βρίσκονται σε άλλους χώρους εχθρικούς προς την αριστερά στο σύνολό της.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε επίσης ότι η μεγάλη πλειοψηφία των μελών και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ έζησε τη τραυματική εμπειρία της αρρωστημένης αντιδημοκρατικής μονολιθικότητας που κάθε άλλο παρά προστάτεψε τα κόμματα της αριστεράς από διασπάσεις. Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε ότι στο όνομα πάντα των «νέων συνθηκών» και των «μηνυμάτων», που υποτίθεται ότι έστελνε ο λαός, έγιναν πολιτικοί κανιβαλισμοί στην οποιαδήποτε διαφορετική άποψη και στην ανάπτυξη ενός ξεχωριστού πολιτικού προβληματισμού .

Ο αγαπητός Χρήστου ίσως να μην γνωρίζει, όφειλε, όμως, να πληροφορηθεί ότι το Αριστερό Ρεύμα ήταν πάντα η ενωτική προωθητική δύναμη μέσα στον ΣΥΝ και μετέπειτα στον ΣΥΡΙΖΑ. Τα μέλη και τα στελέχη του Αριστερού Ρεύματος έχουν από τη μακρόχρονη διαδρομή τους στο αριστερό και κομμουνιστικό κίνημα μάθει να σέβονται τις συλλογικές αποφάσεις, τις αποφάσεις της εσωκομματικής πλειοψηφίας. Οι λογικές τύπου Κόμμα μέσα στο Κόμμα και αρρωστημένοι φραξιονισμοί δεν έχουν καμιά σχέση με το Αριστερό Ρεύμα.

Στο Αριστερό Ρεύμα πάντα υπερασπιστήκαμε την ενότητα, αλλά και τη δυνατότητα της έκφρασης και της τασικής υπόστασης στους πάντες, μέσα στον ΣΥΝ και στο ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα και σ΄ αυτούς που είχαν ένα εκ διαμέτρου διαφορετικό πολιτικό σχεδιασμό από τον δικό του. Με την Ανανεωτική πτέρυγα για παράδειγμα το Α.Ρ είχε κάθετη αντίθεση στο μεγάλο ζήτημα του πολιτικού σχεδιασμού της Κεντροαριστερά, ναι ή όχι. Όμως, υπερασπίστηκε τη δυνατότητα της πολιτικής συμβίωσης εντός του ΣΥΝ. Έκανε ότι πέρναγε από το χέρι του για να μην γίνει η διάσπαση από την Ανανεωτική πτέρυγα η οποία όμως είχε κάνει τις διασπαστικές λαθεμένες επιλογές της. Επομένως, αυτά που γράφει ο Χρήστου για αντιπολιτεύσεις μέσα στο κόμμα είναι απαράδεκτα και προκλητικά .

Ο φίλος Χρήστου όμως προχωρεί και παραπέρα, μπαίνει και στην πολιτική αντιπαράθεση μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, θεωρεί ότι είναι εξωφρενικό και αντιδεοντολογικό – άραγε γιατί ; – το Αριστερό Ρεύμα να επιμένει στην κοινή δράση και στην ενότητα της Αριστεράς. Θεωρεί ότι η προσπάθεια για κοινή δράση όλων των δυνάμεων της αριστεράς ιδικά με ΚΚΕ και Ανταρσία είναι ένα αποκρουστικό πολιτικό σχέδιο που εξυπηρετεί κάποιο σταλινικό μοντέλο που έχει καταρρεύσει και φυσικά η ενότητα της αριστεράς θα οδηγήσει, αν περάσει η άποψη του Αριστερού Ρεύματος στο Χοτζεϊκο αλβανικό πρότυπο εξουσίας. Το να έχεις διαφορετική άποψη από το Αριστερό Ρεύμα είναι επιτρεπτό και σεβαστό. Το να θέλεις μια αυτοδύναμη κυβέρνηση για τον ΣΥΡΙΖΑ χωρίς τις άλλες δυνάμεις τις αριστεράς και αυτό είναι αποδεκτό. Το να θέλεις κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με πασοκογενείς δυνάμεις κεντροαριστερού τύπου και αυτό είναι μια σεβαστή άποψη και δεν θα πείραζε κανέναν ακόμα και αυτούς που αντιστρατεύονται σταθερά τα κεντροαριστερά νεφελώματα . Είναι όμως απαράδεκτο ένας «αριστερός» δημοσιογράφος της Αυγής να παραποιεί τόσο βάρβαρα την πολιτική σκέψη σημαντικού αριθμού συντρόφων του που δεν είναι απόκτημα σημερινό του ΣΥΡΙΖΑ, που δεν είδαν φως και μπήκαν όπως ορισμένοι άλλοι ενόψει εξουσίας. Τα μέλη και τα στελέχη του Αριστερού ρεύματος συνέβαλαν σημαντικά για να κερδηθεί αυτό το 27% και αυτό το αποδεικνύει και η κοινοβουλευτική τους παρουσία.

Στην πραγματικότητα, ο φίλος Χρήστου και όποιος καθοδηγεί ίσως την πένα του απλά ζητούν από τον ΣΥΡΙΖΑ να αποδεχθεί στην καλύτερη των περιπτώσεων, γιατί υπάρχει και η Κεντροαριστερά, την πολιτική επιλογή της αυτοδυναμίας που εκ των πραγμάτων σημαίνει διμέτωπο αγώνα ενάντια στο σάπιο δικομματικό πολιτικό σύστημα από τη μια και ενάντια σε όλες τις άλλες δυνάμεις της Αριστεράς, ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ κ.λ.π από την άλλη. Οι δυνάμεις αυτές της αριστεράς χαρακτηρίζονται απαράδεκτα σταλινικά και χοτζεϊκα απολιθώματα.

Η λαθεμένη τοποθέτηση του φίλου Χρήστου τελειώνει με το αμίμητο, ότι το αίτημα της κοινωνίας για την ενότητα της αριστεράς απαντήθηκε με την υπερψήφιση του ΣΥΡΙΖΑ. Μου θυμίζει λίγο το «ένα» είναι το κόμμα που υποστήριζε τη δεκαετία του 70-80 το ΚΚΕ. Η εργατική τάξη και ο ελληνικός λαός πράγματι τιμώρησαν την ηγεσία του Περισσού για τις σεχταριστικές επιλογές της και επιβράβευσαν την ενωτική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ αλλά δεν εξαφάνισαν τις άλλες δυνάμεις της αριστεράς. Πέρα όμως και από το τι έγινε υπάρχει και το μέλλον και θα ήταν καταστροφή για την αριστερά αν μπαίναμε σε επιλογές αυτοδυναμιών και άλλα παρεμφερή που γνωρίσαμε από τα κόμματα εξουσίας στο πρόσφατο παρελθόν.

Το να σηκώνουμε σινικά τείχη μέσα στον κόσμο της αριστεράς είναι τραγικό λάθος και ο ΣΥΡΙΖΑ με την δυναμική παρουσία και του Αριστερού ρεύματος δεν θα κάνει αυτό το λάθος.

Το Αριστερό Ρεύμα δεν μπορεί να φιμωθεί και αδρανοποιηθεί από αντιλήψεις σαν αυτές του φίλου μας του Χρήστου από την Αυγή. Έδωσε και θα δώσει όλες του τις δυνάμεις για την ενότητα του ΣΥΡΙΖΑ και όλων των αριστερών και προοδευτικών δυνάμεων για την ουσιαστική ανατροπή της σημερινής καταστροφικής πραγματικότητας για την εργατική τάξη και το λαό της χώρας μας.

*