Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2015

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΡΥΒΟΥΝ! -ΠΩΣ ΠΟΙΟΙ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΣΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ;

Η ιστορία του ξεπουλήματος της Ελλάδας
(Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα  ΑΝΟΙΧΤΟΜΥΑΛΟΣ)

Η χούντα το 74 παραδίδει στον «Εθνάρχη»  χρέος 330 εκατ. δραχμές.
-Ο «Εθνάρχης» μετατρέπει το χρέος μετά από 7 χρόνια σε 8 δισ δρχ (σημειώστε πετρελαϊκή κρίση του 1977).
-Ο Ανδρέας κλείνει με δυο τρόπους (υπερ-πολλαπλασιασμός μισθών και εισφορών μέσα σε μια νύχτα και απεργιών) όλες τις τεράστιες βιομηχανίες (ΙΖΟΛΑ, ΠΙΤΣΟΣ, ΕΛΙΝΤΑ, ΠΕΙΡΑΪΚΗ ΠΑΤΡΑΪΚΗ, ΧΡΩΠΕΙ κτλ κτλ κτλ), και εφαρμόζει το οικονομικό τερτίπι που λέγεται «EASY MONEY SYSTEM» σε επίπεδο κράτους, δηλαδή παίρνει δάνεια (από τις εβραϊκές Τράπεζες του Ροκφέλερ που πρωτύτερα είχαν σχεδιάσει οργανώσει και χρηματοδοτήσει την δημιουργία του ΠΑΣΟΚ) και μοιράζει τα χρήματα στους πολίτες, δηλαδή γεμίζει την αγορά με χρήμα (όχι όμως υγιή αλλά δανεικά με ασύλληπτους τόκους).
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα για πρώτη φορά η Ελλάδα να καταναλώνει περισσότερα από αυτά που παράγει, βυθίζοντας την πολύ περισσότερο στο DEBT BASE BANKING SYSTEM.
Σκοπός του «Τσοβόλα δώστα όλα» δεν είναι η φιλανθρωπία όπως πιστεύει ο λαός, αλλά στο ότι:
1ον πρέπει να αρχίσει ο λαός τα μεγάλα έξοδα και να συνηθίσει στα μεγάλα έξοδα
2ον πρέπει να «δέσει» την Ελλάδα με τα δάνεια στις ομόφυλες του εβραϊκές Τράπεζες
3ον και όλα αυτά γιατί; για να ενεργοποιηθεί εν καιρώ το «EASY MONEY SYSTEM» σε επίπεδο φυσικών προσώπων και πολύ αργότερα το «TIGHT MONEY SYSTEM» σε επίπεδο πρώτα φυσικών προσώπων και αργότερα σε επίπεδο Κράτους.
- Ο Μητσοτάκης βασιζόμενος στην κατάντια των ΔΕΚΟ που είχε φέρει ο Παπανδρέου θέλησε να αρπάξει την ευκαιρία και να τις «χαρίσει» σε ιδιώτες με το αζημίωτο φυσικά.
- Ο Σημίτης (Ααρόν Αβουρί) φέρνει την ομόφυλη του εβραϊκή Goldman Sachs για να φτιάξει ένα SWAP (Δημιουργική Λογιστική) για να καλύψει το χρέος στα χαρτιά και να μπούμε στο Ευρώ. Η Goldman Sachs για αυτό το SWAP πήρε πάνω από 1 ΔΙΣ ευρώ από την Ελλάδα.
Ο Σημίτης λοιπόν κάνει την συμφωνία με την Goldman Sachs μέσω του Πέτρου Χριστοδούλου. (Ο Πέτρος Χριστοδούλου εκτός από την Goldman Sachs ήταν σύμβουλος και στην JP Morgan, γίνεται διευθυντής στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος.)
Αυτό το SWAP ήταν και η βάση της δικαιολογίας της σημερινής κατάρρευσης διότι η Goldman Sachs γνώριζε τα βαθύτερα κατατόπια της Ελληνικής οικονομίας.
Το ερώτημα είναι όμως, γιατί οι Ευρωπαίοι εταίροι μας ενώ ξέρανε το κόλπο κάνανε τα στραβά μάτια;
Όπως μας ενημερώνει ένας Γερμανός οικονομολόγος, κάνανε τα στραβά μάτια διότι η Ελλάδα δεν είναι βιομηχανική χώρα άρα δεν είναι ανταγωνιστής της Γερμανίας ή της Γαλλίας, ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ είναι μια καλή αγορά και ευκαιρία να κερδοσκοπήσουν επάνω μας, διότι θα μας δανείζανε με τόκο και τα δανεικά πριν φτάσουνε εδώ θα τα ξαναπαίρνανε πίσω λόγω VW, BMW, Mercedes, Opel, Audi, Bosch, Siemens, Miele, AEG, Lidl, Renault, Peugeot, Citroen, Carrefur, αγορά οπλικών συστημάτων κλπ..
Κοντεύοντας στο 2000 και όταν πια το «EASY MONEY SYSTEM» σε επίπεδο κράτους είχε φτάσει στο ζενιθ ( Η Ελλάς χρωστάει πάρα πάρα πολλά στις εβραϊκές Τράπεζες) έπρεπε να εφευρεθεί ένας τρόπος να πάψει πια το «EASY MONEY SYSTEM» σε επίπεδο κράτους εφόσον πια τα πράγματα όδευαν καλά «δεμένα» και να περάσουμε στο άλλο επίπεδο δηλαδή το «EASY MONEY SYSTEM» σε επίπεδο φυσικών προσώπων.
Έτσι εφευρέθηκε το κόλπο το οποίο δεν ήταν άλλο από την μεγάλη απάτη του Χρηματιστηρίου που όλοι ήδη έχουμε ξεχάσει.
Σκηνοθέτησαν λοιπόν εικονικά κέρδη και μέσω πάντα των υποχείριων ΜΜΕ κατόρθωσαν να κάνουν ακόμα και τους βοσκούς επάνω στα ψηλότερα βουνά να κατεβαίνουν στην τηλεόραση του καφενείου για να δουν τις μετοχές τους…
Όταν το 99% του Ελληνικού προβατικού λαού είχε παίξει στο χρηματιστήριο και ή όλη κατάσταση είχε φτάσει στο ζενιθ, ήρθε η ώρα του Σόρος. Σκάει μύτη ο Σόρος και ξεκινάει το κατρακύλισμα. Με αποτέλεσμα να πάρουν όλα τα λεφτά του λαού που νωρίτερα τους τα είχαν δώσει με «EASY MONEY SYSTEM» σε επίπεδο κράτους μέσω του Ανδρέα. Ο σκοπός όμως δεν είχε ολοκληρωθεί, ίσα ίσα μόλις ξεκινούσε.
Ανακεφαλαίωση: Ο Ανδρέας Μινέικο Παπανδρέου είχε ενεργοποιήσει το «EASY MONEY SYSTEM» σε επίπεδο κράτους (δηλαδή έπαιρνε δάνεια και τα μοίραζε στην αγορά (με το αζημίωτο βέβαια) καταχρεώνοντας-δεσμεύοντας το Ελληνικό κράτος στις Εβραϊκές Τράπεζες).
Το 2000, Σημίτης και Σόρρος, τραβάνε όλο το χρήμα που είχε διοχετεύσει ο Παπανδρέου μέσω του χρηματιστηρίου, με αποτέλεσμα να μένει η Ελλάδα-αγορά χωρίς ρευστό αλλά με τεράστιους τόκους δάνειων του Ανδρέα να μας βαραίνουν.
Ήταν καιρός για το «EASY MONEY SYSTEM» σε επίπεδο φυσικών προσώπων. Δεδομένου λοιπόν ότι ρευστό στην αγορά από τα κρατικά δάνεια πια δεν υπάρχει, (αφού τα πήραν πίσω αφήνοντας βέβαια τα χρέη από τους τόκους) οι ανάγκες των μιικρομάγαζων για ρευστό και των ανθρώπων να αγοράσουν μια κατοικία ήταν πάντα δεδομένη, εμφανίζονται ως από μηχανής θεός (Ιεχωβάς) οι Τράπεζες, οι οποίες ανοίγουν τις κάνουλες ενεργοποιώντας έτσι το «EASY MONEY SYSTEM» σε επίπεδο φυσικών προσώπων. Δηλαδή οι Τράπεζες αρχίζουν και ρίχνουν ρευστό στην αγορά, αυτήν την φορά μέσω των φυσικών προσώπων. Ήταν λύση αυτή για να ορθοποδήσουμε; φυσικά και όχι.
Σκοπός ήταν να φτάσει η κατάσταση σε κάποιο σημείο, να κλείσει ένας Χ χρονικός κύκλος για να προχωρήσουν στο επόμενο στάδιο το οποίο λέγεται «TIGHT MONEY SYSTEM» σε επίπεδο φυσικών προσώπων Έχουμε 3 δεδομένα:
1. μας βαραίνουν κρατικά χρέη από τα δάνεια του Ανδρέα, ΑΡΑ μπαίνουν τρελοί φόροι σε όλες τις συναλλαγές, υποτίθεται για να ξεχρεώσουμε, αυτό σημαίνει ακρίβεια
2. υγιές ρευστό στην αγορά δεν υπάρχει παρά μόνο τα χρήματα των Τραπεζών τα οποία είναι με τοκογλυφικούς όρους, στην ήδη κατεστραμμένη αγορά
3. οι τιμές των κατοικιών από το 1993 έχουν 10πλασιαστεί λόγω φορολογίας και μόνο, οπότε τα βάρη στους πολίτες-πρόβατα αβάσταχτα. ήταν καιρός για το τελικό «TIGHT MONEY SYSTEM» σε επίπεδο κράτους πρώτο βήμα: Πριν ένα χρόνο 2009, οι τράπεζες ξαφνικά κλείσανε τις κάνουλες των δανείων… ντόμινο η οικονομική δυσχέρεια.
ΤΕΛΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ: Ο Καραμανλής το μόνο σωστό πράγμα που έκανε στην ζωή του ήταν να κλείσει την συμφωνία με την Ρωσία για τον Αγωγό Μπουργκας – Αλεξανδρούπολης. Αυτό στους Εβραίους της Αμερικής έκανε ασύλληπτο κακό (άρα καλό για εμάς) διότι:
1. θα κερδίζαμε χρήματα υγιή ξανά, μετά από 30 χρόνια.
2. Ποιος θα τολμούσε να πειράξει τα συμφέροντα του Πούτιν;
3. αν το παραμύθι «μπαμπούλας Τουρκία» κατέρρεε, τα κέρδη και η επιρροή των Εβραίων εξ Αμερικής θα εξανεμιζόταν, διότι αφενός δεν θα μας δάνειζαν πλέον αυτοί, θα σταματούσαμε να αγοράζουμε οπλικά συστήματα από αυτούς ( στην Ε.Ε. αγοράζουμε οπλικά συστήματα από Αμερική τόσα όσα οι υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε. μαζί), και ότι σε καιρό πολέμου οι Αμερικάνοι δεν θα μπορούσαν να μας επηρεάσουν εφόσον τα οπλικά συστήματα δεν ήταν δικά τους. Αυτοί και πολλοί άλλοι λόγοι ήταν που έπρεπε να πέσει ο αποτυχημένος Καραμανλής, και στην θέση του να έρθει ο Εβραίος Τζέφρυ Γεώργιος Μινέικο Τζαντ Παπανδρέας.
Στον προεκλογικό αγώνα ο Καραμανλής ουσιαστικά με τις δηλώσεις του δείχνει στον λαό να ψηφίσει Τζέφρυ, ο Τζέφρυ υπόσχεται χρήμα στον λαό (Τσοβόλα ξαναδώστα όλα) και ο λαός παραβλέπει τις προεκλογικές θέσεις του Πασοκ στα εθνικά θέματα (πράγμα που φανερώνει τα πάντα) γιατί το σκατένιο του μυαλό μένει στις απατηλές υποσχέσεις για χρήματα.
-Ο λαός ψηφίζει Τζέφρυ και εκεί ξεκινάει το μεγάλο πανηγύρι...
 Και ενώ προεκλογικά υπόσχεται χρήματα στον λαό με το που βγαίνει λέει το αντίθετο ισχυριζόμενος ότι δεν γνώριζε, αλλά τον διαψεύδουν άμεσα πρόσωπα που τον είχαν ενημερώσει προεκλογικά όπως ο Προβόπουλος και ο Αιβαλιώτης. Δεν νομίζεται ότι θα έπρεπε να τα γνώριζε, για πρωθυπουργός πάει όχι για περιπτεράς. Στην καλύτερη είναι ανόητος και ανεύθυνος στην χειρότερη ήξερε καλά τι έκανε . Ο Τζέφρυ, 30 ημέρες πριν τις εκλογές, και ενώ είμαστε στην προεκλογική περίοδο, πηγαίνει στην Αμερική, στον Κλίντον. Κανένα μέσο των media δεν το αναφέρει (!) τι πήγε να κάνει στην Αμερική; τι είπε με τον Κλίντον; με ποιους συναντήθηκε και τι σχεδίασε; διότι για καφέ στην Αμερική σε καιρό προεκλογικής εκστρατείας δεν νομίζω να πήγε… Κατ αρχήν προσλαμβάνει την ίδια εβραϊκή Εταιρεία που ανέλαβε την καμπάνια του Ομπάμια για να κάνει την καμπάνια του Πασόκ .
Με το που γίνεται πρωθυπουργός ΞΑΦΝΙΚΑ ξεχνάει το «λεφτά υπάρχουν», ΞΑΦΝΙΚΑ θυμάται ότι «λεφτά δεν υπάρχουν», ΞΑΦΝΙΚΑ όλοι θυμούνται ότι η Ελλάδα δεν τα πάει καλά με τα δημοσιονομικά, ΞΑΦΝΙΚΑ οι τράπεζες και τα markets θυμούνται ότι δεν τα πάμε καλά
Όπως μας ενημερώνει ο οικονομικός δημοσιογράφος των Financial times του Λονδίνου, Μάρτιν Σαντμπου, ότι στο τέλος του 2009 το Ντουμπάι ανακοίνωσε μια αναδιάρθρωση της οικονομίας του που τρόμαξε τους επενδυτές και δημιούργησε πολλές αμφιβολίες όλων των κρατικών τίτλων, και την ίδια στιγμή η Ελληνική Κυβέρνηση ομολόγησε από μόνη της ότι τα στοιχεία για το έλλειμμα της Ελλάδας είχαν παραποιηθεί, που ήταν η αιτία να ανοίξουν οι ασκοί του Αιόλου.
Παράλληλα Το περιοδικό FOCUS βγάζει εξώφυλλο την Αφροδίτη να κάνει την χειρονομία λέγοντας λίγο πολύ ότι δουλεύουν οι Γερμανοί για να ταΐζουν τους τεμπέληδες Έλληνες. Την ίδια στιγμή ο Γερμανός οικονομολόγος Ότμαρ Ίσιγκ υποστηρίζει ότι δεν πρέπει να δοθεί από την Ε.Ε. υποστήριξη στην Ελλάδα γιατί έχουμε φάει πολλά (εν μέρη έχει δίκιο, τα πολλά όμως τα έχουν φάει οι κάποιοι μεγαλοκαρχαρίες και όχι ο λαός). Ας δούμε το παρασκήνιο όμως, ο ιδιοκτήτης του περιοδικού FOCUS, Hubert Burda ιδιοκτήτης του Hubert Burda media με 250 περιοδικά, τηλεόραση κτλ, είναι μεταξύ πολλών άλλων, μέλος οικονομικών funds. Μέσω των ΜΜΕ και της παραπληροφόρησης πιέζει να ΜΗΝ πάρει η Ελλάδα οικονομική βοήθεια από την Ε.Ε. ότι δηλαδή κάνει και ο Γερμανός οικονομολόγος Ότμαρ Ίσιγκ.
Αυτό που ξεχάσαν να μας πουν οι δυο κύριοι, είναι ότι διατελούν σύμβουλοι της Goldman Sachss, της JP Morgan και της Deutsche Bank.
Αν καταφέρνανε να πείσουνε οι δυο κύριοι αυτοί, να μην πάρουμε χαμηλότοκα δάνεια από την Ε.Ε. αναγκαστικά θα έπρεπε να πάρουμε δάνεια με μεγαλύτερο τόκο από τις Goldman Sachs, JP Morgan, Deutsche Bank με τον τρόπο που θα εξηγήσουμε παρακάτω.
Εδώ ξανασυναντάμε την Goldman Sachs που είχε φέρει ο Σημίτης για εκείνο το SWAP που προείπαμε. Μας στέλνουν στα δόντια τους, είναι αυτοί όμως οι κύριοι υπαίτιοι ή απλά παίζουν ως κομπάρσοι στο ίδιο θέατρο;
Ο Παπανδρέας ένα μήνα μετά την εκλογή του, έχει γεύμα στο ξενοδοχείο «Πεντελικόν» στην Κηφισιά με τον Εβραίο πρόεδρο της Goldman Sachs Γκαρυ Κοεν, τον επικεφαλή των οικονομικών ερευνών της εταιρείας, τον εν Ελλάδι αντιπρόσωπο τους, την Κατσέλη, τον Δρούτσα (εκ των μαγείρων του σχεδίου Αναν) και τον Παπακωνσταντίνου. Ένας πρωθυπουργός δέχεται στο μέγαρο Μαξίμου, τι δουλειά έχει στο Πεντελικόν; μα διότι εκεί μπορούν να μην δώσουν αναφορά σε κανέναν το τι είπαν και συμφώνησαν, διότι δεν επιβάλλεται να καταγραφεί πουθενά επίσημα το γεγονός αυτό, σε αντίθεση με το αν η συνάντηση γινόταν στο Μαξίμου.
Η Γαλλική εφημερίδα LE MONDE σε άρθρο της λέει: ¨Στην Ευρώπη η Goldman Sachs στρατολογεί ισχυρά πρόσωπα για να εγκαθιδρύσει την δική της ισχύ» και μέσα στο άρθρο λέει ότι «τοποθετήσανε» τον Πέτρο Χριστοδούλου σε σημείο κλειδί για να φέρουν εις πέρας τα σχέδια τους.
Μετά την συνάντηση λοιπόν ο γνωστός από τα παλιά Πέτρος Χριστοδούλου που αναφέραμε στην αρχή, διορίστηκε ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ (ΟΔΔΗΧ), δηλαδή ο Παπανδρέας μετά το γεύμα στο Πεντελικόν με την Goldman Sachs διόρισε το στέλεχος της (τον Χριστοδούλου) να διαχειριστεί τα χρέη μας…
Νωρίτερα από όλα αυτά η Goldman Sachs η JP Morgan και η Deutsche Bank έβγαλαν στην αγορά ένα «προϊόν» ζητώντας επενδυτές ζητώντας τους να τζογάρουν στην κατάρρευση και χρεωκοπία της Ελλάδας.
Μετά η Deutsche Bank έβγαλε μια έκθεση ότι η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να αποπληρώσει τα χρέη της. Την ίδια στιγμή κινητοποιείται το τμήμα των CDS (Credit Default Swaps- ασφάλιση χρεών σε περίπτωση μη αποπληρωμής) της ίδιας τράπεζας και ζητάει μεγαλύτερα ασφάλιστρα από την Ελλάδα. Ξεκινάνε τα ΜΜΕ να παίζουν τον ρόλο «παπαγαλάκια» και η κοινή γνώμη χάφτει ότι η Ελλάδα πάει για πτώχευση. Έτσι τα CDS μεγαλώνουν και οι έξυπνοι με έναν ταχυδακτυλουργικό τρόπο κερδοσκοπούν με τον εξής απλό τρόπο: δανείζονται (το έκανε η Μέρκελ, ναι είναι αυτοί που δουλεύουν για να καθόμαστε εμείς…)με 3% και αυτά τα χρήματα τα δανείζουν σε εμάς με 7% η διαφορά αυτή (4%) είναι τα SPREADS.
(σημείωση: Goldman Sachs, JP Morgan και η Deutsche Bank ελέγχουν το 95% των CDS παγκοσμίως) Περιέργως τα funds του Σόρος «προέβλεψαν» ότι το δολάριο θα έρθει 1/1 με το ευρώ… (εμ από προφήτες ξέρουν οι Εβραίοι).
Το υποτιθέμενο κρατικό χρέος μας ήταν 320 ΔΙΣ ευρώ (χώρια αυτά που χρωστάνε οι Έλληνες ως φυσικά πρόσωπα στις τράπεζες μέσω καταναλωτικών, στεγαστικών, επιχειρηματικών και πιστωτικών καρτών – που είναι 280 ΔΙΣ) από αυτά τα 320 ΔΙΣ το 60% είναι σε κρατικά ομόλογα. Κρατικά ομόλογα σημαίνει ότι το κράτος βγάζει ομόλογα, και μέσω κάποιας τράπεζας ο επενδυτής τα αγοράζει με σκοπό κάποιο κέρδος, ΑΡΑ ενώ φαίνεται ως χρέος ΔΕΝ είναι χρέος αφού ο επενδυτής έχει πληρώσει την τράπεζα γι αυτά.
Αυτό σημαίνει ότι εφόσον δεν τα χρωστάμε, κανείς δεν έχει αξίωση να μας ζητήσει κάτι ως αντάλλαγμα.
Με τις υπογραφές στο ΔΝΤ όμως, ο Γεώργιος Τζέφρυ Τσαντ Μινέικο Παπανδρέου με δεκανίκι τον Καρατζαφέρη ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΕ αυτά τα 200 ΔΙΣ (60%) του χρέους- ομολόγων από ανύπαρκτα σε υπαρκτά, και εφόσον τώρα είναι υπαρκτά ζητάνε αξιώσεις αυτοί στους οποίους χρωστάμε…
Πόσο τυχαίο είναι το γεγονός ότι ο Παπανδρέου το πρώτο πράγμα που έκανε ως πρωθυπουργός ήταν να καταμετρήσει και να κοστολογήσει την κρατική περιουσία που ω, τι ειρωνεία ήταν όσο και το έλλειμμα μας;...
ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΑΡΑΓΕ ΓΙΑΤΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΘΕΣΗ;
-ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ όπως μας ενημερώνει ο Δελαστίκ στην Ε.Ε. είμαστε οι 7οι σε χρέος, στην Ευρώπη πάρα πολύ πίσω, και δεν χρωστάμε περισσότερα από τις ΗΠΑ ή την Ιαπωνία.
Ενδεικτικά αναφέρω ότι η Ιταλία χρωστάει 1,4 ΤΡΙΣ, η Ισπανία 1,1 ΤΡΙΣ η Ιρλανδία 870 ΔΙΣ κτλ κτλ… Οι Βέλγοι και οι Ολλανδοί που ήρθαν εδώ για επίβλεψη, οι χώρες τους χρωστάνε περισσότερο από ότι εμείς…
ΤΕΛΙΚΟΣ ΣΤΟΧΟΣ
Κάπου ανέφερα ότι ο Παπανδρέου προεκλογικά είχε πει τις προθέσεις του στα εθνικά θέματα, είπε ψέματα μόνον όσον αφορά τα οικονομικά, ο λαός δεν έδωσε καμία σημασία στα εθνικά και περίμενε να τους δώσει χρήματα που φυσικά δεν έδωσε.
Το ένα θέμα με το άλλο (εθνικά θέματα και οικονομικά) έχει άμεση σχέση και ας μην το αντιλαμβάνεται το σκατένιο μυαλό του ψεύτη κλέφτη απατεώνα νεοέλληνα Ρωμιού.
Ο Στόχος είναι να έρθουν στην Ελλάδα αλλοδαποί τους οποίους τους στέλνουν οι Τούρκοι σε συνεργασία με τις κυβερνήσεις, ιθαγένεια, γεννάνε, υπογεννητικότητα εμείς σε 2 γενεές εξαφανιζόμαστε σύμφωνα με την εθνική στατιστική υπηρεσία, θα ψηφίζουν και ενώ θα είναι πλειοψηφία θα βγάζουν τους δικούς τους δημάρχους νομάρχες εμείς θα εξαφανιζόμαστε. Σκεφτείτε λοιπόν Σκοπιανούς να ψηφίζουν τους δικούς τους στην Φλώρινα, τους Αλβανούς να ψηφίζουν τους δικούς τους στα Ιωάννινα, στην Θράκη, θα γίνει σε απόλυτους αριθμούς, τι έχει ΝΑ γίνει.
Μέχρι τότε θα παίξει «συνεκμετάλλευση» στο Αιγαίο, δηλαδή παραδίνουμε το Αιγαίο στους Τούρκους, ήδη η Θράκη είναι στα χέρια τους (έχουν βγάλει και σημαία) και απλά περιμένουν να κυλήσει ο χρόνος για να σβήσουμε.
Το τελικό «TIGHT MONEY SYSTEM» σε επίπεδο κράτους και φυσικών προσώπων έχει σαν αποτέλεσμα να μας πάρουν τον τεράστιο ορυκτό πλούτο και να τους χρωστάμε και από πάνω και όλα αυτά για να μην βγάλουμε άχνα.
Φοβούνται την άχνα!...

*ΣΗΜ. "ΑΝΤΙΛΟΓΟΥ": Ορισμένα από όσα αναφέρονται παραπάνω δεν μας βρίσκουν σύμφωνους,αλλά θεωρήσαμε χρήσιμο να αναδημοσιεύσουμε εδώ το αποκαλυπτικό για τις μεθοδεύσεις, τους υπαίτιους  και τους στόχους  της μετατροπής της Ελλάδας σε "αποικία χρέους".





Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2015

Νίκου Κοτζιά, Πατριωτισμός και Αριστερά: Η ιστορική τους διασύνδεση

09:36 | 30 Ιαν. 2015
Τελευταία ανανέωση 12:33 | 30 Ιαν. 2015
Νίκος Κοτζιάς
Η πολιτική επιστήμη και η πολιτική εν γένει δεν κατατάσσεται στις θετικές επιστήμες κυρίως διότι δεν διαθέτει ένα εργαστήρι για να κάνει δοκιμές. Μόνο μεγάλα κράτη στις πρώτες φάσεις συγκρότησης και ανάπτυξής τους μπορούσαν να πειραματίζονται ευρύτερα: στην πρώτη περίοδο ύπαρξής τους, οι ΗΠΑ και η Σοβιετική Ένωση (ΕΣΣ∆) εφάρμοζαν νέες μεταρρυθμίσεις σε περιορισμένη κλίμακα, δηλαδή σε πολιτείες και περιοχές. Εφόσον ήταν επιτυχημένες και στη βάση των πρακτικών διδαγμάτων γενίκευαν την πρακτική εφαρμογή τους. Αυτή η πρακτική δυνατότητα είναι ιστορικά η εξαίρεση. Αντίθετα, για άλλου τύπου μεγάλες αλλαγές, ιδιαίτερα για απότομες αλλαγές σε έναν τόπο, όπως είναι η αλλαγή της εξουσίας σε μια χώρα, δεν υπάρχουν κατά κανόνα δυνατότητες πειραματισμού «συνολικής λειτουργίας».
 
Η πολιτική επιστήμη διαθέτει μεθοδολογικά μόνο δύο εργαστήρια. Το ένα είναι η ιστορία: τι συνέβη σε παρόμοιες περιπτώσεις στη διαδρομή της ιστορίας; Ή έστω σε περιπτώσεις με ίδια δομή και/ή ερωτήματα. Τι μπορούμε να μάθουμε από την ιστορία διαβάζοντάς την με βάση τις σημερινές μας ανάγκες. Χωρίς να εγκλωβιστούμε και να φυλακιστούμε από αυτήν. Το δεύτερο είναι η σύγκριση με τρίτες χώρες και περιοχές. Κατά αντιστοιχία ή έστω αναλογία με αυτές. Ουσιαστικά και τα δύο εργαστήρια έχουν ως κοινή αρχή και βάση τη σύγκριση. Την κάθετη σύγκριση μέσα στον χρόνο, την οριζόντια ανάμεσα σε διαφορετικές χώρες, τον συνδυασμό τους. ∆ιδάσκω συγκριτική πολιτική επιστήμη και τυπολογία πολιτικών συστημάτων, καθώς και συγκριτική εξωτερική πολιτική και γνωρίζω πόσο πολλά μπορεί να μάθει κανείς μέσα από τη σύνθετη σύγκριση. Να αποκτήσει τη δυνατότητα για νέες σκέψεις ή για την απόρριψη κάποιων άλλων.

Η ιστορία δεν δίνει προτάσεις, ούτε πιστεύω ότι «μιλά από μόνη της». Και αυτό γιατί κάθε ιστορική κατάσταση ναι μεν εμπεριέχει στοιχεία με γενικό χαρακτήρα, αλλά, ταυτόχρονα, διαθέτει μια δική της ιδιαιτερότητα-αυθεντικότητα. Από την ιστορία μαθαίνουμε τα στοιχεία γενικού χαρακτήρα. Ανοίγει ο ορίζοντάς μας. Εξασκούμε τη σκέψη μας και «αναβαθμίζουμε» την ικανότητα αντίδρασης και ανάδρασης σε σύνθετες και απρόβλεπτες καταστάσεις. Η ιστορία, από την άλλη, δεν μπορεί να προβλέψει το απρόβλεπτο, το κάθε φορά ειδικό, ιδιαίτερο και ξεχωριστό. Αδυνατεί να υποκαταστήσει ούτε μπορεί να ικανοποιήσει την ανάγκη για συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης. Για μελέτη αυτού που βιώνουμε και ζούμε, εντός του οποίου δρούμε. Από αυτή τη σκοπιά δεν υπάρχει αποτελεσματική πολιτική χωρίς ιστορική γνώση, αλλά ούτε χωρίς τη δημιουργική διαλεκτική υπέρβαση των διδαχών και παραδειγμάτων της ιστορίας.

Όταν μιλάμε για αριστερά και πατριωτισμό, μας ενδιαφέρει, με βάση τα πιο πάνω, το πότε και πού νίκησε η αριστερά και υπό ποίες συνθήκες πολιτικές και προγραμματικές προϋποθέσεις. Όχι ότι η ζωή δεν μπορεί να βγάλει νέα παραδείγματα και να επιτρέψει την εφαρμογή διαφορετικών επιλογών. Αλλά χωρίς τη γνώση της ιστορίας αδυνατεί κανείς να διεκδικήσει, να βρει, και κυρίως να καταλάβει το νέο στην ιστορία, και πολύ περισσότερο να το προωθήσει ο ίδιος. Η ιστορία διδάσκει ότι ο πατριωτισμός αποτέλεσε στοιχείο νίκης προοδευτικών κινημάτων. ∆εν αναφέρομαι μόνο στην αριστερά της εποχής του σχετικά ανεπτυγμένου καπιταλισμού, που όταν νίκησε, νίκησε με τον συνδυασμό του δημοκρατικού με το κοινωνικό και τον πατριωτισμό. Το ίδιο συνέβη στην περίπτωση των επιτυχιών της Άμεσης ∆ημοκρατίας της Αθήνας, με τα δημοκρατικά επαναστατικά κινήματα των πρώτων χρόνων του καπιταλισμού, αλλά και αργότερα, στον 19ο αιώνα, όπως εξάλλου και στην εποχή της διεθνοποίησης και σε εκείνη της παγκοσμιοποίησης.

Ιστορικά, ο όρος πατριωτισμός συνδέθηκε με την πάλη για την άμεση δημοκρατία, την προστασία και ανάπτυξη του δικαιώματος του προκαπιταλιστικού πολίτη ενάντια στην τυραννία. Ο όρος συνδέθηκε εξαρχής με το δικαίωμα όχι μόνο στη δημοκρατία, αλλά και στην ελευθερία. Ο πατριώτης, σύμφωνα με τα αρχαία κείμενα, είναι ο πολίτης της πόλης, ο οποίος δεν ενδιαφερόταν αποκλειστικά για την ικανοποίηση προσωπικών αναγκών, αλλά για την ευμάρεια της πόλης, λάμβανε υπόψη το δημόσιο συμφέρον, του έδινε προτεραιότητα. Έβλεπε το προσωπικό καλό να προκύπτει μέσα από την ανάπτυξη της ελευθερίας, της δημοκρατίας και του πλούτου της πόλης συνολικά. Βρισκόταν σε αντίθεση με τον «ηλίθιο», τον ιδιώτη δηλαδή, που ενδιαφερόταν μόνο για το ίδιο όφελος και τις ιδιωτικές υποθέσεις και κέρδη. Στον προσδιορισμό του πολίτη και πατριώτη σημαντικός είναι ο ρόλος της παιδείας· όπως έλεγαν στην αρχαιότητα, ο έχων ελληνική παιδεία είναι Έλληνας. ∆εν ενδιέφεραν οι βιολογικοί δεσμοί, όπως κάνουν ότι πιστεύουν δήθεν αρχαιολάτρεις ακροδεξιοί, αλλά η άσκηση δικαιωμάτων και η συμμετοχή στον ∆ήμο με όσο το δυνατό μεγαλύτερη και κριτική μόρφωση.
Σε ένα ανάλογο κλίμα, αιώνες αργότερα, έγραψε ο Βολταίρος για τον «πατριώτη πολίτη» και συνέγραψε ο Ρουσσώ τον όρκο του «πολίτη και πατριώτη της Κορσικής». Ο H. J. Wirth, δημόσιος διανοούμενος των επαναστατικών κινημάτων της κεντρικής (κύρια γερμανόφωνης) Ευρώπης στο πρώτο μισό του 19ου αιώνα χαρακτήρισε ως πατριωτισμό τη μάχη χειραφέτησης των λαών ενάντια στην ξένη επέμβαση. Ενάντια στην προδοσία στην οποία ασκούνται οι εγωιστικές ομάδες του πλούτου.

∆εν είναι τυχαίο ότι η αριστερά πέτυχε σε όλο τον κόσμο, από τον Αλλιέντε της Χιλής μέχρι τον Χο Τσι Μιν και από τη «Νέα ∆ημοκρατία» της Κίνας του 1948 μέχρι τη ∆ημοκρατία των Συμβουλίων, όταν μπόρεσε να συνδέσει το κοινωνικό ζήτημα με τον πατριωτισμό. Μέσα από αυτόν τον συνδυασμό οι Βιετκόνγκ μεγαλούργησαν σε δύο συνεχόμενους πολέ- μους απέναντι σε δύο αυτοκρατορίες: τη Γαλλία και τις ΗΠΑ.

Με αυτό τον τρόπο ο Μάο και το ΚΚ Κίνας συγκέντρωσαν την πλειοψηφία του κινεζικού λαού γύρω από το δημοκρατικο ́- πατριωτικό πρόγραμμά τους ενάντια στους «αστούς εθνικιστές και φεουδάρχες» της Κίνας που ήθελαν να συμβιβαστούν με τον Ιάπωνα κατακτητή. Με αυτό τον τρόπο κέρδισε η ΕΣΣ∆ τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και αναπτύχθηκαν υπό την αριστερά τα μεγάλα λαϊκά́ κινήματα, όπως αυτό της Ιταλίας και εκείνο της Κούβας, όπως και σε άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής. Πουθενά στην εποχή του καπιταλισμού δεν υπήρξε προοδευτικό κίνημα που κατέκτησε νίκη κομβική χωρίς πατριωτικά αισθήματα και πολύ λιγότερομε την αντιπαράθεση του κοινωνικού και του πατριωτικού.

Όποιος ασχολείται με τη διεθνή πείρα και τη σύγκριση των θεσμών, κανόνων, δομών και σχέσεων σε διεθνές επίπεδο, γνωρίζει ασφαλώς ότι ο πατριωτισμός κάθε κοινωνίας διαφέρει. Είναι γνωστό, επί παραδείγματι, ότι η γαλλική αριστερά θεωρούσε πατριωτικό το να διαθέτει η χώρα της ακόμα και ατομικά όπλα προκειμένου να διατηρεί την ανεξαρτησία και κυριαρχία της έναντι των υπερδυνάμεων. ∆εν είναι τυ- χαίο ότι στη Γαλλία οι στρατιωτικές παρελάσεις θεωρούνται στοιχείο της παράδοσής της, ενώ στις ΗΠΑ οι «εθνικές επέτειοι» δεν εορτάζονται με στρατιωτικές παρελάσεις, αλλά με παρελάσεις όλων των πολιτών.

Όλα αυτά αποτελούν συμβολισμούς. Ακόμα μεγαλύτερο ρόλο παίζει η ουσία. Κράτη και κοινωνίες που έχουν πολλαπλώς υποδουλώσει άλλα, ή και σφαγιάσει στη σύγχρονη ιστορία τους, όπως η Γερμανία, τείνουν να κρύψουν το «πατριωτικό τους στοιχείο», ενώ κράτη που σχετικά πρόσφατα πάλεψαν για την εθνική τους ανεξαρτησία και κυριαρχία προβάλλουν περήφανα αυτή τους την αγωνιστική διαδρομή, όπως συμβαίνει σε χώρες της Λατινικής Αμερικής, στην Ινδία ή την Κίνα.


* Απόσπασμα από το βιβλίο «Πατριωτισμός και Αριστερά» του Νίκου Κοτζιά, εκδόσεις Πατάκη
** Ο Νίκος Κοτζιάς είναι πλέον υπ. Εξωτερικών της Ελλάδας 

Πέμπτη 22 Ιανουαρίου 2015

To 52% των Ρώσων θεωρούν ότι ο Στάλιν διαδραμάτισε θετικό ρόλο στην ιστορία της χώρας!

Οι μισοί Ρώσοι θεωρούν ότι ο Στάλιν διαδραμάτισε θετικό ρόλο στην ιστορία της χώρας!
 (Αναδημοσ. από το Alpha News)
http://www.alphatv.gr/sites/tv/files/styles/alpha_news_main_article/public/news-article/stalin.jpg?itok=8Ys0YB_G
Ενημερώθηκε στις 21 Ιαν - 21:14
Δημοσιεύθηκε στις 21 Ιαν - 21:13
Σχεδόν οι μισοί Ρώσοι εξακολουθούν να πιστεύουν, ότι ο Ιωσήφ Στάλιν διαδραμάτισε θετικό ρόλο στη Ρωσική ιστορία, ποσοστό που παραμένει ουσιαστικά αμετάβλητο τα τελευταία 2 χρόνια, σύμφωνα με μια δημοσκόπηση του ανεξάρτητου κέντρου Levada που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα. Ο Στάλιν έπαιξε «αναμφισβήτητα θετικό ρόλο» για το 16% των ερωτηθέντων, ενώ το 36% πιστεύει, ότι ο ρόλος του ήταν «μάλλον θετικός». Αρνητική γνώμη για τον Στάλιν εξέφρασε σχεδόν το ένα τρίτο των Ρώσων, με το 9% να θεωρεί, ότι ο ρόλος του ήταν «αδιαμφισβήτητα αρνητικός» και το 21% ότι ήταν «μάλλον αρνητικός».
Η στάση των Ρώσων και των Ρωσικών Αρχών απέναντι στον Στάλιν παραμένει αμφίσημη. Επισήμως καταγγέλλεται το «καθεστώς του τρόμου», που επέβαλε από τη δεκαετία του 1930 μέχρι τον θάνατό του το 1953, όμως πολλοί τον τιμούν, για το ρόλο του στην ήττα της ναζιστικής Γερμανίας κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το 2012 σε μια άλλη δημοσκόπηση ο Στάλιν είχε χαρακτηριστεί «η σημαντικότερη προσωπικότητα» της Ρωσίας.



Δευτέρα 19 Ιανουαρίου 2015

Ζήνων Κιτιεύς: Αρετές και λάθη στην ελληνική γλώσσα


Τις αρετές της Ελληνικής γλώσσας τις καθόρισε με σημαντική ακρίβεια ο ιδρυτής της σχολής των στωικών Ζήνων ο Κιτιεύς, που κατ΄ αυτόν είναι:

Ελληνισμός: Χωρίς ξένες ή χυδαίες λέξεις, 
Σαφήνεια: Ακριβή νοήματα.
 Συντομία: Χωρίς περιττολογίες,
 Πρέπον: Χρήση μόνο των αναγκαίων λέξεων. 
Κατασκευή, έντεχνη υφή.

Επίσης όμως ο Ζήνων επεσήμανε και τα λάθη στη γλώσσα που πρέπει να αποφεύγονται, όπως:

 Βαρβαρισμός: Παραβίαση της έκφρασης και η χρήση ξένων λέξεων. 
 Σολοικισμός:  Λάθη στη σύνταξη του λόγου γενικά. 
Αλήθεια, πόσο επίκαιρος είναι ακόμη και σήμερα ο Ζήνων! 

Σημαντική-η Ακρίβεια-ο Πλούτος της  Ελληνικής:


Κάθε λέξη στην Ελληνική έχει αιτιώδη σχέση και όχι συμβατική με την έννοια του αντικειμένου που δηλώνει. 
Σημαίνει! Είναι "σημαντική" δηλαδή. 
Σημαίνει όμως και με μαθηματική ακρίβεια του σημαινόμενου, λόγω του λεξικού πλούτου που διαθέτει. 
Σ΄ όλες τις άλλες γλώσσες η σχέση σημαίνουσας λέξης και σημαινόμενου αντικειμένου είναι συμβατική – αυθαίρετη. 
Η Ελληνική ως γλώσσα μαθηματική, στην ακριβή έκφρασή της και μάλιστα η αρχαία Ελληνική, είναι η μόνη στην οποία φαίνεται πως θα επικοινωνούν προφορικά οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές της νέας,μελλοντικής γενεάς. 
Γι αυτό σε πολλά πανεπιστήμια Αμερικής και Ιαπωνίας από το 1995 εισήγαγαν την Ελληνική γλώσσα στα ερευνητικά τους κέντρα για τις ανάγκες της νέας τεχνολογίας των υπολογιστών...