Περί Έρωτος, ερώτων και ...γάμου

(Ή γιατί η Αφροδίτη κεράτωνε με τον Άρη τον Ήφαιστο...)

-Μια διευκρίνηση καταρχήν. Οι αρχαίοι μας (με πολιτισμό και επιστημονικές γνώσεις ασύγκριτα ανώτερες από αυτές των σε βάρβαρη κατάσταση ευρισκόμενων ακόμα τότε μονοθεϊστών της Ασίας) δεν ήταν καθόλου "ειδωλολάτρες" όπως τους συκοφάντησαν αγράμματοι φανατικοί, πραγματικοί ειδωλολάτρες ... "θαυματουργών"ξύλων και μπογιάς και ...ρούχων και υποδημάτων.

Όχι μόνο δεν απέδιδαν θαυματουργές ιδιότητες σε αγάλματα ή εικόνες θεών, αλλά και δεν πίστευαν σε δόγματα "θεϊκής δημιουργίας του κόσμου πριν από 5-7.000 χρόνια".

Θεωρούσαν, όπως ξέρει καθένας που έχει ρίξει έστω μια ματιά στην "Θεογονία" (το λέει κι η ίδια η λέξη "θεο-γονία) του Ησιόδου και στη αρχαία μας Μυθολογία, πως οι "θεοί" τους ήταν δημιουργήματα, συμβολισμοί στην ουσία, των τεράστιων και ανεξιχνίαστων φυσικών, ανθρώπινων και συμπαντικών δυνάμεων και όχι ...δημιουργοί των πάντων!

Να μην μακρηγορώ όμως:

Για την πανέμορφη όσο και ...τσαχπινοπαιχνιδιάρα θεά Αφροδίτη λοιπόν, έλεγαν πως παρόλο που τσιλιμπούρδιζε ασταμάτητα (όπως έπρατταν κι οι περισσότεροι άντρες θεοί, προεξάρχοντος του Δία) ήταν παντρεμένη-"νοικοκυρεμένη" με τον κουτσό θεό-αρχιτεχνουργό Ήφαιστο, που προφανώς ικανοποιούσε όσο κανείς την ματαιοδοξία της, με τα όσα μοναδικής τέχνης κοσμήματα και αντικείμενα τής έφτιαχνε...

Μα εκτός από τους εναλλασσόμενους κατά καιρούς άλλους εραστές της η Αφροδίτη είχε μεγάλο μόνιμο "κρυφό" νταλκά (κρυφό ώσπου τους έπιασε στα πράσα με ένα θαυματουργό του δίχτυ ο Ήφαιστος, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία...) με ποιον νομίζετε; Όχι με κανέναν πανέμορφο και τραγουδάρη θεό, σαν τον Απόλλωνα ή τον Ερμή, αλλά με τον φοβερό και τρομερό πολέμαρχο, τον Άρη!

"Τι θέλει να πει ο ποιητής"- ο σοφός δημιουργός των θεοτήτων του, αρχαίος Έλληνας Νους εν προκειμένω;...

Οι συνήθεις έρωτες-ορμικές εκτονώσεις, όταν κι όσο συμβαίνουν, όσο κι αν ενθουσιάζουν για ένα διάστημα, περνοδιαβαίνουν στην ζωή των ανθρώπων, σαν τους συνήθεις εραστές της Αφροδίτης, της θεϊκής προσωποποίησης του ερωτικού αισθήματος και πάθους.

Όμως ο Έρωτας (με Ε κεφαλαίο) δεν περνά έτσι εύκολα σαν τους άλλους έρωτες, τις "αρπαχτές" που λένε οι νεοέλληνες...

Ο Έρωτας είναι Πάθος, υπέρβαση της λογικής, έντονη κτητικότητα, γεννά συχνά έντονες ζήλειες, ανασφάλειες,εκρήξεις οργής! Είναι αισθησιακή απογείωση που εμπεριέχει πόλεμο! Το λέει απλά, με δυο στιχάκια ο σύγχρονος κρητικός ριμαδόρος:

"Ο Έρωτας κι ο θάνατος, ίδια σπαθιά βαστούνε!

Κι οι δυο τους πάντα ύπουλα και στα κρυφά βαρούνε".*

Να λοιπόν γιατί αυτό το από μια επιφανειακή ματιά ...παράξενο ζευγάρι φλογερών εραστών, Άρη-Αφροδίτης!

Όσο για τον Ήφαιστο, ε αυτός είναι (από τότε) συχνά η σιγουριά του γάμου, η ασφάλεια, η νοικοκυρεμένη, χωρίς χτυποκάρδια μα και με πολλά παρεπόμενα ενίοτε, σχέση...

Κ.Ντ.

*Υπάρχει βέβαια και μαντινάδα για τον (πολύ σπάνιο) τέλειο Έρωτα-ισόβιας Αγάπης:

Δεν έχει αγίους ο σεβντάς, ούτε γιορτές και σκόλες.

Απ' αγαπάει, γιορτινές είναι οι μέρες του όλες!

(είναι του Μιχάλη Λουλάκη)

Εικόνα: Οι θεοί δικάζουν το παράνομο ζευγάρι Αφροδίτης και Άρη που βρέθηκαν σε δύσκολη θέση όταν τους έκανε τσακωτούς στο μεταλλικό του δίχτυ ο απατημένος Ήφαιστος...