Coronavirus: Γιατί όλοι τους κάναν λάθος. Δεν είναι «Νέος Ιός». «Το παραμύθι της έλλειψης ανοσίας»
«Ήταν ακόμη πιο λάθος να ισχυριστούν ότι ο πληθυσμός δεν θα είχε
ήδη κάποια ανοσία έναντι αυτού του ιού». Η ανοσο-απόκριση στον ιό είναι
ισχυρότερη από ό, τι πιστεύουν όλοι
Από τον Beda M Stadler Περιοδικό : Παγκόσμια έρευνα, 08 Ιουλίου 2020 Weltwoche 2 Ιουλίου 2020 Θέμα: Παραπληροφόρηση ΜΜΕ , Επιστήμη και Ιατρική
Το αρχικό άρθρο δημοσιεύθηκε στο Ελβετικό περιοδικό Weltwoche (Παγκόσμια Εβδομάδα) στις 10 Ιουνίου. Ο συγγραφέας, Beda M Stadler είναι ο πρώην διευθυντής του Ινστιτούτου Ανοσολογίας στο Πανεπιστήμιο της Βέρνης, βιολόγος και ομότιμος καθηγητής.
Ο Stadler είναι ένας σημαντικός ιατρός στην Ελβετία, του αρέσει
επίσης να χρησιμοποιεί προκλητική γλώσσα, η οποία δεν πρέπει να σας
αποτρέψει από τα εξαιρετικά σημαντικά σημεία που επισημαίνει. Επιστροφή στη Λογική, Medium, 2 Ιουνίου 2020 OneWorld Αυτό δεν είναι μια καταγγελία, αλλά ένας αδίστακτος απολογισμός [της τρέχουσας κατάστασης]. Θα μπορούσα να χαστουκίσω τον εαυτό μου, γιατί κοίταζα τον Sars-CoV2 τόσο πολύ καιρό με πανικό. Είμαι επίσης κάπως ενοχλημένος με πολλούς από τους συναδέλφους μου στην ανοσολογία που μέχρι στιγμής έχουν αφήσει τη συζήτηση για το Covid-19 σε ιολόγους και επιδημιολόγους. Πιστεύω ότι είναι καιρός να επικρίνουμε μερικές από τις κύριες, εντελώς ψευδείς, δημόσιες δηλώσεις σχετικά με αυτόν τον ιό.
Πρώτον, ήταν λάθος να ισχυριστούν ότι αυτός ο ιός ήταν νέος. Δεύτερον, ήταν ακόμη πιο λάθος να ισχυριστούν ότι ο πληθυσμός δεν θα είχε ήδη κάποια ανοσία εναντίον του ιού. Τρίτον, ήταν το αποκορύφωμα της ηλιθιότητας να ισχυριστούμε ότι κάποιος θα μπορούσε να έχει το Covid-19 χωρίς καθόλου συμπτώματα ή ακόμη και να μεταδώσει την ασθένεια χωρίς να εμφανίσει καθόλου συμπτώματα.
Αλλά ας τα δούμε ένα προς ένα. 1. Ένας νέος ιός;
Στο τέλος του 2019, ένας κοροναϊός, που θεωρείται νέος, εντοπίστηκε στην Κίνα.
Όταν η γονιδιακή αλληλουχία, δηλαδή το σχεδιάγραμμα αυτού του ιού, αναγνωρίστηκε και έλαβε ένα όνομα παρόμοιο με εκείνο των Sars που ταυτοποιήθηκε το 2002, δηλαδή Sars-CoV-2, θα έπρεπε να έχουμε ήδη αναρωτηθεί τότε [αυτός ο ιός] συνδέεται με άλλους κορονοιούς,οι οποίοι μπορεί να προκαλέσουν ασθένεια στους ανθρώπους.
Όμως όχι, αντ ‘αυτού συζητήσαμε μάλλον το ζώο από το οποίο θα μπορούσε να προέρχεται ο ιός ως μέρος του κινεζικού μενού.
Εν τω μεταξύ, ωστόσο, πολλοί περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι οι
Κινέζοι ήταν τόσο ανόητοι ώστε να απελευθερώσουν τον ιό μόνοι τους στη
χώρα τους.
Τώρα που μιλάμε για ανάπτυξη εμβολίου κατά του ιού, ξαφνικά βλέπουμε μελέτες που δείχνουν ότι αυτός ο λεγόμενος νέος ιός συνδέεται πολύ στενά με το Sars-1 καθώς και με άλλους βήτα-κορονοιούςπου μας κάνουν να υποφέρουμε κάθε χρόνο με τη μορφή κρυολογήματος.
Εκτός από τις καθαρές ομολογίες στην αλληλουχία μεταξύ των
διαφορετικών ιών κορονοϊών που μπορούν να προκαλέσουν ασθένεια στους
ανθρώπους, οι [επιστήμονες] εργάζονται επί του παρόντος για να
εντοπίσουν μια σειρά από περιοχές του ιού που τα ανθρώπινα ανοσοκύτταρα
τα αναγνωρίζουν, με τον ίδιο τρόπο. Δεν πρόκειται πλέον για τη γενετική σχέση, αλλά για το πώς το ανοσοποιητικό μας σύστημα βλέπει αυτόν τον ιό, δηλαδή ποια μέρη άλλων κορονοιών θα μπορούσαν ενδεχομένως να χρησιμοποιηθούν σε ένα εμβόλιο.
Έτσι: ο Sars-Cov-2 δεν είναι καινούργιος, αλλά απλώς ένας εποχιακός ιός κρυολογήματος που μεταλλάχθηκε και εξαφανίστηκε το καλοκαίρι, όπως όλοι οι ιοί κρυολογήματος- αυτό είναι που βλέπουμε αυτήν τη στιγμή σε όλο τον κόσμο.
Παρεμπιπτόντως οι ιοί της γρίπης
μεταλλάσσονται σημαντικά περισσότερο και κανείς δεν θα ισχυριζόταν
ποτέ ότι ένα νέο στέλεχος του ιού της γρίπης είναι εντελώς νέο.
Επομένως, πολλοί κτηνίατροι ενοχλήθηκαν από αυτόν τον ισχυρισμό καινοτομίας, καθώς εμβολιάζουν γάτες, σκύλους, χοίρους και αγελάδες κατά των κορονοιών για χρόνια. 2. Το παραμύθι ἐλλειψης ανοσίας
Από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) έως τον κάθε ιολόγο του Facebook, όλοι ισχυρίστηκαν ότι αυτός ο ιός ήταν ιδιαίτερα επικίνδυνος , επειδή δεν υπήρχε ανοσία εναντίον του,επειδή ήταν ένας νέος ιός. Ακόμη και ο Anthony Fauci, ο σημαντικότερος σύμβουλος της διοίκησης του Trump, σημείωνε στην αρχή κάθε δημόσιας εμφάνισης ότι ο κίνδυνος του ιού έγκειται στο γεγονός ότι δεν υπάρχει ανοσία εναντίον του.
Ο Τόνι [ Anthony Fauci ] και εγώ καθόμασταν συχνά δίπλα σε σεμινάρια ανοσολογίας στο Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας της Bethesda στις ΗΠΑ, επειδή τότε εργαζόμασταν σε σχετικούς τομείς. Έτσι, για λίγο δεν κριτικάρισα τις δηλώσεις του, καθώς ήταν ένας αξιοσέβαστος συνάδελφός μου. Άρχισα να το συνειδητοποιώ μόνο
όταν το πρώτο εμπορικά διαθέσιμο τεστ αντισωμάτων [για το Sars-CoV-2]
πραγματοποιήθηκε από μια παλιά δοκιμή αντισωμάτων που είχε σκοπό να
ανιχνεύσει το Sars-1.
Αυτό το είδος του τεστ αξιολογεί εάν υπάρχουν αντισώματα στο αίμα κάποιου και εάν προέκυψαν μέσω πρώιμης καταπολέμησης του ιού. [Οι επιστήμονες] εξήγαγαν ακόμη και αντισώματα από ένα Λάμα που θα ανίχνευε τους Sars-1, Sars-CoV-2, ακόμη και τον ιό Mers.
Έγινε επίσης γνωστό ότι ο Sars-CoV-2 είχε λιγότερο σημαντικό αντίκτυπο σε περιοχές της Κίνας όπου ο Sars-1 είχε προηγουμένως εμφανιστεί.Αυτό
είναι σαφές στοιχείο που υποδηλώνει άμεσα ότι το ανοσοποιητικό μας
σύστημα θεωρεί ότι ο Sars-1 και ο Sars-Cov-2 είναι τουλάχιστον εν μέρει
πανομοιότυποι και ότι ο ένας ιός θα μπορούσε πιθανώς να μας
προστατεύσει από τον άλλο.
Τότε ήταν που συνειδητοποίησα ότι ολόκληρος ο κόσμος απλώς ισχυρίστηκε ότι δεν υπήρχε ανοσία, αλλά στην πραγματικότητα, κανείς δεν είχε ένα τεστ έτοιμο για να αποδείξει μια τέτοια δήλωση. Αυτό δεν ήταν επιστήμη, αλλά καθαρή εικασία που βασίστηκε σε ένα προαίσθημα και στη συνέχεια όλοι το παπαγάλιζαν. Μέχρι σήμερα, δεν υπάρχει ούτε ένα τεστ αντισωμάτων που να περιγράφει όλες τις πιθανές ανοσολογικές καταστάσεις, όπως: εάν κάποιος είναι άνοσος, από πότε είναι, τι στοχεύουν τα αντισώματα εξουδετέρωσης και πόσες δομές υπάρχουν σε άλλους κορονοϊούς που μπορούν εξίσου να οδηγήσουν σε ανοσία .
Στα μέσα Απριλίου δημοσιεύθηκε μια εργασία από την ομάδα του Andreas Thiel στο Charité Berlin. Μια εργασία από 30 συγγραφείς, μεταξύ των οποίων ο ιολόγος Christian Drosten. Έδειξε ότι το 34% των ανθρώπων στο Βερολίνο που δεν είχαν ποτέ επαφή με τον ιό Sars-CoV-2 έδειξαν ωστόσο ανοσία Τ-κυττάρων εναντίον του (η ανοσία Τ-κυττάρων είναι ένα διαφορετικό είδος ανοσολογικής αντίδρασης, βλ. παρακάτω). Αυτό σημαίνει ότι
τα Τ-κύτταρα μας, δηλαδή τα λευκά αιμοσφαίρια, ανιχνεύουν κοινές δομές
που εμφανίζονται στο Sars-CoV-2 και τους συνηθισμένους ιούς του κοινού
κρυολογήματος και ως εκ τούτου καταπολεμούν και τους δύο.
Μια μελέτη του John PA Ioannidis του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ – σύμφωνα με το Ίδρυμα Αϊνστάιν στο Βερολίνο, έναν από τους δέκα πιο αναφερόμενους επιστήμονες στον κόσμο –
έδειξε ότι η ανοσία έναντι του Sars-Cov-2, μετρούμενη με τη μορφή
αντισωμάτων, είναι πολύ υψηλότερη από ό, τι πιστευόταν προηγουμένως.
Ο Ιωαννίδης σίγουρα δεν είναι θεωρητικός συνωμοσίας που θέλει απλώς να πάει ενάντια στο ρεύμα.
Ωστόσο, τώρα δέχεται κριτική, επειδή οι δοκιμές αντισωμάτων που χρησιμοποιήθηκαν δεν ήταν εξαιρετικά ακριβείς. Με αυτό, οι κριτικοί του παραδέχονται ότι δεν έχουν ακόμη δοκιμαστεί.
Και εκτός αυτού, ο Ιωάννης Ιωαννίδης ἐχει τόσο μεγάλη
επιστημονική φήμη και βάρος που όλοι οι άλλοι Γερμανοί ιολόγοι φαίνεται
να είναι πολύ λίγοι απέναντι του. 3. Η αποτυχία των μοντέλων
Οι επιδημιολόγοι επίσης πείστηκαν για το παραμύθι ότι δεν υπήρχε ανοσία στον πληθυσμό.
Δεν ήθελαν επίσης να πιστέψουν ότι ο κορονοιός ήταν ένας ιός κρυολογήματος που θα εξαφανιζόταν το καλοκαίρι. Διαφορετικά, τα μοντέλα καμπύλης τους θα φαινόταν διαφορετικά.
Όταν τα αρχικά σενάρια χειρότερης περίπτωσης δεν πραγματοποιήθηκαν
πουθενά,, μερικοί άνθρωποι εξακολουθούν να προσκολλώνται σε μοντέλα που
προβλέπουν ένα δεύτερο κύμα. Ας τους αφήσουμε τις ελπίδες τους – δεν έχω δει ποτέ έναν επιστημονικό κλάδο που να ελίσσεται τόσο πολύ στο οφσάιντ. Ούτε κατάλαβα ακόμη γιατί οι επιδημιολόγοι ενδιαφέρονται τόσο πολύ για τον αριθμό των θανάτων παρά για τον αριθμό των ανθρώπων που θα μπορούσαν να σωθούν. 4. Ανοσολογία της κοινής λογικής
Ως ανοσολόγος, εμπιστεύομαι ένα βιολογικό μοντέλο, δηλαδή αυτό του
ανθρώπινου οργανισμού, το οποίο έχει δημιουργήσει ένα δοκιμασμένο,
προσαρμοσμένο ανοσοποιητικό σύστημα. Στα τέλη Φεβρουαρίου, οδηγώντας στο
σπίτι έπειτα από την ηχογράφηση [μιας ελβετικής πολιτικής τηλεοπτικής εκπομπής], ανέφερα στον Daniel Koch [πρώην επικεφαλής του ελβετικού ομοσπονδιακού τμήματος «Μεταδοτικές ασθένειες» του Ομοσπονδιακού Γραφείου Δημόσιας Υγείας] ότι υποψιαζόμουνα ότι υπήρχε μία γενικευμένη ανοσία στον πληθυσμό κατά του Sars-Cov-2. Διαφώνησε με την άποψή μου.
Αργότερα τον υπερασπίστηκα ούτως ή άλλως, όταν είπε ότι τα παιδιά δεν αποτελούσαν κινητήριο παράγοντα στην εξάπλωση της πανδημίας. Υποψιάστηκε ότι τα παιδιά δεν είχαν υποδοχέα για τον ιό, το οποίο φυσικά είναι ανοησία. Ωστόσο, έπρεπε να παραδεχτούμε ότι οι παρατηρήσεις του ήταν σωστές.
Αλλά το γεγονός ότι κάθε επιστήμονας του επιτέθηκε στη συνέχεια και ζήτησε μελέτες για να αποδείξει την άποψή του, ήταν κάπως ειρωνικό. Κανείς δεν ζήτησε μελέτες για να αποδείξει ότι άτομα σε συγκεκριμένες ομάδες κινδύνου πεθαίνουν. Όταν τα πρώτα στατιστικά στοιχεία από την Κίνα και αργότερα τα παγκόσμια δεδομένα έδειξαν την ίδια τάση, δηλαδή ότι σχεδόν κανένα παιδί κάτω των δέκα ετών δεν αρρώστησε, όλοι έπρεπε να είχαν υποστηρίξει ότι τα παιδιά πρέπει σαφώς να έχουν ανοσία. Για κάθε άλλη ασθένεια που δεν προσβάλλει μια συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων, θα καταλήγαμε στο συμπέρασμα ότι αυτή η ομάδα έχει ανοσία.Όταν
οι συνταξιούχοι πεθαίνουν δυστυχώς σε ένα γηροκομείο, αλλά στον ίδιο
χώρο άλλοι συνταξιούχοι με τους ίδιους παράγοντες κινδύνου αφήνονται
εντελώς αβλαβείς, θα πρέπει επίσης να συμπεράνουμε ότι ήταν πιθανώς
άνοσοι.
Αλλά αυτή η κοινή λογική φαίνεται να έχει διαφύγει πολλών, ας τους ονομάσουμε «αρνητές ανοσίας» μόνο για διασκέδαση.
Αυτή η νέα φυλή αρνητών έπρεπε να παρατηρήσει ότι η πλειονότητα των ανθρώπων που ήταν θετικοί στον ιό, δηλαδή ο ιός ήταν παρών στο λαιμό τους, δεν αρρώστησαν.
Ο όρος «σιωπηλοί φορείς» βγήκε από ένα μαγικό καπέλο και ισχυρίστηκαν ότι κάποιος θα μπορούσε να είναι άρρωστος χωρίς να έχει συμπτώματα.
Αυτό και εάν ήταν κάτι!
Εάν αυτή η αρχή από εδώ και στο εξής εφαρμοστεί στον τομέα της ιατρικής, οι ασφαλιστές υγείας θα είχαν πραγματικά ένα πρόβλημα, αλλά και οι δάσκαλοι των οποίων οι μαθητές θα μπορούσαν τώρα να ισχυριστούν ότι έχουν οποιαδήποτε ασθένεια για να εγκαταλείψουν το σχολείο, πρίν το τέλος της ημέρας δεν χρειαζόταν κάποια συμπτώματα για να αρρωσταίνουν.
Το επόμενο αστείο που μοιράστηκαν ορισμένοι ιολόγοι ήταν ο ισχυρισμός ότι όσοι ήταν άρρωστοι χωρίς συμπτώματα θα μπορούσαν να εξαπλώσουν τον ιό σε άλλους ανθρώπους.
Οι «άρρωστοι» υγιείς θα είχαν τόσο μεγάλο μέρος του ιού στο λαιμό τους που μια κανονική συνομιλία μεταξύ δύο ανθρώπων θα ήταν αρκετή ο ένας «υγιής» να μολύνει τον άλλο υγιή.
Σε αυτό το σημείο πρέπει να αναλύσουμε τι συμβαίνει εδώ:
Εάν ένας ιός αναπτύσσεται οπουδήποτε στο σώμα, επίσης στο λαιμό, αυτό σημαίνει ότι τα ανθρώπινα κύτταρα πεθαίνουν. Όταν τα ανθρώπινα κύτταρα πεθαίνουν, το ανοσοποιητικό σύστημα ειδοποιείται αμέσως ότι έχει προκληθεί μόλυνση.
Ένα από τα πέντε βασικά συμπτώματα μιας λοίμωξης είναι ο πόνος.
Είναι κατανοητό ότι όσοι υπέφεραν από τον Covid-19 μπορεί να μην
θυμούνται αυτόν τον ξηρό λάρυγγα και στη συνέχεια να ισχυρίζονται ότι
δεν είχαν συμπτώματα πριν από λίγες μέρες.
Αλλά για τους γιατρούς και τους ιολόγους να το μετατρέψουν αυτό σε μια ιστορία «υγιών» ασθενών η οποία προκαλεί πανικό και συχνά δόθηκε ως λόγος για αυστηρότερα μέτρα περιορισμού, δείχνει απλώς πόσο κακό είναι το αστείο. Τουλάχιστον
ο ΠΟΥ δεν αποδέχθηκε τον ισχυρισμό για ασυμπτωματικές λοιμώξεις και
μάλιστα αμφισβητεί αυτόν τον ισχυρισμό στον ιστότοπό του.
Εδώ είναι μια σύντομη περίληψη, ειδικά για όσους αρνούνται την ανοσία, για το πώς οι άνθρωποι προσβάλλονται από μικρόβια και πώς αντιδρούμε σε αυτά:
Εάν υπάρχουν παθογόνοι ιοί στο περιβάλλον μας, τότε όλοι οι άνθρωποι – είτε άνοσοι είτε όχι – δέχονται επίθεση από αυτόν τον ιό . Εάν κάποιος είναι άνοσος, ξεκινά η μάχη με τον ιό. Αρχικά προσπαθούμε να αποτρέψουμε τη σύνδεση του ιού με τα κύτταρα μας με τη βοήθεια αντισωμάτων. Αυτό λειτουργεί κανονικά μόνο εν μέρει, δεν μπλοκάρονται όλοι και ορισμένοι ιοί θα προσκολληθούν στα κατάλληλα κύτταρα. Αυτό δεν χρειάζεται να οδηγήσει σε συμπτώματα, αλλά επίσης δεν είναι ασθένεια. Επειδή ο δεύτερος προστατευτικός μηχανισμός καλείται τώρα σε δράση. Αυτά είναι τα προαναφερθέντα Τ-κύτταρα, τα λευκά αιμοσφαίρια, τα οποία μπορούν να προσδιορίσουν από την εξωτερική επιφάνεια` σε ποια κύτταρα κρύβεται ο ιός για να πολλαπλασιαστεί. Αυτά
τα κύτταρα, που τώρα επωάζουν τον ιό, αναζητούνται σε ολόκληρο το σώμα
και θανατώνονται από τα Τ-κύτταρα έως ότου πεθάνει ο τελευταίος ιός.
Αν λοιπόν κάνουμε μια δοκιμή PCR για κορωνοϊό σε ένα άνοσο άτομο,δεν είναι ο ιός που ανιχνεύεται, αλλά ένα μικρό κομμάτι του ιικού γονιδιώματος. Το τεστ επιστρέφει θετικό για όσο διάστημα έχουν απομείνει μικρά κομμάτια του ιού.
Σωστό: Ακόμα κι αν ο μολυσματικός ιϊκός παράγοντας είναι νεκρός από καιρό, ένα τεστ μπορεί να επανέλθει θετικό, επειδή η μέθοδος PCR πολλαπλασιάζει ακόμη και ένα μικρό κλάσμα του ιικού γενετικού υλικού αρκετά [για να ανιχνευθεί].
Αυτό ακριβώς συνέβη, όταν υπήρχαν οι παγκόσμιες ειδήσεις, ακόμη
και από τον ΠΟΥ, ότι 200 Κορεάτες που είχαν ήδη περάσει την Covid-19
μολύνθηκαν για δεύτερη φορά και ότι επομένως πιθανώς δεν υπήρχε ανοσία
έναντι αυτού του ιού. Η εξήγηση για το τι πραγματικά συνέβη και μια συγνώμη ήρθε πολύ αργότερα, όταν ήταν σαφές ότι οι άνοσοι Κορεάτες ήταν απόλυτα υγιείς και είχαν μόνο μια σύντομη μάχη με τον ιό. Η ουσία ήταν ότι τα συντρίμμια του ιού καταγράφηκαν στο υπερβολικά ευαίσθητο τεστ και ως εκ τούτου επέστρεψαν ως «θετικά».
Είναι πιθανό ότι ένας μεγάλος αριθμός των καθημερινών αναφερόμενων αριθμών λοίμωξης οφείλεται αποκλειστικά σε ιϊκά υπολείμματα.
Η δοκιμή PCR με την ακραία ευαισθησία της ήταν αρχικά τέλεια για να μάθουμε πού θα μπορούσε να είναι ο ιός. Αλλά αυτό το τεστ δεν μπορεί να εντοπίσει εάν ο ιός είναι ακόμα ζωντανός, δηλαδή ακόμη μολυσματικός.
Δυστυχώς, αυτό οδήγησε επίσης ορισμένους ιολόγους να εξισώσουν τη
δύναμη ενός αποτελέσματος δοκιμής με το ιϊκό φορτίο, δηλαδή την ποσότητα
του ιού που μπορεί να εκπνέει κάποιος. Ευτυχώς, τα κέντρα ημερήσιας
φροντίδας παρέμειναν ανοιχτά.) Ο Γερμανός ιολόγος έχασε αυτό το μέρος,
επειδή, κατ ‘αρχήν, δεν εξετάζουν τι κάνουν άλλες χώρες, ακόμη και αν οι
αριθμοί περιπτώσεων άλλων χωρών μειώνονται πιο γρήγορα. 5. Το πρόβλημα με την ανοσία στον κορωνοϊό Τι σημαίνουν όλα αυτά στην πραγματική ζωή;
Ο εξαιρετικά μεγάλος χρόνος επώασης δύο έως 14 ημερών – και αναφορές από 22 έως 27 ημερών – θα έπρεπε να ξυπνήσει κάθε ανοσολόγο.
Όπως και ο ισχυρισμός ότι οι περισσότεροι ασθενείς δεν εκκρίνουν πλέον τον ιό μετά από πέντε ημέρες. Και οι δύο [ισχυρισμοί] με τη σειρά τους οδηγούν στο συμπέρασμα ότι υπάρχει – κάτι στο παρασκήνιο – μια βασική ανοσία που ελέγχει τι συμβαίνει, σε σύγκριση με έναν αναμενόμενο κύκλο [μιας ιογενούς λοίμωξης] – δηλαδή οδηγεί σε μια μακρά περίοδο επώασης και γρήγορη ανοσία. Αυτή η ανοσία φαίνεται επίσης να είναι το πρόβλημα για ασθενείς με σοβαρή πορεία της νόσου. O βαθμός συγκέντρωσης των αντισωμάτων μας, δηλαδή η ακρίβεια του αμυντικού μας συστήματος,μειώνεται όσο μεγαλώνουμε. Αλλά και τα άτομα με κακή διατροφή ή οι υποσιτισμένοι μπορεί να έχουν εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα, γι’ αυτό και αυτός ο ιός δεν αποκαλύπτει μόνο τα ιατρικά προβλήματα μιας χώρας, αλλά και κοινωνικά θέματα.
Εάν ένα μολυσμένο άτομο δεν έχει αρκετά αντισώματα, δηλαδή έχει μια ασθενή ανοσοαπόκριση, ο ιός εξαπλώνεται αργά σε ολόκληρο το σώμα.
Τώρα που δεν υπάρχουν αρκετά αντισώματα, υπάρχει μόνο το δεύτερο σύστημα στήριξης της ανοσοποιητικής μας απόκρισης: Τα Τ-κύτταρα αρχίζουν να προσβάλλουν τα μολυσμένα με ιό κύτταρα σε όλο το σώμα. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε υπερβολική ανοσοαπόκριση, βασικά σε μαζική σφαγή. αυτό ονομάζεται Καταιγίδα Κυτοκινών.
Πολύ σπάνια αυτό μπορεί να συμβεί και σε μικρά παιδιά όπου στην
περίπτωση αυτή ονομάζεται σύνδρομο Kawasaki. Αυτή η πολύ σπάνια εμφάνιση
στα παιδιά χρησιμοποιήθηκε επίσης στη χώρα μας για να προκαλέσει
πανικό. Είναι ενδιαφέρον, ωστόσο, ότι αυτό το σύνδρομο θεραπεύεται πολύ εύκολα.
Τα [προσβεβλημένα] παιδιά λαμβάνουν αντισώματα από υγιείς αιμοδότες,
δηλαδή από άτομα που υπέστησαν κρυολογήματα από κοροναϊούς. Αυτό
σημαίνει ότι η κρυφή [υποτίθεται μη – υπάρχουσα] ανοσία στον πληθυσμό
στην πραγματικότητα χρησιμοποιείται θεραπευτικά.
Η περίφημη καταιγίδα κυτοκινών, προκαλείται από φάρμακα.
Έτσι, τα περισσότερα από τα τρέχοντα δεδομένα Cytokine Release Syndrome προέρχονται από μελέτες CAR Τ κυττάρων και blinatumomab σε αιματολογικές κακοήθειες όπου το CRS έχει αναφερθεί σε συχνότητες έως και 100% σε δοκιμές CD19-στοχευόμενων κυττάρων CAR Τ, μερικές φορές με θανατηφόρο έκβαση Cytokine Storm in a Phase 1 Trial of the Anti-CD28 Monoclonal Antibody TGN1412
Έξι υγιείς νεαροί άνδρες εθελοντές σε ερευνητικό οργανισμό
συμμετείχαν στην πρώτη φάση 1 κλινική δοκιμή του TGN1412, μονοκλονικό
αντίσωμα, που διεγείρει άμεσα τα Τ κύτταρα. Μέσα σε 12 έως 16 ώρες μετά
την έγχυση, αρρώστησαν σοβαρά, με πνευμονική διήθηση και πνευμονική
βλάβη, νεφρική ανεπάρκεια και διάδοση ενδοαγγειακής πήξης. Και οι έξι ασθενείς μεταφέρθηκαν σε μονάδα εντατικής θεραπείας σε δημόσιο νοσοκομείο,
όπου έλαβαν εντατική καρδιοπνευμονική υποστήριξη (συμπεριλαμβανομένης
της αιμοκάθαρσης), υψηλής δόσης μεθυλπρεδνιζολόνη και ένα ανταγωνιστικό
υποδοχέα αντι-ιντερλευκίνης-2. Θεραπείες με βάση τα κύτταραhttps://www.sciencedirect.com/topics/biochemistry-genetics-and-molecular-biology/cytokine-release-syndrome Και τώρα τι? Ο ιός έχει εξαφανιστεί προς το παρόν. Πιθανότατα θα επιστρέψει το χειμώνα, αλλά δεν θα είναι ένα δεύτερο κύμα, αλλά απλώς ένα κρυολόγημα. Αυτοί οι νέοι και υγιείς άνθρωποι που περπατούν αυτή τη
στιγμή με τη μάσκα στο πρόσωπό τους θα ήταν καλύτερα να φορούν κράνος
αντ’ αυτού, επειδή ο κίνδυνος να πέσει κάτι στο κεφάλι τους είναι
μεγαλύτερος από αυτόν ενός σοβαρού περιστατικού του Covid-19.
Εάν παρατηρήσουμε σημαντική αύξηση των λοιμώξεων σε 14 ημέρες [αφού η
Ελβετία χαλαρώσει τα μέτρα], θα γνωρίζουμε τουλάχιστον ότι ένα από τα
μέτρα ήταν χρήσιμο. Εκτός από αυτό, προτείνω να διαβάσετε την
τελευταία δουλειά του John PA Ioannidis, στην οποία περιγράφει την
παγκόσμια κατάσταση με βάση στοιχεία την 1η Μαΐου 2020.
Τα άτομα κάτω των 65 ετών αποτελούν μόνο το 0,6 έως 2,6% όλων των θανατηφόρων Covid περιπτώσεων. Για να ξεπεράσουμε την πανδημία, χρειαζόμαστε μια στρατηγική απλώς επικεντρωμένη στην προστασία των ατόμων που κινδυνεύουν άνω των 65 ετών. Εάν αυτή είναι η γνώμη ενός κορυφαίου εμπειρογνώμονα, ένα δεύτερο κλείδωμα είναι απλώς απαγορευτικό.
Καθώς επιστρέφουμε στο φυσιολογικό, θα ήταν καλό για εμάς τους πολίτες αν κάποιοι από τους κινδυνολόγους ζητήσουν συγγνώμη. Όπως και οι γιατροί που ήθελαν μία ταξινόμηση για άνω των 80 ετών Covid ασθενών για να σταματήσουν να χρησιμοποιούν τους αναπνευστήρες.
Επίσης τα μέσα ενημέρωσης που συνέχισαν να εμφανίζουν
ανησυχητικά βίντεο από ιταλικά νοσοκομεία για να καταδείξουν μια
κατάσταση που ως τέτοια δεν υπήρχε. Όλοι οι πολιτικοί ζητούν «τεστ,τεστ,τεστ» χωρίς καν να γνωρίζουν τι μετρά πραγματικά το τεστ. Και η ομοσπονδιακή κυβέρνηση για
μια εφαρμογή που δεν θα δουλέψει ποτέ για με προειδοποιεί αν κάποιος
κοντά μου είναι θετικός, ακόμα κι αν δεν είναι μολυσματικός.
Το χειμώνα, όταν η γρίπη και τα κοινά κρυολογήματα ξαναγυρίσουν,
μπορούμε στη συνέχεια να επιστρέψουμε να φιλιούνται λίγο λιγότερο, και
πρέπει να πλένουμε τα χέρια μας ακόμη και χωρίς ιό. Και οι άνθρωποι που
θα αρρωστήσουν ωστόσο μπορούν στη συνέχεια να φορέσουν τις μάσκες τους για να δείξουν σε άλλους ότι κάτι έχουν μάθει από αυτήν την πανδημία.
Και εάν ακόμα δεν έχουμε μάθει να προστατεύουμε τις ομάδες μας υψηλού κινδύνου, θα πρέπει να περιμένουμε ένα εμβόλιο που ελπίζουμε ότι θα είναι επίσης αποτελεσματικό στα άτομα υψηλού κινδύνου.
Το αρχικό άρθρο δημοσιεύθηκε στο ελβετικό περιοδικό Weltwoche (Παγκόσμια Εβδομάδα) στις 10 Ιουνίου. Ο συγγραφέας, Dr. Beda M Stadler είναι ο πρώην διευθυντής του Ινστιτούτου Ανοσολογίας στο Πανεπιστήμιο της Βέρνης, βιολόγος και ομότιμος καθηγητής.
Σπούδασε βιολογία και έλαβε διδακτορικό δίπλωμα και ειδικότητα στον τομέα της μοριακής βιολογίας στη Βέρνη.
Είναι καθηγητής ανοσολογίας (από το 1991) και διευθυντής του Ινστιτούτου ιολογίας και Ανοσολογίας (από το 2001) στο Πανεπιστήμιο της Βέρνης. Οι
κύριοι τομείς του επιστημονικού ενδιαφέροντος είναι: βασική έρευνα στην
ανοσολογία στους τομείς της αλλεργιολογίας και της αυτοανοσίας, παραγωγή ανασυνδυασμένων ανθρώπινων ή τεχνητών αντισωμάτων και εμβολίων για θεραπεία. Εκτός από τις επιστημονικές του δραστηριότητες, είναι επίσης αρθρογράφος του Berner Zeitung και του Neue Züricher Zeitung. https://www.researchgate.net/profile/Beda_Stadler
Μετάφραση-επιμέλεια: Χρυσόστομος Μπλάνας Χ.Μ.,Msc Public Health Μαριάννα Μπλάνα Ευαγγέλου Msc Biochemist ΠΗΓΗ:
Σε 53.619 ανήλθαν οι θάνατοι στη χώρα τις πρώτες 21 εβδομάδες φέτος
Οι θάνατοι στην Ελλάδα από ΟΛΕΣ τις αιτίες στις πρώτες 21 εβδομάδες του 2020,ανήλθαν σε 53.619 (26.694 άνδρες και 26.925 γυναίκες). Ενώ, στην αντίστοιχη περίοδο του 2019 ήταν53.609 (26.911 άνδρες και 26.698 γυναίκες), παρουσιάζοντας οριακή αύξηση της τάξης του 0,02%.
Τα αντίστοιχα ποσοστά για την περίοδο 2016-2019 ανέρχονται
σε 7,7% το 2019 σε σχέση με το 2018 (49.778 θάνατοι),
σε -8,47% το 2018 σε σχέση με το 2017 (54.385 θάνατοι) και
σε 11,46% το 2017 σε σχέση με το 2016 (48.794 θάνατοι),
όπως αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Τα στατιστικά αυτά στοιχεία (προέρχονται από τα ληξιαρχεία όλων των δημοτικών αρχών) περιλαμβάνονται σε ένα νέο έκτακτο δελτίο της ΕΛΣΤΑΤ και αναφέρονται στους θανάτους που έλαβαν χώρα στην ελληνική επικράτεια κατά την εν λόγω περίοδο, οι οποίοι προκλήθηκαν από διάφορες αιτίες, συμπεριλαμβανομένων των θανάτων λόγω της πανδημίας Covid-19.
Αντίστοιχη δημοσίευση προγραμματίζεται να πραγματοποιείται σε μηνιαία βάση, καθ' όλη την περίοδο που θα παρουσιάζει ενδιαφέρον η τακτικότερη παρακολούθηση της εξέλιξης των θανάτων.
Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία,
οι περισσότεροι θάνατοι καταγράφηκαν
την 7η εβδομάδα (10 έως 16/2/2020) με ποσοστό αύξησης 8,5% σε σχέση με το 2019, την 12η (16 έως 22/3/2020) [πρώτη εβδομάδα εφαρμογής των περιοριστικών μέτρων λόγω Covid-19], με ποσοστό αύξησης 6,4% και
την 20η (11 έως 17/5/2020), κατά την οποία ξεκίνησε η άρση των περιοριστικών μέτρων, με ποσοστό αύξησης 8,8%.
οι λιγότεροι θάνατοι καταγράφηκαν
την 8η εβδομάδα (17 έως 23/2/2020),
την 9η εβδομάδα (24/2 έως 1/3/2020),
την 17η εβδομάδα (20/4- 26/4/2020) και
την 19η εβδομάδα (4/5- 10/5/2020),
με ποσοστά μείωσης 7,3%, 8,2%, 8,6% και 9%, αντίστοιχα.
Ανά ηλικία, οι θάνατοι ήταν περισσότεροι κυρίως
στις ηλικιακές ομάδες 80-84, 85- 90 και άνω των 90 ετών,
σε ποσοστά 0,74% στο σύνολο, 0,5% στους άρρενες και 0,91% στις θήλεις.
Από τον τόπο μόνιμης διαμονής των θανόντων, προκύπτει ότι υπάρχει αύξηση των θανάτων σε έξι περιφέρειες και μείωση στις υπόλοιπες επτά.
Η μεγαλύτερη αύξηση (4,94%) παρουσιάζεται στην περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης και η μεγαλύτερη μείωση (6,05%) στην περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας
• Στις 11 Ιουνίου 2009, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Αρρώστιας και Θανάτου και Διαφθοράς, με ανακοίνωσή του ΚΗΡΥΞΕ ΤΗΝ FAKE-«ΠΑΝΔΗΜΙΑ» της Γρίπης των Χοίρων.
• Στις 3 Δεκεμβρίου 2009, με νέα ανακοίνωσή του, ΔΙΕΨΕΥΣΕ όσα είχε υποστηρίξει μόλις 6 μήνες πριν.
• Στις 10 Αυγούστου 2010, ο Π.Ο.Υ., αφού παράτεινε όσο μπορούσε τη συντήρηση του πτώματος της fake-πανδημίας του, προκειμένου να πουληθούν όσο το δυνατόν περισσότερα άχρηστα εμβόλια της Big Pharma που τον χρηματοδοτεί,
ΚΗΡΥΞΕ ΤΗ ΛΗΞΗ ΤΗΣ FAKE-ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ του.
• ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΟΝΤΑΣ έτσι την ανύπαρκτη σχέση του με την Υγεία και την υπαρκτή εγκληματική εξάρτησή του από την Μαφία της BIG PHARMA
Προφανώς, ο άνθρωπος, ως προϊόν ενός μοιραίου λάθους στην εξέλιξη του νευρικού του συστήματος, πάσχει εκ γενετής από εκσεσημασμένες διαταραχές στη μεσοπρόθεσμη και τη απώτερη μνήμη και, εξ’ αυτού είναι καταδικασμένος να επαναβιώνει διαρκώς τις τραγωδίες που υφίσταται κατά καιρούς.
1. Π.Ο.Υ.: ΟΡΓΑΝΩΤΗΣ ΤΗΣ ΑΠΑΤΗΣ ΤΗΣ FAKE-ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ ΤΟΥ 2009
• ΣΤΙΣ 11 ΙΟΥΝΙΟΥ 2009, ο «Παγκόσμιος Οργανισμός Αρρώστιας, Θανάτου και Διαφθοράς» (ενεργώντας διαστροφικά από επιστημονική και ηθική άποψη) κατατρομοκράτησε τους πολίτεςυποστηρίζονταςότι ο ιός H1N1 (της γρίπης των χοίρων) είναι «εξαιρετικά μεταδοτικός και θανατηφόρος». Και, στηριζόμενος σε… μόλις 30.000 κρούσματα παγκοσμίως, ανακοίνωσεότι«υπάρχει πανδημία»,επικαλούμενος την… «επιστήμη». (!)
Η σχετική Δήλωση Τύπου της Γενικής Διευθύντριας της ΠΟΥ, Δρ Margaret Chan στις 11 Ιουνίου 2009, είναι εξωφρενική:
«Στα τέλη Απριλίου 2009, ο ΠΟΥ ανακοίνωσε την εμφάνιση ενός νέου ιού της γρίπης Α… Ο ιός είναι εντελώς νέος, είναι μεταδοτικός και εξαπλώνεται εύκολα από ένα άτομο σε άλλο, και από μια χώρα σε άλλη. Μέχρι σήμερα, έχουν αναφερθεί σχεδόν 30.000 επιβεβαιωμένες περιπτώσεις σε 74 χώρες… Η εξάπλωση σε πολλές χώρες δεν μπορεί πλέον να εντοπιστεί σε σαφώς καθορισμένες αλυσίδες μετάδοσης από άνθρωπο σε άνθρωπο… Η περαιτέρω εξάπλωση θεωρείται αναπόφευκτη.
Έχω μιλήσει με κορυφαίους εμπειρογνώμονες της γρίπης, ιολόγους και αξιωματούχους της δημόσιας υγείας. Σύμφωνα με τις διαδικασίες που ορίζονται στους Διεθνείς Κανονισμούς Υγείας,έχω ζητήσει οδηγίες και συμβουλές από μια Επιτροπή Έκτακτης Ανάγκης που έχει συσταθεί για το σκοπό αυτό. Με βάση τα διαθέσιμα αποδεικτικά στοιχεία, και αυτές τις εκτιμήσεις των εμπειρογνωμόνων γι’ αυτά τα αποδεικτικά στοιχεία, πληρούνται τα επιστημονικά κριτήρια για μια πανδημία γρίπης. Ως εκ τούτου, αποφάσισανα αυξήσω το επίπεδο προειδοποίησης για πανδημία γρίπης από τη φάση 5 στη φάση 6. Ο κόσμος βρίσκεται τώρα στην αρχή της πανδημίας γρίπης του 2009».
Όπως ήταν επόμενο, αποτέλεσμα αυτής της Διακήρυξης ήταν η δημιουργία μιας τεράστιας αγοράς παντελώς άχρηστων και επικίνδυνων, εμβολίων που επιβάρυναν τους φορολογούμενους πολίτες όλων των κρατών (τόσο με το κόστος της αγοράς όσο και με το πρόσθετο υψηλό κόστος της καταστροφής τους). Ον μεθερμηνευόμενον σημαίνει ότι ο ΠΟΥ, διορίζοντας μονίμωςστις προαναφερόμενες «επιστημονικές» επιτροπές του (τις οποίες επικαλείται ως επιστημονικό φύλο συκής των καταστρεπτικών αποφάσεών του) διεφθαρμένους «επιστήμονες» που έχουν σημαντικές οικονομικές σχέσεις με τις φαρμακευτικές εταιρείες, οργάνωσε σκοπίμωςένα απέραντο πεδίο άνομων κερδών για τη μαφία της φαρμακοβιομηχανίας που τον χρηματοδοτεί.
Ας σημειωθεί ότι μεταξύ των κρατών περιλαμβάνεται και η Ελλάδα που έσπευσε να αγοράσει δόσεις εμβολίων που υπερέβαιναν τον… πληθυσμό της κατά 2,5 φορές. [βλ. παρακάτω]
• ΜΕΧΡΙ ΤΟΝ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟ ΤΟΥ 2009, η fake-πανδημία του Π.Ο.Υ. είχε καταστεί ολοφάνερη και πολλές χώρες την τερμάτισαν αυτοβούλως. Πρώτη μεταξύ αυτών, η Ολλανδία η οποία φρόντισε να απαλλαγεί από τα 4,5 εκατομμύρια των άχρηστων και επικίνδυνων εμβολίων που είχε αγοράσει (για ένα πληθυσμό 17,5 εκατομμυρίων), μεταπουλώντας τα σε άλλες χώρες, απαλλασσόμενη από το κόστος και της αγοράς και της καταστροφής τους.
• ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΙΕΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΘΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΗΣ FAKE-ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ ΤΟΥ 2009,ο Π.Ο.Υ., στις 3 Δεκεμβρίου 2009, αναιρώντας πλήρως τα όσα υποστήριζε 6 μήνες πριν, έκανε μια απίστευτη στροφή και ανακοίνωσεότι τα εμβόλια που αγόρασαν όλα τα κράτη είναι άχρηστα, και ότι όσοι άνθρωποι εμβολιάσθηκαν (υπό το κράτος της τρομοκρατίας που ασκήθηκε από τον ΠΟΥ και τα ΜΜΕ) εμβολιάσθηκαν χωρίς να χρειάζεται.
Επικαλούμενος και πάλι την… «επιστήμη», που είθισται να χρησιμοποιείται ως «άλλοθι» για τη δικαιολόγηση οποιασδήποτε εγκληματικής δραστηριότητας της μαφίας της Big Pharma, της διεφθαρμένης ιατρικής συντεχνίας, των κυβερνητικών και νομοθετικών σωμάτων και των «εθνικών» και διεθνών ρυθμιστικών οργανισμών, όπως, π.χ. o Παγκόσμιος Οργανισμός Αρρώστιας (ΠΟΥ), και τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης των Νόσων (CDC) που αναπτύσσουν δράση σε κάθε χώρα (στα καθ’ ημας, ΚΕΛΠΝΟ).
• ΣΤΙΣ 3 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2009,με ανακοίνωσή του, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Αρρώστιας απολογήθηκε τόσο «για τον υπερβολικό θόρυβο που δημιουργήθηκε γύρω από τη γρίπη» (από ποιόν;), όσο και για τους οικονομικές δεσμούς των «συμβούλων» του με τη φαρμακευτική βιομηχανία. (!!!) Η ανακοίνωσή του, κατέληγε ως εξής
«Ο Π.Ο.Υ. έχει αξιολογήσει συστηματικά τις επιπτώσεις της τρέχουσας πανδημία γρίπης ως μέτριες. Ο Π.Ο.Υ. ενημέρωνε με συνέπεια την ιατρική κοινότητα απευθείας και δημοσίως μέσω των μέσων ενημέρωσης, ότι η εμπειρία από τη συντριπτική πλειοψηφία των ασθενών δείχνει ότι περνούν ήπια γριπώδη συνδρομή και ότι αναρρώνουν πλήρως μέσα σε μια εβδομάδα, ακόμη και αν δεν πάρουν καμιά μορφή ιατρικής περίθαλψης.
Ο Π.Ο.Υ. παγίως συνιστά την αποφυγή κάθε περιορισμού στα ταξίδια ή το εμπόριο. (!)
Αν και η εξέλιξη των ιών της γρίπης είναι εμφανώς απρόβλεπτη, εκφράζεται η ελπίδα ότι αυτή η μέτρια επίδραση θα συνεχιστεί καθ’ όλη τη διάρκεια της πανδημίας».
Τα σχιζοφρενικά στοιχεία που ενυπάρχουν στις δύο αλληλοαναιρούμενες τοποθετήσεις του ΠΟΥ, είναι προφανή.
• ΣΤΙΣ 4 ΙΟΥΝΙΟΥ 2010, η ιατρική επιθεώρηση British Medical Journal (BMJ) ξεκίνησε έρευνα σχετικά με την ύπαρξη συγκρούσεων συμφερόντων των «ειδικών» που χρησιμοποιεί ο Π.Ο.Υ.(BMJ.c2912.full και BMJ.c3167.full). Το BMJ, σε συνεργασία με το Γραφείο Ερευνητικής Δημοσιογραφίας (Bureau of Investigative Journalism) αποκάλυψε ότι επιστήμονες σε θέσεις κλειδιά για την «πανδημία» εργάζονταν για φαρμακευτικές εταιρίες, τις οποίες συνέφεραν οι Οδηγίες του Π.Ο.Υ. για την αντιμετώπιση της γρίπης.
[βλ.BMJ: Conflicts of Interest - WHO and the pandemic flu “conspiracies”, https://doi.org/10.1136/bmj.c2912, (4 June 2010), by Deborah Cohen, features editor, BMJ, και Philip Carter, journalist, The Bureau of Investigative Journalism, London) και BMJ:WHO admits to “inconsistencies” in its policy on conflicts of interest. https://doi.org/10.1136/bmj.c3167(15 June 2010), by Zosia Kmietowicz]
Ο όρος «Σύγκρουση Συμφερόντων» υποδηλώνει «εξευγενισμένα» την εγκληματική δραστηριότητα των «εμπειρογνωμόνων» που χρηματίζονται γενναιόδωρα από διάφορους εταιρικούς ομίλου (εν προκειμένω, από την Big Pharma) και, συγχρόνως, συμμετέχουν σε «Συμβουλευτικές Επιτροπές» διαφόρων διεφθαρμένων Ρυθμιστικών Οργανισμών (εν προκειμένω στον ΠΟΥ, τα CDC, την FDA, κ.λπ.), φροντίζοντας ώστε οι «οδηγίες» αυτών των Οργανισμών να εξυπηρετούν τα συμφέροντα του χρηματοδότη τους ή γράφουν και δημοσιεύουν εγκωμιαστικές «επιστημονικές» μελέτες προς όφελος των προϊόντων του. Τελικά,
• ΣΤΙΣ 10 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2010,η Γενική Διευθύντρια της ΠΟΥ, Δρ Margaret Chan, αναγκάστηκε να ανακοινώσει ότι «ο ιός της γρίπης H1N1 έχει μετακινηθεί στη μετα-πανδημική φάση του [δηλαδή, τέλος της fake-πανδημίας], αλλά ωστόσο, είναι πιθανό να συνεχιστούν τοπικές εστίες διαφόρων μεγεθών». H1N1 now in the post-pandemic period
Το Υπουργείο Διαφθοράς, το Αμαρτωλό ΚΕΛΠΝΟ και οι «Σφογγοκωλάριοι»
Το σωτήριο έτος 2009 δεν μας «έσωσε» ο κ. Σωτήρης Τσιόδρας (ευτυχώς).
Ας ελπίζουμε ότι δεν θα το κάνει και το σωτήριο έτος 2020.
Το 2009, η «πτωχή πλην τιμία» Ελλάδα, στην οποία η διαφθορά έχει αναχθεί σε «εθνικό» σπορ, έκανε τη μεγαλύτερη προμήθεια δόσεων εμβολίων από όλα τα κράτη της Ευρώπης: 24 εκατομμύρια δόσεις για 10 εκατ. πληθυσμό, σε δύο παρτίδες.
• Η πρώτη παραγγελία, τον Ιούλιο του 2009, αφορούσε 8,5 εκατομμύρια δόσεις εμβολίων και αντιικά φάρμακα, συνολικού κόστους 90,8 εκατ. ευρώ. Απ’ αυτά, 3 εκατ. παραγγέλθηκαν από την Sanofi Pasteur, 2 εκατ. από την GlaxoSmithKline και 3 εκατ. από τη Novartis.
Σύμφωνα με όσα ανέφερε η ανάλυση δαπανών του ΚΕΕΛΠΝΟ, η «τιμή μονάδας ανά δόση» εμβολίου ανήλθε σε 6,25 ευρώ για τη Sanofi Pasteur, σε 7 ευρώ για την GlaxoSmithKline, και σε 8 ευρώ για τη Novartis.
Τα υπόλοιπα εμβόλια της πρώτης παρτίδας αφορούσαν 350.000 δόσεις εμβολίων της GlaxoSmithKline και 100.000 δόσεις της Rοche Hellas.
• Η δεύτερη παραγγελία εμβολίων και αντιικών φαρμάκων έγινε μερικές εβδομάδες αργότερα και ξεπέρασε κάθε προηγούμενο: Το υπουργείο Υγείας (Αβραμόπουλος) παρήγγειλε 16 εκατ. δόσεις εμβολίων και αντιικών φαρμάκων, κόστους 144,435 εκατ. ευρώ. Με λίγα λόγια:
Ο υπουργός υγείας Δημ. Αβραμόπουλος και οι Σφογγοκωλάριοί του, που συνέργησαν στο «πάρτι των εκατομμυρίων», παράγγειλαν συνολικά 24 εκατομμύρια δόσεις εμβολίων για μια χώρα με πληθυσμό που 10 εκατομμυρίων. Την ίδια ώρα που:
• Η Γερμανία (πληθ. 82 εκατ.) πήρε 50 εκατ. δόσεις εμβολίων.
• Η Ιταλία (πληθ. 60 εκατ.) πήρε 24 εκατ. δόσεις εμβολίων.
• Η Πολωνία (πληθ. 38,5 εκατ.) δεν αγόρασε κανένα εμβόλιο.
• Η Ολλανδία (πληθ. 17,5 εκατ.) πήρε 4,5 εκατ. δόσεις εμβολίων.
• Η Ελλάδα (πληθ. 10 εκατ.) παρήγγειλε 24 εκατ. δόσεις εμβολίων.
Το Υπουργείο «Υγείας», για να δικαιολογήσει την παραγγελία εμβολίων 2,5 φορές περισσότερων από τον πληθυσμό της χώρας, σκαρφίστηκε (σύμφωνα με δημοσιεύματα της εποχής) τη δικαιολογία ότι «για να είναι πιο αποτελεσματικό το εμβόλιο χρειάζονταν διπλές… δόσεις». (!) Τελικά, όλα τα εμβόλια καταστράφηκαν (ελπίζουμε ότι αυτά τα άκρως επικίνδυνα υλικά καταστράφηκαν με τρόπους που προβλέπονται από τις σχετικές οδηγίες της ΕΕ και δεν πετάχτηκαν σε κάποια χωματερή).
Σύμφωνα με Τα Νέα(16 Ιουνίου 2009), η αυτοχαρακτηριζόμενη «Εθνική» (;) Επιτροπή Πανδημίας Γρίπης και ο κ. Σωτήρης Τσιόδρας (τότε εκκολαπτόμενος κομπάρσος και νυν πρωταγωνιστής στην καθημερινή εκπομπή της «Ζωής εν Τάφω» των 6 μ.μ.), εξέδωσαν ένα άκρως «επιστημονικό» (!) φιρμάνι σύμφωνα με το οποίο: «όσον αφορά την προστασία από τις επιπλοκές της νέας γρίπης, προτείνεται η χρήση κοκτέιλ δύο εμβολίων, για τον πνευμονόκοκκο και την εποχική γρίπη».
Άραγε, γιατί όχι «τριών, τεσσάρων ή πολλών Βιετνάμ»(κατά τη γνωστή προτροπή του Τσε Γκεβάρα), που θα πολλαπλασίαζε αναλόγως τις παραγγελίες των άχρηστων εμβολίων, τα άνομα κέρδη των εταιρειών και τις μίζες των εμπλεκόμενων;
Ο λοιμωξιολόγος κ. Σωτήρης Τσιόδρας (έκτοτε, πάντοτε πανταχού παρών και πάντοτε πρόθυμος να καλύπτει «επιστημονικά» τις αποφάσεις κάθε εξουσίας, μαζί με τους σφογγοκωλάριους του Αβραμόπουλου και των διαδόχων του, Άδωνι Γεωργιάδη, Βασίλη Κικίλια, και όλων των πριν, των ενδιάμεσων και, μάλλον, και των μετά απ’ αυτούς, εξελίχθηκε), διατύπωσε και την απειλητική, επίσης «επιστημονική», προειδοποίηση ότι:«ετοιμαζόμαστε για ευρεία και συνεχιζόμενη μετάδοση του ιού και στην κοινότητα, κι αυτό, πιθανολογούμε ότι μπορεί να γίνει από το φθινόπωρο, αλλά μπορεί να γίνει και αργότερα». (ή «και ποτέ», όπως και έγινε)
Και η μεν «πανδημία» αποδείχθηκε μέγα φιάσκο (ευτυχώς), ο δε κ. Σωτήρης Τσιόδρας εξελίχθηκε σε Πρωτοψάλτη των Εμβολίων (δυστυχώς) [«Πρωτοψάλτης, τίτλος που αντιστοιχεί στον πρώτο ιεροψάλτη του δεξιού χορού της χορωδίας του ιερού ναού και δίδεται σε άνδρες στους οποίους έχει προηγηθεί η χειροθεσία τους σε αναγνώστη», κατά την Wikipedia].
Ο βομβαρδισμός του πληθυσμού με τις τρομοκρατικές ανακοινώσεις του «αμαρτωλού» ΚΕΕΛΠΝΟ σε συνδυασμό με την κερδοφόρα τρομολαγνεία των ΜΜΕ περί «θανάτων», καλλιέργησε ένα κλίμα πανικού, που το εκμεταλλεύτηκε η τότε ηγεσία του υπουργείου Υγείας (Αβραμόπουλος) για να προωθήσει την υπέρογκη παραγγελία των 24 εκατομμυρίων δόσεων εμβολίων για μια χώρα με πληθυσμό 10 εκατομμυρίων.
Λίγους μήνες μετά, η νέα υπουργός Υγείας της κυβέρνησης Γιωργάκη Παπανδρέου Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου αναφέρθηκε στην «υπερβολική παραγγελία πανδημικών εμβολίων της προηγούμενης κυβέρνησης», και προσπάθησε να μετριάσει τη ζημιά ακυρώνοντας την παραγγελία 12 εκατομμύριων δόσεων από τα 24 εκατομμύρια που είχαν παραγγελθεί συνολικά.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Τελικά, αποκαλύφθηκε ότι ο φοβερός και τρομερός «θανατηφόρος» ιός που προκαλούσε μια… ήπια γρίπη, ήταν αποτέλεσμα μια μετάλλαξης της γρίπης με γενετικό υλικό από 4 προϋπάρχουσες μορφές του ιού:δύο από τη γρίπη των χοίρων (ένα από Βόρεια Αμερική και ένα από Ευρασία), ένα από τη γρίπη των πτηνών, και ένα από την ανθρώπινη κοινή γρίπη. Ωδυνεν όρος… Βεβαίως η «επιχείρηση fake-πανδημία» κατέρρευσε, αλλά, τα παράνομα κολοσσιαίας κέρδη που υπεξαιρέθηκαν από τη Μαφία της Big Pharma από τους φορολογούμενους πολίτες όλου του κόσμου, ΔΕΝ ΕΠΙΣΤΡΑΦΗΚΑΝ ΠΟΤΕ ΣΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥΧΟΥΣ ΤΟΥΣ.
3. ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ: ΠΕΡΙ ΒΛΑΚΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΧΡΕΙΟΤΗΤΑΣ
Παρατίθεται ένα μικρό απάνθισμα από το κοινωνιο-ψυχολογικό δοκίμιο του Ευάγγελου Λεμπέση«Η Τεράστια Κοινωνική Σημασία των Βλακών εν τω Συγχρόνω Βίω» που πρωτο-δημοσιεύτηκε στην "Εφημερίδα των Ελλήνων Νομικών" το 1941, το οποίο παραμένει ανέγγιχτο από το χρόνο, και εξακολουθεί να είναι απολύτως χρήσιμο για την ερμηνεία της συμπεριφοράς και των κινήτρων των πάσης φύσεως βλακών που παρασιτοβιούν στους σκοτεινούς διαδρόμους κάθε εξουσίας. Η ανάγνωσή του ίσως βοηθήσει στην ουσιαστικότερη προσέγγιση του κειμένου για τον Π.Ο.Υ. (τον Παγκόσμιο Οργανισμό Αρρώστιας και Διαφθοράς), που προηγείται.
«Ο συνασπισμός των βλακών είναι μια μηχανική οργάνωση που συγκροτείται με βάση την αρχή της «ελαχίστης προσπάθειας»… η οποία κοινωνιολογικώς ονομάζεται κλίκα… Η έμφυτη τάση του βλάκα να ανήκει σε ισχυρές και όσον το δυνατόν περισσότερες οργανώσεις πάσης φύσεως, συχνά εξελίσσεται σε αληθινή μανία… Εξ’ αυτού, είναι επόμενο ότι η λεγεώνα των βλακών να ωθείται ακατανίκητα προς την αγέλη και προς τις πάσης φύσεως οργανώσεις, και να υφίσταται ακατανίκητη έλξη από τας παντός είδους αγελαίες αντιατομικές και ομαδιστικές θεωρίες… κι απ’ αυτό εξηγείται και η ατελεύτητη και αυστηρότατη επιλογή βλακών από τα ομαδικά συστήματα…
Με βάση τα ανωτέρω, γίνεται κατανοητή [τόσο] η ακατανίκητη τάση των βλακών προς τις πάσης φύσεως αγελαίες εμφανίσειςκαι διακρίσεις (κοσμικές συγκεντρώσεις, κουτσομπολιά, μόδα / τίτλοι, διπλώματα, παράσημα)… [Όσο και] η άνοδος των βλακών σε ανώτερες βαθμίδες μέσω του κοινού συνασπισμού τους, αναδεικνύοντας εαυτούς και αλλήλους… Το φαινόμενο τούτο ονομάζεται κλίκα και διαιωνίζεται διότι ο βλάξ που ανέρχεται μ’ αυτό τον τρόπο θα προωθήσει μόνο πρόσωπα κατώτερα απ’ αυτόν: «ενός βλακός μύριοι έπονται».
Πονηρία είναι η ενεργητική όψη της καχυποψίας… προϋποθέτει την πνευματική κατωτερότητα του βλακός… [ο οποίος χρησιμοποιεί την καχυποψία] σε συνδυασμό με διάφορα στοιχεία κατωτάτης πνευματικής υποστάθμης (κολακεία, ψεύδος, ραδιουργία, συκοφαντία, σωματεμπορία, συμπαθής μορφή του βλακός –ακόμη και με επίκληση της πολυτεκνίας του για να καταστεί συμπαθής–προσφορά ανήθικων και εύκολων εκδουλεύσεων στο κολακευόμενο πρόσωπο, χαφιεδισμός, ξεσκονίσματα, το «ποιείν τον καραγκιόζη», ή τον ζιγκολό, χειροφιλήματα, εκφωνήσεις λόγων, συρραφές κολακευτικών στίχων, μεταφορά λαχανικών, κλπ. κλπ.). Κάθε τέτοια χρήση της πονηριάς, ως κατάστασης θετικής και προσοδοφόρας, είθισται να καλείται επιτηδειότητα.
Σ’ αυτή την κατηγορία ανήκουν και οι πάσης φύσεως τυχοδιώκτες του δημοσίου βίου, οι οποίοι φρονούν ότι δεν έχει καμμιά σημασίαν τί λέει και τί κάνει κάποιος σήμερα και αύριο, επειδή «εν τη συγχύσει του λαού τα πάντα λησμονούνται».
Αληθινά, δεν γνωρίζουμε ποια κατηγορία βλακών είναι η πλέον επικίνδυνη και ψυχολογικά η πλέον αποσυνθετική για την κοινωνία:εκείνη που διαπράττει τα ανωτέρω, ή εκείνη που θεωρεί ως ευφυείς τους ως άνω βλάκες!
Μόνο από την άποψη της δεύτερης κατηγορίας βλακών [εκείνης που θεωρεί ως ευφυείς τους ως άνω βλάκες] μπορεί να τεθεί το ερώτημα: «ποιος είναι βλάκας: ο κολακεύων ή ο κολακευόμενος;»… Γιατί, εάν ο κολακευόμενος πιστεύει στην ειλικρίνεια του επιτηδείου κόλακα, αναμφισβήτητα είναι βλάξ… Μέχρι σήμερα, κανένας ευφυής δεν κατόρθωσε να πείσει έναν βλάκα και καμμιά συνεννόηση δεν κατέστη ποτέ μεταξύ ετερογενών εγκεφάλων.«Δύο κεφαλές για να συνεννοηθούν πρέπει να είναι ή εξίσου κενές, ή εξίσου πλήρεις», είπε κάποτε επιγραμματικά ο πρύτανης της Ελληνικής δημοσιογραφίας, διευθυντής της «Νέας Ημέρας». [Συνεπώς, είναι ευνόητη] η διαρκώς επαναλαμβανόμενη αποτυχία των ευφυών ανθρώπων που αποπειρώνται να εισέλθουν στον ψυχοδιανοητικό κόσμο των βλακών…
Ο βλάξ, λόγω των πενιχρών πνευματικών του μέσων… ωθείται και προς την απάτη. Απάτη είναι ως γνωστόν η αποσιώπηση της αλήθεια, ή η παρουσίαση ψευδών ψευδών πραγμάτων ως αληθινών.Εξ αυτού του ορισμού της, συνάγεται ότι η απάτη δεν ανάγεται στην ευφυία του απατεώνα αλλά στην ευπιστία του θύματος. (κι’ αυτό διότι κάθε άνθρωπος –είτε ευφυής, είτε βλαξ) μπορεί να παραστήσει ψευδή πράγματα ως αληθινά).
Σε ό,τι αφορά την κοινωνική προέλευση των βλακών διαπιστώνεται ότι η παραγωγή βλακών δεν είναι ταξική. Η πονηρά φύσις δεν έδωσε το επίζηλο προνόμιο της βλακείας σε κάποια ορισμένη κοινωνική τάξη. Όπως φαίνεται, απλώς επιδαψίλευσε στην κάθε κοινωνική τάξη τους διασκεδαστικούς τύπους βλακών, αλλά δεν στέρησε καμιά κοινωνική τάξη από τη σοβαρή συμβολής τους. Ο βλάξ υπουργός, που άγεται και φέρεται από τους υπαλλήλους του και τα μέλη ενός εργατικού σωματείου που τα εκμεταλλεύεται ο πονηρός εργατοκάπηλος, αποτελούν δύο αντίθετα παραδείγματα του γεγονότος, ότι η βλακεία δεν έχει ταξική την πατρίδα.
Απόλυτη εσωτερική συνέπεια της πνευματικής αναπηρίας του βλάκα δεν είναι μόνον η αγελαία τάση του, η προώθησή του «πλάτη με πλάτη» με την λεγεώνα των ομοίων του, η προσφυγή στα ευτελέστερα μέσα, η έλλειψη προσωπικής γνώμης, η προσφορά εύκολων και ανήθικων εκδουλεύσεων και η κολακεία, αλλά και η συστηματική αποφυγήκάθε σύγκρουσης και κάθε μάχης. Ο βλαξ, ακόμη κι όταν εξαναγκαστεί να συγκρουστεί ή να δώσει μάχη, θα το κάνει χρησιμοποιώντας τα πνευματικώς ευκολότερα και, συνεπώς, τα πιο ανήθικα «όπλα»: το ψεύδος, τη διαστροφή, τη ραδιουργία και τη συκοφαντία. Εξ ού έπεται το ακλόνητο δόγμα ότι και η ανηθικότητα είναι αποκλειστικό προνόμιο των βλακών»!
