ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΕ ΟΖΟΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΝΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑ: ΠΌΤΕ ΩΦΕΛΕΙ, ΓΙΑΤΙ ΒΛΆΠΤΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΣΥΣΚΕΥΕΣ ΕΥΡΕΙΑΣ ΧΡΗΣΗΣ;

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΕ ΟΖΟΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΝΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑ.

Dr. Dimitris Zaglis  Στις : 1/9/2008

Η συσκευές που είναι ειδικά φτιαγμένες για την παρασκευή όζοντος προς εσωτερική χρήση κανονικά χρησιμοποιούν καθαρό ιατρικό οξυγόνο που φθάνει σε καθαρότητα 99,9% δηλαδή πρακτικά το 100% και όχι ατμοσφαιρικό αέρα. ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΕ ΟΖΟΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΝΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑ. ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ; Η θεραπεία με όζον είναι μια από τις πιο αποτελεσματικές θεραπείες και ουσιαστικά χωρίς παρενέργειες. Έχει εξαιρετικά αποτελέσματα στον έλεγχο λοιμώξεων, φλεγμονών αλλά και πολλών άλλων χρόνιων παθήσεων. Τα τελευταία χρόνια έγινε ευρύτερα γνωστή στην χώρα μας με την παρουσίαση οικιακών συσκευών που παράγουν όζον. Αυτές οι συσκευές είναι κατασκευασμένες για εξωτερικές χρίσεις. Όπως απολύμανση χώρων, καθαρισμό λαχανικών και φρούτων και πολλά άλλα. Στην τηλεόραση και σε έντυπες διαφημίσεις προβάλλονται ότι είναι ειδικά φτιαγμένες για κατασκευή νερού το οποίο μπορούμε να καταναλώνουμε και μάλιστα σε μεγάλες ποσότητες 5-6 ποτήρια την ημέρα, δηλαδή 1,5-2 λίτρα την ημέρα. Οι θεραπευτικές μέθοδοι με πόσιμο όζονοποιημένο νερό είναι καλά μελετημένες από πολλά χρόνια υπάρχουν μάλιστα ειδικές συσκευές για αυτή την χρίση. Όλες αυτές χρησιμοποιούν καθαρό ιατρικό οξυγόνο και όχι τον αέρα που αναπνέουμε. Αλλά για καταλάβουμε τι σημάνει αυτό ας δούμε πρώτα τι είναι το όζον και πώς παράγεται. Το όζον είναι μια αλλοτροπική μορφή του οξυγόνου και είναι αέριο και μάλιστα ασταθές που διασπάτε ταχύτατα σε οξυγόνο. Την καλύτερη διαλυτότητα στο νερό την παρουσιάζει στους 4C περίπου και σε αποσταγμένο νερό. Σε αυτή τη θερμοκρασία μπορεί να συντηρηθεί για αρκετές ώρες. Σε θερμοκρασία περιβάλλοντος και με το φώς διασπάτε άμεσα σε οξυγόνο. Εδώ πρέπει να θυμηθούμε ότι ο ατμοσφαιρικός αέρας αποτελείται από 75% άζωτο και 21% οξυγόνο και από άλλα ευγενή αέρια. Δηλαδή η σχέση στο ατμοσφαιρικό αέρα είναι χοντρικά 1 μέρος οξυγόνου και 4 μέρη άζωτο. Ας προσέξουμε ιδιαίτερα αυτό το σημείο ! Η συσκευές που είναι ειδικά φτιαγμένες για την παρασκευή όζοντος προς εσωτερική χρήση κανονικά χρησιμοποιούν καθαρό ιατρικό οξυγόνο που φθάνει σε καθαρότητα 99,9% δηλαδή πρακτικά το 100%. Γιατί όμως αυτό; Γιατί δεν χρησιμοποιούν αέρα ατμόσφαιρας; Διότι το όζον παράγεται μέσα σε ένα θάλαμο σπινθηρισμού δηλαδή σε ένα σκοτεινό σωλήνα που δημιουργούνται μικροί κεραυνοί. Όταν αυτός ο θάλαμος τροφοδοτείται με καθαρό οξυγόνο στην έξοδο του θα βγάλει ένα μίγμα οξυγόνου / όζοντος όπου η συγκέντρωση του όζοντος εξαρτάται άμεσα από μια σειρά παραμέτρων - συνθηκών που επικρατούν εκείνη τη στιγμή στο σκοτεινό θάλαμο εκκενώσεων: τον βαθμό των ηλεκτρικών εκκενώσεων από την ταχύτητα που τρέχει το αέριο, από την υγρασία και από την θερμοκρασία που επικρατεί. Δηλαδή με άλλα λόγια, άλλη η συγκέντρωση του όζοντος θα παράγει μια συσκευή το καλοκαίρι με 35-38 βαθμούς και άλλη το χειμώνα με 17-20 βαθμούς. Αυτά συμβαίνουν όταν η διαδικασία γίνεται με καθαρό οξυγόνο. Τι συμβαίνει όταν αυτό συμβαίνει χρησιμοποιώντας ατμοσφαιρικό αέρα που περιέχει μόνο 19% οξυγόνο; Στον θάλαμο σπινθηρισμού εισέρχεται και άζωτο μάλιστα σε ποσότητα 4 φορές μεγαλύτερη από το οξυγόνο. Για το οξυγόνο θα ισχύσει ότι έχουμε αναφέρει και πριν αλλά και για το άζωτο αντίστοιχα και σε πολλαπλάσιο βαθμό. Έχουμε λοιπόν με αυτόν τον τρόπο παραγωγή από το άζωτο νιτρωδών ουσιών ίδιας φύσης με αυτά που χρησιμοποιούμαι να λιπάνουμε τα χωράφια ή σαν αυτά που χρησιμοποιούνται σαν συντηρητικά στα αλλαντικά. Αυτές οι ουσίες αποτελούν γνωστά καρκινογόνα. Μάλιστα για τα νιτρώδη έχει υπολογισθεί ότι αν ένα άτομο καταναλώνει ένα λουκάνικο την ημέρα που περιέχει μια ελάχιστη ποσότητα νιτρωδών έχει 40% μεγαλύτερες πιθανότητες να αναπτύξει καρκίνο του γαστρεντερικού. Δυστυχώς οι συσκευές που παράγουν όζον από τον αέρα της ατμόσφαιρας παράγουν μια πολύ μικρή ποσότητα όζοντος και μια τετραπλάσια ποσότητα νιτρωδών ουσιών. Μάλιστα υπάρχουν τουλάχιστον 2 εταιρίες που αναλαμβάνουν την λίπανση των εδαφών μέσω ακριβώς αυτής της διαδικασίας. Όλα αυτά θα σας έχουν προβληματίσει, βλέπουμε ότι το μίγμα που παράγεται δεν περεχεί μια ωφέλιμη ποσότητα όζοντος αλλά και τοξικές ουσίες. Φυσικά η μικρή ποσότητα όζοντος που παράγεται μπορεί να έχει μια εξαιρετικά ωφέλιμη έως και θεραπευτική δράση σε μια μυριάδα από χρόνιες παθήσεις. Όμως παραμένει ένα τεράστιο ερώτημα τα καρκινογόνα νιτρίδια που παράγονται τι θα προκαλέσουν στον οργανισμό μετά από 4-5 χρόνια; Αυτό ουδείς το γνωρίζει και καμία εταιρία στον κόσμο δεν πουλά αυτές τις συσκευές για παραγωγή όζοντος για εσωτερική χρήση με αέρα ατμόσφαιρας. Με άλλα λόγια αυτή τη στιγμή γίνεται ένα από τα μεγαλύτερα πειράματα στον άμοιρο ελληνικό πληθυσμό για το τι μπορεί να προκαλέσει ένα μεταβαλλόμενο σε σύνθεση μίγμα διαλυτών αερίων στον ανθρώπινο οργανισμό. Προσοχή η οζονοθεραπεία αποτελεί μια φυσική μέθοδο θεραπείας με εκπληκτικά αποτελέσματα, εξαιρετικά ασφαλή σε έμπειρα χέρια και με κατάλληλο εξοπλισμό, αλλά όχι όπως παρουσιάζεται μέσα από αυτές τις απλές συσκευές. Είναι τόσο αποτελεσματικό που αυτή η μικρή μεταβαλλόμενη ποσότητα που παράγουν προκαλεί σημαντικές βελτιώσεις σε συμπτώματα τόσο ώστε να γίνεται δημοφιλής. Όμως αποκρύβονται ή αγνοούνται οι κίνδυνοι που μπορεί να ακολουθούν μετά από κάποιο παρατεταμένο διάστημα κατανάλωσης. Τι μπορεί να κάνετε; Μπορείτε να κατασκευάσετε πόσιμο όζον με συσκευές που τροφοδοτούνται με καθαρό οξυγόνο με ασφάλεια και πλήρη θεραπευτικά αποτελέσματα. Από την άλλη η συστηματική χρίση καθημερινά οζονοποιημένου νερού από αέρα της ατμόσφαιρας περιέχει σοβαρούς κινδύνους. ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ · Το όζον είναι ένα εξαιρετικά τοξικό αέριο όταν αναπνέεται. Κατά την παραγωγή του δεν πρέπει να αναπνέεται καθόλου. Γίνεται δε άμεσα αντιληπτό γιατί έχει μια χαρακτηριστική μυρωδιά. Όταν χρησιμοποιείτε για εξωτερική χρίση πρέπει ο χώρος να αερίζεται και σε καμία περίπτωση δεν το αναπνέουμε! · Όσο πιο θερμή είναι η συσκευή που παράγεται το όζον τόσο λιγότερο παράγετε. · Όταν το νερό έχει Ph αλκαλικό γιατί είναι πλούσιο σε άλατα δεν διαλύεται καλά το όζον. · Σε θερμοκρασία πάνω από 4 βαθμούς γίνεται όλο και λιγότερο διαλυτό. · Το φώς και η θερμότητα το διασπούν ταχύτατα σε οξυγόνο · Το όζον για εσωτερική χρίση πρέπει να παρασκευάζεται από καθαρό ιατρικό οξυγόνο. Dr ΖΑΓΚΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ©

Η Βόρεια Κορέα ως ιδανική «παγίδα του Θουκυδίδη»

Η Βόρεια Κορέα ως ιδανική «παγίδα του Θουκυδίδη»

ΔΙΕΘΝΗ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ:ΣΑΒΒΑΤΟ, 16 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2017 14:24ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ: ΛΟΥΠΟ ΝΤΙ ΜΑΡΕ

• Μέγεθος Γραμματοσειράς   
• Εκτύπωση 
• Email

Η Βόρεια Κορέα πραγματοποίησε πριν από μία περίπου εβδομάδα την έκτη της πυρηνική δοκιμή και ανακοίνωσε ότι επρόκειτο για δοκιμή βόμβας υδρογόνου. Κατά δήλωσή της μπορεί να προσαρμοστεί τοποθετούμενη σαν κεφαλή σε διηπειρωτικό βαλλιστικό πύραυλο (ICBM). Πληροφοριακά τον περασμένο Ιούλιο, προχώρησε με επιτυχία σε δύο δοκιμαστικές εκτοξεύσεις τέτοιων ικανοτήτων διηπειρωτικών βαλλιστικών πυραύλων.

Ας δούμε συνοπτικά πως εξελίχτηκαν τα πράγματα και γιατί η Βόρεια Κορέα στράφηκε στο σχεδιασμό και στην υλοποίηση πυρηνικού προγράμματος .

Η Κορέα είχε καταληφθεί από την Ιαπωνία από το 1895 μέχρι το 1945. Η ιαπωνική κατοχή υπήρξε εξαιρετικά βάρβαρη και περιελάμβανε καταναγκαστική εργασία για 2.600.000 εργάτες και υποχρεωτική πορνεία για έναν σοβαρό αριθμό Κορεατισσών για την (εξυπηρέτηση) των ιαπωνικών στρατευμάτων κατοχής.

Λίγο πριν την πτώση της Ιαπωνίας, ρωσικά στρατεύματα εισέβαλαν στην Κορέα μετά την κήρυξη πολέμου κατά της Ιαπωνίας από την Ρωσία στις 6 Αυγούστου 1945. Αντίστοιχα φυσικά και οι Αμερικάνοι είχαν επίσης εξουσία στα εδάφη της συνθηκολογημένης Ιαπωνίας.

Αμερική και Ρωσία συμφώνησαν πρόχειρα ότι η επιρροή τους διαχωρίζεται απ' την γραμμή του 38ου γεωγραφικού παράλληλου.

Μέχρι την δεκαετία του ‘80, τα πράγματα ήταν σχετικά απλά: ο Βορράς ήταν σύμμαχος κατά διαστήματα της Κίνας και της πρώην ΕΣΣΔ, και ο Νότος των ΗΠΑ .

Με την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, οι ΗΠΑ και οι περιφερειακοί τους σύμμαχοι στην Ασία θεώρησαν ότι ήρθε η ώρα να ξεμπερδέψουν με το Βορειοκορεατικό καθεστώς. Δεν δίστασαν να χρησιμοποιήσουν σαν όπλο μέχρι και τις αλλεπάλληλες περιόδους ξηρασίας που έπληξαν το Βορρά, απαγορεύοντας στους διεθνείς οργανισμούς να στείλουν επισιτιστική βοήθεια – παρόλο που μέχρι τη δεκαετία του 1980 η Βόρεια Κορέα συγκαταλεγόταν στους μεγαλύτερους δωρητές των σχετικών εκστρατειών του ΟΗΕ για την καταπολέμηση της πείνας και φυσικών καταστροφών στην Αφρικανική ήπειρο αλλά και σε άλλα σημεία της υδρογείου. Τότε το καθεστώς της Πιονγκγιάνγκ άρχισε να σχεδιάζει το πυρηνικό του πρόγραμμα, αρχικά ως «εκβιασμό» προς τη λεγόμενη διεθνή κοινότητα ώστε να σταματήσει η πολιτική επισιτιστικού και ενεργειακού στραγγαλισμού από τη Δύση. Πράγματι, με συμφωνία που υπογράφηκε μεταξύ ΗΠΑ και Βόρειας Κορέας το 1994, το πυρηνικό πρόγραμμα πάγωσε και οι εγκαταστάσεις τέθηκαν υπό διεθνή επίβλεψη, με αντάλλαγμα την παροχή βοήθειας.

Οχτώ χρόνια αργότερα, επί προεδρίας Μπους, η συμφωνία κατέρρευσε με ευθύνη της Ουάσιγκτον, που δεν εκπλήρωνε όσα είχε υποσχεθεί, και  η Πιονγκγιάνγκ ξανάρχισε την επεξεργασία πλουτωνίου αλλά και την ανάπτυξη πυραυλικού προγράμματος, με στόχο να αποκτήσει βαλλιστικούς πυραύλους εξοπλισμένους με πυρηνικές κεφαλές, διακηρύσσοντας ότι τα θεωρεί όπλα αποτροπής μιας ολομέτωπης επίθεσης των ΗΠΑ εναντίον της. Πολλοί είναι αυτοί που αναρωτιούνται αν οι ΗΠΑ, μπορούν να προστατευθούν από το σημερινό πυρηνικό οπλοστάσιο του Κιμ Γιονγκ Ουν. Η οποιαδήποτε προσπάθεια σύγκρισης μεταξύ των δύο κρατών είναι επιεικώς αφελής. Οι ΗΠΑ διαθέτουν περίπου 7.000 πυρηνικές κεφαλές τεράστιας ισχύος, όλες ικανές να εκτοξευθούν με ακρίβεια με διηπειρωτικούς πυραύλους από σταθερές βάσεις, υποβρύχια, ή και από αεροσκάφη.

Η εκτίμηση ειδικών είναι ότι η Βόρεια Κορέα διαθέτει λιγότερες από 10 και μάλιστα χαμηλής ισχύος βόμβες και σχετικά ογκώδεις για να προσαρμοστούν σε βαλλιστικό πύραυλο.

Δηλαδή, σε απλή γλώσσα, αυτό που μέχρι στιγμής μπορεί να κάνει η Βόρεια Κορέα είναι να εκτοξεύει μόνο ακίνδυνα πυραύλους, καθώς θα χρειαστεί μερικά χρόνια για να «σμικρύνει» αρκετά τα πυρηνικά της όπλα ώστε να μπορούν να προσαρμοστούν σαν πυρηνικές κεφαλές και να εκτοξεύονται με τους διηπειρωτικούς της βαλλιστικούς πυραύλους (ICBM).

Γιατί λοιπόν αυτές οι αμερικανικές πολεμικές ιαχές ;

Εδώ μπαίνουμε στην ουσία της υπόθεσης.

Με αφορμή το «πείσμα» του βορειοκορεατικού καθεστώτος ο έμπειρος αναλυτής διαπιστώνει μια συνεχή και συνεχώς αυξανόμενη εμπλοκή όλων των μεγάλων και περιφερειακών δυνάμεων με συγκρότηση δυο ομάδων.

Αυτή των ΗΠΑ με Ιαπωνία και Νότια Κορέα και την άλλη της Κίνας - Ρωσίας με την Βόρεια Κορέα.

Η γεωπολιτική αντιπαράθεση μεταξύ τους έχει σαν βασικά στοιχεία:

α) Τον περιορισμό της ανερχόμενης Κίνας, η οποία πλέον αμφισβητεί ανοιχτά την αμερικανική επικυριαρχία στην ευρύτερη περιοχή .

β) Την πρόθεση της Ιαπωνίας να ανατρέψει την μέχρι σήμερα ισχύουσα δέσμευση της. Δηλαδή να μη δρα στρατιωτικά σε περιοχές εκτός της εδαφικής της επικράτειας.

γ) Το «δώρο» της Ουάσιγκτον προς την Νότια Κορέα ενός «αντιπυραυλικού συστήματος», του THAAD. Ενός οπλικού συστήματος που οι ΗΠΑ εγκατέστησαν εσπευσμένα και ετσιθελικά στη Νότια Κορέα λίγο πριν τις εκλογές στη χώρα, καθώς ο νεοεκλεγείς πρόεδρος Μουν Τζάε-ιν είχε διακηρύξει την αντίθεσή του σε περαιτέρω κλιμάκωση της αντιπαράθεσης, εκφράζοντας τα φιλειρηνικά αισθήματα της μεγάλης πλειοψηφίας των Νοτιοκορεατών.

(Το ραντάρ του συστήματος THAAD έχει την ικανότητα να ανιχνεύει και να ελέγχει τον μισό περίπου εναέριο χώρο της Κίνας και μέρους της Ρωσίας. Τα δε βλήματα που εκτοξεύει έχουν την ικανότητα να καταστρέφουν βαλλιστικούς πυραύλους από την μέγιστη απόσταση των 200 χιλιόμετρων και σε μέγιστο ύψος τα 150 χιλιόμετρα περιφερειακά από αυτό).

Οι αντιδράσεις Πεκίνου και Μόσχας είναι εξαιρετικά σαφείς. Από τη μια υπερψηφίζουν την καταδίκη της Βόρειας Κορέας στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, ενώ παράλληλα στέλνουν σαφή μηνύματα προς την Ουάσιγκτον.

Το ρωσικό ΥΠΕΞ με δήλωσή του προειδοποίησε ότι «τυχόν ανάληψη στρατιωτικών ενεργειών από πλευράς των ΗΠΑ θα έχει απρόβλεπτες συνέπειες».

Ο δε Πούτιν, φτάνοντας πριν από λίγες ημέρες στην Κίνα για τη Σύνοδο Κορυφής των BRICS, δήλωσε: «Η Ρωσία πιστεύει ότι η πολιτική άσκησης πίεσης στην Πιονγκγιάνγκ ώστε να εγκαταλείψει το πυραυλικό της πρόγραμμα είναι εσφαλμένη και μάταιη. Οι προκλήσεις και η μιλιταριστική φρασεολογία οδηγούν σε αδιέξοδο». Το ΥΠΕΞ της Κίνας καταδίκασε την τελευταία πυρηνική δοκιμή της Βόρειας Κορέας. Ωστόσο το Πεκίνο εκτιμά και εμμένει στη θέση του ότι μία πυρηνικά εξοπλισμένη Βόρεια Κορέα είναι λιγότερο επικίνδυνη για την Κίνα, σε σύγκριση με την κατάσταση που θα προκληθεί στην Πιονγιάνγκ από ενδεχόμενη κατάρρευση του καθεστώτος. Μία Βόρεια Κορέα χωρίς τον Κιμ θα σήμαινε για τα κινεζικά συμφέροντα μία Κορεατική Χερσόνησο υπό αμερικανικό έλεγχο με ενισχυμένο ρόλο της Νότιας Κορέας.

Τι στόχους ακριβώς θέλει να επιτύχει με την πραγματοποίηση αυτών των δοκιμών ο Κιμ Γιονγκ Ουν; Στη πραγματικότητα κανείς δεν μπορεί να απαντήσει με βεβαιότητα στο ερώτημα, γιατί κανείς επίσημα δεν έχει μέχρι σήμερα συνομιλήσει μαζί του και δεν έχουμε καμία γνώση του τρόπου με τον οποίο σκέφτεται. Οι περισσότεροι αναλυτές εκτιμούν ότι ο ηγέτης της Β. Κορέας επιδιώκει άρση των κυρώσεων που της έχουν επιβληθεί, μείωση της αμερικανικής στρατιωτικής παρουσίας στη Νότια Κορέα, οικονομικές συμφωνίες, διπλωματική αναγνώριση αλλά και διατήρηση του πυρηνικού οπλοστασίου της χώρας του και όχι πολεμική σύγκρουση. 

Το Συμβούλιο Ασφαλείας πριν από λίγες ημέρες, μετά από αναγκαίο συμβιβασμό με ομόφωνο ψήφισμα του, υιοθέτησε και επέβαλε κυρώσεις στη Βόρεια Κορέα, καλώντας ταυτόχρονα την Πιονγκγιάνγκ να σταματήσει το πυρηνικό της πρόγραμμα και τις πυραυλικές δοκιμές. Το ψήφισμα επιβάλλει απαγόρευση στις εξαγωγές κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων της Βόρειας Κορέας και περιορισμούς στις εισαγωγές πετρελαϊκών προϊόντων. Στις 15 09 2017 η Βόρεια Κορέα απάντησε στις ακόμη βαρύτερες κυρώσεις που της επιβλήθηκαν από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ με νέα εκτόξευση βαλλιστικού πυραύλου πάνω από την Ιαπωνία.

Πριν από λίγες ημέρες αρθρογράφος της εφημερίδας Le Monde δημοσίευσε άρθρο με τίτλο «Η Παγίδα του Θουκυδίδη». Ο Θουκυδίδης συγγράφοντας την ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου είχε καταλήξει στις παραμέτρους εκείνες οι οποίες είναι αναγκαίες για την έκρηξη μιας πολεμικής αντιπαράθεσης με καταστροφικές διαστάσεις. Στο σύνολο αυτών των παραμέτρων εστιάζεται σήμερα η προσοχή των ειδικών αναλυτών της διεθνούς στρατηγικής αλλά και μιας ειδικής παρουσίασης η οποία πραγματοποιήθηκε το 2016 με βασικό ομιλητή τον Χένρι Κίσινγκερ. Τότε ο αμερικανός βετεράνος της διεθνούς διπλωματίας είχε αναφερθεί στην περίφημη «Παγίδα του Θουκυδίδη». 

Συνοπτικά η κατάσταση έχει ως εξής: Όταν η Κόρινθος επιτέθηκε στην Κέρκυρα, η Αθήνα ήταν υποχρεωμένη να προστατεύσει τη σύμμαχό της και άρα να κηρύξει τον πόλεμο στους Κορινθίους.

Οι Κορίνθιοι είχαν συνάψει συμμαχία με την ανερχόμενη τότε μέση δύναμη στον ελληνικό χώρο που ήταν η Σπάρτη.

Η Σπάρτη ανησυχώντας για την απότομη αύξηση της ισχύος των Αθηνών είχε καταλήξει πως αυτή θα έπρεπε να επιφέρει ένα τέτοιο στρατηγικό χτύπημα στην πόλη του Περικλή ώστε να αποτρέψει την απόλυτη επιρροή των Αθηνών στον τότε γνωστό κόσμο του Αιγαίου, στην Ιωνία καθώς και την κάτω Ιταλία.

Τα αποτελέσματα γνωστά: Καταστράφηκε ο κορμός της Αρχαίας Ελλάδας με όλες τις συνέπειες που επακολούθησαν. Αυτό στην ιστορία αποκαλείται «Η Παγίδα του Θουκυδίδη».

Αν τοποθετήσουμε στη θέση της Αθήνας τις ΗΠΑ και στη θέση της Σπάρτης την Κίνα, στη θέση της Κέρκυρας τη Ν. Κορέα ή την Ιαπωνία και στη θέση της Κορίνθου τη Β. Κορέα, τότε έχουμε τον χάρτη της σημερινής διεθνούς σκακιέρας.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι ειδικοί ανησυχούν ιδιαίτερα για τον τρόπο με τον οποίο εξελίσσονται τα πράγματα στη δυτική πλευρά του Ειρηνικού.

Δρ. Rath-Κυτταρική Ιατρική: Ένας

Δρ. Rath: Ένας

Ένα γράμμα του πρωτοκαπετάνιου Άρη που αξίζει να διαβαστεί από τους σύγχρονους εθνομηδενιστές με τον κίβδηλο «αριστερό» φερετζέ όπου και αν ανήκουν…

Ο Άρης Βελουχιώτης στη Βάχλια.Το ιστορικό γράμμα του στο λαό του Μοριά. Ένα επίσης ιστορικό γράμμα του Άρη – απόλυτα ταιριαστό με τον επίσης ιστορικό λόγο του στη Λαμία – ένα γράμμα που συντάχθηκε όταν επισκέφτηκε το χωριό μου Βάχλια στην ορεινή Γορτυνία. Ένα γράμμα που αξίζει να διαβαστεί από τους σύγχρονους εθνομηδενιστές με τον κίβδηλο «αριστερό» φερετζέ όπου και αν ανήκουν…

Κυριάκος Κυριακόπουλος

Πρόκειται για μια επιστολή αποκαλυπτική του ήθους, του εθνισμού, του πατριωτισμού… Για ένα μάθημα αυθεντικό της μαχητικής σχέσης των κομμουνιστών με τη στρατηγική και με τη…

ζωντανή ιστορία του λαού τους…

Πρόκειται για ένα μάθημα – γροθιά στο στομάχι των εθνομηδενιστών και της αποπροσανατολιστικής ιδεοληψίας, που αποτελεί το νεοταξίτικο καρκίνωμα, που οφείλει να αποβάλει από τη σκέψη του κάθε κομμουνιστής, αν θέλει να μην είναι αναντίστοιχος με το μεγαλείο των ιδεών του και με την ιστορική του αποστολή.

«Ο Άρης Βελουχιώτης, Αρχηγός του Ε.Λ.Α.Σ., πήρε εντολή στις 22 Απριλίου 1944,  να περάσει από τη Ρούμελη στο Μοριά. Συνοδευόμενος από τον Αρχιμανδρίτη Γερμανό Δημάκο (π. Ανυπόμονο) και από τριάντα έφιππους αντάρτες, ξεκίνησε για την Πελοπόννησο, ως αρχηγός των εκεί ανταρτικών τμημάτων και με ιδιαίτερη προφύλαξι έφτασε στην ακτή της Ναυπακτίας, όπου στο μικρό όρμο ήσαν κρυμμένα τα 7 πλεούμενα που πέρασαν τον Άρη με τη συνοδεία του απέναντι στην ακτή του Μοριά….

…Στις 8 Μαΐου ο Άρης έφτασε στη Βάχλια Γορτυνίας και εγκαταστάθηκε στο σπίτι των Βαχλιωταίων. Η Βάχλια, χωριό απόκεντρο, διέθετε φυσική οχυρωματική θέσι, απόκρημνα βουνά, τραχέα και βουνίσια, περάσματα δύσβατα, που συχνά έγιναν καταφύγια σε δύσκολους καιρούς κατά την Τουρκοκρατία και κατά τη Γερμανική κατοχή…

…Η στρατηγική οχυρωματική θέσις λοιπόν της Βάχλιας και όχι μόνο, προσέλκυσε τον Άρη Βελουχιώτη με τη συνοδεία του να την επιλέξει για να εγκαταστήσει το «Κλιμάκιο του Γενικού Στρατηγείου του». Το κλειδί στη στρατηγική σκέψι προφανώς ήταν ότι σε περίπτωση Γερμανικής επιδρομής από Τρόπαια οδικώς προς Βάχλια, του βασικού και μοναδικού τότε οδικού άξονος, η ανατίναξις της γέφυρας του ποταμού Λάδωνος στο Πήδημα, δοθέντος ότι η τεχνική λίμνη του ποταμού Λάδωνα δεν υπήρχε και ο ποταμός ήταν αδιάβατος. Ωστόσο υπήρχαν τα δύο πέτρινα τοξωτά γεφύρια της Κυράς και εκείνο κάτω από τη Δήμητρα, καθώς και οι βέργες σε κρυφά περάσματα. Βέβαια  η ανατίναξις της τοξοτής γέφυρας έγινε αργότερα καθώς και πολλά σαμποτάζ σε διάφορα σημεία του αυτοκινητόδρομου κατά τον εμφύλιο πόλεμο 1946-1949.

Στη Βάχλια ο Άρης την έδρα του Στρατηγείου την είχε εγκαταστήσει στο σπίτι του Αγγελή Βαχλιώτη (Αγγελάρα) αδελφού του Στρατηγού Γενικού Αρχιάτρου και πολιτικού Αθανασίου Βαχλιώτη.

Στο διπλανό σπίτι του Ανδρέα Βαχλιώτη συνεδρίαζε το έκτακτο στρατοδικείο και κάτω τα υπόγεια ήταν κρατητήρια. Στο ισόγειο του σπιτιού του Γεωργίου Θεοδωρόπουλου ήταν η λέσχη των αξιωματικών-οπλιτών…

Η γειτονιά της Πέρα Βάχλιας στην οποία είχε το Στρατηγείο του ο Άρης Βελουχιώτης

…Με την άφιξίν του στη Βάχλια ο Άρης συγκάλεσε σύσκεψη όλων των ηγετικών στελεχών του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ στη Στρέζοβα (νυν Δάφνη) Καλαβρύτων, διέταξε τις αντάρτικες μονάδες του ΕΛΑΣ, που ήσαν διεσπαρμένες ανοργάνωτες σε όλες τις περιοχές και η κάθε έδρα ενεργούσε κατά το δοκούν, σε σύμπτυξιν και οργάνωσιν, δηλαδή σε σχηματισμόν οργανικών τμημάτων (ταγμάτων, συνταγμάτων, ταξιαρχών) και έτσι συγκρότησε την ΙΙΙ Μεραρχία του ΕΛΑΣ στην Πελοπόννησο με έδρα τη Βάχλια Γορτυνίας.

Τα τμήματα της Μεραρχίας δρούσαν βάσει καθορισμένου προγράμματος και κανονικώς εκδιδομένων στρατιωτικών διαταγών. Μάλιστα από τη Βάχλια ο Άρης Βελουχιώτης απηύθυνε στις 16 Μαΐου 1944 το ιστορικό γράμμα του στο λαό του Μοριά και είναι το εξής:

«Ε.Λ.Α.Σ.

ΓΕΝΙΚΟΝ ΣΤΡΑΤΗΓΕΙΟΝ

ΚΛΙΜΑΚΙΟΝ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ

ΑΝΟΙΧΤΟ ΓΡΑΜΜΑ

ΠΡΟΣ ΤΟ ΛΑΟ ΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ

Πολίτες, αδέρφια.

Δεν το κρύβω. Απ’ την περσινή ακόμη άνοιξη, τότε πούχε στεριωθεί πια τ’ αντάρτικό μας απέναντι, στη Ρούμελη και στη Θεσσαλία, την Ήπειρο και τη Μακεδονία, τόχα μεγάλο καημό να περάσω στο Μοριά. Τ’ αντάρτικό σας εδώ είχε τότε κάμει τα πρώτα μα γερά βήματα. Θέλαμε να του δώσουμε χέρι βοηθείας και να πάρουμε την ευκαιρίαν ν’ ανταλλάξουμε την πείρα του δικού μας και του δικού σας -του Ελληνικού Έθνους και του Λαού του, δηλαδή- αντάρτικου, και γι’ αυτό ρίξαμε δώθε καμιά εκατοστή αντάρτες με τον Πελοπίδα, τον Ωρίωνα και τον Παπούα επικεφαλής. Ήθελα να ριχτώ και ’γω μαζί τους τότες. Όμως πολλές δουλειές και σκοτούρες της στιγμής δεν το επέτρεψαν.

Μα, να τώρα, βρίσκουμε ανάμεσα σας. Πατάω στα χώματα του Μοριά! Και χαίρουμαι και συγκινούμαι κι ενθουσιάζομαι και περηφανεύομαι κάπως γιατ’ είχα τη μεγάλη τούτη τιμή κι ευτυχία να πατήσω σε τούτα τα ιερά χώματα, όπου οι Παπαφλέσηδες κι οι Κολοκοτρωναίοι απ’ την αρχή κι οι Ντηλεγιάννηδες και Μαυρομιχαλαίοι υστερότερα κι αφού πείστηκαν, πάλεψαν για το τσάκισμα του σπαθιού του τυράννου και τη λευτεριά της Πατρίδος μας.

Φέρνω τον πιο φλογερό πατριωτικό χαιρετισμό απ’ όλα τα σημερινά κλεφτόπουλα -τους αντάρτες του ΕΛΑΣ- της Ρούμελης, της Θεσσαλίας, της Ηπείρου, της Μακεδονίας και της Θράκης, στα κλεφτόπουλα του Μοριά. Και θα στείλω, πέρα από στεριές και θάλασσες, με το δικό μου τρόπο, τον αντιχαιρετισμό τους. Φέρνω για σένα Λαέ του Μοριά. ΤΗΝ ΚΡΑΥΓΗ ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΕΠΟΙΘΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ ΑΠ’ ΤΙΣ ΛΕΥΤΕΡΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ, ΤΗΝ ΟΙΜΩΓΗ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΒΑΣΑΝΩΝ ΜΑ ΚΑΙ ΤΗ ΣΤΕΡΙΑ ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΤΟΜΟ ΚΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟ ΛΥΤΡΩΜΟ, ΑΠ’ ΤΙΣ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΕΣ ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΗΣ ΥΠΟΛΟΙΠΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ. Και σου υπόσχομαι πως πολύ σύντομα θα σμίξει ο πολεμικός αντίλαλος των δοξασμένων και χιλιοτραγουδισμένων βουνών του Μοριά και της άλλης Ελλάδας, η νίκη, η τιμημένη και ποτισμένη με τ’ άλικο αίμα των παιδιών της, θα φτερουγίσει περίχαρα και θ’ απλώσει, στη γλυκιά μας πατρίδα, την ολόφωτη, σαν υπερκόσμιο μετέωρο, λευτεριά!

ΚΛΗΡΙΚΟΙ ΚΑΙ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΙ

Ταχθείτε στο πλευρό του Λαού. Εκεί είναι η θέση σας. Ακολουθείστε το εθνικότατο και εντιμότατο παράδειγμα των Σεβασμιωτάτων Ηλείας Αντωνίου και Κοζάνης Ιωακείμ και τόσων άλλων ιερέων. Ακολουθείστε το παράδειγμα των καθηγητών του Πανεπιστημίου Σβώλου, Κόκκαλη, Γεωργαλά και τόσων άλλων διανοουμένων. Βοηθείστε να διαλυθούν τα σύννεφα της συκοφαντίας. Γενείτε πνευματικοί αρχηγοί του λαού μας και του αναγεννωμένου Έθνους μας. Θυμάστε εκείνο το στίχο: «Τον κάλαμόν σου σύντριψον και γίνου στρατιώτης!» Ακολουθείστε τον. Ήρθε η ώρα.

ΠΟΛΙΤΕΣ, ΑΔΕΡΦΙΑ, ΛΑΕ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ,

Η ιστορία δεν πάει ποτέ πίσω. Η Ελλάδα μας θα λευτερωθεί σύντομα διπλά. Τούτο το θέλουν Θεοί και άνθρωποι. Δεν υπάρχει δύναμη που θα μπορέσει να σταματήσει το απόλυτα Εθνικό και Λαϊκό έργο μας. Κι αν υπάρχει θα την συντρίψουμε! Εμπρός, όσοι πιστοί προσέλθετε! Όσοι θ’ αργήσετε ή δεν θα πάρετε καθόλου μέρος στον Τιτάνιο Αγώνα μας, θα σας καίει αύριο, τη συνείδησή σας, κάτι σαν αναμμένο σίδερο. Όσοι θ’ αντιδράσετε θα μετανοιώσετε τραγικά! Εμπρός, όλοι στο πόδι, στ’ άρματα. Ο δοξασμένος Μοριάς πρέπει και πάλι ν’ ακουστεί στα πέρατα της οικουμένης!

– Ζήτω ο ηρωικός Λαός του Μοριά!

– Ζήτωσαν τα ηρωικά ανταρτόπουλά του!

– Ζήτω ο Πανελλήνιος Πανεθνικός αγώνας για τη λευτεριά και τη λαοκρατία!

Στα βουνά 16Υ44

ΑΡΗΣ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗΣ»

Πηγή: Αποσπάσματα από το βιβλίο του Χρήστου Δ. Δημητρόπουλου: «Η ΒΑΧΛΙΑ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ»

ΤΟ "ΞΕΠΛΥΜΑ" ΤΟΥ ΦΟΝ ΜΠΡΑΟΥΝ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ 600 ΣΥΝΕΡΓΑΤΩΝ ΤΟΥ - ΡΟΛΟΣ Τ ΡΟΤΣΙΛΝΤ-ΡΟΚΦΕΛΕΡ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ ΚΑΙ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΙΔΡΥΣΗΣ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Σήμερα 15/9/2017 τοπρωί, είδα ένα ιστορικό ντοκυμαντέρ στο κανάλι νάσιοναλ γκεογκράφικ για τους υπερηχητικούς πυραύλους V2 των ναζί  με τους οποίους το 3ο Ράιχ βομβάρδιζε το Λονδίνο.
Χωρίς ίχνος επίκρισης, το καθεστωτικό αυτό γεωγραφικό-ιστορικό ίδρυμα έδειξε σαν ...φυσιολογικό γεγονός, πώς ο εγκέφαλος της κατασκευής τους Βέρνερ φον Μπράουν μαζί με άλλους 600 ναζί επιστήμονες υπεύθυνους για κατασκευές υπερόπλων του Χίτλερ μετακόμισε με τιμές, χαρές και χαμόγελα στις ΗΠΑ κι έγιναν οι επικεφαλής του πυραυλικού προγράμματος των ..."δημοκρατικών" Γιάνκηδων!
Ο ναζί αρχιεγκληματίας φον Μπράουν είδαμε ακόμα ότι τιμήθηκε σε ειδική τελετή από τον "δημοκράτη" Τζων Κένεντι και αργότερα κι από την ΝΑSA...
Βρε βρε, πώς το έλεγε ο υπουργός προπαγάνδας και θεωρητικός των ναζί, πώς το έλεγε... Α!!! θυμήθηκα! "Αλ ες κάουφεν" έλεγε... Όπερ ελληνιστί σημαίνει "Όλα πουλιούνται"...
- Κι ο Καρυωτάκης εκεί να γράφει...
"Λευτεριά, λευτεριά, πεταλούδες χρυσές οι αμερικάνοι,
μετρούν το υπερούσιο μέταλλό σου πόσα δολλάρια κάνει.
Είναι πολλά του αιώνα μας τα χρέη,
θα τ΄αγοράσουνε εμπόροι και κονσόρτσια κι εβραίοι*..."
*Οι εβραίοι ολιγάρχες των πλανητικών δυναστειών Ρότσιλντ και Ροκφέλερ, είναι γνωστό σε όποιον διαβάζει Ιστορία πως ήταν ανοιχτά υπέρ του Χίτλερ την δεκαετία του ΄30 και σε όλο τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο το 25% των πετρελαίων και το 90% των πολύτιμων για τα τανκς και τα αεροσκάφη τους ρουλμάν που χρειαζόταν οι ένοπλες δυνάμεις των ναζί αυτοί τους τα προμήθευαν...
-Ο Χίτλερ μια χαρά τα πήγαινε με αυτούς τους αρχισιωνιστές...
Οι εβραίοι τους οποίους κυνήγησε ήταν φτωχομεσαίοι και ΜΗ σιωνιστές, εβραίοι που καμιά όρεξη δεν είχαν να φτιάξουν σιωνιστικό δικό τους κράτος στην Μέση Ανατολή.
Αυτό βλέπετε, ήταν επιδίωξη του Χέρτζλ* (βλ διαδίκτυο) αναβιωτή της σιωνιστικής ιδέας και μετά των Ρότσιλντ, Ροκφέλερ, Σόρος, Μέρντοχ και των σιωνιστικά ελεγχόμενων αγγλοαμερικανικών και πολλών ευρωπαϊκών κυβερνήσεων.
-Για την ιστορική αλήθεια, όχι των ελληνικών ως το 1990. 

Η Ελλάδα ήταν το 1947 η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που δεν υπέγραψε την κατάπτυστη απόφαση του ποδηγετούμενου ΟΗΕ για ίδρυση του Ισραήλ μέσα στα προαιώνια, προ και της εισβολής Αβραάμ, εδάφη των Παλαιστινίων. 

Το 1990 ο Μητσοτάκης αναγνώρισε ως ντε φάκτο-εκ των πραγμάτων υφιστάμενο (όχι ντε γιούρε-εκ δικαίου ούτε αυτός πάντως...) το σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ...

*Ο Τέοντορ Χερτσλ (Herzl Tivadar, πραγματικό όνομα: Benjamin Ze’ev Herzl, 2 Μαΐου 1860 - 3 Ιουλίου 1904) ήταν Ούγγρος δημοσιογράφος και συγγραφέας. Θεωρείται ο πατέρας του σύγχρονου πολιτικού Σιωνισμού και ο εμπνευστής της ίδρυσης του κράτους του Ισραήλ.

Κ.Ντ.

ΚΡΗΤΗ: Τά Τάγματα Ασφαλείας Γύπαρη - Παπαγιαννάκη -Σούμπερ

Μαζί με την Αντίσταση, εμφανίζονται οι προδότες και οι υπάλληλοι τους.
Οι Γερμανοί προσπάθησαν και στην Κρήτη να τα οργανώσουν, με την «κατανόηση» των
Αγγλων πρακτόρων
Το Τάγμα του Σούμπερτ
Κατά τον Μάη, ξεκινά η συγκρότηση της ομάδας του Σούμπερτ, που έδρασε κυρίως στα Χανιά.
Η προσπάθεια ξεκίνησε από την περιοχή Κρουσώνας Ηρακλείου, και με επικεφαλής το
Σούμπερτ, ένα εγκληματικο στοιχείο της περιοχής, προσπάθησαν να εξαπατήσουν ή να
εξαναγκάσουν λίγους να συγκροτήσουν το λεγόμενο τάγμα του Σουμπερτ.
Από την αρχή της συγκρότησης του οι ανδρες του επιδόθηκαν σε πλιάτισκο, βασανιστήρια
πατριωτών ακόμα και φόνους, ενώ διακρίθηκαν ιδιαίτερα στις ληστείες από ασημωτά
μαχαίρια, πατανίες, χρυσαφικά , τυριά , μέλια κ.α.
Το φθινόπωρο του 1943 ο Σ. προσπάθησε να μεταφέρει τη δράση του και στο νομό Χανίων,
αλλά κατάφερε να στρατολογήσει μόνο ένα, ο οποίος γρήγορα εκτελέστηκε από τους
συμπατριώτες του.
Αντρες του τάγματος συμμετείχαν στην ισχυρή δύναμη Χιτλερικών που είχαν εκστρατεύσει
στον Καλλικράτη Σφακίων κι αφού λεηλάτησαν και τις τέσσερις γειτονιές του χωριού, αφού
εκτέλεσαν 20 αντρες και 4 γυναίκες, έκαψαν και το χωριό που έιχε καεί 8 φορές στα χρόνια
της Τουρκοκρατίας.
Το άδοξο τέλος του προδοτικού Χιτλερικού τάγματος στην Κρήτη, επήλθε την 1 Γενάρη του ’44,
στα Μεσκλά Κυδωνίας όπου μόνιμοι και έφεδροι ΕΛΑΣίτες του χωριού, σκότωσαν ή
συνέλαβαν ζωντανούς όλους τους άνδρες που έστειλε ο Σούμπερ για αναγνώριση. Οσοι
πιάστηκαν ζωντανοί πέρασαν από στρατοδικείο και εκτελέστηκαν σαν προδότες της
πατρίδας τους.
Μετά την αποχώρηση των Γερμανών και την εκκένωση της Κρήτης, αποχώρησαν και όσοι
απόμειναν από τα ελληνο-γερμανικά στρατεύματα του Σούμπερτ, τα οποία διακρίθηκαν μαζί με
τους Κρητικούς που τον ακολούθησαν, καταστρέφοντας τα Γιαννιτσά στην Κεντρική Μακεδονία.
Πρίν φύγουν από την Ελλάδα, ήθελαν να δημιουργήσουν ένα κλίμα τρόμου στις περιοχές εκείνες
που μπορούσε να επέλθει μια ισχυρή στρατιωτική απειλή γιαυτούς (κατά την οπισθοχώρηση)
- ο Γύπαρης -
Στο νομό Χανίων ο απόστρατος συνταγματάρχης Παύλος Γύπαρης από Ασή Γωνιά, συγκροτεί
ειδικό σώμα χωροφυλάκων «άνευ θητείας», για την πάταξη των κομμουνιστών. Χαρακτηριστικό
είναι το γεγονός που όταν του διαμαρτυρήθηκαν ομοιδεάτες του για τις απαράδεκτες επιλογές
του, χαρακτήρισε τοςυ εκλεκτούς του «καθάρματα» με τα οποία ωστόσο «θα έκανε τη δουλειά
του» (‘Ρέθ’12.7.08) Αιτία οι τρομοκρατικές επιδρομές τους κατά των γραφείων του ΕΑΜ, της
ΕΠΟΝ και της εφημερίδας ‘Δημοκρατία’με αποτέλεσμα την εκτόπιση 12 ΕΑΜικών στελεχών
από τα Χανιά, και σε αντίδραση αυτών των ενεργειών, συγκροτήθηκαν οι πρώτες ομάδες των
καταδιωκόμενων αγωνιστών, που σχετικά σύντομα μετασχηματίστηκαν στο Δημοκρατικό Στρατό
της Κρήτης. Η δράση του Γύπαρη υπήρξε μεγάλη, ποικίλη, και ανέντιμη.
- Το Τάγμα του Παπαγιαννάκη
Στα τέλη του Φθινοπώρου 1943, και ο ταγματάρχης Δ.Παπαγιαννάκης από την Κρύα Βρύση
Κισσάμου Χανίων, συγκροτεί ομάδα με το πρόσχημα «για την πάταξη της ζωοκλοπής», αλλά
ουσιαστικά δρά με «προσεταιρισμό στους ζωοκλέφτες»
Αυτό το τάγμα Ασφαλείας, ο Παπαγιαννάκης το οργάνωσε με την καθοδήγηση και την
ολόπλευρη ενίσχυση των Χιτλερικών .
Για τον σκοπό αυτό εκμεταλλεύτηκε τις στερήσεις της κατοχής, την πείνα και τη γύμνια του
κόσμου, αφού με την ένταξη στο τάγμα οι συμμετέχοντες θα απολάμβαναν αρκετα για την
εποχή οφέλη.
Λόγω του έντονου αντιφασιστικού πνεύματος του χανιώτικου λαού, ο Παπαγιαννάκης δεν
αποκάλυπτε τους πραγματικούς σκοπούς του τάγματος, αλλά στήριζε ότι ο βασικός σκοπός
του ήταν το κτύπημα της ζωοκλοπής που οργίαζε στην ύπαιθρο.
Στις 23 Μάρτη ’44, στην ορεινή θέση ‘Αμπέλια’ ενώνονται οι δυό ομάδες του ΕΛΑΣ, Κυδωνίας
και Αποκορώνου με διοικητή τον Ιλαρχο Κρίτωνα Κυανίδη (Φλωριά) που ήταν και ο πρώτος
αξιωματικός του Τακτικού Στρατού που προσχώρησε στις τάξεις του ΕΛΑΣ Ν.Χανίων. Στις
25 Μάρτη, μια δύναμη του τάγματος Παπαγιαννάκη ανηφόριζε προς τις Καμπιανές μαδάρες
με δυό ανθυπασπιστές και 39 χωροφύλακες, αρχίζοντας να κλέβουν πρόβατα. Οι αντάρτες
που τους παρακολουθούσαν τους επιτέθηκαν, τους κύκλωσαν και τους αιχμαλώτισαν όλους.
Τους έκλεισαν σε ένα κούμο, τους έκαναν ανάκριση και μετά τους εξήγησαν με υπομονή
τους πραγματικούς σκοπούς του τάγματος και τους κάλεσαν να συμμετέχουν στον τίμιο
αγώνα εναντίον των κατακτητών όπως κάνουν οι πραγματικοί πατριώτες. Τελικά αφού τους
πήραν τα όπλα, όλοι αφέθηκαν ελεύθεροι εκτός από τον Ι.Λιονάκη που ήταν γνωστό
εγκληματικό στοιχείο, τον οποίο πέρασαν ανταρτοδικείο και τον εκτέλεσαν.
Τον Ιούνη ’44 στη θέση ‘Καλή αχλάδα’ οι ΕΛΑΣίτες των Παλαιών Ρουμάτων χτύπησαν το
τάγμα Παπαγιαννάκη
Στις 10 Ιούλη ’44 στη θέση ‘Καψωμένη’, τμήμα του ΕΛΑΣ συγκρούστηκε με 9 χωροφύλακες
του τάγματος , οι οποίοι και παραδόθηκαν μετά από ολιγόωρη συμπλοκή Μετά από ανάκριση
τους έκαναν τις απαραίτητες συστάσεις και τους άφησαν ελεύθερους
Όι ενέργειες αυτές του ΕΛΑΣ είχαν σαν συνέπεια, ο Παπαγιαννάκης να δηλώση πως για
κάθε σκοτωμένο από το τάγμα του, οι Γερμανοί θα εκτελούσαν 25 κομμουνιστές πατριώτες.
Στην εφημερίδα ‘Παρατηρητής’ της 30 Αυγούστου ’44, δημοσιεύεται η παρακάτω ανακοίνωση
Τάγμα Χωροφυλακής Χανίων αρθ. 3/8/31
Εν Χανίοις τη 12η Ιουλίου 1944
Προς άπαντας τους λόχους και τα Μεταβατικά αποσπάσματα
«……ο κομμουνισμός από σήμερον και εφεξής θα χτυπηθεί ΑΛΥΠΗΤΑ
Προς τον σκοπό αυτό διατάσσω τα κάτωθι
.1. Σύλληψιν όλων των κομμουνιστών της υπαίθρου, εάν δε αυτοί φυγοδικούν των οικογενειών
των ανεξαρτήτως φύλου και ηλικία.
.2. Καταδίωξίν των εις τα διάφορα σημεία του Νομού ευρισκόμενων ομάδων των αποκαλουμένων
‘Ανταρτικών ομάδων του ΕΑΜ’
Οι κομμουνιστές εν ταις επαρχίες είναι εις πάντας ημάς και τα όργανά μας γνωστοί. Ουδείς
βαθμοφόρος διοικητής υπηρεσίας δύναται να ισχυριστεί ότι δεν τους γνωρίζει. Η καταδίωξις
των κομμουνιστικών ομάδων θα ενεργηθή οφ’ολοκλήρου του Τάγματος Επικεφαλής του
υποφαινομένου.
Εις την πρσπάθεια μας αυτήν θα έχωμεν συμμάχους τις πατριωτικές οργανώσεις της ΕΟΚ και
της ΕΠΕΚ, οι οποίες και επιδοκίμαζαν πλήρως το έργο του τάγματος ως και ολοκλήρου του
φιλήσυχου και υποταγήν κόσμου
Ο Διοικητής του Τάγματος Δ.Παπαγιαννάκης Ταγματάρχης»
Από το παραπάνω κείμενο
.1. Εξηγείται και το γεγονός ότι οι δυνάμεις της περιβόητης ΕΟΚ (Εθνική Οργάνωση Κρήτης)
που καθοδηγούνταν και χρηματίζονταν από τους Αγγλους πράκτορες στην Κρήτη, όχι μόνο
δεν εμπόδιζαν αλλά και βοηθούσαν τα τάγματα Ασφαλείας.
.2. Η εξύμνηση του Παπαγιαννάκη της στάσης της ΕΟΚ ενισχύει την άποψη ότι ο ίδιος ήταν
διπλός πράκτορας και των Γερμανών αλλά και της Ιτελίντσες Σέρβις.
Το τελευταίο κτύπημα και η διάλυση του τάγματος , πραγματοποιήθηκε στο ίδιο το χωριό
του Παπαγιαννάκη την Κρύα Βρύση και στο ίδιο το σπίτι του. Επικεφαλής της κρίσιμης,
αποφασιστικής επιχείρησης του ΕΛΑΣ ήταν ο Ν.Τσαμαντής από τα Μεσκλά με συνεργάτες
τον Γ.Κλειάνη κ.α
Μετα΄ το άδοξο τέλος του τάγματος, ο Παπαγιαννάκης περιορίστηκε στην πόλη των Χανίων,
περιοριζόμενος σε ανακοινώσεις και απειλές για μαζικές εκτελέσεις κομμουνιστών

Μαρία Κουτσουράκη Ρέθυμνο.

 Πηγές απο Αρχειο Εθνικης Αντιστασης

Το θυμαρόμελο είναι το καλύτερο μέλι του κόσμου!

Ποια ανθεκτικά μικρόβια καταπολεμά το μέλι

10/02/2016 23:00

Οι ευεργετικές για την υγεία ιδιότητες του μελιού έχουν επιβεβαιωθεί από πληθώρα ερευνών.

Το μέλι έχει αντιμικροβιακές, αντικαρκινικές και αντιοξειδωτικές ιδιότητες. Σύμφωνα μάλιστα με τους ειδικούς, όσο πιο σκούρο χρώμα έχει, τόσο πιο ισχυρό αντιοξειδωτικό είναι.

Σύμφωνα με Βρετανούς επιστήμονες, η υψηλή περιεκτικότητα του μελιού σε σάκχαρα σε συνδυασμό με την παχύρρευστη μορφή του, το καθιστούν αποτελεσματικό αντίπαλο των μικροβίωνπου παρουσιάζουν ανθεκτικότητα στην αντιβίωση.

Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Κάρντιφ στη Βρετανία και το Πανεπιστήμιο Βαϊκάτο στη Νέα Ζηλανδία, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το μέλι θα μπορούσε να αποδειχθεί ιδιαίτερα αποτελεσματικό στην αντιμετώπιση του υπερανθεκτικού στη θεραπεία χρυσίζοντος σταφυλόκοκκου (MRSA), ενός νοσοκομειακού μικροβίου, που πλήττει πλήθος ασθενών σε παγκόσμιο επίπεδο.

Οι επιστήμονες απέδειξαν ότι το παράγωγο των μελισσών, όταν εφαρμόστηκε τοπικά, λειτούργησε ως ασπίδα κατά της μόλυνσης σε περιπτώσεις ελκών και αποστημάτων που είχαν προηγουμένως εμφανίσει εξαιρετική ανοχή στη θεραπεία με αντιβιοτικά.

Οι εν λόγω ιδιότητες του μελιού αποδίδονται σε συγκεκριμένη ομάδα ενζύμων, που προέρχονται είτε από τις ίδιες τις μέλισσες, είτε από τη γύρη των λουλουδιών.

Παλαιότερη μελέτη είχε δείξει ότι το μέλι περιέχει αντιοξειδωτικές ουσίες, οι οποίες έχουν την ιδιότητα να ελαττώνουν τα ποσοστά χοληστερόλης στο αίμα.

Τα πιο θεραπευτικά είδη μελιού

Το θυμαρίσιο

Ο Γάλλος καθηγητής Μπερνάρ Ντεκότ, μετά τον έλεγχο εκατοντάδων ειδών μελιού από ολόκληρο τον κόσμο, ανέδειξε πρώτο και με διαφορά το θυμαρίσιο μέλι, το οποίο περιέχει θυμόλη, μια φαινόλη με αναγνωρισμένες αντισηπτικές ιδιότητες. Οι έρευνές του έδειξαν ότι εξασφαλίζει την επούλωση πληγών και εγκαυμάτων δύο φορές πιο γρήγορα απ΄ ό,τι η ειδική γάζα.

Το μέλι μανούκα

Το μέλι μανούκα προέρχεται από τα δέντρα Leptospermum scoparium της Νέας Ζηλανδίας και είναι έως και 100 φορές πλουσιότερο από τα υπόλοιπα είδη μελιού σε μεθυλγλυοξάλη, μια ουσία που δρα δραστικά κατά του πονόλαιμου, της γαστρεντερίτιδας, της τερηδόνας, των μυκητιάσεων αλλά και των εντερόκοκκων και σταφυλόκοκκων.