Ντέιβιντ Ίρβινγκ
Ο Ντέιβιντ Ίρβινγκ, [David Irving], Βρετανός αναθεωρητής αυτοδίδακτος ερευνητής-ιστορικός, γεννήθηκε στις 24 Μαρτίου 1938 στο Hutton, περιοχή κοντά στο Brentwood της κομητείας του Έσεξ, [Essex], στην Αγγλία. Είναι παντρεμένος από το 1982, με την Bente Hogh και πατέρας πέντε κοριτσιών.
Πίνακας περιεχομένων[απόκρυψη] |
Βιογραφία
Ο πατέρας του John James Cawdell Irving, ήταν αντιπλοίαρχος του Βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού, ενώ η μητέρα του Beryl Irene Newington-Irving, ήταν εικονογράφος και συγγραφέας παιδικών βιβλίων. Ο Ντέιβιντ είχε τρία αδέλφια, ένα μεγαλύτερο αδελφό, τον John, ένα δίδυμο αδελφό, το Nicholas και μια αδελφή, τη Jennifer. Αποφοίτησε με άριστα από το Λύκειο και στη συνέχεια σπούδασε Φυσική στο Imperial College of Science & Technology και στο University College του Λονδίνου, όμως δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές του λόγω οικονομικών δυσκολιών. Μετά τη διακοπή των σπουδών του εργάστηκε επί έναν χρόνο σε Γερμανική χαλυβουργία, ώστε να τελειοποιήσει τη γνώση της Γερμανικής γλώσσας.
Το 1992, γερμανικό δικαστήριο τον υποχρέωσε να καταβάλει πρόστιμο 5.000 ευρώ, καθώς ανέφερε ότι, «δεν έχει δει ούτε μία απόδειξη για την ύπαρξη της ονομαζόμενης Τελικής Λύσεως", άποψη που βρίσκει σύμφωνο και τον Εβραίο αντισιωνιστή δημοσιογράφο, Σράγκα Ελάμ, ο οποίος έγραψε στον Ντέιβιντ Ίρβινγκ ότι, «...ο Χίτλερ δεν είχε καμία σχέση με το έργο στο Άουσβιτς....». Το 1993, δικαστήριο του Μονάχου του επέβαλε απαγόρευση εισόδου στη Γερμανία, διότι αμφισβήτησε την ύπαρξη θαλάμων αερίων στο στρατόπεδο του Άουσβιτς, γεγονός που θεωρήθηκε «προσβολή νεκρών». Η απαγόρευση ήρθη είκοσι χρόνια αργότερα και το Σεπτέμβριο του 2013, ο Ίρβινγκ επισκέφθηκε τη Γερμανία και την Πολωνία. Το Βασιλικό δικαστήριο του Λονδίνου στις 11 Απριλίου 2000, απέρριψε τη μήνυση για συκοφαντική δυσφήμηση που είχε υποβάλλει κατά της Αμερικανίδας συγγραφέως Ντέμπορα Λίπσταντ και αποφάνθηκε ότι ο Ίρβινγκ είναι, «...ρατσιστής, αντισημίτης, αρνητής του Ολοκαυτώματος και επιδίδεται σε συνειδητή διαστρέβλωση της ιστορικής πραγματικότητας...».
Η φυλάκιση του στην Αυστρία
Στις 11 Νοεμβρίου 2005 συνελήφθη, στη διάρκεια μιας επισκέψεως του στην Νότια Αυστρία, βάσει ενός εντάλματος που είχε εκδοθεί για διαλέξεις, στις οποίες είχε χαρακτηρίσει τους θαλάμους αερίων του Άουσβιτς και τον θάνατο έξι εκατομμυρίων Εβραίων «...παραμύθια...» κι επίσης για μια συνέντευξη που είχε παραχωρήσει το 1989, καθώς στην Αυστρία [1], με το νόμο του 1947, περί «...επαναδραστηριοποίησης της ναζιστικής πολιτικής...», ο οποίος περιλαμβάνει παράγραφο σχετικά με την άρνηση του Ολοκαυτώματος, ο παραβάτης της τιμωρείται με κάθειρξη έως 10 χρόνια. Στο δικαστήριο όπου παραπέμφθηκε δήλωσε ένοχος, ελπίζοντας να του επιβληθεί ποινή φυλακίσεως με αναστολή, όμως το δικαστήριο έκρινε ότι προσποιείται πως αναγνωρίζει την Εβραϊκή γενοκτονία για να αποφύγει το ενδεχόμενο να φυλακιστεί και τον καταδίκασε σε τριετή φυλάκιση για άρνηση του Ολοκαυτώματος. Ο Ίρβινγκ αρνήθηκε να ζητήσει συγγνώμη για προσβολή νεκρών και οδηγήθηκε στη φυλακή, όμως ο προϊστάμενος της εισαγγελίας υπέβαλε έφεση με αίτημα ν' αυξηθεί ποινή του, ενώ έφεση υπέβαλλε και ο ίδιος, την οποία κέρδισε την τετάρτη 13 Δεκεμβρίου 2006, όταν το Εφετείο της Βιέννης αποφάνθηκε ότι η καταδίκη του πρέπει να μετατραπεί από φυλάκιση σε επιτήρηση και πως, «...Είναι ελεύθερος, και μπορεί να φύγει, και θα φύγει», όπως δήλωσε ο Χέρμπερτ Σάλερ, που είχε την ευθύνη της υπερασπίσεως του. Λίγες ημέρες αργότερα, ύστερα από παραμονή τετρακοσίων ημερών στην απομόνωση της παλαιότερης φυλακής της Αυστρίας, απελάθηκε από τη χώρα και παράλληλα του απαγορεύθηκε η είσοδος στο μέλλον, σε Αυστριακό έδαφος...
Οι επισκέψεις του στην Ελλάδα
Τον Απρίλιο του 2003 επισκέφθηκε για πρώτη φορά την Ελλάδα, για να παραβρεθεί στην παρουσίαση του δίτομου βιβλίου ο «Πόλεμος του Χίτλερ», η οποία έγινε στο Πολεμικό Μουσείο Αθηνών. Παρόντες ήταν οι πολιτικοί του κόμματος «Νέα Δημοκρατία», ο βουλευτής που έχει διατελέσει πολλές φορές υπουργός, Βύρων Πολύδωρας, ο οποίος παρουσιάζοντας τον συγγραφέα τον αποκάλεσε «...μύστη της αλήθειας...», καθώς και ο Τίμος Χριστοδούλου, που είχε διατελέσει Ευρωβουλευτής και επικεφαλής των Ευρωβουλευτών του κόμματος. Στην εκδήλωση συμμετείχαν επίσης ο επίτιμος Γενικός Επιθεωρητής Στρατού Νικόλαος Λαζαρίδης και ο αντιστράτηγος ε.α. Νικόλαος Α. Κολόμβας. Ο Βύρωνας Πολύδωρας απαντώντας, χρόνια αργότερα, στην κριτική που του ασκήθηκε είπε ότι, «...Τότε πήγα ως ιστοριοδίφης, αλλά τώρα που έμαθα ποιος είναι...». Ο Ίρβινγκ στην ομιλία του, υποστήριξε ότι έγραψε το βιβλίο, «...για τους πολίτες του 23ου αιώνα, καθώς δεν θα θέλουν να έχουν μόνο την κυρίαρχη προπαγανδιστική άποψη για τον Χίτλερ...». Επισκέφθηκε για δεύτερη φορά την Αθήνα στις 25 Οκτωβρίου 2005, καλεσμένος των εκδόσεων «Ιωλκός» με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου του «Ο πόλεμος των στρατηγών. Στα ενδότερα των συμμαχικών δυνάμεων 1944-1945». Η παρουσία του συνοδεύτηκε από έντονες αντιδράσεις βουλευτών της κεντροαριστεράς που ζήτησαν με επιστολή τους την απαγόρευση εισόδου του στην Ελλάδα, ενώ η Ε.Σ.Η.Ε.Α. [2], που στα γραφεία της είχε προγραμματιστεί η συνέντευξη τύπου, αρνήθηκε τελικά να την παραχωρήσει...
Εργογραφία
Είναι αυτοδίδακτος ιστορικός του Β´ Παγκοσμίου Πολέμου, άριστος γνώστης των σημαντικότερων εγγράφων της εθνικοσοσιαλιστικής ηγεσίας και πρόκειται για τον αρνητή του Ολοκαυτώματος με την πληρέστερη ιστορική ενημέρωση. Τα επιχειρήματα και οι πηγές στις οποίες καταφεύγει προκειμένου να συγγράψει, άλλαξαν την οπτική για την ιστορική προσέγγιση του Τρίτου Ράιχ, καθώς οι Γερμανοί αξιωματούχοι του επέτρεψαν να αποκτήσει πρόσβαση σε αποκλειστικές μαρτυρίες -όπως οι πέντε γιατροί του Αδόλφου Χίτλερ που βρίσκονταν εν ζωή, την εποχή που ερευνούσε– αλλά και σε στοιχεία ή αρχεία προσώπων που κανείς πριν απ' αυτόν δεν είχε πλησιάσει. Στο πρόσωπο του ιστορικού Έρικ Χόμπσμπαουμ, συνάντησε έναν απρόσμενο υποστηρικτή, ο οποίος τάχθηκε στο πλευρό του στη διαμάχη του με τους επικριτές του λέγοντας ότι, «...ο επαγγελματίας ιστορικός οφείλει να ερευνά με ακρίβεια τα γεγονότα και να μην αποδέχεται τη γενικώς αποδεκτή εκδοχή της αλήθειας». Το 1994 σε συνέντευξη του είπε, «...Βρίσκομαι σε έναν αγώνα επιβίωσης. Στόχος μου είναι να σταθώ όρθιος πέντε λεπτά μετά τη μεγάλη απόβαση και όχι να πέσω ηρωικά πέντε λεπτά πριν τελικά υψωθεί η σημαία. Είμαι πεπεισμένος πως είναι μια μάχη που την κερδίζουμε...».
Σύμφωνα με την άποψη του Γρηγόρη Ψαλλίδα [3], καθηγητή Ευρωπαϊκής Ιστορίας στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο, «....Εξήντα πέντε χρόνια μετά, μπορούμε να ξεφύγουμε από τα στερεότυπα και να διαχωρίσουμε τη δουλειά του ιστορικού από την πολιτική απήχηση που προκαλεί...{...}... αυτά που γράφει, τα τεκμηριώνει μεθοδολογικά και μεθοδικά, αν και οι απόψεις του γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης από τους πολιτικούς και των δύο πλευρών. Τόσο από τους νεοναζί για να στηρίξουν και ιστορικά τις πεποιθήσεις τους, όσο και από τους νικητές της Ιστορίας που στοχεύουν στο να μεγαλοποιήσουν το κατόρθωμα της νίκης τους....» [4].
Έχει συγγράψει 30 βιβλία μεταξύ των οποίων τα γνωστότερα είναι:
- «Η καταστροφή της Δρέσδης», [«The Destructon of Dresden», το 1963]. Το βιβλίο επανεκδόθηκε το 1995 με τον τίτλο «Αποκάλυψη».
Όπως αναφέρει στο βιβλίο οι απώλειες σε αμάχους ανέρχονταν στις 135.000 νεκρούς και «...για πρώτη φορά στην Ιστορία ένας βομβαρδισμός ήταν τόσο καταστροφικός που δεν βρέθηκαν αρκετοί ζωντανοί για να θάψουν τους νεκρούς....». Για την ολική καταστροφή της πόλεως θεωρεί βασικό υπεύθυνο τον Άγγλο πρωθυπουργό Ουίνστον Τσώρτσιλ, τον οποίο αποκαλεί «...μέθυσο και κομπλεξικό εγκληματία πολέμου...».
- «Η γερμανική ατομική βόμβα», [«The German Atom Bomb», το 1967],
- «Ο πόλεμος του Τσώρτσιλ», [«Churchll’s War», το 1987],
- «Ο Πόλεμος του Χίτλερ», [«Hitler’s War», το 1977], δίτομο έργο, ελληνική έκδοση τον Απρίλιο του 2003, εκδόσεις «Γκοβόστης»,
- «Τα ίχνη της Αλεπούς: Η ζωή του Στρατάρχη Ρόμελ», [«The Tral of the Fox», το 1977],
- «Γκαίρινγκ: Μία βιογραφία», [«Görng», το 1989],
- «Η δίκη της Νυρεμβέργης, η τελευταία μάχη»,
- «O πόλεμος των στρατηγών. Στα ενδότερα των συμμαχικών δυνάμεων 1944-45», εκδόσεις «Ιωλκός».
Στο βιβλίο αναφέρεται στις αντιθέσεις και τις συγκρούσεις των Μοντγκ Σπαίτς, Βάντενμπεργκ, Χάρις και Λι-Μάλορι, της ομάδας των αρχηγών του Συμμαχικού Στρατού που συμμετείχαν στην απόβαση της Νορμανδίας.
- «Γκαίμπελς: Ο κορυφαίος εγκέφαλος του Γ΄ Ράιχ», [«Göbbels: Mastermnd of the Thrd Rech», το 1996].
Ο Γερμανός εκδότης του, αρνήθηκε να εκδώσει το βιβλίο, παρά το συμβόλαιο που είχαν υπογράψει κι επιδίωξε να πετύχει την επιστροφή της προκαταβολής που του είχε δώσει. Το βιβλίο εκδόθηκε στο Λονδίνο από τον εκδοτικό οίκο «Focal Point», ο οποίος εκδίδει τα βιβλία του στην Αγγλία.
- «Πίσω από τα σίδερα», Μάιος 2008, εκδόσεις «Γκοβόστης».
Στο βιβλίο περιγράφει τις τετρακόσιες ημέρες που πέρασε από την καταδίκη του το Νοέμβριο του 2005 έως την απελευθέρωση του το Δεκέμβριο του 2006, στην απομόνωση φυλακής της Αυστρίας όταν καταδικάστηκε σε πρωτόδικη ποινή τριετούς φυλακίσεως.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
- David Irving's Website Ο επίσημος ιστότοπος του David Irving
- «Εγώ, ο Χίτλερ και οι Εβραίοι» Συνέντευξη του Ίρβινγκ στο Γιάννη Πρετεντέρη, εφημερίδα «Το Βήμα», 13 Απριλίου 2003
- Ντέιβιντ Ίρβινγκ Συνέντευξη στο περιοδικό «Αντίδοτο»
Παραπομπές
- ↑ [Η Αυστρία είναι το 2014, μία από τις 11 χώρες -από τις οποίες 8 είναι μέλη της E.E.- στην οποία υπάρχει νόμος που απαγορεύει κάθε συζήτηση για την εξόντωση των Εβραίων στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο]
- ↑ Η «δημοκρατική» υποκρισία της ΕΣΗΕΑ Ηλεκτρονική εφημερίδα «Ελληνικές Γραμμές», 16 Οκτωβρίου 2005
- ↑ Ψαλλίδας Γρηγόριος Ιόνιο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Ιστορίας, Διδάσκοντες
- ↑ [Αδόλφος Χίτλερ: Ο «ηγέτης» και η εποχή του] Αμαλία Κ. Ηλιάδη, Ιστορικός-φιλόλογος, σελίδα 61
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου