ΥΠΟΔΕΙΓΜΑΤΙΚΗ ΕΝΩΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΣΠΙΘΩΝ ΜΕ ΑΛΛΕΣ ΛΑΪΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ - Συνεδρίαση της συντονιστικής επιτροπής κινημάτων και πρωτοβουλιών

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ  αυτό το Σάββατο 12/3/2011 και ώρα 16.00 στην μουσική σκηνή "Αυλαία", οδός Αγίου Όρους 15 και Κωνσταντινουπόλεως. (πλησίον μετρό Κεραμεικός). Για διευκρινήσεις τηλ. 6982009611, 6974324459, 6982009287
Συνεδρίαση της συντονιστικής επιτροπής κινημάτων και πρωτοβουλιών για την οργάνωση μεγάλης συγκέντρωσης και συναυλίας που θα πραγματοποιηθεί στην πλατεία Συντάγματος μέσα στον επόμενο μήνα, καθώς και για προγραμματισμένη διαμαρτυρία που θα λάβει χώρα την 25η Μαρτίου.

Η συντονιστική επιτροπή των κινημάτων και πρωτοβουλιών οργανώνεται ανοιχτά στη βάση πολιτικής συμφωνίας η οποία περιλαμβάνει τα εξής σημεία:

1. Απονομιμοποίηση της κυβέρνησης και του πολιτικού συστήματος που ευθύνεται για την κατάρρευση της χώρας.

-Η προκλητική ανακολουθία μεταξύ του πολιτικού προγράμματος της παρούσας κυβέρνησης βάσει του οποίου ψηφίστηκε από το εκλογικό σώμα στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές και των πολιτικών που σαν κυβέρνηση εφαρμόζει με το πρόσχημα της δημοσιονομικής και πιστωτικής κρίσης που οδήγησαν στην αποδοχή του μνημονίου, αποτελεί τη βάση της απονομιμοποίησης της παρούσας κυβέρνησης.

-Αλλά και σαν σύνολο το υφιστάμενο πολιτικό σύστημα δεν δρα για το συμφέρον της κοινωνίας.

-Η διαπλοκή του πολιτικού προσωπικού με τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, το καθεστώς της μίζας σε όλους σχεδόν τους τομείς των κρατικών προμηθειών, τα μεγάλα πολιτικοιοκονομικά σκάνδαλα, η προκλητική χρησιμοποίηση των δυνάμεων καταστολής κατά της βούλησης των πολιτών, η προστασία των κάθε είδους καρτέλ που απομυζούν οικονομικά τον λαό και συντηρούν όχι απλά την ενδημική φτώχεια αλλά τη φτωχοποίηση όλο και περισσότερων ομάδων του πληθυσμού, είναι μερικοί από τους λόγους απαξίωσης του πολιτικο-οικονομικού συστήματος στις συνειδήσεις των πολιτών.

-Η απογοήτευση, ο θυμός και η επιθυμία για ριζική ανατροπή, είναι οι έννοιες που αποδίδουν την άποψη της πολύ μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών απέναντι στην κυβέρνηση αλλά και στην αντιπολίτευση, στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, στα συνδικάτα και λοιπούς πυλώνες του πολιτικού συστήματος.

-Είναι φανερό ότι υπάρχει συνολική εναλλακτική λύση, απέναντι σ αυτήν που ακολουθεί η κυβέρνηση με την ανοχή (τουλάχιστον) αυτών που μετέχουν στο πολιτικό σύστημα σε πλήρη συνεργασία με την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ.

Στη συνολική αυτή εναλλακτική λύση ακρογωνιαίους λίθους άμεσης λυτρωτικής εφαρμογής, αποτελούν οι προτεινόμενες οικονομικές και πολιτικές επιλογές:

2. Αρνηση χρέους.

Άρνηση της πληρωμής του χρέους εδώ και τώρα, σημαίνει άμεση παύση πληρωμών προς τους δανειστές του ελληνικού κράτους. Με τον τρόπο αυτό εξοικονομούμε πάνω από 80 δισ. ευρώ που είμαστε αναγκασμένοι να καταβάλλουμε κάθε χρόνο στους δανειστές και για τα οποία είμαστε υποχρεωμένοι να δανειζόμαστε συνεχώς διογκώνοντας το δημόσιο χρέος.
-Γλιτώνοντας από τον φόρο αίματος που πληρώνει η χώρα στους δανειστές, ο οποίος το 2009 έφτασε στο 35% του ΑΕΠ, όχι μόνο μπορούμε να συνεχίσουμε να πληρώνουμε μισθούς και συντάξεις, αλλά και με τους πόρους που θα περισώσουμε μπορούμε να προχωρήσουμε σε μια γενναία αναδιανομή εισοδημάτων προς όφελος πρώτα και κύρια των μισθωτών και συνταξιούχων. Κι αυτό όχι μόνο ή απλώς για λόγους κοινωνικής δικαιοσύνης ή βελτίωσης του επιπέδου της ζωής τους, αλλά γιατί μόνο έτσι μπορεί να ξεκινήσει μια αληθινή παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.

- Με την άρνηση της χώρας να αναγνωρίσει τις υποχρεώσεις της προς τους δανειστές της οι επικριτές αυτής της πρότασης τονίζουν ότι η χώρα δεν θα μπορέσει ξανά να βγει στη διεθνή αγορά ομολόγων για να δανειστεί. Αυτό, όμως, δεν είναι κακό, αλλά καλό. Αλίμονο αν η χώρα χρειάζεται να δανείζεται επ άπειρον από τη διεθνή κερδοσκοπία: έχει χάσει το παιχνίδι από χέρι. Αν εκλείψει η εξυπηρέτηση των δανείων, οι πραγματικές δανειακές ανάγκες της χώρας είναι ασήμαντες. Κάλλιστα μπορεί να τις καλύψει από το εσωτερικό, με όπλο το δικό της εθνικό νόμισμα, όπως έκανε για δεκαετίες πριν μπει στο ευρώ, χωρίς να κινδυνεύει από χρεοκοπία.

-Αν το κράτος σπαταλά τα έσοδά του σε «ημετέρους», κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες και μεγαλοεργολάβους και γενικά στο «τάισμα» της κομματικής ολιγαρχίας, τότε τα όποια ελλείμματά του αποτελούν μόνιμο βρόγχο για την οικονομία. Αντίθετα, αν το έλλειμμα του κράτους εντάσσεται σε ένα ευρύ δημοκρατικό σχέδιο επενδύσεων στην παραγωγή, που εξασφαλίζει για τον εργαζόμενο πληθυσμό σταθερή απασχόληση με αξιοπρεπείς αμοιβές και στην οικονομία ως σύνολο νέο εισόδημα, τότε μπορεί να αποτελέσει έναν από τους στυλοβάτες της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας.

-Ηδη οι τράπεζες είναι υπό κατάρρευση. Ο μόνος τρόπος για να διασωθούν, μαζί με τις λαϊκές αποταμιεύσεις και καταθέσεις, είναι η εθνικοποίηση των βασικών τραπεζών και η μεταστροφή τους από ιδρύματα σαράφικης εκμετάλλευσης της επιχείρησης και του νοικοκυριού σε μοχλούς αναδιοργάνωσης και αναπτυξιακής στήριξης της μικρής και μεσαίας επιχείρησης, του ατομικού παραγωγού και επιχειρηματία και του νοικοκυριού. Έτσι μπορεί να ελεγχθεί και η εκροή κεφαλαίου στο εξωτερικό, που αποτελεί μια από τις πιο μεγάλες πληγές της ελληνικής οικονομίας.
Η μονομερής άρνηση της πληρωμής του χρέους, είναι ο μόνος τρόπος για να διασωθεί η χώρα από την πτώχευση και την καταστροφή και η μόνη ευκαιρία για να διασώσουν οι εργαζόμενοι τα εισοδήματά τους, τη δουλειά τους, τις συντάξεις και τα δικαιώματά τους . Για να υπάρξει προοπτική για τους νέους, τους αγρότες, τους μικρομεσαίους, για την ίδια τη χώρα

3. Εξοδος απο την ευρωζώνη.

-Η δημοσιονομική προσαρμογή της χώρας δεν λύνει το μεγάλο πρόβλημα του τεράστιου δημόσιου χρέους το οποίο συνεχώς θα διογκώνεται.

-Η μόνη λύση για να ανακτήσει η Ελλάδα μέρος της χαμένης ανταγωνιστικότητάς της, δεν είναι να δεχθεί ένα νέο σύμφωνο στα πλαίσια εξυπηρέτησης των συμφερόντων της Γερμανίας και άλλων χωρών της Β. Ευρώπης αλλά η υποτίμηση του νομίσματός της πράγμα που μπορεί να γίνει μόνο με την έξοδο της χώρας από τη νομισματική ένωση και την επιστροφή στη δραχμή.

4. Τιμωρία των υπευθύνων του πολιτικο-οικονομικού συστήματος για την κατάρρευση της χώρας

-Η κατάρρευση του οικονομικού και κοινωνικού ιστού της χώρας που βιώνουν οι πολίτες δεν είναι προϊόν αυτόματης διαδικασίας.

-Για την τραγική υπερχρέωση στούς διεθνείς και ντόπιους τοκογλύφους, την ανεργία που καλπάζει, το κόψιμο μισθών, μεροκάματων και συντάξεων, τα λουκέτα μικρομεσαίων επιχειρήσεων, τις εκατοντάδες αυτοκτονίες πολιτών για χρέη και την υποθήκευση της ίδιας της χώρας, υπεύθυνοι είναι συγκεκριμένοι πολιτικοί που κυβέρνησαν τη χώρα μετά τη μεταπολίτευση όπως και συγκεκριμένοι κρατικοδίαιτοι μεγαλοεπιχειρηματίες οι οποίοι στο βωμό των υπερκερδών υπέθαλψαν διαχρονικά τα φαινόμενα της διαπλοκής.

-Όλοι οι αναφερόμενοι παράγοντες αποτελούν θεμελιώδες μέρος του τραγικού προβλήματος του τόπου. Απαίτηση των πολιτών είναι η προσαγωγή τους σε δίκες από ειδικό δικαστήριο στο οποίο θα λογοδοτήσουν απολαμβάνοντας δίκαιη δίκη ,σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες απόδοσης δικαίου.


5. Εισαγωγή στη χώρα πολιτικών συνθηκών πραγματικής Δημοκρατίας

-Το παρόν κοινοβουλευτικό σύστημα δεν εκφράζει γνήσια τη βούληση των πολιτών καθώς ρυθμίζεται από μεταβαλόμενους εκλογικούς νόμους που νοθεύουν την αρχή της ισότητας της ψήφου των πολιτών (κάθε πολίτης και μία ισοδύναμη πολιτικά ψήφος).

-Αφ ετέρου ο τρόπος χρηματοδότησης των κομμάτων και των πολιτικών από το δημόσιο ταμείο η από επιχειρηματικούς κύκλους δεν διασφαλίζει παρά τη διαιώνιση συνθηκών διαφθοράς και διαπλοκής.

-Η μορφή αντιπροσώπευσης των πολιτών από πολίτες-πολιτικούς με θητείες απεριόριστου χρόνου οδηγεί σε πελατειακές σχέσεις, φαινόμενα διαφθοράς και καλπάζουσα διαπλοκή.

-Με βάση τις αναφερόμενες εμπειρίες των τελευταίων δεκαετιών, οι πολίτες επιθυμούν να εκφράζουν τη βούλησή τους σε τοπικό η/και εργασιακό επίπεδο μέσα από συνελεύσεις οι οποίες θα εκλέγουν αντιπροσώπους μικρής θητείας με απλό σύστημα ψηφοφορίας.
-Εφαρμόζεται η αρχή της ανακλητότητας όλων των δημόσιων αξιωμάτων με απλή πλειοψηφία, η αρχή της ισοδυναμίας της ψήφου των πολιτών, η περιορισμένη διάρκεια κάθε δημόσιας θητείας.
-Για την υλοποίηση της δημοκρατικής διαδικασίας δεν απαιτούνται οι τεράστιες δημόσιες και ιδιωτικές χρηματοδοτήσεις οι οποίες συντηρούν τη διαφθορά. Αντίθετα χρησιμοποιούνται θεσμοθετημένα και ελεύθερα πλέον τα συμβατικά ΜΜΕ και αξιοποιούνται οι επικοινωνιακές δυνατότητες του διαδικτύου.

-Αντιπρόσωποι των επί μέρους συνελεύσεων από όλη τη χώρα και τα πεδία εργασίας των πολιτών συγκροτούν την Εθνοσυνέλευση των πολιτών η οποία εκπονεί νέο Καταστατικό Χάρτη της χώρας που διασφαλίζει πραγματικούς δημοκρατικούς θεσμούς οι οποίοι υλοποιούν τις παραπάνω βασικές αρχές.

-Εισάγεται η χρήση δημοψηφισμάτων άμεσης έκφρασης της βούλησης των πολιτών σε τοπικό η πολιτειακό επίπεδο για ζητήματα τοπικού, εργασιακού, οικονομικού και γενικού ενδιαφέροντος.

Το δίλημμα του Γιώργου Παπανδρέου:  Υποταγή στην Τουρκία ή το Ισραήλ;

Του Δαμιανού Βασιλειάδη, εκπαιδευτικού               Αθήνα, 18.3.2011

Πολλοί αναλυτές, αναφερόμενοι στην ακατανόητη πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ μιλούν για ανεπάρκεια, για λάθη, για παραλήψεις, για ανικανότητα κ.λπ., θεωρώντας ότι η πολιτική που ακολουθεί ο Γεώργιος Παπανδρέου δεν έχει σχέση με μια συνειδητή πολιτική σχεδιασμένης υποτέλειας και εξυπηρέτησης συμφερόντων που αποφασίζονται από εξωθεσμικά κέντρα εντός και εκτός Ελλάδας και κυρίως από την «φίλη και σύμμαχο» Αμερική.

Βασικά πρόκειται για την εφαρμογή συγκεκριμένων εντολών που στο παρόν στάδιο αλληλοσυγκρούονται μεταξύ τους. Εξ’ ου και το δίλημμα του πρωθυπουργού.

Για να το διατυπώσουμε απλά και κατανοητά. Ο Γιώργος Παπανδρέου έχει αναλάβει τη διακυβέρνηση, εξαπατώντας συνειδητά τον ελληνικό λαό, για να εφαρμόσει τα γεωστρατηγικά σχέδια των ΗΠΑ, με στόχο τον πλήρη έλεγχό της. Ο έλεγχος αυτός είναι δυνατός μόνο, αν η Ελλάδα γίνει προτεκτοράτο της περιφερειακής ιμπεριαλιστικής δύναμης που ακούει στο όνομα Νέο – Οθωμανική Τουρκία.

Η πολιτική που ασκεί η κυβέρνηση στην οικονομία, την παιδεία, τον πολιτισμό, την άμυνα, το μεταναστευτικό, την εξωτερική πολιτική και σε οποιοδήποτε άλλο τομέα, κυρίως απέναντι στην Τουρκία, υπηρετεί αυτόν τον στρατηγικό στόχο. Το σχέδιο αυτό υλοποιείται σταδιακά και μελετημένα ώστε να μη γίνει απόλυτα συνείδηση από τους Έλληνες «Νεοραγιάδες», που η διαφθορά, που εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης, έχει αλλοτριώσει.

Προέκυψε ωστόσο στο μεταξύ ένα πρόβλημα που αφορά τις σχέσεις μας με το Ισραήλ. Φαίνεται ότι το εβραϊκό λόμπι, που διαμορφώνει την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, δεν είναι απόλυτα σύμφωνο με αυτήν την εξέλιξη, ύστερα από τη διένεξη του Ισραήλ με την Τουρκία και κυρίως με την ανακάλυψη σημαντικών κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου στην ΑΟΖ που συνορεύει με αυτήν της Κύπρου.

Το Ισραήλ, δεν είναι διατεθειμένο να αποκλειστεί τελείως από ισλαμικές χώρες, όπως το επιδιώκει η Τουρκία. Είναι επιπλέον σε θέση να επιβάλει τη θέλησή του, γιατί αποτελεί την μεγαλύτερη περιφερειακή δύναμη στην Ανατολική Μεσόγειο.[1]

Αν η Ελλάδα δεν εξασφαλίσει θαλάσσια σύνορα με την Κύπρο και κατ’ επέκταση με το Ισραήλ, ο κίνδυνος να αποκοπεί το Ισραήλ από την Δύση γίνεται πραγματικότητα. Εκτός από την Ελλάδα, το Ισραήλ είναι κυκλωμένο από ισλαμικά κράτη. Γι’ αυτό και εξέφρασε σαφώς την πρόθεση να αναγνωρίσει την ΑΟΖ της Ελλάδας, που σημαίνει ότι έμπρακτα αναγνωρίζει ΑΟΖ και στο Καστελόριζο.

Εδώ λοιπόν εντοπίζεται το δίλημμα του Γιώργου Παπανδρέου, που προς το παρόν παραμένει σε εκκρεμότητα, απ’ ότι δείχνουν τα γεγονότα. Σε ποιον αφέντη να υποκύψει και ποιον από τους δυο να ικανοποιήσει.

Ποια πολιτική θα ακολουθήσει ο ίδιος; Θα υποταχθεί πλήρως στις εντολές της Τουρκίας κάτω από την πίεση της Αμερικής ή θα ενδώσει στις εντολές του εβραϊκού λόμπι, που δεν θέλει με κανένα τρόπο να αποκοπεί το Ισραήλ από την επαφή του με την Ευρώπη;

Η προσωπική μου άποψη είναι ότι τελικά θα γίνει κάποιος συγκερασμός. Η πολιτική υπαγωγής μας στην επιτήρηση της Άγκυρας και του φίλου του Γιώργου Ερντογάν θα συνεχιστεί, εκτός από την περίπτωση της ΑΟΖ που εξυπηρετεί τα συμφέροντα του Ισραήλ.

Το Ισραήλ δεν θα έχει αντίρρηση στη στρατηγική των ΗΠΑ, εκτός από το θέμα της ΑΟΖ Ισραήλ – Κύπρου – Ελλάδας, που θα κατοχυρώνει την εξυπηρέτηση της δικής του πολιτικής.

Οι ΗΠΑ ενδιαφέρονται μέσω του ελέγχου της Ελλάδας από την Τουρκία, να αποκλείσουν οποιανδήποτε προσέγγιση της με τη Ρωσία, όπως επιχειρήθηκε π.χ. από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή με τον αγωγό Νοβοροσίσκ – Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη, με τα ήδη γνωστά αποτελέσματα.

Τελικά είμαι της γνώμης ότι το Ισραήλ, δηλαδή το εβραϊκό λόμπι, σ’ αυτό αποκλειστικά το θέμα θα επιβάλει τη θέλησή του στο Στέιτ Ντιπάρμεντ και φυσικά έμμεσα ή άμεσα και στην Ελλάδα.

Έτσι θα λύσει ο Γιώργος Παπανδρέου το γρίφο. Θα υποταχθεί τόσο στον Ερντογάν όσο και στον Νετανιάχου.

Επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, αν όλα αυτά τα σχέδια θα τύχουν εφαρμογής. Η αφύπνισή του από τον λήθαργο και η ενεργοποίησή του ίσως αποτρέψουν μια εθνική καταστροφή που βρίσκεται στα πρόθυρα.

Η Κίνηση Ανεξάρτητων Πολιτών αποτελεί μια ρεαλιστική ελπίδα, γιατί δεν φαίνονται στον ορίζοντα άλλες δυνάμεις, που είναι πρόθυμες και έχουν τη θέληση, να αντιπαραταχθούν και ακυρώσουν αυτά τα καταστρεπτικά για την πατρίδα μας σχέδια.

---

[1] Βλ. και άρθρα μου σχετικά με το θέμα στο ιστολόγιό μου: www.damonpontos.gr. Κυρίως το άρθρο: «Ισραήλ – Τουρκία: Δαβίδ εναντίον Γολιάθ».

 

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΠΙΘΑΣ ΧΑΝΙΩΝ ΣΤΙΣ 14/3/2011





 Η ΑΝΑΒΛΗΘΕΙΣΑ ΛΟΓΩ ΚΑΚΟΚΑΙΡΙΑΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ, ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑ14 ΜΑΡΤΙΟΥ. ΣΤΕΛΝΟΥΜΕ ΞΑΝΑ,ΔΙΟΡΘΩΜΕΝΟ ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ.ΕΝΗΜΕΡΩΣΤΕ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΝΩΣΤΟΥΣ ΣΑΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ή ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΛΗ.


ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑ 14 ΜΑΡΤΙΟΥ 8μμ, ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ "ΑΙΘΡΙΟ" ΤΗΣ ΚΑΦΕΤΕΡΙΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤ.ΚΗΠΟΥ ΧΑΝΙΩΝ, ΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΣΕ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΣΠΙΘΑΣ-ΚΙΝΗΣΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ Ν.ΧΑΝΙΩΝ,ΜΕ ΘΕΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗ,Α':  ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΔΡΑΣΕΩΝ ΜΑΣ (Ομιλία Καραμπελιά,διακίνηση ενημερωτικού υλικού,συμμετοχή μας στην διαδήλωση της 23/2/2011,κλπ)Β': 1.ΒΑΣΗ ΣΟΥΔΑΣ-ΑΡΑΒΙΚΕΣ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ-ΗΠΑ ΚΑΙ Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΣΤΑΣΗ.                2.ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΕΣ ΤΗΣ ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΑΣ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ  ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΙΚΗ(ΑΡΧΕΣ-ΣΤΟΧΟΙ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ, ΑΝΤΙΣΙΩΝΙΣΜΟΣ-ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΙΣΜΟΣ,ΤΙ ΘΑ ΠΡΑΞΟΥΜΕ ΣΕ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ΕΚΛΟΓΩΝ κλπ) ΚΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΝΤ/ΠΟΥ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ.    3.ΟΡΓΑΝΩΣΗ  ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ-ΤΟΠΙΚΗ-ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΕΠΙΜΕΡΟΥΣ "ΣΠΙΘΩΝ" ΣΤΟ Ν.ΧΑΝΙΩΝ-ΚΑΘΟΡΙΣΜΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΣΥΝΔΡΟΜΗΣ ΜΕΛΩΝ-ΚΑΘΟΡΙΣΜΟΣ ΣΥΝΤΟΝ.ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΚΑΙ ΡΟΛΟΥ ΤΗΣ ΟΠΩΣ ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΜΙΚΗ.  4.ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΟΠΙΚΩΝ  ΔΡΑΣΕΩΝ.
* Όποιο άλλο θέμα προταθεί και εγκριθεί από τα μέλη προς συζήτηση,φυσικά θα συζητηθε

• Αρχική
• Περ. Άρδην
• Ρήξη
• Περ. ΡΗΞΗ
• Κείμενα
• Βίντεο
• Ημερολόγιο
• Εν. Εκδόσεις
• Σύνδεσμοι
• Επικοινωνία
• Τα 12 σημεία του Άρδην

Ηλεκτρονικό κατάστημα

• Βιβλία (124)
• Τεύχη Άρδην (73)

Ανακοινώσεις

• 

  08/03/2011 11:55

  Ομιλία στον Πειραιά (14-3-11)
• 

  08/03/2011 11:39

  Εκδήλωση Σπίθας Πάτρας (19-3-11)
• 

  08/03/2011 11:31

  Εκδήλωση Σπίθας Κέντρου Αθήνας (14-3-11)
• 

  04/03/2011 12:21

  Εκδήλωση Χριστιανικής Δημοκρατίας για το Ρήγα Φεραίο (Η εκδήλωση αναβάλλεται λόγω των καιρικών φαινομένων)
• 

  04/03/2011 11:48

  Παρουσίαση νέου Λόγιου Ερμή στην Πάτρα (18/3/11)

περισσότερα

Rss feed

Αρχική

Υπάρχει εναλλακτική έξοδος;

Συγγραφέας: 

Μιχάλης Χατζηπέτρου

φύλλο 71

 

Μια κριτική παρουσίαση των αντιμνημονιακών οικονομικών πολιτικών

Εννέα μήνες μετά την υπογραφή και εφαρμογή του  επαίσχυντου Μνημονίου, είμαστε σε θέση να κάνουμε κάποιες χρήσιμες παρατηρήσεις ως προς τα παρακάτω: Στην Ελλάδα υπάρχει ταύτιση φιλελευθέρων και αριστερών οικονομολόγων στο ότι το Μνημόνιο φέρνει ύφεση και ανεργία, που με τη σειρά τους επιτείνουν το χρέος, με αποτέλεσμα να οδηγούμαστε σε ένα φαύλο κύκλο ανατροφοδότησης του εν λόγω τριπτύχου (ύφεση, ανεργία, χρέος κ.ο.κ). Ταύτιση υπάρχει περίπου και στις αιτίες της διεθνούς διάστασης της κρίσης, δηλαδή στην αυτονόμηση του χρηματιστικού κεφαλαίου από το παραγωγικό. Εδώ οι συγκλίσεις σταματούν.

H κατάρρευση της Λίμαν Μπράδερς το 2008 έδειξε δύο πράγματα:
Πρώτο, το ότι η παγκοσμιοποίηση όπως την ξέρουμε τελείωσε. Για άλλη μια φορά αποδείχθηκε ότι, «στη ροή της ιστορίας, όποια καπιταλιστική οικονομία μετασχηματίστηκε σε χρηματιστική έχασε την ηγεμονία της προς όφελος της παραγωγικής χώρας-δανειστή» (Τζ. Αρίγκι–Γ. Καραμπελιάς). Οι ιταλικές πόλεις, και ιδιαίτερα η Γένοβα, με τη στροφή τους στη χρηματιστική οικονομία, άρχισαν να χάνουν σταδιακά το προβάδισμα από την ανερχόμενη τότε Ολλανδία, την οποία διαδέχθηκε η Μ. Βρετανία, για να παραδώσει με τη σειρά της τη σκυτάλη στις ΗΠΑ. Κάτι τέτοιο συμβαίνει και σήμερα με τις ΗΠΑ και την Κίνα.
2ον, «Το μοντέλο δυτικός-εβραιοαγγλοαμερικάνος τραπεζίτης-Ασιάτης παραγωγός, μας τελείωσε» (Δ. Γεωργόπουλος). Τις δύο προηγούμενες δεκαετίες, υπήρχε η «αφέλεια» των Δυτικών, που πίστευαν ότι η βαριά οχληρή βιομηχανία θα έμενε στην Ασία και τη Λ. Αμερική, ενώ η τεχνολογία και το τραπεζικό σύστημα στη Δύση –κι έτσι όλοι θα ήταν ευχαριστημένοι, και ο Δυτικός μισθωτός των 1500 ευρώ και ο Κινέζος των 100 δολαρίων. Πλην όμως, τώρα, η Κίνα καθίσταται ικανή να αντιγράψει τα πάντα, ενώ η υπόλοιπη Ασία και η Λατινική Αμερική δεν αφήνουν πλέον τους Δυτικούς να τους εκμεταλλεύονται όπως τις προηγούμενες δεκαετίες.
Το διεθνές πολιτικό σκηνικό, επομένως, μεταβάλλεται δραματικά τα τελευταία χρόνια, οι τεκτονικές πλάκες μετακινούνται και τίποτε δεν είναι όπως πριν.

Η ελληνική περίπτωση

Η Ελλάδα εντάχθηκε παρασιτικά στη Δύση. Η όποια βιομηχανική της ανάπτυξη, που την κατηγοριοποιούσε, κατά τη δεκαετία του ’70, σε μια κατάσταση ανάλογη των σημερινών νεοανερχόμενων οικονομικών δυνάμεων (χώρες ΑΧΕ στην οικονομική βιβλιογραφία της εποχής, ήτοι Αργεντινή, Χιλή, Ελλάδα –τι ειρωνεία!–), εξαντλήθηκε από το ίδιο το φαύλο πολιτικό σύστημα. Η φαινομενική ευημερία των τελευταίων δεκαπέντε χρόνων οφειλόταν στη «γεωπολιτική αξία του οικοπέδου Ελλάς» (Π. Κονδύλης) και στους σχεδιασμούς των Γερμανογάλλων σε σχέση με αυτή. 
Το μνημόνιο ως υποθήκη
Ας παρομοιάσουμε την πατρίδα μας με μιας τεράστιας αξίας γη, που έχει στα όριά της ένα κακοχτισμένο σπίτι και έναν ανίκανο και κλέφτη διαχειριστή. Αντί ο τελευταίος να αναλάβει τις ευθύνες του, δανείζεται συνεχώς, με αποτέλεσμα τα τελευταία δανεικά (αυτά της τρόικας) να υποθηκεύσουν με διπλή υποθήκη τη γη μας. Απέναντι σ’ αυτή την πραγματικότητα, ποικίλες φωνές έρχονται να αμφισβητήσουν αυτό τον διαχειριστή. Προέρχονται από διαφορετικές ιδεολογικοπολιτικές αφετηρίες.
Στρατηγικές εξόδου από το μνημόνιο
Η φιλελεύθερη άποψη.
Αυτή εκφράζεται κυρίως από φιλελεύθερους οικονομολόγους, φίλα προσκείμενους στην ηγεσία της Ν.Δ. Άλλωστε, να μην ξεχνάμε ότι οι ίδιοι, κ.κ. Σαμαράς και Μηταράκης, είναι οικονομολόγοι. Εκείνο που εντυπωσιάζει στη φιλελεύθερη αντιμνημονιακή άποψη είναι ότι μένει στενά στη κριτική του φαύλου κύκλου ύφεσης-ανεργίας-χρέους, που αναπαράγει το Μνημόνιο, και δεν προχωράει παραπέρα. Η κατοχή της χώρας και η τριπλή υποθήκη μένουν στο απυρόβλητο. Το μείγμα των αιτημάτων της Δεξιάς περιλαμβάνει αποκρατικοποιήσεις και αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, ώστε να αποτινάξουμε από πάνω μας την επαχθή υποθήκη. Εναποθέτει στα ευρω-ομόλογα και την επιμήκυνση του δανεισμού τις ελπίδες εξόδου, ενώ ψελλίζει και κάτι περί επαναδιαπραγμάτευσης του Μνημονίου. Οι θέσεις αυτές συνεπάγονται διάφορους κινδύνους, για παράδειγμα αν στα πλαίσιά τους πωληθεί έστω και σε υψηλή τιμή η Αγροτική Τράπεζα, αυτή η επιλογή πρακτικά θα έχει χαρίσει μεγάλο μέρος της γης των Ελλήνων αγροτών στον αγοραστή (μέσω των δανείων και των υποθηκών).

Οι αριστερές απόψεις

Το ΚΚΕ προτείνει την κρατικοποίηση των πάντων. Φρονίμως ποιόν, δεν μιλάει για άρνηση χρέους (άλλωστε και οι Μπολσεβίκοι ανέλαβαν μέρος χρεών της τσαρικής Ρωσίας). Ως ριζικό φάρμακο προτείνει την πάγια θέση του περί αποχώρησης από την Ε.Ε.

Η άποψη της αποχώρησης από την Ευρωζώνη

Αυτή υποστηρίζεται από αναλυτές που έχουν ομοιότητες, αλλά και διαφορές μεταξύ τους. Την αποχώρηση από το ευρώ, ως λύση στη γενεσιουργό αιτία του χρέους των χωρών του Νότου, προτείνει ο καθηγητής στο Ηνωμένο Βασίλειο, Κ. Λαπαβίτσας, ο οποίος επηρεάζεται εξίσου και από την παραδοσιακή «αντιευρώ» αγγλοσαξονική σχολή.
Ο Δ. Καζάκης προκρίνει, εκτός από την αποχώρηση από το ευρώ, και την επιστροφή στη δραχμή, και την έξοδο από την Ε.Ε., την παράλληλη άρνηση του μεγαλύτερου μέρους του χρέους της χώρας (πλην αυτού που χρωστάμε σε μεμονωμένους ιδιώτες και ασφαλιστικά ταμεία του εξωτερικού –δηλαδή ένα 20%).
Οι απόψεις αυτές θα ήταν μονόδρομος –όχι βέβαια σε όλο το εύρος τους – σε περίπτωση διάλυσης της Ευρωζώνης ή σε περίπτωση διάσπασής της με ένα νέο γερμανικό ευρώ.
Όμως η μεγάλη αδυναμία αυτών των απόψεων είναι το πολιτικό κενό στο οποίο βρίσκονται, γιατί δεν τοποθετούνται πάνω στη διεθνή και την εθνική πολιτική και γεωπολιτική συγκυρία.
Στη Δύση (Ευρώπη–ΗΠΑ), η ταύτιση σοσιαλιστών και νεοφιλελευθέρων παροξύνει τα αδιέξοδα. Διαλυτικά ακροδεξιά φαινόμενα κάνουν έντονη την εμφάνισή τους στη λογική του «κοιτάω την πάρτη μου» (Λίγκα του Βορρά, Βλάαμς Μπλοκ, Κόμμα του Τσαγιού) και επιτίθενται έντονα στην όποια λογική κοινωνικής προστασίας ή άρσης περιφερειακών ανισοτήτων.
Αυτό το κλίμα παρέχει μια κοινωνική βάση που θα νομιμοποιήσει τις κυβερνήσεις να αντιδράσουν πολύ αρνητικά σε μια τέτοια κατεύθυνση. Μια τέτοιου τύπου άρνηση του χρέους θα συσπειρώσει εναντίον μας δυνάμεις που θα μας λιώσουν εδώ και τώρα για παραδειγματισμό. Επίσης, η επιστροφή στη δραχμή θα αυξήσει αμέσως κατά 30% το χρέος, οπότε, όποιο «κούρεμα» και να γίνει, μοιραία θα επιστρέψουμε στην ίδια κατάσταση που ήμασταν, μη έχοντας άλλη επιλογή πέρα από την ολική άρνηση του χρέους, επιστρέφοντας στο αδιέξοδο που θίξαμε παραπάνω.
Απέναντι σ’ αυτές τις προτάσεις, η ίδια η πραγματικότητα έχει πολλά να μας διδάξει. Για παράδειγμα, ο σημερινός πρόεδρος του Ισημερινού, Ρ. Κορέα, απέδειξε ότι μπορεί, στη λογική της άρνησης του επαχθούς χρέους, να γίνει αναδιαπραγμάτευση και κούρεμα ακόμα και με ένα σκληρό νόμισμα. Υπενθυμίζουμε ότι η χώρα έχει συνδεδεμένο το νόμισμά της με το δολάριο των ΗΠΑ.
Παράλληλα με όλα αυτά, είναι σαφές ότι οι παραπάνω απόψεις προσπερνούν εντελώς τον νεο-οθωμανικό παράγοντα, αλλά και τα παιχνίδια αποσταθεροποίησης που παίζουν χρόνια τώρα ΗΠΑ και Γερμανία στα Βαλκάνια, με φόντο τον έλεγχο της Ευρασίας και της Μ. Ανατολής.
Όπως δήλωσε κι ένας αναλυτής: «Αν πούμε δεν πληρώνω φράγκο, θα στείλουν την Τουρκία να εισπράξει». Διαφωτιστικό ως προς το τελευταίο είναι το ανατριχιαστικό σκίτσο γερμανικής εφημερίδας, που παρουσίαζε την Ακρόπολη, νοικιασμένη, να λειτουργεί υπό τουρκική σημαία.

Ποιά η εναλλακτική έξοδος από το μνημόνιο

Η έξοδος από την τριπλή κατοχή πρέπει να είναι απότοκος όχι μόνο οικονομικών, αλλά και πολιτικο-κοινωνικών όρων. Πρέπει να παίρνει υπόψη της τη βασική αρχή ότι δεν μπορεί να υπάρξει επιστροφή στο προηγούμενο καταναλωτικό και παρασιτικό μοντέλο.
Το κυριότερο είναι να μην πεινάσει η χώρα: «Αν ρίξουμε όλες μας τις δυνάμεις στον αγροτικό τομέα, θέλουμε περίπου δυο χρόνια για τη διατροφική μας αυτάρκεια» (Ν. Ντάσιος). Από εκεί και πέρα, «μπορούμε να βρούμε εναλλακτικές πολιτικές δανεισμού (Ρωσία-Κίνα) με αντίστοιχες οικονομικοπολιτικές συμφωνίες (Μ. Θεοδωράκης, Ιδρυτική διακήρυξη ΣΠΙΘΑΣ).
Τέτοιες συμφωνίες ενδέχεται να βοηθήσουν και στην αμυντική θωράκιση της χώρας από τον νεο-οθωμανισμό. Μπορεί εκ παραλλήλου να υπάρξει, με σοβαρή προεργασία, αναδιαπραγμάτευση ενός μεγάλου μέρους του χρέους ως «επαχθούς», όπως έκανε νόμιμα και πετυχημένα ο Κορέα στον Ισημερινό. Και όλα αυτά συνδυάζονται άνετα με τη δυναμική διεκδίκηση των 162 δισ. ευρώ που μας οφείλει από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η Γερμανία.
Κυρίως όμως εκείνο που πρέπει να υπάρξει είναι η αλλαγή του κοινωνικοπολιτικού υποδείγματος, του πτώματος της μεταπολίτευσης.
Αυτοδυναμία ενεργειακή και διατροφική για την πατρίδα, στήσιμο νέων εναλλακτικών οικονομικών δικτύων «παγκόσμιας εμβέλειας, βασισμένα στην τοπικότητα, όπως αυτή διαμεσολαβείται από το διαδίκτυο με κυρίαρχο ρόλο των ελληνισμό της διασποράς» (Δ. Μάρτος).
Δημιουργική επιστροφή στην τοπική παράδοση. Να δούμε τι μπορούμε να αναβιώσουμε από τον μεγάλο πλούτο της τοπικής παραγωγής που είχε η Ελλάδα.
Κοντολογίς, ο τόπος χρειάζεται μια νέα πατριωτική παραγωγική συμμαχία όπου μπορούν να ενταχθούν ακόμα και τμήματα του μη κρατικοδίαιτου και διαπλεκόμενου, αλλά παραγωγικού, εθνικού κεφαλαίου.
Την αλλαγή του υποδείγματος πρέπει να την προκαλέσει ένα νέο κίνημα, που έργο του θα είναι να αποξηράνει τον μεταπολιτευτικό βάλτο και να βάλει φωτιά σε όσα ξερόχορτα απομένουν. Κλείνοντας, θα ήθελα να θυμίσω, προς επίρρωσιν τον τελευταίων, τα επίκαιρα λόγια του Πέδρο Βούσκοβιτς, υπουργού Οικονομικών στην κυβέρνηση του δολοφονημένου Σαλβατόρ Αλιέντε: «Για να πάει καλά η οικονομία, πρέπει να πάει καλά το πολιτικό κίνημα των εργαζομένων». 

• φύλλο 71
 
• 2011
 
• Χατζηπέτρου, Μιχάλης 
• Οικονομία

• Προσθήκη νέου σχολίου

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΠΙΘΑΣ ΧΑΝΙΩΝ ΣΤΙΣ 14/3/2011

 Η ΑΝΑΒΛΗΘΕΙΣΑ ΛΟΓΩ ΚΑΚΟΚΑΙΡΙΑΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ, ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑ14 ΜΑΡΤΙΟΥ. ΣΤΕΛΝΟΥΜΕ ΞΑΝΑ,ΔΙΟΡΘΩΜΕΝΟ ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ.ΕΝΗΜΕΡΩΣΤΕ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΝΩΣΤΟΥΣ ΣΑΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ή ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΛΗ.

ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑ 14 ΜΑΡΤΙΟΥ 8μμ, ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ "ΑΙΘΡΙΟ" ΤΗΣ ΚΑΦΕΤΕΡΙΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤ.ΚΗΠΟΥ ΧΑΝΙΩΝ, ΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΣΕ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΣΠΙΘΑΣ-ΚΙΝΗΣΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ Ν.ΧΑΝΙΩΝ,ΜΕ ΘΕΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗ,

Α':  ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΔΡΑΣΕΩΝ ΜΑΣ (Ομιλία Καραμπελιά,διακίνηση ενημερωτικού υλικού,συμμετοχή μας στην διαδήλωση της 23/2/2011,κλπ)

Β': 1.ΒΑΣΗ ΣΟΥΔΑΣ-ΑΡΑΒΙΚΕΣ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ-ΗΠΑ ΚΑΙ Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΣΤΑΣΗ.               

 2.ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΕΣ ΤΗΣ ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΑΣ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ  ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΙΚΗ(ΑΡΧΕΣ-ΣΤΟΧΟΙ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ, ΑΝΤΙΣΙΩΝΙΣΜΟΣ-ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΙΣΜΟΣ,ΤΙ ΘΑ ΠΡΑΞΟΥΜΕ ΣΕ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ΕΚΛΟΓΩΝ κλπ) ΚΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΝΤ/ΠΟΥ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ.   

 3.ΟΡΓΑΝΩΣΗ  ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ-ΤΟΠΙΚΗ-ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΕΠΙΜΕΡΟΥΣ "ΣΠΙΘΩΝ" ΣΤΟ Ν.ΧΑΝΙΩΝ-ΚΑΘΟΡΙΣΜΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΣΥΝΔΡΟΜΗΣ ΜΕΛΩΝ-ΚΑΘΟΡΙΣΜΟΣ ΣΥΝΤΟΝ.ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΚΑΙ ΡΟΛΟΥ ΤΗΣ ΟΠΩΣ ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΜΙΚΗ. 

 4.ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΟΠΙΚΩΝ  ΔΡΑΣΕΩΝ.

* Όποιο άλλο θέμα προταθεί και εγκριθεί από τα μέλη προς συζήτηση,φυσικά θα συζητηθεί.

     

ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ: ΛΑΪΚΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ-ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ!

Κώστας Ντουντουλάκης 
Τεράστιο ζήτημα η ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ!Ας απαιτήσουμε να ισχύσει εδώ και τώρα η μόνη αυθεντική δημοκρατική (και γνήσια αντεξουσιαστική...) διαδικασία!ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ του ελληνικού λαού,μετά από ισότιμη αντιπαράθεση όλων των απόψεων!Όποιοι δεν το θέλουν,είναι δαγκωτοί φασίστες-με ή χωρίς μάσκες,συνειδητοί πράκτορες της καπιταλιστικής παγκοσμοιοποίησης,όπως τα διάφορα (χρηματοδοτούμενα από τα επιτελεία της...) όργανα επιβολής της "πολυπολιτισμικότητας" ή "φόρουμ",  που χρησιμοποιούν λαθρομετανάστες (αλήθεια,γιατί μουσουλμάνους μόνο;;...) μέλη και επιρροές τους για να παίξουν πάρα πολύ ύποπτα,αποπροσανατολιστικά της επερχόμενης εληνικής λαϊκής εξέγερσης  και κοινωνικά επικίνδυνα παιχνίδια...  Καθόλου άσχετο με αυτά π.χ. η από χρόνια δημοσιευμένη στον τύπο άθλια απαίτηση του "φόρουμ μεταναστών Χανίων"(και κάποιων "αντιεθνικιστών"του ΣΥΡΙΖΑ κλπ που υποστηρίζουν όμως "μειονοτικούς" εθνικισμούς...)να πάψουν οι μαθητικές παρελάσεις στις εθνικές μας επετείους, γιατί λένε, είμαστε ...πολυπολιτισμική κοινωνία!!!  Φανταστείτε,αν όντως είχαμε καταντήσει κατά πλειοψηφία,όπως επιδιώκουν,"πολυπολιτισμική κοινωνία, τι και τι θα έκαναν διάφορες καθοδηγούμενες,άριστα δικτυωμένες  νεοταξικές Μ.Κ.Ο.!!!            Το πιο συνηθισμένο κόλπο της νέας ιμπεριαλιστικής τάξης :                                                                               - "ΑΥΤΟΜΗΣΗ" ΠΕΡΙΟΧΩΝ ΜΕ  (ΜΟΝΟ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΘΝΟΛΟΓΙΚΗ Ή ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΑΛΛΟΙΩΣΗ ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΑΠΟΔΕΚΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ...)   ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΑ ¨Η ΜΕ ΥΠΟΚΙΝΟΥΜΕΝΕΣ "ΒΕΛΟΥΔΙΝΕΣ" ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ...  Ποιος είναι πια τόσο αφελής ώστε να μη θεωρεί σίγουρο πως εκεί θέλουν να μας οδηγήσουν όταν  καταφέρουν να επιβάλουν την πολυπολιτισμική πολυδιάσπαση του κοινωνικού ιστού με τις ευθυγραμμισμένες σε τέτοιες ντιρεκτίβες της Ε.Ε., κυβερνητικές και εργολαβικές πολιτικές;;;...     Εκεί στοχεύουν με τον δοσιλογικό άγριο εργασιακό-οικονομικό διωγμό των ελληνικών αγροτικών, μισθωτών και μικρομεσαίων στρωμάτων,με την κακουργηματική συστηματική εθνοαποδόμηση, την προδοτική οικονομική κατοχή,την "διαπολιτισμική", προκλητικά αποεθνικοποιούμενη εκπαίδευση,με τον καταιγισμό του made in USA υποπολιτισμού, κλπ,κλπ,κλπ!!!   ΤΟΥΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΟΜΩΣ επιτακτικά, μαζί με αυτές τις πολύ μελετημένες,σχεδιασμένες από χρόνια πολιτικές που υλοποιούν, μια μαζική εισροή ΜΗ ΑΦΟΜΟΙΩΣΙΜΩΝ ΕΘΝΟΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ... ΝΑ ΜΕΤΑΛΛΑΞΟΥΝ ΤΟΝ ΜΗ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΙΜΟ-ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΚΑΘΟΔΗΓΗΤΗ ΤΟΥΣ ΚΙΣΣΙΓΚΕΡ-ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ...  Επιβάλλοντας ντε φάκτο (πολύτιμοι σ΄αυτό κάποιοι "αντιεθνικιστές") μιαν ασύδοτη,ανεξέλεγκτη από το λαό ( ΕΝΑΝ  ...ΠΡΩΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ,ΕΘΝΟΛΟΓΙΚΑ-ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΑ ΠΟΛΥΔΙΑΣΠΑΣΜΕΝΟ, ΑΡΑ ΕΥΚΟΛΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΙΜΟ ΛΑΟ...) ελεγχόμενη μόνο από αυτούς που έχουν ταξική και γαιοπολιτική ανάγκη τους τη μαζική λαθρομετανάστευση.Αυτοί την παράγουν.Αυτοί την χρηματοδοτούν:2000 ως 5000 ευρώ πληρώνει στη δουλεμπορική μαφία κάθε δύστυχος λαθραίος!Πώς;;Αν τα είιχε ο ίδιος,θα ήταν προνομιούχος εκεί!Δεν θά ΄φευγε... Ανάμεσά τους,όπως αποδείχνει η πικρή μας πείρα, έρχονται βέβαια και πλείστοι όσοι  του εκεί υποκόσμου... Και πράκτορες... Και ακτιβιστές φονταμενταλιστές...      -- Αντικαπιταλιστικός διεθνισμός είναι, σύμφωνα με το Μαρξ,μα και με την στοιχειώδη κοινή λογική, η αλληλοβοήθεια των λαών στο να αγωνίζεται καθένας για τη κοινωνική αλλαγή στη χώρα του!!!(βλ.και το πολύ διαφωτιστικό,με πλούσια μαρξιστική τεκμηρίωση πρόσφατο βιβλίο"Μαρξισμός και Μετανάστευση" του Ντούσια). Μόνο το Κεφάλαιο ωφελείται από τη μαζική -νόμιμη είτε όχι- μετανάστευση.Αυτό την γεννά και την επιδιώκει.Την έχει απόλυτη ζωτική ανάγκη για να επεκτείνει την κερδοφορία του,ρίχνοντας την αξία και καταργώντας κατακτήσεις της ντόπιας εργατικής δύναμης στις σχετικά πιο ανεπτυγμένες χώρες βάσει της "προσφοράς-ζήτησης" εργατικών χεριών. Αυξάνοντας την προσφορά σε σχέση με τη ζήτηση ο καπιταλισμός, με μαζική εισαγωγή  φτηνών εργατικών χεριών είναι σε θέση να εκβιάζει πολύ πιο αποτελεσματικά για διαρκή απαξίωση της εργατικής δύναμης,της ασφάλισης, των συντάξεων,της κάθε είδους κοινωνικής μέριμνας,ασύδοτη φιλελευθεροποίηση της όλης οικονομίας.Παράλληλα,τα διεφθαρμένα καθεστώτα των χωρών προέλευσης μεταναστών,ξεφορτώνονται έτσι σημαντικό μέρος εν δυνάμει υλικού κοινωνικών εκρήξεων εκεί.  Και  άλλοι (συχνά σε συγκυριακή σύμπραξη με επιτελεία της νέας τάξης) παίζουν μέσω της μετανάστευσης φονταμενταλιστικά ή γαιοπολιτικά (ή και τα δύο) παιχνίδια...  Πάντως,ας θυμηθούν κάποιοι σοσιαλθολούρες ψευτοαριστεροί, ούτε ο Λένιν, ούτε ο Χρουστσώφ,ούτε ο Μάο,ούτε ο Τσε Γκεβάρα κι ο Φιντέλ,ούτε ποτέ καμιά πρώην χώρα "υπαρκτού σοσιαλισμού", διανοήθηκαν να ανοίξουν σε όσους ήθελαντα σύνορά τους αν και προσπαθούσαν να οικοδομήσουν μη εκμεταλλευτική-μη καπιταλιστική κοινωνία.Για να υπάρξει μάλιστα κοινωνικά ωφέλιμη,σχεδιασμένη οικονομία χωρίς ανεργία,με επαρκείς κοινωνικές υποδομές για τον πληθυσμό κάθε περιοχής,δεν επιτρεπόταν καν η αλλαγή τόπου διαμονής και εργασίας εντός της χώρας,χωρίς προηγούμενη κρατική έγκριση.Αυτά σε "υπαρκτό σοσιαλισμό"! Σε συνθήκες καπιταλισμού είναι πασίγνωστη η διατυπωμένη από πριν τη Ρωσική Επανάσταση του 1917 ανάλυση του Λένιν ότι η κατάργηση των εθνικών συνόρων είναι θέση βαθιά αντιδραστική υπέρ της πιο ασύδοτης δράσης του μεγάλου κεφαλαίου(βλ. Λένιν:"Για το σύνθημα των Ενωμένων Πολιτειών της Ευρώπης"). Μόνο σε συνθήκες πλήρους επικράτησης παγκόσμια ενός προχωρημένου σοσιαλισμού,μπορούν να εκλείψουν βαθμιαία,σε βάθος χρόνου, τα σύνορα.Τα δε έθνη,ως και ο Στάλιν ξεκαθαρίζει πως είναι αντικειμενικές οντότητες που δεν καταργούνται με διατάγματα!(βλ.το έργο του"Το εθνικό ζήτημα"). Πάει πολύ λοιπόν να εμφανίζονται περίπου σαν οπαδοί του ...επαναστατικού αντικαπιταλιστικού διεθνισμού οι κάθε μορφής και δράσης  αδίστακτοι υπηρέτες του επελαύνοντος κεφαλαιοκρατικού διεθνισμού,δηλαδή του επεκτατικού καπιταλιστικού ιμπεριαλισμού, αποκαλούμενου από  φερέφωνά του,  "κοσμοπολιτισμού"....Και κάποιοι περίεργοι αριστερολογούντες ή σφόδρα εξουσιαστικοί στην ετσιθελική επιβολή των απόψεών τους"αντεξουσιαστές" που είναι όχι μόνο  μαρξιστικά αναλφάβητοι, μα και φανατικά παράλογοι, αντίθετοι στον κοινό νου όσο και στην άποψη του 98% του ελληνικού λαού στην όλη συνθηματολογία τους για "άνοιγμα συνόρων-νομιμοποίηση όλων όσων έρχονται στην Ελλάδα-αφοπλισμό της αστυνομίας".Συνθηματολογία που αξιοποιείται περίτεχνα όμως από το Σύστημα,που γιαυτό τους έχει ανάγκη. Αν δεν υπήρχαν, θα τους εφεύρισκε....  ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΛΟΙΠΟΝ, ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ! ΠΟΙΟΙ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-ΣΑΦΗ-ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΗ ΛΑΪΚΗ ΕΝΤΟΛΗ;; (ΤΟ ΙΔΙΟ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΕΘΝΙΚΑ-ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ)...

Πριν από 12 δευτερόλεπτα · 

ΚΙΝΗΣΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ «ΣΠΙΘΑ» ΧΑΝΙΩΝ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

ΛΙΒΥΗ – ΗΠΑ ΚΑΙ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΣΟΥΔΑΣ

Σημερινά  (1/3/2011) δημοσιεύματα μεγάλων αθηναϊκών εφημερίδων αναφέρονται πρωτοσέλιδα στην εμπλοκή της βάσης των ΗΠΑ στη Σούδα, στα σχέδια πολεμικών επιχειρήσεων των ΗΠΑ στη Λιβύη, με αφορμή τις εκεί λαϊκές εξεγέρσεις.

Για μία ακόμη φορά αποκαλύπτεται ότι οι ΗΠΑ θεωρούν την Ελλάδα συνολικά και ιδιαίτερα το νησί μας, χώρο κατοχής και δράσης τους, στους εκάστοτε πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς – «ανθρωπιστικούς βομβαρδισμούς» και λουτρά αίματος που προκαλούν οι επεμβάσεις διασφάλισης των γεωπολιτικών τους συμφερόντων.

Είναι γνωστός ο βρώμικος ρόλος της βάσης της Σούδας στον πόλεμο των πετρελαίων του Περσικού κόλπου, ρόλο που επαίνεσε ο πατέρας Μπους δημόσια.

Τώρα κινδυνεύουμε όχι μόνο να παίξει τον ίδιο ρόλο, μα και πολύ πιο άμεσο, αεροπορικής εισβολής – βομβαρδισμών και αεροναυτικής στήριξης φυσικά, κατά της Λιβύης.

«Ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται» λέει ο λαός μας.

Εκμεταλλευόμενες τις δίκαιες εξεγέρσεις του λαού της Λιβύης, οι ΗΠΑ θεωρούν πως είναι η στιγμή να εφαρμόσουν τα σχέδια ανακατάληψης εκ μέρους τους, πετρελαϊκών χωρών και μεγάλων βάσεων (όπως η Χουήλας στην Λιβύη) που έχασαν στο παρελθόν.

‘Όπως με διαφορετικό «ειρηνικό» τρόπο και ίντριγκες, φρόντισαν, τη δίκαιη εξέγερση του Πολυτεχνείου στην Ελλάδα το ’73, να την εκμεταλλευτούν για την αλλαγή της χούντας του Παπαδόπουλου με άλλη χειρότερη, πιο αδίστακτη στην υλοποίηση των σχεδίων τους, σε βάρος της Κύπρου.   

Πέρα από τα επιφαινόμενα και τα κροκοδείλια δάκρυα των ιμπεριαλιστών και των κάθε είδους φερέφωνων της Νέας Τάξης των «παγκοσμιοποιητών» για τη δημοκρατία τάχα στις αραβικές χώρες, ο λαός μας οφείλει να έχει τα μάτια του ανοιχτά, καθαρό το μυαλό και να τοποθετείται με βάση την κρίση του και όχι την προπαγάνδα των εξουσιαστών εμπόρων εθνών και λαών.

Ο λαός μας οφείλει να συμπαραστέκεται στους δίκαιους αγώνες των εξεγερμένων και το αναφαίρετο δικαίωμα κάθε λαού να καθορίζει μόνος του, χωρίς καμία ξένη επέμβαση την πορεία της χώρας του.

Καθεστώτα που είναι σε πλήρη διάσταση με το λαϊκό αίσθημα, έτσι και αλλιώς δεν μπορούν και δεν πρέπει να επιβιώσουν.

Δεν έχουν κανένα δικαίωμα άλλες χώρες και ειδικά οι αδίστακτοι στρατοκράτες ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ να επεμβαίνουν στρατιωτικά, ούτε  οικονομικά-πολιτικά, όπως ήδη κάνουν, για να επιβάλουν αλλαγή των όποιων «Αράβων Παπαδόπουλων» με τους αντίστοιχους «Ιωαννίδηδες». Γιατί περί αυτού πρόκειται.

Όπως βέβαια δεν έχει κανένα δικαίωμα και ο Καντάφι να χρησιμοποιεί μισθοφόρους για να κατακρεουργεί το λαό του.

-Για τους λόγους αυτούς, όσο και για τον κίνδυνο αντιποίνων στον οποίο εκτίθεται ο τόπος μας χωρίς να ευθύνεται, απαιτούμε άμεση αναστολή της λειτουργίας της αμερικανικής βάσης της Σούδας.

-Έξω οι βάσεις του θανάτου και της Εθνικής υποτέλειας.

-Έξω η χούντα της Τρόϊκας και όσοι την χρησιμοποιούν για εθνική και κοινωνική αποδόμηση

-Αντίσταση και Ανυπακοή στην κυβερνητική πολιτική που εξυπηρετεί τα συμφέροντα τους διεθνούς τραπεζικού κεφαλαίου και  όχι τον λαό μας.

-Αποκατάσταση της Λαϊκής Κυριαρχίας με ενότητα και αγώνα του Ελληνικού Λαού.

Χανιά 1/3/2011

Η Συντονιστική Επιτροπή της «Σπίθας» Χανίων