"Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΟΤΑΝ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΕΙΝΑΙ ΦΑΡΣΑ" ΛΕΝΕ! ΜΑ ΕΤΟΥΤΗ ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΙΛΑΡΟΤΡΑΓΩΔΙΑ!!!... (ΚΙ ΑΝ ΤΗΝ ΧΑΨΟΥΜΕ ΩΣ ΛΑΟΣ ΠΑΛΙ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΜΟΥΤΖΑ!...)
1.ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ 1983 (επιστρέφοντας από την Αμερική):
"Για να τελειώνουμε μια και καλή με αυτή την ανόητη και επικίνδυνη συζήτηση, η χώρα μας είναι μέλος της ΕΟΚ. Είτε θέλουμε, είτε δεν θέλουμε. Μπορεί να γίνει κριτική στο πώς μπήκαμε στην ΕΟΚ και να μην έπρεπε να μπούμε, τώρα είμαστε όμως στο 1983 και το να βγούμε θα έχει σίγουρα μεγαλύτερο κόστος από το να μείνουμε. Η λύση λοιπόν δεν είναι "Έξω από την ΕΟΚ", αλλά να πεισθεί η ΕΟΚ να μεταβάλει τις πολιτικές της που διαλύουν την κοινωνική
συνοχή"
________
______________________
2.ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ 2013 (επιστρέφοντας από την Αμερική):
"Για να τελειώνουμε μια και καλή με αυτή την ανόητη και επικίνδυνη συζήτηση, εθνικό μας νόμισμα είναι το Ευρώ. Είτε θέλουμε, είτε δεν θέλουμε. Μπορεί να γίνει κριτική στο πώς μπήκαμε στο Ευρώ, τώρα είμαστε όμως στο 2013 και εθνικό μας νόμισμα είναι το Ευρώ. Και η λύση είναι να αλλάξει στρατηγική η Ευρώπη για να γίνει βιώσιμο το ευρώ. Και δεν μπορεί να γίνει με πολιτικές που διαλύουν την κοινωνική συνοχή"...
Το κείμενο του Ανδρέα που το βρίσκουμε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔες: 1.http://www.tovima.gr/relatedarticles Ο ανδρεας το πασοκ και η εοκ
ΑπάντησηΔιαγραφή2.avsite.gr O Α.Π. για την εοκ το 1983
3.Όλες τις εφημερίδες του 1983 τις επόμενες του ταξιδιού του ΑΠ στις ΗΠΑ.
Δες και:http://www.tovima.gr/politics
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο παραπάνω site δες:
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαλούχος Γεώργιος Π.
"Ενας προφητικός λόγος: Ανδρέας, Γερμανία, Ελλάδα και κοινό νόμισμα
Ο Α. Παπανδρέου στη Βουλή κατά την κύρωση της Συνθήκης του Μάαστριχτ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 20/10/2011 06:57
146
emailεκτύπωση
«Πορευόμαστε προς μια ευρωπαϊκή Γερμανία, ή προς μια Γερμανική Ευρώπη;»
"....28 Ιουλίου 1992: η Βουλή των Ελλήνων κυρώνει τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, που γέννησε το κοινό νόμισμα, πριν καν περάσουν δύο χρόνια από την επανένωση της Γερμανίας, τον Οκτώβριο του 1990. Σε αντίθεση με ό,τι είχε πράξει το 1979 με τη Συνθήκη Ενταξης της Ελλάδας στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες, ο Ανδρέας Παπανδρέου, και πάλι τότε αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ψηφίζει την κύρωση της Συνθήκης του Μάαστριχτ. Και είναι εντυπωσιακό ότι στην ομιλία του στη Βουλή επιχειρεί όχι να αντιτεθεί στο κοινό ευρωπαϊκό όραμα, αλλά, αντιθέτως, να το διαχωρίσει και να το «προστατεύσει» από την πλήρη επικράτηση των τραπεζών και των εθνικών εγωισμών όπως αποτυπώνονται στην ουσία της Συνθήκης, θυμίζοντας πολύ περισσότερο τον μετέπειτα ξεχασμένο Ανδρέα Παπανδρέου που το 1960, έχοντας επιστρέψει από την Αμερική υπερασπιζόταν με πάθος την προσπάθεια του Κωνσταντίνου Καραμανλή να συνδέσει την Ελλάδα με την ΕΟΚ, ειδικά στο σχετικό βιβλίο του για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας, παρά τα μετέπειτα…
Θέτει έτσι μια σειρά από ζητήματα, τα οποία ίσως τέθηκαν τότε για πρώτη φορά διεθνώς, τουλάχιστον σε αυτό το πολιτικό επίπεδο, σχετικά τόσο με το ρόλο της Ενωμένης Γερμανίας στην Ευρώπη, όσο και με την προοπτική που εξασφάλιζε στην Ευρώπη το κοινό νόμισμα, παρά το γεγονός ότι και ο ίδιος ρητά αναγνώριζε πως για την Ελλάδα αυτός ήταν μονόδρομος: πρόκειται για μια σειρά από αναφορές που σήμερα, σχεδόν είκοσι χρόνια μετά, μοιάζουν περίπου προφητικές. Το ίδιο δε συμβαίνει και με μία αναφορά του τότε πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, ο οποίος, απαντώντας στον Ανδρέα Παπανδρέου εκφράζει την πεποίθησή του ότι η Γερμανία έχει επιλέξει τον ευρωπαϊκό δρόμο, αλλά αναρωτιέται για το αν κάτι τέτοιο θα ισχύει μετά από μερικά χρόνια – γι’ αυτό και ζητά από το ελληνικό κοινοβούλιο να μη χρονοτριβήσει η Ελλάδα στην πρόσδεσή της στο άρμα του κοινού νομίσματος!...
......"