ΗΤΑΝ ΑΠΛΗ ΜΠΟΥΡΔΟΛΟΓΙΑ Η ΟΜΙΛΙΑ ΧΑΡΑΛΑΜΠΊΔΗ ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ Ή ΚΑΤΙ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ;...
Στις 7 Δεκεμβρίου 2019 στα Χανιά, ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης, καλεσμένος να μιλήσει για την Γενοκτονία των Ποντίων, σε μακροσκελεστατη ομιλία που ήταν περισσότερο μια ναρκισσιστική περιαυτολογία, είπε μερικά σωστά και πασίγνωστα για την άθλια αυτή γενοκτονία, είπε όμως και πολλά δικά του ομιχλώδη ιδεολοληπτικά ενδεδυμένα με βαρύγδουπο ύφος αντιστρόφως ανάλογο της ανύπαρκτης εκ μέρους του ιστορικής και σύγχρονης γεωπολιτικής τεκμηρίωσης.
Δικαιολόγησε φανατικά και άνευ ουδενός λογικού επιχειρήματος τον ανοιχτά στηρικτικό του Ερντογάν κατά των Κούρδων κλπ κλπ και διασπαστικό των ορθόδοξων εκκλησιών χάριν του ΝΑΤΟ ρόλο του Βαρθολομαίου!
Υπερτόνισε την "σημασία των λέξεων" και των εντός ΕΕ ΝΑΤΟ και διεθνών δικαστηρίων και οργανισμών προσπαθειών νομικίστικων φραστικών αποδοκιμασιών του τουρκικού ιμπεριαλισμού.
Συνδέοντας προφανώς την αποδιοργανωτική ενός δημοκρατικά αυτοοργανωμένου κράτους εμμονή του υπέρ περιφερειακών εντός Ελλάδος κρατιδίων (τι σύμπτωση! Τα ίδια προωθούν οι εγκέφαλοι της ΕΕ ως γνωστό, οι περί αυτών εκθέσεις ιδεών μόνο διαφέρουν) ο κ Χαραλαμπίδης επέκρινε τον όρο τουρκοκρητικός (μπουρμάς για όσους ξέρουν λίγη τοπική ιστορία-μουρτάτης, θυμηθείτε την απάντηση του Θανάση Διάκου σ' αυτούς... λεγόταν ο εκούσια τουρκεμένος Έλληνας στην κεντρική Ελλάδα).
Διακήρυξε χτες πως, έτσι, άνευ ξεκάθαρων όρων και προϋποθέσεων, πρέπει "να σμίξουν, ...για την Κρήτη" λέει, "οι ισλαμιστές Κρητικής καταγωγής της Τουρκίας", με εμάς εδώ τους- θρησκευόμενους ή μη- Κρητικούς...
Κάτι που "εντελώς αθώα" γίνεται κάτω από σημαίες με το τουρκικό αστέρι της επαίσχυντης σημαίας της "αυτόνομης Κρήτης" και πορτρέτα του Κεμάλ με ενέργειες τουρκικών μυστικών υπηρεσιών και πεντέξι ντόπιων διαπλεκόμενων επιχειρηματιών, στα μικρασιατικά παράλια και στο Ηράκλειο (σύντομα λένε ότι θα το προσπαθήσουν να γίνει και στα Χανιά...)
Άλλο εντελώς να προσπαθείς να λες στους απογόνους των εθελοντικά εξισλαμισμένων-τουρκεμένων πριν από αιώνες Κρητικών, οι οποίοι ήταν τότε το 90% των τουρκικών στρατευμάτων που πολέμησαν αγριότατα τους επαναστάτες Κρητικούς, ότι πρέπει να αισθάνονται Έλληνες Κρήτες και εντελώς άλλο να λες πως έτσι απλά, "μας ενώνει η Κρήτη" χωρίς τον προσδιορισμό ΩΣ ΈΛΛΗΝΕΣ-ΚΡΗΤΙΚΟΥΣ...
Τότε είτε συνειδητά είτε από βλακώδη ιδεολογική εμμονή ρίχνεις νερό στο μύλο του βαθέος τουρκικού κράτους και άλλων ξένων κέντρων που ανοιχτά από τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο ως τώρα μιλούν για "αυτονομία Κρήτης".
Όπως και για "αυτονομία" Θράκης, Ηπείρου, Κέρκυρας κλπ...
Ο Χαραλαμπίδης (αν και εκθείασε για πολλή ώρα την δύναμη των λέξεων"...) λέξη δεν λέει για τον κατοχικό ρόλο ΝΑΤΟ και ΕΕ, λέξη κατά των παραλυτικών όλο και περισσότερο της υπόστασης ενιαίου ελληνικού κράτους σχεδίων Καλλικράτη κλπ.
Στην ομίχλη των ιδεοληψιών και του δοκησίσοφου ναρκισσισμού του, τα πάντα είναι ... λέξεις, νομικισμοί, αποσιώπηση των οικονομικών και γεωλογικών παραμέτρων, παράκαμψη του ζητήματος της εξάρτησης, φυσικά ούτε λέξη για "αντικαπιταλιστικό σοσιαλιστικό μετασχηματισμό" που κάποτε ως ιδρυτικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ τον επιδίωκε τάχα "εδώ και τώρα"! (Ποιος ξεχνά τα προδομένα σχετικά συνθήματα του 1974-80;)
Ούτε λέξη αυτός ο "συνεπής", για ανάγκη, έστω μακρινής στρατηγικής αντικαπιταλιστικών αγώνων του ελληνικού λαού!
Ούτε καν μια λέξη σχετική έστω με την άμεση επιτακτική ανάγκη εθνικής απεξάρτησης και ισότιμης σύμπραξης με όλα τα κράτη και λαούς στην βάση αμοιβαίων και όχι μονόπλευρων συμφερόντων...
Φάρμακο για πάσα νόσο... η ποντιακή, η κρητική η θρακική η πελοποννησιακή κλπ ιδιαιτερότητα και η "περιφερειακή αυτοδιοίκηση" με παντεπόπτη την ΕΕ του 4ου Ράιχ και δερβέναγες τους τραπεζίτες!
Πόσο αφελής πρέπει να είναι κανείς για να μην καταλαβαίνει ποιους εξυπηρετεί ο ναρκισσισμός τετοιας ...διάνοιας;...
ΠΟΙΟΙ ΗΤΑΝ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΚΡΗΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΠΟΙΟΙ ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΊ ΤΟΥΣ
Παρακάτω, ένα σοβαρό ιστορικό κείμενο για το ποιοι ήταν οι τουρκοκρητικοί και ποιοι είναι (ανεξάρτητα από το ότι δεν σκέπτονται έτσι ακριβώς όλοι οι απόγονοί τους) οι σημερινοί -απόλυτα τουρκικής συνείδησης και απόλυτα καθοδηγούμενοι από το βαθύ τουρκικό κράτος- πνευματικοί και οργανωτικοί τους ηγέτες:
Γράφει ο Γιάννης Σιατούφης
«Οι πρόγονοί μας (οι Τούρκοι) πήραν τα εδώ μέρη (δηλ. την Κρήτη) από τους Ενετούς, όχι από τους Ρωμιούς. Οι Ρωμιοί ήλθαν μετά από εμάς, γεννοβόλησαν, γεννοβόλησαν κι εμείς γίναμε μειοψηφία. … Αν έρχονταν και τα έκαναν αυτά οι απόγονοι των Βενετών, θα είχαν δίκιο. Τους διώξαμε από τη χώρα τους. Αλλά το να το κάνουν οι Ρωμιοί, που ήρθαν μετανάστες μαζί και μετά από μας, είναι μεγάλη αδικία». Τα παραπάνω είναι ένα ενδεικτικό απόσπασμα από το μυθιστόρημα «Τα παιδιά του πολέμου» του πιο γνωστού τουρκοκρητικού και συγγραφέα Αχμέτ Γιορουλμάζ, όπως παρατίθεται στο βιβλίο του Α. Μασσαβέτα «Ασία, το παλίμψηστο της μνήμης» στο οποίο βρήκα πολλά ενδιαφέροντα θέματα που παραθέτω παρακάτω.
Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή το 1922 ακολούθησε η απίστευτη Ανταλλαγή πληθυσμών. 1.500.000 Έλληνες εγκατέλειψαν τις πατρογονικές εστίες τους στη Μ. Ασία και αντίστοιχα 400.000 Τούρκοι εγκατέλειψαν τον ελλαδικό χώρο. Το 1/10, δηλαδή περίπου 40.000 Τούρκοι της Κρήτης, οι Τουρκοκρητικοί, εγκατέλειψαν το νησί.
Οι δεκάδες χιλιάδες αυτοί μουσουλμάνοι έκαναν την εμφάνισή τους στην Κρήτη κατά τη διάρκεια της οθωμανικής κυριαρχίας στο νησί (1669-1898). Δεν υπήρξε όμως αναγκαστική μετακίνηση μουσουλμάνων στο νησί από την Ανατολή, αλλά αλλαξοπίστησε μεγάλος αριθμός κρητικών! Αυτό έγινε από κατοίκους του νησιού που ήθελαν είτε να αποφύγουν τον κεφαλικό φόρο, που επέβαλαν οι Οθωμανοί, είτε για να μπορούν να αποκτούν καλλιεργήσιμα χωράφια (πράγμα το οποίο δύσκολα μπορούσε να κάνει ένας χριστιανός) είτε για να κάνουν καριέρα στο στρατό και τη διοίκηση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Επίσης πολλοί από τους 40.000 Τουρκοκρητικούς είναι απόγονοι μεικτών γάμων.
Αποτέλεσμα των παραπάνω είναι οι μουσουλμάνοι της Κρήτης να φτάσουν, παραμονές της Ελληνικής Επανάστασης το 1821, το 45%-50% του πληθυσμού του νησιού. Είναι κάτοικοι των πόλεων στη συντριπτική πλειοψηφία, όλοι μιλούν τα ελληνικά και αγνοούν τα τουρκικά. Πολλοί ήταν κρυπτοχριστιανοί και μετά το Τανζιμάτ και τη φιλελευθεροποίηση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας επέστρεψαν στον χριστιανισμό. Η συντριπτική πλειοψηφία όμως πήρε το μέρος των Οθωμανών στην προσπάθειά τους να καταπνίξουν τις εξεγέρσεις των Κρητικών τον 19ο αι.
Αρχές του 20ου αι. οι Τουρκοκρητικοί ήταν πλέον μόλις το 8% του πληθυσμού του νησιού. Θεωρείται θρησκευτική κι όχι εθνική μειονότητα, αλλά ποτέ δεν ενώθηκαν με τον χριστιανικό πληθυσμό του νησιού. Θεωρούνταν Τούρκοι από τη μέρα που αλλαξοπίστησαν και βοήθησαν τις οθωμανικές στρατιωτικές δυνάμεις να καταπνίξουν στο αίμα τις εξεγέρσεις των χριστιανών. Η συμμετοχή τους στις σφαγές των Χριστιανών και στη βίαιη καταστολή των κρητικών επαναστάσεων των περιόδων 1866-1869 και 1897-1899 και με αποκορύφωμα τις σφαγές εκατοντάδων Ελλήνων των Χανίων τον Αύγουστο του 1898, γεγονός που στάθηκε αφορμή για την επέμβαση των Μεγάλων Δυνάμεων, αποξένωσε ακόμη περισσότερο τις δύο κοινότητες. Γι’ αυτό με τη συνθήκη της Λωζάννης και την Ανταλλαγή πληθυσμού εκπατρίστηκαν και εγκαταστάθηκαν κυρίως στο Αϊβαλί της Μ. Ασίας.
Όπως αναφέρει ο Α. Μασσαβέτας η επίσημη θέση του τουρκικού εθνικισμού τονίζει ότι «η Ανταλλαγή έσωσε τους προγόνους μας από τον αφανισμό». Οι Κεμαλιστές μπορεί να αυτοπροσδιορίζονται ως αριστεροί, ανθρωπιστές και αντιπολεμιστές, αλλά απηχούν ένα πνεύμα αντιευρωπαϊκό και αντιχριστιανικό σύμφωνα με το οποίο οι Τούρκοι, και στην περίπτωσή μας οι Τουρκοκρητικοί. είναι πάντα τα θύματα και ποτέ υπεύθυνοι για κάτι κακό.
Ξαναγυρίζω λοιπόν στον Αχμέτ Γιορουλμάζ, τον γνωστότερο τουρκοκρητικό συγγραφέα, όπως είπα παραπάνω, ο οποίος αναφέρει ότι «βάλαμε τα ρωμαίικα ως μητρική μας γλώσσα, αλλά με τη θρησκεία μας δεν ξεχάσαμε ποτέ τον τουρκισμό μας». Με αυτό διατυπώνεται η επίσημη τουρκική θέση ότι οι τουρκοκρητικοί είχαν τουρκική ρίζα. Όπως όμως ανέφερα παραπάνω μελέτες όπως των D. Brewer και M Pekin αναφέρουν ότι η αλλαξοπιστία είναι κυρίως η αιτία εμφάνισης του τουρκικού πληθυσμού στην Κρήτη.
Ο Γιορουλμάζ σε άλλο σημείο αναφέρει ότι είναι «απόγονος της 15ης γενιάς των στρατιωτών που πήγαν στην Κρήτη από την Ανατολία και τη Ρούμελη» και ότι «πάντα αισθανόμουν μία πικρία που δε γνωρίζαμε καλά την τουρκική γλώσσα που θα έπρεπε να είναι η μητρική μας». Η εξωφρενική άποψη ότι οι Έλληνες έφτασαν στο νησί μετά από τους Τούρκους ενισχύεται με λόγια όπως ότι «εμείς δεν πήγαμε να διώξουμε τους χριστιανούς από τον τόπο τους, εκείνοι ήλθαν στον τόπο μας μετά από μας να μας εκπατρίσουν». Παρακάτω συνεχίζει λέγοντας ότι «ουδέποτε λησμονήσαμε το έθνος μας» και απόδειξη είναι ότι οι Τουρκοκρητικοί στην Κρητική Εθνοσυνέλευση «υπερασπίζονταν τα συμφέροντα του Οθωμανικού κράτους», ενώ όσοι στρατεύθηκαν στον ελληνικό στρατό αρνήθηκαν να πυροβολήσουν εναντίον των συμμάχων των Οθωμανών, δηλαδή των Γερμανών και των Βουλγάρων. Και ενώ παραδέχεται ότι αρνούνταν να πυροβολήσουν καταδικάζει ότι πέρασαν στρατοδικείο!
Από την άλλη πλευρά όμως θεωρεί φυσιολογικό που οι Ρωμιοί του Αϊβαλιού, που συνεργάστηκαν με τον ελληνικό στρατό κατά τη Μικρασιατική Εκστρατεία, τιμωρήθηκαν για την προδοσία τους με εξορία ή με τη φυσική τους εξόντωση. Αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «εκείνοι που δε θέλησαν να συμβιώσουν ειρηνικά σ’ αυτόν τον ευλογημένο από τη φύση τόπο έφυγαν και τη θέση τους πήραν … οι Τούρκοι από την Κρήτη, τη Λέσβο και τη Β. Ελλάδα». Μάλιστα τονίζει ότι στο Αϊβαλί είχαν εγκατασταθεί πρώτοι οι Τούρκοι της Μακεδονίας και της Λέσβου και είχαν πιάσει τα καλύτερα σπίτια.
Σήμερα οι απόγονοι των Τουρκοκρητικών δε μιλούν πλέον ελληνικά και έχουν ξεχάσει τα έθιμα και τα φαγητά που έφεραν από το νησί οι πρόγονοί τους.
Διαβάστε ακόμη: Οι Ξεκουκούλωτοι και οι Χαΐνηδες της Κρήτης
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Α. Μασσαβέτας, «Μ. Ασία, το παλίμψηστο της μνήμης», Εκδόσεις Πατάκη, Ιανουάριος 2016.
- Brewer, «Greece: the hidden centuries», I.B.Tauris, Λονδίνο 2010.
- Pekin, «Twisted memories of a lost homeland», στο http://www.lozanmubadilleri.org.tr/ingilizce/en_mufidepekin_twistedmemories.htm
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου