Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2022

Ονομασίες ελληνικών πόλεων και περιοχών

4. Ονομασίες ελληνικών πόλεων και περιοχών

Όνομα/λέξηΕτυμολογία







Ελλάς<Εν - λάας [λάος ή λάας = ανόργανο σώμα, πέτρα  εξ ου λατομείο, γενικότερα γη] = εσωτερική γη, δική μας χώρα
Έλλην<εν + λάας [=λίθος, χώρα] + ην [παρατ. του ειμί] = αυτός που ήταν μέσα στην πέτρα, άνθρωπος από τη δική μας χώρα
ΠαλλάςΠαν - λαός = που ανήκει σε όλο το λαό, παλλαϊκή
Γραικός<άγρα, αγρός > αγραϊκός >Γραία, γραϊκός {= από την περιοχή Τανα - Γραία (Ωρωπός-Αυλίδα)}
Πελασγός<πελάζω <πέλας+άγω [=πλησιάζω] = πλησίον, ο πλησίον λαός, ο γείτονας
Λέλεγες<λέλεξ <λάσκω, παρκμ. λέλακα ή λέληκα = κράζω, Λέλεξ ήταν ο πρώτος βασιλιάς της Σπάρτης το 1500 π.Χ., Λέλεγες οι Πελασγοί κάτοικοι στην Πελοποννήσου και αλλού (Έφεσος, Λοκρίδα, Βοιωτία, Εύβοια, Ακαρνανία, Θεσσαλία, Λευκάδα, Κυκλάδες)
Ξούθος<εξανθέω [<εκ + άνθος] > ξανθός και ξούθος = χρυσοκίτρινος όπως τα πρώτα φύλλα [μεταφορικά = αυτός που βγαίνει πρώτος, ευκίνητος, ταχύς]
Αχαιός<α [επιτατ,] + γαία [γ>χ] = γηγενής
Δωριεύς< δώρον > έχων δώρα = χαρισματικός
Ίωνας, Ίων<ίω (υποτακ. του είμι =  έρχομαι ή πηγαίνω). {Το ίημι κυρίως επί ζώων και αψύχων, ενώ το είμι επί της κίνησης των ανθρώπων (πορεύομαι). Υποτακ. ίω -  έρχομαι ή πηγαίνω}
Αίολεύς< α (επιτατ.) + ιάλλω (μέλλ. ιαλώ, α>ο) - ο κινούμενος ταχέως, ευκίνητος, ορμητικός, 
Άβυδος (και στην Αίγυπτο)<α [= ευ] + βάδος [α>υ {<βάω = πάω] = το στενώτερο του Ελλησπόντου και στην Αίγυπτο στις όχθες του Νείλου
Αιτωλία<αιτώ + λαός = χώρα που ζητάει ο λαός
Αθήναι<α [επιτατ.] + τανύω, ταναός [= εκτεταμένος], επειδή περιλάμβανε πολλούς οικισμούς > Ατάναι > Αθάναι [τ>θ] > Αθήναι [α>η]
Αϊβαλί<αεί βάλλει [=καταβάλλει] = πάντα νικηφόρο 
Αιγαίον<αΐσσω, άϊξ > αίγες = υψηλά ορμητικά κύματα + έχω [>εχεύς >-ευς >-έας >-αίος] = θάλασσα που έχει ορμητικά κύματα 
Αίγινα<αΐσσω, άϊξ > αίγες = υψηλά ορμητικά κύματα + έχω [>εχεύς >-ευς >-έας >-αίος] = θάλασσα που έχει ορμητικά κύματα 
Αϊδίνιο<αεί + δίνει = περιοχή που πάντα τροφοδοτεί με αγαθά
Ακαρνανία<α [επιτατικό] + κάρνος [=κριάρι {<κείρω=κουρεύω}] = χώρα με πολλά κριάρια
ΑλμωπίαΑριδαία
Αλόννησος<αλς + νήσος = νησί καταμεσής της θάλασσας
Αμαρούσιον (Μαρούσι)<Αμαρυσία Άρτεμις = πολιούχος της ευβοϊκής Αμαρύνθου, της οποίας η εορτή Αμαρύσια μεταφέρθηκε και στο αρχαίο Άθμονον, το σημερινό Μαρούσι {<αμαρύσσω = λάμπω, ακτινοβολώ εκ του μη μαραίνεσθαι τον τόπον}
Αμάρυνθος<αμαρύσσω = λάμπω, ακτινοβολώ εκ του μη μαραίνεσθαι τον τόπον
Αμόριον<ανόρειος {και ανόριος}= χωρίς βουνά >αμόριος {ν>μ}
Αμοργός<αμόργη, ένα φυτό από το οποίο οι αρχαίοι έφτιαχναν ένα εξαιρετικό λινάρι, ένα διάφανο λινό ύφασμα [<α + μερίς + άγω = αφαιρώ το περιεχόμενο >αρμέγω > μούργος = στερημένος από ομορφιά]
Ανάφη<αναφαίνω {= κάτι που φαίνεται, ανάλογο του Φανερωμένη}
Άνδρος<Ανδρέας = ήταν περίφημος μάντης, τόσο σπουδαίος που του χάρισε το νησί ο Ραδάμανθης, αδελφός του Μίνωα
Άργοςαγρός, γρ>ργ και την Θεσσαλία έτσι αποκαλεί ο Όμηρος
Αρκαδία<άρκτος = αρκούδα <άρσις + κτας (κτείνω) επειδή σκοτώνει όρθια τα θύματά της
Αρόηαρόω < αείρω, αίρω,διότι  κατά το όργωμα ανασηκώνεται το χώμα = οργώνω, αλετρίζω, καλλιεργώ, σπείρω, τίκτω, καρπούμαι, απολαύω
Αστυπάλαια<από τα παλαιότερα άστεα, δηλαδή πόλεις του Αιγαίου
Αττική<ακτική <ακτή [από το ακκίς {=αιχμή, μύτη, άκρο} + τίθημι]
Αχαρναία (επιτατ.) + χάρμη ( = η χαρά του πολέμου, μ>ν), ήσαν φιλοπόλεμοι
Βαβυλωνία<βαβυλωνία [= θορυβώδης συζήτηση πολλών] <βαβύζω [= φλυαρώ, βομβώ] <βαβαί [επιφώνημα έκπληξης ή θαυμασμού]
Βάρη [ιταλικά Bari]<βάρις = βάρκα [<βάρος <φέρω] {μεταγενέστερες έννοιες βάρις = πλοιάριο, τείχος, στοά, πύργος, οικία και συνοικία}
Βατούμείναι το αρχαίο Βατόν = μέρος από το οποίο πρέπει να περάσεις για να πας στα πέραν του Εύξεινου Πόντου μέρη
ΒισαλτίαΝιγρίτα {Αμφίπολη}
Βλάχος, Βλαχία<Βαλάχος <αρχαία Γερμανικά wallach <βάλλω [=καταβάλλω, νικώ] + έχω = αυτός που νικώντας διατηρεί τη θέση του
Βόλος<βώλος και σβώλος [<βά-ω + αρό-ω (ρ>λ) > βαάλος > βώλος (αα>ω)] = όγκος γης σχηματιζόμενος κατά το όργωμα
Βοιβηίς<Φοιβηίς < Φοίβος
Βοιωτία<βοίδιον + ουδαίος (χθόνιος), ονομάσθηκε έτσι από τα βοσκοτόπια που είχε για βόσκηση βοών
Βόσπορος<βοός + πόρος (πέρασμα), διότι διέπλευσε αυτόν η Ιώ
ΒοττιαίαΓιαννιτσά
Βούβαστις (στην Αίγυπτο)<βους + βαστώ [=φέρω, σηκώνω {<βάσις + τάσσω}] = τόπος που έχει βόδια 
Βυζάντιο<βους + άνδη, άνδος [=τόπος] = τόπος με βόδια 
Γαλάτσι (και στη Ρουμανία)<Γαλάτιον <Γαλάτες [με παχιά προφορά του "τ"  ως "τσ"]
Γρεβενά<Γραία [<Αγραία] Αιανά > Γραιανά > Γρεβενά
Δήλος<δηλώ = έγινε ορατή, ανυψώθηκε από τα βάθη [όμοιο με το Φανερωμένη]
Δολίχη, Δολιχία<δόλιχος <δρό-μος > δρο- > δορ- (ρο>ορ) > δολ- (ρ>λ) + ίκω (κ>χ) = μακρύς δρόμος στη σταδιοδρομία, είδος επιμήκους οσπρίου
Δρύοπες<δρυς = βελανιδιά + όψη = έχοντες εμφάνιση βελανιδιάς
Εγνατίαάγω (α>ε) + νάτωρ {νάτωρ από το νάω < νάσσω = ρέω, γεμίζω, ξεχειλίζω}
Ελευσίνα<έλευσις < ελαύνω [= έρχομαι, μέλλων ελεύσομαι {= ελευθερώνω}] = απελευθέρωση μέσα από τη μύηση
ΕλιμειώτιςΚοζάνη {Αντίγονος}
ΕλλήσποντοςΈλλης + πόντος
ΕορδαίαΠτολεμαίδα {Λαγίδες}
Εύβοια<ευ + βοίδιον = περιοχή καλή για τα βόδια διότι έχει άφθονα βοσκοτόπια
Εύριπος<ευ + ριπή [<ρίπτω]= καλή ροή νερού στο στενό
Ευρυτανία<ευρύς + τανύω = μεγάλη έκταση γης
Ζάτουνα<Διάτονα <δια + τόνος [=προεξοχή] = ανάμεσα σε δύο τόνους [=βουνά]
Ζαγορά<Διαγορά <δια + όρος = ανάμεσα σε δύο βουνά [ή πίσω από ένα βουνό]
Ζάλογγο<Διάλογγο <δια + λόγγος [=πυκνό δάσος] = ανάμεσα σε δύο λόγγους
Ζαπάντι<Διαπάντιο <δια + πάντα <πίσω από όλα τα βουνά 
Ζητούνι (Λαμία)<Διατόνιον <δια + τόνος [=προεξοχή] = ανάμεσα σε δύο τόνους [=βουνά]
ΗδωνίςΔράμα {Δραβίσκος, Κρηνίδες. Φίλιπποι}
Ηλύσια<ηλυσίη, ήλυσις [=έλευσις] <ήλυθον [αόρ. του έρχομαι] = τόπος όπου καταλήγει κάποιος
Ημαθία<άμαθος  [ = αμμώδες έδαφος, άμμος {<αμάω (= κατακόβω, συνάγω στο ίδιο μέρος, διότι είναι κομμένη από λίθους και συναγμένη σωρηδόν] {Βέρροια]
Ήπειρος<άπειρος < α [στερ.] + πείραρ [= πέρας, άκρον] = άνευ πέρατος, απέραντος, αχανής, χωρίς τέλος, ξηρά.  
Θεσπρωτία<θέσις + πρώτη
Θεσσαλία<θέσις + αλία = περιοχή με νερά ποταμών, λιμνών, θαλασσών
Θήβαι (και στην Αίγυπτο)<θήβη <θάμβος <τέθηπα [πρκμ. με σημασία ενεστωτ. = μένω έκθαμβος, θαυμάζω, εκπλήσσομαι (πλήττομαι), αόρ. έ-ταφ-ον
Θήρα<θήρα = κυνήγι [>Θήρας ο πρώτος οικιστής]
Θίνις (στην Αίγυπτο)<θις-θινός = παραλία, ακρογιάλι
Θράκη<θρέομαι [= ταράσσω, ξεφωνίζω {>θρόος, θρύλος, θρησκεία}] >τράσσω >θράσσω > θράξαι, απαρέμφ. του θράσσω {διότι ξεφώνιζαν άγρια στις θρησκευτικές τελετές τους}
Θριάσιο Πεδίο<Θρίαι [=Παρνασσίδες νύμφες του Απόλλωνα] <θραύω [α>ι] >θρίω [διότι μάντευαν με ψήφους {=θραύσματα}]
Ιδαία<ιδείν [= βλέπω {< οίδα = γνωρίζω}] = χώρα που φαίνεται από μακριά
Ιθάκη<Ίθακος <ιθύω=ορμώ προς εμπρός >ιθύνω = κατευθύνω, κυβερνώ {<ιθύς = ευθύς, ίσιος}
Ικαρία<Ίκαρος <ίκω [=έρχομαι] + άρω [<αίρω=υψώνω] = θρασύς, τολμηρός, βιαστικός, ορμητικός
Ιόνιονη Ιώ κολύμπησε όλο το πέλαγος, δυτικά της Ηπείρου, το οποίο εξ αυτής ονομάσθηκε έτσι
Ιστιαία<εστία [=μέρος όπου ανάβει φωτιά, κατοικία] = κατοικήσιμη περιοχή
Καβάλα<καταβάλλω >κατβάλω # κάββαλε <κατέβαλε
Καβειρώ, Κάβειρος<καίω {ρίζα καF- (F>β)} + είρω {=αρμόζω} = αυτή που λιώνει μέταλλα και φτιάχνει πράγματα
Καισαριανή<Παναγιά η Καισαριανή {διότι η εικόνα της Παναγίας ήρθε στην τοπική μονή από την Καισάρεια της Καππαδοκίας [<Καίσαρ <καίνυμαι  πρκμ. κέ-κασ-μαι (τ>σ) = ο  υπερέχων]}
Κάλυμνος<Καλύδνες <Κάλυδνος <καλός + υδνέω [=τρέφω, αυξάνω {<δαίνυμι} = αυτός που φέρνει πολλή τροφή
Καπνικαρέα<καπνός + κάρα [=κεφάλι] = διότι το 1689, όταν πυρπολήθηκε η Αθήνα από τους Τούρκους, κάηκε μόνο το γύρω ξύλο της εικόνας και το πρόσωπο της Παναγίας καπνίστηκε} 
Κάρπαθος<Κράπαθος <από την ρίζα κρα- που σημαίνει σκληρός, πετρώδης [>κρατύνω, κραταιός, κραναός] + πάθος [<πάσχω] = κάτι που έγινε πετρώδες
Κάρυστος<κάρυον + ιστώ [υποτακτική του ίστημι] = μέρος όπου εγκαταστάθηκαν καρυδιές
Κάσος<κας [=δέρμα {>κάσα = καλύβα με τοίχους από δέρμα, οικία >λατ. casa}] = οικισμός
Κατερίνη<κατά + εαρινή = πολύ ανοιξιάτικη
Καραγκούνης<κάρα [=κεφάλι] + γούνα [<γενειάς <γένος] = με γούνινο σκούφο στο κεφάλι
Καρακατσάνος,Σαρακατσάνος<κάρα [=κεφάλι, επικεφαλής] + καυκί {[<καύσις + κάρα =κρανίο, κεφάλι >καύκαλο] >κατσί με τσιτακισμό του κ} + άνω = σκληροκέφαλος
Κερασούς, Κερασούντα<κέρας + έχοντα = έχει κερατοειδές ακρωτήριο
Κέρκυρα<κέρκος [=κυρτός] + ουρά = με καμπύλη ουρά [από το κυρτό σχήμα του νησιού]
Κηφισιά<Κηφισός <καφήν, κηφήν [<χάσκω > χάκω > χάπω (κ>π) > κάπτω (χ>κ) > χάφτω (π>φ)- χάφτω, καταπίνω} + αΐσσω [=κινούμαι ορμητικά] = κυλάει ορμητικά και παρασέρνει πράγματα 
Κίμωλος<χειμών (χ>κ, ει>ι), είχε ορυκτά ψυγεία
Κλινδιά Ηλείας<Κλινίδια [<κλινίδιον <κλίνη = κρεβάτι ή γερμένο έδαφος] ασφαλώς λόγω του επικλινούς εδάφους της πλαγιάς όπου χτίστηκε το χωριό.
Κνωσσός<κνώσσω [<υπνώσσω = κοιμάμαι] = μέρος κατάλληλο για ύπνο
Κόμνη<κώμη >κώμος [=όμιλος ευθυμούντων] > κούμος {= σωρός ανθρώπων} + άνω = όμιλος ανθρώπων σε ορεινή τοποθεσία
Κόρινθος<κόρος + ανθός = γεμάτη λουλούδια
Κορυτσά<κορυφίτσα >κορυφτσά
Κούμανη<Κόμανα <κώμη >κώμος [=όμιλος ευθυμούντων] > κούμος {= σωρός ανθρώπων} + άνω = όμιλος ανθρώπων σε ορεινή τοποθεσία
ΚρηστωνίαΚιλκίς
Κρήτη<από την ρίζα κρα- που σημαίνει σκληρός, πετρώδης [>κρατύνω, κραταιός, κραναός] > κρητίς [=πέτρωμα] =φτιαγμένη από σκληρή πέτρα {>κράτ-ος (α>η), ισχυρή ναυτική δύναμη κατά την αρχαία εποχή}
Κριεζά (κωμόπολη της Εύβοιας)<κριεζός <κριός [<κέρας = αυτός που έχει κέρατα = αρσενικό πρόβατο αλλά και κεφάλι, διότι τα κέρατα είναι στο κεφάλι] + ζόφος [=σκοτεινός] = μαυροκέφαλος
Κύθηρα<κεύθω =κρύβω, επομένως Κύθηρα = τα καλά κρυμμένα {σε αυτά γεννήθηκε εν κρυπτώ η Αφροδίτη}
Κύθνος<κεύθω [{=κρύβω} <κύω {=διογκώνω, κυοφορώ, >κύτος=εξόγκωμα}] + νοώ = αυτή που εννοεί να είναι κρυμμένη
Κυκλάδες<κατά το ένα ήμισυ κυρτός (κύ-ω), κατά δε το άλλο κοίλος, δηλαδή κύ-κοιλος > κύκλος
Κύπρος<Κάβειροι [<καίω {ρίζα καF- (F>β)} + είρω {=αρμόζω}]> Κάβρος > Κύπρος = η χώρα αυτών που καίνε [μέταλλα] και φτιάχνουν πράγματα
Κως, Κώος<κεάζω  κεδάω > κεάδω > κεάδιω > κεάζω (δι>ζ) - σχίζω, κόβω, 
Λακεδαίμωνλας = που σημαίνει λίθος, πέτρα + κώνος + δαίμων = θεός, σεβαστός, το θείον. Δηλαδή «ο θείος κωνικός λίθος». 
Λακωνίαλας = που σημαίνει λίθος, πέτρα + κώνος = Δηλαδή «ο κωνικός λίθος». 
Λαπίθες<λαπιστής [= αλαζών] και το ρήμα λαπίζω [= συρίζω], από την ίδια ρίζα λαπ επίσης και το ρήμα αλαπάζω [=καταστρέφω, διαρπάζω] αλλά και το ουσιαστικό λαίλαπα (λαίλαψ). Η ρίζα λαπ είναι σχετική με τη ραπ = αρπ 
Λάριμνα<λάριμνος < λαρός <λα (επιτατ.) + έρος ( = όρεξις, επιθυμία, έρωτας) = ευχάριστος στη γεύση, ευάρεστος στην οσμή, στην όψη, εράσμιος, ηδύς, γλυκός.
Λάρισαλα (τόπος) + άρσις = τοποθεσία που βρίσκεται ψηλά, ύψωμα
Λαύριο<λαύρα <<λάας [=λίθος, γη, χώρα] + αυλή [λ>ρ} = στενή οδός μεταξύ αυλής και οικίας, διάδρομος [διότι είχε πολλές στοές και διαδρόμους των μεταλλείων]
Λέπουρα (χωριό στην Εύβοια)<λέπυρον [=περίβλημα καρπού, φλούδα], πληθυντ. λέπυρα <λέπος [=κάλυμμα, φλούδα, κέλυφος] <λέπω = αποφλοιώ [>λέπι, αλεπού γιατί έχει γούνα ως κάλυμμα του σώματος {λώπη<λέπος]
Λέρος<λερός [<θολερός] = πυκνός, λασπώδης
Λέσβοςλάσιος > λάσμος > λέσβος (α>ε, μ>β), ήταν πυκνόδενδρη
Λευκάς<λευκόγαια <λευκός
Λήμνος<λήιον πεδίον = χωράφι πλούσιο σε λεία (σπαρμένο) [<λήμμα <εί-λημμαι (βμ>μμ), πρκμ. του λαμβάνω = κάθε τι το λαμβανόμενο] + μήλον [=πρόβατο] >λήμηλον >λήμηνον [λ>ν] = νησί με χωράφια γεμάτα πρόβατα
Λιόπεσι<ηλιοπέδιον <ηλίου + πεδίον > λιοπέδι >λιόπεδι
ΛυγκιστίςΦλώρινα {Βακχιάδες}
Λυκία<λύκη [=φως] = φωτεινή χώρα
Μαγναύρα<μέγας {>μάγας >μάγνος} + αυλή {λ>ρ} = μεγάλη αίθουσα ανάμεσα στο ανάκτορο και την Αγία Σοφία όπου ο αυτοκράτορας υποδεχόταν τις ξένες πρεσβείες και όπου τον 9ο αιώνα μεταφέρθηκε το Πανεπιστήμιο ή Πανδιδακτήριο 
Μαγνησία<μήχος [{<μάω {=επιθυμώ} + άκος (θεραπεία)} = μέσο θεραπείας] + νους = αυτός που εφευρίσκει μέσα θεραπείας [οι κάτοικοι της Μαγνησίας γνώριζαν τις θεραπευτικές ιδιότητες πολλών φυτών του Πηλίου]
Μαγούλα <μέγας >μάγας + γυλός [<γυρός = στρογγυλός] = στρογγυλευμένο ύψωμα γης, λόφος
Μαιονία<μαία [>γαία] + νοώ = χώρα που γίνεται αντιληπτή
Μακ.Παιονία<παίω [= πατάσσω] + νοώ {επειδή πολεμώντας προκαλούσαν θόρυβο χτυπώντας τα όπλα στις ασπίδες τους} {Γευγελή}
Μακεδονία<Μακ (μακρύς, μακρινός) + έδος = μακρινή χώρα ή χώρα ψηλών ανθρώπων 
Μάνη<μανός [=χαλαρός, απαλός, αραιός, άδενδρος] >μανός, μανή μανόν >Μάνη {άλλη εκδοχή <μάνις >μανία {για τα σκληρά και εκδικητικά ήθη των κατοίκων}
Μασσαλία<μάσσων + αλία = μακρινή παραθαλάσσια χώρα {μακρός - μάσσων - μάκιστος}
Μέγαρα<Μέγαρο=μεγάλο κτήριο {Υπήρχαν εκεί μέγαρα προς τιμήν της Δήμητρας}
Μεσόγεια<μέση + γαία [=γη] = στη μέση εκτεταμένης πεδιάδας 
Μεσόγειος<μέση + γαία [=γη] = στη μέση της γης 
Μεσολόγγι<μέση + λόγγος [=πυκνό θαμνώδες δάσος] = στη μέση του λόγγου
Μεσοποταμία<μέση + ποταμός = ανάμεσα σε δύο ποταμούς [Τίγρης και Ευφράτης]
Μήλος<Μήλος = ο πρώτος διδάξας της κουράς των προβάτων, ο πρώτος κτηνοτρόφος {Ο Μήλος κάποτε πήγε στην Κύπρο, όπου γνώρισε τον Άδωνι και οι δυο νέοι έγιναν φίλοι με παροιμιώδη φιλία}
Μινύες<μένω > μένος = παραμένω σταθερός, αντέχω, διαρκώ, παραμένω, περιμένω κάτι,
Μολοσσία<μολγός [=προϊόν αρμέγματος] + άδην [=κατά κόρον] > μολαδσία > μολοσσία (α>ο, δσ>σσ), έχουσα πολλούς βοσκούς (κοπάδια)
Μοριάς<αμόριος, αμορία <ανόρειος {ή ανόριος} = χωρίς βουνά {η βορειοδυτική Πελοπόννησος είναι πεδινή)
Μουνιχία<από τη ρίζα "μούνος" (αντί μόνος) με τη προσθήκη της κατάληξης -ίχος, που και γίνεται Μουνιχία = σημερινή Καστέλα με το Μικρολίμανο 
Μπουρνόβας (προάστειο της Σμύρνης)<βυζαντινό Πρινόβαρις < προ [=μπροστά] + ρίνα [=μύτη] + βάρις [=βάρκα, οικία και συνοικία] = περιοχή στη μύτη ακρωτηρίου
Μυγδονία<μαγμός [=μάζεμα {<μάσσω} >μαγδός > μυγδός] = περιοχή με πολλή συγκομιδή 
Μυκήναι<μυχός + άνω (α>η), διότι ήσαν κεκλεισμένες εντός ισχυρού τείχους και σε ύψωμα (άνω)
Μύκονος<μυχός + άνω (α>η), διότι ήσαν κεκλεισμένες εντός ισχυρού τείχους και σε ύψωμα (άνω)
Μυρμηδόνες<μυριάδες + μέδω [= συμβουλεύω, φροντίζω, κυβερνώ] = αυτοί που εξουσιάζουν μυριάδες
Μυρτώο<μύρτος < μύρω < μύω=κλείνω + ρέω = ρέω εκ των έσω = ρέω εσωτερικά (μεταξύ Πελοποννήσου και Κυκλάδων)
Μυσία<μύσσομαι [=απεχθάνομαι] >μύσος [=απέχθεια] = χώρα απεχθών ανθρώπων
Μυστράς<Μυζηθράς <μυζήθρα <μυζώ [=στραγγίζω] + τυρός = στραγγιστό τυρί
Μυτιλήνη<μύ-ω + τίλλω, διότι και εντός μυχού κόλπου θαλασσίου ευρίσκεται και κομμένη από διώρυγα ετύγχανε{τίλλω < σ-τερέω, σ-τείρος, τείρω (ει>ι, ρ>λ) - μαδώ, αποσπώ τρίχες}
Νάξος <νάω [=γεμίζω, ξεχειλίζω, ρέω] + άξω [μέλλων του άγω=οδηγώ] =  δέχεται τα νερά του Αιγαίου από βορρά και τα οδηγεί προς νότο
Νάουσα<ναίω [κατοικώ] >ναύω >ναός, ναέτης = περιοχή για κατοίκηση
Ναύπακτος<ναυς+ πακτώ = κατασκευάζω πλοία, διότι εκεί το 1104 οι Δωριείς (Τήμενος, Κρεσφόντης, Αριστόδημος) ναυπήγησαν πλοία και πέρασαν στην Πελοπόννησο
Νιμπορειό (στην Ν.Εύβοια)<νέον εμπορείον 
Οδομαντική <οδός + μαντική = περιοχή όπου μπορείς να βρεις το δρόμο
Οζολία<όζω [=μυρίζω, {<οσμή <οδμή <έδω = εσθίω] = περιοχή με ευχάριστες μυρωδιές
Όλυνθοςολός (όλλυμι, ο>υ) + ανθός ( = καρπός) - σύκο που φύεται τον χειμώνα αλλά δεν ωριμάζει
ΟρεστίςΚαστοριά {Σέλευκος, Κάσσανδρος}
Ορτυγία<νησί με ορτύκια {Δήλος = έγινε ορατή, ανυψώθηκε από τα βάθη}
Ορχομενός<έρχομαι  μέλλ. ελεύ-σομαι. Από το ελαύ-νω (α>ε). Μετοχή αορ. ελ-θών > ερ-θών (λ>ρ) > ερχ-ών (θ>χ) > έρχομαι
Παγασαί<πάγος <πήγνυμι
Πάρος<επί + άρω = υπερυψωμένη γη, νησί
Παξοί<πάθος [τόπος έρωτα του Ποσειδώνα για την Αμφιτρίτη] 
Πάτρα<Πατρεύς < πατήρ <πάππας
Πειραιεύς<περάω [επί + ελάω{= πελάω} = διαβαίνω, περνώ] =θαλάσσιο πέρασμα {> Περαία, Πέραμα, Πόρος}
ΠελαγονίαΜοναστήρι {Αλαλκομεναί, Στόβοι}
Πέλλα<φελλεύς <φέρω + λεύς (= λίθος), ρλ>λλ = πετρώδες έδαφος.
Πελοπόννησοςπελός, πελλός + οψ = φαιός, φαιόχρωμος, μολυβδόχρωμος
Πέργαμοςυ-πέρ + γα, γη + -μος
Πήλιον< Πιερείη > Πηρείη (ιε>η) > Πηλείη > Πήλιον (ρ>λ)
Πιερία<Πιερείη, πίειρα [= παχιά, ει>ι {πίαρ  ό-πι-ον, ο-πί-ζω = πάχος}] = εύφορη χώρα
ΠιερίαΚατερίνη
Πιερία ΠαγγαίουΚαβάλα {Απολλωνία, Γαληψός}
Πόρος<περάω [επί + ελάω{= πελάω} = διαβαίνω, περνώ] =θαλάσσιο πέρασμα {> Περαία, Πέραμα, Πόρος}
Πρέβεζα<preverse, preversa =πέρασμα, διάβαση, διάπλους
Προύσα<προέχουσα >προέ'ουσα >προύσα = πόλη με εξέχουσα θέση στην περιοχή της
Πύλος<πύλη <πόρος, ο>υ, ρ>λ = πέρασμα
Πύργος<υ-πέρ + γα, γη {>Τύρσις, Τύρρις > γαλ. Τουρ, Τορίνο}
Ρόδος<ρόδο = τριαντάφυλλο
Ρούμελη<ρωμυλία < ρώμη {ρώομαι > ρέω, ρόος, ρους, οο>ω = κινούμαι με ταχύτητα ή ορμή, ορμώ, τινάσσομαι, πηδώ, εφορμώ, μάλιστα επί πολεμιστών.}
Σαλαμίνα<αλς [>σαλ-] + μινύς [= μικρός] = έχουσα μικρή θαλάσσια περιοχή μέχρι την απέναντι ξηρά
Κούλουρη (Σαλαμίνα)<αρχαίο Κόλουρις [<κολούω και κολάζω = περικόπτω, κολοβώνω] > κουλούρι {διότι το σχήμα της είναι κολοβό σαν κουλούρι} 
Σάμος<σά-ος [=σωτηρία {<σάω =σώζω}] διότι σώζονταν εκεί οι ναυτικοί μετά από ναυάγια
Σαμψούς, Σαμψούντα<Αμισός [εις Αμισόν] < αμάω = μαζεύω σιτάρι [<μάσσω, μάζα, α επιτατικό] = περιοχή πλούσια σε συγκομιδή σιταριού
Σαντορίνη<Σάντα Ειρήνη [υπήρχε στο νησί ναός της Αγίας Ειρήνης)
Σέριφος<σερ > σέριφον = θαλάσσιο φυτό {νήσος πλούσια σε ιαματική χλωρίδα, με πλούσιο υπέδαφος}
Σιθωνία<σίτος + ώνιος [=χρήσιμος {<ωνέομαι = χρησιμεύω] = περιοχή με χρήσιμο σιτάρι
Σικυών<σικύα < σάγη, σάξις <εισάγω = παραγέμισμα  (α>ε>ι, ω>ου>υ) # είδος κολοκυθιού και αγγουριού.
ΣιντικήΣιδηρόκαστρο {Γαρίσκος}
Σκιάθος<σκιά >σκιάς, σκιάδος [=σκίαστρο] επειδή είναι σκιερή νήσος με πολλά δέντρα. Μία άλλη ερμηνεία αναφέρει ότι το όνομα προκύπτει από τη σκιά του Άθου, η οποία «πέφτει» πάνω στο νησί.
Σκόπελος<σκόπελος = βράχος που εξέχει μέσα στη θάλασσα
Σκύρος<σκύρον = σκληρή πέτρα > σκύρα = θρύμματα πέτρας (χαλίκια, >σκυρόδεμα = μπετόν) 
Σμύρνη<μύρον <μύω {=κλείνω} + ρέω + νοεί = ροή από μέσα, αρωματικό έλαιο, περιοχή που παρήγαγε μύρο
ΣούδαΤάφρος που περιέχει κάθε είδους γνώση
Σπάρτησπάω, σπαρ-άσσω, σπαρ-τός, σπαίρω ( = διασκορπίζω, αι >ει)
ΣπέτσεςΠιτυούσες < πίτυς=πεύκο
Σύβαριςσοβαρός = αλαζονευόμενος, πομπώδης, ο>υ -  πόλη στην Μεγάλη Ελλάδα, διάσημη για την φιληδονία και αβρότητα των κατοίκων της
Συμπληγάδεςσυν + πάλλω, πάλ-η + άγω > παλάγω > πλάγω > ε-πλάγ-ην αόρ. του πλήσσω (α>η), επέ-πλ-ηγον (αόρ. β΄) - κτυπώ
Σύρος<σύρω, ο υιός του Απόλλωνα Σύρος έσυρε το άρμα του (λέγεται και Σείριος)
Τανάγρατανύω + αγρός, άγρα
Τεγέα<τέγος [=στέγη] = μέρος που εξασφαλίζει στέγη
Τέμπη<τέμνω + ποιώ = διαχωρίζω, κόβω, τέμνω.
Τήνος<«ταν» > τανύω > «ταναός» = μακρύς, λόγω του σχήματός του νησιού (από αυτή τη λέξη προκύπτει η «ταινία»)
ΤίρυνςΤύρσις, Τύρρις > γαλ. Τουρ, Τορίνο = πύργος
Τοκάτι (στον Πόντο)η βυζαντινή Ευδοκιάς >Ευδοκιάδα >Βντοκιάντ >Ντοκιάτ > Τοκάτ μετά από τουρκική παραφθορά [ιδρύθηκε από την αυτοκράτειρα Αθηναΐδα - Ευδοκία (401-460) σύζυγο του Θεοδοσίου Β]
Τούμπα Θεσσαλονίκης<τύμβος = στρογγυλόσχημος όγκος χώματος, που μπορεί να χρησιμεύσει για κάλυψη νεκρών, όπως στον Μαραθώνα
Τραπεζούς, Τραπεζούντα<τράπεζα + έχοντα <[τετράς + πέζα ( = πόδι) > τετράπεζα > τράπεζα = είχε τέσσερα μικρά ακρωτήρια σαν πόδια στη θάλασσα
Τρίκκη< τρις + ακίς = άκρο # με τρεις κορυφές βουνών
Τροία<τηρέω [> τρέω > Τροία (ε>ο>οι)] = κειμένη επί λόφου, ήταν καλώς οχυρωμένη 
Τροιζήν<τηρέω > τρέω > Τροία (ε>ο>οι), + ζην = ζάω, βρισκόταν επί λόφου
ΤσάκωνεςΤσάκονες < διάκονες / διάκονοι, όπως αποκαλούνταν οι βοηθητικοί στρατιώτες με ελαφρύ οπλισμό που είχαν αποσταλεί στην Πελοπόννησο τον 8ο αιώνα. 
Τυλισσός<τυλίσσω <κυλίω + αΐσσω [= κινούμαι ορμητικά] = απλωμένο αμφιθεατρικά ελικοειδώς
ΤυμφαίαΓρεβενά {Πολυσπέρχων}
ΤύροςΤύρσις, Τύρρις > γαλ. Τουρ, Τορίνο = πύργος
ΤυρρηνοίΤύρσις, Τύρρις > γαλ. Τουρ, Τορίνο = πύργος
Φαιστός<φάος >φαίνω [=φέρω στο φως, φανερώνω] = φωτεινός
Φάληρο<φάος , φάρος, φάριο, φαρικός, λαιφός (λαι, επιτατικ.) >φάλαρος
Φερές< φέρω = φέρω, βαστώ, σηκώνω, υποφέρω, υπομένω, πάσχω, προσάγω, έχω, προσφέρω, δίδω, παράγω, προξενώ, επιφέρω,
Φθιώτιδα, Φθία<φθίω, φθίνω, φθινάω [<φθείρω, ει>ι, με αποβολή του ρ] = ελαττώνομαι, παρέρχομαι, χάνομαι, μαραίνομαι,
Φλεγύες< φλέγω < φελάγω < φαίνω + άγω = άναβαν δάδες και προχωρούσαν
Φλιάσιον<φλιάσιος < φλέω [φύω + λέγω ( = γεμίζω, συλλέγω) > φυλέγω > φλέγω > φλέω = είμαι κατάμεστος + άσιος [ = πλήρης ιλύος (άσις, άσεως) = πλουτοφόρος >Φλιάσιο Πεδίο έξω από την Κόρινθο προς Νεμέα
Φολέγανδρος<Πολύκανδρος = με μεγάλο πληθυσμό
Φώκαια, Φωκίδα<φως+καίω > focus=εστία φωτός
Χαιρώνεια<χαίρω + νους, νοώ = αυτή που φέρνει χαρά στο νου
Χαλάνδριχαλάω [χαλαίνω  χαίρω, χαρά (ρ>λ) = χαλαρώνω] + άνδρες = προσφέρει ευθυμία στους ανθρώπους 
ΧαλκιδικήΧαλκιδική {Όλυνθος, Ποτίδαια}
Χάνδαξχανδόν  έ-χαν-ον, αόρ, του χαίνω και χάσκω - με ανοικτό στόμα
ΧανιάΚυδωνία > Καδωνία > Χαδωνία > Χαδνία > Χανία > Χανιά
Χάονες<χάος <χαίνω [=χάσκω] = από εκτεταμένη περιοχή
Χειμάρρα<χείμαρρος <χείμα, χειμών + ρέω = ορμητικός ποταμός
Χίος<Χιόνη [κόρη του Ποσειδώνα] <χιών <χέω
Χολαργός<χολή [=υποπράσινο <χλόος] + αργός [=φωτεινός >εναργής] = περιοχή με λαμπρό φρέσκο πράσινο
Ώλενος, Ωλένη<ωλένη [=το κάτω μέρος του βραχίονα] <όλισθος, ο>ω, διότι είναι λεία και ολισθαίνει (εξαρθρώνεται) # κειμένη επί της ωλένης ή κλιτύος όρους.




6. Ονομασίες ποταμών και βουνών

Όνομα/λέξηΕτυμολογίαΕρμηνείαΠαραλλαγή 1Παραλλαγή 2

Αλιάκμων< αλς, αλός, άλιος = θαλάσσιος + άκμων < κάμνων < κάμνω = εργάζομαι, καλλιεργώ κοπιωδώς # καλλιεργεί τη γη κοντά στη θάλασσα
Αλφειός<αλφός = λευκός < α + φλοιός < άφλοιτος < άλφοιτος (φλ>λφ) = ξεφλουδισμένος αποκαλύπτοντας τη λευκωπή εσωτερική επιφάνεια 
Αξιόςάξ-ω, μέλλ. του άγω + ίω υποτακτ. του ίημι = έρχομαι, πηγαίνω = ερχόμενος οδηγεί το περιβάλλον 
Άραχθος< συνθετικό αρι- = πολύ, μεγάλο + άχθος = βάρος, φορτίο = βαρυφορτωμένος 
Ασωπός< α (στερητικό) + σιωπώ = ασώπαστος # δεν σταματάει να κελαρύζει
Αχελώος< α (επιτατ.) + γέ-α (γ>χ) + λούω (ου>ω
Δούναβηςδούναι + βίοςκαι Δανούβιος
Έβρος< Εύρος < εύω = καίω + ροή ευ +  ρόος  (οο>ω)
Ευρώταςευ +  ρόος  (οο>ω)
Ηριδανόςη (εξ α ευφων.) + ρέ-ω (ε>ι) + δηναίος (= αρχαίος)
Θύαμις< θύω=θυσιάζω + μις=φονέας # διότι εκεί γίνονταν θυσίες για λατρευτικούς, θρησκευτικούς λόγους<θύω=σπεύδω εμπρός (εξου θύελλα) + μις=φονέας
Ιλισσός< ιλύς + αίσσωιλιώδηςκινείται ορμητικά γεμάτος λάσπη
Ιορδάνηςίω + άρδω = πηγαίνω και αρδεύω
Κηφισόςχάσκω > χάκω > χάπω (κ>π) > κάπτω (χ>κ) > χάφτω (π>φ)- χάφτω, καταπίνωκαφήν, κηφήν + αίσσω
Λάδωνας < λαδώνω < ελαία < ελεαίρω ( = οικτείρω) > ελαίρω > ελαίω
Λούροςπεύκη  πυκνός, πύκα ( = πυκνώς), διότι τα δάση της είναι πυκνά, δηλαδή πύκα > πεύκη (όπως τα λυγρός - λευγαλέος, πυνθάνομαι - πεύσις, κ.ά.)
Μαίανδροςμαία + τορνόω ( = κυκλοτερώς διαγράφω, ότι άγεται κυκλοτερώς επί της γης) > μαιαντορνος > μαίαντρος > μαίανδρος (τ>δ)
Νείλοςνάω (γεμίζω, ξεχειλίζω) + είλω = τυλίγομαι, περιφέρομαι
Νέστοςνάω, νέω < από το νά-σσω = γεμίζω εντελώς, πληρώ (και μετά ξεχειλίζω), νέ-ναγ-μαι, πρκμ. του νάσσω (ναγ-, με αποβολή του  γ, όπως φαγί - φαΐ) - ξεχειλίζω, ρέω
ΠηνειόςΠηρείη > Πηλείη (λ>ν)Πιερείη  πίειρα = παχιά, ει>ι - χώρα στη Θεσσαλία (εύφορη χώρα) < πίαρ  ό-πι-ον, ο-πί-ας, ο-πί-ζω - πάχος
Ροδανόςαπό τη Ρόδο, κτίσμα των Ροδίων επί του ποταμού
Σπερχειός< σπέρχω = ορμώ + χείω = χύνω = χύνεται ορμητικά
χείμαρρος<χείμα, χειμών + ρέω = ορμητικός
όροςαείρω, ρίζα ερ-, ε>ο > όρνυμι = σηκώνω
βουνόβά-ω + άνω > βαανός > βουνός, αα>ου
Αθαμανικά< Αθάμας βασιλιάς του Ορχομενού, πατέρας του Φρίξου από τη Νεφέλη <α (επιτατικό) + θαμά, θαμάκις = συχνά πυκνά
Άθωςα (επιτατ.) + θοός ( = οξύς)]- το όρος στο ανατολικό πόδι της Χαλκιδικής, έχει οξεία κορυφήθέω  ί-θι, προστ. του είμι (ι>ε) - τρέχω
Αιγάλεωαίγα + λεώςλαός με κατσίκες
Άλπειςάλβος, εκ του αλφός (φ,β>π)αλφός = υπόλευκος
Αροάνια< αρόω=οργώνω + άνω
Βόραςβορράς < βοή + ρέω
Βριλησσόςβρι + λη +σσόςβρι = ισχυρός (βριάω, βρίθω, βριαρός, Βριάρεω)λη = λάας = λίθος   -σσός (αίσσω = κινούμαι ορμητικά)
ΓεράνειαΙερά Αίάνααιανής = αιώνιος < αηνής < αεί < α+ είω υποτακτ. Του ειμί
Γκιώνα< αγιώνυμος
Γράμμος<γράφω < χραύω, χράω <ονοματοποιία, εκ του ήχου του ξυσίματος χράφ, γράτς, χρατς, χραβ = επιξύω
Δίκτη< δε + είκω = παραδίδω < δείκνυμι = κάνω φανερό < δεικνύω < δείκτης
Ίδη< Ίδας Αφαρέως ήρωας της Αιτωλίας < οίδα = γνωρίζω
Καύκασοςκά-ω (Αττ.), αόρ. έ-κα-ον, μέλλ. καύ-σω (καF- >καυ-, εκ του φυσήματος, φου-φου, Κάβ-ροι)
Κυλλήνη< κύω = εξογκώνω > κυρ-τός > κυρ-λός > κυλλός (ρλ>λλ) = με καμπύλα (στραβά) πόδια 
Λυκαβηττόςλύκη + βαίνωλύκη  βλ. λάμπω, δηλαδή λα + άπ-τω > λαπ- > λυπ- (α>υ) > λυκ- (π>κ, βλ. λύκος, οπή) - λέξη ριζική που σημαίνει φως
Οίτηόϊς  ο (αθροιστικό) + είμι (ρίζα ι-), διότι πορεύονται όλα μαζί - το πρόβατο # περιοχή με πρόβατα
Όλυμποςευ (από α, επιτατ.) + λάμπω (α>υ, από τα χιόνια)λάμπω  λα (επιτατ.) + άπτω ( = ανάπτω), το μ προτίθεται των π, β, φ 
Όσσαοξύς > όκ-σα > όσσα (κσ>σσ), έχει οξεία κορυφή
Παρνασόςπαρά + νήσοςκοντά στην Πελοπόννησο
Πάρνηςπαρά + νήσοςπρηνής>πρανής>παρνής (προ+άνω)
Πίνδος< πιδάω = αναβλύζω > πίδαξ< Πίνδος = γιος του Μακεδόναε-πί + δα ( = γη) + άγω = φέρνω στην επιφάνεια της γης, αναβλύζω = πηγή
Ταΰγετοςταΰς < τανύω = τεντώνω, απλώνω + άγω > αγέτης > ηγέτης
Τύμφη (< τύμβος < τάφος > τάβος (φ>β) > τύβος (α>υ) > τύμβος, (β>φ) 
Τυμφρηστός(< τύμβος < τάφος > τάβος (φ>β) > τύβος (α>υ) > τύμβος, (β>φ) + χρηστός = ωφέλιμος
Υμηττόςα (επιτατ., α>υ) + μήκος > Υμηκ-τός > Υμηττός (κτ>ττ), είναι μακρόστενο όρος

Αλιάκμων< αλς, αλός, άλιος = θαλάσσιος + άκμων < κάμνων < κάμνω = εργάζομαι, καλλιεργώ κοπιωδώς # καλλιεργεί τη γη κοντά στη θάλασσα
Αλφειός<αλφός = λευκός < α + φλοιός < άφλοιτος < άλφοιτος (φλ>λφ) = ξεφλουδισμένος αποκαλύπτοντας τη λευκωπή εσωτερική επιφάνεια 
Αξιόςάξ-ω, μέλλ. του άγω + ίω υποτακτ. του ίημι = έρχομαι, πηγαίνω = ερχόμενος οδηγεί το περιβάλλον 
Άραχθος< συνθετικό αρι- = πολύ, μεγάλο + άχθος = βάρος, φορτίο = βαρυφορτωμένος 
Ασωπός< α (στερητικό) + σιωπώ = ασώπαστος # δεν σταματάει να κελαρύζει
Αχελώος< α (επιτατ.) + γέ-α (γ>χ) + λούω (ου>ω
Δούναβηςδούναι + βίοςκαι Δανούβιος
Έβρος< Εύρος < εύω = καίω + ροή ευ +  ρόος  (οο>ω)
Ευρώταςευ +  ρόος  (οο>ω)
Ηριδανόςη (εξ α ευφων.) + ρέ-ω (ε>ι) + δηναίος (= αρχαίος)
Θύαμις< θύω=θυσιάζω + μις=φονέας # διότι εκεί γίνονταν θυσίες για λατρευτικούς, θρησκευτικούς λόγους<θύω=σπεύδω εμπρός (εξου θύελλα) + μις=φονέας
Ιλισσός< ιλύς + αίσσωιλιώδηςκινείται ορμητικά γεμάτος λάσπη
Ιορδάνηςίω + άρδω = πηγαίνω και αρδεύω
Κηφισόςχάσκω > χάκω > χάπω (κ>π) > κάπτω (χ>κ) > χάφτω (π>φ)- χάφτω, καταπίνωκαφήν, κηφήν + αίσσω
Λάδωνας < λαδώνω < ελαία < ελεαίρω ( = οικτείρω) > ελαίρω > ελαίω
Λούροςπεύκη  πυκνός, πύκα ( = πυκνώς), διότι τα δάση της είναι πυκνά, δηλαδή πύκα > πεύκη (όπως τα λυγρός - λευγαλέος, πυνθάνομαι - πεύσις, κ.ά.)
Μαίανδροςμαία + τορνόω ( = κυκλοτερώς διαγράφω, ότι άγεται κυκλοτερώς επί της γης) > μαιαντορνος > μαίαντρος > μαίανδρος (τ>δ)
Νείλοςνάω (γεμίζω, ξεχειλίζω) + είλω = τυλίγομαι, περιφέρομαι
Νέστοςνάω, νέω < από το νά-σσω = γεμίζω εντελώς, πληρώ (και μετά ξεχειλίζω), νέ-ναγ-μαι, πρκμ. του νάσσω (ναγ-, με αποβολή του  γ, όπως φαγί - φαΐ) - ξεχειλίζω, ρέω
ΠηνειόςΠηρείη > Πηλείη (λ>ν)Πιερείη  πίειρα = παχιά, ει>ι - χώρα στη Θεσσαλία (εύφορη χώρα) < πίαρ  ό-πι-ον, ο-πί-ας, ο-πί-ζω - πάχος
Ροδανόςαπό τη Ρόδο, κτίσμα των Ροδίων επί του ποταμού
Σπερχειός< σπέρχω = ορμώ + χείω = χύνω = χύνεται ορμητικά
χείμαρρος<χείμα, χειμών + ρέω = ορμητικός
όροςαείρω, ρίζα ερ-, ε>ο > όρνυμι = σηκώνω
βουνόβά-ω + άνω > βαανός > βουνός, αα>ου
Αθαμανικά< Αθάμας βασιλιάς του Ορχομενού, πατέρας του Φρίξου από τη Νεφέλη <α (επιτατικό) + θαμά, θαμάκις = συχνά πυκνά
Άθωςα (επιτατ.) + θοός ( = οξύς)]- το όρος στο ανατολικό πόδι της Χαλκιδικής, έχει οξεία κορυφήθέω  ί-θι, προστ. του είμι (ι>ε) - τρέχω
Αιγάλεωαίγα + λεώςλαός με κατσίκες
Άλπειςάλβος, εκ του αλφός (φ,β>π)αλφός = υπόλευκος
Αροάνια< αρόω=οργώνω + άνω
Βόραςβορράς < βοή + ρέω
Βριλησσόςβρι + λη +σσόςβρι = ισχυρός (βριάω, βρίθω, βριαρός, Βριάρεω)λη = λάας = λίθος   -σσός (αίσσω = κινούμαι ορμητικά)
ΓεράνειαΙερά Αίάνααιανής = αιώνιος < αηνής < αεί < α+ είω υποτακτ. Του ειμί
Γκιώνα< αγιώνυμος
Γράμμος<γράφω < χραύω, χράω <ονοματοποιία, εκ του ήχου του ξυσίματος χράφ, γράτς, χρατς, χραβ = επιξύω
Δίκτη< δε + είκω = παραδίδω < δείκνυμι = κάνω φανερό < δεικνύω < δείκτης
Ίδη< Ίδας Αφαρέως ήρωας της Αιτωλίας < οίδα = γνωρίζω
Καύκασοςκά-ω (Αττ.), αόρ. έ-κα-ον, μέλλ. καύ-σω (καF- >καυ-, εκ του φυσήματος, φου-φου, Κάβ-ροι)
Κυλλήνη< κύω = εξογκώνω > κυρ-τός > κυρ-λός > κυλλός (ρλ>λλ) = με καμπύλα (στραβά) πόδια 
Λυκαβηττόςλύκη + βαίνωλύκη  βλ. λάμπω, δηλαδή λα + άπ-τω > λαπ- > λυπ- (α>υ) > λυκ- (π>κ, βλ. λύκος, οπή) - λέξη ριζική που σημαίνει φως
Οίτηόϊς  ο (αθροιστικό) + είμι (ρίζα ι-), διότι πορεύονται όλα μαζί - το πρόβατο # περιοχή με πρόβατα
Όλυμποςευ (από α, επιτατ.) + λάμπω (α>υ, από τα χιόνια)λάμπω  λα (επιτατ.) + άπτω ( = ανάπτω), το μ προτίθεται των π, β, φ 
Όσσαοξύς > όκ-σα > όσσα (κσ>σσ), έχει οξεία κορυφή
Παρνασόςπαρά + νήσοςκοντά στην Πελοπόννησο
Πάρνηςπαρά + νήσοςπρηνής>πρανής>παρνής (προ+άνω)
Πίνδος< πιδάω = αναβλύζω > πίδαξ< Πίνδος = γιος του Μακεδόναε-πί + δα ( = γη) + άγω = φέρνω στην επιφάνεια της γης, αναβλύζω = πηγή
Ταΰγετοςταΰς < τανύω = τεντώνω, απλώνω + άγω > αγέτης > ηγέτης
Τύμφη (< τύμβος < τάφος > τάβος (φ>β) > τύβος (α>υ) > τύμβος, (β>φ) 
Τυμφρηστός(< τύμβος < τάφος > τάβος (φ>β) > τύβος (α>υ) > τύμβος, (β>φ) + χρηστός = ωφέλιμος
Υμηττόςα (επιτατ., α>υ) + μήκος > Υμηκ-τός > Υμηττός (κτ>ττ), είναι μακρόστενο όρος

Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2022

Γιώργος Σαχίνης-Κώστας Φαρσαλινός: Πανδημία COVID από τη «σωτήρια» διαχείριση, στην κοινωνική σταύρωση

Συντάκτης:  29/9/2022 


Δραματική χαρακτήρισε τη θνησιμότητα των διασωληνωμένων ασθενών COVID ο ερευνητής Δημόσιας Υγείας και συνεργάτης στα Πανεπιστήμια Πατρών και Δυτικής Αττικής Κωνσταντίνος Φαρσαλινός σχολιάζοντας στον 98.4 τα ευρήματα της πρόσφατης μελέτης για τους θανάτους εντός και εκτός ΜΕΘ στην Ελλάδα. Παρόλο που ανέφερε πως η μελέτη δεν προσφέρει αξιόπιστα δεδομένα για τους θανάτους από COVID, αφού στην Ελλάδα δεν καταγράφονται οι θάνατοι σύμφωνα με το πρωτόκολλο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, χαρακτήρισε ως πρωτοφανές να καταγράφεται τόσο υψηλή θνησιμότητα, κυρίως στην επαρχία αλλά και στους διασωληνωμένους εκτός ΜΕΘ. Απέρριψε τα επιχειρήματα όσων προσπάθησαν να υποβαθμίσουν τα ευρήματα της μελέτης, ενώ ταυτόχρονα σημείωσε την αδιαφάνεια που επικρατεί από την αρχή της πανδημίας, με τον αποκλεισμό της ευρύτερης επιστημονικής κοινότητας από την πρόσβαση στα δεδομένα. Έτσι, δεν γνωρίζουμε ακόμη τα αίτια της τόσο υψηλής θνησιμότητας, όπως για παράδειγμα την επίπτωση ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων μεταξύ των ασθενών που διασωληνώθηκαν, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να αποδοθούν ευθύνες για το τραγικό αποτέλεσμα. Επεσήμανε το καθεστώς ακαταδίωκτου και την έλλειψη λογοδοσίας για όσους έλαβαν αποφάσεις που αφορούσαν εκατομμύρια πολίτες κατά τη διάρκεια της πανδημίας, χαρακτηρίζοντάς τα ως μη συμβατά με τα ήθη και τις αξίες δυτικών δημοκρατικών χωρών. Σε μια τέτοια κατάσταση, δεν μπορεί να υπάρχει εξιλέωση για όσους συμμετείχαν στο αφήγημα τρομοκράτησης των πολιτών, που οδήγησε στο φαινόμενο της COVID ψύχωσης, και στο σχεδιασμό των καταστροφικών μέτρων διαχείρισης της πανδημίας. Ένας σχεδιασμός που έφερε την Ελλάδα στις πρώτες 20 χώρες παγκοσμίως σε θνησιμότητα από COVID, με σημαντική υπερβάλλουσα ολική θνησιμότητα, με σοβαρές βλάβες στην κοινωνική, ψυχική και σωματική υγεία των πολιτών λόγω της διαχείρισης και με δανεισμό δισεκατομμυρίων που αντί να οδηγήσει σε ενίσχυση κατέληξε στην κατάρρευση του συστήματος υγείας και των νοσοκομείων. Επεσήμανε την αντίθεση με χώρες όπως η Σουηδία, που με πιο λογική διαχείριση είχε όχι μόνο λιγότερους θανάτους COVID αλλά και χαμηλότερη ολική θνησιμότητα από το αναμενόμενο.

Τέλος, αναφέρθηκε στη σημερινή ενεργειακή και επισιτιστική κρίση, χαρακτηρίζοντας τη στρατηγική διαχείρισης και επικοινωνίας ως συνέχεια του κλίματος της πανδημίας, με ακραία στοχοποίηση όσων διαμαρτύρονται και με μετατροπή των πολιτών σε επαίτες και εξαρτημένους από τα επιδόματα των κυβερνήσεων για την επιβίωσή τους. Αυτό οδηγεί σε μια κατάσταση υποδούλωσης, υπακοής και μεταμόρφωσης της κοινωνίας σε ανθρωποφάρμα, κάτι που θα οδηγήσει σε δραματική πτώση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών και πιθανές κοινωνικές συγκρούσεις. 

Δραματική χαρακτήρισε τη θνησιμότητα των διασωληνωμένων ασθενών COVID ο ερευνητής Δημόσιας Υγείας και συνεργάτης στα Πανεπιστήμια Πατρών και Δυτικής Αττικής, σχολιάζοντας στον 98.4 τα ευρήματα της πρόσφατης μελέτης για τους θανάτους εντός και εκτός ΜΕΘ στην Ελλάδα. Παρόλο που ανέφερε πως η μελέτη δεν προσφέρει αξιόπιστα δεδομένα για τους θανάτους από COVID, αφού στην Ελλάδα δεν καταγράφονται οι θάνατοι σύμφωνα με το πρωτόκολλο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, χαρακτήρισε ως πρωτοφανές να καταγράφεται τόσο υψηλή θνησιμότητα, κυρίως στην επαρχία αλλά και στους διασωληνωμένους εκτός ΜΕΘ. Απέρριψε τα επιχειρήματα όσων προσπάθησαν να υποβαθμίσουν τα ευρήματα της μελέτης, ενώ ταυτόχρονα σημείωσε την αδιαφάνεια που επικρατεί από την αρχή της πανδημίας, με τον αποκλεισμό της ευρύτερης επιστημονικής κοινότητας από την πρόσβαση στα δεδομένα. Έτσι, δεν γνωρίζουμε ακόμη τα αίτια της τόσο υψηλής θνησιμότητας, όπως για παράδειγμα την επίπτωση ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων μεταξύ των ασθενών που διασωληνώθηκαν, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να αποδοθούν ευθύνες για το τραγικό αποτέλεσμα. Επεσήμανε το καθεστώς ακαταδίωκτου και την έλλειψη λογοδοσίας για όσους έλαβαν αποφάσεις που αφορούσαν εκατομμύρια πολίτες κατά τη διάρκεια της πανδημίας, χαρακτηρίζοντάς τα ως μη συμβατά με τα ήθη και τις αξίες δυτικών δημοκρατικών χωρών. Σε μια τέτοια κατάσταση, δεν μπορεί να υπάρχει εξιλέωση για όσους συμμετείχαν στο αφήγημα τρομοκράτησης των πολιτών, που οδήγησε στο φαινόμενο της COVID ψύχωσης, και στο σχεδιασμό των καταστροφικών μέτρων διαχείρισης της πανδημίας. Ένας σχεδιασμός που έφερε την Ελλάδα στις πρώτες 20 χώρες παγκοσμίως σε θνησιμότητα από COVID, με σημαντική υπερβάλλουσα ολική θνησιμότητα, με σοβαρές βλάβες στην κοινωνική, ψυχική και σωματική υγεία των πολιτών λόγω της διαχείρισης και με δανεισμό δισεκατομμυρίων που αντί να οδηγήσει σε ενίσχυση κατέληξε στην κατάρρευση του συστήματος υγείας και των νοσοκομείων. Επεσήμανε την αντίθεση με χώρες όπως η Σουηδία, που με πιο λογική διαχείριση είχε όχι μόνο λιγότερους θανάτους COVID αλλά και χαμηλότερη ολική θνησιμότητα από το αναμενόμενο. Τέλος, αναφέρθηκε στη σημερινή ενεργειακή και επισιτιστική κρίση, χαρακτηρίζοντας τη στρατηγική διαχείρισης και επικοινωνίας ως συνέχεια του κλίματος της πανδημίας, με ακραία στοχοποίηση όσων διαμαρτύρονται και με μετατροπή των πολιτών σε επαίτες και εξαρτημένους από τα επιδόματα των κυβερνήσεων για την επιβίωσή τους. Αυτό οδηγεί σε μια κατάσταση υποδούλωσης, υπακοής και μεταμόρφωσης της κοινωνίας σε ανθρωποφάρμα, κάτι που θα οδηγήσει σε δραματική πτώση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών και πιθανές κοινωνικές συγκρούσεις.

Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2022

Ελληνική Φύση και Μυθολογία. Ο Δίας σε Νάξο και "βραχογραφία" Ολύμπου...

 1. Στην κορυφή του Ζα (Δία) στη Νάξο

zas mountainΑκολουθώντας την διασταύρωση προς το Δανακό, στη δεξιά πλευρά του δρόμου συναντούμε την εκκλησία της Αγίας Μαρίνας. Από εδώ ξεκινάει το μονοπάτι προς την κορυφή του Ζα. Στο πρώτο σταυροδρόμι ακολουθούμε το αριστερό μονοπάτι (υπάρχουν κάποια σημάδια). Μετά από λίγο συναντούμε μία πηγή. Λίγα μέτρα πριν την πηγή, σε μαρμάρινο βράχο, υπάρχει χαραγμένη σε αρχαία ελληνικά, η επιγραφή «ΟΡΟΣ ΔΙΟΣ ΜΗΛΩΣΙΟΥ» που βεβαιώνει ότι το βουνό σχετιζότανε με την λατρεία του Δία. Συνεχίζοντας και ακολουθώντας τα μονοπάτια των κοπαδιών, φτάνουμε στην κορυφή. Στις Β.Δ. πλαγιές, βρίσκεται το σπήλαιο του Ζα, η κατοικία του Δία (δεν είναι ορατό από την κορυφή). Μπορούμε να επιστρέψουμε από τον δρόμο που ήρθαμε ή να κατηφορίσουμε προς το σπήλαιο (η διαδρομή είναι δύσκολη και απότομη).

Από το σπήλαιο υπάρχει μονοπάτι που οδηγεί σε πλάτωμα με δένδρα και πηγή (πηγή στ’ Αργιά) απ΄ όπου το Φιλώτι απέχει περίπου 1 χλμ.



 Πηγή: http://www.naxosisland.eu/gr/activities/zas_top.html



Η ψηλότερη κορυφή όχι μόνο της Νάξου, αλλά ολόκληρων των Κυκλάδων, συναντάται σε υψόμετρο 1.004 μέτρων στην ενδοχώρα του νησιού, νοτιοανατολικά από το χωριό Φιλώτι.

Απόδειξη ότι το συγκεκριμένο βουνό αποτέλεσε κομβικό σημείο κατά την μυθολογία μια αρχαία επιγραφή πάνω σε βράχο που αναφέρει «Βουνό του Δία, προστάτη των προβάτων».

Σύμφωνα με την μυθολογία ο Δίας κατέφθασε εδώ σε βρεφική ηλικία, προκειμένου να σωθεί από την οργή του πατέρα του, Κρόνου. Η λατρεία του πραγματοποιούνταν στην κορυφή του βουνού, γνωστή και ως «Μύτη του Ζα», όπου συναντάται μέχρι σήμερα σκαλισμένη η επιγραφή «Όρος Διός Μηλωσίου», δηλαδή όρος του Δία.

Με την λατρεία του Δία συνδέεται και το σπήλαιο του Ζα, που συναντάται σε υψόμετρο 600 μέτρων, ένα από τα πιο εντυπωσιακά φυσικά αξιοθέατα του νησιού. Μια αψιδωτή πύλη ύψους 2,5 μέτρων οδηγεί στο εντυπωσιακό εσωτερικό του, το οποίο αποτελείται από αίθουσες μήκους 115 μέτρων και πλάτους 75 μέτρων. Εντυπωσιακοί σταλακτίτες και σταλαγμίτες, ογκόλιθοι και λίθινα συμπλέγματα συγκαταλέγονται στο «δυναμικό» του. Επί Τουρκοκρατίας οι κάτοικοι του νησιού χρησιμοποιούσαν το σπήλαιο ως καταφύγιο αλλά και εκκλησία.

Οι ανασκαφές που πραγματοποιήθηκαν σε αυτό κατά την περίοδο 1985-86 και 1994 έφεραν στο φως ευρήματα από την νεολιθική μέχρι την κλασική εποχή, κάποια από τα οποία φιλοξενούνται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Νάξου.

Το συγκεκριμένο βουνό, συνδέεται, επίσης και με την γέννηση των νυμφών Φιλίας, Κορωνίδας και Κλειδής που ανέτρεψαν τον Διόνυσο, πατρίδα του οποίου ήταν η Νάξος.

Το όρος Ζα, επίσης, αποτελεί και «καταφύγιο» για διαφορετικά είδη πουλιών που ενδημούν στο νησί. Η μοναδική φυσκή ομορφιά του βουνού προσφέρεται για πεζοπορία στη φύση, μέσα από τα σηματοδοτημένα μονοπάτια. Η πανοραμική θέα τόσο στα γύρω νησιά των Κυκλάδων, όσο και στα νερά του Αιγαίου στα όσα μένουν για πάντα χαραγμένα στη μνήμη του επισκέπτη.

newsbeast.gr


2. Όλυμπος: Το "πρόσωπο του Δία" στην κορυφή – Οφθαλμαπάτη ή άγνωστη υπερκατασκευή; (vid)

Όλυμπος Δίας
Σα 9/7/2022 12:44  Newsroom

Στην κορυφή σχεδόν του Ολύμπου και πιο ειδικότερα, κοντά στα 2.400 μέτρα υψόμετρο, βρίσκεται η άγνωστη -μέχρι σήμερα- βραχογραφία του Δία.

Κάποιοι ισχυρίζονται ότι πρόκειται απλώς για οφθαλμαπάτη, άλλοι για ένα παράξενο παιχνίδι της φύσης ενώ τέλος κάποιοι υποστηρίζουν οτι πρόκειται για μια άγνωστη υπερκατασκευή των Αρχαίων Ελλήνων προς τιμήν του βασιλιά των θεών Δία που όπως αναφέρεται και στην μυθολογία είχε ως κατοικία την κορυφή του Ολύμπου.

Σε κάθε περίπτωση η εικόνα είναι καθηλωτική και πέρα από θαυμασμό προκαλεί και ερωτηματικά σχετικά με την προέλευση αυτού του εκπληκτικού μνημείου.

 






https://www.youtube.com/watch?v=410AmxGTbqo

Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2022

Κώστας Φαρσαλινός, ιατρός - ερευνητής: Στην εποχή της δυστοπίας που ζούμε οι Πολίτες πρέπει να μάθουν να σκέφτονται και να αντιδρούν!

O ιατρός - ερευνητής Κωνσταντίνος Φαρσαλινός συζητά με τον Νίκο Σίμο την πολιτική, κοινωνική και οικονομική επικαιρότητα στην Ελλάδα και τον κόσμο και επισημαίνει: Στην εποχή της δυστοπίας που ζούμε οι Πολίτες πρέπει να μάθουν να σκέφτονται και να αντιδρούν!

Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2022

Τα εμβόλια mRNA του COVID-19 προκαλούν καρκίνους και θρόμβους

«Τώρα γνωρίζουμε ότι το εμβόλιο είναι πιο επικίνδυνο από τον ίδιο τον ιό, επειδή το εμβόλιο εξακολουθεί να έχει όλες αυτές τις ικανότητες υπέρ της πήξης, έχει όλες αυτές τις φλεγμονώδεις ικανότητες, ενώ η ακίδα από την ίδια Omicron όχι», είπε ο Cole στο πρόγραμμα «American Thought Leaders» του EpochTV, στη διάρκεια μιας πρόσφατης συνέντευξης.
Στην αρχή, ο COVID-19 ήταν μια ασθένεια που αφορούσε την πήξη, είπε ο Cole, αλλά με την παραλλαγή Omicron, ο κίνδυνος για θρόμβωση έχει μειωθεί.
«Η ακίδα του εμβολίου εξακολουθεί να είναι η αρχική ακίδα της Wuhan.
Αυτή είναι η ακίδα της πήξης.
Η ακίδα Omicron δεν είναι η ακίδα πήξης», είπε.

«Αυτή η πρωτεΐνη ακίδας, είναι παθοφυσιολογικά τοξική για το ανθρώπινο σώμα».

Μεγάλο μέρος των οποίων επιβεβαιώνεται από στατιστικά στοιχεία στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε άλλες χώρες.
«Ήμουν στο Κεντάκι το περασμένο Σαββατοκύριακο.
[Ένας] επεμβατικός ακτινολόγος ήρθε κοντά μου.
Είπε, «Δεν θα πιστεύετε πόσες νεαρές γυναίκες βλέπω με επιθετικό καρκίνο του μαστού, σταδίου 4.»
Δεν το πίστευα»....

...Τα εμβόλια συνεχίζουν να χρησιμοποιούνται υπό την άδεια χρήσης έκτακτης ανάγκης, επομένως οι εταιρείες και οι υπηρεσίες προστατεύονται από την ευθύνη, είπε ο Cole.

«Μπορούν να βλάψουν τις καρδιές των παιδιών, μπορούν να σκοτώσουν παιδιά με την πρωτεΐνη ακίδας τους, αλλά δεν έχουν καμία επίπτωση», είπε ο Cole.
«Γι’ αυτό δεν δίνουμε στα παιδιά ένα εγκεκριμένο προϊόν, γιατί θα αποσυρόταν από την αγορά μετά βιασύνη».
Τα ενισχυτικά και τα δισθενή εμβόλια COVID-19 εξακολουθούν να είναι επιβλαβή επειδή έχουν την αρχική ακίδα της Γουχάν μέσα τους, είπε ο Cole.
«Είναι όλο ρίσκο, όσον αφορά αυτές τις βλάβες που παραθέσαμε, χωρίς κανένα πλεονέκτημα», είπε.
«Δίνει ένα μικρό παράθυρο προστασίας, υποτίθεται».
Κάθε φορά που κάποιος λαμβάνει ένα ενισχυτικό εμβόλιο, το ανοσοποιητικό του σύστημα καταστρέφεται περισσότερο, είπε.
Ο Cole δεν συνιστά τις απαρχαιωμένες λήψεις για το COVID-19.
Αντίθετα, προτείνει έγκαιρη θεραπεία για κάποιον που αρρωσταίνει από μια παραλλαγή του COVID-19.

Η παρακολούθηση των δεδομένων και το ιατρικό... bulling

Παρόλο που δεν έχουν υποβληθεί καταγγελίες ασθενών εναντίον του, ο Cole είπε ότι μία από τις μεγαλύτερες ασφαλιστικές εταιρείες σταμάτησε να συνεργάζεται μαζί του και η ιατρική του πρακτική υποφέρει.
Έχει κακοποιηθεί από τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης και το ιατρικό κατεστημένο.
«Έχω προσκαλέσει οποιονδήποτε και όλους στον κόσμο, αν διαφωνείτε μαζί μου, φέρτε καλύτερα δεδομένα», είπε.
Αλλά η απάντηση ήταν σιωπή.
«Είμαι πάντα πρόθυμος να κάνω λάθος», είπε.
«Αυτό είναι επιστήμη.
Η επιστήμη θέτει το ερώτημα και δοκιμάζει την υπόθεση και λέει, «θα μπορούσαμε να έχουμε δίκιο ή λάθος, αλλά ας το αποδείξουμε».
Ο Cole είπε ότι ο μόνος λόγος του για να μιλήσει για αυτές τις βλάβες είναι να τηρήσει τον όρκο που πήρε να μην κάνει κακό στους ασθενείς του.
«Δεν έχω άλλη αφήγηση εκτός από το «Εδώ είναι η επιστήμη και τα δεδομένα».
Αυτή είναι η δουλειά μου», είπε.
«Έρχομαι στον τόπο του ατυχήματος ως παθολόγος και αναφέρω τι υπάρχει στον τόπο του ατυχήματος.
Ο καρκίνος, τα κύτταρα, ο όγκος».

Πραγματική Επιστήμη

Η πραγματική επιστήμη δεν θα πρέπει να έχει ατζέντα και πρέπει να είναι αμερόληπτη, επομένως δεν μπορεί να γίνει από τα μεγάλα επιστημονικά περιοδικά επειδή είναι αλλοιωμένα από χρήματα από τη Big Pharma, είπε ο Cole, προσθέτοντας ότι ιδρύματα όπως το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας (NIH ) ελέγχουν μεγάλο μέρος της χρηματοδότησης της έρευνας.
Ο Cole είπε ότι πιστεύει ότι ο φόβος των επιπτώσεων και των αντιποίνων εμποδίζουν περισσότερα πανεπιστήμια και ερευνητές να μελετήσουν τις επιπτώσεις των εμβολίων COVID-19.
Οι Epoch Times απευθύνθηκαν στο NIH για σχολιασμό.
Όλοι οι γιατροί παίρνουν τον όρκο του Ιπποκράτη, ο οποίος τους απαιτεί να υπόσχονται ότι δεν θα κάνουν κακό στους ασθενείς τους, είπε ο Cole, αλλά οι γιατροί θα πρέπει επίσης να εξετάσουν τη βλάβη της παράλειψης μη μελετώντας διεξοδικά τα εμβόλια.
«Νομίζω ότι έχουμε μια κοινωνική συγγνώμη, ως ιατρικό επάγγελμα, που οφείλουμε στην ανθρωπότητα που δεν τα έκανε όλα αυτά νωρίτερα σε αυτήν την πανδημία.
Όχι μόνο η έγκαιρη θεραπεία, αλλά αυτές οι μελέτες που ήταν ευρέως διαθέσιμες αλλά δεν χρηματοδοτήθηκαν», είπε ο Cole.

Η επιστημονική ομάδα που ρωτάει, οι χρηματοδοτήσεις και η επιστημονική... «ακύρωση»

Μια μικρή ομάδα επιστημόνων έχει οργανωθεί για να κάνει ερωτήσεις σχετικά με την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα των θεραπειών για τον COVID-19, αλλά πολλοί περισσότεροι δεν το έχουν κάνει, είπε ο Cole.
«Είναι καιρός η ακεραιότητα και η επιστήμη να επαναληφθούν.
Πολλοί παθολόγοι μιλούν για αυτά τα θέματα ιδιωτικά αλλά όχι δημόσια από φόβο μήπως κακοποιηθούν και χάσουν την καριέρα τους, είπε.
«Νομίζω ότι η πρόκληση είναι ότι πολλοί από αυτούς στα πανεπιστήμια έχουν μεγάλες επιχορηγήσεις.
Ξέρουν ότι αν μιλήσουν ενάντια στην αφήγηση του NIH, δεν θα λάβουν χρηματοδότηση», είπε ο Cole.
«Νομίζω ότι ορισμένες από τις ιδιωτικές ομάδες φοβούνται για αυτό που έζησα και αυτό είναι μια ακύρωση από την ιατρική κοινότητα και τις ασφαλιστικές τους εταιρείες εάν μιλήσουν εναντίον της αφήγησης».
«Αν δεν είναι βολικό με αυτό που θέλετε να πείτε στον εαυτό σας, είναι εντάξει», είπε.
«Αλλά τα κύτταρα δεν λένε ψέματα.
Οι θρόμβοι δεν λένε ψέματα.
Τα κατεστραμμένα όργανα δεν λένε ψέματα».

Έρευνα συγκρίνει στοιχεία, επιβεβαιώνει δεδομένα και σοκάρει: Τα εμβόλια mRNA του COVID-19 προκαλούν καρκίνους και θρόμβους: Έρευνα συγκρίνει στοιχεία, επιβεβαιώνει δεδομένα και σοκάρει: Τα εμβόλια mRNA του COVID-19 προκαλούν καρκίνους και θρόμβους