Το «Ζήτημα της Τσαμουριάς» και τα made in USA μεγαλοαλβανικά σχέδια …για το μέλλον!

23 Οκτωβρίου 2014 από seisaxthiablog

Τι λέει αποκαλυπτική Έκθεση της Ακαδημίας Πολέμου προς το βρετανικό Υπουργείο Άμυνας

«Χωρίς το Κόσοβο και την Τσαμουριά ΔΕΝ υπάρχει Αλβανία»

[Αλυτρωτικό σύνθημα των Ουτσεκάδων]

Του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

[Η βίαιη διακοπή του ποδοσφαιρικού αγώνα Σερβίας-Αλβανίας στο Βελιγράδι, την Τρίτη 14 Οκτωβρίου, και τα επεισόδια που ξέσπασαν στην Σερβία, στα Σκόπια και στην ελληνική κοινότητα της Δερβιτσάνης αναζωπύρωσαν την συζήτηση για τον αλβανικό επεκτατισμό και τις χειρότερες μνήμες για την βαλκανική «πυριτιδαποθήκη».

Το λάβαρο της «Μεγάλης Αλβανίας» που ...υπερίπτατο του σταδίου της Παρτιζάν (βλ. παραπάνω φωτο) περιείχε, μεταξύ των άλλων περιοχών, την ...Ήπειρο, την Κέρκυρα και σχεδόν ολόκληρη την Δυτική Μακεδονία.

Ο χάρτης αυτός που αιφνιδίασε τους ανυποψίαστους, χάρη στο τηλεοπτικό σοκ, ανταποκρίνεται πλήρως σ’ αυτά που διδάσκονται τα Αλβανόπουλα στο μάθημα της Γεωγραφίας, σε όλα τα σχολεία της γειτονικής χώρας. Στις περιοχές που θεωρούνται «αλβανικές» εκτός των ορίων του σημερινού Αλβανικού κράτους εντάσσονται όλο το Κόσσοβο, 3 νομοί του Μαυροβουνίου, τρεις περιοχές της Σερβίας, τα μισά τουλάχιστον Σκόπια και ...8 νομοί της Ελλάδας.

Τα γεγονότα αυτά, μαζί με την υποτονική αντίδραση της «τροϊκανής» ελληνικής διπλωματίας ...περί «κοινής ευρωπαϊκής προοπτικής» με τους «Ουτσεκάδες», καθιστούν επίκαιρη, πάλι, την συζήτηση για το ζήτημα της «Τσαμουριάς» και των διεθνών παρασκηνίων πίσω από αυτό.]

Εδώ και πολύ καιρό οργιάζει η προπαγάνδα για τα «νέα σύνορα» της μεγάλης Αλβανίας που προετοιμάζουν οι συνεχώς αυξανόμενοι Αλβανοί εθνικιστές και οι μεγάλοι σπόνσορες και ευεργέτες τους Αμερικανοί. Χάρτες κυκλοφορούν στο Διαδίκτυο που φθάνουν την Αλβανία μέχρι την Θεσσαλία, δεκάδες videoclips με ύμνους για το Δέλβινο και την «σκλαβωμένη» Τσαμουριά, με συνειρμούς για την… «Μεγάλη Ιλλυρία», προπαγάνδα περί γενοκτονίας των Αλβανών που έκαναν οι …Έλληνες, τα σχέδια για την κυριαρχία των Αλβανών σε όλη την νοτιοανατολική Ευρώπη με τις ευλογίες των ΗΠΑ…, ακόμη και τον Τσάμικο παρουσιάζουν ως εθνικό χορό των Αλβανών!

Όλα αυτά θα φαινόντουσαν υπερβολικά σε άλλες εποχές, όχι όμως σήμερα όπου τα σχέδια της Νέας Τάξης εξυπηρετούνται και προωθούνται μέσα από τον κατακερματισμό των εθνικών κρατών και τα «πολυπολιτισμικά» μορφώματα ή προτεκτοράτα.

Η κατάσταση γύρω μας έχει αλλάξει άρδην από την ψυχροπολεμική περίοδο, όταν η φτωχή Αλβανία των δυόμισι εκατομμυρίων κατοίκων ήταν περικυκλωμένη από τις ισχυρές, αναλογικά, χώρες της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας των 20 εκατομ. και την νατοϊκή Ελλάδα των 10 εκατομμυρίων. Σήμερα, η Αλβανία και το Κόσοβο έχουν συνολικό πληθυσμό 5 εκατομμυρίων, με υψηλούς δείκτες γεννητικότητας, συν τους αλβανικούς πληθυσμούς της FYROM, του Μαυροβουνίου και της Σερβίας. Εμείς, αντιθέτως, ζούμε το δράμα της υπογεννητικότητας και της ανεξέλεγκτης εισροής λαθρομεταναστών, που αλλοιώνουν δραματικά τον εσωτερικό χάρτη της Ελλάδας. Αύριο θα δεχθούμε ισχυρή πίεση από την εδώ αλβανική παρουσία και θα βρεθούμε πάλι απροετοίμαστοι γιατί δεν υπάρχει πλέον σοβαρή ηγεσία και διορατική πολιτική στην χώρα.

Υπό αυτό το πρίσμα, και με βάση αδιάψευστα ντοκουμέντα που είναι σε γνώση μας, θα εξετάσουμε τους κινδύνους που ενέχει το «ζήτημα της Τσαμουριάς» για το μέλλον.

Αλβανικός χάρτης της «Τσαμουριάς» με επισήμανση των ελληνικών πόλεων που διεκδικεί η αλβανοτσάμικη εθνικιστική προπαγάνδα. Φημολογείται ότι οι οργανώσεις των Τσάμηδων έχουν δώσει σαφείς οδηγίες στους δικούς τους μετανάστες στην Ελλάδα να βρίσκουν δουλειές στις παραπάνω πόλεις και περιοχές. Τους βοηθούν επίσης να αγοράζουν όσο γίνεται περισσότερα ακίνητα στην «Τσαμουριά» και συγκεκριμένα στις πόλεις και τα περίχωρα της Άρτας, Ηγουμενίτσας, Παραμυθιάς, Φιλιατών, Πάργας, Μαργαρίτι, περιοχές όπου, κατά τους Αλβανούς, αντιμετωπίζουμε έντονο δημογραφικό πρόβλημα, ώστε σε μερικά χρόνια να ζητήσουν να πολιτογραφηθούν Έλληνες πολίτες και να δημιουργήσουν τετελεσμένα γεγονότα…

Η ιστορία των Τσάμηδων της Ηπείρου

Η Τσαμουριά ταυτίζεται γεωγραφικά με την περιοχή της Θεσπρωτίας, που εκτείνεται από τα Ακροκεραύνια όρη μέχρι τις εκβολές του ποταμού Αχέροντα. Από τα πρώτα χρόνια της ελληνικής ιστορίας, με την εγκατάσταση των Θεσπρωτών (ελληνικό φύλο που αναφέρει ο Όμηρος), μέχρι σήμερα η περιοχή διατήρησε αδιάσπαστη σχεδόν την ελληνική της ταυτότητα.

Για την προέλευση του ονόματος «Τσαμουριά» η πιο πιθανή εκδοχή φαίνεται να είναι αυτή που το αποδίδει σε παραφθορά του «Θύαμις», παλαιού ονόματος του ποταμού Καλαμά: Θύαμις, Θυάμις, Τσ-ι-άμης, Τσάμης (βλ. Απ. Π. Παπαθεοδώρου, 2007). Η καταγωγή των μουσουλμάνων Τσάμηδων του 20^ου αιώνα ανάγεται από τους περισσότερους ερευνητές στους Σπαχήδες, Έλληνες χριστιανούς γαιοκτήμονες του Μεσαίωνα, που αναγκάστηκαν τον 17^ο αιώνα να εξισλαμισθούν βιαίως και να συνεργασθούν με τους Τούρκους (βλ. Χ. Λάμπρου, 2005). Οι εξωμότες αυτοί, στην πορεία της ιστορίας, με τον συγχρωτισμό με αλλοεθνείς μουσουλμανικούς πληθυσμούς και την επιρροή από ξένες προπαγάνδες (π.χ. αυστροουγγρική, ιταλική), κατήντησαν μισέλληνες και, αφού ενσωματώθηκαν στην Ελλάδα μετά τους Βαλκανικούς πολέμους (1912-13), δεν παρέλειπαν καμμιά ευκαιρία διεθνούς περιπλοκής για να συμμαχήσουν με τον εχθρό και να βλάψουν την χώρα μας (Ελευθερία Μαντά, 2004).

Κατά την διάρκεια του Α’ Βαλκανικού Πολέμου, και δη κατά την πολιορκία των Ιωαννίνων, ήσαν ενταγμένοι στον τουρκικό στρατό, σύμφωνα με ενδεικτικά κρυπτογραφήματα των ελληνικών υπηρεσιών (βλ. Απ. Π. Παπαθεοδώρου, 2007).

Η πρώτη σοβαρή κρίση στις σχέσεις τους με την ελληνική πολιτεία γίνεται μετά το 1922, όταν εξαιρούνται της ανταλλαγής των πληθυσμών, αλλά ένα μέρος των περιουσιών τους κατασχέθηκε για να καλυφθούν οι ανάγκες των Μικρασιατών προσφύγων, με βάση την Συνθήκη της Λωζάννης.

Στην διάρκεια του Μεσοπολέμου, αν και είχαν τα πλήρη δικαιώματά τους και την θρησκευτική τους ελευθερία, υπήρξαν εντάσεις με το ελληνικό κράτος, χάρη και στις ενέργειες των Αλβανών.

Το αποκορύφωμα της ανθελληνικής δράσης τους ήταν η συνεργασία τους με τον Άξονα κατά τον πόλεμο του 1940. Ένοπλοι Τσάμηδες συνόδευαν τον ιταλικό στρατό κατά την εισβολή του στην Ελλάδα, ενώ ο τοπικός τσάμικος πληθυσμός τούς υποδεχόταν πανηγυρικά. Τον Ιούλιο του 1942, οι Τσάμηδες ιδρύουν τηνK.S.I.L.I.A. («Αλβανικό Σύστημα Πολιτικής Διοικήσεως») με 14 τάγματα και το 1943 οργανώνεται ένα ειδικό στρατιωτικό τμήμα των Τσάμηδων με γερμανικές στολές (Φάνης Μαλκίδης-Ελευθερία Μαντά, 2004). Στόχος τους, πέρα από το πλιάτσικο, ήταν η αλλοίωση της εθνολογικής σύστασης της Θεσπρωτίας δια της εξοντώσεως του ελληνικού πληθυσμού στην περιοχή.

Οι Θεσπρωτοί δεν θα ξεχάσουν ποτέ την μαζική εκτέλεση 49 επιφανών κατοίκων της Παραμυθιάς, τον Σεπτέμβριο του 1943, την λεηλασία του Καρτερίου, την πυρπόληση της Ανθούσας ανήμερα Μεγάλης Παρασκευής του 1943, την καταστροφή που σκόρπισαν στους πρόσφυγες του Φαναριού Τσάμηδες και Γερμανικά αποσπάσματα, σκοτώνοντας όποιον Έλληνα συναντούσαν στον δρόμο τους.

Ο τραγικός απολογισμός των κοινών ενεργειών Τσάμηδων και Ναζί ήταν 632 δολοφονημένοι, 428 εξαφανισθέντες, 53 κατεστραμμένα χωριά (Χ. Λάμπρου, 2005). Επίσης 25.000 πυρπολημένα σπίτια και 100.000 πρόσφυγες, σύμφωνα με αλβανικές πηγές (εφημερίδα «Bashkimi I Kombit» των Τιράνων, στις 14/03/1944).

Η νέμεσις ήρθε βέβαια με το τέλος του πολέμου και ιδιαίτερα όταν οι αντάρτες του ΕΔΕΣ υπό τον Ζέρβα απελευθέρωσαν την Παραμυθιά, τον Σεπτέμβριο του ’44. Υπήρξαν σκληρά αντίποινα που κορυφώθηκαν στην μαζική έξοδο των Τσάμηδων στην Αλβανία (18.000 άτομα), κάτω από την γενική κατακραυγή. Αργότερα, το Ειδικό Δικαστήριο Δωσίλογων τους καταδίκασε για συνεργασία με τις κατοχικές δυνάμεις, απαλλοτριώθηκαν οι περιουσίες τους, ενώ τους αφαιρέθηκε και η ιθαγένεια. Παρόμοιες εξελίξεις έγιναν σε όλη την μεταπολεμική Ευρώπη με τους δωσίλογους, όπως με τους Γερμανούς-Σουδήτες της Τσεχοσλοβακίας, τους Κοζάκους του Δον στην ΕΣΣΔ και σε πολλά άλλα μέρη. Σήμερα στην Θεσπρωτία ζουν 232 άτομα από όσους παρέμειναν υπό καθεστώς ισοπολιτείας και δημοκρατίας, χωρίς κανένα πρόβλημα.

Μονάδα αλβανικής φασιστικής εθνοφυλακής κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η αλβανική τζανταρμερία (χωροφυλακή) των Τσάμηδων φορούσε στρατιωτικές στολές, ιταλικές ή γερμανικές, και περιβραχιόνιο με την λέξη «Τσάμης».

Η επιχείρηση «Τσαμουριά» και η παραχάραξη της Ιστορίας

Μετά την πτώση του «υπαρκτού σοσιαλισμού» στα Βαλκάνια και στην Αλβανία, και τις δραματικές πολεμικές εξελίξεις στην πρώην Γιουγκοσλαβία, οι Αλβανοτσάμηδες επανεμφανίζονται ως «Τσάμηδες» και αρχίζουν οι προκλήσεις και η παραχάραξη της ιστορίας, αποδεικνύοντας ότι το θέμα της «Τσαμουριάς» παραμένει ανοικτό και επικίνδυνο. Σήμερα, οι Τσάμηδες, οι οποίοι ανέρχονται σε 14.000 έως 25.000 κατοίκους, αλλά η αλβανική προπαγάνδα τους ανεβάζει σε 100.000 και παραπάνω, στο μεγαλύτερο μέρος τους είναι εγκατεστημένοι στις περιοχές των Αγίων Σαράντα, Δελβίνου, Αυλώνος, Βερατίου, Τιράνων και κυρίως στην Κονίσπολη και πιέζουν για να επανέλθουν στην Ελλάδα.

Παρ’ όλα αυτά, οι πιο δύσπιστοι, οι νεώτεροι σε ηλικία και όσοι πείθονται εύκολα από τα περί «ειρήνης» και «πολυπολιτισμού» των προπαγανδιστών της Νέας Τάξης νομίζουν πως τα σενάρια αυτά αποτελούν φανταστικές υπερβολές ορισμένων υπερ-πατριωτών. Δυστυχώς τα ίδια έλεγαν και πριν από την δεκαετία του 1990 για το «Σκοπιανό» και διαψεύστηκαν οικτρά. Και το χειρότερο είναι, ότι στην περίπτωση της «Τσαμουριάς» δεν έχουμε να αντιμετωπίσουμε ένα ακόμη «αλυτρωτικό» όραμα αλλά κάτι πιο «ρεαλιστικό» και δυνατό: την ανάμνηση και επαναδιεκδίκηση ενός υπαρκτού «ψευδοκράτους» που υπήρξε για τέσσερα, σχεδόν, χρόνια, όπως είδαμε παραπάνω, και ήταν γεωγραφικά απτό για πολλές δεκαετίες πριν από το 1913.

Επιπλέον είναι ένα ενδεχόμενο ζήτημα που επανέρχεται ως παράμετρος ενός συνολικού αποσταθεροποιητικού σχεδίου στα Βαλκάνια για την δημιουργία μιας«Μεγάλης Αλβανίας», αρχιτέκτονες του οποίου είναι οι ίδιοι οι Αμερικανοί. Μια κατάσταση που στις πρώτες δεκαετίες του 21^ου αιώνα θα ανακατέψει χάρτες και σύνορα στα Βαλκάνια, όπως ήδη γίνεται, στην υπηρεσία πάντα των γεωπολιτικών συμφερόντων του πλανητάρχη και της Νέας Τάξης για να αναχαιτισθεί πάση θυσία το νοητό Ορθόδοξο τόξο και η επανερχόμενη Ρωσσία του Πούτιν.

Μπορεί σήμερα να μην διαφαίνεται διακριτή παρουσία Τσάμηδων στην Ήπειρο, πληροφορίες όμως λένε ότι τα κρυφά επιτελεία των Αλβανών κατευθύνουν συνειδητά μετανάστες αλβανοτσάμικης καταγωγής σε περιοχές της Θεσπρωτίας όπου εργάζονται και αγοράζουν περιουσίες. Έτσι, χτίζοντας σιγά-σιγά τις βάσεις του, ο αλβανικός παράγων εφαρμόζει πολιτική «χαμηλών εντάσεων» και αναμένει το κατάλληλο ευνοϊκό timing για να προκαλέσει καινούργιες εξελίξεις.

Για όλα αυτά υπάρχει πληθώρα από αδιάσειστα στοιχεία, βίντεο, μυστικές εκθέσεις, αναλύσεις και σημαντικά ντοκουμέντα από την δράση των εξτρεμιστών που οραματίζονται τη «Μεγάλη Αλβανία» με σύνορα μέχρι τη Πρέβεζα. Η ψήφιση νόμου από την Αλβανική Βουλή, σύμφωνα με τον οποίον ορίστηκε η 28η Ιουνίου ως «Ημέρα Γενοκτονίας των Τσάμηδων από τους Έλληνες», επισημοποίησε τις διεκδικήσεις σε βάρος της Ελλάδας. Την εμπλοκή της Ελλάδας στο «ζήτημα της Τσαμουριάς» την είχε προαναγγείλει, από τις αρχές του 2001, η «επίσημη φωνή» του αμερικανικού κατεστημένου, η «Ουάσιγκτων Ποστ», με πληροφορίες και χάρτες για την «Μεγάλη Αλβανία» από το ύψος του Αμβρακικού κόλπου μέχρι και ολόκληρη την Ήπειρο, λέγοντας ψευδώς: «Κατοικείται από έντονα εθνικό αλβανικό στοιχείο!!». Τις προβοκάτσιες της «Ουάσιγκτων Ποστ» επιβεβαίωσε 4 χρόνια αργότερα, δημοσίως, η αντιπρόσωπος του Σταίητ Ντηπάρτμεντ στην διάσκεψη του ΟΑΣΕ (Βαρσοβία, 28 Σεπτεμβρίου 2005), μιλώντας αορίστως για «αλβανική μειονότητα» στην Ελλάδα.

Εγκέφαλος του μεγαλοαλβανικού σχεδίου στα επιτελεία των Ηνωμένων Πολιτειών φέρεται να είναι ο γνωστός μας Νίκολας Μπερνς, πρώην πρεσβευτής στην Αθήνα, και μυστικός σύμβουλός του σε αυτό το εγχείρημα ο Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, αρχιτέκτονας της συμφωνίας του Ντέϊτον (ΤΑ ΝΕΑ, 17/10/2005). Έτσι, λοιπόν, δεν πρέπει να μας προκαλεί εντύπωση η παλαιότερη δήλωση του κ. Μπερνς, τρίτου στην ιεραρχία της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, την οποία μετέδωσαν όλα τα διεθνή πρακτορεία ειδήσεων, ότι: «στην Ελλάδα υπάρχει τουρκική, αλβανική και μακεδονική μειονότητα, οι οποίες τυγχάνουν άσχημης μεταχείρισης από το ελληνικό κράτος»…

Οι σημαντικότερες πολιτικές, πολιτιστικές και στρατιωτικές κινήσεις αναδιοργάνωσης που έχουν κάνει τα τελευταία χρόνια οι Αλβανοί «Τσάμηδες» είναι η ίδρυση της Οργάνωσης «Τσαμουριά» (Tsameria) στα Τίρανα, η ίδρυση του Ινστιτούτου «Τσάμικων» Μελετών (ICS) το 2004, ο σχηματισμός νέου πολιτικού κόμματος –του Κόμματος για Δικαιοσύνη και Ολοκλήρωση (PJI)  και ο «Απελευθερωτικός Στρατός της Τσαμουριάς» (UCC) κατά το πρότυπο του UCK, ηγέτης του οποίου συνηθίζει να λέει, ότι «δεν θα ησυχάσει αν δεν φθάσει στα Γιάννινα» (Απ. Π. Παπαθεοδώρου, 2007, σελ.49)…

Την ημέρα των πανηγυρισμών στην Πρίστινα για την ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου, το CNN μετέδιδε live αυτή την εικόνα: «Χωρίς Κόσοβο και Τσαμουριά δεν υπάρχει Αλβανία». Αυτό γράφει το πανώ που ξεδιπλώνουν δεκάδες Κοσοβάροι διαδηλωτές, όλως τυχαίως, μπροστά στον φακό του CNN για να μεταδοθεί ζωντανά στα πέρατα της γης!!

Ενδεικτικά αναφέρουμε μερικά γεγονότα όπου οι «Τσάμηδες» έκαναν αισθητή την παρουσία τους:

Την ημέρα της ενθρονίσεως του Αρχιεπισκόπου Τιράνων και πάσης Αλβανίας Αναστασίου, οι Τσάμηδες δημιούργησαν επεισόδια και ανθελληνικές εκδηλώσεις, με πρωταγωνιστή τον εθνικιστή Αλβανό βουλευτή Uran Butka. Στις 6 Ιανουαρίου 1993, κατά τη διάρκεια της τελετής του αγιασμού των υδάτων στο λιμάνι των Αγίων Σαράντα, προσπάθησαν να ρίξουν τον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο στη θάλασσα. Στην ίδια πόλη, τον Απρίλιο του 1997, έριξαν με πυροβολισμούς το σταυρό της στέγης του ιερού ναού του Αγίου Χαραλάμπους.

Το 1998 έκαψαν το ναό του Αγίου Γεωργίου στο χωριό Μετόχι. Επίσης βεβήλωσαν το ναό της Αναστάσεως Εξαμιλίων, καταστρέφοντας τις εικόνες και αφοδεύοντας ομαδικά στο δάπεδο του ναού.

Την 27η Ιουνίου 2002, 100 μέλη της οργανώσεως «Τσαμουριά» συγκεντρώθηκαν στην πλατεία «Σκερντέρμπεη» των Τιράνων και έκαναν πορεία προς την ελληνική πρεσβεία. Οι διαδηλωτές ζητούσαν από την ελληνική κυβέρνηση να επανεξεταστεί το θέμα των περιουσιών των Τσάμηδων στην Ελλάδα και να επιτραπεί η ελεύθερη είσοδος των Αλβανών τσάμικης καταγωγής.

Κατά το έτος 2002, συγκεκριμένα, την 10η Ιουνίου 2002 με την ευκαιρία της επετείου της ιδρύσεως του αλβανικού συνδέσμου Τσαμουριάς (Ιούνιος 1878), ο μελετητής του Τσάμικου Γιάνος Κουτσούκα δημοσίευσε στην εφημερίδα «Κοριέρι» άρθρο με τίτλο «Η διπλωματία της Ευρώπη και η αντίσταση που προέβαλε ο σύνδεσμος Τσαμουριάς». Το άρθρο συνοδεύεται από χάρτη της Αλβανίας του ΙΘ’ αιώνα, όπου φαίνεται ότι «τα σύνορα της τότε Αλβανίας φθάνουν μέχρι τον κόλπο της Αμβρακίας».

Στις 2 Ιουλίου 2002, η αλβανική εφημερίδα «Γκαζέτα Σκιπιτάρε», σε ολοσέλιδο αφιέρωμα της με τίτλο «Το Τσάμικο, τώρα στο Στρασβούργο και τη Χάγη», αποκαλύπτει ότι η οργάνωση «Τσαμουριά» με τον πρόεδρο της Κιανί Μπράτσι προσέφυγε στο Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο των Τιράνων ζητώντας την ακύρωση του διατάγματος της τότε αλβανικής Βουλής με το οποίο τους αφαιρέθηκε η ελληνική υπηκοότητα και τους δόθηκε η αλβανική. Με την ακύρωση αυτού του διατάγματος ανοίγει ο δρόμος για να προσφύγουν στα δικαστήρια του Στρασβούργου και της Χάγης. (Από την εφημερίδα ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ, 16/2/2003).

Τον Μάϊο του 2004, στα Τίρανα οργανώθηκε η πρώτη Συνδιάσκεψη Τσάμηδων από το ICS, την οποία παρακολούθησαν Τσάμηδες και άλλοι πανεπιστημιακοί, πολιτικοί και συγγραφείς τόσο από την Αλβανία όσο και από το εξωτερικό και προβλήθηκε ευρέως από τα μέσα ενημέρωσης. Οι τότε πρωθυπουργοί Αλβανίας και Ελλάδας, Φάτος Νάνο και Κώστας Καραμανλής, συμφώνησαν να αρχίσουν διμερείς διαπραγματεύσεις προκειμένου να βρεθεί μια «νόμιμη και δίκαιη λύση στο ζήτημα των περιουσιών των Τσάμηδων στην Ελλάδα και των περιουσιακών στοιχείων των Ελλήνων στην Αλβανία».

Ακολούθησαν άλλες πρωτοβουλίες, όπως η αποστολή επιστολών που περιέγραφαν την υπόθεση των Τσάμηδων σε κάθε σημαντική διπλωματική επιστολή στα Τίρανα και τον Μάϊο του 2006 το PJI έστειλε ένα υπόμνημα στον πρωθυπουργό Σαλί Μπερίσα και στον πρώην υπουργό Εξωτερικών Θεόδωρο Πάγκαλο, ζητώντας την υποστήριξή τους για τα δικαιώματα του πληθυσμού των Τσάμηδων.

Τον Ιούνιο του 2006, περίπου δέκα χιλιάδες Τσάμηδες έκαναν πορεία στα ελληνικά σύνορα, για να επισημάνουν «την επέτειο της σφαγής των Τσάμηδων πολιτών» που συνέβη στις 27 Ιουνίου του 1944 στην Παραμυθιά της Ηπείρου. Το γεγονός απέκτησε ευρεία δημοσιότητα στο εσωτερικό της Αλβανίας… Ήταν με μεγάλη διαφορά η σημαντικότερη πολιτική πρωτοβουλία που πήραν οι Τσάμηδες στα 62 χρόνια αφ’ ότου εκδιώχθηκαν από την Ελλάδα.

Η διαδήλωση ήταν καλά οργανωμένη, πράγμα που δείχνει ένα ανεβασμένο επίπεδο συνεργασίας μεταξύ των διαφόρων τοπικών συλλόγων Τσάμηδων. Όμως, η διαμαρτυρία αυτή αγνοήθηκε επιδεικτικά στην Αλβανία από το κυβερνών Δημοκρατικό Κόμμα και την αξιωματική αντιπολίτευση του Σοσιαλιστικού κόμματος.

Στο τέλος του Οκτωβρίου του 2006, ορισμένα μέλη του PJI επισκέφθηκαν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο Στρασβούργο –ήταν η πρώτη άμεση παρουσίαση της υπόθεσής τους στους Ευρωβουλευτές. Οι αντιπρόσωποι του PJI τόνισαν ότι παρίσταντο ανεξάρτητα από την μόνιμη αλβανική αντιπροσωπεία στο Στρασβούργο. Είχαν μια επιτυχημένη συνάντηση με την κα Doris Pack, πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κοινοβουλευτικής Αντιπροσωπείας για την Νοτιοανατολική Ευρώπη, στην οποία έδωσαν έναν φάκελλο με τις ιστορικές και πολιτικές διαστάσεις του ζητήματος των Τσάμηδων, καθώς και προτάσεις για μη-βίαιες και δημοκρατικές λύσεις στο πρόβλημά τους. Η κα Pack είχε μια σε βάθος συζήτηση με τον πρόεδρο του PJI Ταχίρ Μουχεντίνι, κατά την διάρκεια της οποίας υποσχέθηκε να ερευνήσει την δυνατότητα να επισκεφθούν οι Τσάμηδες την γενέθλια γη τους και τους τάφους των οικογενειών τους στην Ελλάδα. Η κα Pack υποσχέθηκε επίσης ότι το ζήτημα των Τσάμηδων θα συζητηθεί στην κοινοβουλευτική σύνοδο για την Συμφωνία Σύνδεσης και Σταθεροποίησης της Αλβανίας με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, και ιδιαίτερα θα συζητούσε το θέμα με τους Έλληνες ευρωβουλευτές στο κοινοβούλιο.

Το «αυτόνομο βιλαέτι» της Λίγκας του Πρίζρεν κατά την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Όπως φαίνεται, η περιοχή που καλύπτει το επιδιωκόμενο τότε να δημιουργηθεί ενιαίο «αυτόνομο» Βιλαέτι τεσσάρων αλβανικών περιοχών (έως το 1878) στην ουσία οριοθετεί και την μέχρι σήμερα διεκδικούμενη Μεγάλη Αλβανία. Τις παραμονές του Συνεδρίου του Βερολίνου με την ενθάρρυνση και ανοχή των Οθωμανών αλλά και την βοήθεια της Ιταλίας συστάθηκε στο Κοσσυφοπέδιο η «Αλβανική Ένωση για τα Δικαιώματα του Αλβανικού Έθνους» («Λίγκα του Πρίζρεν) με επικεφαλής την οικογένεια Φράσερι και έδρα την Κωνσταντινούπολη, η οποία βαθμιαία επέκτεινε τις δραστηριότητές της μέχρι τα Ιωάννινα και την Πρέβεζα. Μέσα στα πλαίσια της παραπάνω πολιτικής, η Λίγκα ζήτησε από το οθωμανικό κράτος την ένωση όλων των «αλβανικών εδαφών» που μέχρι τότε ήταν διηρημένα στα βιλαέτια Σκόδρας, Κοσσυφοπεδίου, Μοναστηρίου και Ιωαννίνων σ΄ ένα «αυτόνομο» βιλαέτι υπό την επικυριαρχία της Υψηλής Πύλης. (Θεοφάνης Μαλκίδης, «Το αλβανικό εθνικό ζήτημα», 2006).

Μετά το Κόσοβο, η Τσαμουριά;

Την Κυριακή 9 Μαρτίου 2008 η εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ δημοσίευσε αποκλειστική συνέντευξη του Αλβανού Πρωθυπουργού Σαλί Μπερίσα στον Σταύρο Τζίμα  με γενικό τίτλο «Το Αλβανικό έκλεισε οριστικά». Στην συνέντευξη αυτή ο Αλβανός  πρωθυπουργός επιχειρεί να καθησυχάσει τους Έλληνες για όλα όσα ακούγονται περί μεγάλης Αλβανίας, λέγοντας ότι μετά την ανεξαρτητοποίηση του Κοσσόβου, ολοκληρώθηκε η ανάγκη για επαναπροσδιορισμό συνόρων, όσον αφορά το αλβανικό στοιχείο. Αν και υπάρχουν Αλβανοί και στη νότια Σερβία, στο Μαυροβούνιο και την ΠΓΔΜ, σύμφωνα με τον ίδιο, η επίσημη Αλβανία θεωρεί ότι τα δικαιώματά τους πρέπει να γίνουν σεβαστά, αλλά η ιδέα για εκ νέου επαναπροσδιορισμό των συνόρων είναι αντιπαραγωγική, καθώς θα μπορούσε να δημιουργήσει νέα ένταση και ανασφάλεια για τα επόμενα 15-20 χρόνια, περίοδο που η Αλβανία επιδιώκει να προσεγγίσει την ΕΕ.

Μάλλον ο Σαλί Μπερίσα δεν τα εννοούσε αυτά για το αλβανικό ζήτημα στα Βαλκάνια που «έκλεισε», αφού αμέσως μετά άρχισαν οι νέες διεκδικήσεις των Αλβανών στην ΠΓΔΜ.

Σύμφωνα, επίσης με αμερικανικές εκτιμήσεις την κατάλληλη ώρα, η Ελλάδα θα είναι ο νέος στόχος Αλβανών ανταρτών που έχουν εκπαιδευθεί σε ειδικό Κέντρο Εκπαίδευσης του Αμερικανικού Πενταγώνου, στην Βιρτζίνια.

Οι πληροφορίες αυτές προέρχονται από το Διεθνές Ίδρυμα Στρατηγικών Μελετών «Defense and Foreign Affairs» (Αμυντικών και Εξωτερικών Υποθέσεων) που  κυκλοφόρησε Έκθεση και μάλιστα «Confidential» (Εμπιστευτική) όπου, υπό μορφή «ανάλυσης», παρουσιάζει ανάγλυφη την εικόνα για το τι θα συμβεί στα Βαλκάνια, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας!!! Τα ισχυριζόμενα δεν είναι καθόλου τυχαία, αλλά υποβολιμαία από συγκεκριμένο αόρατο Αμερικανικό Κέντρο, με πολύ προσεγμένη γλώσσα, που επικαλείται πάντα πηγές των μυστικών υπηρεσιών. Μάλιστα, όταν  ο  Ελληνοαμερικανός δημοσιογράφος Λάμπρος Παπαντωνίου ρώτησε τον Αμερικανό συντάκτη της Εκθεσης από πού προκύπτουν αυτά, αυτός αρνήθηκε να απαντήσει, λέγοντας ότι δεν θέλει να θέσει σε κίνδυνο τις πηγές που έχει στην περιοχή των Βαλκανίων!!! (20/02/2008, στο παγκόσμιο δίκτυο Ελλήνων www.noiazomai.net)

Η Στρατηγική Αμερικανική Ανάλυση καταλήγει: «Αυτός ο πλούτος των νέων πληροφοριών δείχνει, ότι οι διεθνείς Αρχές στο Κοσσυφοπέδιο, καθώς και οι Αρχές στο Μαυροβούνιο και στην FYROM, είναι ενήμερες, πως η κίνηση ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου έχει ουσιαστικά πολύ μεγαλύτερες και ευρύτερες απαιτήσεις για την ασφάλεια της περιοχής. Και ότι ένας από τους κρυφούς στόχους τους, δεν είναι απλά μόνο η «ελευθερία» της επαρχίας αυτής. Απεναντίας, η αποσχιστική κίνηση για Μεγάλη ή Εθνική Αλβανία, η οποία μπορεί να φθάσει μέχρι τη Νότιο Ήπειρο της Ελλάδας, και η φάση του επεκτατισμού προς τα εκεί, από πλευράς εφοδιασμού, βρίσκεται στο στάδιο της προετοιμασίας για ένοπλη δράση, όταν δοθεί η εντολή»!!!… Και επισημαίνει:

«Έχει αποδειχθεί ότι υπάρχει σύνδεση μεταξύ των Ισλαμιστών jihadist και των πολιτικών/εγκληματικών αλβανικών ομάδων και τους ομολόγους τους στη FYROM. Το Defense and Foreign Affairs έχει λεπτομερή απόδειξη διασύνδεσης, ανάμεσα στα άλλα, των ομάδων αυτών, και της προσφοράς του όπλου, που χρησιμοποιήθηκε, στις 12 Ιανουαρίου 2007, την ρουκέτα εναντίον της Αμερικανικής Πρεσβείας, καθώς και αποδείξεις των δεσμών μεταξύ των Ισλαμιστών σε FYROM και Κοσσυφοπέδιο με τις πακιστανικές ισλαμικές επιχειρήσεις στη Μεγάλη Βρετανία»!!!

Σημειώνεται επίσης στην ίδια αποκαλυπτική αμερικανική έκθεση ότι οι Αλβανοί ηγέτες του Κοσσυφοπεδίου, πρώην μέλη της οργάνωσης (KLA/UCK), που ορισμένοι κατέχουν υψηλές θέσεις, «αφού ισχυροποιήσουν τις θέσεις τους στη FYROM και πιθανόν στο Μαυροβούνιο, αυτές οι επεκτατικές και εξτρεμιστικές δραστηριότητες θα μεταφερθούν μέσα στην Ελλάδα, αλλά και μέσα στην Αλβανία (σ.σ. Βόρειος Ηπειρος), όπως έχει προβλεφθεί!!!».

Η έκθεση για το «Ζήτημα της Τσαμουριάς» της Miranda Vickers, της Βρετανίδας αναλύτριας του International Crisis Group, που συνδέεται με τον Σόρος, η οποία ασχολείται κατ’ εξοχήν με την Αλβανία. Η έκθεσή της του 2007, με τίτλο «The Cham Issue – Where to Now?», έγινε για την Ακαδημία Πολέμου (Defence Academy) του Ηνωμένου Βασιλείου, δηλαδή του Ανώτερου Εκπαιδευτικού Ιδρύματος της Βρετανίας σε θέματα άμυνας. Είναι το ινστιτούτο που είναι υπεύθυνο για τις μεταπτυχιακές σπουδές του τομέα αυτού, με εξειδίκευση στην διαχείριση στρατιωτικών θεμάτων και την τεχνολογική εκπαίδευση των μελών των βρετανικών ενόπλων δυνάμεων. Η έκθεση είναι καταπέλτης για τα ελληνικά συμφέροντα, αν και αφήνει περιθώρια «ειρηνικής διευθέτησης» του ζητήματος εφ’ όσον η Ελλάδα… αποδεχθεί την «ιστορική αλήθεια» και προσέλθει σε διάλογο!…

Τι γίνεται τώρα; Αποκαλυπτική Έκθεση των Βρετανών

Μια πολύ σοβαρή πηγή για το τι γίνεται τώρα και το τι μέλλει γενέσθαι στα βορειοδυτικά σύνορά μας είναι η έκθεση της Miranda Vickers, της Βρετανίδας αναλύτριας του International Crisis Group, η οποία ασχολείται κατ’ εξοχήν με την Αλβανία. Η έκθεσή της του 2007, με τίτλο «The Cham Issue –Where toNow?», έγινε για την Ακαδημία Πολέμου (Defense Academy) του Ηνωμένου Βασιλείου, δηλαδή του Ανώτερου Εκπαιδευτικού Ιδρύματος της Βρετανίας σε θέματα άμυνας. Είναι το ινστιτούτο που είναι υπεύθυνο για τις μεταπτυχιακές σπουδές του τομέα αυτού, με εξειδίκευση στην διαχείριση στρατιωτικών θεμάτων και την τεχνολογική εκπαίδευση των μελών των βρετανικών ενόπλων δυνάμεων.

Η έκθεση, αν και αφήνει περιθώρια εξεύρεσης λύσης εφ’ όσον «οι Έλληνες αποδεχθούν την ιστορική αλήθεια», είναι στα περισσότερα σημεία καταπέλτης για τα ελληνικά συμφέροντα.

Δέχεται, κατ’ αρχάς, ότι υπάρχει «ζήτημα Τσαμουριάς», που δεν μπορεί να αγνοηθεί, και ότι συνδέεται με το θέμα της ελληνικής μειονότητας στην Βόρειο Ήπειρο, και των Αλβανών μεταναστών στην Ελλάδα!!…

«Οι Αλβανοί και κυρίως Μουσουλμάνοι Τσάμηδες από την βορειοδυτική Ελλάδα κλιμακώνουν την εκστρατεία τους για την απόδοση της περιουσίας και των πολιτικών τους δικαιωμάτων στην Ελλάδα. Η ελληνική κυβέρνηση αρνείται να συζητήσει το ζήτημα δημοσίως, ισχυριζόμενη ότι το θέμα των Τσάμηδων δεν υφίσταται. Η αλβανική κυβέρνηση, όμως, δεν μπορεί να αγνοήσει το πρόβλημα λόγω της αυξανόμενης πίεσης από οργανώσεις και συμπαθούντες των Τσάμηδων στο εσωτερικό των μεγάλων πολιτικών κομμάτων της Αλβανίας…

Το ζήτημα των Τσάμηδων συνδέεται πολύ στενά με εκείνο της Ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία και με τον μεγάλο πληθυσμό μη-Τσάμηδων Αλβανών που ζουν στην Ελλάδα. Παρ’ όλο που οι σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας είναι καλές, υπήρξαν εντάσεις αρκετές φορές τα τελευταία χρόνια σχετικά με την μεταχείριση των εθνικών μειονοτήτων και με θέματα εργασίας που αφορούν τις μερικές εκατοντάδες χιλιάδες Αλβανούς μετανάστες στην Ελλάδα».

Η Vickers επισημαίνει εξ αρχής τον κίνδυνο έντασης, μέχρι και εμπλοκής, εξ αιτίας των «Τσάμηδων» στο άμεσο μέλλον.

«Οι Τσάμηδες σύντομα θα εξαντλήσουν κάθε δυνατότητα ειρηνικής λύσης των αιτημάτων τους. Χρειάζεται επειγόντως διάλογος μεταξύ Τιράνων, Αθηνών, εκπροσώπων των Τσάμηδων και διεθνών μεσολαβητών προκειμένου να λυθεί το ζήτημα ώστε να αποφευχθούν περαιτέρω εντάσεις μεταξύ Αλβανίας και Ελλάδας, κάτι που θα έδινε λαβή για παρέμβαση φανατικών».

Ας προσέξουμε όμως το σημείο όπου φαίνεται να επιβεβαιώνει τους φόβους που αναπτύξαμε παραπάνω για το δημογραφικό πρόβλημα της Θεσπρωτίας:

«Πρόσφατα, όμως, λίγοι «θαρραλέοι» Τσάμηδες κατάφεραν να επιστρέψουν στα παληά σπίτια των οικογενειών τους, ακόμα και να προσπαθήσουν να τα ξαναχτίσουν. Το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών πιστεύει ότι ορισμένοι ντόπιοι Έλληνες αστυνομικοί χρηματίζονται από τους Αλβανούς και έτσι κάνουν τα στραβά μάτια όταν κάποιοι Τσάμηδες εγκαθίστανται σιωπηρά στις από καιρό εγκαταλελειμμένες περιουσίες τους. Την ίδια στιγμή, μερικές εκατοντάδες ελληνικές μειονοτικές οικογένειες από την Βόρεια Ήπειρο έχουν εγκατασταθεί σε πόλεις της Ηπείρου όπως οι Φιλιάτες. Αυτό μακροπρόθεσμα θα έχει πολιτικό αντίκτυπο επειδή σταδιακά αλλάζει η δημογραφική ισορροπία στην περιοχή, πράγμα που θα μπορούσε να οδηγήσει σε ανάπτυξη κοινωνικών και οικονομικών εντάσεων».

Αυτά λέει η Βρετανίδα και ο ελληνικός λαός αναρωτιέται : Τι λένε γι’ αυτά οι διπλωμάτες μας;

Ο χάρτης της «Μεγάλης Αλβανίας», σύμφωνα με την Αλβανο-Αμερικανική Ένωση Πολιτών (Albanian-American Civil League).

Οι άμεσες προτεραιότητες, σύμφωνα με την έκθεση, για τους Τσάμηδες παραμένουν : Το δικαίωμα να επιστρέψουν στις περιουσίες τους στην Ελλάδα και να ανακτήσουν τους νόμιμους τίτλους των περιουσιών τους. Το δικαίωμα να αποκτήσουν ελληνική υπηκοότητα, διατηρώντας ταυτόχρονα και την υπηκοότητα της χώρας στην οποία ζουν σήμερα. Και, το δικαίωμα να ζήσουν, να εργασθούν και να ταξιδεύουν ελεύθερα στην Ελλάδα χωρίς να χρειάζονται βίζα. Σύμφωνα με τους περισσότερους Τσάμηδες, τα χρήματα δεν είναι τόσο σημαντικά όσο η υπηκοότητα. “Είμαστε πρόσφυγες για πολύ καιρό. Θέλουμε πίσω την ταυτότητά μας”, ισχυρίζονται.

Σήμερα υπάρχουν τρία κέντρα δραστηριοποίησης των Τσάμηδων: το πολιτικό κόμμα (PJI), το Μορφωτικό Ινστιτούτο της Τσαμουριάς και η Ένωση Τσαμουριάς.

Σε άλλο σημείο η έκθεση μιλάει σχετικά «με την δήμευση της γης που κατείχαν οι Τσάμηδες, και γρήγορα φαίνεται ότι αλληθωρίζει προς την πλευρά τους θεωρώντας υπεύθυνη την ελληνική κυβέρνηση γιατί δεν τους δίνει βίζα να μπουν στην Ελλάδα. Η μετά το 2006 περίοδος, καταλήγει,  βρήκε τους Τσάμηδες με περισσότερη οργή και ανανεωμένη την απόφαση να διεθνοποιήσουν την θέση τους. Στα συμπεράσματα της Βρετανίδας αναλύτριας διατυπώνεται καθαρά ότι η χώρα μας προχώρησε σε μια σειρά στρατιωτικών και διπλωματικών ενεργειών, που μιλούσαν για τον φόβο της εξάπλωσης του παναλβανισμού στα βορειοδυτικά ελληνικά σύνορα.

“Τον Σεπτέμβριο του 2004 οι ελληνικές αρχές ανακοίνωσαν την ενίσχυση των βόρειων στρατιωτικών ζωνών κοντά στα σύνορα με την Αλβανία και τα Σκόπια.Νέες στρατιωτικές μονάδες από τα ανατολικά της χώρας μεταφέρθηκαν κοντά στην μεθόριο με την Αλβανία και μια μονάδα πυραύλων Patriotμετακινήθηκε από την Αθήνα σε μια στρατιωτική βάση της αεροπορίας κοντά στην Θεσσαλονίκη, μαζί με μια νέα μονάδα της πολεμικής αεροπορίας. Ήταν μόνιμες μετακινήσεις που έδωσαν την εντύπωση ότι η Ελλάδα φοβάται μια πιθανή απειλή από τα βόρεια σύνορά της, κάτι ανάλογο με την απειλή εξ ανατολών από την Τουρκία. Αυτή η «οχυρωματική» αντίληψη ενισχύθηκε περισσότερο με έναν γιγαντιαίο δακτύλιο ενισχυμένου στρατιωτικού συρματοπλέγματος με μεταλλικές ακίδες, που υψώθηκε στο κύριο σημείο εισόδου, την Κακαβιά”.

Η κατάληξη είναι εντυπωσιακή και περιττεύουν τα σχόλια. Έχει προηγηθεί η διαπίστωσή της, ότι «το ζήτημα της Τσαμουριάς» αποτελεί «ακρογωνιαίο λίθο στην εθνική ολοκλήρωση της Αλβανίας» (sic)… και ένα από «τα πιο άμεσα εμπόδια… στην οικοδόμηση της ειρήνης και σταθερότητας στα Νότια Βαλκάνια»!

«Τα επόμενα χρόνια θα είναι όλο και πιο δύσκολο για τις κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Αλβανίας, και για τους θεσμούς της Ε.Ε., να συνεχίσουν να αγνοούν το θέμα των Τσάμηδων, το οποίο κινδυνεύει να πέσει σε χέρια εξτρεμιστών στην Αλβανία και αλλού. Υπάρχει ήδη κίνδυνος διάσπασης σε μετριοπαθείς και ριζοσπάστες Τσάμηδες, με τους πρώτους να αποτελούν την μεγάλη πλειοψηφία, αλλά σύντομα οι Τσάμηδες θα έχουν εξαντλήσει όλους τους λογικούς δημοκρατικούς τρόπους για να τραβήξουν την προσοχή στην υπόθεσή τους»…

Εμείς, οι Έλληνες πολίτες, πότε θα εξαντλήσουμε την υπομονή μας και θα πάψουμε «να ανεχόμαστε να μας περιφρονούν και να μας εξυβρίζουν οχυρωμένοι κάτω από τα σκέλια των Αμερικανών» οι Σκοπιανοί και οι Αλβανοί και «εμείς να τους παρακαλάμε και να ζητάμε μεσολάβηση των Αμερικανών, χάνοντας κάθε μέρα όλο και πιο πολύ την αξιοπρέπειά μας και την υπερηφάνειά μας», όπως είπε και ο Μίκης Θεοδωράκης. Ας το καταλάβουμε… «η κολοσσιαία πολεμική μηχανή έχει ήδη μπει μπροστά με στόχο την εξόντωση όλων όσων θεωρεί εχθρούς της». Η σειρά μας έρχεται!!!

Πηγές – Αναφορές

1. Miranda Vickers «The Cham Issue – Where to Now?», January 2007, Conflict Studies Research Centre, Balkan Series, Defence Academy of the United Kingdom
2. Ελευθερίας Μαντά «Οι μουσουλμάνοι Τσάμηδες της Ηπείρου (1923-2000)», Θεσσαλονίκη 2004, εκδ. ΙΜΧΑ
3. Π. Παπαθεοδώρου «Οι μουσουλμάνοι Τσάμηδες: UCK-UCC- Αλβανοί-Τούρκοι-Οι Αλβανοτσάμηδες», εκδ. Πελασγός 2007
4. Γιάννη Σάρρα «Μνήμες της τραγικής περιόδου 1936-1945», Αθήνα 2001, εκδ. Βασιλόπουλος
5. Γιώργου Μαργαρίτη «Ανεπιθύμητοι συμπατριώτες, Αθήνα 2005, εκδ. Βιβλιόραμα
6. Ράμσεϋ Κλαρκ «Το ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια», 2000, εκδ. Προσκήνιο
7. Θεοφάνη Μαλκίδη «Το αλβανικό εθνικό ζήτημα», Ιωάννινα 2006, Εκδόσεις Ιδρύματος Βορειο-Ηπειρωτικών Ερευνών
8. Αλέξανδρου Παπαδόπουλου «Ο αλβανικός εθνικισμός και ο οικουμενικός ελληνισμός», Αθήνα 1994, εκδ. Νέα Σύνορα-Λιβάνη
9. Β. Καρακωστάνογλου – Κ. Κεντρωτή – Ε. Μαντά – Σ. Σφέτα «Το Κόσοβο και οι αλβανικοί πληθυσμοί της Βαλκανικής», Θεσσαλονίκη 2000, εκδ. ΙΜΧΑ
10. Λ. Μπαλτσιώτη «Τσαμουριά: πραγματικότητες και φαντασιώσεις», Αθήνα 2004, Ο Πολίτης (τ.126)
11. Χαρίτωνος Κ. Λάμπρου «Οι Τσάμηδες και η Τσαμουριά», μελέτη του 1949, δημοσίευση στο περιοδικό ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ, τ.19, Ιανουάριος 2005
12. Λάμπρου Παπαντωνίου, «Η Ελλάδα ο νέος στόχος των Αλβανών, σύμφωνα με το Ίδρυμα Στρατηγικών Μελετών “Defense and Foreign Affairs”», 20/02/2008, http://www.noiazomai.net/xaosalbanon.html
13. S.J. Smith «Αχάριστες Γενεές οι Τσάμηδες», Αρχείο της Πανελληνίου Συνομοσπονδίας Εθνικών Αντιστασιακών Οργανώσεων, http://www.paramythia-online.gr/tsamides.htm
14. Γ. Δελαστίκ «Η απειλή της “Μεγάλης Αλβανίας”», ΕΘΝΟΣ ONLINE, 09/03/2008, http://www.ethnos.gr/
15. «Η Αλβανία ως αποσταθεροποιητικός παράγοντας των Βαλκανίων»,Αμυντική Επιθεώρηση, τεύχος 55, Δεκέμβριος 2006, http://strategy-geopolitics.blogspot.com/2007/02/blog-post_23.html
16. Μιχαήλ Τρίτου «Οι προκλήσεις των Τσάμηδων έναντι της Ελλάδας και της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Αλβανίας», ΤΥΠΟΣ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ, 16/02/2003
17. Απ. Π. Παπαθεοδώρου «Σε εγρήγορση η Ελλάδα για το θέμα των Τσάμηδων!», 17/03/2008, http://www.proinoslogos.gr/
18. Χριστιάννας Λούπα «Τσάμηδες και Τσαμουριά», 17/03/2008,http://www.greeknewsonline.com
19. Παρουσίαση του προβλήματος των «Τσάμηδων», www.apodimos.gr
20. Στάθη Καλύβα «Ποιοι ήταν οι Τσάμηδες – Η ιστορία μιας μειονότητας και το βάρος της πολιτικής», Το Βήμα, 04/12/2005
21. Αντ/γου ε.α. Χρ. Αγγελοπούλου, Γενικού Διευθυντού της Ελληνικής Εταιρείας Στρατηγικών Μελετών, «Ο Αλβανικός Μεγαλοϊδεατισμός και το “Ζήτημα των Τσάμηδων”», http://www.elesme.gr/elesmegr/periodika/t25/t25_03.htm
22. «Παίζουν το χαρτί των “Τσάμηδων”!», Πρωϊνός Λόγος, 23/02/2008, http://www.proinoslogos.gr/pn/
23. «”Τσαμουριά” και οι “Τσάμηδες” – Όνειρα και φαντασιώσεις», 28/02/2008, Greek Insight, http://www.greekinsight.com/
24. Σταύρου Τζίμα, Συνέντευξη του Σαλί Μπερίσα: «Το Αλβανικό έκλεισε οριστικά», Καθημερινή, 09/03/2008, http://news.kathimerini.gr/
25. Σπύρου Παπαγεωργίου «Πώς η κυβέρνηση Σημίτη προώθησε την “Μεγάλη Αλβανία”», http://www.e-grammes.gr/2001/04/megali_alvania.htm
26. Ειρήνης Καρανασοπούλου «Μεγάλη Αλβανία στήνουν οι Αμερικανοί», Τα Νέα, 17/10/2005
    
27. Αλ. Στεφανόπουλου-Δέσπ. Συριοπούλου «Η Μεγάλη Αλβανία, η Δαρδανία, η Ιλλυρία, το Ισλάμ, ο UCK και η παραχάραξη της Ιστορίας», Greek American News Agency, 11/03/2008,http://www.greekamericannewsagency.com/
28. Carl Savitch «The CIA and Greater Albania: The Origins of the US Role in the Balkans», 20/03/2008, http://www.serbianna.com/columns/savich/057.shtml
29. Σταύρου Καρκαλέτση «UCC: ένα made in USA ανθελληνικό εργαλείο», http://www.geocities.com/anaxfiles/forum/chameria.html?200818
30. Ελευθερίας Μαντά «Οι μουσουλμάνοι Τσάμηδες της Ηπείρου (1923-2000)», Εισαγωγή Φάνη Μαλκίδη, http://www.patrides.com/juneos/vivliop.htm

*[Πρώτη Δημοσίευση στο HELLENIC NEXUS, τ.25, Απρίλιος 2008]

Το σήμα του UCK μαζί με αγαλματίδιο γυναικείας φιγούρας της προϊστορικής εποχής, χαρακτηριστικό της μεγάλης θεάς. Δεν είναι τυχαίο ότι επί Χότζα έγινε προσπάθεια να θεοποιηθεί η «Αλβανία» και να υποκαταστήσει τις άλλες θρησκείες που είχαν απαγορευθεί. Ο Αλβανός πολιτικός και συγγραφέας Pashko Vasa(1825-1892) είχε διακηρύξει: «Μην κοιτάτε τις εκκλησίες και τα τζαμιά, … η πίστη των Αλβανών είναι η Αλβανικότητα»!

Οι Καλάς απόγονοι των Ελλήνων του Μ. Αλεξάνδρου (κείμενο στα αγγλικά)

Kalash The Lost Children of Alexander the Great

Kalash The Lost Children of Alexander the Great

When the great hero and general, Alexander, who was as great as the god Apollo and Zeus, left his troops here, he asked them to stay here in this land without changing their Hellenic beliefs and traditions, their Hellenic laws and culture until he returned from the battles in the East…”

This is a story that is told not in a village in Greece but on the the mountainsides of the great Hindu Kush. In this remote area of the northwestern region of Pakistan lives a peculiar tribe, the Kalash. The Kalash proclaim with pride that they are the direct descendents of Alexander the Great.

There are many similarities between them and the Hellenes of Alexander the Great’s time. Similarities such as religion, culture, and language reinforce their claims to Hellenic ancestry.

The Kalash are a polytheistic people, meaning that they believe in many gods. The gods that they believe in are the twelve gods of Ancient Greece which makes them the only people who continue this worship!

Kalash The Lost Children of Alexander the Great

Gods such as Zeus, the god of gods, Apollo, the god of the sun, and Aphrodite, the goddess of beauty, are such gods that they pay homage to. Shrines which are found in every Kalash village remind us of the religious sanctuaries we would stumble across in Ancient Greece. They serve as houses of worship where prayers and sacrifices are offered. Oracles who played a major role in acting as mediators and spokespeople between the gods and the mortals still hold a position of importance in the social structure of the Kalash.

Every question or prayer towards the gods is usually followed by a sacrifice of an animal. It is reminiscent of the sacrifices the Hellenes gave to the gods to assure them a victory over the city of Troy.

Religions always possess certain traditions and rituals which are observed by their followers. The Kalash practice a ritual that is celebrated on August 6th. This feast day is named the Day of the Transfiguration. It is the day where the grapes are brought out to the god Dionysus to be blessed and to guarantee them of a plentiful crop.

Kalash The Lost Children of Alexander the Great

This ritual can be traced back to Ancient Greece where it was practiced by the cult of Dionysus who paid their respect to the god of fertility and wine. An active member of the cult of Dionysus was Olympia, mother of Alexander the Great, who is said to have recruited many of her son’s soldiers and who in return practiced it throughout their expedition.

The Kalash also live a lifestyle that can be positively compared to that of the Ancient Greeks. Let us start with the observation of their homes. The Kalash are the only people in the East who make and use accessories such as chairs and stools that cannot be found anywhere else in the surrounding regions!

Their chairs are decorated with drawings such as the ram’s horns which symbolize the horns that decorated Alexander the Great’s helmet. Battle scenes depicting Greek soldiers are also observed. In the recent archaeological discoveries in Vergina, Greek archaeologists found the exact same replicas as the ones the Kalash use in their homes.

As we know, Pakistan is a nation ruled by Islamic law. Under the law of the

Kalash The Lost Children of Alexander the Great

Koran alcohol consumption is prohibited. When we enter the region of the Kalash we encounter fields that are inhabited by grape vines. The Kalash are the only people who produce and consume wine and indulge themselves in feasts such as for the aforementioned feast of Dionysus. Greeks such as Socrates would participate in wine feasts such as we come across in the Symposium.

Their feasts are always followed by songs and dances. The Kalash dance in a cyclical motion and the men usually follow it by loud cries of i-a and i-o which can be traced back to the battle cries let loose by Alexander’s soldiers. There is a saying held by the Pakistanis who state that only the Greeks and the Kalash whistle in such a way.

In 1896 a British explorer by the name of George Robertson visited the Kalash and did a study on them. He concluded that fifty percent of the Kalash’s language derives from Ancient Greek. Such similarities can be found in their gods’ names. Zeus is called Zeo, Aphrodite is called Frodait, the name Dionysus has kept the same pronounciation.

Kalash The Lost Children of Alexander the Great

The Kalash have words such as demos meaning city-state and use the word ‘ela’ as an imperative command meaning come here. There was recently a tablet found in a village of the Kalash whose message was in the form of hieroglyphics. When the code was deciphered the message read, ‘Alexander the Great lives forever’.

In this article we have observed similarities between people of the past, the ancient Greeks and people of the present, the Kalash. Through these similarities the Kalash have justified their claim as descendants of Alexander the Great.

Ancient Greece and the tales of Alexander the Great were once believed to exist only in history books. However as the article insists, these great legacies live on with the Kalash of the mountainous Hindu Kush.

Share this:

♦: Adolf Hitler: Ένας ...δήθεν "ταπεινός υπηρέτης του λαού".

♦: Adolf Hitler: Ένας ταπεινός υπηρέτης του λαού.: 1ο μέρος 2ο μέρος 3ο μέρος

Ο άγνωστος εγκλωβισμός του stealth F-22 και η ήττα της USAF από τα Ελληνικά F-16! (Οκτώβριος 2008)

Τον Οκτώβριο του 2008 στην AFB Nellis στην Νεβάδα των ΗΠΑ, η κορυφαία αεροπορική άσκηση δυτικού κράτους, η περίφημη Red Flag, κατέληξε σε μία πρωτοφανή ήττα για την USAF ή για την ακρίβεια για την 64η Μοίρα Aggressors της USAF (μαχητικά F-16 & F-15) που αναλαμβάνει την προσομοίωση εχθρικών αεροπορικών δυνάμεων έναντι είτε δυνάμεων της USAF είτε συμμαχικών κρατών!



Το θέμα το είχε αποκαλύψει η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ στο τεύχος του Δεκεμβρίου του 2008. Η άσκηση της σειράς που διήρκεσε από τις 18 μέχρι τις 31 Οκτωβρίου 2008, επιφύλασσε στην USAF εξαιρετικά αρνητικά αποτελέσματα έναντι της 343 Μοίρας της Π.Α. με μαχητικά F-16 Block 52+, καθώς στις δύο φάσεις της άσκησης ο λόγος καταρρίψεων ήταν στην αρχική 11:0 υπέρ της Π.Α. και στην δεύτερη 6:3, πάλι υπέρ της Π.Α.

Κάτι ανάλογο (αλλά όχι σε τέτοια έκταση) είχαν πετύχει ένα χρόνο πριν και οι Ινδοί συνάδελφοι της Π.Α. αλλά με τελείως διαφορετικό αεροσκάφος, το Su-30MKI, το οποίο είναι άλλη κατηγορία σε σχέση με το F-16 και ανώτερο και από το F-15 που επίσης χρησιμοποιεί η Μοίρα των Aggressors. Συν το γεγονός ότι στα ινδικά 
Su-30MKI υπηρετούν οι καλύτεροι πιλότοι ενός έθνους με πληθυσμό 1 δισ. ψυχών.

Ελληνικά και ινδικά αεροσκάφη, είχαν όμως ένα κοινό παρανομαστή: Και οι δυο συμμετοχές χρησιμοποιούσαν κάσκες JHMCS (οι Ινδοί πιλότοι την ρωσική έκδοση του JHMCS που είναι και η πρώτη που εμφανίστηκε ποτέ σε μαχητικό). Η κάσκα μπορεί να κατευθύνει τα βλήματα προς το στόχο, εκτός της γωνίας ανίχνευσης της κεφαλής των βλημάτων αέρος-αέρος μικρής ακτίνας δράσης. Απλά κατευθυνονται βάσει της οπτικής θέασης που εξασφαλίζει η κάσκα JHMCS. Δηλαδή "κοιτώ-καταρρίπτω". Για να το πούμε απλά, όπου κοιτάζει ο πιλότος από το κόκπιτ εκεί πάει το βλήμα. 
Τα Ελληνικά μαχητικά ήταν εξοπλισμένα και με το βλήμα αέρος-αέρος, μικρής ακτίνας Iris-T, το οποίο θεωρείται ανώτερο σε όλες τις παραμέτρους από τις διάφορες εκδόσεις του AIM-9, πλην ίσως της έκδοσης “X”. 

Η πρώτη ημέρα έληξε με το εντυπωσιακό 11-0 υπέρ της Π.Α. και η δεύτερη όπου εκτελέστηκαν αποστολές DCA και HVAA (προστασία στόχων υψηλής αξίας) όπου τον ρόλο της προστασίας των είχαν αναλάβει τα τέσσερα F-16 της Π.Α., τα αποτελέσματα ήταν εξίσου εντυπωσιακά έναντι 13 αμερικανικών μαχητικών με 6 καταρρίψεις για τους Έλληνες έναντι 3 Ελληνικών μαχητικών για τους Αμερικανούς πιλότους.

Ήταν η πρώτη φορά που η Μοίρα των Agrressors «έτρωγε ξύλο» σε τέτοια έκταση από συμμαχική Αεροπορία και μάλιστα από το F-16, το οποίο εν πάση περιπτώσει θεωρείται υποδεέστερο από το F-15 που π.χ. χρησιμοποίησε η ιαπωνική Αεροπορία στην ίδια άσκηση.

Σύμφωνα λοιπόν με αξιόπιστες μαρτυρίες στελεχών της Ελληνικής αποστολής, τις τελευταίες ημέρες της Red Flag, τους περίμενε μία έκπληξη: Οι Αμερικανοί εντυπωσιασμένοι από τον συνδυασμό F-16/JHMCS/Iris-T/Έλληνες πιλότοι, θέλησαν να δοκιμάσουν πως το αναμφίβολα κορυφαίο μαχητικό παραγωγής παγκοσμίως σήμερα, το stealth F-22 Raptor, θα ανταποκρινόταν απέναντι στα Ελληνικά F-16.

Σημειώνουμε ότι επίσημα, ουδέποτε έλαβε μέρος το F-22 σε εκείνη την εκπαιδευτική σειρά, αφού ποτέ δεν λαμβάνει μέρος σε Red Flag που συμμετέχουν συμμαχικές Αεροπορίες ακριβώς για να μην υπάρξει διακρίβωση πιθανών «ασθενών» σημείων του.

Το F-22 είχε μετάσχει στην προηγούμενη και στην επόμενη σειρά του Ιανουαρίου του 2009. Εν πάση περιπτώσει η αερομαχία ξεκίνησε. 

Δεν γνωρίζουμε την αναλογία της αερομαχίας, αν ήταν ένα ή περισσότερα F-22 ή ένα ή περισσότερα F-16. Αυτό που μας μεταδίδεται με απόλυτη βεβαιότητα είναι ότι τα Ελληνικά ή το Ελληνικό F-16 που συμμετείχε στην άσκηση πέτυχε εγκλωβισμό σε παραμέτρους βολής του F-22! Όχι κατάρριψη, απλά εγκλωβισμό.

Ο εγκλωβισμός σε παραμέτρους κατάρριψης δεν ήταν δυνατός γιατί η κεφαλή του Iris-T δεν μπόρεσε παρά την χρήση JHMCS να προχωρήσει σε εγκλωβισμό του stealth F-22, από την οπίσθια γωνία του F-22, αλλά αυτό έχει μικρή σημασία, αφού πλέον υπάρχουν όπλα (το ισραηλινό βλήμα Python-5, αλλά πιθανότατα και το AIM-9X) το οποίο έχει δυνατότητες Image IR, δηλάδή «βλέπει» το αντικείμενο δεν ανιχνεύει το υπέρυθρο φάσμα που κρύβει έντεχνα ο stealth σχεδιασμός του F-22.

Με δεδομένο ότι τα στοιχεία είναι άκρως απόρρητα το μόνο που μας μεταφέρθηκε είναι οι συνθήκες του συγκεκριμένου εγκλωβισμού. Σύμφωνα με την μαρτυρία, το 
F-22 εγκλωβίστηκε στην «Ώρα 6» κατά την αεροπορική ορολογία, δηλαδή όταν το Ελληνικό F-16 που πετούσε πίσω και αρκετά χαμηλότερα από αυτό κατάφερε να κάνει πρόσκτηση στο στόχο σε επίπεδο «επάνω-μπροστά».
Ο εγκλωβισμός του στόχου σε παραμέτρους βολής, συνεχίστηκε μέχρι την «‘Ωρα 10», δηλαδή πλάγια-επάνω-μπροστά, ενώ το αμερικανικό μαχητικό προσπαθούσε να ξεφύγει από την στοχοποίηση του Ελληνικού μαχητικού.

Είναι σαφές δηλαδή ότι με εξαίρεση το εμπρόσθιο τόξο το F-22 «έχει θέμα» στην πίσω πλευρά (τα καινούρια ρωσικά βλήματα δίνουν 100% αποτελεσμα κατάρριψης), παρά την εξαιρετική δουλειά που έχουν κάνει σε ότι αφορά την απόκρυψη του θερμικού ίχνους οι τεχνικοί της Lockheed Martin.

Σε ότι αφορά την συνέχεια, μας περιγράφεται μια εξαιρετικά «παγερή» ατμόσφαιρα από την πλευρά των Αμερικανών πιλότων και ιθυνόντων κατά την προσγείωση των αεροσκαφών. «Με το ζόρι μας έδωσαν το χέρι» δηλώνει μέλος της αποστολής. 

Πέρα από τα αποτελέσματα και τα συμπεράσματα της αερομαχίας αυτής, που θα τα αναλύσουμε σε μελλοντικό σημείωμα στην ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ, θέλουμε να καταλήξουμε αλλού: Με τέτοιους πιλότους και τέτοιο αεροπορικό υλικό δεν νιώθουμε ότι κινδυνεύουμε! Τις δύσκολες στιγμές, όταν τον λόγο έχουν τα όπλα, και όταν η αεροπορική υπεροχή κρίνει τον πόλεμο σήμερα, η Π.Α. κρίνει τα δεδομένα.

Ποίημα για την Αγάπη, του Ράινερ Μαρία Ρίλκε*

Σβήσε τα μάτια μου - μπορώ να σε κοιτάζω,

τ' αυτιά μου σφράγισε τα, να σ’ ακούω μπορώ.

Χωρίς τα πόδια μου μπορώ να 'ρθω σ’ εσένα,

και δίχως στόμα, θα μπορώ να σε παρακαλώ.

Κόψε τα χέρια μου, θα σε σφιχταγκαλιάζω,

σαν να ήταν χέρια, όμοια καλά, με την καρδιά.

Σταμάτησέ μου την καρδιά 

και θα καρδιοχτυπώ με το κεφάλι.

Κι αν κάμεις το κεφάλι μου σύντριμμα, στάχτη,

εγώ μέσα στο αίμα μου θα σ' έχω πάλι!

*Ο Ράινερ Μαρία Ρίλκε (Rainer Maria Rilke, 4 Δεκεμβρίου 1875 - 29 Δεκεμβρίου 1926) ήταν λυρικός ποιητής και πεζογράφος του 20ού αιώνα. Οι εικόνες του εστιάζονται στη δυσκολία της κοινωνίας σε μια εποχή δυσπιστίας, μοναξιάς, και βαθιάς ανησυχίας - θέματα που τον τοποθετούν ως ποιητή μεταξύ της παραδοσιακής και νεότερης ποίησης. Τα δύο διασημότερα έργα του είναι τα Σονέτα στον Ορφέα και οι Ελεγείες του Ντουίνο. Έγραψε επίσης περισσότερα από 400 ποιήματα στα γαλλικά, που τα αφιέρωσε στην πατρίδα επιλογής του, το καντόνι Βαλέ (Valais) στην Ελβετία.