Ελληνοτουρκικά, πυρηνικά, μερική επιστράτευση στη Ρωσία, δημοψηφίσματα στην Αν. Ουκρανία

Σε νέο στάδιο εισέρχεται η διαπάλη που διαρκεί ήδη 7 μήνες ανάμεσα στη «συλλογική Δύση» και τη Ρωσία. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον της πρωτοφανούς διεθνούς αναταραχής και αβεβαιότητας, εντάσσονται και τα ελληνο-τουρκικά. Καλεσμένος του Δημήτρη Λιάτσου ο στρατιωτικός αναλυτής, Παναγιώτης Θεοδωρακίδης. - Σύμβουλος του Ουκρανού προέδρου καλεί τις ΗΠΑ να πλήξουν τη Ρωσία ακόμα και με πυρηνικά. Ακούγονται απειλές από τη μεριά της Ρωσίας για ένα πυρηνικό πλήγμα. Είναι έτσι τα πράγματα; -Κάποιοι προσπαθούν να παραλληλίσουν τον επιτήδειο Ερντογάν με τον Πούτιν. Να είναι σαφές: Ο Ερντογάν δεν είναι... λαγός του Πούτιν για την αποδυνάμωση του ΝΑΤΟ. Βρίσκει την ευκαιρία, λόγω της διεθνούς συγκυρίας, να εκβιάσει το ΝΑΤΟ, προκειμένου να αποκομίσει οφέλη η Τουρκία. Ειδικά στα ελληνο-τουρκικά. -Η ελληνική κυβέρνηση έχει κόψει κάθε γέφυρα με τη Μόσχα, με τις απελάσεις Ρώσων διπλωματών και τις εχθρικές διακηρύξεις ότι η Ελλάδα είναι σε πόλεμο με τη Ρωσία! -Τέσσερις περιοχές της Ουκρανίας ολοκληρώνουν τις διαδικασίες των δημοψηφισμάτων και εντάσσονται στη Ρωσία (22% του εδάφους της Ουκρανίας, με 20 εκατομμύρια κόσμο και νευραλγικής σημασίας παραγωγικές υποδομές). -Ο πόλεμος θα συνεχιστεί. Η Δύση πυροβολεί τα πόδια της. Θα είναι ιδιαίτερα καταστροφικός για την Ευρώπη, αλλά και θα αποδυναμώνει τη Ρωσία. -Αμερικανός πολιτικός αναλυτής: Σήμερα προσπαθούμε να προσβάλλουμε τη Ρωσία, να τη νικήσουμε και να τη χαμηλώσουμε, πράγμα το οποίο είναι καταδικασμένο σε αποτυχία. -Το Κίεβο δεν δείχνει πρόθυμο για διπλωματική εκτόνωση της κρίσης. Κάνει ό,τι του λένε έξωθεν. -Μεγάλο όπλο στους πολέμους η προπαγάνδα. Η αλήθεια δεν είναι αντικειμενική στους πολέμους. Καθένας την ερμηνεύει όπως νομίζει. Σήμερα, υπάρχει παραπληροφόρηση με στόχο τη δημιουργία αντιρωσικού μένους.

Το Πλατωνικό matrix και η Επικούρεια πραγματικότητα

Η λογική μοιάζει σαν την πλαστελίνη που με πρόσχημα την αλήθεια, ο καθένας την πλάθει προσδίδοντας την διαφορετικά χαρακτηριστικά ανάλογα με τις πεποιθήσεις του και τις επιδιώξεις του.

Το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα είναι η εκ διαμέτρου αντίθετες θέσεις του ιδεαλισμού και του υλισμού. Δύο "αλήθειες" που συνυπάρχουν στον κόσμο μας αλλά δεν ενώνονται πουθενά. Κύριοι εκφραστές των δύο αυτών πόλων ο Πλάτωνας και ο Επίκουρος. Από την μια ο θεοποιημένος κόσμος των ιδεών φτιαγμένος απ' όλα όσα δεν μπορούμε να κατανοήσουμε, δίδοντας του μεταφυσικές ιδιότητες, και από την άλλη η υλική φύση του σύμπαντος και οι αισθήσεις που μας βοηθούν να την κατανοήσουμε στο μέτρο του δυνατού.

Η Πλατωνική λογική είναι δυσνόητη και εφικτή μόνο μέσα από μυστηριώδεις τρόπους επαφής με τα υπερκόσμια. Η πεποίθηση ότι ο γήινος κόσμος δεν είναι παρά μόνο ένα matrix αυθύπαρκτων και αιώνιων αληθειών, μιας πραγματικότητας δηλαδή που βρίσκεται σε μία άλλη διάσταση και απλά αντανακλά τη σκιά των ιδεών της στον δικό μας κόσμο, είναι αντιεπιστημονική αφού δεν βασίζεται σε αποδείξεις παρά μόνο σε αναπόδεικτες υποθέσεις.

Μια τέτοια λογική οδηγεί τον άνθρωπο στην μυθοπλασία, στις ψευδαισθήσεις και τον βυθίζει στο σκοταδισμό. Τρανό παράδειγμα οι (πραγματικοί όχι αυτοί που η εξουσία συκοφαντεί σαν τέτοιους...) συνωμοσιολόγοι οι οποίοι εμφορούμενοι από την απολυτότητα των ιδεών τους, παραποιούν την πραγματικότητα για να δημιουργήσουν τον δικό τους φανταστικό κόσμο.

Η επικούρεια λογική δέχεται την απειρότητα των κόσμων και αντιλαμβάνεται το γαλαξία που ζούμε, ως μια υλική πραγματικότητα, που είτε μπορεί να είναι όμοια είτε να διαφοροποιείται από τους υπόλοιπους γαλαξίες, ανάλογα με τις τυχαίες ή μηχανιστικές κινήσεις των σωματιδίων και τις συνθήκες που επικρατούν σε αυτούς.

Η παραδοχή αυτή αφαιρεί από τον ιδεαλισμό των πολιτικών τις αυθεντίες και τους εθνοσωτήρες, αλλά και των θρησκειών το αφήγημα της δημιουργίας και της θείας παρέμβασης ενώ ταυτόχρονα οδηγεί στο συμπέρασμα πώς σε ένα υλικό σύμπαν τίποτα δεν γεννιέται από το τίποτα, και πως ότι συμβαίνει σε αυτά που παρατηρούμε με τις αισθήσεις, συμβαίνει και σε αυτά που δεν μπορούμε να τα δούμε με τις αισθήσεις.

Η (μη κατευθυνόμενη από εξουσιαστικά συμφέροντα...) επιστημονική μεθοδολογία η οποία ερευνά, πειραματίζεται, και καταλήγει σε συμπεράσματα τα οποία είτε διαψεύδονται είτε επαληθεύονται, είναι η ορθολογική προσέγγιση των φαινομένων.

***

Αριστοτέλης Κερασοβίτης

  ΠΑΠΑ ΤΖΙΡΙΤΗΣ Ο ΓΟΡΓΟΠΟΔΑΡΟΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ

Την εποχή που ζούσε ο παπά-Τζιρίτης (παπά-Ευάρεστος Ταμιωλάκης)   και οι ιστορίες και τα κατορθώματά του στο τρέξιμο κυκλοφορούσαν σ' ολόκληρη την Κρήτη, ένας βοσκός από τα Λιβάδια Μυλοποτάμου επήρε μιαν ημέρα το γιο του και τονε πήγε στου Δεσπότη στο Ρέθυμνο.

Από μικρό παιδί πήγαινε στην εκκλησία, είχε καλή φωνή, έψελνε. «Κάτεχε, λέει, καλά τσοι ήχους και ήθελε να γίνει παπάς!»

-Το γιο μου σου 'φερα, Άγιε Δέσποτα να τονε κάμεις παπά!

-Γράμματα ξέρει; του λέει ο Επίσκοπος

-Δεν ξέρω, Άγιε Δέσποτα, άνε ξέρει γράμματα... αλλά αν είναι για τ' αγλάκι, τρέχει σαν το δαίμονα!!

Από το βιβλίο Εύθυμες Κρητικές Ιστορίες του Αριστοφάνη Χουρδάκη.

"Προσόντα του ‘δωκε ο Θεός, χαρίσματα να δείξει,

το πηδηχτό περπάτημα, την αντοχή, την πίστη.

Το πρόβλημα για τον παπά ήταν τα χρόνια εκείνα,

που του ‘λειπαν οι επαφές και το παντέρμο χρήμα..!"

Αυτό το δίστιχο αντιπροσωπεύει όλη την ιστορία του παπά Τζιρίτη.

«... Οι αρχαίοι Eλληνες είχον τον Aχιλλέα και τον Oδυσσέα, οι οποίοι όταν έτρεχον ήγγιζον τας πτέρνας των εις την πλάτην. Οι σύγχρονοι έχωμεν τον Λούην όπως και πολλούς άλλους Λούηδες. Ιδού τώρα ότι και οι Κρήτες μόλις αντίκρυσαν την Αυγήν της Ελευθερίας των μας στέλνουν τον παπά-Τζιρίτην ο οποίος έρχεται να διαιωνίσει την δόξαν μας!...»

Τα λόγια αυτά ανήκουν στην εφημερίδα ΝΕΟΛΟΓΟΣ Κωνσταντινουπόλεως των Αθηνών στις 13 Νοεμβρίου 1900.

Τζιριτώ σημαίνει γλακώ, τρέχω γρήγορα στην Κρητική διάλεκτο κι έτσι ο παπά-Ευάρεστος έγινε παπά-Τζιρίτης, τον καθαίρεσε ο Μητροπολίτης το 1889 γιατί τον θεωρούσε ...δαιμονισμένο, αλλά αυτός ήταν ωκύπους, φοβερός δρομεάς, γοργοπόδαρος που λέμε...και δεν πτοήθηκε. Συνέχισε να λειτουργεί σε τρεις εκκλησιές μάλιστα και να βγάζει τον Επιτάφιο και στις τρεις.

Πολλά λέγονταν γι’ αυτόν. Άλλος τον θεωρούσε τρελό κι άλλος ήρωα.. Είχε φτερά στα πόδια σαν τον Ερμή και μπορούσε να συγκριθεί με τον Σπύρο Λούη και ίσως να τον ξεπεράσει μιας και κατέρριψε το ρεκόρ του. 

Πολλά τα δημοσιεύματα της εποχής για τον παπά-Τζιρίτη. Κορυφαίο της εφημερίδος ΠΑΤΡΙΣ Χανίων:

«Ιερεύς Πεζοπόρος. Ονομάζεται παπά-Μανόλης ή παπά-Τζιρήτης κατ' ονοματοποίησιν της εκτάκτου ιδιότητος αυτού του τρέχειν ήτοι τζιρητάν κατά την Κρητικήν φρασεολογίαν, θαυμασίως. Κατοικεί εις το χωρίος Κασσάνους της Πεδιάδος...»

Ο παπά-Τζιρίτης ήταν αγωνιστής εκτός από δρομέας. Επαναστάτης, καρδιακός φίλος και συμπολεμιστής του Ιωάννη Νταφώτη υπέρμαχος της ελευθερίας, διαφύλαξε τη σημαία της επανάστασης και διακινούσε την αλληλογραφία με τις μοναδικές ικανότητες του. Ο Ηλίας Βουτιερίδης δε, τον χαρακτήρισε στο βιβλίο του «ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ ΤΟΥ ΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΕΠΙΛΕΚΤΩΝ ΚΡΗΤΩΝ» του1898, ως τον «ωκυοδέστερον» (ταχύτερον) κομιστή των διαταγών του Τάγματος των Επιλέκτων Κρητών.

Λεγόταν κατά κόσμον Γεώργιος Ταμιωλάκης. 

Γεννήθηκε το 1852 στον Άγιο Γιώργιο Λασιθίου και το 1886, χειροτονείται ιερέας στη Μονή Αγκαράθου, από τον τότε Μητροπολίτη Κρήτης Τιμόθεο Καστρινογιαννάκη. Τοποθετείται στην πρώτη του ενορία στον Αϊ Γιώργη στους Κασσάνους Πεδιάδος όπου είχε πλέον εγκατασταθεί, μετά τον γάμο του με την Ελένη Χανιωτάκη, σε ηλικία 37 ετών. Στους Κασάνους η οικογένεια Ταμιωλάκη διατηρούσε «Μετόχι» κι έτσι ο νεαρός Γεώργιος που ασχολείτο εκεί με τις αγροτικές εργασίες, είχε γνωρίσει κι ερωτευθεί την μετέπειτα πρεσβυτέρα του.

Τα πρώτα του γράμματα τα διδάχτηκε στο πλησιέστερο χωριό με το δικό του, στο Ψυχρό, του Οροπεδίου Λασιθίου. Η μεγάλη του αγάπη για την πατρίδα και την ιερωσύνη τον έκανε να τρέχει για να προλάβει όλες τις λειτουργίες στις εκκλησιές και στα ξωκλήσια της περιοχής του και το χάρισμα που είχε εκ Θεού όπως ο ίδιος συνήθιζε να λέει τον βοήθησε σε αυτή την αποστολή του.

Στο Οροπέδιο του Λασιθίου επί της εποχής του ακούγονταν το παρακάτω γνωμικό για τον ωκυποδέστατο παπά:

«’Ενας Βενζέλος στα μυαλά κι ένας Παπά-Τζιρίτης στα πόδια».

Πολλάκις είχε βάλει στοιχήματα αγωνιζόμενος με τα πιο γρήγορα άλογα των αγωνιστών, που τα κέρδιζε πάντα και τα χρήματα τα διέθετε στην εκκλησία του. Μάλιστα λέγεται πως οι επαναστάτες απέφευγαν να βάλουν στοίχημα μαζί του, γιατί λεγόταν πως είχαν σκάσει πολλά αξιόλογα άλογα στον αγώνα ταχύτητος μαζί του και φοβούνταν την αναμέτρηση.

Ώσπου η αγάπη του για τον αθλητισμό τον έφερε το 1900 στις 12 του Νοέμβρη στην Αθήνα, να λάβει μέρος εκτός συναγωνισμού στον Μαραθώνιο. Διήνυσε την απόσταση σε δύο ώρες και πέντε λεπτά (2.05')* κατέρριψε τα ρεκόρ χωρίς σταματημό, χωρίς νερά και αναψυκτικά και συνέχισε να τρέχει μέσα στο στάδιο του τερματισμού για άλλα δέκα λεπτά, πράγμα που έκανε τους αθλητές και δημοσιογράφους της εποχής να πλέκουν το εγκώμιο του και να παραληρούν. Δηλαδή τερμάτισε 53΄* νωρίτερα, από ότι είχε τερματίσει το 1896 στο ίδιο αγώνισμα, ο Σπύρος Λούης (2 ώρες, 58΄και 50΄΄).

*Σημ. "Αντίλογου": Λάθος εκ παραδρομής τα εξωπραγματικά για τότε αναγραφόμενα εδώ 2.05΄ αφού στην 2η μετά την παρακάτω φωτοτυπία εφημερίδας της εποχής αναγράφεται 2.35΄ άρα 23 και όχι 53 λεπτά διαφορά με την επίδοση τουΛούη...)

Οι εφημερίδες αφιέρωναν στήλες προς χάριν του και έγινε γνωστός στο πανελλήνιο. (Νεολόγος-Πατρίς-Καιροί- Δράσις..κ.α.)

 «΄Ηθελα να 'μουνα ταχύς, σαν τον Παπά- Τζιρίτη, σε δυο λεπτά θα γύριζα, ολόκληρη την Κρήτη».

Τραγουδούσε η πιτσιρικαρία της Κρήτης μα και οι μεγαλύτεροι στα καφενεία...

Ή το άλλο: «Γειά σου παπά Ευάρεστε. Γειά σου Παπά-Τζιρίτη. Εις την Αθήνα πάτησες και τίμησες την Κρήτη».

Αυτή η κραυγή ακόμα συνοδεύει την φήμη του δρομέα παπά-Ευάρεστου, του θρυλικού παπά - Τζιρίτη.

Για να γίνονται συγκρίσεις και να καταλαβαίνει ο καθένας, πόσο μεγάλος και ασύγκριτος ήταν ο παπά-Ευάρεστος Τζιρίτης, σας πληροφορώ ότι:

Στις 16-Σεπτεμβρίου 2018 καταρρίφθηκε το παγκόσμιο ρεκόρ του Μαραθωνίου (ασφαλτοστρωμένου) δρόμου 42 χιλιομέτρων, στους αγώνες του Βερολίνου, από τον Κενυάτη μαραθωνοδρόμο Eliud Kipchoge με χρόνο 2 ώρες 1 πρώτο λεπτό και 30 δεύτερα! Το ρεκόρ αυτό ισχύει μέχρι σήμερα!

Κι ακόμα εμείς οι Κρήτες δεν έχουμε στήσει ένα μνημείο, έναν ανδριάντα αυτού του θρυλικού αγωνιστή/δρομέα...

Σύμφωνα με τις μαρτυρίες πολλών, όταν έτρεχε σαν αγγελιαφόρος, φορούσε τα στιβάνια, τη βράκα με το μεϊτανογέλεκο, στη μέση ζωσμένος με τη φαρδιά και μακριά μεταξωτή ζώνη και το μαχαίρι ανάμεσά της. Γράφει για τον θρυλικό παπά κάποιος επιστολογράφος της εποχής:

«Περιφέρεται στα χωριά φορώντας την συνήθη ενδυμασία των Κρητικών τα στιβάνια την Κρητική βράκα, τη ζώνη και το μεϊτανογέλεκο. Όταν κάνει αγώνες, τρέχει ξυπόλητος με ένα λεπτό εσωβράκιον και υποκάμισον το οποίον υποσφίγγεται στη μέση για να καλύπτει τα γυμνά στήθη του. Αν προφθάσεις να τον παρατηρήσεις, γιατί τρέχει σαν αστραπή, θα δεις ότι ακουμπά στο χώμα μόνο τα μπροστινά δάκτυλα των ποδιών του. Τα δε χέρια τα έχει τεντωμένα μπροστά με σφιγμένες τις γροθιές…»

Κατά καιρούς πήρε μέρος και σε άλλους αγώνες  δρόμου και διακρίθηκε. Δυστυχώς όμως, σε κανένα επίσημο αγώνα δεν αξιώθηκε να πάρει μέρος. Αν και έφτασε η χάρις του και στην Αμερική στον Μαραθώνιο. Με μεγάλες οικονομικές δυσκολίες, κατάφερε να φτάσει στον Άγιο Λουδοβίκο στην Αμερική το 1904 προκειμένου να λάβει μέρος στους Ολυμπιακούς αγώνες αλλά οι Αμερικανοί λέγεται πως φοβήθηκαν τον συναγωνισμό μαζί του και τον φυλάκισαν για δυόμισυ μήνες μέχρι να τελειώσουν οι Ολυμπιακοί αγώνες. Λέγεται πως δωροδόκησαν τον -δήθεν προστάτη του- κατάπτυστο προδότη τότε, Έλληνα πρόξενο και με διάφορα προσχήματα ο παπά Τζιρίτης αντί να λάβει μέρος στους αγώνες βρέθηκε στην φυλακή!

 Ο Τούρκος πασάς των Χανίων λέγεται πως άκουσε για τις ιδιαίτερες ικανότητες του παπά-Τζιρίτη και τον κάλεσε λέγοντας του ότι θα του δώσει ένα μεγάλο ποσό αν καταφέρει να τερματίσει πρώτος σε ένα αγώνα δρόμου με ένα δικό του ιππέα. Πήγε και κατάφερε να βγει νικητής. Αυτά και άλλα πολλά έχουν ακουστεί γι’ αυτόν τον θρυλικό ωκύπου παπά.

Ο σπουδαίος αυτός ιερέας και αγωνιστής πέθανε στους Κασσάνους Hρακλείου το 1937 σε ηλικία 85 χρονών.

Προς τιμήν του κάθε χρόνο το φθινόπωρο, διεξάγεται, στο Δήμο Αρκαλοχωρίου υπό την αιγίδα και του ΣΕΓΑΣ ο Διεθνής Ημιμαραθώνιος που φέρει το όνομά του, (Παπατζιρίτειος δρόμος) όπου λαμβάνουν μέρος αθλητές από πολλά μέρη της Ελλάδος και του κόσμου, ακόμα και ιερείς.

Επιμέλεια: Ιωάννα Σφακιανάκη

Δημοσιεύτηκε  από τον χρήστη Νόστιμον ἦμαρ...

Ετικέτες: ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΤΕΚΜΗΡΙΑ ΣΦΑΚΙΑΝΑΚΗ ΙΩΑΝΝΑ

1. 
   

“Σοκ και δέος”: Πώς χρησιμοποιούν μαζική ψυχολογία και πολεμικές τεχνικές για να υποταχθούμε στον φόβο και στις κρίσεις που αυτοί δημιουργούν.

 

Σκυταλοδρομία κρίσεων

Το αγώνισμα των ευτυχισμένων σκλάβων

Konstantinos Vathiotis Sep 18

SAVE

Στις 11 Μαρτίου 2020 τα μεγάλα αφεντικά του πλανήτη αποφάσισαν ότι ξεκίνησε η παγκόσμια υγειονομική κρίση με την εμφάνιση του «αόρατου εχθρού δεύτερης γενιάς», δηλ. του κορωνοϊού.

Η κρίση ονομάσθηκε «πόλεμος», ώστε οι απανταχού της γης βρεφοποιημένοι πολίτες να πεισθούν να στρατολογηθούν στο κοινό μέτωπο κατά του πανταχού παρόντος φονικού ιού, ανεχόμενοι αδιαμαρτύρητα τα δρακόντεια υγειονομικά μέτρα (και ειδικότερα τις υποχρεωτικές-καταναγκαστικές ιατρικές πράξεις) που, χάριν της προστασίας της υγείας και της ζωής τους, θα έφερναν την νέα κανονικότητα της κατάργησης των θεμελιωδών δικαιωμάτων τους.

Στις 11 Σεπτεμβρίου 2001, τα ίδια αφεντικά είχαν αποφασίσει ότι ξεκίνησε μια άλλη παγκόσμια κρίση, η οποία είχε και πάλι πρωταγωνιστή έναν «αόρατο εχθρό», με τη διαφορά ότι αυτός τότε δεν λεγόταν κορωνοϊός αλλά Αλ Κάιντα. Όπως συνέβη με την επίθεση του «αόρατου εχθρού δεύτερης γενιάς», έτσι και με την επίθεση που είχε εκδηλώσει ο «αόρατος εχθρός πρώτης γενιάς», η κρίση εκείνη είχε ονομασθεί και πάλι «πόλεμος», ειδικότερα: «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας».

Έτσι, κατά πρώτον λόγο οι βρεφοποιημένοι Αμερικανοί πολίτες και, εν συνεχεία, τα υπόλοιπα πολιτικά βρέφη της Δύσης, θα πείθονταν να υποδεχθούν αγόγγυστα την νέα κανονικότητα του περιορισμού των θεμελιωδών δικαιωμάτων τους.

Σε ό,τι αφορά την υγειονομική κρίση, αξίζει να ανακαλέσουμε στην μνήμη μας την εκφοβιστική φράση που είχε χρησιμοποιήσει η Γερμανίδα  καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ στο έκτακτο διάγγελμά της προς τον γερμανικό λαό στις 18 Μαρτίου 2020, το πρώτο μετά από 14 συναπτά έτη διακυβέρνησης:

«Δεν υπήρξε μεγαλύτερη πρόκληση για τη χώρα μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο από τον κορονοϊό».

Ενόψει της ήδη εξαγγελθείσας ενεργειακής κρίσης, δηλαδή της νέας κρίσης (αν μετρήσουμε και την παγκόσμια οικονομική κρίση που ξεκίνησε το 2008, πρόκειται για την τέταρτη κατά σειρά κρίση που… όλως τυχαίως χτυπά την ανθρωπότητα!), η οποία ενέσκηψε μετά την (προσωρινή;) χαλάρωση της υγειονομικής κρίσης, η φοβέρα που άρχισε να απλώνεται από τους σαδιστές των Μέσων Μαζικού Ευνουχισμού, αλλά και τους ενεργειολόγους, είναι η εξής:

«Έρχεται ο πιο δύσκολος χειμώνας της Ευρώπης από το 1945».

Η φράση αυτή, η οποία παπαγαλίζεται συντονισμένα και από στελέχη διαφόρων κυβερνήσεων (από την ελληνική βλ. την δήλωση του Άδ. Γεωργιάδη, ο οποίος είπε ότι «η Ευρώπη και η Ελλάδα εισέρχονται στον πιο δύσκολο χειμώνα από το 1942» – άραγε εσκεμμένα μίλησε για 1942 και όχι για 1945 ή μήπως αντέγραψε ατυχώς το παγκόσμιο σκονάκι που έχει μοιράσει ο αόρατος μαριονετίστας στις μαριονέτες του;) ηχεί πολύ ύποπτη, αν συνδυασθεί με την προαναφερθείσα, πανομοιότυπη δήλωση που είχε κάνει η Μέρκελ ενόψει της πρωτοείσακτης υγειονομικής κρίσης του 2020.

Ένας προσεκτικός αναλυτής της φοβογλώσσας των αυτιστικών παγκοσμιοποιητών-Νεοταξιτών, οι οποίοι απευθύνονται στους λαούς χρησιμοποιώντας ορολογία-καρμπόν, γι’ αυτό και όλα τα τεχνητά δεινά που προκαλούνται από τους ίδιους τα ονομάζουν κρίσεις (θεωρώντας προφανώς δεδομένο ότι οι πολίτες στερούνται κρίσης), οφείλει να αναρωτηθεί:

• Πώς είναι δυνατόν από το 2020 μέχρι σήμερα να έχουν ξεσπάσει δύο άσχετες (;) μεταξύ τους κρίσεις οι οποίες συγκρίνονται με την κρίση που είχε προκαλέσει ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος;

• Γιατί αίφνης χρησιμοποιείται ως κοινό σημείο αναφοράς των δύο πρόσφατων κρίσεων ένας κατά κυριολεξίαν πόλεμος, κατά την διάρκεια του οποίου εκτιμάται ότι σκοτώθηκαν περίπου 80 εκατομμύρια άνθρωποι;

O Μάικλ Γουόλτσερ (Michael Walzer) στο ογκώδες βιβλίο του «Δίκαιοι και άδικοι πόλεμοι» (μτφ.: Γ. Δημητροπούλου, εκδ. Ιωλκός, Αθήνα 2006, σελ. 377) σημειώνει: 

«Η κατάσταση ανάγκης και η “κρίση” είναι κοινότοπες λέξεις που χρησιμοποιούνται για να προετοιμάσουν τη σκέψη μας για πράξεις κτηνωδίας».

Μήπως, λοιπόν, τα καλολαδωμένα γρανάζια της Νέας Τάξης Πραγμάτων, μέσω της φοβογλώσσας, μας προετοιμάζουν για τον ενεργειακό πόλεμο που έχουν σχεδιάσει να διεξαγάγουν εναντίον των λαών, προκειμένου να αποδεκατίσουν ένα ακόμη τμήμα του παγκόσμιου πληθυσμού, εμπλουτίζοντας τις μεθόδους αποπληθυσμού, τις οποίες εντέχνως βαφτίζουν κρίσεις;

Ο Alan Watt, Καναδός συγγραφέας και ραδιοφωνικός παραγωγός, ο οποίος μελετούσε ενδελεχώς το σχέδιο της δημιουργίας μιας παγκόσμιας κυβέρνησης, σε συνέντευξη που είχε δώσει το 2010 είχε πει τα εξής προφητικά λόγια:¹

«Εκπαιδευόμαστε να αποδεχόμαστε την διοίκηση από τους ειδικούς, από επιστήμονες, από τεχνοκράτες. Πώς θα κάνεις ένα εξημερωμένο κοπάδι που έβοσκε για 20-50 χρόνια σε έναν συγκεκριμένο αγρό να μετακινηθεί σε έναν άλλο; Έχουμε απροθυμία στην αλλαγή. Μας αρέσει το οικείο. Μας αρέσει η ρουτίνα. Το κάνεις με διάφορες τεχνικές. Γίνεται και με την δημιουργία κρίσεων. Οι λαοί του κόσμου δέχονται την μία κρίση μετά την άλλη από τότε που έπεσαν οι Δίδυμοι Πύργοι. 

Έχουμε ακούσει τον όρο “σοκ και δέος”. Το “σοκ και δέος”, σε επίπεδο σκληρής βίας όπως το λένε, είναι οι βόμβες και ένα σωρό ακουστικοί μηχανισμοί για να εξουδετερωθεί ο εχθρός, τρομοκρατώντας τον με φωνές μέσα στο κεφάλι του κ.λπ. Χρησιμοποιήθηκε στον πρώτο πόλεμο του Κόλπου. Χρησιμοποιούν το “σοκ και δέος” και μέσα στην χώρα σας. Το κάνουν με απανωτές κρίσεις, ώσπου ο κόσμος θα έχει τρομοκρατηθεί τόσο… Ο μέσος άνθρωπος έχει μια σχετική αυτοπεποίθηση και πιστεύει ότι μπορεί να διαχειριστεί μια κρίση στη ζωή του. Αντιμετωπίζω ό,τι συμβεί στην ζωή μου. Όταν οι γύρω σου φοβούνται ταυτόχρονα με σένα, γιατί χάνουν την δουλειά τους ή απειλούνται με επιδημίες ή με τους τρομοκράτες, που μπορεί να βρίσκονται παντού, και ο κόσμος φοβάται ακόμα και στο τρένο να μπει, τότε τείνεις να κατευθύνεσαι πιο εύκολα από τους εξουσιαστές που βγαίνουν και μιλούν με σιγουριά. […] Κάνουν ένα άτομο ή έναν ολόκληρο πληθυσμό να παγώνει».

«Ο μέσος άνθρωπος μπορεί να διαχειριστεί μια μεγάλη κρίση στην ζωή του, ίσως και δύο ταυτόχρονα. Είναι γνωστό στην ψυχολογία, μετά από πολλές μελέτες που έχουν γίνει, ότι, αν σε χτυπήσουν 3-4 κρίσεις στην προσωπική σου ζωή ταυτοχρόνως, θα πέσεις σε κατάθλιψη. Δεν θα μπορέσεις να τις διαχειριστείς. Αν το εφαρμόσεις αυτό σε ολόκληρο τον πληθυσμό, […] για καμία από αυτές τις κρίσεις δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Τι μπορείς να κάνεις με την τρομοκρατία, αν υπάρχει παντού; Δεν είναι στο χέρι σου, είσαι ανήμπορος. Τι μπορείς να κάνεις με μια επιδημία; Δεν είναι στο χέρι σου, είσαι ανήμπορος. Τι μπορείς να κάνεις αν εκτοξευθεί ένας πυρηνικός πύραυλος; Τίποτα, είσαι ανήμπορος. Το μήνυμα που παίρνεις είναι ότι είσαι εντελώς ανήμπορος να προασπίσεις, να βοηθήσεις ή να σώσεις τον εαυτό σου. Αυτή είναι μια πλήρης τακτική “σοκ και δέους”. Δεν χρησιμοποιείται μόνο στην ΗΠΑ και στον Καναδά αλλά σε όλο τον κόσμο. Η στρατηγική είναι ίδια, γιατί είμαστε ήδη στην παγκοσμιοποίηση που μας κυβερνά. Η μαζική ψυχολογία και οι πολεμικές τεχνικές χρησιμοποιούνται σε όλο τον πλανήτη για να μας κάνουν να υποταχθούμε στον φόβο και στις κρίσεις, τις οποίες όπως είπα δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε σε ατομικό επίπεδο. Και οι ηγέτες παρουσιάζονται στις οθόνες μας είτε με στολές είτε με κοστούμια και γραβάτες σαν πολιτικοί που μιλούν με σιγουριά, με προετοιμασμένους λόγους φυσικά και δείχνουν να τα ελέγχουν όλα. Τώρα είστε βασικά ένας τρομοκρατημένος σκλάβος που κοιτάτε τον ισχυρό αφέντη για να σας υπερασπιστεί και να σας προστατέψει. Αυτή είναι η απλή τεχνική τους».

Οι τρομοκρατημένοι σκλάβοι θα κοιτάξουν με ακόμη μεγαλύτερο δέος τον ισχυρό αφέντη τους, μόλις η ενεργειακή κρίση δώσει την σκυτάλη στην επισιτιστική κρίση.

Στο βιβλίο του με τίτλο «Η παγκόσμια τεχνητή οικονομική κρίση» (χ.χ., σελ. 71), ο Texe Marrs αναλύει τον Καβαλάρη του Μαύρου Αλόγου της Αποκαλύψεως του Ιωάννου και αναφέρει τα εξής:

«Μια σκηνοθετημένη παγκόσμια επισιτιστική κρίση θα ξεπροβάλλει ως ένα μαύρο σύννεφο από τον ουρανό. Οι άνθρωποι, που μόλις ένα βράδυ πριν, ήταν επιτυχημένοι, τρέφονταν καλά και στην ζωή τους είχαν άφθονα τα αγαθά, ξαφνικά θα βρεθούν εκτός δουλειάς και καριέρας και με σκοτεινές και δυσοίωνες οικονομικές προοπτικές. Ακόμα χειρότερη θα είναι η ταραχή που θα υποστούν όταν θα ανακαλύψουν πως, ακόμα κι αν διαθέτουν οικονομικούς πόρους και χρήματα, δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου διαθέσιμο φαγητό, πουθενά και σε καμία τιμή».

Ίσως, όμως, αυτή η κρίση να είναι η μεγάλη ευκαιρία για την αφύπνιση των μέχρι πρότινος ευτυχισμένων σκλάβων. Ο μύθος του ντοστογεφσκικού Μεγάλου Ιεροεξεταστή μάς διδάσκει ότι οι μαζάνθρωποι εναποθέτουν την δυσβάσταχτη ελευθερία τους στα πόδια των αρχόντων τους με αντάλλαγμα την εξασφάλιση του άρτου τους.

Επομένως, αν ο άρτος εκλείψει, τότε οι μαζάνθρωποι αναμένεται να επαναστατήσουν. Εκτός κι αν η δαιμονική Νέα Τάξη Πραγμάτων καταφέρει να τους εξαπατήσει, παρέχοντας αλλεπάλληλα επιδοματικά ψίχουλα. Κάποια στιγμή, όμως, ακόμη και αυτά θα τελειώσουν, άρα και η υπομονή των πάλαι ποτέ ευτυχισμένων σκλάβων, οι οποίοι συμμετείχαν αυτοκαταστροφικά στο αγώνισμα της σκυταλοδρομίας κρίσεων, που θα ολοκληρωθεί ίσως με μια εκκωφαντική νευρική κρίση.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το ανωτέρω κείμενο δημοσιεύθηκε, σχεδόν αυτολεξεί, στην εφημερίδα ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 18.9.2022, σελ. 07β/23

 «Το να υποστηρίζεις πως δεν σε ενδιαφέρει το δικαίωμα στη ιδιωτική ζωή επειδή δεν έχεις τίποτα να κρύψεις, είναι το ίδιο με το να λες πως δεν σε νοιάζει η ελευθερία του λόγου επειδή δεν έχεις τίποτα να πεις»

O Snowden εξήγησε σε μια πρόταση το δικαίωμα του ατόμου στην ιδιωτική ζωή

O Snowden εξήγησε σε μια πρόταση το δικαίωμα του ατόμου στην ιδιωτική ζωή

Νάγια Κωστιάνη— HuffPost Greece

30/05/2015 14:54 EEST

Former U.S. National Security Agency contractor Edward Snowden, who is in Moscow, is seen on a giant screen during a live video conference for an interview as part of Amnesty International's annual Write for Rights campaign at the Gaite Lyrique in Paris, France,

Dec. 10, 2014. (AP Photo/Charles Platiau, Pool)

ASSOCIATED PRESS

Στις 21 Μαΐου, ο Edward Snowden πήρε μέρος σε έναν ανοιχτό διαδικτυακό διάλογο με το κοινό του Reddit -τις γνωστές Ask Me Anything συνεντεύξεις που διοργανώνει συχνά ο ιστότοπος με διάσημα ονόματα, από καλλιτέχνες και σταρ του Hollywood μέχρι επιστήμονες και μεγαλοεπιχειρηματίες.

Ο φυγόδικος πρώην τεχνικός σύμβουλος της Υπηρεσίας Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ (NSA), ο οποίος αποκάλυψε το εύρος του προγράμματος παρακολούθησης των επικοινωνιών από μέρους των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, μαζί με τον Jameel Jaffer, δικηγόρο ανθρωπίνων δικαιωμάτων και πολιτικών ελευθεριών και αναπληρωτή νομικό διευθυντή της Αμερικάνικης Ένωσης Πολιτικών Ελευθεριών, απάντησαν σε κάθε είδους ερώτηση του κοινού, πολιτικού και όχι μόνο περιεχομένου, καθώς και σε ερωτήσεις σχετικά με τις συνεχείς προσπάθειες επιτήρησης της NSA.

Σε κάποιο σημείο της online συζήτησης, μια μερίδα του κόσμου άρχισε να παίρνει το μέρος της κυβέρνησης, με πολλούς να ισχυρίζονται πως «Δε με νοιάζει αν παραβιάζουν την ιδιωτική μου ζωή. Δεν έχω τίποτα να κρύψω».

Και τότε ο Snowden έδωσε μια απάντηση που δεν σήκωνε κανένα αντεπιχείρημα:

«Το να υποστηρίζεις πως δεν σε ενδιαφέρει το δικαίωμα στη ιδιωτική ζωή επειδή δεν έχεις τίποτα να κρύψεις, είναι το ίδιο με το να λες πως δεν σε νοιάζει η ελευθερία του λόγου επειδή δεν έχεις τίποτα να πεις».

Κοινώς, όλοι μας έχουμε δικαίωμα στην ιδιωτικότητα και την προστασία των προσωπικών μας δεδομένων και όσοι χρησιμοποιούν το επιχείρημα του «δεν έχω τίποτα να κρύψω», μάλλον δεν έχουν καταλάβει ακριβώς την ουσία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Συνεχίζοντας, ο Snowden σχολίασε: «Δεν μπορείς να παραδώσεις τα δικαιώματα των άλλων, επειδή δεν είναι χρήσιμα σε σένα. Πιο απλά, η πλειοψηφία δεν μπορεί να καταψηφίσει τα φυσικά δικαιώματα της μειονότητας».