ΤΟ "ΠΡΕΠΕΙ" ΚΑΙ Ο "ΠΟΘΟΣ"...

Ο Ελύτης λέει κάπου:
"ΠΙΑΣΕ ΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΓΙΩΤΑ ΚΑΙ ΞΕΣΚΙΣΕ ΤΟ ΩΣ ΤΟ ΠΙ!"...

-Το είπε επίσης (τολμώ να ΄πώ, πιο εύληπτα και πιο λογοτεχνικά) ο "ανώνυμος" απλός Κρητικός λαϊκός στιχουργός:

"ΣΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΣΤΗ ΛΟΓΙΚΗ ΦΕΥΓ΄Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΟΛΗ, ΣΑΝ ΑΠΟΜΕΙΝΕΙ ΑΠΟΤΙΣΤΟ ΤΟΥ ΠΟΘΟΥ ΤΟ ΠΕΡΒΟΛΙ!"...

-Εννοεί φυσικά την ψυχρή, άνευ αισθημάτων και συναισθημάτων συχνά παράλογη "λογική" που μας επιβάλλουν κατά τους σκοπούς που υπηρετούν, οι κυρίαρχες κοινωνικές αντιλήψεις... 
Πόθος δεν είναι μόνο ο στενά ερωτικός τέτοιος, αλλά και ο πλατιά, σε πολύ ανώτερα επίπεδα, υπαρξιακά, αξιακά, κοινωνικά, συμπαντικά Ερωτικός για το Ωραίο, την Αλήθεια, το Δίκιο, την Ελευθερία, την Μέθεξη των Ανθρώπων,για τη Φύση, για καθετί μεγάλο, ωραίο, μυστήριο,άξιο ν΄αγαπηθεί, να ερευνηθεί, ικανό να εμπνεύσει, πέρα από τη χαμοζωή και τη μιζέρια μιας κατασκευασμένης καταθλιπτικά πεζής καθημερινότητας... 
Που για να μην περνιέται για τέτοια από το "μέσο ανθρωπάκο", ντύνεται από μοντελίστ του Συστήματος με άφθονο λάιφ στάιλ... 
Απ΄αυτό που κάνει τα μηδενικά να γίνονται νούμερα!...

Κώστας Ντουντουλάκης