«Η Ευρώπη δεν βρίσκεται σε κρίση, αλλά είναι η κρίση»

 

 ΕΕ: μια τεχνοκρατική δυστοπία χωρίς λαό και χωρίς ιστορία

31 Οκτωβρίου 2025

Η Ευρώπη δεν βρίσκεται σε κρίση, αλλά είναι η κρίση   Η ΕΕ, στην πραγματικότητα, αντιπροσωπεύει την αυτοκτονία της Ευρώπης. Μια αυτοκτονία που αναμενόταν εδώ και καιρό, με την εξαφάνιση της Ευρώπης από το παγκόσμιο γεωπολιτικό τοπίο.  Το «Ποιοι είμαστε;» είναι επομένως ένα εντελώς ρητορικό ερώτημα, καταδικασμένο να παραμείνει αναπάντητο.  Η Ευρώπη είναι ένα σύνολο λαών που έχουν ξεριζωθεί από τις ιστορικές και πολιτιστικές τους ταυτότητες, των οποίων τα κράτη έχουν υποβιβαστεί σε αδρανή μέλη ενός μετα-ανθρώπινου κυβερνο-ρομπότ που ονομάζεται ΕΕ, τα οποία αυτοανακηρύσσονται ευρωπαϊκά, ένας υπολειμματικός ορισμός που αποκαλύπτει την εξόντωση των δικών τους ριζών.  Ο ευρωπαϊσμός είναι μια εικονική ιδεολογική υπόσταση, σχεδιασμένη να αποκρύψει τον ουσιαστικό μηδενισμό που διαποτίζει την ευρωπαϊκή κοινωνία.... ....Μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, η ΕΕ, αφού η εξωτερική πολιτική είχε αποκεντρωθεί στις ΗΠΑ, ως υπερεθνικό όργανο ενσωματωμένο στο ΝΑΤΟ, δομήθηκε γύρω από μια τεχνοκρατική τάξη που επικαλύπτονταν με τα κράτη, περιορίζοντας προοδευτικά την κυριαρχία τους, εις βάρος της δημοκρατίας και της βούλησης του λαού.  Η ΕΕ έχει διαμορφωθεί ως τεχνοκρατία νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας, ένας θεσμός επιφορτισμένος με την οικονομική διακυβέρνηση της Ευρώπης, χωρίς πολιτική κυριαρχία αλλά πλήρως ευθυγραμμισμένος με τις οικονομικές και στρατηγικές οδηγίες των ΗΠΑ: μια ηπειρωτική οντότητα ενσωματωμένη στην ατλαντική γεωπολιτική. Η κρίση της ΕΕ συμπίπτει με την παρακμή της αμερικανικής υπερδύναμης. Η άνοδος του Τραμπ οφείλεται στην εξασθενημένη πίστη του λαού στην αμερικανική ιδιαιτερότητα. Η ανακοινωθείσα αποδέσμευση των ΗΠΑ από την Ευρώπη, ωστόσο, έχει προκαλέσει πανικό στις ευρωπαϊκές ελίτ, καθώς, με την απώλεια του εξωτερικού περιορισμού της Αμερικής, το καθεστώς τους ως άρχουσας τάξης δεν θα ισχύει πλέον. Η ΕΕ δεν είναι μια αυτόνομη γεωπολιτική οντότητα και ως εκ τούτου απαιτεί αμερικανική εξωτερική καθοδήγηση. Αυτή η Ρωσοφοβική ΕΕ, σίγουρη για την ζωτική ανάγκη των ΗΠΑ να διατηρήσουν την αυτοκρατορία τους, επιδιώκει να επιβιώσει ως στρατηγικό αποτρεπτικό μέσο για το ΝΑΤΟ, ικανό να αποτρέψει μια πιθανή ρωσική εισβολή. Θέλει να διατηρήσει την αμερικανική παρουσία στην Ευρώπη, πιστεύοντας αδέξια ότι η διπολικότητα του Ψυχρού Πολέμου είναι αδύνατο να αναβιώσει. Η Δύση, με το νεοφιλελεύθερο μοντέλο της και τις αξίες της, όπως η ελευθερία, τα ατομικά δικαιώματα και η πρόοδος, βρίσκεται σε διαδικασία διάλυσης. Η Δύση έχει αντιληφθεί τον εαυτό της ως την ενσάρκωση των προοδευτικών μύθων του φιλελεύθερου οικουμενισμού. Η απεριόριστη πρόοδος δεν αντιπροσωπεύει την αναπόφευκτη πορεία της ιστορίας, αλλά μάλλον συνίσταται στη μεταφορά στην εμμένεια της ιστορίας μιας μυθικο-ιδεολογικής αντίληψης που επιβλήθηκε στον κόσμο πρώτα από τον ευρωπαϊκό αποικισμό και στη συνέχεια από τον αμερικανικό παγκοσμιοποίηση. Η δυτική πρωτοκαθεδρία διαλύεται παράλληλα με την παγκοσμιοποίηση, η οποία δεν αντιπροσωπεύει το τέλος της ιστορίας, αλλά μόνο μιας ιστορίας: αυτής της αμερικανικής υπεροχής. Στην παγκόσμια γεωπολιτική, η ιστορία έχει ξαναρχίσει την πορεία της, με την αναβίωση των πολιτισμικών και θρησκευτικών ταυτοτήτων του πολυπολικού και πολυπολιτισμικού πλουραλισμού των Πολιτισμικών Κρατών. Μια αναβίωση των προ-μοντέρνων πολιτισμών, οι οποίοι  επανεπιβεβαιώνονται στο βαθμό που αποδεικνύονται συμβατοί με την ιστορική και πολιτική πραγματικότητα του σύγχρονου κόσμου.... ....Η ΕΕ εξορκίζει τις αποτυχίες της με πόλεμο. Η ευρωπαϊκή ρωσοφοβία επομένως απαιτεί έναν «απόλυτο εχθρό», που προσδιορίζεται στον Πούτιν. Η απειλή των μέσων ενημέρωσης για ρωσική εισβολή στην Ευρώπη δημιουργήθηκε για να δικαιολογήσει την πολιτική του ευρωπαϊκού επανεξοπλισμού... ..Η εποχή της παγκοσμιοποίησης φτάνει στο τέλος της, και μαζί της, η αμερικανική πρωτοκαθεδρία. Η διαδικασία της οικονομικής παγκοσμιοποίησης που ξεκίνησε από τις Ηνωμένες Πολιτείες, μέσω ακούσιων συνεπειών, δημιούργησε τον πολυπολικό κόσμο. Πράγματι, η παγκοσμιοποίηση έχει διαδραματίσει σημαντικό ιστορικό ρόλο στην ανάδυση του πολυπολικού κόσμου.  Η απελευθέρωση του εμπορίου και η αλληλεξάρτηση των παγκόσμιων οικονομιών έχουν συμβάλει σημαντικά στον εκσυγχρονισμό και την οικονομική και πολιτική χειραφέτηση της Κίνας και των χωρών BRICS, και έχουν διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στις βαθιές μεταμορφώσεις της παγκόσμιας γεωπολιτικής, οι οποίες βρίσκονται ακόμη σε εξέλιξη. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, κάποτε αρχιτέκτονες της παγκοσμιοποίησης, έχουν πλέον γίνει θύμα της λόγω της μετεγκατάστασης της βιομηχανικής τους παραγωγής. Η κρίση της Δύσης αφορά την ίδια τη δομή του νεοφιλελεύθερου συστήματος. Ένα σύστημα που, επεκτεινόμενο σε παγκόσμιο επίπεδο, θα έπρεπε να είχε οδηγήσει στην αμερικανοποίηση ενός κόσμου χειραφετημένου από την πρόοδο και υποκείμενου τόσο στην πολιτική όσο και στην οικονομική διακυβέρνηση των ΗΠΑ. Το αποτυχημένο αποτέλεσμα της δυτικοποίησης του κόσμου είναι πλέον εμφανές. Μόνο το 20% του παγκόσμιου πληθυσμού ζει σε χώρες που ταυτίζονται με τις «δυτικές αξίες». Το 1989, το μερίδιο των ΗΠΑ στο παγκόσμιο ΑΕΠ ήταν 22,2%, ενώ μέχρι το 2024 ήταν 14,9%. Εν τω μεταξύ, το μερίδιο της Κίνας αυξήθηκε από 3,6% σε 19,5% την ίδια περίοδο. Με τις παγκόσμιες εξαγωγές των ΗΠΑ να μειώνονται από 11,7% σε 8,5%, η Κίνα αυξάνεται από 1,7% σε 14,6%. Ένα ελιτίστικο μοντέλο ανάπτυξης βρίσκεται σε κρίση, με αποτέλεσμα την ολοένα και μεγαλύτερη διεύρυνση των ανισοτήτων, την εξαφάνιση της μεσαίας τάξης, το τέλος της κοινωνικής πρόνοιας και μια δραματική αύξηση της φτώχειας. Αυτοί οι παράγοντες έχουν δημιουργήσει βαθιά κοινωνικά ρήγματα στη δυτική κοινωνία που έχουν πλέον καταστεί ανεπανόρθωτα. Η έλευση της χρηματοπιστωτικής οικονομίας έχει οδηγήσει στη συγκέντρωση του πλούτου στα χέρια μιας στενής ολιγαρχίας, χωρίς πρόβλεψη για αναδιανομή εισοδήματος μεταξύ των κατώτερων τάξεων. Η χρηματοπιστωτική οικονομία, στην πραγματικότητα, απορροφά πόρους από την πραγματική οικονομία για να τροφοδοτήσει την κερδοσκοπία της αγοράς. Δεν παράγει εκτεταμένο εισόδημα, αλλά αντίθετα προκαλεί εκροή πλούτου από τα κάτω προς τα πάνω..... Απόσπασμα απο αρθρο του Luigi Tedeschi -στό https://www-ariannaeditrice-it

Οι κρητικές ρίζες του Κολοκοτρώνη

 

Οι Χανιώτικες ρίζες της Καπετάνισσας Ζαμπίας Κωτσάκη – Κολοκοτρώνη, της μητέρας του Κολοκοτρώνη

https://agonaskritis.gr/ 

26 March, 2024 ΑΡΘΡΑ      Της Ιωάννας Σφακιανάκη 

Λεγόταν Ζαμπία Κωτσάκη, και η καταγωγή της ήταν από την Κρήτη.  Ήταν 3 Απριλίου του 1770 Δευτέρα της Λαμπρής όταν «σ’ ένα βουνό στο Ραμοβούνι Μεσσηνίας, κάτω από ένα δέντρο» όπως αναφέρει ο ίδιος στα απομνημονεύματα του, γέννησε μόνη της τον Θοδωράκη. Τον άνδρα που έμελλε να είναι ο Εθνάρχης των Νεοελλήνων, ο Γέρος του Μωριά. Ο αρχιστράτηγος και ηγετικότερη μορφή της Επανάστασης του 1821, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Κάποτε μετά την κατάκτηση της Κρήτης απ΄ τους Τούρκους πολλές οικογένειες έφυγαν από το νησί καταδιωκόμενοι από τον κατακτητή. Από το Καστέλι Χανίων μια νυχτιά, ξεκίνησε ένα καΐκι με Κρήτες παλληκάρια για το Τσιρίγο. Ανάμεσα τους η οικογένεια του παπά- Νικόλα Κωστάκη ή Κωτσάκη με την όμορφη σύζυγό του Ζαμπία. Από το Τσιρίγο βρέθηκαν στη Μάνη κοντά σε άλλους Κρήτες, περιπλανήθηκαν στα χωριά της Αρκαδίας και τελικώς κατέληξαν στην Αλωνίσταινα (Αρκαδίας). Ένα μαγευτικό ορεινό καταπράσινο χωριό της Τρίπολης πριν τη Βυτίνα, όπου εκεί έστησαν το σπιτικό τους.

Η Ζαμπία έκανε πολλούς γιους και θυγατέρες, κι ανάμεσα τους τον μεγάλο οπλαρχηγό της Αλωνίσταινας τον Κωνσταντίνο Κωτσάκη. Πιστεύεται πως το αρχικό επίθετο Κωστάκης της οικογένειας από την Κάντανο Σελίνου έγινε Κωτσάκης στο Μοριά, αν και υπάρχουν ακόμα οικογένειες Κωτσάκηδων στον Πρασέ και εν γένει στο Νομό Χανίων.
Ο Κωνσταντής Κωτσάκης πρόκοψε, έγινε τσιφλικάς στην περιοχή, έκανε γιους 4, τον Νικόλαο, τον Δημήτριο, τον Θεόδωρο, τον Κωνσταντίνο και θυγατέρα την πεντάμορφη Ζαμπία που της έδωσε το όνομα της μάνας του. Η Ζαμπία-Ζαμπέτα από το Ελιζαμπέτα (Ελισάβετ) κατά το Χριστιανικό Βενετικό όνομα της μάνας του, γεννήθηκε κατά το 1745.

Εδώ ξεκινά η ιστορία της Καπετάνισσας Ζαμπίας Κωτσάκη η οποία έμελλε να αλλάξει τον ρουν της Ελληνικής ιστορίας. Η Ζαμπία μεγαλώνοντας στα 17 της περίπου κατά την αναφορά του εγγονού της Γενναίου Κολοκοτρώνη, το 1762, παντρεύτηκε τον 22χρονο τότε οπλαρχηγό Κωνσταντή Ιωαν. Κολοκοτρώνη (1740 – 19 Ιουλίου 1780) από το Λιμποβίτσι Αρκαδίας.

Τον αγάπησε η Ζαμπία, πρωτίστως, γιατί είχε το όνομα του πατέρα της και μετά για την φήμη που ακολουθούσε αυτό το ψηλό μελαχρινό παλληκάρι με τα κατάμαυρα μάτια σαν κάρβουνο. Νέος ακόμα ο Κωνσταντής διορίστηκε από τον Χαλήλ μπέη αρματολός της Κορίνθου, όπου έμεινε τέσσερα χρόνια. Συνδέθηκε στενά με τις πιο ισχυρές οικογένειες του Μοριά, τους Πετιμεζαίους και απέκτησε σημαντική δύναμη. Έφθασε στο σημείο να επηρεάζει αποφασιστικά τους διορισμούς των πασάδων της Πελοποννήσου. Οι Αρβανίτες τον τρόμαζαν τόσο που έβαζαν όρκο: «Να μη γλυτώσω από του Κολοκοτρώνη το σπαθί».

Η οικογένεια του Κωνσταντή καταγόταν από το Ρουπάκι Μεσσηνίας κοντά στο χωριό Τουρκολέκας της Αρκαδίας πιο κάτω από το Λιοντάρι Αρκαδίας και μέχρι το 1670 είχε την ονομασία Κότσικας. Ένας τους αφού καταστράφηκε το χωριό τους ήρθε και κατοίκησε στο Λιμποβίτσι. Αυτός λεγόταν Τριαντάφυλλος Τζεργίνης, παντρεύτηκε με την κόρη του Δημογέροντα κι έκανε  έναν γιο τον Δημητράκη που με τη σειρά του παντρεύτηκε από έρωτα κόρη από το διπλανό Αρκουδόρεμα, έκανε τρεις γιους τον Χρόνη, Λάμπρο και Δήμο. Αυτοί έγιναν νοικοκυραίοι με τα χωράφια τους, 500 πρόβατα και 60 αλογογέλαδα. Ο Δήμος πήρε για γυναίκα του την θυγατέρα του καπετάν Χρόνη από το Χρυσοβίτσι Αρκαδίας, μεγάλη οικογένεια. Το παιδί τους ονομάστηκε Μπότσικας εκ του μαυριδερού του χρώματος από τους χωριανούς και του έμεινε ως επώνυμο.

Στον καιρό του Μπότσικα μπήκαν οι Τούρκοι στο Μωριά. Οι Χρυσοβιτσιώτες, Λιμποβιτσιώτες κλπ. βγήκαν και πολέμησαν στον πύργο του Ντάρα με 6000 Τούρκους. Ο Μπότσικας σκοτώθηκε μα επέζησε ένας γιος του ο Γιάννης ο οποίος έφαγε σφαίρες στα οπίσθια και γλύτωσε σφηνωμένος σε έναν βράχο. Οι συμπολεμιστές του τον φώναζαν και δεν ξεκολλούσε από το βράχο φοβούμενος μη φανούν τα πληγωμένα οπίσθια του και τότε ένας Αρβανίτης, είπε: «Μπρε τι Μπιθεκούρας είναι αυτός;» Στα Ρωμαίικα το Μπιθεκούρας σημαίνει αυτός ‘’που έχει κώλο σκληρό σαν κοτρώνι’’.

Κι έτσι του έμεινε το «Κολοκοτρώνης» ως παρανόμι, το οποίο πέρασε και στους 5 γιους του. Τον Αναγνώστη, τον Κωσταντή, τον Αποστόλο, το Γεώργιο και το Βασίλειο. Ο Γιάννης ο Μπιθεκούρας κρεμάστηκε από τους Τουρκαρβανίτες στην Ανδρούσα το 1772, όταν μετά την επανάσταση των Ορλωφικών κατέφυγε με την οικογένεια του στο Πεταλίδι. Εκεί γεννήθηκε ο δεύτερος γιος του Κωνσταντή Κολοκοτρώνη ο περίφημος Γιάννης ο ‘’Ζορμπάς’’ επονομαζόμενος. Την εποχή εκείνη ο Κωνσταντής με τον πατέρα του πολεμούσαν μαζί με χιλιάδες άλλους Έλληνες στο πλευρό των Ρώσων για την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού. Όμως, οι Ρώσοι εγκατέλειψαν τους Έλληνες στην Πελοπόννησο, όπως και τον Δασκαλογιάννη στα Σφακιά και η επανάσταση καταπνίγηκε στο αίμα. Τα επόμενα χρόνια έλαβαν χώρα μαζικές σφαγές του ελληνικού πληθυσμού, κυρίως από άτακτα στίφη τουρκαλβανών.

Πηγαίνοντας κρυφά για υπόθεση του στο Νησί της Καλαμάτας ο Γιάννης Κολοκοτρώνης επροδόθη, συνελήφθη και μεταφέρθηκε στην Ανδρούσα όπου βασανίστηκε φρικτά, του έκοψαν πόδια, χέρια και στο τέλος τον απαγχόνισαν. Η οικογένεια του εγκατέλειψε το Πεταλίδι κι εγκαταστάθηκε στη Μάνη.

Η εκδίκηση του γιου του Κωνσταντή ήταν τρομερή. Έπεσε σαν το κοράκι και τους κατασπάραξε. Προέλαυσε με την λεγόμενη Δυτική λεγεώνα κερδίζοντας μάχες. Ανακατέλαβε την Ανδρούσα, την Καρύταινα το Λιοντάρι και την Κυπαρισσία. Οι Τούρκοι για εκδίκηση κατέσφαζαν γυναικόπαιδα στην Τριπολιτσά και στην Αρκαδία. ΟΙ Χριστιανοί μετακινούνταν από χωριό σε χωριό για να γλυτώσουν τις φαμελιές τους.

Λίγα χρόνια πριν σε μια τέτοια καταδίωξη των τουρκαλβανών που είχε συντελεστεί το 1770 όλοι οι Χριστιανοί έφευγαν στα όρη για να σωθούν. Οι Τούρκοι εξαγριωμένοι έσφαξαν σε μια μέρα 3000 ψυχές στην Τριπολιτσά.
Γέροι και γυναικόπαιδα έτρεχαν κι η Καπετάνισσα Ζαμπία πολεμούσε σαν λέαινα με τη χατζάρα για να γλυτώσει τη ζωή της κι τους ηλικιωμένους γέροντες. Καθ’ οδόν την έπιασαν οι πόνοι και γέννησε τον πρώτο της γιο τον Θοδωράκη σε ένα βουνό στο Ραμοβούνι στην παλιά Μεσσηνία κάτω από ένα δεντρό. Ήταν Δευτέρα της Λαμπρής 3 του Απρίλη του 1770. Τα επόμενα χρόνια η Ζαμπία απέκτησε άλλα τέσσερα παιδιά.
Όπως είχε συμβεί και με τη δική της μητέρα, είχε τέσσερα αγόρια και ένα κορίτσι. Τον Θοδωρή, τον Γιάννη, τον Χρήστο, την Σοφία (σύζυγο Καραβάτσου) και τον Νικόλαο. Τον μικρό Θοδωράκη βάφτισε ο Γιαννάκης Παλαμήδης, γιος του Έλληνα λόγιου και αγωνιστή Ρήγα Παλαμήδη. Το όνομα Θεόδωρος λέγεται πως το πήρε από τον Θεόδωρο Ορλώφ, ο οποίος κατά τη διάρκεια του αποτυχημένου εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος είχε κερδίσει την συμπάθεια των Ελλήνων από τις διαρκείς μνείες του στην «αρχαία ελληνική δόξα».

Μετά τον θάνατο του γέρο- Γιάννη Κολοκοτρώνη η οικογένεια εγκαταστάθηκε στη Καστάνιτσα της Μάνης στον Πύργο του βλάμη του Κωσταντή, Παναγιώταρου Βενετζιανάκη. Ο Κωνσταντής με τον Παναγιώταρο και τους άντρες τους, έκαναν γιουρούσι στα τούρκικα ασκέρια και τους κατέσφαζαν. Η φήμη των αρματολών Κωσταντή και Παναγιώταρου είχε φτάσει στα πέρατα του Μωριά και οι Τουρκαρβανίτες σε τρομακτικές εκδικητικές εξορμήσεις έκαιγαν χωριά κατέσφαζαν γέρους και μωρά. Η Καπετάνισσα προστάτευε μόνη με τις φτερούγες της και το σπαθί της σαν κοτοπουλάκια τα παιδιά της φεύγοντας από τόπο σε τόπο.

Ο Γαζή-Χασάν Τσεζάερλης (Καπετάνμπεης) έστρωσε σχέδιο να καταστρέψει τον Κωνσταντή Κολοκοτρώνη. Πήγε στην Κωνσταντινούπολη, και μαζί με τον Μαυρογένη επέστρεψαν τον Ιούνιο του 1780 με 14.000 στρατό και καράβια. Βγήκαν στο Γύθειο και διέταξαν τον Αλήμπεη να τραβήξει από την ξηρά για τον πύργο της Καστάνιτσας (Καστάνια -Μπαρδουνοχώρια Λακωνίας), όπου ήταν ο Κολοκοτρώνης και τα παλικάρια του. Ο Παναγιώταρος ζήτησε την βοήθεια των Μανιατών, αλλά παρενέβη ο Μαυρογένης και έτσι οι Μανιάτες δεν κινήθηκαν.
Οι Τούρκοι πολιόρκησαν τον Πύργο και πυρπολήσαν τα κοντινά χωριά Άγιος Νικόλαος και Σελεγούδι. Έστησαν κανόνια και βομβοβόλα και ο πεζικός στρατός των Τούρκων σταμάτησε μια ώρα έξω από τους Πύργους της Καστάνιτσας.

Ο Αλήμπεης ζήτησε από τον Κολοκοτρώνη και τον Παναγιώταρο να του δώσουν ένα παιδί τους για όμηρο και έτσι να λύσει την πολιορκία. Ο Κολοκοτρώνης και ο Παναγιώταρος αρνήθηκαν, και οι Τούρκοι άρχισαν την πολιορκία. Επί 10 ημέρες τα κανόνια και τα βομβοβόλα, μαζί με 20 χιλιάδες ντουφέκια έριχναν ασταμάτητα. Στις 10 ημέρες, ο Κολοκοτρώνης και ο Παναγιώταρος υπολόγισαν ότι είχαν πολεμοφόδια για 2 ημέρες ακόμα και τότε πήραν τη μεγάλη απόφαση να κάνουν έξοδο 2 ημέρες μετά, τη νύχτα της 19ης Ιουλίου 1780.
Η έξοδος πραγματοποιήθηκε μόλις έδυσε το φεγγάρι. Με τα γυναικόπαιδα στη μέση και το γιαταγάνι στο χέρι όρμησαν μέσα στους Τούρκους και σκόρπισαν τον όλεθρο. Η Καπετάνισσα ανάμεσα τους πολεμούσε και αυτή γενναία έχοντας ντυθεί όπως οι άλλοι πολεμιστές. Στο ένα χέρι το γιαταγάνι, στο άλλο το θηλάζον νήπιο και στην φούστα της τα υπόλοιπα παιδάκια σφιχτοδεμένα.

Σε αυτή την έξοδο όπως διηγείται ο ίδιος ο Γέρος του Μωριά αιχμαλωτίστηκαν τα αδέλφια του. «Κατά την έξοδο εκ του Πύργου εσώθησαν μετά των Γορτυνίων παληκαριών του πατρός μου, εγώ, ο Νικόλαος, θηλάζον έτι νήπιον,  η αδελφή μου και η μήτηρ μου. Τα δύο άλλα παιδιά ηχμαλωτίσθησαν». Τον Χρήστο εξαγόρασε αργότερα ο ίδιος ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης από κάποιον Τούρκο στο Λεοντάρι, τον δε μικρότερον Ιωάννην έκλεψε ένας Υδραίος από Οθωμανικό πλοίο και τον έστειλε από την Ύδρα στους συγγενείς του.

Ο γέρος πατέρας του Παναγιώταρου έμεινε μέσα στον πύργο να κρατάει τον πόλεμο. Ο Παναγιώταρος έμεινε πιο πίσω για να ασφαλίζει το πέρασμα των πρώτων. Ο πατέρας του και αυτός θανατώθηκαν φρικτά. Πιάστηκε ζωντανός και κρεουργήθηκε. Του έκοψαν το χέρι και τα δύο του πόδια και τον κρέμασαν στο Γύθειο σε ένα κατάρτι πλοίου.

Ο Κωνσταντής πληγώθηκε θανάσιμα από μια σπαθιά. Έτσι πληγωμένο θανάσιμα και με πυρετό ετοιμοθάνατο τον βρήκαν εφτά Μπαρδουνιώτες και τον πετσόκοψαν. Πέταξαν το κεφάλι του σε μια τρύπα και το κορμί του στον γκρεμό ανάμεσα στα χωριά Άρνα και Κοτσατίνα Λακωνίας. Το σώμα του διατηρήθηκε λόγω των χαμηλών θερμοκρασιών, εντοπίστηκε και ενταφιάστηκε στη Μηλιά της Μάνης, στο συνοικισμό Κυβέλεια, όπου σώζεται ο τάφος του.

Η Καπετάνισσα μετά το θάνατο του Κωνσταντή, συνέχισε μονάχη τον αγώνα επιβίωσης. Από τη Μηλιά, η Ζαμπία πήγε στην πατρίδα της την Αλωνίσταινα, κοντά στους αδελφούς της, όπου παρέμεινε για αρκετά χρόνια, μεγαλώνοντας εκεί τα παιδιά της. Για να ζήσει ήταν αναγκασμένη να δουλεύει σκληρά, υφαίνοντας και κόβοντας ξύλα. Κατά καιρούς ήταν αναγκασμένη να κρύβεται στα βουνά, γιατί οι Τούρκοι εξακολουθούσαν να καταδιώκουν την οικογένεια. Κατέφυγε επίσης στο Λιμποβίσι και στον Άκοβο της περιοχής του Λεονταρίου, όπου έμενε ο αδερφός του άνδρα της ο Αναγνώστης Κολοκοτρώνης, ο μόνος που είχε επιζήσει από τα αδέλφια.

Ο πρωτότοκος γιος της ο Θοδωράκης έμελλε να πάρει εκδίκηση για όλα.
 Είχε πει στη μάνα του, θα πατήσει στην Τριπολιτσά μόνο σαν την απελευθερώσει από τους Τούρκους και κράτησε τον όρκο του. Ήταν τότε που με το γαϊδουράκι τον έστειλε η Καπετάνισσα να πουλήσει τα ξύλα για να βγάλουν το χειμώνα και τον ράπισε ένας αγάς. Γυρίζοντας της είπε «εγώ δεν θα ξαναπατήσω το πόδι μου στην Τριπολιτσά μάνα, παρά μόνο σαν την λευτερώσω». Το’ πε και το’ κανε! Η μάνα του έζησε για να τον καμαρώσει αρχιστράτηγο και νικητή! Μεγάλωσε τα παιδιά του στην Ζάκυνθο όπου κατέφυγαν όταν αυτός έμεινε χήρος (Αικατερίνη Καρούσου η γυναίκα του) πολύ νέος. Κι όταν η χώρα ελευθερώθηκε επέστρεψε πίσω με τα εγγόνια της.

 

Η Κρητικοπούλα Καπετάνισσα Ζαμπία Κωστάκη/ Κολοκοτρώνη έσβυσε από τη ζωή μιαν αυγή σε ηλικία 87 ετών το 1832, έχοντας προλάβει να ζήσει στο ελεύθερο ελληνικό κράτος. Τάφηκε στην γενέτειρα της την Αλωνίσταινα, δίπλα στην εκκλησία της Αγίας Παρασκευής, όπου σήμερα έχει ανεγερθεί μνημείο προς τιμήν της. Στο αριστερό της χέρι κρατά τουφέκι και στο δεξί τον μικρό γιο της Θεόδωρο.

Λίγοι στίχοι του Τάκη Τζίβα για να τιμήσουμε την μεγάλη αυτή ηρωΐδα:

«Βουνά της Αλωνίσταινας, βραχοσπηλιές της Πιάνας

κρυοπηγές Λιμποβισιού έρημο Αρκουδόρεμα

εδώ είναι η Ζαμπέτα Ιέρεια της λευτεριάς,

φύλακας της ειρήνης…

αγέρωχη, λεβέντισσα, με πετρωμένο βλέμμα

τον Κωσταντή της καρτερεί τον πρωτοκαπετάνιο

να του γιατρέψει την πληγή,

τα αίματα να πλύνει.

Δόξα στην καπετάνισσα! ».

 

Πηγές: Σωτηρία Αλιμπέρτη: Οι ηρωίδες της Ελληνικής επαναστάσεως (1933)

Θεόδωρος Δημ. Παναγόπουλος: Ο ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ ΤΟΥ ΙΤΣ – ΚΑΛΕ και Ο ΕΘΝΑΡΧΗΣ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΩΝ

Οι κρητικές ρίζες του «Γέρου του Μοριά» (φωτογραφίες)

11 Φεβρουαρίου 2024 - 07:16 https://www.newshub.gr/

Είναι τα παιχνίδια που κάνει η Μοίρα και η ίδια η ζωή, ακόμη και για μεγάλες και ιστορικές προσωπικότητες, όπως ο κορυφαίος οπλαρχηγός, ο βασικός πυλώνας για την απελευθέρωση της Ελλάδας το 1821

Ο λόγος για το «Λιοντάρι» της Πελοποννήσου, τον «Γέρο του Μοριά». Η δράση του Κολοκοτρώνη, η φήμη του, το έργο και η προσφορά του, μα πάνω από όλα τα κατορθώματά του, τον κατατάσσουν δίκαια στους κορυφαίους στρατηγους παγκοσμίως, διαχρονικά στην Ιστορία. Γεννημένος στο Ραμοβούνι της Μεσσηνίας, καταγόταν από το Λιμποβίσι της Καρύταινας και πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην Αλωνίσταινα της Αρκαδίας που ήταν ο τόπος καταγωγής της μητέρας του, Ζαμπίας Κωτσάκη. Ο πατέρας του Θεόδωρου, Κωνσταντής Κολοκοτρώνης, πήρε μέρος στην ένοπλη εξέγερση των Ορλοφικών η οποία υποκινήθηκε από την Αικατερίνη Β΄ της Ρωσίας το 1770 και σκοτώθηκε μαζί με δύο αδελφούς και τον φημισμένο Παναγιώταρο στον πύργο της Καστάνιτσας από τους Τούρκους.

Η Ζαμπία, Ιζαμπώ, ή Ισαβέλλα, ήταν η μάνα του. Που είχε το ίδιο όνομα με τη γιαγιά της. Μια γυναίκα, η οποία το 1710, τον Οκτώβρη συγκεκριμένα, ξεκίνησε από το Καστέλι Χανίων για το Τσιρίγο και από εκεί για τη Μάνη. Ηταν Κρητικιά και παντρεμένη με τον παπα -Νικόλα Κωτσάκη από την Κάνδανο!

Γράφει ο Θεόδωρος Δ Παναγόπουλος στο βιβλίο του «Ο φυλακισμένος του Ιτς-Καλέ» τα εξής:
«Από το Καστέλι των Χανίων, στο βορειοδυτικό άκρο της Κρήτης και από τον κόλπο της Κισσάμου, πριν ακόμη ο ήλιος φανεί στον ορίζοντα, ένα πλεούμενο ανοίγει πανιά αρμενίζοντας, κατά το Βοριά. Μέσα στο καϊκι βρίσκονται 5-6 εικοσάχρονα κρητικά παλλικάρια, μαζί με τον συνομήλικο και συντοπίτη τους, παπά- Νικόλα Κωτσάκη από την Κάνδανο. Μοναδική γυναίκα της συντροφιάς η πανέμορφη γυναίκα του παπα- Νικόλα, Ζαμπία!».

Το ζευγάρι λοιπόν βρέθηκε στην Πελοπόννησο κυνηγημένο και μετά από περιπέτειες «ρίζωσε» στο Μαίναλο. Εκεί σε ένα γλέντι, το 1770, λίγο έξω από την Καστανιά Κορινθίας, στο εκκλησάκι του Αγίου Θεοδώρου του Τρατηλάτη, στις 3 Απρίλη, είναι συγκεντρωμένοι όλοι οι Καστανιώτες- όπως αναφέρει ο κ. Παναγόπουλος - και γλεντούν. Εκεί η Ζαμπία, εγγονή της Κρητικιάς Ζαμπίας Κωτσάκη, φέρνει στον κόσμο με έναν δυνατό πόνο, κάτω από τις ρίζες ενος πουρναριού, το μωρό που έμελλε να αλλάξει τη μοίρα του Εθνους.

Το μνημείο της Ζαμπίας στην Αλωνίσταινα απεικονίζει τη μορφή της να προστατεύει τον μικρό Θοδωράκη. ...

Η μητέρα του Κολοκοτρώνη Ζαμπία Κωτσάκη

«Να σου ζήσει καπετάνιε», έλεγαν του πατέρα του Θεόδωρου, Κωνσταντή. «Να ζήσει και να λευτερώσει την πατρίδα», συνέχιζαν. Λες και το ήξεραν ότι ο Θεόδωρος, που ήταν να βαπτιστεί Γιάννης (σαν τον πατέρα του Κωνσταντή, τον παππού του δηλαδή), ονομάστηκε έτσι, αφού θεωρήθηκε ως σημάδι του Θεού, δώρο του Θεού. 
Αυτή είναι η αρχή της ιστορίας του «Γέρου του Μοριά», στου οποίου τις φλέβες κυλούσε και αίμα κρητικό..

 https://www.daynight.gr/kriti/chania-kynigito-kai-syllipseis-sti-souda-ta-mat-dielysan-ti-diadilosi-kata-tou-crown-iris-vinteo/

Αυτό στην Κρήτη έγινε, τώρα έγινε, αλλά ...δεν το είδαν, δεν το σχολιάζουν, τα κατευθυνόμενα από τα 🤮καθεστωτικά ΜΜΕ "απολίτικα" 🤮καθάρματα υβριστές της Κρήτης όλης-και "όλως τυχάιως" (δείτε τι αναρτούν στα προφίλ τους...) κατά 95% επί δυο χρόνια απάνθρωπα αδιάφοροι για το ολοκαύτωμα της Γάζας δίπλα μας, κατά κανόνα και διεστραμμένοι θαυμαστές των σιωνοναζί !
Αυτοί οι τόσο παρανοϊκά θιασώτες της ναζιστικής θεωρίας περί "συλλογικής ευθύνης"!
Αυτά τα γλοιώδη όντα που 😏επειδή τάχα στεναχωρήθηκαν για το "εν βρασμώ ψυχών" απαράδεκτο έγκλημα σε ένα χωριό της Κρήτης, βρίζουν στο διαδίκτυο με όλη τη μπόχα της σκατοψυχής τους, συλλήβδην όλους τους Κρητικούς ή την πλειοψηφία μας...
-Τις ίδιες αυτές μέρες έγιναν όχι "εν βρασμώ", αλλά "εν ψυχρώ" και εκ προμελέτης στυγερά εγκλήματα αλλού, για πολλοστή φορά από οπαδούς ποδοσφαιρικών ομάδων, μαφιόζικη εκτέλεση αθωωθένος από την δικαστική μαφία μαφιόζου-δολοφόνου του ενοχλητικού για το καθεστώς δημ/φου Καραϊβάζ και άλλα εγκλήματα!
Στρούγκα μούγκα τα καθάρματα που τώρα βρίζουν, όχι τις σάπιες εδώ και πανελλαδικά τοπικές ελίτ και πολιτικούς προστάτες εγκληματικών κυκλωμάτων,
αλλά τον απλό λαό της Κρήτης συνολικά!
Βρίζουν υστερικά, κομπλεξικά, θα συνεχίσους έτσι επί επί μέρες ίσως και εβδομάδες, με αφορμή το εγκληματικό γεγονός στα Βορίζα και την απαράδεκτη νοοτροπία ελαχίστων που δεν έχουν καμιά σχέση με το ήθος και την ανθρωπιά της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού της Κρήτης.
Θα ξαναρχίσουν το ίδιο με πρώτη ευκαιρία, αν και μόλις ξανασυμβεί μετά από μήνες ή και χρόνια, κάτι παρόμοιο στην Κρήτη.
Ποτέ για οτιδήποτε φρικτό, μαφιόζικο ή διεστραμμένα "φίλαθλο"-χουλιγκάνικο θα συμβαίνει κάθε κάμποσες μέρες οπουδήποτε αλλού στην Ελλάδα!!!!
Όσο γίνονται αλλού εγκλήματα (110-170 είναι οι δολοφονίες κάθε χρόνο σε όλες τις άλλες περιοχές της Ελλάδας) δε λένε ποτέ πως φταίνε οι κάτοικοι κάθε περιοχής-ούτε εγώ το είπα ποτέ φυσικά.
😏Αυτοί όμως, πώς έτσι, δυο μέτρα δυο σταθμά ;
Τι σχέδιο εθνικού και λαϊκού διχασμού υπηρετούν συνειδητά ή λόγω ηλιθιότητας;
Ποιών;...

https://antilogoshanion.blogspot.com/2025/11/blog-post.html
Η Κρήτη έχει μικρότερο ποσοστό ανθρωποκτονιών και άλλων βιαιοπραγιών, από Αθήνα-Θεσσαλονίκη και από τον πανελλαδικό μέσο όρο!

Το 2023 (για το 2024 δεν βρήκα ως τώρα αλλά παρόμοια θα είναι τα ποσοστά) στην Κρήτη έγιναν 3 ανθρωποκτονίες, στην πραγματικότητα μόνο 2,έγιναν αφού η μία έγινε από Πακιστανό σε βάρος ομοεθνή του.
Το 2022 είχαν γίνει 117 ανθρωποκτονίες στο σύνολο της Ελλάδας, για το 2023 δεν βρήκα ως τώρα πόσες αλλά εκεί περίπου θα κυμαίνονται :
Πηγή: https://www.protothema.gr/stories/article/1455329/i-thesi-tis-elladas-ston-pagosmio-harti-dolofonion/
Η Ελλάδα συνολικά έχει περίπου 20 φορές παραπάνω πληθυσμό από όσο η Κρήτη, άρα αν το ποσοστό ανθρωποκτονιών της Κρήτης (2, έστω 3 με την περίπτωση αλλοδαπών) ίσχυε πανελλαδικά, θα είχαμε μόνο 40 ή έστω 60 αντί για 117 πανελλαδικά!
Αυτά ως μια πρώτη απάντηση σε κάθε είδους ηλίθιους και κομπλεξικούς υποκριτές και λασπολόγους των ΜΜΕ και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.

Υπόψιν ακόμα:
Το 2023 υπήρξαν 8.417 επιθέσεις με σωματικές βλάβες στην Ελλάδα, έναντι 8.323 το 2022 και 7.900 το 2021.
Πηγή: https://www.tovima.gr/print/society/mia-dolofonia-crkathe-pente-crimeres-kai-dekacrklopes-tin-ora/
Από αυτές τις επιθέσεις
οι 3.556 έχουν καταγραφεί στην Αττική (πληθυσμός 3.750.000),
ακολουθεί η Θεσσαλονίκη με 948 (πληθυσμός 815.000)
μετά η Κρήτη με 461 συμβάντα (πληθυσμός Κρήτης 625.000).

Βάλτε κάτω τα μαθηματικά σας:
Η Κρήτη σε αναλογία πληθυσμού έχει αρκετά μικρότερο ποσοστό βιαιοπραγιών (74 ανά 100.000 κατοίκους )
από Αττική(γύρω στις 95 ανά 100.000)
και από Θεσ/νίκη (που είναι πρώτη με 116 ανά 100.000 κατοίκους!)

Κώστας Ντουντουλάκης

Η Κρήτη έχει μικρότερο ποσοστό ανθρωποκτονιών και άλλων βιαιοπραγιών, από Αθήνα-Θεσσαλονίκη και από τον πανελλαδικό μέσο όρο!

 
Το 2023 (για το 2024 δεν βρήκα ως τώρα αλλά παρόμοια θα είναι τα ποσοστά)  στην Κρήτη έγιναν 3 ανθρωποκτονίες, στην πραγματικότητα μόνο 2,έγιναν  αφού η μία έγινε από Πακιστανό σε βάρος ομοεθνή του.
Το 2022 είχαν γίνει 117 ανθρωποκτονίες στο σύνολο της Ελλάδας, για το 2023 δεν βρήκα ως τώρα πόσες αλλά εκεί περίπου θα κυμαίνονται :
 Πηγή:    https://www.protothema.gr/stories/article/1455329/i-thesi-tis-elladas-ston-pagosmio-harti-dolofonion/
Η Ελλάδα συνολικά έχει περίπου 20 φορές παραπάνω πληθυσμό από όσο η Κρήτη, άρα αν το ποσοστό ανθρωποκτονιών της Κρήτης (2, έστω 3 με την περίπτωση αλλοδαπών)   ίσχυε πανελλαδικά, θα είχαμε μόνο 40 ή έστω 60 αντί για 117 πανελλαδικά!
Αυτά ως μια πρώτη απάντηση σε κάθε είδους ηλίθιους και κομπλεξικούς υποκριτές και λασπολόγους των ΜΜΕ και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.

Υπόψιν ακόμα:
Το 2023 υπήρξαν 8.417 επιθέσεις με σωματικές βλάβες στην Ελλάδα, έναντι 8.323 το 2022 και 7.900 το 2021.
Πηγή: https://www.tovima.gr/print/society/mia-dolofonia-crkathe-pente-crimeres-kai-dekacrklopes-tin-ora/
 Από αυτές τις επιθέσεις 
οι 3.556 έχουν καταγραφεί στην Αττική (πληθυσμός 3.750.000),
ακολουθεί η Θεσσαλονίκη με 948 (πληθυσμός 815.000)
 μετά η Κρήτη με 461 συμβάντα (πληθυσμός Κρήτης 625.000).

Βάλτε κάτω τα μαθηματικά σας:
Η Κρήτη σε αναλογία πληθυσμού έχει αρκετά μικρότερο ποσοστό βιαιοπραγιών (74 ανά 100.000 κατοίκους ) 
από Αττική(γύρω στις 95 ανά 100.000)
και από Θεσ/νίκη (που είναι πρώτη με 116 ανά 100.000 κατοίκους!)

Κώστας  Ντουντουλάκης

"Γυναικοκτονίες" και "Ανδροκτονίες" στην Ελλάδα: 4 στα 5 θύματα Ανθρωποκτονιών είναι άνδρες! Η Ελλάδα είναι πολύ χαμηλά διεθνώς στον δείκτη δολοφονιών...

 

Πόσες ανθρωποκτονίες και πόσες γυναικοκτονίες γίνονται στην Ελλάδα;

• Athens Voice 04.04.2024, 08:00

• Κυριάκος Αθανασιάδης

Το ποσοστό των "γυναικοκτονιών" (1η επισήμανση  Αντίλογου: πολλές από αυτές με δράστες γυναίκες) επί του συνόλου των ανθρωποκτονιών στην Ελλάδα την τελευταία δεκαετία
(2η επισήμανση Αντίλογου: Για "ανδροκτονίες", κανένα ΜΜΕ, καμιά ΜΚΟ δε μιλά...)

 

Ποια είναι τα βασικότερα εγκλήματα στη χώρα μας, και σε τι αριθμούς απασχολούν την αστυνομία και την κοινωνία;

Στο μικρό αυτό κείμενο θα δώσουμε μερικά στοιχεία (άλλα χοντρικά και άλλα συγκεκριμένα και ακριβή) για τα εγκλήματα που γίνονται στην Ελλάδα, και τις τάσεις που ενδεχομένως παρατηρούνται αναφορικά με δύο διακριτούς τύπους εγκλημάτων, τις ανθρωποκτονίες (συλλήβδην) και τις γυναικοκτονίες.

Κάθε χρονιά γίνονται κάπου 50.000 κλοπές και διαρρήξεις, ενώ κακοποιοί κλέβουν κάπου 15.000 τροχοφόρα. Από τις μεν πρώτες, εξιχνιάζεται ένα 10% περίπου, εξαιρετικά χαμηλό ποσοστό, και από τις κλοπές τροχοφόρων το 25% περίπου. Γίνονται ακόμη κάπου 3.500 ληστείες (εξιχνιάζεται το 30%), άλλες τόσες παραβάσεις του νόμου περί ναρκωτικών (αυτές εξιχνιάζονται σχεδόν όλες) και κάπου 1.000 παραβάσεις του νόμου περί όπλων (εξιχνιάζεται το 85%).

Γίνονται και άλλα πολλά βέβαια: πλαστά χρήματα που πέφτουν στην αγορά, λαθρεμπόριο, εκβιασμοί, πλαστογραφίες, αρχαιοκαπηλία, ζωοκλοπές κ.ο.κ., με μικρότερη ή μεγαλύτερη επιτυχία στην εξιχνίασή τους. Γίνονται όμως και βιασμοί, κοντά στους 100 (εξιχνιάζονται πάνω από τους μισούς — αλλά πόσοι άλλοι δεν καταγγέλλονται καν…), και άλλα τόσα εγκλήματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης (επίσης δεν φτάνουν όλα στην αστυνομία, ενδεχομένως δε να φτάνει μόνο ένα μικρό μέρος του συνόλου), με το ίδιο πάνω-κάτω ποσοστό εξιχνίασης.

Και γίνονται βέβαια και φόνοι. Νά ένας κάπως χρήσιμος πίνακας για τις ανθρωποκτονίες στη Ελλάδα: έτος, τετελεσμένα εγκλήματα (γιατί υπάρχουν και απόπειρες), και σε παρένθεση οι εξιχνιασμένες υποθέσεις:

Advertisement

Α΄. ΑΝΘΡΩΠΟΚΤΟΝΙΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ (2011-2022)
2011 - 184 (75)
2012 - 165 (65)
2013 - 141 (79)
2014 - 105 (49)
2015 - 88 (54)
2016 - 82 (46)
2017 - 81 (49)
2018 - 94 (49)
2019 - 79 (43)
2020 - 81 (37)
2021 - 83 (58)
2022 - 73 (67)

Παρατηρεί κανείς ότι μέσα σε μία δεκαετία οι φόνοι έπεσαν στο μισό, για λόγους που δεν γνωρίζουμε. Και, χωρίς να έχουμε στοιχεία, πιστεύουμε μάλλον εύλογα ότι οι μη εξιχνιασμένοι φόνοι είναι εκτελέσεις «νονών της νύχτας», «ξεκαθάρισμα λογαριασμών», «συμβόλαια θανάτου» κ.τ.σ., και όχι εγκλήματα για κληρονομικά, π.χ., ή γυναικοκτονίες.
Αναφορικά για αυτές τις τελευταίες, συγκεντρώσαμε τα στοιχεία για τα τελευταία 9 χρόνια:

Β΄. ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ (2015-2023)
2015 - 23
2016 - 21
2017 - 16
2018 - 21
2019 - 17
2020 - 14
2021 - 17
2022 - 13
2023 - 7

Και πάλι διαφαίνεται μία πτωτική τάση. Παρά ταύτα, το 2024 ξεκίνησε πολύ άσχημα: μέσα στους πρώτους τρεις, μόλις, μήνες, έχουμε ήδη 5 γυναικοκτονίες.

Ας ενώσουμε, κλείνοντας, τους δύο προηγούμενους πίνακες, ξεκινώντας από το 2015 και φτάνοντας ώς το 2022: ανθρωποκτονίες συλλήβδην, και σε παρένθεση πόσες από αυτές ήταν γυναικοκτονίες και τι ποσοστό επί του συνόλου αντιπροσωπεύουν:

Γ΄. ΠΟΣΟΣΤΟ ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΩΝ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΟΚΤΟΝΙΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ (2015-2022)
2015 - 88 (23, ή 26%)
2016 - 82 (21, ή 25%)
2017 - 81 (16, ή 20%)
2018 - 94 (21, ή 22%)
2019 - 79 (17, ή 21,5%)
2020 - 81 (14, ή 17%)
2021 - 83 (17, ή 20,5%)
2022 - 73 (13, ή 18%)

Με άλλα λόγια, περίπου το 21% των ανθρωποκτονιών στην Ελλάδα την τελευταία πάνω-κάτω δεκαετία είναι γυναικοκτονίες, ή σχεδόν η μία στις πέντε.

ΥΓ1. Μεταξύ άλλων, αντλήσαμε στοιχεία από εδώ και από εδώ. Επίσης, από τον Τύπο. Επίσης, από προσωπική έρευνα. Τα νούμερα της δεύτερης παραγράφου είναι βεβαίως «στρογγυλεμένα» για προφανείς λόγους.
ΥΓ2. Να σημειωθεί επίσης ότι περίπου 8 στους 10 δράστες (κακουργημάτων και πλημμελημάτων) είναι Έλληνες, ενώ επίσης περίπου 8 στους 10 είναι άντρες.

Η θέση της Ελλάδας στον παγκόσμιο χάρτη δολοφονιών

Μιχάλης Στούκας

Πρώτο Θέμα 16.01.2024, 08:22

Για τον αριθμό των δολοφονιών παγκοσμίως υπάρχει μια Παγκόσμια Μελέτη του Γραφείου των Ηνωμένων Εθνών για τα Ναρκωτικά και το Έγκλημα που δημοσιεύθηκε το 2023 και αφορά τις ανθρωποκτονίες που έγιναν παγκοσμίως το 2021
Το 2021, σύμφωνα με την έκθεση του UNODC, 5,8 άτομα παγκοσμίως ανά 100.000 δολοφονήθηκαν.
Στην προηγούμενη έκθεση του 2019 που αφορούσε το 2017, ο αριθμός ήταν 6,1 άτομα ανά 100.000. Ίσως το γεγονός ότι το 2021 ήταν «έτος κορονωϊού» έπαιξε κάποιον ρόλο σ’ αυτή τη μικρή μείωση.

Ποιες χώρες κατέχουν τα πρωτεία παγκοσμίως στις δολοφονίες;
Τα «θλιβερά» πρωτεία στον αριθμό των δολοφονιών παγκοσμίως κατέχουν χώρες της Κεντρικής Αμερικής, της Καραϊβικής και κάποιες της Αφρικής. Η Κολομβία που θεωρείται από πολλούς ως η χώρα όπου διαπράττονται οι περισσότερες δολοφονίες τον χρόνο, ανήκει μεν στα κράτη στα οποία διαπράττονται πολύ περισσότεροι φόνοι σε σχέση με τον παγκόσμιο μέσο όρο, όμως άλλες χώρες την ξεπερνούν.
Ας δούμε τις 20 χώρες με τον μεγαλύτερο αριθμό δολοφονιών τα τελευταία χρόνια.
 Σε παρένθεση υπάρχει το έτος στο οποίο διαπράχθηκαν αυτές οι δολοφονίες.

Πιο «επικίνδυνη» χώρα στον κόσμο είναι η Τζαμάικα με 53 δολοφονημένους ανά 100.000 άτομα το 2022 (1.508 σε απόλυτους αριθμούς).
 Ακολουθούν:
Νότια Αφρική 41,9 (2021), Άγιος Βικέντιος και Γρεναδίνες 40,4 (2022, 44 σε απόλυτους αριθμούς), Τρινιντάντ και Τομπάγκο 40 (2022), Λεσότο 37 (2008), Άγια Λουκία 36,7 (2022, 66 άτομα δολοφονήθηκαν), Ονδούρα 35,1 (2022), Μπαχάμες 31,2 (2022), Saint Kitts and Navis (νησί των Αντιλών) 29,4 (2021), Μπελίζ 27,9 (2022), Εκουαδόρ 27 (2022), Μεξικό 26,1 (2022), Κολομβία 25,4 (2022), μόλις στη 13η θέση, Νιγηρία 21,7 (2019), Βραζιλία 21,3 (2021), Γουατεμάλα 20 (2021), Αϊτή 18 (2022), Πουέρτο Ρίκο 17,6 (2022), Γουϊάνα 16,3 και Μπαρμπάντος 15,3.
 Οι Η.Π.Α. βρίσκονται σχετικά χαμηλά στον συγκεκριμένο κατάλογο με 6,1 άτομα δολοφονημένα ανά 100.000 το 2022 (σε απόλυτους αριθμούς, 21.593).

Λίγο πάνω από τον παγκόσμιο μέσο όρο βρίσκεται η Ρωσία με 6,8 δολοφονημένους ανά 100.000 (9.866 σε απόλυτους αριθμούς).
Η Κίνα έχει ιδιαίτερα χαμηλό ποσοστό (0,5 ανά 100.000 ή 7.157 άτομα που δολοφονήθηκαν σε απόλυτους αριθμούς).

Πολλοί νομίζουν ότι η Ελλάδα είναι ψηλά στον κατάλογο των δολοφονιών ετησίως. Κάτι τέτοιο όμως δεν συμβαίνει.
Το 2022 δολοφονήθηκαν στη χώρα μας 117 άτομα, 1,1 σε πληθυσμό 100.000.
Ο αριθμός είναι πολύ χαμηλότερος από το μέσο όρο (5,8) αν και ελαφρά αυξημένος σε σχέση με το 2017 (τότε ήταν 0,9).