ΕΡΕΥΝΑ ΣΟΚ: ΟΛΑ τα δάνεια της Ελλάδας από το 1821 ως το 2011 - Τι πληρώσαμε και σε ποιους!

Αν σκεφτείτε ότι από το 1994 ως το 2010 πληρώσαμε ως χώρα 571.000.000.000 (πεντακόσια εβδομήντα ένα δισεκατομμύρια) ευρώ διαβάστε τι έχουμε πληρώσει τα τελευταία 200 χρόνια! Μια έρευνα - απάντηση στους απατεώνες και παραχαράκτες της ιστορίας, όπως η «Bild» και το «Focus»! Γιώργος Αδαλής aegeantimes.gr αρχική καταχώρηση στις 3/8/2012, 12:30 τελ. ενημέρωση 3/8/2012 -      Είναι η Ελλάδα το απείθαρχο και ατίθασο παιδί της Ευρώπης και ένα από τα πλέον ατίθασα παγκοσμίως; - Μας αξίζει που το «Focus» χρησιμοποιεί τα αγάλματα των προγόνων μας για να μας κάνει άσεμνες χειρονομίες με το δάχτυλο; - Είμαστε τεμπέληδες και κατά το κοινώς λεγόμενο «μπαταξήδες» που δεν πληρώνουμε τις υποχρεώσεις μας στους δανειστές μας; - Είμαστε ένας λαός καλοπερασάκηδων που αποφεύγουμε να ασχοληθούμε με τις συμβατικές υποχρεώσεις μας έναντι των … «συμμάχων» μας; Ερωτήματα που μπορεί να απαντηθούν μόνο αν ανατρέξουμε στο παρελθόν και μάλιστα εκ της Εθνικής παλιγγενεσίας με την Επανάσταση του 1821. Ψάξαμε λοιπόν βιβλιογραφία, στοιχεία στο διαδίκτυο και κατορθώσαμε και ανακαλύψαμε όλα τα δάνεια που πήρε η Ελλάδα από τότε μέχρι σήμερα! Στις παρακάτω γραμμές θα βρείτε απίστευτες πληροφορίες οι οποίες θα μας βοηθήσουν να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας στα ερωτήματα που θέτουν τα «πειθήνια όργανα» των διεθνών τοκογλύφων όπως το «Focus» και η «Bild», που δεν έχουν σταματήσει δευτερόλεπτο να «χτυπούν» την Ελλάδα! -      Η έρευνα που ακολουθεί, διενεργήθηκε το 2011 και δημοσιεύτηκε τότε στην προσωπική μου σελίδα, στο adalis.gr [H αρχική δημοσίευση εδώ]. Αξίζει πραγματικά να διαβάσει το αναγνωστικό κοινό των AegeanTimes.gr, τα εξωφρενικά δάνεια που σύναψε η χώρα μας με τους γνωστούς οίκους διεθνών τοκογλύφων, που καταδυναστεύουν την χώρα μας, πριν καν απαλλαχτεί από τους Οθωμανούς ! Δάνεια, που στο σύνολό τους είναι αποικιοκρατικά, με εξοντωτικούς όρους, τα οποία τα αποπληρώσαμε μέχρι τελευταίας ... δεκάρας! Δάνεια τα οποία θα πρέπει να επανεξεταστούν, και στο ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ, να γίνουν άμεσα απαιτητά από τους τοκογλύφους, οι οποίοι σήμερα μας κουνάνε το δάχτυλο υποτιμητικά! Η έρευνα που ακολουθεί, θα είναι πάντοτε επίκαιρη, για όσο διάστημα το πολιτικό προσωπικό της χώρας, ΔΕΝ απαιτεί την επιστροφή των χρημάτων από απεχθή δάνεια όπως αυτό που παρουσιάσαμε στο χτεσινό μας πρωτοσέλιδο [Διαβάστε ΕΔΩ] ! Και τελικά, ακόμη κι αν δεν βρεθεί ένας πολιτικός να βάλει στο τραπέζι το θέμα της επιστροφής των δανείων που πληρώσαμε στους διεθνείς λωποδύτες, θα έρθει η μέρα που ο Ελληνικός Λαός θα τα πάρει πίσω μόνος του! Τρόποι υπάρχουν πολλοί! Ελπίζω όμως να μην φτάσουμε ως εκεί! Αλλά ας ξεκινήσουμε την παρουσίαση της έρευνας για τα δάνεια που έλαβε η Ελλάδα, χωρισμένη σε χρονικές περιόδους! Η Ελληνική Επανάσταση είχε λάβει δάνεια ακόμη και για καριοφίλια που δεν παραλάβαμε ποτέ πριν το 1821, γεγονός που έμελλε να σηματοδοτήσει τι θα επακολουθήσει αργότερα. Ετσι η ιστορία του Δημοσίου χρέους της χώρας μας χωρίζεται σε πολλές περιόδους τις οποίες και τις κατηγοριοποιούμε Πρώτη περίοδος 1824 με 1897 Την περίοδο αυτή η Ελλάδα πήρε ΔΕΚΑ (10) εξωτερικά δάνεια, συνολικά 770 εκ. γαλλικά Φράγκα. Το πόσο «καλά παιδιά» ήμασταν καθώς και πόσο τοκογλύφοι υπήρξαν οι … πρόγονοι του Ντομινίκ Στρος-Καν (δεν ξέρω αν τότε είχαν καμαριέρες) φαίνεται από το γεγονός, ότι ενώ η αναγραφόμενη αξία των ΔΕΚΑ αυτών δανείων , ήταν 770 εκ. γαλλικά Φράγκα, εντούτοις στο χέρι πήραμε μόνο … 464 εκ.!!! Τα υπόλοιπα δεν μας δόθηκαν ποτέ μιας κα αποτέλεσαν … έξοδα φακέλων των Τραπεζών, καθώς και ότι άλλο μπορεί να χρεώσει ένας γνήσιος τοκογλύφος !!! Από ποιους τα πήραμε όμως; • Δύο δάνεια από την Αγγλία κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης το 1824 και το 1825, συνολικά 2,8 εκ. λίρες στερλίνες • Ένα, 60 εκ. γ.φ. με την εκλογή του Όθωνα ως βασιλιά της Ελλάδας, το 1832. • Δύο επί Κουμουνδούρου, το 1879 και το 1890, συνολικά 180 εκ. γ.φ. •Πέντε επί Χ. Τρικούπη το 1882-1885 και το 1886-1881, συνολικά 450 εκ. γ.φ. και τέλος •Ενα επί Σωτηρόπουλου-Ράλλη το 1893, 9.7 εκ. γ.φ. Την εποχή αυτή μεγάλη δύναμη είχε ο Στρατός. Οι πελατειακές σχέσεις όμως καθώς και η διαχείριση τους ήταν ακριβώς η ίδια με την σημερινή. Ετσι , η χώρα μας που διέθετε 20.000 τακτικό στρατό, έπαιρνε όλα αυτά τα δάνεια για να συντηρεί τους αξιωματικούς και να τους μισθοδοτεί! Φτάσαμε έτσι να έχουμε … 12.000 Αξιωματικούς. Δηλαδή, 1,4 αξιωματικοί για κάθε 2 φανταράκια! Το θέμα ήταν λοιπόν ποιος διέταξε ποιον μιας όλοι καταλάβατε τι σκοπό είχαν τα δάνεια μας. Δάνεια που μας έδιναν με φειδώ οι μεγάλες δυνάμεις γιατί προσέβλεπαν στον πλούτο της χώρα μας μετά την απελευθέρωσή της και μας υποχρέωναν να στρατικοποιήσουμε την Ελλάδα για να αντέξει ως νεοσύστατο κράτος (δεν ξέρω αν σας φέρνει στο μυαλό κάτι από το σύγχρονο 7 προς 10 καθώς και την κούρσα εξοπλισμών με την Τουρκία) !!! Οι περισσότεροι καπετάνιοι τότε, εμφάνιζαν περισσότερους άνδρες για να επωφελούνται τους επιπλέον μισθούς. Έτσι ενώ ένας Στρατηγός έπαιρνε μισθούς για 12.000 άνδρες στην ουσία πλήρωνε μόνο 3.000 μιας και είχε μόνο τόσους !!! Η πρώτη πτώχευση ήταν θέμα χρόνου και ήρθε μόλις το 1825 . Το 1826 ανέλαβε την διακυβέρνηση ο Α. Ζαίμης και στο ταμείο του κράτους βρήκε μόνο … 16 γρόσια! Δηλαδή ούτε καν μια λίρα !!!! Τότε λοιπόν η Ελλάς ονομάστηκε για πρώτη φορά Ψωροκώσταινα Περίοδος του Οθωνα Όταν έγινε Βασιλιάς ο Οθωνας, πήρε κι αυτός ένα … δανειάκι και μάλιστα με την εγγύηση των τριών μεγάλων Δυνάμεων (όπως βλέπετε υπήρχε και τότε μια ... Τρόικα)! Η κάθε μια εγγυήτρια δύναμη … εγγυήθηκε για το 1/3 του δανείου με μια διαφορά! Την τρίτη δόση η οποία ήταν 20 εκ. γαλλικά φράγκα δεν καταβλήθηκε ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ στη χώρα μας. (Σας θυμίζει τίποτε αυτό άραγε;) Πάντως όσα πήρε ο Οθωνας, δηλαδή οι δύο προηγούμενες δόσεις , σύνολο 20. εκ γαλ. Φράγκα , οι Έλληνες δε τα είδαν στις τσέπες τους μιας και το 57% κατακρατήθηκε από την δανειοδότρια τράπεζα κατακρατήθηκε στο εξωτερικό, ενώ το υπόλοιπο σπαταλήθηκε από την αντιβασιλεία κυρίως σε έξοδα του … Βαυαρικού στρατού (πάλι οι Γερμανοί δηλαδή στη μέση)!!! Τελικά η καθαρή εισροή , από το δάνειο, για την Ελλάδα ήταν μόλις 14,2%. Στο τέλος του 1859 η Ελλάδα έναντι του δανείου χρωστούσε υπερτριπλάσια των όσων λογιστικά είχε επωφεληθεί από το δάνειο. Με αυτά και μ αυτά , φτάσαμε στο 1843 οπότε είχαμε και τη δεύτερη χρεοκοπία της Ελλάδος. Η Τρικουπική περίοδος Κατά την περίοδο αυτή κυρίαρχος θα αναδυθεί ο έμπιστος των ανακτόρων Α. Συγγρός. Ηταν ο άνθρωπος που εξασφάλιζε στο Ελληνικό Δημόσιο δανειοδότες, στους οποίους συμμετείχε και ο ίδιος. Ήταν ο άνθρωπος που από τη δανειακή πρόσοδο εκτελούσε δημόσια έργα (Ισθμός Κορίνθου, σιδηρόδρομοι Λαυρίου, Θεσσαλίας κλπ.). Ηταν ο υπερεργολάβος με ό,τι αυτό σημαίνει. Τώρα αν αυτό σας θυμίζει κάποιο νεότερο πολιτικό της Ελλάδος, σίγουρα δεν φταίμε εμείς. Αλλά κάπου έχει πάει το μυαλό σας ε;;; Από την άλλη πλευρά ο Χ. Τρικούπης θα αναδυθεί σε πρωταθλητή του εξωτερικού δανεισμού. Την περίοδο του ελληνικού βασιλείου 1832-1893 στον Τρικούπη χρεώνεται το 58,4% του εξωτερικού δανεισμού, με 450 εκ. γαλλικά φράγκα. Και όπως ήταν φυσικό, ο υπερδανεισμός με τοκογλυφικούς όρους , έφερε και πάλι το 1893 την τρίτη χρεοκοπία στην χώρα μας. Ετσι μέχρι το 1897, ο συνολικός δανεισμός μας έφθασε όπως είπαμε στα 770 εκ. γ.φ., από τα οποία “στο χέρι πήραμε” 389 εκ. γ.φ. δηλαδή μόλις το 50,5%. Με την συνηθισμένη τακτική δηλαδή, υπογράψαμε στους τοκογλύφους «γραμμάτια» και στο χέρι πήραμε μόλις τα μισά. Και φυσικά τα τοκοχρεολύσια … έτρεχαν!!! Το γελοίο της υπόθεσης είναι ότι όλα αυτά τα πληρώσανε τελικά τα τρισέγγονα του Τρικούπη εις το ακέραιο και δέκα φορές πάνω!! Ετσι το 1898 η Ελλάδα θα τεθεί υπό τον  Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο (κάτι θα σας θυμίζει ο όρος αυτός ε;) και ταυτόχρονα θα της παραχωρηθεί δάνειο 150 εκ. φ. (κάτι σαν α 110 δις που πήρε ο Γιώργος δηλαδή) Απ’ αυτό το 62% καταβλήθηκε ως … αποζημίωση της Οθ. Αυτοκρατορίας κυρίως για την παραχώρηση της Θεσσαλίας και τον πόλεμο του 1897. Το 15% χρησιμοποιήθηκε για κάλυψη των ελλειμμάτων, το 20% στο κυμαινόμενο χρέος και το 3% στα έξοδα έκδοσης. Πάντως φανήκαμε αρκετά … «κύριοι» αφού πληρώσαμε αποζημίωση σε αυτούς που παράνομα μας κατείχαν (αν και στην Ελλάδα χρησιμοποιούμε για την περίπτωση αυτή μια πολύ γνωστή λέξη που αρχίζει με το γράμμα «Μ») Ακολουθεί μια δεύτερη περίοδος από το 1900 ως το 1945  Ως το 1914 υπάρχει μια περίοδος στην οποία αναπτύσσεται ο ιδιωτικός τομέας στην Ελλάδα και υποχωρεί ο κρατικός. Την ίδια αυτή εποχή η Αθήνα αντιμετωπίζει τον Μακεδονικό αγώνα και από το 1912 τους Βαλκανικούς. Την περίοδο αυτή συνομολογήθηκαν τέσσερα εξωτερικά δάνεια, συνολικά 521 εκ. φ. Τα δύο πρώτα (76 εκ. φ.) μέχρι το 1910 και το τέταρτο 335 εκ. φ. το 1914. Τα χρήματα χρησιμοποιήθηκαν : - Υπέρ της εξυπηρέτησης των ήδη υπαρχόντων εξωτερικών δανείων (από τότε ήταν της μόδας να πληρώνει η Ελλάδα χρεολύσια προηγούμενων δανείων με … νέα δάνεια). - Υπέρ της διεξαγωγής των Βαλκανικών πολέμων και - Στην ενσωμάτωση των νέων περιοχών που προέκυψαν μετά τους Βαλκανικούς. Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι την περίοδο αυτή υπογράψαμε νέα δάνεια για να πληρώνουμε τα παλιά. Από το 1915 ως το 1923 η Ελλάδα του διχασμού βρίσκεται εν μέσω του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και στη συνέχεια θα βιώσει τη Μικρασιατική καταστροφή και να βρεθεί με τους πρόσφυγες απ’ αυτήν. Εδώ αρχίζουν και τα πραγματικά … δανειακά (πλην όμως τοκογλυφικά) ευτράπελα !!! Η οικονομική πορεία διαρθρώνεται από τις μεγάλες, έκτακτες πολεμικές δαπάνες (περίπου 6,2 δισ. δρχ.) ενώ σε έξαρση βρίσκεται και ο εσωτερικός δανεισμός. Ενώ η χώρα στην ουσία δεν μπορούσε να δανειστεί, και ουδείς γνώριζε το παραμικρό στο Κοινοβούλιο, ξαφνικά όλοι άρχισαν να μιλούν για δύο μυστικά δάνεια και μάλιστα μεγάλα! Ένα το 1915 και ένα το 1916 , ισόποσα από 40 εκ μάρκα έκαστο. Τα 80 εκ μάρκα αυτά δεν είχαν εγγραφεί πουθενά !!! Η Κυβέρνηση Σκουλούδη τα κράτησε εντελώς μυστικά, ακόμα και από τη Βουλή και δεν τα ανέγραψε πουθενά λες και πρόκειται για δάνειο κάποιου … «μπακάλη της γειτονιάς» !!! Η υπόθεση έφτασε το 1918 στο ανώτατο ειδικό δικαστήριο στο οποίο ο Σκουλούδης θα υποστηρίξει ότι κρατήθηκε μυστικό για να μην εκλειφθεί ως ένδειξη γερμανοφιλίας!! Κάτι τέτοιο δεν είχε συμβεί σε κανένα συντεταγμένο κράτος παρά μόνο σε Αφρικανικές Δημοκρατίες όπου οι Φύλαρχοι είχαν το … γενικό κουμάντο !! ΤΟ ΠΟΙΟ ΑΙΣΧΡΟ ΔΑΝΕΙΟ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ... ever !!! Την περίοδο αυτή υπογράψαμε και λάβαμε το πιο αισχρό δάνειο που έχει πάρει ποτέ χώρα! Αισχρό όχι για το μέγεθός του, μιας και ήταν σχετικά μικρό αλλά επαίσχυντο για τον λόγο που το λάβαμε! Προσέξτε λοιπόν: Το 1913 ο Ελληνικός Στρατός, αποτελούμενος από δυνάμεις της Β.Ελλάδος, έχυσε το αίμα του για να καταλάβει μια στρατηγικής σημασίας σιδηροδρομική γραμμή! Την γραμμή Θεσσαλονίκης – Κωνσταντινούπολης! Και το πέτυχε αυτό! Η γραμμή κατελήφθη από τον Ελληνικό Στρατό. Φαίνεται όμως ότι οι “Σύμμαχοι” είχαν άλλα σχέδια για μας! Ενώ την καταλάβαμε εμείς, ξαφνικά οι Γάλλοι αποφάσισαν ότι … η γραμμή τους ανήκει, στα πλαίσια της “συμμαχικής μοιρασιάς” ! Όμως ήταν κάτι που υπήρχε σε Ελληνικά εδάφη και δεν θα μπορούσαμε να δεχτούμε κάτι τέτοιο! Ετσι μας εξανάγκασαν να την αγοράσουμε!!!! Κι επειδή ως συνήθως δεν είχαμε λεφτά, μας έδωσαν το δάνειο και μάλιστα σε δολάρια. Μας έδωσαν ένα Καναδικό (δηλαδή Γαλλικό) δάνειο 8.000.000 δολαρίων για να πληρώσουμε στους Γάλλους μια σιδηροδρομική γραμμή την οποία εμείς την είχαμε καταλάβει με τον στρατό μας !!!! Είπε κανείς τίποτα; Περίοδος Μεσοπολέμου 1924 με 1932 Με τη Μικρασιατική καταστροφή ο ελληνισμός θα βρεθεί σε αμηχανία και σύγχυση. Από το 1924 μέχρι το 1928 ο κοινοβουλευτισμός θα βρεθεί σε οξύτατη κρίση, με 12 κυβερνήσεις, δηλαδή κάθε 4,5 μήνες και άλλη κυβέρνηση. Ο Βενιζέλος θα επιστρέψει και θα κερδίσει τις εκλογές του 1928, με 223 έδρες από τις 250. Η τετραετία του θα είναι περίοδος κοινοβουλευτικής ομαλότητας. Τα επιτακτικότερα προβλήματα είναι το προσφυγικό και η σταθεροποίηση της δραχμής που η αξίας της είχε πέσει στο δέκατο πέμπτο της προπολεμικής. Η φορολογική επιβάρυνση παραμένει δυσβάστακτη. Σε σχέση με την προπολεμική έχει αυξηθεί κατά 37 φορές!!! Από το 1924 μέχρι το 1930 εισέρευσαν στην Ελλάδα 1,16 δισ. χρυσά φράγκα, εκ των οποίων το 78% ήταν δάνεια. Την περίοδο 1924-1931 συνομολογήθηκαν εννιά (9) εξωτερικά δάνεια, συνολικά 992 εκ. φρ. Τα δάνεια αυτά προήλθαν από την Αγγλία κατά 48%, τις ΗΠΑ κατά 31% και τα υπόλοιπα σε μονοψήφια ποσοστά από Βέλγιο, Σουηδία, Γαλλία, Ολλανδία, Ελβετία, Αίγυπτο και Ιταλία. Τα δάνεια χρησιμοποιήθηκαν για την αποκατάσταση των προσφύγων, την εξυπηρέτηση του εξωτερικού δανεισμού, τη σταθεροποίηση της δραχμής και παραγωγικά. Την ίδια περίοδο η εξυπηρέτηση του εξωτερικού δανεισμού απορροφούσε το 29% των τακτικών εσόδων. Συνολικά την περίοδο 1824-1932 είχαμε δανεισθεί από το εξωτερικό 2,2 δισ. χρ. φρ. Μέχρι το 1932 είχαμε αποσβέσει 2,38 δισ. χρ. φρ. δηλαδή 183 περισσότερα απ’ όσα είχαμε δανεισθεί και πάλι χρωστούμε 2 δισ. χρ. ερ. (σας θυμίζει κάτι άραγε αυτό; σας θυμίζω προηγούμενο άρθρο μας με τίτλο : «το 1994 χρωστούσαμε 90 δις ευρώ πληρώσαμε 517 δις ως το 2010 και παρ όλα αυτά χρωστάμε άλλα 340 δις») Το 1932 είχαμε την τέταρτη πτώχευση. Μέχρι το 1945 δεν θα υπάρξει νέος εξωτερικός δανεισμός ενώ θα παγώσει, λόγω της παγκόσμιας κρίσης, η εξυπηρέτηση των παλαιών. 1946-1966 Ανασυγκρότηση και ανάπτυξη Πρώτο μέλημα της χώρας η ανασυγκρότηση της από την κατοχική καταστροφή που είχε φθάσει 33 φορές το εθνικό εισόδημα του 1946. Το δεύτερο πρόβλημα ήταν ο εμφύλιος και το τρίτο οι υπέρογκες στρατιωτικές δαπάνες, οι μεγαλύτερες στη Δυτ. Ευρώπη 19 και που έφθαναν στο 27,5% των συνολικών εξόδων. Τα προβλήματα μέχρι το 1952-53 θα τα αντιμετωπίσουν συνολικά 18 κυβερνήσεις που θα προχωρήσουν σε οκτώ υποτιμήσεις. Κατά μέσο όρο κάθε 5,5 μήνες και άλλη κυβέρνηση και κάθε χρονιά και υποτίμηση. Το δημόσιο χρέος συντίθεται από το προπολεμικό και το μεταπολεμικό. Το προπολεμικό, μέχρι το 1962 ήταν υπερτριπλάσιο του μεταπολεμικού. Στο προπολεμικό ΔΧ το 90% καταλάμβανε ο προπολεμικός εξωτερικός δανεισμός. Την περίοδο 1962-67 οι ελληνικές κυβερνήσεις θα διακανονίσουν το 97% του προπολεμικού εξωτερικού Δ.Χ., το οποίο μαζί με τους τόκους ανερχόταν στα 6,41 δισ. δρχ. Μέχρι το 1955 η Ελλάδα είχε συνάψει μόνο τρια εξωτερικά δάνεια, συνολικά 145 εκ. δολ. Στη συνέχεια θα συνάψει άλλα ΕΙΚΟΣΙΟΚΤΩ (28) εξωτερικά, συνολικά 406,4 εκ. δολ. Ο μετακατοχικός δανεισμός προήλθε κατά 58,4% από τις ΗΠΑ, κατά 19% από τη Δυτ. Γερμανία και κατά 14,36% από την Αγγλία. Τα υπόλοιπα από διεθνείς οργανισμούς. Για την εξυπηρέτηση του μετακατοχικού εξωτερικού δανεισμού η Ελλάδα κατέβαλε το 128% της δανειακής προσόδου που λογιστικά είχε πάρει! Καταλάβατε το μέγεθος της τοκογλυφίας; Περίοδος Δικτατορίας 1967 με 1974 Περίοδος υπέρογκου εσωτερικού δανεισμού, ο οποίος και τετραπλασιάσθηκε. Αντίθετα ο εξωτερικός δανεισμός σημειώνει πολύ μικρή αύξηση. Συνολικά 19 εξωτερικά δάνεια, μόλις στο 6,4% του νέου Δανειακού Χρέους εξ αυτών το 92,2% ήταν σε δολ. Την περίοδο αυτή εμφανίζονται τα δάνεια σε συνάλλαγμα. Πρόκειται για δάνεια εργοληπτικών εταιρειών, τα οποία έπαιρναν από το εξωτερικό, υπό την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου. Στη συνέχεια τα παραχωρούσαν στο Ελληνικό Δημόσιο προς εκτέλεση δημοσίων έργων, με ανάδοχους τις εν λόγω εταιρείες. Συνολικά συνομολογήθηκαν 59 τέτοια δάνεια. Προφανώς το Ελληνικό Δημόσιο δεν είναι ο δανειολήπτης, έτσι δεν θεωρείται εξωτερικός δανεισμός. Στο νέο Δημόσιο Χρέος ο δανεισμός σε συνάλλαγμα αντιπροσώπευε το 23,6%. Περίοδος Μεταπολίτευσης 1975 με 1981 (Κυβέρνηση Καραμανλή) Το προπολεμικό εξωτερικό Δημόσιο Χρέος, λόγω του διακανονισμού 1962-67 βαίνει συνεχώς μειούμενο. Από το 4% του συνολικού Δ.Χ. το 1974 θα πέσει το 1981 στο 0,6%. Ο μεταπολεμικός εξωτερικός, κατά μέσο όρο, στο 3,9% των τακτικών εσόδων. Συνολικά έχουμε 24 εξωτερικά δάνεια. Τρία από την γαλλική κυβέρνηση και τα υπόλοιπα από διεθνείς οργανισμούς και τράπεζες. Κυριαρχία του δολαρίου και απουσία της αγγλικής λίρας. Περίοδος 1981 με 1989 (Κυβέρνηση Α.Παπανδρέου) Ο δημόσιος τομέας διευρύνεται εντυπωσιακά. Οι απασχολούμενοι στην κεντρική διοίκηση -ΔΕΚΟ από 300.000 θα αυξηθούν σε 460.000. Μαζί δε με τις δημόσιες τράπεζες, προβληματικές και τις ελεγχόμενες από το Δημόσιο επιχειρήσεις θα φθάσουν τις 640.000!!! Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπ. Οικονομικών και εισηγητικές εκθέσεις επί του προϋπολογισμού, τα ελλείμματα του ευρύτερα δημόσιου τομέα, από το 13,4% επί του ΑΕΠ το 1981 θα φθάσουν το 1989 στο 26,1%. Τα ελλείμματα θα καλυφθούν κατά 106% από τον δανεισμό. Το 1985 η Ελλάδα ήταν παγκόσμια πρώτη στο κατά κεφαλήν Δημόσιο Χρέος το οποίο είχε αρχίσει να προσδιορίζει την ύπαρξη της οικονομίας και όχι την ανάπτυξή της. Το διάστημα 1982-89, κατά μέσο όρο, η συνολική εξυπηρέτηση του Δ.Χ. κάλυψε το 33,61% των τακτικών εσόδων της ίδιας περιόδου. Μεταξύ το 1975-87 συνομολογήθηκαν 18,4 δισ. δολ. εξωτερικών δανείων, εκ των οποίων το 81% διετέθη για την εξυπηρέτηση των δανείων!!! Φοβερά μεγάλο ποσοστό! Εκεί κάπου στο 1987 αρχίζει ο Γολγοθάς της Ελλάδος! Η προσφυγή στον εξωτερικό δανεισμό έγινε για έργα συγκοινωνιακής, αγροτικής και αστικής υποδομής. Ένα, το 1982, για την αποκατάσταση των ζημιών από τους σεισμούς στην Καλαμάτα το 1981 και ένα για την υποστήριξη του ισοζυγίου πληρωμών. Προφανώς μετά το 1824 ο εξωτερικός δανεισμός είχε γίνει για την χώρα μας, έσοδο τακτικό αλλά και έξοδο υπέρβαρο. Είμαστε σίγουροι ότι αν ψάξουμε σε μεγαλύτερο βάθος ιστορικά τα αρχεία της χώρας μας θα βρούμε και άλλα τέτοια πολλά! Το θέμα όμως είναι, και φαίνεται σε όλη του ην μεγαλοπρέπεια, ότι η Ελλάδα όχι απλά ΔΕΝ αποτέλεσε το «κακομαθημένο παιδί» των συμμάχων και τον «μπαταχτσή» της κοινότητας, αλλά αποτέλεσε τον μεγάλο πελάτη των Δυτικών Τραπεζών και έναν από τους καλύτερους σε όλη την Δυτική Οικονομία ! Τόσο καλό που οι Δυτικές τράπεζες δεν είχαν καμία όρεξη να σταματήσουν να δανείζουν γιατί επί 200 χρόνια πλήρωνε αδιαμαρτύρητα!!! Η Ελλάδα αποτέλεσε ένα κλασικό παράδειγμα στο οποίο στηρίχτηκε και αναπτύχθηκε η σημερινή Δυτική Οικονομία, όταν αποφάσισε να μεταβληθεί σε «χρεοκρατία» (debtocracy) και ειδικά από την εποχή που ο χρυσός αποτελούσε το αντίκρισμα του πλούτου μιας χώρας! Όταν σταμάτησε αυτό και το χρήμα «γεννιόνταν» από το χρέος (Θεωρία «το χρέος γεννά χρήμα») η Ελλάδα αποτέλεσε έναν βασικό πυλώνα ανάπτυξης των προηγμένων Δυτικών κρατών όχι μόνο γιατί πλήρωνε τοκογλυφικά δάνεια αλλά κυρίως γιατί με τα δάνεια αυτά αγόραζε στρατιωτικό υλικό και προϊόντα των χωρών που της δάνειζαν!!! Ετσι, απ’ ότι είδατε τα τελευταία 200 χρόνια, -      πληρώναμε δάνεια τα οποία δεν τα λάβαμε ποτέ, -      -      είτε πληρώναμε μέχρι και 200 φορές πάνω την αξία τους , -      -      είτε πληρώναμε δάνεια για πράγματα που χύσαμε το αίμα μας για να τα αποκτήσουμε! Φτάσαμε στο σημείο να αποπληρώνουμε δάνεια της πρώτης περιόδου της Επαναστάσεως του 1821 μέχρι και την προηγούμενη δεκαετία, και οι κατ όνομα σύμμαχοί μας να κερδίζουν τεράστια ποσά από χρεολύσια κάθε χρόνο, χωρίς να κάνουν απολύτως τίποτα! Και ουδέποτε διαμαρτυρηθήκαμε ως λαός! Τα πληρώναμε εργαζόμενοι άοκνα και αγόγγυστα! Πληρώνουμε ακόμη και τους αιμοσταγείς κλέφτες του γερμανικού Ράιχ που στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο κατέκλεψαν την περιουσία της χώρας μας, ρούφηξαν τις πλουτοπαραγωγικές μας πηγές και ρήμαξαν τον τόπο! Κατοχικές δυνάμεις που κατάσφαξαν τον Ελληνικό λαό και ουδέποτε μας αποζημίωσαν. Ενώ εμείς είχαμε αποζημιώσει ακόμη και τους Οθωμανούς που μας κατείχαν παράνομα επί 4 αιώνες!!!! Από τις λίγες αυτές γραμμές που σας παραθέτουμε, είναι πλέον πρόδηλο ότι η χώρα μας ήταν από παλιά «άνδρο των διεθνών πλιατσικολόγων» !       -      Μπορεί να μας έδωσαν ψίχουλα για να πολεμήσουμε για την ανεξαρτησία μας, αλλά το εξαργύρωσαν επί δύο σχεδόν αιώνες! Για 200 χρόνια ο Ελληνας πληρώνει «αέρα» στους Γερμανούς και στους λοιπούς Φραγκολεβαντίνους, χωρίς την παραμικρή διαμαρτυρία. Από το αστρονομικό ποσό που έχουμε πληρώσει τα 200 αυτά χρόνια, ζήτημα να έχουμε λάβει στην πραγματικότητα ένα 25% και ίσως να είναι και μικρότερο. Αν σκεφτείτε ότι από το 1994 ως το 2010 πληρώσαμε ως χώρα 571.000.000.000 (πεντακόσια εβδομήντα ένα δισεκατομμύρια ευρώ) φανταστείτε τι έχουμε πληρώσει τα τελευταία 200 χρόνια!       Αυτό λοιπόν το άρθρο, κάθε Ελληνας του Εξωτερικού, είτε μένει σε χώρες της ΕΕ. είτε εκτός, πρέπει να το μεταφράσει σε κάθε γλώσσα και να το διανείμει όπου και όπως μπορεί! Να το διαδώσει για να καταλάβουν οι λαοί πόσο μας κόστισε η ανεξαρτησία μας και τι πληρώνουμε επί σχεδόν 200 χρόνια στα κοράκια που διέλυσαν τη χώρα μας! Να το εμπεδώσουν καλά γιατί έρχεται η σειρά τους! Μεταφράστε το, διαδώστε το και βοηθήστε στην προσπάθεια να καταλάβουν οι λαοί του κόσμου ότι ο Ελληνας ήταν ο πλέον καλοπληρωτής δανείων τα τελευταία 200 χρόνια! Και αυτά που μας ζητάνε σήμερα, δεν είτε τίποτε άλλο παρά υπερ-τοκοχρεολύσια, ανακεφαλαιοποιήσεις τόκων και σε καμία περίπτωση δεν είναι χρήμα το οποίο το λάβαμε στα χέρια μας ποτέ, και το σπαταλήσαμε.       Ετσι το παρουσιάζουν οι Γερμανοί, οι Αυστριακοί και οι Ολλανδοί γιατί έτσι τους βολεύει, μιας και είναι οι κύριοι δράστες του εγκλήματος και αυτοί οι οποίοι καρπώθηκαν τον Ελληνικό πλούτο !!! Κάντε λοιπόν την μετάφραση και στείλτε το σήμερα κιόλας για να αφυπνίσουμε την παγκόσμια κοινή γνώμη !!! Οι AegeanTimes στα social media: Μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις|     Προσφορές - Εδώ θα βρεις προϊόντα τεχνολογίας σε απίστευτα χαμηλές τιμές. Αγόρασε online σήμερα! Κάντε Click Εδώ Ασφαλίσου τώρα online με έκπτωση 5%! Προσφέρει πραγματικά περισσότερα! Anytime online Κάντε Click Εδώ -     To Σχόλιοσας: -  ΝΤΙΝΑ ΚΟΚΚΙΝΟΥ  Γράψε το mail σου Πολύ καλή δουλειά κ.Αδαλή  10/8/2012 | 9:09:22 μμ  makpagks  makpagks@hotmail.com θα ήθελα να δω και τις πηγές αν είναι εύκολο....  10/8/2012 | 12:00:47 πμ  ΧΡΗΣΤΟΣ  stogiannischris@yahoo.gr ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ.ΑΝ ΥΠΑΡΞΟΥΝ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Α Ρ Ι Σ Τ Η.  9/8/2012 | 1:26:33 μμ  Ανώνυμος  = ΤΟ ΔΑΝΕΙΟ ΤΟΥ 1831 ΔΙΑ ΤΗΝ ΑΟΡΑ ΔΥΟ ΠΟΛΕΜΙΚΩΝ ΠΛΟΙΩΝ ΤΟΥ ΚΑΡΤΕΡΙΑ ΚΑΙ ΕΝΟΣ ΑΛΛΟΥ ΠΡΟΣ 300% ΕΠΙΤΟΚΙΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ ΡΟΤΣΙΛΔ ΤΟΥ ΛΟΝΔΙΝΟΥ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΗ Ο ΟΘΩΝΑΣ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΟΡΓΑΝΩΘΗΚΕ Η ΕΚΘΡΟΝΙΣΗ ΤΟΥ....ΜΗΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΠΕΡΙΛΑΒΕΤΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ??????  8/8/2012 | 1:44:55 πμ  Αναστάσης  vosporianos@gmail.com Το άρθρο σας για τα δάνεια ήταν ενδιαφέρον, όμως κάποια πράγματα χρειάζονται περισσότερη διευκρίνηση πριν κανείς τολμήσει να αναλάβει τη μετάφραση και αναδημοσίευση του σε άλλες γλώσσες. Π.χ., η αριθμητική των 76 εκ.φ.+τα 335 εκ.φ. μεταξύ 1910 και 1914 δεν αθροίζεται στα 521 εκ.φ. που γράψατε (άθροισμα=411). Παρακαλώ ξανακοιτάξτε τα δεδομένα και κάμετε τις απαιτούμενες διορθώσεις ώστε το άρθρο να έχει κύρος.  6/8/2012 | 8:52:38 μμ  Γιάννης  kalamatianos2001@yahoo.com Πολύ καλό το άρθρο και εξαιρετική η έρευνα. Μια μικρή διόρθωση στην ακόλουθη παράγραφο του άρθρου: "Η προσφυγή στον εξωτερικό δανεισμό έγινε για έργα συγκοινωνιακής, αγροτικής και αστικής υποδομής. Ένα, το 1982, για την αποκατάσταση των ζημιών από τους σεισμούς στην Καλαμάτα το 1981 και ένα για την υποστήριξη του ισοζυγίου πληρωμών" Οι σεισμοί στην Καλαμάτα έγιναν το 1986 οπότε αν πήραμε δάνειο για αποκατάσταση των ζημιών στην Καλαμάτα αυτό πρέπει να έγινε μετά το 1987. Αν πήραμε το 1981 δάνειο για αποκατάσταση των ζημιών από κάποιο σεισμό αυτό θα πρέπει να ήταν για τις ζημιές στην Αθήνα από τους σεισμούς των Αλκυονίδων.  6/8/2012 | 10:27:28 πμ  ianskot  ianskot@gmail.com Εξαιρετικη ερευνα αν και δυσκολο να επαληθευθει σε ολο το πλατος της και το βαθος της. Ομως ολα αυτα τα δανεια με τι χρηματα αποπληρωνονται? Πρεπει να παραγουμε πλουτο ικανο για τις αποπληρωμες και τη διαβιωση μας. Ποιες ειναι οι πηγες? Η με τα δανεια των δανειων ω δανεια!! Αλλα και παλι κατι δεν παει καλα.  4/8/2012 | 11:56:23 μμ  Παύλος  - Γιωργο δε σε προβοκάρω. Για ονομα του Θεού. Οταν ομως αναφέρεις οτι το 1913 (σε προηγουμενη ανάρτηση) λάβαμε το πιό αναίσχυντο δάνειο από υπάρξεως του νεωτερου ελληνικού κρατους λογικό δεν ειναι να εχει και ονοματεπωνυμο ?  4/8/2012 | 2:17:50 μμ  Γιώργος Αδαλής  george@adalis.gr @Δημήτρης(otsalan.s@gmail.com). Αγαπητέ Δημήτρη, δεν ήταν ένα αλλά δύο τα κατοχικά τα δάνεια. Δεν τα συμπεριλαμβάνω εδώ, γιατί ο τότε Κατοχικός πρωθυπουργός τα έλαβε εν κρυπτώ και δεν τα ενέγραψε καν στο προϋπολογισμό της χώρας! Γι αυτό και τα είχα ονομάσει τα Κατοχικά R11; μυστικά δάνεια»! Γι αυτά τα δύο δάνεια, έχω αρθρογραφήσει το 2010 και το 2011, σε ξεχωριστά άρθρα. Τα θεωρώ μία διαφορετική περίπτωση, την οποία αναλύω εδώ και χρόνια, καθώς και τους λόγους για τους οποίους ουδείς αναφέρεται σήμερα σε αυτά, όταν μιλάμε για τις Γερμανικές αποζημιώσεις. Μου δίνεις μια ευκαιρία όμως να επαναφέρω τα άρθρα αυτά με μια αναδημοσίευση! Πιστεύω ότι την συγκεκριμένη υπόθεση, δεν την γνωρίζουν καλά οι συνέλληνες!  4/8/2012 | 1:28:05 μμ  Γιώργος Αδαλής  george@adalis.gr @Παύλος και @anastasia! Να φανταστείς ότι ακόμη απαντάω σε mail της ... προηγούμενης εβδομάδας για τα πετρέλαια! Οπως θα απαντήσω φυσικά και στις δικές σας ερωτήσεις! Θέλω όμως, να μου πείτε και οι δύο, γιατί με προβοκάρετε ιδιαίτερα με το 1913. Φυσικά και ξέρουμε όλοι ότι ο Βενιζέλος ήταν Πρωθυπουργός της Ελλάδος το 1913! Θέλετε να πείτε κάτι σε σχέση με τον Βενιζέλο και τα δάνεια; Πείτε το ευθέως Παύλε και Αναστασία! Δεν καταλαβαίνω την επιμονή σας στο 1913. Κάτι προσπαθείτε να πείτε αλλά δεν το λέτε!!!! Και το παρουσιάζετε ως σαν να θέλω να αποκρύψω κάτι! Η έρευνα αφορά στα δάνεια που πήραμε και όχι ποιοι τα πήραν! Παρακαλώ εξηγείστε μου...  4/8/2012 | 1:07:34 μμ  Παύλος  Γράψε το mail σου Αναλύοντας το αρθρο σου βρισκω πολλες ασάφειες. Σε σχόλιο προηγουμενης ανάρτησης η αναγνωστρια anastasia σε ρωταει "ποιος κυβερνουσε το 1913" και το αφήνεις αναπάντητο. Εδω, αναφέρεις οτι:"Ο Βενιζέλος θα επιστρέψει και θα κερδίσει τις εκλογές του 1928, με 223 έδρες από τις 250. Η τετραετία του θα είναι περίοδος κοινοβουλευτικής ομαλότητας." Αρα, απο το 1928 μέχρι το 1932 ειναι κυβέρνηση. Σωστα? Τότε πως γινεται (αφου αναφέρεις άλλα στοιχεια ενδιάμεσα οπως "Από το 1924 μέχρι το 1930 εισέρευσαν στην Ελλάδα 1,16 δισ. χρυσά φράγκα, εκ των οποίων το 78% ήταν δάνεια. Την περίοδο 1924-1931 συνομολογήθηκαν εννιά (9) εξωτερικά δάνεια, συνολικά 992 εκ. φρ." ) το 1932 να κυρηχτει η 4η πτωχευση? Αυτα φιλε Γιωργο δεν ταιριάζουν. Αλλη η περίοδος 1924-1930 κι άλλη η περίοδος 1924-1931 ? Τελικά το συμπέρασμα το οποίο βγαινει συμφωνα με την ανάλυση σου ειναι οτι οι μόνες περίοδοι κατα τις οποιες η χώρα δεν πηρε εξωτερικό δανειο (εσωτερικό δανειο = μεσα στο σπιτι μας μοιραζουμε τα εξοδα οπως θελουμε και τα κανονίζουμε μεταξύ μας διχως νταβατζήδες να μας χτυπουν την πόρτα και να μας παιρνουν ακομα και το βρακί μας) ηταν οι περίοδοι των δικτατοριών. Συμπέρασμα ? Οι μπέηδες κι οι κοτσαμπασηδες και οι ατυποι κληρονόμοι της δημοκρατίας μας ποτε δεν εφυγαν και ποτε δεν ελευθερωθήκαμε. Απλά αλλάξαμε ονοματολογία. Ποιός κυβερνουσε το 1913 κ. Αδαλή?  4/8/2012 | 12:10:36 μμ  Θεόδωρος Αντίκας, PhD  antikwyn@otenet.gr Καλότατε Αδαλή, μια μικρή συμβουλή. Θα ήταν καλό [α] να μεταγλωττίσετε το άριστο άρθρο σας στ' αγγλικά και-κυρίως-στα Γερμανικά και [β] να το στείλετε σε κείνες τις εφημερίδες, ή/και πολιτικους, οικονομολόγους, κ.τ.τ., που δίκην βρυκολάκων δεν χορταίνουν να πίνουν το αίμα της χώρας μας. Τούτο μάλιστα ανεξάρτητα αν το δημοσιεύσουν ή αγνοήσουν. Ίσως θα ήταν καλό να στο στείλετε και στους 300 βο[υ]λευτές μας, για να μάθουν λίγη ιστορία την οποία προφανώς αγνούν υπαίτια ή ανυπαίτια...  4/8/2012 | 1:09:58 πμ  Τακης  taksarris@yahoo.com Φιλε Γιωργο.Σε παρακολουθω αρκετους μηνες τωρα και καθε φορα που σε διαβαζω με πιανει μια σκοτοδυνη.Πραγματικα τρελλαινομαι δεν το αντεχω αλλο να σκεφτομαι ποσο βλακες ειμαστε σαν λαος και ποσο χαιβανια. Ηθελα να ηξερα κανενας μα κανενας πολιτικος δεν εχει τσιπα επανω του να μας πει για ολα αυτα τα πραγματα.Αλλα πρεπει να ειναι πολυ τυχεροι που ειναι ακομα ζωντανοι και βρισκονται ακομα αναμεσα μας και να συνεχιζουν να μας δουλευουν.Δεν ξερω καμια τιμωρια που θα επρεπε να εχουν το μονο που ξερω ειναι οτι δεν υπαρχει καποιος με @@ για να βαλει ενα φρενο σε αυτη την κατασταση και να μας κανει να δουμε το μελλον με αλλο ματι. Συνεχισε την πολυ καλη δουλεια σου.  3/8/2012 | 11:36:34 μμ  Δημήτρης  otsalan.s@gmail.com Ωραία όλα αυτά και μπράβο για την έρευνά σου,αλλά σου λείπει το κατοχικό δάνειο των γερμανών.Και επειδή δεν γνωρίζω την τιμή του καλό θα ηταν να το ψάξεις λίγο κι αυτό.γιατί πιο πάνω λές ότι την περίοδο του πολέμου:Μέχρι το 1945 δεν θα υπάρξει νέος εξωτερικός δανεισμός ενώ θα παγώσει, λόγω της παγκόσμιας κρίσης, η εξυπηρέτηση των παλαιών.και πάλι μπράβο!!!!!  3/8/2012 | 7:25:28 μμ  panagiotis  djcoolpanagiotisdelta@hotmail.com Agapite giorgo polh omorfo to arthro sou na xeri oti mexri simmera kai gia polh akoma i arxontes aftou tou kratous tha ta masoune isvaros polon ellinon  3/8/2012 | 2:44:44 μμ  Νικολά Μπεντ...  @ <> To μεταφράζω αμέσως στα Γαλλικά και το προωθώ... είναι το καλύτερο άρθρο που διάβασα στη ζωή μου και αξίζετε συγχαρητήρια  3/8/2012 | 2:41:41 μμ  Θαλασσινός  thalassa81@yahoo.com ΖΩΓΡΑΦΙΣΕΣ ΑΔΕΡΦΕ ΜΟΥ... ΜΑΣ ΕΣΤΕΙΛΕΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ... ΑΔΙΑΒΑΣΤΟΥΣ! ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ  3/8/2012 | 2:23:41 μμ

Ινφογνώμων Πολιτικά: Η διαφθορά απειλεί το Κομμουνιστικό Κόμμα στην Κίνα

Ινφογνώμων Πολιτικά: Η διαφθορά απειλεί το Κομμουνιστικό Κόμμα στην Κίνα

ΤΟ ΚΟΥΤΣΑΒΑΚΙ: Η Σύμβαση “Cooper” – Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΠΑΤΣ...

ΤΟ ΚΟΥΤΣΑΒΑΚΙ: Η Σύμβαση “Cooper” – Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΠΑΤΣΗ...: http://epamdytikisattikis.wordpress.com Η Σύμβαση «Cooper» υπάρχει στο Yπουργείο Bιομηχανίας (άγνωστο αν έχει περιέλθει τώρα στο υπουρ...

Voliotaki: Εισήγηση του κρητικού βοσκού, Μανούσου στην ολομέλ...

Voliotaki: Εισήγηση του κρητικού βοσκού, Μανούσου στην ολομέλ...: Σύντεκνοι και συντέκνισσες, Άφηκα τα οζά στ αόρι*, για να ρθω επαέ* να σα σε πω δυο κουβέντες και να τσ ακούσετε με προσοχή. Θαρρώ, πως δ...

Δημήτρης Καλτσώνης: ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ - ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ: ...

Δημήτρης Καλτσώνης: ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ - ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ: ...:     δημοσιεύθηκε στο περ. Ουτοπία , τευχ. 96 (2011), σελ. 89-97 H οικονομική κρίση επιβεβαιώνει, κατά τη γνώμη μου, με τον πιο παν...

Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΤΟΥ ΕΔΙΜΒΟΥΡΓΟΥ! (ΚΙ ΕΔΩ, ΟΙ ΜΙΣΟΙ ΣΧΕΔΟΝ, "ΓΡΑΦΟΥΝ" GREEKLISH)...

Η ΚΟΙΝΗ ΑΦΙΣΑ ΕΠΑΜ-ΣΠΙΘΑΣ ΧΑΝΙΩΝ ΓΙΑ ΤΙΣ 28 ΤΟΥ ΟΚΤΩΒΡΗ !

Κοινό Δ Ε Λ Τ Ι Ο Τ Υ Π Ο Υ της Σπίθας Χανίων και του ΕΠΑΜ Χανίων για την 28η Οκτωβρίου

Τα μέλη της Σπίθας Χανίων και του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου Χανίων, εκφράζοντας στην πράξη την ανάγκη για ομοψυχία του λαού ενάντια στον νέα Κατοχή, καλούμε τον χανιώτικο λαό να συμμετάσχει μαζικά στον εορτασμό της Εθνικής επετείου της 28ης Οκτωβρίου. Καλούμε τους πολίτες να βγουν στους δρόμους να γιορτάσουμε όλοι μαζί το ηρωικό «ΟΧΙ» των προγόνων μας στα πάνοπλα φασιστικά και ναζιστικά στρατεύματα, καταδεικνύοντας προς πάσα κατεύθυνση ότι είμαστε έτοιμοι για νέους Αγώνες. Καλούμε το λαό να συμμετάσχει και να ενισχύσει την πραγματοποίηση της παρέλασης την Κυριακή, στις 28 Οκτώβρη.

Από την άλλη όμως προειδοποιούμε κάθε προδότη - μεγαλοστέλεχος των κομμάτων της τριμερούς φερόμενης ως ελληνικής κυβέρνηση

ς να μην τολμήσει να παρουσιαστεί μπροστά στα μάτια των εξαθλιωμένων συμπολιτών του, που θα θελήσουν να γιορτάσουν ειρηνικά το «ΟΧΙ» στους δρόμους της πόλης μας.

Η παρέλαση των παιδιών μας, των μαθητών μας, των στρατιωτικών σωμάτων και των Συλλόγων μας, γίνεται για τους επιζώντες του πολέμου, τους πραγματικούς πατριώτες που αγωνίστηκαν με αυταπάρνηση, καθώς και για να τιμήσουμε τους χιλιάδες νεκρούς της γερμανικής θηριωδίας. Οι αγανακτισμένοι, αφυπνισμένοι και αποφασισμένοι δημοκράτες πολίτες θα υπερασπιστούν ξανά με κάθε τρόπο την εθνική ανεξαρτησία και την λαϊκή κυριαρχία και θα παλέψουν με κάθε μέσο για νέο Σύνταγμα που θα φέρει στον τόπο οικονομική άνθηση και πραγματική Δημοκρατία, με θεσμοθετημένο τον πλήρη έλεγχο και την λογοδοσία των ασκούντων εξουσία.
Σπίθα Χανίων – Ε.ΠΑ.Μ. Χανίων

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ: Η ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΘΕΛΕΙ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΝΕΥΘΥΝΗ ΕΞΑΓΓΕΛΙΑ "ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ ΤΗΣ"...

Η Γενική Πολιτική Απεργία διαρκείας δεν είναι υπόθεση μιας ημερομηνίας. Πρόκειται για μια συλλογική πράξη ενός λαού που ισοδυναμεί με κοινωνική εξέγερση. Μετά την κήρυξη της απεργίας δεν υπάρχει επιστροφή. Ή θα νικήσει ο λαός και θα προχωρήσει μπροστά, ή θα νικήσει η μαύρη αντίδραση και θα λουφάξει μια για πάντα ο λαός. 
Γι' αυτό και οφείλουμε να την προετοιμάσουμε με την μέγιστη προσοχή και μαεστρία. 
Ο καθορισμός ημερομηνίας είναι εύκολος, αλλά αν δεν βρει την απαιτούμενη ανταπόκριση από την πλειοψηφία του λαού, τότε κάηκε η όλη ιδέα. Θα είναι πολύ δύσκολο να ξανατεθεί τέτοιο ζήτημα. Χρειάζεται πολύ δουλειά στις γειτονιές. Πρέπει οι πυρήνες του ΕΠΑΜ να αναδειχθούν παντού - με την συνεπικουρία των φίλων και των συναγωνιστών από όλα τα άλλα κινήματα και τις πρωτοβουλίες πολιτών - σε φάρο σταθερότητας και βεβαιότητας μέσα σε μια θάλασσα αστάθειας, ανωμαλίας και αβεβαιότητας που συνθλίβει

 τον μέσο πολίτη και πλατιά λαϊκά στρώματα.

 Χωρίς αυτό και χωρίς κατάλληλη προετοιμασία για να αντιμετωπιστούν κράτος, παρακράτος και αναχώματα από τους επίσημους κομματικούς μηχανισμούς (μνημονιακών και αντιμνημονιακών δυνάμεων) δεν μπορεί να γίνει δυνατή μια αληθινή ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ. 

Ας μάθουμε πρώτα, εμείς οι "πρωτοπόροι", οι πιο συνειδητοποιημένοι, οι πιο έτοιμοι, να απαντάμε πειθαρχημένα, με σθένος και ενθουσιασμό στα προσκλητήρια σαν αυτό της αυριανής απεργίας και θα δείτε πόσο γρήγογα προετοιμάζεται το έδαφος στον υπόλοιπο κόσμο.

 Ας μάθουμε πρώτα να δίνουμε με επιτυχία που θα ζηλεύουν οι πάντες τις "μικρές" μάχες για να πείσουμε τον κόσμο που σε μεγάλο βαθμό έχει στραμμένα τα βλέματά του πάνω μας ότι είμαστε ικανοί να τα βγάλουμε πέρα και με τις μεγάλες καθοριστικές γι' αυτόν μάχες, όπως είναι η ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ.

 Όλα τα άλλα είναι ανυπομονησία χωρίς όμως ουσιαστικό αντίκρυσμα.

SKANDALISTIS: Η Νέα Τάξη Πραγμάτων και οι σχεδιασμοί της για την...

SKANDALISTIS: Η Νέα Τάξη Πραγμάτων και οι σχεδιασμοί της για την...: Το "Σύστημα" πασχίζει με κάθε τρόπο να ξεσηκώσει πληθυσμούς προς δημιουργία αποσταθεροποιήσεως ή να οδηγήσει ακόμα και σε πολεμικά γεγονό...

ΝΑ ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ Ο ΛΑΟΣ ΜΑΣ ΑΝ ΓΙΝΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΑΦΕΝΤΗΣ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΟΥ!

(ΣΤΟ ΑΥΣΤΡΙΑΚΟ ΒΕΡΓΚΛ ΕΓΙΝΕ ΕΝΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟ 1932, ΑΛΛΑ ΤΟ ΤΣΑΚΙΣΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΙΤΩΝ ΤΗΣ ΑΥΣΤΡΙΑΣ...)

Το πείραμα του Wörgl – Μια ιστορία σαν παραμύθι            (Από το "Αντικλείδι")

Το Wörgl (Βεργκλ) ήταν μια μικρή πόλη 4.500 κατοίκων στην Αυστρία όπου διεξήχθη ένα καινοτόμο οικονομικό πείραμα το 1932.

Ήδη η Ευρώπη είχε χτυπηθεί από το κραχ του 1929, και το 1931 που εκλέχτηκε Δήμαρχος ο Michael Untergüggenberger (Μίκαελ Ούντεργκέγκενμπέργκερ) ήδη είχε έλθει η ύφεση με 30% ανεργία, και 10% άπορους. Ο νέος Δήμαρχος προερχόταν από φτωχή αγροτική οικογένεια, ο ίδιος κατόρθωσε να μορφωθεί μόνος του και να γίνει μηχανικός στους σιδηροδρόμους. Αν και ο ίδιος δεν ήταν μαρξιστής, είχε συνδικαλιστική δράση και υποστήριζε τα συμφέροντα των εργαζομένων ενάντια των πλουσίων επενδυτών του σιδηροδρόμου, πράγμα που το πλήρωσε με την μη προσωπική του άνοδο στην ανώτερη ιεραρχία των σιδηροδρομικών υπαλλήλων. Ήταν ένας άνθρωπος ανοιχτόμυαλος, πρακτικός, εργατικός, δραστήριος που κέρδισε την καρδιά των συμπολιτών του, οι οποίοι τον εμπιστεύτηκαν στη θέση του Δημάρχου, γνωρίζοντας ότι δεν θα τους προδώσει.

Ο νέος δήμαρχος είχε έναν μακρύ κατάλογο έργων που ήθελε να εκτελέσει. Έργα απολύτως απαραίτητα όπως η ύδρευση της πόλης, η ασφαλτόστρωση των δρόμων, ο οδικός φωτισμός και η φύτευση δέντρων κατά μήκος των οδών. Αλλά τα δημοτικά ταμεία ήταν σχεδόν άδεια, και οι δημότες ήταν ήδη σε δεινή οικονομική κατάσταση, αντιμετωπίζοντας αρκετοί από αυτούς πρόβλημα επιβίωσης. Ο Δήμαρχος καταλάβαινε ότι μία αύξηση της φορολογίας τους, προκειμένου να χρηματοδοτηθούν τα δημοτικά έργα, θα οδηγούσε σε περαιτέρω φτώχεια και ύφεση.

Ο Δήμαρχος όμως είχε μελετήσει το βιβλίο «Η Φυσική Τάξη» του οικονομολόγου Silvio Gesell (Σύλβιο Γκέσελ). Ο οποίος πίστευε ότι η αργή κυκλοφορία του χρήματος είναι η κύρια αιτία για την παραπαίουσα οικονομία.

Το χρήμα ως μέσο συναλλαγής ολοένα εξαφανίζεται από τα χέρια των εργατών – παραγωγών και μαζεύεται στα χέρια των λίγων που το συσσωρεύουν, εκμεταλλεύονται τους τόκους, και δεν το επιστρέφουν πίσω στην αγορά. Κατ΄ αυτόν δηλαδή, όσο περισσότερο χρήμα είχαν, όσο περισσότεροι άνθρωποι, οι οποίοι το κυκλοφορούν συνεχώς, τότε η Κοινωνία θα έχει υγιή ανάπτυξη και ευημερία.

Ο Δήμαρχος βάζοντας σε εφαρμογή την παραπάνω θεωρία, ξεκίνησε το πρόγραμμα των Δημοτικών του έργων, δίνοντας δουλειά σε πολλούς εργαζόμενους και εργολάβους, ξεκαθαρίζοντας όμως ότι η πληρωμή τους θα γινόταν με σελίνια (το νόμισμα της Αυστρίας) όχι εκτυπωμένα από την Εθνική Τράπεζα της, αλλά από τον Δήμο του Wörgl. Όντως εκτυπώθηκαν και τέθηκαν σε κυκλοφορία 32.000 σελίνια ως “Γραμμάτια Πιστοποίησης Εργασίας”, κάτι σαν ένα δωρεάν χρήμα, διότι δεν είχαν αντίκρισμα σε χρυσό, απλά αναγνώριζαν την παροχή έργου προς την Κοινότητα. Κόπηκαν χαρτονομίσματα ονομαστικής αξίας στα 1, 5 και 10 σελίνια.

  Τα χρήματα του Wörgl

Στις 31 Ιουλίου 1932 δόθηκαν τα πρώτα 1.800 Σελίνια για να πληρωθούν οι μισθοί των εργαζομένων, και η αξία των υλικών που αναλώθηκαν τον πρώτο μήνα στα δημοτικά έργα. Οι άνθρωποι που πήραν αυτά τα νέα σελίνια, μπορούσαν να πληρώσουν τους δημοτικούς τους φόρους, αλλά και να αγοράσουν ψωμί. Ο αρτοποιός παίρνοντας αυτά τα σελίνια μπορούσε να αγοράζει αλεύρι από τον μυλωνά. Ο μυλωνάς αγόραζε σιτάρι από τον γεωργό. Ο γεωργός αγόραζε εργαλεία από τον σιδερά. Ο σιδεράς αγόραζε παπούτσια από τον τσαγκάρη. Ο τσαγκάρης πλήρωνε τον δάσκαλο που έκανε μάθημα στα παιδιά του. Ο δάσκαλος αγόραζε ψωμί στον αρτοποιό. Και ο κύκλος κυκλοφορίας του χρήματος επαναλαμβανότανε συνεχώς και καθημερινά, σε τέτοιο σημείο ώστε ήδη την τρίτη μέρα, ο κύκλος εργασιών ολόκληρης της πόλης να είναι παραπάνω από 10πλάσιος από τα 1.800 σελίνια που δόθηκαν στη κυκλοφορία σε σημείο το να υποπτεύονται κάποιοι ότι κάποια σελίνια είχαν πλαστογραφηθεί.

Ο Δήμαρχος όμως είχε εφαρμόσει μία πρόσθετη μέθοδο για να κάνει το χρήμα να αλλάζει συνεχώς χέρια με μεγάλη ταχύτητα: Τα χρήματα του Wörgl έχαναν το 1% της ονομαστικής τους αξίας κάθε μήνα. Για να αποφευχθεί αυτή η υποτίμηση ο ιδιοκτήτης του γραμματίου το δαπανούσε όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Ειδάλλως, την πρώτη μέρα του επόμενου μήνα, έπρεπε να αγοράσει ένα κουπόνι σαν γραμματόσημο, με αξία το 1% της ονομαστικής αξίας και να το κολλήσει στο χαρτονόμισμα. Υπήρχε δηλαδή μία λειτουργία αντίθετη από τον τοκισμό, που επέτρεπε στο χρήμα να κυκλοφορεί συνεχώς.

Ο Δήμαρχος φυσικά δεν μπορούσε να προσλάβει όλους τους ανέργους της πόλης για τα δημοτικά έργα. Με την αύξηση του κύκλου εργασιών της πόλης όμως, ο αρτοποιός για παράδειγμα δεν προλάβαινε μόνος του να βγάζει τα ψωμιά που του ζητούσαν, υποχρεώθηκε λοιπόν να προσλάβει έναν βοηθό, τον οποίον πλήρωνε με τα σελίνια του Δήμου. Το ίδιο κάνανε και οι υπόλοιποι επαγγελματίες. Οι βοηθοί που προσλήφθηκαν όμως διευρύνανε την αγοραστική δύναμη της πόλης και έτσι οι επαγγελματίες είχαν να αντιμετωπίσουν μία περαιτέρω αύξηση της ζήτησης, σε σημείο που κανένας κάτοικος της πόλης να είναι άνεργος, αλλά αντίθετα να υπάρχουν παντού αγγελίες ζήτησης προσωπικού.

Έτσι το σύστημα αρχίζει να αποκτάει μία δυναμική μορφή, και οι άνεργοι από τα γύρω χωριά έρχονται για να δουλέψουν στο Wörgl, επίσης οι παραγωγοί από τα γύρω χωριά που είχαν τα προϊόντα τους απούλητα (διότι μέχρι τώρα κανείς δεν είχε χρήματα για να τα αγοράσει) επιτέλους βρήκαν αγοραστές στο Wörgl, αλλά με τους νέους επισκέπτες διευρύνεται ακόμα περαιτέρω η αγοραστική δύναμη, ενώ ταυτόχρονα αυξάνεται και η παραγωγική δραστηριότητα. Οι ξένοι εργάτες παίρνοντας τα σελίνια του Wörgl, δυνάμωναν και τις δικές τους τοπικές οικονομίες, επεκτείνοντας την ανάπτυξη στα γύρω χωριά, αλλά το ίδιο το Wörgl έβγαινε αλώβητο, από αυτή την έξοδο του χρήματος. Ο Δήμαρχος είχε ένα στρατηγικό πλεονέκτημα: Ήταν αυτός που εκτύπωνε το χρήμα. Δεν ήταν ένας ιδιώτης τραπεζίτης με σκοτεινά συμφέροντα κυριαρχίας από πίσω του, αλλά ένας άνθρωπος στην υπηρεσία των πολιτών.

Η πίσω όψη κάθε γραμματίου περιείχε αυτολεξεί την ακόλουθη συγκινητική δήλωση, κάποια λόγια που φαίνονται σαν να γράφτηκαν σήμερα, και όμως γράφτηκαν το 1932:

«Προς όλους τους ενδιαφερόμενους: Ο αργός ρυθμός που κυκλοφορεί το χρήμα έχει προκαλέσει μια πρωτοφανή ύφεση του εμπορίου και βύθισε εκατομμύρια ανθρώπους σε απόλυτη εξαθλίωση. Από οικονομικής απόψεως, η καταστροφή του κόσμου άρχισε! -Είναι καιρός, με αποφασιστική και έξυπνη δράση, να προσπαθήσουμε να συγκρατήσουμε την πτωτική βουτιά του εμπορίου και έτσι να σωθεί η ανθρωπότητα από αδελφοκτόνους πολέμους, χάος και διάλυση. Οι άνθρωποι ζουν μέσα από την ανταλλαγή υπηρεσιών τους. Η υποτονική κυκλοφορία έχει σταματήσει σε μεγάλο βαθμό αυτή την ανταλλαγή και έτσι ρίχνονται εκατομμύρια άνθρωποι που θέλουν να εργαστούν εκτός εργασίας -Πρέπει, συνεπώς, να αναβιώσουμε αυτή την ανταλλαγή υπηρεσιών και έτσι οι άνεργοι να επιστρέψουν στην παραγωγική τάξη. Αυτός είναι ο στόχος του πιστοποιητικού εργασίας που εκδίδεται από την αγορά της πόλης του Wörgl: Να μειώσει τα βάσανα και το φόβο, να προσφέρει δουλειά και ψωμί».

Η επιτυχία του Wörgl

Σε περίοδο 13 μηνών, ο Δήμαρχος εκτέλεσε όλα τα έργα που είχε σχεδιάσει: Ύδρευση, δρόμοι, φωτισμός. Επίσης κατασκευάστηκαν νέα δημόσια κτίρια, ένας ταμιευτήρας νερού, μία πίστα για σκι, και μια γέφυρα. Επίσης έγιναν αναδασώσεις, γιατί αντιλαμβάνονταν οι άνθρωποι του τότε, που ζούσαν πιο κοντά στη Φύση, το μελλοντικό κέρδος από την ύπαρξη των Δασών.

Σε έξι γειτονικά χωριά επεκτάθηκε το σύστημα με επιτυχία. Ο Γάλλος πρωθυπουργός, Eduard Dalladier, έκανε μια ειδική επίσκεψη για να δει το “θαύμα του Wörgl”. Τον Ιανουάριο του 1933, το νέο οικονομικό σύστημα επεκτείνεται στη γειτονική πόλη της Kirchbühl, και τον Ιούνιο του 1933, ο Δήμαρχος του Wörgl συναντήθηκε με εκπροσώπους από 170 διαφορετικές πόλεις της Αυστρίας που ενδιαφέρονταν για την γενικευμένη εφαρμογή του συστήματος και στις πόλεις τους.

Η παρακάτω έκθεση συντάχθηκε από τον Claude Bourdet, έναν αυτόπτη μάρτυρα Καθηγητή του Πολυτεχνείου της Ζυρίχης:

«Επισκέφθηκα το Wörgl τον Αύγουστο του 1933, ακριβώς ένα χρόνο μετά την έναρξη του πειράματος. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι τα αποτελέσματα φτάνουν το θαύμα. Οι δρόμοι, περιβόητοι για την άθλια κατάσταση τους, συναγωνίζονται τώρα την ιταλική Autostrade (Ιταλική Εθνική Οδό). Το Συγκρότημα των Δημαρχιακών γραφείων έχει ανακαινιστεί όμορφα ως ένα γοητευτικό σαλέ με ανθισμένες γλαδιόλες. Μια νέα τσιμεντένια γέφυρα φέρει περήφανα την πλάκα: “Χτισμένο με δωρεάν χρήματα το έτος 1933″. Παντού βλέπει κανείς νέους φανοστάτες στους δρόμους, καθώς και ένα δρόμο με το όνομά του Silvio Gesell. Οι εργαζόμενοι στα πολλά εργοτάξια είναι όλοι ένθερμοι υποστηρικτές του συστήματος του δωρεάν χρήματος. Στα καταστήματα τα γραμμάτια είναι αποδεκτά παντού, παράλληλα με τα επίσημα χρήματα. Οι τιμές δεν έχουν αυξηθεί. Κάποιοι υποστήριξαν ότι το σύστημα που πειραματίστηκε στο Wörgl εμποδίζει την φορολογική ισότητα, γιατί ενεργεί σαν μία μορφή εκμετάλλευσης του φορολογουμένου. Φαίνεται να υπάρχει ένα μικρό λάθος σε αυτό τον τρόπο σκέψης. Ποτέ στο παρελθόν δεν είδε κανείς τους φορολογούμενους να μη διαμαρτύρονται έντονα κατά την αφαίρεση των χρημάτων τους. Στο Wörgl κανείς δεν διαμαρτύρονταν. Αντίθετα, οι φόροι (σε μορφή γραμματίων) καταβάλλονται εκ των προτέρων στον Δήμο.

Οι άνθρωποι είναι ενθουσιασμένοι με το πείραμα και διαμαρτύρονται στην Εθνική τους Τράπεζα η οποία αντιτίθεται στην έκδοση των νέων αυτών χαρτονομισμάτων (των τοπικών γραμματίων). Είναι αδύνατο να αποδώσει κανείς τη γενική βελτίωση του Wörgl μόνο στη «νέα μορφή των φόρων». Δεν μπορεί κανείς παρά να συμφωνήσει με το Δήμαρχο ότι το νέο νόμισμα εκτελεί τη λειτουργία του πολύ καλύτερα από το παλιό. Αφήνω στους ειδικούς για να διαπιστωθεί αν υπάρχει πληθωρισμός, παρά την κατά 100% κάλυψη των βασικών καταναλωτικών αγαθών. Παρεμπιπτόντως, αυξήσεις των τιμών, το πρώτο σημάδι του πληθωρισμού, δεν εμφανίζονται. Όσον αφορά την οικονομία, μπορούμε να πούμε ότι το νέο νόμισμα ευνοεί την εξοικονόμηση κατά κυριολεξία και όχι την αποθησαύριση του χρήματος. Δεδομένου ότι τα χρήματα χάνουν την αξία τους κρατώντας τα σπίτι, μπορεί κανείς να αποφύγει την υποτίμηση αυτή επενδύοντάς τα σε μία τράπεζα καταθέσεων. Το Wörgl έχει γίνει ένα είδος προσκυνήματος για τους μακρο-οικονομολόγους από διάφορες χώρες. Ο καθένας μπορεί να τους αναγνωρίσει αμέσως, από τις εκφράσεις τους, κατά τη συζήτηση τους στους όμορφους δρόμους του Wörgl, ή ενώ κάθονται στα τραπέζια των εστιατορίων. Ο πληθυσμός του Wörgl με χαρά, περήφανος για τη φήμη τους, τους καλωσορίζει θερμά.»

Το τέλος

Η Κεντρική Τράπεζα της Αυστρίας πανικοβλήθηκε, στο ενδεχόμενο το πείραμα του Wörgl να επεκταθεί σε όλη την Αυστρία και αποφάσισε να διεκδικήσει τα μονοπωλιακά δικαιώματα της, απαγορεύοντας δωρεάν νομίσματα. Η υπόθεση έφτασε ενώπιον του Αυστριακού Ανώτατου Δικαστηρίου, το οποίο επικύρωσε το μονοπωλιακό δικαίωμα της Κεντρικής Τράπεζας για την έκδοση νομίσματος. Και έγινε ποινικό αδίκημα η έκδοση “νομίσματος έκτακτης ανάγκης”. Το Wörgl γρήγορα επανήλθε στην ανεργία του 30%. Κοινωνική αναταραχή εξαπλώθηκε γρήγορα σε όλη την Αυστρία, διότι οι απλοί άνθρωποι δεν καταλαβαίνανε γιατί η Κυβέρνησή τους και η Δικαιοσύνη, που υποτίθεται ότι εξυπηρετούν τα συμφέροντα των πολιτών, δεν τους αφήνει να εξασκούν τη δοκιμασμένη λύση που βρήκανε στην αντιμετώπιση της ύφεσης, αλλά τους επιβάλει τα δικά της μέτρα που αποδεδειγμένα όπως και πριν τους ξαναβύθισε στη φτώχεια και την ανέχεια. Το 1938 ο Χίτλερ προχώρησε στην προσάρτηση της Αυστρίας (χωρίς να βρει την παραμικρή πολεμική αντίσταση) με έναν από τους λόγους για αυτό, το ότι πολλοί άνθρωποι τον είδαν ως τον οικονομικό και πολιτικό σωτήρα τους. Ακολούθησε ο Πόλεμος, και το πείραμα του Wörgl έμεινε στην Ιστορία.

Αποκαλυπτική ενημέρωση από τον καθηγ. Πολυτεχνείου Κρήτης Ηλία Σταμπολιάδη για το θέμα Πατέλη:

Το πρότερο και το ύστερο. Προφάσεις επιβολής υστερόβουλης δικαιοσύνης

Την Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2012, καλείται να απολογηθεί ενώπιον του Πειθαρχικού Συμβουλίου των μελών Δ.Ε.Π. των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (Π.Σ.Δ.Ε.Π.Α.Ε.Ι.) ο ήδη Αναπληρωτής καθηγητής του Πολυτεχνείου Κρήτης

 (Π.Κ.) Δημήτριος Πατέλης, για δύο βασικές κατηγορίες:
1) Διότι αποκάλεσε παράνομο το τέως Πρυτανικό Συμβούλιο (Πρ.Σ.) του Π.Κ. και που κατέλαβε την πρυτανική αρχή με αυθαίρετη απόφαση του τότε υπουργού κ. Στυλλιανίδη, η οποία και κρίθηκε παράνομη από το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) και
2) Διότι διαμαρτυρήθηκε έντονα θεωρώντας άδικη την απόρριψη του αιτήματος του για αναβάθμιση του από την βαθμίδα του Επίκουρου σε αυτή του Αναπληρωτή Καθηγητή. Ο χρόνος που εκτελέστηκαν, κατά τη γνώμη του Π.Σ.Δ.Ε.Π.Α.Ε.Ι., και τα δύο αυτά αδικήματα εντάσσεται στην περίοδο πριν την έκδοση της απόφασης περί παρανόμου κατάληψης της πρυτανικής αρχής που εξέδωσε το ΣτΕ.

Με ψήφισμα η Ε.Γ.Π.Ο.Σ.Ε.Ε.Δ.Ι.Π. Α.Ε.Ι. διαμαρτύρεται για τη δίωξη αυτή του κ. Πατέλη, τη θεωρεί προσπάθεια φίμωσης των φωνών διαμαρτυρίας και επιβολή λογοκρισίας στην ελευθερία του λόγου των πανεπιστημιακών δασκάλων. Έχει δε προβεί σε συλλογή υπογραφών κατά του φαινομένου δίωξης των αντιφρονούντων πανεπιστημιακών δασκάλων.

Θα επικεντρώσω στην πρώτη κατηγορία όπου το επιχείρημα είναι ότι ναι μεν το ΣτΕ έκρινε παράνομη την κατάληψη της πρυτανικής αρχής από το τέως Πρ.Σ. αλλά δεν θα μπορούσε κανείς να το αποκαλεί παράνομο πριν από την απόφαση του ΣτΕ. Η κοινή αίσθηση της δημοκρατικής δεοντολογίας διέκρινε εξαρχής ότι, στην απόφαση διορισμού Πρ.Σ. με καταμετρημένες τις ψήφους του μισού περίπου εκλεκτορικού σώματος, ο Υπουργός είχε παραβιάσει βασικές και εξόφθαλμες αρχές της δημοκρατικής δεοντολογίας και ότι μία τέτοια πράξη είναι κολάσιμη.
Η απόφαση του ΣτΕ, που απλά επιβεβαίωσε τον παράνομο διορισμό, ήταν αναγκαία, όχι για να στοιχειοθετηθεί η αντιδημοκρατική συμπεριφορά του Υπουργού και του διορισθέντος Πρ.Σ. ώστε να τους καταλογιστούν ευθύνες , αλλά για να επαναληφθούν οι εκλογές ώστε να αναδειχθεί νέο Πρ.Σ.. Η παρανομία έναντι της δημοκρατικής αρχής δεν κρίθηκε και δεν ζητήθηκαν ευθύνες από τον Υπουργό και το παρανόμως υπ’ αυτού διορισθέν Πρ.Σ.

Αντί αυτού έδωσε η μοίρα αυτού του ταλαιπωρημένου και προδομένου έθνους να δούμε τους παρανομήσαντες να κατηγορούν αυτούς που τόλμησαν να αρθρώσουν λόγο διαμαρτυρίας κατά του εξόφθαλμου βιασμού της Δημοκρατίας. Το πρόσχημα είναι τάχα ότι πριν την κρίση ο κατηγορούμενος είναι αθώος και η προσβολή του ως ενόχου συνιστά αδίκημα. Αυτά όμως ισχύουν για υποθέσεις όπου τα υπάρχοντα στο φως στοιχεία δεν αποδεικνύουν την ενοχή αλλά αφήνουν μόνο υποψίες που πρέπει να εξετασθούν. Στην παρούσα περίπτωση το αδίκημα ήταν εξόφθαλμο και επ’ αυτού είχαμε καταρρίψει τα νομικά τάχα επιχειρήματα που είχε προτάξει ο τότε νομικός σύμβουλος του Π.Κ. Η απόφαση του ΣτΕ χρειάζετο μόνο για την απόρριψη του διορισμού και την προκήρυξη νέων εκλογών. Δυστυχώς, συμβαίνει στην πατρίδα μας όταν ο κλέφτης συλλαμβάνεται επ’ αυτοφώρω δεν τιμωρείται αλλά απλά επιστρέφει τα κλοπημέα, όσα ήθελαν απομείνει και αλλοίμονο σε όποιον το πει κλέφτη πριν την δικαστική απόφαση, που ως συνήθως χρονίζει αρκετά.

Το βασικό επιχείρημα της αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς που δεν βγήκε στον αέρα ήταν ότι το άλλο μισό του εκλεκτορικού σώματος, που δεν καταμετρήθηκε για λόγους ανεξέλεγκτης βίας , αφορούσε τους φοιτητές που ομολογουμένως η συμμετοχή τους στις πρυτανικές αρχές ήταν απαράδεκτα μεγάλη ενώ με τον νέο νόμο προβλέπεται να περιοριστεί σημαντικά. Η σύσταση όμως του εκλεκτορικού είχε γίνει με τον ισχύοντα τότε παλαιό νόμο. Αυτό ακριβώς συνιστά και την αιτία αποτυχίας αυτής της χώρας. Όπως φαίνεται και στο βιβλίο των Νταρόν Ατζέμογλου και Τζέιμς Ρομπινσον «Γιατί αποτυγχάνουν τα κράτη» που παρουσίασε στην Καθημερινή της 7/10/2012 ο καθηγητής του LSE Kevin Featherstone, στην Ελλάδα δεν υπάρχουν θεσμοί που να βασίζονται σε αποδεκτούς κανόνες. Οι κανόνες που υπάρχουν βασίζονται σε σκοπιμότητες ορισμένων ομάδων της εξουσίας και όσοι είναι εκ φύσεως ανεφάρμοστοι δεν αντικαθίστανται από άλλους λειτουργικούς, αλλά παρακάμπτονται δημιουργώντας ένα κλίμα ανομίας.

Συνιστά πράξη δίωξης η ενοχοποίηση του συναδέλφου Δ.Πατέλη εκ μέρους του Π.Σ.Δ.Ε.Π.Α.Ε.Ι. . Ο απλός κόσμος, που τα βλέπει αυτά διερωτάται, ποιος θα αρθρώσει λόγο για την αποτυχία αυτού του κράτους και απευθυνόμενος προς την ακαδημαϊκή κοινότητα μας ρωτά «Εάν όχι οι Πανεπιστημιακοί Δάσκαλοι, ποιος?»

Όσον αφορά το δεύτερο «αδίκημα» του Δ. Πατέλη, 

θα πρέπει να μας προβληματίσει το γεγονός ότι μετά την απομάκρυνση του τέως Πρ.Σ. πολύ σύντομα ο συνάδελφος εξελίχθηκε σε Αναπληρωτή Καθηγητή. Καλό θα ήταν το Π.Σ.Δ.Ε.Π.Α.Ε.Ι. να μην ανασκαλεύει πράγματα που γίνονται εν βρασμώ ψυχής και όπως δείχνουν τα γεγονότα μπορούν να έχουν και ουσιαστική αιτία που τα προξένησε.

Βέβαια υπάρχει και τρίτο «αδίκημα» ότι δηλαδή ο Δ.Πατέλης πρόσβαλλε τον Αρχιεπίσκοπο Κρήτης. Επ΄αυτού ας αφήσουμε τον ίδιο τον Σεβασμιώτατο να κάνει την καταγγελία. Όποιος όμως τον γνωρίζει, ξέρει ότι, όχι μόνο δεν προσβάλλεται αλλά χρόνια τώρα προσπαθεί να σώσει ότι σώζεται από τις συνεχείς δικανικές μάχες στις οποίες έχει εμπλακεί το Π.Κ. και πάντα λέει καλά λόγια για όλους. Το να προσπαθούμε εμείς τάχα να τον υπερασπιστούμε μάλλον τον υποτιμούμε."

                                                            Ηλίας Σταμπολιάδης 

                                                  Πολυτεχενείο Κρήτης, 8/10/2012