Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου 2021

Αιολικά πάρκα, πράσινη ενέργεια, βιώσιμη ανάπτυξη, υπουργείο περιβάλλοντος… λέξεις δίχως νόημα, δούρειοι ίπποι.


Μεταφορά τμημάτων ανεμογεννητριών στα Άγραφα.

Η Αικατερίνη Στατηρά, Φυσικός και Αντιπρόεδρος του Ορειβατικού Συλλόγου Ιωαννίνων, με άρθρο της στον Ηπειρωτικό Αγώνα, σναλύει εξανττλητικά τα κίνητρα για τον “θρίαμβο” των αιολικών πάρκων, τις επιτπώσεις τους στο περιβάλλον, αλλά και τις πραγματικές εναλλακτικές στην παραγωγή ενέργειας…

Γεγονότα και αριθμοί

Ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και πληροφόρηση

Μετά από δεκαετίες κλιματικής αλλαγής και ανησυχίας για την φύση και τον πλανήτη βρισκόμαστε στην πραγματικότητα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας ΑΠΕ και ιδίως -στην πραγματικότητα- των ανεμογεννητριών. Οι περισσότεροι από εμάς στο μυαλό μας έχουμε αυτά που θα θέλαμε να εκπληρώνουν οι ανεμογεννήτριες ως προς την απειλή της ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής και αυτά που προβάλλουν τα ΜΜΕ, όπως διαφημίσεις εταιρειών ηλεκτρικής ενέργειας, διαφημίσεις της ΕΛΕΤΑΕΝ (ελληνική επιστημονική ένωση αιολικής ενέργειας), εκπομπές αφιερωμένες στις ΑΠΕ, αρθρογραφία υπαλλήλων κατασκευαστικών εταιρειών εγκατάστασης ΑΠΕ. Οι εικόνες είναι ειδυλλιακές, λοφάκια και αγροί με ανεμογεννήτριες οι οποίες βαφτίζονται αιολικά πάρκα και πίσω ηλιοβασιλέματα, και επίσης πληροφορούμαστε ότι οι ΑΠΕ εγκαθίστανται σε υποβαθμισμένες περιοχές με έμφαση στο ότι είναι φιλικές προς το περιβάλλον. Η όποια ενημέρωση έχουμε προέρχεται από το πρόγραμμα του πράσινου ταμείου για προώθηση των αιολικών πάση θυσία και αναστροφή του αρνητικού κλίματος. Επίσης το πράσινο ταμείο χρηματοδοτεί την πρωτοβουλία για προώθηση των ΑΠΕ “Συγκλίσεις”, πρόεδρος της οποίας είναι η Αλεξάνδρα Μητσοτάκη.

Καιρός να αναρωτηθούμε αν οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΒΑΠΕ ή ΑΠΕ) είναι φιλικές προς το περιβάλλον, τουλάχιστον εδώ στην Ελλάδα… Στον πλανήτη είναι μεγάλη κουβέντα το εάν θα αντιμετωπίσουμε έτσι την υπερθέρμανση και την αλληλένδετη καταστροφή της φύσης. Όμως μπορούμε και πρέπει να μάθουμε για τις εγχώριες ΑΠΕ. Γιατί τόσος κόσμος δεν πιστεύει σε αυτή την “πράσινη ενέργεια”;

Τι υπάρχει πίσω από τις ΑΠΕ;

Ας εστιάσουμε στην κατάσταση στην χώρα μας όπου παίζεται το θέατρο της παράλογης καταστροφής της φύσης πίσω από τις πλάτες του κόσμου.

Κάθε ευρωπαϊκή χώρα έχει δεσμευτεί να μειώσει τους ρύπους σταδιακά αντικαθιστώντας την χρήση ορυκτών καυσίμων με ΑΠΕ και καταλήγοντας στην πιθανώς αποκλειστική χρήση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας μέχρι το 2050.

Ελλάδα και ΑΠΕ: Ο εθνικός στόχος εγκατεστημένης ισχύος από ανανεώσιμες πηγές για την κάλυψη εγχώριων αναγκών ενέργειας είναι μέχρι το 2030 να παράγουν 7,05 GW.

Πόσο έχουμε πλησιάσει τον στόχο μας;

Το Υπουργείο Περιβάλλοντος χρηματοδότησε έρευνα των Πανεπιστημίων Ιωαννίνων και Κρήτης με επικεφαλής την Βασιλική Κατή (Βασιλική Κατή, Καθημερινή). Η βάση δεδομένων είχε ληφθεί από την ρυθμιστική αρχή ενέργειας ΡΑΕ (αδειοδοτεί τα ΑΠΕ) σε σχέση με εγκατεστημένες, αδειοδοτημένες, υποβληθείσες προς έγκριση επενδύσεις αιολικών. Χρονολογία έρευνας Μάρτιος 2020. Τα στοιχεία που παρατίθενται ίσχυαν για πριν έναν χρόνο.

3/2020: Ο στόχος είχε επιτευχθεί κατά 44% με 260 σε λειτουργία ΑΣΠΗΕ (ανεμογεννήτριες- αιολικές φάρμες – wind farms)  συνολικής ισχύος 3,12 GW. Αν προσθέσουμε τις ΑΣΠΗΕ για τις οποίες είχαν εκδοθεί άδειες εγκατάστασης ή βρίσκονταν στο τελευταίο στάδιο άδειας παραγωγής, συν όλες οι ΑΣΠΗΕ που επρόκειτο να ξεκινήσουν το επόμενο διάστημα, τότε η συνολική ισχύς έφτανε στα 8,83 GW άρα ο εθνικός στόχος υπερκαλύπτετο κατά 125%.

Η εικόνα ήταν πως “εάν λειτουργήσουν όλα τα επενδυτικά σχέδια που βρίσκονται στον χάρτη της ΡΑΕ -3/2020- ως προς τις χερσαίες ΑΣΠΗΕ η εγκατεστημένη ισχύς της χώρας θα είναι 43.756 MW, ξεπερνώντας τον εθνικό στόχο κατά 6 φορές”!

Αυτά πριν έναν χρόνο. Τότε μόλις είχαν πάρει μυρουδιά οι εταιρείες το πανηγύρι των επιδοτήσεων. Από τότε οι αιτήσεις εγκατάστασης ΑΣΠΗΕ στην ΡΑΕ πέφτουν βροχή. Το λόμπι των εταιρειών ασκεί συνεχείς πιέσεις για εγκαταστάσεις ανεμογεννητριών. Γιατί;

Οι επιδοτήσεις από την ΕΕ για τις επενδύσεις σε ΑΣΠΗΕ είναι ιδιαίτερα ελκυστικές και με υπερτιμολογήσεις μεγαλώνει το κέρδος (στην συνέχεια θα πούμε γιατί τις επιδοτεί η ΕΕ).

Τα οικόπεδα εγκατάστασης είναι δωρεάν (βουνά, νησιά, δημόσια γη που δεν ανήκει στους ξένους και ντόπιους επιχειρηματίες αλλά στον ελληνικό λαό).

Με τη αύξηση της τιμής του ρεύματος και το ειδικό τέλος για ΑΠΕ χρηματοδοτούνται σημαντικά και από την φορολογία μας (το ταμείο ανάκαμψης προορίζει 30% αποκλειστικά για ΒΑΠΕ).

Μόνον τον Δεκέμβριο 2020 υπήρξαν 1544 εγκεκριμένες αιτήσεις για αιολικά συνολικής ισχύος 34.48 GW, πέντε φορές πάνω από τον εθνικό μας στόχο 2030 σύμφωνα με την ΡΑΕ. (energy press 3/6/21).

Η έρευνα του Μαρτίου 2020 συνεχίζει ότι αν εγκριθούν όλες οι ΑΣΠΗΕ θα υπάρχουν περίπου 5.515 MW ανεμογεννήτριες σε περιοχές Natura 2000 με περίπου το 80% των βουνών παραχωρημενα στις εταιρείες (Γαιοπληροφοριακος χάρτης της ΡΑΕ).  Από τον Δεκέμβριο 2021 γίνεται μάχη μεταξύ των επιχειρηματικών ομίλων ποιος θα πάρει ποιο βουνό για ανεμογεννήτριες, για κάποια υπάρχουν διπλές αιτήσεις, τα βουνά μας και τα νησιά μας δεν φτάνουν (energy press 3/6/21).

3/20: Αν εγκρίνονταν μόνον οι ΑΣΠΗΕ εκτός δικτύου Natura ο στόχος θα καλύπτετο κατά τρεις φορές.

Πόσο ”καθαρή” ενέργεια είναι; Είναι μια πηγή ενέργειας πράσινη όταν ξεπατώνει τα δάση;

Το περιβαλλοντικό νομοσχέδιο 2020 καταργεί την προστασία της φύσης. Τι σημαίνει αυτό; Ποιος ωφελείται;

Σε καμία χώρα δεν έχουν εκχωρηθεί τα βουνά, οι τόποι φυσικού κάλλους, οι περιβαλλοντικά ευαίσθητες περιοχές, οι βιότοποι, οι ιστορικής σημασίας τόποι, οι αρχαιολογικοί τόποι, το ευρωπαϊκό δίκτυο Natura σε εταιρείες ανεμογεννητριών, υδροηλεκτρικών, φωτοβολταϊκών.

Σε καμία χώρα τα δάση και οι αναδασωτέες εκτάσεις από φωτιές δεν χαρίζονται στην κατ’ όνομα “πράσινη ανάπτυξη” (ναι, οι αναδασωτέες εκτάσεις δεν προστατεύονται πια, μπορούν να δίνονται για επενδύσεις ΑΠΕ σύμφωνα με πρόσφατο προεδρικό διάταγμα). Σε καμία πολιτεία συνειδητοποιημένων πολιτών δεν αίρεται η προστασία της φύσης, δεν παρακάμπτεται και ακυρώνεται η δημοκρατία του Συντάγματος χάριν κατ’ επίφαση της πράσινης ενέργειας. Να μπορεί η εταιρεία να δείξει ένα προστατευόμενο τόπο και κανένας νόμος, κανένα δίκιο να μην μπορεί να την εμποδίσει να ανοσιουργήσει, να βιάσει την φύση, καλυπτόμενη από το νομοσχέδιο Χατζηδάκη.

Πάντα οι εταιρείες διαχειρίζονταν την ενέργεια, και το αληθές είναι ότι η πρακτική των ΑΠΕ στα βουνά και περιβαλλοντικά προστατευόμενες περιοχές ξεκίνησε από προηγούμενες κυβερνήσεις, όμως τώρα ασύδοτα διαχειρίζονται την χώρα, από βουνά σε νησιά, για τα υπερκέρδη που τα ΑΠΕ τους αποφέρουν.

Επιπλέον οι τοπικές κοινωνίες δεν έχουν καμία ενημέρωση και ξαφνικά ανακαλύπτουν ότι στα βουνά της μνήμης των νεανικών τους χρόνων εγκαθιστούν ανεμογεννήτριες και τα κελαρυστά νερά των χωριών τους κλείνονται σε μπετά υδροηλεκτρικών και πηγαίνουν στις εταιρείες. Και όταν αντιδρούνε ανακαλύπτουν ότι το κράτος κωφεύει (στο Νυμφαίο στον Αετό  απέκρυψαν από σελίδα της ΡΑΕ αιολικό ΑΠΕ, κατά παράβαση της ελληνικής και ευρωπαϊκής νομοθεσίας. Οι κάτοικοι έτρεξαν όταν άκουσαν τις μπουλντόζες να ισοπεδώνουν το δάσος. Στην δημόσια διαβούλευση για τις ανεμογεννήτριες στο ακρωτήρι Μαλέα οι οποίες θα εκτείνονται σε 25 χλμ απέκρυψαν τα σχόλια του κοινού). Πού ζούμε;

Το διακύβευμα είναι η ίδια η ελληνική φύση, ορεινή και νησιωτική. Εδώ βάση ανεμογεννήτριας στα Άγραφα, παντοτινό αποτύπωμα μιας εποχής παράλογων, ακραίων επιδοτήσεων μιας μέτρια ενεργειακά επένδυσης. Είναι μεγάλη ατυχία που η προστασία της μοναδικής ελληνικής φύσης δεν θεωρείται πατριωτισμός.

Πού να εγκαθίστανται οι ΑΠΕ;

Αν κάνουμε την παραδοχή ότι οι ΑΠΕ είναι η κατ’ ανάγκη λύση για την κλιματική αλλαγή τότε η χωροθέτησή τους είναι για κάθε χώρα και πόσο μάλλον για το πετράδι που λέγεται Ελλάδα ένα σοβαρό και ευαίσθητο ζήτημα. Η επιστημονική έρευνα ( Κατή) προτείνει να εγκαθίστανται σε υποβαθμισμένα, κοντά σε οδικά δίκτυα μέρη. Σε λόφους κάτω από 800 μέτρα είναι η τάση στην Ευρώπη με ελάχιστες εξαιρέσεις. Στην Ευρώπη δεν καταστρέφουν τα βουνά τους γιατί τα εκτιμούν και πεζοπορούν σε αυτά. Η φύση είναι η ποιότητα της ζωής τους. Διαφημίζουν βουνά, τουριστικές περιοχές ως ελεύθερες από ανεμογεννήτριες.

Η χώρα μας είναι μοναδική σε βουνά, νησιά, πολυσχιδή φύση, βιοποικιλότητα. Κι όμως εμείς ακόμα και τα νησιά μας έχουμε δώσει στις εταιρείες για ανεμογεννήτριες.

Οι ΜΠΕ -μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων- τι ρόλο παίζουν; Είναι επιστημονικά εμπεριστατωμένες; Συντάσσονται από αντικειμενικούς ανθρώπους που γνωρίζουν τις ιδιαιτερότητες του κάθε τόπου και τις λαμβάνουν υπόψη; Κάθε άλλο. Συντάσσονται από ανθρώπους (γραφεία) που πληρώνονται από τον επενδυτή.

Σημειωτέον, πρόσφατα ο νόμος για τις μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων τροποποιήθηκε έτσι ώστε να μην εμποδίζει ή να παρακωλύει την εγκατάσταση ανεμογεννητριών. Οι ΜΠΕ, οι οποίες ήταν γελοίες και διάτρητες καθότι αποσοβούσαν σημαντικές περιβαλλοντικές παραμέτρους και μόνον για επιπτώσεις δεν έλεγαν, κάποιες δε ήταν copypaste, ήταν εύκολος στόχος ενστάσεων τοπικών κοινωνιών, συλλόγων, περιβαλλοντικών εταιρειών – όχι ΜΚΟ- και άλλων φορέων – όταν βέβαια δεν ήταν πολύ αργά-.  Η τροποποίηση του νόμου παρακάμπτει την υποχρέωση των εταιρειών για ΜΠΕ ορίζοντας ότι για αιολικά κάτω των 10 mw δεν χρειάζονται, οπότε οι εταιρείες τα “κομματιάζουν” και είναι ελεύθερες να εγκαταστήσουν όσες θέλουν πχ 10 επί 9.9 mw.

Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων: Πώς ξεπερνιέται αυτός ο “σκόπελος” για τις ΑΠΕ

Οι Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων δεν είναι απαραίτητες όχι μόνον στην κατάτμηση του αιολικού έργου σε μικρά αιολικά κάτω των 10 MW, παραθυράκι που δίνει το πράσινο φως σε κάθε αίτηση στην ΡΑΕ για ανεμογεννήτριες.

Οπότε σαλαμοποιούν έργα πολλών δεκάδων MW και εγκρίνονται από την ΡΑΕ (Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας) άσχετα από το εάν πρόκειται για περιοχή μονάκριβης βιοποικιλότητας.

Ένα κι ένα κάνουν δύο και η δεύτερη λύση στο σχετικό εμπόδιο των ΜΠΕ είναι το κάψιμο.

Ανεμογεννήτριες: πράσινες ή γκρι;

Φιλικές προς το περιβάλλον πηγές ενέργειας;

Οι αιολικές φάρμες είναι βιομηχανικές περιοχές και μάλιστα θεωρούνται βαριά βιομηχανία. Οι ΑΠΕ είναι ΒΑΠΕ.

Γιατί; Εγκαθίστανται γιγάντιες ανεμογεννήτριες συνολικού ύψους, ρότορας και φτερωτές, 150- 220 μέτρων. Για να εγκατασταθούν διανοίγονται δρόμοι ικανοί να επιτρέπουν την διέλευση των τμημάτων τους (>40 Μ) πολλών χιλιομέτρων, μεγάλου φάρδους και λόγω κλίσης των βουνών  οι εγκάρσιες διατομές είναι πολλών μέτρων. Οι πλαγιές, οι ρεματιές αποσαθρώνονται, χάνουν την βλάστηση τους, τις νερομάνες τους, το ανάγλυφο τους και γεμίζουν μπάζα εκσκαφών. Τα δάση ξεριζώνονται. Οι κορυφογραμμές ισοπεδώνονται, ανοίγονται σε βάθος τεράστια γήπεδα για τις βάσεις των ανεμογεννητριών, ρίχνονται εκατοντάδες τόνοι μπετόν. Το βουνό τσιμεντώνεται, η φύση- ζωή σφραγίζεται.

Η ορνιθοπανίδα, οι νυχτερίδες και ουσιαστικά τα αποδημητικά και τα αρπακτικά, ακόμη και αυτά τα ελάχιστα που έχουν απομείνει στις ζώνες ειδικής προστασίας ΖΕΠ,  θυσιάζεται στον βωμό – στις φτερωτές- των ΑΠΕ.

Έρευνα επιτροπής μελέτης της Τράπεζας Ελλάδος για την κλιματική αλλαγή και τις επιπτώσεις της καταλήγει σε κάτι πολύ σοβαρό. Οι ανεμογεννήτριες επηρεάζουν το υδατικό δυναμικό μιας περιοχής από την γέννηση της βροχόπτωσης μέχρι τον εμπλουτισμό του υδροφόρου ορίζοντα. Το μικροκλίμα αλλάζει γιατί οι φτερωτές των ανεμογεννητριών διώχνουν την υγρασία οπότε μειώνεται ο υετός και η χιονόπτωση ( επιπτώσεις των ανεμογεννητριών στον υδροφόρο ορίζοντα, chronos).  Η Πίνδος, ο δικός μας Αμαζόνιος σιγά σιγά θα πάψει να ξεδιψάει την Ελλάδα. Τα νησιά, χάνοντας το αγιάζι, θα στεγνώνουν.

Το βουνό θα έχει χάσει το δάσος του, τις πηγές του, τις φυσικές υδρορροές του, τα λουλούδια και τα βότανα του, τα σποράκια που περιμένουν να φυτρώσουν, τα πουλιά του, τα αγρίμια του.

Οι ανεμογεννήτριες έχουν μέση ζωή 20 χρόνια. Όλα τα έργα υποδομής, οι οδοποιίες, έργα ηλεκτρικής διασύνδεσης, διαμορφώσεις γηπέδων θα έχουν κοστίσει σημαντικά λεφτά τα οποία κανένας δεν μας τα χάρισε, θα έχουν μείνει εκεί για πάντα έχοντας φιμώσει και μολύνει την γη με τις πια άχρηστες ανεμογεννήτριες  και με άλλες τεχνολογίες να περιμένουν εφαρμογή.

Όμως ο αντίκτυπος τους στην φύση είναι μη αναστρέψιμος. Η φύση μέχρι τώρα ήταν ο Θεός μας από τον οποίον παίρναμε επιβίωση και ζωή. Η φύση ανέστησε και ανασταίνει τον άνθρωπο μέχρι τώρα. Είναι η άυλη κληρονομιά που αφήνει η κάθε γενιά στα παιδιά της πέρα από την μνήμη του ανθρώπου και η κληρονομιά που μας άφησαν οι παππούδες μας.

Θα καταστρέψουμε τη φύση για να τη σώσουμε; 

Κλιματική αλλαγή, υπερθέρμανση του πλανήτη…

Η κλιματική αλλαγή οφείλεται, σε μεγάλο βαθμό, στις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Τα φυτά λόγω της διαπνοής, δηλαδή του ότι την ημέρα παράγουν οξυγόνο, απορροφούν το διοξείδιο του άνθρακα και φιλτράρουν την ατμόσφαιρα είναι εξισορροπιστές του καιρού, αναστολείς της κλιματικής αλλαγής και οι μόνοι σύμμαχοι μας. Και το πιο γυμνό βουνό είναι γεμάτο βλάστηση και νερά, γεμάτο ζωή, βότανα, λουλούδια θα βγούνε στην ώρα τους, στις φαινομενικά βραχώδεις πλαγιές θα απλωθούν σεντόνια λουλούδια όλων των ειδών και χρωμάτων και θα μοσχομυρίσει η γη. Άλλωστε από εκεί δεν παίρνουμε τα βοτάνια μας και τα φάρμακα μας;

Θα κάνουμε ένα κακό και θα πάρουμε καλό; Αυτό μας διδάσκει η εποχή μας που είναι η απαρχή των πανδημιών; Με το δικαίωμα του κέρδους των επενδυτών να ρημάξουμε την φύση; Μήπως οι αρχαίοι μας πρόγονοι θα το έλεγαν ύβρη;

Για την πραγματικότητα της γης – της φύσης – των μελλοντικών γενεών που θέλουμε να σώσουμε υπάρχουν και άλλα σημαντικά δεδομένα που οφείλουμε να γνωρίζουμε.

Απεξάρτηση από τους υδρογονάνθρακες και τον λιγνίτη…

Στην Ελλάδα πραγματοποιείται βίαιη απολιγνιτοποίηση, με χρόνο μετάβασης στα ΑΠΕ μέχρι το 2030, ενώ στην Γερμανία το 2038 και στην Πολωνία 2050 και σε όλη την Ευρώπη πολύ μετά από τον δικό μας στόχο. Και γεννάται το πρώτο ερώτημα. Είναι ικανές οι ΑΠΕ να υποστηρίξουν την χώρα σε ηλεκτρική ενέργεια;

Η πραγματική παραγόμενη ισχύς είναι το 0.3% της ονομαστικής τους ισχύος. Οι ανεμογεννήτριες είναι ασταθής και μεταπτωτικη μορφή ενέργειας η οποία δεν αποθηκεύεται ( η αποθήκευση είναι εξαιρετικά δαπανηρή και καταστροφική για το περιβάλλον ). Έτσι οι σταθμοί ορυκτών καυσίμων αναλαμβάνουν να παράξουν ενέργεια. Τα χιλιάδες MW αιολικής ενέργειας που σχεδιάζονται να διεισδύσουν στο σύστημα πρέπει να υποστηρίζονται από αντίστοιχα ΜW ενέργειας εργοστασίων άνθρακα, λιγνίτη, φυσικού αερίου.

Στην Μεγάλη Βρετανία χρειάζονται 14.000 ανεμογεννήτριες για να παραχθεί το 4.4% της ενέργειας. Στην Γερμανία και Δανία μείωσαν τις επιδοτήσεις για ανεμογεννήτριες οπότε έπαψαν να είναι ελκυστικές για τις εταιρείες οι οποίες ψάχνουν καινούργιο έδαφος με καλύτερους όρους εγκατάστασης ΑΠΕ.

Η Γερμανία επιταχύνει την εγκατάσταση του αγωγού φυσικού αερίου Nord stream και εγκαινιάζει καινούργιο ατμοηλεκτρικό εργοστάσιο λιγνίτη. ( Άκης Τσελέντης)

Το δεύτερο ερώτημα: γιατί τόση βιασύνη ενώ υπάρχει χρονικό περιθώριο για μια βαθμιαία μετάβαση δίχως προχειρότητες, αλλά ειλικρινείς μελέτες που προστατεύουν την χώρα μας για το διακύβευμα όλων των γενεών, την φύση όπως μας την έδωσε ο πλανήτης μας;

Το τρίτο ερώτημα: Η Ευρώπη, ο εταίρος μας, γιατί δεν επεμβαίνει;

Εδώ η απάντηση είναι: Η Ευρώπη μας χρηματοδοτεί αλλά όχι… δωρεάν… θα παίρνουν σχεδόν το 80% της παραγόμενης ενέργειας από ΑΠΕ και έτσι μειώνουν το δικό τους αποτύπωμα (ρύπους)! Οι ΑΠΕ εδώ και καιρό εγκαθίστανται για ενέργεια εκτός Ελλάδας. Η Ελλάδα μεταμορφώνεται από χώρα μοναδικού κάλλους στην μπαταρία της Ευρώπης.

Το τέταρτο: Λογικά θα πρέπει να σταματήσουν οι εξορύξεις υδρογονανθράκων (πετρελαίου και φυσικού αερίου). Αυτό συμβαίνει; Όχι. Η Repsol και η Energean Oil and Gas αναλαμβάνουν δραστηριότητες εξορύξεων στην Ήπειρο. Κλείνουμε τα λιγνιτωρυχεία και συνεχίζουμε με τα υπόλοιπα ορυκτά καύσιμα;

Μας λένε ότι η αιολική ενέργεια είναι ανεξάντλητη όμως οι πρώτες ύλες για τις ανεμογεννήτριες αρχίζουν να στερεύουν, με το πρώτο κράτος εξορύξεων την Κίνα να μας πληροφορεί ότι αρχίζουν να σπανίζουν οι σπάνιες γαίες.

Μας λένε ότι θα αποκτήσουμε ενεργειακή ανεξαρτησία, όμως θα εξαρτόμαστε από τις χώρες των πρώτων υλών τους, τις χώρες που τις κατασκευάζουν και τις χώρες που μας τις επιδότησαν. Επιπλέον θα εξαρτόμαστε από το εκ των έξω φυσικό αέριο.

Ακόμη ένα επιπλέον, η οικονομία και οι πολίτες θα εξαρτώνται από εταιρείες και όχι από κρατικά λιγνιτωρυχεία.

Μας λένε ότι θα τις αποσύρουν και θα τις ανακυκλώσουν και θα αποκαταστήσουν την καταστροφή. Όμως η απόσυρση είναι τόσο κοστοβόρα ώστε ούτε η Αμερική δεν την πραγματοποιεί . Όσο για την αποκατάσταση του εδάφους… από τα τσιμέντα, τα μπετά, τα στοιχεία λειτουργίας των ανεμογεννητριών, τα υπέργεια και υπόγεια καλώδια, την κατακρεούργηση της φύσης.. .ας γελάσουμε …ελληνικά… Είκοσι με είκοσι πέντε χρόνια θα ζήσουν όσες δεν καταστραφούν από τον καιρό, ύστερα αντί για βουνά θα έχουμε νεκροταφεία ανεμογεννητριών να μας θυμίζουν την αφέλεια μας και την απραξία μας.

Εν τω μεταξύ θα έχουν εξευρεθεί νέοι τρόποι εκμετάλλευσης της ενέργειας τους οποίους θα μας υποχρεώσουν να εφαρμόσουμε ενώ οι ανεμογεννήτριες θα είναι παρωχημένες ως μη αποδοτικές, μη πράσινες, μη οικονομικές. Όμως θα έχουμε ρημάξει την Ελλάδα μας τελεσίδικα. Στους απογόνους μας δεν θα αφήσουμε νησιά και βουνά αλλά τσιμεντένια γη.

Μας λένε πως δημιουργούνται θέσεις εργασίας κατά την λειτουργία των ΒΑΠΕ όμως τα ΒΑΠΕ δεν χρειάζονται κανέναν κατά την λειτουργία τους. Στο μεγαλύτερο ΒΑΠΕ στην Δανία απασχολούνται τρεις υπάλληλοι.

Μας λένε πως είναι φτηνή ηλεκτρική ενέργεια όμως γιατί εκτός από την υψηλή τιμή ηλεκτρικού ρεύματος πληρώνουμε και το ειδικό τέλος για ΑΠΕ ΕΤΜΕΑΡ;

Μας λέει ο υπουργός περιβάλλοντος πως οι ανεμογεννήτριες θα μπούνε στις κορυφογραμμές που είναι γυμνές από βλάστηση, όμως δεν γνωρίζει ο υπουργός περιβάλλοντος ότι πρώτον σε όλα τα βουνά στα 1500- 1700 μέτρα αρχίζει η υποαλπική ζώνη και δεύτερον ότι σε αυτή την υποαλπική ζώνη δίχως δένδρα σχηματίζεται ο καιρός, εκεί πάνω σχηματίζονται τα νερά, εκεί πάνω ζει άπειρη χλωρίδα και πανίδα, εκεί πάνω ξεκινάει η ζωή του βουνού και αναπόφευκτα η δική μας. Μας λέει ότι θα τις βάλουν σε κορυφές που δεν φαίνονται. Μα η αισθητική του θέματος έρχεται πολύ πίσω από την πραγματικότητα: τα βουνά, η βιοποικιλότητα είναι η ίδια η ζωή, είναι το οξυγόνο, το νερό, είναι ο πλανήτης, είναι αυτό που θέλουμε να σώσουμε!

Ανθρωπογενείς απειλές για τον πλανήτη μας….

Ο κεντρικός πολιτικός στόχος της ευρωπαϊκής Ένωσης, του παγκόσμιου ταμείου για την φύση, της διεθνούς Ένωσης προστασίας της φύσης, του ΟΗΕ  είναι η μη αύξηση της ” τεχνητής” γης, της κατάτμησης της γης με δρόμους, τεχνητές επιφάνειες, ανθρώπινες επεμβάσεις, αλλαγές χρήσης γης. Η Ελλάδα κατατάσσεται στις πρώτες θέσεις αύξησης των δρόμων και των ανθρωπίνων διαβρώσεων.

Εξ ίσου πολύτιμος στόχος είναι η διατήρηση της βιοποικιλότητας. Ως προς την ανθρωπογενή αλλοτρίωση και προστασία της φύσης και βιοποικιλότητας τα ελληνικά δεδομένα περιγράφουν ένα ζοφερό μέλλον.

Μόνον η φύση κινδυνεύει από τα ΒΑΠΕ;

Πέρα από την φύση πλήττονται παραγωγικές δραστηριότητες όπως η μελισσοκομία, η κτηνοτροφία, η καλλιέργεια της γης, η συλλογή μανιταριών και βοτάνων, ο τουρισμός, ο εναλλακτικός τουρισμός, ο ήπιος ορεινός τουρισμός, ουσιαστικές παραγωγές και εξαγωγές μας.

Και τα αντισταθμιστικά οφέλη; 

Αν κρίνω από το ότι όλο και περισσότεροι δήμοι, βέβαια είναι κι αυτοί που τους έχουν προσεταιριστεί, δεν δέχονται την εγκατάσταση ΑΠΕ στα βουνά τους και στα νησιά τους τότε έχουν καταλάβει ότι η καταστροφή δεν αντισταθμίζεται.

Πώς θα συνταιριάξουμε την πρόοδο με την σωτηρία του πλανήτη; 

Από πού θα παίρνουμε την ενέργεια μας; 

Θα μπορούσα να προτείνω λύσεις ρεαλιστικές. Όπως…

  • Επιδοτούμενα οικιακά φωτοβολταϊκά.
  • Σημαντικά κίνητρα για βιοκλιματικές κατασκευές.
  • ΒΑΠΕ που δεν θα νεκρώνουν την φύση, σε υποβαθμισμένες περιοχές μετά από σοβαρές ΜΠΈ
  • Νέες τεχνολογίες για τα εργοστάσια λιγνίτη που θα μειώσουν σημαντικά τους ρύπους και θα είναι εγχώρια παραγωγή ενέργειας.
  • Έλεγχος πηγών ατμοσφαιρικής ρύπανσης σε επίπεδο χώρας καθώς και σε παγκόσμιο επίπεδο. Υποχρέωση σε εταιρείες πχ ναυτιλιακές, μεταφορών, εργοστάσια να εφαρμόσουν τεχνολογίες για την μείωση των ρύπων.
  • Ενθάρρυνση από κάθε κυβέρνηση αναπτυγμένων χωρών για αλλαγή συνηθειών στην κατανάλωση και στην διατροφή.

Αιολικά πάρκα, πράσινη ενέργεια, βιώσιμη ανάπτυξη, υπουργείο Περιβάλλοντος… λέξεις δίχως νόημα, δούρειοι ίπποι.

Η προστασία του περιβάλλοντος πρόσχημα και πίσω η διαμόρφωση νέων πεδίων επενδυτικής δραστηριότητας για ξένους και εγχώριους επιχειρηματικούς ομίλους.

Ας σηκωθούμε… να απαιτήσουμε…

Επαναφορά της διά του Συντάγματος προστασίας της φύσης. Natura 2000, Ramsar, UNESCO, ΖΕΠ, βιότοποι, ευαίσθητα οικοσυστήματα κτλ. Το πράσινο, η αδιατάρακτη φύση και η βιοποικιλότητα υπεράνω των εργολάβων των ΑΠΕ και του κέδρους.

Και κάτι που δεν έχει συμφέρον να το πει κανένας… γιατί έρχεται ενάντια στα κέρδη και την κατανάλωση…

Μια νομοτέλεια του πλανήτη είναι ανακύκλωση και οικονομία. Ας παραδειγματιστούμε από τον πλανήτη μας αν θέλουμε να είμαστε ένα μέρος του, ειδάλλως ο πλανήτης είναι ο ξενιστής μας με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Ο νεοφιλελευθερισμός φέρνει την εκμετάλλευση των αδύναμων και η πιο αδύναμη από όλους, στο έλεος μας, είναι η φύση.

Ας σταθούμε πλάι της! Και πλάι στα μελλοντικά παιδιά και εγγόνια μας! Αυτά μας έδωσαν τον κόσμο για να τους τον δώσουμε πίσω αλώβητο, όσο πιο όμορφο μπορούμε.

Στατηρά Αικατερίνη

Φυσικός, Αντιπρόεδρος του Ορειβατικού Συλλόγου Ιωαννίνων

Πυργίτες: Η προσωπική επιλογή ανυπακοής στον κορωνοφασισμό θα κρίνει τα πάντα.

 

Μην υποκύπτετε! Tο μέλλον της ανθρωπότητας κρίνεται από αυτό

Τελικώς, οι κρατούντες διέβησαν τον Ρουβίκωνα όπως ήταν αναμενόμενο πως θα πράξουν

Ήταν αναμενόμενο -ήδη έναν χρόνο πριν- πως εδώ θα καταλήγαμε, αλλά τότε όλα αυτά εξορίζονταν από το δημόσιο λόγο στη σφαίρα της συνωμοσιολογίας. Φαίνεται πως η ανθρωπότητα, όταν παίρνει έναν δρόμο, δεν ξεφεύγει από αυτόν, εάν δεν τον περπατήσει μέχρι το τέλος. Ας είναι κι έτσι· το τέλος δεν είναι τόσο μακρυά.

Προκύπτει λοιπόν το ερώτημα του τί να κάνουμε και πώς να αντισταθούμε – το μόνο σοβαρό ερώτημα αυτή τη στιγμή. Θεωρητικά η απάντηση είναι απλή: Όσοι δεν θέλουν να εμβολιαστούν – και είναι πολλοί – να μην το κάνουν, αψηφώντας τους κρατικούς εκβιασμούς.

Στην πράξη, βέβαια, τα πράγματα δεν είναι καθόλου απλά. Δεν είναι απλό το να βρίσκεται κάποιος υπό καθεστώς διωγμού και απαγορεύσεων, ειδικά όταν εκβιάζεται με την ίδια του την προοπτική επιβίωσης.

Και όμως, δεν υπάρχει καμία άλλη εναλλακτική πέρα από την ολοκληρωτική άρνηση ή την ολοκληρωτική αποδοχή· όχι γιατί το λέμε εμείς, αλλά γιατί οι κρατούντες φροντίζουν με κάθε αποφασιστικότητα να κλείσουν κάθε δίοδο διαφυγής. Ο καθένας πλέον – τουλάχιστον απ’ όσους καταλαβαίνουν τί συμβαίνει – θα τριφτεί ανάμεσα στο μεγάλο «ναι» και στο μεγάλο «όχι». Και το «ναι» και το «όχι» θα έχουν σοβαρές συνέπειες, προσωπικές και κοινωνικές. Είναι θέμα επιλογής και το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να ξεκαθαρίσουμε το τί σημαίνει η κάθε επιλογή.

Γιατί το ζήτημα δεν βρίσκεται στην διάκριση μεταξύ εμβολιασμένων και ανεμβολίαστων. Αυτή είναι η διάκριση που πριμοδοτούν οι κρατούντες, επειδή έτσι τους βολεύει. Ο οποιοσδήποτε επενδύει στη διάκριση ή τη σύγκρουση εμβολιασμένων και ανεμβολίαστων αυτή τη στιγμή, μέσω ιταμών προκλήσεων και χαρακτηρισμών, παίζει το παιχνίδι του κράτους.

Το κεντρικό ερώτημα είναι σε τί είδους κόσμο επιθυμεί να ζει ο καθένας: έναν κόσμο ολοκληρωτισμού σαν αυτόν που προδιέγραψαν με σαφήνεια ο Όργουελ και ο Χάξλεϋ, ή έναν κόσμο που τουλάχιστον θα δίνει την ευκαιρία και τη δυνατότητα στους ανθρώπους να παλεύουν για κάτι καλύτερο; Φυσικά, αυτό υπερβαίνει τη διάκριση μεταξύ εμβολιασμένων και ανεμβολίαστων: όλοι στον ίδιο κόσμο θα ζήσουν. Η μόνη πραγματική διάκριση – που είναι κάθετη και απόλυτη – βρίσκεται ανάμεσα στους εγκάθετους και σφογκοκωλάριους του νέου καθεστώτος και σε όσους θέλουν να διατηρήσουν τα θεμελιώδη και φυσικά στοιχεία της ανθρώπινης αυτονομίας και αξιοπρέπειας που ο «νέος» κόσμος θέλει να εξαφανίσει. Δεν πρόκειται για έναν «νέο» κόσμο. Είναι απλώς η πιο ακραία εκδοχή του παλιού. Το αυθεντικά «νέο» δεν το έχουμε δει ακόμα.

Ίσως είναι από τις λίγες ιστορικές στιγμές που το αποτέλεσμα της σύγκρουσης θα κριθεί περισσότερο από την ατομική στάση και επιλογή του καθενός, παρά από τις κοινωνικές εκδηλώσεις, διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες. Δεν εννοούμε πως αυτές δεν είναι απαραίτητες. Εννοούμε ότι δεν είναι αυτές που θα κρίνουν το αποτέλεσμα. Θα μπορούσαν ίσως να το κρίνουν εάν ήταν μαζικές, εκτός του πολιτικού ελέγχου και επίμονες, αλλά φαίνεται πως δεν ζούμε σε τέτοιες εποχές. Το αποτέλεσμα θα κριθεί από ατομικές επιλογές που εκτείνονται σε μεγάλη κλίμακα και αν το σκεφτούμε καλύτερα είναι λογικό: εφόσον η εξουσία σήμερα, μέσω της τεχνολογίας, έχει τη δυνατότητα και την επιδίωξη να ελέγχει ξεχωριστά και εξατομικευμένα τον καθένα, πέρα από το όποιο κοινωνικό ή οικονομικό πλαίσιο βρίσκεται αυτός, οι προσωπικές επιλογές στο επίπεδο της κοινής καθημερινότητας αποκτούν τεράστια σημασία.

Αυτό που λέμε είναι ότι εάν το 85% και πλέον του πληθυσμού υιοθετήσει και αρχίσει να χρησιμοποιεί στην καθημερινότητά του τα λεγόμενα πιστοποιητικά εμβολιασμού, τότε δεν θα έχει καμία σημασία εάν διαδηλώνει καθημερινά με οποιεσδήποτε διαθέσεις. Ο σκοπός θα έχει επιτευχθεί. Εάν κάποιος εμβολιαστεί ενώ δεν το θέλει, ο σκοπός έχει επιτευχθεί. Ίσα ίσα, είναι προτιμότερο για τους εξουσιαστές να επιβάλλουν τον παραλογισμό τους σε όσους δεν τον αποδέχονται και θεωρούν μεγαλύτερη επιτυχία να εξαναγκάσουν σε εμβολιασμό όσους δεν το θέλουν. Αυτό είναι απόδειξη της πραγματικής ισχύος, της επιβολής και της εξουσίας και στον «νέο» κόσμο.

Η κυριαρχία πρέπει να κατοικοεδρεύει πέρα από κάθε ιδέα (πόσο μάλλον πράξη) αμφισβήτησης – ακόμη και αμφιβολίας. Γι’ αυτό θεωρείται έγκλημα το να αμφιβάλλει κανείς για τους «ειδικούς», είναι αντίστοιχη «ασέβεια», σαν να αμφιβάλλει για τους ιερείς κάποιου ζηλόφθονου θεού.

Αντίθετα, εάν ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού, όπως συμβαίνει τώρα, δεν παρασυρθεί στους εμβολιασμούς – πάντα εφόσον δεν το θέλει – χάνεται η δυνατότητα να μετασχηματιστεί όλη η κοινωνία κατά τον τρόπο που έχει σχεδιαστεί. Για να το αιτιολογήσουμε αυτό θα πρέπει να πούμε (εκ νέου και εν συντομία) το τί ακριβώς θέλει να κάνει η διεθνής ελίτ.

«Πιστοποιητικά εμβολιασμού»

Αυτό που κάνει η κοινωνικοποίηση των «υγειονομικών πάσων» είναι η δημιουργία ενός απέραντου στρατοπέδου συγκέντρωσης με τρόφιμους τους πάντες. Ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης που μπορεί να διοικηθεί όπως μια στρατιωτική βάση υψίστης ασφαλείας. Σε μια τέτοια βάση, τα επίπεδα πρόσβασης στους χώρους της ελέγχονται ηλεκτρονικά σε διάφορα σημεία ελέγχου (access points), είτε με κωδικούς είτε με βιομετρικά στοιχεία. Ελέγχεται και καταγράφεται ποιός έχει πρόσβαση σε ποιόν χώρο, πότε και για πόσο χρονικό διάστημα. Οι ανώτεροι στην ιεραρχία έχουν διευρυμένες δυνατότητες πρόσβασης οπουδήποτε. Στην περίπτωσή μας, τα σημεία ελέγχου είναι όλοι οι δημόσιοι χώροι της καθημερινότητας: εμπορικά καταστήματα, χώροι εργασίας, κέντρα διασκέδασης, πρακτικά οτιδήποτε. Όπως σε μια στρατιωτική βάση δεν μπορεί να μπαίνει ο οποιοσδήποτε, ούτε να κινείται «μη προβλεπόμενα» (αποτελεί ένα είδος προνομίου) έτσι και στο κοινωνικοποιημένο στρατόπεδο συγκέντρωσης κανείς δεν μπορεί να κινηθεί και να κάνει οτιδήποτε χωρίς πιστοποίηση και καταγραφή. Η πιστοποίηση (το ψηφιακό «υγειονομικό πάσο») ορίζει κατ’ αρχάς τη δυνατότητα χρήσης των κοινωνικών υποδομών όχι ως φυσικό δικαίωμα, αλλά ως προνόμιο που αποδίδεται ή αφαιρείται από το σύστημα εξουσίας. Προνόμιο το οποίο υφίσταται μόνο για τους απόλυτα πειθήνιους.

Γιατί ο εμβολιασμένος θεωρείται από τους κρατούντες απόλυτα πειθήνιος, ώστε να έχει αυτό το προνόμιο; Εάν το έκανε αυτοβούλως, τότε επιβεβαιώνεται η ισχύς της προπαγάνδας επάνω του, άρα είναι πειθήνιος. Εάν εξαναγκάστηκε να το κάνει ενώ δεν ήθελε, τότε επιβεβαιώνεται η ισχύς της βίας και η αδυναμία του να της αντιταχθεί, άρα πάλι καταλήγουμε στο ίδιο αποτέλεσμα. Και στις δύο περιπτώσεις ο «προνομιούχος» επιβεβαιώνει κάτι πολύ θεμελιώδες: ότι το ίδιο το σώμα του δεν του ανήκει, ότι δεν το ορίζει ο ίδιος. Όπως ακριβώς συμβαίνει και σε έναν αιχμάλωτο, έναν φυλακισμένο, έναν τρόφιμο πραγματικού στρατοπέδου συγκέντρωσης, όπου οι δεσμοφύλακες κρατούν στα χέρια τους όλα τα κλειδιά και τα μοιράζουν σε όποιον θέλουν, όποτε θέλουν, για όσο θέλουν.

Εφόσον «χωνέψουν» οι «προνομιούχοι» ένα τέτοιο σύστημα, το επόμενο λογικό βήμα θα είναι η εγκαθίδρυση ενός συστήματος κοινωνικής βαθμολόγησης (social point system), όπως αυτό που έχει δοκιμαστεί και εφαρμόζεται ήδη σε αρκετές πόλεις της Κίνας. Ένα σύστημα παρακολούθησης και επιβράβευσης ή τιμωρίας της κοινωνικής συμπεριφοράς του καθενός ξεχωριστά. Ο καθένας θα ξεκινά με ένα σύνολο ψηφιακών «πόντων», συνδεδεμένων με το «υγειονομικό πάσο» ή κάποια μετεξέλιξή του. Από εκεί και πέρα, κάθε κίνησή σου θα καταγράφεται και θα αξιολογείται αναλόγως: εκφράζεσαι κατά της κυβέρνησης στα κοινωνικά δίκτυα; Χάνεις πόντους. Εκφράζεσαι υπέρ της; Κερδίζεις πόντους. Διαδηλώνεις «παράνομα»; Χάνεις πόντους. Οδηγείς επικίνδυνα; Χάνεις πόντους. Κάνεις φιλανθρωπίες; Κερδίζεις πόντους. Διασπείρεις «φήμες» στο διαδίκτυο; Χάνεις πόντους. Έχεις «φίλο» στο facebook με χαμηλή βαθμολογία; Χάνεις κι εσύ πόντους. Και ούτω καθεξής, το τί επιβραβεύεται και το τί τιμωρείται προφανώς θα ορίζεται και θα προσαρμόζεται κατά το δοκούν. Πρόκειται με άλλα λόγια για ένα προωθημένο και πλήρως ενισχυμένο ιδιώνυμο.

Απώλεια βαθμολογίας μπορεί να μεταφράζεται σε απώλεια διπλώματος οδήγησης, μη πρόσβαση σε δημόσιες υπηρεσίες, αποκλεισμό από μέσα μαζικής μεταφοράς, μη πρόσβαση σε εκπαιδευτικά ιδρύματα, αποκλεισμό από χώρους εργασίας, αδυναμία δανειοληψίας, μέχρι και δημόσια διαπόμπευση με εμφάνιση της φωτογραφίας του «κακού μαθητή» στην τηλεόραση και το internet με τις σχετικές πληροφορίες.

Ιδρυματοποίηση δηλαδή της κοινωνίας μέσω της αξιοποίησης της ψηφιοποίησής της. Όποιος θέλει να ζήσει σε έναν τέτοιον κόσμο, του τον χαρίζουμε. Το δυστύχημα όμως είναι πως δεν θα ζήσει μόνον αυτός, αλλά όλοι μας.

 

«Συνομωσιολογίες»

Τα παραπάνω δεν είναι δικές μας επινοήσεις. Συμβαίνουν ήδη στην Κίνα. 

(Σημ. Αντίλογου: Εδώ διαφωνούμε για την επιδερμική και επηρεασμένη από την δυτική προπαγάνδα εξέταση του ρόλου της σημερινής Κίνας στην σημερινή αναμέτρηση παγκοσμιοποιητικού είτε σιωνιστοαμερικανικού οικονομικού, πολιτικού, πολιτισμικού ιμπεριαλισμού αφενός  και αμυνομένων ισχυρών εθνοκεντρικών  δυνάμεων,  Κίνας και Ρωσίας κυρίως αφετέρου.

 Αλλά αυτό είναι μια άλλη, μεγάλη και νηφάλιας πολύπλευρης προσέγγισης συζήτηση... 

Παγκοσμιοποίηση, εκτός των άλλων σημαίνει και σταδιακή σύγκλιση των διαφόρων συστημάτων διακυβέρνησης ανά τον πλανήτη σε μια σύνθεση, η οποία θα επιβάλλεται οριζόντια ανεξαρτήτως από το ιστορικό και πολιτισμικό υπόβαθρο της κάθε περιοχής. Είναι προφανές πως η Δύση σε σχέση με την Κίνα βρίσκεται αρκετά «πίσω» (βέβαια και η Δύση έχει ένα ιστορικό παρελθόν που βρίθει από ολοκληρωτισμούς), αλλά φιλοδοξεί να καλύψει σε πολύ σύντομο χρόνο αυτήν την απόσταση.

Η κίνηση του Γάλλου προέδρου Μακρόν, να ανακοινώσει την υποχρεωτικότητα των εμβολιασμών ένα εικοσιτετράωρο πριν την «ημέρα της Βαστίλλης», που εορτάζεται στη Γαλλία την 14η Ιουλίου, εμπεριείχε έναν πολύ ισχυρό συμβολισμό. Ουσιαστικά εγκαινίασε μια «αντεπανάσταση» απέναντι στα αποτελέσματα της Γαλλικής Επανάστασης του 1789, η οποία κατέχει μία ιδιαίτερα εμβληματική θέση στον σύγχρονο Δυτικό κόσμο (μαζί με την Αμερικάνικη Επανάσταση). Ο Μακρόν υποδήλωσε, έτσι, πως πηγαίνουμε προς ένα καθεστώς που θα μοιάζει περισσότερο με αυτό που υπήρχε πριν τη Γαλλική Επανάσταση: το καθεστώς των μοναρχιών, των φεουδαρχών και των δουλοπάροικων που τους ανήκαν. Χαρακτηριστικό εκείνου του κόσμου ήταν η ιδιοκτησία της γης και των ανθρώπων που ζούσαν σ’ αυτήν, η συντριπτική φτώχεια των πολλών και ο ξεχωριστός πλούτος των ελάχιστων.

Aυτό που συμβαίνει σήμερα είναι πως για την διεθνή ελίτ (πλέον) όλος ο πλανήτης αποτελεί ένα φέουδο, πάνω στο οποίο, μέσω των «υγειονομικών» πολιτικών και των πολιτικών περί της «κλιματικής αλλαγής», εγκαθιδρύουν κληρονομικού τύπου ιδιοκτησιακά δικαιώματα. Και όσο για το άτομο, αυτό δεν έχει ούτε καν την ιδιοκτησία του σώματός του, εφόσον μέσω των εμβολιασμών και αυτή μεταφέρεται στην διεθνή ελίτ. Και μάλιστα «του αξίζει» να μην την έχει, εφόσον ως άνθρωπος υποτίθεται ότι «φταίει» τόσο για την «κλιματική αλλαγή», όσο και για το ότι δεν τελειώνει η «υγειονομική» κρίση, εφόσον δεν ακούει τους «ειδικούς». Είμαστε εκ των προτέρων ένοχοι, άρα μας αξίζει η φυλακή.

Το ότι οι παραπάνω θέσεις κρίνονται από αρκετούς ως «συνωμοσιολογικές» δεν εδράζεται σε κάποια ανάλυση της πραγματικότητας. Περισσότερο εδράζεται στην ψευδαίσθηση του – ας πούμε – «καθημερινού» ανθρώπου ότι κάποιος που θέλει να κατακτήσει τον κόσμο έχει εφάμιλλη νοοτροπία με κάποιον που θέλει να ανοίξει ένα κομμωτήριο για να βγάλει τα προς το ζην. Ότι κάποιοι επίδοξοι κτίστες αυτοκρατοριών βρίσκονται σ’ εκείνη τη θέση, επειδή σκέφτονται όπως ο μπακάλης της γειτονιάς. Αυτό κι αν είναι συνωμοσιολογία. Στην πραγματικότητα η περιφρόνησή τους για τον «καθημερινό» άνθρωπο είναι πλήρης, καθώς δεν του αναγνωρίζουν καμιά Αρετή (και για πολλούς έχουν δίκιο, αλλιώς πού θα έβρισκαν τόσα «χρήσιμα» εργαλεία;). Γνωρίζουν ότι η πραγματικότητα στο σχετικοποιημένο επίπεδό της είναι εύπλαστη, οπότε «τίποτε δεν είναι αληθινό, όλα επιτρέπονται» – και εν μέρει (μόνο) έχουν δίκιο.

Παρ’ όλα αυτά θα αποτύχουν. Τρέμουν να μην διατρηθεί η προπαγάνδα τους (η οποία δοκιμάζεται από ισχυρά χτυπήματα τελευταία), γι’ αυτό γίνονται πλέον τόσο χυδαίοι, αλλά και τόσο βιαστικοί καταφεύγοντας όλο και περισσότερο στον καταναγκασμό. Δεν υπάρχει όμως ιστορικό παράδειγμα εξουσίας που να μακροημέρευσε στηριζόμενη αποκλειστικά στο ψεύδος και τη βία. Χρειάζονταν και τα «καρότα», αλλά αυτά πλέον τους έχουν τελειώσει. Βασίζονται όλο και περισσότερο σε μια εικονική πραγματικότητα και τη χαύνωση που μπορεί να παρέχει η τεχνολογία, αλλά αυτά δεν επαρκούν για να υπάρξει ένα πραγματικά στέρεο οικοδόμημα στο διηνεκές. Αυτά επαρκούσαν την εποχή που υπήρχαν τα «καρότα». Οπότε, η καταφυγή τους στο «μαστίγιο» είναι μονόδρομος.

Μπορεί κάποιος να νομίζει πως, αν τα πράγματα χειροτερέψουν, θα μπορέσει τότε να αντισταθεί, ενώ τώρα δεν μπορεί. Δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση, καθώς τώρα κρίνονται όλα. Με τον εκβιαστικό και εξαναγκαστικό εμβολιασμό, αυτό που γίνεται είναι η διάτρηση του σκληρού πυρήνα της ανθρώπινης υπόστασης. Άπαξ και πετύχει αυτή η διάτρηση, τα υπόλοιπα που μέλλονται να έρθουν θα γίνουν ευκολότερα. Οι ίδιοι εκβιασμοί θα υπάρξουν και για οτιδήποτε άλλο στο μέλλον, οπότε όποιος υποκύψει τώρα δεν θα μπορεί παρά να υποκύπτει διαρκώς. Η εμπειρία δείχνει πως σπάνια συμβαίνει το αντίθετο και μακάρι να διαψευστούμε.

 

Ιώβεια υπομονή και επιμονή

Νομίζουμε ότι γίνεται σαφές για ποιό λόγο δίνεται τέτοια έμφαση και προσήλωση στους εμβολιασμούς. Δεν είναι υγειονομικό το ζήτημα και οφείλουμε να ξεφύγουμε από αυτή τη συζήτηση. Έχουν ήδη ειπωθεί πολλά πάνω σ’ αυτό και όποιος δεν έχει καταλάβει ακόμα, είναι ίσως αργά γι’ αυτόν. Το πραγματικό υγειονομικό ζήτημα είναι ήσσονος κλίμακας και θα μπορούσε να είχε επιλυθεί με πολλούς και απλούστερους άλλους τρόπους, χωρίς υστερίες και δίχως να υπάρχει η «ανάγκη» των ολοκληρωτικών μέτρων που ζούμε. Εάν, όμως «πρέπει» όλη η κοινωνία να συρθεί σε έναν νέο τρόπο λειτουργίας, τον οποίον είναι φυσικό και λογικό να μην επιθυμεί, τότε θα πρέπει να εξαπατηθεί και να εκβιαστεί χωρίς έλεος. Και αυτό θα συμβεί όσο το δυνατόν πιο σύντομα, πριν προλάβει να το κατανοήσει· πριν προλάβει να καταλάβει τί γίνεται και γιατί, να βρεθεί αλυσοδεμένη σε μια φυλακή – και μάλιστα αυτοβούλως.

Αυτή είναι και η βασική αδυναμία του σχεδιασμού τους. Βιάζονται πολύ γιατί δεν έχουν χρόνο. Αυτό που πιθανόν να χρειαζόταν δεκαετίες για να επιτευχθεί εάν συνεχιζόταν το δέλεαρ της τεχνητής ευμάρειας, θέλουν να το επιτύχουν μέσα σε ελάχιστα χρόνια μόνο με το μαστίγιο και χωρίς κάποιο «εύγευστο καρότο». Το είπε και ο θεωρητικός της «Μεγάλης Επανεκκίνησης» Klaus Schwab: Η πανδημία αντιπροσωπεύει ένα σπάνιο, αλλά στενό παράθυρο ευκαιρίας, για να προβληματιστούμε, να επαναπροσδιορίσουμε και να επανεκκινήσουμε τον κόσμο μας. Το «παράθυρο ευκαιρίας» σιγά σιγά κλείνει. Μέχρι περίπου τα μέσα του 2022 (σύμφωνα με τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Μπάιντεν) θέλουν να έχουν τελειώσει με τους εμβολιασμούς, για να μπορέσουν να πάνε και «παρακάτω».

Εννοούμε να έχουν τελειώσει με την ευρεία κοινωνικοποίηση των πιστοποιητικών εμβολιασμού. Γιατί, οι ίδιοι οι εμβολιασμοί δεν θέλουν να τελειώσουν ποτέ, αλλά να θεσμοθετηθούν στο διηνεκές: Μία ή δύο φορές το χρόνο θα πρέπει να πηγαίνουμε για «αναβάθμιση λογισμικού» – και ποιός θα μας ρωτήσει, εφόσον αποδεχτούμε ότι το σώμα μας δεν μας ανήκει πια; Ο θόρυβος που γίνεται με τις αέναες μεταλλάξεις εξυπηρετεί αυτόν τον σκοπό. Οι δηλώσεις του Fauchi για την ανάπτυξη mRNA και DNA εμβολίων για μια σειρά 20 διαφορετικών οικογενειών ιών ώστε να είμαστε έτοιμοι για την επόμενη πανδημία, σαν να είναι «προδιαγεγραμμένο» πως θα υπάρξει, εξυπηρετούν αυτόν τον σκοπό. Όποιος διακατέχεται από τη νοοτροπία «ας γίνει να τελειώνουμε» απατάται.

Τίποτε δεν θα τελειώσει έτσι· τουναντίον, τότε μόλις αρχίζει – και θα το καταλάβει στον τρίτο, τέταρτο, ή ένατο εμβολιασμό.

Αυτός ο χρονισμός συμφωνεί με τον χρονικό ορίζοντα των νέων μέτρων που ανακοίνωσε η κυβέρνηση, δηλαδή μέχρι τις 31 Μαρτίου 2022. Μέχρι τότε το κράτος με το «ειδικό» του βάρος θα πρέπει να έχει συμπαρασύρει το 85% και πλέον του πληθυσμού στους εμβολιασμούς. Είναι λογικό, εάν τους απομείνει ένα 5 – 10%, που δεν θα υποκύψει, δεν θα έχουν πρόβλημα να προχωρήσουν ακάθεκτοι στον σχεδιασμό τους κατατάσσοντάς τους στους «παρίες» που θα πεταχτούν δακτυλοδεικτούμενοι στο περιθώριο για να τρομοκρατούνται και οι υπόλοιποι. Με τη μισή σχεδόν κοινωνία όμως είτε επιφυλακτική είτε απέναντί τους δεν μπορούν να πάνε παρακάτω. Δεν μπορούν να προχωρήσουν σε ένα σύστημα κοινωνικής βαθμολόγησης. Ακόμη παραπέρα, δεν μπορούν να ανασχεδιάσουν το τραπεζικό σύστημα όπως θέλουν, γιατί κάτι τέτοιο προϋποθέτει τον ασφυκτικότερο έλεγχο του πληθυσμού.

Πολλοί πόλεμοι κρίθηκαν εξαιτίας της ακύρωσης του χρονισμού, δηλαδή εξαιτίας καθυστερήσεων. Αφήστε τους, λοιπόν, να ξεδιπλώσουν όλον τον ολοκληρωτισμό τους. Αρκεί να παραμείνουμε αταλάντευτοι στη θέση μας για όσο διάστημα χρειαστεί. Το άλογο θα θέλει να τραβήξει την άμαξα, αλλά αυτή δεν θα κινείται από τη θέση της. Όχι γιατί εκεί που βρίσκεται ήδη είναι καλά, αλλά γιατί εάν είναι να κινηθεί, καλύτερα να μην πάει στον γκρεμό.

Αφήστε τους να εμπλακούν στο κοινωνικό χάος που θα δημιουργήσουν και που νομίζουν ότι μπορούν να διαχειριστούν.

Οι ανοιχτές εκδηλώσεις (συγκεντρώσεις, συζητήσεις, συναυλίες) είναι απαραίτητες, αλλά μπορεί να μην είναι πάντα τόσο απλό να ευοδωθούν: εάν δουν ότι δεν μπορούν να ελέγξουν τα πράγματα διαφορετικά, θα ανακοινώσουν νέα στρατιωτικά μέτρα («κλειδώματα») τα οποία φυσικά θα χρεώσουν στους ανεμβολίαστους.

Η προσωπική επιλογή όμως – που είναι και το σημαντικότερο αυτή τη στιγμή – μπορεί να είναι πέρα από το οποιοδήποτε lockdown και το γνωρίζουν.

Δεν είναι ούτε απλό, ούτε εύκολο, αλλά είναι απολύτως αναγκαίο. Αυτός είναι ο Παγκόσμιος Πόλεμος της δικής μας γενιάς και είναι πρωτίστως πόλεμος του μυαλού παρά των όπλων. Είναι δική μας υπόθεση να τον τελειώσουμε, ώστε να μην περάσει στους επόμενους. Εάν πιστεύετε ότι είναι ανέφικτο, θα βοηθούσε το να μην χάνετε ποτέ από την οπτική σας το απέραντο στρατόπεδο συγκέντρωσης που πάει να δημιουργηθεί.

Τότε δεν θα φοβάστε τίποτε, γιατί τίποτε δεν είναι περισσότερο τρομακτικό από αυτό.

 

Αναρχική συλλογικότητα Πυργῖται

 

 

 

Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου 2021

Οι πρόδρομοι του Κολοκοτρώνη και της Επανάστασης του 21...

 Πριν τον Κολοκοτρώνη ο μέντοράς του Ζαχαριάς (1759-1805) και πριν από αυτόν ο πατέρας του Κωνσταντής (1745-1780) επιχείρησαν να απελευθερώσουν την Ελλάδα, δημιουργώντας πανελλήνιο δίκτυο οπλαρχηγών και ερχόμενοι σε επαφή με ευρωπαϊκά κράτη.

Ο Γέρος του Μοριά δεν προέκυψε τυχαία...

Ο Ουίλιαμ Κάμπελ, Νόμπελ Φαρμακευτικής 2015 για την ανακάλυψη της Ιβερμεκτίνης που θεραπεύει και από κόβιντ, αλλά δεν την προωθούν οι πολυεθνικές φαρμάκου...

 "Το όνομά μου είναι  Ουίλιαμ Κάμπελ, το 2015 κέρδισα το βραβείο Νόμπελ στην φαρμακευτική για την ανακάλυψη της ιβερμεκτίνης.

Θεραπεύει πολλές ασθένειες συμπεριλαμβανομένης της covid.

Οι ψευδείς ειδήσεις και οι μεγάλες φαρμακευτικές σε θέλουν να ζεις με φόβο.

Ο Φάουτσι δεν προωθεί την ιβερμεκτίνη γιατί ο ίδιος είναι το μικρό παράσιτο που καταστρέφει..."



Κοινή δήλωση για την ευρεία χρήση της ιβερμεκτίνης στην Ινδία για την πρόληψη και την πρώιμη θεραπεία

3 Μαΐου 2021

Το Evidence-Based Medicine Consultancy Ltd (E-BMC Ltd) είναι μια ανεξάρτητη εταιρεία ιατρικής έρευνας με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο που συμβάλλει στην ποιότητα της υγειονομικής περίθαλψης παγκοσμίως μέσω της αυστηρής αξιολόγησης των ιατρικών στοιχείων που υποστηρίζουν τις οδηγίες κλινικής πρακτικής.

Η Frontline Covid Critical Care Alliance (FLCCC) Alliance είναι μια μη κερδοσκοπική ανθρωπιστική οργάνωση με έδρα τις ΗΠΑ, αποτελούμενη από φημισμένους, παγκόσμιους εμπειρογνώμονες κλινικούς-ερευνητές, των οποίων η μοναδική αποστολή τον τελευταίο χρόνο ήταν η ανάπτυξη και διάδοση των πιο αποτελεσματικών πρωτοκόλλων θεραπείας για covid-19.

Επιδοκιμάζουμε τις τεράστιες προσπάθειες της ινδικής κεντρικής κυβέρνησης, των κρατικών κυβερνήσεων, του προσωπικού των μέσων ενημέρωσης, των γιατρών, του νοσηλευτικού προσωπικού, του αστυνομικού προσωπικού, του παραϊατρικού προσωπικού και άλλων οργανώσεων για τον μετριασμό των δεινών των Ινδών αυτήν τη στιγμή. Τα μέτρα που έλαβε η ινδική κυβέρνηση για την αντιμετώπιση των αναγκών των Ινδών κατά τη διάρκεια αυτής της άνευ προηγουμένου ανθρωπιστικής κρίσης είναι παραδειγματικά και αξιέπαινα. 

Τους τελευταίους τέσσερις μήνες, η E-BMC Ltd συνεργάζεται με το FLCCC για να ενθαρρύνει κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο να υιοθετήσουν εκ νέου σχεδιασμένα υπάρχοντα φάρμακα για την έγκαιρη θεραπεία covid-19.

Ένα τέτοιο φάρμακο είναι το Ivermectin, ένα ασφαλές φάρμακο που χρησιμοποιείται για σχεδόν 40 χρόνια για τη θεραπεία παρασιτικών λοιμώξεων. Νέα στοιχεία δείχνουν ότι έχει ισχυρές αντιιικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες επίσης. 

Η E-BMC Ltd παρουσίασε τα στοιχεία για το Ivermectin για την πρόληψη και τη θεραπεία covid-19 στην ομάδα του British Ivermectin Development (BiRD) το Φεβρουάριο του 2021.

Η ομάδα BiRD περιλαμβάνει ερευνητές και γιατρούς από όλο τον κόσμο που αναζητούν αποτελεσματικές θεραπείες για την καταπολέμηση της πανδημίας.

Η επιτροπή της BiRD συζήτησε τα στοιχεία για τη χρήση του Ivermectin κατά covid-19 καταλήγει σε σύσταση υπέρ της Ιβερμεκτίνης ως covid-19 θεραπεία πρώτης γραμμής

Τα δελτία ειδήσεων στην τηλεόραση που δείχνουν δραματικές σκηνές από τα δεινά του λαού της Ινδίας μας ώθησαν να παροτρύνουμε την ινδική κυβέρνηση και όλα τα κράτη της Ινδίας να υιοθετήσουν επειγόντως το Ivermectin ως προφύλαξη και θεραπεία για την πρώτη γραμμή covid-19. Πράγματι, τουλάχιστον ένα από τα κράτη της Ινδίας, το Ουτάρ Πραντές, έχει ήδη χρησιμοποιήσει αυτό το φάρμακο με μεγάλο αποτέλεσμα. Τώρα ενθαρρύνουμε ακόμη περισσότερο ότι το Ινστιτούτο Ιατρικών Επιστημών της Ινδίας και το Ινδικό Συμβούλιο Ιατρικής Έρευνας ανταποκρίθηκαν επειγόντως με μια σύσταση για χρήση της ιβερμεκτίνης σε ήπια νοσοκομειακή νόσο. Το BiRD και το FLCCC υποστηρίζουν ολόψυχα αυτήν την πρακτική. 

Παρόλο που συμφωνούμε με αυτήν την προσέγγιση, με βάση την έρευνά μας και τις γνώσεις μας για εμπειρίες θεραπείας όχι μόνο από την Ινδία αλλά και από άλλα μέρη του κόσμου, 

προτείνουμε το Ivermectin για covid-19 σε πρώιμη νόσο του εξωτερικού ασθενούς σε δόση 0.2 mg / kg - 0.4 mg / kg και για μεταγενέστερη φάση, ασθενείς στο νοσοκομείο 0.4 mg - 0.6 mg / kg.

Σε κάθε φάση, το υψηλότερο εύρος δόσεων πρέπει να χρησιμοποιείται σε πιο σοβαρές ασθένειες. Επιπλέον, συνιστούμε ανεπιφύλακτα τη συνέχιση της ιβερμεκτίνης για 5 ημέρες ή έως ότου ανακτηθεί.

Τέλος, θα πρέπει να χορηγείται βιταμίνη D, κατά προτίμηση με τη μορφή καλσιφεδιόλης.

Συνιστούμε επίσης να χρησιμοποιείται το Ivermectin ως covid-19 προφύλαξη σε μεγάλη κλίμακα μέσω της μαζικής κατανομής της ιβερμεκτίνης στη δόση των 0.2 mg / kg (12 mg για ένα άτομο 60 kg) εβδομαδιαίως σε ενήλικες για μείωση της μετάδοσης μεταξύ του γενικού πληθυσμού στην τρέχουσα κρίση.

Πιστεύουμε ότι αυτό θα σώσει χιλιάδες ζωές και θα μειώσει τα δεινά εκατομμυρίων. 

Ιστορικά της ικανότητας του Ivermectin να νικήσει covid-19 μπορεί να βρεθούν σε πολλά μέρη του κόσμου, συμπεριλαμβανομένης της Δομινικανής Δημοκρατίας, του Περού, της Ζιμπάμπουε και της Νότιας Αφρικής, καθώς και σε άλλες αφρικανικές χώρες όπου ασκείται μαζική χορήγηση ιβερμεκτίνης κατά παρασιτικών λοιμώξεων.

Περισσότεροι από 3.7 δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν υποβληθεί σε θεραπεία με Ivermectin για παρασιτικές λοιμώξεις και έχει βρεθεί ότι είναι εξαιρετικά ασφαλές. 

Η ομάδα BiRD και το FLCCC επιθυμούν και προσεύχονται για την καλή υγεία του λαού της Ινδίας και επαναλαμβάνει ότι η Ivermectin θα σώσει εκατομμύρια ζωές. Ελπίζουμε ότι το μήνυμά μας διαδίδεται ευρέως για την καλύτερη υγεία των Ινδιάνων.

Με εκτίμηση,

Ο Δρ Tess Lawrie και ο Δρ Shashikanth Manikappa εξ ονόματος της Ομάδας BiRD, και ο Δρ Pierre Kory εξ ονόματος της FLCCC.



Ο Μίκης Θεοδωράκης τραγουδά για τον Μάνο Κατράκη - Live 1984 Αθήνα.

Ξεκινά με υπέροχη, όπως το διδάχτηκε απ΄τον πατέρα και παππού του,  απόδοση του ριζίτικου "Σε ψηλό βουνό σε ριζιμιό χαράκι κάθετ΄έν΄αητός". Απόδοση απ΄τον ίδιο τον Μίκη, στον αυθεντικό σκοπό και "ακαπέλα", δίχως συνοδεία οργάνου -σε αντίθεση με παραποιήσεις που κυκλοφορούν από καλλίφωνους μεν αλλά άσχετους ή μη σεβόμενους τα ριζίτικα μουσικούς... 


Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου 2021

Μίκης Θεοδωράκης - Ο Επαναστατικός Μίκης Θεοδωράκης | Non Stop Mix





Η ηρωική αντίσταση της Κρήτης στους Ρωμαίους, με στρατηγούς τους Λασθένη της Κνωσσού και Πανάρη της Κυδωνίας

 

της Ιωάννας Δημητριάδου 


Έλα μια κι άλλη μια
Οι άντρες οι φανήσιμοι
κι οι καστροπολεμάρχοι
Έλα μια κι άλλη μια
πως είν’ οι μπάλες δανεικές
κατέχουν ντο στη μάχη
Έλα μια κι άλλη μια
κι αν πληγωθούν ή σκοτωθούν
δε θέλουν μοιρολόγια
Έλα μια κι άλλη μια
θέλουν στεφάνια δάφνινα
τραγούδια για τα ‘ξόδια...


Η Κρήτη ήταν για τους Ρωμαίους «..σημείον επίκαιρον για την εν ανατολή κυριαρχία τους..» όπως μας λέει ο Στέφανος Ξανθουδίδης στην Ιστορία της Κρήτης. Η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία είχε επεκταθεί τόσο πολύ γύρω στον 1οπ.Χ.αιώνα έχοντας καταλάβει την Ηπειρωτική Ελλάδα, την Μακεδονία και τα παράλια της Μ. Ασίας, ενώ η Ήπειρος είχε ήδη λεηλατηθεί από τους Ρωμαίους και η Σπάρτη είχε ατονήσει σαν μια μικρή ασήμαντη πόλη.
Οι Ρωμαίοι ήταν απασχολημένοι με τους μεγάλους πολέμους κατά των Περσών, του Αντίοχου και του Πόντιου Μιθριδάτη που αντιστεκόταν σθεναρά στην υπεροχή τους και η Κρήτη δεν ήταν στα επεκτατικά τους σχέδια προς το παρόν. Γνώριζαν εξάλλου πως οι Κρητικοί τοξότες ήταν σκληροί πολεμιστές και ονομαστοί για την ανδρεία τους και δεν αποφάσιζαν να τα βάλουν με τους απογόνους του Μίνωα και του Τάλου.
(Ο Τάλως είναι ο μυθικός φύλακας της Κρήτης. Ένας πελώριος ανθρωπόμορφος, με σώμα καμωμένο από χαλκό).
Στο παρελθόν έστειλαν πρεσβείες κατά διαστήματα στην Κρήτη ζητώντας την απελευθέρωση των αιχμαλώτων Ρωμαίων από τους διάφορους πολέμους που λάμβαναν μέρος οι Κρήτες μισθοφόροι, όπως τον Κόιντο Φάβιο. Η Γόρτυνα μόνο δέχτηκε ενώ οι άλλες πόλεις αρνήθηκαν θεωρώντας ταπεινωτική την αξίωση.
Η Ρώμη άρχισε να εκνευρίζεται με τους Κρήτες και να τους μέμφεται με την αιτιολογία πως έστειλαν πολλούς μισθοφόρους στο πλευρό του Περσέα ή του Μιθριδάτη εναντίον τους κι εκείνοι εύρισκαν δικαιολογίες πως έστειλαν και στη Ρώμη μισθοφόρους αλλά η Συγκλητικοί δεν τους δέχονταν με την πρόφαση να ανακαλέσουν τους μισθοφόρους τους από τα αντίπαλα μέτωπα.
Έτσι ο κλοιός γύρω από την χώρα του Μίνωα στένευε ώσπου ήρθε η αφορμή. Οι Κρήτες είχαν συμμαχήσει με τους τρομερούς πειρατές Κίλικες που κούρσευαν τα Ρωμαϊκά πλοία.
Οι Κίλικες συνελάμβαναν επιφανείς Ρωμαίους ζητώντας αδρά λύτρα, εμπόδιζαν δε το εμπόριο και την εισροή σιτηρών στην Ρώμη που απειλείτο με λιμό. Τους επέτρεπαν να κρύβονται λιμενίζοντας τα πειρατικά πλοία τους στους απόκρημνους όρμους και στα παράλια του νησιού και οι Ρωμαίοι έξαλλοι με την συμπεριφορά των Κρητών στέλνουν πρεσβεία στην Κρήτη ζητώντας να διώξουν τους Κίλικες.
Οι Κρητικοί δεν συμμορφώνονται με την απαίτηση των Ρωμαίων και γύρω στο 74 π.Χ. εκστρατεύει κατά του νησιού ο ύπατος Μάρκος Αντώνιος για να τιμωρήσει τους Κρητικούς.
Όμως δεν υπολόγισε καλά τα πράγματα γιατί έφερε στο στόλο του περισσότερες αλυσίδες για τους αιχμαλώτους σκλάβους, παρά όπλα.
Μαθαίνοντας οι Κρήτες την επικείμενη εκστρατεία εναντίον τους καλούν τους μισθοφόρους τους από όλα τα μέρη που πολεμούσαν κι εκείνοι στο πρόσταγμα της πατρίδας ανταποκρίνονται με χαρά.
Στρατηγός ο Λασθένης από την Κνωσσό που ανέλαβε μαζί με τον Πανάρη από την Κυδωνία την άμυνα του νησιού οργανώνοντας την ναυτική εκστρατεία κατά του εχθρού.
Ο Λασθένης είχε την ευστροφία και την πολεμική δεινότητα να επιτεθεί εκείνος πριν οι Ρωμαίοι φτάσουν στην Κρήτη. Κάλεσε επίσης τους συμμάχους Κίλικες και Κάρες πειρατές να συνδράμουν στον πόλεμο. Οι Κρήτες ήταν πιο έμπειροι ναυτικοί και απίθανοι σκοπευτές πετώντας τα βέλη τους σε διπλάσια απόσταση από τους άλλους τοξότες πετυχαίνοντας τον στόχο τους. Από την παιδική ηλικία έμαθαν να ιππεύουν να εκπαιδεύονται στα όπλα και μεγαλώνοντας αρμένιζαν μεσοπέλαγα σαν μισθοφόροι σε ξένους τόπους.
Ο Λασθένης με τα Κρητικά πλοία πρόλαβε τον Μάρκο Αντώνιο ανάμεσα στο Ηράκλειο και στην νήσο Ντία και οι πολεμιστές του κατατρόπωσαν τα Ρωμαϊκά πλοία βυθίζοντας τα περισσότερα και συλλαμβάνοντας αιχμαλώτους τα πληρώματα.
Βλέπετε τα Κρητικά καράβια ήταν μικρότερα, μακρόστενα και πιο ευκίνητα από τα τεράστια δυσκίνητα Ρωμαϊκά. Κι οι Κρήτες ήξεραν καλά να πολεμούν στη θάλασσα, πετώντας τα πύρινα βέλη τους και κατακαίοντας τα εχθρικά πλοία.
Μόνο εννέα ρωμαϊκά πλοία γλύτωσαν από την κόλαση της φωτιάς. Εκατόν σαράντα πλοία έγιναν παρανάλωμα του πυρός, ενώ οι Κρητικοί έχασαν συνολικά τέσσερα καράβια σε όλη την εκστρατεία.
Υποχρέωσαν δε τον Μάρκο Αντώνιο να υπογράψει συνθήκη με επαχθείς όρους για την Ρώμη. Εκείνος επιστρέφει στην Ρώμη ηττημένος όπου οι Ρωμαίοι του δίδουν ειρωνικά τον τίτλο του ‘’Κρητικού’’ και μετά λίγο καιρό πεθαίνει ντροπιασμένος.
Σε όλο το νησί γίνονται θυσίες στους Θεούς και μεγάλες γιορτές. Ο Λασθένης ο Κνώσσιος κι ο Πανάρης από την Κυδωνία ανακηρύσσονται αρχιστράτηγοι της Κρήτης και δαφνοστεφανώνονται με τιμές.
Ωστόσο οι Ρωμαίοι αρνήθηκαν να αποδεχθούν τους όρους της συνθήκης και οργάνωσαν αντεπίθεση.
Το 71 π.Χ. οι Κρήτες στέλνουν στην Ρώμη 30 επιφανείς πρόκριτους ως πρέσβεις για να προλάβουν την αντεπίθεση των Ρωμαίων και επισκέπτονται την Σύγκλητο.
Οι συγκλητικοί τους υποδέχονται με καλές προθέσεις μα ο συγκλητικός Λέντουλος Σπινθήρ βγάζει πύρινο λόγο, λάβρο κατά των Κρητών και πείθει και τους υπόλοιπους για τις αδικίες που έκαναν οι Κρήτες κατά των Ρωμαίων.
Οι όροι που θέτουν οι Ρωμαίοι είναι πολλοί σκληροί και άκρως ατιμωτικοί για τους Κρήτες.
Ζητούν να τους παραδώσουν όλα τα πλοία τους ακόμα και τα τετράκωπα και να δώσουν 300 ομήρους τους επιφανέστερους πρόκριτους του νησιού. Επίσης και το σπουδαιότερο, ζητούν να τους παραδοθούν ο Λασθένης και ο Πανάρης και να πληρώσουν πρόστιμο 4000 Ρωμαϊκά τάλαντα ήτοι 24.000.000 αρχαίες δρχ.
Οι Κρήτες φυσικά αρνούνται και οι Ρωμαίοι στέλνουν στρατηγό τον ύπατο Κόιντο Καικίλιο Μέτελλο κατά της Κρήτης. Ο Λασθένης έδωσε εντολές να οχυρωθούν όλες οι πόλεις των Κρητών και να προετοιμασθούν οι στρατιώτες για γενικευμένο πόλεμο.
Ο ύπατος Κόιντος Καικίλιος Μέτελλος κατάπλευσε στην ακτή της Κυδωνίας και αποβιβάστηκε με τρεις πάνοπλες λεγεώνες. Στις σφοδρές μάχες που επακολούθησαν οι Κρήτες έχασαν.
Ο Πανάρης κλείστηκε πίσω από τα τείχη της Κυδωνίας ενώ ο Λασθένης κατέφυγε στην Κνωσό, ετοιμάζοντάς την για πολιορκία. Οι πύλες της Κυδωνίας έκλεισαν ερμητικά και άρχισε η πολιορκία, αλλά ο Πανάρης δεν άντεξε τον ασφυκτικό κλοιό και παρέδωσε την πόλη στους Ρωμαίους.
Μετά την Κυδωνία οι σιδηρόφρακτες λεγεώνες του Μέτελλου προχώρησαν προς την Κνωσό, τα τείχη της οποίας ορθώνονταν μπροστά στις λεγεώνες. Ο Λασθένης μαζί με τα παλληκάρια του τόξευσε χιλιάδες πύρινα βέλη εναντίον τους. Λιθάρια και ό,τι άλλο υπήρχε μέσα στην πόλη έπεφτε πάνω στα κεφάλια των Ρωμαίων. Ο Λασθένης εμψύχωνε τους άνδρες του πάνω στα τείχη, τους φώναζε να μην δειλιάσουν και πως μέσα από τα τείχη ήταν τα σπίτια των πατέρων τους και πως γι' αυτά πολεμούσαν.
Δυστυχώς όμως, οι δυνάμεις του Μέτελλου ήταν κατά πολύ μεγαλύτερες από των Κρητών. Τα βλήματα από τις πολιορκητικές μηχανές γέμισαν την πόλη και τα τείχη δεν άντεξαν τα αλλεπάλληλα χτυπήματα. Ο Λασθένης βλέποντας πως από ώρα σε ώρα η πόλη θα έπεφτε στα χέρια των Ρωμαίων, μάζεψε μια ομάδα έμπιστων στρατιωτών, συγκέντρωσε όλους τους θησαυρούς της πόλης σε ένα σπίτι και το έβαλε φωτιά. Δεν ήθελε οτιδήποτε πολύτιμο να πέσει στα χέρια τους.
Όταν οι Ρωμαίοι μπήκαν τελικά μετά από έφοδο στην πόλη, επακολούθησε σφαγή. Οι στρατιώτες με τα ξίφη γυμνωμένα και με τα δόρατά τους, επιτέθηκαν στους Ρωμαίους που τώρα ήταν μέσα στην πόλη. Το αίμα κύλαγε ποτάμι στους δρόμους της Κνωσού. Ο Λασθένης με το ξίφος στο χέρι γεμάτο αίματα, δεν μπορούσε να βλέπει την αγαπημένη του πατρίδα να φλέγεται και να λεηλατείται από βαρβάρους. Με ένα μέρος του στρατού του άνοιξε δρόμο και βγήκε από την πόλη. Δυο χρόνια κράτησαν οι μάχες. Δυο ολόκληρα χρόνια ο Λασθένης πολεμούσε κατά των Ρωμαίων για να μην αφήσει έστω κι ένα προπύργιο της Κρήτης στα βέβηλα χέρια τους.
Η Κνωσός είχε χαθεί όπως και όλη η δυτική Κρήτη. Η μοναδική ελεύθερη γωνιά ήταν η ανατολική Κρήτη. Έτσι κατέφυγε στην Ιεράπυτνα (Ιεράπετρα) στην Ν.Α. Κρήτη. Εκεί έδωσε μια τελική μάχη με τους Ρωμαίους το 67 π.Χ., μάχη την οποία επίσης έχασε.
Ο Λασθένης, όταν καταλαβαίνει ότι δεν μπορεί να κρατήσει άλλο κι ότι εδώ στην Ιεράπυτνα θα είναι το τέλος της καταδίωξης, στέλνει μήνυμα στον Μέτελλο ότι θα παραδοθεί.
Όμως στη συνέχεια του μηνύματος του λέει ότι δεν θέλει να παραδοθεί σ’ αυτόν, αλλά στον Πομπήιο! Ο Πομπήιος είναι αρχιστράτηγος στην εκστρατεία κατά των Κιλίκων πειρατών. Στέλνει λοιπόν στον Μέτελλο τον υποστράτηγό του Οκτάβιο να εγκαταλείψει την Κρήτη, καθώς οι Κρήτες δήλωσαν σε αυτόν υποταγή, ενώ συνάμα μηνύει στους Κρήτες να μην υπακούουν πια στον Μέτελλο.
Έτσι, βάζει τους δυο Ρωμαίους στρατιωτικούς να τσακωθούν μεταξύ τους και μ’ αυτόν τον ελιγμό γλυτώνει την ατιμωτική τιμωρία εκεί στην Ρώμη και την μεταβάλει σε προσωπικό θρίαμβο.
Από κει και πέρα τα ίχνη του Λασθένη χάνονται. Δεν γνωρίζουμε με ποιον τρόπο θανατώθηκε κι αν σκοτώθηκε σε κάποια από τις μάχες. Εκείνο που γνωρίζουμε είναι πως ο Λασθένης από την Κνωσσό που πολέμησε για ολόκληρο το νησί είναι ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ!! (Διότι από ‘κει και έπειτα, οι ήρωες μας πολέμησαν σκλαβωμένοι για την λευτεριά της πατρίδος τους).
Το παντέρμο νησί μας ακολούθησε την μοίρα των σκλαβωμένων. Έγινε προτεκτοράτο της Ρώμης.
Μια Ρωμαϊκή επαρχία διοικούμενη από Ρωμαίο πραίτορα ή ανθύπατο εδρεύοντα στην Γόρτυνα η οποία έγινε πρωτεύουσα του νησιού, «ευνοηθείσα από τους Ρωμαίους δια την καλήν διαγωγή που επέδειξε», ενώ η Κνωσσός κατεστράφη, υπέστη μεγάλες φθορές διότι με αρχηγό τον στρατηγό και ναύαρχο Λασθένη αντιστάθηκε….
Στην Ιεράπετρα, στον Άγιο Νικόλαο, στη Νεάπολη, στο Ηράκλειο και στα Χανιά έχουν δοθεί οδοί με το όνομα του Λασθένη. Τιμή στον μεγάλο ήρωα που δυστυχώς πολλοί ελάχιστοι γνωρίζουμε την ιστορία του και το τι προσέφερε στο νησί μας....


Η μοριακή βιολόγος Γιασεμή Καψάλη στον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο: "Γιατί δε...