Πελασγοί Πρωτοέλληνες οι Ετεόκρητες

ΠΕΛΑΣΓΙΚΑ

ΗΤΟΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ ΤΩΝ ΠΕΛΑΣΓΩΝ, ΑΡΧΑΙΑΙ ΠΕΛΑΣΓΙΚΑΙ ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ ΛΗΜΝΟΥ, ΚΡΗΤΗΣ, ΛΥΚΙΚΑΙ, ΚΑΡΙΚΑΙ, ΕΤΡΟΥΣΚΙΚΑΙ, ΧΕΤΤΙΤΙΚΑΙ 

ΕΡΜΗΝΕΥΟΜΕΝΑΙ ΔΙΑ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ ΠΕΛΑΣΓΙΚΗΣ ΑΛΒΑΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ

ΗΤΟΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ ΤΩΝ ΠΕΛΑΣΓΩΝ, ΑΡΧΑΙΑΙ ΠΕΛΑΣΓΙΚΑΙ ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ ΛΗΜΝΟΥ, ΚΡΗΤΗΣ, ΛΥΚΙΚΑΙ, ΚΑΡΙΚΑΙ, ΕΤΡΟΥΣΚΙΚΑΙ, ΧΕΤΤΙΤΙΚΑΙ ΕΡΜΗΝΕΥΟΜΕΝΑΙ ΔΙΑ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ ΠΕΛΑΣΓΙΚΗΣ ΑΛΒΑΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ

 Ο Ιάκωβος Θωμόπουλος σε αυτό του το σύγγραμμα , γράφει  για την γλώσσα στην οποία είναι γραμμένες οι ετεοκρητικές επιγραφές,άρα και για το αν οι Ετεοί Κρήτες ήσαν ...Χετίτες όπως λένε  κάποιοι ή ελληνοπελασγικό φύλο:

«Λυπηρόν βεβαίως τυγχάνει ότι ο οικτρός ακρωτηριασμός της Γ’ – Ετεοκρ. επιγραφής στερεί ημάς της ευκαιρίας του παρακολουθήσαι εν πάση λεπτομερεία και ακριβεία το γλωσσικόν της επιγραφής ζήτημα, και καθορίσαι, αν πρόκηται ενταύθα ουχί μόνον περί της αυτής Πελασγικής γλώσσης, αλλά και περί του αυτού διαλεκτικού ιδιώματος ως και εν ταις δύο άλλαις. Η έλλειψις όμως αύτη ουδεμίαν δύναται έχειν επίδρασιν ως προς την λύσιν του κυρίου ζητήματος, ό εστί τίνα γλώσσαν ελάλουν οι Ετεόκρητες. Και αν έτι όλως απιθάνως ισχυρίζετο τις ή και απεδείκνυε την Γ’ – Ετεοκρ. επιγραφήν γεγραμμένην εν γλώσση πάντη διαφόρω της των άλλων, πάλιν το ζήτημα της γλώσσης των Ετεοκρητών θεωρητέον ως οριστικώς και αναμφισβητήτως λελυμένον διά της Β’ – Ετεοκρ. επιγραφής. Εν ταύτη ομιλούσιν αι αρχαί της Πραισού προς τους πολίτας βεβαίως εν γλώσση, ήτις ήτο η μητρική των Πραισίων. Γινώσκομεν δ’ ασφαλώς ότι οι Πραίσιοι ήταν Ετεόκρητες. Η γλώσσα λοιπόν της Β’ – Ετεοκρ. επιγραφής, ήτις αποδεικνύεται (ως άλλως τε και η της Α’ – Ετεοκρ.) γνησία Ελληνο-Πελασγική, ακριβώς ομοία προς την γλώσσαν των Τυρρηνών Πελασγών της Λήμνου και των σημερινών Ελληνο-Πελασγών Αλβανών, ήτο η μητρική των Ετεοκρητών, οι δε Ετεόκρητες οι πανάρχαιοι της Κρήτης κάτοικοι ήσαν Πελασγοί την εθνικότητα ήτοι Πρωτοέλληνες» 

(Πελασγικά, έκδ. 1912, σελ. 110).

Ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον βιβλίο που ερευνά το παμπάλαιο μυστήριο των Πελασγών, των προϊστορικών προγόνων του Ελληνισμού. Με τη βοήθεια καταπληκτικού πλούτου γλωσσικών και ιστορικών στοιχείων αναλύονται οι διασωθείσες πελασγικές επιγραφές και ανιχνεύονται οι απώτατες ρίζες του Ελληνικού έθνους και οι συγγένειες με άλλους λαούς.

 (Από την παρουσίαση της έκδοσης)

Μινωικό λεξικό και συνέχεια Ελληνικής Γλώσσας

Το 1952 οι ερασιτέχνες αλλά σοβαροί και πράγματι επιστημονικά σκεπτόμενοι και εργαζόμενοι αρχαιολόγοι-γλωσσολόγοι Βέντρις http://www.katiousa.gr/…/mike-ventris-erasitexnis-arxai…/και Τσάντγουικ, αν και ως τότε επικρινόμενοι και εμπαιζόμενοι από πλήθος δοκησίσοφους καρεκλοκένταυρους ακαδημαϊκούς και πολυπτυχιούχους παπαγαλίζοντες δόγματα και ύποπτης προέλευσης αναπόδεικτες απόψεις "ειδικούς", αποκαλύπτουν πως όλα όσο ισχυρίζονταν επί δεκαετίες οι "ειδικοί" περί "μη ελληνικής γλώσσας των Μινωιτών", ήταν ανυπόστατα:
Η μεγαλοφυής αποκρυπτογράφηση της Γραμμικής Β΄ από τους Βέντρις και Τσάντγουικ απέδειξε πως η Γλώσσα της Γραφής των Μινωιτών ήταν η Μυκηναϊκή διάλεκτος της Ελληνικής.
Παρ΄όλο αυτό το πάθημα των τότε κορυφαίων "ειδικών" γλωσσολόγων και αρχαιολόγων, τα ίδια περίπου λένε μερικοί "ειδικοί" ή μη, ακόμα και σήμερα, 67 χρόνια μετ!
Άλλοι απλά λόγω εμμονικής βλακείας, άλλοι σκόπιμα, λόγω αποστροφής προς ό,τι θυμίζει ελληνικό πολιτισμό και γλώσσα ή απλά ενισχύει αποδείξεις ιστορικής τους συνέχειας.

Ας θυμήσω λοιπόν μερικές, ελάχιστες, έτσι δειγματολειπτικά, από τις επίσημα αποδεκτές αποκρυπτογραφήσεις και ετυμολόγηση φθόγγων λέξεων επιγραφών Γραμμικής Β΄, όπως αυτές αναγράφονται σε όλες τις εγκυκλοπαίδειες και σχετικά κείμενα:
ΣΙ-ΚΑ = σύκα
ΒΕ-ΝΑ = FOΙΝΟΣ/οίνος. Το F-δίγαμμα που καταργήθηκε γύρω στο 500πΧ, προφερόταν σαν κάτι μεταξύ β ή φ
Από το FOΙΝΟΣ, προέκυψε το λατινικό vino και από αυτό τα vin, wine γαλλικά και αγγλικά, όπως συνέβη με δεκάδες χιλιάδες άλλες αρχαιοελληνικές λέξεις...
ΚΙ-ΡΙ-ΤΑΪ = κριθαί/κριθάρι
ΚΑ-ΠΑ = καρποί
ΚΙ-ΡΟΥ = κύπελο/κύλιξ, αγγλ cup
ΤΟΥ-ΜΕ = τύμβος (από αυτό το λατινικό tumulus)
ΜΑ-ΡΟΥ = μαλλός/μαλλί. (Το λ προφερόταν και γραφόταν ως ρ στην μυκηναϊκή/δωρική διάλεκτο της Γραμμικής Β΄ .
Η μετατροπή αυτή του λ σε ρ σε ορισμένες λέξεις (ρωτακισμός) επιβιώνει ακόμα σε χωριά της Μάνης και στις περιοχές Ανωγείων, Σφακίων, ορεινού Αποκόρωνα Κρήτης)
ΠΑ-Ι-ΤΟ = Φαιστός
ΠΙ-ΤΕ-ΡΙ = πατέρες
ΆΟΥ = υς (χοίρος αρχαιοελληνικά)
ΚΟΥ-ΔΟΥ-ΝΙ-JΑ = Κυδωνία

Κώστας Ντουντουλάκης

βλ παρακάτω:http://www.katiousa.gr/…/mike-ventris-erasitexnis-arxaiodi…/

KATIOUSA.GR

Μάικ Βέντρις - ο ερασιτέχνης αρχαιοδίφης που αποκρυπογράφησε τη Γραμμική Β' - Κατιούσα

Η ανάγνωση των πολυάριθμων πινακίδων στην Κρήτη, τις Μυκήνες, την Πύλο και αλλού, απέδειξε κάτι που θεωρούνταν εντελώς απίθανο στον επιστημονικό κόσμο, δηλαδή ότι η...

Ο χάρτης και τα υπόλοιπα έγγραφα που αποδεικνύουν τον ρόλο Κίσινγκερ-ΗΠΑ στην κυπριακή τραγωδία.

Αυτός ο χάρτης αποδεικνύει το βρώμικο ρόλο του Χένρι Κίσινγκερ εναντίον της Κύπρου: ΔΕΝ πρέπει να ξεχάσουμε ποτέ1

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

 Τον Αύγουστο του 2001 -και μετά από 14 χρόνια έρευνας με τον συνάδελφο Κώστα Βενιζέλο- είχαμε φτάσει στο γλυκό τέλος, για να ακολουθήσει ένα ντελίριο πανηγυρισμών έξω από τα αμερικανικά αρχεία, στο College Ρark της Πολιτείας του Μέριλαντ. Κρατούσαμε πια στα χέρια μας τον ΧΑΡΤΗ που αναζητούσαμε χρόνια, και ο οποίος -σύμφωνα με πρώην αξιωματούχο της εποχής της παντοδυναμίας του Χένρι Κίσινγκερ, που μας βοηθούσε- θα έλυνε όλες τις απορίες μας και θα απαντούσε στα πολλά βασανιστικά ερωτήματα, που έχουμε όλοι στην Κύπρο και αρκετοί στην Ελλάδα.

 Μαζί με τον χάρτη είχαμε καταφέρει να κερδίσουμε με διάφορους τρόπους, πάντα ΝΟΜΙΜΟΥΣ, τη συντριπτική πλειοψηφία των εγγράφων του Κίσινγκερ για την Κύπρο, την Ελλάδα, τη Χιλή, την Μπαγκλαντές και το Ανατολικό Τιμόρ. 

13 Αυγούστου του 1974: Στα γραφεία της CΙΑ -και σε στενή συνεργασία με το επιτελείο του Κίσινγκερ, συμπεριλαμβανομένου και του νομικού του συμβούλου, Χέλμουντ Σόνενφελτ- τα μέλη της ομάδας Βureau of Ιntelligence and Research, που ασχολούνταν με την «Κυπριακή Κρίση», όπως είχε χαρακτηριστεί η εισβολή, σχεδίασαν ένα χάρτη με τον αριθμό 9. Ήταν ο ένατος μίας σειράς χαρτών, που απεικόνιζαν τις κινήσεις των τουρκικών στρατευμάτων από την 20ή Ιουλίου 1974, όταν άρχισε η εισβολή, μέχρι εκείνη την ημέρα, τη 13η Αυγούστου. Την επόμενη ημέρα, πραγματοποιήθηκε η δεύτερη εισβολή, που ολοκλήρωσε την τραγωδία. 
Οι οκτώ χάρτες καταστράφηκαν και ο ένατος διασώθηκε επειδή ο Κίσινγκερ είχε μία κακή, όπως αποδείχθηκε, συνήθεια να κρατά στο προσωπικό του αρχείο μερικά από τα σημειώματα των συνεργατών του. Η λεζάντα στο χάρτη έγραφε τα εξής: “9. Map done by the Bureau of Intellegence and Research projecting Turkish moves on Cyprus, August 13, 1974. SECRET”.
 Ο χάρτης πρωτοδημοσιεύθηκε στο βιβλίο «Τα Μυστικά Αρχεία του Κίσινγκερ» (Εκδόσεις Λιβάνη) του Κώστα Βενιζέλου και του Μιχάλη Ιγνατίου.
 Ο Κίσινγκερ, δεν αμφισβήτησε ποτέ την εγκυρότητα του χάρτη και των εγγράφων. Μάλιστα, με επιστολή που έστειλε η προσωπική του γραμματέας στον Μιχ. Ιγνατίου, αποδέχεται και την ύπαρξη του Μνημονίου Σόνενφελντ.
 Ο χάρτης, παρουσίαζε την προηγούμενη μέρα το νησί διχοτομημένο, όπως ακριβώς το έκοψαν στα δύο την επόμενη ημέρα (14 Αυγούστου του 1974), τα στρατεύματα του Αττίλα.!Θυμάμαι, όταν τον παρουσίασα σε φίλο καθηγητή που μας συμβούλευε στη διάρκεια της έρευνας, ότι υπέστη το ίδιο σοκ με το δικό μας, όταν τον πρωτοπήραμε στα χέρια μας. 
Και πολύ ορθά μας υπογράμμισε, πως αυτός ο χάρτης 
αποδεικνύει όλα όσα υποστηρίξαμε κατά καιρούς, ότι το πραξικόπημα και η εισβολή ήταν σχεδιασμένα από την Ουάσινγκτον. 
Τον χάρτη ανακαλύψαμε μαζί με ένα φάκελο γεμάτο έγγραφα, με τον χαρακτηρισμό “For ΕyesΟnly”. 
Για να αντιληφθεί ο αναγνώστης τη σημαντικότητά τους, αρκεί να εξηγήσουμε ότι το είδος των εγγράφων αυτών, καταστρέφονται μόλις διαβαστούν από τον παραλήπτη (που ήταν ο Κίσινγκερ). 
Δεν είναι περίεργο σε εμάς ότι ο τότε υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, δεν τα κατέστρεψε. Ενιωθε άτρωτος και είχε σχεδιάσει να περάσει από τη Γερουσία μία τροπολογία, η οποία θα απαγόρευε την αποκάλυψη των εγγράφων του μέχρι το θάνατό του.
 Ομως, τον Αύγουστο του 2001, υπό την επιμονή και την πίεση των ερευνητών, Αμερικανών και ξένων, αποδέχθηκε τη δημοσιοποίηση μερικών εκ των εγγράφων του, τα οποία είχαμε ήδη εξασφαλίσει πάντα με νόμιμο τρόπο. Δεν μπορούσε να πράξει διαφορετικά. Πιστεύω ότι τα έγγραφα με τον χαρακτηρισμό “For ΕyesΟnly”, είναι καταστροφικά για τον Κίσινγκερ και απαντούν στους όψιμους υποστηρικτές του στην Ελλάδα και την Κύπρο.
 Σε ένα από αυτά, με ημερομηνία 14 Αυγούστου 1974 (ημέρα της δεύτερης εισβολής και ενώ οι μάχες μαίνονταν στην Αμμόχωστο και τη Μόρφου), ο νομικός του σύμβουλος γράφει στον Κίσινγκερ -ανάμεσα στα άλλα- και τα εξής: 
«Τίποτα από ό,τι μπορώ να σκεφθώ δεν θα σταματήσει τους Τούρκους από το να προσπαθήσουν να εξασφαλίσουν διά της βίας όσα απαίτησαν στα τελεσίγραφά τους. Ουσιαστικά, όπως ήταν έτσι κι αλλιώς η αλήθεια, η μόνη πιθανή βιώσιμη λύση (modus vivendi) θα πρέπει να βασισθεί σε μια ντε φάκτο διαίρεση του νησιού, όποια και αν είναι η μορφή της. Εάν οι Τούρκοι κινηθούν γρήγορα και μετά αναγκασθούν να υποχωρήσουν, ίσως προκληθεί ελληνική αντίδραση και τότε ίσως μας δοθεί η ευκαιρία να προσπαθήσουμε για μια συμφωνία (η οποία, ίσως, σώσει και τον Καραμανλή). Καθώς οι Σοβιετικοί μπορούν να λειτουργήσουν ως φόβητρο, πρέπει να τους κρατήσουμε σε απόσταση. Δεν μπορούν να εξελιχθούν σε διαιτητές μεταξύ συμμάχων των Ηνωμένων Πολιτειών. Τα συμφέροντά τους διαφέρουν ριζικά από τα δικά μας. Εμείς επιθυμούμε ένα modusvivendi μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας, ενώ αυτοί θέλουν μια αδέσμευτη Κύπρο, και προτιμούν την Ελλάδα ή την Τουρκία, ή και τις δυο αποστασιοποιημένες από το ΝΑΤΟ. Έτσι, θα πρέπει: -Να προσπαθήσουμε, επειγόντως, να περιορίσουμε την ελληνική αντίδραση, τουλάχιστον για 24 ώρες. -Να πούμε ξεκάθαρα στους Τούρκους ότι πρέπει να σταματήσουν σήμερα, ή το αργότερο αύριο (tomorrow at the latest). -Να προειδοποιήσουμε τους Τούρκους ότι η Ελλάδα κινείται ταχύτατα προς τα αριστερά. -Να στείλουμε έναν υψηλόβαθμο αξιωματούχο στην Αθήνα για να ασκεί συνεχή και άμεση επιρροή στον Καραμανλή. -Με δεδομένο ότι οι Τούρκοι θα καταλάβουν γρήγορα την Αμμόχωστο, να διαβεβαιώσετε ιδιωτικά τους Τούρκους (privately assure Τurks) ότι θα τους εξασφαλίσουμε λύση που θα περιλαμβάνει το ένα τρίτο του νησιού, στο πλαίσιο κάποιου διακανονισμού ομοσπονδιακής φύσης. -Να διαβεβαιώσουμε τους Ελληνες ότι θα περιορίσουμε τις τουρκικές απαιτήσεις και δεν θα επιτρέψουμε άλλους εγκλωβισμένους, κ.λπ. Δεν πρέπει να εμπλακείτε άμεσα, άστε να σταματήσουν οι εχθροπραξίες. Αφού γίνει αυτό, πρέπει να το κάνετε διότι δεν υπάρχει εναλλακτική δυνατότητα, και μόνο εμείς έχουμε το βάρος (να το πράξουμε)».

 Ο χάρτης, το Μνημόνιο του Σόνενφελντ και τα υπόλοιπα έγγραφα με τον χαρακτηρισμό “For Εyes Οnly”, αποδεικνύουν τον απαράδεκτο ρόλο  Κίσινγκερ-ΗΠΑ στην κυπριακή τραγωδία.

Όσες προσπάθειες και αν κάνουν οι κατευθυνόμενοι υποστηρικτές του, θα αποτύχουν, διότι ομιλούν από μόνα τους τα δικά του έγγραφα… Μία έρευνα, που ξεκίνησε το 1989, έκλεισε: Η ενοχή Κίσιγκερ μέσα από τα δικά του έγγραφα…

Πηγή: Αυτός ο χάρτης αποδεικνύει το βρώμικο ρόλο του Χένρι Κίσινγκερ εναντίον της Κύπρου: ΔΕΝ πρέπει να ξεχάσουμε ποτέ https://hellasjournal.com/2019/08/o-chartis-pou-karfose-ta-dichotomika-s/

Μερικές αλήθειες που δεν ήξερες για το 1821

ΚΥΚΛΩΠΑΣ: Μερικές αλήθειες που δεν ήξερες για το 1821: του Θεόδωρου Παναγόπουλου, αποσπάσματα από το βιβλίο 'Τα Ψιλά Γράμματα της Ιστορίας' - Η ανάρτηση αφιερώνεται στον ΕΥ-ΣΤΡΑΤΙΩΤ...

Ελληνικής καταγωγής ο Nikola Tesla - Νικόλαος Θεσσαλός

Ο Ελληνικής καταγωγής Nikola Tesla-Νικόλαος  Θεσσαλός. -Ο σπουδαίος επιστήμονας και εφευρέτης

Nikola Tesla ή Νικόλαος Θεσσαλός, ο Ελληνικής καταγωγής ανθρωπιστής, ιδιοφυής επιστήμονας, εφευρέτης, που ώθησε την ανθρωπότητα τουλάχιστον 100 χρόνια μπροστά και αρνήθηκε να γίνει ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο πολύ απλά γιατί δεν το θέλησε!!!!


Αυτήν τη εργασία δεν θα την βρείτε πουθενά στο διαδίκτυο, μόνο κάποιες αναφορές στο όνομα Θεσσαλός....
Αποσπασματικά στοιχεία υπάρχουν , όπου αναδεικνύουν την Ελληνική καταγωγή του Νικόλα Τέσλα, την οποία δεν την μάθατε ποτέ, όπως και για το ασύρματο εναλλασσόμενο ηλεκτρικό ρεύμα (το ηλεκτρικό ρεύμα που χρησιμοποιούμε στα σπίτια μας), που ανακάλυψε και πραγματοποίησε με πειράματα.

Το Istanbul βγήκε από το εις την πόλιν. Οι απλοϊκοί άνθρωποι του μόχθου και της εργασίας, μέσα από το πέρασμα του χρόνου λέξεις που τους κουράζουν τις απλοποιούν δίνοντας τα γνωστά παρατσούκλια αντί Κωνσταντινούπολη, Constantinople, λένε πάμε εις την πόλιν -ειστηνπολιν – istinmpolin, Istanbul.
Αυτό συμβαίνει και στην οικογένεια του Τέσλα. Αρχικά η οικογένειά του ονομαζόταν στα Σλαβικά Draganic, από που είσαι ρε Draganic – Δραγάνης, από την Θεσσαλία, Thessaly, για την οικονομία του λόγου Tesla
Μήπως δεν συμβαίνει σήμερα στη Ελληνική κοινωνία ;

Στο βιβλίο WIZARD του Marc J. Seifer που προτείνεται από την κοινότητα Τέσλα,
ο συγγραφέας Marc J. Seifer αναφέρει , ότι το αρχικό όνομα της οικογένειας Τέσλα ήταν Draganic ή Δραγάνης που μετέπειτα έγινε Τέσλα.
Και παρακάτω στο ίδιο βιβλίο ο φίλος δημοσιογράφος του Τέσλα Julian Hawthorne (σελίδα 225), αναφέρει: He was born in Herzogovina, of Greek stock, one of the oldest families there.

Όπου μεταφράζετε Γεννήθηκε στην Ερζεγοβίνη, ελληνικής καταγωγής, μία από τις παλαιότερες οικογένειες εκεί.
Και τώρα!!! Το κερασάκι της τούρτας. Στις 18 Μαΐου του 1917 ώρα 8:30 απονεμήθηκε στον Nikola Tesla παρουσία του, το Μετάλλιο Edison, ως τιμητική διάκριση της επιστημονικής κοινότητας για την προσφορά του.
Εκείνες τις εποχές σε αυτές τις σημαντικές συναντήσεις όπως και στο Ελληνικό κοινοβούλιο κατέγραφαν τις συνομιλίες κειμενογράφοι.
Έχοντας τον λόγο ο CHARLES A. TERRYΣ σε κάποια παράγραφο (σελίδα 3 του εγγράφου) αναφέρει (His father a Greek Clergyman), μεταφρασμένο (Ο πατέρας του ένας Έλληνας κληρικός). Πουθενά αργότερα όταν πήρε τον λόγο ο Νικόλα Τέσλα δεν έκανε αναφορά οτι θίχτηκε από την τοποθέτηση του CHARLES A. TERRYΣ ότι ο πατέρας του ήταν ένας Έλληνας κληρικός.

Όταν ο πατέρας σου είναι Έλληνας τι καταγωγής είσαι εσύ; Και εάν η οικογένεια κάποτε λεγόταν στα Σλαβικά Draganic δεν θα λεγόταν στα Ελληνικά Δραγάνης;
Ανοίξτε το Google και δείτε μόνοι/νες σας πόσοι με το όνομα Δραγάνης υπάρχουν, όπως και ΔΡΑΓΑΝΗΣ ΘΕΣΣΑΛΙΑ.
1) Tesla όνομα που στα Σλαβικά σημαίνει Θεσσαλός.
2) Το αρχικό όνομα της οικογένειας Tesla ήταν Draganic ή Δραγάνης και ήταν Ελληνικής καταγωγής.
3) Ο πατέρας του Νικόλα Τέσλα ήταν Έλληνας κληρικός.
Τα συμπεράσματα δικά σας.
Νικόλαος Τέσλα πραγματικά ο άνθρωπος που τίμησε το περήφανο όνομά του Νικόλαος = η νίκη του λαού = τα πάντα για τον λαό, για την ανθρωπότητα.
Θα έρθει στο μέλλον η χρονική στιγμή που θα τιμηθεί και θα καθίσει στο πάνθεον των επιστημόνων, μαζί με τον Πυθαγόρα, Αρχιμήδη, τον Αριστοτέλη και τους υπόλοιπους, ως ένας από τους μεγαλύτερους επιστήμονες που άλλαξε την ιστορία της ανθρωπότητας.

Ο πατέρας του Θεσσαλού/Τέσλα, που ήταν ορθόδοξος ιερέας στη Θεσσαλία   έφυγε λοιπόν και για να μην χρησιμοποιήσει το πραγματικό του επίθετο ανέβηκε στην ορθόδοξη τότε Σερβία άλλαξε το επίθετό του και συνέχισε να υπηρετεί τις θρησκευτικές πεποιθήσεις του και τον ελληνισμό. Γιός του ήταν ο Νικολά Τέσλα.
Ο Νικολά Τέσλα μαζί με τον Γουλιέλμο Μαρκόνι είναι οι πιό σοβαροί επιστήμονες που περπάτησαν σε αυτό τον πλανήτη μετά τον Πυθαγόρα τον Σάμιο. Εφηύρε το εναλλασσόμενο ηλεκτρικό ρεύμα. Ήταν πολύ εφυής. Τις πατέντες του τις κατέθετε στη Βιέννη. Εκεί υπήρχε ένας υπάλληλος

στο γραφείο ευρεσιτεχνιών στη Βιέννη του οποίου το όνομα ήταν Άλμπερτ Αϊνστάϊν… 

Το Πιστοποιητικό Γεννήσεως του Νικόλαου Θεσσαλού-Nikola Tesla!
Ο Νικολά Τέσλα όταν πήγε στην Αμερική χρηματοδοτήθηκε από τον J.P. Morgan γνωστό για την συμμετοχή του στην μασονική λέσχη των ηγετών του πλανήτη.
Ο J.P. Morgan είχε αναλάβει τη μεταφορά ηλεκτρικού ρεύματος από τους καταράκτες του Νιαγάρα ώς τη Νέα Υόρκη. Δεν είχε άλλη επιλογή από το να χρησιμοποιήσει καλώδια. Στα 600-700 χιλιόμετρα η τάση που έφτανε στη Ν.Υ. δέν ξεπερνούσε τα 8,5 -9 % απο αυτή που ξεκινούσε απο τον Νιαγάρα. Έτσι λοιπόν κάλεσε τον Νίκολα Τέσλα να του λύσει το πρόβλημα. Ο Τέσλα λοιπόν με πολύ απλές ενέργειες του έλυσε το πρόβλημα με το εναλλασόμενο ρεύμα το οποίο είχε μηδενική απώλεια.
Ο Νικολά Τέσλα απέδειξε πως δεν χρειάζεται να παράγεις και να μεταφέρεις Ηλεκτρικό ρεύμα απο τον Νιαγάρα στη Νέα Υόρκη με καλώδια επειδή ο πλανήτης είναι ένας ζωντανός ενεργειακός οργανισμός ο οποίος έλκει συνεχώς ενέργεια από το σύμπαν και επειδή η ιονόσφαιρα και η γή είναι φορτισμένη με ηλεκτρικό ρεύμα το ενδιάμεσο δηλαδή και η ατμόσφαιρα είναι αγωγός ηλεκτρικού ρεύματος κάτι που ένας φυσικός καταλαβαίνει απόλυτα. 

Έτσι λοιπόν υπάρχει εντελώς δωρεάν ηλεκτρική ενέργεια την οποία μπορεί ο καθένας απο εμας, σε οποιοδήποτε σημείο της γής, να την πάρει και να την χρησιμοποιήσει στο σπίτι του. Αυτό ο Ν. Τέσλα το απέδειξε στον J.P. Morgan. Είχε φτιάξει μάλιστα και το πηνίο που είχε βάλει στην κορυφή ενός σπιτιού το οποίο έδινε ηλεκτρική ενέργεια χωρίς να παρεμβαίνει κανένα άλλο ενεργειακό μέσον. Μόλις ο Μόργκαν κατάλαβε πως δεν υπήρχε χρήμα για αυτόν,αλλά και την σπουδαιότητα του έργου, σταμάτησε να χρηματοδοτεί τον Τέσλα. Πρόβαλε στα Μ.Μ.Ε. ότι ο Τέσλα έχει ψυχοπάθεια.

Ο θάνατος του Νικόλα Τέσλα παραμένει μυστήριο και κανένας δεν έχει εκμεταλευτεί την ευρεσιτεχνία του. 

Σήμερα υπάρχουν 150 εργαστήρια ανά τον κόσμο τα οποία λειτουργούν με βάση τη θεωρία του Νικολά Τέσλα δηλαδή του Νικόλαου Θεσσαλού.

Αναδημοσίευση από:karditsas.blogspot.com

 βλ και https://tofanari.blogspot.com/2019/07/nikola-tesla.html

Λιαντίνης: Μας δίδαξαν πως ο Χριστιανισμός συμπλήρωσε τον Ελληνισμό. Τι Δεν μας Δίδαξαν…

Μας δίδαξαν πως ο Χριστιανισμός ήρθε και συμπλήρωσε τον Ελληνισμό. Πως με τις νέες ιδέες κάλυψε τα κενά, θεράπευε τις ατέλειες και τα λάθη, ολοκλήρωσε την οπτική και τη θεωρία του, και βάθυνε τα αμμώδη και τα ρηχά της προβληματικής των Ελλήνων. Πωςπράυνε τη σκληρότητα και μάλαξε την αγερωχία τους για τον άνθρωπο, στρογγύλεψε τις ακμές και τις οξείες της ελληνικής περηφάνειας, και ημέρωσε την τραχύτητα της ανθρώπινης πράξης.
Μ’ έναν λόγο, πως εξευγένισε τη γενική λειτουργία και έκφραση του βιοτικού τρόπου των Ελλήνων…

Διδάσκοντας οι δάσκαλοι τα αρχαία ελληνικά, μας έμαθαν να βλέπουμε ερμηνευτικά τους Έλληνες κάτω από τα τσακίσματα και τους ρυθμούς των χριστιανών. Αυτό σημαίνει, πως αν οι δάσκαλοι από την άποψη της ουσίας παραχάραξαν το ελληνικό νόμισμα, από την άποψη της μορφής ο τρόπος που ερμήνευαν στη συνέχεια τους Έλληνες ήταν να διαθέσουν το κίβδηλο χρήμα στην αγορά από όλες τις τράπεζες του κόσμου. Η υφήλιος γιόμισε κάλπικη μονέδα. Σύμφωνα με την τακτική αυτή, κάθε αποτίμηση ελληνικού στοιχείου έπρεπε να περνά μέσα από τους ηθμούς της χριστιανικής λογικής, της χριστιανικής ηθικής, και της χριστιανικής αισθητικής. Οι αρχαίοι κίονες γίνανε πέτρες, για να χτιστούν οι τοίχοι των νέων ναών…
Το δίκαιο των ανθρώπινων νόμων δεν είναι να μας χαρίζουν το μεγαλύτερο καλό, αλλά να μας φυλάγουν μέσα στο μικρότερο κακό. Ο νόμος των ανθρώπων δεν φιλοδοξεί να μου προσφέρει τον Παράδεισο. Του στέκεται αρκετό να αποτρέψει την Κόλαση να γκρεμιστεί απάνω μου. Μια βασική θέση των Ελλήνων, που είναι και η παιδαγωγική της φυσικότητας και της υγείας, λέει πως, είμαι ευτυχισμένος στο βαθμό που δεν είμαι δυστυχισμένος.

Αν θέλουμε να βρισκόμαστε σύμμετροι με την πραγματικότητα, και όχι με τις αφελείς επιθυμίες μας, τότε θα δεχθούμε ότι μέσα στην ανθρώπινη φύση περιπλεονάζει η φαυλότητα και το στοιχείο της άρνησης. Μία από τις δέκα θεμελιώδεις προτάσεις των Ελλήνων, που τη βάζουν μάλιστα και στο στόμα των εφτά σοφών, λέει: «Οι πλείστοι άνθρωποι κακοί». Και στη νεότερη εποχή το ίδιο νόημα μας το ‘δωκε η απαρηγόρητη διατύπωση του Χόμπς: «Ο άνθρωπος είναι λύκος για τον συνάνθρωπο». Σε μια τέτοια λοιπόν πραγματικότητα να πασχίζεις να εφαρμόσεις το «αγαπάτε αλλήλους» των χριστιανών είναι σαν να βάζεις φωτιά και να ζητάς να πυρπολήσεις τον χιονισμένο κάμπο…
Σχετικά με την αγάπη, την παρούσα στους χριστιανούς και την απούσα στους Έλληνες, αν θέλουμε να βρισκόμαστε σύμμετροι, όχι με την πλάνη και την υποκρισία, αλλά με την αλήθεια και την εντιμότητα, θα υποχρεωθούμε να αναδιατάξουμε τις θέσεις μας από τα θεμέλιά τους. Για τους Έλληνες αγάπη είναι η υποταγή στη φυσική και στην ηθική τάξη· αυτό που διαφορετικά το περιγράψανε με τη μεγαλώνυμη λέξη της Δίκης· να επιδικάζεις στον άνθρωπο την τιμή του· να μη γίνεσαι υπέρογκος και υβριστής απέναντι στους νόμους της φύσης και στους νόμους των ανθρώπων να κατέχεις και να δείχνεις τη νόστιμη και τη μέτρια ανθρωπιά· αυτό που οι Ευρωπαίοι ερμηνευτικά το βάφτισαν Ουμανισμό. Και όλα αυτά χωρίς γλυκασμούς και χωρίς ηχηρότητα. Με γνώση, με πίκρα και με βούληση.
Για τους Έλληνες, δηλαδή, αγάπη δε σημαίνει να δίνεις τον ένα από τους δύο χιτώνες σου. Αλλά να μην επιτρέπεις στον εαυτό σου να ‘χει τρεις χιτώνες, όταν ο διπλανός δεν έχει κανέναν. Η θέση των χριστιανών να δίνεις από τα δύο το ένα σε ‘κείνον που δεν έχει κανέναν, είναι η νοσηρή αντίδραση απέναντι στους νοσηρούς όρους. Η ελεημοσύνη δεν ταιριάζει στον αξιοπρεπή και τον περήφανο άνθρωπο. Γιατί ζητεί να λύσει το πρόβλημα προσωρινά, και εκ των ενόντων να «κουκουλώσει» μια κοινωνική αταξία. Ενώ η θέση των Ελλήνων να μην αποκτήσεις τρία, όταν ο δίπλα σου δεν έχει ούτε ένα, είναι η υγεία. Σου υποδείχνει να προλαβαίνεις στοχαστικά, για να μη χρειάζεσαι ύστερα να γιατροπορεύεις ατελέσφορα. Άλλωστε η θέση αυτή είναι, αλλιώτικα, η βάση εκείνης της υπέροχης σύλληψης στο κοινωνικό πρόβλημα, που οι Έλληνες την είπανε δημοκρατία. Ξέρεις άλλη λέξη με πιο αδρή, πιο γόνιμη, πιο πλούσια, πιο σοφή, και πιο έμορφη αν θέλεις ουσία από τη λέξη δημοκρατία; Εγώ δεν ξέρω. Και γράμματα γνωρίζω, που λένε στα δικαστήρια.
Αυτή την πρωταρχική συμπεριφορά των Ελλήνων, που προφταίνει να σε φυλάγει από τη διολίσθηση στο ηθικό χάος, ο Αριστοτέλης τη χάραξε σε μια πρόταση μαρμάρινη. Μοιάζει με τις εξισώσεις που διατυπώνουν οι μεγάλοι φυσικοί: «Ο αλτρουισμός», λέει, «είναι στον ίδιο βαθμό λανθασμένη προκατάληψη με τον εγωισμό». Ο αλτρουισμός των χριστιανών όμως δεν είναι τέτοιο δώρο. Αλλά είναι η πρόφαση για να διαιωνίζεται ο εγωισμός τους. Σκέφτηκες ποτέ πόσο ατιμωτική είναι για σένα η στιγμή που ελεείς το διακονιάρη; Πώς επιτρέπεις, και πώς ανέχεσαι την υπεροχή σου απέναντί του; Η ελεημοσύνη σου τον φτύνει καταπρόσωπα.
Οι χριστιανοί ποτέ δε θα μπορούσαν να πουν αυτό τον λόγο του Αριστοτέλη. Γιατί έρχονται να διακονήσουν την αρρώστεια. Δεν έρχονται να στεφανώσουν την υγεία. Η πρόταση του Αριστοτέλη είναι ο λόγος ο φυσικός και ο ολόκληρος. Αντίθετα, το «αγαπάτε αλλήλους» των χριστιανών είναι η θέση η μισή και η αφύσικη. Γιατί ο άνθρωπος δεν αγαπά μόνο, αλλά εξίσου μισεί. Πράγμα που είναι και το φυσικό και το καθημερινά συμβαίνον… Ένας άνθρωπος που δεν μπορεί να μισήσει ποτέ, μοιάζει με τη σκύλα που δεν μάχεται τον λύκο, σαν έρχεται επίβουλα στο μαντρί, αλλά ζευγαρώνει μαζί του. Έτσι όμως ποιος θα φυλάξει τα πρόβατα;
Επειδή η διδασκαλία των χριστιανών αγνόησε ή παράβλεψε αυτό το δεύτερο φυσικό μισό, η φύση και τα πράγματα την τιμώρησαν με τη χειρότερη τιμωρία. Την έκαμαν στα λόγια να γίνεται διδασκαλία απλότητας και αγάπης, και στην πράξη να μένει συμπεριφορά πονηρίας και μίσους. Αυτό το αναποδογύρισμα στα σκοτεινά το περιγράφει η περίφημη υποκρισία των χριστιανών, που συνέχεια τη βλέπουμε γύρω μας, και συνέχεια την παραβλέπουμε αδιάφορα. Η υποκρισία των χριστιανών μας είναι καθημερινή και βραδυνή και μεσημβρινή. Μας παραστέκει όπως το νερό που πίνουμε, και μας κυκλώνει όπως ο αέρας που ανασαίνουμε.
Θα φέρω δύο δείγματα, για να δείξω ότι αυτό το μίσος είναι η οξύτερη μορφή εχθροπάθειας, που μπόρεσε να ξεδιπλώσει η ανθρώπινη φύση. Το ένα δείγμα είναι η επινόηση της Κόλασης με τα βασανιστήρια της. Αναλογίστηκες ποτέ, τι σημαίνει την ώρα που πεθαίνει ο άνθρωπος να του φορτώνεις τον τρόμο του αιώνιου μαρτυρίου της Κόλασης; Η ώρα του θανάτου που κάποτε θα ‘ρθει για τον καθένα μας, ο θάνατος είναι η μοναδική σταθερά της ανθρώπινης φύσης, είναι μια ώρα απερίγραπτης τραγικότητας. Γιατί εκείνη τη φοβερή στιγμή ο άνθρωπος εξοφλεί την επιταγή της ζωής.
Εκείνη, λοιπόν, τη στιγμή της ανεκλάλητης χρείας και της φρικτής εγκατάλειψης είναι ακριβώς που διάλεξε η Εκκλησία να φορτώσει τον αφελή χριστιανό με τους αιώνιους τρόμους της Κόλασης:
Θα ζεις, του λέει, αιώνια κλεισμένος σ’ έναν πύρινο τάφο.
Να φορτώνεις λοιπόν τον άνθρωπο τον αφελή και τον αθώο κάπου, γιατί είναι το μεγάλο σου θύμα, με τέτοιες φρικτές φαντασίες την πανίερη και την υπέρτατη και τη φοβερή ώρα που ψυχομαχεί· την ώρα που δίνει την πιο άγρια μάχη -τί ‘ναι μπροστά της τα Γαυγάμηλα και οι Κάννες και η Μάχη των Εθνών!- να βγει η ψυχούλα του για να λυτρωθεί από την αγωνία του θανάτου. Ερωτώ: Ποιος σατανάς, ποιο ανθρώπινο τέρας, ποιος αρχιτέκτονας του σκότους και του ουαί θα μπορούσε να δείξει αγριότερο μίσος και να επινοήσει χειρότερο μαρτύριο για τους ανθρώπους;
Το άλλο δείγμα μου είναι το κείμενο του αφορισμού της Εκκλησίας. Ακούστε τις λέξεις, κοιτάχτε τις σκηνές, και μετρήστε το μίσος που υπάρχει στο τυπικό του αφορισμού, την ώρα που ξεστομίζεται από το ρύγχος του ιερέα: «Να είσαι αφωρισμένος, καταραμένος, και μετά θάνατον άλυτος. Αι πέτραι και ο σίδηρος να λυθούν, συ δε μηδαμώς. Να σχισθή η γη και να σε κοταπίη ως τον Δαθάν και τον Αβειρών. Να τρέμης επί γης ως ο Κάιν, και να απόκτησης την λέπραν του Γιεζή, και την αγχόνην του Ιούδα. Περιπλέον να έχης τας αράς των 318 θεοφόρων πατέρων».
Ναι. Τις κατάρες των θεοφόρων πατέρων! Οι άγιοι, δηλαδή, και ο θεός που φέρνουν μέσα τους, θεοφόροι για, δεν είναι άλλο παρά χολή και ανάθεμα, πίσσα, οργή, μισανθρωπία, βρασμός και βρυγμός και τριγμός, καταλαλιά και αποθηρίωση. Ίδε η θρησκεία της αγάπης! Οποίον τρομερόν όπλον! λέει ο άγιος Παπαδιαμάντης μας για τον αφορισμό. Κι ένας άλλος θα μπορούσε να προσθέσει: Και ενάντια σε τι ανθρώπους σφεντονίζεται!…
Αν διατάξει κανείς το πρόβλημα της σχέσης Ελληνισμού και Χριστιανισμού μετωπικά, και το κοιτάξει κατάματα, θα βρει να κρατήσει δύο κρατούμενα. Το ένα είναι πως η σύνθεση αυτών των δύο κοσμοθεωριών σε ενότητα συνιστά το ακρότατο σημείο του αφύσικου μέσα σε ολόκληρη την ιστορία του ανθρώπινου πνεύματος. Το άλλο είναι πως η απόπειρα να συνταιριαστούν αυτές οι δύο αταίριαστες ροπές δυνάμεων συνιστά την κατεξοχήν ερμηνευτική τερατωδία του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Μεγαλύτερη πομφόλυγα, και πιο γελοίο τσαλίμι από αυτό που ονομάστηκε «Ελληνοχριστιανικός πολιτισμός» δε θα μπορούσε να σκαρφιστεί και να σκαρώσει ο άνθρωπος. Βλέπω έναν Τουρκαλβανό, με προβιά και τουλουπάνι, να πηδοκοπά και να λυγίζει χορεύοντας βαλς στα Χειμερινά Ανάκτορα της Πετρούπολης την εποχή του Στολύπιν…
Χαλκεύουμε και τεχνουργούμε το νέο άνθρωπο εκατό τοις εκατό πλαστικό, και εκατό τοις εκατό αφύσικο. Γιατί αφύσικη και πλαστική ως το μυελό των οστών της είναι τούτη η περιλάλητη ελληνοχριστιανική σύνθεση. Ενώστε το τραγί και την έλαφο, και θα ‘χετε τραγέλαφο. Παράλογα και αφύσικα, και πανούργα και γελοία, ανυπόστατα και καρκινοπαθή, και εγκληματικά και απάνθρωπα έργα του ανθρώπου ψάχνοντας θα βρούμε πολλά. Η έμπνευση όμως που είχαν κάποιοι να επιχειρήσουν τη μίξη του Ελληνισμού με τον Χριστιανισμό, και στη συνέχεια να την ονομάσουνε «εύκρατη κράση», είναι μία πράξη που μένει σαν η αποθέωση του θράσους, της άγνοιας, της πανουργίας, και της σύγχυσης των φρενών…
Τι ορίζει τη διαφορά ανάμεσα στους Έλληνες και στους χριστιανούς; Μία διαφορά, που από ένα σημείο και πέρα γίνεται αντίθεση, εναντίωση, ρήξη, πάλη της φωτιάς με το νερό; Εκείνο που ορίζει τη διαφορά είναι κάτι απλό και σαφές, όσο και το φύλλο της ελιάς. Αλλά γι’ αυτό ακριβώς είναι απόλυτο και ακραίο. Η διαφορά ανάμεσα στους δύο είναι πως οι Έλληνες οικοδόμησαν έναν κόσμο που στηρίζεται στην παρατήρηση και στη νόηση, ενώ οι χριστιανοί οικοδόμησαν ένα κόσμο που στηρίζεται στην υπόθεση και στη φαντασία.
Η παρατήρηση των Ελλήνων είναι τέτοιας ποιότητας, ώστε πάντα να βεβαιώνεται πρακτικά από τα συμβαίνοντα στη φύση, και πάντα να αποδεικνύεται χειροπιαστά από το πείραμα στο εργαστήριο. Λέμε, για παράδειγμα, σήμερα ατομική φυσική, και ξεκινάμε από το «άτομο» του Δημόκριτου. Και στην ατομική φυσική τίποτα δεν γίνεται δεκτό από την κοινότητα των φυσικών, εάν προηγουμένως δεν του δοθεί το «ναι» του εργαστηρίου. Αντίθετα, η υπόθεση των χριστιανών είναι τέτοιας ποιότητας, ώστε μένει αναπόδειχτη. Οποιοδήποτε δεδομένο των χριστιανών ποτέ δε θα βρει την εφαρμογή του μέσα στην κλίμακα της φύσης. Ποτέ και κανείς, λόγου χάρη, δεν είδε τον θεό μέσα στις εξισώσεις του Αϊνστάιν ή στο λαμπορατόριο. Ποτέ και κανείς δεν είδε ένα νεκρό να ξανανεβαίνει στο φως, και να βγάζει λόγο για τον Παράδεισο και την Κόλαση. Ποτέ και κανείς δεν αγάπησε το ξένο παιδί όσο αγαπά το δικό του, ή δέχτηκε να πεθάνει το δικό του παιδί στη θέση του παιδιού ενός ξένου.
Πιο απλά, οι Έλληνες ξεκινούν από τη φύση και το ορατό. Το όργανο της μελέτης τους είναι η λογική… Αντίθετα, οι χριστιανοί ξεκινούν από την ψυχή και το αόρατο. Το όργανο της μελέτης τους είναι η φαντασία και το συναίσθημα… Ξεκινώντας λοιπόν από τις αφετηρίες της παρατήρησης και της φαντασίας βρίσκουμε και εξηγούμε, γιατί η μέθοδος των Ελλήνων οδήγησε στην επιστήμη, και γιατί ο τρόπος των χριστιανών οδήγησε στη θρησκεία. Και πάρα πέρα, βρίσκουμε και εξηγούμε, γιατί το κριτήριο της επιστήμης είναι η πειραματική απόδειξη της γνώσης, και στη συνέχεια η αναγκαστική αποδοχή της από κάθε φρόνιμο άνθρωπο, ενώ το γνώρισμα της θρησκείας είναι «η εξ αποκαλύψεως αλήθεια» και το «δόγμα». Ο Αυγουστίνος, ένας πρώιμος και βαθύς θεωρητικός των χριστιανών, έλεγε ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τον Χριστιανισμό είναι τα μαθηματικά. Η πιο καθαρή δηλαδή μορφή της επιστήμης. Ήξερε ο άνθρωπος…
Οι χριστιανοί του Μεσαίωνα, και μάλιστα του βυζαντινού, ήσαν πολύ πιο έντιμοι από τους σύγχρονους ανεμοκυκλοπόδηδες, που με τον ζήλο τους να συγχρωτίσουν Ελληνισμό και χριστιανισμόανακάτεψαν τον λαγό με τη χελώνα. Γιατί είπαν καθαρά και ξάστερα ότι οι Έλληνες ήσαν μωροί. Τους κηρύξανε μια και καλή σε πνευματική πτώχευση ως την αυτοκτονία. Και διαρρήξανε μαζί τους τελειωτικά όλους τους ιστούς και όλους τους συνδέσμους. «Τί πλανώνται προς Πλάτωνα; Τί Δημοσθένη στέργουσι τον ασθενή; Τί μη ορώσιν Όμηρον όνειρον αργόν;», λέει ο Ρωμανός σε κάποιον ύμνο του για τη μωρία, την αφασία, και την παραλυσία των Ελλήνων… Είναι έντιμη στάση, γιατί από το βάθρο της καθαιρεί τη λογική των Ελλήνων, και στη θέση της υψώνει την πίστη… Η σύγχρονη όμως τακτική των σχολείων μας που θέλει να ερμηνεύει τους Έλληνες μέσα από το καλειδοσκόπιο των χριστιανών, είναι οικτρή απόπειρα ευνουχισμένων στο κρεβάτι. Και τρομάρα νεκροφάνειας στο φέρετρο…

Αποσπάματα από τα «Ελληνικά» του Δημήτρη Λιαντίνη

ΤΟ ΣΥΜΜΑΧΙΚΟ ΣΤΡΑΤΗΓΕΙΟ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΟΣΙΛΟΓΟΥΣ ΤΩΝ "ΤΑΓΜΑΤΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ"

1821: Ποιοι «όλοι μαζί», βρε ζαγάρια; ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

1821: Ποιοι «όλοι μαζί», βρε ζαγάρια;

 ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ  25 Μαρτίου 2019

• facebook.com/mpogiopoulos
• mpog@imerodromos.gr

• Facebook
• Twitter
• Google+
• Print
• Email

«Ό,τι ξέρουμε για το 1821 μοιάζει με αντεστραμμένο είδωλο στον καθρέφτη. Υπάρχουν δύο ‘21, αυτό των αρχόντων, των Φαναριωτών και της επίσημης διπλωματίας και αυτό του λαού και των προοδευτικών ανθρώπων όλου του κόσμου…» 

                                                                    (Δ. Φωτιάδης, από την ιστορική μονογραφία «ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗΣ»)

   Πώς γίνεται η Καλαμάτα να έχει απελευθερωθεί από τον τουρκικό ζυγό στις 23 Μάρτη του 1821, αλλά να γιορτάζουμε την έναρξη της Επανάστασης στις 25 Μάρτη;

   Η απάντηση είναι απλή: Έπρεπε ο ξεσηκωμός να εγκιβωτιστεί σε ένα σχήμα που θα εξυπηρετούσε τους επί τουρκοκρατίας εξουσιαστές του λαού που παρέμειναν τέτοιοι και μετά την Επανάσταση. Ανάμεσά τους οι σεβάσμιοι δεσποτάδες της εποχής. Κι αφού οι τελευταίοι δεν είχαν να επιστρατεύσουν τίποτα άλλο για να οικειοποιηθούν την Επανάσταση, επιστράτευσαν την Παναγία.

   Ήταν 17 ολόκληρα χρόνια μετά την Επανάσταση, με διάταγμα του 1838, που ως εθνική γιορτή ορίστηκε η μέρα του Ευαγγελισμού ώστε το ιερατείο να καμώνεται ότι ευλόγησε τον ξεσηκωμό…

   Η αλήθεια, βέβαια, είναι ελαφρώς διαφορετική: Η σημαία της επανάστασης πρωτοσηκώθηκε από το λαογέννητο ηγέτη και δολοφονημένο αργότερα από τους πρόκριτους, Παναγιώτη Καρατζά, στην Πάτρα στις 21 Μάρτη. Όσο για τον Παλαιών Πατρών Γερμανό, που όπως επιβεβαιώνουν τα απομνημονεύματά του απλώς… απουσίαζε, θυμήθηκε να «ευλογήσει» τα όπλα μόνο αφότου η Επανάσταση είχε ξεσπάσει και επιβληθεί.

   Και τούτο συνέβη γιατί ο λαός (ανάμεσά του και ο λαϊκός κλήρος) δεν άκουσε τις «νουθεσίες» του ραγιαδισμού ούτε τις φοβέρες των φορέων του. Αυτοί, οι δεύτεροι, αντί του «Ελευθερία ή θάνατος» είχαν άλλη αντίληψη:

«Ας αφήσουμε τα παιδιά του Μωάμεθ να αποτελειώσουν τα παιδιά του Ροβεσπιέρου», έλεγαν…

***

   Ας δούμε τι έλεγαν τα «παιδιά του Ροβεσπιέρου» και γιατί δεν άρεσαν στο αρχοντολόι:

«Σ’ Ανατολή και Δύση και Νότον και Βοριά

για την πατρίδα όλοι να ‘χωμεν μία καρδιά

στην πίστη του καθένας ελεύθερος να ζει

στη δόξαν του πολέμου να τρέξωμεν μαζί

Βούλγαροι κι Αρβανίτες, Αρμένιοι και Ρωμιοί,

αράπηδες και άσπροι, με μια κοινή ορμή,

για την Ελευθερίαν να ζώσωμεν σπαθί

πως είμαστ’ αντρειωμένοι παντού να ξακουστεί.

Βούλγαροι κι Αρβανίτες, Αρμένιοι και Ρωμιοί

Αράπηδες και άσπροι με μια κοινή ορμή

για την ελευθερία να ζώσουμε σπαθί

να σφάξουμε τους λύκους που το ζυγόν βαστούν

και Χριστιανούς και Τούρκους σκληρά

τους τυραννούν».

   Αυτά έγραφε τότε ο Ρήγας Φεραίος. Έγραφε κι αυτά:

«Όταν η Διοίκησις βιάζη, αθετή, καταφρονή τα δίκαια του λαού και δεν εισακούη τα παράπονά του, το να κάμη τότε ο λαός ή κάθε μέρος του λαού επανάστασιν, να αρπάζη τα άρματα και να τιμωρήση τους τυράννους του, είναι (το) πλέον ιερόν από όλα τα δίκαιά του και το πλέον απαραίτητον από όλα τα χρέη του.

Αν ευρίσκωνται όμως εις τόπον, όπου είναι περισσότεροι τύραννοι, οι πλέον ανδρείοι πατριώται και φιλελεύθεροι πρέπει να πιάσουν τα περάσματα των δρόμων και τα ύψη των βουνών, εν όσω ν’ ανταμωθούν πολλοί, να πληθύνη ο αριθμός των, και τότε να αρχίσουν την επιδρομήν κατά των τυράννων (…)».

   Κι επειδή έγραφε κι έλεγε αυτά, γι’ αυτό και ο Πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε’ και οι αυλικοί του είχαν αποφανθεί ότι ο Ρήγας ήταν ένας «διεφθαρμένος τη φρένα»…

   Όταν, δε, ο Ρήγας και οι σύντροφοί του δολοφονήθηκαν, οι …άνθρωποι του Θεού και …προστάτες του Γένους, αγαλλίασαν! Όπως έγραφε ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων, ο Ρήγας και οι σύντροφοί του «εσκόπευον να κάμουν επανάστασιν κατά του κραταιωτάτου Σουλτάνου αλλ’ ο μεγαλοδύναμος Θεός τους επαίδευσε κατά τας πράξεις των με τον θάνατον όπου τους έπρεπε (…)».

   Έχουν κάποιο νόημα όλα αυτά ή μήπως να τα αγνοήσουμε και να το ρίξουμε στο τσάμικο αυτής της περίφημης…«εθνικής ομοψυχίας» και του «όλοι μαζί» που διακινούν αιώνες τώρα οι «από πάνω», οι οποίοι συνήθως απουσιάζουν και από το «όλοι» και από το «μαζί»;

***

   Τι ήταν ο Παπαφλέσσας; Ήταν ο φλογερός αγωνιστής που γνωρίζουμε; Για το λαό ναι. Αλλά οι κοτσαμπάσηδες και οι σεβάσμιοι δεσποτάδες που τα είχαν κάνει τάτσι μήτσι κότσι με τους πασάδες είχαν άλλη άποψη.

   Για παράδειγμα, και σύμφωνα με τα λόγια του Παλαιών Πατρών Γερμανού όπως καταγράφονται στα απομνημονεύματά του, ο Παπαφλέσσας – αυτός που θα μνημονεύεται στους αιώνες για τη θυσία του στο Μανιάκι – ήταν «… άνθρωπος απατεών και εξωλέστατος περί μηδενός άλλου φροντίζων ειμή τινί τρόπω να ερεθίση την ταραχήν του έθνους…».

   Όταν ο Παπαφλέσσας συναντήθηκε με τον Παλαιών Πατρών Γερμανό για να του πει ότι όλα ήταν έτοιμα για την Επανάσταση, ο τελευταίος αυτό το «πατριωτικό» του απάντησε: «Είσαι απατεώνας».

   Ποιο το συμπέρασμα; Μήπως να αδιαφορήσουμε για την αλήθεια και να συνεχίσουμε το «εθνικό» τσάμικο εκείνων που όποτε ακούνε για «ελευθερία» και «δικαιώματα» βλέπουν «ταραχήν του έθνους»;

***

   Τι ήταν το κίνημα του Υψηλάντη και του Σούτσου που ξεδιπλώθηκε τον Φλεβάρη του ’21 στην Μολδοβλαχία; Τι ήταν αυτή καθ’ αυτή η Επανάσταση του 1821; Αν μιλάμε για το λαό ήταν η λύτρωση. Ήταν το σάλπισμα για την διεκδίκηση της λευτεριάς και του δίκιου.

   Για τους προύχοντες, όμως, τι ήταν; Για το «ιερατείο» των «κεφαλών του Έθνους» τι ήταν; Μας το πληροφορεί το φιρμάνι του αφορισμού (!) της Επανάστασης (ο αφορισμός εκτός από την υπογραφή του πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, φέρει την υπογραφή του πατριάρχη Ιεροσολύμων, καθώς και, μεταξύ άλλων, των μητροπολιτών Καισαρείας, Νικομήδειας, Δέρκων, Ανδριανουπόλεως, Βιζύης, Σίφνου, Ηρακλείας, Νικαίας, Θεσσαλονίκης, Βέροιας, Διδυμοτείχου, Βάρνης, Φαναρίου, Ναυπάκτου, Χαλκηδόνος, Τυρνάβου…):

«… αμφότεροι (Υψηλάντης και Σούτσος) αλαζόνες και δοξομανείς, ή μάλλον ειπείν ματαιόφρονες εκήρυξαν του γένους την ελευθερίαν και με την φωνήν αυτήν εφείλκυσαν πολλούς των εκεί κακοήθεις και ανοήτους (…) έγινε γνωστή εις το πολυχρόνιον κράτος η ρίζα και η βάσις όλου αυτού του κακοήθους σχεδίου. Με τοιαύτας ραδιουργίαςεσχημάτισαν την ολεθρίαν σκηνήν οι δύο ούτοι και τούτων συμπράκτορες φιλελεύθεροι, μάλλον δε μισελεύθεροι, και επεχείρησαν έργον μιαρόν, θεοσταγές και ασύνετον, θέλοντες να διακηρύξωσι την άνεσιν και ησυχίαν των ομογενών μας πιστών ραγιάδων της κραταιάς βασιλείας (…) Αντί λοιπόν φιλελευθέρων εφάνησαν μισελεύθεροι, και αντί φιλογενών και φιλοθρήσκων εφάνησαν μισογενείς, μισόθρησκοι και αντίθετοι, διοργανίζοντες, φευ, οι ασυνείδητοι με τα απονενοημένα κινήματά των την αγανάκτησιν της ευμενούς κραταιάς βασιλείας (…)».

   Και οι εκπρόσωποι του …Θεού και του Έθνους φτάνουν στο διά ταύτα και «παραγγέλλουν»:

«Διά τούτο (…) συμβουλεύομεν και παραινούμεν και εντελλόμεθα και παραγγέλλομεν πάσιν υμίν (…) να διακηρύξητε την απάτην των ειρημένων κακοποιών και κακόβουλων ανθρώπων και να τους αποδείξητε και να τους στηλιτεύσητε πανταχού (…) Εκείνους δε τους ασεβείς πρωταιτίους και απονενοημένους φυγάδας και αποστάτας ολεθρίους να τους μισήτε και να τους αποστρέφεστε και διανοία και λόγω, καθότι και η εκκλησία και το γένος τούς έχει μεμισημένους, και επισωρεύει κατ’ αυτών τας παλαμναιοτάτας και φρικωδεστάτας αράς: ως μέλη σεσηπότα, τους έχει αποκεκομμένους της καθαράς και υγιαινούσης χριστιανικής ολομελείας. Ως παραβάται δε των θείων νόμων και κανονικών διατάξεων…αφορισμένοι υπάρχειεν και κατηραμένοι και ασυγχώρητοι και μετά θάνατον (…)».

   Ωραίο δεν είναι το τσάμικο της… «εθνικής ομοψυχίας»;

***

   Αυτά, λοιπόν, με τους «μέσα». Αλλά υπήρχαν και οι «φίλοι» μας οι «απ’ έξω». Ας πάμε να δούμε τι συνέβη και με τους «έξω». Ο λόγος στον Στρατηγό, τον Μακρυγιάννη:

«Και παραδοθήκαμεν εις την τιμή εσάς των ομοθρήσκων μας Ρούσσων και Άγγλων και Γάλλων να μας σώσετε – κ’ εσείς οι φιλάνθρωποι της πρώτες χρονιές πιάνατε ένα αθώον παιδί, ένα αρφανό, οπού γύρευε η τυραγνία να του πάρη την ζωή του και την τιμή του και θρησκεία του και με την βοήθεια του Θεού εσώθη· και οι τρεις εσείς το κιντυνεύετε να το πάτε πάλε εις την δικαιοσύνη του τύραγνου·(…) Τι φαντάζεστε, ότι μας βοηθήσετε, ή μας μολύνετε και μας αφανίσετε; Ξίκι να γίνεταν από ‘μας ήταν καλύτερα και το καλό σας και το κακό σας! Ευγνωμονούμεν οι Ελληνες γενικώς τους φιλανθρώπους υποκόγους σας, έχομεν χάριτες εις αυτούς τους ευεργέτες μας –καμμιά χάρη ‘σ εσάς της ανεμοδούρες, της διαφταρμένες μηχανές δεν έχομεν! Οι τίμιοι άνθρωποι να μην σας ακούσουνε! Ούτε το καλό σας θέλουν να τους κάμετε. Ας σας ευγνωμονήσουνε εκείνοι οπού τους δώσετε τα δάνεια και τα ‘φκειασαν λούσια και πολυτέλειες κι’ άλλα τοιούτα. Εκεινών εκάμετε καλό με τα δάνειά σας, του Αρμασπέρη, του Κωλέτη, του Μαυροκορδάτου, του Μεταξά και συντροφιές τους (…) δεν θέλω σας ξέρη, ούτε να σας ακούσω! Από αυτά όλα η πατρίδα κλονίζεται, από της οδηγίες της πατρικές των Πρέσβεων και δικώ μας ξενολάτρων».

   Αυτά συνέβαιναν, γράφονταν και λέγονταν δυο αιώνες προ ΝΑΤΟ και προ ΕΕ. Και μάλλον δεν χρειάζεται κάποιο πιο επίκαιρο σχόλιο.

***

   Τα συμπεράσματα – τα δικά μας τουλάχιστον – από όλα αυτά παραμένουν αναλλοίωτα:

Πρώτο: Τιμή και δόξα στην Επανάσταση του ’21. Τιμή και δόξα στους επαναστάτες, σε εκείνους που ανάμεσά τους δεν υπήρξε «κανένας φρόνιμος», όπως το λέει ο Κολοκοτρώνης.

Δεύτερο: Τιμή και δόξα στην «επαναστάτισσα Ελλάδα» που ύμνησε ο Πούσκιν και λάτρεψε ο Μπάιρον, τιμή και δόξα στον επαναστατημένο λαό που δεν αρνήθηκε το ευκταίο στο όνομα του «εφικτού», τιμή και δόξα στους«Καραισκάκηδες» που δεν διαπραγματεύτηκαν τον ξεσηκωμό τους με τον Μέτερνιχ.

Τρίτο: «Όσοι το χάλκεον χέρι του φόβου βαρύ αισθάνονται, ζυγόν δουλείας, ας έχουσι. Θέλει αρετήν και τόλμην η Ελευθερία» (Αντρέας Κάλβος). Η’ όπως το έλεγε 120 χρόνια μετά την Επανάσταση του ’21 ο ύμνος του ΕΛΑΣ:«Αντάρτης, κλέφτης, παλικάρι, πάντα είναι ο ίδιος ο λαός».

Τέταρτο: Ο λαός. Ο μόνος που μπορεί να βάζει τέλος στις τυραννίες. Που ακόμα κι όταν «χάνονται» οι Επαναστάσεις του, δεν έχει άλλο δρόμο από εκείνον που γράφει: «Πέθανε η Επανάσταση. Ζήτω η Επανάσταση»!

*Το κείμενο δημοσιεύθηκε πέρσι στον «Ημεροδρόμο»