ΚΡΗΤΗ: Τά Τάγματα Ασφαλείας Γύπαρη - Παπαγιαννάκη -Σούμπερ

Μαζί με την Αντίσταση, εμφανίζονται οι προδότες και οι υπάλληλοι τους.
Οι Γερμανοί προσπάθησαν και στην Κρήτη να τα οργανώσουν, με την «κατανόηση» των
Αγγλων πρακτόρων
Το Τάγμα του Σούμπερτ
Κατά τον Μάη, ξεκινά η συγκρότηση της ομάδας του Σούμπερτ, που έδρασε κυρίως στα Χανιά.
Η προσπάθεια ξεκίνησε από την περιοχή Κρουσώνας Ηρακλείου, και με επικεφαλής το
Σούμπερτ, ένα εγκληματικο στοιχείο της περιοχής, προσπάθησαν να εξαπατήσουν ή να
εξαναγκάσουν λίγους να συγκροτήσουν το λεγόμενο τάγμα του Σουμπερτ.
Από την αρχή της συγκρότησης του οι ανδρες του επιδόθηκαν σε πλιάτισκο, βασανιστήρια
πατριωτών ακόμα και φόνους, ενώ διακρίθηκαν ιδιαίτερα στις ληστείες από ασημωτά
μαχαίρια, πατανίες, χρυσαφικά , τυριά , μέλια κ.α.
Το φθινόπωρο του 1943 ο Σ. προσπάθησε να μεταφέρει τη δράση του και στο νομό Χανίων,
αλλά κατάφερε να στρατολογήσει μόνο ένα, ο οποίος γρήγορα εκτελέστηκε από τους
συμπατριώτες του.
Αντρες του τάγματος συμμετείχαν στην ισχυρή δύναμη Χιτλερικών που είχαν εκστρατεύσει
στον Καλλικράτη Σφακίων κι αφού λεηλάτησαν και τις τέσσερις γειτονιές του χωριού, αφού
εκτέλεσαν 20 αντρες και 4 γυναίκες, έκαψαν και το χωριό που έιχε καεί 8 φορές στα χρόνια
της Τουρκοκρατίας.
Το άδοξο τέλος του προδοτικού Χιτλερικού τάγματος στην Κρήτη, επήλθε την 1 Γενάρη του ’44,
στα Μεσκλά Κυδωνίας όπου μόνιμοι και έφεδροι ΕΛΑΣίτες του χωριού, σκότωσαν ή
συνέλαβαν ζωντανούς όλους τους άνδρες που έστειλε ο Σούμπερ για αναγνώριση. Οσοι
πιάστηκαν ζωντανοί πέρασαν από στρατοδικείο και εκτελέστηκαν σαν προδότες της
πατρίδας τους.
Μετά την αποχώρηση των Γερμανών και την εκκένωση της Κρήτης, αποχώρησαν και όσοι
απόμειναν από τα ελληνο-γερμανικά στρατεύματα του Σούμπερτ, τα οποία διακρίθηκαν μαζί με
τους Κρητικούς που τον ακολούθησαν, καταστρέφοντας τα Γιαννιτσά στην Κεντρική Μακεδονία.
Πρίν φύγουν από την Ελλάδα, ήθελαν να δημιουργήσουν ένα κλίμα τρόμου στις περιοχές εκείνες
που μπορούσε να επέλθει μια ισχυρή στρατιωτική απειλή γιαυτούς (κατά την οπισθοχώρηση)
- ο Γύπαρης -
Στο νομό Χανίων ο απόστρατος συνταγματάρχης Παύλος Γύπαρης από Ασή Γωνιά, συγκροτεί
ειδικό σώμα χωροφυλάκων «άνευ θητείας», για την πάταξη των κομμουνιστών. Χαρακτηριστικό
είναι το γεγονός που όταν του διαμαρτυρήθηκαν ομοιδεάτες του για τις απαράδεκτες επιλογές
του, χαρακτήρισε τοςυ εκλεκτούς του «καθάρματα» με τα οποία ωστόσο «θα έκανε τη δουλειά
του» (‘Ρέθ’12.7.08) Αιτία οι τρομοκρατικές επιδρομές τους κατά των γραφείων του ΕΑΜ, της
ΕΠΟΝ και της εφημερίδας ‘Δημοκρατία’με αποτέλεσμα την εκτόπιση 12 ΕΑΜικών στελεχών
από τα Χανιά, και σε αντίδραση αυτών των ενεργειών, συγκροτήθηκαν οι πρώτες ομάδες των
καταδιωκόμενων αγωνιστών, που σχετικά σύντομα μετασχηματίστηκαν στο Δημοκρατικό Στρατό
της Κρήτης. Η δράση του Γύπαρη υπήρξε μεγάλη, ποικίλη, και ανέντιμη.
- Το Τάγμα του Παπαγιαννάκη
Στα τέλη του Φθινοπώρου 1943, και ο ταγματάρχης Δ.Παπαγιαννάκης από την Κρύα Βρύση
Κισσάμου Χανίων, συγκροτεί ομάδα με το πρόσχημα «για την πάταξη της ζωοκλοπής», αλλά
ουσιαστικά δρά με «προσεταιρισμό στους ζωοκλέφτες»
Αυτό το τάγμα Ασφαλείας, ο Παπαγιαννάκης το οργάνωσε με την καθοδήγηση και την
ολόπλευρη ενίσχυση των Χιτλερικών .
Για τον σκοπό αυτό εκμεταλλεύτηκε τις στερήσεις της κατοχής, την πείνα και τη γύμνια του
κόσμου, αφού με την ένταξη στο τάγμα οι συμμετέχοντες θα απολάμβαναν αρκετα για την
εποχή οφέλη.
Λόγω του έντονου αντιφασιστικού πνεύματος του χανιώτικου λαού, ο Παπαγιαννάκης δεν
αποκάλυπτε τους πραγματικούς σκοπούς του τάγματος, αλλά στήριζε ότι ο βασικός σκοπός
του ήταν το κτύπημα της ζωοκλοπής που οργίαζε στην ύπαιθρο.
Στις 23 Μάρτη ’44, στην ορεινή θέση ‘Αμπέλια’ ενώνονται οι δυό ομάδες του ΕΛΑΣ, Κυδωνίας
και Αποκορώνου με διοικητή τον Ιλαρχο Κρίτωνα Κυανίδη (Φλωριά) που ήταν και ο πρώτος
αξιωματικός του Τακτικού Στρατού που προσχώρησε στις τάξεις του ΕΛΑΣ Ν.Χανίων. Στις
25 Μάρτη, μια δύναμη του τάγματος Παπαγιαννάκη ανηφόριζε προς τις Καμπιανές μαδάρες
με δυό ανθυπασπιστές και 39 χωροφύλακες, αρχίζοντας να κλέβουν πρόβατα. Οι αντάρτες
που τους παρακολουθούσαν τους επιτέθηκαν, τους κύκλωσαν και τους αιχμαλώτισαν όλους.
Τους έκλεισαν σε ένα κούμο, τους έκαναν ανάκριση και μετά τους εξήγησαν με υπομονή
τους πραγματικούς σκοπούς του τάγματος και τους κάλεσαν να συμμετέχουν στον τίμιο
αγώνα εναντίον των κατακτητών όπως κάνουν οι πραγματικοί πατριώτες. Τελικά αφού τους
πήραν τα όπλα, όλοι αφέθηκαν ελεύθεροι εκτός από τον Ι.Λιονάκη που ήταν γνωστό
εγκληματικό στοιχείο, τον οποίο πέρασαν ανταρτοδικείο και τον εκτέλεσαν.
Τον Ιούνη ’44 στη θέση ‘Καλή αχλάδα’ οι ΕΛΑΣίτες των Παλαιών Ρουμάτων χτύπησαν το
τάγμα Παπαγιαννάκη
Στις 10 Ιούλη ’44 στη θέση ‘Καψωμένη’, τμήμα του ΕΛΑΣ συγκρούστηκε με 9 χωροφύλακες
του τάγματος , οι οποίοι και παραδόθηκαν μετά από ολιγόωρη συμπλοκή Μετά από ανάκριση
τους έκαναν τις απαραίτητες συστάσεις και τους άφησαν ελεύθερους
Όι ενέργειες αυτές του ΕΛΑΣ είχαν σαν συνέπεια, ο Παπαγιαννάκης να δηλώση πως για
κάθε σκοτωμένο από το τάγμα του, οι Γερμανοί θα εκτελούσαν 25 κομμουνιστές πατριώτες.
Στην εφημερίδα ‘Παρατηρητής’ της 30 Αυγούστου ’44, δημοσιεύεται η παρακάτω ανακοίνωση
Τάγμα Χωροφυλακής Χανίων αρθ. 3/8/31
Εν Χανίοις τη 12η Ιουλίου 1944
Προς άπαντας τους λόχους και τα Μεταβατικά αποσπάσματα
«……ο κομμουνισμός από σήμερον και εφεξής θα χτυπηθεί ΑΛΥΠΗΤΑ
Προς τον σκοπό αυτό διατάσσω τα κάτωθι
.1. Σύλληψιν όλων των κομμουνιστών της υπαίθρου, εάν δε αυτοί φυγοδικούν των οικογενειών
των ανεξαρτήτως φύλου και ηλικία.
.2. Καταδίωξίν των εις τα διάφορα σημεία του Νομού ευρισκόμενων ομάδων των αποκαλουμένων
‘Ανταρτικών ομάδων του ΕΑΜ’
Οι κομμουνιστές εν ταις επαρχίες είναι εις πάντας ημάς και τα όργανά μας γνωστοί. Ουδείς
βαθμοφόρος διοικητής υπηρεσίας δύναται να ισχυριστεί ότι δεν τους γνωρίζει. Η καταδίωξις
των κομμουνιστικών ομάδων θα ενεργηθή οφ’ολοκλήρου του Τάγματος Επικεφαλής του
υποφαινομένου.
Εις την πρσπάθεια μας αυτήν θα έχωμεν συμμάχους τις πατριωτικές οργανώσεις της ΕΟΚ και
της ΕΠΕΚ, οι οποίες και επιδοκίμαζαν πλήρως το έργο του τάγματος ως και ολοκλήρου του
φιλήσυχου και υποταγήν κόσμου
Ο Διοικητής του Τάγματος Δ.Παπαγιαννάκης Ταγματάρχης»
Από το παραπάνω κείμενο
.1. Εξηγείται και το γεγονός ότι οι δυνάμεις της περιβόητης ΕΟΚ (Εθνική Οργάνωση Κρήτης)
που καθοδηγούνταν και χρηματίζονταν από τους Αγγλους πράκτορες στην Κρήτη, όχι μόνο
δεν εμπόδιζαν αλλά και βοηθούσαν τα τάγματα Ασφαλείας.
.2. Η εξύμνηση του Παπαγιαννάκη της στάσης της ΕΟΚ ενισχύει την άποψη ότι ο ίδιος ήταν
διπλός πράκτορας και των Γερμανών αλλά και της Ιτελίντσες Σέρβις.
Το τελευταίο κτύπημα και η διάλυση του τάγματος , πραγματοποιήθηκε στο ίδιο το χωριό
του Παπαγιαννάκη την Κρύα Βρύση και στο ίδιο το σπίτι του. Επικεφαλής της κρίσιμης,
αποφασιστικής επιχείρησης του ΕΛΑΣ ήταν ο Ν.Τσαμαντής από τα Μεσκλά με συνεργάτες
τον Γ.Κλειάνη κ.α
Μετα΄ το άδοξο τέλος του τάγματος, ο Παπαγιαννάκης περιορίστηκε στην πόλη των Χανίων,
περιοριζόμενος σε ανακοινώσεις και απειλές για μαζικές εκτελέσεις κομμουνιστών

Μαρία Κουτσουράκη Ρέθυμνο.

 Πηγές απο Αρχειο Εθνικης Αντιστασης

Το θυμαρόμελο είναι το καλύτερο μέλι του κόσμου!

Ποια ανθεκτικά μικρόβια καταπολεμά το μέλι

10/02/2016 23:00

Οι ευεργετικές για την υγεία ιδιότητες του μελιού, ειδικά του θυμαρίσιου,  έχουν επιβεβαιωθεί από πληθώρα ερευνών.

Το μέλι έχει αντιμικροβιακές, αντικαρκινικές και αντιοξειδωτικές ιδιότητες. Σύμφωνα μάλιστα με τους ειδικούς, όσο πιο σκούρο χρώμα έχει, τόσο πιο ισχυρό αντιοξειδωτικό είναι.

Σύμφωνα με Βρετανούς επιστήμονες, η υψηλή περιεκτικότητα του μελιού σε σάκχαρα σε συνδυασμό με την παχύρρευστη μορφή του, το καθιστούν αποτελεσματικό αντίπαλο των μικροβίωνπου παρουσιάζουν ανθεκτικότητα στην αντιβίωση.

Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Κάρντιφ στη Βρετανία και το Πανεπιστήμιο Βαϊκάτο στη Νέα Ζηλανδία, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το μέλι θα μπορούσε να αποδειχθεί ιδιαίτερα αποτελεσματικό στην αντιμετώπιση του υπερανθεκτικού στη θεραπεία χρυσίζοντος σταφυλόκοκκου (MRSA), ενός νοσοκομειακού μικροβίου, που πλήττει πλήθος ασθενών σε παγκόσμιο επίπεδο.

Οι επιστήμονες απέδειξαν ότι το παράγωγο των μελισσών, όταν εφαρμόστηκε τοπικά, λειτούργησε ως ασπίδα κατά της μόλυνσης σε περιπτώσεις ελκών και αποστημάτων που είχαν προηγουμένως εμφανίσει εξαιρετική ανοχή στη θεραπεία με αντιβιοτικά.

Οι εν λόγω ιδιότητες του μελιού αποδίδονται σε συγκεκριμένη ομάδα ενζύμων, που προέρχονται είτε από τις ίδιες τις μέλισσες, είτε από τη γύρη των λουλουδιών.

Παλαιότερη μελέτη είχε δείξει ότι το μέλι περιέχει αντιοξειδωτικές ουσίες, οι οποίες έχουν την ιδιότητα να ελαττώνουν τα ποσοστά χοληστερόλης στο αίμα.

ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ: ΚΥΡΙΟΣ ΤΥΠΟΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 06/05/2022, 23:47

• Το Ελληνικό θυμαρίσιο μέλι είναι πλούσιο σε υδατάνθρακες, σε μέταλλα και ιχνοστοιχεία. Ενώ, χρησιμοποιείται από την αρχαιότητα για τις ευεργετικές του ιδιότητες. Η υψηλή θρεπτική αξία του θυμαρίσιου μελιού το καθιστούν υπερ-τροφή, που μας προσφέρει υγεία, τόνωση και προστασία από ασθένειες. 
• 
  
• Το φυτό θυμάρι είναι εξαιρετικό στη στήριξη του ανοσοποιητικού και του αναπνευστικού συστήματος με τρεις σημαντικές ιδιότητες του που οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν :
• 
  
• Το θυμαρίσιο μέλι έχει αντί-μικροβιακή δράση και εμποδίζει την ανάπτυξη των βακτηρίων και άλλων παθογόνων οργανισμών.
• 
  
• Σε έρευνα που έγινε μετά τον έλεγχο εκατοντάδων ειδών μελιού από ολόκληρο τον κόσμο, ανέδειξε πρώτο και με διαφορά το θυμαρίσιο μέλι.
• 
  
• Το θυμαρίσιο μέλι έχει αντισηπτικές ιδιότητες, είναι τονωτικό, αυξάνει το ρυθμό λειτουργίας της καρδιάς, μειώνει το έλκος στο στομάχι και γενικά συμβάλλει στη καλή λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού.
• 
  

Επίσης, το θυμαρίσιο μέλι έχει χρησιμοποιηθεί για αιώνες στη θεραπεία του βήχα και της βρογχίτιδας. 

Αν αισθάνεστε το λαιμό σας ξηρό και ερεθισμένο, μία ιδανική λύση είναι ένα ζεστό και νόστιμο ρόφημα με μέλι – ένα αποδεδειγμένο καταπραϋντικό για το βήχα. 

Οι ιδιότητες που έχει το μέλι από θυμάρι το κάνουν ιδανική επιλογή για κάθε κατηγορία καταναλωτή. 

Ειδικά αθλητές, παιδιά και όσοι ασκούν έντονη νοητική δραστηριότητα, όπως μαθητές, θα πρέπει να το εντάξουν στην καθημερινή τους διατροφή.

Θυμαρίσιο: Το πιο θεραπευτικό είδος μελιού !

Ο Γάλλος καθηγητής Μπερνάρ Ντεκότ, μετά τον έλεγχο εκατοντάδων ειδών μελιού* από ολόκληρο τον κόσμο, ανέδειξε πρώτο και με διαφορά το θυμαρίσιο μέλι, το οποίο περιέχει θυμόλη, μια φαινόλη με αναγνωρισμένες αντισηπτικές ιδιότητες. 

Οι έρευνές του έδειξαν ότι εξασφαλίζει την επούλωση πληγών και εγκαυμάτων δύο φορές πιο γρήγορα απ΄ ό,τι η ειδική γάζα.

*Πηγή:1.  https://buccaneerish64.rssing.com/chan-53373794/all_p42.html

2.  https://buccaneerish64.rssing.com/chan-53373794/all_p42.html

3.  https://www.agrafos.gr/app.php/portal?sid=a90cc8afcd660bc4484e12295e8e56c4?np_13=15&news_13=2

Viva La Revolucion: Ο Μπελογιάννης για τον Στάλιν: "ο πιο φοβερός εφιάλτης των εκμεταλλευτών"

Viva La Revolucion: Ο Μπελογιάννης για τον Στάλιν: "ο πιο φοβερός εφιά...: ,, Για κάθε τίμιο άνθρωπο,για κάθε αγωνιστή του δίκιου και της λευτεριάς, για την ατέλειωτη φάλαγγα των κομμουνιστών, ο Στάλιν είναι ο σοφ...

Λιαντίνης για Ελληνισμό-Χριστιανισμό και τον ρόλο του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Οθωμανική Αυτοκρατορία

https://www.youtube.com/watch?v=UPi3rwrOYII

https://l.facebook.com/l.php?u=https%3A%2F%2Fwww.youtube.com%2Fattribution_link%3Fa%3Ds1uQx-EN_pQ%26u%3D%252Fwatch%253Fv%253D2s7Th0k7yAg%2526feature%253Dshare&h=ATP17XwgjD9P3eMiFhuysqirJQx8_9RAb51ehZ8P3mGSEtDSbcb9L4RpAtgqw_PLt2A8RIUF6QxmEI6XbH8fb0bpGWCAI3DTDjVkVK4bCCoTAZiwUAOk--Kznf6CMt3_iFHXzArXZqhJNPEx0nHCCYpHaj50h_1ulsBLYuVHBU12tdGWchlUU0Mz6xOWmOC6BXiMGV0rHnpoVfs0m3qe9j87DRHZ3EWVxbxKIVTOtEixTzfeR-I1RyEHHI9CHZElfq3Nq2pSGVQlvb9_nyr_Xdd21PfqCzHjgFR6UtYtHo09wVhrRCM

Το Χρονικό της σύγκρουσης μεταξύ "Ελληνισμού" και ...

ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΠΕΤΑΣΜΑ: Το Χρονικό της σύγκρουσης μεταξύ "Ελληνισμού" και ...: Η σύγκρουση ανάμεσα στον Ελληνισμό και στον Εβραϊσμό, εστιάζεται προς τα τέλη του 17ου αιώνα π.Χ. μία περίοδο κατά την οποία συντελείται ...

Αθλητισμός και... άλλα: Ο επαγγελματίας… Ολυμπιονίκης

Η πίεσή του στην περίοδο της νιότης, σε φυσιολογικές συνθήκες, ήταν... 25 η υψηλή, 14 η χαμηλή! Πώς, λοιπόν, μολονότι του είχαν απαγορεύσει να παίζει όπως τ' άλλα παιδιά, εκείνος έκανε πρωταθλητισμό;
«Θα μπορούσα να χρησιμοποιώ το πρόβλημα ως δικαιολογία για να μην αθλούμαι. Δεν ήθελα κάτι τέτοιο. Ξέχασα το πρόβλημα. Κάθε γιατρός στις ολυμπιακές ομάδες των ΗΠΑ που μ' εξέταζε έλεγε ‘‘τι είναι αυτό;’’. Θα μπορούσαν να με βγάλουν από τις ομάδες. Δεν το έκαναν», μου είχε πει τον Μάιο του 2006, όταν είχε επισκεφθεί την Ελλάδα, σχεδόν ενάμιση χρόνο πριν από τον θάνατό του.
Περί τα τρία χρόνια πριν από τη συνάντησή μας, του είχαν βάλει ένα είδος βηματοδότη, ο οποίος κάνει ηλεκτροσόκ στην καρδιά όταν εκείνη δεν λειτουργεί καλά.
«Οταν με άνοιγαν τότε, οι γιατροί πίστευαν ότι θα έβρισκαν μικρές φλέβες με λίγο αίμα. Και όμως, πετάχτηκε τεράστιος όγκος αίματος. Το σώμα μου είχε προσαρμοστεί στο πρόβλημα», μας είχε πει....





Αθλητισμός και... άλλα: Ο επαγγελματίας… Ολυμπιονίκης: Αλ Ερτερ: Ο άνθρωπος που ήξερε τον τρόπο να νικά, ο σπουδαιότερος δισκοβόλος όλων των εποχών Του Ν. Α. Κωνσταντόπουλου ...

Ένα φρικιαστικό έγκλημα του ελληνικού μιλιταρισμού στην Ουκρανία, τις μέρες της αντισοβιετικής επέμβασης του 1919

Ένα φρικιαστικό έγκλημα του ελληνικού μιλιταρισμού στην Ουκρανία, τις μέρες της αντισοβιετικής επέμβασης – Το «Ολοκαύτωμα του αμπαριού»

20-08-2017

Το «Ολοκαύτωμα του αμπαριού» αποτελεί ένα φρικιαστικό έγκλημα της ελληνικής αστικής τάξης, στην επέμβασή της στην Ουκρανία, που δεν διαφέρει από τα εγκλήματα των ναζί. Στόχος ήταν να καταπνιγεί η νεαρή σοβιετική εξουσία.

  

 Κατιούσα

«Αν παρατηρήσει κανείς τα ονόματα των πόλεων που αναγράφονται στο μνημείο του άγνωστου στρατιώτη στην πλατεία Συντάγματος, ανάμεσά τους θα ξεχωρίσει τις πόλεις: Χερσών – Σέρμπκα – Οδησσός – Σεβαστούπολη. Γιατί, άραγε, ο ελληνικός στρατός «ανδραγάθησε» στις περιοχές αυτές της «Μεσημβρινής Ρωσίας», όπως καταγράφεται στα ντοκουμέντα της εποχής; Σε αυτές τις περιοχές ο ελληνικός στρατός βρέθηκε, για να καταπνίξει τη νεαρή σοβιετική εξουσία», γράφει ο Ριζοσπάστης το 2014 σε σχετικό, με το σημερινό κομμάτι του αφιερώματός μας, θέμα.

Το «Ολοκαύτωμα του αμπαριού» είναι όπως αναφέρεται και στον τίτλο μια άγνωστη πτυχή της στρατιωτικής επέμβασης του ελληνικού εκστρατευτικού σώματος το 1919 στην Ουκρανία, για την ακρίβεια ένα φρικιαστικό έγκλημα της ελληνικής αστικής τάξης, που δεν διαφέρει από τα εγκλήματα των ναζί. Το χρονικό παρουσιάζεται στον Ριζοσπάστη της 18 του Ιούλη 1935.

ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΤΟΥ ΑΜΠΑΡΙΟΥΜΙΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΜΙΛΙΤΑΡΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΟΒΙΕΤΙΚΗΣ ΕΠΕΜΒΑΣΗΣΤου ανταποκριτή μας στη Σοβιετική Ένωση σ. Δ. ΛΙΑΣΚΟΒΑΡιζοσπάστης, 18 του Ιούλη 1935

«ΧΕΡΣΩΝΑ (Νότια Ουκρανία). Ιούλης. Σύντροφοι, συγχωρέστε μου που μεταχειρίζομαι μια καθαρευουσιάνικη λέξη, που θα σας θυμίσει το Αρκάδι και τον καλόγερο Σαμουήλ στο Σούλι και τον ατελείωτο αγώνα που έκαναν οι παππούδες μας ν’ αλλάξουν τον Τούρκο μπέη και πασά με τους Ρωμιούς Ζαΐμηδες και Τομάζηδες… Είχαν περάσει ακριβώς εκατό χρόνια από τότε και οι ανάξιοι απόγονοι του Σαμουήλ και του Καραϊσκάκη πατούσαν το ρωσικό έδαφος σαν βάνδαλοι επιδρομείς.

Στην περιβόητη Συνδιάσκεψη στο Ιάσιο της Ρουμανίας, στις 17 του Νοέμβρη του 1918, όπου πήραν μέρος οι αντιπρόσωποι του γαλλικού, βρετανικού, ιταλικού και αμερικάνικου καπιταλισμού μαζί με τα μαντρόσκυλα της ρωσικής αντεπανάστασης αποφασίστηκε η στρατιωτική επέμβαση κατά του επαναστατημένου ρωσικού λαού. Έχοντας σίγουρη την συγκατάθεση του Βενιζέλου, η Συνδιάσκεψη αποφάσισε ότι ο στρατός της επέμβασης θα είναι «γαλλικός και ελληνικός».

Τι είχε χάσει ο ελληνικός λαός για να πάει να το βρει σε μακρινή χώρα, χτυπώντας και βιάζοντας ένα άλλο λαό; Τι είχε να κερδίσει όταν τον έκαναν χωροφύλακα για τα συμφέροντα του τσαρισμού και της Αντάντ; Αυτός τίποτα, αντίθετα είχε ν’ αφήσει τα κόκκαλα των παιδιών του, των εργατών και χωρικών στις πεδιάδες και τα βουνά της Κριμαίας. Αλλά η ελληνική μπουρζουαζία, αυτή είχε να κερδίσει πολλά πράγματα. Παζαρεύοντας πάνω στο αίμα το ελληνικό και το ρώσικο που θα έχυνε, πήρε την υπόσχεση να πάρει το Βιλαέτι της Σμύρνης και το Αϊβαλί. Υπόσχεση που άνοιγε – αλίμονο – νέες πληγές στο βασανισμένο κορμί του ελληνικού λαού. Γιατί οι τουρκικές μάζες, ξεσηκωμένες σε μια παλλαϊκή εξέγερση έβαλαν τέλος στην επίθεση του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού και πέταξαν στη θάλασσα το χωροφύλακά του, τον ελληνικό μιλιταρισμό.

O Ριζοσπάστης της 18 του Ιούλη 1935, στην πρώτη του σελίδα περιγράφει το φρικιαστικό έγκλημα στη Χερσώνα.

Στις 21 του Γενάρη του 1919, οι πρώτοι τρεις χιλιάδες Έλληνες στρατιώτες αποβιβάστηκαν στην Οντέσσα, σε λίγο ήρθαν κι άλλοι, στην Οντέσσα, στο Νικολάγιεφ και στη Χερσώνα. Με τη βοήθεια του στόλου αποβιβάστηκε στρατός και στην Κριμαία, στη Σεβαστούπολη, Συμφερούπολη, Μπαλακλάβα, κλπ. Ο στρατηγός Νίδερ έβγαλε και μια ημερήσια διαταγή. Δεν μπορούσε βέβαια να πει στους έλληνες φαντάρους ότι πρέπει να σκοτωθούν και να σκοτώσουν τους Ρώσους αδερφούς τους, γιατί το ελληνικό χρηματιστικό κεφάλαιο έχει απόλυτη ανάγκη από το Βιλαέτι της Σμύρνης και γιατί οι διωγμένοι Γραικοί έμποροι, τραπεζίτες, βιομήχανοι και σπεκουλιάντες της Νότιας Ρωσίας έπρεπε να ξανακαθίσουν στο σβέρκο του εργαζόμενου λαού. Θυμήθηκε, λοιπόν την Μεγάλη Αικατερίνη κι έγραφε (μεταφράζω από τα ρούσικα): «Η Ρωσία που της οφείλουμε τόσα πολλά από τον καιρό της Μεγάλης Αικατερίνης, έχει τώρα ανάγκη από τη βοήθεια του πολιτισμένου κόσμου και μαζί με τους άλλους και της Ελλάδας· θα φέρουμε στο ρωσικό λαό την τάξη και την ασφάλεια της εσωτερικής του ειρήνης, θα εξοφλήσουμε το παλιό μας χρέος απέναντι της Ρωσίας, της ισχυρής και φιλελεύθερης Ρωσίας των παλαιών χρόνων…»

Ο «πολιτισμένος κόσμος» ήταν οι ορδές της Αντάντ και οι βασιβουζούκοι αξιωματικοί του Βενιζέλου. Μα πώς γίνεται και ο «ρωσικός λαός», που αυτοί πήγαιναν να του φέρουν «τάξη και γαλήνη», αντί να τους υποδεχτεί για ελευθερωτές, τους έβαζε στο τουφεκίδι, όπου και όπως μπορούσε; Πριν τρεις μέρες που ήμουνα στην Οντέσσα, μαζί με ένα Ρώσο σύντροφο, περπατούσα τυχαία (ίσως και γιατί η Μόσχα δεν μας κακοσυνηθίζει από ήλιο) μέσα στη μέση στο δρόμο, στον ήλιο. Ο σύντροφος, σκάζοντας στα γέλια, μου λέει:

Σα Ρωμιός περπατάς! Και μου εξήγησε, ότι στην Οντέσσα έχει μείνει πια στο στόμα του λαού η φράση αυτή από τον καιρό της επέμβασης. Γιατί οι Ρωμιοί, ιδίως οι αξιωματικοί, απέφευγαν σαν το διάολο να περπατήσουν πλάι στον τοίχο. Πότε μια σφαίρα, μια γλάστρα, ένα σιδερικό τους ερχόταν στο κεφάλι και τους ξάπλωνε στον τόπο – αδιάψευστο δείγμα της μεγάλης ευγνωμοσύνης του ρωσικού λαού προς τους «πολιτισμένους ελευθερωτές» του.

Και όταν κάποτε διάβασα στη Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαίδεια (περιοδικό των ελληνικών γενικών επιτελείων) την Ιστορία της Ουκρανικής Εκστρατείας, γραμμένη από τον ίδιο τον στρατηγό Νίδερ (καλά θα κάνει ο Ρίζος να δημοσιεύσει μερικά πολύ διδακτικά αποσπάσματα), εύρισκα διασκεδαστική την απελπισία του μεγάλου καραβανά, που διαβεβαιώνει πως συναντούσαν παντού – στα τραίνα, στις πόλεις, στα λιμάνια, στα χωριά – μα παντού «μπολσεβίκους», μυριάδες ατελείωτες, που τους πέταξαν στα γρήγορα στη θάλασσα.

Μα πώς έφεραν οι «πολιτισμένοι» επιδρομείς την τάξη και εσωτερική γαλήνη στον ξένο τόπο; Πλιατσικολογώντας αισχρά στη ράχη του φτωχού και πεινασμένου ντόπιου λαού και οργιάζοντας με τις μεγάλες κυρίες της ρωσικής αριστοκρατίας και μπουρζουαζίας – το τελευταίο γλέντι πριν να βρουν σε λίγο τη θέση που τους άρμοζε μέσα στα μπορντέλα και στα καφέ σαντάν της Πόλης της Αθήνας και της Δυτικής Ευρώπης…

Μα οι ήρωες Έλληνες αξιωματικοί πριν εγκαταλείψουν πανικόβλητοι και κουβαλώντας μαζί τους ανοικτά το πλιάτσικο στα κεφάλια (μαντολίνα, ραπτομηχανές, ρουχικά και γουναρικά, χρυσαφικά και ό,τι πιάσει η απόχη των απογόνων του Κολοκοτρώνη και του Οδυσσέα Ανδρούτσου) έγραψαν την πιο βρώμικη σελίδα στην ιστορία της ελληνικής μπουρζουαζίας και του μιλιταρισμού της.

Όταν, πολύ πριν φανεί ο τακτικός κόκκινος στρατός στη Χερσώνα πλησίαζαν οι κόκκινοι αντάρτες (παρτιζάνοι του αταμάνου Γρηγόριεφ, ασύνταχτοι, με ελάχιστα πολεμοφόδια και πολεμική πείρα), ο τακτικός ελληνικός στρατός θεώρησε πιο σωστό να το βάλει στα πόδια. Και να σκεφτεί κανένας, πως οι αξιωματικοί είχαν πριν – στα σίγουρα! – την αφέλεια και το θράσος να βγάλουν μια ημερήσια διαταγή (σώζεται στο μουσείο της Χερσώνας), όπου έλεγαν ότι ο ελληνικός στρατός στη Χερσώνα θα γράψει νέες ένδοξες σελίδες στην ελληνική ιστορία, αντάξιες του αγώνα των Θερμοπυλών!!!

Και να πώς την έγραψαν: Λυσσασμένοι από το κακό τους και τον φόβο τους μπρος στους παρτιζάνους του Γρηγόριεφ, μάζεψαν με το στανιό την τελευταία μέρα (9 του Μάρτη 1919 το απόγευμα) από τους δρόμους και τα σπίτια ΟΠΟΙΟ ΕΒΡΙΣΚΑΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥΣ, ιδίως γυναίκες, γέρους και παιδιά. Στη Χερσώνα με διαβεβαίωσαν οι Γραικοί ότι ΥΠΗΡΧΑΝ ΚΑΙ ΝΤΟΠΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ μέσα σ’ αυτούς που μάζεψαν, ονόματα δεν μπόρεσα να βρω.

Τους κουβάλησαν σαν κοπάδι κάτω στο λιμάνι και τους έκλεισαν σαν πρόβατα μέσα σε μια μεγάλη αποθήκη, το ιστορικό ΑΜΠΑΡΙ. Κάπου 2.000 ανθρώπους έκλεισαν έτσι μέσα, μαντάλωσαν καλά απ’ έξω τις πόρτες κι έστησαν και πολυβόλα τριγύρω, για να μη τολμήσουν και σπάσουν τις πόρτες για να βγουν. Οι κλεισμένοι, αλαφιασμένοι από τον φόβο τους περίμεναν ίσαμε τις οκτώ το βράδυ. Ως τότε είχε τελειώσει η κανονική επιβίβαση ολόκληρου του ελληνικού στρατού. Αλλά μόλις τελείωσε, έγινε το απίστευτο κακό. Οι Έλληνες αξιωματικοί, με μια θηριωδία αντάξια του κυνισμού του Βενιζέλου και των καπιταλιστών που τους έστειλαν στην Ουκρανία, διέταξαν το σύντονο βομβαρδισμό του Αμπαριού από τα πολεμικά καράβια.

Από τον θρήνο και τον οδυρμό των μανταλωμένων βούιζε όλη η Χερσώνα. Η ξύλινη παράγκα πήρα φωτιά, οι κλεισμένοι μέσα καίγονταν ζωντανοί και μονάχα με μια τελευταία απελπισμένη προσπάθεια, πατώντας πάνω σε πτώματα και σε καρβουνιασμένους ανθρώπους μπόρεσαν ν’ ανοίξουν μια έξοδο μέσα από τα φλεγόμενα ξύλα της παράγκας και να βγουν. Οι Έλληνες αξιωματικοί πάνω στα σίγουρα καράβια τους παρακολουθούσαν με νερώνεια ευχαρίστηση πώς γραφόταν αυτή η «αντάξια των Θερμοπυλών» σελίδα της ελληνικής ιστορίας… Από τους κλεισμένους στο Αμπάρι 500 έμειναν στον τόπο και μονάχα για 85 από αυτούς μπόρεσε να διαπιστωθεί η ταυτότητα. Οι άλλοι έγιναν κάρβουνο. Η παράγκα καιγόταν ίσαμε τα μεσάνυχτα, η ανθρώπινη κνίσα έφτανε ίσαμε τα ελληνικά καράβια, το ίδιο και ο σπαραγμός των σωσμένων, που μισοκαμένοι, πληγωμένοι, κομματιασμένοι σέρνονταν μέσα από τις φλόγες έξω από την παράγκα.

Στο μουσείο της Χερσώνας υπάρχουν ανατριχιαστικές φωτογραφίες των καμένων και των πληγωμένων και απάνω – απάνω η ιστορική ημερήσια διαταγή των απογόνων των Θερμοπυλών. Όταν ήμουν στο μουσείο αυτό, μια μεγάλη μερίδα από πιονιέρηδες άκουγε με δακρυσμένα μάτια το μάθημα που τους έκανε η αρχηγίνα τους, μια νέα κομσομόλα δεκαοκτώ χρονών. Αφουγκράστηκα προσεκτικά. Ούτε μια φορά δεν τους είπε μονάχη τη λέξη «Έλληνες», αλλά πάντοτε «οι Έλληνες κεφαλαιοκράτες, οι Έλληνες μιλιταριστές, η Αντάντ». Και όταν τελείωσε, είπε: «Οι Έλληνες εργάτες δεν θα ξαναφήσουν τους αξιωματικούς τους να ξανάρθουν και να μας ξανακάνουν τα ίδια. Θα κάνουν ό,τι έκαναν και οι Γάλλοι ναύτες στη Σεβαστούπολη και στην Οντέσσα. Θα γυρίσουν τα όπλα κατά των αξιωματικών τους και θα ενωθούν μαζί μας.»

Ας κάνουμε και εμείς το ίδιο που κάνει η κομσομόλα με τους μικρούς πιονιέρους της. Ας εκλαϊκεύσουμε μέσα στους φαντάρους και τους ναύτες μας, μέσα σε όλο τον εργαζόμενο λαό, τη θλιβερή και θηριώδη ιστορία της αντισοβιετικής επέμβασης του 1919. Ας κάνουμε γνωστή σε κάθε εργαζόμενο την ηρωική εξέγερση των Γάλλων ναυτών, που βοήθησε τόσο πολύ την Οχτωβριανή Επανάσταση, βάζοντας τέλος στην Ουκρανική επέμβαση. ΚΙ ΑΣ ΕΤΟΙΜΑΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΝΑ ΞΕΠΛΥΝΟΥΝ ΤΟ ΑΙΣΧΟΣ ΤΗΣ ΑΤΙΜΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΚΗΣ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑΣ.»