Αποδίδοντας οι αρχαίοι Έλληνες την αντίληψη σχετικά με την ύβρη και τις συνέπειές της, όπως τουλάχιστον παρουσιάζεται στην αρχαιότερή της μορφή, με το σχήμα ὓβρις→ἂτη→νέμεσις→τίσις μπορούμε να πούμε ότι οι αρχαίοι πίστευαν πως μια «ὓβρις» συνήθως προκαλούσε την επέμβαση των θεών, και κυρίως του Δία, που έστελνε στον υβριστή την «ἂτην»(εκ του ρήμ.ατίω=δεν τιμώ, φέρομαι αλαζονικά, χωρίς σεβασμό) δηλαδή το θόλωμα, την τύφλωση του νου. Αυτή με τη σειρά της οδηγούσε τον υβριστή σε νέες ύβρεις, ώσπου να διαπράξει μια πολύ μεγάλη α-νοησία, να υποπέσει σε ένα πολύ σοβαρό σφάλμα, το οποίο προκαλούσε την «νέμεσιν»(εκ του νέμω, απονέμω, επειδή απένεμε δικαιοσύνη) την οργή και εκδίκηση δηλαδή των θεών, που επέφερε την «τίσιν»(εκ του ρήματος τίνω=πληρώνω, αποδίδω) δηλ. την τιμωρία και τη συντριβή/καταστροφή του...
Κ. Ντουντουλάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου