Η συμμορία των Ευρωπαίων Φεμινιστριών θέλει να απαγορεύσει τα παιδικά παραμύθια και να διδάξει την διαστροφή στα παιδιά

Svetlana Smetanina

πηγή:  english.pravda.ru Αναδημοσίευση από  sygapakozanis.blogspot.gr

Αναρτήθηκε από byzantio Παρασκευή, 14 Ιουνίου 2013

Η συμμορία των Ευρωπαίων Φεμινιστριών θέλει να απαγορεύσει τα παιδικά παραμύθια και να διδάξει την διαστροφή στα παιδιά

Τα Ευρωπαϊκά νηπιαγωγεία και σχολεία μπορούν να απαγορεύσουν τα παιδικά βιβλία και παραμύθια που απεικονίζουν την παραδοσιακή οικογένεια. Αυτό είναι ένα αίτημα της επιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τα Δικαιώματα της Γυναίκας. Σύμφωνα με την επιτροπή, τα παραμύθια θα πρέπει να μιλάνε για τη σεξουαλική διαφορετικότητα. Νορβηγοί ειδικοί πιστεύουν ότι τα παιδιά επωφελούνται βλέποντας πορνό.

Η Επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τα Δικαιώματα των Γυναικών και την Ισότητα των Φύλων παρασκευάζουν μια έκθεση που ζητά την απαγόρευση όλων των βιβλίων που παρουσιάζουν την παραδοσιακή οικογένεια όπου ο πατέρας είναι ο αρχηγός και κουβαλητής της οικογένειας και η μητέρα φροντίζει για τα παιδιά, στα σχολεία και τα κέντρα ημερήσιας φροντίδας της Ευρώπης.

Σύμφωνα με τους συγγραφείς, τα βιβλία αυτά είναι κακά για την μελλοντική ζωή των παιδιών, ιδιαίτερα στα κορίτσια, και την προώθηση της λάθος συμπεριφοράς. Στο μέλλον, μπορεί να τα αποτρέψει από την οικοδόμηση μιας σταδιοδρομίας.

Οι φεμινίστριες ανησυχούν ότι τα παιδιά από μικρή ηλικία έρχονται συνεχώς αντιμέτωποι με «αρνητικά στερεότυπα των φύλων» σε τηλεοπτικές εκπομπές και διαφημιστικά. Η λέξη "αρνητικό" της έκθεσης είναι συνώνυμη με τη λέξη "παραδοσιακό". 

Με την πάροδο του χρόνου, η απαγόρευση θα επεκταθεί και στην τηλεόραση και τη διαφήμιση. Μέχρι στιγμής, αποφασίστηκε να αρχίσει με τα σχολικά βιβλία.

Οι συντάκτες της έκθεσης συνιστούν επειγόντως νομοθετικά μέτρα στον τομέα της παιδικής λογοτεχνίας. Συγκεκριμένα, προτείνουν την εισαγωγή μιας πολιτικής της "ισότητας όλων των κοινωνικών τομέων". Ένα παράδειγμα αυτής της εναλλακτικής λογοτεχνίας για τα παιδιά είναι ένα βιβλίο με τίτλο "Ο Βασιλιάς και ο Βασιλιάς" με εξώφυλλο δυο άνδρες να φιλιούνται. Σύμφωνα με την έκθεση, αυτό θα βοηθήσει τα παιδιά να μάθουν για την "πραγματική σεξουαλική διαφορετικότητα της κοινωνίας".

Στην πραγματικότητα, τα εν λόγω μέτρα έχουν ήδη ληφθεί σε ορισμένες χώρες, ιδιαίτερα στις Σκανδιναβικές από αυτούς που θεωρούν τους εαυτούς τους ως την εμπροσθοφυλακή της Δυτικής δημοκρατίας. Η "Pravda.Ru" ανέφερε πριν λίγο καιρό για έναν Σουηδό κατασκευαστή παιχνιδιών που εξέδωσε έναν κατάλογο πριν από τα Χριστούγεννα, όπου τα κορίτσια απεικονίζονται με όπλα λέιζερ να χτυπούν φανταστικούς εχθρούς και τα αγόρια αποτυπώθηκαν να παίζουν με κούκλες.

Αυτό ήταν μια απαίτηση του Σουηδικού ΕΣΡ για τις διαφημίσεις, που κατηγόρησε τον κατασκευαστή παιχνιδιών για σεξισμό και της επιβολής των αρνητικών στερεοτύπων των φύλων. Στα Νορβηγικά νηπιαγωγεία το 2010 εισήχθηκε ένα πρόγραμμα υποχρεωτικής εκπαίδευσης, με επίκεντρο το φύλο των σεξουαλικών μειονοτήτων.

Η έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου επέμεινε επίσης ότι "η ομοφυλοφιλία πρέπει να διδάσκεται στο νηπιαγωγείο ως μια μορφή της εμπειρίας και της γνώσης". Σύμφωνα με αυτούς, αυτό θα επεκτείνει την έννοια της «ταυτότητας φύλου» για τα παιδιά. «Η σεξουαλική διαφορετικότητα θα πρέπει να είναι εμφανείς στα παιδιά. Τα παιδιά πρέπει να γνωρίζουν ότι αυτό είναι φυσιολογικό, όταν οι γονείς τους είναι γκέι ή λεσβίες."

Για κάποιο λόγο, δεν είναι όλοι οι γονείς πρόθυμοι να πιστέψουν ότι αυτό είναι «φυσιολογικό». Στη Νορβηγία η μουσουλμανική κοινότητα αντιτίθεται σθεναρά σε αυτή την εκπαίδευση στα νηπιαγωγεία. Απειλούσαν να αποσύρουν τα παιδιά τους από τα εν λόγω ιδρύματα ή να δημιουργήσουν μια εναλλακτική λύση.

Για τους "νυχτωμένους" γονείς οι οποίοι δεν είναι ενήμεροι για τις τελευταίες τάσεις στον τομέα της εκπαίδευσης σχετικά με το φύλο στη σύγχρονη κοινωνία, η μεγαλύτερη εφημερίδα της Νορβηγίας VG Nett, δημοσίευσε πρόσφατα μια γνώμη των ψυχολόγων και σεξο-θεραπευτών, οι οποίοι είπαν ότι ήταν ευεργετικό για τα παιδιά να παρακολουθούν πορνό στο διαδίκτυο.

"Οι γονείς δεν θα πρέπει να φοβούνται τη σεξουαλικότητα των παιδιών τους. Αντίθετα, από την άποψη της υγείας, είναι ευεργετικό να παρακολουθούν πορνό σε μια εποχή που οι γονείς και τα παιδιά πρέπει να μιλήσουν ανοιχτά για αυτά τα θέματα",δήλωσε ο ψυχολόγος και ερευνητής του σεξ Andres Lindskog.

Ήταν μια δήλωση που εξέδωσε πρόσφατα, σχολιάζοντας έναν εμπειρογνώμονα από την οργάνωση Save the Children, ο οποίος εξέφρασε την ανησυχία του για το γεγονός ότι όλο και περισσότερα παιδιά και έφηβοι εθίζονται να παρακολουθούν πορνογραφικές ιστοσελίδες στο Διαδίκτυο.

Ο Anders Lindskog είναι πεπεισμένος ότι δεν υπάρχει καμία εξάρτηση ή ζημιά από αυτό. «Είναι σημαντικό για τους γονείς να κατανοήσουν ότι τα παιδιά γεννιούνται με τη σεξουαλικότητα και ακολουθούν τη βιολογία τους. Τα παιδιά έχουν τα ίδια συναισθήματα με τους ενήλικες», είπε ο εμπειρογνώμονας.

Μετά από αυτό, θα πρέπει να μας εκπλήσσει ότι ο αριθμός των περιπτώσεων παιδοφιλίας αυξάνεται στη Νορβηγία; Οι περισσότερες από αυτές συμβαίνουν μέσα στην οικογένεια. Πριν από λίγες ημέρες, οι εφημερίδες έγραψαν για άλλη μια τέτοια περίπτωση. Ένα ζευγάρι, ο σύζυγος και η σύζυγος, υπέβαλλαν τα τρία παιδιά τους κάτω των 10 ετών στη βία και σε σεξουαλικές διαστροφές για χρόνια.

Τα παιδιά επιβεβαίωσαν την βία στην αστυνομία. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η τιμωρία θα είναι αρκετά σοβαρή. Στη Νορβηγία, η παιδοφιλία θεωρείται μια ασθένεια και είναι εισηγμένη στο Μητρώο Ιατρών. Για το λόγο αυτό, παιδεραστές δίδονται σύντομες ποινές - από μερικούς μήνες έως αρκετά χρόνια. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η τιμωρία θα μπορούσε να περιοριστεί σε κύρωση μόνον. Στο τέλος, οι γονείς μπορούν πάντα να λένε ότι ασκείται «ποικιλία των σεξουαλικών σχέσεων."

Svetlana Smetanina

ΓΙΑΤΙ οι GAY είναι ΑΝΑΓΚΑΙΟΙ στην Νέα Τάξη Πραγμάτων;

Από τα "Κατοχικά Νέα", 8/23/2012 

Βρίσκονται παντού, είτε στην πολιτική, είτε στην εκπαίδευση, είτε ως στελέχη επιχειρήσεων, είτε ως φορτηγατζήδες, είτε ως μπετατζήδες, είτε ως αεροσυνοδοί, είτε ως παρένθετες μητέρες, είτε ως τραγουδιστές και τραγουδίστριες κλπ. Φιγουράρουν σχεδόν σε κάθε τηλεοπτική εκπομπή, είτε ως καλεσμένοι είτε ως παρουσιαστές και, φυσικά, γίνονται εύκολα είδηση, είτε μέσω φημών είτε μέσω προσωπικών παραδοχών.

Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, λοιπόν, οι gay βρίσκονται πάντα στην επικαιρότητα.Αν και αποτελούν ένα πολύ μικρό ποσοστό του πλανήτη μας, γύρω στο 3%, η πολύ καλή «προβολή» τους φαίνεται να φτάνει ή και να ξεπερνάει το 50%του παγκόσμιου πληθυσμού.
Βέβαια, οι άνθρωποι αυτοί θέλουν να έχουν κάθε δικαίωμα να διεκδικούν και να προασπίζονται τις προτιμήσεις τους, είτε αυτό αρέσει σε κάποιους είτε όχι. Ωστόσο η συνεχής προβολή των επιλογών και των προτιμήσεων των gay μοιάζει να είναι κατευθυνόμενη. Όπως η τοποθέτηση προϊόντων στα ράφια ενός supermarket.
Μερικές φορές αυτό το «προϊόν» επιβάλλεται εξαναγκάζοντας straight και παιδιά να το αποδεχτούν.

 Κι αυτό δεν το λέμε τυχαία. Η κυβέρνηση της Βραζιλίας προωθεί νόμο (τον PLC 122) κατά της «ομοφυλόφιλο-φοβίας» (homophobia) ακόμα και στα σχολεία. Είναι πολύ χαρακτηριστική η αφίσα που κυκλοφορεί με δύο μαθητές του ίδιου φύλου να φιλιούνται, για να μην φοβούνται τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις. Ο νόμος αυτός θα απαγορεύει κάθε είδους διάκριση, «κακιάς κουβέντας», ειρωνείας, σχολίου, ηθικής, θρησκευτικής, φιλοσοφικής ακόμα και ιατρικής γνώμης κατά του ομοφυλόφιλου τρόπου ζωής. Όλα αυτά με ποινή φυλακίσεως. ΜΜΕ ακόμα blogs θα τίθενται εκτός νόμου.


Το Ομοφυλοφιλικό Κίνημα έχει καταλήξει να είναι μια ισχυρή δύναμη, με τεράστια επιρροή (εξουσία) και πόρους κάθε είδους, τα οποία απολαμβάνει (και ασκεί) όχι μόνο στις ΗΠΑ, αλλά και πέραν αυτής. 

Σύμφωνα με μία συνέντευξη που έδωσε ο δημοσιογράφος Randy Enge στον John Vennari του CFN έχουμε τα εξής: 




 

Από ιστορική άποψη, η προώθηση της ομοφυλοφιλίας είναι αναπόσπαστο μέρος του σύγχρονου Σεξουαλικού Απελευθερωτικού Κινήματος, που ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του 1920 στην Αμερική. Αρχικά ήταν μια χαλαρή περιθωριακή οργάνωση, που δικτυωνόταν σε μεγάλες πόλεις-λιμάνια. Αλλά η πραγματική «εξάπλωση» του Ομοφυλοφιλικού Απελευθερωτικού Κινήματος σε όλο τον κόσμο, έγινε τον Ιούνιο 1969. 

Φαινομενικά, από την μια μέρα στην άλλη, gay ηγέτες οργανώθηκαν αυθόρμητα σε μια καλολαδωμένη πολιτική μηχανή, με συνεντεύξεις Τύπου οι οποίες καλύφθηκαν από παγκόσμια Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, εκατομμύρια δολάρια έρευσαν στα ταμεία του κινήματος που μέχρι πρότινος ήταν άδεια, και «οδηγώντας» δημόσια πρόσωπα επέκριναν τις αδικίες που φέρεται ότι υπέστησαν οι ομοφυλόφιλοι. Αυτό που είχε παραδοσιακά θεωρηθεί ως ελάττωμα και καταστελλόταν από την κυβέρνηση, τώρα, γινόταν αρετή και δικαίωμα των πολιτών να προστατεύονται και να προάγονται από το κράτος. 

 

Ελάχιστους μήνες νωρίτερα από εκείνο τον Ιούνιο, ο Rockefeller, δήλωνε δημοσίως ότι «στους ομοφυλόφιλους θα δοθεί η άδεια να είναι ομοφυλόφιλοι». Άδεια; Από ποιόν; Μα από την ελίτ του Νέου Παγκόσμιου Συστήματος (New World System – έτσι έλεγαν τότε την Νέα Τάξη Πραγμάτων). Από τότε, η οικογένεια Rockefeller και πολλά από τα «φιλανθρωπικά» της ιδρύματα, προωθούν όλα τα είδη σεξουαλικής παρεκτροπής για δεκαετίες, τώρα. 

Με άλλα λόγια, η πηγή της δύναμης και της επιρροής του Ομοφυλοφιλικού Κινήματος δεν προήλθε μέσα από το ίδιο το κίνημα, αλλά απ’ έξω: από τα ισχυρά θεμέλια-ιδρύματα και από πολλούς άλλους ισχυρούς που κυβερνούν κρυμμένοι στην αφάνεια. Ουσιαστικά μιλάμε για «ιδιωτικά οργανωμένα δημόσια ιδρύματα». 

 Στις 5 Μαΐου 2009, πραγματοποιήθηκε μία συνεδρίαση στο Πανεπιστήμιο Rockefeller η οποία οργανώθηκε από τους Warren Buffet, Bill Gates και David Rockefeller τον νεότερο. Ανάμεσα στους παρευρισκομένους ήταν η Oprah Winfrey, ο Ted Turner και ο George Soros και άλλοι υπάλληλοι της ΝΤΠ. Όπως ήταν αναμενόμενο, στην κορυφή της λίστας-ατζέντας ήταν μία ενισχυμένη δέσμευση για τον έλεγχο του πληθυσμού. Αυτό σήμαινε θέματα για την αύξηση των gay καθώς και θέματα υπέρ των αμβλώσεων.

 Σύμφωνα πάντα τον δημοσιογράφο Randy Enge, μία από τις μεγαλύτερες πηγές υποστήριξης του Ομοφυλοφιλικού Κινήματος και της gay-ατζέντα είναι οι Coke-Cola, Pepsi, Ford (Globe), General Motors, American Express, Best Buy, Lehman Brothers, Fannie Mae, Mellon Financial, η Shell , Dell, Avon, Estee Lauder, Coors, η General Electric, General Mills, Kraft, Johnson & Johnson, Eli Lilly, Hyatt, State farm, Avis, Starbucks, Subway, Gameboy, Ikea, JC Penney, Sears, το Sam’s Club, Target, Wal-Mart (Pride), Weight Watchers, η IBM, Intell, AT & T, κλπ. κλπ.
Σημαντικό ρόλο, φυσικά, παίζει το οργανωμένο έγκλημα, ως λειτουργός της ΝΤΠ, στην υποστήριξη του Ομοφυλοφιλικού Κινήματος. Υπάρχει μια συμβιωτική σχέση μεταξύ των δύο, αφού σε συνδικάτα του εγκλήματος ανήκουν πολλά ομοφυλοφιλικά πολυσύχναστα ιδρύματα όπως π.χ. τα γκέι-μπαρ. Το οργανωμένο έγκλημα προμηθεύει ναρκωτικά, πορνογραφία και νέους εκδιδόμενους άνδρες οι οποίοι αποτελούν τη βάση της ομοφυλοφιλικής αντι-κουλτούρας.

Τι έχει να κερδίσει η ελίτ της Νέας Παγκόσμιας Τάξης με την προώθηση του «ομοφυλοφιλικού προϊόντος»; 

 

Υπάρχουν πάντα δύο φυσικοί εχθροί του ολοκληρωτισμού κάθε είδους: η οικογένεια και η θρησκεία (μία άλλη μορφή ολοκληρωτισμού). Η προώθηση της ομοφυλοφιλίας και άλλων μορφών αποκλίνουσας σεξουαλικής συμπεριφοράς, όπως έχουμε δει από την τρέχουσα μάχη για τον «γάμο ομοφυλοφίλων», έχει σχεδιαστεί για να υπονομεύσει τόσο τον γάμο και την οικογένεια όσο τους φυσικούς νόμους και την παραδοσιακή ηθική. 

 Ο στόχος της ΝΤΠ είναι να δημιουργήσει μια γενιά πολύμορφων, απομονωμένων και χωρίς ρίζες ατόμων που, εγκλωβισμένα στα δικά τους αντί-γονικά πάθη, δεν θα παρουσιάσουν-προβάλουν καμία σοβαρή αντίσταση στους Νέους Κυρίους της Δουλείας της Νέας Τάξης Πραγμάτων.
Έτσι επιτυγχάνονται τα εξής: Πλήρης έλεγχος πάνω σε κάθε πτυχή της ανθρώπινης ζωής. Με άλλα λόγια ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει: Έλεγχος πληθυσμού.
Όταν ο στόχος επιτευχθεί –και καθώς οι ομοφυλόφιλοι είναι εμφανώς ασταθείς και αναξιόπιστοι (κατά την λογική της Ν.Τ.Π), έχοντας υπηρετήσει το σκοπό τους– όταν έρθει η ώρα, θα πρέπει συστηματικά να εξαλειφθούν ως εχθροί του κράτους.

Κάπως έτσι, λοιπόν, το δικαίωμα της διαφορετικότητας και της προσωπικής επιλογής, γίνονται ένα από τα εργαλεία της Νέας Παγκόσμιας Τάξης. Οι gay, λοιπόν, αποτελούν, χωρίς να το γνωρίζουν, έναν μηχανισμό διάλυσης της οικογένειας και ένα μηχανισμό διάβρωσης του κοινωνικού ιστού σε ένα ευρύτερο πλαίσιο «ανατρέφοντας» μη-νοήμονες μελλοντικούς πολίτες. 
kostasedessa

ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΩΝ ΣΟΦΙΑ ΚΑΙ ...ΓΕΛΙΟ!

Κύριε, χάρισέ μου εγκράτεια και αγνότητα, αλλά... όχι ακόμα!
Ιερός Αυγουστίνος, 354-430, Άγιος

Κάθε απαίσια πράξη είναι μια κραυγή για βοήθεια.
Zig Ziglar, 1926-2012, Αμερικανός συγγραφέας αυτοβοήθειας

Η φωτιά στην καρδιά στέλνει καπνό στο μυαλό.
Αγγλική παροιμία

Το δικαίωμα να λες τη γνώμη σου δεν συνεπάγεται αυτόματα το δικαίωμα να σε παίρνουν στα σοβαρά.
Hubert Humphrey, 1911-1978, Αμερικανός πολιτικός, αντιπρόεδρος των ΗΠΑ

Δεν υπάρχει τίποτα που να μ’ αρέσει περισσότερο από την αντίθεση ανάμεσα σε ένα αγγελικό πρόσωπο και σε ένα κολασμένο κορμί...
Frédéric Beigbeder, 1965-, Γάλλος κριτικός λογοτεχνίας

Πρέπει να πιστεύουμε στην τύχη. Πώς αλλιώς θα εξηγήσουμε την επιτυχία αυτών που αντιπαθούμε;
Jean Cocteau, 1889-1963, Γάλλος καλλιτέχνης

Τι είναι λοιπόν ο άνθρωπος; Πολύ κακός για να είναι δημιούργημα του Θεού. Πολύ καλός για να είναι δημιούργημα της τύχης.
Gotthold Ephraim Lessing, 1729-1781, Γερμανός διαφωτιστής

Πολλούς ανθρώπους χαρακτηρίζομεν ως αχρήστους, διότι έχομεν την αξίωσιν να κανονίζωμεν ημείς την χρησιμότητά των.
Δημήτριος Καμπούρογλου, 1852-1942, Έλληνας γνωμικογράφος

Μην εμπιστεύεστε τους απογοητευμένους. Συνήθως είναι ανίκανοι.
Gustave Flaubert, 1821-1880, Γάλλος συγγραφέας

Δεν πιστεύω στην αστρολογία. Είμαι ...τοξότης, και δεν πιστεύουμε σ’ αυτά...
Arthur Clarke, 1917-2008, Βρετανός συγγραφέας επιστ. φαντασίας

Τα τρία θεμέλια της ευτυχίας σ’ αυτήν τη ζωή είναι: κάτι να κάνεις, κάτι να αγαπάς, κάτι να ελπίζεις.
Joseph Addison, 1672-1719, Άγγλος δοκιμιογράφος

Η μοναξιά ευνοεί τις μεγάλες αρετές και καταστρέφει τις μικρές.
Sydney Smith, 1771-1845, Βρετανός συγγραφέας & κληρικός

Η αλήθεια ενός ανθρώπου είναι κυρίως αυτό που κρύβει.
André Malraux, 1901-1976, Γάλλος συγγραφέας & πολιτικός

Το να είσαι μέσα στον κόσμο, τι ενόχληση! Το να μην είσαι, τι δράμα!
Ταλεϋράνδος, 1754-1838, Γάλλος διπλωμάτης

Ελπίζεις; Χάνεις δυο φορές όταν χάνεις. Δεν ελπίζεις; Κερδίζεις δυο φορές όταν κερδίζεις!
Πολύβιος Δημητρακόπουλος, 1864-1922, Έλληνας θεατρικός συγγραφέας

Ο αισθησιασμός μιας γυναίκας είναι η πηγή απ’ όπου αναζωογονείται το πνεύμα ενός άντρα...
Karl Kraus, 1874-1936, Αυστριακός συγγραφέας

Οι δυνατοί έχουν θέληση και οι αδύναμοι έχουν ελπίδα.
Γερμανική παροιμία

«Ποια είναι η φιλοδοξία σου στη ζωή;»
-«Να γίνω αθάνατος και μετά να ...πεθάνω!»
Jean-Luc Godard, 1930-, Γάλλος σκηνοθέτης

ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ Το διχτυ που καταπνίγει έθνη (φτάνει πια!)

Το αληθινό, φιλοσοφικό νόημα ονομάτων της Οδύσσειας

Είναι πολύ σημαντικό, αυτές τις κρίσιμες ώρες, να ρίξουμε και πάλι μια ματιά στη Βίβλο των Ελλήνων, δηλαδή στα ΟΜΗΡΙΚΑ ΕΠΗ και να διδαχτούμε, έστω και την τελευταία στιγμή, από το πνεύμα του Οδυσσέα.

ΔΗΛΑΔΗ: Να κρατήσουμε την ψυχραιμία μας, να ελέγξουμε την παρόρμηση να έχουμε τιςαισθήσεις μας και τις αντένες μας ΑΝΟΙΧΤΕΣ και να μην παρασυρθούμε από την οργή και το μένος που μας διακατέχει, ώστε να γίνουμε βορρά, στους σύγχρονους "μνηστήρες":

Όταν ο Οδυσσέας φτάνει στην Ιθάκη, η μεγίστη επιθυμία του είναι ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΠΙΣΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ, τον κόσμο που του έκλεψαν.
Παρά την μεγάλη του λαχτάρα, διατηρεί την ανωνυμία του και μεταμορφωμένος σε ζητιάνο από την
ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ, πηγαίνει στο παλάτι ώστε να ελέγξει την κατάσταση και να πάρει τις πληροφορίες που θέλει, υπομένοντας καρτερικά τις προσβολές και την χλεύη των
μνηστήρων.
ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ, ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΣΤΟΧΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΣΤΕΙΡΑ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ.
Γι αυτό τον λόγο και είναι ο αγαπημένος της Θεάς ΑΘΗΝΑΣ, της Θεάς που αντιπροσωπεύει την ΝΟΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΟΣ, την ΣΟΦΙΑ, την ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ.Της Θεάς που μελετά τον εχθρό και τον πολεμά με τα ίδια του τα όπλα.

Όταν όμως έρχεται η ώρα, όταν τους έχει στριμώξει όλους άοπλους σε ένα δωμάτιο, όταν φανερώνεται πάνοπλος, ΤΟΤΕ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΤΟΥ.

ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΙΚΤΟ, ΓΙΑΤΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΒΙΟΣ ΤΟΥ, που δημιούργησε με τον δικό του ιδρώτα, ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ που οι μνηστήρες καταχράστηκαν και καπηλεύτηκαν μαζί με την φιλοξενία του οίκου του που τιμησε τον ΞΕΝΙΟ ΔΙΑ.

Ο ισχυρότερος αντίπαλός του είναι ο ΑΝΤΙΝΟΟΣ.

Η κάθε λέξη μιλά απο μόνη της!...

Είναι η ΑΝΤΙ-ΝΟΗΣΗ, είναι αυτό που μας κάνουν ΤΩΡΑ, είναι ο τρόπος με τον οποίο θολώνουν τις καταστάσεις και την πραγματικότητα ώστε ΝΑ ΜΗΝ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΚΑΘΑΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΕΛΕΓΧΟΥΝ. 
Είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την καθυπόταξη και δουλεία του ανθρώπου.

Ο επόμενος είναι ο ΕΥΡΥ-ΜΑΧΟΣ. 
Αυτός που μάχεται με κάθε τρόπο, με εύρος, ΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟΝ, ο δεινός καιαδίστακτος μαχητής.

Ο ΑΜΦΙ-ΝΟΜΟΣ! Αυτός που διαστρεβλώνει τον ΝΟΜΟ και την τάξη των πραγμάτων, ο επικίνδυνος γιατί είναι ΕΤΣΙ και ΑΛΛΙΩΣ!

Ο ΑΓΕ-ΛΑΟΣ! Αυτός που άγει τον λαό, που τον παρασύρει με την βοήθεια του ΑΝΤΙ-ΝΟΟΥ. 
Που τον μετατρέπει σε ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΗ ΑΓΕΛΗ!

Κανένα όνομα στα Ομηρικά έπη δεν είναι δοσμένο στην τύχη! 
Κρύβουν βαθύτατα νοήματα και στο χέρι μας είναι να τα αποκρυπτογραφήσουμε και να διδαχτούμε, ή καλύτερα να συνετιστούμε.

 

Οι πρόγονοί μας μιλούν, ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΜΑΣ ΛΕΝΕ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ, μας λένε ΠΩΣ ΝΑ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΜΕ. ΑΡΚΕΙ, ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ!

 

Και ο Αντίνοος, ο στόχος της πρώτης φονικής βολής του Οδυσσέα, είναι αυτός ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ να πεθάνει πρώτος.

Και τον σκοτώνει ρίχνοντας του το βέλος στον ΛΑΙΜΟ, το ΟΡΓΑΝΟ ΤΗΣ ΟΜΙΛΙΑΣ δηλαδή της επικοινωνίας που την χρησιμοποιεί ενάντια στην νόηση των ανθρώπων! ...."

Η ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΕΒΡΑΙΑ ΑΝΤΙΣΙΩΝΙΣΤΡΙΑ (ΠΡΩΗΝ ΥΠΟΥΡΓΟΣ!...) ΣΟΥΛΑΜΙΤ ΑΛΟΝΙ.

 ΣΙΩΠΗΣΑΝ ΤΑ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΑ ΔΙΕΘΝΗ ΚΑΙ "ΕΛΛΗΝΙΚΑ" Μ.Μ.Ε....

(Από το tromaktiko, Παρασκευή, 24 Ιανουαρίου 2014)

Η Ισραηλινή που αγωνίστηκε για τους Παλαιστίνιους

Η Σουλαμίτ Αλόνι, μια ηγέτιδα της ισραηλινής αριστεράς και υπουργός που υπερασπίστηκε τα δικαιώματα των Παλαιστινίων και των γυναικών, απεβίωσε στις 24/1/2014 σε ηλικία 85 ετών, ανακοινώθηκε από την οικογένεια και συναδέλφους της.

Η Αλόνι ίδρυσε στη δεκαετία του 1970 μια φιλελεύθερη παράταξη πολιτών, αφού παραιτήθηκε από το Εργατικό Κόμμα της τότε πρωθυπουργού Γκόλντα Μέιρ, έπειτα από μια διένεξη σχετικά με την επιρροή της θρησκείας στην κυβέρνηση. Το κίνημά της εξελίχθηκε σ' ένα μικρό κόμμα που εξακολουθεί να βρίσκεται στο κοινοβούλιο του Ισραήλ.

Γεννημένη στο Τελ Αβίβ, η Αλόνι είχε ταχθεί υπέρ του σχηματισμού ενός παλαιστινιακού κράτους στη γη που κατελήφθη από το Ισραήλ με τον πόλεμο του 1967, πολύ πριν από την υπό την αιγίδα της Ουάσινγκτον ειρηνευτική διαδικασία, στο πλαίσιο της οποίας εξακολουθεί να επιδιώκεται η επίτευξη μιας συμφωνίας.

Βετεράνος του ισραηλινού κοινοβουλίου όπου εκλεγόταν επί 30 χρόνια, η Αλόνι υπηρέτησε ως υπουργός Παιδείας και αργότερα υπουργός Επικοινωνιών στην κυβέρνηση του Ιτζχάκ Ραμπίν, στις αρχές της δεκαετίας του 1990. 

Ο Ραμπίν δολοφονήθηκε το 1995 από έναν ισραηλινό υπερεθνικιστή ο οποίος αντιτασσόταν στην προσωρινή συμφωνία του 1993 με τους Παλαιστίνιους.

Η Αλόνι συνέχισε τον ακτιβισμό της και μετά την αποχώρησή της από την πολιτική, το 1996. Το 2011, σε μια συγκέντρωση για την ειρήνη στο Τελ Αβίβ, είχε ζητήσει "τον πλήρη τερματισμό της κατοχής".

Τη θλίψη τους για το θάνατό της εξέφρασαν τόσο πολιτικοί της φίλοι όσο και αντίπαλοι. 

Σε γραπτή δήλωσή του, ο πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου, επικεφαλής του ακροδεξιού κόμματος Λικούντ, αναφέρει:

"Παρά τις βαθιές διαφορές ανάμεσά μας στη διάρκεια των ετών, θαύμαζα τη συμβολή της στην ισραηλινή δημόσια ζωή και την αποφασιστικότητα της Αλόνι να υπερασπίζεται σθεναρά τις πεποιθήσεις της".

TOP TEN Combat rifles Οι ειδικοί των ΗΠΑ αξιολογούν το Καλάζνικοφ ως το ασύγκριτα καλύτερο τουφέκι όλων των εποχών!!!

30 μαθήματα ζωής από τον Επίκουρο

(Από το antikleidi)

Επίκουρος (Σάμος, 341 π.Χ. - Αθήνα, 270 π.Χ.) : για κάποιους θεωρείται ως ο σημαντικότερος αρχαίος έλληνας φιλόσοφος. Ήταν ιδρυτής του Επικουρισμού, μιας από τις πιο γνωστές σχολές της ελληνιστικής φιλοσοφίας. Μερικές από τις ρήσεις του είναι οι εξής:

• Ὁ θάνατος οὐδὲν πρὸς ἡμᾶς· τὸ γὰρ διαλυθὲν ἀναισθητεῖ͵ τὸ δ΄ ἀναισθητοῦν οὐδὲν πρὸς ἡμᾶς.
  • Ο θάνατος δεν είναι τίποτε για εμάς, διότι αυτό που έχει αποσυντεθεί δεν αισθάνεται και αυτό που δεν αισθάνεται δεν είναι τίποτε για εμάς.
• Ὅρος τοῦ μεγέθους τῶν ἡδονῶν ἡ παντὸς τοῦ ἀλγοῦντος ὑπεξαίρεσις. ὅπου δ΄ ἂν τὸ ἡδόμενον ἐνῇ͵ καθ΄ ὃν ἂν χρόνον ᾖ͵ οὐκ ἔστι τὸ ἀλγοῦν ἢ λυπούμενον ἢ τὸ συναμφότερον.
  • Όριο του μεγέθους των ηδονών είναι η εξάλειψη κάθε πόνου. Όπου είναι παρούσα η ηδονή και για όσο διάστημα είναι παρούσα, δεν υπάρχει τίποτε που να προξενεί πόνο ή λύπη ή και τα δύο μαζί.
• Οὐκ ἔστιν ἡδέως ζῆν ἄνευ τοῦ φρονίμως καὶ καλῶς καὶ δικαίως οὐδὲ φρονίμως καὶ καλῶς καὶ δικαίως ἄνευ τοῦ ἡδέως.
  • Είναι αδύνατον να ζεις ευχάριστα χωρίς να ζεις σοφά, έντιμα και δίκαια και είναι αδύνατον να ζεις σοφά έντιμα και δίκαια χωρίς να ζεις ευχάριστα.
• Ὁ δίκαιοςἀταρακτότατος͵ ὁ δ΄ ἄδικος πλείστης ταραχῆς γέμων.
  • Ο δίκαιος άνθρωπος έχει ηρεμία, ενώ ο άδικος είναι γεμάτος ταραχή.
• Ὧν ἡ σοφία παρασκευάζεται εἰς τὴν τοῦ ὅλου βίου μακαριότητα πολὺ μέγιστόν ἐστιν ἡ τῆς φιλίας κτῆσις.
  • Από τα αγαθά που παρέχει η σοφία για τη μακαριότητα της ζωής στο σύνολό της το μέγιστο είναι η απόκτηση της φιλίας.
• Ταῖς γὰρ ἰδίαις οἰκειούμενοι διὰ παντὸς ἀρεταῖς τοὺς ὁμοίους ἀποδέχονται͵ πᾶν τὸ μὴ τοιοῦτον ὡς ἀλλότριον νομίζοντες.
  • [Οι άνθρωποι], καθώς είναι εξοικειωμένοι διαρκώς με τις δικές τους αρετές, αποδέχονται τους ομοίους τους και θεωρούν ξένο κάθε τι το διαφορετικό.
• Πᾶν ἀγαθὸν καὶ κακὸν ἐν αἰσθήσει· στέρησις δέ ἐστιν αἰσθήσεως ὁ θάνατος.
  • Κάθε καλό και κάθε κακό βρίσκεται στην αίσθηση, ενώ ο θάνατος είναι ακριβώς η στέρηση της αίσθησης.
• Μήτε νέος τις ὢν μελλέτω φιλοσοφεῖν͵ μήτε γέρων ὑπάρχων κοπιάτω φιλοσοφῶν. οὔτε γὰρ ἄωρος οὐδείς ἐστιν οὔτε πάρωρος πρὸς τὸ κατὰ ψυχὴν ὑγιαῖνον. [...] ὥστε φιλοσοφητέον καὶ νέῳ καὶ γέροντι͵ τῷ μὲν ὅπως γηράσκων νεάζῃ τοῖς ἀγαθοῖς διὰ τὴν χάριν τῶν γεγονότων͵ τῷ δὲ ὅπως νέος ἅμα καὶ παλαιὸς ᾖ διὰ τὴν ἀφοβίαν τῶν μελλόντων.
  • Ούτε όταν κάποιος είναι νέος να αργοπορεί να φιλοσοφήσει, ούτε όταν είναι γέρος να καταπονείται φιλοσοφώντας. [...] Πρέπει, λοιπόν, να φιλοσοφεί και ο νέος και ο γέρος: ο ένας ώστε, καθώς γερνά, να παραμένει νέος μέσα στα αγαθά – από ευγνωμοσύνη προς τα όσα έγιναν -, και ο άλλος, αν και νέος, να είναι συνάμα και ώριμος, καθώς θα είναι απαλλαγμένος από το φόβο για όσα θα γίνουν.
• Οὐθὲν γάρ ἐστιν ἐν τῷ ζῆν δεινὸν τῷ κατειληφότι γνησίως τὸ μηδὲν ὑπάρχειν ἐν τῷ μὴ ζῆν δεινόν. ὥστε μάταιος ὁ λέγων δεδιέναι τὸν θάνατον οὐχ ὅτι λυπήσει παρών͵ ἀλλ΄ ὅτι λυπεῖ μέλλων. ὃ γὰρ παρὸν οὐκ ἐνοχλεῖ͵ προσδοκώμενον κενῶς λυπεῖ.
  • Για εκείνον που κατανόησε πραγματικά ότι δεν υπάρχει τίποτε το φρικτό στο να μη ζει, δεν υπάρχει τίποτε το φριχτό στο να ζει. Επομένως, είναι ανόητος όποιος λέει ότι φοβάται το θάνατο, όχι επειδή θα υποφέρει όταν έρθει ο θάνατος, αλλά επειδή υποφέρει στη σκέψη ότι θα έρθει.
• Τὸ φρικωδέστατον οὖν τῶν κακῶν ὁ θάνατος οὐθὲν πρὸς ἡμᾶς͵ ἐπειδήπερ ὅταν μὲν ἡμεῖς ὦμεν͵ ὁ θάνατος οὐ πάρεστιν͵ ὅταν δὲ ὁ θάνατος παρῇ͵ τόθ΄ ἡμεῖς οὐκ ἐσμέν. οὔτε οὖν πρὸς τοὺς ζῶντάς ἐστιν οὔτε πρὸς τοὺς τετελευτηκότας͵ ἐπειδήπερ περὶ οὓς μὲν οὐκ ἔστιν͵ οἳ δ΄ οὐκέτι εἰσίν.
  • Το πιο φοβερό από τα κακά, ο θάνατος, δεν είναι τίποτε για εμάς – στον βαθμό που όσο υπάρχουμε, δεν είναι παρών· κι όταν πάλι είναι παρών εκείνος, τότε δεν υπάρχουμε εμείς. Άρα ο θάνατος δεν υπάρχει ούτε για τους ζωντανούς ούτε για τους πεθαμένους – εφόσον για τους πρώτους δεν υπάρχει, ενώ οι άλλοι δεν υπάρχουν πια.
• Μνημονευτέον δὲ ὡς τὸ μέλλον οὔτε πάντως ἡμέτερον οὔτε πάντως οὐχ ἡμέτερον͵ ἵνα μήτε πάντως προσμένωμεν ὡς ἐσόμενον μήτε ἀπελπίζωμεν ὡς πάντως οὐκ ἐσόμενον.
  • Πρέπει να θυμόμαστε ότι το μέλλον δεν είναι ούτε εντελώς δικό μας ούτε κι εντελώς ξένο μας, ώστε ούτε να περιμένουμε με βεβαιότητα ότι θα έρθει, ούτε να απελπιζόμαστε ότι σίγουρα δε θα έρθει.

• Τότε γὰρ ἡδονῆς χρείαν ἔχομεν͵ ὅταν ἐκ τοῦ μὴ παρεῖναι τὴν ἡδονὴν ἀλγῶμεν• ὅταν δὲ μὴ ἀλγῶμεν͵ οὐκέτι τῆς ἡδονῆς δεόμεθα.
  • Την ηδονή την έχουμε ανάγκη ακριβώς τότε, όταν πονούμε από την απουσία της∙ ενώ όταν δεν πονούμε, δεν την χρειαζόμαστε πια.
• Καὶ τὴν αὐτάρκειαν δὲ ἀγαθὸν μέγα νομίζομεν͵ οὐχ ἵνα πάντως τοῖς ὀλίγοις χρώμεθα͵ ἀλλ΄ ὅπως ἐὰν μὴ ἔχωμεν τὰ πολλά͵ τοῖς ὀλίγοις ἀρκώμεθα͵ πεπεισμένοι γνησίως ὅτι ἥδιστα πολυτελείας ἀπολαύουσιν οἱ ἥκιστα ταύτης δεόμενοι͵ καὶ ὅτι τὸ μὲν φυσικὸν πᾶν εὐπόριστόν ἐστι͵ τὸ δὲ κενὸν δυσπόριστον.
  • Θεωρούμε ότι η αυτάρκεια είναι μέγιστο αγαθό, όχι για να χρησιμοποιούμε πάντοτε τα λίγα, αλλά για να μπορούμε, όταν δεν έχουμε πολλά, να αρκούμαστε στα λίγα, πιστεύοντας στ’ αλήθεια ότι την πολυτέλεια την απολαμβάνουν ηδονικότερα εκείνοι που την έχουν μικρότερη ανάγκη και ότι κάθε τι φυσικό το αποκτούμε εύκολα, ενώ το μάταιο δύσκολα.
• Οὐθὲν ἔοικε θνητῷ ζῴῳ ζῶν ἄνθρωπος ἐν ἀθανάτοις ἀγαθοῖς.
  • Διόλου δε μοιάζει με ζώο θνητό ο άνθρωπος που ζει μέσα σε αθάνατα αγαθά.
• Πᾶσα ἀλγηδὼν εὐκαταφρόνητος• ἡ γὰρ σύντονον ἔχουσα τὸ πονοῦν σύντομον ἔχει τὸν χρόνον, ἡ δὲ χρονίζουσα περὶ τὴν σάρκα ἀβληχρὸν ἔχει τὸν πόνον.
  • Κάθε σωματικός πόνος είναι αξιοκαταφρόνητος• αυτός που πονά πολύ διαρκεί λίγο, ενώ αυτός που χρονίζει στη σάρκα προξενεί ήπιο πόνο.
• Ἀδικοῦντα λαθεῖν μὲν δύσκολον, πίστιν δὲ λαβεῖν ὑπὲρ τοῦ λαθεῖν ἀδύνατον.
  • Αυτός που αδικεί είναι δύσκολο να ξεφύγει• αλλά να βεβαιωθεί πως θα συνεχίζει να ξεφεύγει είναι αδύνατον.
• Κακὸν ἀvάγκη, ἀλλ’ οὐδεμία ἀvάγκη ζῆν μετὰ ἀvάγκης.
  • Η ανάγκη είναι κακό, αλλά δεν είναι αναγκαίο να ζούμε υπό καθεστώς ανάγκης.
• Γεγόναμεν ἅπαξ, δὶς δὲ οὐκ ἔστι γενέσθαι• δεῖ δὲ τὸν αἰῶνα μηκέτι εἶναι• σὺ δὲ οὐκ ὢν τῆς αὔριον κύριος ἀναβάλλῃ τὸ χαῖρον• ὁ δὲ βίος μελλησμῷ παραπόλλυται καὶ εἷς ἕκαστος ἡμῶν ἀσχολούμενος ἀποθνῄσκει.
  • Γεννηθήκαμε μια φορά και δεν γίνεται να γεννηθούμε και δεύτερη• και κατ’ ανάγκην δεν υπάρχει πια κάτι αιώνια. Όμως εσύ, που δεν εξουσιάζεις το αύριο, αναβάλλεις την ευτυχία σου: και η ζωή σπαταλιέται στις αναβολές κι ο καθένας μας πεθαίνει γεμάτος ασχολίες.
• Ἀφαιρουμένης προσόψεως καὶ ὁμιλίας καὶ συναναστροφῆς ἐκλύεται τὸ ἐρωτικὸν πάθος.
  • Αν αφαιρέσουμε την όψη, τη συνομιλία και τη συναναστροφή, σβήνει το ερωτικό πάθος.
• Τοῦ γεγονότος ἀμνήμων ἀγαθοῦ γέρων τήμερον γεγένηται.
  • Ο γέρος που λησμονεί το αγαθό που συνέβη είναι σαν να γεννήθηκε σήμερα.
• Ἡ πενία μετρουμένη τῷ τῆς φύσεως τέλει μέγας ἐστὶ πλοῦτος• πλοῦτος δὲ μὴ ὁριζόμενος μεγάλη ἐστὶ πενία.
  • Η φτώχεια, αν υπολογιστεί με μέτρο τον σκοπό της φύσης, είναι μεγάλος πλούτος• ενώ ο πλούτος που δεν του έχουν τεθεί όρια είναι μεγάλη φτώχεια.
• Οὔτε τοὺς προχείρους εἰς φιλίαν οὔτε τοὺς ὀκνηροὺς δοκιμαστέον• δεῖ δὲ καὶ παρακινδυνεῦσαι χάριν, χάριν φίλιας.
  • Δεν πρέπει να αποδεχόμαστε ούτε τους πολύ βιαστικούς στη φιλία ούτε τους πολύ διστακτικούς∙ γιατί για χάρη της φιλίας χρειάζεται και να διακινδυνεύουμε.
• Οὐχ οὕτως χρείαν ἔχομεν τῆς χρείας <τῆς> παρὰ τῶν φίλων ὡς τῆς πίστεως τῆς περὶ τῆς χρείας.
  • Δεν έχουμε τόσο ανάγκη τη βοήθεια των φίλων μας, όσο τη βεβαιότητα για τη βοήθειά τους.
• Μικρὸς παντάπασιν ᾧ πολλαὶ αἰτίαι εὔλογοι εἰς ἐξαγωγὴν βίου.
  • Είναι μικρός από κάθε άποψη ο άνθρωπος που έχει πολλούς και καλούς λόγους να εγκαταλείψει τη ζωή.
• Οὔθ’ ὁ τὴν χρείαν ἐπιζητῶν διὰ παντὸς φίλος, οὔθ’ ὁ μηδέποτε συνάπτων• ὁ μὲν γὰρ καπηλεύει τῇ χάριτι τὴν ἀμοιβήν, ὁ δὲ ἀποκόπτει τὴν περὶ τοῦ μέλλοντος εὐελπιστίαν.
  • Φίλος δεν είναι ούτε εκείνος που διαρκώς επιζητεί το χρήσιμο ούτε εκείνος που ποτέ δεν το συνδιάζει με τη φιλία. Γιατί ο ένας, με πρόσχημα την ευεργεσία, εμπορεύεται το αντάλλαγμα, ενώ ο άλλος σκοτώνει την καλή ελπίδα για το μέλλον.
• Ἡ φιλία περιχορεύει τὴν οἰκουμένην κηρύττουσα δὴ πᾶσιν ἡμῖν ἐγείρεσθαι ἐπὶ τὸν μακαρισμόν.
  • Η φιλία σέρνει το χορό της ολόγυρα στην οικουμένη, κηρύττοντας σε όλους μας να σηκωθούμε για το μακαρισμό.
• Ἔστι καὶ ἐν λεπτότητι καθαριότης, ἧς ὁ ἀνεπιλόγιστος παραπλήσιόν τι πάσχει τῷ διʼ ἀοριστίαν ἐκπίπτοντι.
  • Υπάρχει και στην απλότητα ένα μέτρο και όποιος δεν το λογαριάζει παθαίνει ό,τι συμβαίνει σ’ εκείνον που δεν έχει όρια.
• Συμπαθῶμεν τοῖς φίλοις οὐ θρηνοῦντες ἀλλὰ φροντίζοντες.
  • Στον πόνο των φίλων συμπάσχουμε όχι θρηνώντας αλλά μεριμνώντας γι’ αυτούς.
• Ἐν φιλολόγῳ συζητήσει πλεῖον ἤνυσεν ὁ ἡττηθεὶς καθ’ ὃ προσέμαθεν.
  • Στην κοινή φιλοσοφική αναζήτηση κερδίζει περισσότερα αυτός που έμαθε περισσότερα: ο ηττημένος.
• Τῆς αὐταρκείας καρπὸς μέγιστος ἐλευθερία.
  • Η ελευθερία, ο μέγιστος καρπός της αυτάρκειας.

Η χώρα μου... (ποίημα του Αριστ. Βαλαωρίτη)

Η χώρα μου 
δεν είναι πια η χώρα των ποιητών
Αλλά όπως η Κιμερία
"βουτηγμένη στο σκοτάδι
και στην απουσία"
Την κατοικούνε 
ανάποδα και τετράποδα
κι' εντός κοκόρου γνώση
Μ' εν τρίτον οφθαλμού
κι εν όγδοον χιλιοστό αυτιού
Στόμα τρίγωνο καρδιά στον αφαλό
και τα μαλλιά σαν χόρτα ξεραμένα
Αντίς για μάτια τα θηλυκά
φοράνε βέρες
κι' αντίς για γλώσσα
μια σαύρα ζωντανή
Ντουλαποκλειδωμένες
κρύβουν την ουρά τους
ντροπαλά κάτω απ' τα σκέλια
και δρέπουν τους καρπούς
της μελαγχολικής τους
κλωστοϋφαντουργίας."

Η χώρα μου δεν είναι πια
η χώρα των ποιητών
Η σκευωρία του εγώ
και η συνωμοσία του
"ποιος είσαι σύ"
Διαιρούν τους άχρηστους
και τους ανύπαρκτους
σε δυο αντίπαλες φατρίες
Εξίσου υπεύθυνοι
και οι δυο για το όνειδος
και για την αθυροστομία
την παρωδία των θεών και των θνητών
τον μέγα εξευτελισμό
Και δια της βίας
το έλα εδώ εσύ αντιρρησία
Υπόγραψε τούτο το χαρτί
κι' αυτή τη συμφωνία
Και μια δήλωση παραίτησης
από τα νύχια ως την κορφή
Και κάτσε ήσυχα
γιατί θα στην αστράψουμε
Μια καρπαζιά σε άπταιστο
βλαχοβαλκανική."

"Η χώρα μου δεν είναι πια
η χώρα των ποιητών
Αλλά το μνήμα
της αμνημοσύνης
και του ωραίου ο βόθρος
Της φτώχειας και της αβουλίας
ο άγριος τοκετός
Η χώρα μου δεν είναι πια
η χώρα κ α ν ε ν ό ς."
Νάνος Βαλαωρίτης

ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΑΠΟΨΗ ΓΙΑ ΤΙΣ "ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ"ΕΚΛΟΓΕΣ

(Ομιλία Αλαβάνου στον Πύργο Ηλείας)

«Οι μεν επιχειρούν να βάψουν τις αυτοδιοικητικές περιφέρειες γαλάζιες, οι άλλοι ροζ, τις βάφουν και οι δύο γκρίζες»

«ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ από τα πάνω, Σχέδιο Β από τα κάτω»

«Για τις αυτοδιοικητικές εκλογές σε συνθήκες κυριαρχίας και πολιτικής κατοχής της χώρας μας από την Ευρωζώνη και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο το πρώτο πράγμα που έχουμε να κάνουμε είναι να εμπνευσθούμε από την πρακτική, τη σοφία, τη γενναιότητα και τη λαϊκότητα στις περιοχές της Ελεύθερης Ελλάδας κατά τη διάρκεια τη γερμανικής κατοχής.

Τότε τα πράγματα ήταν ασύγκριτα πιο άγρια από σήμερα. SS, Wermacht, εκτελέσεις, γκρέμισμα ολόκληρων χωριών, βασανιστήρια, πείνα. Κι όμως μέσα σε αυτές τις ακραίες συνθήκες οι δυνάμεις της αντίστασης κατανόησαν ότι η αυτοδιοίκηση στην κυριολεξία και την ουσία της δεν είναι απειλή, αλλά δύναμη στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα και στην ανακούφιση των κατοίκων. 
Τον Αύγουστο του 1943 στο ελεύθερο Γαρδίκι Ομιλαίων Φθιώτιδας οι λαϊκοί εκπρόσωποι νομών της Κεντρικής Ελλάδας ψηφίζουν τον «Κώδικα Αυτοδιοίκησης και Λαϊκής Δικαιοσύνης για τη Στερεά Ελλάδα». Λίγες μέρες μετά, σε μια από τις πιο ενωτικές στιγμές της εθνικής αντίστασης, το Κοινό Γενικό Στρατηγείο Ανταρτών, στο οποίο συμμετέχουν ΕΑΜ - ΕΛΑΣ, ΕΔΕΣ, ΕΚΚΑ, στο Περτούλι της Ευρυτανίας υιοθετεί τις αρχές του Κώδικα της Ρούμελης για όλη την Ελεύθερη Ελλάδα.

Η πρώτη, εξαιρετικά σημαντική και απόλυτα επίκαιρη αρχή, προέβλεπε  «ουσιαστική ανεξαρτησία των οργάνων της Αυτοδιοίκησης και τον αποκλεισμό κάθε παρεμβατισμού». Η δεύτερη την ανακλητότητα, η τρίτη την ισοτιμία ανδρών γυναικών, η τέταρτη την ψήφο στους νέους. 
Εδώ στην Ηλεία μάλιστα, στην απελευθερωμένη Πελοπόννησο με βάση αυτές τις αρχές σπάσατε την πάγια ανδροκρατική παράδοση του νεοελληνικού κράτους μέχρι τότε και εκλέξατε στην Αμαλιάδα την πρώτη Ελληνίδα δήμαρχο, την Μαρίκα Τσαπαλίρα.

Οι εμπνευσμένες αυτές αρχές, μαζί με την πλούσια πρακτική της αριστεράς στις επόμενες δεκαετίες, μέχρις ότου ένα μεγάλο μέρος τους ενσωματώθηκε και γραφειοκρατικοποιήθηκε, μπορούν να συνδυασθούν με τις νέες δυνατότητες του διαδικτύου και της τεχνολογίας, με ένα πολύτιμο νεανικό επιστημονικό δυναμικό που σήμερα αναζητά με αγωνία εργασία, με τοπικές πολιτιστικές και οικολογικές πρωτοβουλίες, με κινήματα αλληλεγγύης και με το πνεύμα αναζήτησης ενός ριζοσπαστικού εναλλακτικού σχεδίου στην πολιτική της τρόικα. 
Μέσα από τοπικές διαδικασίες, κι όχι επιβολές από τα πάνω, μπορεί να αναδειχθούν κινήσεις με πρακτικότητα, δυναμισμό και όραμα, να αρχίσουν να επιβάλλονται λύσεις εκτός της καταστροφικής «νομιμότητας» της Ευρωζώνης και του ΔΝΤ, να λύνονται προβλήματα των σχολείων, των νηπιακών σταθμών, της πρόνοιας, και ένας απελευθερωτικός άνεμος από την αυτοδιοίκηση να φέρει την ελπίδα σε όλη την πατρίδα μας.

Αυτή είναι η αντίληψη του Σχεδίου Β για τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Είναι σε πλήρη σύγκρουση με τις θέσεις του κοινοβουλευτικού καταστημένου. Με του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που ο αρχηγός και μια ομάδα εμπίστων γύρο του αντί να ακούσουν τη φωνή της περιφέρειας, τη βιάζουν και της επιβάλλουν λύσεις με στόχο το συμφέρον του κόμματος και μόνο. Με του λεγόμενου χώρου της κεντροαριστεράς που το μόνο που αναζητά είναι το ένα σενάριο μετά το άλλο για την επιβίωση πολλών στην κεντρική σκηνή.

Η αντίληψή μας είναι όμως σε πλήρη σύγκρουση και με τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Αντί για τοπική αναγέννηση, επιβολή σε τοπικό επίπεδο των κομματικοκρατικών επιλογών. 
Κι όχι μόνο αυτό, αλλά με λύσεις «πακέτο» που αποτελούν προσβολή για τις τοπικές ιδιαιτερότητες και ανθρώπους και την πολυχρωμία των αυτοδιοικουμένων χώρων. Και σε επίπεδο περιεχομένου επιβολή ενός ντεμοντέ αλλά και καταστροφικού για τις σημερινές συνθήκες κρίσης δικομματισμού. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δώσει σαφές στίγμα ανειλικρίνειας στην οικονομική του πολιτική, τώρα δίνει στίγμα πλήρους αναξιοπιστίας στα θέματα δημοκρατίας.

Ο ένας θέλει τις περιφέρειες γαλάζιες, ο άλλος ροζ, στην πραγματικότητα όλοι τις βάφουν γκρίζες. Αν η Πρώτη Αρχή της Ελεύθερης τότε Ελλάδας ήταν «ναι» στην Αυτοδιοίκηση, «όχι» στον «παρεμβατισμό», αρχή της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ, της ΔΗΜΑΡ είναι «όχι» στην ανεξαρτησία της Αυτοδιοίκησης, «ναι» στον «παρεμβατισμό» και τον κομματισμό.

Η Ηλεία βέβαια ανήκει στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, αλλά μια που βρίσκομαι σε πελοποννησιακό έδαφος θα πω μια κουβέντα μόνο για την περιφέρεια Πελοποννήσου. Ελπίζω ότι ο λαός της Πελοποννήσου θα αρνηθεί να νομιμοποιήσει οποιοδήποτε από τα μνημόνια ή την αντικοινωνική πολιτική της κυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ, με την εκλογή προσώπου που έχει στηρίξει οποιοδήποτε από αυτά τα πολιτικά κακουργήματα, με όποιο κομματικό λάβαρο κι αν κατέβει, έχοντας περάσει μέσα από διαδικασία «πλυντηρίου» ή όχι.

Και κάτι τελευταίο για ένα πολύ σημαντικό θέμα. Στις εκλογές και για την Αυτοδιοίκηση και για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχουν τα θράσος να πάρουν μέρος με μάσκα ή χωρίς δυνάμεις που σε μια Ελλάδα δυναστευόμενη από τον γερμανικό καπιταλισμό πιστεύω τους είναι ακριβώς αυτός, στην πιο αποτροπιαστική και δολοφονική μορφή του, τον χιτλερικό ναζισμό. Χρειάζεται ένα μαζικό «όχι» στους σύγχρονους συνεργάτες των γερμανών. 
Όμως ο κομματικός «παρεμβατισμός», τα στελέχη των γραφείων ως υποψήφιοι, η παρουσία επικεφαλής προσώπων εκτεθειμένων με τα μνημόνια, η νομιμοποίηση ενός χρεωκοπημένου πολιτικού συστήματος αφήνει έδαφος στη Χρυσή Αυγή να εμφανισθεί σε κοινωνίες αποδεκατισμένες ως η τιμωρός δύναμη με τη ρομφαία. 
Αντίθετα οι τοπικές συσπειρώσεις, με επικεφαλής πρόσωπα σύμβολα ακεραιότητας και ευαισθησίας, δικτυωμένη με τον κόσμο της απελπισίας και της οργής, με τους αποκλεισμένους και κατεξευτελισμένους είναι αυτές που μπορούν να τους κλείσουν κατάμουτρα την πόρτα».

ΜΠΟΡΕΙ ΤΟ ΕΥΡΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ "ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΚΑΤΑΧΡΕΩΜΕΝΩΝ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΛΑΪΚΩΝ ΣΤΡΩΜΑΤΩΝ";

ΜΠΟΡΕΙ ΤΟ ΕΥΡΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ "ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΚΑΤΑΧΡΕΩΜΕΝΩΝ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΛΑΪΚΩΝ ΣΤΡΩΜΑΤΩΝ" ΚΑΙ "ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΜΙΑΝ ΑΛΛΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ" ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ ΜΗ ΥΠΟΤΕΛΟΥΣ ΑΛΛΑ "ΙΣΟΤΙΜΑ" ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΩΝ ΠΑΝΙΣΧΥΡΩΝ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΕ ΕΞΑΓΩΓΙΚΩΝ ΚΡΑΤΩΝ/ΕΔΡΩΝ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΤΡΑΠΕΖΟΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΑΚΩΝ ΚΑΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΕΜΠΟΡΙΚΏΝ ΤΡΑΣΤ;
Παραθέτουν κάποιοι τους αριθμούς ευρωβουλευτών κρατών (προσέξτε,κρατών, ανεξάρτητα από το πόσο προδίδουν τους λαούς τους οι πλείστοι από αυτούς! πχ,ΝΔ+ΠΑΣΟΚ+...ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ!!!) και συγκρίνουν συλλήβδην αριθμούς εδρών "νότου και βορρά" προς "απόδειξη" μιας επικίνδυνα αποπροσανατολιστικής ουτοπίας περί δυνατότητας τάχα να "αλλάξει πορεία η ΕΕ (εδώ γελά μελαγχολικά κανείς...) με  ...συμπόρευση των βουλευτών όλων των κομμάτων (νεοφιλελεύθερων, σοσιαλ/ληστών,"αριστερών" και αριστεριζόντων, εθνικιστών,οικολογούντων, πουλημένων και μη!!!...)
- Το τεράστιο,σκόπιμο, "λάθος" στην παραπάνω "επιχειρηματολογία" αφελέστατης παράθεσης εδρών ευρωκοινοβουλίου κλπ, είναι πως ΑΠΟΣΙΩΠΑΤΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΧΟΝΤΡΟΚΟΜΜΕΝΑ ΠΩΣ:
1. (και κύριο): Το ευρωκοινοβούλιο έχει όλο και πιο διακοσμητικές αρμοδιότητες.Όλες οι σημαντικές αποφάσεις παίρνονται στην Κομισιόν / Ευρ. Επιτροπή και τελευταία,πάρα πολλές, οι σημαντικότερες, ούτε καν σε αυτήν αλλά στο άτυπο μα πανίσχυρο παραόργανο/δικτατορικό διευθυντήριο, αυτό της ΕΚΤ/και των δυο εκάστοτε πρωθυπουργών που αντιπροσωπεύουν τις οικονομικές ελίτ Γερμανίας-Γαλλίας (προφανέστατος, βγάζει μάτι ο γερμανογαλλικός άξονας με μαριονέτες τους τις ελίτ κρατών δορυφόρων τους). 
2. Ακόμα και αν, λέμε, αν!!!... υποτεθεί πως τάχα οι πανίσχυροι τραπεζιτοχρηματιστηριακοί όμιλοι και οι αιμοσταγείς τεράστιες μονοπωλιακές επιχειρήσεις και τραστ που ως γνωστό (μα πολύ ύπουλα αποσιωπούμενο...) δημιούργησαν, πάρα πολύ μελετημένα ως όργανό τους, αρχικά την "Ευρωπ.Κοινοπραξία (βιομηχανιών)Άνθρακα και Χάλυβα", που την μετεξέλιξαν σε ΕΟΚ (ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ...) "κοινότητα" ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ, ΔΙΚΩΝ ΤΟΥΣ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ, ΟΧΙ "ΤΩΝ ΛΑΩΝ"-ΟΥΤΕ "ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ"...και μετά την ονόμασαν ΕΕ, αν λοιπόν.... αν!!!...υποθέταμε εντελώς αφελώς πως τάχα αυτές οι εγκληματικές ελίτ που ποτέ δεν δίστασαν ούτε διστάζουν να κάνουν παγκόσμιους και τοπικούς ιμπεριαλιστικούς πολέμους και δικτατορίες διασφάλισης των συμφερόντων τους από τον 19ο αιώνα ως πολύ πρόσφατα σε Βαλκάνια,Ιράκ,Λιβύη...) θα σεβόταν με δημοκρατική ...ταπεινοφροσύνη αποφάσεις (ενός άλλης θεσμικής δομής και ρόλου, με άλλες, πραγματικά αποφασιστικές αρμοδιότητες) ευρωκοινοβουλίου, ακόμα λοιπόν και με αυτήν την πολύ αφελή   ουτοπική προσδοκία, αρκεί μια ματιά στην πολιτική σύνθεση αυτής της διακοσμητικής βουλής, για να πάψει και ο πιο αφελής ελεύθερα σκεπτόμενος πολίτης να βαυκαλίζεται με φρούδες ελπίδες...
Οι χριστιανοδημοκράτες,σοσιαλ/ληστές,ψευτοαριστεροί ευρωλιγούρηδες,"πράσινοι" κλπ ευρωβουλευτές είναι στο σύνολό τους, κατά 75 ως 90% αδίστακτα (αιματοβαμμένα μάλιστα, εγκληματικά καθάρματα! βλ. υποστήριξή τους στους βομβαρδισμούς και διάλυση πρώην Γιουγκοσλαβιας,Ιράκ, Λιβύης κλπ...) λαμόγια του τραπεζιτοχρηματιστηριακού/βιομηχανοπολυεθνικού συμπλέγματος!... 

ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΚΑΘΑΡΟ ΚΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΜΥΑΛΟ, ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΞΕΚΑΘΑΡΟ: 

ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ Η ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗ ΚΑΤΑΡΧΗΝ ΑΠΟ ΤΟ ΕΘΝΙΚΑ ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΟ ΕΥΡΩΚΑΤΟΧΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ/ΒΑΣΙΚΟ(ΟΧΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΒΕΒΑΙΑ) ΜΟΧΛΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ!!! ΜΑ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΟ! 
ΠΛΗΡΗΣ ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ ΤΩΝ ΖΗΜΕΝΣ/ΚΡΟΥΠ/ΤΥΣΕΝ/ΣΟΡΟΣ/ΡΟΤΣΙΛΝΤΣ/ΤΩΝ CDS/ΤΩΝ ΕΚΒΙΑΣΜΩΝ, ΤΗΣ ΑΡΝΗΣΗΣ ΠΛΗΡΩΜΗΣ ΤΩΝ ΤΕΡΑΣΤΙΩΝ ΚΑΤΟΧΙΚΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΠΡΟΣ ΕΜΑΣ,ΤΩΝ ΛΑΔΩΜΑΤΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΒΙΟΜΗΧΑΝΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΠΟΥΛΙΕΤΑΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ/ΤΗΣ ΣΚΟΠΙΜΗΣ ΥΠΕΡΧΡΕΩΣΗΣ ΚΑΙ ΚΡΙΣΗΣ ΣΕ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΚΥΠΡΟ, ΠΟΥ ΗΤΑΝ "ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ" ΠΡΙΝ ΜΠΕΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΚΑΤΟΧΗ...

Κώστας Ντουντουλάκης