Το Ημερολόγιο των Αρχαίων Ελλήνων

Μελανόμορφος αμφορέας, ο οποίος στη ζώνη του λαιμού του εικονίζει ανθέμια, στον ώμο τον Διόνυσο ανάμεσα σε θίασο ορχούμενων Σειληνών και Μαινάδων, ενώ στην κοιλιά του αγγείου μονομαχία

«Θύραζε Κήρες, ουκ έτ' Ανθεστήρια!»

(«Εξω απ' την πόρτα μας, Δυνάμεις του Θανάτου, η Φιλοξενία πλέον τελείωσε!»)

Από την τελετή Χύτροι των Αρχαίων Ελλήνων, κατά τον μήνα Ανθεστηριώνα

*(Σημ. Αντίλογου:Με αφορμή την τότε συζήτηση για τη νέα χιλιετία, ο καθηγητής Μαθηματικών και λυκειάρχης Αγγελος Λιβαθηνός έστειλε στην εφημερίδα "Ριζοσπάστης" στις 6/1/2000,  την παρακάτω ενδιαφέρουσα εργασία του για το Ημερολόγιο των Αρχαίων Ελλήνων, την οποία και αναδημοσιεύουμε από το αρχείο μας)

Ο άνθρωπος, στη διαχρονική εξέλιξη της γνωριμίας του με τον κόσμο, βρέθηκε στην ανάγκη προσδιορισμού της έννοιας του χρόνου. Στην αρχή, του ήταν αρκετό να μετρά τον χρόνο, χρησιμοποιώντας το φυσικό περιοδικό φαινόμενο της ημέρας, της νύκτας και αργότερα του ημερονυκτίου.

Κατόπιν, η ανάγκη καλλιέργειας και συλλογής των διαφόρων καρπών για την επιβίωσή του, τον οδήγησε στη συνειδητοποίηση της εναλλαγής των διαφόρων εποχών, κάθε μία από τις οποίες ευνοούσε την ανάπτυξη και διαφορετικής βλάστησης.

Το φυσικό φαινόμενο της εμφάνισης και της απόκρυψης της σελήνης διαπιστώθηκε ότι είναι περιοδικό φαινόμενο, που διαρκεί συγκεκριμένο αριθμό ημερονυκτίων. Ετσι, μετά τον προσδιορισμό της χρονικής μονάδας του ημερονυκτίου, ο άνθρωπος οδηγήθηκε στον προσδιορισμό της αμέσως μεγαλύτερης χρονικής μονάδας, που ήταν η χρονική διάρκεια, από τη στιγμή της εμφάνισης μέχρι την αμέσως επομένη επανεμφάνιση της σελήνης.

Η σκηνή του πέπλου από την πομπή των Παναθηναίων. Από την ανατολική ζωφόρο του Παρθενώνα. Βρετανικό Μουσείο, Λονδίνο.

Αυτή η χρονική διάρκεια, αυτή η νέα χρονική μονάδα, ονομάσθηκε από τους Ελληνες μην (μήνας) ή συνοδικός μήνας. Αλλως τε η λέξη μην (μήνας) σημαίνεισελήνη (= η μήνη).

Η συνειδητοποίηση, εξ άλλου, της περιοδικής ανανέωσης των εποχών, σε συνδυασμό με τη χρονική μονάδα του μηνός, οδήγησε στον προσδιορισμό νέας, μεγαλύτερης χρονικής μονάδας, του έτους.

Οι Αρχαίοι Ελληνες εγνώριζαν ότι το έτος είναι διάστημα χρόνου, το οποίο ισούται με τη χρονική διάρκεια μιας πλήρους περιφοράς της Γης γύρω από τον Ηλιο (365 1/4 ημέρες. Αργότερα ο Ιππαρχος προσδιόρισε με μεγαλύτερη ακρίβεια το πλήθος των ημερών του έτους, προσέγγιση η οποία υπολείπεται της γνωστής σήμερα μόνον κατά ελάχιστα λεπτά!).

Οι Ελληνες χώριζαν το έτος σε 12 σεληνιακούς (συνοδικούς)μήνες και, επειδή εγνώριζαν ότι ο κάθε συνοδικός μήνας δεν είχε ακέραιο πλήθος ημερών (29 και 1/2 ημέρες περίπου), έδιναν στους μήνες διάρκεια 30 και 29 ημερών εναλλάξ.

Ετσι, όμως, το (σεληνιακό) έτος, δηλαδή οι 12 σεληνιακοί μήνες, ισοδυναμούσε με άθροισμα 354 ημερών, δηλαδή ήταν μικρότερο κατά 11 και 1/4 ημέρες από την πραγματική διάρκεια του (ηλιακού) έτους.

Για να καλύψουν αυτήν τη διαφορά, προχώρησαν στην εξής διόρθωση: Υπολόγισαν ότι κάθε οκτώ (8) σεληνιακά έτη προέκυπτε έλλειμμα ενενήντα (90) ημερών, δηλαδή ένα έλλειμμα τριών (3) μηνών των 30 ημερών έκαστος (11 και 1/4 Χ 8 = 90). Γι' αυτό, στη διάρκεια των οκτώ (σεληνιακών) ετών, παρενέβαλλαν τρεις (3) εμβόλιμους μήνες: Εναν στο τέλος του τρίτου έτους, δεύτερον στο τέλος του πέμπτου έτους και τρίτον στο τέλος του όγδοου έτους (πλήρης οκτωχρονιά, εννεατηρίς. Γέμινος 8.33).

Ετσι, μέσα σε 8 ηλιακά έτη, προέκυπτε εξίσωση του χρόνου μεταξύ των 8 σεληνιακών ετών και των 8 ηλιακών ετών.

Άρτεμις - Μάρμαρο, έργο τέχνης της ρωμαϊκής αυτοκρατορικής εποχής, 1ος-2ος αιώνας μ.Χ. Αντίγραφο ενός ελληνικού πρωτότυπου, ίσως της χάλκινης ομάδας που ανέφερε ο Παυσανίας (Ι, 25, 2), που την αντιπροσώπευε σε μια γιγαντομαχία .

Με αυτόν τον τρόπο, οι Αρχαίοι Ελληνες εδημιούργησαν το δικό τους ημερολόγιο, το οποίο, επειδή στηριζόταν κατά κύριο λόγο στους σεληνιακούς (συνοδικούς) μήνες και διορθωτικά στο ηλιακό έτος, λέγεται σεληνοηλιακό ημερολόγιο (υπάρχει και το ηλιακό ημερολόγιο, καθώς και το γνησίως σεληνιακό ημερολόγιο).

Το Αττικό Σεληνοηλιακό Ημερολόγιο

Στην Αρχαία Ελλάδα, κάθε Πόλις - Κράτος είχε το δικό της ημερολόγιο, δηλαδή είχε τις δικές της ονομασίες στους 12 μήνες του έτους, και είχε τις δικές της εκδηλώσεις - εορτές κατά τη διάρκεια εκάστου μηνός. Η δομή, όμως, όλων των ημερολογίων στην Ελλάδα ήταν ίδια. Οι περισσότερες Πόλεις είχαν υιοθετήσει το Αττικό Ημερολόγιο, περί του οποίου θα αναφερθούμε παρακάτω.

Ο πρώτος μήνας του έτους άρχιζε την αντίστοιχη σημερινή 15η Ιουλίου και είχε 30 ημέρες.

Εχώριζαν τον κάθε μήνα σε τρία δεκαήμερα (ή δύο δεκαήμερα και ένα εννεαήμερο):

1ο δεκαήμερο εκάστου μηνός: Λεγόταν μην ιστάμενος ή μην αρχόμενος ή μην εισιών.

2ο δεκαήμερο εκάστου μηνός:Λεγόταν μην μεσών.

3ο δεκαήμερο εκάστου μηνός:Λεγόταν μην φθίνων ή μην απιών.

Η εκφώνηση των ημερών του μηνός εγένετο ως εξής: «Πέμπτη αρχομένου» (= 5η του μηνός), «δωδεκάτη μεσούντος» (= 12η του μηνός), «21η φθίνοντος» (= 21η του μηνός). Κάποιες φορές, οι ημέρες του 3ου δεκαημέρου εκφωνούντο οπισθοβατικώς (ανάποδα): «ενδεκάτη απιόντος» (= 11η από του τέλους του μηνός, δηλαδή 20ή ή19η του μηνός,αναλόγως εάν ο μήναςείχε 30 ή 29 ημέρες, αντιστοίχως).

Το επίσημο πολιτικό και θρησκευτικό Αττικό Ημερολόγιο είχε τους παρακάτω 12 μήνες (για σωστή ανάγνωση όλοι οι μήνες τονίζονται στη λήγουσα και είναι αρσενικού γένους).

Εικόνα όρχησης από ερυθρόμορφο αγγείο.

1ος:ΕΚΑΤΟΜΒΑΙΩΝ (διάστημα περίπου 15 Ιουλίου - 15 Αυγούστου, Ημέρες 30).

Ο 1ος μήνας του πολιτικού και θρησκευτικού έτους στην Αττική. Η ονομασία του μηνός αυτού προέρχεται από την Εκατόμβη η οποία σημαίνει τη θυσία 100 βοδιών ή κάθε δημόσια θυσία ισάξια μ' αυτήν. Στην Ακρόπολη, μπροστά στον παλαιό ναό της Αθηνάς (προστάτιδος της Πόλης), κατά την εορτή των Παναθηναίων , εθυσίαζαν όσες αγελάδες εχρειάζοντο για να σιτιθούν όλοι οι κάτοικοι της Πόλεως.

Τα Παναθήναια ήσαν μια μεγάλη εορτή, που επραγματοποιείτο προς τιμήν της Θεάς Αθηνάς, στο τέλος του μηνός και κάθε 4 έτη. Παλαιότερα, ο μήνας αυτός ονομάζετο Κρονίων, από το όνομα του θεού Κρόνου. Εόρταζαν τα Κρόνια, εορτή προς τιμήν του Κρόνου, Πατέρα των θεών. Η εορτή αυτή εύρισκε μαζί κυρίους και δούλους σε ένα ξεφάντωμα χαράς και συμποσίων. Αλλη εορτή κατά το μήνα Εκατομβαιώνα ήσαν τα Συνοίκια, στις «16 μεσούντος μηνός».

2ος: ΜΕΤΑΓΕΙΤΝΙΩΝ (διάστημα περίπου 15 Αυγούστου - 15 Σεπτεμβρίου, ημέρες 29).

Κατά τον Πλούταρχο, ο μήνας αυτός ονομάσθηκε έτσι, επειδή κατά το διάστημα αυτό οι άνθρωποι μετοικούσαν, άλλαζαν δηλαδή κατοικία, άρα και γείτονες (μετά + γείτων). Κατά τον μήνα αυτόν, όπως θα αναπτύξουμε παρακάτω, προετοιμάζοντο ή επραγματοποιούντο οι Ολυμπιακοί Αγώνες στην Ολυμπία, οι οποίοι είχαν πανελλήνια εμβέλεια.

Στο Κράτος της Ηλιδος, ο μήνας αυτός (2ος του έτους) ονομάζετο Απολλώνιος.

3ος: ΒΟΗΔΡΟΜΙΩΝ (διάστημα περίπου 15 Σεπτεμβρίου - 15 Οκτωβρίου, ημέρες 30).

Η λέξη βοηδρόμος σημαίνει τον σπεύδοντα προς βοήθεια (βοή + δρόμος). Στις 6 και 7 του μηνός («6 και 7 αρχομένου») ετελούντο τα Βοηδρόμια, εορτή εις ανάμνηση της βοήθειας του θεού Απόλλωνος προς τον Θησέα, στον πόλεμο που έκαμε κατά των Αμαζόνων. Μετά από λίγες ημέρες ετελούντο τα πολύ γνωστά Μεγάλα Ελευσίνια Μυστήρια (14 - 23 του μηνός), προς τιμήν της Δήμητρας, θεάς της Γεωργίας. Στην εορτή αυτήν ελάμβαναν μέρος ακόμη και οι δούλοι και οι βάρβαροι, αλλά όχι όσοι είχαν κάμει φόνο.

Κεφαλή πωγωνοφόρου Σατύρου - ακολούθου του Διονύσου

Στο Κράτος της Ιλιδος, ο μήνας αυτός ονομάζετο Παρθένιος.

4ος: ΠΥΑΝΕΨΙΩΝ(διάστημα περίπου 15 Οκτωβρίου - 15 Νοεμβρίου, ημέρες 29). Ο τέταρτος μήνας του Αττικού Ημερολογίου. Η λέξη Πυανεψιών είναι σύνθετη (πύανος = κουκί, έψω = βράζω), προήλθε δε από ένα έδεσμα (φαγητό), που συνηθιζόταν κατά την περίοδον αυτήν και αποτελείτο από βρασμένους κυάμους (κουκιά) ή, σύμφωνα με άλλην εκδοχήν, από αποφλοιωμένη κριθή και όσπρια.

Ο μήνας Πυανεψιών είχε τις περισσότερες εορτές:

α) Τα πυανέψια, στις 7 του μηνός, προς τιμήν του Απόλλωνος, για την προστασία των σπαρτών. Στην εορτή αυτήν επραγματοποιούντο αρκετές τελετές με αρχαία προέλευση: Πρόσφεραν στον θεό ένα πιάτο με κουκιά (πυάνους) και πολλά άλλα χόρτα, αναμεμειγμένα με αλεύρι και στάρι.

β) Τα Οσχοφόρια (Οσχος = νέον κλήμα αμπέλου), προς τιμήν του θεού Διονύσου. Εφηβοι σε χορό, που οδηγούσαν δύο εξ αυτών αμφιθαλείς (που είχαν, δηλαδή, στη ζωή και τους δύο γονείς τους), έφερναν κλαδιά από αμπέλι, φορτωμένα με σταφύλια. Ακολουθούσαν χοροί και αγώνες δρόμου μεταξύ των εφήβων.

γ)Τα Θεσμοφόρια (στις 11, 12 και 13 του μηνός), εορτή προς τιμήν της Θεάς Δήμητρας - θεσμοφόρου, που φροντίζει για τη γονιμότητα των σπαρτών και των γυναικών. Η λέξη Θεσμοφόρος (θεσμός + φέρω) σημαίνει αυτόν, που φέρει (ορίζει) θεσμούς και νομοθεσίες (στην Ηλιδα, οι φύλακες των νόμων, οι εποπτεύοντες την τήρηση των νόμων, ονομάζοντο « τα Θεσμοφόρω» ( Τα Θεσμοφόρια ήτο εορτή μόνον των παντρεμένων γυναικών, απηγορεύετο η συμμετοχή στους άνδρες, στις ανύπαντρες γυναίκες και στις εταίρες). Οι γυναίκες ετοιμάζοντο για τη συμμετοχή τους στην εορτή, απέχοντας για μερικές ημέρες από κάθε σεξουαλική σχέση. Κατά τις ημέρες της εορτής, γυναικοκρατείτο η δραστηριότητα και λειτουργία της Αττικής Κοινωνίας. Εμπνευσμένη από την εορτή αυτήν είναι η γνωστή κωμωδία του Αριστοφάνη «Θεσμοφοριάζουσαι», στην οποία διακωμωδούνται τα δρώμενα στην Αρχαία Αθηναϊκή Κοινωνία.

Μελανόμορφο αγγείο που εικονίζει Σάτυρους

δ) Τα Απατούρια (πιθανώς εκ του:απάτωρ = ορφανός), πολιτική εορτή των φατριών (οικογενειακών δένδρων), διαρκείας τριών ημερών, κατά την οποίαν οι Αθηναίοι πολίτες έκαμαν θυσίες και συμπόσια κατά τις δύο πρώτες ημέρες, ενώ κατά την τρίτη και τελευταία ημέρα (που ελέγετο Κουρεώτις) οι αρχηγοί των οικογενειών παρουσίαζαν στα υπόλοιπα μέλη της φατρίας τα νόμιμα παιδιά τους, που γεννήθηκαν στο έτος αυτό, για να τα γράψουν εν συνεχεία στους καταλόγους των πολιτών.

ε)Τα Χαλκεία, εορτή προς τιμήν της Αθηνάς (Εργάνης), προστάτιδος των Τεχνιτών, και του θεού Ηφαίστου, προστάτη των σιδηρουργών. Η εορτή εγένετο την τελευταία ημέρα του μηνός (29η).

Στο Κράτος της Ηλιδος, ο μήνας αυτός ελέγετο Αλφαίος(Η Αλφη = η παραγωγή).

5ος: ΜΑΙΜΑΚΤΗΡΙΩΝ (Ο 5ος μήνας, διάστημα περίπου 15 Νοεμβρίου - 15 Δεκεμβρίου, ημέρες 30).

Την περίοδο αυτήν εορτάζετο ο «Ζευς Μαιμάκτης»(Θυελλώδης, λάβρος, ορμητικός, σε αντίθεση με το «Μειλίχιος Ζευς»).

Στο Κράτος της Ηλιδος, ο μήνας αυτός ελέγετο Αθαναίος (Α + θάνατος).

6ος: ΠΟΣΕΙΔΑΙΩΝ (Ο 6ος μήνας, διάστημα περίπου 15 Δεκεμβρίου - 15 Ιανουαρίου, ημέρες 29).

Η ετυμολογία της λέξεως είναι αμφιλεγόμενη. Μία ερμηνεία είναι ότι προέρχεται από το όνομα του Θεού Ποσειδώνος, ενώ κατ' άλλους έχει την ίδια ρίζα με το επίθετο πόσιμος (δηλαδή, αυτό που μπορεί να πιει κάποιος, δηλαδή τον οίνο, το κρασί ) .

Κατά τον μήνα αυτόν επραγματοποιούντο οι εξής εορτές:

α) Τα Αλώα (ή άλως = το αλώνι ή το καλλιεργημένο χωράφι). Εορτή προς τιμήν της Δήμητρας, για να προστατεύσει τη βλάστηση (όπως τα Θεσμοφόρια, για την προστασία της σποράς). Προσεφέροντο θυσίες στη θεά Δήμητρα και στην κόρη της Περσεφόνη. Δεν επετρέπετο, οι άνδρες να λάβουν μέρος στα Αλώα (εκτός από μερικούς άρχοντες, που επέβλεπαν τις τελετές). Ελεύθερη ήτο η συμμετοχή για τις εταίρες (η συμμετοχή των οποίων απηγορεύετο στα Θεσμοφόρια).

β) Τα κατ' αγρούς Διονύσια (ή μικρά Διονύσια), σε διάκριση από τα κατ' Αστυ (ή εν

Αστει) Διονύσια, εορτή προς τιμήν του θεού Διόνυσου. Μια αγροτική πομπή μετέφερε ένα κάνιστρο (κανηφόροι) και πίσω της ακολουθούσε μια άλλη πομπή, μεταφέροντας έναν φαλλό. Ακολουθούσαν λαϊκές διασκεδάσεις, χοροί, τραγούδια, πειράγματα κλπ. Από την αρχή του 5ου αι. οι πλούσιοι Δήμοι, παράλληλα με αυτές τις εκδηλώσεις, διοργάνωναν και δραματικές παραστάσεις.

Στο Κράτος της Ηλιδος ο μήνας αυτός ελέγετο Θυΐος(θυΐω = μαίνομαι, διατελώ υπό έμπνευση).

7ος: ΓΑΜΗΛΙΩΝ (αρχαιότ.: Ληναιών):(7ος μήνας, περίπου 15 Ιανουαρίου - 15 Φεβρουαρίου, ημέρες 30).

Κατά το μήνα αυτόν, συνήθως, ετελούντο οι γάμοι. Κατ' αυτόν ετελούντο οι εξής εορτές:

α)Τα Γαμήλια (ή Θεογάμια), εορτή αφιερωμένη στις θεότητες, που προστάτευαν τον γάμο: Δίας, Ηρα. Η εορτή, που ακολουθούσε έναν Γάμο, ονομάζετο:Γαμηλία.

β) Τα Λήναια, εορτή της οποίας το όνομα οφείλετο σε τοπωνύμιο περιοχής της Αθήνας, με το όνομα «Λήναιον» και αφιερωμένη στον Βάκχο (Διόνυσο). Κατά την εορτήν αυτήν ετελείτο μια οργιαστική εκδήλωση των Ληνών (γυναικών, που τις καταλαμβάνει το βακχικό ντελίριο).

Αυτές οι γυναίκες εχόρευαν, αναμαλλιασμένες και σε έκδηλη έκσταση, διάφορους χορούς στην ιερή θέση Λήναιον (Ληναί= άλλο όνομα των Μαινάδων). Ακόμη επραγματοποιούντο δραματικές και λυρικές θεατρικές παραστάσεις, μια και ο Βάκχος ήτο θεός του Διθυράμβου. Στα Λήναια είχε παρουσιάσει ο Αριστοφάνης τα γνωστά σε μας έργα του: Αρχανής, Ιππής, Σφήκες.

Στο Κράτος της Ηλιδος ο μήνας αυτός ονομάζετο: Διόσθυος(Διός + θύω - θυσιάζω).

Ψαράς από τοιχογραφία στο Ανάκτορο της Κνωσσού. Οι Μινωίτες ζωγράφιζαν τη φύση και τη θάλασσα

8ος: ΑΝΘΕΣΤΗΡΙΩΝ (διάστημα περίπου 15 Φεβρουαρίου - 15 Μαρτίου, ημέρες 29).

Το όνομα Ανθεστηριών, ετυμολογικώς, μάλλον προέρχεται από το ρήμα «ανθεστιώ», που σημαίνει «ανταποδίδω φιλοξενία», ενώ κατ' άλλους, προέρχεται από τη λέξη άνθος. Κατά τον μήνα αυτόν ετελούντο οι εξής εορτές:

α) Τα Ανθεστήρια, τριήμερη εορτή (11, 12 και 13 του μηνός) προς τιμήν του Βάκχου.

Την πρώτη ημέρα, που ελέγετο Πιθοιγία, άνοιγαν τους πίθους, όπου εφύλασσαν τον οίνο.

Τη δεύτερη ημέρα (Χόες) εγένοντο διαγωνισμοί ανάμεσα σε πότες οίνου.

Η τρίτη ημέρα της εορτής, που είχε την ονομασία χύτροι, ήτο αφιερωμένη στους νεκρούς και στους ετοιμοθάνατους. Πίστευαν ότι με το τέλος των Ανθεστηρίων, έφευγαν μαζί και τα κακά πνεύματα και γι' αυτό φώναζαν: "θύραζε Κήρες, ουκ έτ' Ανθεστήρια" ) = προςτη θύρα φύγετε («έξω από την πόρτα μας») Κήρες - Δυνάμεις του θανάτου -, «τα Ανθεστήρια - η φιλοξενία - τελείωσαν»!).

β) Τα Χλοία, εορτή της Δήμητρας.

γ) Τα Διάσια, η πιο μεγάλη από τις αθηναϊκές εορτές προς τιμήν του Διός.

9ος: ΕΛΑΦΗΒΟΛΙΩΝ (Ο ένατος μήνας, διάστημα περίπου 15 Μαρτίου - 15 Απριλίου, ημέρες 30).

Ετυμολογικώς η ονομασία Ελαφηβολιών προέρχεται από το ουσιαστικό Ελαφηβόλια (έλαφος + βάλλω), εορτή προς τιμήν της θεάς Αρτέμιδος (προστάτιδος του κυνηγίου),

Μόνον κατά τον μήνα αυτόν, επέτρεπε η θεά Αρτεμις το κυνήγι του ελαφιού.

Κατά τον μήνα αυτόν η εορτή τα Μεγάλα Διονύσια (ή αλλιώς: τα εν Αστει ή κατ' Αστυ Διονύσια, προς διάκριση από τα «κατ' αγρούς Διονύσια») ήσαν η δεύτερη θεατρική περίοδος, μετά τα Λήναια, και προσήλκυαν πολλούς ξένους. Διαρκούσαν πέντε ημέρες, στη διάρκεια των οποίων επαρουσιάζοντο στην Αθήνα διάφορα θεατρικά έργα σε διαγωνισμό.

Στις 9 του μηνός επαρουσίαζαν τους διθυράμβους, στις 10 του μηνός τις κωμωδίες και από τις 11 μέχρι τις 13 του μηνός τις τριλογίες.

Στο Κράτος της Ηλιδος ο μήνας αυτός ονομάζετο Ελάφιος.

10ος: ΜΟΥΝΙΧΙΩΝ(Ο 10ος μήνας του Αττικού Ημερολογίου, 15 Απριλίου - 15 Μαΐου, ημέρες 29).

Η ονομασία Μουνιχιών προέρχεται από την Μουνιχία, το όνομα δηλαδή του λιμανιού μεταξύ Πειραιώς και Φαλήρου (το λιμάνι της Μουνιχίας, το λιμάνι της Καστέλλας, το επιλεγόμενο επί τουρκοκρατίας και Τουρκολίμανο). Κατά τον μήνα αυτόν ετελείτο εορτή προς τιμήν της θεάς Μουνιχίας Αρτέμιδος, ναός της οποίας υπήρχε στη Μουνιχία, όπου και ελατρεύετο.

11ος: ΘΑΡΓΗΛΙΩΝ(διάστημα περίπου 15 Μαΐου - 15 Ιουνίου, ημέρες 30).

Κατά το μήνα αυτόν επραγματοποιείτο ο θερισμός. Στις αρχές του μηνός εγένοντο εκδηλώσεις - εορτές, τα Θαργήλια, προς τιμήν του Απόλλωνος, αδελφού της Αρτέμιδος. Την πρώτη ημέρα των εορτών (6η αρχομένου μηνός) η πόλη καθαριζόταν με την τελετή Φαρμακοί. Κατ' αυτήν δύο άνθρωποι, τρέχοντες, διέσχιζαν τους δρόμους της πόλεως, ενώ οι περαστικοί τους κυνηγούσαν και τους κτυπούσαν με σκυλλοκρέμμυδα (σκίλλα) και με κλαδιά συκιάς για να τους διώξουν από την πόλη, δείγμα της επιθυμίας τους να απομακρύνουν μαζί μ' αυτούς τα μιάσματα που είχαν εισχωρήσει στην πόλη. Τη δεύτερη ημέρα των εορτών (στις 7 του μηνός) πρόσφεραν στον Απόλλωνα τον «Θάργηλον άρτον», δηλαδή άρτον από τα πρώτα στάχυα, που έκοβαν πριν τον θερισμό, ο οποίος θα ακολουθούσε σε λίγες μέρες. Στις 25 του μηνός γιόρταζαν τα ιερά πλυντήρια, τελετή κατά την οποίαν μετέφεραν το ξύλινο άγαλμα (ξόανο) της Αθηνάς μαζί με το πέπλο του χρυσελεφάντινου αγάλματος στο Φάληρο, τα έριχναν στη θάλασσα για να πλυθούν και να καθαρθούν, πρόσφεραν δε στη θεά γλυκά από σύκα.

Οι εορτές, δηλαδή, κατά τον μήνα Θαργηλιώνα, αποσκοπούσαν στον εν γένει εξαγνισμό της πόλης, προ της συγκομιδής των καρπών.

12ος: ΣΚΙΡΟΦΟΡΙΩΝ(Ο τελευταίος μήνας του Αττικού Ημερολογίου, 15 Ιουνίου - 15 Ιουλίου, ημέρες 29).

Οι κύριες εορτές κατά τον μήνα αυτόν ήσαν:

α) Τα σκιροφόρια: (εορτή προς τιμήν της Αθηνάς. Το λευκό υφαντό πέπλο της θεάς Αθηνάς το ονόμαζαν σκίρον. Το σκίρον, το οποίο το είχαν πλύνει κατά τον προηγούμενο μήνα, το μετέφεραν τεντωμένο πάνω από το κεφάλι τους οι Ιέρειες της Αθηνάς, κατά την εορτήν των Σκιροφορίων (σκίρον + φέρω), και το έφεραν εν πομπή από την Ακρόπολη στο προάστιο Σκίρον(=μάλλον οι Σκιρωνίδες Πέτρες, δηλαδή η περιοχή, που σήμερα ονομάζεται Κακιά Σκάλλα).

β) Τα Διπόλια ή Διπόλεια (= Διΐ +πόλις) εορτή προς τιμήν του Πολιέως Διός στην Αθήνα.

γ) Τα Βουφόνια,η τελευταία εορτή του έτους, αφιερωμένη στον Δία. Κατά την εορτήν αυτήν εθυσίαζαν στον Δία ένα βόδι, που το είχαν για όργωμα (Βουφόνος = βους + φόνος).

Κλείνοντας αυτό το σημείωμα για το Ημερολόγιο των Αρχαίων Ελλήνων στην Αθήνα, το οποίο ήτο η βάση για τα ημερολόγια όλων των Πόλεων - Κρατών της Αρχαίας Ελλάδας, παραθέτουμε ολίγα στοιχεία για την πανελλήνια εορτή, τα Ολύμπια, δηλαδή για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, οι οποίοι επραγματοποιούντο στην Ολυμπία με ευθύνη του Κράτους της Ηλιδος, και είχαν πανελλήνια απήχηση και αίγλη.

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες επραγματοποιούντο κάθε 4 έτη, και για την ακρίβεια κάθε 49 ή 50 μήνες εναλλάξ, δεδομένου ότι, όπως είπαμε παραπάνω, μία πλήρης οκτωχρονιά (εννεαετηρίς) είχε 99 μήνες (8 Χ 12= 96 μήνες και 3 εμβόλιμους μήνες = 99 μήνες = 49 +50). Ο Μήνας του Κράτους της Ηλιδος, κατά τον οποίον ετελούντο οι Ολυμπιακοί Αγώνες, ήτο τη μία φορά ο Απολλώνιος και την επομένη φορά ο μήνας Παρθένιος. Με άλλα λόγια, οι Αγώνες ετελούντο το Καλοκαίρι προς το Φθινόπωρο (Αύγουστος -Σεπτέμβριος): «γίνεται δε ο αγών ποτέ μεν διά μθ' μηνών, ποτέ δε διά ν' όθεν και ποτέ μεν τω Απολλωνίω μηνί, ποτέ δε τω Παρθενίω επιτελείται».(Σχολιαστής Πινδάρου, Ολυμπ. 5, 35).

Οταν έφθανε η εποχή των Ολυμπιακών Αγώνων, οι Ηλείοι εκήρυσσαν την Ιερή Εκεχειρία(παύση των πολέμων και των εχθροπραξιών), στέλνοντας πρέσβεις με αυτό το μήνυμα σε όλες τις Πόλεις - Κράτη της Ελλάδας (Παυσανίας 5.20.1, όπου υπάρχει και το κείμενο της Ιερής Εκεχειρίας επάνω στον Δίσκο του Ιφίτου, Παυσανίας 5.4.5 - 6, Πλουτ. Λυκ. 1.1 και 23.2, Θουκ. 5.49).

Στους Αγώνες μπορούσαν να πάρουν μέρος όσα Κράτη εδέχοντο την Εκεχειρία και μόνον γνήσιοι Ελληνες και ελεύθεροι πολίτες, δηλαδή, όπως μας πληροφορεί ο ιστοριογράφος Ηρόδοτος, δεν μπορούσαν να πάρουν μέρος βάρβαροι (δηλαδή, μη Ελληνες): «ου βαρβάρων αγωνιστέων είναι τον αγώνα αλλά Ελλήνων» (Ηρόδοτος 5.22).

Από τα μέσα στου 5ου π.Χ. αιώνος στους Ολυμπιακούς Αγώνες, παρουσίαζαν έργα τους μεγάλοι συγγραφείς, καλλιτέχνες, ποιητές, ρήτορες, όπως ο Ηρόδοτος, ο Λυσίας, ο Ιππίας ο Ηλείος, ο Γοργίας, ο Ισοκράτης (με τον Πανηγυρικόν του ) κ.ά.

Βέβαια, αυτοί οι Ολυμπιακοί Αγώνες, με το ειρηνικό και πολιτισμικό νόημα και πνεύμα, που τους έδωσαν οι Αρχαίοι Ελληνες, ποια σχέση μπορούν να έχουν με τους σύγχρονους «Ολυμπιακούς Αγώνες», εις τους οποίους, όχι μόνο συμμετέχουν, αλλά εμφανίζονται και κύριοι διοργανωτές («Αγωνοθέτες», όπως τους ήθελαν οι Ελληνες)εκείνοι, που αιματοκυλούν καθημερινά τους Λαούς της Γης, και οι άθλιοι συνεργάτες - υπάλληλοί τους;

Για την ιστορία, μόνον, να συμπληρώσουμε ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες στον Ιερό τόπο της Ηλιδας κράτησαν επί 1.169 έτη (από το 776 π.Χ. μέχρι το 393 μ.Χ., σύνολο 293 ΟΛΥΜΠΙΑΔΕΣ), και δεν κατέρρευσαν από μόνοι τους, αλλά τους κατάργησε «με φωτιά και τσεκούρι» ο Αυτοκράτορας του Βυζαντίου Θεοδόσιος ο Α`, ο επονομασθείς «Μέγας» (!), ένα έτος ακριβώς πριν πεθάνει (το 394 μ.Χ.), ολοκληρώνοντας έτσι το «πολιτιστικό έργο του», της πυρπολήσεως της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας, του βανδαλισμού και της καταστροφής πολλών «ειδωλολατρικών» ναών και μνημείων στην Ελλάδα!

Στη σύγχρονη Ελλάδα και την ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων, ένας άλλος «Μέγας Αυτοκράτορας», πέραν του Ατλαντικού, επιχειρεί να μας «εκπολιτίσει», ολοκληρώνοντας, όταν αυτός το θεωρήσει αναγκαίο, το «πολιτιστικό του έργο» με ανηλεείς βομβαρδισμούς Πόλεων, Μνημείων και «ειδωλολατρικών» πληθυσμών! Πόση δύναμη και πόσο κουράγιο, άραγε, χρειάζεται για τους σύγχρονους Ελληνες, για να φωνάξουμε όλοι στις νέες Κήρες (Δυνάμεις του Θανάτου) της Ευρώπης και της Αμερικής και να απαιτήσουμε αυτό, που εδώ και 2.500 χρόνια απαιτούσαν οι Αρχαίοι Ελληνες, φωνάζοντας: «Θύραζε Κήρες, ουκ έτ' Ανθεστήρια!» («Εξω απ' την πόρτα μας, Δυνάμεις του Θανάτου, η Φιλοξενία πλέον τελείωσε»!);

 

ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ: Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΑΤΗ

ΑΠΟ ΜΑΡΙΟΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ | ΦΕΒ 29, 2020 | ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ, ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ | 0 ΣΧΟΛΙΑ

Αυτοί που υποστηρίζουν τα μεταλλαγμένα (γενετικά τροποποιημένα) τρόφιμα, αυτοί που υποστηρίζουν ότι τα εμβόλια είναι ασφαλή, αυτοί που υποστηρίζουν τις φαρμακευτικές εταιρείες, αυτοί που υποστηρίζουν το σύστημα, υποστηρίζουν και τη θεωρία της κλιματικής αλλαγής και της ανθρωπογενούς υπερθέρμανσης του πλανήτη. Η κλιματική αλλαγή υποστηρίζεται από όλους τους συστημικούς πολιτικούς και προβάλλεται με μανία από όλα τα συστημικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Υποστηρίζεται με φανατισμό και από τη γνωστή συστημική ιστοσελίδα Ελληνικά Hoaxes, η οποία στρέφεται εναντίον κάθε τι εναλλακτικού και μη συμβατικού. Μήπως θα πρέπει να αρχίσετε να πονηρεύεστε; Γιατί όλο το σύστημα υποστηρίζει με μανία την κλιματική αλλαγή; Θα πιστέψετε αυτούς που υποστηρίζουν το σύστημα και τα οργανωμένα συμφέροντα;

Η θεωρία ότι το διοξείδιο του άνθρακα οφείλεται για την (υποτιθέμενη) υπερθέρμανση του πλανήτη, και ότι ο άνθρωπος είναι υπεύθυνος για την αλλαγή του κλίματος, δεν διαφέρει σε τίποτα, τηρουμένων των αναλογιών, με τη θεωρία ότι δήθεν η χοληστερίνη προκαλεί αθηροσκλήρωση και καρδιοπάθεια. Από τη θεωρία της χοληστερίνης κερδισμένες είναι οι φαρμακευτικές εταιρείες για να σας πουλάνε στατίνες με το πρόσχημα της σωτηρίας των ανθρώπων. Από τη θεωρία της κλιματικής αλλαγής και της δήθεν ανθρωπογενούς υπερθέρμανσης του πλανήτη κερδισμένη είναι η παγκόσμια ελίτ που κυβερνάει την ανθρωπότητα με το πρόσχημα της σωτηρίας του πλανήτη.

Τη θεωρία της κλιματικής αλλαγής την υποστηρίζουν μέχρι και οι βίγκαν, φτάνοντας στον γελοίο ισχυρισμό ότι τα ζώα που εκτρέφουμε για να φάμε ευθύνονται εν μέρει για την κλιματική αλλαγή λόγω του διοξειδίου του άνθρακα. Οι βίγκαν αγνοούν ότι τα ηφαίστεια προκαλούν κάθε χρόνο περισσότερο CO2 από όλα τα εργοστάσια, τα αυτοκίνητα, τα αεροπλάνα και άλλους ανθρωπογενείς παραγωγούς CO2 μαζί. Μια ακόμα μεγαλύτερη πηγή CO2 είναι η νεκρά φύση από πεσμένα φύλλα, για παράδειγμα το φθινόπωρο. Αλλά η μεγαλύτερη παραγωγή CO2 κατά μακράν είναι οι ωκεανοί. Κατά τα άλλα, υπεύθυνα για την παραγωγή CO2 είναι τα ζώα που εκτρέφουμε για να φάμε. Τέτοια αμάθεια οι βίγκαν!

Οι υποστηρικτές των μεταλλαγμένων, υποστηρίζουν ότι τα γενετικά τροποποιημένα προϊόντα προστατεύουν από την κλιματική αλλαγή. Οι οικολογικές οργανώσεις που υποστηρίζουν την κλιματική αλλαγή είναι κατά των γενετικά τροποποιημένων προϊόντων. Πόσο λάθος είναι και οι δύο! Τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα δεν είναι ασφαλή και δεν μπορούν να προστατέψουν από την κλιματική αλλαγή και την ανθρωπογενή υπερθέρμανση του πλανήτη, διότι τέτοιο πράγμα δεν υπάρχει. Η κλιματική αλλαγή δεν είναι παρά μια καλοστημένη απάτη.

Στο δημοσίευμα αυτό, στο πρώτο μέρος, θα παρουσιάσουμε μια συνέντευξη του δρα ανθρωπολογίας Νίκου Πουλιανού της Ανθρωπολογικής Εταιρείας Ελλάδος για τον μύθο της υπερθέρμανσης της Γης. Ο δρ. Νίκος Πουλιανός αντίθετα εκτιμά ότι οδεύουμε σε εποχή παγετώνων. Στο δεύτερο μέρος θα παρουσιάσουμε ένα ξένο ντοκιμαντέρ για την απάτη της κλιματικής αλλαγής, στο οποίο ξένοι επιστήμονες απορρίπτουν ότι το διοξείδιο του άνθρακα (CO2) είναι υπεύθυνο για την υπερθέρμανση του πλανήτη, και κατ’ ουσίαν αμφισβητούν τη θεωρία της ανθρωπογενούς υπερθέρμανσης του πλανήτη, θεωρώντας ότι αυτή η θεωρία έχει πολιτικά και οικονομικά ελατήρια.

Όσοι είστε άνθρωποι που τους αρέσει να διαβάζουν, μπορείτε να διαβάσετε την απομαγνητοφώνηση των κειμένων, όσοι είστε οπτικοί και ακουστικοί τύποι, μπορείτε να δείτε τα αντίστοιχα βίντεο στο youtube. Όσοι είστε εναντίον της κλιματικής αλλαγής, θα απολαύσετε αυτό το δημοσίευμα. Όσοι είστε υποστηρικτές της κλιματικής αλλαγής, μετά από την ανάγνωση αυτού του δημοσιεύματος, θα αρχίσετε να έχετε αμφιβολίες για το κατά πόσο ισχύει αυτή η θεωρία.

 

                                                                                            ΜΕΡΟΣ Α

               ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ Δρα ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑΣ ΑΡΗ ΠΟΥΛΙΑΝΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΔΡΙΑΝΟ ΜΠΕΖΟΥΓΛΩΦ

Δρ. Νίκος Πουλιανός, ανθρωπολόγος

Νίκος Πουλιανός:

Εδώ και χρόνια, από το 2008, στην Ανθρωπολογική Εταιρεία Ελλάδος, στο aee.gr ανακοινώνεται ότι δεν οδεύουμε προς υπερθέρμανση, αλλά μάλλον προς ψύχος. Η προώθηση αυτής της ιδέας εκ μέρους της Ανθρωπολογικής Εταιρείας Ελλάδος έγινε όχι ως έρευνα δικιά της αυτοτελή. Ίσα ίσα, αυτό είναι κάτι που ξεκίνησε από άλλους, οι οποίοι όμως αγνοήθηκαν. Ξεκίνησε από το 2004, 2005. 

Μάλιστα τότε γινόταν ένα παγκόσμιο συνέδριο σπηλαιολογίας εδώ στον Κάλαμο της Αττικής, όπου προσεγγίσαμε εμείς – πεπεισμένοι από αυτά που έλεγαν και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ότι το κλίμα οδεύει προς υπερθέρμανση – προσεγγίσαμε ορισμένους ξένους επιστήμονες, ρωτώντας τους τι επιπτώσεις θα έχει αυτή η υπερθέρμανση στο μικροκλίμα των σπηλαίων, οι οποίοι απάντησαν…. Σαν να λένε ότι τίποτα από αυτά δεν είναι σωστό και ότι αυτά είναι πολιτικές. Η διάδοση των θεωριών ή αυτών που λένε ως δεδομένο ότι θα προχωρήσει ο πλανήτης σε υπερθέρμανση λόγω της επίδρασης που μπορεί να έχει ο ανθρώπινος παράγοντας (αυτοκίνητα, αεροπλάνα κ.λπ.) στην υπερθέρμανση. Όταν μας είπαν λοιπόν οι ξένοι επιστήμονες πριν από 15 χρόνια ότι αυτά δεν στέκουν, μας το είπαν και πολύ πιο έντονο ύφος, με άσχημες λέξεις, σαχλαμάρες, ανησυχήσαμε. Λέμε, συγγνώμη, από τις τηλεοράσεις ακούμε αυτό το πράγμα, ότι οδεύουμε για υπερθέρμανση και αυτοί εδώ είναι τόσο έντονοι εναντίον; Οπότε μια ομάδα μελών της Ανθρωπολογικής Εταιρείας διερευνούσε στο διαδίκτυο τι ακριβώς συμβαίνει. Και τότε ανακαλύφθηκε ότι υπήρχαν επιστήμονες, κυρίως αστροφυσικοί, οι οποίοι υποστήριζαν ότι δεν είναι δυνατόν το κλίμα της γης να επηρεάζεται από τον ανθρώπινο παράγοντα., παρά μονάχα από τον ήλιο και την κοσμική ακτινοβολία από το κέντρο του γαλαξία κ.λπ.

Αναλογιζόμενοι τι είχε συμβεί κατά το παρελθόν ως παλαιοανθρωπολόγοι υπήρξαν πράγματι στιγμές που διαπιστώσαμε – και ίσως για πρώτη φορά παγκοσμίως – ότι το κλίμα της Ελλάδας πριν από 800-850 χιλιάδες χρόνια πριν τον αρχάνθρωπο των Πετραλώνων (που χρονολογείται το 700.000 π.Χ.) είχε φτάσει σε ανάλογο κλίμα με τη σημερινή δυτική Μογγολία, δηλαδή Σιβηρία, προσδιορίζοντας επακριβώς ότι η πτώση της θερμοκρασίας στη Χαλκιδική ήταν τότε 8 βαθμοί λιγότερο. Που σημαίνει ότι τους χειμώνες, έναν, δύο μήνες, υπήρχαν μέρες όπου έφτανε -30 βαθμούς κελσίου. Ενώ αργότερα ήρθε ένα κλίμα πολύ θερμό σε όλη την Ευρώπη γύρω στις 400-500 χιλιάδες χρόνια, που ιπποπόταμοι φτάνουν μέχρι τη Γερμανία, κεντρική Ευρώπη. Και λέμε εμείς, σκεφτήκαμε τότε, δεν ήταν οι αρχάνθρωποι με τους χειροπελέκεις και τα λίθινα εργαλεία που ανέβασαν τη θερμοκρασία. Άρα αυτό εξαρτάται από κάτι τελείως εξωγενές. Άρα σκεφτήκαμε ότι μπορεί να έχουν δίκιο οι αστροφυσικοί. Ή μάλλον αναλογιστήκαμε πόσο δίκιο μπορεί να έχουν, λέγοντας ότι ο ήλιος επηρεάζει κυρίως το κλίμα της γης και όχι οι ανθρώπινοι παράγοντες.

Ψάξαμε περισσότερο τη βιβλιογραφία, αρθρογραφήσαμε μαζί με τον Δήμο Ελευθερίου, τον Νίκο τον Γουλόπουλο, αρθρογραφήσαμε για το θέμα και σε ένα περιοδικό και βεβαίως αναρτήσαμε και στο διαδίκτυο κάμποσες φορές το γεγονός ότι δεν υπάρχει θέμα πλέον για μας υπερθέρμανσης εξαιτίας του ανθρώπινου παράγοντα, αλλά ότι όλο αυτό διαδίδεται με οικονομικά ελατήρια.

Υπάρχει ένα είδος περιοδικότητας στις κλιματικές αλλαγές και μάλιστα επισπεύδεται κάθε φορά. Αυτή η περιοδικότητα μελετήθηκε από έναν Γιουγκοσλάβο, τον Μιλάνκοβιτς, που τότε αγνοήθηκε όταν τα ανακοίνωσε, και σήμερα θεωρείται η αυθεντία στα ζητήματα των παγετώνων. Ο οποίος μίλησε για την περιοδικότητα των παγετωδών περιόδων ανά 100.000 χρόνια, 60.000 χρόνια παγετώνες, 40.000 χρόνια θερμότερα. Βεβαίως υπήρξε περιοδικότητα, αυτά είναι υπό μελέτη.

Milutin Milankovitch, μαθηματικός, αστρονόμος και κλιματολόγος

Milutin Milankovitch

Ο Αδριάνος Μπεζούγλωφ αναφέρει: Κατά γενική ομολογία των επιστημόνων ένα και μόνο μοντέλο δεν μπορεί να εξηγήσει τις κλιματικές αλλαγές που επήλθαν στη γη. Γι’ αυτό προτάθηκαν διάφοροι μηχανισμοί ερμηνείας των φαινομένων, περιλαμβανομένων και των αστρονομικών. Υπάρχουν πολλές θεωρίες ερμηνείας των κλιματικών αλλαγών. 

Η επικρατέστερη και πλέον αποδεκτή άποψη, η οποία ερμηνεύει πολλές από της μεγάλης διάρκειας μεταβολές του κλίματος είναι αυτή που θεωρεί πως η αιτία των μεταβολών της ακτινοβολίας και κατ’ επέκταση και του κλίματος είναι οι μεταβολές της τροχιάς της γης γύρω από τον ήλιο. Ένας από αυτούς που τεκμηρίωσε την παραπάνω άποψη ήταν και ο Milutin Milankovich. Ο Milutin Milankovich γεννήθηκε στις 28 Μαΐου του 1879 στο Νταλτς της Αυστροουγγρικής αυτοκρατορίας, στη σημερινή Κροατία.

Για την πληρότητα της θεωρίας του ασχολήθηκε ακαταπόνητα 40 περίπου χρόνια.

Ενδεικτικά, στο περιοδικό Φωνή της Σερβικής Ακαδημίας Επιστημών περιλαμβάνεται δημοσίευμά του με τίτλο «Συμβολή στη μαθηματική θεωρία του κλίματος». Με το εν λόγω δημοσίευμα ξεκίνησε να διαμορφώνει μια νέα αστρονομική θεωρία για την αλλαγή του κλίματος, ενώ τα επόμενα χρόνια εισήγαγε τα μαθηματικά στην κλιματολογία και άρχισε την αριθμητική μοντελοποίηση του κλίματος. Με τον τρόπο αυτό κατέδειξε την εξάρτηση των επιστημών της γης από την ουράνια μηχανική. Δέκα χρόνια αργότερα, το 1922, ο Γουέγκενερ αντιλήφθηκε ότι ο Μιλάνκοβιτς ήταν ένας ισχυρός σύμμαχος που υποστήριξε τη θεωρία του Κόπεν σχετικά με το κλίμα του γεωλογικού παρελθόντος. Αυτό υπήρξε ουσιαστικά το τέλος του γεωκεντρικού αιτίου του κλίματος. Σήμερα αναγνωρίζεται διεθνώς ότι ο Milutin Milankovich είναι ο ιδρυτής της σύγχρονης αστρονομικής θεωρίας της κλιματικής αλλαγής, διότι συνειδητοποίησε ότι η αστρονομική θεωρία είχε περιπέσει σε ανυποληψία, όχι λόγω κάποιας εγγενούς αδυναμίας, αλλά λόγω της ανεπαρκούς γνώσης της ουράνιας μηχανικής, ατελών μαθηματικών δεξιοτήτων και έλλειψης αξιόπιστων στρωματογραφικών αρχείων. Ήταν εξαρχής σίγουρος ότι η λύση του προβλήματος της κλιματικής αλλαγής ήταν σύνθετη και πολύπλοκη και βρισκόταν στα γνωστικά πεδία πολλών επιστημονικών κλάδων. Σε αντίθεση με τον Γάλλο μαθηματικό Ζωζέφ Ατχεμάρ και τον Σκωτσέζο φυσιοδίφη Τζέιμς Κρολ, ο οποίος διατύπωσε αρχικά την αστρονομική θεωρία του κλίματος της γης, ο Μιλάνκοβιτς δεν περιορίστηκε στο πρόβλημα της εποχής των παγετώνων. Η βασική πρόθεσή του ήταν να συμπεριλάβει την κλιματική αλλαγή ως μια γενική σχέση ήλιου-πλανήτη. Σε αυτό το πλαίσιο ολοκλήρωσε την ιδέα ότι οι παραλλαγές των κοσμικών τροχιακών ωθούν την ηλιακή ακτινοβολία του πλανήτη, προκαλώντας κλιματικές μεταβολές στην κατεύθυνση των παγετώνων. Είχε το όραμα της μοντελοποίησης όλων των ηλιακών πλανητών του συστήματος στο πλαίσιο του οποίου η γη συνιστά μόνο μια ειδική περίπτωση. Στην καρδιά αυτού του συστήματος ήταν εγκατεστημένος ο ήλιος, όχι η γη, και ως εκ τούτου οι απόψεις του συνέθεταν μια ηλιοκεντρική θεωρία. Με τον τρόπο αυτό ήταν ο πρώτος που υπολόγισε τις κλιματικές συνθήκες στον Ερμή, στην Αφροδίτη, στον Άρη και στη Σελήνη και τα αποτελέσματά του εξακολουθούν να είναι σεβαστά. Μετά από αυτή την προσέγγιση ο Μιλάνκοβιτς δημιούργησε τον περίφημο κανόνα της ηλιακής ακτινοβολίας, δηλαδή μια γενική αστρονομική θεωρία κλίματος που ισχύει για πλανήτες με σταθερή κρούστα. Είναι μια ολοκληρωμένη μαθηματική θεώρηση των επιπτώσεων της ηλιακής ακτινοβολίας στα κλίματα των πλανητών του ηλιακού συστήματος. Ειδικότερα, εκτιμά ότι το θεωρητικό κλίμα ενός πλανήτη καθορίζεται μόνο από την ηλιακή ακτινοβολία. Η εξήγηση της δυναμικής ηλιακής ακτινοβολίας προέκυψε με αστρονομικούς υπολογισμούς παρόμοιους με τις προβλέψεις των ηλιακών και σεληνιακών εκλείψεων. Συνήθως ονομάζεται και κανόνας των εκλείψεων. Συγκεκριμένα, συνέδεσε τον ήλιο με τη γη, την ουράνια μηχανική με τις επιστήμες της γης και την ανασυγκρότηση του παρελθόντος με την πρόβλεψη του μέλλοντος. Στο διάστημα της επιστημονικής κριτικής σχετικά με την εγκυρότητα της θεωρίας του Milutin Milankovich, μια ουσιαστική συμβολή στην τελική της αποδοχή δόθηκε από τον Βέλγο αστρονόμο και κλιματολόγο Μπερζέρ. Ήταν ο πρώτος που ουσιαστικά συνέχισε το έργο του Μιλάνκοβιτς για την τροχιακή ώθηση. Ενδεικτικά, η καμπύλη της ηλιακής ακτινοβολίας που διατύπωσε ο Μιλάνκοβιτς με βάση την ουράνια μηχανική εξελίχθηκε από τον Μπερζέρ, ο οποίος υπολόγισε ακριβώς τους κύκλους της παλαιοκλιματικής ηλιακής ακτινοβολίας. Τελικά οι καμπύλες της ηλιακής ακτινοβολίας του Μπερζέρ είναι το αποκορύφωμα της προσπάθειας δύο αιώνων να γίνει πιο αξιόπιστη η λύση της τροχιακής γεωμετρίας στο πρόβλημα της αλλαγής του κλίματος. Σχεδόν την ίδια περίοδο, το 1976, το Παγκόσμιο Παλαιοκλιματικό Πρόγραμμα Climap απέδειξε γεωλογικά τη σημασία της ώθησης των τροχιακών του Μιλάνκοβιτς στις κλιματικές μεταβολές. Περίοδοι που βρέθηκαν από το Climap είναι πολύ κοντά στις περιόδους που υπολόγισε ο Μπερζέρ κατάα τον υπολογισμό των διακυμάνσεων των παραμέτρων του Μιλάνκοβιτς. Μετά την τροποποίηση της θεωρίας του Μιλάνκοβιτς από τον Μπερζέρ και την επιβεβαίωσή της από το Climap οι επιστήμες της γης κινούνται γύρω από τους κύκλους του Μιλάνκοβιτς και Μπερζέρ. Τα μέλη του προγράμματος Climap άθροισαν τις προηγούμενες υποθέσεις που είχαν την τάση να κατανοήσουν το κλιματικό πρόβλημα στο πλαίσιο της κανονικής επιστήμης και κατέληξαν μεταξύ αυτών των μηχανισμών στο ότι μόνο η τροχιακή υπόθεση έχει διαμορφωθεί έτσι ώστε να προβλέπει τις συχνότητες των μεγάλων παγετώνων της πλειστόκαινης εποχής. Η στρωματογραφία για την πλειστόκαινο εποχή αντανακλά την επίδραση των τριών αστρονομικών κύκλων. Γεωλογικοί κύκλοι των διαφόρων θαλάσσιων παλαιοκλιματικών και ηπειρωτικών αρχείων έχουν το ίδιο κλιματολογικό ρυθμό. Το ίδιο συμβαίνει και με στοιχεία από βαθιά θαλάσσια ιζήματα, λιμναία ιζήματα, σπηλαιοθέματα και κομμάτια πάγου. Οι κύκλοι στη θεωρία του Μιλάνκοβιτς ορίζονται και για παλαιότερες γεωλογικές περιόδους. Ήταν επίσης ο πρώτος που υπολόγισε τη θερμοκρασία στους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος, ανέπτυξε τη θεωρία για την κίνηση των πόλων της γης, δούλεψε πάνω στην αναμόρφωση του Ιουλιανού ημερολογίου και περιστασιακά πάνω στη θεωρία της σχετικότητας.

 

 

Νίκος Πουλιανός

Αλλά το σημαντικότερο είναι ότι δεν επηρεάζει, και αυτά δεν μπορεί να συνέβησαν κατά το παρελθόν από κανέναν, οι άνθρωποι ήταν ελάχιστοι, δεν υπήρχε αυτή η βιομηχανική δραστηριότητα, και το γεγονός ότι κατά τη γνώμη μας υπάρχει μια τέτοια παγκόσμια καμπάνια υπέρ της υπερθέρμανσης μας εμβάλλει σε σκέψεις για τα οικονομικά ελατήρια, τα οποία είναι οι επενδύσεις. Όλα είναι αυτή την εποχή, από ό, τι ακούμε, όλα εξαρτώνται από τις επενδύσεις. Και όταν ας πούμε όλα τα κράτη για παράδειγμα επενδύουν σε κοντομάνικα των 2, 5 ευρώ, ξέρω εγώ πόσο, και ουσιαστικά σε λίγα χρόνια θα χρειάζονται μπουφάν, τα οποία τα αγοράζεις σήμερα με 20 ευρώ, ενώ αύριο, όταν θα υπάρχει τεράστια ζήτηση, θα αναγκάζονται τα κράτη για τους στρατούς τους, για τους πολίτες τους να τα αγοράζουν 200 ευρώ. Αυτά είναι τα οικονομικά ελατήρια. Ένα άλλο οικονομικό ελατήριο, και αυτό είναι ένα μήνυμα σε όλους τους Έλληνες, μην πουλάτε τη γη, νομίζοντας αυτά που λένε… Πού είναι η ξηρασία; Δεν μας έχουν πει πριν χρόνια ότι θα ξεραθεί, θα γίνει Σαχάρα. Εδώ μας έχει ταράξει στη βροχή (σ.σ. μιλάει το 2015) και άλλα τόσα χρόνια πεθαίνει ο κόσμος από το ψύχος στην ίδια την Αμερική, στις Ηνωμένες Πολιτείες, στον Καναδά. Πεθαίνουν οι άνθρωποι από το ψύχος, διότι είναι άστεγοι, αλλά έχουν μάθει ένα ψύχος -10, όχι -30 και να κρατάει μέρες. Άλλος ένας λοιπόν οικονομικός στόχος ήταν η αγορά γης, για παράδειγμα Μαλβίδες. Ένας από τους πιο ωραίους τόπους στον κόσμο, και τους έχουν πείσει τους ντόπιους ότι σε λίγα χρόνια οι Μαλβίδες θα είναι κάτω από τη θάλασσα. Τίποτα δεν είναι κάτω από τη θάλασσα ούτε έχει ανέβει πουθενά. Σε ορισμένα σημεία μπορεί να δεις μια μικρή αλλαγή της στάθμης, αλλά σε παγκόσμια κλίμακα πού;

Το ίδιο παρατηρείται, και αυτό το βλέπουμε μέσα από αναφορές στο διαδίκτυο, για παράδειγμα, στον Βόρειο Πόλο, στην Αρκτική, η αυξομείωση του πάγου τους θερινούς μήνες είναι περίπου τόσο (δείτε στο βίντεο 33:49) και τον χειμώνα γίνεται τριπλάσιο. Πάντα μας δείχνουν στην τηλεόραση και στις εικόνες τον πάγο, όταν είναι ελάχιστος, πάντα όταν λιώνει, ποτέ όταν αυξάνεται, για να στηρίξουν τις θεωρίες τους. 

Στις Μαλβίδες ο κόσμος πουλούσε για ένα κομμάτι ψωμί τη γη του και μετανάστευε, έφευγε. Και δεν έχει υποχωρήσει καθόλου. Δεν είναι οικονομικά τα ελατήρια να αγοράσουν τη γη των ανθρώπων για ένα κομμάτι ψωμί; Και εκεί είναι που λέμε ότι δεν μπορεί η προσπάθεια αυτή που έχει σας λέω οικονομικά ελατήρια από κάποιους κύκλους στο εξωτερικό να αποδώσει τίποτα το καλό για όλη την ανθρωπότητα. Γι’ αυτό έχουμε ασχοληθεί και χρόνια με το θέμα. Λαμβάνοντας υπόψη άλλα δύο κακά που μας ταλανίζουν σαν ανθρωπότητα, ένα είναι οι κλιματικές αλλαγές, το λάθος μήνυμα που δίνουμε ή τις λάθος εντυπώσεις, ο υπερπληθυσμός, η τεράστια αύξηση δηλαδή του πληθυσμού και η έλλειψη δημοκρατικών στόχων, αλληλοβοήθειας, στόχων εκδημοκρατισμού γενικότερα. Αυτά τα τρία, να το πω, κακά της μοίρας των ανθρώπων αποτελούν, όπως λέμε και στο διαδίκτυο, ένα εκρηκτικό μείγμα που μπορεί κάποια στιγμή να φτάσουν οι άνθρωποι να πεθαίνουν κατά εκατοντάδες εκατομμύρια. Και αυτό είναι πρόβλημα, διότι θα επιφέρει, το τι θα επιφέρει, ας μην το…. Καλύτερα να προλαμβάνουμε και να πάρουμε τα μέτρα μας παρά να σκεφτούμε τι θα συμβεί.

 

Αντριάν Μπεζούγλωφ

Μία τεράστια επιστημονική απάτη ξετυλίγεται τα τελευταία χρόνια μπροστά στα μάτια όλης της ανθρωπότητας αναφορικά με την υπερθέρμανση του πλανήτη. Τούτη τη φορά μάλιστα στον κολοφώνα της ηλεκτρονικής και δορυφορικής και τεχνολογίας. 

Πίσω από αυτή την απάτη βρίσκονται οικονομικά συμφέροντα που σχετίζονται με τη διαχείριση των παγκόσμιων ενεργειακών και λοιπών αποθεμάτων, πρώτων υλών, διατροφής, νερού με φερέφωνα 2 έως 3 χιλιάδες πολιτικούς, επιστήμονες, δημοσιογράφους και δυστυχώς πολλές οικολογικές οργανώσεις, οι οποίες άκριτα αναπαράγουν τις σχετικές ειδήσεις. Αυτό που εκ μέρους τους προβάλλεται ως το σημαντικότερο επιχείρημα είναι ότι η εκπομπή μεγάλης ποσότητας διοξειδίου του άνθρακα (CO2) έχει σαν αποτέλεσμα το αποκαλούμενο φαινόμενο του θερμοκηπίου. 

Δηλαδή ότι δήθεν στον βιομηχανικό καταναλωτισμό αλλά και την απλή αναπνοή των ανθρώπων και των ζώων του πλανήτη οφείλεται μεταξύ 1980 και 2000 η αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας με ανυπολόγιστες συνέπειες όσον αφορά την υπερθέρμανση της γης και την άνοδο της θαλάσσιας στάθμης. Το ζήτημα είναι ιδιαίτερα σοβαρό με σημαντικές επιπτώσεις ακόμα και για το μέλλον της ανθρωπότητας. Έτσι μέλη της Ανθρωπολογικής Εταιρείας Ελλάδας ξεκίνησαν μια έρευνα της διεθνούς βιβλιογραφίας. Παρατηρήσαμε λοιπόν το εξής ανεξήγητο φαινόμενο. Από τη μία μεριά κατά 99,9% υπήρχαν οι αναφορές στους θιασώτες της υπερθέρμανσης , από την άλλη ελάχιστοι που διαφωνούσαν σποραδικά. Μεταξύ των πρώτων, εκτός από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, και ο Αλ Γκορ, γνωστός από τη συμμετοχή του στις οικολογικές και ανθρωπιστικές καταστροφές που προξενήθηκαν πρόσφατα στα Βαλκάνια και γενικότερα τη νοτιοανατολική Ευρώπη.

 Στην απέναντι όχθη ορισμένες διακριτικές φωνές επιστημονικών φορέων που αντίθετα δέχονται ως πρώτιστα αίτια για τις κλιματικές αλλαγές τα προαναφερόμενα αστροφυσικά φαινόμενα, τα οποία μάλιστα έδειχναν ως πιο πιθανό σενάριο μια επερχόμενη μικρή ψύξη και όχι άνοδο της θερμοκρασίας. Σε αυτή την περίπτωση μάλιστα θα ήταν ευκταίο να λειτουργούσε το φαινόμενο της υπερθέρμανσης, ώστε να ανακόψει το αναμενόμενο ψύχος που οπωσδήποτε θα έχει πολύ πιο καταστροφικές συνέπειες από τη λίγο περισσότερη ζέστη. Αυτό γιατί η ψύξη εκτός από παγωνιές προκαλεί επίσης ξηρασία, μια και όταν ψύχονται οι ωκεανοί λιγοστεύουν οι υδρατμοί. Αντίθετα δηλαδή με τα όσα διαδίδονται. Το ζεστό κλίμα δεν προκαλεί ξηρασία, αλλά περισσότερες ήπιες βροχές, όπως στους τροπικούς. 

Ενώ το ψύχος ακραία φυσικά φαινόμενα, παραδείγματος χάρη τυφώνες. Προσέξαμε ταυτόχρονα ότι οι υποστηρικτές της υπερθέρμανσης, πρώτον, ουδέποτε αντιμετώπιζαν τα καθ’ αυτού επιστημονικά ζητήματα που έθετε η άλλη πλευρά. Δεύτερον, λασπολογούσαν σφοδρότατα και πολύ ύποπτα εναντίον όσων είχαν διαφορετική τοποθέτηση ως δήθεν πληρωμένων από τους πετρελαιάδες. Τρίτον, εκμεταλλεύτηκαν παραπληροφορώντας στο έπακρο το φαινόμενο των θερμικών νησίδων λόγω τσιμέντου στα αστικά κέντρα. Και τέταρτον, υπερθερμάτιζαν έντονα όσον αφορά στο λιώσιμο των πάγων στους πόλους, οι οποίοι έτσι κι αλλιώς το καλοκαίρι λιώνουν και ξανασχηματίζονται το χειμώνα. Παρουσιάζοντας όμως επιλεκτικά στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης το καλοκαιρινό λιώσιμο. 

Ανάλογα μάλιστα από τις τοπικές συνθήκες, αλλού λιώνουν περισσότερο, αλλού λιγότερο. Εκείνο πάντως που έχει περισσότερη σημασία είναι τι συμβαίνει με τις θερμοκρασίες σε ετήσια βάση και σε παγκόσμια κλίματα. Για παράδειγμα, οι πάγοι στα παράκτια της Γροιλανδίας, πράσινης γης, έλιωναν, μέχρι πρόπερσι (2013) λίγο περισσότερο, ενώ στην Ανταρκτική πολύ λιγότερο, με αποτέλεσμα τελικά το συνολικό λιώσιμο των πάγων να είναι συγκριτικά μικρότερης έκτασης, γεγονός που οδηγεί σε ψύξη του πλανήτη. Σε μια προσπάθεια αφύπνισης της ανθρωπολογικής και γενικότερα της διεθνούς κοινότητας είχε επισημανθεί αυτό που μια εξαιρετικά μειονότητα επιστημόνων είχε αρχίσει να θίγει από το 2002, υποστηρίζοντας ότι ο βασικότερος κλιματικός κίνδυνος δεν είναι κάποια υποτιθέμενη υπερθέρμανση αλλά η ψύξη του πλανήτη. Η συμβολή της Ανθρωπολογικής Εταιρείας Ελλάδος ήταν η σύνθεση των προαναφερόμενων απειλών, επισημαίνοντας ταυτόχρονα τον συνεχώς αυξανόμενο κίνδυνο για τη μη αντιμετώπισή τους. Δυστυχώς διάφορα στοιχεία επιβεβαιώνουν έκτοτε ολοένα και πιο πολύ τις παραπάνω απόψεις.

 Μεταξύ άλλων, το 2007, σε ανάλογα συμπεράσματα κατέληξαν οι Washington Post στις 31-7-2014 και 23-12-2014 σε ένα blog ο επιστημονικός σύμβουλος του Λευκού Οίκου Dr. Holdren αναγνωρίζοντας ότι ο κύριος παράγοντας των κλιματικών αλλαγών είναι διάφορα αστροφυσικά φαινόμενα. Πιθανόν για να μην αποποιηθεί εντελώς αυτά που χρόνια τώρα υποστηρίζουν επίτηδες ή μη οι θιασώτες της υπερθέρμανσης, ο δρ. Χόλντρεντ λέει ότι η κλιματική αλλαγή οφείλεται επίσης στον ανθρώπινο παράγοντα, αλλά επειδή αναμένονται παγετώδεις περίοδοι, αυτή η ανθρώπινη δραστηριότητα μπορεί να αποβεί υπέρ της διατήρησης πιο θερμού και συνεπώς πιο ευεργετικού κλίματος.

 

Ο Αλ Γκορ υποστηρίζει ότι οι πάγοι στην Ανταρκτική λιώνουν. Όμως οι μετρήσεις δείχνουν πως πάνω στους τεράστιους όγκους τους προσθέτουν πάγους (Vaughan 2005).

Οι υποστηρικτές της υπερθέρμανσης λένε πως η έρημος Σαχάρα θα επεκταθεί, εφ’ όσον τα επίπεδα του διοξειδίου του άνθρακα (CO2) ανεβαίνουν. Όμως είναι γεγονός ότι η Σαχάρα συρρικνώθηκε κατά 300.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα την ίδια περίοδο που μετρήθηκε η υψηλότερη τιμή του CO2.

Λένε πως οι πολικές αρκούδες αντιμετωπίζουν κίνδυνο αφανισμού από το λειώσιμο των πάγων. Πριν 50 χρόνια υπήρχαν 8.000-10.000. Παγκοσμίως τώρα ο αριθμός τους φτάνει στις 22.000-25.000.

 

Το ψύχος και μάλιστα αυτή που παίζει το σημαντικότερο ρόλο είναι η Ανταρκτική και όχι η Αρκτική στο να γίνεται πιο ψυχρή η γη.

 

Νίκος Πουλιανός

Στην Ανταρκτική – που δεν το πολυδιαφημίζουν και δυστυχώς σε αυτή την παγίδα της δήθεν υπερθέρμανσης έχουν πέσει και οικολογικές οργανώσεις διεθνείς, σκόπιμα ή μη, δεν ξέρω αν συνεργάζονται ή αν λαμβάνουν το κάτι τις τους , αλλά παντού πάει ο νους σου – στην Ανταρκτική ο πάγος της σταθερά αυξάνεται, και αυτό μπορεί να το δει κανείς, έχουμε βάλει και στο διαδίκτυο φωτογραφίες σταθμών, πώς ήταν πέρσι οι Κινέζοι που αποκλείστηκαν ή οι Ρώσοι (; ) και πήγαν οι Κινέζοι να τους σώσουν, κάτι… δεν το θυμάμαι… αλλά σταθμοί που κλείστηκαν από τους πάγους νωρίτερα, διότι όταν πήγε το παγοθραυστικό αποκλείστηκε για όλο το χειμώνα, γιατί οι πάγοι πιάσαν νωρίτερα από ό, τι προβλεπόταν. Και οι σταθμοί παρατήρησης του κλίματος είναι κάτι σιδηροκατασκευές τεράστιες που κάθε χρόνο τις ανεβάζουν άλλα πέντε-δέκα μέτρα, διότι ο πάγος ανεβαίνει. Αλλά γι’ αυτό δεν μιλάει κανείς. Και υπάρχουν φωτογραφίες στο διαδίκτυο, τις έχουμε παραθέσει κι εμείς.

 

Αδριανός Μπεζούγλωφ

Από το 1970 η Αρκτική χάνει περίπου 53.900 τετραγωνικά χιλιόμετρα πάγου ανά χρόνο. Η Ανταρκτική κερδίζει κατά μέσο όρο 18.900. Στις 19 Σεπτεμβρίου του 2014 για πρώτη φορά από το 1979 η παγωμένη θάλασσα στην Ανταρκτική ξεπέρασε τα 20 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα, σύμφωνα με στοιχεία της NASA. Μάλιστα ο πάγος διατήρησε αυτό το ρεκόρ για αρκετές ημέρες. Είναι χαρακτηριστικό πως από το 1989 μέχρι το 2010 το μεγαλύτερο όριο του πάγου έφτανε τα 18,82 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα. Η Κλέαρ Πάρκινσον, επιστημονικός συνεργάτης της NASA, αναφέρεται σε αυτές τις αλλαγές στον πάγο ως τον μικρόκοσμο των αλλαγών στο παγκόσμιο κλίμα. Όλες αυτές οι αλλαγές ενδέχεται επίσης να επηρεάζονται από την τρύπα του όζοντος που βρίσκεται ψηλά στην ατμόσφαιρα, τόνισε η Πάρκινσον. Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει συναίνεση μεταξύ των επιστημόνων σχετικά με την εξήγηση του φαινομένου. Για την Ανταρκτική οι παράγοντες-κλειδιά είναι οι ατμοσφαιρικές συνθήκες και η κατάσταση που επικρατεί στους ωκεανούς, όπως επίσης η επίδραση μιας παγωμένης επιφάνειας γης που αλλάζει την ατμοσφαιρική χημεία. Η τρύπα του όζοντος, οι ατελείωτες μήνες με σκοτάδι και πολλοί άλλοι. Όσοι ασχολούνται με τον καιρό βρίσκονται συχνά προ εκπλήξεως, καθώς σε πολλά σημεία τα φαινόμενα που εκδηλώνονται δεν είναι προβλεπόμενα, λέει η Πάρκινσον. Η θάλασσα της Ανταρκτικής είναι μία από αυτές τις περιοχές, γι’ αυτό και όλοι αναζητούν μία ερμηνεία. Αυστραλοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι σύμφωνα με τις τελευταίες μετρήσεις, κόντρα στις προβλέψεις, οι πάγοι της Ανταρκτικής όχι μόνο δεν μειώθηκαν, αλλά αυξήθηκαν. Πιο συγκεκριμένα, οι πάγοι της Ανταρκτικής παρουσίασαν τον περασμένο μήνα (Σεπτέμβριο 2015) τη μεγαλύτερη αύξηση από τότε που άρχισαν οι επιστήμονες να τους παρακολουθούν και να καταγράφουν τον όγκο τους από δορυφόρους, δηλαδή πριν από 30 χρόνια. Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο στην όλη ιστορία είναι ότι ενώ φέτος (2015) αυξήθηκε η έκταση που καλύπτουν οι πάγοι στην Ανταρκτική, στο Βόρειο Πόλο καταγράφηκε νέο ρεκόρ υποχώρησής τους. Να σημειώσουμε εδώ ότι ο όγκος των πάγων της Ανταρκτικής αυξάνεται κατά μία ποσοστιαία μονάδα κάθε δεκαετία κόντρα σε όλες τις προβλέψεις των ειδικών για τις κλιματολογικές αλλαγές και τις αιτίες που τις προκαλούν. Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του αυστραλιανού ερευνητικού κέντρου του Χόμπαρτ, Ρομπ Μέισεντ, που παρακολουθεί το οικοσύστημα της Ανταρκτικής οι επιστήμονες που ασχολούνται με τις κλιματολογικές αλλαγές θα πρέπει να καταβάλουν περισσότερες προσπάθειες για να κατανοήσουν και ερμηνεύσουν το τι ακριβώς συμβαίνει με την αύξηση και μείωση των πάγων. Μέχρι τώρα προβλέψεις ότι οι πάγοι της Ανταρκτικής θα μειωθούν κατά 30% μέχρι το τέλος του αιώνα δεν επαληθεύονται, αφού αντί να μειωθούν αυξάνονται, τόνισε ο ίδιος. Σύμφωνα με τα νέα στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα και από το Κέντρο του Colorado των Ηνωμένων Πολιτειών που παρακολουθεί τα καιρικά φαινόμενα και τις χιονοπτώσεις στην Ανταρκτική οι πάγοι στις 26 Σεπτεμβρίου (2015) κάλυπταν μία επιφάνεια 19,44 εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων. Ο αριθμός αυτός αποτελεί νέο ρεκόρ για την τελευταία τριαντακονταετία που καταγράφεται ο όγκος των πάγων από αεροφωτογραφίες που στέλνουν οι δορυφόροι από το διάστημα, ενώ το προηγούμενο είχε σημειωθεί το 2006, όταν η έκταση που κάλυπταν οι πάγοι της Ανταρκτικής είχε φτάσει τα 19,39 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα.

 

Νίκος Πουλιανός

Εκείνο που έχει πολύ μεγάλη κατά τη γνώμη μου σημασία που επιβεβαιώνει αυτά που λέμε είναι – που μπορεί κανείς να αναζητήσει στο διαδίκτυο στο youtube – ανακοίνωση, και μικρή, τρία τέσσερα λεπτά, ανακοίνωση-ομιλία του επιστημονικού συμβούλου του Λευκού Οίκου του Ομπάμα του δρα John Holdren, ο οποίος 23 Δεκεμβρίου του 2014 μιλάει ξεκάθαρα στο youtube ότι πάμε για ψύχος. Είδαν βέβαια και τόσους νεκρούς από το κρύο στην Αμερική και αναγκάστηκαν να πουν πράγματα να προειδοποιήσουν. Υπήρξαν μεγάλες αντιδράσεις μέσα από τις Ηνωμένες Πολιτείες εναντίον του, που κατά κάποιο τρόπο μίλησαν και άσχημα, δηλαδή «είσαι η ντροπή της Αμερικής» και εκεί στο αντίστοιχο μπλοκ που δημιουργήθηκε και στις συζητήσεις που γίνανε παρενέβη η Ανθρωπολογική Εταιρεία Ελλάδος και προσωπικά εγώ, σε αυτό τουλάχιστον το πράγμα έχει δίκιο και τη στιγμή που κινδυνεύουμε όλοι μας μην τα βάζουμε με αυτόν που μας ανοίγει τα μάτια.

Ένα δεύτερο εξίσου σημαντικό στοιχείο για τις αλλαγές που μπορεί να επηρεάσουν το κλίμα της γης, οι ηλιακές κηλίδες, οι ηλιακές εκρήξεις, αυτά που είναι λίγο πολύ γνωστά στον κόσμο, είναι οι ηλιακές καταιγίδες, οι οποίες το 1989 στον Καναδά, μια μικρή καταιγίδα τέτοια έπεσε στον Καναδά και ο μισός Καναδάς γύρω από το Κεμπέκ για 12 ώρες δεν είχε ρεύμα, διότι στα καλώδια της εκεί ΔΕΗ μπήκε μεγαλύτερη τάση και τα έσβησε. Εάν έρθει μια πραγματικά κανονική ηλιακή καταιγίδα και χτυπήσει κατακούτελα της γη θα κάψει όλους τους μετασχηματιστές, θα τιναχτούν πυρηνικοί σταθμοί στον αέρα. Η Washington Post τον Ιούλιο του 2014 δημοσίευσε άρθρο ότι για λίγες ώρες μια τέτοια υπερκαταιγίδα δεν χτύπησε τη γη παρά πέρασε ξόφαλτσα. Δηλαδή για λίγες ώρες δεν γυρίσαμε στην εποχή την παλαιολιθική; Δεν κατάλαβα; Και ακόμα εμείς δεν προσπαθούμε να βρούμε τρόπο αντίδρασης; Πρόσφατα (2015) στον Πειραιά αρχές του χρόνου έδωσαν ομιλία ένας φυσικός και ένας διδάσκαλος, αλλά πολύ θερμός ερευνητής, οι οποίοι, μου έκανε εντύπωση, πήγα στην ομιλία, τα ήξερα αρκετά από αυτά, στην ομιλία μου έκανε εντύπωση το εξής: ότι οι χώρες που έχουν προγράμματα με πυρηνικό εξοπλισμό (Κίνα, ΗΠΑ, Ρωσία, και ακόμα Αγγλία και Γαλλία) σίγουρα ξέρουν ότι σε μια περίπτωση πυρηνικού πολέμου θα αδρανοποιηθεί το σύστημα της ηλεκτρικής ενέργειας. Αφού λοιπόν το ξέρουν, σίγουρα έχουν κάποιου είδους πρόβλεψη τι θα συμβεί σε ανάλογη περίπτωση. Και το πρώτο που θα κοιτάξουν να προστατέψουν είναι οι κρατικές δομές (τηλεπικοινωνίες μεταξύ των κρατικών υπηρεσιών). Που σημαίνει ότι κάτι ανάλογο που ήδη έχει μελετηθεί, αλλά είναι στα μυστικά τους αρχεία, κάτι ανάλογο θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας να εφαρμόσουμε, να προχωρήσουμε, να προσπαθήσουμε σε παγκόσμιο επίπεδο σε δημοκρατικά πλαίσια… Αυτοί οι ομιλητές στον Πειραιά πρότειναν πάνω από τα ηφαίστεια να υπάρχει η δυνατότητα τοποθέτησης μίας, ας πούμε, ασπίδας που η ηλιακή ακτινοβολία να επιστρέφει πίσω, να μην μπαίνει μέσα στα ηφαίστεια, διότι υπάρχει μια μελέτη πρόσφατη ιαπωνέζικη που αναφέρει ότι η ηλιακή ενέργεια και η κοσμική ακτινοβολία γενικότερα έχουν τη δυνατότητα να διεγείρουν τα ηφαίστεια στην έκρηξή τους. Εκεί υπάρχει ένας άλλος κίνδυνος, εάν ταυτόχρονα λίγα ηφαίστεια σκάσουν, θα υπάρχει κίνδυνος να πέσουμε στους ηφαιστειακούς χειμώνες και η σκόνη που θα καλύψει… και η σκόνη που κάλυψε από το ηφαίστειο της Ισλανδίας προκάλεσε για λίγες βδομάδες, αλλά προκάλεσε πριν τρία χρόνια (από το 2015), πότε ήταν, τις πτήσεις δεν προχώρησαν, ήλιος δεν φαινόταν. Σκεφτείτε αν ένα τέτοιο πράγμα καλύψει για δυο-τρεις χειμώνες τη γη για τι ψύχος μιλάμε. Ποιος θα επιζήσει σε αυτό; Ποιος θα τα καταφέρει;

Η Γροιλανδία, ακριβώς γι’ αυτό έχει και το όνομα Greenland, γιατί είναι μια χώρα χορταριασμένη με χόρτο από κάτω, που όταν φεύγει ο πάγος και αποκαλύπτεται η ενδοχώρα είναι χορταριασμένη. Μεγάλο μέρος, όταν αποσύρονται το καλοκαίρι οι πάγοι, αποκαλύπτεται μεγάλο μέρος της Γροιλανδίας και το ξέρουν χρόνια οι ναυτικοί Βίκινγκς αυτών των περιοχών, και για αυτό και ονομάστηκε Greenland. Δίναν ένα χαρακτηριστικό όνομα για να συνεννοούνται για ποιο μέρος μιλάγανε οι ναυτικοί του τότε. [Η Ανταρκτική είναι το ψυγείο της γης]. Πιο σημαντικό από ό, τι η αρκτική. Είναι πιο πολύ το ψύχος που παράγει και αυτό αυξάνεται. 

Ειδικά στη Γροιλανδία που αναφερθήκαμε – αυτό υποστηρίζουν οι αστροφυσικοί και οι γεωλόγοι – εκεί ο φλοιός της γης είναι πιο λεπτός, άρα το …… της γης το θερμό πιο εύκολα λιώνει τον πάγο εκεί. Στην Ανταρκτική που ο φλοιός είναι χοντρός και ο πάγος αυξάνεται δεν παρατηρούνται τέτοια φαινόμενα όπως στη Γροιλανδία να λιώνουν οι πάγοι πιο πολύ. Όμως για να μετρήσει κάποιος τη θερμοκρασία της γης που λένε ότι αυξάνεται, το κακό είναι ότι δεν λαμβάνεται υπόψη ο μέσος όρος όλης της γης. Παρά παίρνουν, ας πούμε, σε κάποια σημεία της γης, συχνά μάλιστα είναι παραπληροφόρηση, να παίρνουν μονάχα στις πόλεις. 

Ε, στις τσιμεντοπόλεις τι θα δεις; Όσο αυξάνεται μια τσιμεντούπολη, τόσο αυξάνεται και η θερμοκρασία που θα παρατηρείς εκεί τοπικά.

ΔΕΙΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΔΡΑ ΝΙΚΟΥ ΠΟΥΛΙΑΝΟΥ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ

 

                                                                                        ΜΕΡΟΣ Β

ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΤΗ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΓΕΝΟΥΣ ΥΠΕΡΘΕΡΜΑΝΣΗΣ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ

 

Αυτό που υποστηρίζει η μια πλευρά (που κατά σύμπτωση τυγχάνει να είναι κυβερνήσεις) είναι ότι η παγκόσμια υπερθέρμανση είναι φαινόμενο ανθρωπογενές. Δηλαδή το προκαλούμε εμείς οι ίδιοι λόγω του πληθυσμού μας και του τρόπου ζωής μας. Πιο συγκεκριμένα, οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα (CO2) που παράγουμε είναι υπαίτιες για όλες τις κλιματολογικές καταστροφές στον πλανήτη Γη.

 Ο απώτερος στόχος της παγκόσμιας διακυβέρνησης είναι η Ελλάδα όπως και άλλες χώρες να πληρώσουν έξτρα φόρους. Και όταν αναφέρεται το θέμα των φόρων που θα προκύψουν στον βωμό της κλιματικής αλλαγής, εννοείται μια φορολογική επιδρομή που θα κάνει τα μνημόνια να μοιάζουν με επιτραπέζια παιχνίδια. Ο Al Gore και το ντοκιμαντέρ του “Inconvenient Truth” (Άβολη Αλήθεια) είναι από τα κύρια γρανάζια της υστερίας της παγκόσμιας υπερθέρμανσης.

 

 

Η αρχή της απάτης

Το κύριο θέμα της «Άβολης Αλήθειας» είναι ότι το CO2 είναι το κυριότερο αέριο του θερμοκηπίου που ελέγχει το κλίμα.

Ας δούμε τι λέει ο Al Gore:

«Μπορούν να πάνε πίσω έως και 650.000 χρόνια. Να πώς ήταν η θερμοκρασία στη Γη. Η σχέση τους είναι βασικά πολύ περίπλοκη, αλλά υπάρχει μια σχέση που είναι πιο δυνατή από κάθε άλλη και είναι η εξής: Όταν υπάρχει παραπάνω CO2, η θερμοκρασία αυξάνεται, διότι παγιδεύει περισσότερη θερμότητα μέσα της».

Al Gore: Αμερικανός πολιτικός και υποστηρικτής της κλιματικής αλλαγής, δημιουργός του ντοκιμαντέρ “Η Άβολη Αλήθεια”

 

Όπως και ο Al Gore, έτσι και ο ΟΗΕ, χρησιμοποιεί αυτές τις πληροφορίες, για να αποδείξει ότι το CO2 και η θερμοκρασία έχουν υψηλή συσχέτιση. Και έχουν δίκιο. Όμως μια υψηλή συσχέτιση δεν αποδεικνύει τίποτα. Να δώσουμε ένα ακραίο παράδειγμα: Υπάρχει 100% συσχέτιση ότι όποιος άνθρωπος αναπνέει αέρα θα πεθάνει, αλλά αυτό δεν αποδεικνύει ότι η αναπνοή του αέρα σκοτώνει ανθρώπους! Εν διαστάσει, όλοι θα πεθαίναμε αν δεν αναπνέαμε αέρα. Αλλά ακόμα και η στατιστική συσχέτιση που χρησιμοποίησε ο Al Gore και ο ΟΗΕ είναι παραπλανητική. Προσέξτε: Κράτησαν τα δύο γραφήματα ξεχωριστά (δείτε τα γραφήματα στο βίντεο 7:05). Κάνοντας κάτι τέτοιο, το ανθρώπινο μάτι αντιλαμβάνεται πως το CO2 προκαλεί την αύξηση της θερμοκρασίας. Ωστόσο, όταν το γράφημα της θερμοκρασίας τοποθετηθεί επάνω στο γράφημα του CO2, γίνεται προφανές πως το CO2 έχει την τάση να ακολουθεί τη θερμοκρασία, όχι να την προκαλεί. Άρα υποστηρίζεται πως το CO2 δεν προκαλεί την αλλαγή της θερμοκρασίας, αλλά η θερμοκρασία προκαλεί την αλλαγή στο CO2!

Ο Christopher Monckton σε ομιλία του αναφέρει:

«Αυτό το βιβλίο γράφτηκε από την παραγωγό της ταινίας του Al Gore. Αυτό που έκανε ήταν να αλλάξει τα γραφήματα του CO2 και της θερμοκρασίας, έτσι ώστε να δείξει πως το CO2 άλλαζε πρώτα και ύστερα η θερμοκρασία. Όταν ολόκληρη η επιστημονική βιβλιογραφία μέσω μιας απλής μετρήσεων δείχνει πως είναι ακριβώς το αντίθετο. Πρώτα άλλαζε η θερμοκρασία πάντα και ύστερα το CO2».

Christopher Monckton, δημοσιογράφος, αρνητής της κλιματικής αλλαγής που έχει κάνει ομιλίες για αυτό το θέμα

 

Ο συγγραφέας David Icke σε ομιλία του στη Μελβούρνη αναφέρει:

«Έμαθα πολλά πράγματα τα τελευταία 20 χρόνια και έμαθα κι αυτό. Αν ο Al Gore είναι μπλεγμένος, είναι απάτη. Τελεία και παύλα. Φυσικά και παίρνει το Όσκαρ για το γελοίο ντοκιμαντέρ του. Φυσικά θα πάρει και το αναθεματισμένο Νόμπελ. Αφού εκείνοι που θέλουν την προώθηση του θέματος, ελέγχουν σε ποιους τα δίνουν. Αφού είναι απάτη, σιγά μην έλειπε και η Μαντόνα. Αυτή η φωτογραφία είναι από τις παγκόσμιες συναυλίες για τη σωτηρία της Γης. Πουλάνε ψέματα. Κανένας δεν ερευνά; Και αυτό το βιβλιαράκι είναι το εγχειρίδιο επιβίωσης, που μοιράζουν σε αυτές τις συναυλίες γραμμένο από τον Ντέιβιντ Ντε Ρόθτσαϊλντ!».

Ο περιβαλλοντολόγος Dr. Michael Coffman αναφέρει:

«Το όλο θέμα με την παγκόσμια υπερθέρμανση είναι φάρσα. Μη με παρεξηγήσετε. Η παγκόσμια υπερθέρμανση υφίσταται, αλλά δεν προκαλείται από τον άνθρωπο».

Η γιατρός Dr. Rauni Kilde αναφέρει:

«Ο χειρότερος λόγος για την κλιματική αλλαγή δεν είναι το CO2. Αυτά είναι μπούρδες. Αλλά φυσικά με το να διαδίδουν μπούρδες, τους δίνουν και το βραβείο Νόμπελ. Διότι ο κόσμος πιστεύει σε αυτά που λένε τα ΜΜΕ.

Ο καθηγητής κλιματολογίας στο πανεπιστήμιο Winnipeg Tim Ball αναφέρει:

«Όταν μου λένε πως δεν πιστεύω στην υπερθέρμανση, τους λέω πιστεύω, αλλά όχι ότι ευθύνεται το ανθρώπινο CO2».

Tim Ball, καθηγητής κλιματολογίας στο πανεπιστήμιο Winnipeg

Ο καθηγητής στο Ινστιτούτο Φυσικής στο πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ Nir Shaviv αναφέρει:

«Αν με ρωτούσατε λίγα χρόνια πριν, θα σας έλεγα πως είναι το CO2. Γιατί; Επειδή όπως και κάθε άλλος στο λαό, άκουγα αυτά που λέγανε στα ΜΜΕ».

Nir Shaviv, καθηγητής στο Ινστιτούτο Φυσικής στο πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ

Κάθε μέρα οι ειδήσεις γίνονται όλο και πιο φαντασμαγορικά αποκαλυπτικές. Οι πολιτικοί δεν τολμούν πια να εκφράσουν αμφιβολίες για την κλιματική αλλαγή.

Η ιστορία της παγκόσμιας υπερθέρμανσης είναι ένα προειδοποιητικό παραμύθι του πώς ένας τρόμος των ΜΜΕ έγινε η απόλυτη ιδέα μιας γενιάς.

Το όλο θέμα με την παγκόσμια υπερθέρμανση έχει γίνει σαν θρησκεία. Και όσοι διαφωνούν τους αποκαλούν αιρετικούς.

Το 2005 στήθηκε ένας Οίκος για να εξετάσει τα επιστημονικά στοιχεία για την ανθρωπογενή υπερθέρμανση. Ένα ηγετικό πρόσωπο σ’ αυτόν τον οίκο ήταν ο Λόρδος Λόσον του Blaby (Nigel Lawson) , ο οποίος ήταν ο πρώτος πολιτικός που έδωσε κρατικές επιδοτήσεις για την έρευνα της υπερθέρμανσης. «Είχαμε εξονυχιστική έρευνα. Πήραμε πολλά στοιχεία, από πολλά άτομα, ειδικούς και φτιάξαμε μια έκθεση. Αυτό που με εξέπληξε ήταν όταν ανακάλυψα το πόσο αδύναμη και ασαφής ήταν η επιστήμη. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν πολλοί σκεπτόμενοι άνθρωποι, κάποιοι από αυτούς φοβούνται να βγούνε δημόσια αλλά που ήσυχα και ιδιωτικά καμιά φορά και δημόσια λένε: για μισό λεπτό, αυτά δεν βγάζουν νόημα.

Μας λένε πως το κλίμα της Γης αλλάζει. Μα το κλίμα της γης πάντα αλλάζει! Στη μακρά ιστορία της Γης έχουν υπάρξει αμέτρητες περίοδοι που το κλίμα ήταν πολύ θερμότερο ή πολύ ψυχρότερο από όσο είναι σήμερα. Όπου ο περισσότερος κόσμος ήταν καλυμμένος από τροπικά δάση ή τεράστιους πάγους. Το κλίμα άλλαζε ανέκαθεν και άλλαζε χωρίς καμιά βοήθεια από εμάς τους ανθρώπους. Μπορούμε να εντοπίσουμε τη σημερινή τάση υπερθέρμανσης 200 χρόνια πριν στο τέλος μιας πολύ κρύας περιόδου στην ιστορία της Γης. Αυτό το βραχύ κρύο διάστημα είναι γνωστό στους κλιματολόγους ως η μικρή εποχή των παγετώνων. Τον 14ο αιώνα η Ευρώπη βυθίζεται στη μικρή εποχή των παγετώνων.

Ο καθηγητής Philip Stott στο τμήμα Βιογεωγραφίας του πανεπιστημίου του Λονδίνου αναφέρει:

«Πολύ απλά αποδεικτικά στοιχεία γι’ αυτό είναι οι παλιές απεικονίσεις και ζωγραφιές του ποταμού Τάμεση. Διότι στις πιο βαριές περιόδους κρύου εκείνης της μικρής εποχής των παγετώνων ο Τάμεσης πάγωνε. Και γίνονταν φοβερά πανηγύρια πάγου πάνω στον Τάμεση. Πατινάζ και κάποιοι ακόμα πουλούσαν και πράγματα πάνω στον πάγο».

Philip Stott, καθηγητής βιογεωγραφίας στο πανεπιστήμιο του Λονδίνου

Αν κοιτάξουμε πιο πίσω στον χρόνο, πριν τη μικρή εποχή των παγετώνων, βρίσκουμε ένα «εξόγκωμα χρυσής εποχής», όπου οι θερμοκρασίες ήταν πολύ υψηλότερες από όσο είναι σήμερα. Μια περίοδος γνωστή στους κλιματολόγους ως η Μεσαιωνική Θερμή Περίοδος. Πηγαίνοντας ακόμα πιο πίσω από τη Μεσαιωνική Θερμή Περίοδο συναντάμε περισσότερα «στατιστικά εξογκώματα», συμπεριλαμβανομένης μιας μεγάλης περιόδου κατά τη διάρκεια της εποχής του χαλκού, γνωστή στους γεωλόγους ως η Ολόκαινη Μέγιστη, όπου οι θερμοκρασίες ήταν πολύ υψηλότερες από όσο είναι τώρα για περισσότερο από τρεις χιλιετίες.

Ο  καθηγητής γεωλογίας Ian Clark στο τμήμα Επιστημών Γης του πανεπιστημίου της Ottawa αναφέρει:

«Αν πάμε πίσω, 8000 χρόνια, στην Ολόκαινη Περίοδο, η τότε μεσοπαγετωνική περίοδος ήταν θερμότερη από όσο τώρα. Τώρα οι πολικές αρκούδες προφανώς επιβίωσαν εκείνη την περίοδο, αφού είναι μαζί μας σήμερα. Είναι πολύ ευπροσάρμοστες. Τις θερμές περιόδους του παρελθόντος τις ονομάζουμε υψιθερμικές και δεν αποτέλεσαν πρόβλημα για τις αρκούδες».

Ian Clark, καθηγητής γεωλογίας στο πανεπιστήμιο της Ottawa

Οι κλιματικές αλλαγές του παρελθόντος είναι ξεκάθαρα φυσικά φαινόμενα. Άρα γιατί πιστεύουμε πως υπάρχει διαφορά σήμερα; Στο σήμερα, όσον αφορά την παγκόσμια υπερθέρμανση, ο συνένοχος θεωρείται η βιομηχανική κοινωνία. Χάρη στη μοντέρνα βιομηχανία, πολυτέλειες, οι οποίες ήταν κάποτε διαθέσιμες μόνο σε πλούσιους, τώρα είναι σε όλους. Καινοτόμες τεχνολογίες έκαναν τη ζωή ευκολότερη και πιο πλούσια. Μοντέρνα μεταφορικά μέσα και επικοινωνία, έκαναν τον κόσμο να μοιάζει λιγότερο ξένο και μακρινό. Η βιομηχανική πρόοδος άλλαξε τις ζωές μας. Αλλά άλλαξε και το κλίμα; Σύμφωνα με τη θεωρία της ανθρωπογενούς θέρμανσης, η βιομηχανική ανάπτυξη θα έπρεπε να αυξάνει τη θερμοκρασία. Αλλά την αυξάνει όντως;

Ο καθηγητής κλιματολογίας Patrick Michaels στο τμήμα Περιβαλλοντικών Επιστημών του πανεπιστημίου της Virginia αναφέρει:

«Όποιος τριγυρνάει και λέει πως το CO2 είναι υπεύθυνο για την περισσότερη υπερθέρμανση του 20ου αιώνα δεν έχει κοιτάξει τα βασικά νούμερα».

Patrick Michaels, Αμερικανός κλιματολόγος του πανεπιστημίου της Virginia

Η βιομηχανική παραγωγή στις αρχικές δεκαετίες του 20ου αιώνα ήταν ακόμα σε εμβρυϊκό στάδιο. Υπήρχε μόνο σε λίγες χώρες και ήταν «αποκλεισμένη» από πολέμους και οικονομικές κρίσεις. Μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο τα πράγματα άλλαξαν. Καταναλωτικά αγαθά, όπως ψυγεία και πλυντήρια, τηλεοράσεις και αυτοκίνητα ξεκίνησαν να παράγονται μαζικά σε διεθνές επίπεδο. Οι ιστορικοί αποκαλούν αυτήν την παγκόσμια «έκρηξη» της βιομηχανικής παραγωγής Μεταπολεμική Οικονομική Άνθιση. Πώς όμως η ιστορία της βιομηχανίας συγκλίνει με τα αρχεία της θερμοκρασίας; Από τα μέσα του 19ου αιώνα, η θερμοκρασία ανέβηκε μόλις 0,5 βαθμούς κελσίου. Αλλά αυτή η αύξηση της θερμοκρασίας ξεκίνησε πολύ πριν ανακαλυφτούν τα αυτοκίνητα και τα αεροπλάνα. Επιπροσθέτως, η περισσότερη αύξηση της θερμοκρασίας έγινε πριν το 1940, κατά την περίοδο που η βιομηχανική παραγωγή ήταν απειροελάχιστη. Μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, κατά τη διάρκεια της Μεταπολεμικής Οικονομικής Άνθισης οι θερμοκρασίες θεωρητικά θα έπρεπε να έχουν πάει στα ύψη. Αλλά δεν πήγαν. Έπεσαν! Όχι για 1-2 χρόνια, αλλά για 40 χρόνια! Στην πραγματικότητα όλως παραδόξως δεν ήταν παρά μόνο μέχρι την οικονομική ύφεση του ’70 που σταμάτησαν να πέφτουν.

Ο καθηγητής Syun-Ichi Akasofu, διευθυντής του International Arctic Research Centre αναφέρει:

«Το CO2 ξεκίνησε να αυξάνεται πολύ, το 1940 περίπου, αλλά η θερμοκρασία στην πραγματικότητα ξεκίνησε να πέφτει από το 1940 και συνέχισε μέχρι το 1975. Άρα είναι το αντίθετο. Όταν το CO2 αυξανόταν ραγδαία, η θερμοκρασία έπεφτε. Άρα δεν μπορούμε να πούμε πως αυτά πάνε μαζί».

Syun-Ichi Akasofu, Ιάπωνας γεωφυσικός

Ο καθηγητής κλιματολογίας Tim Ball αναφέρει:

«Η θερμοκρασία ανέβηκε αρκετά μέχρι το 1940, όταν η ανθρωπογενής παραγωγή του CO2 ήταν χαμηλή. Και αργότερα στα μεταπολεμικά χρόνια, όταν η βιομηχανία και οι οικονομίες του κόσμου πήραν τα πάνω τους και το ανθρωπογενές CO2 αυξήθηκε, η παγκόσμια θερμοκρασία έπεσε. Με άλλα λόγια, τα γεγονότα δεν συγκλίνουν με τη θεωρία».

Ο Nigel Calder, πρώην εκδότης του New Scientist αναφέρει:

«Μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, η βιομηχανία πήγε στα ύψη, το CO2 αυξανόταν, αλλά πάλι η Γη γινόταν όλο και πιο ψυχρή και τροπολογούσαν για επικείμενη εποχή παγετώνων. Δεν έβγαζε κανένα νόημα. Ακόμα δεν βγάζει».

Nigel Calder, δημοσιογράφος, πρώην εκδότης του New Scientist

Το CO2 είναι ένα αέριο του θερμοκηπίου. Τα αέρια του θερμοκηπίου από μόνα τους είναι ένα μικρό μέρος της ατμόσφαιρας. Συν τοις άλλοις, το CO2 είναι ένα σχετικά «μικρό» αέριο των αερίων του θερμοκηπίου.

Ο καθηγητής κλιματολογίας Kim Ball αναφέρει:

«Η ατμόσφαιρα αποτελείται από μια πληθώρα αερίων. Ένα μικρό μέρος αυτών τα λέμε αέρια του θερμοκηπίου, και από αυτό το μικρό ποσοστό των αερίων του θερμοκηπίου, το 95% αυτών είναι η εξάτμιση νερού. Είναι το πιο σημαντικό αέριο του θερμοκηπίου.

Ο καθηγητής John Christy στο τμήμα Ατμοσφαιρικής Επιστήμης του πανεπιστημίου της Alabama στο Huntsville αναφέρει:

«Η εξάτμιση του νερού είναι αέριο του θερμοκηπίου, κατά μακράν το σημαντικότερο αέριο του θερμοκηπίου».

Άρα υπάρχει τρόπος να ελέγξουμε αν η πρόσφατη υπερθέρμανση προκλήθηκε από την αύξηση κάποιου αερίου του θερμοκηπίου; Υπάρχει μόνο ένας τρόπος να μάθουμε και αυτός είναι να κοιτάξουμε ψηλά στον ουρανό ή ένα μέρος του ουρανού γνωστό στους επιστήμονες ως η τροπόσφαιρα.

Ο καθηγητής Richard Lindzen στο τμήμα Μετεωρολογίας του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης αναφέρει:

«Αν είναι υπερθέρμανση λόγω των αερίων του θερμοκηπίου, έχεις περισσότερη υπερθέρμανση στη μέση της τροπόσφαιρας. Στα πρώτα 10-12 χλμ της ατμόσφαιρας από όσο έχεις στην επιφάνεια. Υπάρχουν καλοί θεωρητικοί λόγοι γι’ αυτό, που έχουν να κάνουν με το πώς λειτουργεί το θερμοκήπιο».

Richard Lindzen, Αμερικανός ατμοσφαιρικός φυσικός

Το φαινόμενο του θερμοκηπίου λειτουργεί ως εξής: Ο ήλιος στέλνει τη θερμότητά του στη Γη. Αν δεν ήταν τα αέρια του θερμοκηπίου, αυτή η ηλιακή ακτινοβολία θα πήγαινε πίσω στο διάστημα, αφήνοντας τον πλανήτη ψυχρό και μη κατοικήσιμο. Τα αέρια του θερμοκηπίου «παγιδεύουν» στην τροπόσφαιρα τη θερμότητα που πάει να δραπετεύσει, λίγα χιλιόμετρα πάνω από την επιφάνεια. Και είναι εδώ σύμφωνα με τα κλιματικά μοντέλα, όπου το επίπεδο της θερμοκρασίας θα έπρεπε να είναι υψηλότερο, αν είναι τα αέρια του θερμοκηπίου που την προκαλούν.

Ο καθηγητής Frederick Singer, πρώην διευθυντής του US National Weather Service και καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Virginia αναφέρει:

«Όλα τα μοντέλα, καθένα από αυτά υπολογίζει πως η υπερθέρμανση θα ήταν ταχύτερη καθώς ανεβαίνεις από την επιφάνεια στην ατμόσφαιρα. Στην πραγματικότητα, η μέγιστη θερμοκρασία πάνω από τον Ισημερινό θα έπρεπε να υφίσταται σε ένα υψόμετρο περίπου 10 χιλιομέτρων».

Frederick Singer, φυσικός, καθηγητής του πανεπιστημίου της Virginia

Ένας επιστήμονας, κυρίως υπεύθυνος για τη μέτρηση της θερμοκρασίας στην ατμόσφαιρα της Γης, είναι ο καθηγητής John Christy . Το 1991 του αποδόθηκε βραβείο απ’ τη NASA για άψογη ακαδημαϊκή απόδοση. Το 1996 παρέλαβε ειδικό βραβείο από την Αμερικανική Μετεωρολογική Κοινότητα για την ουσιαστική προαγωγή της ικανότητά μας να παρακολουθούμε το κλίμα. Ήταν ο κύριος συντάκτης στη Διακυβερνητική Ομάδα για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) του ΟΗΕ. Υπάρχουν δύο τρόποι για να πάρεις τη θερμοκρασία στην ατμόσφαιρα της Γης. Οι δορυφόροι και τα μετεωρολογικά μπαλόνια.

Αναφέρει ο John Christy: «Αυτό που επαναλαμβανόμενα βρίσκαμε είναι ότι σε ένα μεγάλο μέρος του πλανήτη ένας μεγάλος όγκος της ατμόσφαιρας δεν θερμαίνεται τόσο, όσο βλέπουμε στην επιφάνεια. Κι αυτό είναι πραγματικά γρίφος για μας, διότι η θεωρία είναι αρκετά κάθετη. Και η θεωρία λέει ότι αν η επιφάνεια θερμανθεί, η άνω ατμόσφαιρα θα θερμανθεί ταχύτατα. Η αύξηση της θερμοκρασίας σε αυτό το επίπεδο της ατμόσφαιρας δεν είναι καθόλου δραματική. Και στην πραγματικότητα, δεν ταιριάζει στη θεωρία που τα κλιματικά μοντέλα υποστηρίζουν αυτή τη στιγμή».

John Christy, κλιματολόγος του πανεπιστημίου Alabama

Ένας άλλος επιστήμονας αναφέρει: «Ένα από τα προβλήματα που συνδέει τα μοντέλα είναι ότι προβλέπουν πως καθώς πηγαίνεις πάνω προς την ατμόσφαιρα, εκτός από τους πόλους, η θερμοκρασία ανεβαίνει. Και είναι αρκετά ξεκάθαρο από δύο δεδομένα, όχι απλά δεδομένα απ’ τους δορυφόρους που όλοι μιλάνε, αλλά και απ’ τα δεδομένα απ’ τα μετεωρολογικά μπαλόνια. Δεν βλέπεις αυτό το αποτέλεσμα. Στην πραγματικότητα φαίνεται πως η επιφάνεια θερμαίνεται λίγο παραπάνω απ’ όσο οι ανώτερες θερμοκρασίες του αέρα. Ε, αυτό έχει μεγάλη διαφορά» (δείτε 19:50 του βίντεο).

«Αυτά τα δεδομένα σου δίνουν μια γεύση πως αυτή η θερμότητα που βλέπεις δεν είναι λόγω αερίων του θερμοκηπίου», αναφέρει άλλος επιστήμονας (δείτε 20:15 του βίντεο).

«Δηλαδή οι παρατηρήσεις δεν δείχνουν αύξηση με το υψόμετρο. Στην ουσία οι περισσότερες δείχνουν μια ελαφριά πτώση στο ποσοστό της θερμότητας με το υψόμετρο. Άρα κατά μια έννοια μπορείς να πεις ότι η υπόθεση της ανθρωπογενούς υπερθέρμανσης είναι λάθος βάσει των αποδεικτικών στοιχείων», αναφέρει ειδικός επιστήμονας (βίντεο 20:22-20-30).

Άρα η τωρινή υπερθέρμανση έγινε σε λάθος μέρος και τη λάθος στιγμή. Η περισσότερη υπερθέρμανση συνέβη στις αρχές του 20ου αιώνα και συνέβη περισσότερο στην επιφάνεια της Γης. Ακριβώς το αντίθετο δηλαδή απ’ ό, τι θα έπρεπε να είχε συμβεί σύμφωνα με τη θεωρία της ανθρωπογενούς παγκόσμιας υπερθέρμανσης. Το συναισθηματικό ντοκιμαντέρ του πρώην αντιπροέδρου Αλ Γκορ «Μια Άβολη Αλήθεια» χαρακτηρίζεται από πολλούς ως η πλέον δημοφιλής εξήγηση της θεωρίας της ανθρωπογενούς υπερθέρμανσης. Το επιχείρημά του στηρίζεται σε ένα και μόνο αποδεικτικό στοιχείο, το οποίο συλλέχθηκε από έρευνα στους πυρήνες των πάγων, όπου οι επιστήμονες έψαξαν βαθιά μέσα στον πάγο για να δουν την κλιματική ιστορία της Γης εκατοντάδες χρόνια πριν. Η πρώτη τους έρευνα στον πυρήνα των πάγων έγινε στο Βοστόκ, στην Ανταρκτική. Αυτό που βρήκαν, όπως σωστά λέει ο Αλ Γκορ, είναι μια καθαρή συσχέτιση του CO2 και της θερμοκρασίας. Λέει ο Αλ Γκορ: «Αν πηγαίναμε τώρα πίσω στον χρόνο, 650.000 χρόνια πριν, αυτή ήταν η θερμοκρασία πάνω στη Γη (δείτε σχεδιάγραμμα στο βίντεο 21:35). Ένα πράγμα που σας έρχεται στο μυαλό είναι: Συμπίπτουν ποτέ; (είπε αστείο). Ό, τι πιο αστείο έχω ακούσει ποτέ. Η σχέση τους βασικά είναι περίπλοκη, αλλά υπάρχει μια σχέση που είναι ισχυρότερη από κάθε άλλη και είναι η εξής: Όταν υπάρχει περισσότερο CO2, η θερμοκρασία ανεβαίνει».

Ο Αλ Γκορ λέει ότι η σχέση μεταξύ θερμοκρασίας και CO2 είναι περίπλοκη, αλλά δεν σου λέει γιατί είναι περίπλοκη. Στην πραγματικότητα, υπήρχε κάτι πολύ σημαντικό στα δεδομένα απ’ τους πυρήνες των πάγων που δεν ανέφερε. Ο καθηγητής Ίαν Κλαρκ είναι αρκτικός αρχι-παλαιοκλιματολόγος που κοιτάει πίσω στα αρχεία των θερμοκρασιών της Γης, δεκάδες εκατομμύρια χρόνια πριν. Λέει ο Ίαν Κλαρκ: «Όταν ερευνάμε το κλίμα σε μεγάλη κλίμακα, ψάχνουμε γεωλογικό υλικό, που έχει καταγράψει το κλίμα. Αν πάρουμε για παράδειγμα ένα α’ δείγμα, χρησιμοποιούμε ισότοπα για να ανακατασκευάσουμε τη θερμοκρασία, αλλά την ατμόσφαιρα που έχει εγκλωβιστεί στον πάγο, την απελευθερώνουμε και κοιτάμε το εσωτερικό CO2». Ο καθηγητής Κλαρκ και άλλοι έχουν ανακαλύψει, όπως λέει ο Αλ Γκορ, μια σχέση μεταξύ CO2 και θερμοκρασίας. Αυτό που ο Αλ Γκορ δεν λέει όμως είναι ότι αυτή η σχέση είναι ακριβώς το αντίστροφο! Ο καθηγητής Κλαρκ αναφέρει: «Εδώ κοιτάμε τα δεδομένα, απ’ τους πυρήνες των πάγων στο Βοστόκ και με το κόκκινο βλέπουμε τη θερμοκρασία να ανεβαίνει απ’ την αρχή μιας περιόδου μέχρι το τέλος, σε μια καίρια στιγμή, όταν βγαίνουμε απ’ τους παγετώνες. Και βλέπουμε τη θερμοκρασία να ανεβαίνει και μετά βλέπουμε και το CO2 να ανεβαίνει. Το CO2 καθυστερεί πίσω απ’ αυτή την αύξηση. Έχει καθυστέρηση 800 ετών! Άρα η θερμοκρασία προηγείται του CO2 κατά 800 χρόνια» (Δείτε σχεδιάγραμμα στο βίντεο 23:00-23:20).

Μέχρι τώρα έχουν γίνει κάμποσες έρευνες στους πυρήνες των πάγων, κάθε μια δείχνει το ίδιο πράγμα. Η θερμοκρασία ανεβαίνει ή πέφτει και μετά από μερικές εκατοντάδες χρόνια το CO2 ακολουθεί.

Αναφέρει ένας επιστήμονας (βίντεο 23:37): «Άρα προφανώς το CO2 δεν είναι η πηγή αυτής της υπερθέρμανσης. Στην πραγματικότητα μπορούμε να πούμε ότι η θερμοκρασία προκάλεσε την αύξηση του CO2».

Ο καθηγητής Κλαρκ αναφέρει: «Το CO2 ξεκάθαρα πλέον δεν μπορεί να προκαλέσει αλλαγή στη θερμοκρασία. Είναι ένα παράγωγο της θερμοκρασίας, ακολουθεί τις αλλαγές της θερμοκρασίας».

Ο καθηγητής κλιματολογίας Tim Ball του πανεπιστημίου Winnipeg αναφέρει: «Τα δεδομένα απ’ τους πυρήνες των πάγων πηγαίνουν στην καρδιά του προβλήματος που έχουμε τώρα. Εκείνοι είπαν ότι: Αν το CO2 αυξηθεί στην ατμόσφαιρα σαν αέριο του θερμοκηπίου, τότε η θερμοκρασία θα ανέβει. Αλλά τα δεδομένα απ’ τους πάγους λένε ακριβώς το αντίθετο. Άρα η θεμελιώδης υπόθεση του όλου θέματος περί κλιματικής αλλαγής λόγω των ανθρώπων αποδεικνύεται λάθος».

Αλλά πώς γίνεται οι υψηλότερες θερμοκρασίες να έχουν ως αποτέλεσμα περισσότερο CO2 στην ατμόσφαιρα; Για να το κατανοήσουμε αυτό, πρέπει πρώτα να επαναδιατυπώσουμε το προφανές, ότι δηλαδή το CO2 είναι ένα φυσικό αέριο, το οποίο παράγεται από όλα τα ζωντανά πράγματα. Ο πρώην εκδότης του περιοδικού New Scientist Nigel Calder αναφέρει: «Κάποια πράγματα σημαίνουν παραπάνω από το να ακούμε να λένε το CO2 ως αέριο μόλυνσης.  Εσύ είσαι φτιαγμένος από CO2, εγώ είμαι φτιαγμένος από CO2, το CO2 είναι ο τρόπος με τον οποίο οι ζωντανοί οργανισμοί αναπτύσσονται». Επιπροσθέτως οι άνθρωποι δεν είναι η κύρια πηγή CO2. Ο καθηγητής Ίαν Κλαρκ αναφέρει: «Οι άνθρωποι παράγουν ένα μικρό κλάσμα, σε μονό αριθμό ποσοστού % του CO2 που παράγεται στην ατμόσφαιρα». Τα ηφαίστεια προκαλούν κάθε χρόνο περισσότερο CO2 από όλα τα εργοστάσια, τα αυτοκίνητα, τα αεροπλάνα και άλλους ανθρωπογενείς παραγωγούς CO2 μαζί. Ακόμα περισσότερο, προέρχεται από τα ζώα και τα βακτήρια που παράγουν περίπου 150 γιγατόνους CO2 ετησίως, συγκρινόμενο με ένα απλό 6,5% των ανθρώπων. Μια ακόμα μεγαλύτερη πηγή CO2 είναι η νεκρά φύση από πεσμένα φύλλα, για παράδειγμα το φθινόπωρο. Αλλά η μεγαλύτερη παραγωγή CO2 κατά μακράν είναι οι ωκεανοί. Ο Καρλ Γουντς (Carl Wunsch) είναι καθηγητής ωκεανογραφίας στο ΜΙΤ. Ήταν επίσης επισκέπτης καθηγητής ωκεανογραφίας στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και το κολλέγιο του Λονδίνου και πρεσβύτερος επισκέπτης καθηγητής στα μαθηματικά και τη φυσική στο πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ. Είναι ο συγγραφέας 4 μεγάλων εγχειριδίων στην ωκεανογραφία. Ο Carl Wunsch αναφέρει: «Ο ωκεανός είναι η μεγαλύτερη δεξαμενή όπου πάει το CO2 όταν φεύγει από την ατμόσφαιρα ή όταν ξαναεπιστρέφει από εκεί προς την ατμόσφαιρα. Αν θερμάνεις την επιφάνεια του ωκεανού, έχει την τάση να παράγει CO2. Με τον ίδιο τρόπο αν ψυχρανθεί έχει την τάση να διαλύει περισσότερο CO2». Άρα όσο πιο θερμοί είναι οι ωκεανοί, τόσο περισσότερο CO2 παράγουν και όσο ψυχρότεροι είναι τόσο περισσότερο απορροφούν.

Αλλά γιατί να υπάρχει ένα χρονικό κενό εκατοντάδων ετών μεταξύ μιας αλλαγής στη θερμοκρασία και την ποσότητα CO2 που απορροφάται ή εκκρίνεται από τη θάλασσα; Ο λόγος είναι ότι οι ωκεανοί είναι τόσο μεγάλοι και τόσο βαθιοί που στην κυριολεξία κάνουν εκατοντάδες χρόνια να θερμανθούν και να ψυχρανθούν. Αυτό το χρονικό κενό σημαίνει ότι οι ωκεανοί έχουν αυτό που οι επιστήμονες αποκαλούν μνήμη των αλλαγών της θερμοκρασίας. Ένας επιστήμονας (βίντεο 27:04) αναφέρει: «Ο ωκεανός έχει μνήμη προηγούμενων συμβάντων έως και 10.000 χρόνια. Άρα, αν για παράδειγμα, κάποιος πει πως βλέπει αλλαγές στον Βόρειο Ατλαντικό, άρα αυτό θα σημαίνει ότι το κλιματικό σύστημα αλλάζει, (όχι) το μόνο που μπορεί να σημαίνει είναι πως κάτι συνέβη σε ένα μακρινό μέρος του ωκεανού, δεκαετίες ή εκατονταετίες πίσω, του οποίου τα αποτελέσματα τώρα ξεκινούν να φαίνονται».

Η σημερινή υπερθέρμανση ξεκίνησε πολύ πριν οι άνθρωποι αποκτήσουν αμάξια ή ηλεκτρικά φώτα. Τα τελευταία 150 χρόνια η θερμοκρασία έχει ανέβει μόλις 0,5 βαθμούς κελσίου. Αλλά η περισσότερη από αυτή την αύξηση συνέβη πριν το 1940. Από τότε η θερμοκρασία έπεσε για τέσσερις δεκαετίες και ανέβηκε για τρεις. Δεν υπάρχει καμιά απολύτως απόδειξη στη μακρά κλιματική ιστορία της Γης ότι το CO2 καθόρισε ποτέ τις παγκόσμιες θερμοκρασίες.  Ο David Icke αναφέρει σε ομιλία του στη Μελβούρνη: «Η απάτη του CO2. Μας πουλάνε ένα από τα πιο κραυγαλέα ψέματα των μοντέρνων καιρών και ίσως και παραπάνω».

Ο Αλ Γκορ αναφέρει σε ομιλία του (βίντεο 28:09): «Ξέρετε καλά ότι η ακτινοβολία του Ήλιου έρχεται σε μορφή κυμάτων φωτός κι αυτό θερμαίνει τη Γη και μετά μέρος της ακτινοβολίας που απορροφάται και θερμαίνει τη Γη αντικατοπτρίζεται στο διάστημα σε μορφή υπέρυθρης ακτινοβολίας και μέρος της υπέρυθρης ακτινοβολίας παγιδεύεται απ’ αυτό το στρώμα της ατμόσφαιρας και μένει εκεί. Κι αυτό είναι καλό, διότι κρατάει τη θερμοκρασία της Γης μέσα σε κάποια όρια σταθερή και κατοικήσιμη. Αλλά το πρόβλημα είναι αυτό το λεπτό στρώμα της ατμόσφαιρας πυκνώνει από τη μόλυνση παγκόσμιας υπερθέρμανσης που παράγεται. Και αυτό που κάνει είναι να πυκνώνει αυτό το στρώμα της ατμόσφαιρας, και έτσι η περισσότερη υπέρυθρη ακτινοβολία που αντανακλάται, παγιδεύεται. Και έτσι η ατμόσφαιρα θερμαίνεται παγκοσμίως. Αυτό είναι η παγκόσμια υπερθέρμανση».

Ο David Icke αναφέρει σε ομιλία του: «Το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Ωωω, δεν αφήνει τη θερμότητα να φύγει και ο πλανήτης θερμαίνεται, και είναι τα αέρια του θερμοκηπίου, είναι το CO2. Το CO2 έχει γίνει ο εχθρός. Χωρίς το CO2 κατ’ αρχήν, στο φαινόμενο του θερμοκηπίου, ο πλανήτης θα ήταν πολύ κρύος για να φιλοξενήσει ζωή, και τίποτα δεν θα φύτρωνε χωρίς CO2. Και εμείς το έχουμε μετατρέψει στο ίδιο το κακό. Και η ποσότητα CO2 στην ατμόσφαιρα σε σχέση με άλλα αέρια του θερμοκηπίου είναι απειροελάχιστη. Και η ποσότητα CO2 που παράγεται από ανθρώπινη δραστηριότητα είναι ένα πολύ μικρό κομματάκι απ’ αυτό το απειροελάχιστο. Η ιδέα ότι αλλάζει το κλίμα του πλανήτη είναι θεότρελη».

Ο καθηγητής κλιματολογίας Tim Ball αναφέρει: «Αν πάρεις το CO2 σαν ποσοστό όλων των αερίων της ατμόσφαιρας, το οξυγόνο, το άζωτο, το αργόν κτλ είναι 0,054%. Είναι εξαιρετικά μικρό ποσοστό. Και μετά πρέπει να διαχωρίσεις από αυτό το ποσοστό που οι άνθρωποι παράγουν, που είναι το κέντρο της ανησυχίας, και γίνεται ακόμα μικρότερο».

Ο Christopher Monckton σε ομιλία του αναφέρει: «Τρελό έτσι; Το CO2! Το CO2 καταλαμβάνει πια, προσέξετε, +0,01% περισσότερο της ατμόσφαιρας απ’ το 1750. Αυτό είναι όλο, +0,01%. Κι αν προσπαθήσουμε πολύ και δεν μειώσουμε τους ρύπους CO2, ίσως καταφέρουμε να καταλάβουμε ακόμα ένα 0,01% τα επόμενα 100 χρόνια. Αυτό είναι όλο!».

Από τους 210 δις κυβικούς τόνους που παράγονται στην ατμόσφαιρα κάθε χρόνο, οι άνθρωποι συνεισφέρουν μόνο στους 6,3% κυβικούς τόνους ή γύρω στα 3%. Άλλες πηγές, όπως η βλάστηση, το έδαφος και ο ωκεανός ξεπερνάνε κατά πολύ την ποσότητα που παράγει ο άνθρωπος. Η σημαντικότητα του CO2 εκμηδενίζεται περαιτέρω απ’ τη μη αναφορά του γεγονότος ότι η συντριπτική πλειοψηφία όλων των αερίων του θερμοκηπίου είναι η εξάτμιση του νερού και τα σύννεφα. Η εξάτμιση του νερού καταλαμβάνει περίπου το 97% όλων των αερίων του θερμοκηπίου. Το CO2 καταλαμβάνει λιγότερο από το 2% και αποτελείται από μεθάνιο, άνθρακες χλωράλης και οξείδια του αζώτου. Πολλοί υποστηρικτές της ανθρωπογενούς παγκόσμιας υπερθέρμανσης λένε ότι η εξάτμιση νερού διαφέρει από τόπο σε τόπο και από εποχή σε εποχή, άρα δεν είναι σημαντική. Επιπροσθέτως, υποστηρίζουν ότι το CO2 έχει περισσότερη δυναμική σαν αέριο του θερμοκηπίου απ’ αυτό το μικρό ποσοστό. Αν και υπάρχει μια δόση αλήθειας, η εξάτμιση του νερού παραμένει το σημαντικότερο αέριο του θερμοκηπίου. Η αποτελεσματικότητα των αερίων του θερμοκηπίου διαφέρει για πολλούς λόγους. Σε οποιαδήποτε στιγμή, η εξάτμιση νερού αναλογεί από 36% μέχρι 72% των συνολικών αερίων του θερμοκηπίου. Αν συμπεριληφθούν και τα σύννεφα, πάμε στο 66% μέχρι 86%. Το CO2 έρχεται κατά μακράν τρίτο και αναλογεί στο 9% μέχρι 27%. Και να θυμάστε ότι η επίδραση του ανθρώπου αναλογεί σε λιγότερο από 3% του συνολικού CO2. Άρα στο μέγιστο, ο άνθρωπος είναι υπεύθυνος για λιγότερο από 1% του πιθανού δυναμικού όλων των αερίων θερμοκηπίου.

Ο Christopher Monckton αναφέρει: «Ας δούμε τώρα την ιστορία της θερμοκρασίας 550 εκατομμύρια χρόνια πριν. Πίσω στην Κάμβρια εποχή, 550 εκατομμύρια χρόνια πριν. Και σε εκείνη την εποχή οι συγκεντρώσεις του CO2 ήταν 20 φορές παραπάνω απ’ όσο είναι σήμερα. Μετά έχουμε ένα μικρό πείραμα για να κάνετε. Δείτε καλά αυτή την εικόνα (βίντεο 32:25). Ποια κομματάκια βλέπετε; Τα λευκά κομματάκια. Αυτά είναι τα σύννεφα. Αντικατοπτρίζουν το φως στο διάστημα. Αν ήταν να θερμανθεί ο πλανήτης, θα είχατε παραπάνω σύννεφα και παραπάνω φως να αντικατοπτρίζεται στο διάστημα. Έτσι δεν είναι; Έτσι είναι. Ο ΟΗΕ, λέει, θα γινόταν το αντίθετο! (Λέει δηλαδή) ότι η Γη θα θερμαινόταν, γιατί θα δεχόταν παραπάνω ακτινοβολία. Και δεν υπάρχει καμιά απολύτως επιστημονική βάση γι’ αυτό το συμπέρασμα».

Τα αυξημένα επίπεδα CO2 μπορεί να μην είναι τόσο επιβλαβή όσο ο Αλ Γκορ και άλλοι υποστηρικτές της ανθρωπογενούς παγκόσμιας υπερθέρμανσης θέλουν να πιστεύουμε. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν ισχυρά αποδεικτικά στοιχεία ότι αυξημένα επίπεδα CO2 μπορούν να είναι πολύ ευεργετικά. Κάτι το οποίο δεν μας το λένε ποτέ.

Ο Dr. Robert C. Balling καθηγητής γεωγραφίας του Arizona State University αναφέρει: «Το CO2 είναι μέρος της πλανητικής ατμόσφαιρας απ’ την πρώτη μέρα που δημιουργήθηκε ο πλανήτης. Και τα φυτά και κατ’ ουσίαν ό, τι βλέπουμε εξελίχθηκαν σε μια περίοδο που το CO2 ήταν πολύ υψηλότερο από ό, τι σήμερα. Το CO2 είναι κάτι που τα φυτά το αγαπάνε. Παίρνουν το CO2, το χρησιμοποιούν, δίνουν πίσω οξυγόνο. Εμείς παίρνουμε το οξυγόνο και δίνουμε πίσω CO2. Δεν προκαλεί καθόλου μόλυνση. Είναι ένα απολύτως φυσικό αέριο της ατμόσφαιρας και είναι πολύ σημαντικό για τη διατήρηση της ζωής πάνω στη Γη».

Robert Balling, καθηγητής γεωγραφίας στο πανεπιστήμιο της Αριζόνας

Ο κλιματολόγος Dr. Patrick Michaels του πανεπιστημίου της Virginia αναφέρει: «Όσον αφορά την ευρεία γεωλογική οπτική γωνία, οι συγκεντρώσεις CO2 αυτή τη στιγμή είναι χαμηλές. Σχεδόν όλα τα φυτά με τα οποία ζούμε και εξαρτόμαστε για τροφή εξελίχθηκαν όταν το CO2 ήταν υψηλότερο στην ατμόσφαιρα. Πολύ υψηλότερο απ’ όσο είναι σήμερα, τόσο που και να προσπαθούσαμε να το φτάσουμε δεν θα τα καταφέρναμε».

Ο Dr. Thomas Gale Moore του ινστιτούτου Hoover του πανεπιστημίου Stanford αναφέρει: «Στην πραγματικότητα υπήρχαν στιγμές που η ζωή έσφυζε στη Γη. Τις περιόδους που το CO2 ήταν 10 φορές υψηλότερο απ’ όσο είναι σήμερα, ήταν όταν οι δεινόσαυροι γυρόφερναν».

Ο Dr. C. Lee Cornpbell καθηγητής Παθολογίας των φυτών στο πολιτειακό πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας αναφέρει: «Όταν κοιτάξαμε τη βιβλιογραφία για τα πειράματα που ήδη έχουν γίνει με αυξημένα επίπεδα CO2, αυτό που βασικά βρίσκουμε είναι ότι τα περισσότερα φυτά αντιδρούν με τον ίδιο τρόπο. Περισσότερο CO2 μας δίνει περισσότερη βιομάζα. Άρα, αν κοιτάξουμε ένα δάσος, μια πεδιάδα, έναν υγρότοπο ή έναν αγρό, αυτό που πραγματικά συνέβαινε είναι ότι με περισσότερο CO2 είχες αυξημένη φυτική παραγωγή».

Ο Dr. Robert C. Balling καθηγητής γεωγραφίας του Arizona State University αναφέρει: «Αύξηση του CO2 παγκοσμίως με λίγες εξαιρέσεις σημαίνει ότι τα φυτά μεγαλώνουν καλύτερα. Τελεία και παύλα».

Ο κλιματολόγος Dr. Gustaal Anton van den Berg αναφέρει: «Μεγαλώνουμε τα φυτά με 2-4 φορές περισσότερο CO2 από τα εξωτερικά επίπεδα CO2».

Ο Dr. Tim Patterson, καθηγητής γεωλογίας στο τμήμα Επιστημών Γης του πανεπιστημίου Carleton αναφέρει: «Η έρευνα έχει δείξει ότι οι αυξήσεις του CO2 μέχρι και 5 φορές δεν θα είχαν επιβλαβή αποτελέσματα στη βιόσφαιρα».

Tim Patterson, καθηγητής γεωλογίας στο πανεπιστήμιο Carleton

Ο κλιματολόγος Dr. Gustaal Anton van den Berg αναφέρει: «Αν ανέβουμε 1500 κυβικά ανά εκατομμύριο δεν υπάρχει καμιά αρνητική επίπτωση στην ανθρώπινη υγεία. Για να έχεις αρνητικές επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία, πρέπει να ανέβεις σε σημείο πάνω από 5.000-10.000 φορές. Βλέποντας τα αυξημένα επίπεδα CO2 απ’ την οπτική γωνία του φυτού, δεν υπάρχει κανένα απολύτως πρόβλημα. Θα έχεις υψηλότερη παραγωγή».

Ο κλιματολόγος Dr. Patrick Michaels του πανεπιστημίου της Virginia αναφέρει: «Οι αποδείξεις ότι η αύξηση CO2 στην ατμόσφαιρα θα φέρει καταστροφές είναι ελάχιστες έως καμία. Απ’ την άλλη, τα αποδεικτικά στοιχεία ότι το CO2 είναι ευεργετικό για τα φυτά είναι πολλά έως συντριπτικά».

 

 

IPCC Intergovernmental Panel on Climate Change = Διακυβερνητική Ομάδα για την Κλιματική Αλλαγή

Ο Nigel Calder, πρώην εκδότης του New Scientist, αναφέρει: «Η πολιτικοποίηση του θέματος αυτού ξεκίνησε απ’ την Μάργκαρετ Θάτσερ».

Ο λόρδος Lawson του Blaby αναφέρει: «Ανησυχούσε πολύ πάντα, το θυμάμαι από όταν ήμουν γραμματέας για τα ενεργειακά θέματα. Ήθελε να προωθήσει την πυρηνική ενέργεια. Πολύ πριν αναδυθεί το θέμα με την κλιματική αλλαγή, την ανησυχούσε ιδιαίτερα το θέμα με την ενεργειακή ασφάλεια. Και δεν εμπιστευόταν τη Μέση Ανατολή, διότι δεν εμπιστευόταν το Εθνικό Σωματείο Ανθρακωρύχων. Άρα δεν εμπιστευόταν το πετρέλαιο και δεν εμπιστευόταν το κάρβουνο. Άρα, πίστευε ότι πρέπει να επισπεύσουμε το θέμα με την πυρηνική ενέργεια. Και όταν ήρθε το θέμα με την κλιματική αλλαγή και την παγκόσμια υπερθέρμανση, λέει (η Θάτσερ): Τέλεια, αυτό είναι ακόμα ένα συν, διότι (η πυρηνική) δεν εκπέμπει CO2, άρα πάμε για πυρηνική. Κι αυτό είναι που έλεγε στην ουσία. Έχει παρερμηνευτεί από κείνον τον καιρό».

Ο Nigel Calder, πρώην εκδότης του New Scientist, αναφέρει: «Κι έτσι είπε (η Θάτσερ) στους επιστήμονες, πήγε στη Βασιλική Κοινότητα και είπε: Υπάρχουν λεφτά στο τραπέζι για να τα αποδείξετε αυτά. Και φυσικά αυτό πήγαν και έκαναν.

Ο καθηγητής Philip Stott του τμήματος Βιογεωγραφίας του πανεπιστημίου του Λονδίνου αναφέρει: «Αναπόφευκτα, τη στιγμή που οι πολιτικοί έβαλαν την πλάτη τους από πίσω, και συνδέουν φυσικά και το όνομά τους με αυτό, τα χρήματα θα πάνε προς εκείνη την κατεύθυνση. Έτσι λειτουργεί. Και αναπόφευκτα, η έρευνα, η ανάπτυξη καθώς και ιδρύματα άρχισαν να εμφανίζονται από το πουθενά. Και θα ερευνούσαν το κλίμα, με ιδιαίτερη όμως έμφαση στη σχέση μεταξύ CO2 και θερμοκρασίας».

Κατόπιν αιτήματος της κυρίας Θάτσερ, η μετεωρολογική υπηρεσία του ΟΗΕ έστησε μια κλιματική ομάδα που έδωσε τις βάσεις για ένα νέο διεθνή οργανισμό, τη Διακυβερνητική Ομάδα για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC Intergovernmental Panel on Climate Change).

Ο Nigel Calder, πρώην εκδότης του New Scientist, αναφέρει: «Αυτοί βγήκαν δημοσίως με την πρώτη μεγάλη έκθεση που προέβλεπε κλιματική καταστροφή ως αποτέλεσμα της παγκόσμιας υπερθέρμανσης. Θυμάμαι που είχα πάει στην επιστημονική συνέντευξη τύπου και με εξέπληξαν δύο πράγματα. Πρώτον, η απλότητα και η ευγλωττία του μηνύματος και ο τρόπος που παρουσιάστηκε. Και δεύτερον, η απόλυτη απαξίωση όλης της κλιματολογικής επιστήμης ώς τότε, συμπεριλαμβανομένου συνεπώς και του ρόλου του Ήλιου, που είχε γίνει θέμα μιας τεράστιας συνάντησης στη Βασιλική Κοινότητα λίγους μήνες πιο πριν».

Όμως όσο η φρενίτιδα για την ανθρωπογενή παγκόσμια υπερθέρμανση γινόταν μεγαλύτερη, πολλοί πρεσβύτεροι κλιματικοί επιστήμονες λένε ότι οι πραγματικές επιστημονικές βάσεις για τη θεωρία θρυμματίζονται.

Ο καθηγητής Nir Shavin του πανεπιστημίου της Ιερουσαλήμ αναφέρει: «Υπήρχαν περίοδοι για παράδειγμα στην ιστορία της Γης που είχαμε το τριπλάσιο CO2 απ’ όσο σήμερα ή περίοδοι που είχαμε 10 φορές παραπάνω CO2 απ’ όσο σήμερα. Κι αν το CO2 έχει σοβαρό αντίκτυπο στο κλίμα, τότε θα πρέπει να είναι εμφανές στην ανακατασκευή θερμοκρασιών».

Ο καθηγητής Ian Clark του πανεπιστημίου Ottawa αναφέρει: «Αν κοιτάξουμε το κλίμα από τη χρονο-γεωλογική πλευρά, ποτέ δεν θα υποπτευόμασταν το CO2 σαν μέγα οδηγό του κλίματος».

Ο μετεωρολόγος Dr. Piers Corbyn αναφέρει: «Καμία από τις μεγάλες κλιματικές αλλαγές των τελευταίων 1000 ετών δεν μπορεί να εξηγηθεί από το CO2».

Piers Corbyn, Άγγλος μετεωρολόγος

Ο καθηγητής Ian Clark αναφέρει: «Δεν μπορείς να πεις ότι το CO2 καθοδηγεί το κλίμα. Σίγουρα δεν το έκανε ποτέ στο παρελθόν».

Ο καθηγητής κλιματολογίας John Christy του πανεπιστημίου της Alabama αναφέρει: «Συχνά ακούω να λέγεται πως υπάρχει μια συμφωνία χιλιάδων επιστημόνων στο θέμα της παγκόσμιας υπερθέρμανσης και ότι οι άνθρωποι προκαλούν μια καταστροφική αλλαγή στο κλίμα. Ε, λοιπόν, εγώ είμαι ένας επιστήμονας από τους πολλούς που πιστεύουμε πως αυτά δεν είναι αλήθεια».

Η ανθρωπογενής παγκόσμια υπερθέρμανση δεν είναι μια συνηθισμένη θεωρία. Παρουσιάζεται από τα ΜΜΕ σαν να έχει τη σφραγίδα της εξουσίας, ενός εντυπωσιακού διεθνή οργανισμού. Η Διακυβερνητική Ομάδα για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) είναι του ΟΗΕ.

Ο καθηγητής Philip Stott του πανεπιστημίου του Λονδίνου αναφέρει: «Η IPCC όπως κάθε όργανο του ΟΗΕ είναι πολιτική. Τα τελικά της συμπεράσματα είναι πολιτικώς καθοδηγούμενα».

Ο καθηγητής Paul Reiter του Ινστιτούτου Παστέρ στη Γαλλία αναφέρει: «Αυτός ο ισχυρισμός ότι η Διακυβερνητική Ομάδα για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) είναι η κορυφαία παγκόσμια ομάδα των 1500-2500 επιστημόνων, αλλά αν δεις τις βιβλιογραφίες τους διαπιστώνεις πως δεν είναι αλήθεια. Ένας μεγάλος αριθμός από αυτούς δεν είναι επιστήμονες».

Paul Reiter, καθηγητής του Ινστιτούτου Παστέρ της Γαλλίας

Ο καθηγητής Richard Lindzen αναφέρει: «Και για να ανεβάσουν τον αριθμό μέχρι 2500, θα πρέπει να παίρνουν αναθεωρητές και ανθρώπους της κυβέρνησης κτλ. οποιονδήποτε βρισκόταν κοντά τους. Και δεν ρωτάνε κανέναν αν συμφωνεί. Πολλοί από αυτούς διαφωνούν».

Ο καθηγητής Paul Reiter αναφέρει: «Αυτοί που (όντως) είναι ειδικοί, αλλά δεν συμφωνούν με τη θεωρία τους και παραιτούνται, και είναι αρκετοί που προσωπικά γνωρίζω. Απλώς τους βάζουν στη λίστα με τους συγγραφείς και (έτσι) γίνονται μέρος αυτών των 2500 κορυφαίων επιστημόνων».

Ο καθηγητής Richard Lindzen αναφέρει «Κάποιοι αποφάσισαν ότι πρέπει να πείσουν άλλους ανθρώπους ότι αφού κανένας επιστήμονας δεν διαφωνεί, δεν θα έπρεπε να διαφωνείς ούτε εσύ. Όποτε το ακούτε αυτό στην επιστήμη, είναι καθαρή προπαγάνδα.

«Η IPCC είναι πολιτικός οργανισμός που στήθηκε από τον ΟΗΕ για να δώσει αποδεικτικά στοιχεία που υποστηρίζουν τη σύμβαση-πλαίσιο για την κλιματική αλλαγή, η οποία έχει υπογραφτεί από κυβερνήσεις. Είναι εξ ολοκλήρου πολιτικό».

Ο Christopher Monckton αναφέρει: «Οι 2500 επιστήμονες της IPCC λένε ψέματα. Η Διακυβερνητική Ομάδα του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή. Λέει ότι 2500 επιστήμονες συμμετείχαν σε αυτή την παρωδία έκθεση που έβγαλαν το 2007. Ο Αλ Γκορ την προηγούμενη εβδομάδα στο Ουισκόνσιν το ανέβασε κι άλλο, στους 4000. Ο αριθμός των επιστημόνων που πραγματικά συνέβαλαν στο κρίσιμο κεφάλαιο αυτής της έκθεσης, που λέει ότι η περισσότερη υπερθέρμανση των τελευταίων 50 χρόνων είναι ανθρώπινο φταίξιμο ήταν 50! Ο κύριος που είναι υπεύθυνος στην IPCC, είναι κλιματολόγος; Όχι. Είναι φυσικός; Όχι. Είναι μαθηματικός; Όχι. Είναι μηχανικός σιδηροδρόμων! Αφαιρέσαμε λοιπόν τους σιδηροδρόμους του από αυτό το γράφημα (βίντεο 41:33) και τις αντικαταστήσαμε με τις μωβ (τις πραγματικές). Και θα προσέξετε ότι όλες είναι παράλληλες. Αυτό που σημαίνει αυτό είναι ότι: οι τιμές της θερμοκρασίας απ’ το 1860-1880 και απ’ το 1910-1940 είναι πανομοιότυπες, όπως και με την περίοδο 1975-1995, όπου και η υπερθέρμανση σταμάτησε και δεν την ξαναείχαμε από τότε. Άρα δεν υπάρχει καμιά ανθρωπογενής αιτία στα κλιματικά αρχεία, όπως πολύ σωστά είχαν πει οι επιστήμονες το 1995, προτού η IPCC πάρει και ξαναγράψει αυτή την έκθεση. Και τώρα κάποια ψέματα απευθείας από την IPCC. Η IPCC υποτίθεται είναι ο οργανισμός που πρέπει να αντιπροσωπεύει τα πραγματικά γεγονότα στον κόσμο. Αλλά φυσικά δεν το κάνει. Είναι ένα λόμπυ συμφερόντων. Το πρώτο πράγμα που έκαναν ήταν το 1995 ο Κεν Όβερπεκ μίλησε στον Ντέιβιντ Ντέμινγκ, ένας ειδικός στην ανακατασκευή παλαιών θερμοκρασιών, που κατάφερε να δημοσιεύσει και μια φορά μια έκθεση! Ο Όβερπεκ τον συγχάρηκε, ο Ντέμινγκ είπε την ιστορία 10 χρόνια μετά και δήλωσε: “Πρέπει να ξεφορτωθούμε τη Μεσαιωνική Θερμή Περίοδο”. Ο Όβερπεκ είναι ένας από τους επιστήμονες του ΟΗΕ. “Πρέπει να ξεφορτωθούμε τη Μεσαιωνική Θερμή Περίοδο”. Ούτε καν να ελέγξουμε αν υπήρξε ή πόσο διήρκησε, να ελέγξουμε πού υπήρξε και πού όχι. Όχι, πρέπει να την ξεφορτωθούμε. Και να πώς το έκαναν. Εδώ θα δείτε το γράφημα της έκθεσης του ΟΗΕ το 1990 (βίντεο 43:16), τη χρωμάτισα λιγάκι, αλλά κατά τα άλλα την άφησα ίδια. Και θα δείτε τη Μεσαιωνική Θερμή Περίοδο στα αριστερά (πορτοκαλί) και στα δεξιά τον Μικρό Παγετώνα (μπλε) και εκείνο το μικρό βουναλάκι στην άκρη δεξιά (κίτρινο) είναι οι σημερινές θερμοκρασίες. Δεν είναι και κανένα συγκλονιστικό γράφημα. Αλλά ήταν αρκετά ειλικρινείς στην έκθεση του ’90. Η Μεσαιωνική Θερμή Περίοδος ήταν εκεί. Αλλά μετά έρχεται ο Όβερπεκ και λέει: πρέπει να ξεφορτωθούμε τη Μεσαιωνική Θερμή Περίοδο. Δείτε τι έκαναν μέχρι το 2001. Το ίδιο γράφημα, αλλά χωρίς τη Μεσαιωνική Θερμή Περίοδο, και κοιτάξτε τι έγινε στις θερμοκρασίες του 20ου αιώνα. Μια τεράστια εκτίναξη. Και πώς το έκαναν αυτό; Προσέξτε τις μικρούτσικες λέξεις που γράφουν “θερμοκρασίες Βορείου Ημισφαιρίου”. (βίντεο 44:08). Άφησαν απ’ έξω το Νότιο Ημισφαίριο, γιατί αν δεν το έκαναν, δεν θα μπορούσαν να υπερβάλλουν κατά 50% την υπερθέρμανση του 20ου αιώνα. Όπως και έκαναν και σε αυτό το γράφημα. Άρα διπλό ψέμα σε αυτό το γράφημα. Πρώτον, αφαίρεσαν τη Μεσαιωνική Θερμή Περίοδο, ενώ όλοι γνωρίζουν ότι υπήρξε και η επιστήμη είναι ξεκάθαρη πάνω σε αυτό. Δεύτερον, κατάφεραν να υπερβάλουν κατά 50% την υπερθέρμανση του 20ου αιώνα. Δείτε πώς το έκαναν. Πρώτα απ’ όλα είπαν: θα χρησιμοποιήσουμε σειρά προσεγγιστικών δεδομένων. Αυτά είναι δακτύλιοι δένδρων και δείγματα από λίμνες και θα τα αναλύσουμε. Αυτό που έκαναν ήταν: κάθε φορά που έβρισκαν ένα σετ δεδομένων, το οποίο τους έδινε μια καμπύλη μπαστουνιού του χόκεϋ, με μια ωραία ευθεία 1000 ετών και μετά μια τεράστια εκτίναξη στον 20ο αιώνα. Και τότε είπαν: Α, θα το επιβαρύνουμε κατά 390 φορές, όσο δηλαδή θα δώσουμε και στα δεδομένα απ’ το ντοκιμαντέρ “Μια άβολη αλήθεια”. Επί 390 φορές, για τα δεδομένα που τους βόλευαν, εν αντιθέσει με αυτά που δεν τους βόλευαν. Αυτό ήταν το πρώτο πράγμα που έκαναν. Μετά χρησιμοποίησαν έναν αλγόριθμο για να επεξεργαστούν όλα αυτά τα στοιχεία πρόγραμμα υπολογιστή για να γίνει το γράφημα που θα έδινε το γράφημα ενός μπαστουνιού του χόκεϋ, ακόμα και με την εισαγωγή τυχαίων δεδομένων. Όχι με αληθινά δεδομένα, αλλά με τυχαία, έδινε πάντα αυτό το γράφημα του μπαστουνιού του χόκεϋ, το οποίο εξαφάνιζε τη Μεσαιωνική Θερμή Περίοδο και υπερέβαλλε την υπερθέρμανση του 20ου αιώνα. Αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό. Ακόμα και όταν προσπάθησαν και τις δύο αυτές τεχνικές, το πρόβλημα ήταν η Μεσαιωνική Θερμή Περίοδος συνέχιζε ακόμα να εμφανίζεται. Άρα μετά από αυτό που έκαναν, αν δείτε εκείνη την αχνή γραμμή (κάτω από τη μαύρη) (βίντεο 46:00) αυτό θα έδειχναν τα δεδομένα. Προσπάθησαν να αφαιρέσουν τα πραγματικά δεδομένα από τη Μεσαιωνική Θερμή Περίοδο και το αντικατέστησαν με δικούς τους υπολογισμούς, οι οποίοι αφαιρούσαν τη Μεσαιωνική Θερμή Περίοδο που δεν τους βόλευε, και δεν είπαν στην έκθεση που δημοσίευσαν ότι αυτό ήταν που έκαναν, αλλά είπαν ότι χρησιμοποίησαν τα κανονικά δεδομένα. Άρα είπαν ψέματα στην ουσία εντύπως».

Ο David Icke σε ομιλία του αναφέρει: «Αυτός εδώ ο κύριος (βίντεο 46:28), που είναι στενός συνεργάτης του Αλ Γκορ, από τη NASA αποκαλύφθηκε ότι πείραζε τις θερμοκρασίες για να τις κάνει να φαίνονται υψηλότερες από ό, τι ήταν, αλλάζοντας τους μήνες, έτσι ώστε να κάνει ένα μήνα να φαίνεται πολύ ζεστός, ενώ δεν θα έπρεπε, ενώ (η θερμοκρασία) είχε παρθεί από ένα μήνα που είχε κανονική θερμοκρασία. Και αυτό είναι κάτι που λέει ένας από τους συναδέλφους του στη NASA, ο στενός συνεργάτης του Αλ Γκορ. Ο Χάνσεν ποτέ δεν φιμώθηκε, ακόμα κι όταν παραβίασε την επίσημη θέση της NASA, για τη μετεωρολογική πρόβλεψη. Δεν γνωρίζαμε αρκετά για να προβλέψουμε κλιματική αλλαγή ή την ανθρωπογενή επίδραση. Με αυτό τον τρόπο ο Χάνσεν ντρόπιασε τη NASA με τους ισχυρισμούς του για την παγκόσμια υπερθέρμανση το 1988 στην απολογία του ενώπιον του Κογκρέσου. Τίποτα δεν έγινε, διότι υποτίθεται ότι έπρεπε να τα κάνει όλα αυτά. Και αυτός εδώ ο κύριος από τη NASA, ο Τζον Θίον (βίντεο 47:17), συνεχίζει να λέει για τον Αλ Γκορ: “Ο Γκορ συναντάει ένα τελείως διαφορετικό κλίμα το 2009 από εκείνο που είχε συναντήσει το 2006, όταν το ντοκιμαντέρ του Μια Άβολη Αλήθεια κυκλοφόρησε. Σύμφωνα με τα δεδομένα των δορυφόρων, η Γη έχει ψυχρανθεί από τότε που βγήκε το ντοκιμαντέρ του Αλ Γκορ, η επέκταση των πάγων στην Ανταρκτική έχει πιάσει τιμές ρεκόρ, η ανύψωση της στάθμης της θάλασσας επιβραδύνθηκε, η θερμοκρασία των ωκεανών δεν ανέβηκε και όλο και περισσότεροι επιστήμονες δημοσίως αποστασιοποιούνται από την ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή όσο ομότιμες αξιολογήσεις συνεχίζουν για την ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή”. Αυτός ο κύριος, παγκόσμιος ειδικός στη στάθμη της θάλασσας (βίντεο 47:55) είπε: “Παρά τις αυξομειωτικές διακυμάνσεις, η στάθμη της θάλασσας δεν ανεβαίνει, δεν έχει ανέβει εδώ και 50 χρόνια και αφού εξετάσαμε τα αδιάσειστα αποδεικτικά στοιχεία, τους θεμελιώδεις νόμους της φυσικής (βγάλαμε το συμπέρασμα) ότι η Αποκάλυψη του Αλ Γκορ και των υπόλοιπων δεν υφίσταται στην πραγματικότητα”. Και αυτό είναι ενδιαφέρον επίσης, ο ίδιος κύριος το είπε, όταν του ζήτησαν από την IPCC να επέμβει σαν ειδικός κριτικός, εξεπλάγη όταν ανακάλυψε ότι ούτε ένας από τους 22 συγγραφείς της έκθεσης για τη στάθμη της θάλασσας δεν ήταν ειδικός επί της στάθμης της θάλασσας. Και το αποτέλεσμα όλων αυτών… εσκεμμένη άγνοια φυσικά, και η εξάρτηση από πειραγμένα (κλιματικά) μοντέλα υπολογιστών, έχουν γίνει από τους ισχυρότερους υποστηρικτές της υστερίας της υπερθέρμανσης».

Ο Christopher Monckton αναφέρει: «Και τώρα πάμε στο ψέμα της ομοφωνίας. Σας λένε ξανά και ξανά ότι αν δεν πάρουμε δραστικά μέτρα για το κλίμα, τότε θα υπάρξουν καταστροφές, πληγές, φλύκταινες, βάτραχοι, ξέρετε, κάτι από τις “Πληγές”. Αυτά ακούτε. Οι επιστήμονες έχουν όλοι συμφωνήσει (σ.σ. ειρωνικά το λέει). Ο Αλ Γκορ το ξαναείπε την προηγούμενη βδομάδα. Κανένας επιστήμονας, λέει, δεν διαφωνεί. Έτσι λοιπόν το έλεγξα. Έτσι είμαι εγώ,, βαρετός. Όλο ελέγχω πράγματα. Αυτό κάνουν οι επιστήμονες. Αυτό είπε ο Αλ Χάισαμ ότι πρέπει να κάνουμε. Τα ελέγχω. Έτσι πήρα έναν πολύ διακεκριμένο συνάδελφό μου, που είχε πρόσβαση στο ISI, στην επιστημονική βάση δεδομένων, για να ερευνήσει όλες τις εκθέσεις που δημοσιεύτηκαν απ’ τις αρχές του 2005 και 2007, χρησιμοποιώντας τις λέξεις κλειδιά “παγκόσμια κλιματική αλλαγή”. 539 εκθέσεις βρέθηκαν σε αυτό το θέμα. Είναι ένας καλός τρόπος για να διαλέγεις στην τύχη εκθέσεις. Τις διάβασε όλες. Και εδώ είναι ο αριθμός των εκθέσεων που δίνουν αποδεικτικά στοιχεία, οποιοδήποτε αποδεικτικό για οποιαδήποτε καταστροφή, η οποία έγινε από οποιαδήποτε ανθρωπογενή αιτία, σε οποιοδήποτε μέρος του κλίματος, σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου. Ναι, μηδέν! Αυτή είναι η ομοφωνία. Και τώρα προχωράμε σε ένα ψέμα της έκθεσης του 1995. Ένα από τα πιο εξωπραγματικά ψέματά τους. Πάμπολλες φορές οι επιστήμονες εκείνης της έκθεσης είχαν πει ότι δεν μπορούν να βρουν κανένα ανθρωπογενές αίτιο στα κλιματικά αρχεία. Απ’ όσο βλέπουμε δεν έχουμε καμία επίδραση στο κλίμα. Το είπαν πέντε φορές πολύ ξεκάθαρα. Και τώρα προσέξτε τι έκαναν οι γραφειοκράτες. Ξαναέγραψαν τα κομμάτια αυτής της έκθεσης, αφού όμως τα είχαν υπογράψει οι επιστήμονες πρωτύτερα, για να πούνε ακριβώς το αντίθετο. Ο κορμός των αποδείξεων πλέον δείχνει μια ευδιάκριτη ανθρώπινη επήρεια στο κλίμα. Και αυτό είναι το επίσημο ψέμα από τότε.

Όλα τα (κλιματικά) μοντέλα υποθέτουν ότι το ανθρωπογενές CO2 είναι υπεύθυνο για την κλιματική αλλαγή αντί για τον ήλιο ή τα σύννεφα. Ο καθηγητής Tim Ball λέει: «Η αναλογία που χρησιμοποιώ εγώ είναι η εξής: Το αυτοκίνητό μου δεν λειτουργεί καλά, άρα θα αγνοήσω τον κινητήρα, που είναι ο Ήλιος, θα αγνοήσω τη μετάδοση που είναι η εξάτμιση νερού και θα επικεντρωθώ σε ένα χαλικάκι που έχει κολλήσει στη ρόδα που είναι το ανθρωπογενές CO2. Η επιστήμη τους είναι τόσο χάλια».

Η κοινή πεποίθηση ότι το CO2 καθοδηγεί την κλιματική αλλαγή έρχεται σε αντίθεση με πολλά από τα επιστημονικά δεδομένα. Δεδομένα από μετεωρολογικά μπαλόνια και δορυφόρους. Από έρευνες των πυρήνων των πάγων και από ιστορικά αρχεία θερμοκρασιών. Αλλά αν το CO2 δεν καθοδηγεί το κλίμα, τότε τι το καθοδηγεί; Ο καθηγητής Philip Stott του τμήματος βιογεωγραφίας του πανεπιστημίου του Λονδίνου αναφέρει: «Δεν το θεωρείτε περίεργο; Όταν εμείς οι άνθρωποι βάζουμε βενζίνη στα αμάξια μας ή όταν ανοίγουμε τα φώτα μας, ότι είμαστε εμείς που ελέγχουμε το κλίμα; Απλώς κοιτάξτε τον ουρανό. Κοιτάξτε εκείνο το τεράστιο πράγμα, τον Ήλιο. Ακόμα και στην παρούσα κατάσταση, οι άνθρωποι των 6,5 δις είναι μικροσκοπικοί σε σχέση με τον Ήλιο».

Στα τέλη του 80, ο ηλιακός φυσικός Πιρς Κόρμπαν (Piers Corbyn) αποφάσισε να δοκιμάσει μια νέα μέθοδο πρόβλεψης του καιρού. Παρά τους τεράστιους πόρους που διέθεταν στα επίσημα γραφεία, η νέα τεχνική του Κόρμπαν απέδιδε ολοένα και περισσότερα ακριβή αποτελέσματα. Θεωρήθηκε από τον Εθνικό Τύπο ως ο υπερ-μετεωρολόγος. Το μυστικό της επιτυχίας του ήταν ο Ήλιος. Ο Κόρμπαν αναφέρει: «Η προέλευση της δυνατότητας πρόβλεψης του καιρού από τον Ήλιο προήλθε αρχικά από την έρευνα για τις ηλιακές κηλίδες και βάσει αυτών βγαίνει η πρόβλεψη. Και μετά συνειδητοποίησα ότι θα ήταν πιο ενδιαφέρον να χρησιμοποιήσω τον Ήλιο για να προβλέψω τον καιρό».

Πλέον γνωρίζουμε ότι οι ηλιακές κηλίδες είναι έντονα μαγνητικά πεδία που εμφανίζονται σε περιόδους έντονης ηλιακής δραστηριότητας. Αλλά για πολλές εκατοντάδες χρόνια, πολύ πριν αυτά γίνουν κατανοητά, αστρονόμοι παντού στον κόσμο συνήθιζαν να μετράνε τον αριθμό των ηλιακών κηλίδων υπό την πεποίθηση ότι περισσότερες ηλιακές κηλίδες σήμαιναν ζεστότερος καιρός. Το 1893 ο Βρετανός αστρονόμος Έντουαρντ Μόντερ παρατήρησε ότι κατά τη διάρκεια του Μικρού Παγετώνα μετά βίας φαινόντουσαν κάποιες ηλιακές κηλίδες στον Ήλιο. Μια περίοδος ηλιακής αδράνειας που έμεινε γνωστή ως η Ελάχιστη Μόντερ.

Ο David Icke σε ομιλία του λέει ειρωνικά: «Ξέρετε, κάποιες φορές, όταν βγαίνω έξω και έχει συννεφιά, αλλά όταν φεύγουν τα σύννεφα και βγαίνει η ήλιος κάνει ζέστη. Το έχετε προσέξει; Νομίζω ότι ο Ήλιος και η θερμότητα έχουν κάποια σχέση. Το νιώθω στο νερό μου! Ο ήλιος βγάζει ηλιακές κηλίδες σε κύκλους, τώρα πολύ λιγότερες, σχεδόν καθόλου πια, στο τέλος του κύκλου και κάποιες από αυτές είναι μεγαλύτερες απ’ τον Δία και οι περισσότερες μεγαλύτερες απ’ τη Γη. Είναι τεράστιες. Και εκτοξεύουν αυτή την ηλιακή ακτινοβολία, η οποία έρχεται στη Γη, και είναι θερμότερες ή λιγότερο θερμές. Εξαρτάται από τους ηλιακούς κύκλους. Απίστευτο. Και το κάνουν σε κύκλους, όπως σας λέω. Κι όσο περισσότερες ηλιακές κηλίδες δημιουργούνται, τόσο μεγαλύτερη η ηλιακή ακτινοβολία, τόσο πιο θερμοί είναι και οι κύκλοι. Και όσο πάει πιο κάτω, στο χαμηλότερο μέρος του κύκλου, η θερμοκρασία αρχίζει και πέφτει. Αυτό συμβαίνει καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας, αυτό συμβαίνει και τώρα. Τώρα, ίσως να συμβαίνουν και άλλα πράγματα στον Ήλιο, αλλά δεν έχουν να κάνουν με τι βγαίνει από την εξάτμισή σας. Οι θερμοκρασίες κάθε χρόνο τώρα πέφτουν και όπως είπε και ένας επιστήμονας: Πόσα χρόνια πρέπει να πέφτει η θερμοκρασία, προτού συνειδητοποιήσουμε ότι δεν υπάρχει παγκόσμια υπερθέρμανση. Μάλλον είναι απάτη. Δεν τους ενδιαφέρει η αλήθεια. Αλλά όταν οι θερμοκρασίες ανεβαίνουν λιγάκι, παρατηρήθηκε πολύ σωστά ότι οι θερμοκρασίες ανέβαιναν και σε άλλους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος. Δηλαδή τι το προκαλούσε αυτό; Το τούρμπο αμάξια (των άλλων πλανητών); Όταν ο Ντέιβιντ ντε Ρόθτσαϊλντ εμφανίστηκε στην εκπομπή του Άλεξ Τζόουνς, ρωτήθηκε γι’ αυτό και απάντησε… Τον ρώτησε για τον Κρόνο, τον Άρη… Διότι, λέει, φίλε μου, αυτοί είναι πιο κοντά στον Ήλιο (Είναι πιο μακριά από ό, τι η Γη). Να με τι έχουμε να κάνουμε. Άρα, αν πάτε πίσω 800 χρόνια, περάσαμε απ’ αυτό που λέμε Μεσαιωνική Θερμή Περίοδος, όπου οι θερμοκρασίες ήταν πολύ υψηλότερες από ό, τι σήμερα. Ιδού και τα τούρμπο που προκαλούσαν τότε την υπερθέρμανση! (δείχνει ένα κάρο, βίντεο 58:14). Αυτά τα 4×4 τι έκαναν τότε;! Και μετά τη Μεσαιωνική Θερμή Περίοδο, μπήκαμε στην Εποχή του Μικρού Παγετώνα. Κάποιοι λένε: Φέτος είναι η θερμότερη χρονιά από τότε που ξεκίνησαν τα αρχεία. Και ρωτάς εσύ: Πότε ξεκίνησαν τα αρχεία; Το 1864. Το 1864;;; Αυτό είναι 10 δευτερόλεπτα στους κλιματικούς κύκλους της Γης. Αυτό που έκαναν είναι να πάρουν τις θερμοκρασίες από τότε που βγαίναμε απ’ την Εποχή του Μικρού Παγετώνα και μετά συγκρίνοντας τη θερμοκρασία εκείνη με τη σημερινή λένε: Πω, πω, δες τη διαφορά! Κατά τη διάρκεια της Εποχής του Μικρού Παγετώνα είχε τόσο κρύο, που ο Τάμεσης πάγωνε και έκαναν πανηγύρια πάνω του κάθε χρόνο. Αυτό το γράφημα (βίντεο 59:06) είναι από την Εποχή του Μικρού Παγετώνα μέχρι και μετά το 1950. Η πράσινη γραμμή είναι η ηλιακή δράση, η κόκκινη γραμμή είναι η θερμοκρασία της Γης. Όπως θα έλεγε και ο Αλ Γκορ στο ντοκιμαντέρ του, “νομίζω , υπάρχει κάποια σχέση”. Και μετά βλέπουμε από το 1960 μέχρι και σήμερα και πάλι η πράσινη γραμμή είναι η ηλιακή δράση και το κόκκινο η θερμοκρασία της Γης. Αν το κοιτάξετε από το 1940 μέχρι το 1975 οι θερμοκρασίες έπεφταν σε τέτοιο βαθμό που το BBC έφτιαχνε ντοκιμαντέρ για τους κινδύνους μιας εποχής παγετώνα! Και μετά το 1940 η ηλιακή δραστηριότητα έπεφτε και μετά ξανάρχισε να ανεβαίνει και το ίδιο έκανε και η θερμοκρασία της Γης».

Και τι έγινε με το θερμό έτος του 1998; Ήταν παγκόσμια υπερθέρμανση ή ένα φυσικό φαινόμενο, όπως το Ελ Νίνιο; Ο καθηγητής Dr. Tim Patterson του πανεπιστημίου Carleton αναφέρει: «Το 1997-98 είχαμε την εμφάνιση ενός ισχυρού Ελ Νίνιο σε χαμηλό υψόμετρο και μια τεράστια ποσότητα νερού εξατμίστηκε στην ατμόσφαιρα και είχαμε εκτίναξη 1 βαθμό κελσίου παγκοσμίως, που όμως εξαφανίστηκε μέσα σε λίγους μήνες».

«Δεν έχει πάνω από 25 χρόνια (σ.σ. το βίντεο είναι του 2012) που η μεγάλη απειλή ήταν η παγκόσμια ψύξη. Αν γυρίσουμε πίσω στο 76, κάποιοι έγραφαν βιβλία όπως “Η ψύξη”. Και η επιστημονική ομοφωνία τότε ήταν ότι πάμε για ψύξη», αναφέρει ένας επιστήμονας.

Ο Jesse Ventura αναφέρει: «Το CO2 δεν είναι η αιτία της υπερθέρμανσης». [Άρα εσείς τι πιστεύετε ότι προκαλεί αυτή την υπερθέρμανση;]. Ο Ήλιος. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία. Ο Ήλιος αγνοείται εσκεμμένα από τις αρχές, ειδικά από τον οργανισμό του ΟΗΕ, την IPCC που προωθούν την κλιματική αλλαγή απ’ το CO2».

Το 1991 οι πρεσβύτεροι επιστήμονες του Δανικού Μετεωρολογικού Ινστιτούτου αποφάσισαν να φτιάξουν ένα αρχείο των ηλιακών κηλίδων του 20ου αιώνα και να το συγκρίνουν με το αρχείο των θερμοκρασιών. Αυτό που βρήκαν ήταν μια εκπληκτική συσχέτιση μεταξύ της συμπεριφοράς του Ήλιου και των αλλαγών θερμοκρασίας στη Γη. Βρήκαν ότι ηλιακή δραστηριότητα ανέβηκε ραγδαία μέχρι το 1940, μετά έπεσε για 4 δεκαετίες, μέχρι το 1970, και ύστερα ξανανέβηκε. Ο καθηγητής γεωφυσικής Eigil Friis-Christensen, διευθυντής του Danish National Space Centre αναφέρει: «Όταν είδαμε αυτή τη συσχέτιση μεταξύ της θερμοκρασίας και της ηλιακής δραστηριότητας ή τους κύκλους των ηλιακών κηλίδων, μετά κάποιοι μας είπαν, ωραία, αλλά μπορεί να είναι και σύμπτωση. Άρα πώς μπορούμε να αποδείξουμε ότι δεν είναι απλώς μια σύμπτωση; Ένας τρόπος είναι να έχουμε μακρές χρονικές περιόδους ή και διαφορετικές χρονικές περιόδους. Και έτσι πήγαμε πίσω στο χρόνο». Και έτσι ο καθηγητής Eigil Friis–Christensen και οι συνάδελφοί του εξέτασαν 400 χρόνια αστρονομικών αρχείων, για να συγκρίνουν την ηλιακή δραστηριότητα με τις διακυμάνσεις θερμοκρασίας. Και πάλι. Βρήκαν ότι οι διακυμάνσεις στην ηλιακή δραστηριότητα ήταν στενά συνδεδεμένες με τις διακυμάνσεις θερμοκρασίας στη Γη. Έμοιαζε να είναι ο Ήλιος και όχι το CO2 ή οτιδήποτε άλλο που καθοδηγούσε τις κλιματικές αλλαγές.

Eigil Friis-Christensen, Δανός γεωφυσικός

Κατά ένα τρόπο, δεν μας εκπλήσσει. Ο Ήλιος μας επηρεάζει άμεσα, όταν μας στέλνει τη θερμότητά του. Αλλά τώρα ξέρουμε ότι ο Ήλιος μας επηρεάζει και έμμεσα με τα σύννεφα. Τα σύννεφα έχουν ένα ισχυρό αποτέλεσμα ψύξης. Αλλά πώς σχηματίζονται; Στις αρχές του 20ου αιώνα οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι η Γη βομβαρδιζόταν συνέχεια από υποατομικά σωματίδια. Αυτά τα σωματίδια, που τα αποκαλούν κοσμική ακτινοβολία, πίστευαν ότι προήλθαν από εκρήξεις σούπερ-νόβα, μακριά από το ηλιακό μας σύστημα. Όταν τα σωματίδια που κατεβαίνουν, συναντάνε το εξατμισμένο νερό, που ανεβαίνει απ’ τη θάλασσα, σχηματίζουν σταγονίδια νερού και φτιάχνουν σύννεφα. Αλλά όταν ο Ήλιος είναι πιο ενεργός και οι ηλιακές θύελλες είναι δυνατές, λιγότερα σωματίδια περνάνε και φτιάχνονται λιγότερα σύννεφα. Το πόσο δυνατό ήταν αυτό το φαινόμενο δεν ήταν γνωστό παρά μόνο πρόσφατα, όταν ένας αστροφυσικός, ο καθηγητής Νερ Σεβίβ αποφάσισε να συγκρίνει τα δικά του αρχεία απ’ τη δημιουργία σύννεφων απ’ την ηλιακή ακτινοβολία με τα αρχεία θερμοκρασιών, που είχαν δημιουργηθεί από γεωλόγους, μέχρι και 600 εκατομμύρια χρόνια πριν. Αυτό που βρήκαν ήταν ότι μόλις η ηλιακή ακτινοβολία ανέβαινε, η θερμοκρασία έπεφτε. Όταν η ηλιακή ακτινοβολία μειωνόταν, η θερμοκρασία ανέβαινε. Τα σύννεφα και το κλίμα της Γης ήταν στενά συνδεδεμένα. Για να δείτε πόσο πολύ, απλώς αναποδογυρίστε τις γραμμές (δείτε το γράφημα, βίντεο 1:03:53). Ο καθηγητής Nir Shavin του πανεπιστημίου της Ιερουσαλήμ αναφέρει: «Αν συγκρίνεται τα γραφήματα, απλώς βάλτε το ένα πάνω στο άλλο και ήταν απλά εκπληκτικό. Ο Γιαν Βάιζερ Λούθερμεντ είπε: Ξέρετε, έχουμε πολύ συγκλονιστικά δεδομένα εδώ». Ο καθηγητής Ian Clark του πανεπιστημίου της Ottawa αναφέρει: «Δεν έχω δει ποτέ τόσο διαφορετικά αρχεία να συνδέονται τόσο αρμονικά, για να δείξουν τι συνέβαινε εκείνη τη μακρά χρονική περίοδο». Το κλίμα ελεγχόταν από τα σύννεφα, τα σύννεφα ελέγχονταν από την ηλιακή ακτινοβολία και η ηλιακή ακτινοβολία ελεγχόταν από τον Ήλιο. Όλα γύριζαν πάλι στον Ήλιο.

Ο Nigel Calder αναφέρει: «Αν είχατε μάτια με ακτίνες Χ, αυτό που φαίνεται σαν μια ωραία, φιλική, κίτρινη μπάλα, θα φαινόταν σαν μια μαινόμενη τίγρης. Ο Ήλιος είναι ένα απίστευτα “βίαιο θηρίο”. Και πετάει τεράστιες εκρήξεις και αέρια και ατέλειωτες ηλιακές θύελλες, οι οποίες ανέκαθεν περνούσαν απ’ τη Γη. Είμαστε κατά μια έννοια μέσα στην ατμόσφαιρα του Ήλιου. Η ένταση του ηλεκτρομαγνητικού του πεδίου υπερδιπλασιάστηκε κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα».

Το 2005 αστροφυσικοί από το πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ δημοσίευσαν το παραπάνω γράφημα στο επίσημο περιοδικό της Αμερικανικής Ένωσης Γεωφυσικών (βίντεο 1:05:32). Η μπλε γραμμή αντιπροσωπεύει τις αλλαγές θερμοκρασίας στην Αρκτική τα τελευταία 100 χρόνια. Και εδώ (βίντεο 1:05:38) είναι η αύξηση του CO2 κατά την ίδια χρονική περίοδο. Οι δύο (γραμμές) προφανώς και δεν συσχετίζονται. Αλλά τώρα κοιτάξτε και πάλι τα αρχεία θερμοκρασίας και αυτή την κόκκινη γραμμή (βίντεο 1:05:50) που απεικονίζει διακυμάνσεις στη δραστηριότητα του Ήλιου τον τελευταίο αιώνα, όπως έχει καταγραφεί ανεξάρτητα από επιστήμονες της NASA και της Αμερικανικής Εθνικής Ωκεανικής και Ατμοσφαιρικής Διοίκησης. Ο καθηγητής Ian Clark αναφέρει: «Η ηλιακή δραστηριότητα τα τελευταία 100 χρόνια, τα τελευταία εκατοντάδες χρόνια, συσχετίζεται πολύ ομοιόμορφα σε δεκαετή βάση με τους πάγους και τις Αρκτικές θερμοκρασίες».

Για τους επιστήμονες του Χάρβαρντ καθώς και πολλούς ακόμα επιστήμονες το συμπέρασμα είναι αδιαμφισβήτητο. «Ο Ήλιος καθοδηγεί το κλίμα. Το CO2 είναι άσχετο».

 

ΤΑ ΚΛΙΜΑΤΙΚΑ ΜΟΝΤΕΛΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΞΙΟΠΙΣΤΑ

Ο David Icke αναφέρει: «Οι υπολογιστές έχουν κάτι κοινό παντού γύρω στον κόσμο. Μπούρδες βάζεις, μπούρδες βγάζεις. Αυτό είναι οι υπολογιστές. Σωστά; Αν εισάγεις γελοία δεδομένα, θα εξάγεις και γελοία δεδομένα και αυτό είναι τα κλιματικά μοντέλα».

Ο Christopher Monckton αναφέρει: «Τώρα προχωράμε στην επιστήμη. Τώρα θέλουμε να μάθουμε την επιστήμη πίσω από όλα αυτά. Πού πραγματικά κυμαίνεται, διότι η έκθεση του ΟΗΕ και οι τέσσερις, ακόμα και να ήταν αλήθεια, και είδατε πόσο συχνά λένε ψέματα. Και άρα ορθώς σκέφτεστε ότι δεν θα λένε τώρα την αλήθεια. Ακόμα και να ήταν αλήθεια, είναι πια χρονικά εκτός. Πρώτα απ’ όλα βάσισαν την έρευνά τους πάνω σε μοντέλα υπολογιστών. Και θα σας το εξηγήσω γιατί τα μοντέλα πρέπει να αποτυγχάνουν. Αξίζει να το καταλάβετε. Αποτυγχάνουν, διότι μαθηματικά μιλώντας το κλίμα είναι κάτι το χαοτικό. Και δεν το λέω απλώς έτσι. Έχει συγκεκριμένη μαθηματική ερμηνεία, την οποία τώρα θα σας εξηγήσω. Αν δεν γνωρίζετε τις αρχικές τιμές των παραμέτρων, που ορίζουν το κλίμα, και είναι εκατομμύρια, σε εκπληκτικά μεγάλη ακρίβεια, τότε δεν μπορείς να κάνεις πολύ ακριβείς, πολύ μακροπρόθεσμες προβλέψεις του κλίματος. Τι σημαίνει μακροπρόθεσμα; Παραπάνω από μερικές εβδομάδες. Και θα δείξω το γιατί. Αυτή είναι μια απλή χαοτική εξίσωση (βίντεο1:08:08). Το f του z ισούται με z εις το τετράγωνο συν c, ένας πολύπλοκος αριθμός. Έχω καθορίσει τις τιμές του c σε 16 δεκαδικά ψηφία, και στον πραγματικό και στον φανταστικό πολύπλοκο αριθμό c. Και θα απεικονίσω την εξίσωση στο μέγεθος της προβολής διαφανειών. Τώρα θα σκεφτόσασταν, απλή εξίσωση, ίσως πάρουμε απλό αποτέλεσμα σαν αυτό (βίντεο 1:08:55). Αλλά το πρόβλημα με τις χαοτικές εξισώσεις είναι ότι δεν σου δίνουν απλό αποτέλεσμα, γιατί σου δίνουν διακυμάνσεις ή μεταβάσεις. Κοιτάξτε την οθόνη σας τώρα. Αυτή είναι η απεικόνιση της απλής αυτής εξίσωσης (βίντεο 1:09:07). Αυτό δεν είναι ζωγραφιά από μένα. Δεν είναι έργο τέχνης. Αυτό είναι, στα μαθηματικά της εξίσωσης. Αυτό βγαίνει με την εισαγωγή των προηγούμενων αριθμών. Μπορείτε να το κάνετε σπίτι σας με έναν απλό υπολογιστή. Δεν είναι δύσκολο πρόγραμμα να χειριστείτε, και αυτή είναι η εικόνα που θα πάρετε. Και μπορείτε να δείτε την πολυπλοκότητα. Και αυτή ήταν μια εξίσωση με μια παράμετρο. Τώρα φανταστείτε με εκατομμύρια παραμέτρους που έχει το κλίμα. Δεν υπάρχει περίπτωση ένα μοντέλο υπολογιστή να μπορεί ποτέ να προβλέψει αξιόπιστα το κλίμα».

Ο γεωφυσικός Syun-Ichi Akasofu το 2008 δήλωσε: «Κανένας υπερ-υπολογιστής, όσο ισχυρός και να είναι, δεν είναι ικανός να προβλέψει την απλή υπόθεση που υποστηρίζει ότι το φαινόμενο του θερμοκηπίου είναι υπαίτιο για την υπερθέρμανση. Η υψηλή κλιματολογική ευαισθησία είναι μια εισαγωγή στο κλιματολογικό μοντέλο, όχι ένα αποτέλεσμα. Τα μοντέλα είναι ρυθμισμένα ώστε να υποθέτουν υψηλή κλιματολογική ευαισθησία, άρα αυτό είναι και που βρίσκουν».

Συνεχίζει ο Christopher Monckton: «Άρα τα μοντέλα υπολογιστών δεν μπορούν να μας δώσουν τη λύση στο ερώτημα που έχουμε».

Ο Dr. Patrick Michaels του πανεπιστημίου της Virginia αναφέρει: «Οι άνθρωποι πρέπει να καταλάβουν ότι όλη η υστερία της παγκόσμιας υπερθέρμανσης απορρέει από μοντέλα υπολογιστών. Δεν απορρέει απ’ την πραγματικότητα. Η πραγματικότητα δεν θερμαίνεται, όπως είχαν προβλέψει τα μοντέλα αυτά».

Ο κλιματολόγος Dr. Tim Ball αναφέρει: «Συχνά ακούμε ότι τα περιστατικά και η ένταση του ακραίου καιρού, όπως τυφώνες, χιονοθύελλες, ξηρασίες και πλημμύρες, αυξάνονται και ότι η παγκόσμια υπερθέρμανση είναι η αιτία. «Η διαφωνία είναι ότι (λένε) πως θα έχουμε μια αύξηση της ξηρασίας. Αυτό είναι μια τακτική εκφοβισμού, (ότι θα έχουμε) πιο ακραίο καιρό, πιο έντονες ξηρασίες κτλ. Όταν κοιτάξεις τα μακροπρόθεσμα αρχεία (του παρελθόντος), αυτό που βλέπεις είναι ότι οι ξηρασίες είναι κυκλικές, εναλλάσσονται. Και επίσης βλέπεις ότι στο παρελθόν οι ξηρασίες ήταν πολύ χειρότερες απ’ ό, τι τώρα».

Μέχρι το 1990, δεκάδες δισεκατομμύρια δολαρίων κυβερνητικών επιχορηγήσεων στις ΗΠΑ, στο Ηνωμένο Βασίλειο και αλλού μετατρέπονταν σε χρήματα για την έρευνα της παγκόσμιας υπερθέρμανσης. Ένα μεγάλο μέρος αυτών των επιχορηγήσεων πήγε στην ανάπτυξη υπολογιστικών μοντέλων, για να προβλέψουν ποιο θα είναι το κλίμα στο μέλλον. Πόσο όμως ακριβή είναι αυτά τα μοντέλα; Ο Dr. Roy Spencer ήταν επιστήμονας για τις κλιματικές έρευνες στο κέντρο πτήσεων της NASA. Του έχουν απονεμηθεί βραβεία εξαίρετων ακαδημαϊκών επιτεύξεων από τη NASA και από την Αμερικανική Μετεωρολογική Υπηρεσία. Αναφέρει ο Spencer: «Τα κλιματικά μοντέλα είναι τόσο καλά, όσο και οι υποθέσεις που εισάγονται σε αυτά. Και έχουν εκατοντάδες υποθέσεις. Το μόνο που χρειάζεται είναι μια υπόθεση να είναι λάθος και η πρόβλεψη έχει ξεφύγει».

Roy Spencer επιστήμονας για τις κλιματικές έρευνες στο κέντρο πτήσεων της NASA

Ο καθηγητής Ian Clark αναφέρει: «Αν δεν έχεις κατανοήσει το κλιματικό σύστημα, αν δεν έχεις καταλάβει όλα τα στοιχεία, την ηλιακή ακτινοβολία, το CO2, την εξάτμιση νερού, τα σύννεφα και να τα βάλεις όλα μαζί… Αν δεν τα έχεις όλα αυτά, τότε το μοντέλο σου δεν αξίζει τίποτα».

Η εμβέλεια της πρόβλεψης του καιρού διαφέρει πολύ. Αυτές οι διαφοροποιήσεις δημιουργούνται απ’ την ξαφνική αλλαγή των υποθέσεων πάνω στις οποίες έχουν βασιστεί τα μοντέλα. Ο καθηγητής Carl Wunsch του τμήματος ωκεανογραφίας στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης αναφέρει: «Είναι τόσο περίπλοκα που πολλές φορές μπορείς να τα προσαρμόσεις με τέτοιο τρόπο, έτσι ώστε να κάνουν κάτι πολύ συναρπαστικό».

Carl Wunsch, καθηγητής του τμήματος ωκεανογραφίας στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης

Ο Ian Clark αναφέρει: «Έχω δουλέψει με μοντελιστές, έχω κάνει μοντέλα και με ένα μαθηματικό μοντέλο μπορείς να πειράξεις τις παραμέτρους και να βγάλεις ό, τι θέλεις. Μπορείς να το κάνεις να γίνεται θερμότερο ή ψυχρότερο, με το να αλλάζεις τις παραμέτρους».

Αφού όλα τα κλιματικά μοντέλα υποθέτουν ότι το ανθρωπογενές CO2 προκαλεί την υπερθέρμανση, ένας εμφανής τρόπος για να παράγεις εντυπωσιακότερες προβλέψεις είναι να αυξήσεις τη φανταστική ποσότητα ανθρωπογενούς CO2 που πηγαίνει στην ατμόσφαιρα. Ο καθηγητής Patrick Michaels αναφέρει: «Βάζουμε μια αύξηση του CO2, που αντιστοιχεί στο 1% κάθε χρόνο. Ήταν 0,49% το χρόνο εδώ και 10 χρόνια. 0,42% τα προηγούμενα 10 έτη και 0,43% για τα προπροηγούμενα 10 έτη. Άρα τα μοντέλα χρησιμοποιούν τη διπλάσια τιμή υπερθέρμανσης από τα αέρια του θερμοκηπίου απ’ όσο γνωρίζουμε ότι είναι η πραγματική. Δεν θα έπρεπε να σας σοκάρει ότι προβλέπουν περισσότερη υπερθέρμανση από αυτήν που υπάρχει».

Τα μοντέλα προβλέπουν ποια θα είναι η θερμοκρασία σε 50 ή 100 χρόνια. Είναι ένα από τα περίεργα χαρακτηριστικά τους ότι τα μακροπρόθεσμα μοντέλα πρόβλεψης καιρού αποδεικνύονται λάθος, μόνο όταν έχει περάσει τόσος καιρός, που οι άνθρωποι τα έχουν ξεχάσει πια. Σαν αποτέλεσμα, υπάρχει κίνδυνος σύμφωνα με τον καθηγητή Καρλ Γουντς ότι οι (κλιματικοί) μοντελιστές δεν θα ενδιαφέρονται να παράγουν μια πρόβλεψη που θα είναι ακριβής, αλλά κάποια που θα είναι ενδιαφέρουσα.

Ο καθηγητής Carl Wunsch αναφέρει: «Ακόμα και μέσα στην επιστημονική κοινότητα βλέπεις ότι το πρόβλημα είναι αν χειριστώ ένα πολύπλοκο μοντέλο και το πειράξω, όπως για παράδειγμα να λιώσω πολύ πάγο στον ωκεανό και δεν συμβεί τίποτα, δεν είναι και πολύ πιθανό να δημοσιευτεί. Αλλά αν χειριστώ το ίδιο μοντέλο και το προσαρμόσω με τέτοιο τρόπο, έτσι ώστε να γίνεται κάτι δραματικό στην κυκλοφορία του ωκεανού, όπως ένα κλείσιμο της μεταφοράς θερμοκρασίας, τότε θα δημοσιευτεί, γιατί πολλοί λένε, ω… αυτό είναι συναρπαστικό και θα επιλεχθεί (για προβολή) ακόμα και από τα ΜΜΕ. Άρα υπάρχει μια ισχυρή προκατάληψη μέσα στα ΜΜΕ και μέσα στην επιστημονική κοινότητα την ίδια (με κατεύθυνση) προς αποτελέσματα τα οποία είναι δραματικά. Η Γη παγώνει. Αυτό είναι μια πιο ενδιαφέρουσα ιστορία απ’ το να πεις, ε, ξέρετε, (η θερμοκρασία) κάποιες φορές ανεβοκατεβαίνει, κάποιες φορές 10 βαθμούς κελσίου πάνω, κάποιες φορές 20 βαθμούς κελσίου κάτω, αλλά στο τέλος επανέρχεται. Εσείς σε ποιο από τα δύο θα δίνατε τα φώτα της δημοσιότητας; Εκεί είναι το θέμα».

Στο ανειδίκευτο μάτι τα μοντέλα των υπολογιστών μοιάζουν εντυπωσιακά. Και συχνά δίνουν τρελές θεωρίες για το κλίμα σαν μια αυστηρή επιστήμη. Επίσης δίνουν αμέτρητες φοβερές ιστορίες για τα ΜΜΕ. Ο πρώην εκδότης του New Scientist, Nigel Calder, αναφέρει: «Αυτό που με εξέπληξε σαν χρόνια δημοσιογράφος είναι το πώς ακόμα και οι βασικές αρχές της δημοσιογραφίας έχουν εγκαταλειφθεί πια σε αυτό το θέμα». Στην πραγματικότητα, η θεωρία για την ανθρωπογενή παγκόσμια υπερθέρμανση πυροδότησε μια νέα γενιά δημοσιογραφικού κλάδου. Συνεχίζει ο Nigel Calder: «Έχεις μια ολόκληρη νέα γενιά από ρεπόρτερ, περιβαλλοντολογικούς δημοσιογράφους. Τώρα αν είσαι περιβαλλοντολογικός δημοσιογράφος και αν η ιστορία της παγκόσμιας υπερθέρμανσης πάει στα σκουπίδια, το ίδιο θα γίνει και με τη δουλειά σου. Πραγματικά είναι τόσο βάναυσο. Και η δημοσιογραφία, πρέπει να γίνεται όλο και πιο υστερική, διότι υπάρχουν ακόμα ευτυχώς κάποιοι σκληροπυρηνικοί δημοσιογράφοι που θα πουν: Τα ίδια έλεγες και πριν 5 χρόνια! Ναι, αλλά τώρα είναι πολύ χειρότερα, θα αυξηθεί η στάθμη της θάλασσας 10 μέτρα μέχρι την άλλη Τρίτη. Πρέπει να γίνονται όλο και πιο δραματικοί».

 

ΚΡΥΦΑ ΟΦΕΛΗ ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΓΕΝΟΥΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΥΠΕΡΘΕΡΜΑΝΣΗΣ

Βίντεο 1:16:22 «Στις αρχές του 1990 ήμουν υπεύθυνος μιας έρευνας εκατομμυρίων για τα αποτελέσματα της παγκόσμιας υπερθέρμανσης στα εθνικά οικοσυστήματα. Και αυτό που θα δείτε είναι ότι εκείνο τον καιρό οι κυβερνήσεις ξεκινούν να χρηματοδοτούν απίστευτα τις έρευνες για την παγκόσμια υπερθέρμανση. Τότε ήταν 2 δις δολάρια τον χρόνο, τώρα είναι πάνω από 4 δις δολάρια. Υπάρχει μια μεγάλη μερίδα επιστημόνων εκεί έξω που λυμαίνονται αυτό που λέμε “εύκολο χρήμα”. Αν δεν δείξουν μια συσχέτιση με την παγκόσμια υπερθέρμανση, δεν θα πάρουν την επόμενη επιχορήγησή τους. Και έχει αποδειχθεί επανειλημμένα ότι όταν ένας επιστήμονας λέει πως δεν αντέχει άλλο, δεν βγαίνει το θέμα. Δεν χρηματοδοτούνται πλέον απ’ την κυβέρνηση και μένουν χωρίς δουλειά».

Βίντεο 1:16:58 «Οι επιστήμονες της κλιματολογίας χρειάζονται να υπάρχει πρόβλημα, έτσι ώστε να χρηματοδοτούνται».

Ο καθηγητής John Christy του τμήματος Ατμοσφαιρικής Επιστήμης στο πανεπιστήμιο της Alabama αναφέρει: «Έχουμε συμφέρον ώστε να δημιουργούμε πανικό, γιατί έτσι χρήματα θα πάνε στην κλιματολογία».

«Υπάρχει ένα πρόβλημα που δεν πρέπει να πεις, και αυτό είναι ότι μπορεί να μην υπάρχει πρόβλημα».

Είναι μια ιστορία του πώς μια πολιτική καμπάνια έγινε μια γραφειοκρατική μόδα. Ο καθηγητής Patrick Michaels αναφέρει: «Το γεγονός είναι ότι δεκάδες χιλιάδες δουλειές τώρα εξαρτώνται από την παγκόσμια υπερθέρμανση. Είναι μια μεγάλη επιχείρηση».

«Έγινε μια τεράστια επιχείρηση από μόνη της. Και αν όλο αυτό το συνονθύλευμα της παγκόσμιας υπερθέρμανσης κατέρρεε, θα υπήρχαν πάρα πολλοί οι οποίοι θα έψαχναν για δουλειά».

Ο καθηγητής Richard Lindzen του τμήματος μετεωρολογίας στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης αναφέρει: «Νομίζω ότι το επίπεδο χρηματοδοτήσεων για τις κλιματικές επιστήμες είναι γύρω στα 170 εκατομμύρια ετησίως, το οποίο είναι λογικό για το μέγεθος του κλάδου. Ανέβηκε όμως στα 2 δις ετησίως. Και αυτό άλλαξε πολλά. Πολλές δουλειές, πολλά νέα άτομα τα οποία διαφορετικά δεν θα ενδιαφέρονταν. Άρα αναπτύχθηκε ένα ολόκληρο παράρτημα ανθρώπων που το μόνο ενδιαφέρον τους στον κλάδο ήταν η υπερθέρμανση.

 

Επιστήμονες που είχαν συνηθίσει τη σχετική ευγένεια και αφάνεια της ακαδημαϊκής ζωής ξαφνικά βρίσκονται να δέχονται δημόσιες επιθέσεις, αν τολμήσουν να αμφισβητήσουν την ανθρωπογενή παγκόσμια υπερθέρμανση. Διασύρονται από διαφημιστικές καμπάνιες και ακόμα και στα ίδια τους τα πανεπιστήμια. Ο Tim Ball αναφέρει: «Όπως λέει και το ρητό, αν ανακατεύεσαι με τα πίτουρα, θα σε φάνε οι κότες. Καταλαβαίνω ότι θα υπάρχουν και αυτά, αλλά γίνονται πολύ δύσκολα, κακοήθη και πολύ προσωπικά, και μου έχουν κάνει απειλές δολοφονίας και ένα σωρό πράγματα. Άρα δεν το κάνω για την υγεία μου.

Ο Patrick Moore, πρώην πρόεδρος της Greenpeace του Καναδά, αναφέρει: «Σε αυτές τις μέρες αν είσαι σκεπτικιστής (δύσπιστος) για την κλιματική αλλαγή, είναι, λες και είσαι αρνητής του Ολοκαυτώματος».

Οι έρευνες σχετικά με την ανθρωπογενή παγκόσμια υπερθέρμανση, είναι πλέον ένα από τα πιο χρηματοδοτημένα πεδία της επιστήμης. Οι ΗΠΑ μόνο ξοδεύουν πάνω από 4 δις δολάρια ετησίως. Σύμφωνα με τον κλιματολόγο της NASA Roy Spencer οι επιστήμονες οι οποίοι εναντιώνονται στην ανθρωπογενή παγκόσμια υπερθέρμανση έχουν πολλά να χάσουν. Ο Dr. Roy Spencer αναφέρει: «Είναι γενικά πια δυσκολότερο να επιδοτηθούμε εξαιτίας της δημόσιας θέσης που πήραμε και θα δεις πολύ λίγους από μας που διατίθενται να πάρουν δημόσια θέση, διότι αυτό μας κόβει απ’ τις επιχορηγήσεις.

Ο γνωστός ηθοποιός Chuck Norris αναφέρει: «Είναι ένα παγκόσμιο παιχνίδι CO2 που έχει ξεκινήσει ο Αλ Γκορ. Και μάλλον είναι με τον Τζορτζ Σόρος και με άλλους τέτοιους ανθρώπους, με δύναμη και χρήματα. Και μέχρι τώρα πρέπει να έγινε δισεκατομμυριούχος. Αλλά το δισεκατομμύριο δεν είναι αρκετό. Μόλις πάρουν λίγο, μετά θέλουν παραπάνω, και μετά τα θέλουν όλα. Και αυτά είναι που ο Αλ Γκορ, ο Σόρος, ο Ομπάμα θέλουν. Θέλουν τον απόλυτο έλεγχο του κόσμου».

 

ΠΑΓΟΙ, ΣΤΑΘΜΗ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΚΕΣ ΑΡΚΟΥΔΕΣ

Είναι πλέον συνηθισμένο στα ΜΜΕ να ρίχνουν το φταίξιμο για όποια καταιγίδα ή τυφώνα στην παγκόσμια υπερθέρμανση. Υπάρχει όμως κάποια επιστημονική βάση γι’ αυτά; Ο καθηγητής Richard Lindzen αναφέρει: «Αυτό είναι καθαρή προπαγάνδα. Κάθε εγχειρίδιο της κλιματολογίας σου λέει ότι ο κύριος λόγος καιρικών διαταραχών είναι η διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ των τροπικών (περιοχών) και των Πόλων. Και μας λέγεται ότι σε έναν θερμότερο κόσμο αυτή η διαφορά θα γίνει μικρότερη. Αυτό θα σου έλεγε ότι θα υπήρχαν λιγότερες θύελλες και λιγότερη μεταβλητότητα. Αλλά για κάποιο λόγο αυτό δεν θεωρείται καταστροφικό και έτσι λένε το αντίθετο».

Τα δελτία ειδήσεων συχνά υποστηρίζουν ότι ακόμα και μια μικρή αύξηση της θερμοκρασίας θα οδηγούσε σε ένα καταστροφικό λιώσιμο των πάγων. Αλλά τι μας λέει η κλιματική ιστορία της Γης; Ο καθηγητής John Christy αναφέρει: «Τυγχάνει να έχουμε αρχεία θερμοκρασίας της Γροιλανδίας που πάνε μέχρι και χιλιάδες χρόνια πίσω. Η Γροιλανδία ήταν πολύ θερμότερη. Μόλις 1000 χρόνια πριν η Γροιλανδία ήταν πολύ θερμότερη απ’ ό, τι είναι σήμερα. Εν τούτοις, δεν είχε κανένα δραματικό λιώσιμο».

Ο καθηγητής Philip Stott αναφέρει: «Ακόμα και να μιλούσαμε για κάτι σαν το πέρμαφροστ, ένα μεγάλο μέρος του, εκείνο το παγωμένο στρώμα κάτω από τα δάση της Ρωσίας για παράδειγμα, 7.000-8.000 χρόνια πριν έλιωνε πολύ περισσότερο απ’ ό, τι τα στοιχεία μάς δείχνουν ότι λιώνει τώρα. Άρα με άλλα λόγια, αυτό είναι ένα ιστορικό μοτίβο, αλλά και πάλι… ο κόσμος δεν έφτασε στο τέλος του».

Ο καθηγητής Σίουν-Ίτσι Ακασόφου (Syun–Ichi Akasofu) είναι διευθυντής του Διεθνούς Αρκτικού Κέντρου στην Αλάσκα. Το A.I.R.C είναι το παγκοσμίως κορυφαίο ερευνητικό ινστιτούτο. Ο καθηγητής Ακασόφου επιμένει ότι με τον καιρό οι πάγοι πάντα με φυσικό τρόπο συστέλλονται και διαστέλλονται. Ο καθηγητής Ακασόφου αναφέρει: «Υπάρχουν κατά καιρού αναφορές ότι μεγάλα κομμάτια πάγου σπάνε από την Ανταρκτική. Αυτά συνέβαιναν ανέκαθεν, αλλά επειδή τώρα έχουμε δορυφόρους, τα βλέπουν αυτά και γι’ αυτό γίνονται ειδήσεις». Αυτά τα δεδομένα απ’ τους μετεωρολογικούς δορυφόρους της NASA δείχνουν την τεράστια, φυσική συστολή και διαστολή των πολικών πάγων στο 1990. Ο καθηγητής Ακασόφου τονίζει: «Όλα τα τηλεοπτικά προγράμματα που μιλούν για την παγκόσμια υπερθέρμανση, δείχνουν μεγάλα κομμάτια πάγου να πέφτουν απ’ τις άκρες των παγόβουνων, αλλά οι άνθρωποι συχνά ξεχνάνε ότι οι πάγοι πάντα κινούνται». Τα ΜΜΕ συχνά δείχνουν πάγους να πέφτουν απ’ τις άκρες της Αρκτικής. Αυτό που δεν λένε όμως είναι ότι αυτό είναι τόσο συνηθισμένο φαινόμενο στην Αρκτική όπως και τα φύλλα που πέφτουν σε μια φθινοπωρινή μέρα.  Συνεχίζει ο καθηγητής Ακασόφου: «Με ρωτάνε… Είδες τον πάγο που έπεφτε από την άκρη; Ναι, αυτό είναι η ανοιξιάτικη διάλυση. Αυτό συμβαίνει κάθε χρόνο. Ο Τύπος έρχεται συνέχεια (και με ρωτάει) για τις καταστροφές από τα αέρια του θερμοκηπίου… και τους λέω δεν υπάρχει κάτι τέτοιο».

Τρομακτικά τηλεοπτικά προγράμματα εντείνουν τη φοβική προοπτική τεράστιων παλιρροϊκών κυμάτων να πλημμυρίζουν τη Βρετανία. Αλλά τι κάνει τη στάθμη της θάλασσας να αλλάζει και πόσο γρήγορα συμβαίνει; Ο καθηγητής Philip Stott αναφέρει: «Η στάθμη της θάλασσας αλλάζει στον κόσμο γενικά και διέπεται κυρίως από δύο παράγοντες. Αυτό που λέμε τοπικοί παράγοντες, η σχέση της θάλασσας με την ξηρά, η οποία συνήθως έχει να κάνει με την ξηρά να σηκώνεται ή να πέφτει παρά με τη θάλασσα. Αλλά αν μιλάμε για παγκόσμιες αλλαγές στη θάλασσα, αυτό έχει να κάνει με τη θερμική διαστολή των ωκεανών. Δεν έχει τίποτα να κάνει με το λιώσιμο των πάγων. Και αυτό είναι μια υπερβολικά αργή και μακροχρόνια διαδικασία».

Ο καθηγητής Carl Wunch αναφέρει: «Οι άνθρωποι λένε ότι είδαν κάτι να γίνεται στον ωκεανό πέρσι, αυτό σημαίνει ότι κάτι άλλαξε στην ατμόσφαιρα πέρσι. Και αυτό δεν αληθεύει απαραίτητα καθόλου. Στην πραγματικότητα, είναι πολύ απίθανο, γιατί μπορεί να πάρει από εκατοντάδες μέχρι χιλιάδες χρόνια για τον βαθύ ωκεανό να ανταποκριθεί σε δυνάμεις και αλλαγές οι οποίες συμβαίνουν στην επιφάνεια».

Τι γίνεται με την Ανταρκτική και τη Γροιλανδία; Δεν θα προκαλέσει το λιώσιμό τους πλημμύρες; Ας δούμε τι υποστηρίζει προπαγανδιστικά ο Αλ Γκορ στο βίντεό του: «Ωστόσο θεωρείται πιθανό ότι ένα άλλο κομμάτι, σχεδόν ίδιου μεγέθους, όπως η Γροιλανδία θα ανέβαζε τη στάθμη της θάλασσας σχεδόν 6 μέτρα, αν εξαφανιζόταν. Αν η Γροιλανδία έσπαγε και έλιωνε ή αν η μισή Γροιλανδία έσπαγε και έλιωνε, και η μισή δυτική Ανταρκτική έσπαγε και έλιωνε. Αυτό θα συνέβαινε στη στάθμη της θάλασσας στη Φλόριντα (δείτε χάρτη βίντεο 1:26:45). Αυτό θα συνέβαινε στον κόλπο του Σαν Φρανσίσκο. Πολλοί άνθρωποι ζουν σε αυτές τις περιοχές».

Ακόμα και η IPCC του ΟΗΕ δηλώνει στην «περίληψή του για τη χάραξη πολιτικής» ότι το μόνο που θα μπορούσε να συμβεί μέχρι τον 21ο αιώνα θα ήταν 59 εκατοστά. Ο μόνος λόγος για τον οποίο ο Αλ Γκορ θα χρησιμοποιούσε τέτοια διαστρέβλωση της αλήθειας, θα ήταν για να προκαλέσει ωμό φόβο στους τηλεθεατές των βίντεο. Δυστυχώς το ντοκιμαντέρ «Άβολη Αλήθεια» του Αλ Γκορ έχει προβληθεί επανειλημμένα σε χιλιάδες αφελή παιδιά νηπιαγωγείου και δημοτικού που δεν έχουν τις βάσεις για να κρίνουν αυτό που βλέπουν. Η εκτίμηση του Αλ Γκορ δεν είναι απλώς υπερβολική, αλλά υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία ότι πολλά κομμάτια της Ανταρκτικής ψύχονται. Και το κέντρο του πάγου της Ανταρκτικής στην ουσία μεγαλώνει, δεν λιώνει. Τα αποδεικτικά στοιχεία για τη Γροιλανδία είναι αρκετά δραματικά. Στις 15 Ιουλίου 1942 δύο Β-17 πετούσαν από τις ΗΠΑ προς την Αγγλία έκαναν αναγκαστική προσγείωση στο νότιο πάγο της Γροιλανδίας. Το πλήρωμα διασώθηκε, αλλά τα αεροπλάνα αφέθηκαν στον πάγο. Το 1988 ο Ρίτσαρντ Τέιλορ οδήγησε μια ομάδα προς την ανεύρεση των αεροπλάνων. Περίμεναν να τα βρουν 12 μέτρα κάτω από την επιφάνεια, αλλά δεν τα βρήκαν. Μετά από πολλά χρόνια αποτυχιών, τα αεροπλάνα  τελικά βρέθηκαν το 1992. 1,6 χιλιόμετρα από το σημείο της προσγείωσης και 81,6 μέτρα κάτω από την επιφάνεια του πάγου. Η ομάδα χρησιμοποίησε ζεστό νερό για να σκάψει τούνελ προς το αεροπλάνο και να το πάρει. Τα αεροπλάνα αποκαταστάθηκαν και πετάνε και πάλι. Τα αεροπλάνα δεν τα έσπρωξε ο ογκοπάγος σε εκείνα τα βάθη. Αν ήταν αυτός ο λόγος, τα αεροπλάνα θα είχαν κομματιαστεί. Αντ’ αυτού, 81,6 μέτρα πάγου συσσωρεύτηκε πάνω τους από το 1941 έως το 1992. Αν και τα αποτελέσματα είναι περίπλοκα, άλλες έρευνες δείχνουν ότι το εσωτερικό του πάγου μεγαλώνει και μόνο οι άκρες λιώνουν. Υπάρχει μόνο μια ελάχιστη μείωση σε ολόκληρη την ήπειρο. Ο Αλ Γκορ τα αγνοεί όλα αυτά και επικεντρώνεται στο λιώσιμο από τις άκρες.

Λέει ο Αλ Γκορ: «10 χρόνια μετά αυτό συνέβη, και εδώ είναι το λιώσιμο από το 2005 (φωτογραφία βίντεο 1:29:00)».

Θα έπρεπε να ανησυχούμε από αυτό το λιώσιμο; 800 χρόνια πριν η Γη ήταν πολύ θερμότερη απ’ ό, τι είναι σήμερα. Οι Βίκινγκς εγκαταστάθηκαν στη νότια Γροιλανδία και ευημέρησαν. Αυτή η περίοδος είναι γνωστή ως η Μεσαιωνική Θερμή Περίοδος. Και οι Βίκινγκς καλλιεργούσαν σπαρτά εκεί που τώρα υπάρχει λιώσιμο. Μέχρι το 1400, όπου η θερμοκρασία ήταν περίπου όσο και σήμερα, το κλίμα είχε γίνει τόσο ψυχρό που οι Βίκινγκς έπρεπε να εγκαταλείψουν πολλά υπάρχοντά τους. Αν οι ίδιοι οι Βίκινγκς ήταν εδώ σήμερα, θα μας έλεγαν αναμφίβολα ότι αυτή η υπερθέρμανση δεν είναι και τόσο κακό πράγμα.

Ο Christopher Monckton αναφέρει: «Εδώ για παράδειγμα, είναι το ψέμα με τη στάθμη της θάλασσας. Αυτό που λέει ο Αλ Γκορ είναι ότι το λιώσιμο των πάγων στην Ανταρκτική και τη Γροιλανδία επίκειται να αυξήσει τη στάθμη της θάλασσας 6 μέτρα. Η άλλη πλευρά έλεγε ότι ο Αλ Γκορ δεν ήθελε να πει “επίκειται”, αλλά εμείς λέμε, φυσικά και ήθελε, κοιτάξτε πώς δείχνει τη θάλασσα να κατατροπώνει το Μανχάταν και το Σαν Φρανσίσκο και το Μπαγκλαντές και ότι ολόκληρη η Ολλανδία θα εξαφανιζόταν. Φοβερό. Πρέπει να του πήρε πολύ ακριβά γραφικά, για να το κάνει αυτό. Με τους χάρτες… να δείχνει την εξαφάνιση της γης με τη στάθμη της θάλασσας να ανεβαίνει 6 μέτρα και να εξαφανίζει υπάρχοντες πληθυσμούς. Ενώ πραγματικά, ακόμα και η IPCC του ΟΗΕ λέει ότι αυτοί οι πάγοι θα συνέβαλαν σε εκατοστά στη στάθμη της θάλασσας τα επόμενα 100 χρόνια. Αυτό λέει η επιστήμη. Αλλά ο δικαστής λέει: Το σενάριο Αρμαγεδώνα που παρουσιάζει ο Αλ Γκορ δεν βασίζεται πάνω σε καμιά επιστημονική άποψη. Και ο δικαστής φυσικά ήταν σωστός. Και ο Αλ Γκορ ήξερε πως ο δικαστής ήταν σωστός, διότι τη χρονιά που έβγαλε το ντοκιμαντέρ ξόδεψε 4 εκατομμύρια δολάρια για να αγοράσει ένα διαμέρισμα σε αυτό τον πύργο στο Σαν Φρανσίσκο, λίγα μέτρα απ’ τον ωκεανό, στον Κόλπο του Ψαρά. Πόσοι από εσάς πιστεύετε ότι καθώς θα περνούσε μέσα από 6 μέτρα αυξημένης στάθμης για να πάει στις πόρτες αυτού του κτηρίου, δεν θα έκανε γκλουκ, γκλουκ, γκλουκ. Δηλαδή είναι τερατώδες που ένας άνθρωπος που κάνει αυτό το πράγμα, ενώ γνωρίζει πολύ καλά ότι η στάθμη το πολύ να ανέβει 20-50 εκατοστά τα επόμενα 100 χρόνια, εξαρτάται βέβαια αν πιστεύετε τον καθηγητή Νίκολας Μέρνερ που έχει γράψει 520 έρευνες επί του θέματος ή τον ΟΗΕ. Αυτό θα είναι μόνο, και βασικά η στάθμη δεν έχει αυξηθεί καθόλου τα τελευταία 4 χρόνια».

Οι υποστηρικτές της ανθρωπογενούς υπερθέρμανσης επίσης υποστηρίζουν ότι επειδή ο Βόρειος Πόλος λιώνει, οι πολικές αρκούδες απειλούνται με εξαφάνιση. Ωστόσο, πολυάριθμες έρευνες δείχνουν ότι όλοι οι πληθυσμοί εκτός ενός είναι σταθεροί ή αυξάνονται. Οι πολικές αρκούδες κατάφεραν να επιβιώσουν μια χαρά από πολλές άλλες περιόδους τα τελευταία 10.000 χρόνια, όπου ήταν πολύ θερμότερα, ακόμα και από τις πιο απαισιόδοξες θεωρίες της υπερθέρμανσης του σήμερα.

Ο Christopher Monckton αναφέρει: «Τώρα αυτό είναι το παλιότερο οργανικό αρχείο θερμοκρασιών που έχουμε. Το κεντρικό αρχείο θερμοκρασιών (βίντεο 1:34:32). Και δείχνει εκεί ανάμεσα από τα βελάκια μεταξύ 1700-1735, οι θερμοκρασίες ανέβηκαν στην κεντρική Αγγλία κατά 2,2 βαθμούς κελσίου. Μόλις 0,6 βαθμούς κελσίου σε ολόκληρο τον 20ο αιώνα (1906-2006). Και η σημαντικότητα του 1700-1735 είναι ότι έγινε προτού ξεκινήσει η Βιομηχανική Επανάσταση. Δεν είχαμε καμιά σχέση με αυτή την αύξηση της θερμοκρασίας. Και η αύξηση τότε ήταν 9 φορές ταχύτερη απ’ ό, τι στον 20ο αιώνα. Άρα όποτε σας λένε για τον ρυθμό αύξησης της θερμοκρασίας, κοιτάτε το γράφημα και καταλαβαίνετε ότι λένε βλακείες. Μετά έχουμε το ψέμα με τις πολικές αρκούδες. Όπου ο Αλ Γκορ χρησιμοποιεί επιστημονική βιβλιογραφία, για να πει ότι οι πολικές αρκούδες πεθαίνουν παντού στις ακτές εξαιτίας της παγκόσμιας υπερθέρμανσης, αυτό είναι το πραγματικό επιστημονικό έγγραφο του 2006 που χρησιμοποίησε (Μόνιτ & Γλίσεν 2006), 4 πολικές αρκούδες νεκρές. Και γιατί πέθαναν; Απολύτως τίποτα για την παγκόσμια υπερθέρμανση σε όλο το έγγραφο. Αυτό που έλεγε το έγγραφο είναι ότι υπήρχαν ισχυροί άνεμοι, κύματα και μια άσχημη καταιγίδα. Στην τεχνική γλώσσα που εμείς οι κλιματολόγοι χρησιμοποιούμε… συμβαίνουν και μακακίες. Άρα το έλεγξα και η θάλασσα στην οποία βρέθηκαν νεκρές οι πολικές αρκούδες έχει δείξει αν μη τι άλλο μια μικρή αύξηση στον θαλάσσιο πάγο τα τελευταία 30-40 χρόνια. Άρα δεν υπάρχει καμιά βάση για τις προτάσεις του, ότι οι αρκούδες έπρεπε να κολυμπήσουν μέχρι και 96 χλμ για να βρούνε πάγο. Το όλο σενάριο (του Αλ Γκορ) ήταν φαντασίας και όπως είδατε πιο πριν, ο πληθυσμός των πολικών αρκούδων έχει αυξηθεί δραματικά από το 1940-50, κάπου γύρω στις 2 με 5 φορές, δεν ξέρουμε ακριβώς. Αλλά είναι σίγουρα μια τεράστια αύξηση του πληθυσμού των πολικών αρκούδων. Μετά δυσκολίας, όπως καταλαβαίνετε, το προφίλ ενός είδους, υπό επικείμενη εξαφάνιση».

 

ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ = ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Αλλά αφού τα πράγματα είναι διαφορετικά, γιατί μας βομβαρδίζουν με την παγκόσμια υπερθέρμανση; Γιατί τόσοι άνθρωποι στα ΜΜΕ και αλλού το θεωρούν ως αδιαμφισβήτητο γεγονός; Οι δυτικές κυβερνήσεις έχουν πλέον εναγκαλίσει την ανάγκη για διεθνείς συμφωνίες, για να περιορίσουν τη βιομηχανική παραγωγή στις ανεπτυγμένες και αναπτυσσόμενες χώρες. Αλλά με τι κόστος; Ο Πωλ Ντρίζεν είναι πρώην μέλος περιβαλλοντικής εκστρατείας. Ας δούμε τι αναφέρει: «Η μεγάλη μου ανησυχία με την παγκόσμια υπερθέρμανση είναι ότι οι πολιτικές που προωθούνται για τη δήθεν πρόληψη κατά της παγκόσμιας υπερθέρμανσης έχουν καταστροφικές συνέπειες στα οικονομικά χαμηλότερα στρώματα».

Οι περιβαλλοντικές εκστρατείες λένε ότι δεν είναι κακό να κινούμαστε εκ του ασφαλούς, ακόμα και αν η θεωρία της ανθρωπογενούς παγκόσμιας υπερθέρμανσης είναι λάθος, θα πρέπει να πάρουμε δρακόντεια μέτρα, για να μειώσουμε τις παραγωγές CO2 για παν ενδεχόμενο. Αυτό το αποκαλούν «προνοητική αρχή». Ο Πωλ Ντρίζεν αναφέρει: «Η “προνοητική αρχή” είναι ένα πολύ ενδιαφέρον θηρίο. Στην ουσία χρησιμοποιείται, για να προωθήσει μια συγκεκριμένη ατζέντα και ιδεολογία. Πάντα χρησιμοποιείται προς μια κατεύθυνση. Μιλάει για τα ρίσκα του να χρησιμοποιείς μια συγκεκριμένη τεχνολογία. Τα ορυκτά καύσιμα για παράδειγμα. Αλλά ποτέ για τα ρίσκα αν δεν τη χρησιμοποιείς. Δεν μιλάει ποτέ για τα πλεονεκτήματα του να έχεις μια τέτοια τεχνολογία.

Ο Christopher Monckton αναφέρει: «Υπάρχει μόνο ένα οικονομικό μέρος που θα το πω πολύ περιληπτικά. Και αυτό είναι ότι για να αναχαιτίσεις (τη θερμοκρασία) μόνο 1 βαθμό κελσίου από την παγκόσμια υπερθέρμανση, ακόμα και ο ΟΗΕ να ήταν σωστός σχετικά με τις υπερβολές του για το CO2, που ξέρουμε ότι δεν ήταν. Ακόμα και να ήταν σωστός, θα έπρεπε να αναστείλει 2 τρις τόνους απ’ την παραγωγή CO2. Αυτό αντιστοιχεί σε 67 χρόνια αναστολής των 30 δις (τόνων) παγκόσμιων παραγωγών CO2 ετησίως. Θα έπρεπε να κλείσει η παγκόσμια οικονομία παντελώς. Θα έπρεπε να γυρίσουμε στην εποχή του Λίθου χωρίς το δικαίωμα ακόμα και να ανάψουμε φωτιά στη σπηλιά μας. Αυτό θα έπρεπε να κάνεις για να ρίξεις μόνο 1 βαθμό κελσίου από τη δήθεν παγκόσμια υπερθέρμανση. Αυτό χρειάζεται μόνο να ξέρετε για τα οικονομικά της παγκόσμιας υπερθέρμανσης σε ένα σλάιντ. Δεν έχει κανένα νόημα να κάνουμε κάτι γι’ αυτό, παρά μόνο να προσαρμοστούμε, αν ήταν αναγκαίο, αλλά τώρα ξέρουμε ότι δεν χρειάζεται. Εδώ τελειώνει η συζήτηση για τα οικονομικά».

Όλο αυτό έχει με το να βγάλουν περισσότερα χρήματα. Το σταμάτημα της ρύπανσης δεν είναι καλή ιδέα όμως; Το σταμάτημα της ρύπανσης είναι τέλεια ιδέα, αλλά αυτό δεν έχει καμιά σχέση με τη ρύπανση. Αυτός είναι και ο μύθος. Αυτό έχει να κάνει με ισχύ, χρήματα και έλεγχο του πληθυσμού. Όλα είναι τόσο συνδεδεμένα με το CO2 και τις παραγωγές του, που ο, τι κάνεις θα έχει αύξηση στην τιμή του. Αυτό μπορεί να ελέγξει κάθε εταιρεία που μπορείς να σκεφτείς. Μιλάμε για ενέργεια, μιλάμε για μεταφορά, μιλάμε ότι ο ίδιος ο τρόπος ζωής μας θα αλλάξει και αυτό είναι κακό. Αυτό θα φέρει τις μεγαλύτερες αυξήσεις τιμών που έχει δει ποτέ ο άνθρωπος. Και μόλις εφαρμοστεί, δεν θα μπορούμε ποτέ να το σταματήσουμε. Αυτή είναι μια από τις μεγαλύτερες απάτες που έχουμε δει ποτέ. Κατ’ ουσίαν, αυτό που θα επιτραπεί για παράδειγμα σε μια βιομηχανία πετρελαίου θα μπορούν να παράγουν όσο CO2 θέλουν και να μολύνουν όσο θέλουν, αλλά μετά θα πηγαίνουν και θα αγοράζουν δικαιώματα ρύπων και θα λένε ότι έχουν ασυλία ρύπων. Το τελικό αποτέλεσμα θα είναι ο μεγαλύτερος έλεγχος που έχουμε δει ποτέ πάνω στην ανθρωπότητα.

Την ανθρωπογενή παγκόσμια υπερθέρμανση τη χρησιμοποιούν σαν ένα μέσο για πολιτικό έλεγχο. Έλεγχος σε κάθε επίπεδο της ζωής του ανθρώπου. Τον αριθμό των παιδιών που μπορείς να έχεις, τον αριθμό των ανθρώπων πάνω στον πλανήτη, πού θα μένουν, τι θα οδηγούν, τα πάντα. Αν μπορείς να ελέγξεις το CO2, μπορείς να ελέγξεις τον πλανήτη. Η ατζέντα στην τελική είναι να συγκεντρώσουν χρήματα, να αυξήσουν τους φόρους, να ελέγξουν τον τρόπο ζωής των ανθρώπων. Και το γεγονός ότι ο καταναλωτής και ο φορολογούμενος δεν θα επωφεληθούν από αυτό, θα τους πουν ότι έτσι σώζουν τον κόσμο και θα πρέπει να χαίρονται με αυτό.

 

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΤΗ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ

 

ΧΡΗΣΙΜΑ ΛΙΝΚΣ

http://www.aee.gr/

https://en.wikipedia.org/wiki/Milutin_Milankovi%C4%87

https://en.wikipedia.org/wiki/Al_Gore

https://www.ipcc.ch/

https://en.wikipedia.org/wiki/Christopher_Monckton,_3rd_Viscount_Monckton_of_Brenchley

https://en.wikipedia.org/wiki/Tim_Ball

https://en.wikipedia.org/wiki/Nir_Shaviv

https://en.wikipedia.org/wiki/Nigel_Lawson

https://en.wikipedia.org/wiki/Philip_Stott

https://en.wikipedia.org/wiki/Ian_Clark_(geologist)

https://en.wikipedia.org/wiki/Patrick_Michaels

https://en.wikipedia.org/wiki/Syun-Ichi_Akasofu

https://en.wikipedia.org/wiki/Nigel_Calder

https://en.wikipedia.org/wiki/John_Christy

https://en.wikipedia.org/wiki/Richard_Lindzen

https://en.wikipedia.org/wiki/Fred_Singer

https://en.wikipedia.org/wiki/John_Christy

https://en.wikipedia.org/wiki/Carl_Wunsch

http://ocean.mit.edu/~cwunsch/

https://en.wikipedia.org/wiki/Robert_Balling

https://web.stanford.edu/~moore/

https://www.lib.ncsu.edu/findingaids/mc00422

https://en.wikipedia.org/wiki/Tim_Patterson

https://en.wikipedia.org/wiki/Piers_Corbyn

https://en.wikipedia.org/wiki/Paul_Reiter

https://en.wikipedia.org/wiki/Jesse_Ventura

https://www.egu.eu/awards-medals/petrus-peregrinus/2009/eigil-friis-christensen/

https://www.drroyspencer.com/

https://en.wikipedia.org/wiki/Patrick_Moore_(consultant)

https://www.heartland.org/about-us/who-we-are/paul-driessen

 

 

Μάριος Δημόπουλος

Φυσικοπαθητικός (Doctor of Naturopathy)-Διατροφοπαθητικός-Συγγραφέας

Υποψήφιος PhD in Integrative Medicine

Μέλος της American Naturopathic Medical Association

Μέλος του American Council of Applied Clinical Nutrition

Μέλος του American Association of Drugless Practitioners

Μέλος του American Association of Nutritional Consultants

Μέλος του Canadian Association of Natural Nutritional Practitioners

Μέλος της Association for Natural Medicine in Europe

Μέλος της Society of Complementary Alternative and Holistic Practitioners

Μέλος του Παγκύπριου Συνδέσμου Διατροφολόγων

Μέλος του Επαγγελματικού Σωματείου Συμπληρωματικής Ιατρικής και Ανθρωπιστικών Επιστημών (Ε.Σ.Σ.Ι.Α.Σ.)

 AYTA EINAI TA ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΡΕΚΟΡ ΑΚΡΑΙΩΝ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΩΝ ΚΑΙ ΦΑΙΝΟΜΕΝΩΝ ΩΣ ΤΟ 2.000 -ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΑΝΩ ΑΠΌ 70 ΜΕ 110 ΕΤΩΝ!!!!

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Μετεωρολογικό Οργανισμό (WMO), οι καταγεγραμμένες ακραίες τιμές μετεωρολογικών παραμέτρων τον περασμένο αιώνα πάνω στον πλανήτη, είναι οι εξής:

Υψηλότερηθερμοκρασία: 58 °C στις 13 Σεπτεμβρίου1922 στην Ελ Αζίζια (υψόμετρο 112m) της Λιβύης.

Χαμηλότερη θερμοκρασία: -89,2 °C στις 21 Ιουλίου1983 στη Βάση Βοστόκ (υψόμετρο 3420m), στην Ανταρκτική.

Υψηλότερη μέση ετήσια θερμοκρασία: 34,4 °C, το 1960 στο Νταλόλ της Αιθιοπίας.

Μεγαλύτερη ημερήσια διακύμανση θερμοκρασίας: 55,6 °C, με πτώση της θερμοκρασίας από τους 6,7 °C στους -49 °C, στις 23-24 Ιανουαρίου 1916 στο Μπράουνινγκ (Μοντάνα, ΗΠΑ).

Ισχυρότεροιάνεμοι στην ξηρά από τυφώνα: 322 χλμ/ώρα, με ριπές ανέμου έως 338 χλμ/ώρα, 17-18 Αυγούστου 1969 κατά μήκος των ακτών της Αλαμπάμα και του Μισισίπι, ΗΠΑ (στη διάρκεια του Τυφώνα Καμίλ).

Υψηλότερη καταμετρημένη ετήσια βροχόπτωση: 2.6461,7 χιλιοστά από 1 Αυγούστου 1860 έως 31 Ιουλίου 1861 στο Τσεπούντζι της Μεγκαλάγια στην Ινδία.

Υψηλότερη μέση ετήσια βροχόπτωση: 11874 χιλιοστά στο Μαουσινράμ της Μεγκαλάγια στην Ινδία.

Υψηλότερη ημερήσια βροχόπτωση: 1825 χιλιοστά 7-8 Γενάρη του 1966 στο νήσι Ρεϊνιόν (ανατολικά της Μαδαγασκάρης) στον Ινδικός ωκεανός.

Λιγότερεςβροχές (Μήνες ξηρασίας): 173 μήνες δίχως βροχή (από Οκτώβριο 1903 έως Ιανουάριο 1918), Έρημος Ατακάμα, Χιλή. !!!!!

Αριθμός ημερών βροχής ανά έτος: 350 ημέρες στο όρος Βαϊαλεάλε, στο νησί Καουάι της Χαβάης.

Υψηλότερη ατμοσφαιρική πίεση (SLP): 1083,3 hPa στις 31 Δεκεμβρίου 1968, στο Αγκάτα της Σιβηρίας

Χαμηλότερη ατμοσφαιρική πίεση (SLP): 870 hPa στις 12 Οκτωβρίου 1979, 500 χλμ δυτικά της νήσου Γκόθαμ, Ειρηνικός ωκεανός (στη διάρκεια του Τυφώνα Τιπ).

Μεγαλύτερος χαλαζόκοκκος: 1,02 κιλά, στις 14 Απριλίου 1986, στο Γκοπαλγκάνζ του Μπανγκλαντές.

Πηγή: https://gr.k24.net/articles.aspx?a=5

*** ΜΜΕ 23/1/2024: 
Ένας κάτοικος της Νέας Σκωτίας, ο 22χρονος Ντάλτον Κλάρκ Στιούαρτ, κατηγορήθηκε ότι προκάλεσε την μεγαλύτερη πυρκαγιά στην ιστορία των δασικών πυρκαγιών, στην Ανατολική Καναδική επαρχία, που διήρκεσε ένα μήνα το 2023.

Λίγες μέρες πριν, ένας κάτοικος του Κεμπέκ ανακηρύχθηκε ένοχος από το δικαστήριο, για 14 κατηγορίες συνειδητού εμπρησμού, στον δασικό ιστό.

Τι μας έλεγαν, τότε, τα ΜΜΕ και οι "ειδικοί";;

Αιτία των πυρκαγιών, η "κλιματική αλλαγή!"