ΕΤΥΜΟΛΟΓΊΑ: Η πανάρχαιη ελληνική ρίζα ΑΧ- απαντά σε πολλά θέματα ονομάτων υδάτινων πόρων:
Αχελώος, Αχέρων, Αχερουσία, Αξιός (Αχ-σιός) κλπ, αλλά και Αχαΐα και Αχαιοί (οι άνθρωποι της θάλασσας).
Βλ. επίσης από τα ελληνογενή κατά 70% λατινικά acqua (από το άχα) =ύδωρ και όλα τα εξ αυτού.
(Υπάρχει και το αραβικό aya=ύδωρ...)
Η ρίζα αχ- προήλθε από τa αχ-νός, αχ-νίζω.
Τα λημναία και ποτάμια ύδατα κυρίως, μα και η θάλασσα τον περισσότερο χρόνο, ειδικά την αυγή, αχνίζουν, αναδίδουν αχλύ.
Από εκεί λοιπόν οι λέξεις που υποδηλώνουν παρουσία υδάτων πχ Αχελώος, Αχερουσία, Αχέρων, Α(χ)λ(υ)άκμων-Αλιάκμων, Αχαϊα, αχάτης επίσης, γιατί μοιάζει στο ύδωρ κλπ.
Αχελώος, Αχέρων, Αχερουσία, Αξιός (Αχ-σιός) κλπ, αλλά και Αχαΐα και Αχαιοί (οι άνθρωποι της θάλασσας).
Βλ. επίσης από τα ελληνογενή κατά 70% λατινικά acqua (από το άχα) =ύδωρ και όλα τα εξ αυτού.
(Υπάρχει και το αραβικό aya=ύδωρ...)
Η ρίζα αχ- προήλθε από τa αχ-νός, αχ-νίζω.
Τα λημναία και ποτάμια ύδατα κυρίως, μα και η θάλασσα τον περισσότερο χρόνο, ειδικά την αυγή, αχνίζουν, αναδίδουν αχλύ.
Από εκεί λοιπόν οι λέξεις που υποδηλώνουν παρουσία υδάτων πχ Αχελώος, Αχερουσία, Αχέρων, Α(χ)λ(υ)άκμων-Αλιάκμων, Αχαϊα, αχάτης επίσης, γιατί μοιάζει στο ύδωρ κλπ.
Κ.Ντ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.