Στάλιν: Η γέννηση και ο χαρακτήρας του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου

ΚΟΜΙΝΤΕΡΝ-ΣΤΑΛΙΝ: Για το χαρακτήρα του Παγκόσμιου Πολέμου

ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ: ΛΟΓΟΣ  ΣΤΟΥΣ  ΕΚΛΟΓΕΙΣ ΜΟΥ

Στις 9 του Φλεβάρη 1946 ο στρατάρχης Στάλιν μίλησε στους εκλογείς της εκλογικής του περιφέρειας, σε συγκέντρωσή τους στο Μεγάλο θέατρο της Μόσχας. 

Ο πρόεδρος της συγκέντρω­σης έδωσε το λόγο στον Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Στάλιν. 

Η εμ­φάνιση του Στάλιν στο βήμα χαιρετίζεται από τους εκλογείς με θυελλώδεις ζητωκραυγές, που διαρκούν κάμποση ώρα. Όλοι οι παρευρισκόμενοι όρθιοι χαιρετούν το Στάλιν. 

Στην αίθουσα αντηχούν αδιάκοπα οι φωνές: «Ζήτω ο μεγάλος Στάλιν!», «Να μας ζήσεις μεγάλε Στάλιν!», «Ζήτω ο αγαπημένος μας Στάλιν!». 

Ο  Στάλιν εκφώνησε τον παρακάτω λόγο:

 «Σύντροφοι!

Πέρασαν οχτώ χρόνια από τις προηγούμενες εκλογές για το Ανώτατο Σοβιέτ της ΕΣΣΔ. Η περίοδος αυτή ήταν πλούσια σε αποφασιστικά γεγονότα.

 Τα πρώτα τέσσερα χρόνια πέρασαν με την εντατική δουλειά των σοβιετικών ανθρώπων για την πραγματοποίηση του τρίτου πεντάχρο­νου σχεδίου.

 Τα υπόλοιπα τέσσερα χρόνια τα γέμισαν τα γεγονότα του πολέμου ενάντια στους Γερμανούς και Γιαπωνέζους επιδρομείς, τα γεγονότα του δευτέρου παγκόσμιου πολέμου.

Δε χωρεί αμφιβολία ότι ο πόλεμος είναι το σημαντι­κότερο γεγονός της περιόδου που πέρασε.

 Θα ήταν σφάλμα να νομίζουμε πώς ο δεύτερος παγ­κόσμιος πόλεμος ήρθε ξαφνικά, ή ήρθε σαν αποτέλεσμα των σφαλμάτων που έκαναν τούτοι ή εκείνοι οι πολιτικοί ηγέτες των κρατών, αν και δε χωρεί αμφιβολία πώς έχουν γίνει σφάλματα. 

Ο πόλεμος γεννήθηκε σαν αναπόφευκτη συνέπεια της ανάπτυξης των διεθνών οικονομικών και πο­λιτικών δυνάμεων του σύγχρονου μονοπωλιακού καπιταλι­σμού.

 Οι μαρξιστές δεν έπαψαν να τονίζουν ότι το κεφα­λαιοκρατικό σύστημα της παγκόσμιας οικονομίας κρύβει μέσα του τα στοιχεία της γενικής κρίσης και της ένοπλης σύγκρουσης, ότι ακριβώς γι' αυτό η ανάπτυξη του παγκό­σμιου καπιταλισμού στην εποχή μας δε συντελείται με ομαλή και ρυθμική κίνηση προς τα εμπρός, αλλά με κρί­σεις και πολεμικές καταστροφές. 

Η ανισόμετρη ανάπτυξη των κεφαλαιοκρατικών χωρών οδηγεί με τον καιρό στην απότομη παραβίαση της «Ισορροπίας» του παγκόσμιου κε­φαλαιοκρατικού συστήματος, οπότε η ομάδα εκείνη των κεφαλαιοκρατικών χωρών που θεωρεί τον εαυτό της λιγό­τερο εξασφαλισμένο σε πρώτες ύλες και αγορές για τα προϊόντα της, προσπαθεί συνήθως ν’ αλλάξει την κατάσταση και να ξαναμοιράσει προς όφελός της τις «σφαίρες επιρροής», χρησιμοποιώντας την ένοπλη δύναμη.

 Αποτέ­λεσμα αυτού του φαινομένου είναι το χώρισμα του κεφα­λαιοκρατικού κόσμου σε δυο εχθρικά στρατόπεδα και ο πόλεμος ανάμεσα τους.

Θα ήταν ίσως δυνατό ν’ αποφευχθεί η πολεμική καταστροφή, αν υπήρχε η δυνατότητα να ξαναμοιράζονται περιοδικά ανάμεσα στις χώρες οι πρώτες ύλες και οι αγορές για την πώληση των προϊόντων ανάλογα με την οικονο­μική βαρύτητα των χωρών, αν υπήρχε η δυνατότητα να παίρνονται συντονισμένα και ειρηνικά τέτοιες αποφάσεις. Αυτό όμως δεν είναι δυνατό να πραγματοποιηθεί μέσα στις σημερινές κεφαλαιοκρατικές συνθήκες ανάπτυξης της παγ­κόσμιας οικονομίας.

Έτσι, σαν αποτέλεσμα της κρίσης του κεφαλαιοκρα­τικού συστήματος της παγκόσμιας οικονομίας, γεννήθηκε ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος και σαν αποτέλεσμα της δεύτερης κρίσης ήρθε ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος.

Αυτό βέβαια δε θα πει πώς ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος είναι αντιγραφή του πρώτου. Απεναντίας, ο δεύτε­ρος παγκόσμιος πόλεμος διαφέρει ουσιαστικά από τον πρώτο. Πρέπει να 'χουμε υπόψη μας ότι τα κυριότερα φα­σιστικά κράτη — Γερμανία, Ιαπωνία, Ιταλία — πριν επι­τεθούν κατά της Σοβιετικής Ένωσης εκμηδένισαν στις ίδιες τις χώρες τους και τα τελευταία λείψανα των αστικό-δημοκρατικών ελευθεριών, εγκαθίδρυσαν στις χώρες τους σκληρά καθεστώτα τρομοκρατίας, καταπάτησαν την αρχή της κυριαρχίας και της ελεύθερης ανάπτυξης των μικρών χωρών, διακήρυξαν σαν αρχή τους την πολιτική της αρπα­γής ξένων εδαφών, δηλώνοντας απροκάλυπτα πως επιδιώ­κουν να καταχτήσουν την παγκόσμια κυριαρχία και να επι­βάλουν παντού το φασιστικό καθεστώς. Με την κατά­ληψη της Τσεχοσλοβακίας και των κεντρικών περιοχών της Κίνας έδειξαν πως είναι έτοιμα να πραγματοποιήσουν την απειλή τους για υποδούλωση όλων των ελεύθερων λαών. 

Γι' αυτό ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος ενάντια στα κράτη του άξονα πήρε από την πρώτη μέρα χαρακτήρα πολέμου αντιφασιστικού, απελευθερωτικού, που ένας από τους σκοπούς του ήταν και η αποκατάσταση των δημοκρατικών ελευθεριών. 

Η είσοδος της Σοβιετικής Ένωσης στον πόλεμο ενάντια στα κράτη του άξονα δε μπορούσε παρά να δυναμώσει — και πραγματικά δυνάμωσε — τον αντιφασι­στικό και απελευθερωτικό χαρακτήρα του δεύτερου παγ­κόσμιου πολέμου.

Πάνω σ’ αυτή τη βάση δημιουργήθηκε ο αντιφασι­στικός συνασπισμός της Σοβιετικής Ένωσης, των Ενωμέ­νων Πολιτειών, της Μεγάλης Βρετανίας και των άλλων φιλελεύθερων κρατών, που έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στην υπόθεση της συντριβής των ενόπλων δυνάμεων του άξονα.

Έτσι έχει το ζήτημα της γέννησης και του χαρακτήρα του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου».

*Πηγή: Εφημερίδα Ανασύνταξη: ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ: ΛΟΓΟΣ ΣΤΟΥΣ ΕΚΛΟΓΕΙΣ ΜΟΥ: ΚΟΜΙΝΤΕΡΝ-ΣΤΑΛΙΝ: Για το χαρακτήρα του Παγκόσμιου Πολέμου ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ: ΛΟΓΟΣ  ΣΤΟΥΣ  ΕΚΛΟΓΕΙΣ ΜΟΥ Στις 9 του Φλεβάρη 1946 ο στρατάρχης Στάλ...