Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2020

 

Η επιστολή επιστημόνων για τον κορωνοιό η οποία «θάφτηκε»... Γιατί άραγε;

Το έγγραφο, που αποκαλύπτει σήμερα 9/11/2020 η “Νέα Κρήτη” με ημερομηνία 16 Μαρτίου 2020, πέντε ημέρες μετά το πρώτο lockdown στις 11/3/2020, ίσως τελικά να δίνει και την εξήγηση γιατί φτάσαμε έως εδώ, να εμφανίζεται το δεύτερο lockdown περίπου ως μονόδρομος

Τι αποκαλύπτουν - και γιατί επί 8 μήνες αδράνεια - με επιστολή τους κορυφαίοι Έλληνες, ερευνητές, λοιμωξιολόγοι και επιδημιολόγοι

Η χώρα από το περασμένο Σάββατο και για τρεις εβδομάδες αρχικά (αν και όλα δείχνουν ότι το “μπες-βγες” θα είναι το νέο μότο ζωής), εισήλθε σε δεύτερο μέσα σε 8 μήνες καθολικό lockdown (απαγόρευση κυκλοφορίας στα Ελληνικά), εξαιτίας της εκθετικής κατάστασης της διασποράς του νέου κορωνοϊού στην κοινότητα, με άμεσο επακόλουθο, όπως παρουσιάστηκε, την αύξηση εισαγωγής στα νοσοκομεία και τις ΜΕΘ των βαρύτερων περιστατικών, την αύξηση θανάτων και τη φορτική πίεση στα νοσοκομεία. Όλα αυτά, αν δεν υπήρχε το νέο lockdown, όπως ανακοινώθηκε διά στόματος του πρωθυπουργού, αλλά και του κορυφαίου της Ειδικής Επιτροπής Λοιμωξιολόγων, Σωτήρη Τσιόδρα, θα οδηγούσαν, αν έμεναν ανεξέλεγκτα, στη δραματική εικόνα της επιλογής τού ποιος μπαίνει και ποιος όχι στον αναπνευστήρα και εκεί, ακόμη πιο κυνικά, ποιος σώζεται και ποιος όχι.

Όμως αυτό που προκάλεσε εντύπωση ήταν μια αποστροφή το μεσημέρι της Πέμπτης από το Μέγαρο Μαξίμου στον λόγο του λοιμωξιολόγου Σωτήρη Τσιόδρα: «Από την εμπειρία στο παρελθόν με άλλους ιούς και με το αρχικό του ιού της γρίπης, ξέραμε ότι το δεύτερο κύμα σε τέτοιες ιώσεις είναι πάντα πιο εκθετικό και επιθετικό...». Αλλά, αν το ήξεραν 8 μήνες πίσω, τι έκαναν για να μη φτάσουμε έως εδώ και σε δεύτερο lockdown; Πόσο προχώρησαν σε ό,τι εισηγήθηκαν τότε ή πώς εξηγούν στην πράξη τη μη υλοποίηση των επιστημονικών τους εισηγήσεων στην καλύτερη ή την “εξαφάνισή” τους στη χειρότερη; Ήταν πολιτική απόφαση στην οποία προτίμησαν να σιωπήσουν; Αλλά, εάν είναι έτσι, τότε δεν εκτίθεται ο ίδιος ο πρωθυπουργός που με δραματικό τόνο από το Μαξίμου δήλωνε ότι «οι πολιτικές αποφάσεις είναι ευθύνη μου, αλλά βασίζονται σε επιστημονικά δεδομένα τα οποία δεν μπορεί να αμφισβητούνται, όπως και τα επιστημονικά στοιχεία που καθημερινά λαμβάνω από τους επιστήμονες...»;

Το αποκαλυπτικό έγγραφο

Ένα έγγραφο που αποκαλύπτει σήμερα η εφημερίδα “Νέα Κρήτη” με ημερομηνία 16 Μαρτίου 2020, πέντε ημέρες μετά το πρώτο lockdown στις 11/3/2020, ίσως τελικά να δίνει και την εξήγηση γιατί φτάσαμε έως εδώ, να εμφανίζεται το δεύτερο lockdown περίπου ως μονόδρομος

. Είναι απορίας άξιο ότι όλη αυτή την περίοδο (από τα μέσα Σεπτεμβρίου), που βλέπαμε να διπλασιάζονται τα κρούσματα σε τακτά χρονικά διαστήματα, δεν υπήρξε παράλληλα μια μελέτη πληθυσμιακή, που να μας δείχνει ποια είναι η πραγματική κατάσταση, το σύνολο των ασυμπτωματικών και μη κρουσμάτων στη χώρα. Αυτό θα έπρεπε επιστήμονες και κράτος να τους ανησυχεί ιδιαίτερα. Ακόμη χειρότερα που, όπως όλα δείχνουν, αν θα συνεχίσουμε να προχωράμε έτσι με μέτριο επίπεδο πληροφορίας στον συγκεκριμένο τομέα, το τι θα γίνει μετά το τέλος και αυτού του lockdown θα παραμένει πεισματικά αναπάντητο μέχρι το επόμενο lockdown... Αν πιστεύουν ότι η καραντίνα από μόνη της και μέχρι να έρθουν τα εμβόλια με ασφαλή χρήση θα μας σώσει, τότε η πραγματικότητα ενός εφιαλτικού σεναρίου ίσως να αποδειχτεί ότι είναι ακόμη μπροστά μας, αν σκεφτεί κανείς ότι μιλάνε για έξαρση του ιού, σε μια εποχή που ακόμη δεν είναι χειμώνας και που πολλοί ακόμη και τώρα κάνουν μπάνια στη θάλασσα.

 

 Η κρίσιμη επιστολή που “θάφτηκε”

Η επιστολή ορθά-κοφτά από τον πρόλογό της αναφέρεται σε ένα «επιθετικό» μοντέλο για τεστ στον ιό, «...όχι μόνο για το κομμάτι της διάγνωσης αλλά και για το κομμάτι της “ανάγνωσης” του πληθυσμού», που «θα δώσει τη δυνατότητα τόσο να εντοπιστούν εν δυνάμει πυρήνες όσο και να γίνει γενικότερα καλύτερη μοντελοποίηση της δυναμικής του ιού και να ληφθούν μέτρα με υψηλότερη ανάλυση και αποτελεσματικότητα με βάση την ακριβέστερη αποτύπωση της πραγματικής διασποράς». Δηλαδή, ένα μαζικό, με πρωτόκολλα, επιδημιολογικό “σάρωμα” με scanning (έρευνα) - screening (διαλογή) στην κοινότητα, όλης της χώρας, ώστε να φανεί η ταχύτητα, τα σημεία, ο τρόπος και οι τόποι διασποράς του ιού, για στοχευμένες στρατηγικού τύπου παρεμβάσεις, με στόχο και η κοινωνία να λειτουργεί απρόσκοπτα και να θωρακίζονται εκείνες οι ομάδες του πληθυσμού που κρίνεται ότι πρέπει να προστατευτούν ανάλογα με την ανθρωπογεωγραφία και την ταχύτητα διασποράς του νέου κορωνοϊού.

 Μάλιστα, όπως σημείωναν τότε με έμφαση, η ένταση αυτού του μεγάλου επιδημιολογικού ελέγχου θα έπρεπε να συμπίπτει με το που θα έληγε το lockdown της 11ης Μαρτίου, ακριβώς για να μη χαθεί ούτε μια μέρα με το που «χαλαρώσουν τα μέτρα», ώστε να μη βρεθούμε ξανά στην ίδια κατάσταση!

Όπως σημειώνεται, «...είναι σημαντικό να ξεκινήσουν τα τεστ άμεσα και να είμαστε έτοιμοι όταν χαλαρώσουν τα μέτρα να πραγματοποιούμε “επιθετικό” εργαστηριακό έλεγχο ώστε να συνεχιστεί συστηματικά η παρακολούθηση της εξέλιξης της επιδημίας, καθώς δεν ξέρουμε πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση τους επόμενους μήνες... Σε αυτό το πλαίσιο, προτείνουμε την κινητοποίηση όλων των διαθέσιμων διαγνωστικών υποδομών στην Ελλάδα (ακαδημαϊκά και ερευνητικά κέντρα, νοσοκομειακά εργαστήρια με τεκμηριωμένη εμπειρία στις αναλυτικές μεθοδολογίες που είναι σχετικές με την ανίχνευση του ιού) ώστε να μπορεί να καλυφθούν πρώτα οι βασικές ανάγκες (ίσως με brute force και με πιο παραδοσιακές και χρονοβόρες εργαστηριακές προσεγγίσεις) και, σε δεύτερο επίπεδο, να καταστεί εφικτή η διενέργεια χιλιάδων εξετάσεων ανά ημέρα ώστε να αντιμετωπιστεί καλύτερα η επιδημία και να λαμβάνονται πιο αποτελεσματικά μέτρα στον σωστό χρόνο. Όλα αυτά μπορούν και πρέπει να γίνουν χωρίς να διακοπεί ή να επηρεαστεί το υπάρχον σύστημα διάγνωσης και ιατρικής παρέμβασης...».

Μάλιστα τότε, ρητά και κατηγορηματικά, οι υπογράφοντες, κάποιοι εκ των οποίων σήμερα είναι από τους βασικούς εισηγητές του νέου lockdown ως τη «μόνη λύση» στην ταχύτητα, όπως λένε, διασποράς του ιού, σημείωναν εμφατικά:

«Τρεις είναι οι άμεσοι στόχοι:

  1. Συμβολή στην κάλυψη άμεσων αναγκών για εξέταση με βάση το υπάρχον σχέδιο, λαμβάνοντας υπόψη ότι ο αριθμός των ασθενών αυξάνει εκθετικά
  2. Εντατική παρακολούθηση θετικών στα τεστ ατόμων ώστε να γίνεται γρήγορα απομόνωση των ίδιων και των ατόμων του άμεσου περιβάλλοντός τους.
  3. Screening στον πληθυσμό με συγκεκριμένο σχέδιο, για να κατανοήσουμε τη δυναμική και να προβλέψουμε γενικευμένες ή εστιασμένες εξάρσεις».

 

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΩΝ... ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΜΕΝΩΝ

 Μια αποκαλυπτική παραδοχή

 Μάλιστα στην επιστολή αυτή, της 16ης Μαρτίου, αποκαλύπτουν και το εντυπωσιακό στοιχείο, ότι ήδη «...προς αυτή την κατεύθυνση έχει πραγματοποιηθεί συνεννόηση με τους επικεφαλής των περισσότερων κέντρων που συνυπογράφουν το συγκεκριμένο κείμενο και με μέλη της Επιτροπής του υπουργείου Υγείας (καθ. Τσιόδρας, καθ. Λάγιου, καθ. Μαγιορκίνης). Προκαταρκτική συζήτηση έχει πραγματοποιηθεί και με τον ΕΟΔΥ (κ. Σαπουνάς) όσον αφορά στην εντατική παρακολούθηση ατόμων θετικών στα test.

- Προτείνουμε τη σύσταση τεχνικής επιτροπής για την άμεση κατάρτιση του παραπάνω σχεδίου υπό το συντονισμό της Επιτροπής του υπουργείου Υγείας.

- Προτείνουμε επίσης την αναστολή όλων των μη επειγόντων πειραμάτων μοριακής βιολογίας για ερευνητικούς σκοπούς σε όλους τους προαναφερθέντες φορείς, ώστε να γίνει καταγραφή αντιδραστηρίων και αποθήκευσή τους για χρήση προς εξέταση ασθενών για COVID-19 σε τυχόν έλλειψη αντιδραστηρίων...».

Δηλαδή, αποκαλύπτουν ότι για την όλη δράση έχουν ενημερωθεί μέλη της Επιτροπής και του ΕΟΔΥ, που σήμερα δηλώνουν «αιφνιδιασμένοι από την ταχύτητα της διασποράς του ιού την τελευταία εβδομάδα» και καταφεύγουν ως μονόδρομο στην επιστημονική εισήγηση για lockdown, όταν επί 8 μήνες, όπως εκ των πραγμάτων αποδεικνύεται, δεν έκαναν τίποτα από όσα γνώριζαν αποδεχόμενοι τότε πλήρως το σκεπτικό της επιστολής και κάποιοι εξ αυτών συνυπογράφοντάς την!!!

ΤΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ

 Ποια η τύχη της επιστολής που στάλθηκε οκτώ μήνες πριν;

 Η επιστολή αυτή, που ουσιαστικά σηματοδοτούσε 8 μήνες πριν τι έπρεπε να γίνει ώστε να ελεγχθεί ο τρόπος, ο χρόνος και τα σημεία διασποράς του ιού στον γενικό πληθυσμό, προκειμένου με στρατηγική στόχευση να γίνονται παρεμβάσεις για να προστατευτούν τα τμήματα του πληθυσμού ακόμη και γεωγραφικά, που θα είχαν μια τέτοια ανάγκη, αλλά και ο υπόλοιπος πληθυσμός να λειτουργεί κανονικά, χωρίς να φτάσουμε σε δεύτερο lockdown, με άγνωστες συνέπειες στην κοινωνία, την υγεία - και την ψυχική - την οικονομία και τη ζωή σε όλη τη χώρα, μπορεί να έφτασε αυθημερόν στο γραφείο του πρωθυπουργού, ωστόσο από την επομένη κιόλας “θάφτηκε” ή ξεχάστηκε ακόμη και από τους εμπνευστές της και φυσικά μια τέτοια “επιθετική” επιδημιολογική καταγραφή σε τρεις άξονες, όπως είδαμε, ουδέποτε συνέβη. Αντίθετα, αρκετοί από τους υπογράφοντες συνέχισαν σε άλλους τομείς να αξιοποιούνται ως μέλη της Επιτροπής που ανέλαβε τη διαχείριση της κρίσης που μας έφερε έως το δεύτερο lockdown, άλλοι ως επικεφαλής χρηματοδοτούμενων προγραμμάτων που ούτε αυτά προχώρησαν και κάποιοι άλλοι, απογοητευμένοι από τη μη ανταπόκριση, συνέχισαν να δίνουν τη μάχη τους από άλλα δικά τους μετερίζια. Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του Απόστολου Βανταράκη, καθηγητή Υγιεινής του Τμήματος Ιατρικής του Πανεπιστημίου Πατρών, προέδρου της Πανελλήνιας Ένωσης Βιοεπιστημόνων, μόλις προχθές στο Ράδιο 98,4, ακόμη και για την «εμβληματική δράση» (επιδημιολογική καταγραφή στον πληθυσμό) που ο καθηγητής Σωτήρης Τσιόδρας είπε ότι ξεκίνησε εδώ και μερικές ημέρες από πανεπιστημιακά εργαστήρια σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη: «Από τον Αύγουστο 6 πανεπιστημιακά εργαστήρια των Πατρών, αλλά και όλα τα πανεπιστημιακά εργαστήρια σε όλη την Ελλάδα, περιμένουμε ένα απαντητικό mail για τη συμμετοχή μας σε αυτή τη δράση και ακόμη απάντηση (3 Νοεμβρίου) δεν έχουμε λάβει, παρότι ήταν διαθέσιμες όλες οι διαγνωστικές υποδομές στην Ελλάδα, ακαδημαϊκά και ερευνητικά κέντρα και νοσοκομειακά εργαστήρια με τεκμηριωμένη εμπειρία στις αναλυτικές μεθοδολογίες που είναι σχετικές με την ανίχνευση του ιού... Ως φαίνεται προτιμάται ένα πιο κλειστό κύκλωμα με περιορισμένες δυνατότητες και γεωγραφικά, την ώρα που όλοι εμείς δεν μπορούμε να έχουμε καμία πρόσβαση σε στοιχεία και δεδομένα, εκτός των λίγων και εκλεκτών που Επιτροπή και ΕΟΔΥ τα παρέχουν... Φοβάμαι ότι κάποιοι έκαναν την πανδημία επάγγελμα».

Υπογραφές κορυφαίων

Αξίζει να σημειωθεί ότι την επιστολή που σήμερα αποκαλύπτουμε της 16ης Μαρτίου του 2020 υπογράφουν μεταξύ άλλων και πρόσωπα που παίζουν ή έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στις επιστημονικές επιτροπές ως ειδικοί για τη διαχείριση της όλης κατάστασης, μόνο που φαίνεται ότι οι περισσότεροι εξ αυτών ξέχασαν τι υπέγραφαν τον Μάρτιο του 2020 ή τους δόθηκε η δυνατότητα να ασχοληθούν με άλλα χρηματοδοτούμενα προγράμματα και όχι με το μείζον θέμα πλήρους καταγραφής του πληθυσμού μέσα από στοχευμένες επιδημιολογικά δράσεις και τεστ. Την επιστολή τότε υπέγραφαν οι: 

καθ. Εμμανουήλ Δερμιτζάκης (Ιατρική Σχολή Πανεπιστήμιου Γενεύης, πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας, Τεχνολογίας και Καινοτομίας),

 καθ. Παγώνα Λάγιου (διευθύντρια Εργαστηρίου Υγιεινής, Επιδημιολογίας και Ιατρικής Στατιστικής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ), 

καθ. Γκίκας Μαγιορκίνης (Εργαστήριο Υγιεινής, Επιδημιολογίας και Ιατρικής Στατιστικής, ΕΚΠΑ),

 καθ. Βασίλης Γοργούλης (Τμήμα Ιστολογίας και Παθολογίας, ΕΚΠΑ),

 δρ. Βασίλης Γρηγορίου (πρόεδρος Δ.Σ. Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών),

 καθ. Δημήτρης Θάνος (πρόεδρος Επιστημονικού Συμβουλίου Ιδρύματος Ιατροβιολογικών Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών - ΙΙΒΕΑΑ), 

καθ. Γιώργος Κόλλιας (πρόεδρος Ερευνητικού Κέντρου Βιοϊατρικών Επιστημών “Αλέξανδρος Φλέμινγκ”),

 καθ. Νεκτάριος Ταβερναράκης (πρόεδρος Δ.Σ. Ιδρύματος Τεχνολογίας Έρευνας - ΙΤΕ), 

και καθ. Κωνσταντίνος Σταματόπουλος (διευθυντής Ινστιτούτου Εφαρμοσμένων Βιοεπιστημών-ΙNAB, ΕΚΕΤΑ).

Για τον μόνο που ξέρουμε, λόγω Κρήτης, πως ούτε θέση σε Επιτροπή πήρε, ούτε απάντηση ουσιαστική στην επιστολή που συνυπέγραφε έλαβε, αλλά συνέχισε με τις δυνάμεις του ΙΤΕ να δρα και μάλιστα πρωτοποριακά αναζητώντας λύσεις και απαντήσεις για το νέο κορωνοϊό, είναι για τον πρόεδρο του ΙΤΕ.

Για τους υπόλοιπους, ας απαντήσουν οι ίδιοι ή ας κριθούν για τους ρόλους που ανέλαβαν, αφήνοντας στην “τύχη της” μια επιστολή που η υλοποίηση του περιεχομένου της μάλλον θα μας είχε οδηγήσει στην αποφυγή του δεύτερου lockdown, που είναι ήδη σε εξέλιξη.

ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΗΣ ΣΛΟΒΑΚΙΑΣ

Τι χάθηκε μέσα σε 8 μήνες        

Για να καταλάβουμε το τι χάθηκε μέσα σε 8 μήνες, ας αντιπαραβάλουμε αντί επιλόγου μια γνωστή είδηση για σύγκριση:

«Σχεδόν όλος ο πληθυσμός της Σλοβακίας (65%) υποβλήθηκε σε τεστ αντιγόνων για την COVID-19, στα πλαίσια διήμερου προγράμματος για την εξέταση και των 5,5 εκατομμυρίων κατοίκων της χώρας, με την ελπίδα ότι αυτό θα βοηθήσει να αναχαιτιστεί η πανδημία χωρίς να χρειαστεί να επιβληθεί αυστηρό lockdown. Είναι η πρώτη φορά που εφαρμόζεται ένα τέτοιο πρόγραμμα σε χώρα τέτοιου μεγέθους. Η κυβέρνηση της Σλοβακίας, αφού προετοιμάστηκε από τον Ιούλιο με την αγορά σε επάρκεια γρήγορων τεστ, υπέβαλε σε εξετάσεις σχεδόν όλον τον πληθυσμό, εκτός από τα παιδιά ηλικίας κάτω των 10 ετών. Περισσότεροι από 40.000 γιατροί, νοσηλευτές και υποστηρικτικές ομάδες, αποτελούμενες από στρατιώτες, αστυνομικούς, δημόσιους υπαλλήλους και εθελοντές, στελέχωσαν τα περίπου 5.000 ιατρεία όπου έγιναν τα τεστ».

Είχαν να ετοιμαστούν 8 μήνες από τον Μάρτιο που εμφανίστηκε σε έξαρση το θέμα. Έτσι κάνουν τα κράτη που σχεδιάζουν σωστά...

Δείτε εδώ το  έγγραφο, που αποκαλύπτει σήμερα η  εφημερίδα “Νέα Κρήτη” με ημερομηνία 16 Μαρτίου 2020, πέντε ημέρες μετά το πρώτο lockdown στις 11/3/2020, ίσως τελικά να δίνει και την εξήγηση γιατί φτάσαμε έως εδώ, να εμφανίζεται το δεύτερο lockdown περίπου ως μονόδρομος.

Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2020

Σαχίνης-Γιάννης Ιωαννίδης 6/11/2020 Ελληνικό Εθνικό Lockdown No2

Στο στούντιο των Αντιθέσεων ο Γιάννης Ιωαννίδης, καθηγητής παθολογίας, έρευνας και πολιτικής υγείας, επιστημών δεδομένων και στατιστικής, διευθυντής του κέντρου Metrics στο Πανεπιστήμιο Stanford των ΗΠΑ. Ο Γιάννης Ιωαννίδης σε μία μεγάλη συζήτηση για όλα τα ζητήματα του SARS – CoV2 και της νόσου που προκαλεί Covid-19. Ταυτόχρονα με αφορμή το νέο του βιβλίο « Λόγω κρυμμένα λογοκριμένα» ανοίγει το πεδίο μίας ευρύτερης προσέγγισης που αγγίζει ακόμη και τα «άβατα» της επιστήμης για τα λανθασμένα αποτελέσματα της ιατρικής έρευνας σε μεγάλες και μικρές στιγμές της ανθρωπότητας, τον διάλογο όταν δεν υπάρχει πλέον μέθοδος και το νόημα της ζωής ως αξία της επιστημονικής κοινότητας. Στην εκπομπή παρεμβαίνουν: ⭕️ Ο Γρηγόρης Γεροτζιάφας, Καθηγητής Αιματολογίας - Αιμόστασης στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης, Διευθυντής του τομέα Θρόμβωσης – Αιμόστασης του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Tenon. ⭕️ Ο Χαράλαμπος Γώγος, Μέλος της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων του υπουργείου Υγείας/ Παθολόγος - Λοιμωξιολόγος, Καθηγητής Παθολογίας Ιατρικού Τμήματος Πανεπιστημίου Πατρών. ⭕️ Ο Δημήτρης Κουρέτας, Καθηγητής στο Τμήμα Βιοχημείας-Βιοτεχνολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. ⭕️ Ο Απόστολος Βανταράκης, Καθηγητής Υγιεινής του τμήματος Ιατρικής του Πανεπιστημίου Πατρών/ Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Βιοεπιστημόνων. ⭕️ Ο Κωνσταντίνος Φαρσαλινός, Ερευνητής στα Πανεπιστήμια Πατρών και Δυτικής Αττικής / Καρδιολόγος 🔵 Πως ερμηνεύεται η αύξηση του ρυθμού μεταδοτικότητας του ιού στην κοινότητα; 🔵 Είναι μία και μόνο η επιστημονική άποψη για τους δείκτες, την θνητότητα, τα περιστατικά και τα τεστ; 🔵 Τι έγινε και τι δεν έγινε 8 μήνες μετά το πρώτο Lockdown γιατί επανερχόμαστε σε αυτή την επιλογή για δεύτερη φορά, τι θα γίνει και τι θα έπρεπε να γίνει μετά; 🔵 Ποιες είναι οι προσεγγίσεις στην επιστημονική κοινότητα, γιατί είναι κρίσιμη η επιδημιολογική καταγραφή στον πληθυσμό με ποιους κανόνες και ποιες προϋποθέσεις 🔵 Τι συμβαίνει στην Ευρώπη και Παγκόσμια, ποια η αλήθεια για το Εθνικό Σύστημα Υγείας, τι γίνεται με την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας 🔵Όλα τα τελευταία δεδομένα για τον ιό και την νόσο του, τους τρόπους αντιμετώπισης και τις προσδοκίες για απαντήσεις 🔵 Ποια η αλήθεια, για αριθμούς, δείκτες γύρω από την νόσο, την ανοσία αλλά και τον τρόπο που πραγματοποιούνται τα τεστ και τα δεδομένα τους;

Κορονωϊός: Εκστρατεία κατά του lockdown από επιστήμονες του Χάρβαρντ, της Οξφόρδης και του Στάνφορντ

 


Image by Omni Matryx from Pixabay Κοροναϊός: Κοροναϊός: Εκστρατεία κατά του lockdown από επιστήμονες του Χάρβαρντ

Κοροναϊός: Εκστρατεία κατά του lockdown από επιστήμονες του Χάρβαρντ, της Οξφόρδης και του Στάνφορντ

Ζητούν από τις κυβερνήσεις να εστιάσουν στην προστασία των ευπαθών ομάδων κι να αφήσουν τους νέους να επιστρέψουν στους ρυθμούς της καθημερινότητας αναπτύσσοντας την «ανοσία της αγέλης»

Τεράστια απήχηση έχει η εκστρατεία κατά του lockdown που έχουν ξεκινήσει τρεις κορυφαίοι επιστήμονες από τα έγκριτα πανεπιστήμια Χάρβαρντ, Οξφόρδη και Στάνφορντ, οι οποίοι, σε ανοιχτή επιστολή τους, ζητούν εστιασμένη προστασία στις ευπαθείς ομάδες ώστε οι νέοι να επιστρέψουν στην κανονικότητα αναπτύσσοντας την «ανοσία της αγέλης».

COVID-19: Η εξασθένηση του ιού και η ανοσία αγέλης 

Ήδη, πενήντα χιλιάδες υπογραφές έχουν συγκεντρωθεί, σύμφωνα με την βρετανική εφημερίδα «Daily Mail».

Η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, Σουνέτρα Γκούπτα, μία από τους επιστήμονες που συνέταξαν την επιστολή είναι υπέρμαχος της σουηδικής προσέγγισης, δηλαδή της «ανοσίας της αγέλης», όπως υπογραμμίζει το βρετανικό δημοσίευμα.

Για τους διακεκριμένους επιστήμονες, τα άτομα που δεν διατρέχουν υψηλό κίνδυνο θα πρέπει να επιστρέψουν στους ρυθμούς της κανονικότητας.

«H επιβολή του «lockdown» σε ΗΠΑ και Βρετανία προκαλεί «ανεπανόρθωτες ζημιές», όπως διατείνονται στην επιστολή τους.

Καλούν επίσης τις κυβερνήσεις να μην βάζουν σε καραντίνα όλους όσοι δεν κινδυνεύουν άμεσα από τη νόσο Covid-19.

«Οι σκληροί κανόνες κοινωνικής αποστασιοποίησης έχουν «επιζήμιες επιπτώσεις στη σωματική και ψυχική υγεία», επισημαίνουν οι επιστήμονες.

Δείτε Φοβία για τον covid-19 και σημαντική αύξηση της θνητότητας από οξέα στεφανιαία σύνδρομα
και Σταματήστε να ωραιοποιείτε την καραντίνα-Δημιουργείται μια σοβαρή κρίση Ψυχικής Υγείας η οποία δύναται να επιδεινωθεί ραγδαίως   

Η επίμαχη επιστολή έχει την υπογραφή τουλάχιστον 50 χιλιάδων πολιτών, ανάμεσά τους 2.500 εμπειρογνώμονες από το χώρο της ιατρικής και της δημόσιας υγείας και περίπου 3.200 ιατρούς.

“Τροφή-Φάρμακο”: Στις 9/10/20 τα παραπάνω Νο, διαμορφώνονται ως εξής: 166 χιλιάδες πολίτες, ανάμεσά τους 5,924 εμπειρογνώμονες από το χώρο της ιατρικής και της δημόσιας υγείας και περίπου 12,103 ιατροί.

Εξηγώντας το συλλογισμό τους, οι τρεις επιστήμονες υποστηρίζουν πως, το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού,δεν κινδυνεύει να πεθάνει αν κολλήσει Covid-19 και οι προσπάθειες θα πρέπει να επικεντρωθούν στην προστασία εκείνων που ανήκουν στις ευάλωτες ομάδες επιτρέποντας ταυτόχρονα στους υπόλοιπους να συνεχίσουν τη ζωή τους κανονικά.

Η επιστολή, υπό τον τίτλο:

«Great Barrington Declaration» (η Μεγάλη Διακήρυξη του Μπάρινγκτον),- έλαβε το όνομά της από την πόλη της Μασαχουσέτης όπου συντάχθηκε- είναι μια «κραυγή» κορυφαίων επιστημόνων, όπως χαρακτηριστικά γράφει το βρετανικό δημοσίευμα.

Οι επιστήμονες καλούν τις κυβερνήσεις να αποδεχτούν την νόσο Covid-19 και να μάθουν να ζουν με αυτή.

«Εκείνοι που δεν είναι ευάλωτοι θα πρέπει αμέσως να έχουν τη δυνατότητα να ξαναρχίσουν τη ζωή τους κανονικά», λένε οι επιστήμονες, προσθέτοντας: «Η διατήρηση της καραντίνας έως ότου είναι διαθέσιμο ένα εμβόλιο, θα προκαλέσει ανεπανόρθωτη ζημιά».

Εμβόλιο για τον Covid-19: Χωρίς καμμία απολύτως ευθύνη για τις φαρμακευτικές  

Εκτός από την καθηγήτρια Γκούπτα, που είναι πλέον γνωστή για τις αμφιλεγόμενες απόψεις της σχετικά με την «ανοσία της αγέλης», την επιστολή συνυπογράφουν ο καθηγητής Μάρτιν Καλντορφ του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ και ο Δρ. Τζέι Μπαταχαριά του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ.

Ωστόσο, η επιστολή τους αντιμετωπίστηκε με σκεπτικισμό και ανησυχία από ορισμένους ερευνητές. Για παράδειγμα, ένας επιστήμονας επισημαίνει ότι δεν έχουν ληφθεί υπόψη άλλα προβλήματα, εκτός από το θάνατο, όπως η «μακρά ασθένεια από Covid», κι ότι δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι η «ανοσία της αγέλης» μπορεί να είναι αποτελεσματική.

“Τροφή-Φάρμακο”: Μάλλον δεν έχει προλάβει να ενημερωθεί για τα νεότερα ο… ένας επιστήμονας, Covid-19: Σημαντική Εξέλιξη~Νέες έρευνες Δείχνουν ότι Ενεργοποιείται ΔΙΑΡΚΉΣ Ανοσία μετά από λοίμωξη κοροναϊού 

Στη «Μεγάλη Διακήρυξη του Μπάρινγκτον», οι επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα:

«Το να κρατάμε τους μαθητές εκτός σχολείου είναι κατάφωρη αδικία».

«Οι ηλικιωμένοι έχουν 1.000 φορές περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν από τη νόσο Covid-19 σε σχέση με τα παιδιά, πράγμα που σημαίνει ότι οι δύο ομάδες δεν πρέπει να αντιμετωπίζουν τους ίδιους κανόνες.

Οι ευπαθείς ομάδες θα πρέπει να είναι στο σπίτι με τους συγγενείς και τους φίλους να τους εξυπηρετούν… Πρέπει να συνεχιστούν οι κανόνες υγιεινής, όπως το τακτικό πλύσιμο των χεριών και η απομόνωση των ατόμων που είναι άρρωστοι, αλλά η ζωή για νέους, υγιείς ανθρώπους θα μπορούσε να συνεχιστεί», τονίζουν οι επιστήμονες και προσθέτουν:

«Όσοι δεν ανήκουν στις ευάλωτες κατηγορίες, θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να ξαναρχίσουν τη ζωή τους»…

«Τα σχολεία και τα πανεπιστήμια πρέπει να μείνουν ανοιχτά. Οι εξωσχολικές δραστηριότητες, όπως τα αθλήματα, πρέπει να συνεχιστούν.

Οι ενήλικες χαμηλού κινδύνου πρέπει να εργάζονται κανονικά και όχι από το σπίτι. Τα εστιατόρια και άλλες επιχειρήσεις πρέπει να ανοίξουν.

«Οι τέχνες, η μουσική, ο αθλητισμός και άλλες πολιτιστικές δραστηριότητες πρέπει να ξαναρχίσουν». 

Δείτε ακόμη: Γιάννης Ιωαννίδης: Lockdown σημαίνει έλλειψη στρατηγικής, τι αποκαλύπτει η θνητότητα 

Ιατρός Κ.Φαρσαλινός-Covid-19: «Οι πολίτες χρησιμοποιούνται ως πρόβατα» 

Σιγκαπούρη: Γιατί έχει ιδιαίτερα χαμηλή θνησιμότητα από κοροναϊό 

Δικαιώνεται η Σουηδία; Μείωση των κρουσμάτων κοροναϊού σε αντίθεση με την υπόλοιπη Ευρώπη 

Δημ.Κούβελας-Διευθυντής φαρμακολογίας ΑΠΘ: ΣΟΚ~«Τα κρούσματα δεν είναι πραγματικά. Γίνεται ΥΠΕΡΔΙΑΓΝΩΣΗ, οι θετικοί κατά 99.9% ΔΕΝ ΜΕΤΑΔΙΔΟΥΝ τον ιό» 

Dr Ιωαννίδης: Η ανθρωπότητα πληρώνει τα «αστρονομικά σφάλματα» των ειδικών 

www.protothema.gr   

Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2020

Βαρρόα και οξαλικό

 

Βαρρόα καταστροφέας

Μόλις είχε μπει ο Νοέμβρης του 2017 όταν ξεκινώντας από την Άρτα, ανέβαινα τον νέο, εκείνη την εποχή, αυτοκινητόδρομο της Ιόνιας Οδού για να παρακολουθήσω το 2ο Πανελλήνιο Συνέδριο Επαγγελματικής Μελισσοκομίας στα Ιωάννινα. Παρά τα πολλά και ενδιαφέροντα εκείνου του Συνεδρίου, εγώ, όπως και οι περισσότεροι, πήγαινα σχεδόν αποκλειστικά για την ομιλία του επίκουρου καθηγητή στο Εργαστήριο Μελισσοκομίας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Δρ. Γιώργου Γκόρα.

Μέλισσα προσβεβλημένη από βαρρόα.

Λίγα χρόνια πριν, το 2015, Αργεντίνοι ερευνητές είχαν δοκιμάσει μία μέθοδο για την καταπολέμηση της βαρρόα, χρησιμοποιώντας οξαλικό οξύ με γλυκερίνη, με αρκετά ελπιδοφόρα αποτελέσματα. Αρκετοί μελισσοκόμοι είχαν αρχίσει τους πειραματισμούς, βασιζόμενοι σε αυτή την έρευνα, όμως στο Συνέδριο για πρώτη φορά κάποιος Έλληνας επιστήμονας θα παρουσίαζε επίσημα τα αποτελέσματα των δικών του δοκιμών σχετικά με την αποτελεσματικότητα του οξαλικού οξέος με γλυκερίνη.

Βαρρόα καταστροφέας (Varroa destructor)

Η βαρρόα είναι ένα άκαρι με καταγωγή από την Νοτιοδυτική Ασία, όπου ενδημούσε ως μόνιμο παράσιτο στην Ινδική μέλισσα Apis cerana. Η φυσική επιλογή οδήγησε έπειτα από την πάροδο εκατομμυρίων ετών τον ξενιστή και το παράσιτο σε μια κατάσταση ισορροπίας. Από το 1940 και μετά όμως άρχισε να εξαπλώνεται και στον υπόλοιπο κόσμο με αποτέλεσμα να μεταδοθεί και στην Ευρωπαϊκή μέλισσα Apis mellifera, με καταστροφικές όπως αποδείχτηκε συνέπειες.

Η βαρρόα είναι ένα μικροσκοπικό, παρασιτικό αρθρόποδο που συγκαταλέγεται στα ακάρεα.

Εδώ το νέο αυτό παράσιτο αφού πέρασε τα όρια της Θράκης γύρω στα 1978, επεκτάθηκε γρήγορα στη Μακεδονία και ταχύτατα στην υπόλοιπη Ηπειρωτική και νησιωτική Ελλάδα. Σήμερα, ελάχιστα μέρη στον κόσμο παραμένουν ακόμη αμόλυντα. Το 1981 στην Ελλάδα το πρόβλημα πήρε ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Πολλά μελισσοκομεία καταστράφηκαν ολοκληρωτικά, ενώ η μείωση στην παραγωγή μελιού σε σχέση με την αμέσως προηγούμενη χρονιά, ήταν της τάξης του 20%.

Εκείνη την χρονιά η ζημιά που προκάλεσε η βαρροϊκή ακαρίαση ήταν τεράστια καθώς κατέστρεψε τουλάχιστον 220.000 μελισσοσμήνη σε όλη τη χώρα. Όπως ήταν αναμενόμενο επικράτησε πανικός. Τα περισσότερα άγρια μελίσσια του είδους Apis mellifera εξαφανίστηκαν, ενώ από τότε κανένα μελίσσι από αυτά που κατά καιρούς φεύγουν από τους μελισσοκόμους με την διαδικασία της σμηνουργίας, δεν κατάφερε να επιβιώσει μόνο του στη φύση για περισσότερο από δύο χρόνια.

Νύμφη μελισσών προσβεβλημένη από βαρρόα.

Τα επιστημονικά εργαστήρια της χώρας ξεκίνησαν έναν ατέρμονο αγώνα για την εξεύρεση μιας μεθόδου αντιμετώπισης του παρασίτου. Τις δεκαετίες του 1980 και του 1990 χρησιμοποιήθηκαν πάρα πολλά χημικά σκευάσματα, αρκετά εκ των οποίων απαγορεύτηκαν στην συνέχεια, ενώ στα υπόλοιπα το άκαρι σταδιακά απέκτησε ανθεκτικότητα. Η συνεχής χρήση αποκλειστικά μίας συγκεκριμένης δραστικής ουσίας και η παραμονή της στην κυψέλη για μεγάλο χρονικό διάστημα ήταν οι κυριότερες αιτίες γι αυτό. Τα χημικά φάρμακα αποδείχτηκε ότι είναι επικίνδυνα για τις μέλισσες ενώ ρυπαίνουν και τα προϊόντα της. Τα πράγματα άρχισαν σταδιακά να αλλάζουν μετά το 2000 όταν έγινε μια στροφή προς πιο οικολογικές μεθόδους.

Ένας Ατελείωτος Πόλεμος

Η βαρρόα είναι ένα δύσκολα αντιμετωπίσιμο παράσιτο. Κι αυτό διότι παρασιτεί και τις ενήλικες μέλισσες αλλά και τις προνύμφες τους. Η δυσκολία έγκειται στο γεγονός ότι αναπαράγεται αποκλειστικά στα κλειστά κελιά του γόνου όπου ουσιαστικά τίποτα δε μπορεί να την βλάψει. Η βασίλισσα γεννάει ένα αυγό μέσα σε ένα εργατικό κελί, το οποίο εννέα μέρες μετά σφραγίζεται απ’ τις μέλισσες. Λίγο πριν σφραγιστεί όμως το κελί η βαρρόα τρυπώνει μέσα. Εκεί οι μέλισσες δεν την ενοχλούν, κανένα φάρμακο, χημικό ή βιολογικό δεν την επηρεάζει, ενώ βρίσκει και άφθονη τροφή (την προνύμφη!). Δείχνει μάλιστα μια προτίμηση στα κελιά όπου εκτρέφονται κηφήνες διότι είναι λίγο μεγαλύτερα.

Μέχρι σήμερα πιστεύαμε ότι η βαρρόα τρέφεται από την αιμολέμφο των μελισσών, όμως πρόσφατα στην διδακτορική διατριβή με τίτλο «η βαρρόα δεν τρέφεται με αιμολέμφο αλλά κυρίως με λιπώδη ιστό», ο Samuel Ramsey απέδειξε ότι τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Πάντως η ίδια η βαρρόα δεν σκοτώνει τις μέλισσες, τις εξασθενεί όμως τόσο ώστε να είναι ευάλωτες σε άλλους παράγοντες, όπως για παράδειγμα ο ιός των παραμορφωμένων φτερών (Deformed Wing Virus), ή ο ιός οξείας παράλυσης (Acute Bee Paralysis Virus) των οποίων η βαρρόα είναι φορέας.

Μέλισσα με παραμορφωμένα φτερά.

Για λόγους φιλοσοφίας για τη ζωή, απέκλεισα εξαρχής κάθε χημικό φάρμακο και στράφηκα αποκλειστικά σε βιολογικές μεθόδους αντιμετώπισης του προβλήματος. Σε καμία περίπτωση δεν ήθελα να υποβάλω τις μέλισσες μου σε χημικές θεραπείες, αλλά ούτε και να ζω με τον φόβο της ανίχνευσης υπολειμμάτων στο μέλι μου. Άλλωστε σήμερα κανένα χημικό φάρμακο δεν είναι αρκετά αποτελεσματικό.

Για να μπορεί ένα μελίσσι να αντέξει το φορτίο της βαρρόα και να ζει φυσιολογικά, θα πρέπει να γίνεται δύο φορές τον χρόνο καταπολέμηση, ώστε να παραμένει ο πληθυσμός της βαρρόα σε ανεκτά από το σμήνος επίπεδα. Η πλήρης εξάλειψη θεωρείται πρακτικά αδύνατη και όλοι οι μελισσοκόμοι έχουμε πια συμβιβαστεί με αυτό. Την περίοδο του χειμώνα λοιπόν τα μελίσσια λόγω του κρύου σταματούν την εκτροφή γόνου και η βαρρόα βρίσκεται αναγκαστικά εκτεθειμένη πάνω στις ενήλικες μέλισσες. Αυτό αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να απαλλαγούμε από αυτήν σε μεγάλο βαθμό.

Εφαρμογή οξαλικού οξέος με ενστάλαξη.

Το οξαλικό οξύ είναι ένα οργανικό οξύ, ευρέως διαδεδομένο στο φυτικό και στο ζωικό βασίλειο. Βρίσκεται σε φυσικές συγκεντρώσεις στο μέλι, στην τσουκνίδα, στη ρίζα και στα φύλλα του ραβέντιου και του φαγόπυρου, ακόμα και στο λίπος των κοτόπουλων. Χρησιμοποιείται με τη μέθοδο της ενστάλαξης εδώ και αρκετά χρόνια ενάντια στη βαρρόα με μεγάλη επιτυχία, καθώς είναι εξαιρετικά αποτελεσματικό, βιολογικό, φτηνό ενώ μέχρι στιγμής δεν έχει παρατηρηθεί ανθεκτικότητα από την πλευρά της βαρρόα. Με την ενστάλαξη, δρα καταστρέφοντας το στομάτιο της βαρρόα, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα να μη μπορεί να τραφεί και να πεθαίνει από ασιτία.

Η Ελληνική Επιστημονική Κοινότητα

Παρά την αρχική σύγχυση που μου προκάλεσαν τα Ελληνικά ερευνητικά κέντρα, τα οποία μου πρότειναν διαφορετικές δοσολογίες το καθένα για την μέθοδο της ενστάλαξης (ΑΠΘ 3,5% και ΕΛΓΟ-Δήμητρα 4,7%), η μέθοδος αυτή ήταν η μόνη μέθοδος που χρησιμοποιούσα όλα αυτά τα χρόνια για την χειμερινή καταπολέμηση της βαρρόα.

Σύμφωνα με την Δρ. Φανή Χατζήνα, του Ινστιτούτου Επιστήμης Ζωικής Παραγωγής (ΕΛΓΟ «ΔΗΜΗΤΡΑ») σε 1lt νερό και 1 κιλό ζάχαρη προσθέτουμε 80γρ δυένυδρου οξαλικού οξέως. Έπειτα χρησιμοποιώντας είτε κάποια σύριγγα, είτε κάποια δοσομετρική συσκευή διαβροχής, ρίχνουμε 5ml ανάμεσα στα διαστήματα των πλαισίων. Δηλαδή για ένα μελίσσι που ο πληθυσμός του καλύπτει 5 πλαίσια ρίχνουμε περίπου 30ml συνολικά. Προσοχή 1lt νερό και 1 κιλό ζάχαρη μας δίνει περίπου 1,66ml σιρόπι! Ουσιαστικά 80γρ οξαλικού οξέως επαρκούν για την θεραπεία 30-35 μελισσιών.

Έρευνα του ΑΠΘ σχετικά με τη μελισσοτοξικότητα του οξαλικού οξέος.

Γίνεται μία και μόνο χειμερινή εφαρμογή και αποφεύγεται δεύτερη σε σύντομο χρονικό διάστημα. Δόσεις μεγαλύτερες από 5% είναι τοξικές για τις μέλισσες. Η θεραπεία αυτή πρέπει να γίνεται σε θερμοκρασία 10-12°C ώστε το μελίσσι να μην έχει κάνει σφιχτή μελισσόσφαιρα, γιατί διαφορετικά το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να βρέξουμε και τελικά να κρυώσουμε τις μέλισσες εξωτερικά της μελισσόσφαιρας και η αποτελεσματικότητα να είναι χαμηλή. Επίσης είναι πολύ σημαντικό να μην υπάρχει σφραγισμένος γόνος καθώς το οξαλικό οξύ δεν έχει καμία επίδραση σε όσες βαρρόα κρύβονται εκεί μέσα.

Απ’ την άλλη ο καθηγητής Ανδρέας Θρασυβούλου από το Εργαστήριο Μελισσοκομίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης προτείνει 60γρ οξαλικού οξέως. Σε μία κατ’ ιδίαν συζήτηση που είχαμε μου είχε προτείνει, επειδή φαινόμουν αναποφάσιστος, τα 70γρ. Είναι τελικά τόσο σημαντική μια διαφοροποίηση αυτού του μεγέθους στη δοσολογία;

Γιατί δεν χρησιμοποιούν όλοι οι μελισσοκόμοι οξαλικό οξύ;

Υπάρχει η αντίληψη μεταξύ των μελισσοκόμων ότι η χρήση του οξαλικού οξέως έχει επίπτωση στην ανάπτυξη του γόνου. Για να το πούμε στη δική μας γλώσσα, μελίσσια που δέχτηκαν ενστάλαξη το χειμώνα, αργούν να πάρουν μπρος την άνοιξη. Αυτή η καθυστέρηση στην ανάπτυξη δεν έχει παρατηρηθεί μόνο από Έλληνες μελισσοκόμους. Αρκετοί ξένοι που παρακολουθώ κάνουν λόγο για καθυστέρηση, όπως για παράδειγμα ο Αμερικανός μελισσοκόμος Randy Oliver, ο οποίος έχει αναφερθεί στο φαινόμενο αυτό, στο site του scientific beekeeping στο άρθρο του “Οξαλικό Οξύ: Ερωτήσεις, απαντήσεις και περισσότερες ερωτήσεις…”. Παρ’ όλα αυτά κάποιοι Έλληνες ερευνητές διαφωνούν κάθετα με αυτό.

Από τους πειραματισμούς του Randy Oliver.

Παρά τους όποιους ενδοιασμούς μου σχετικά με την δοσολογία και το κατά πόσο σημαντική επίπτωση έχει τελικά το οξαλικό οξύ στην ανάπτυξη είχα αποφασίσει το είδος της θεραπείας που θα εφάρμοζα την χειμερινή περίοδο. Αντίθετα όμως δεν είχα την παραμικρή ιδέα για το τι θα κάνω το καλοκαίρι. Η διαφορά εκείνη την εποχή του χρόνου, πέρα απ’ την θερμοκρασία, είναι ότι τα μελίσσια διατηρούν γόνο, μέσα στον οποίο, όπως αναλύσαμε παραπάνω, κρύβεται η βαρρόα με αποτέλεσμα να είναι δύσκολη η αντιμετώπισή της. Όλες οι διαθέσιμες λύσεις για εκείνη την εποχή, ήταν είτε μέτρια αποτελεσματικές, είτε παρουσίαζαν μεγάλες δυσκολίες στην εφαρμογή.

Η Άνοδος

Επιστρέφουμε πίσω στο Νοέμβρη του 17 και το Συνέδριο των Ιωαννίνων. Ο Συνεδριακός χώρος του ξενοδοχείου Grand Serai εντυπωσιακός, όπως άρμοζε σε μια τόσο σημαντική μέρα. Ολόκληρη η επιστημονική κοινότητα ήταν παρούσα ενώ μελισσοκόμοι είχαν ταξιδέψει από κάθε γωνιά της Ελλάδας για να ακούσουν τον Δρ. Γιώργο Γκόρα. Παρά τα πολύ ενδιαφέροντα θέματα που παρουσιάζονταν εκείνη την ημέρα, ήταν απόλυτα ξεκάθαρο ότι όλοι περιμέναμε την συγκεκριμένη ομιλία. Θα ξεμπερδεύαμε μια και καλή απ’ τη βαρρόα ή μήπως όχι;

2017. Συνέδριο των Ιωαννίνων.

Όταν ήρθε η ώρα η αίθουσα γέμισε ασφυκτικά. Κανένας δεν έκοβε βόλτες πλέον στην έκθεση μελισσοκομικού εξοπλισμού που υπήρχε ακριβώς απ’ έξω. Όλοι περιμέναμε να ακούσουμε το σημαντικότερο ίσως νέο της τελευταίας δεκαετίας! Ο κ. Γκόρας άλλωστε δεν είναι ένας τυχαίος επιστήμονας. Είναι ένας άνθρωπος που χαίρει σεβασμού και εκτίμησης αλλά κυρίως αυτός που στην διδακτορική διατριβή του είχε επινοήσει έναν τρόπο αντιμετώπισης της Αμερικάνικης Σηψιγονίας, όταν αυτή είναι ακόμα σε πρώιμο στάδιο, χωρίς την χρήση κάποιας δραστικής ουσίας, απλά με την μέθοδο της μετάγγισης. Υπήρχαν λοιπόν μεγάλες προσδοκίες.

Ο κ. Γκόρας λοιπόν αναφέρει ότι “Αργεντίνοι ερευνητές για πρώτη φορά δοκίμασαν τη χρήση οξαλικού οξέως παρουσία γόνου, με εξαιρετική αποτελεσματικότητα και μία μόνο εφαρμογή. Σε ταινίες κυτταρίνης εμπότισαν διάλυμα οξαλικού οξέως με γλυκερίνη και τις τοποθέτησαν ανάμεσα στα πλαίσια για 42 ημέρες. Η αποτελεσματικότητα ξεπέρασε το 90%, ενώ η θεραπεία μπορούσε να εφαρμοστεί σε θερμοκρασίες από -2 έως 42°C.” Ακούγονταν σχεδόν μαγικό!

Ολόκληρη η ομιλία του Δρ. Γιώργου Γκόρα στο Συνέδριο των Ιωαννίνων.

Ο κ. Γκόρας δοκιμάζει την μέθοδο στην Ελλάδα και διαπιστώνει πράγματι την εξαιρετική αποτελεσματικότητα για την οποία έκαναν λόγο οι Αργεντίνοι. Ο ενθουσιασμός στις τάξεις των μελισσοκόμων ήταν διάχυτος. Είχαμε βρει μία μέθοδο για την δύσκολη εποχή του έτους, την εποχή του καλοκαιριού, που ήταν βιολογική και κυρίως εξαιρετικά αποτελεσματική, παρά την παρουσία γόνου. Ακόμα και παλιοί μελισσοκόμοι που δύσκολα αλλάζουν συνήθειες στράφηκαν στις ταινίες οξαλικού οξέως και ένας καθοριστικός λόγος γι αυτό ήταν επειδή η εφαρμογή τους ήταν πολύ εύκολη, ειδικά από τη στιγμή που άρχισαν να κυκλοφορούν έτοιμες στο εμπόριο.

Ο Δρ. Γιώργος Γκόρας παρουσιάζει τα αποτελέσματα της μεθόδου του οξαλικού οξέως με τη γλυκερίνη.

Λύσαμε το πρόβλημα;

Προσωπικά πειραματίστηκα με τις ταινίες. Υπήρχε όμως κάτι που με προβλημάτιζε. Η δοσολογία των Αργεντινών ήταν 600γρ οξαλικού οξέως σε 1lt γλυκερίνη. Το ΑΠΘ απ’ την άλλη, επειδή αντιμετώπισε δυσκολίες στην διάλυση του οξαλικού οξέος στην γλυκερίνη, πρόσθεσε νερό προτείνοντας τελικά 100ml νερό, 130ml γλυκερίνη και 120γρ οξαλικού οξέος. Πρακτικά 500γρ οξαλικού στο λίτρο. Η ποσότητα όμως αυτή του οξαλικού οξέος είναι τεράστια.

Αν παρατηρούμε καθυστέρηση στην ανάπτυξη στα 80γρ, τότε εδώ θα αντιμετωπίσουμε σοβαρά προβλήματα. Βέβαια υπάρχει μια σημαντική διαφορά στην εφαρμογή των δύο μεθόδων. Στην ενστάλαξη έχουμε κατάποση του οξαλικού οξέος από τη μέλισσα, το οποίο στη συνέχεια καίει το στόμα της βαρρόα που προσπαθεί να τραφεί από αυτήν, ενώ οι ταινίες δρουν με την επαφή, δηλαδή καθώς περνούν οι μέλισσες ακουμπούν την ταινία η οποία καίει και σκοτώνει την βαρρόα που έχουν επάνω τους. Για να είναι αποτελεσματικές όμως οι ταινίες και να δράσουν και στις βαρρόα που βρίσκονται κρυμμένες στον γόνο, έπρεπε να παραμείνουν στην κυψέλη για μεγάλο χρονικό διάστημα (42 ημέρες). Δεν γνωρίζαμε εκείνη την εποχή τι επιπτώσεις μπορεί να έχει κάτι τέτοιο.

Η Κάθοδος

Νοέμβρης 2019 και να ‘μαι πάλι, αυτή τη φορά να κατηφορίζω την Ιόνια Οδό για το 3ο Πανελλήνιο Συνέδριο Επαγγελματικής Μελισσοκομίας, που διοργανώθηκε στην Πάτρα. Με το που έμπαινες στο Συνεδριακό Κέντρο του Πανεπιστημίου Πατρών αντιλαμβανόσουν ότι δεν θα έχει την αίγλη του προηγούμενου. Ηχηρές απουσίες, λιγοστός κόσμος, χωρίς ενθουσιασμό και προσδοκίες. Τετριμμένες ομιλίες, μέχρι την στιγμή που ο Δρ. Λεωνίδας Χαριστός του Ινστιτούτου Επιστήμης Ζωικής Παραγωγής (ΕΛΓΟ «ΔΗΜΗΤΡΑ») αναφέρει ότι έπειτα από δύο χρόνια πειραματισμών με τις ταινίες οξαλικού οξέως με γλυκερίνη μπορούμε πλέον να πούμε ότι η επίδραση στην ανάπτυξη του σμήνους είναι καταλυτική.

2019. Συνέδριο της Πάτρας.

Η δοσολογία των 600γρ οξαλικού χαρακτηρίζεται υπερβολική και μάλιστα η Χρυσούλα Τανανάκη επίκουρη καθηγήτρια του ΑΠΘ παραδέχεται ότι μπορούμε τελικά να πετύχουμε την ίδια αποτελεσματικότητα και με την μισή ποσότητα, ενώ ο κ. Χαριστός προτείνει μείωση του χρόνου παραμονής των ταινιών στην κυψέλη στις 25 ημέρες, μιας και το αντίθετο όχι μόνο δεν αυξάνει την αποτελεσματικότητα, αλλά προκαλέι πολύ σοβαρά προβλήματα στην ανάπτυξη του σμήνους. Μάλιστα ακόμα και με την χαμηλότερη δόση παρατηρήθηκε καθυστέρηση στην ανάπτυξη του γόνου για σχεδόν έναν ολόκληρο μήνα.

Επιστρέφουμε στην αβεβαιότητα των προηγούμενων ετών; Το ΕΛΓΟ «ΔΗΜΗΤΡΑ» πρότεινε, αντί των ταινιών, την διπλή ενστάλαξη ως θεραπεία για το καλοκαίρι, με ελαφρώς διαφοροποιημένη δοσολογία από αυτή του χειμώνα. Δηλαδή 1lt νερό με μισό κιλό ζάχαρη (αραιό σιρόπι 2:1) και 60γρ οξαλικού οξέως σε θερμοκρασίες όχι μεγαλύτερες από 37°C. Επειδή η θεραπεία γίνεται παρουσία γόνου, θα πρέπει να γίνει μία δεύτερη εφαρμογή έπειτα από 12 ημέρες, ώστε να πιάσει τα στελέχη της βαρρόα που κατά την πρώτη εφαρμογή ήταν κρυμμένα στον γόνο. Σύμφωνα με το ίδιο ερευνητικό κέντρο, η διπλή αυτή διαβροχή μπορεί να εφαρμοστεί ακόμα κι αν το χειμώνα είχε γίνει και πάλι ενστάλαξη. Όμως οι ίδιοι ερευνητές σε παλαιότερη δημοσιευμένη έρευνα με τίτλο “Έμμεσες επιδράσεις του οξαλικού οξέος στον γόνο των μελισσών, όταν χορηγείται με τη μέθοδο της ενστάλαξης” ανέφεραν ότι η καλοκαιρινή ενστάλαξη έχει πολύ χαμηλή αποτελεσματικότητα και είναι αρκετά επικίνδυνη για τον ανοιχτό γόνο.

Από τους πειραματισμούς του Δρ. Γιώργου Γκόρα σχετικά με το οξαλικό οξύ.

Επίσης αυτά έρχονται σε αντίθεση με τα όσα παρουσίασε ο κ. Γκόρας στα Ιωάννινα. Δηλαδή τα αποτελέσματα των δοκιμών, τριπλής μάλιστα ενστάλαξης κατά το καλοκαίρι με μέτρια αποτελεσματικότητα και αρκετά προβλήματα στην ανάπτυξη την επόμενη άνοιξη. Ο κ. Χαριστός πάντως είναι κάθετος. Η ενστάλαξη δεν επηρεάζει την ανάπτυξη του σμήνους, ακόμα και αν γίνει δεύτερη εφαρμογή μέσα στο ίδιο έτος, ενώ η αποτελεσματικότητα της είναι υψηλή.

Δεν μπορώ να καταλάβω που οφείλονται αυτές οι διαφορές ανάμεσα στα επιστημονικά κέντρα, ενώ με λυπεί ιδιαίτερα η διάχυτη ειρωνεία μεταξύ των επιστημόνων η οποία είναι εμφανής ακόμα και στις δημόσιες τοποθετήσεις τους. Έχουμε έναν κοινό στόχο (έχουμε άραγε;) να βρούμε μία οικολογική θεραπεία για τις μέλισσες οι οποίες υποφέρουν απ’ το άκαρι. Δυστυχώς όπως φαίνεται η Ελληνική επιστημονική κοινότητα παραμένει τελικά στάσιμη στη μάχη ενάντια στη βαρρόα, με αποτέλεσμα στις τάξεις των μελισσοκόμων να επικρατεί αμηχανία και προβληματισμός.

Και τώρα τι;

Δυστυχώς συνεχίζουμε να πλέουμε σε αχαρτογράφητα ύδατα. Ο πειραματισμός είναι μονόδρομος για όλους μας με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Τα χημικά σκευάσματα θα έπρεπε να είναι ήδη παρελθόν, όμως αυτό δεν κατέστη τελικά δυνατό για μια μερίδα μελισσοκόμων που στράφηκαν και πάλι σε αυτά, γεγονός για το οποίο φέρει μεγάλο μερίδιο ευθύνης η επιστημονική κοινότητα. Οι φαρμακευτικές δεν δείχνουν κανένα ενδιαφέρον, καθώς η μελισσοκομική αγορά είναι μικρή και δεν αναμένεται να τους αποφέρει κέρδος. Συμπληρώνονται πια 40 χρόνια μάχης ενάντια στη βαρρόα και η διδακτορική διατριβή του Samuel Ramsey μας δείχνει με τον πιο κυνικό τρόπο ότι δεν γνωρίζουμε καλά καλά τον εχθρό μας. Βασική προϋπόθεση για να κερδίσεις μια μάχη.

Στράτος Σαραντουλάκης
Μελισσοκόμος