Το ξεπούλημα της Ελλάδας στην Ε.Ε. και οι πλατείες

                      Του ΤΑΚΗ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

Ενώ η χώρα 
είναι στα πρόθυρα να ανακηρυχθεί και επίσημα προτεκτοράτο της υπερεθνικής ελίτ 
(δηλαδή της πολιτικής και οικονομικής ελίτ των ΗΠΑ και Ε.Ε.), η παραπέρα 
συνέχιση του δανεισμού μας... για να ξεπληρώνουμε τα παλιά δάνεια εξαρτάται 
τώρα από το ξεπούλημα κάθε κοινωνικού πλούτου (λιμάνια, αεροδρόμια, τρένα, 
ηλεκτρικό, νερό κ.λπ.) στις ίδιες ελίτ -και ό,τι ξεροκόμματο αρπάξει και η 
ντόπια οικονομική ελίτ. 
Για το 
ξεπούλημα αυτό, που ακόμη και οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» περιγράφουν ως «απώλεια, 
όχι μόνο της κυριαρχίας, αλλά και της αξιοπρέπειας της χώρας», είναι άμεσα 
συνυπεύθυνα τα κόμματα εξουσίας, που συναίνεσαν στην «αξιοποίηση» αντί πινακίου 
φακής του κοινωνικού μας πλούτου, που θα έχει καταστροφικές συνέπειες στο 
μέλλον. 
Εμμεσα, 
όμως, συνυπεύθυνα είναι και τα κόμματα της «Αριστεράς» και «Οικολογίας», καθώς 
και η πνευματική και πολιτιστική ελίτ, που δεν θέτουν θέμα άμεσης και 
μονομερούς εξόδου από την Ε.Ε. (και όχι απλά από το ευρώ, που θα ήταν 
καταστροφική λύση), αλλά αποπροσανατολίζουν το λαό στο να «δέρνει το σαμάρι» 
-δηλαδή τους επαγγελματίες πολιτικούς για τη διαφθορά τους κ.λπ., που δεν 
αποτελούν, βέβαια, την απώτερη αιτία της κρίσης, αφού είναι απλά εκτελεστικά 
όργανα των ελίτ. Ετσι, σύσσωμη η Αριστερά, από τον ΣΥΡΙΖΑ μέχρι, πιο αριστερά, 
την ΑΝΤΑΡΣΥΑ (που μιλά για ρήξη και καπιταλιστική αποδέσμευση από την Ε.Ε.... 
σε τρία τέρμινα), καθώς και την πατριωτική Αριστερά του Μίκη (που μιλά για 
προστατευτισμό... μέσα στην Ε.Ε.!) αντιμετωπίζουν ως ταμπού το θέμα της εξόδου 
από την Ε.Ε. και ασχολούνται με το... Λογιστικό Ελεγχο του Χρέους (μήπως 
«κουρέψουμε» κάποιο τμήμα του!), ενώ κάποιοι παπαγαλίζουν τη συστημική γραμμή 
ότι η επιστροφή στη δραχμή οδηγεί στην καταστροφή, «ξεχνώντας» ν' αναφέρουν ότι 
αυτό ισχύει μόνο αν η έξοδος από την Ε.Ε. δεν συνοδεύεται από σειρά άλλων 
μέτρων και τη δημιουργία των προϋποθέσεων για ένα εντελώς διαφορετικό 
οικονομικό μοντέλο. Δηλαδή ένα μοντέλο, που θα μας απαλλάξει διά παντός από τη 
χρεοκοπία και την εξάρτηση μέσα από μια αυτοδύναμη (όχι αυτάρκη) οικονομία, 
πιθανώς σε μια συνομοσπονδία αυτοδύναμων οικονομιών του ευρωπαϊκού «Νότου».1 
Τέλος, το ΚΚΕ βλέπει μεν σωστά ότι χωρίς την έξοδο από την Ε.Ε. δεν είναι 
δυνατή η ελεγχόμενη από το λαό οικονομία, αλλά ανάγει το θέμα στην κατάκτηση 
της Λαϊκής Εξουσίας, δηλαδή όταν και εάν δημιουργηθούν επαναστατικές συνθήκες! 
Και, φυσικά, η αντιεξουσιαστική «Αριστερά» περί άλλα τυρβάζει... 
Η οικονομική 
αυτοδυναμία σήμερα είναι, επομένως, όχι μόνο επιθυμητή ως προϋπόθεση της 
οικονομικής δημοκρατίας, αλλά και εφικτή. Η αυτοδυναμία αυτή δεν σημαίνει, 
βέβαια, «κλείσιμο των συνόρων», όπως διαστρεβλώνουν πολλοί τη διαδικασία αυτή, 
αλλά ανάκτηση του κοινωνικού ελέγχου στην οικονομία, που σήμερα είναι αδύνατος 
με ανοικτές και απελευθερωμένες αγορές. Στην πραγματικότητα, η οικονομική 
αυτοδυναμία αποτελεί τη μόνη λύση για διέξοδο, όχι μόνο από την τωρινή βαθιά 
κρίση, αλλά και από τη μακροπρόθεσμη κρίση, στην οποία οδηγούν η 
παγκοσμιοποίηση και η συνακόλουθη οικολογική καταστροφή, καθώς και η συναφής 
κερδοσκοπία, που μόλις ανακοινώθηκε πως θα διπλασιάσει τις τιμές τροφίμων μέχρι 
το 2030! Οι αυτοδύναμες οικονομίες αποτελούν σήμερα όχι μόνο τη μόνη απάντηση 
στη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, αλλά και θεμελιακά στοιχεία ενός νέου 
διεθνισμού, ο οποίος υιοθετεί μεν τις βασικές αρχές του παραδοσιακού διεθνισμού 
της Αριστεράς, αλλά και τον υπερβαίνει, διότι θεμελιώνεται σε μια 
διεθνοποιημένη οικονομία, που δεν καθορίζεται ούτε από την καπιταλιστική 
οικονομία της αγοράς ούτε από το κεντρικό Πλάνο, αλλά από την Οικονομική 
Δημοκρατία, δηλαδή τις αυτο-καθοριζόμενες (μέσω των συνελεύσεων των πολιτών) 
οικονομίες. 
Στο μεταξύ, 
ένα πρωτόγνωρο είδος ειρηνικής εξέγερσης ξεκίνησε στις πλατείες της Ισπανίας 
και της Ελλάδας, που δυνητικά έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία από τις εξεγέρσεις 
στις αραβικές χώρες, εφ' όσον στρέφεται, έστω έμμεσα προς το παρόν, κατά της 
ίδιας της υπερεθνικής ελίτ και όχι ενάντια σε εύκολα αναλώσιμους τυράννους 
τύπου Μουμπάρακ και Μπεν Αλι. Ο αυθόρμητος και αμεσοδημοκρατικός χαρακτήρας των 
εξεγέρσεων αυτών είναι η δύναμή τους, αλλά και η πιθανή πηγή αδυναμίας τους. 
Είναι η δύναμή τους, γιατί σε αυτές μετέχουν οι πολίτες ως πολίτες και όχι σαν 
κομματικά ή γραφειοκρατικά στελέχη συνδικάτων κ.λπ. Αλλά είναι και η πηγή 
αδυναμίας τους γιατί, αν δεν υιοθετήσουν στόχους και στρατηγική με βάση κάποιο 
πολιτικό πρόταγμα, που θα έχει μια στοιχειώδη ανάλυση των συστημικών αιτίων της 
κρίσης και των τρόπων για την υπέρβασή της, εύκολα τα μη συνειδητοποιημένα 
στοιχεία τους θα ενσωματωθούν πάλι στο σύστημα, ενώ τα πιο ριζοσπαστικά θα 
συντριβούν από τη χουντική βία. 
* Η πλήρης 
εκδοχή του άρθρου και υποσημειώσεις δημοσιεύονται εδώ: 
http://www.inclusivedemocracy.org/fotopoulos/ 
1. «Η 
Λατινοαμερικανοποίηση του ευρωπαϊκού "Νότου"», Περιεκτική Δημοκρατία, 
τεύχος 22 (Καλοκαίρι - Φθινόπωρο 2010).

Βόμβα με ΑΟΖ - Γίνεται νόμος του κράτους με προτροπή ΗΠΑ!

04-06-2011 19:20:16

Ένα ολόκληρο γεωστρατηγικό-οικονομικό παίγνιο στο οποίο είναι σαφές ότι οι ΗΠΑ έχουν παίξει καθοριστικό ρόλο – θετικό αυτή την φορά για την Ελλάδα – κρύβεται πίσω από το νέο νομοσχέδιο που προβλέπει την σύσταση του κρατικού φορέα υδρογονανθράκων και την αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου για τις έρευνες πετρελαίου και φυσικού αερίου, με το οποία θεσμοθετείται πλέον επίσημα η έννοια της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης!Όπως αναφέρουν ασφαλείς πηγές του defencenet.gr, ενώ η κυβέρνηση, τόσο δια του πρωθυπουργού, Γ.Παπανδρέου, όσο και του υπουργείου Εξωτερικών μεταθέτουν αόριστα στο μέλλον την οριοθέτηση Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), στο νομοσχέδιο που πρόκειται να αντικαταστήσει (όταν ως νόμος ψηφιστεί από την Βουλή) το νόμο 2289/1995, η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη είναι μία πραγματικότητα! Μάλιστα η ισχύς της αναφέρεται σαφώς σε συγκεκριμένα άρθρα και αντικαθιστά την αναφερόμενη στο σημερινό νόμο «θαλάσσια οικονομική ζώνη» μια αόριστη έννοια. Ολόκληρο το καθεστώς αδειοδότησης του νέου νόμου θα βασίζεται στην έννοια του καθορισμού της ΑΟΖ, η οποία πλέον για πρώτη φορά θα αποκτήσει τα χαρακτηριστικά νόμου για το ελληνικό κράτος. Εδώ βέβαια υπάρχει μια σειρά ερωτηματικών, όπως ποια είναι τα όρια της ελληνικής ΑΟΖ μέσα στα οποία θα δίνονται οι άδειες για την έρευνα και αξιοποίηση των κοιτασμάτων. Φαίνεται ότι στο σημείο αυτό θα παιχθεί το παιχνίδι, αφού βάσει των όσων διεθνώς ισχύουν η ελληνική ΑΟΖ με την ύπαρξη της Μεγίστης συναντά την ΑΟΖ της Κύπρου. Γι’αυτό δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, πλην των αντιρρήσεων βεβαίως της Άγκυρας.  Στη νέα ΑΜΥΝΤΙΚΗ ΒΙΒΛΟ 2011-2012 που κυκλοφορεί την ερχόμενη εβδομάδα σε όλη την Ελλάδα θα βρείτε μια σπάνια ανάλυση-έρευνα για τον αγώνα κυριαρχίας Ελλάδος και Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο με έπαθλο ακριβώς αυτά τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Αλλά εδώ υπάρχουν κάποιοι παράμετροι που όσο περνάει ο καιρός γίνονται πιο ευδιάκριτοι: Απόλυτα έγκυρες πηγές αναφέρουν στο defencenet.gr, ότι καθοριστικό ρόλο στην κατάρτιση του νομοσχεδίου, ας πούμε έδωσαν το know-how, έπαιξαν στελέχη αμερικανικών εταιρειών του είδους που επέμειναν να υπάρχει ο όρος Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη προκειμένου να υπάρχει η νομιμοποίηση εκείνη που θα επιτρέψει στις αμερικανικές εταιρείες να προχωρήσουν στην απρόσκοπτη έρευνα και εν συνεχεία στον εντοπισμό των κοιτασμάτων. Τυπική διαδικασία, ήδη γνωρίζουν που ακριβώς υπάρχουν και με προσέγγιση 70% την ποσότητα που περιέχουν τα κοιτάσματα αυτά. Ουσιαστικά τα επόμενα δύο χρόνια θα δούμε στην Ανατολική Μεσόγειο εντός της ελληνικής ΑΟΖ αυτό που βλέπουμε τώρα με την κυπριακή: Αμερικανικές εταιρείες να παίρνουν άδειες ερευνών και εκμετάλλευσης, να εντοπίζουν κοιτάσματα φυσικού αερίου ή και πετρελαίου, την Άγκυρα να απειλεί με πόλεμο, όπως απειλεί και την Κύπρο και να «βρίσκεται απέναντι από τις ΗΠΑ» για άλλη μια φορά τα τελευταία χρόνια μετά το 2003. Μπορεί το θέμα της εισαγωγής του όρου της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης να είναι το πλέον σημαντικό από πολιτικής άποψης, αλλά «ο διάβολος κρύβεται στα ψιλά γράμματα». Έτσι στο νέο νόμο: Οι θαλάσσιες εκτάσεις  που θα παραχωρηθούν ισοδυναμούν με το 1/6 περίπου της έκτασης της Ελλάδας και φτάνουν σε πρώτη φάση τα 20.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα (αντί 1.500 τ.χλμ.), ενώ οι χερσαίες διπλασιάζονται από τα 750 τ.χλμ. στα 1.500 τ.χλμ (στο 1,1% της χερσαίας έκτασης της Ελλάδας! Τα όρια αυτά δεν ισχύουν για την περίπτωση εκτέλεσης σεισμικών ή άλλων γεωφυσικών και γεωλογικών μεθόδων ερευνών μη αποκλειστικής χρήσης που είναι πολύ μεγαλύτερα. Αυξάνεται επίσης κατά ένα χρόνο η περίοδος των ερευνών, που θα φτάνει πλέον μέχρι τα 7 χρόνια για τις έρευνες σε χερσαίες περιοχές και τα 8 χρόνια στις θαλάσσιες. Η άδεια αναζήτησης έχει ισχύ έως 18 μήνες, αλλά μπορεί να επεκταθεί. Στο στάδιο της εκμετάλλευσης, που ορίζεται σε 25 έτη, προβλέπεται η δυνατότητα παράτασης έως και δύο πενταετίες ώστε να επιτυγχάνεται η μέγιστη δυνατή αξιοποίηση των εναπομεινάντων αποθεμάτων υδρογονανθράκων. Δηλαδή μέχρι 35 χρόνια οι ξένες εταιρείες θα έχουν το δικαίωμα να αντλούν τα ελληνικά αποθέματα φυσικού αερίου και πετρελαίου! Η φορολογική επιβάρυνση επί των καθαρών κερδών για τον ανάδοχο που θα επιλεγεί μειώνεται στο μισό (στο 20% από 40%), ενώ προβλέπεται και φόρος 5%, ο οποίος θα καταβάλλεται υπέρ της τοπικής αυτοδιοίκηση.  Θα ισχύσει το σύστημα της «ανοιχτής πόρτας» (open door). Οι περιοχές που εντάσσονται στο σύστημα «ανοιχτής πόρτας» είναι διαθέσιμες σε μόνιμη βάση και μπορούν, ανά πάσα στιγμή, να αποτελέσουν αντικείμενο διαπραγμάτευσης και χορήγησης άδειας για έρευνα και εκμετάλλευση. Υιοθετείται για πρώτη φορά η μέθοδος των «σεισμικών ερευνών μη αποκλειστικών δεδομένων» (non-exclusive seismic surveys). Εταιρείες ερευνών αναλαμβάνουν να κάνουν έρευνες σε συγκεκριμένες περιοχές, ενώ τα δεδομένα που προκύπτουν πωλούνται ως πακέτα πληροφοριών. Το Δημόσιο συμμετέχει στα κέρδη από τα έσοδα διανομής των ερευνητικών δεδομένων από τον αδειούχο. Εδώ υπάρχει ζήτημα: Ποιος θα ελέγξει την διακίνηση αυτών των πληροφοριών; Την αρμοδιότητα για την παραχώρηση των δικαιωμάτων έρευνας και εκμετάλλευσης για λογαριασμό του Δημοσίου έχει ο νέος φορέας Ελληνική Διαχειριστική Εταιρεία Υδρογονανθράκων-ΕΔΕΥ. Στο νέο φορέα περιέρχονται όλα τα νέα αλλά και τα παλαιά αρχεία και τα στοιχεία που αποκτήθηκαν στο παρελθόν για λογαριασμό του Δημοσίου. Τα στοιχεία αυτά είναι εμπιστευτικά και επιτρέπεται η δημοσιοποίησή τους σε ειδικές περιπτώσεις. Ο νέος φορέας (ΕΔΕΥ Α.Ε.) «παραχωρεί για λογαριασμό του Δημοσίου το δικαίωμα έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων είτε έπειτα από διακήρυξη είτε έπειτα από αίτηση ενδιαφερομένου για περιοχή η οποία δεν περιλαμβάνεται στη διακήρυξη, είτε με ανοιχτή πρόσκληση (open door) για εκδήλωση ενδιαφέροντος, όταν η περιοχή για την οποία ζητείται η παραχώρηση είναι διαθέσιμη σε μόνιμη βάση. Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

"Η πρόθεση επιμήκυνσης της αποπληρωμής του χρέους θα συνοδευτεί από παραίτηση της Ελλάδας σε πολλούς τομείς, λέει ο πρώην «οικονομικός δολοφόνος» Τζον Πέρκινς

Τζον Πέρκινς: "Σας πτωχεύουν για να μην σας σκοτώσουν"...

04-06-2011 20:04:33

"Η πρόθεση επιμήκυνσης της αποπληρωμής του χρέους θα συνοδευτεί από παραίτηση της Ελλάδας σε πολλούς τομείς, λέει ο πρώην «οικονομικός δολοφόνος» Τζον Πέρκινς Σε περίπτωση που οι ηγέτες αρνούνταν να ενδώσουν, αντιμετώπιζαν απόπειρες δολοφονίας ή πραξικοπήματα, ένα σχέδιο που είδαμε να επαναλαμβάνεται εδώ και δεκαετίες στη Λατινική Αμερική από τη δεκαετία του '50 και έπειτα" . Για το παιχνίδι των CDS (ασφάλιστρα κινδύνου από πτώχευση) και πολλά άλλα ενδιαφέροντα μιλάει ο Τζον Πέρκινς στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ.  Υπήρξε «οικονομικός δολοφόνος». Προσέγγιζε αρχηγούς κρατών που ήθελαν να εφαρμόσουν κοινωνικές πολιτικές, χρησιμοποιώντας τον πλούτο των χωρών τους προς όφελος των πολιτών. Θέλοντας να ακυρώσει τις προθέσεις τους, προς όφελος των αμερικανικών τραπεζικών οργάνων και των πολυεθνικών εταιρειών, της «εταιρειοκρατίας», όπως τη χαρακτηρίζει, είτε τους δωροδοκούσε είτε τους προειδοποιούσε για συνέπειες.   Η πρόθεση επιμήκυνσης της αποπληρωμής του χρέους θα συνοδευτεί από παραίτηση της Ελλάδας σε πολλούς τομείς, λέει ο πρώην «οικονομικός δολοφόνος» Τζον Πέρκινς Σε περίπτωση που οι ηγέτες αρνούνταν να ενδώσουν, αντιμετώπιζαν απόπειρες δολοφονίας ή πραξικοπήματα, ένα σχέδιο που είδαμε να επαναλαμβάνεται εδώ και δεκαετίες στη Λατινική Αμερική από τη δεκαετία του '50 και έπειτα. Μεταμελημένος και αναστατωμένος από την εχθρότητα μεγάλου μέρους της παγκόσμιας κοινότητας κατά των ΗΠΑ, όπως δηλώνει, τα τελευταία χρόνια αποφάσισε να μιλήσει δημόσια για τον μηχανισμό τον οποίο υπηρέτησε. Ο Τζον Πέρκινς, στη συνέντευξη που ακολουθεί, δηλώνει πως «δεν υπάρχει αμφιβολία» ότι η Ελλάδα έχει πέσει θύμα των «οικονομικών δολοφόνων», με απώτερο στόχο «τη θέσπιση ενός παγκόσμιου κεντρικού τραπεζικού συστήματος» και ενός «παγκόσμιου νομίσματος». Κατά τον Πέρκινς, η επίθεση στη Λιβύη έχει τους ίδιους στόχους μιας και «τα άτομα που υποστηρίζουμε στη Λιβύη, υποσχέθηκαν να δημιουργήσουν μια Κεντρική Τράπεζα που θα συνεργαστεί με τις κεντρικές τράπεζες των ΗΠΑ και της Ε.Ε. διατηρώντας το δολάριο ως νόμισμα συναλλαγής πετρελαίου». * Κύριε Πέρκινς, έχει η περίπτωση της Ελλάδας ομοιότητες με τη δράση των οικονομικών δολοφόνων; **Η Ελλάδα χτυπήθηκε από οικονομικούς δολοφόνους, δεν υπάρχει αμφιβολία. Ξεκίνησε με την Ισλανδία πριν από δύο χρόνια και έφτασε σε εσάς, στην Ιρλανδία και άλλες χώρες. Εκμεταλλεύτηκαν την κατάσταση της Ελλάδας, τέθηκε σε μια κατάσταση με υπέρογκο χρέος και η οικονομία της βρίσκεται σε τέλμα. Η όλη συζήτηση γίνεται για την επαναχρηματοδότηση του χρέους. Η Ελλάδα θα παραιτηθεί Η πρόθεση για επιμήκυνση της αποπληρωμής του χρέους θα συνοδευτεί από παραίτηση της Ελλάδας σε πολλούς τομείς. Είναι μια συνηθισμένη τεχνική των οικονομικών δολοφόνων ώστε να φέρουν μια χώρα στα χέρια της «εταιρειοκρατίας». Δεν έχω αμφιβολία ότι θα υπήρξαν παρασκηνιακές προσπάθειες να επιτευχθούν συμφωνίες μεταξύ Ελλήνων πολιτικών, επιχειρηματιών και της τραπεζικής κοινότητας, δοσοληψίες ή και απειλές. Και όπως είδαμε με την υπόθεση Στρος-Καν, στείλανε ένα πολύ ισχυρό μήνυμα στην Ελλάδα, την Ισλανδία, την Ιρλανδία και σε όσους ηγέτες σκέφτονται να σταθούν απέναντι στην «εταιρειοκρατία». **Δεν είναι ξεκάθαρο σε πολύ κόσμο το πώς λειτουργεί αυτός ο μηχανισμός. Θεωρητικά έχουμε ένα δυτικό πολιτικό και τραπεζικό σύστημα, αλλά και διάφορα φόρα όπου οι ηγέτες αυτού συνευρίσκονται συζητώντας. Είναι αυτή μία ενδοδυτική ή ενδοτραπεζική υπόγεια σύγκρουση ή κάτι άλλο; * Ο κόσμος αλλάζει πολύ γρήγορα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι ΗΠΑ χάνουν τη δύναμή τους. Η δύναμη όλο και περισσότερο υπεισέρχεται στις μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες. Για να διατηρήσουν τη δύναμή τους, είτε στην Ευρώπη, τις ΗΠΑ, τη Μ. Ανατολή ή την Κίνα, βασίζονται σε ένα παγκόσμιο κεντρικό τραπεζικό σύστημα και ένα σταθερό νόμισμα που θα χρησιμοποιείται παγκοσμίως, ώστε να το πετύχουν. Την ίδια στιγμή, υπάρχει τρομερή πίεση για αλλαγή. Στη Λατ. Αμερική, την τελευταία δεκαετία έχουν εκλεγεί 10 πρόεδροι που σε διαφορετικούς βαθμούς αντιστέκονται στην «εταιρειοκρατία», και σε χώρες όπου στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου ελέγχονταν από στυγνούς δικτάτορες, βοηθούμενοι από τη CIA. Επίσης, η Μ. Ανατολή εκρήγνυται και η Κίνα δυναμώνει. Οπότε υπάρχει μεγάλη αντίσταση παγκοσμίως. Και λόγω αυτού, το status quo, το κατεστημένο, πεισμώνει, στυλώνει τα πόδια του. Οπότε αυτή τη στιγμή η «εταιρειοκρατία» κάνει τα πάντα να υπονομεύσει οποιαδήποτε χώρα θα μπορούσε να την απειλήσει και συγχρόνως να θεσπίσει ένα παγκόσμιο νόμισμα, το δολάριο, σίγουρα βλέπουμε μια αποδυνάμωση του ευρώ ως αποτέλεσμα, και επίσης να θεσπίσει ένα παγκόσμιο κεντρικό τραπεζικό σύστημα. * Οπότε θα λέγατε ότι αυτή η εξέλιξη αποτελεί τα πρώτα δείγματα ενός είδους φασισμού; * Είναι ένας όρος, αλλά ο κίνδυνος εδώ είναι ότι συνδέουμε τον φασισμό με τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι. Στις ΗΠΑ έχουμε μια δυσκολία στη χρήση του όρου κομμουνισμός ή σοσιαλισμός επειδή είναι συνδεδεμένος με τον Στάλιν. Η Ευρώπη δεν έχει την ίδια παράδοση. Αλλά σίγουρα οι πολυεθνικές κυβερνούν. Δεν είναι απλώς μια συνεργασία κυβερνήσεων και εταιρειών. Σήμερα οι πολυεθνικές εταιρείες ελέγχουν τον κόσμο. Λίγο παλαιότερα, θρησκευτικές οργανώσεις είχαν αυτή τη δύναμη, αργότερα τη σκυτάλη πήραν κυβερνήσεις, και κάποιες ήταν φασιστικές, κάποιες δημοκρατικές, άλλες δικτατορικές, οι οποίες ανταγωνίζονταν για τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και τις αγορές. Αλλά σήμερα, οι κυβερνήσεις αντικαταστάθηκαν από τις εταιρείες, οι οποίες εξαγοράζουν τους πολιτικούς. Κανείς δεν μπορεί να εκλεγεί σε σημαντικό πολιτικό πόστο στις ΗΠΑ χωρίς τη χρηματοδότησή τους. Ελέγχουν τα κυρίαρχα ΜΜΕ, και στην πραγματικότητα παίρνουν τις αποφάσεις. Εάν κάποιος τους στέκεται εμπόδιο, τον καταστρέφουν με διάφορους τρόπους. **Παραφράζοντας, λοιπόν, λέτε ότι έχουμε μια παρακμή της Δημοκρατίας. * Υπάρχει μια τέτοια προσπάθεια. Από την άλλη, η Δημοκρατία δυναμώνει στη Λατ. Αμερική και κατά τη γνώμη μου υπάρχει αυτή τη στιγμή μια λαϊκή προσπάθεια εκδημοκρατισμού στη Μ. Ανατολή, η οποία βρίσκει μεγάλες αντιστάσεις. Ακόμη και στις ΗΠΑ βλέπουμε κόσμο να αντιδρά στις οικονομικές αλλαγές και κινήματα που προσπαθούν να επαναθεσπίσουν τη Δημοκρατία. Η «εταιρειοκρατία», λοιπόν, έχει μεγάλες δυσκολίες να διατηρήσει τη δύναμή της ή να αποκτήσει περισσότερη. Υπάρχουν λοιπόν πολλά κινήματα και αντικινήματα παγκοσμίως. Κάντε ό,τι το Εκουαδόρ * Υπάρχει συζήτηση στην Ελλάδα για τη σύσταση Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου ώστε να ελεγχθεί πόσο από το χρέος είναι απεχθές, στα πρότυπα αυτού που θέσπισε ο Ραφαέλ Κορέα στο Εκουαδόρ. Ποια είναι η γνώμη σας; * Συμφωνώ απολύτως με τη θέσπιση αυτού. Και βλέπουμε την Ισλανδία να αντιστέκεται σθεναρά, η οποία έπειτα από δημοψήφισμα αρνήθηκε να πληρώσει το χρέος της. Ο Ραφαέλ Κορέα, τον οποίο σέβομαι πολύ ως ηγέτη, είναι μεγάλο πρόβλημα για τις ΗΠΑ διότι είναι καπιταλιστής, έχει διδακτορικό οικονομίας από αμερικανικό πανεπιστήμιο, είναι πολύ δύσκολο για μας να τον αποκαλέσουμε κομμουνιστή. Το χρέος του Ισημερινού δημιουργήθηκε από υποστηριζόμενους από τη CIA δικτάτορες τη δεκαετία του '70. Το χρέος είναι του ΔΝΤ, της Παγκόσμιας Τράπεζας, των δικτατόρων, αλλά όχι του λαού του Ισημερινού. Οπότε ο Κορέα αντιστέκεται σθεναρά, και φυσικά πριν από έναν χρόνο η CIA προσπάθησε να τον ανατρέψει ανεπιτυχώς. Το ίδιο έγινε στην Ονδούρα με τον πρόεδρο Σελάγια, ο οποίος προσπάθησε να κάνει κάτι παρόμοιο, αλλά ανατράπηκε. Οι λαοί πρέπει να στηρίξουν ηγέτες που θα αντισταθούν και που θα αναπτύξουν συμμαχίες με χώρες που βρίσκονται σε παρόμοια προβλήματα. Εάν η Ελλάδα ενεργήσει μόνη, θα αντιμετωπίσει μεγάλες δυσκολίες. Αλλά εάν συμμαχήσει με την Ιρλανδία, την Ισλανδία, τη Βενεζουέλα, το Εκουαδόρ, την Αργεντινή, χώρες της Λατ. Αμερικής και της Αφρικής, θα ενισχύσει τη θέση της. * Πώς κρίνετε την υπόθεση της σύλληψης του Ντομινίκ Στρος-Καν; * Δεν έχω εσωτερική πληροφόρηση, αλλά γνωρίζω ότι η ζωή του καταστράφηκε. Πιθανότατα δεν θα μπορέσει να κατέβει στις προσεχείς γαλλικές προεδρικές εκλογές. Δεν ξέρουμε την αλήθεια για το κατά πόσον είναι ένοχος ή όχι, δεν έγινε δίκη. Γνωρίζω όμως ότι καταδεικνύει πόσο εύκολο είναι να καταστρέψεις έναν δημόσιο αξιωματούχο. Οπως έχω γράψει στα βιβλία μου, άτομα όπως ο πρόεδρος των ΗΠΑ, αλλά και όλοι οι σημαντικοί πολιτικοί ανά τον κόσμο, είναι εξαιρετικά ευάλωτοι. Με σφαίρα ή με... Μόνικα Παλαιότερα, τον καιρό του Τζον Κένεντι για παράδειγμα, έπρεπε να πυροβολήσεις έναν πρόεδρο για να τον δολοφονήσεις. Ολοι ήξεραν ότι ο Κένεντι είχε εξωσυζυγικές ερωτικές σχέσεις, αλλά ήταν αποδεκτό, οπότε έπρεπε να τον ρίξουν με μια σφαίρα. Ξεκινώντας όμως με τον Κλίντον, και τη σχέση του με τη Μόνικα Λεβίνσκι, άρχισαν οι δολοφονίες «προσωπικότητας». Και τώρα με τον επικεφαλής του ΔΝΤ, βλέπουμε ότι ένα άτομο μπορεί να καταστραφεί ολοκληρωτικά απλώς λόγω μιας κατηγορίας. Δεν ξέρουμε αν αυτή η κατηγορία είναι αληθινή ή όχι, αλλά δεν έχει σημασία αυτή τη στιγμή μιας και η πολιτική του καριέρα καταστράφηκε ανεξαρτήτως αλήθειας. * Εικάζεται ότι η υπόθεση έχει να κάνει με τον «ανταγωνισμό» δολαρίου-ευρώ και ότι ο Στρος-Καν είναι υποστηρικτής του ευρωπαϊκού νομίσματος. Εχει βάση η εικασία κατά τη γνώμη σας; Σίγουρα μπορεί να συμβαίνει αυτό. Οι ΗΠΑ είναι εξαιρετικά προστατευτικές με το δολάριο, πιστεύω ότι είναι ο βασικός λόγος που κάνουμε πόλεμο στη Λιβύη. Ο Καντάφι προσπαθούσε να πείσει τις αφρικανικές χώρες να ιδρύσουν ένα παναφρικανικό νόμισμα, το «χρυσό δηνάριο», και να πουλάει πετρέλαιο σε αυτό το νόμισμα αντί του δολαρίου, όπως κάναμε πόλεμο στον Σαντάμ ο οποίος ήθελε να πουλάει το πετρέλαιο σε άλλο νόμισμα. Είναι απόλυτα πιθανό. Δεν έχω εσωτερική πληροφόρηση, αλλά λέω ότι τα άτομα που υποστηρίζουμε στη Λιβύη υποσχέθηκαν να δημιουργήσουν μια Κεντρική Τράπεζα που θα συνεργαστεί με τις κεντρικές τράπεζες των ΗΠΑ και της Ε.Ε. διατηρώντας το δολάριο ως νόμισμα συναλλαγής πετρελαίου. Και φαίνεται ότι οι αποκαλούμενοι αντάρτες εργάζονται για να προστατέψουν τα συμφέροντα της «εταιρειοκρατίας», τα οποία απειλούσε ο Καντάφι. Είναι δύσκολο να συμπαθήσεις τον επικεφαλής του ΔΝΤ, το οποίο είναι ένα εργαλείο των οικονομικών δολοφόνων. Οπότε δεν συμπάσχω με τον Στρος-Καν ως πρόεδρο του ΔΝΤ. Αλλά το ανησυχητικό είναι ότι δεν καταστρέφεις κάποιον πολιτικά απλώς με μια κατηγορία χωρίς να έχει αποδειχτεί τίποτε. Οι επιπλοκές όμως από την αδυναμία ενός προσώπου σε θέση ισχύος είναι πολύ επικίνδυνες διότι σημαίνει ότι όποιος βρίσκεται σε παρόμοιες θέσεις εξουσίας πρέπει να έχει υπ' όψιν του ότι εάν ενοχλήσει την «εταιρειοκρατία», μπαίνει σε κίνδυνο. * Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΔΕΥΤΕΡΑ 13/6/2011, 9μμ, ΣΤΟ ΤΕΕ ΧΑΝΙΩΝ ΟΜΙΛΙΑ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΔΗΜ.ΚΑΖΑΚΗ

(δείτε προηγούμενη σχετική ανάρτηση του Αντίλογου Χανίων) 

ΘΕΜΑ: "ΑΡΝΗΣΗ ΠΛΗΡΩΜΗΣ ΤΩΝ ΤΟΚΟΓΛΥΦΩΝ-ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ: ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ή ΣΩΤΗΡΙΑ;"

 -Η "ΑΛΛΗ ΑΠΟΨΗ":ΜΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΟΛΟΥΣ!...

ΣΟΦΙΑ ΣΑΚΟΡΑΦΑ:Eίναι τούτη η ώρα της ευθύνης για το νέο ΕΑΜ!

Σοφία Σακοράφα: Ο Γιώργος Παπανδρέου υπηρετεί συγκεκριμένο σχέδιο...!

Τρίτη, 31 Μαΐου 2011

Eίναι τούτη η ώρα της ευθύνης για το νέο ΕΑΜ!
Η προσφυγή στο ΔΝΤ με μαθηματική ακρίβεια θα μας έφτανε εδώ που φτάσαμε, όπως και πολλές άλλες χώρες στον κόσμο. Για τον λόγο αυτό δεν κατηγορώ απλώς την κυβέρνηση για λάθος πρόβλεψη, για ατυχή επιλογή, αλλά για σχεδιασμένη επιλογή με γνωστές τις συνέπειες και τα αποτελέσματα αυτής της επιλογής σημειώνει η ανεξάρτητη εδώ και καιρό βουλευτής Σοφία Σακοράφα.
Εκτιμά μάλιστα το ιστορικό, κοινωνικό, πολιτικό πλαίσιο που γέννησε το ΕΑΜ είναι αυτό που ζούμε τώρα. Απώλεια ανεξαρτησίας. Οικονομική κατοχή. Πολιτική εκτροπή. Εθνικό λοιπόν, απελευθερωτικό λοιπόν και ισχυρό, δηλαδή μέτωπο.

* Όταν πήρες την απόφαση να καταψηφίσεις το Μνημόνιο, είχες φανταστεί αυτό που θα ακολουθούσε ή τα γεγονότα ξεπέρασαν και τη δική σου φαντασία;
Η προσέγγισή μου στα αποτελέσματα που θα παρήγαγε το Μνημόνιο δεν κινήθηκε στο πεδίο της πρόβλεψης, αλλά της γνώσης. Η προσφυγή στο ΔΝΤ με μαθηματική ακρίβεια θα μας έφτανε εδώ που φτάσαμε, όπως και πολλές άλλες χώρες στον κόσμο.
Για τον λόγο αυτό δεν κατηγορώ απλώς την κυβέρνηση για λάθος πρόβλεψη, για ατυχή επιλογή, αλλά για σχεδιασμένη επιλογή με γνωστές τις συνέπειες και τα αποτελέσματα αυτής της επιλογής.
Σήμερα πλέον πωλείται η πατρίδα μας, το παρόν και το μέλλον των παιδιών μας, με μεσάζοντα την κυβέρνηση και με συμβούλους πωλήσεων τους αγοραστές.
Αυτή η κατάντια δεν αντιστοιχεί στον λαό μας και στην ιστορία μας.
* Γνωρίζεις καλύτερα την κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ. Ειλικρινά αναρωτιέμαι πώς αντέχουν μια πολιτική που αποτυγχάνει συνεχώς, που βυθίζει σε κρίση οικονομία και κοινωνία, που εκποιεί τη δημόσια περιουσία χωρίς κανένα αποτέλεσμα;
Μια συγκεκριμένη ομάδα έχει κάνει τις επιλογές της και είναι στρατηγικού τύπου. Η κρίση δημιουργεί και συνθήκες αναδιάταξης, ακριβώς αυτή την αναδιάταξη υπηρετεί η συγκεκριμένη ομάδα με όρους ενίσχυσης του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας και εξόντωσης του λαού.
Το μεγάλο ερωτηματικό είναι αυτοί που έχουν μια άλλη αντίληψη. Όταν όμως ο φόβος, η υποταγή ή η επένδυση σε μια επόμενη ημέρα θολή ξεπερνά την πολιτική αντίληψη, τότε παύει η πολιτική και ξεκινά η προσωπική επιβίωση. Και ποτέ η προσωπική επιβίωση δεν υπήρξε ορθός οδηγός πολιτικής δράσης, αντίθετα καλλιεργούσε πάντα την ανοχή. Η ανοχή όμως σήμερα είναι συνενοχή.
Η ΠΑΣΚΕ ΟΤΑ και ΟΤΕ ήδη αρνήθηκαν αυτή τη συνενοχή, είναι μια αρχή.
* Είχες δηλώσει πως αν ο σημερινός πρωθυπουργός δεν λεγόταν Παπανδρέου αυτή η πολιτική δεν θα άντεχε ούτε δύο μήνες. Και όμως αντέχει. Και καταστρέφει. Ποια είναι τα όρια τελικά; Πόσο μπορεί να γίνει ανεκτή μια τόσο καταστροφική πολιτική; Είναι τούτη την ώρα μοναδική πολιτική λύση οι εκλογές;
Το επίθετο από μόνο του είναι ισχυρό, καθώς απευθύνεται στα πολιτικά ένστικτα της βάσης του ΠΑΣΟΚ. Είναι σαφές όμως ότι αυτό δεν φτάνει, αυτό υπήρξε ένα πρώτο επίπεδο σχεδιασμού, απαντά δηλαδή στο ποιος. Το πώς είναι μια άλλη ιστορία. Ξέρουμε όλοι καλά ότι σε περιόδους όξυνσης της κρίσης, οξύνονται και άλλοι δύο μηχανισμοί, ο μηχανισμός της προπαγάνδας αλλά και της καταστολής.
Και οι δύο μηχανισμοί έχουν τα εξής ζητούμενα: αφενός την καλλιέργεια φόβου και συνενοχής στον ελληνικό λαό, αφετέρου τη δημιουργία ενός κλίματος εμφυλίου της μιας κοινωνικής ομάδας έναντι της άλλης. Το έχουν καταφέρει σε μέγιστο βαθμό.
Ακόμη όμως και αυτά τα δύο στοιχεία, η καταλληλότητα δηλαδή του προσώπου που θα μας έφτανε εδώ και οι τρόποι που τέθηκαν σε εφαρμογή ώστε να φτάσουμε έως εδώ χωρίς να ανοίξει μύτη, δεν είναι από μόνα τους ικανά. Είναι προφανές ότι και όλοι εμείς, ως ο άλλος πόλος, ο αντιμνημονιακός, ο αριστερός, σταθήκαμε και στεκόμαστε λίγοι απέναντι στα κατακλυσμιαία γεγονότα και στις προσδοκίες του ελληνικού λαού.
Οι εκλογές λοιπόν από μόνες τους μπορεί να μεταφέρουν για λίγο αργότερα αυτό που πάει να συντελεσθεί. Αυτό που χρειάζεται είναι άλλη πολιτική πρόταση με δυναμική εξουσίας. ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, εξωκοινοβουλευτική αριστερά, η βάση του ΠΑΣΟΚ, σε κοινή δράση με μίνιμουμ προγραμματική σύγκλιση.
Δεν είμαι αφελής. Αφέλεια είναι να σε κατασπαράζουν και να λες θα έρθουν καλύτερες μέρες.
Δεν είμαι ρομαντική. Ρομαντισμός είναι να φαντασιώνεσαι επαναστάσεις την ίδια στιγμή που η κοινωνία σιωπά στην πλέον βάρβαρη επίθεση.
Δεν μου λείπει η δυνατότητα της διάκρισης και για αυτό μπορώ να διακρίνω ότι εχθρός μου δεν είναι ο τροτσικτής ή ο μαοϊκός ή η τάδε τάση ή συνιστώσα. Ο εχθρός είναι εδώ, είναι μπροστά είναι παντοδύναμος.
Είναι τούτη η ώρα και όταν λέω τούτη κυριολεκτώ, αύριο θα είναι αργά, είναι τούτη η ώρα της ευθύνης για το νέο ΕΑΜ.
* Νέο ΕΑΜ;
Το ιστορικό, κοινωνικό, πολιτικό πλαίσιο που γέννησε το ΕΑΜ είναι αυτό που ζούμε τώρα.
Απώλεια ανεξαρτησίας. Οικονομική κατοχή. Πολιτική εκτροπή.
Εθνικό λοιπόν, απελευθερωτικό λοιπόν και ισχυρό, δηλαδή μέτωπο.
* Εντυπωσιαστήκαμε από το κίνημα της ισπανικής νεολαίας αλλά ο ισπανικός λαός που τιμώρησε τους σοσιαλιστές, ψήφισε το αντίπαλο δέος στο πλαίσιο του συστήματος και του δικομματισμού. Πώς και πότε μπορούν τα κινήματα να συναντηθούν πολιτικά με δυνάμεις ικανές να τα εκφράσουν και να τα αντιπροσωπεύσουν, ώστε να πολλαπλασιαστεί ή και να γίνει αποτελεσματική η πολιτική παρέμβαση;
Θα χρησιμοποιήσω τα λόγια του Σ. Ζιζέκ: "Εκείνο που δεν μπορείς να δεις δεν είναι η πολυπλοκότητα της αντικειμενικής πραγματικότητας αλλά το πώς η δική μας παρέμβαση θα την αλλάξει". Υποστηρίζω λοιπόν μια πιο μετριοπαθή θέση: Αντί να βαυκαλιζόμαστε για το πώς θα είναι ο κομμουνισμός, πρέπει να εργαστούμε με όσα έχουμε, ακόμα και τις μη κυβερνητικές οργανώσεις. Το κίνημα, από το Σιάτλ μέχρι οτιδήποτε, πρέπει να είναι συνδεδεμένο με άλλα κινήματα, να έχει ισχυρή γείωση με την πραγματικότητα και τότε κάτι θα συμβεί.
Εάν λοιπόν είχαμε απαντήσει σε αυτό, το πώς η δική μας παρέμβαση θα αλλάξει την πραγματικότητα, θα είχαμε λύσει και το πρόβλημα. Αυτό όμως που με βεβαιότητα μπορώ να πω είναι ότι δύο είναι οι όροι αλλαγής αυτής της πραγματικότητας: Ο πρώτος να εμπλέκεσαι στα κινήματα και ο δεύτερος να ξέρεις ότι η εμπλοκή σου έχει ένα και μόνο ζητούμενο, την τελική απάντηση να τη δώσουν τα κινήματα.

Από "ΑΥΓΗ"

Δημήτρης Καζάκης. Η ήρεμη δύναμη του λαϊκού ξεσηκωμού

Μια συνέντευξη του οικονομολόγου Δημήτρη Καζάκη στον Ιωσήφ Παπαδόπουλο. Μέρος Α΄ (βιντεοσκοπημένο). Μια χαραμάδα άνοιξε το απόγευμα της 1ης Ιουνίου του 2011 στο Σύνταγμα και μπήκε λίγο φως. Μέσα στην οχλαγωγία, τον φανατισμό, τα λογής λογής "καπελλώματα", τους αυτόκλητους "ηγέτες", τις κραυγές "να φύγουν οι προδότες και οι κλέφτες", χωρίς όμως συγκεκριμένη πρόταση για το ύστερα, αναδύθηκε η ήρεμη δύναμη και τεκμηριωμένη φωνή του οικονομολόγου Δημήτρη Καζάκη. Από τους λίγους που, εγώ τουλάχιστον, θεωρώ ότι αναπτερώνει αυτή την στιγμή τις ελπίδες του λαού πως τίποτε δεν χάθηκε ακόμη. Τεράστια η διαφορά όσων μου είπε χθες από τις προχθεσινές ομιλίες των ακαδημαϊκών στα Προπύλαια. Ο Δημήτρης Καζάκης δεν μασάει τα λόγια του και δεν φοβάται να πει τα πράγματα με το όνομά τους. Μεταξύ άλλων, στο τηλεοπτικό μέρος της συνέντευξης (υπήρξε και δεύτερο μέρος που κατεγράφη στο μαγνητόφωνο), μου είπε χαρακτηριστικά, σχετικώς με την θητεία του στην κεντρική οικονομική και ιδεολογική επιτροπή του Κ.Κ.Ε.: "Διαφώνησα, ιδίως μετά το 14ο συνέδριο, γιατί είδα ότι η αναστήλωση του Κ.Κ.Ε. έγινε με όρους αναπαλαίωσης και το κόμμα εγκατέλειψε μια σειρά από θεμελιώδεις θέσεις, που εγώ θεωρούσα σαν τον ακρογωνιαίο λίθο ενός κομμμουνιστικού κόμματος. Αυτό με ανάγκασε να παραιτηθώ από τα όργανα και μετά από λίγο καιρό να βρεθώ εκτός...". Στη συνέχεια της συνέντευξής του σχετικά με την δική του συμμετοχή στην κινητοποίηση και την ενημέρωση του κόσμου : "Δεν έχει σημασία ποιο είναι το επίπεδό σου ή οι γνώσεις σου, ακαδημαϊκά ή μη. Σημασία έχει να μιλάς την γλώσσα του κόσμου. Γιατί τα προβλήματα είναι του κόσμου, δεν είναι απρόσωπα, δεν είναι αριθμοί. Και μ' αυτή την έννοια η κοινωνική σου ωφελιμότητα είναι αυτό που μετράει. Στην επιστήμη σου, στην εμπειρία σου, στην προσωπική σου πορεία. Δεν είναι το πόσο καλά καταρτισμένος είσαι και το πόσο κάνεις τους άλλους να λένε : "βρε γαμώτο τι μόρφωση ο άνθρωπος, δεν κατάλαβα τίποτα"! Αυτούς τους ανθρώπους, εγώ προσωπικά, τους σιχαίνομαι! Γιατί μέσα από τον τρόπο που εκφέρουν τον πολιτικό ή επιστημονικό τους λόγο, παρουσιάζουν μια αλαζονεία και μια απόμακρη σχέση με τον κόσμο που για μένα είναι εγκληματική. Αν θες πράγματι να είσαι χρήσιμος στην κοινωνία, οφείλεις να μιλάς την γλώσσα της. Την γλώσσα που καταλαβαίνει η ίδια η κοινωνία. Έτσι μπορείς να κερδίσεις και την επιστοσύνη της γι' αυτά που λες". Σχετικώς με την πρόσφατη πρωτοβουλία των ακαδημαϊκών και την συγκέντρωση του κόσμου στα Προπύλαια ο Δημήτρης Καζάκης σχολίασε : "Η πρωτοβουλία αυτή με βρήκε σε μεγάλο βαθμό να διαφωνώ, πρώτον γιατί αυτοί που πήραν την πρωτοβουλία δεν έχουν εχέγγυα τέτοια που να με κάνουν να τους εμπιστευτώ ότι όντως αυτές ήταν οι προθέσεις τους, γιατί έχουν συνδράμει, και τώρα ακόμη που μιλάμε, στην ιδιωτικοποίηση του πανεπιστημίου, στην διάλυση του πανεπιστημίου, στην κατάλυση του πανεπιστημιακού ασύλου που υπέγραψε ο κ. Πελεγρίνης. Δεν μπορώ να φανταστώ πώς ένας άνθρωπος που εμπλέκεται σε όλα αυτά μπορεί να παίρνει πρωτοβουλία υπέρ  της υπεράσπισης του δημόσιου πλούτου. Δεύτερον με ανησυχεί εξαιρετικά το γεγονός ότι όλοι αυτοί καταγγέλουν αλλά δεν προτείνουν, και όταν αναγκάζονται, από την πίεση του κόσμου, προτείνουν αυτά που εφαρμόζονται και το μόνο τους πρόβλημα είναι αν θα υπάρξει συναίνεση και νομότυπη διαδικασία ξεπουλήματος της χώρας. Εγώ δεν είμαι σ' αυτή τη λογική ούτε μπορώ να συνδράμω σ' αυτή τη λογική. Χθες δεν είπαν απολύτως τίποτε, εκτός απ' τις καταγγελίες για το ξεπούλημα που γίνεται με παράνομο τρόπο. Έχω ακούσει επανειλημένα τον κ. Μπέη, όπως και τον κ. Κασιμάτη, να τα λένε αυτά. Ο κ. Κασιμάτης διεκδικεί, ας πούμε, απάλειψη των επαχθών όρων της σύμβασης. Για μένα το πρόβλημα δεν είναι απλά η σύμβαση. Αυτή είναι το κερασάκι στη σαντιγύ! Το πρόβλημα είναι ολόκληρο το καθεστώς που έχει οικοδομηθεί. Για παράδειγμα δεν άκουσα κανέναν από αυτούς τους κυρίους να μιλάει για το σύμφωνο ευρώ. Δεν μπορείς να καταγγέλεις τη δανειακή σύμβαση και να αποδέχεσαι το σύμφωνο ευρώ που περνάει αυτές τις μέρες από την Ελληνική Βουλή αλλά και από όλα τα Ευρωπαϊκά Κοινοβούλια στις 23 Ιουνίου, το οποίο είναι μια διευρυμένη και βαθύτερη δανειακή σύμβαση για όλους τους λαούς της Ευρώπης. Δεν μπορείς να μιλάς για εθνική ανεξαρτησία και να αποδέχεσαι την πληρωμή των τοκογλυφικών με το επιχείρημα ότι δεν μπορούμε να τα βάλουμε με τους τοκογλύφους. Δεν μπορεί επίσης ο κ. Μίκης Θεοδωράκης, μεγάλος πράγματι μουσικοσυνθέτης με μεγάλη ιστορία, μόλις πριν από τρεις ημέρες να δημοσιοποιήσει ένα ολόκληρο κείμενο στο οποίο λέει ότι πρέπει να ψηφίσουμε λευκό ώστε, αν ψηφίσει λευκό το 51% του κόσμου να αναγκάσει τον πρόεδρο της Δημοκρατίας να καταλύσει τα κόμματα και να επιβάλλει κυβέρνηση προσωπικοτήτων.  Αυτό για μένα είναι χούντα! Δεν μπορείς να προτείνεις, έστω με ανεκδιήγητο τρόπο, γιατί αυτά που λέει είναι ανεκδιήγητα, δεν μπορώ να καταλάβω έχει συνταγματολόγους δίπλα του, δεν μπορούν να του πουν μη λες βλακείες; Δεν μπορείς μ' αυτόν τον βλακώδη έστω τρόπο να προωθείς τις ιδέες χούντας και αυτό να το ονομάζεις επαναστατική κυβέρνηση! Επαναστατική κυβέρνηση ονόμαζαν και την δική τους χούντα οι συνταγματάρχες! Αυτό δηλαδή προτείνει ο κ. Θεοδωράκης; Για μένα λαϊκή εξουσία χρειάζεται"... Στο σημείο αυτό επενέβη κάποιος κύριος, ο οποίος μας είχε ακολουθήσει στο εσωτερικό της καφετέριας, όπου δινόταν η συνέντευξη, και απαιτούσε επίμονα να κάνει διάλογο μαζί του ο Δημήτρης Καζάκης, παρά τις εκκλήσεις μου να με αφήσει να κάνω την δουλειά μου. Είναι αυτός ο "τσαμπουκάς" που βγάζουν ωρισμένοι όταν πιστεύουν πως το ασήμαντο, κατ' αυτούς, όνομα του δημοσιογράφου επιτρέπει τέτοιου είδους έξωθεν παρεμβάσεις. Ο κύριος αυτός, ο οποίος προφανώς δεν συμφωνούσε με όσα έλεγε ο Δημήτρης Καζάκης για την πρωτοβουλία των ακαδημαϊκών και του Μίκη Θεοδωράκη, δεν θα τηρούσε σίγουρα την ίδια στάση αν την συνέντευξη έπαιρνε ο Χατζηνικολάου ή ο Τριανταφυλλόπουλος... Για τις πρωτοβουλίες που αναλαμβάνει η Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου ο Δημήτρης Καζάκης είπε : "Η ιδέα τού να ελέγξουμε τα δημόσια οικονομικά είναι ιδέα την οποία υπεράσπισα από την πρώτη στιγμή που άρχισε αυτή η κρίση. Αυτό όμως δεν απαιτεί μια επιτροπή ειδικών. Αυτό απαιτεί άλλο τρόπο άσκησης εξουσίας, άλλο Κοινοβούλιο, κατάργηση στεγανών και απορρήτων ώστε να μπορεί να υπάρχει πρόσβαση στα δημόσια οικονομικά της χώρας. Αυτή, σαν ιδέα, είναι απολύτως αναγκαία. Όμως, άλλο αυτό και άλλο η ιστορία της επανάληψης στις στοές του Εκουαδόρ που ήταν τελείως διαφορετική περίπτωση από αυτήν της Ελλάδας, με τελείως διαφορετικό χαρακτήρα χρέους, τελείως διαφορετικό χαρακτήρα προσέγγισης. Στον τρόπο διαγραφής ή προσέγγισης του χρέους υπάρχουν πολλά νομικά, πολιτικά και οικονομικά ζητήματα. Η Ε.Λ.Ε. επέλεξε μια διαδικασία η οποία θα είχε εφαρμοστεί από μια μόνο χώρα. Από το Εκουαδόρ. Τριάντα έξι χώρες, μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, διέγραψαν χρέη. Έχουμε επιλέξει διαφορετικούς δρόμους. Εγώ νομίζω ότι όλοι είναι χρήσιμοι. Αυτό που δεν απαντάει η Ε.Λ.Ε. και με την οποία με έκανε να διαφωνήσω και να μη θέλω να έχω σχέσεις, είναι το εξής. Έχουμε ή δεν έχουμε ικανά στοιχεία για να πούμε τι χρέος είναι αυτό, αν το χρέος αυτό είναι τοκογλυφικό και ότι δεν πρέπει να το πληρώσει ο ελληνικός λαός; Κατά την γνώμη μου έχουμε επαρκή στοιχεία για να πούμε ότι το χρέος αυτό είναι τοκογλυφικό, παράνομο και, επομένως, δεν πρέπει να το πληρώσει ο ελληνικός λαός στο σύνολό του. Αυτό που δεν γνωρίζει ο πολύς ο κόσμος, και νομίζει ότι όταν το λέμε είναι μια μπαρούφα της στιγμής, είναι να μην αναγνωρίσεις το χρέος. Δεν είναι να το διαγράψεις μερικά ή ολικά, είναι να μην το αναγνωρίσεις! Δεν το αναγνωρίζω σημαίνει στη γλώσσα του Διεθνούς Δικαίου και της διεθνούς πρακτικής, για τα ζητήματα χρέους, ότι δεν αναγνωρίζεις τη θέση σου ως οφειλέτης. Άρα μετά μπορείς να μπεις σε διαδικασία διαπραγμάτευσης, με τον οποιονδήποτε έρθει και σου ζητήσει τον λόγο, από θέση ισχύος. Δεν είμαι οφειλέτης, άρα δεν είσαι δανειστής! Εγώ δεν σου χρωστάω, γιατί αυτά τα χρήματα τα έχω πληρώσει, γιατί είναι τοκογλυφικά και για μια σειρά λόγους που έχουμε εξηγήσει. Αυτή η διαπραγμάτευση είναι στα πλαίσια των δημοσίων μας σχέσεων. Τα χρήματα που δανειστήκαμε δεν τα επωφελήθηκε ο λαός. Κάποιοι κερατάδες διαχειριστές κεφαλαίου έκαναν αυτή την ιστορία. Αλλά εγώ, αν δεν μου τα πληρώσεις, χρεωκοπώ, μπορεί να σου πει το Γερμανικό ασφαλιστικό ταμείο της AEG METAL επί παραδείγματι. Το συζητάμε, δεν είμαστε μια χώρα μπαταξήδων. Αλλά το συζητάμε στη βάση του αμοιβαίου ωφέλους. Ότι δεν θα πιάσεις απ' τον λαιμό έναν ολόκληρο λαό που δεν έχει να σε πληρώσει, στο κάτω κάτω της γραφής, ακόμη και αν είναι δίκαιη η απαίτησή σου. Με λεηλάτησαν οι τράπεζες, τα λαμόγια και το πολιτικό τους προσωπικό. Δεν έχω σαν λαός περισσευούμενα για να μπω σε διαδικασία πληρωμής. Γι' αυτό λέω δεν αναγνωρίζω όλο το χρέος. Από κει και πέρα, αν υπάρχει ένα κομμάτι δίκαιων απαιτήσεων, ας έρθει ο άλλος να αποδείξει με στοιχεία ότι όντως είναι δίκαιη η απαίτησή του ώστε να μπούμε σε διαδικασία διαπραγμάτευσης". Για την επιστροφή στο εθνικό μας νόμισμα : "Το γεγονός ότι όλοι οι Έλληνες πολιτικοί, ομόφωνα, κινδυνολογούν για την περίπτωση που θα επιστρέψουμε στο εθνικό μας νόμισμα δείχνει κάτι για το πολιτικό μας σύστημα, δεξιά και αριστερά, και πόσο ταυτισμένο είναι με τα συμφέροντα  της Ευρωζώνης, του ευρώ και των τραπεζών. Και γιατί καταφέρομαι εναντίον τους. Δεν είναι τυχαίο ότι έχω ανοίξει μέτωπο απέναντι σε όλους γιατί γνωρίζω πολύ καλά, από μέσα, και λόγω της προηγούμενης πολιτικής μου ιδιότητας, το πόσο δεμένοι χειροπόδαρα είναι οι ηγεσίες και της Αριστεράς στο άρμα της Ευρωζώνης, ακόμη και όταν το καταγγέλουν, όπως έκανε η ηγεσία του Κ.Κ.Ε. πριν από κάποια χρόνια. Έφθασε τώρα η γραμματέας του Κ.Κ.Ε. να λέει ότι αν φύγουμε από το ευρώ θα είναι καταστροφή! Αυτό υποδηλώνει υπόγειες, στενές σχέσεις με τον μηχανισμό της Ευρωζώνης και του ευρώ που έχει να κάνει και με χρηματοδοτήσεις και με άλλα πολιτικά ανταλλάγματα που έχουν δοθεί με τις συγκεκριμένες ηγετικές ομάδες. Δεν αφορούν τον κόσμο ή το κόμμα αυτά, γιατί το Κ.Κ.Ε. έχει γνήσιους αγωνιστές. Πολλοί από αυτούς έχουν καταθέσει ζωή γι' αυτό το Κίνημα και είναι κυριολεκτικά ντροπή να διαχειρίζονται την ιδεολογία τους, την τύχη τους και την ζωή τους τέτοια υποκείμενα στην ηγεσία, οι οποίοι είναι αργυραμειβόμενοι από τους μηχανισμούς του ιμπεριαλισμού! Γιατί αυτό το πράγμα απέδειξε με την στάση της η κ. Παπαρήγα και η ηγετική ομάδα του Κ.Κ.Ε.! Και ξέρω τι λέω γιατί ακριβώς είχα αυτή τη θέση που είχα! Το ξέρουν και πολλοί σύντροφοί μου αυτό. Αλλά δυστυχώς, ή ευτυχώς, υπερασπίζονται αυτό που ιστορικά υπήρξε το Κ.Κ.Ε. Γι' αυτόν τον λόγο εγώ τους καλώ, και τους καλώ πάντα, να απαλλαγούν το συντομότερο από τη μάστιγα! Γιατί η ηγετική ομάδα δεν είναι παρά κλωνοποίηση του συστήματος στην κορυφή του! Και δεν κάνουν αυτό που έκαναν οι παλιοί. Εννοώ Ανδρουλάκης και σια, οι λεγόμενοι ανανεωτές, οι οποίοι de jure προσπάθησαν να διαλύσουν το Κ.Κ.Ε., που το υπερασπιστήκαμε και το αναστηλώσαμε σαν κόμμα, όχι βέβαια σαν μουσειακό κειμήλιο για να το έχουμε στην προθήκη, αλλά για να αναγεννηθεί και να ανταπεξέλθει στις σύγχρονες ανάγκες του κόσμου. Αυτοί το κάνουν πιο πονηρά. Εκεί που απέτυχε η συμμορία Ανδρουλάκη και λοιπών, προσπαθούν αυτοί να πετύχουν το ίδιο πράγμα αξιοποιώντας το συναίσθημα του κόσμου και καλλιεργώντας τη μετριότητα μέσα στις γραμμές του κόμματος. Λένε, είμαστε υπέρ της επανάστασης, αλλά στο μέλλον, καταγγέλοντας τις κινητοποιήσεις του κόσμου. Δεν είσαι επαναστάτης στο μέλλον, επαναστάτης είσαι όταν σε καλεί ο κόσμος να γίνεις επαναστάτης. Και όταν σε καλεί η κοινωνία, η ιστορία η ίδια να γίνεις επαναστάτης και δεν γίνεσαι, ή είσαι προδότης ή είσαι πράκτορας"! Πώς βλέπει ο Δημήτρης Καζάκης την κινητοποίηση του κόσμου και τι νομίζει ότι πρέπει να γίνει για να αξιοποιηθεί σωστά και να οργανωθεί αυτό το λαϊκό Κίνημα : "Αυτό που γίνεται στις πλατείες και τις γειτονιές, σε όλη την Ελλάδα, γιατί γίνεται; Υπάρχει πολύς κόσμος που έρχεται και φεύγει, γιατί πρέπει να πάει στη δουλειά του, γιατί έχει βιοποριστικά προβλήματα, και καλά κάνει. Ξανάρχεται όμως. Εκεί που φαίνεται πως η φωτιά πάει να καθίσει, έρχεται ο κόσμος της γειτονιάς και την ξαναφουντώνει. Αυτό υποδηλώνει ότι βρισκόμαστε σε μια διαδικασία πολύ βαθύτερη, κοινωνικής εξέγερσης να το πούμε, από οποιαδήποτε περιοχή του κόσμου. Ακόμη και απ' την Ισπανία. Είμαστε σε πολύ βαθύτερα νερά για το υπάρχον πολιτικό σύστημα. Αυτό εμένα με κάνει χαρούμενο, διότι ήμουν ο πρώτος και ο μόνος που είχα δηλώσει ότι έχω εμπιστοσύνη σ' αυτόν τον λαό. Τον λαό του καναπέ, το θυμάσαι; Τον λαό που δήθεν δεν αντιδρά και δεν καταλαβαίνει. Αυτός ο λάος έχει πάρει πλέον τη μπάλλα τα πόδια του και κάνει παιγνίδι ο ίδιος".   Φοβάται ο Δημήτρης Καζάκης την προβοκάτσια; "Όλα τα φοβάμαι. Όλα είναι πιθανά. Γι' αυτό το επόμενο βήμα είναι η οργάνωση. Και δεν το λέω εγώ αυτό. Το ζητάει ο απλός κόσμος. Πιστεύω ότι υπάρχει μια αυθόρμητη διαδικασία που είναι το προοίμιο της συνειδητότητας ενός λαού. Αυτά τα στοιχεία της συνειδητότητας, γιατί στην πραγματικότητα ο αυθορμητισμός των μαζών δεν είναι τίποτε άλλο παρά η εμβρυώδης συνείδησή του. Αυτή η συνειδητότητα υπάρχει. Το Κίνημα είναι καθαρά πολιτικό. Και αυτά τα περί απολίτικων να τα πουν εκεί που ξέρουν! Και είναι καθαρά πολιτικό Κίνημα γιατί τα βάζει με την εξουσία. Έχει στόχο ο κόσμος. Δεν έρχονται να μασήσουν πασατέμπο, να δουν τους διάφορους περίεργους και να φύγουν. Δεύτερον, ξέρουν τι θέλουν. Να φύγουν οι πολιτικοί. Το καθεστώς, συνολικά. Δεν τα βάζουν με μια κυβέρνηση αλλά με το σύνολο του πολιτικού συστήματος. Άρα ζητούν άλλη εξουσία. Μπορεί να μην ξέρουν τι σόϊ εξουσία είναι αυτή ή πώς πρέπει να οικοδομηθεί, αλλά βάζουν θέμα συνολικού πολιτικού συστήματος. Γιατί το να ξεριζώσουμε αυτό το πολιτικό σύστημα προϋποθέτει ξερίζωμα ολόκληρου του συστήματος που το αναγεννά. Αυτό το ξέρει ο κόσμος, ανεξάρτητα από το πώς το ερμηνεύει. Και είναι δικαίωμα του καθενός να το ερμηνεύει όπως θέλει. Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να πάμε σε μια λογική ομοιογένειας λές και είμαστε όλοι ίδιοι.  Το τρίτο βασικό ζήτημα είναι ότι ο κόσμος ξέρει τι πρέπει να γίνει. Όλοι το λένε : να οργανωθούμε. Μπορεί να μην υπάρχει συνταγή, γιατί ο καθένας εννοεί διαφορετικά την οργάνωση, κι' αυτό πάλι είναι φυσιολογικό, αλλά ζητάει οργάνωση. Νομίζω ότι πρέπει να βγούμε όλοι εμείς που καταλαβαίνουμε ποιοι πρέπει να είναι οι άμεσοι στόχοι που ενώνουν όλους μας, είτε εγώ που είμαι δεξιός, είτε εσύ που είσαι αριστερός κ.ο.κ. Έχουμε κοινά αιτήματα. Αυτά που θα μας γλυτώσουν απ' την καταστροφή και την ισοπέδωση αυτής της χώρας και του λαού της. Να φύγει αυτό το καθεστώς. Να ανατραπεί αυτό το καθεστώς, ολόκληρο, όπως έχει οικοδομηθεί. Ειδικά με τις δανειακές συμβάσεις και δουλοπαροικίας του χρέους όπως έχει δημιουργηθεί.    Ένα άλλο ζήτημα είναι να καθίσουν στο σκαμνί ένοχοι και δοσίλογοι! Αν μια κοινωνία δεν ξεπλυθεί από τα ανομήματα στην οποία την έχουν οδηγήσει, είναι αδύνατον να σταθεί στα πόδια της ξανά. Τον τρόπο της τιμωρίας θα τον βρει ο λαός. Ο φυσικός φορέας της Δημοκρατίας. Το επόμενο θέμα είναι να σταματήσουμε να πληρώνουμε αυτό το υπερβολικό χρέος. Όσο το πληρώνουμε τόσο θα χειροτερεύει η θέση και της χώρας και του λαού. Πρέπει επίσης να δούμε τι κάνουμε με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν είναι δυνατόν να καταγγέλουμε το καθεστώς αυτό και να μας οδηγούν στο χειρότερο καθεστώς που έχει δημιουργηθεί επί ευρωπαϊκού εδάφους μετά τον Χιτλερισμό και να μη λέει κανείς κουβέντα! Οικονομική διακυβέρνηση, σύμφωνο ευρώ. Μας καταργεί την έννοια του μισθού! Μας καταργεί την έννοια της αυτόνομης συγκρότησης κράτους, προϋπολογισμού το σύμφωνο του ευρώ. Προφανώς δεν το έχουμε αντιληφθεί γιατί φροντίζει η κεντρική προπαγάνδα. Από κει και πέρα πρέπει να αναλάβουμε τα ηνία της οικονομίας μας. Πρέπει να αποκτήσουμε τα εργαλεία που χρειάζονται για να ανατάξουμε αυτή την οικονομία. Ποια είναι τα εργαλεία;  Δική μας νομισματική πολιτική. Δημοσιονομική πολιτική δική μας.  Πιστωτική πολιτική δική μας. Δεν μπορούν να εκπορεύονται από την Φρανκφούρτη και τις Βρυξέλλες οι πολιτικές που χρειαζόμαστε εμείς για να ανατάξουμε την οικονομία μας. Πρέπει να γίνει με βάση τα συμφέροντα του λαού και του τόπου. Όχι με τα συμφέροντα των τραπεζιτών της Γερμανίας, της Γαλλίας και της Ολλανδίας". Σχετικώς με την επιστροφή στο εθνικό μας νόμισμα : "Έχουμε μια δεκαετία που ο λαός μας είναι κλεισμένος σε ένα μπουντρούμι. Σκοτεινό, ανήλιαγο και γεμάτο υγρασία. Σ' αυτό το μπουντρούμι που μας έβαλαν προσωρινά, θυμηθείτε τι μας έλεγαν : Θα περάσουμε δύσκολα την πρώτη περίοδο και μετά θα βρούμε τα Ηλύσια πεδία της αειφόρου ανάπτυξης! Στην πραγματικότητα ο καθένας μας καταλαβαίνει ότι το μπουντρούμι είναι μόνιμο. Και είναι το μπουντρούμι αυτό για να εκμεταλλεύονται τους λαούς κάποιοι επιτήδειοι. Μια πολιτική και οικονομική ολιγαρχία. Αυτό το μπουντρούμι έχει γίνει πια τόσο αποπνικτικό, που αρχίζουν και λιποθυμούν λαοί και κράτη. Πρέπει να βγουν προτού πεθάνουν! Και τώρα βρίσκονται κάποιοι και μας λένε : Πού θα πάτε ρε παιδιά; Δεν υπάρχει ζωή έξω απ' το μπουντρούμι! Λες και ξεχάσαμε πριν δέκα χρόνια ότι μπορούσαμε να επιβιώσουμε και τότε! Χωρίς μάλιστα να αντιμετωπίζουμε πρόβλημα χρεοκοπίας. Πάντα είχαμε βεβαίως δημόσιο χρέος αλλά με την δραχμή μπορούσαμε να το διαχειριστούμε. Ακόμη και όταν ο Μητσοτάκης το οδήγησε σε τριπλάσιο μέγεθος! Πολύ μεγαλύτερο από όσο είναι σήμερα! Επειδή όμως είχαμε τη δραχμή μπορούσαμε να το διαχειριστούμε και να μην οδηγηθούμε σε χρεοκοπία. Και τότε είχαμε ελλείματα, αλλά ποτέ αυτά που είχαμε με το ευρώ. Με την δραχμή και με την δουλειά του Έλληνα που πήγαινε στην ελληνική οικονομία, έστω και με τον τρόπο που πήγαινε με μια ολιγαρχία που λεηλατούσε κυριολεκτικά τον τόπο, δεν κινδυνεύαμε από την καταστροφή που κιν".  Σχετικώς με τα χρήματα που έχει ο κόσμος στις τράπεζες :  "Πολύ σύντομα ο κόσμος θα αντιμετωπίσει ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα καταθέσεων. Οι τράπεζες είναι στα πρόθυρα της καταστροφής. Μέσα στο ευρώ είναι σίγουρο ότι ο κόσμος θα χάσει τις καταθέσεις του. Και θα σου δώσω πολύ συγκεκριμένα στοιχεία για να μη θεωρηθεί ότι κινδυνολογώ. Η καταθετική βάση στις ελληνικές τράπεζες το 2010 είναι 185 δις ευρώ. Οι καταθέσεις ταμιευτηρίου και προθεσμίας επιχειρήσεων και νοικοκυριών. Το τραπεζικό σύστημα χρειάζεται ρευστότητα περίπου 25 δις ευρώ κάθε χρόνο για να μπορεί να λειτουργήσει. Τότε γιατί δανείστηκε 115 δις ευρώ από τις αγορές και άλλα 87 δις ευρώ από την Ε.Κ.Τ. Δεν τα έχει λοιπόν τα 25 δις και το θέμα είναι πώς τα αναπληρώνει. Ο μόνος τρόπος για να τα αναπληρώσει είναι να δανειστεί το κράτος εκ νέου. Πώς είναι δυνατόν να βάλουμε το κράτος να δανειστεί άλλα 185 δις ευρώ για να έχουν την καταθετική βάση οι τράπεζες; Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να πουν ξαφνικά μια μέρα οι τράπεζες στον κόσμο, δεν έχουμε να σας δώσουμε τα λεφτά σας! Το δράμα είναι ότι την κατάσταση αυτή την διορθώνεις μόνο με εθνικό νόμισμα. Μόνο ένα κράτος που εκδίδει το δικό του νόμισμα μπορεί σταδιακά να αναπληρώσει τις καταθέσεις που έχουν χαθεί. Ταυτόχρονα δε να διαγράψει τα ιδιωτικά χρέη. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με κρατικοποίηση των βασικών τραπεζών. Πρώτα και κύρια της τραπέζης της Ελλάδος φυσικά".   Σχετικώς με τα ομόλογα που έχουν στα χαρτοφυλάκιά τους οι Έλληνες βουλευτές : "Είναι αλήθεια ότι πολλοί Έλληνες βουλευτές έχουν τέτοια ομόλογα. Ιδίως οι βουλευτές και οι πρωθυπουργοί των δύο μεγάλων κομμάτων που εναλλάσσονται στην εξουσία. Αν ήθελαν να βοηθήσουν, αντί να φτιάχνουν το ταμείο Πετσάλνικου, που το δημιούργησαν για την αποπληρωμή του χρέους και μάζεψε ευτυχώς μόνο 5 εκατομμύρια ευρώ, γιατί δεν βρήκε πολλούς μπούφους να το ενισχύσουν, θα περίμενα αυτοί οι κύριοι να καταθέσουν τα ομόλογα στο ταμείο. Θα περίμενα από τους βουλευτές και τους πρώην υπουργούς, τωρινούς και πρώην πρωθυπουργούς να καταθέσουν τα ομόλογα που κατέχουν στο ταμείο αποπληρωμής του χρέους. Έτσι θα μου δημιουργούσαν αίσθημα εμπιστοσύνης. Διαφορετικά έχω κάθε λόγο να λέω ότι είναι τάτσι μίτσι κότσι με τους δανειστές και δουλεύουν για τους δανειστές. Δηλαδή για προσωπικό τους όφελος".     Σχετικώς με τις προθέσεις του να ηγηθεί αυτού του λαϊκού Κινήματος : "Δεν νομίζω ότι χρειαζόμαστε αυτή τη στιγμή ηγέτες. Μαχητές χρειαζόμαστε! Από αυτούς θα βγουν οι ηγέτες με την διαδιασία της φυσικής επιλογής. Αυτός δηλαδή που είναι ικανός θα μπει μπροστά. Μόνο έτσι γίνεται στα λαϊκά κινήματα. Όταν η κοινωνία αρχίσει να κινείται, όταν αρχίσει να γίνεται απαιτητική, όταν αποκαθιστά την αξιοπρέπεια και το φιλότιμό της, γεννά τις διαδικασίες που μέσα από αυτές γεννιούνται οι φυσικοί ηγέτες της. Όχι αυτοί που επιβάλλονται απ' έξω επειδή είναι ωραίοι και μοιραίοι ή τους επιβάλλει κάποιος μηχανισμός. Οι ηγέτες θα γεννηθούν από τους αφοσιωμένους μαχητές της κοινωνίας. Από αυτούς που μπαίνουν μπροστά. Όχι απαραίτητα για να φάνε το κεφάλι τους, αλλά με την λογική ότι δείχνουν τον δρόμο, ανοίγουν δρόμο. Αυτός που ανοίγει δρόμους είναι ο φυσικός ηγέτης της κοινωνίας και βγαίνει από τα σπλάχνα της. Το υπάρχον σύστημα δεν θα αφήσει βεβαίως εύκολα να ξεφύγει η κατάσταση απ' τα χέρια του. Έχουμε όμως ένα μεγάλο συγκριτικό πλεονέκτημα. Το σύστημα εξουσίας είναι τελείως σαθρό. Κι' αυτό δίνει ένα τεράστιο συγκριτικό πλεονέκτημα στον οργανωμένο κόσμο. Μπορεί εύκολα να το παραμερίσει και χωρίς κόστος. Συν το γεγονός ότι το πιο σημαντικό κομμάτι των ενόπλων δυνάμεων είναι με τον λαό και το έχει αποδείξει. Και επειδή ακριβώς το σύστημα της εξουσίας γνωρίζει πολύ καλά πως δεν μπορεί να εμπιστευτεί τον στρατό, δεν μπορεί να εμπιστευτεί τις δυνάμεις καταστολής, πέρα από ένα συγκεκριμένο σώμα, αυτοί οι θύλακες απέναντι σε έναν οργανωμένο λαό δεν έχουν τύχη! Το μόνο τους όπλο αυτή τη στιγμή είναι η αποπροσανατολιστική προπαγάνδα. Δηλαδή τα μέσα μαζικής προπαγάνδας. Είναι το μόνο ανάχωμα που κρύβει την απόλυτη γύμνια και την σαθρότητα αυτού του συστήματος. Προσπαθούν να τρομοκρατήσουν τον κόσμο ιδεολογικά και πολιτικά και μέσα από ενημερώσεις, για να μη δει αυτό που υπάρχει στ' αλήθεια. Ένα σαθρό, γυμνό σύστημα που αρκεί ένα φύσημα του ανέμου από την οργανωμένη κοινωνία για να καταρρεύσει. Ακόμη και οι άνδρες των ΜΑΤ ψάχνουν μια δικαιολογία να πετάξουν τις ασπίδες! Και θα το δούμε στην πράξη αυτό! Αρκεί να έχουν απέναντί τους τον λαό και όχι κάτι περιφερόμενα τσίρκα"! Σημείωση : Σύντομα θα αναρτηθεί το βίντεο της συνέντευξης, αλλά θα ακολουθήσει και μια μαγνητοφωνημένη συζήτηση που έγινε σε δεύτερο χρόνο.

 

Μετά το «Σύνταγμα», τι;… Το σύστημα δεν μεταρρυθμίζεται, καταστρέφεται!

ΔΕΥΤΕΡΑ 13/6/2011, 9μμ, ΣΤΟ ΤΕΕ ΧΑΝΙΩΝ ΟΜΙΛΙΑ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΔΗΜ.ΚΑΖΑΚΗ

(δείτε προηγούμενη σχετική ανάρτηση του Αντίλογου Χανίων) 

ΘΕΜΑ: "ΑΡΝΗΣΗ ΠΛΗΡΩΜΗΣ ΤΩΝ ΤΟΚΟΓΛΥΦΩΝ-ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ: ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ή ΣΩΤΗΡΙΑ;"

 -Η "ΑΛΛΗ ΑΠΟΨΗ":ΜΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΟΛΟΥΣ!...

Του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη, μέλους της Πρωτοβουλίας Πολιτών ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ

Ο ελληνικός λαός σε όλες τις πλατείες της χώρας ζει τον δικό του «Μάη», αγανακτεί, εξεγείρεται, παίρνει την ζωή στα χέρια του, απαιτεί αποφασισμένος: ΦΥΓΕΤΕ ΤΩΡΑ!

Το σύστημα πόνταρε στην διάσπαση μεταξύ των χιλιάδων πολιτών με ετερόκλητες ιδεολογικές ταυτότητες. Απέτυχε, καθώς είναι διάχυτη η ενωτική ατμόσφαιρα. Πίστευαν ότι θα εκτονωθεί γρήγορα. Διαψεύσθηκαν, το κίνημα όλο και δυναμώνει και συντονίζεται με τον πανευρωπαϊκό βηματισμό.

Τώρα επιχειρούν να ανοίξουν παράπλευρες οδούς διαφυγής με πολιτικά τεχνάσματα και καθεστωτικά τερτίπια, που έχουν όμως ξεγυμνωθεί. Ο κόσμος είναι αποφασισμένος να μείνει Σύνταγμα μέχρι την επόμενη ημέρα, μέχρι να φύγουν όλοι όσοι δημιούργησαν τη σημερινή κατοχή: κυβέρνηση, ΔΝΤ, τρόϊκα, Μνημόνιο και παρατρεχάμενοι.

Όσο περνάει ο καιρός, καταρρέουν τα σενάρια και τα φληναφήματα για ανάκαμψη, επανεκκίνηση και επιστροφή στο προ του 2009 κοινωνικό και εθνικό στάτους κβο, δικαιώνοντας όσους πρώτοι αντέδρασαν και κάλεσαν σε παλλαϊκό ξεσηκωμό.

Η πραγματικότητα είναι η απόλυτη σύγκρουση μεταξύ των οικονομικών συμφερόντων και των ανθρώπινων. Γι’ αυτό και καταλαβαίνουμε απόλυτα τους εξεγερμένους της Ισπανίας, της Ισλανδίας, της Πορτογαλίας και της υπόλοιπης Ευρώπης, που μοιράζονται μαζί μας την κοινή απέχθεια προς το πολιτικό σύστημα, τα συνδικάτα και τους τραπεζίτες.

Ο δρόμος είναι ένας: ξεσηκωμός για την ανατροπή του συστήματος μέχρι τέλους. Να αλλάξουμε τα πάντα «από τα νύχια μέχρι την κορυφή», όπως ζητούν οι «Αγανακτισμένοι», που κατέλαβαν τις πλατείες, όπως έκαναν πριν οι χιλιάδες Αιγύπτιοι της πλατείας Ταχρίρ.

 Αυτό που τρέμει το σύστημα είναι η επανεμφάνιση ενός συλλογικού οράματος και ενός εθνικού σχεδιασμού.

Τρέμουν πρωτοβουλίες όπως αυτή των συμπολιτών μας στο Αίγιο, που έστησαν τοπικές κάλπες και αποφάσισαν με δημοψήφισμα στις 15 Μαΐου να αρνηθούν το πολιτικό σύστημα. Τρέμουν τις λαϊκές συνελεύσεις, όπως της Κεφαλονιάς που κήρυξε ανεπιθύμητους στο νησί τους πολιτικάντηδες και το ΣΔΟΕ…

Τρέμουν μην ξυπνήσει ο λαός, μην απεξαρτηθεί η ελληνική οικονομία από το ευρώ, μην γυρίσει ο ελληνικός στρατός τις πλάτες στις εντολές του ευρω-ατλαντικού συστήματος και σταθεί δίπλα στ’ αδέλφια του…

Απέναντι στην κυβερνητική πολιτική που, εκτός από αντισυνταγματική, εξοντωτική και μειοδοτική, είναι και αδιέξοδη, έχουν ορθωθεί δεκάδες αυτοοργανωμένες πρωτοβουλίες, κινήσεις και συλλογικότητες πολιτών, οι οποίοι αναζητούν έναν καινούργιο, δυναμικό και ενωτικό πολιτικό λόγο.

Με την εμπειρία όλων αυτών των μηνών και αφού τα "αριστερά" κόμματα δεν μπορούν –ή δεν θέλουν- να οργανώσουν την λαϊκή αντίσταση, έχει αρχίσει να συζητείται η ανάγκη συγκρότησης ενός Μετώπου για την σωτηρία του λαού και την αναγέννηση της χώρας. Χρειάζεται να γίνουν μεγάλα βήματα σε στενό χρονικό περιθώριο.

Προς τον στόχο αυτόν συνέβαλε καθοριστικά το «Βήμα Πληροφόρησης και Διαλόγου», της Πρωτοβουλίας Πολιτών «ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ», που λειτουργεί από τον Νοέμβριο του 2010 στην Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, και η «Ανοιχτή Συνέλευση Κινημάτων», που γινόταν όλο τον χειμώνα στον πολυχώρο «Αυλαία», στον Κεραμεικό.

Παρ’ όλες τις αντικειμενικές δυσκολίες, έχουν γίνει αρκετά βήματα συσπείρωσης και έχουν επεξεργασθεί κάποιες αρχικές θέσεις, όπως:

1. Όλοι συμφωνούν στην ανάγκη ενός Μετώπου με πολιτικά χαρακτηριστικά, πέρα από κινήσεις διαμαρτυρίας, με την ευρύτερη ενωτική, ανοιχτή διαδικασία. Στην προσπάθεια αυτή πρέπει να ξεπερασθούν δύο άμεσα αναχώματα:α) Η αντίφαση ανάμεσα στην περιρρέουσα δυσπιστία προς τις οργανωτικές δομές και τα «καπελλώματα» και στην ανάγκη για αποφασιστική πολιτική παρέμβαση, β) Ο σεχταρισμός, η αλαζονεία και η βιασύνη πολλών πρωτοβουλιών να βάζουν πρώτα το δικό τους πολιτικό πλαίσιο χωρίς να αφουγκρασθούν υπομονετικά όλες τις υπαρκτές λαϊκές φωνές.

Βέβαια, πολιτικό μέτωπο σημαίνει οριοθέτηση, σημαίνει θέσεις και σύγκρουση με τις κατεστημένες πολιτικές δομές, όμως, για να πετύχει αυτό χρειάζεται η κατάλληλη έμπνευση και το σωστό τάϊμινγκ.

2. Οι στόχοι ενός παλλαϊκού αντιστασιακού μετώπου πρέπει να ξεκινούν από την απονομιμοποίηση της κυβέρνησης και του πολιτικού συστήματος, την παραδειγματική τιμωρία όσων ενέχονται στην λεηλασία του εθνικού πλούτου και την αλλαγή του καταστατικού χάρτη της χώρας ώστε να γίνει ο Έλληνας πολίτης κυρίαρχος στην πατρίδα του να ανακοπεί η παρακμή και να θωρακιστεί η εθνική ανεξαρτησία και ο τόπος από κάθε απειλή.

Όμως, για να πραγματοποιηθούν αυτοί οι στόχοι, χρειάζεται προφανώς η κατάκτηση της εξουσίας απέναντι σε ένα αδίστακτο και διεφθαρμένο σύστημα που θα αγωνιστεί με νύχια και δόντια για να το αποτρέψει. Το αν θα γίνει αυτό ειρηνικά, κοινοβουλευτικά ή με επαναστατικό τρόπο, θα επιλυθεί, ουσιαστικά, από τον τρόπο οργάνωσης και ανάδειξης του Μετώπου σε εκφραστή της αγωνιστικής λαϊκής πλειοψηφίας.

3. Η εξασφάλιση της εθνικής κυριαρχίας θα περάσει μέσα από την έξοδο από το ΔΝΤ, την άρνηση του απεχθούς χρέους, την στάση πληρωμών τοκοχρεωλυσίων και την αναδιοργάνωση της οικονομίας σε εθνική δημοσιονομική, νομισματική και αναπτυξιακή βάση.

Η σχετική συζήτηση επικεντρώνεται στην επαναδιαπραγμάτευση των σχέσεων της χώρας με την Ε.Ε. και όλες τις πιθανές λύσεις, όπως έξοδος από ευρωζώνη, επαναφορά εθνικού νομίσματος, ενδιάμεσες εκδοχές κ.λπ.

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, το ζήτημα δεν είναι τι προτείνεται να γίνει, αλλά πώς μια νέα εθνικοαπελευθερωτική συμμαχία θα καθορίσει αυτές τις εξελίξεις στην συγκεκριμένη ιστορική συγκυρία, με ποιες τακτικές κινήσεις, τι στηρίγματα από το εξωτερικό, και ποιον τρόπο άμυνας απέναντι σε ξένες επεμβάσεις.

Αν η χρεωκοπία «σκάσει» στα χέρια των κατεστημένων πολιτικών δυνάμεων σε συνθήκες γενικότερης κατάρρευσης της ευρωζώνης, όπως διαφαίνεται, τότε η επιστροφή στην νέα δραχμή θα γίνει σε εκβιαστικές και δραματικές συνθήκες.

Άρα πρέπει οι πραγματικά πατριωτικές λαϊκές δυνάμεις να καθορίσουν τις εξελίξεις και όχι να συρθούν πίσω απ’ αυτές γιατί τότε οι επιλογές πολιτικής θα έχουν συρρικνωθεί στην εξής μία: άμυνα μέχρις εσχάτων, με κάθε μέσον, για να περισωθεί ό,τι θα έχει απομείνει.

Οι συζητήσεις συνεχίζονται κάθε Δευτέρα στις 7:30 μ.μ., στο αμφιθέατρο της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών (Τοσίτσα 11) και καλούνται όλα τα σχετικά κινήματα και πρωτοβουλίες να συμμετέχουν.

Πλατεία Συντάγματος, 3 Ιουνίου 2011

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ: Υπάρχουν λεφτά!

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ: Υπάρχουν λεφτά!: "Όλοι θυμόμαστε την προεκλογική διαπίστωση του κ. Γ. Παπανδρέου ότι λεφτά υπάρχουν. Το έλεγε για να πείσει ότι δεν χρειάζονται μέτρα λιτότη..."
   (ΠΛΗΚΤΡΟΛΟΓΗΣΤΕ ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ,ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΟΛΟ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ)

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ: Το χρονικό των χρεοκοπιών του ελληνικού κράτους κα...

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ: Το χρονικό των χρεοκοπιών του ελληνικού κράτους κα...: "Η πρώτη μας χρεοκοπία, γνήσια χρεοκοπία σαν ελληνικό κράτος, συνέβη στα 1827. Η πρώτη πράξη που έκανε ο κυβερνήτης τότε ήταν να δηλώσει αδυ..."  (ΠΛΗΚΤΡΟΛΟΓΉΣΤΕ ΣΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ  ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΟΛΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ)