Η ίδια η ιατρική, αυτή η μορφή της ιατρικής που έχουμε ως πολιτισμός επιλέξει και εξελίξει ανάμεσα σε πολλές άλλες, παρουσιάζει έμφυτες ατέλειες και ανωμαλίες.(...)
Αυτή η ιατρική, η ιατρική χωρίς καμία υποστρωματική φιλοσοφία να την θρέφει, είναι μια ιατρική της αρρώστιας και όχι της υγείας.
Σκοπός της και μέλημά της είναι να αντιμετωπίζει τις ασθένειες αφότου έχουν εγκατασταθεί και όχι να διατηρεί την υγεία των ατόμων και των πληθυσμών.(...)
Αυτή η ιατρική, η ιατρική που δεν αντιλαμβάνεται καλά καλά τι είναι ζωή, που δεν μπορεί να την ορίσει επαρκώς και που το μόνο που προσπαθεί είναι να την οριοθετήσει, να την περιχαρακώσει, αυτή η ιατρική που δεν αντιλαμβάνεται καλά καλά τι σημαίνει να είσαι ζωντανός,
η μηχανιστική ιατρική, η ιατρική της ασθένειας είναι αδύνατον να αντιληφθεί και να ορίσει τι είναι υγεία.
Χωρίς ικανοποιητικό ορισμό της υγείας, πώς είναι δυνατόν αυτή να επιδιωχθεί;...
(ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)
*Σημείωση "Αντίλογου Χανίων", Κ. Ντ:
Σύμφωνα με τον ορισμό που διατυπώθηκε στο καταστατικό του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (1946)
«Υγεία είναι η κατάσταση της πλήρους σωματικής, ψυχικής και κοινωνικής ευεξίας και όχι μόνο η απουσία ασθένειας ή αναπηρίας».
Με τα απάνθρωπα μέτρα κοινωνικού εγκλεισμού και αποκοινωνικοποίησης για την υποτιθέμενη καταπολέμηση σήμερα του κόβιντ 19, αύριο και μεθαύριο κάθε νέου ανάλογου ιού, επιδιώκοντας σωματική υγεία, αρρωσταίνοντας την ψυχική και κοινωνική ευεξία (ακόμα κι αν τα χρόνια "λοκ ντάουν" καλυτέρευαν την σωματική ευεξία, που ούτε αυτό συμβαίνει αφού ο άνθρωπος είναι ψυχοσωματική ενότητα και κοινωνικό ον) τι είδους "υγεία" απομένει με βάση τον κλασσικό αυτό ορισμό της;...
Κώστας Σ. Ντουντουλάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.