ΠΕΛΑΣΓΙΚΑ
ΗΤΟΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ ΤΩΝ ΠΕΛΑΣΓΩΝ, ΑΡΧΑΙΑΙ ΠΕΛΑΣΓΙΚΑΙ ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ ΛΗΜΝΟΥ, ΚΡΗΤΗΣ, ΛΥΚΙΚΑΙ, ΚΑΡΙΚΑΙ, ΕΤΡΟΥΣΚΙΚΑΙ, ΧΕΤΤΙΤΙΚΑΙ
ΕΡΜΗΝΕΥΟΜΕΝΑΙ ΔΙΑ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ ΠΕΛΑΣΓΙΚΗΣ ΑΛΒΑΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ
ΗΤΟΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ ΤΩΝ ΠΕΛΑΣΓΩΝ, ΑΡΧΑΙΑΙ ΠΕΛΑΣΓΙΚΑΙ ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ ΛΗΜΝΟΥ, ΚΡΗΤΗΣ, ΛΥΚΙΚΑΙ, ΚΑΡΙΚΑΙ, ΕΤΡΟΥΣΚΙΚΑΙ, ΧΕΤΤΙΤΙΚΑΙ ΕΡΜΗΝΕΥΟΜΕΝΑΙ ΔΙΑ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ ΠΕΛΑΣΓΙΚΗΣ ΑΛΒΑΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ
«Λυπηρόν βεβαίως τυγχάνει ότι ο οικτρός ακρωτηριασμός της Γ’ – Ετεοκρ. επιγραφής στερεί ημάς της ευκαιρίας του παρακολουθήσαι εν πάση λεπτομερεία και ακριβεία το γλωσσικόν της επιγραφής ζήτημα, και καθορίσαι, αν πρόκηται ενταύθα ουχί μόνον περί της αυτής Πελασγικής γλώσσης, αλλά και περί του αυτού διαλεκτικού ιδιώματος ως και εν ταις δύο άλλαις. Η έλλειψις όμως αύτη ουδεμίαν δύναται έχειν επίδρασιν ως προς την λύσιν του κυρίου ζητήματος, ό εστί τίνα γλώσσαν ελάλουν οι Ετεόκρητες. Και αν έτι όλως απιθάνως ισχυρίζετο τις ή και απεδείκνυε την Γ’ – Ετεοκρ. επιγραφήν γεγραμμένην εν γλώσση πάντη διαφόρω της των άλλων, πάλιν το ζήτημα της γλώσσης των Ετεοκρητών θεωρητέον ως οριστικώς και αναμφισβητήτως λελυμένον διά της Β’ – Ετεοκρ. επιγραφής. Εν ταύτη ομιλούσιν αι αρχαί της Πραισού προς τους πολίτας βεβαίως εν γλώσση, ήτις ήτο η μητρική των Πραισίων. Γινώσκομεν δ’ ασφαλώς ότι οι Πραίσιοι ήταν Ετεόκρητες. Η γλώσσα λοιπόν της Β’ – Ετεοκρ. επιγραφής, ήτις αποδεικνύεται (ως άλλως τε και η της Α’ – Ετεοκρ.) γνησία Ελληνο-Πελασγική, ακριβώς ομοία προς την γλώσσαν των Τυρρηνών Πελασγών της Λήμνου και των σημερινών Ελληνο-Πελασγών Αλβανών, ήτο η μητρική των Ετεοκρητών, οι δε Ετεόκρητες οι πανάρχαιοι της Κρήτης κάτοικοι ήσαν Πελασγοί την εθνικότητα ήτοι Πρωτοέλληνες»
(Πελασγικά, έκδ. 1912, σελ. 110).
(Από την παρουσίαση της έκδοσης)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου