«Γνῶμες, καρδιές, ὅσοι Ἕλληνες, ὅ,τι εἶστε μὴν ξεχνᾶτε, δὲν εἶστε ἀπὸ τὰ χέρια σας μονάχα, ὄχι! Χρωστᾶτε καὶ σὲ ὅσους ἦρθαν, πέρασαν, θὰ ᾿ρθοῦνε, θὰ περάσουν! Κριτές, θὰ μᾶς δικάσουν οἱ ἀγέννητοι, οἱ νεκροί.» Κωστής Παλαμάς
Πέμπτη 29 Μαΐου 2014
Τρίτη 27 Μαΐου 2014
ΕΝΑΣ ΠΡΩΤΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ (Καραμπελιάς-Άρδην)
ΕΝΑΣ ΠΡΩΤΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ - Απόρριψη
του Γιώργου Καραμπελιά
Μια καταδίκη της γερμανικής ηγεμονίας
Το πρώτο και καθοριστικό συμπέρασμα από τις ευρωπαϊκές εκλογές είναι η
ενίσχυση των φυγόκεντρων τάσεων απέναντι στη από τη γερμανική Ευρώπη.
Παντού, από τη Βρετανία έως την Ιταλία και την Ελλάδα, από την Ισπανία έως
την Ουγγαρία και τη Φιλανδία, ενισχύθηκαν οι τάσεις προς την προτεραιότητα
της εθνικής αυτονομίας έναντι μιας Ευρώπης που έχει μπει κάτω από τον
ζουρλομανδύα της Μέρκελ και τη στρατηγική της λιτότητας. Στη Βρετανία ο
κλασσικός βρετανικός απομονωτισμός ξεπέρασε κάθε προηγούμενο και εκφράστηκε
με τη μεταβολή του «ανεξαρτησιακού» κόμματος σε πρώτη δύναμη στις
ευρωεκλογές. Στη Γαλλία η χαβιαριστερά των σοσιαλιστών, αλλά και η
ευρωπαϊστικη «αριστερά» του Μελανσόν, ηττήθηκαν κατά κράτος μπροστά στη
Λεπέν που εμφανίζεται ως υποστηρικτής της γαλλικής ανεξαρτησίας απέναντι στη
Γερμανία. Στην Ιταλία ο Πέπε Γκρίλλο και το «κόμμα των πέντε αστέρων», παρά
την υστερική φύση του αρχηγού του αναδείχθηκε σε δεύτερο κόμμα. Στις
περισσότερες χώρες της ανατολικής και κεντρικής Ευρώπης, την Αυστρία, τη
Φιλανδία, την Ουγγαρία, θριάμβευση η ξενοφοβική δεξιά. Ακόμα και στην ίδια
τη Γερμανία ενισχύθηκαν οι «εναλλακτικοί» για τη Γερμανία που υποστηρίζουν
την αποχώρηση από το ευρώ, ενώ και το ναζιστικό NΡD εξέλεξε για πρώτη φορά
ευρωβουλευτή.Τέλος στην Ελλάδα, ενισχύθηκε τόσο η ναζιστική δεξιά της Χ.Α.
όσο και η αριστερά - ο Σύριζα και το ΚΚΕ- που αμφισβητούν την γερμανική
ηγεμονία. Στην Ισπανία τέλος, τα δύο μεγάλα ευρωπαϊστικά κόμματα οι
σοσιαλιστές και το λαϊκό κόμμα, έχασαν το 40% της δύναμής τους και
ενισχύθηκαν οι μικρότεροι σχηματισμοί, η αριστερά που τριπλασίασε τη δύναμή
της και κυρίως οι αγανακτισμένοι του Podemos, που μπήκαν στο ευρωκοινοβούλιο
με 5 έδρες. Τέλος στην Ιρλανδία, ενισχύθηκε η πολιτική πτέρυγα του ΙΡΑ το
Σιν Φέιν. Aν θέλαμε μάλιστα να κάνουμε μια τυπολογία αυτής της
αντιγερμανικής και «αντιευρωλιγούρικης» ψήφου, θα λέγαμε πως στο Νότο της
Ευρώπης ενισχύθηκε περισσότερο μια αριστερή αντισυστημική ψήφος, ενώ στο
Βορρά και την Ανατολική Ευρώπη μια δεξιά και ακροδεξιά.
Η παρά φύσιν ανάδυση της Χ.Α.
HΕλλάδα αποκλίνει σε μεγάλο βαθμό από την ευρωπαϊκή ψήφο ακριβώς λόγω της
έκτασης της κρίσης και των ιδιαιτεροτήτων της χώρας μας. Η έκταση της κρίσης
υπήρξε τέτοια ώστε συρρίκνωσε αποφασιστικά τη λεγόμενη κεντροαριστερά, η
οποία στο σύνολό της (ΕΛΙΑ, ΠΟΤΑΜΙ και ΔΗΜΑΡ) περιορίστηκε στο 15-16% σε
αντίθεση με την ηγεμονική της παρουσία σε όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης
στο 40-45%. Η κυβερνώσα δεξιά υπέστη επίσης κατακερματισμό και συρρίκνωση
μια και περιορίστηκε με τη σειρά της στο 22% των ψήφων. Παράλληλα
ενισχύθηκαν οι αντισυστημικές και αντιγερμανικές τάσεις με κυρίαρχη την
επιβεβαίωση του ΣΥΡΙΖΑ που σταθεροποίησε τα ποσοστά του Ιουνίου του 2012 και
την ενίσχυση της Χ.Α. στο 9,5%.
Το γεγονός ότι στην Ελλάδα παρά την έκταση της κρίσης η λεγόμενη
αντισυστημική ψήφος διαμοιράστηκε σε δύο μεγάλες κατευθύνσεις (ΣΥΡΙΖΑ και
Χ.Α.) καθώς και σε μία πληθώρα μικρότερων σχηματισμών (ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΕΠΑΜ,
Οικολόγοι κλπ) ή από την αντίθετη κατεύθυνση (ΛΑΟΣ, Πολύδωρας,κ.λπ.), είναι
συνέπεια των ελληνικών ιδιαιτεροτήτων.
Η διάσπαση της «αντιμνημονιακής» ψήφου σε δύο μεγάλες κατευθύνσεις, η οποία
δεν διαπιστώνεται σε καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα, αποτελεί συνέπεια της
ελληνικής ιδιαιτερότητας. Του γεγονότος δηλαδή ότι η Ελλάδα, μαζί με την
Κύπρο, αποτελούν τις μόνες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχουν πρόβλημα
εθνικής επιβίωσης και απειλούνται στην ίδια τους την υπόσταση. Στον βαθμό
λοιπόν που η αριστερά, η οποία είναι ο κύριος υποδοχέας της διαμαρτυρίας
απέναντι στην κοινωνική και οικονομική κρίση, αγνοούσε και υποτιμούσε τα
εθνικά θέματα - ή ακόμα χειρότερα, οι εθνομηδενιστικές της πτέρυγες,
συνηγορούσαν υπέρ της «ελληνοτουρκικής» φιλίας ή των «ανοικτών συνόρων» προς
τους μετανάστες - δημιούργησε τις συνθήκες γι' αυτόν τον βαθύτατο διχασμό:
Αντί να ενσωματώσει την εθνική/πατριωτική διάσταση στην κοινωνική και
οικολογική ευαισθησία απέρριπτε την πρώτη για να κρατήσει μόνο τη δεύτερη.
Έτσι, όπως έχουμε καταδείξει χιλιάδες φορές, επέτρεψε σε ένα φασιστικό
γκρουπούσκουλο να μετατραπεί σε πολιτική δύναμη και να δώσει στην ακροδεξιά
ένα δήθεν αντισυστημικό και πατριωτικό μανδύα. Είναι χαρακτηριστικό πως σε
απόλυτη ομοφωνία με τα συστημικά μέσα ενημέρωσης, τη ΔΗΜΑΡ και το ΠΑΣΟΚ, η
Αριστερά προβάλλει ως βασική αιτία ενίσχυσης της Χ.Α. τον «εθνικισμό» του
Σαμαρά, του «Δικτύου 21» κ.ά,(!) και όχι τον εθνομηδενισμό που είχε καταστεί
ηγεμονικός την τελευταία εικοσαετία στην Ελλάδα.
Εξ αιτίας αυτού του διχασμού, ο ΣΥΡΙΖΑ παρ' ότι διατήρησε τα ποσοστά του των
εκλογών του 2012, δεν κατόρθωσε να δημιουργήσει ένα ευρύτερο ρεύμα που θα
του επέτρεπε να διεκδικήσει με αξιώσεις την ανατροπή του κυρίαρχου
κυβερνητικού συνασπισμού.
Ο ΣΥΡΙΖΑ στο σταυροδρόμι
Τις βαθύτερες αιτίες αυτού του δισταγμού του λαϊκού σώματος, μπορεί να τους
διαγνώσει δια γυμνού οφθαλμού ο οποιοσδήποτε, και η ίδια ηγετική ομάδα του
ΣΥΡΙΖΑ, αρκεί να παρατηρήσει την σειρά με την οποία εκλέγονται οι
ευρωβουλευτές της -από τον παλιό Συνασπισμό εκλέγεται μόνο ο Παπαδημούλης-
ενώ από τους έξι οι τρεις (Σακοράφα, Κατρούγκαλος, Χρυσόγονος, είναι
πασοκογενείς και εμφανίζονται ως πατριωτικών αποκλίσεων), ο δε Γλέζος
αποτελεί το σύμβολο της πατριωτικής αριστεράς. Άλλη, απολύτως χαρακτηριστική
ένδειξη, είναι η εκλογή του Καρυπίδη, ο οποίος είχε αποκλειστεί ως
«εθνικιστής και αντισημίτης», με συντριπτικά ποσοστά ως περιφερειάρχη
Δυτικής Μακεδονίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ κατόρθωσε να αναδειχθεί πρώτο κόμμα στις ευρωεκλογές και στην
περιφέρεια της Αττικής, όπου η γενική πολιτική διάσταση κυριαρχούσε έναντι
της τοπικοπεριφερειακής, αλλά ταυτόχρονα δεν κατόρθωσε ούτε να ανεβάσει το
ποσοστά του, ούτε να επιτύχει σημαντικά κέρδη σε τοπικό και περιφερειακό
επίπεδο. Έτσι, ναι μεν υποσκέλισε στο γενικό επίπεδο τη Ν.Δ., αλλά
ταυτόχρονα δεν κατόρθωσε να διαμορφώσει πλειοψηφικό ρεύμα. Κατά συνέπεια,
βρίσκεται μπροστά σ' ένα δίλημμα: Είτε να διαμορφώσει αυτό το ρεύμα
μετασχηματίζοντας την ίδια τη ιδεολογία και το προφίλ του σε μια
αντισυστημική πατριωτική κατεύθυνση, αναγκαία προϋπόθεση για μια τέτοια
πλειοψηφία, είτε να προσπαθήσει να κυριαρχήσει δολιχοδρομώντας ανάμεσα στις
σκοπέλους του συστήματος. Στη δεύτερη περίπτωση, θα πρέπει να συμβιβαστεί με
τα μεγάλα συμφέροντα μέσα και έξω από τη χώρα, και να δημιουργήσει τους
όρους για συμμαχίες με άλλες πολιτικές δυνάμεις -της συστημικής
κεντροαριστεράς ή ακόμα και δεξιάς- για να αποκτήσει τη δυνατότητα μιας
εκλογικής επικράτησης. Και όλες οι σχέσεις με την «αμερικανική αριστερά» από
τον Όλιβερ Στόουν μέχρι το Βαρουφάκη, η προσέγγιση με τον ΓΑΠ δια μέσου της
πληθώρας των συμβούλων, που έχουν μετακομίσει στον ΣΥΡΙΖΑ, και η ενίσχυση
του μεσοστρωματικού χαρακτήρα της ηγεσίας του κόμματος, προδιαθέτουν για μια
τέτοια κατεύθυνση. Σε μια τέτοια περίπτωση θα είναι υποχρεωμένοι να
συνδιαλλαγούν και να συναλλαγούν με το ΠΑΣΟΚ, το ΠΟΤΑΜΙ και τους σπόνσορές
τους, για να διασφαλίσουν την πλειοψηφία.
Αντίθετα ένα παλλαϊκό εαμικό κίνημα θα σάρωνε όλα τα συστημικά αναχώματα και
θα μετασχημάτιζε την ίδια την κοινωνική και πολιτική απεύθυνση του κόμματός.
Και δυστυχώς δεν είμαστε πολύ αισιόδοξοι για κάτι τέτοιο. Διότι, αν αυτό δεν
έγινε το 2012, όταν το σύστημα ήταν πολύ πιο αιφνιδιασμένο, οι Χριστόπουλοι,
οι Λιάκοι και οι Βαρουφάκηδες ήταν ακόμα στην κοιτίδα τους του Σημίτη και
του ΓΑΠ, ενώ η λαϊκή αγανάκτηση βρισκόταν στο ζενίθ, θα μπορέσει να γίνει
άραγε σήμερα;
Εμείς πάντως, δεν θα πάψουμε να το ευχόμαστε γιατί θα συνιστούσε μια
επιτάχυνση των αναπόφευκτων ιστορικών εξελίξεων που οδηγούν στη διαμόρφωση
ενός πατριωτικού,δημοκρατικού, κοινωνικού και οικολογικού μετώπου.
Το μνημονιακό στρατόπεδο
Αντίθετα ο Σαμαράς πρέπει να είναι απολύτως ευτυχής με τα αποτελέσματα των
εκλογών, δεδομένου ότι φοβόταν τα χειρότερα και την άμεση κατάρρευσή του,
στην περίπτωση που η διαφορά με τον ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν ακόμα μεγαλύτερη, και το
κόμμα του θα βυθιζόταν πιο κάτω από το 22,7% που εν τέλει απέσπασε.
Επιπλέον, η πτώση του ΠΑΣΟΚ σε διαχειρίσιμο επίπεδο, η κατάρρευση της ΔΗΜΑΡ
που ήθελε να εμφανιστεί ως αντικυβερνητικός πόλος της «κεντροαριστεράς» και
η ανάδειξη ενός νέου μπαλαντέρ όπως το ΠΟΤΑΜΙ, αποτελούν στοιχεία που
μπορούν να επιτρέψουν έστω για ένα μικρό διάστημα ακόμα την επιβίωση του
κυβερνητικού σχηματισμού.
Δεν ευοδώθηκε η απόπειρα της πυροδότησης μιας άμεσης κρίσης στο εσωτερικό
του ΠΑΣΟΚ, από την πλευρά του ΓΑΠ και της ΔΗΜΑΡ, την οποία ευελπιστούσε και
ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ αντίθετα είναι δυνατόν και μάλλον βέβαιο ότι θα προστεθούν νέα
κοινοβουλευτικά δεκανίκια στο εξασθενημένο κυβερνητικό στρατόπεδο, που θα
προέλθουν από τη διάλυση της ΔΗΜΑΡ και ίσως από μια πιθανή κρίση των ΑΝΕΛ.
Η αποφυγή πλήρους κατάρρευσης του ΠΑΣΟΚ, δίνει τη δυνατότητα στο σύστημα όχι
μόνο να κερδίσει χρόνο στη συνολική κυβερνητική στρατηγική, αλλά και να
δρομολογήσει εξελίξεις για την ανασυγκρότηση της «κεντροαριστεράς». Και αυτό
μπορεί να γίνει με διάφορους τρόπους: Ο πρώτος είναι η σταδιακή μεταβολή του
ΣΥΡΙΖΑ στη νέα «κεντροαριστερά», κατεύθυνση που προδιαγράφεται εν μέρει από
την εκλογική ενίσχυση των πασοκογενών του ΣΥΡΙΖΑ και της Δούρου στην
περιφέρεια Αττικής, είτε μέσα από τη διαμόρφωση ενός νέου «κεντροαριστερού»
πόλου μεταξύ ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙΟΥ και υπολειμμάτων της ΔΗΜΑΡ, είτε -όπερ και το
πιθανότερο- μέσα από ένα συνδυασμό και των δύο. Η διαμόρφωση εξάλλου ενός
«κεντροαριστερού» πόλου από τις παραδοσιακές μνημονιακές δυνάμεις θα
αποτελεί τον μοχλό για τον έλεγχο του ΣΥΡΙΖΑ και των εξελίξεων στο εσωτερικό
του.
Το μόνο κόμμα το οποίο παρ' όλο το συγκεχυμένο χαρακτήρα του εκφράζει μια
πατριωτική και ταυτόχρονα αντιμνημονιακή και δημοκρατική κατεύθυνση είναι οι
ΑΝΕΛ. Γι' αυτό, και είναι λυσσαλέα και επίμονη η προσπάθεια να εξαφανιστεί
από το πολιτικό σκηνικό. Όπως είχαμε τονίσει τρεις μέρες πριν, «ένα τέτοιο
κόμμα, σε συμμαχία με όποιες πατριωτικές δυνάμεις υπάρχουν μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ
θα μπορούσε να αποτελέσει ένα μεγάλο πρόβλημα για όσους απεργάζονται τη
συστημική ενσωμάτωση του ΣΥΡΙΖΑ . Και παρότι η ηγεσία των ΑΝΕΛ... δίνει πολύ
συχνά μια αίσθηση αλαλούμ, αποτελεί παρόλα ταύτα έναν πόλο πατριωτικό και
αυθεντικά αντιμνημονιακό! Είναι εξαιρετικά σημαντική η
επιβίωση/μετασχηματισμός των ΑΝΕΛ . Διότι οι ΑΝΕΛ, δεν έχουν πλέον μέλλον ως
κόμμα της "λαϊκής δεξιάς, αλλά θα πρέπει να μετασχηματιστούν πραγματικά σε
"Ανεξάρτητους Έλληνες", αν θέλουν να επιβιώσουν.» Αυτή μας η προεκλογική
διαπίστωση επιβεβαιώθηκε πανηγυρικά στις ψήφους που έλαβαν οι υποψήφιοι
ευρωβουλευτές της. Προηγούνται οι Μαριάς, Ρωμανιάς, Ζουράρις, Γεωργαντά,
Μαρκάτος, κ.λπ. ενώ στους πρώτους ψηφισθέντες δεν περιλαμβάνεται κανένας
προερχόμενος από την παραδοσιακή δεξιά.
Κάτω από το 3%
Από τα σαράντα κόμματα και κομματίδια που κατέβηκαν σε αυτές τις
ευρωεκλογές, τα τριάντα τρία, έλαβαν ποσοστό κάτω του 3% , συγκεντρώνοντας
όμως ένα σχετικά σημαντικό ποσοστό των εκλογέων - μία ακόμα ένδειξη για την
έλλειψη μεγάλων και πλειοψηφικών ρευμάτων στην ελληνική κοινωνία. Θα λέγαμε
πως οι κυβερνητικοί αποδοκιμάστηκαν αλλά οι αντικυβερνητικοί δεν έπεισαν με
αποτέλεσμα να επιταθεί η διασπορά και η διάχυση. Εντυπωσιακό είναι το
ποσοστό που καταφέρνει να αποσπάσει ο Καρατζαφέρης, με το 2,7% που κέρδισε
σε μια προεκλογική εκστρατεία ολίγων εβδομάδων, λειτουργώντας ως μια εν
δυνάμει εφεδρεία της κυβερνητικής δεξιάς. Σημαντικό επίσης και ανέλπιστο
ήταν το ποσοστό του Χατζημαρκάκη, μιας αστείας προσωπικότητας, που όμως
κατόρθωσε να ξεπεράσει τον ακόμα πιο αστείο Τζήμερο και άλλους Σκυλακάκηδες.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι, στους οποίους επιχειρήθηκε μία στροφή έξω από τα
παραδοσιακά μονοπάτια του εθνομηδενιστικού ευρωπαϊσμού τους, εν τέλει
διασπάστηκαν, εμφανίστηκαν με δύο ψηφοδέλτια, και προβάλλοντας ένα εντελώς
συγκεχυμένο προφίλ απέτυχαν και στις δύο εκδοχές τους (συγκεντρώνοντας 0,9%
και 0,5% αντίστοιχα). Τα λεγόμενα «κόμματα της δραχμής», «Σχέδιο Β,
ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΕΠΑΜ, ΔΡΑΧΜΗ», κλπ, στο προνομιακό γι' αυτά πεδίο των ευρωεκλογών,
δεν μπόρεσαν να ξεπεράσουν το 2,5%, στο σύνολό τους, αποδεικνύοντας για άλλη
μια φορά πως η «επαναστατική» πλειοδοσία σε μία κατεύθυνση που δεν έχει
καμία σχέση με τις γεωπολιτικές πραγματικότητες της χώρας, δεν έχει καμία
πιθανότητα πλέον.
Το μέτωπο
Η συγκρότηση του πατριωτικού- κοινωνικού- οικολογικού και δημοκρατικού
μετώπου που έχει ανάγκη η χώρα θα μπορούσε να επιταχυνθεί εάν υπήρχε ένας
διακριτός ιδεολογικοπολιτικός πόλος ικανός να επιταχύνει τις εξελίξεις στο
ΣΥΡΙΖΑ και στην πολιτική ζωή της χώρας γενικά. Κατά τον ίδιο τρόπο που οι
εσωτερικοί «ελεγκτές» της πολιτικής ορθότητας θεωρούν αποφασιστικής
σημασίας, την ύπαρξη κομμάτων της συστημικής κεντροαριστεράς, για να μπορούν
να ελέγχουν τόσο τη δεξιά (βλέπε συγκυβέρνηση) όσο και την αριστερά
(ιδεολογικά και πολιτικά), η ύπαρξη ενός αντισυστημικού πατριωτικού πόλου θα
μπορούσε να επηρεάσει καθοριστικά τις εξελίξεις στο σύνολο της αριστεράς
αλλά και της κοινωνίας γενικότερα και να αφαιρέσει ταυτόχρονα το έδαφος κάτω
από τα πόδια του ναζιστικού μορφώματος.
Γι' αυτό, και οι αντίπαλοί μας κάνουν ότι μπορούν για να μην συγκροτηθεί
τέτοιος πόλος (συκοφαντώντας προβοκάροντας, αποκλείοντας, προβάλλοντας τις
πιο αστείες και ελεγχόμενες μορφές αυτού του χώρου έτσι ώστε να μείνει
ανήμπορος μεταξύ του αντιφατικού χαρακτήρα των ΑΝΕΛ, και του .... «Σχεδίου
Β» του Αλαβάνου. Προφανώς λοιπόν, για άλλη μια φορά αυτό το αίτημα τίθεται
ακόμα πιο επιτακτικά. Και την επόμενη περίοδο θα πρέπει να παλέψουμε γι'
αυτό, αξιοποιώντας και δυνάμεις που αναδύθηκαν τόσο μέσα από τις
αυτοδιοικητικές, όσο και τις ευρωπαϊκές εκλογές. Αλλά σε αυτό το ζήτημα θα
χρειαστεί να επανέλθουμε τις επόμενες ημέρες.
του Γιώργου Καραμπελιά
Μια καταδίκη της γερμανικής ηγεμονίας
Το πρώτο και καθοριστικό συμπέρασμα από τις ευρωπαϊκές εκλογές είναι η
ενίσχυση των φυγόκεντρων τάσεων απέναντι στη από τη γερμανική Ευρώπη.
Παντού, από τη Βρετανία έως την Ιταλία και την Ελλάδα, από την Ισπανία έως
την Ουγγαρία και τη Φιλανδία, ενισχύθηκαν οι τάσεις προς την προτεραιότητα
της εθνικής αυτονομίας έναντι μιας Ευρώπης που έχει μπει κάτω από τον
ζουρλομανδύα της Μέρκελ και τη στρατηγική της λιτότητας. Στη Βρετανία ο
κλασσικός βρετανικός απομονωτισμός ξεπέρασε κάθε προηγούμενο και εκφράστηκε
με τη μεταβολή του «ανεξαρτησιακού» κόμματος σε πρώτη δύναμη στις
ευρωεκλογές. Στη Γαλλία η χαβιαριστερά των σοσιαλιστών, αλλά και η
ευρωπαϊστικη «αριστερά» του Μελανσόν, ηττήθηκαν κατά κράτος μπροστά στη
Λεπέν που εμφανίζεται ως υποστηρικτής της γαλλικής ανεξαρτησίας απέναντι στη
Γερμανία. Στην Ιταλία ο Πέπε Γκρίλλο και το «κόμμα των πέντε αστέρων», παρά
την υστερική φύση του αρχηγού του αναδείχθηκε σε δεύτερο κόμμα. Στις
περισσότερες χώρες της ανατολικής και κεντρικής Ευρώπης, την Αυστρία, τη
Φιλανδία, την Ουγγαρία, θριάμβευση η ξενοφοβική δεξιά. Ακόμα και στην ίδια
τη Γερμανία ενισχύθηκαν οι «εναλλακτικοί» για τη Γερμανία που υποστηρίζουν
την αποχώρηση από το ευρώ, ενώ και το ναζιστικό NΡD εξέλεξε για πρώτη φορά
ευρωβουλευτή.Τέλος στην Ελλάδα, ενισχύθηκε τόσο η ναζιστική δεξιά της Χ.Α.
όσο και η αριστερά - ο Σύριζα και το ΚΚΕ- που αμφισβητούν την γερμανική
ηγεμονία. Στην Ισπανία τέλος, τα δύο μεγάλα ευρωπαϊστικά κόμματα οι
σοσιαλιστές και το λαϊκό κόμμα, έχασαν το 40% της δύναμής τους και
ενισχύθηκαν οι μικρότεροι σχηματισμοί, η αριστερά που τριπλασίασε τη δύναμή
της και κυρίως οι αγανακτισμένοι του Podemos, που μπήκαν στο ευρωκοινοβούλιο
με 5 έδρες. Τέλος στην Ιρλανδία, ενισχύθηκε η πολιτική πτέρυγα του ΙΡΑ το
Σιν Φέιν. Aν θέλαμε μάλιστα να κάνουμε μια τυπολογία αυτής της
αντιγερμανικής και «αντιευρωλιγούρικης» ψήφου, θα λέγαμε πως στο Νότο της
Ευρώπης ενισχύθηκε περισσότερο μια αριστερή αντισυστημική ψήφος, ενώ στο
Βορρά και την Ανατολική Ευρώπη μια δεξιά και ακροδεξιά.
Η παρά φύσιν ανάδυση της Χ.Α.
HΕλλάδα αποκλίνει σε μεγάλο βαθμό από την ευρωπαϊκή ψήφο ακριβώς λόγω της
έκτασης της κρίσης και των ιδιαιτεροτήτων της χώρας μας. Η έκταση της κρίσης
υπήρξε τέτοια ώστε συρρίκνωσε αποφασιστικά τη λεγόμενη κεντροαριστερά, η
οποία στο σύνολό της (ΕΛΙΑ, ΠΟΤΑΜΙ και ΔΗΜΑΡ) περιορίστηκε στο 15-16% σε
αντίθεση με την ηγεμονική της παρουσία σε όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης
στο 40-45%. Η κυβερνώσα δεξιά υπέστη επίσης κατακερματισμό και συρρίκνωση
μια και περιορίστηκε με τη σειρά της στο 22% των ψήφων. Παράλληλα
ενισχύθηκαν οι αντισυστημικές και αντιγερμανικές τάσεις με κυρίαρχη την
επιβεβαίωση του ΣΥΡΙΖΑ που σταθεροποίησε τα ποσοστά του Ιουνίου του 2012 και
την ενίσχυση της Χ.Α. στο 9,5%.
Το γεγονός ότι στην Ελλάδα παρά την έκταση της κρίσης η λεγόμενη
αντισυστημική ψήφος διαμοιράστηκε σε δύο μεγάλες κατευθύνσεις (ΣΥΡΙΖΑ και
Χ.Α.) καθώς και σε μία πληθώρα μικρότερων σχηματισμών (ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΕΠΑΜ,
Οικολόγοι κλπ) ή από την αντίθετη κατεύθυνση (ΛΑΟΣ, Πολύδωρας,κ.λπ.), είναι
συνέπεια των ελληνικών ιδιαιτεροτήτων.
Η διάσπαση της «αντιμνημονιακής» ψήφου σε δύο μεγάλες κατευθύνσεις, η οποία
δεν διαπιστώνεται σε καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα, αποτελεί συνέπεια της
ελληνικής ιδιαιτερότητας. Του γεγονότος δηλαδή ότι η Ελλάδα, μαζί με την
Κύπρο, αποτελούν τις μόνες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχουν πρόβλημα
εθνικής επιβίωσης και απειλούνται στην ίδια τους την υπόσταση. Στον βαθμό
λοιπόν που η αριστερά, η οποία είναι ο κύριος υποδοχέας της διαμαρτυρίας
απέναντι στην κοινωνική και οικονομική κρίση, αγνοούσε και υποτιμούσε τα
εθνικά θέματα - ή ακόμα χειρότερα, οι εθνομηδενιστικές της πτέρυγες,
συνηγορούσαν υπέρ της «ελληνοτουρκικής» φιλίας ή των «ανοικτών συνόρων» προς
τους μετανάστες - δημιούργησε τις συνθήκες γι' αυτόν τον βαθύτατο διχασμό:
Αντί να ενσωματώσει την εθνική/πατριωτική διάσταση στην κοινωνική και
οικολογική ευαισθησία απέρριπτε την πρώτη για να κρατήσει μόνο τη δεύτερη.
Έτσι, όπως έχουμε καταδείξει χιλιάδες φορές, επέτρεψε σε ένα φασιστικό
γκρουπούσκουλο να μετατραπεί σε πολιτική δύναμη και να δώσει στην ακροδεξιά
ένα δήθεν αντισυστημικό και πατριωτικό μανδύα. Είναι χαρακτηριστικό πως σε
απόλυτη ομοφωνία με τα συστημικά μέσα ενημέρωσης, τη ΔΗΜΑΡ και το ΠΑΣΟΚ, η
Αριστερά προβάλλει ως βασική αιτία ενίσχυσης της Χ.Α. τον «εθνικισμό» του
Σαμαρά, του «Δικτύου 21» κ.ά,(!) και όχι τον εθνομηδενισμό που είχε καταστεί
ηγεμονικός την τελευταία εικοσαετία στην Ελλάδα.
Εξ αιτίας αυτού του διχασμού, ο ΣΥΡΙΖΑ παρ' ότι διατήρησε τα ποσοστά του των
εκλογών του 2012, δεν κατόρθωσε να δημιουργήσει ένα ευρύτερο ρεύμα που θα
του επέτρεπε να διεκδικήσει με αξιώσεις την ανατροπή του κυρίαρχου
κυβερνητικού συνασπισμού.
Ο ΣΥΡΙΖΑ στο σταυροδρόμι
Τις βαθύτερες αιτίες αυτού του δισταγμού του λαϊκού σώματος, μπορεί να τους
διαγνώσει δια γυμνού οφθαλμού ο οποιοσδήποτε, και η ίδια ηγετική ομάδα του
ΣΥΡΙΖΑ, αρκεί να παρατηρήσει την σειρά με την οποία εκλέγονται οι
ευρωβουλευτές της -από τον παλιό Συνασπισμό εκλέγεται μόνο ο Παπαδημούλης-
ενώ από τους έξι οι τρεις (Σακοράφα, Κατρούγκαλος, Χρυσόγονος, είναι
πασοκογενείς και εμφανίζονται ως πατριωτικών αποκλίσεων), ο δε Γλέζος
αποτελεί το σύμβολο της πατριωτικής αριστεράς. Άλλη, απολύτως χαρακτηριστική
ένδειξη, είναι η εκλογή του Καρυπίδη, ο οποίος είχε αποκλειστεί ως
«εθνικιστής και αντισημίτης», με συντριπτικά ποσοστά ως περιφερειάρχη
Δυτικής Μακεδονίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ κατόρθωσε να αναδειχθεί πρώτο κόμμα στις ευρωεκλογές και στην
περιφέρεια της Αττικής, όπου η γενική πολιτική διάσταση κυριαρχούσε έναντι
της τοπικοπεριφερειακής, αλλά ταυτόχρονα δεν κατόρθωσε ούτε να ανεβάσει το
ποσοστά του, ούτε να επιτύχει σημαντικά κέρδη σε τοπικό και περιφερειακό
επίπεδο. Έτσι, ναι μεν υποσκέλισε στο γενικό επίπεδο τη Ν.Δ., αλλά
ταυτόχρονα δεν κατόρθωσε να διαμορφώσει πλειοψηφικό ρεύμα. Κατά συνέπεια,
βρίσκεται μπροστά σ' ένα δίλημμα: Είτε να διαμορφώσει αυτό το ρεύμα
μετασχηματίζοντας την ίδια τη ιδεολογία και το προφίλ του σε μια
αντισυστημική πατριωτική κατεύθυνση, αναγκαία προϋπόθεση για μια τέτοια
πλειοψηφία, είτε να προσπαθήσει να κυριαρχήσει δολιχοδρομώντας ανάμεσα στις
σκοπέλους του συστήματος. Στη δεύτερη περίπτωση, θα πρέπει να συμβιβαστεί με
τα μεγάλα συμφέροντα μέσα και έξω από τη χώρα, και να δημιουργήσει τους
όρους για συμμαχίες με άλλες πολιτικές δυνάμεις -της συστημικής
κεντροαριστεράς ή ακόμα και δεξιάς- για να αποκτήσει τη δυνατότητα μιας
εκλογικής επικράτησης. Και όλες οι σχέσεις με την «αμερικανική αριστερά» από
τον Όλιβερ Στόουν μέχρι το Βαρουφάκη, η προσέγγιση με τον ΓΑΠ δια μέσου της
πληθώρας των συμβούλων, που έχουν μετακομίσει στον ΣΥΡΙΖΑ, και η ενίσχυση
του μεσοστρωματικού χαρακτήρα της ηγεσίας του κόμματος, προδιαθέτουν για μια
τέτοια κατεύθυνση. Σε μια τέτοια περίπτωση θα είναι υποχρεωμένοι να
συνδιαλλαγούν και να συναλλαγούν με το ΠΑΣΟΚ, το ΠΟΤΑΜΙ και τους σπόνσορές
τους, για να διασφαλίσουν την πλειοψηφία.
Αντίθετα ένα παλλαϊκό εαμικό κίνημα θα σάρωνε όλα τα συστημικά αναχώματα και
θα μετασχημάτιζε την ίδια την κοινωνική και πολιτική απεύθυνση του κόμματός.
Και δυστυχώς δεν είμαστε πολύ αισιόδοξοι για κάτι τέτοιο. Διότι, αν αυτό δεν
έγινε το 2012, όταν το σύστημα ήταν πολύ πιο αιφνιδιασμένο, οι Χριστόπουλοι,
οι Λιάκοι και οι Βαρουφάκηδες ήταν ακόμα στην κοιτίδα τους του Σημίτη και
του ΓΑΠ, ενώ η λαϊκή αγανάκτηση βρισκόταν στο ζενίθ, θα μπορέσει να γίνει
άραγε σήμερα;
Εμείς πάντως, δεν θα πάψουμε να το ευχόμαστε γιατί θα συνιστούσε μια
επιτάχυνση των αναπόφευκτων ιστορικών εξελίξεων που οδηγούν στη διαμόρφωση
ενός πατριωτικού,δημοκρατικού, κοινωνικού και οικολογικού μετώπου.
Το μνημονιακό στρατόπεδο
Αντίθετα ο Σαμαράς πρέπει να είναι απολύτως ευτυχής με τα αποτελέσματα των
εκλογών, δεδομένου ότι φοβόταν τα χειρότερα και την άμεση κατάρρευσή του,
στην περίπτωση που η διαφορά με τον ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν ακόμα μεγαλύτερη, και το
κόμμα του θα βυθιζόταν πιο κάτω από το 22,7% που εν τέλει απέσπασε.
Επιπλέον, η πτώση του ΠΑΣΟΚ σε διαχειρίσιμο επίπεδο, η κατάρρευση της ΔΗΜΑΡ
που ήθελε να εμφανιστεί ως αντικυβερνητικός πόλος της «κεντροαριστεράς» και
η ανάδειξη ενός νέου μπαλαντέρ όπως το ΠΟΤΑΜΙ, αποτελούν στοιχεία που
μπορούν να επιτρέψουν έστω για ένα μικρό διάστημα ακόμα την επιβίωση του
κυβερνητικού σχηματισμού.
Δεν ευοδώθηκε η απόπειρα της πυροδότησης μιας άμεσης κρίσης στο εσωτερικό
του ΠΑΣΟΚ, από την πλευρά του ΓΑΠ και της ΔΗΜΑΡ, την οποία ευελπιστούσε και
ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ αντίθετα είναι δυνατόν και μάλλον βέβαιο ότι θα προστεθούν νέα
κοινοβουλευτικά δεκανίκια στο εξασθενημένο κυβερνητικό στρατόπεδο, που θα
προέλθουν από τη διάλυση της ΔΗΜΑΡ και ίσως από μια πιθανή κρίση των ΑΝΕΛ.
Η αποφυγή πλήρους κατάρρευσης του ΠΑΣΟΚ, δίνει τη δυνατότητα στο σύστημα όχι
μόνο να κερδίσει χρόνο στη συνολική κυβερνητική στρατηγική, αλλά και να
δρομολογήσει εξελίξεις για την ανασυγκρότηση της «κεντροαριστεράς». Και αυτό
μπορεί να γίνει με διάφορους τρόπους: Ο πρώτος είναι η σταδιακή μεταβολή του
ΣΥΡΙΖΑ στη νέα «κεντροαριστερά», κατεύθυνση που προδιαγράφεται εν μέρει από
την εκλογική ενίσχυση των πασοκογενών του ΣΥΡΙΖΑ και της Δούρου στην
περιφέρεια Αττικής, είτε μέσα από τη διαμόρφωση ενός νέου «κεντροαριστερού»
πόλου μεταξύ ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙΟΥ και υπολειμμάτων της ΔΗΜΑΡ, είτε -όπερ και το
πιθανότερο- μέσα από ένα συνδυασμό και των δύο. Η διαμόρφωση εξάλλου ενός
«κεντροαριστερού» πόλου από τις παραδοσιακές μνημονιακές δυνάμεις θα
αποτελεί τον μοχλό για τον έλεγχο του ΣΥΡΙΖΑ και των εξελίξεων στο εσωτερικό
του.
Το μόνο κόμμα το οποίο παρ' όλο το συγκεχυμένο χαρακτήρα του εκφράζει μια
πατριωτική και ταυτόχρονα αντιμνημονιακή και δημοκρατική κατεύθυνση είναι οι
ΑΝΕΛ. Γι' αυτό, και είναι λυσσαλέα και επίμονη η προσπάθεια να εξαφανιστεί
από το πολιτικό σκηνικό. Όπως είχαμε τονίσει τρεις μέρες πριν, «ένα τέτοιο
κόμμα, σε συμμαχία με όποιες πατριωτικές δυνάμεις υπάρχουν μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ
θα μπορούσε να αποτελέσει ένα μεγάλο πρόβλημα για όσους απεργάζονται τη
συστημική ενσωμάτωση του ΣΥΡΙΖΑ . Και παρότι η ηγεσία των ΑΝΕΛ... δίνει πολύ
συχνά μια αίσθηση αλαλούμ, αποτελεί παρόλα ταύτα έναν πόλο πατριωτικό και
αυθεντικά αντιμνημονιακό! Είναι εξαιρετικά σημαντική η
επιβίωση/μετασχηματισμός των ΑΝΕΛ . Διότι οι ΑΝΕΛ, δεν έχουν πλέον μέλλον ως
κόμμα της "λαϊκής δεξιάς, αλλά θα πρέπει να μετασχηματιστούν πραγματικά σε
"Ανεξάρτητους Έλληνες", αν θέλουν να επιβιώσουν.» Αυτή μας η προεκλογική
διαπίστωση επιβεβαιώθηκε πανηγυρικά στις ψήφους που έλαβαν οι υποψήφιοι
ευρωβουλευτές της. Προηγούνται οι Μαριάς, Ρωμανιάς, Ζουράρις, Γεωργαντά,
Μαρκάτος, κ.λπ. ενώ στους πρώτους ψηφισθέντες δεν περιλαμβάνεται κανένας
προερχόμενος από την παραδοσιακή δεξιά.
Κάτω από το 3%
Από τα σαράντα κόμματα και κομματίδια που κατέβηκαν σε αυτές τις
ευρωεκλογές, τα τριάντα τρία, έλαβαν ποσοστό κάτω του 3% , συγκεντρώνοντας
όμως ένα σχετικά σημαντικό ποσοστό των εκλογέων - μία ακόμα ένδειξη για την
έλλειψη μεγάλων και πλειοψηφικών ρευμάτων στην ελληνική κοινωνία. Θα λέγαμε
πως οι κυβερνητικοί αποδοκιμάστηκαν αλλά οι αντικυβερνητικοί δεν έπεισαν με
αποτέλεσμα να επιταθεί η διασπορά και η διάχυση. Εντυπωσιακό είναι το
ποσοστό που καταφέρνει να αποσπάσει ο Καρατζαφέρης, με το 2,7% που κέρδισε
σε μια προεκλογική εκστρατεία ολίγων εβδομάδων, λειτουργώντας ως μια εν
δυνάμει εφεδρεία της κυβερνητικής δεξιάς. Σημαντικό επίσης και ανέλπιστο
ήταν το ποσοστό του Χατζημαρκάκη, μιας αστείας προσωπικότητας, που όμως
κατόρθωσε να ξεπεράσει τον ακόμα πιο αστείο Τζήμερο και άλλους Σκυλακάκηδες.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι, στους οποίους επιχειρήθηκε μία στροφή έξω από τα
παραδοσιακά μονοπάτια του εθνομηδενιστικού ευρωπαϊσμού τους, εν τέλει
διασπάστηκαν, εμφανίστηκαν με δύο ψηφοδέλτια, και προβάλλοντας ένα εντελώς
συγκεχυμένο προφίλ απέτυχαν και στις δύο εκδοχές τους (συγκεντρώνοντας 0,9%
και 0,5% αντίστοιχα). Τα λεγόμενα «κόμματα της δραχμής», «Σχέδιο Β,
ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΕΠΑΜ, ΔΡΑΧΜΗ», κλπ, στο προνομιακό γι' αυτά πεδίο των ευρωεκλογών,
δεν μπόρεσαν να ξεπεράσουν το 2,5%, στο σύνολό τους, αποδεικνύοντας για άλλη
μια φορά πως η «επαναστατική» πλειοδοσία σε μία κατεύθυνση που δεν έχει
καμία σχέση με τις γεωπολιτικές πραγματικότητες της χώρας, δεν έχει καμία
πιθανότητα πλέον.
Το μέτωπο
Η συγκρότηση του πατριωτικού- κοινωνικού- οικολογικού και δημοκρατικού
μετώπου που έχει ανάγκη η χώρα θα μπορούσε να επιταχυνθεί εάν υπήρχε ένας
διακριτός ιδεολογικοπολιτικός πόλος ικανός να επιταχύνει τις εξελίξεις στο
ΣΥΡΙΖΑ και στην πολιτική ζωή της χώρας γενικά. Κατά τον ίδιο τρόπο που οι
εσωτερικοί «ελεγκτές» της πολιτικής ορθότητας θεωρούν αποφασιστικής
σημασίας, την ύπαρξη κομμάτων της συστημικής κεντροαριστεράς, για να μπορούν
να ελέγχουν τόσο τη δεξιά (βλέπε συγκυβέρνηση) όσο και την αριστερά
(ιδεολογικά και πολιτικά), η ύπαρξη ενός αντισυστημικού πατριωτικού πόλου θα
μπορούσε να επηρεάσει καθοριστικά τις εξελίξεις στο σύνολο της αριστεράς
αλλά και της κοινωνίας γενικότερα και να αφαιρέσει ταυτόχρονα το έδαφος κάτω
από τα πόδια του ναζιστικού μορφώματος.
Γι' αυτό, και οι αντίπαλοί μας κάνουν ότι μπορούν για να μην συγκροτηθεί
τέτοιος πόλος (συκοφαντώντας προβοκάροντας, αποκλείοντας, προβάλλοντας τις
πιο αστείες και ελεγχόμενες μορφές αυτού του χώρου έτσι ώστε να μείνει
ανήμπορος μεταξύ του αντιφατικού χαρακτήρα των ΑΝΕΛ, και του .... «Σχεδίου
Β» του Αλαβάνου. Προφανώς λοιπόν, για άλλη μια φορά αυτό το αίτημα τίθεται
ακόμα πιο επιτακτικά. Και την επόμενη περίοδο θα πρέπει να παλέψουμε γι'
αυτό, αξιοποιώντας και δυνάμεις που αναδύθηκαν τόσο μέσα από τις
αυτοδιοικητικές, όσο και τις ευρωπαϊκές εκλογές. Αλλά σε αυτό το ζήτημα θα
χρειαστεί να επανέλθουμε τις επόμενες ημέρες.
Δευτέρα 26 Μαΐου 2014
ΓΙΑ ΕΝΑ ΝΕΟ, ΑΛΛΙΩΤΙΚΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΤΩΡΑ! (Έκκληση στον Μίκη)
Αγαπητέ μας Μίκη:
ΤΩΡΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΝΟΜΙΖΩ ΝΑ ΠΑΡΘΕΙ ΜΙΑ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΠΟ ΕΣΕΝΑ ΜΙΚΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΠΡΩΗΝ ΣΠΙΘΙΤΕΣ ΜΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ, ΓΙΑ ΕΠΑΝΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ ΣΠΙΘΑΣ, Ή ΠΑΡΟΜΟΙΑΣ ΚΙΝΗΣΗΣ, ΜΕ ΠΛΑΤΥ, ΓΝΗΣΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ, ΕΝΩΤΙΚΟ, ΑΝΤΙΚΑΤΟΧΙΚΟ- ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟ ΑΜΕΣΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΕΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΕΠΙΔΙΩΞΗ ΑΜΕΣΗΣ, ΩΣ ΚΙΝΗΣΗ, ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΣΕ ΕΚΛΟΓΕΣ, ΑΛΛΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΕΝΩΤΙΚΕΣ ΔΙΕΡΓΑΣΙΕΣ, ΚΙΝΗΣΕΙΣ, ΜΕΤΩΠΑ,ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ ΚΛΠ ΜΕ ΟΜΟΪΔΕΑΤΕΣ/ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΕΚΤΟΣ ΜΑ ΚΑΙ ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ! ΜΕ ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ ΔΙΑΣΥΝΔΕΣΗ, ΩΣ ΔΙΑΚΟΜΜΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΥΠΕΡΚΟΜΜΑΤΙΚΟ ΕΝΩΤΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΡΕΥΜΑ, ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΓΝΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΩΝ/ ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΩΝ ΑΠΟΨΕΩΝ, ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΑΝ ΕΥΡΙΣΚΟΝΤΑΙ, ΑΠΟ ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ ΚΙ ΑΝ ΕΧΟΥΝ ΕΠΙΛΕΞΕΙ ΝΑ ΔΙΝΟΥΝ ΜΑΧΕΣ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ!
ΤΩΡΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΝΟΜΙΖΩ ΝΑ ΠΑΡΘΕΙ ΜΙΑ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΠΟ ΕΣΕΝΑ ΜΙΚΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΠΡΩΗΝ ΣΠΙΘΙΤΕΣ ΜΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ, ΓΙΑ ΕΠΑΝΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ ΣΠΙΘΑΣ, Ή ΠΑΡΟΜΟΙΑΣ ΚΙΝΗΣΗΣ, ΜΕ ΠΛΑΤΥ, ΓΝΗΣΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ, ΕΝΩΤΙΚΟ, ΑΝΤΙΚΑΤΟΧΙΚΟ-
-ΕΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ΟΡΙΖΟΝΤΙΟ ΜΕΤΩΠΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΥ ΣΤΟΧΟΥ, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ!!!...
Χανιά 26/5/2014.
Με απέραντη εκτίμηση, Κώστας Ντουντουλάκης. Ανένταχτος,ιδρυτικό μέλος του ιστορικού αντιβασικού κινήματος λαϊκών φορέων του 1990-95, ιδρυτικό μέλος της Σπίθας στα Χανιά, του ΕΠΑΜ αργότερα.
*ΦΥΣΙΚΑ Η ΕΚΚΛΗΣΗ ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΝ ΜΙΚΗ, ΑΛΛΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΕΙ ΕΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ΣΥΝΤΟΝΙΤΙΚΟ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΙΣ ΒΑΣΙΚΟΤΕΡΕΣ ΔΙΑΚΗΡΥΞΕΙΣ ΤΗΣ "ΣΠΙΘΑΣ" ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΑΝΤΙΚΑΤΟΧΙΚΩΝ ΚΙΝΗΣΕΩΝ! ΑΣ ΑΡΧΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΠΡΟΩΘΟΥΜΕ (ΟΛΟΙ ΟΣΟΙ ΣΥΜΦΩΝΟΥΜΕ) ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ!!!
Με απέραντη εκτίμηση, Κώστας Ντουντουλάκης. Ανένταχτος,ιδρυτικό μέλος του ιστορικού αντιβασικού κινήματος λαϊκών φορέων του 1990-95, ιδρυτικό μέλος της Σπίθας στα Χανιά, του ΕΠΑΜ αργότερα.
*ΦΥΣΙΚΑ Η ΕΚΚΛΗΣΗ ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΝ ΜΙΚΗ, ΑΛΛΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΕΙ ΕΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ΣΥΝΤΟΝΙΤΙΚΟ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΙΣ ΒΑΣΙΚΟΤΕΡΕΣ ΔΙΑΚΗΡΥΞΕΙΣ ΤΗΣ "ΣΠΙΘΑΣ" ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΑΝΤΙΚΑΤΟΧΙΚΩΝ ΚΙΝΗΣΕΩΝ! ΑΣ ΑΡΧΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΠΡΟΩΘΟΥΜΕ (ΟΛΟΙ ΟΣΟΙ ΣΥΜΦΩΝΟΥΜΕ) ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ!!!
MELISSOCOSMOS: Δωρεάν ψηφιακά βιβλία μελισσοκομίας για όλους
MELISSOCOSMOS: Δωρεάν ψηφιακά βιβλία μελισσοκομίας για όλους: Πρακτική μελισσοκομία Διαβάστε το ΕΔΩ Κάντε κλικ στους συνδέσμους για να τα διαβάσετε!!!
Κυριακή 25 Μαΐου 2014
Theodorakism - Θεοδωρακισμός: ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ - Μίκης Θεοδωράκης
Theodorakism - Θεοδωρακισμός: ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ - Μίκης Θεοδωράκης: «Για μια Ευρώπη των Εθνών - Λαών και των Πατρίδων Την Ευρώπη της Επιστήμης, της Τέχνης και του Πολιτισμού Την Ευρώπη της οικονομικής, βιομ...
ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΤΕΡΑΤΟΣ "Ε.Ε."
ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΤΕΡΑΤΟΣ ΜΕ ΔΥΟ ΣΤΙΧΑΚΙΑ:
(Των εμπόρων των λαών που αυτοαποκαλέιται ΕΕ, όπως το έδειξε η όλη τραβεστί πολιτική της και ο εμετικός τρανσέξουαλ πολιτισμός που προωθεί η Γιουροβίζιον της...)
«Ανάθεμα την ώρα, ποιος ορίζει εδώ!
Το ανάποδο βαφτίζει και το λέει σωστό!»
Οδ. Ελύτης, «ο Ήλιος ο Ηλιάτορας»
Σάββατο 24 Μαΐου 2014
"ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΑΝΟΥΡΓΙΑ, ΜΙΣΟΣ, ΒΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΜΕΣΟ ΑΝΘΡΩΠΟ..."
Απρ042014
«Οι καλύτεροι στο μίσος είναι αυτοί που κηρύττουν αγάπη».
ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΡΚΕΤΗ ΠΑΝΟΥΡΓΙΑ, ΜΙΣΟΣ, ΒΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΜΕΣΟ ΑΝΘΡΩΠΟ που αρκεί για να προμηθεύσει οποιονδήποτε στρατό μια οποιαδήποτε μέρα, και οι καλύτεροι στο φόνο είναι αυτοί που κηρύττουν εναντίον του, και οι καλύτεροι στο μίσος είναι αυτοί που κηρύττουν αγάπη, και οι καλύτεροι στον πόλεμο είναι τελικά αυτοί που κηρύττουν ειρήνη…
EΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΚΥΡΥΤΤΟΥΝ ΘΕΟ, ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΘΕΟ.
Εκείνοι που κηρύττουν ειρήνη, δεν έχουν ειρήνη.
Εκείνοι που κηρύττουν αγάπη, δεν έχουν αγάπη.
Προσοχή στους κήρυκες. Προσοχή στους γνώστες.
Προσοχή σ’ εκείνους που όλο διαβάζουν βιβλία.
Προσοχή σ’ εκείνους που είτε απεχθάνονται τη φτώχεια,
είτε είναι περήφανοι γι’ αυτήν.
Εκείνοι που κηρύττουν ειρήνη, δεν έχουν ειρήνη.
Εκείνοι που κηρύττουν αγάπη, δεν έχουν αγάπη.
Προσοχή στους κήρυκες. Προσοχή στους γνώστες.
Προσοχή σ’ εκείνους που όλο διαβάζουν βιβλία.
Προσοχή σ’ εκείνους που είτε απεχθάνονται τη φτώχεια,
είτε είναι περήφανοι γι’ αυτήν.
ΠΡΟΣΟΧΗ Σ’ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΒΙΑΖΟΝΤΑΙ ΝΑ ΕΠΑΙΝΕΣΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΘΕΛΟΥΝ ΕΠΑΙΝΟΥΣ ΓΙΑ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑ. Προσοχή σ’ εκείνους που βιάζονται να κρίνουν, φοβούνται αυτά που δεν ξέρουν. Προσοχή σ’ εκείνους που αναζητούν τα πλήθη, γιατί είναι ένα τίποτα μόνοι τους.
Προσοχή στο μέσο άντρα. Τη μέση γυναίκα.
Προσοχή στην αγάπη τους, η αγάπη τους είναι μέτρια αναζητά το μέτριο.
Προσοχή στο μέσο άντρα. Τη μέση γυναίκα.
Προσοχή στην αγάπη τους, η αγάπη τους είναι μέτρια αναζητά το μέτριο.
ΑΛΛΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΙΔΙΟΦΥΪΑ ΣΤΟ ΜΙΣΟΣ ΤΟΥΣ, ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΡΚΕΤΗ ΙΔΙΟΦΥΪΑ ΣΤΟ ΜΙΣΟΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΑΣ ΣΚΟΤΩΣΕΙ, να σκοτώσει τον καθένα. Δεν αντέχουν τη μοναξιά, δεν καταλαβαίνουν τη μοναξιά. Θα προσπαθήσουν να καταστρέψουν οτιδήποτε… Οτιδήποτε διαφοροποιείται απ' τα δικά τους μέτρα.
ΑΝΙΚΑΝΟΙ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΝ ΤΕΧΝΗ, ΑΝΙΚΑΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ, θα εκλάβουν την αποτυχία τουςως δημιουργών μόνο ως αποτυχία του κόσμου συνολικά. Ανίκανοι όπως είναι να αγαπήσουν πλήρως
θα θεωρήσουν και τη δική σας αγάπη ελλειπή
και θα σας μισήσουν γι’ αυτό
και το μίσος τους θα είναι τέλειο.
Όπως ένα αστραφτερό διαμάντι
όπως ένα μαχαίρι, όπως ένα βουνό,
όπως μια τίγρη, όπως το δηλητήριο…
θα θεωρήσουν και τη δική σας αγάπη ελλειπή
και θα σας μισήσουν γι’ αυτό
και το μίσος τους θα είναι τέλειο.
Όπως ένα αστραφτερό διαμάντι
όπως ένα μαχαίρι, όπως ένα βουνό,
όπως μια τίγρη, όπως το δηλητήριο…
Η πιο τελειοποιημένη Τέχνη τους.
Τσαρλς Μπουκόφσκι, (16 Αυγούστου 1920 - 9 Μαρτίου 1994), αμερικανός ποιητής και συγγραφέας. Από τη στιγμή του θανάτου του, ο Μπουκόφσκι έχει γίνει θέμα πάμπολλων άρθρων κριτικής απέναντι στη ζωή και το έργο του. Αν και αγαπήθηκε από το κοινό κι έγινε σύμβολο για ανθρώπους με προβλήματα αλκοολισμού, οι ακαδημαϊκοί κριτικοί έχουν δώσει ελάχιστη σημασία στα γραπτά του. Θεωρείται όμως από πολλούς ένας πολύ σπουδαίος ποιητής, με μεγάλη επιρορή. Οι Ζαν Ζενέ (Jean Genet) και Ζαν-Πολ Σαρτρ (Jean-Paul Sartre) τον είχαν χαρακτηρίσει ως τoν «μεγαλύτερο ποιητή» της Αμερικής. Έγραψε περισσότερα από 50 βιβλία. Ανάμεσα στα πιο γνωστά που κυκλοφορούν και στα ελληνικά είναι τα Σημειώσεις ενός Πορνόγερου Ι και ΙΙ, Ερωτικές Ιστορίες Καθημερινής Τρέλας, Η Λάμψη της Αστραπής Πίσω Από το Βουνό και Γυναίκες.
____
ΠΕΡΙ ΕΜΦΥΛΙΟΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΕΝΟΧΟΠΟΙΗΣΗΣ ΣΥΛΛΗΒΔΗΝ ΤΩΝ ΨΗΦΟΦΟΡΩΝ ΤΗΣ Χ.Α. ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ΦΑΣΙΖΟΝΤΕΣ ΟΛΙΓΑΡΧΕΣ
Η θεωρία της "συλλογικής ευθύνης", ως γνωστό, είναι καθαρά ναζιστική. Δημιουργεί εσκεμμένα εμφυλιοπολεμική πόλωση η ενοχοποίηση και ο ιδεολογικός, πολιτικός, μα και εργασιακός, ποινικός (γιατί εκεί θέλουν να το πάνε κάποιοι, όπως έγινε σε όλους τους εμφυλίους...) διωγμός μιας ή άλλης κατηγορίας ψηφοφόρων! Είναι θεωρία και πρακτική φασιστική, άκρως επικίνδυνη για την (ουσιαστικά ανύπαρκτη σήμερα) Δημοκρατία! Με πρόφαση την (και για μένα απωθητική φυσικά ως γνωστό) ιδεολογία και δράση της ΧΑ επιχειρείται από τους ολιγάρχες των μίντια και της ...΄κονόμας, προκλητική αθώωση του μαζικότατου, εν είδει γενοκτονίας και εσχάτης εθνικής προδοσίας κυβερνητικού εγκλήματος κοινωνικής εξαθλίωσης και 6.000!!!!!! αυτοκτονιών...
Εγκλήματος απείρως μεγαλύτερου ποσοτικά και ποιοτικά των όψιμα, διατεταγμένα, επιλεκτικά (δεν έγινε το ίδιο και για τους "ρέιντζερς"και "κενταύρους" παρακρατικούς της ΝΔ όταν ανώτερο στέλεχός της δολοφόνησε τον αγωνιστή καθηγητή Τεμπονέρα...) ερευνώμενων από την δικαιοσύνη εγκλημάτων μελών της ΧΑ...
Πάει ζευγάρι με την διεστραμμένη προώθηση εμφυλιοπολεμικού κλίματος από ηγεμονικά αμειβόμενες συστημικές τηλεπερσόνες,φερέφωνα των ολιγαρχών, των κατά (Καραμανλή όσο και Ανδρέα Παπανδρέου κάποτε...) "εθνικών νταβατζήδων"!
Ο Τσίπρας, ανεξάρτητα από το αν συμφωνεί ή όχι κανείς πολιτικά μαζί του, σωστά είπε πως επιχειρεί με πολιτικά επιχειρήματα και όχι υιοθετώντας τη ναζιστική θεωρία "συλλογικής ευθύνης", να απαγκιστρώσει ψηφοφόρους από την ΧΑ.Το αντίθετο, αφενός χαρίζει για πάντα στην ΧΑ όσους την ψήφισαν νομίζοντας πως έτσι πληγώνουν το σύστημα που τους περιθωριοποιεί, αφετέρου οδηγεί στην θεωρία περί μάζας "μιασμάτων" που ίσχυε για άλλους κάποτε, με βάση το νόμο της ίσης και όμοιας αντίδρασης σε κάθε δράση, σε άκρως επικίνδυνο όσο και αποπροσανατολιστικό και καταστροφικό, νέου τύπου εμφύλιο του "συνταγματικού τόξου" των Σαμαρά/Βενιζέλου προς τους ψηφοφόρους!!! της ΧΑ.
Σε τέτοιο έγκλημα των ολιγαρχών, φυσικά και δεν είναι δυνατό, δεν πρέπει να συνεργήσει η Αριστερά! Τα γεννήματα του εγκληματικού συστήματος, οι κυβερνητικοι εκφραστές του και τα παραπροϊόντα τους σαν την ΧΑ, δεν πολεμιούνται με τεχνητές, αποπροσανατολιστικέςκαι εμφυλιοπολεμικές πολώσεις!
-Ο ΝΑΖΙΣΜΟΣ, ΑΛΙΜΟΝΟ!!!! ΔΕΝ ΠΟΛΕΜΙΕΤΑΙ ΜΕ ΝΑΖΙΣΤΙΚΟΎ ΤΥΠΟΥ ΘΕΩΡΙΕΣ ΚΑΙ ΔΙΩΞΕΙΣ!!! ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΙΕΤΑΙ ΜΕ ΠΕΙΣΤΙΚΕς, ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΕΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΙΔΕΕΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΕΙΣ, ΜΕ ΜΕΤΡΑ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ!!!...
Κώστας Ντουντουλάκης
Εγκλήματος απείρως μεγαλύτερου ποσοτικά και ποιοτικά των όψιμα, διατεταγμένα, επιλεκτικά (δεν έγινε το ίδιο και για τους "ρέιντζερς"και "κενταύρους" παρακρατικούς της ΝΔ όταν ανώτερο στέλεχός της δολοφόνησε τον αγωνιστή καθηγητή Τεμπονέρα...) ερευνώμενων από την δικαιοσύνη εγκλημάτων μελών της ΧΑ...
Πάει ζευγάρι με την διεστραμμένη προώθηση εμφυλιοπολεμικού κλίματος από ηγεμονικά αμειβόμενες συστημικές τηλεπερσόνες,φερέφωνα των ολιγαρχών, των κατά (Καραμανλή όσο και Ανδρέα Παπανδρέου κάποτε...) "εθνικών νταβατζήδων"!
Ο Τσίπρας, ανεξάρτητα από το αν συμφωνεί ή όχι κανείς πολιτικά μαζί του, σωστά είπε πως επιχειρεί με πολιτικά επιχειρήματα και όχι υιοθετώντας τη ναζιστική θεωρία "συλλογικής ευθύνης", να απαγκιστρώσει ψηφοφόρους από την ΧΑ.Το αντίθετο, αφενός χαρίζει για πάντα στην ΧΑ όσους την ψήφισαν νομίζοντας πως έτσι πληγώνουν το σύστημα που τους περιθωριοποιεί, αφετέρου οδηγεί στην θεωρία περί μάζας "μιασμάτων" που ίσχυε για άλλους κάποτε, με βάση το νόμο της ίσης και όμοιας αντίδρασης σε κάθε δράση, σε άκρως επικίνδυνο όσο και αποπροσανατολιστικό και καταστροφικό, νέου τύπου εμφύλιο του "συνταγματικού τόξου" των Σαμαρά/Βενιζέλου προς τους ψηφοφόρους!!! της ΧΑ.
Σε τέτοιο έγκλημα των ολιγαρχών, φυσικά και δεν είναι δυνατό, δεν πρέπει να συνεργήσει η Αριστερά! Τα γεννήματα του εγκληματικού συστήματος, οι κυβερνητικοι εκφραστές του και τα παραπροϊόντα τους σαν την ΧΑ, δεν πολεμιούνται με τεχνητές, αποπροσανατολιστικέςκαι εμφυλιοπολεμικές πολώσεις!
-Ο ΝΑΖΙΣΜΟΣ, ΑΛΙΜΟΝΟ!!!! ΔΕΝ ΠΟΛΕΜΙΕΤΑΙ ΜΕ ΝΑΖΙΣΤΙΚΟΎ ΤΥΠΟΥ ΘΕΩΡΙΕΣ ΚΑΙ ΔΙΩΞΕΙΣ!!! ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΙΕΤΑΙ ΜΕ ΠΕΙΣΤΙΚΕς, ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΕΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΙΔΕΕΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΕΙΣ, ΜΕ ΜΕΤΡΑ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ!!!...
Κώστας Ντουντουλάκης
Κυριακή 18 Μαΐου 2014
Ακούστε το αρχαιότερο παγκ...
Αρχαία Ελληνικά: Επιτάφιος του Σείκιλου: Ακούστε το αρχαιότερο παγκ...: Ύψιστη η θέση της μουσικής στην αρχαία ελληνική κοινωνία
Τετάρτη 14 Μαΐου 2014
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ (ΔΗ.ΠΑ.Κ.) ΧΑΝΙΩΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
Δελτίο Τύπου:
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ (ΔΗ.ΠΑ.Κ.) ΧΑΝΙΩΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
Η ΔΗΠΑΚ αισθάνεται χρέος της να απευθύνει έκκληση σε όλους τους Έλληνες πολίτες που υπομένουν την απάνθρωπη μιζέρια της πολιτικής των μνημονίων, της οικονομικής και πολιτικής κατοχής και ξεπουλήματος της πατρίδας μας από την ΕΕ του 4ου Ράιχ και την τρόικα των εμπόρων των λαών, για:
*Ψήφο καταδίκης των μνημονιακών πολιτικών δυνάμεων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ/«Ελιά» και των όψιμα διαφοροποιούμενων κυβερνητικών στηριγμάτων τους, ΛΑΟΣ και ΔΗΜΑΡ. Αυτοί είναι που μας οδήγησαν στην πρωτοφανή εθνική και ανθρωπιστική σημερινή κρίση με τις παλιότερες κυβερνητικές πολιτικές τους και με τις εδώ και μια πενταετία πραξικοπηματικές, διαμετρικά αντίθετες με τις δημαγωγικές προεκλογικές υποσχέσεις τους πολιτικές .
*Ψήφο καταδίκης όσων εμφανίζονται σήμερα ως «ανεξάρτητοι" ή «καθαρά αυτοδιοικητικοί» ενώ ψήφισαν ως βουλευτές ή στήριξαν ως κομματικά στελέχη ή άτομα την ένταξη της Ελλάδας στο επαίσχυντο, προδοτικό καθεστώς της διεθνούς επιτήρησης-κατοχής των μνημονίων.
*Ψήφο καταδίκης όσων εμφανίζονται τάχα «ανεξάρτητοι» ή «ανανεωτικοί" και "κεντροαριστεροί" ενώ αφενός είναι πασίγνωστη, δημοσιευμένη και στον τοπικό τύπο, η …«αυτοδιοικητική» συνάντηση και «μυστική» εκλογική συμφωνία τους με το τοπικό οικογενειακό κατεστημένο της ΝΔ, αφετέρου εν καιρώ απάνθρωπων ευρωνατοϊκών βομβαρδισμών και επίθεσης διαμελισμού της Γιουγκοσλαβίας κυκλοφόρησαν στον τύπο και στο διαδίκτυο προβοκατόρικη θρασύτατη συνυπογραφή εκ μέρους τους(ΣΤΑΥΡΟΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ, ΤΑΣΟΣ ΒΑΜΒΟΥΚΑΣ) μαζί με ευρωνατοϊκά και με υποδαυλιστικά μειονοτικών εθνικισμών στην Ελλάδα "μπουμπούκια" σαν τους Βαλιανάτο, Δανέλη,Σωμερίτη,Τάκη Μίχα, Δημητράτο, Ζαν Κοέν,...Κλιφ Κουκ,... Θάνο Λίποβατς..., ...Τάκη Μίχα,... Νίκο Μπίστη, ...Νέναντ Μπογκντάνοβιτς,... ...Αμπντουλαχίμ Ντεντέ, ...Άουντ Ούμιρ, Ιακώβ Σιμπή,.. και πολούς άλλους ευρωνατοϊκούς και εθνοαποδομητές του κυκλώματος Σόρος, επιτελείς του διαβόητου ΕΛΙΑΜΕΠ, για καταγγελία δήθεν μαζικών σφαγών από τους Σέρβους στη Σεμπρένιτσα που αποδείχθηκαν καθαρή νατοϊκή προπαγάνδα στην δίκη Μιλόσεβιτς! Επίπλέον απαιτούσαν ποινική δίωξη των εθελοντών Ελλήνων μαχητών που πολέμησαν στο πλευρό των κατασυκοφαντούμενων από τους διεθνείς εγκληματίες Σέρβων!!!!
Αδίστακτοι στις «ανθρωπιστικές» επιδιώξεις τους, ούτε λέξη δεν βρήκαν τότε να ψελίσουν κατά των φρικτών ευρωνατοϊκών βομβαρδισμών ανεξάρτητης χώρας, κατά των δολοφονιών αμάχων γυναικοπάδων από τα καθάρματα της νέας «παγκοσμιοποιητικής» τάξης που υπηρετούν και από τα ενεργούμενά τους, τους εγκληματίες ταλιμπανιστές σε Βοσνία και Κόσοβο!
*Να γυρίσουμε την πλάτη σε προκλητικά προβαλλόμενα κόμματα-κατασκευάσματα των εθνικών νταβατζήδων και καναλαρχών της διαπλοκής («ΠΟΤΑΜΙ») του συνυπογράφοντος το παραπάνω κατάπτυστο κείμενο Σταύρου Θεοδωράκη και σε άλλα παρεμφερή κόμματα που στόχο έχουν να γίνουν μπαλαντέρ στήριξης της οικονομικής κατοχής.
Η σωτηρία του συστήματος οικονομικής αφαίμαξης μέσω του ευρώ των τραπεζιτών του 4ου Ράιχ, λένε ξετσίπωτα όλοι αυτοί πως είναι προτιμότερη, ακόμα κι αν χρειαστεί να καταστραφεί απόλυτα και οριστικά η Ελλάδα και ο Λαός μας!
Το ευρώ και η ΕΕ είναι γι αυτούς πάνω απ΄όλα! Αυτή είναι η «πατρίδα» τους και τα ιδανικά τους! Όπλο τους η παραπλάνηση, ο εκφοβισμός, οι εξαγορές συνειδήσεων, η παραπληροφόρηση από τα ΜΜΕ που τους στηρίζουν με το αζημίωτο ενώ χρωστούν και δεν πληρώνουν, πάνω από 340 εκατ.και άλλα 330 περίπου τα κόμματα του νέου κοινωνικού μεσαίωνα. Χρήματα τα οποία φορτώνουν στις πλάτες μας και από πάνω μας κάνουν πλύση εγκεφάλων να τους ξαναψηφίσουμε!!!
*ΑΣ ΨΗΦΙΣΟΥΜΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥΣ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΥΣ ΠΟΥ ΑΤΑΛΑΝΤΕΥΤΑ, ΜΕΘΟΔΙΚΑ, ΜΕ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΔΙΑΜΕΤΡΙΚΑ ΑΝΤΙΘΕΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ, ΑΓΩΝΙΣΤΗΚΑΝ ΕΞΑΡΧΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ, ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ!
ΔΗ.ΠΑ.Κ. Χανίων 15/5/2014
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ (ΔΗ.ΠΑ.Κ.) ΧΑΝΙΩΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
Η ΔΗΠΑΚ αισθάνεται χρέος της να απευθύνει έκκληση σε όλους τους Έλληνες πολίτες που υπομένουν την απάνθρωπη μιζέρια της πολιτικής των μνημονίων, της οικονομικής και πολιτικής κατοχής και ξεπουλήματος της πατρίδας μας από την ΕΕ του 4ου Ράιχ και την τρόικα των εμπόρων των λαών, για:
*Ψήφο καταδίκης των μνημονιακών πολιτικών δυνάμεων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ/«Ελιά» και των όψιμα διαφοροποιούμενων κυβερνητικών στηριγμάτων τους, ΛΑΟΣ και ΔΗΜΑΡ. Αυτοί είναι που μας οδήγησαν στην πρωτοφανή εθνική και ανθρωπιστική σημερινή κρίση με τις παλιότερες κυβερνητικές πολιτικές τους και με τις εδώ και μια πενταετία πραξικοπηματικές, διαμετρικά αντίθετες με τις δημαγωγικές προεκλογικές υποσχέσεις τους πολιτικές .
*Ψήφο καταδίκης όσων εμφανίζονται σήμερα ως «ανεξάρτητοι" ή «καθαρά αυτοδιοικητικοί» ενώ ψήφισαν ως βουλευτές ή στήριξαν ως κομματικά στελέχη ή άτομα την ένταξη της Ελλάδας στο επαίσχυντο, προδοτικό καθεστώς της διεθνούς επιτήρησης-κατοχής των μνημονίων.
*Ψήφο καταδίκης όσων εμφανίζονται τάχα «ανεξάρτητοι» ή «ανανεωτικοί" και "κεντροαριστεροί" ενώ αφενός είναι πασίγνωστη, δημοσιευμένη και στον τοπικό τύπο, η …«αυτοδιοικητική» συνάντηση και «μυστική» εκλογική συμφωνία τους με το τοπικό οικογενειακό κατεστημένο της ΝΔ, αφετέρου εν καιρώ απάνθρωπων ευρωνατοϊκών βομβαρδισμών και επίθεσης διαμελισμού της Γιουγκοσλαβίας κυκλοφόρησαν στον τύπο και στο διαδίκτυο προβοκατόρικη θρασύτατη συνυπογραφή εκ μέρους τους(ΣΤΑΥΡΟΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ, ΤΑΣΟΣ ΒΑΜΒΟΥΚΑΣ) μαζί με ευρωνατοϊκά και με υποδαυλιστικά μειονοτικών εθνικισμών στην Ελλάδα "μπουμπούκια" σαν τους Βαλιανάτο, Δανέλη,Σωμερίτη,Τάκη Μίχα, Δημητράτο, Ζαν Κοέν,...Κλιφ Κουκ,... Θάνο Λίποβατς..., ...Τάκη Μίχα,... Νίκο Μπίστη, ...Νέναντ Μπογκντάνοβιτς,... ...Αμπντουλαχίμ Ντεντέ, ...Άουντ Ούμιρ, Ιακώβ Σιμπή,.. και πολούς άλλους ευρωνατοϊκούς και εθνοαποδομητές του κυκλώματος Σόρος, επιτελείς του διαβόητου ΕΛΙΑΜΕΠ, για καταγγελία δήθεν μαζικών σφαγών από τους Σέρβους στη Σεμπρένιτσα που αποδείχθηκαν καθαρή νατοϊκή προπαγάνδα στην δίκη Μιλόσεβιτς! Επίπλέον απαιτούσαν ποινική δίωξη των εθελοντών Ελλήνων μαχητών που πολέμησαν στο πλευρό των κατασυκοφαντούμενων από τους διεθνείς εγκληματίες Σέρβων!!!!
Αδίστακτοι στις «ανθρωπιστικές» επιδιώξεις τους, ούτε λέξη δεν βρήκαν τότε να ψελίσουν κατά των φρικτών ευρωνατοϊκών βομβαρδισμών ανεξάρτητης χώρας, κατά των δολοφονιών αμάχων γυναικοπάδων από τα καθάρματα της νέας «παγκοσμιοποιητικής» τάξης που υπηρετούν και από τα ενεργούμενά τους, τους εγκληματίες ταλιμπανιστές σε Βοσνία και Κόσοβο!
*Να γυρίσουμε την πλάτη σε προκλητικά προβαλλόμενα κόμματα-κατασκευάσματα των εθνικών νταβατζήδων και καναλαρχών της διαπλοκής («ΠΟΤΑΜΙ») του συνυπογράφοντος το παραπάνω κατάπτυστο κείμενο Σταύρου Θεοδωράκη και σε άλλα παρεμφερή κόμματα που στόχο έχουν να γίνουν μπαλαντέρ στήριξης της οικονομικής κατοχής.
Η σωτηρία του συστήματος οικονομικής αφαίμαξης μέσω του ευρώ των τραπεζιτών του 4ου Ράιχ, λένε ξετσίπωτα όλοι αυτοί πως είναι προτιμότερη, ακόμα κι αν χρειαστεί να καταστραφεί απόλυτα και οριστικά η Ελλάδα και ο Λαός μας!
Το ευρώ και η ΕΕ είναι γι αυτούς πάνω απ΄όλα! Αυτή είναι η «πατρίδα» τους και τα ιδανικά τους! Όπλο τους η παραπλάνηση, ο εκφοβισμός, οι εξαγορές συνειδήσεων, η παραπληροφόρηση από τα ΜΜΕ που τους στηρίζουν με το αζημίωτο ενώ χρωστούν και δεν πληρώνουν, πάνω από 340 εκατ.και άλλα 330 περίπου τα κόμματα του νέου κοινωνικού μεσαίωνα. Χρήματα τα οποία φορτώνουν στις πλάτες μας και από πάνω μας κάνουν πλύση εγκεφάλων να τους ξαναψηφίσουμε!!!
*ΑΣ ΨΗΦΙΣΟΥΜΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥΣ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΥΣ ΠΟΥ ΑΤΑΛΑΝΤΕΥΤΑ, ΜΕΘΟΔΙΚΑ, ΜΕ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΔΙΑΜΕΤΡΙΚΑ ΑΝΤΙΘΕΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ, ΑΓΩΝΙΣΤΗΚΑΝ ΕΞΑΡΧΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ, ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ!
ΔΗ.ΠΑ.Κ. Χανίων 15/5/2014
ΣΕΜΠΡΕΝΙΤΣΑ ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑΣ: Υπογραφές ντροπής, Σταύρου Θεοδωράκη, Στέφανου Μάνου,Τάσου Βάμβουκα κ.α. βαμμένες με αίμα….
ΣΕΜΠΡΕΝΙΤΣΑ ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑΣ: Ας θυμηθούμε μερικές υπογραφές ντροπής, βαμμένες με αίμα….
28 Φεβρουαρίου 2014
by ΜπαρμπαΝίκος Αρβανίτης
— Αξίζει να θυμηθούμε την περιβόητη «σφαγή της Σεμπρένιτσα», την οποία κατήγγειλαν οι λακέδες και παρατρεχάμενοι των ευρωπαϊκών και μυστικών υπουργικών κονδυλίων τους οποίους θα δειτε στη συνέχεια…
— Αν και ψεύτικη, προπαγανδίστηκε δεόντως από ρεμάλια και παλιανθρώπους, προκειμένου να προκληθεί η επέμβαση ΗΠΑ και ΕΕ, προς διαμελισμό της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας. Κοινή προβοκάτσια δηλαδή. Πάμε τώρα και στο ψητόΣτις 11 Ιούλη 2005 δημοσιεύτηκε στην «Ελευθεροτυπία», υπογραμμένο από 163 «πανεπιστημιακούς», «πολιτικούς», «δημοσιογράφους» και… «πολίτες» το παρακάτω κείμενο:
— Διακήρυξη Δέκα χρόνια από τη μεγάλη σφαγή της Σρεμπρένιτσα.
— Συμπληρώνονται στις 11 Ιουλίου δέκα χρόνια από τη μαζική σφαγή 8,000 αμάχων την οποία οργάνωσαν στη Σρεμπρένιτσα το καθεστώς Mιλόσεβιτς και οι εγκάθετοί του στη Bοσνία, Mλάντιτς και Kάρατζιτς. H σφαγή αυτή δεν ήταν η μόνη, προηγήθηκαν άλλες (Bούκοβαρ, Γκόραζντε κ.τ.λ.) καθώς και η πολύχρονη πολιορκία του Σαράγεβο που κόστισε 11,000 νεκρούς. Kροάτες καιMουσουλμάνοι διέπραξαν επίσης εγκλήματα πολέμου και δίνουν τώρα λόγο στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Xάγης.
— Όμως η σφαγή των αμάχων της Σρεμπρένιτσα, η μεγαλύτερη στην Eυρώπη μετά από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οργανωμένη εν ψυχρώ με στόχο την εθνοκάθαρση, την οποία η διεθνής κοινότητα δεν απέτρεψε παρά την ανειλημμένη υπόσχεσή της να προστατεύσει τον πληθυσμό, συμβολίζει την απόλυτη φρίκη και χαρακτηρίζει το καθεστώς που την διέπραξε. «Η τραγωδία της Σρεμπρένιτσα θα μας στοιχειώνει για πάντα.
— Οι ευθύνες μας είναι τεράστιες [...] Με τα τεράστια σφάλματά μας και την ανικανότητά μας να κατανοήσουμε το εύρος του κακού αποτύχαμε να προστατέψουμε τους κατοίκους της Σρεμπρένιτσα που αντιμετώπιζαν την οργανωμένη σφαγή τους από τις σερβικές δυνάμεις» εδήλωσε ο Γ.Γ. του ΟΗΕ Kόφι Aνάν. «Ό,τι συνέβη στην Σρεμπένιτσα είναι ντροπή. Ντροπή που πρέπει να μείνει στην μνήμη όλων των Ευρωπαίων» είχε πει ο τότε πρόεδρος της Κομισιόν Zακ Nτελόρ. Η Ολλανδική Κυβέρνηση αναλαμβάνοντας τις ευθύνες της διότι οι ειρηνευτικές στρατιωτικές δυνάμεις της άφησαν απροστάτευτους στα χέρια των δημίων τους αμάχους της Σρεμπρένιτσα παραιτήθηκε το 2002.
Aλλά σε αντίθεση με αυτούς, με τον υπόλοιπο κόσμο, σε αντίθεση με όλη την Eυρώπη, εδώ μας παραπληροφόρησαν και μας ενέταξαν άκριτα σε ένα κοινό ψυχολογικό μέτωπο με το εγκληματικό καθεστώς Mιλόσεβιτς. Mε πρόσχημα την Oρθοδοξία, την πατροπαράδοτη ελληνοσερβική φιλία και τον δήθεν «αντιιμπεριαλισμό». Kαι όχι μόνον αυτό. Έλληνες «εθελοντές» (οι επώνυμες μαρτυρίες τους έχουν δημοσιευθεί) πολέμησαν στη Bοσνία με τον Kάρατζιτς και τονMλάντιτς και -ατιμάζοντάς την- ύψωσαν την ελληνική σημαία στη Σρεμπρένιτσα, την ώρα της μεγάλης σφαγής.
H Eλληνική Πολιτεία έχει συνεπώς την υποχρέωση και συγγνώμη να ζητήσει δημοσίως από τις οικογένειες των 8,000 σφαγιασθέντων και να απαιτήσει να λογοδοτήσουν όσοι έλληνες «εθελοντές» συνέπραξαν στο μεγάλο έγκλημα και οι γνωστοί-άγνωστοι που τους ενέπλεξαν. Tο απαιτούμε.
— Ακολουθούν οι υπογραφές: (Ανάμεσα τους θα δείτε αρκετούς επίδοξους «σωτήρες» μας…
Τάσος Αβραντίνης, Γιώργος Αγγελόπουλος, Παύλος Αθανασόπουλος, Σία Αναγνωστοπούλου, Ανδρέας Ανδριανόπουλος, Σπύρος Απέργης, Μιχάλης Αρτεμάκης, Γρηγόρης Βαλλιανάτος, Τάσος Βάμβουκας, Δήμητρα Βασιλάκη, Μανώλης Βασιλάκης, Άρης Βασιλειάδης, Γιώργος Βερυκάκης, Παύλος Βοσκόπουλος, Ευτυχία Βουτυρά, Σίσυ Βωβού, Θεμιστοκλής Γάτης, Θανάσης Γεωργακόπουλος, Βασιλική Γεωργιάδου, Μαρία Γεωργίου, Ήλιος Γιαννακάκης, Όλγα Γιαννακοπούλου, Γιάννης Γιανουλόπουλος, Γιώργος Γιαννουλόπουλος, Αριάδνη Γκαζή, Μανώλης Γκαζής, Μαίρη Γκαζή, Μελίττα Γκουρτσογιάννη, Διονύσης Γουσέτης, Νικόλαος Δαμηλάκης, Άννα Δαμιανίδη, Παντελής Δαμιανού, Σπύρος Δανέλλης, Νίκος Δεμερτζής, Παναγιώτης Δημητράς, Κορίνα Δημητρίου, Περικλής Δημητρολόπουλος, Νίκος Δήμου, Δημήτρης Δουλγερίδης, Κώστας Ζέπος, Πέρσα Ζέρη, Μυρσίνη Ζορμπά, Αλέξης Ηρακλείδης, Σταύρος Θεοδωράκης, Μαριλένα Θεοδωράκου, Νάσος Θεοδωρίδης, Θωμάς Ιακώβη, Χρυσάφης Ιορδάνογλου, Σταύρος Ιωαννίδης, Βούλα Καλογερή, Νίκος Καλογερής, Ηλίας Κανέλλης, Γκασμέντ Καπλάνι, Μαρία Καποδίστρια, Άκης Καπράνος, Άννα Καραμάνου, Ξανθούλα Καρανίκα, Χάρης Καρανίκας, Αντύπας Καρίπογλου, Τάκης Κατσαρός, Tριαντάφυλλος Κατσαρέλης, Ηλίας Κατσούλης, Ιωάννα Κεραμετσή, Ζαν Κοέν, Μαρία Κόντη, Ελπίδα Κοντσάκη, Ιωσήφ Κόβρας, Βασίλης Κοζωνάκης, Κλιφ Κουκ, Κυριάκος Κουκλάκης, Πέτρος Κουναλάκης, Ελένη Κουντούρη, Αγγελική Κουρούνη, Μιχάλης Κυριακίδης, Αλέκα Κυφιώτη, Σταύρος Κωσνταντακόπουλος, Γιάννης Κωνσταντίνου, Σιμόνη Λαζίδη, Ζωή Λιάκα, Αντώνης Λιάκος, Νικήτας Λιοναράκης, Θάνος Λίποβατς, Μπάμπης Λίτος, Λίνα Λούβη, Στάθης Λουκάς,Πάσχος Μανδραβέλης,Στέφανος Μάνος, Νίκος Μαραντζίδης, Φιλίτσα Ματζιορίνη-Μπένμπεργκ, Μάνος Ματσαγγάνης, Νίκος Μεγγρέλης, Τάκης Μίχας, Ηρακλής Μήλλας, Μιχάλης Μητσός, Μπερίν Μυισλή, Ρένα Μόλχο, Στρατής Μπαλάσκας, Παντελής Μπασάκος, Νίκος Μπίστης, Νέναντ Μπογκντάνοβιτς, Νίκος Μυλωνάς, Γεώργιος Νακρατζάς, Θεόφιλος Νικολαΐδης, Σωτήρης Ντάλης, Μαρία Νταλιάνη, Αμπντουλαχίμ Ντεντέ, Κίττυ Ξενάκη, Βάσος Οικονόμου, Δημήτρης Οικονόμου, Μάγδα Οικονόμου, Χριστιάνα Οικονόμου, Άουντ Ούμιρ, Αποστόλης Κ. Παπαγεωργίου, Στέφανος Παπαγεωργίου, Μιχάλης Παπαγιαννάκης, Γιάννης Παπαδημητρίου, Δέσποινα Παπαδημητρίου, Τέτα Παπαδοπούλου, Κωστής Παπαϊωάννου, Θανάσης Παπανδρόπουλος, Ναυσικά Παπανικολάτου, Προκόπης Παπαστράτης, Ρένα Πατρικίου, Φώτης Περλικός, Στέφανος Πεσματζόγλου, Πετρολέκας Σταύρος, Μαρία Πινίου-Καλλή, Αντώνης Πιταριδάκης, Δημήτρης Ραυτόπουλος, Ευτέρπη Ραγκούση, Άλκης Ρήγος, Βασίλης Σακελλαρίου, Μάκης Σεφεριάδης, Γιώργος Σιακαντάρης, Ιακώβ Σιμπή, Δημήτρης Σκάλκος, Δημήτρης Σκουρέλλος, Ριχάρδος Σωμερίτης, Αμαλία Τζανάκη, Χρήστος Σταύρου, Mάνος Σταυρουλάκης, Ντίνος Στεργίδης, Κωνσταντίνα Τζίνη, Χ.Ν. Τζιτζιλέρης, Βικτωρία Τζούμα, Κώστας Τζωρτζάκης, Μαρία Τοπάλη, Μιχάλης Τρεμόπουλος, Κική Τριανταφύλλη, Θανάσης Τριαρίδης, Σταύρος Τσακυράκης, Ευκλείδης Τσακαλώτος, Θόδωρος Τσίκας, Καίτη Τσίχλη, Αλεξία Τσούνη, Γιώργος Φαράκλας, Θεοδοσία Φραντσεσκάκη, Χαμπής Κιατίπης, Έλενα Χάρη, Λεωνίδας Χατζηπροδρομίδης, Τάκης Χατζόπουλος, Άιλιν Χόγκαν.
Τάσος Αβραντίνης, Γιώργος Αγγελόπουλος, Παύλος Αθανασόπουλος, Σία Αναγνωστοπούλου, Ανδρέας Ανδριανόπουλος, Σπύρος Απέργης, Μιχάλης Αρτεμάκης, Γρηγόρης Βαλλιανάτος, Τάσος Βάμβουκας, Δήμητρα Βασιλάκη, Μανώλης Βασιλάκης, Άρης Βασιλειάδης, Γιώργος Βερυκάκης, Παύλος Βοσκόπουλος, Ευτυχία Βουτυρά, Σίσυ Βωβού, Θεμιστοκλής Γάτης, Θανάσης Γεωργακόπουλος, Βασιλική Γεωργιάδου, Μαρία Γεωργίου, Ήλιος Γιαννακάκης, Όλγα Γιαννακοπούλου, Γιάννης Γιανουλόπουλος, Γιώργος Γιαννουλόπουλος, Αριάδνη Γκαζή, Μανώλης Γκαζής, Μαίρη Γκαζή, Μελίττα Γκουρτσογιάννη, Διονύσης Γουσέτης, Νικόλαος Δαμηλάκης, Άννα Δαμιανίδη, Παντελής Δαμιανού, Σπύρος Δανέλλης, Νίκος Δεμερτζής, Παναγιώτης Δημητράς, Κορίνα Δημητρίου, Περικλής Δημητρολόπουλος, Νίκος Δήμου, Δημήτρης Δουλγερίδης, Κώστας Ζέπος, Πέρσα Ζέρη, Μυρσίνη Ζορμπά, Αλέξης Ηρακλείδης, Σταύρος Θεοδωράκης, Μαριλένα Θεοδωράκου, Νάσος Θεοδωρίδης, Θωμάς Ιακώβη, Χρυσάφης Ιορδάνογλου, Σταύρος Ιωαννίδης, Βούλα Καλογερή, Νίκος Καλογερής, Ηλίας Κανέλλης, Γκασμέντ Καπλάνι, Μαρία Καποδίστρια, Άκης Καπράνος, Άννα Καραμάνου, Ξανθούλα Καρανίκα, Χάρης Καρανίκας, Αντύπας Καρίπογλου, Τάκης Κατσαρός, Tριαντάφυλλος Κατσαρέλης, Ηλίας Κατσούλης, Ιωάννα Κεραμετσή, Ζαν Κοέν, Μαρία Κόντη, Ελπίδα Κοντσάκη, Ιωσήφ Κόβρας, Βασίλης Κοζωνάκης, Κλιφ Κουκ, Κυριάκος Κουκλάκης, Πέτρος Κουναλάκης, Ελένη Κουντούρη, Αγγελική Κουρούνη, Μιχάλης Κυριακίδης, Αλέκα Κυφιώτη, Σταύρος Κωσνταντακόπουλος, Γιάννης Κωνσταντίνου, Σιμόνη Λαζίδη, Ζωή Λιάκα, Αντώνης Λιάκος, Νικήτας Λιοναράκης, Θάνος Λίποβατς, Μπάμπης Λίτος, Λίνα Λούβη, Στάθης Λουκάς,Πάσχος Μανδραβέλης,Στέφανος Μάνος, Νίκος Μαραντζίδης, Φιλίτσα Ματζιορίνη-Μπένμπεργκ, Μάνος Ματσαγγάνης, Νίκος Μεγγρέλης, Τάκης Μίχας, Ηρακλής Μήλλας, Μιχάλης Μητσός, Μπερίν Μυισλή, Ρένα Μόλχο, Στρατής Μπαλάσκας, Παντελής Μπασάκος, Νίκος Μπίστης, Νέναντ Μπογκντάνοβιτς, Νίκος Μυλωνάς, Γεώργιος Νακρατζάς, Θεόφιλος Νικολαΐδης, Σωτήρης Ντάλης, Μαρία Νταλιάνη, Αμπντουλαχίμ Ντεντέ, Κίττυ Ξενάκη, Βάσος Οικονόμου, Δημήτρης Οικονόμου, Μάγδα Οικονόμου, Χριστιάνα Οικονόμου, Άουντ Ούμιρ, Αποστόλης Κ. Παπαγεωργίου, Στέφανος Παπαγεωργίου, Μιχάλης Παπαγιαννάκης, Γιάννης Παπαδημητρίου, Δέσποινα Παπαδημητρίου, Τέτα Παπαδοπούλου, Κωστής Παπαϊωάννου, Θανάσης Παπανδρόπουλος, Ναυσικά Παπανικολάτου, Προκόπης Παπαστράτης, Ρένα Πατρικίου, Φώτης Περλικός, Στέφανος Πεσματζόγλου, Πετρολέκας Σταύρος, Μαρία Πινίου-Καλλή, Αντώνης Πιταριδάκης, Δημήτρης Ραυτόπουλος, Ευτέρπη Ραγκούση, Άλκης Ρήγος, Βασίλης Σακελλαρίου, Μάκης Σεφεριάδης, Γιώργος Σιακαντάρης, Ιακώβ Σιμπή, Δημήτρης Σκάλκος, Δημήτρης Σκουρέλλος, Ριχάρδος Σωμερίτης, Αμαλία Τζανάκη, Χρήστος Σταύρου, Mάνος Σταυρουλάκης, Ντίνος Στεργίδης, Κωνσταντίνα Τζίνη, Χ.Ν. Τζιτζιλέρης, Βικτωρία Τζούμα, Κώστας Τζωρτζάκης, Μαρία Τοπάλη, Μιχάλης Τρεμόπουλος, Κική Τριανταφύλλη, Θανάσης Τριαρίδης, Σταύρος Τσακυράκης, Ευκλείδης Τσακαλώτος, Θόδωρος Τσίκας, Καίτη Τσίχλη, Αλεξία Τσούνη, Γιώργος Φαράκλας, Θεοδοσία Φραντσεσκάκη, Χαμπής Κιατίπης, Έλενα Χάρη, Λεωνίδας Χατζηπροδρομίδης, Τάκης Χατζόπουλος, Άιλιν Χόγκαν.
Αξίζει να θυμηθούμε εδώ, ότι η περιβόητη σφαγή της Σεμπρένιτσα, την οποία κατήγγειλαν οι παραπάνω λακέδες και παρατρεχάμενοι των ευρωπαϊκών και μυστικών υπουργικών κονδυλίων, αποδείχθηκε ΝΑΤΟΙκη επικοινωνιακή «μούφα» κατά τη διάρκεια της δίκης Μιλόσεβιτς ενώπιον του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου. Αν και ψεύτικη, προπαγανδίστηκε δεόντως από ρεμάλια και παλιανθρώπους, προκειμένου να προκληθεί η επέμβαση ΗΠΑ και ΕΕ, προς διαμελισμό της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας. Κοινή προβοκάτσια δηλαδή!
Όπως διαπιστώσατε, εις εκ των υπογραψάντων το άθλιο τούτο κείμενο, τυγχάνει κι ο άρτι προκύψας φέρελπις «ποταμοποιός», Στ. Θεοδωράκης. Αυτός, που μας ενημέρωσε ότι αποτελεί «το νέο» στην πολιτική, διότι-εκτός των άλλων- ουδέποτε δεν είχε σχέσεις με τις εξουσίες!
Ανάμεσά τους είναι και το…εκλεκτότατο οικονομικό στέλεχος της…Αριστεράς και της προοόδου, συμφοιτητής και φίλος του Στουρνάρα, Ευκλείδης Τσακαλώτος. Ο οποίος, προφανώς θεωρεί ως επαχθές, ή απεχθές, κάποιο ελάχιστο ποσοστό του χρέους, όπως κι ο έτερος Καπαδόκης της…κυβερνώσας Αριστεράς, Σταθάκης.
Ας το πούμε ξεκάθαρα: Όποιος πιστεύει, ότι τα απόνερα των νταβατζήδων και τα –με το αζημίωτο-ενεργούμενα των ξένων Πρεσβειών αποτελούν κάτι το διαφορετικό, είτε καθυστερημένος είναι, είτε απατεώνας, είτε δημοσιογράφος. Άλλη εξήγηση δεν υπάρχει…
Το νόμισμά των δυνάμεων κατοχής είναι το ευρώ κι όπως όλα τα νομίσματα, έχει κι αυτό 2 όψεις: Απ’ τη μια τους Στουρνάρες κι απ’ την άλλη τους Σταθάκηδες. Απ’ τη μια τους Ευαγγελάτους κι απ’ την άλλη τους Θεοδωράκηδες. Απ’ τη μια τους 58 κι απ’ την άλλη τους νεοναζί της ΧΑ. Καθένας με το διακριτό ρόλο του.
Για να θυμηθούμε και τον Μπρεχτ, τον τελευταίο καιρό («Ελιά», 58, Θεοδωράκης κλπ ) βλέπουμε το παλιό να’ρχεται με τη μορφή του καινούργιου.
Για να θυμηθούμε και τον Μπρεχτ, τον τελευταίο καιρό («Ελιά», 58, Θεοδωράκης κλπ ) βλέπουμε το παλιό να’ρχεται με τη μορφή του καινούργιου.
ΥΓ: Η φωτογραφία είναι από το φιλικό αγώνα, που έδωσε η ΑΕΚ με την Παρτιζάν στο Βελιγράδι στις 7 Απρίλη του 1999, σε ένδειξη συμπαράστασης στον βομβαρδισμένο από το ΝΑΤΟ σερβικό λαό, φορώντας φανέλες με ζωγραφισμένους στόχους.
http://tsak-giorgis.blogspot.gr
http://tsak-giorgis.blogspot.gr
Αναρτήθηκε από ΝΕΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ
αριστερη αντεπιθεση: Διατλαντική συνθήκη ξέφρενου καπιταλισμού
αριστερη αντεπιθεση: Διατλαντική συνθήκη ξέφρενου καπιταλισμού: Του Γιώργου Βασσάλου* Η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι ΗΠΑ διαπραγματεύονται αυτή τη στιγμή τη μεγαλύτερη συνθήκη ελεύθερου εμπορίου και προστ...
Τρίτη 13 Μαΐου 2014
Είναι η Χρυσή Αυγή κατά της ΕΕ;
Σημ. Αντίλογου:
Αυτού του είδους αντιπαράθεση, ιδεολογική, χρειάζεται προς την Χ.Α.και όχι με φασιστικού τύπου διατεταγμένες διώξεις, πολύ επικίνδυνες μελλοντικά και για πραγματικά αντισυστημικές δυνάμεις!
-Αλλά μπορούν να την κάνουν κυβερνώντες και αντιπολιτευόμενοι, δεξιοί κι "αριστεροί" στυλοβάτες της ΕΕ που αρνούνται, αναθεματίζουν ελεεινά ακόμα και την εναλλακτικά, έστω σε περίπτωση (σίγουρου) εκβιασμού από ΕΕ, αναγκαία επαναφορά εθνικά-λαϊκά ελεγχόμενου νομίσματος και οικονομικής πολιτικής;...
-Η Χρυσή Αυγή παρουσιάζεται σαν κόμμα με θέσεις ενάντια στην ΕΕ. Είναι έτσι;
-Αλλά μπορούν να την κάνουν κυβερνώντες και αντιπολιτευόμενοι, δεξιοί κι "αριστεροί" στυλοβάτες της ΕΕ που αρνούνται, αναθεματίζουν ελεεινά ακόμα και την εναλλακτικά, έστω σε περίπτωση (σίγουρου) εκβιασμού από ΕΕ, αναγκαία επαναφορά εθνικά-λαϊκά ελεγχόμενου νομίσματος και οικονομικής πολιτικής;...
-Η Χρυσή Αυγή παρουσιάζεται σαν κόμμα με θέσεις ενάντια στην ΕΕ. Είναι έτσι;
«Η Χρυσή Αυγή από το 1993 έγραφε πού οδηγούν τη χώρα μας τα καθεστωτικά κόμματα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ με τις προδοτικές επιλογές τους. Για του λόγου το αληθές θα παραθέσω και για τα Πρακτικά τι έγραφε η εφημερίδα της Χρυσής Αυγής τον Απρίλιο του 1993 για τις επιπτώσεις στην ελληνική και ευρωπαϊκή γεωργία από τη Συμφωνία της GATT, την απελευθέρωση του εμπορίου δηλαδή, τι γράφαμε το Μάιο του 1994 οι Ελληνες εθνικιστές για ΕΟΚ και Ευρώπη (...) Ποιος ξέχασε το Δεκέμβριο του 1996 που κατέβαιναν οι αγρότες και έκλειναν τους δρόμους; (...) Η Χρυσή Αυγή, λοιπόν, βγήκε με πρωτοσέλιδο "Ο λαός οργισμένος απαιτεί δημοψήφισμα για το Μάαστριχτ" (...) Τέλος, το Μάρτιο του 2000 ήμασταν το μοναδικό κόμμα που έκανε εκδήλωση διαμαρτυρίας κατά της ΟΝΕ». Αυτά έλεγε το Σάββατο από το βήμα της Βουλής η βουλευτής της Χρυσής Αυγής Ε. Ζαρούλια, προσπαθώντας να πείσει ότι το κόμμα της, εκτός από «αντισυστημικό» είναι και ενάντια στην ΕΕ.
Πρόκειται για ψέμα και κοροϊδία ολκής. Στις προγραμματικές τους θέσεις δε λένε κουβέντα για αποδέσμευση από την ΕΕ. Διακηρύττουν ανέξοδα «Ναι στην Ευρώπη των Εθνών, όχι στην Ευρώπη του κεφαλαίου και των τοκογλύφων» για να αποφύγουν το σκόπελο. Το ίδιο άλλωστε κάνουν όλα τα κόμματα του «ευρωμονόδρομου», που άλλοτε βαφτίζουν τη σημερινή ΕΕ «νεοφιλελεύθερη», άλλοτε λένε πως χάθηκε το «ευρωπαϊκό κεκτημένο» και άλλα παρόμοια, αλλά το ευρωπαϊκό κεκτημένο είναι η αντεργατική, αντιλαϊκή πολιτική σε όφελος των καπιταλιστών και των Ελλήνων που στηρίζει η Χρυσή Αυγή. Στη δοσμένη συγκυρία της οικονομικής κρίσης και επειδή η διαχείρισή της ζορίζει και το κεφάλαιο αφού είναι γενικευμένη και στην ΕΕ κάθε χώρα πασχίζει για τη μικρότερη καταστροφή για τα δικά της μονοπώλια και επειδή αυτό χτυπά τις ασθενέστερες οικονομίες περισσότερο, η Χρυσή Αυγή «πατά» στην άγρια αντιλαϊκή πολιτική για να πει ότι κάποτε η ΕΕ ήταν φιλολαϊκή τώρα έγινε αντιλαϊκή. Στο πρόγραμμά τους, λένε ακόμα «αποδέσμευση από διεθνείς οργανισμούς που δεν εξυπηρετούν τα εθνικά μας συμφέροντα». Ούτε να τους κατονομάσουν δεν τολμούν, επειδή στην πραγματικότητα καμιά αποδέσμευση δε θέλουν, ούτε από το ΝΑΤΟ, ούτε από άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς η συμμετοχή στους οποίους είναι στρατηγική επιλογή της ντόπιας πλουτοκρατίας.
Αποκαλυπτικότερος όλων όμως είναι ο επικεφαλής της Χρυσής Αυγής. Στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης τον περασμένο Ιούλη είπε επί λέξει: «Δεν είμαστε υπέρ της εξόδου από το ευρώ, αυτό πρέπει να διασωθεί και νομίζω ότι η κρίση είναι μια ευκαιρία». Ο ίδιος προσφέρθηκε να βοηθήσει τη συγκυβέρνηση στις συνεννοήσεις με τους δανειστές, λέγοντας ότι «θα μπορούσαμε να πιέσουμε στην κατεύθυνση της διαπραγμάτευσης με την τρόικα». Αρα, όχι μόνο δεν έχουν θέση ενάντια στην ΕΕ, αλλά συμμετέχουν και στην προπαγάνδα του «έξω από τη λυκοσυμμαχία θα μας φάει ο λύκος». Στη διάρκεια της πρόσφατης συζήτησης του νομοσχεδίου για τις ιδιωτικοποιήσεις, ο Ν. Μιχαλολιάκος συνόψισε ως εξής τη θέση τους για την Ευρωζώνη και την ΕΕ: «Ημασταν ένα μικρό κόμμα τότε, δεν ήμασταν στο Κοινοβούλιο όταν μπήκε η χώρα στην ΟΝΕ και ήμασταν κατά του ευρώ, γιατί θεωρούμε ότι στοιχείο της εθνικής ανεξαρτησίας είναι η έκδοση εθνικού νομίσματος. Σήμερα, βέβαια, με τον τρόπο που έχουν διαμορφωθεί οικονομικά τα πράγματα, εάν βγούμε από το ευρώ, χωρίς να έχουμε εθνική παραγωγή, θα είναι καταστροφή».
Σκόπιμα ο Μιχαλολιάκος εστιάζει στο ευρώ και όχι στην ΕΕ, από την οποία ασφαλώς δε ζητάει αποδέσμευση. Μήπως όμως και πριν την ΟΝΕ η Ελλάδα δεν είχε απολέσει κυριαρχικά δικαιώματα, όπως αυτονόητα συνεπάγεται η ένταξή της σε ένα διακρατικό ιμπεριαλιστικό οργανισμό; Μήπως η καταστροφή της φτωχής αγροτιάς, των μικρών βιοτεχνών και εμπόρων, η κατρακύλα στα μεροκάματα, τα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα δεν ξεκίνησε από τα γενοφάσκια ακόμα της ενσωμάτωσης της Ελλάδας στην ΕΕ; Ολα αυτά τα κρύβει συνειδητά η Χρυσή Αυγή, επειδή είναι υπέρ της ΕΕ και υπέρ του κεφαλαίου στην Ελλάδα. Οραματίζεται όμως μια καλύτερη θέση για την ντόπια πλουτοκρατία στην ΕΕ και γι' αυτό μιλάει για «εθνική παραγωγή», η οποία θα είναι καπιταλιστική. Και βεβαίως ως προς αυτό δε διστάζει να υποδείξει και άλλους ιμπεριαλιστές συμμάχους όπως η Ρωσία. Η Χρυσή Αυγή ζητάει να δοθούν κίνητρα από το κράτος στους εγχώριους πλουτοκράτες, για να κάνουν επενδύσεις και μάλιστα με αποκλειστικά Ελληνες εργάτες. Ετσι εννοεί την «εθνική παραγωγή». Η Χρυσή Αυγή είναι κόμμα του συστήματος και του κεφαλαίου. Αυτό καθορίζει και τη στάση της απέναντι στην ΕΕ.
(Από τον "Ριζοσπάστη" Τρίτης 13 Νοεμβρίου 2012)
(Από τον "Ριζοσπάστη" Τρίτης 13 Νοεμβρίου 2012)
Δευτέρα 12 Μαΐου 2014
Στάθης Σταυρόπουλος: ΜΑΥΡΟ ΜΕΤΩΠΟ, ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΚΑΙ "POLITICAL CORRECTNESS"...
Απόσπασμα: "Ο Λένιν έλεγε ότι η αποκοπή ενός λαού από την ιστορία του και την παράδοσή του τον κάνει ευάλωτο, άθυρμα, εκείνων που θέλουν να τον χειραγωγούν. (Η σκέψη αυτή αποδίδεται στη χώρα μας εσφαλμένως στον Κίσσιγκερ, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία). Προς τούτο η ιστορία, με την αναθεώρησή της για πολιτικούς λόγους (που εμφανίζονται ως κοινής αποδοχής όπως η πολιτική ορθότητα, "political correctness") με τηνπροπαγανδιστική χρήση της στο εκπαιδευτικό σύστημα και στον δημόσιο λόγο, καθίσταται πρωταρχικό εργαλείο χειραγώγησης. Για παράδειγμα στα σχολικά βιβλία της Ιστορίας στην Ισπανία, οΛόρκα εμφανίζεται να «πεθαίνει στον πόλεμο». Οχι να εκτελείται από τους φασίστες, αλλά απλώς να πεθαίνει – πιθανόν από κρυολόγημα ή από παρατεταμένο λόξιγκα. Αποτέλεσμα η αποβλάκωση. Τοφαινόμενο στη χώρα μας, τόσοι πολλοί νέοι άνθρωποι να αγνοούν την ιστορία και να υιοθετούν τηνπαραϊστορία που βολεύει τη Χρυσή Αυγή, ή απ’ την άλλη μεριά την παραϊστορία (χρυσοφόρα) δράσητων εθνομηδενιστών, έχει την εξήγηση του και στον διαμελισμό του μαθήματος της ιστορίας στην εκπαίδευση. Δεν είναι τυχαίο ότι στον εμφύλιο που αρχίζει να γενικεύεται στην Ουκρανία, την Ημέρα της Νίκης στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο εναντίον του Ναζισμού, ορισμένοι «επίσημοι» χαιρέτιζαν τη μνήμη του Χίτλερ, ως «ελευθερωτή απ’ τον Σοβιετικό ζυγό»
Όλο το κείμενο εδώ: ΜΑΥΡΟ ΜΕΤΩΠΟ
Όλο το κείμενο εδώ: ΜΑΥΡΟ ΜΕΤΩΠΟ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)