Μαγειρική σόδα: πολύτιμη ως φάρμακο, μα και για 100 άλλες χρήσεις !

Η μαγειρική σόδα σαν φάρμακο

Σαββούλα Μάλλιου Κριαρά *

Οι ευεργετικές ιδιότητες της σόδας

Στον σύγχρονο σημερινό κόσμο της ιατρικής το FDA δεν αφήνει τις εταιρείες να πωλούν προϊόντα με ιατρικές ιδιότητες, εκτός εάν έχουν πρώτα δοκιμαστεί με πολύ μεγάλο κόστος, ώστε να εγκριθούν ως φάρμακα.

Αλλά αυτό δεν συμβαίνει πάντα...

Σε ένα φυλλάδιο του 1924 που δημοσιεύθηκε από την Arm & Hammer Soda Company, η εταιρία ξεκινά λέγοντας: «Η αποδεδειγμένη αξία της Arm & Hammer Διττανθρακικής Σόδας ως θεραπευτικού παράγοντα φαίνεται από τα ακόλουθα στοιχεία μιας εξέχουσας προσωπικότητας της ιατρικής που ονομάζεται Δρ Volney S. Cheney, σε επιστολή του προς την Εταιρία Church & Dwight: Το 1918 και 1919, ενώ καταπολεμούσα την γρίπη με τις Αμερικανικές Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας, περιήλθε στην αντίληψή μου, ότι σπανίως κάποιος που είχε αλκαλοποιηθεί με ανθρακικό νάτριο κολλούσε τη νόσο, καθώς και ότι όσοι κολλούσαν αλλά έκαναν γρήγορα αλκαλοποίηση είχαν ήπια συμπτώματα. Έχω από τότε θεραπεύσει όλες τις περιπτώσεις κρυολογημάτων και γρίπης δίνοντας μεγάλες δόσεις όξινου ανθρακικού νατρίου και σε πάρα πολλές περιπτώσεις εντός 36 ωρών τα συμπτώματα υποχωρούσαν εντελώς. Επίσης, μέσα στο ιατρείο μου,  έκανα χρήση του όξινου ανθρακικού νατρίου ως προληπτικό φάρμακο για το κρυολόγημα, με αποτέλεσμα τώρα να μου έρχονται πολλές αναφορές από ασθενείς που δηλώνουν, ότι όσοι έλαβαν σόδα δεν επηρεάστηκαν, ενώ σχεδόν όλοι γύρω τους είχαν προσβληθεί γρίπη.''

Η μαγειρική σόδα προέρχεται από ένα φυσικό ορυκτό και είναι ένα από τα ασφαλέστερα και πιο χρήσιμα προϊόντα.

---

Οι χρήσεις της μαγειρικής σόδας:

-Θεραπεία για το ηλιακό έγκαυμα

-Βελτιωτικό επιδόσεων στον αθλητισμό

-Θεραπεία για διατήρηση της ισορροπίας του ph σώματος (απώλεια βάρους, καρκίνος) ή σε σοβαρές παθήσεις όπως σοκ, σοβαρή αφυδάτωση, και νεφρική ανεπάρκεια ή διαβήτη.

-Προσωπική υγιεινή

• Ως εναλλακτική λύση για οδοντόκρεμες, χωρίς φθόριο. Μπορείτε, επίσης, απλά βουτήξτε την οδοντόβουρτσά σας με οδοντόπαστα σε μαγειρική σόδα.
• Για να φρεσκάρετε το στόμα σας. Βάλτε ένα κουταλάκι του γλυκού σε μισό ποτήρι νερό, κάντε γαργάρες και ξεπλύνετε. Οι οσμές εξουδετερώνονται, και δεν καλύπτονται μόνο.
• Απολύμανση οδοντοστοιχιών. Τοποθετήστε επιστόμια και οδοντοστοιχίες, σε ένα διάλυμα με 2 κουταλάκια του γλυκού μαγειρική σόδα διαλυμένη σε ένα ποτήρι ή ένα μικρό μπολ με ζεστό νερό. Η μαγειρική σόδα χαλαρώνει τα σωματίδια τροφής και εξουδετερώνει τις οσμές και κρατάει τις οδοντοστοιχίες καθαρές​​. Μπορείτε, επίσης, να βουρτσίσετε τα επιστόμια ή τις οδοντοστοιχίες χρησιμοποιώντας μαγειρική σόδα.
• Απολέπιση. Κάντε μια αναζωογονητική περιποίηση προσώπου και απολέπιση σώματος. Φτιάξτε μια πάστα από 3 μέρη μαγειρικής σόδας και 1 μέρος νερό. Τρίψτε με απαλές κυκλικές κινήσεις για την απολέπιση του δέρματος. Ξεπλύνετε. Αυτό το μείγμα είναι αρκετά απαλό για καθημερινή χρήση. Για ισχυρότερο απολεπιστικό, δοκιμάστε να προσθέσετε και ζάχαρη.
• Αποσμητικό μασχάλης. Βάλτε μαγειρική σόδα σε μασχάλες σας για να εξουδετερώσετε τις δυσάρεστες οσμές του σώματος.
• Είναι αντιόξινο. Η σόδα είναι ένα ασφαλές και αποτελεσματικό αντιόξινο για την ανακούφιση από την καούρα, τις ξινίλες του στομάχου ή / και τη δυσπεψία.
• Αντιμετωπίστε τα τσιμπήματα εντόμων και τη φαγούρα στο δέρμα. Για τα τσιμπήματα εντόμων, φτιάξτε μια πάστα από μαγειρική σόδα και νερό, και τοποθετήστε την ως αλοιφή στο προσβεβλημένο δέρμα. Για να ανακουφιστεί η φαγούρα, τοποθετήστε μαγειρική σόδα στο χέρι σας και τρίψτε την σε υγρό δέρμα μετά το μπάνιο ή το ντους.
• Απολύμανση χεριών και μαλακτικό. Απαλά τρίψτε τα χέρια με μια πάστα από 3 μέρη μαγειρικής σόδας σε 1 μέρος νερό, ή 3 μέρη μαγειρικής σόδας σε απαλό υγρό σαπούνι χεριών. Στη συνέχεια, ξεπλύνετε. Μπορείτε να προσθέσετε και μέλι και καλαμποκάλευρο για να κάνετε ένα scrub για τα χέρια σας, για απολέπιση.
• Περιποίηση μαλλιών. Το ξίδι είναι καταπληκτικό για τα μαλλιά σας, αλλά και η μαγειρική σόδα. Τοποθετήστε μια μικρή ποσότητα μαγειρικής σόδας στην παλάμη σας μαζί με το αγαπημένο σας σαμπουάν και ξεπλύνετε με άφθονο νερό. Η μαγειρική σόδα βοηθά να αφαιρέσετε τα υπολείμματα που τα προϊόντα styling έχουν αφήσει, ώστε τα μαλλιά σας να είναι πιο καθαρά.
• Καθαρίστε βούρτσες και χτένες. Αφαιρέστε τη φυσική συσσώρευση λαδιού και τα κατάλοιπα προϊόντων από χτένες και βούρτσες με ένα διάλυμα από 1 κουταλάκι του γλυκού μαγειρική σόδα σε μια μικρή λεκάνη με ζεστό νερό. Ξεπλύνετε και αφήστε τα να στεγνώσουν.
• Κάντε μπάνιο με μαγειρική σόδα. Προσθέστε 1/2 φλιτζάνι μαγειρική σόδα στο μπάνιο σας για να εξουδετερώσετε τα οξέα στο δέρμα. Το δέρμα σας, επίσης, θα γίνει πολύ μαλακό. Τα άλατα Epsom είναι πολύ θαυματουργά για το μπάνιο.
• Ανακουφίστε τα πόδια σας. Διαλύστε 3 κουταλιές της σούπας μαγειρική σόδα σε μια λεκάνη με ζεστό νερό και μουλιάστε τα πόδια. Ήπια τρίψτε. Μπορείτε, επίσης, να κάνετε ένα spa στα πόδια σας.

-Οικολογικό καθαριστικό

• Καθαρίστε μπάνια, πλακάκια και νεροχύτες με μαγειρική σόδα ελαφρά με ένα καθαρό υγρό σφουγγάρι και τρίψτε, ως συνήθως. Ξεπλύνετε καλά και σκουπίστε. Για επιπλέον δύναμη καθαρισμού, κάνετε μια ένα μείγμα με μαγειρική σόδα,  αλάτι και φυσικό υγρό σαπούνι πιάτων, αφήστε το να δράσει και στη συνέχεια, ξεπλύνετε.
• Πλύνετε στο χέρι κατσαρόλες & τηγάνια. Προσθέστε 2 κουταλιές της σούπας μαγειρική σόδα (μαζί με το κανονικό απορρυπαντικό πιάτων σας) στο νερό για να διαλύσετε τα λίπη στα πιάτα, στις κατσαρόλες και στα τηγάνια. Αφήστε τα να μουλιάσουν σε μαγειρική σόδα και απορρυπαντικό με νερό πρώτα, και στη συνέχεια χρησιμοποιήστε στεγνή μαγειρική σόδα σε ένα καθαρό υγρό σφουγγάρι ή πανί ως σκόνη καθαρισμού. Μπορείτε να την προσθέσετε και στο πλυντήριο πιάτων, για τα πιάτα, αλλά και να καθαρίσετε το πλυντήριο πιάτων και να εξουδετερώσετε τις οσμές του.
• Καθαρίστε τους φούρνους. Η μαγειρική σόδα σε ένα καθαρό υγρό σφουγγάρι καθαρίζει απαλά μέσα και έξω το φούρνο ψησίματος, αλλά και το φούρνο μικροκυμάτων και εξουδετερώνει τις οσμές. Ξεπλύνετε καλά με νερό.
• Καθαρίστε τα ασημικά. Χρησιμοποιήστε μια πάστα με σόδα που γίνεται με 3 μέρη μαγειρική σόδα σε 1 μέρος νερό. Τρίψτε τα ασημικά με ένα καθαρό πανί ή σφουγγάρι. Ξεπλύνετε καλά και στεγνώστε για να λάμψουν.
• Αφαιρέστε λεκέδες από καφέ και τσάι από κούπες και καφετιέρες. Φτιάξτε ένα διάλυμα από 1/4 φλιτζανιού μαγειρική σόδα σε 1 λίτρο ζεστό νερό. Για επίμονους λεκέδες, μουσκέψτε κατά τη διάρκεια της νύχτας με διάλυμα μαγειρικής σόδας και απορρυπαντικό ή τρίψτε με μαγειρική σόδα με ένα καθαρό υγρό σφουγγάρι.
• Καθαρίστε δάπεδα. Αφαιρέστε τη βρωμιά χρησιμοποιώντας ένα φλιτζάνι μαγειρική σόδα σε ένα κουβά με ζεστό νερό και ξεπλύνετε. Για δύσκολες βρωμιές χρησιμοποιήστε μαγειρική σόδα σε ένα καθαρό υγρό σφουγγάρι και στη συνέχεια ξεπλύνετε.
• Καθαρίστε έπιπλα. Μπορείτε να κάνετε ένα σπιτικό γυαλιστικό επίπλων με λεμόνι, ή μπορείτε να καθαρίσετε και να αφαιρέσετε σημάδια από τους τοίχους και έπιπλα ζωγραφισμένα με μαγειρική σόδα σε ένα βρεγμένο σφουγγάρι και ελαφρό τρίψιμο. Σκουπίστε, στη συνέχεια με ένα καθαρό, στεγνό πανί.
• Καθαρίστε τις κουρτίνες βινυλίου του μπάνιου σας. Καθαρίστε τις κουρτίνες με μαγειρική σόδα άμεσα σε ένα καθαρό υγρό σφουγγάρι ή βούρτσα. Τρίψτε την κουρτίνα του ντους και ξεπλύνετε με καθαρό νερό.
• Σαν απορρυπαντικών πλυντηρίου. Προσθέστε  1/2 φλιτζάνι μαγειρική σόδα στα ρούχα σας. Το καλύτερο pH στο πλύσιμο κάνει τα ρούχα καθαρότερα.
• Καθαρίστε τα ρούχα του μωρού σας. Το δέρμα μωρού απαιτεί πιο ήπια καθαριστικά. Για δύσκολους λεκέδες προσθέσετε 1/2 φλιτζάνι μαγειρική σόδα με το υγρό απορρυπαντικό πλυντηρίου σας.
• Καθαρίστε τον αθλητικό σας εξοπλισμό. Χρησιμοποιήστε ένα διάλυμα σόδας (4 κουταλιές της σούπας μαγειρική σόδα σε 1 λίτρο ζεστό νερό) για τον καθαρισμό του δύσοσμου αθλητικού εξοπλισμού σας. Ξεπλύνετε με άφθονο νερό.
• Καθαρίστε μπαταρίες. Η μαγειρική σόδα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την εξουδετέρωση της διάβρωσης της  μπαταρίας από οξέα για αυτοκίνητα, μηχανές, κλπ επειδή είναι ήπιο αλκαλικό. Για να είστε βέβαιοι να αποσυνδέσετε τους ακροδέκτες της μπαταρίας πριν από τον καθαρισμό. Κάντε μια πάστα από 3 μέρη μαγειρική σόδας σε 1 μέρος νερό, εφαρμόστε με ένα υγρό πανί για να τρίψετε. Μετά τον καθαρισμό επανασυνδέστε τα τερματικά και σκουπίστε τα με βαζελίνη για πρόληψη μελλοντικής διάβρωσης.
• Καθαρίστε το αυτοκίνητό σας. Χρησιμοποιήστε μαγειρική σόδα για να καθαρίσετε το αυτοκίνητό σας. Χρησιμοποιήστε ένα διάλυμα με 1/4 φλιτζανιού μαγειρική σόδα σε 1 λίτρο ζεστό νερό. Απλώστε με ένα σφουγγάρι ή ένα μαλακό πανί για να αφαιρέσετε τις δύσκολες βρωμιές και πίσσες.  Για επίμονους λεκέδες, χρησιμοποιήστε μαγειρική σόδα με ένα υγρό σφουγγάρι ή ένα μαλακό πινέλο.
• Καθαρίστε τα χαλιά σας και διώξτε τις οσμές. Χρησιμοποιήστε ένα διάλυμα σόδας (4 κουταλιές της σούπας μαγειρική σόδα σε 1 λίτρο ζεστό νερό). Απλώστε, τρίβοντας ελαφρά, αφήστε να στεγνώσουν και σκουπίστε μετά με την ηλεκτρική σκούπα.
• Αποσμητικό για το ψυγείο σας. Τοποθετήστε μαγειρική σόδα στο πίσω μέρος του ψυγείου για να εξουδετερώνονται οι οσμές.
• Απολυμάνετε τις αποχετεύσεις του νεροχύτη και της μπανιέρα σας. Ρίξτε 1/2 φλιτζάνι μαγειρική σόδα στον αγωγό, ενώ τρέχει ζεστό νερό της βρύσης. Θα εξουδετερωθούν τα οξέα και οι οσμές. Ένα φλιτζάνι μαγειρική σόδα ανά εβδομάδα, θα βοηθήσει να διατηρήσει ένα ευνοϊκό pH στις σωληνώσεις σας.
• Αφαιρέστε τις οσμές. Απομακρύνετε τις δυσάρεστες οσμές από ηλεκτρικές σκούπες, αφαιρέστε τις οσμές από τις ντουλάπες σας, από τα χαλιά, από τα δύσοσμα παπούτσια και από παντού.
• Λεύκανση των ρούχων. Προσθέστε 1/2 φλιτζάνι μαγειρική σόδα για το ξέβγαλμα σε σεντόνια και πετσέτες. Μπορείτε, επίσης, να προσθέσετε λεβάντα.
• Η μαγειρική σόδα μπορεί να βοηθήσει στην κατάσβεση πυρκαγιάς, γιατί  εκλύει διοξείδιο του άνθρακα.

Η τακτική χρήση της μαγειρικής σόδας σε αποχετεύσεις σας μπορεί να βοηθήσει να κρατήσει σηπτικό σύστημα σας ρέει ελεύθερα. Ένα φλιτζάνι μαγειρική σόδα ανά εβδομάδα, θα βοηθήσει να διατηρήσει ένα ευνοϊκό pH σε σηπτική δεξαμενή σας.

Λίγοι άνθρωποι συνειδητοποιούν ωστόσο, ότι η μαγειρική σόδα έχει και ισχυρές φαρμακευτικές ιδιότητες. Εάν ληφθεί εσωτερικά συμβάλλει στην διατήρηση της ισορροπίας του pH στο αίμα μας. Αυτό είναι πιθανόν το βασικό σκεπτικό πίσω από τις συνιστώμενες χρήσεις του κατά του κρυολογήματος, των συμπτωμάτων της γρίπης, ακόμη και για τον καρκίνο.

---

Η μαγειρική σόδα ως φυσικό φάρμακο για το κρυολόγημα

Στο φυλλάδιο «Ιατρικές χρήσεις της μαγειρική σόδας» που δημοσιεύθηκε το 1924, ο Δρ Volney S. Cheney αφηγείται τις κλινικές επιτυχίες του με ανθρακικό νάτριο στο κρυολόγημα και την θεραπεία της γρίπης, όπως διαβάσαμε παραπάνω.

Σύμφωνα με την Materia Medica του Walter Bastedo, το όξινο ανθρακικό νάτριο απαλύνει τους βλεννογόνους και διαλύει την πυκνή βλέννα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν είναι περίεργο το ότι η διατήρηση σωστής ισορροπίας οξέων-βάσεων στο σώμα έχει θετικό αντίκτυπο στην φυσική λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Η χρήση της σόδας είναι πολύ εύκολη και είναι ακίνδυνη, ακόμα και αν κάποιος δεν έχει ανακούφιση από τα συμπτώματα του κρυολογήματος.

Το 1925 οι συνιστώμενες δόσεις από την Εταιρεία Arm and Hammer για τα κρυολογήματα και την γρίπη ήταν:

-Κατά την διάρκεια της πρώτης ημέρας έξι φορές από μισό κουταλάκι σόδας με ένα ποτήρι δροσερό νερό, κάθε περίπου δύο ώρες.

-Κατά την διάρκεια της δεύτερης ημέρας τέσσερις φορές από μισό κουταλάκι σόδας με ένα ποτήρι δροσερό νερό, με την ίδια συχνότητα.

-Κατά την τρίτη ημέρα από μισό κουταλάκι σόδας με ένα ποτήρι δροσερό νερό πρωί και βράδυ.

-Στην συνέχεια μισό κουταλάκι σόδα με ένα ποτήρι δροσερό νερό κάθε πρωί μέχρι την αποθεραπεία.

Σύμφωνα με τις δοσολογικές οδηγίες της Arm & Hammer, να μην υπερβαίνετε τις επτά δόσεις με μισό κουταλάκι ανά ημέρα και αν είστε πάνω από την ηλικία των 60 ετών μην πάρετε πάνω από τρεις δόσεις με μισό κουταλάκι την ημέρα. Επιπλέον, να μην χρησιμοποιείτε την μέγιστη δοσολογία για περισσότερο από δύο εβδομάδες.

---

Η ισχυρή θεραπευτική δύναμη της μαγειρικής σόδας για τον καρκίνο

Ο δρ Tullio Simonici και ο Mark Sircus συμβουλεύουν την χρήση μαγειρικής σόδας, ακόμη και για πιο σοβαρές ασθένειες όπως ο καρκίνος!

Δυστυχώς, παρ’ όλα τα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η μαγειρική σόδα πράγματι έχει τεράστιες δυνατότητες, η συμβατική ιατρική αρνείται να το δεχθεί, αφού η μαγειρική σόδα δεν θα δώσει ποτέ τεράστια κέρδη για τις φαρμακευτικές εταιρείες.

Ακόμη χειρότερα, προσπαθούν να δυσφημίσουν ή να καταστρέψουν εντελώς εκείνους που τολμούν να προβάλλουν φθηνές επιλογές θεραπείας, όπως η μαγειρική σόδα. Ο δρ Simoncini, ο οποίος είναι ογκολόγος (ειδικός στον καρκίνο), απομακρύνθηκε από την ιατρική κοινότητα, όταν αρνήθηκε να χρησιμοποιήσει συμβατικές μεθόδους θεραπείας του καρκίνου και αντί γι' αυτές χρησιμοποίησε το όξινο ανθρακικό νάτριο. Αυτό, παρά το γεγονός ότι ήταν σε θέση να αποδείξει ότι το 99 τοις εκατό των καρκίνων του μαστού και της ουροδόχου κύστης μπορεί να θεραπευθεί σε μόλις έξι ημέρες, χωρίς την χρήση χειρουργικής επέμβασης, χημειοθεραπείας ή ακτινοβολίας, χρησιμοποιώντας απλά μια τοπική συσκευή έγχυσης (όπως έναν καθετήρα) για να βάλει το διττανθρακικό νάτριο άμεσα στην περιοχή, στον ιστό του μαστού ή στην ουροδόχο κύστη!

Στο βιβλίο του «Κερδίζοντας τον πόλεμο με τον Καρκίνο», ο δρ Sircus γράφει:

«Το όξινο ανθρακικό νάτριο είναι η γρηγορότερη μέθοδος για να την επιστροφή της αλκαλικότητας του σώματος σε κανονικά επίπεδα. Το όξινο ανθρακικό είναι ανόργανο, πολύ αλκαλικό και όπως και άλλες ορυκτές ουσίες, στηρίζει έναν μεγάλο αριθμό βιολογικών λειτουργιών. Το όξινο ανθρακικό νάτριο συμβαίνει να είναι ένα από τα πιο χρήσιμα φάρμακα, επειδή η αλκαλική φυσιολογία είναι θεμελιώδους σημασίας για την ζωή και την υγεία».

Πολλές χημειοθεραπείες, πράγματι, περιλαμβάνουν σόδα για την προστασία των νεφρών του ασθενούς, την καρδιά και του νευρικού συστήματος. Έχει ειπωθεί ότι η χημειοθεραπεία χωρίς την ταυτόχρονη χορήγηση σόδας θα μπορούσε ενδεχομένως να σκοτώσει επί τόπου.

Θα μπορούσε, λόγω της ανάμειξης των χημειοθεραπευτικών με μαγειρική σόδα, οι βελτιώσεις που παρατηρήθηκαν να είναι αποτέλεσμα της μαγειρικής σόδας και όχι των τοξικών φαρμάκων; Ο δρ Sircus πιστεύει ότι θα μπορούσε.

«Δεν υπάρχουν μελέτες που να διαχωρίζουν την δραστικότητα της σόδας από την δραστικότητα των φαρμάκων της χημειοθεραπείας και ούτε θα υπάρξουν ποτέ», λέει.

Το όξινο ανθρακικό νάτριο ή μαγειρική σόδα, προωθείται, τελευταία, ως θεραπεία του καρκίνου. Αυτή η θεραπεία βασίζεται στην θεωρία ότι ο καρκίνος προκαλείται από μια μορφή της μόλυνσης ζύμης και το  όξινο ανθρακικό νάτριο μπορεί να σκοτώσει τη μαγιά.

Το όξινο ανθρακικό νάτριο χρησιμοποιείται ως συμβατική θεραπεία για διαταραχές στις οποίες το αίμα είναι πολύ όξινο. Είναι, επίσης, θεραπεία για την καούρα. 

Ο καρκίνος, σύμφωνα με μια θεωρία, προκαλείται από μόλυνση με ένα είδος του μύκητα που ονομάζεται Candida albicans. Το διττανθρακικό νάτριο είναι ασφαλές όταν χρησιμοποιείται σε κατάλληλες δόσεις...

Το όξινο ανθρακικό νάτριο δίνεται από το στόμα  ή ενδοφλεβίως. Επίσης δίνεται ενδοαρτηριακώς (σε μια αρτηρία που τροφοδοτεί με αίμα τον όγκο και δίνεται, μερικές φορές, ως διάλυμα απευθείας μέσω της τραχεία στους πνεύμονες για τη θεραπεία του καρκίνου του πνεύμονα.

Πηγή ανάρτησης: https://www.emedi.gr/images/stories/emedi-logo.png  Σάββατο, 23 Αυγούστου 2014 08:57 

Ο Αλέξης Τσίπρας θα είναι επικεφαλής της πορείας της 2 Γενάρη...

σάββατο, 28 δεκεμβρίου 2019

Ο Αλέξης Τσίπρας θα είναι επικεφαλής της πορείας της 2 Γενάρη...

Επικεφαλής θα είναι ο Αλέξης Τσίπρας μαζί με την Περιστέρα, γνωστή κι ως "η κόκκινη Μπέτυ" λόγω των αριστερών της αντιλήψεων, στην πορεία που θα πραγματοποιηθεί στις 2 Γενάρη για την επίσκεψη στην Ελλάδα του εγκληματία πολέμου, τον δολοφόνο του ναζιστικού-σιωνιστικού κατοχικού καθεστώτος της Παλαιστίνης.

Ήδη κινητοποιούνται όλες οι οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ στο Λεκανοπέδιο για μια μαζική συμμετοχή στην διαδήλωση, όπως έγινε και στις 17 Νοέμβρη...

Ο Αλέξης θα θυμηθεί πως τον Ιούλη του 2014 διαδήλωνε στην πλατεία Συντάγματος με την μαντίλα των Παλαιστίνιων Φενταγίν και φώναζε εναντίον του "κράτους τρομοκράτη που σφάζει τα παιδιά στη Γάζα"... για να μας...

κλέψει την ψήφο μας ως αντιιμπεριαΛΗΣΤΗΣ και γνήσιος πολιτικός απατεώνας της πρώτη φορά Φασιστερά και μάλιστα σιωνιστική-ναζιστική φασιστερά!

Νετανιάχου είσαι ανεπιθύμητος στην Ελλάδα – Όχι στον Αγωγό Φυσικού Αερίου East Med

Στις 2 Ιανουρίου στς 18:00μμ
Όλοι-ες έξω από το Υπουργείο Ενέργειας και Περιβάλλοντος με κατεύθυνση προς την Ισραηλινή Πρεσβεία.
Ο σφαγέας του παλαιστινιακού λαού Μπένζαμιν Νετανιάχου, επισκέπτεται την χώρα μας μέσα στις γιορτές των Χριστουγέννων για να ολοκληρώσει το έγκλημα της Ανατολικής Μεσογείου...
Περισσότερα σε:  Μέτωπο Αντίστασης και Αλληλεγγύης για την Παλαιστίνη «Γασσάν Καναφάνι»

       

Η Αθηναϊκή Συμμαχία και η Ευρωζώνη (αν δεν διαβάζεις την Ιστορία σου πολλά παθαίνεις)

Σπύρου Στάλια

Οι Πόλεις- Κράτη στην Αρχαία Ελλάδα είχαν το δικό τους νόμισμα και η έκδοση του νομίσματος με τα σήματα της Πόλης ήταν ουσιαστικά διακήρυξη της πολιτικής ανεξαρτησίας της Πόλης. Το νόμισμα ήταν κατ’ αρχήν και πρώτα απ’ όλα ένα πολιτικό έμβλημα. Αυτή είναι η αιτία που όλα τα νομίσματα που εκδόθηκαν τον 5ο αιώνα πΧ, είναι έργα υψηλής τέχνης και απαράμιλλης ομορφιάς που έγιναν ποτέ, γιατί εξέφραζαν την περηφάνια των ανεξαρτήτων Ελληνικών Πόλεων.
Μετά τις νίκες των Ελλήνων κατά των Περσών, ιδρύθηκε από τις Ελληνικές Πόλεις, η Συμμαχία της Δήλου, στην οποία ηγεμονική θέση ανέλαβε η Αθήνα.
Ο Θουκυδίδης (Ιστορία 1.99) μας λέει πως οι Πόλεις της Συμμαχίας μετά υποδουλώθηκαν στην Αθήνα. 
Αποφάσισαν αντί οι ίδιες με δικά τους μέσα να συνεισφέρουν στην άμυνα της Συμμαχίας, να συνεισφέρουν χρήματα και οι Αθηναίοι να εκστρατεύουν γι αυτές.
Έτσι οι Αθηναίοι, για να συντηρούν αξιόμαχο στρατό, ναυτικό και βάσεις για την προστασία της Συμμαχίας, εισέπρατταν φόρους από τους συμμάχους τους και με αυτό τον τρόπο απέκτησαν δύναμη. Δεδομένων αυτών το επόμενο βήμα ήταν να επεμβαίνουν στα εσωτερικά των συμμαχικών πόλεων.
Η βούληση της Αθήνας για την καλή λειτουργία της Συμμαχίας ήταν η πια και η βούληση των Συμμαχικών Πόλεων.
Μετά από αυτά οι Αθηναίοι μετέφεραν την έδρα της Συμμαχίας από την Ιερά Δήλο στην Αθήνα , τα θέματα που αφορούσαν στις διαφορές των Πόλεων αποφάσισαν να επιλύονται στα Αθηναϊκά Δικαστήρια, ενώ το θησαυροφυλάκιο της Συμμαχίας μεταφέρθηκε επίσης από τη Δήλο στην Αθήνα, και τοποθετήθηκε αρχικά στον παλαιό ναό της Αθηνάς στην Ακρόπολη, και αργότερα στον μεγαλοπρεπή Παρθενώνα.
Αλλά οι Πόλεις εξακολουθούσαν να εκδίδουν το νόμισμα τους πράγμα που καθιστούσε την ηγεμονία της Αθήνας επισφαλή.

 Οι Αθηναίοι κατ αρχήν το 456 πΧ ανάγκασαν την Αίγινα να χρησιμοποιεί ως νόμισμα της όχι τις δικές της ‘χελώνες’ αλλά τις αθηναϊκές ‘κουκουβάγιες’. 

Οι Αίγινα υπέκυψε στην αθηναϊκή απαίτηση. 

Αργότερα το 449πΧ οι Αθηναίοι με ψήφισμά τους απαγόρευσαν την εξόρυξη αργύρου στις συμμαχικές πόλεις, επιβάλλοντας την κυκλοφορία του δικού της νομίσματος αλλά και των δικών της μέτρων και σταθμών.  
Με σύγχρονα λόγια παρέδοσαν τις εκτυπωτικές χρηματικές πρέσες στην Αθήνα! 

Η λίθινη στήλη με το αθηναϊκό ψήφισμα, το οποίο καθιστούσε το αθηναϊκό νόμισμα ως ομοσπονδιακό μέσο συναλλαγών, στήθηκε στις Αγορές όλων των Συμμαχικών Πόλεων και επέβαλε αυστηρές κυρώσεις σε όποιες από αυτές δε θα συμμορφώνονταν με την απόφαση αυτή.
Η επικράτηση των Αθηναίων υπήρξε ολοκληρωτική *χωρίς να χυθεί αίμα. 
*Σημείωση Αντίλογου: Το "χωρίς να χυθεί αίμα" είναι μια μεγάλη ιστορική ανακρίβεια: 
Δεν επικράτησε αναίμακτα μεταξύ των "συμμάχων" τους ο ιμπεριαλισμός των Αθηναίων "δημοκρατών" τύπου Περικλή! Κατέσφαξαν όλους τους άνδρες και πυρπόλησαν Μήλο και Λέσβο, πούλησαν δούλους τα γυναικόπαιδα όταν οι σύμμαχες αυτες πόλεις αρνήθηκαν την καταλήστευσή τους.
 Είναι μνημείο ιμπεριαλιστικής ωμότητας και αλαζονείας ο σωζόμενος και ουδέποτε διδασκόμενους στα σχολεία-αποτυφλωτήριά μας, ο διάλογος Αθηναίων-Μηλίων πριν τους εξολοθρεύσουν όπως ούτε οι Πέρσες δεν έπραξαν!...

Η Αθήνα είναι η πρώτη δύναμη στην ιστορία που δημιούργησε την πρώτη νομισματικη ένωση και δια του νομίσματος κατέκτησε όλο σχεδόν τον Ελληνικό Κόσμο, με την βοήθεια βεβαίως των προθύμων ‘δημοκρατικών’ πολιτικών των κατεκτημένων πόλεων.
Την Αθήνα την τιμάμε για ότι προσέφερε στον Δυτικό Πολιτισμό, η Αθήνα είναι η βάση του Δυτικού Πολιτισμού οχι η Ιερουσαλήμ, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως μια δημοκρατία μετετράπη τελικά, από την φιλοδοξία της και την απληστία της, σε δύναμη ιμπεριαλιστική και τελικά από την αρπακτικότητα της στο τέλος να καταστραφεί.
Την νομισματική ένωση και τη νομισματική πολιτική την χρησιμοποίησε για τον εαυτό της και αυτό τελικά αιματοκύλισε τον Ελληνικο Κόσμο. 
Δεν υπήρξαν καλοί Τραπεζίτες οι Αθηναίοι.

Δεν σας φαίνεται η ιστορία αυτή σύγχρονη και δεν νοιώθετε όχι Αθηναίος, αλλά πολίτης μια κατακτημένης Πόλης από τους Αθηναίους; 

Δεκ. 2019

Θρησκεία η Φύση, Ναός της η Γη

Αμάραντος ή ελίχρυσος: Το ευεργετικό φυτό της αιώνιας νεότητας!

(Δύο κείμενα)

1ο κείμενο:

Είναι σημαντικό για εμάς το να φαινόμαστε νεότεροι; Αν είναι, η απάντηση βρίσκεται στο φυτό της φωτογραφίας. 

Λέγεται ελίχρυσος, αλλά είναι γνωστός και ως αμάραντος. 
Οι αισθητικοί το χρησιμοποιούν εναντίον της γήρανσης, οι χειροτέχνες για να φτιάχνουν όμορφες κατασκευές, η εναλλακτική ιατρική για να κλείσει βαθιές πληγές του παρελθόντος... 
Οι γιαγιάδες μας το χρησιμοποιούσαν για να μην πηγαίνει ο σκόρος στα ρούχα τους, ενώ υπήρξαν πολλές Ελληνίδες στα χρόνια του πολέμου που το έδιναν συμβολικά στους άνδρες της οικογένειας όταν έφευγαν για το μέτωπο: Για να έχουν την τύχη του... Για να είναι αμάραντοι... 
Η διεθνής επιστημονική ονομασία του αμάραντου είναι Helichrysum Stoechas. 
Πρόκειται για φρυγανώδες φυτό με λευκό, πυκνό χνούδι. Οι βλαστοί του, οι οποίοι φτάνουν σε ύψος το μισό μέτρο, βγάζουν πολλά κεφάλια, δίνοντάς μας το υπέροχο θέαμα της φωτογραφίας. Σε κάποιες περιοχές είναι ο ελίχρυσος γνωστός και ως Σεμπρεβίβα ή Σεμπρεβίδα. Η λέξη αυτή έχει μείνει από την εποχή της Βενετοκρατίας. 
Βγαίνει από το ιταλικό «sempre» και το «vivere», που σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει "ζωντανό για πάντα"... Κι αυτό γιατί ο ελίχρυσος κι αν κοπεί διατηρεί το άρωμα, το χρώμα και την ομορφιά του... 
Αναπλάθει το "πόδι της χήνας"! Ο ελίχρυσος αποκαλείται και φυτό της αιώνιας νεότητας χάρη στην ιδιότητα που έχει να επαναφέρει το δέρμα σε πιο υγιή κατάσταση και καθυστερεί τη γήρανση χάρη στην ισχυρότατη κυταρρο-αναπλαστική του δράση. 
Θεωρείται καλός για οτιδήποτε δερματικό: Για τη θεραπεία εγκαυμάτων, ακμής, έρπητα, πληγών, μωλώπων, εκζεμάτων, ενώ επίσης φιλτράρει τις υπεριώδεις ακτίνες! Το λάδι του ελίχρυσου αποτελεί εξαιρετικό λάδι για μασάζ και εντριβές, ειδικά για πόνους μυών και έντονη σωματική καταπόνηση. Βοηθάει στην ανάπλαση των τραυμάτων, προσφέρει ισχυρές ιδιότητες στην αναγέννηση και επανασύνδεση των τραυματισμένων ιστών, είναι ιδανικό για το κατεστραμμένο δέρμα, αναπλάθει το "πόδι της χήνας", μειώνει τις διχρωμίες και τις ουλές, αυξάνει την κυκλοφορία του κυκλοφορικού κ.α. "Πόδι της χήνας" έχει επικρατήσει να λέγονται οι μικρές ρυτίδες έκφρασης που σχηματίζονται στις εξωτερικές γωνίες του ματιού με την πάροδο του χρόνου... 
Αμάραντος αντί... ναφθαλίνης! Πρώτος ο Θεόφραστος αναφέρει πως το συγκεκριμένο φυτό προστατεύει τα ρούχα από το σκόρο. Όμως, είναι γνωστό πως στα χωριά της Ηπείρου κατά το παρελθόν, οι γιαγιάδες τοποθετούσαν αφειδώς τον Αμάραντο στους χώρους αποθήκευσης των ρούχων και των κλινοσκεπασμάτων τους, ως ένα είδος φυσικού σκοροαπωθητικού, αντί της ναφθαλίνης! 
Αποκατάσταση ψυχικής ισορροπίας... Ο ελίχρυσος θεωρείται από τους αρωματοθεραπευτές ένα από τα κορυφαία αιθέρια έλαια. Όσοι ασχολούνται με τη θεωρία των τσάκρα και την ενεργειακή αρωματοθεραπεία, το κατατάσσουν στις πρώτες θέσεις. Το άρωμά του καταπραΰνει το θυμό, ενώ βοηθά τα άτομα στην αποκατάσταση της ψυχικής ισορροπίας. Σε ψυχολογικό επίπεδο, πιστεύεται πως μπορεί να λειτουργήσει επίσης επουλωτικά, κλείνοντας τις συναισθηματικές πληγές του παρελθόντος και απελευθερώνοντας την ψυχική ενέργεια που βρίσκεται εγκλωβισμένη εκεί.
 Σε ενεργειακό επίπεδο, θεωρείται πως έχει τη δύναμη να διασκορπίζει τα βαθύτερα, «κολλημένα» αρνητικά συναισθήματα, ειδικά εκείνα που συνδέονται με το Στοιχείο του Ξύλου: Τη διαρκή μνησικακία, τον μισο-συνειδητό θυμό, την πικρότητα και την επίμονα αρνητική στάση. Ο ελίχρυσος χαλαρώνει και υποστηρίζει την περιοχή του ηλιακού πλέγματος, ελαφρύνοντας την ένταση που απορρέει από υπερ-προσπάθεια και υπερβολικό έλεγχο... www.voltarakia.gr 
Ιδέα για το κείμενο και φωτογραφία από το Μάραθος Μαλεβυζίου Κρήτης: 
Μαρία Δρούλου, εκπαιδευτικός - μελισσοκόμος.
Σε περίπτωση αναδημοσίευσης αυτού του άρθρου, ο παρακάτω σύνδεσμος πρέπει να είναι ενεργός και δεν επιτρέπεται να αφαιρεθεί.
Πηγή: http://www.voltarakia.gr/daily-photos/item/4609-gia-panta-neoi-me-amaranto











2ο κείμενο:

Το αιθέριο έλαιο που φτιάχνεται από ελίχρυσο θεωρείται ως ένα από τα κορυφαία λόγω της ισχυρής αναζωογονητικής και επουλωτικής δράσης του.
Ο ελίχρυσος είναι ένα μυθικό φυτό που η φύση ευνόησε με την ιδιότητα της αιώνιας νεότητας καθώς παραμένει αναλλοίωτο είτε είναι δροσερό είτε ξερό.

Το όνομα του λέγεται πως το πήρε από τις λέξεις ήλιος και χρυσός είτε από το ελίσσω και χρυσός.
 Άλλες ονομασίες του, με τις οποίες μπορούμε να το βρούμε, είναι αμάραντος, αθάνατος και σεμπρεβίβα.
Οι αρχαίοι Έλληνες προσέφεραν στεφάνια από ελίχρυσο στους αθάνατους θεούς τους.
 Ο Θεόφραστος εκτιμούσε ιδιαίτερα αυτό το φυτό για την καταπραϋντική επίδραση που είχε στο θυμικό του ανθρώπου. 
Το φυτό αναφέρεται ακόμα στον Θεόκριτο που θαυμάζει το χρυσοκίτρινο χρώμα του, στον Διοσκουρίδη και τον Πλίνιο που το θεωρούν από τα καλύτερα αφιερώματα στα αγάλματα των θεών.
Ο πρώτος βοτανικός κήπος με καθαρά επιστημονικό, ερευνητικό και μορφωτικό χαρακτήρα, που ιδρύθηκε από τον Αριστοτέλη το 350 π.χ. κοντά στον Ηριδανό, παραπόταμο του Ιλισού, περιείχε ελίχρυσο και πολλά σπάνια φυτά που έστελνε ο Μέγας Αλέξανδρος στο δάσκαλο του από τις ασιατικές χώρες τις οποίες κατακτούσε.

Στην αγορά σήμερα το αιθέριο έλαιο του ελίχρυσου είναι αρκετά ακριβό όμως αξίζει να το αποκτήσει κανείς γιατί έχει τόσες πολλές και εκπληκτικές ιδιότητες που δεν μπορούμε να βρούμε εύκολα σε άλλο φυτό.
Περιέχει υδρογονάνθρακες, φλαβονοειδή, σεσκιτερπένια, καμφερόλη, κερκετίνη, λουτεολίνη, οξικό εστέρα νερόλης κι έτσι διαθέτει άριστες επουλωτκές ιδιότητες, επαναφέροντας το δέρμα σε πιο υγιή κατάσταση και καθυστερώντας τη γήρανση, χάρη στην ισχυρότατη κυταρρο-αναπλαστική του δράση.



Η δράση του είναι επίσης αντιφλεγμονώδης,αντιλοιμώδης, αιμοστατική και λιπολυτική.
Σε ότι αφορά τις δερματικές παθήσεις επιταχύνει τη θεραπεία δερματίτιδας, εγκαυμάτων, ακμής, έρπητα, πληγών, μωλώπων, εκζεμάτων και φιλτράρει τις υπεριώδεις ακτίνες.

Δεν είναι τοξικό και δεν προκαλεί ευαισθησίες. 
Πρόκειται λοιπόν για ένα από τα πιο αναζοωγoνητικά και ιαματικά αιθέρια έλαια που παραδοσιακά στην Ευρώπη χρησιμοποιήθηκε για τη χοιράδωση (φυματίωση των λεμφαδένων), το άσθμα, την αρθρίτιδα, και τους πονοκεφάλους, αλλά και για τα σκουλήκια των εντέρων.
Στην ομοιοπαθητική, παρασκευάζεται βάμμα από το νωπό φυτό και χορηγείται για διαταραχές της χοληδόχου κύστης και λουμπάγκο.

Οι θεραπευτικες και ψυχολογικές δράσεις του αιθερίου ελαίου του ελίχρυσου το κάνουν μοναδικό, και ένα από τα ισχυρότερα αιθέρια έλαια. Οι ιδιότητές του είναι αρκετά παρόμοιες με του ρωμαϊκού χαμομηλιού και της αχιλλαίας. Και τα τρία αιθέρια έλαια ρυθμίζουν τη ροή της ενέργειας- Qi, ενισχύουν τη ροή της χολής και έχουν σημαντική αντισπασμωδική επίδραση. Μοιράζονται επίσης την ικανότητα να εξαφανίζουν την θερμότητα και να ελαττώνουν την φλεγμονή. Όμως, το αιθέριο έλαιο του ελίχρυσου έχει εντελώς ξεχωριστά θεραπευτικά χαρακτηριστικά.

Ενδείκνυται για πονοκεφάλους και ημικρανίες, μυϊκούς πόνους, νευραλγία, και ευερέθιστο έντερο. Καθώς η ισχυρή αντισπασμωδική ιδιότητά του συνοδεύεται με αντικαταρροϊκή δράση, το έλαιο μπορεί επίσης να ωφελήσει τους χρόνιους βήχες και το άσθμα.



Οι αντιφλεγμονώδεις, αποσυμφορητικές δράσεις του αιθερίου ελαίου του ελίχρυσου είναι χρήσιμες σε καταστάσεις βρογχίτιδας, κολίτιδας, και ρευματοειδούς αρθρίτιδας. Από κοινού με το χαμομήλι, είναι επίσης αποτελεσματικό για αλλεργικές καταστάσεις, ιδιαίτερα εκείνες με ρινική καταρροή, φτέρνισμα, και δερματικά εξανθήματα με φαγούρα.

Ο ελίχρυσος χαλαρώνει και υποστηρίζει την περιοχή του ηλιακού πλέγματος, ελαφρύνοντας την ένταση που απορρέει από υπερπροσπάθεια και υπερβολικό έλεγχο, και την κατάθλιψη που οφείλεται σε μακροχρόνια απογοήτευση. 
Η ικανότητά του να διαλύει θρόμβους και να ρυθμίζει το στάσιμο αίμα - καταστάσεις που συνδέονται με το Συκώτι - του δίνει, σε ενεργειακό επίπεδο, τη δύναμη να διασκορπίζει τα βαθύτερα, "κολλημένα" αρνητικά συναισθήματ

ΟΙ ΙΔΑΙΟΙ ΔΑΚΤΥΛΟΙ

του Κώστα Σπ Ντουντουλάκη

Πανάρχαιοι μυθικοί συνοδοί της θεάς Κυβέλης ή Ρέας.

Υπάρχουν πολλές παραλλαγές του αρχαιοελληνικού μύθου.

Η κυρίαρχη και πιο γνωστή είναι αυτή που τους τοποθετεί στους πρόποδες της  Ίδας ή Ίδης (Ψηλορείτη)  της Κρήτης.

Θα αναφερθώ παρακάτω, αφού παραθέσω και τις ελάχιστα γνωστές άλλες.

Κατά τον Στράβωνα (10/3.22) το όνομα αυτό δόθηκε σ΄εκείνους που εγκαταστάθηκαν για πρώτη  φορά στους πρόποδες-στα «πόδια»  εξ ού Δάκτυλοι, του όρους Ίδη στην Φρυγία, (στην μετέπειτα βόρεια κεντρική Τουρκία).

Άλλοι πίστευαν πως ήταν πέντε άνδρες που είχαν εφεύρει την χαλκουργία και πολλά άλλα χρήσιμα για τον καθημερινό βίο, είχαν πέντε αδερφές επίσης, και ονομάστηκαν Δάκτυλοι λόγω του αριθμού τους.

Άλλοι συγγραφείς τους τοποθετούν στο όρος Ίδη κοντά  στην Τροία, την οποία μετά την καταστροφή της κατέλαβαν οι Φρύγες και  άλλοι πίστευαν πως ήταν μάγοι (δηλαδή σοφοί) που έφυγαν από την Φρυγία, πήγαν στην Σαμοθράκη όπου δίδαξαν στον Ορφέα ποίηση και μελωδία και την τέλεση μυστηρίων. (Διόδωρος Σικελιώτης 5/64, 3-65.1)

Άλλοι ότι ήταν οι πρώτοι εκατό άνθρωποι που εγεννήθηκαν στους δάκτυλους-πρόποδες της Ίδης στην Κρήτη και απόγονοί τους ήταν οι Κουρήτες και οι Κορύβαντες (Σχολ. Απολλώνιου Ρόδιου σελ 100-102).

Όπως προανέφερα η κυρίαρχη και πιο γνωστή παραλλαγή του μύθου (περιέχοντος όπως όλοι οι μύθοι των διαφόρων λαών  μια σειρά συμβολισμούς  μαζί με θαμπές αναμνήσεις παμπάλαιων  γεγονότων παραλλαγμένων αφηγηματικά από αιώνα  σε αιώνα)  είναι αυτή που τους τοποθετεί στους πρόποδες της  Ίδας ή Ίδης (Ψηλορείτη)  της Κρήτης, όπου ανακάλυψαν την χρήση της φωτιάς, την χαλκουργία και αργότερα την σιδηρουργία.

 Ο Παυσανίας (5/7.6,  5/8.1,  5/14,7 κλπ) τους ταυτίζει με τους Κουρήτες και γράφει πως όταν γεννήθηκε ο Δίας, η μητέρα του Ρέα ανέθεσε την φύλαξή του στους Ιδαίους Δάκτυλους που ονομάζονταν Ηρακλής, Επιμενίδης, Παιωναίος, Ιάσιος και Ίδας.

Ο Απολλώνιος Ρόδιος θεωρεί πως είχαν μητέρα τη νύμφη Αγχιάλη η οποία τους γέννησε σε μια σπηλιά του όρους Δίκτη της Κρήτης.

Ο βιογράφος του Μ.Αλεξάνδρου Νόννος  (14.23 κ.ε.) σημειώνει πως οι Ιδαίοι Δάκτυλοι ακολούθησαν από την Κρήτη τον θεό Διόνυσο όταν ταξίδεψε  στην Ινδία. Προσθέτει στα παραπάνω ονόματα τα Πύρριχος και Κύρβας.

Σημειωτέο, υπάρχει καταγραμμένος και από το αρχαίο ινδικό ιερατείο θρύλος σχετικός με την μετάβαση αυτή «από πολύ μακρινή βραχώδη χώρα της Δύσης» εκεί κάποιων που δίδαξαν καλλιέργεια γης κλπ.

 Μετά από την εκπολιτιστική εκστρατεία του Διονύσου αναφέρεται στην ελληνική μυθολογία  και κάποια  εκστρατεία Ηρακλή εκεί, πολλούς αιώνες αργότερα υπήρξε και η γνωστή του Αλεξάνδρου.

Καμιά απολύτως μετακίνηση Ινδών στην μακρινή Δύση δεν αναφέρεται στα αρχαία ινδικά ιερά βιβλία. Αυτό μαζί με πλήθος επιστημονικών αποδείξεων  αποκαλύπτει πως ουδέποτε ήρθαν στην αρχαία Ευρώπη Ινδοί, αντίθετα πήγαν κάποιοι πανάρχαιοι (μυθολογικά θεοποιημένοι  σιγά σιγά για όσα τους έμαθαν)  αρχαίοι Έλληνες  στην Ινδία, άρα η σαθρή  θεωρία(κυρίως Γερμανών ναζί πλαστογράφων ιστορικών και γλωσσολόγων)   περί «Ινδογερμανών, Αρίων Ινδοευρωπαίων» και περί δήθεν «ινδοευρωπαϊκής-σανσκριτικής ρίζας των ευρωπαϊκών γλωσσών»,  μάλλον …ισχύει  αντίστροφα.

Κ,Ντ.

Γιατί τα περισσότερα επίθετα των Κρητικών τελειώνουν σε -άκης

• 
  
  

  
  

Από την συχνή της χρήση ή κατάληξη -άκης στα επώνυμα συνδέεται αυτόματα στην σκέψη μας με την Κρήτη. π.χ Καζαντζάκης, Θεοδωράκης, Λαμπράκης, Σαρτζετάκης, Μητσοτάκης.

 Όμως δεν πρέπει να είμαστε απόλυτοι: ο Μάνος Χατζηδάκης για παράδειγμα ήταν από τήν Ξάνθη. 
Υπάρχει αντιθέτως μια σωρεία επωνύμων Κρητικών που μεγαλούργησαν στην Κρήτη ή έξω από αυτή αλλά δεν τελειώνουν σε – άκης.

Μια θεωρία είναι ότι το -άκης είναι τουρκική προσθήκη για να υποβιβάσουν το όνομα, όπως θα λέγαμε σήμερα λιοντάρι – λιονταρ – άκι. 
Άλλη θεωρία είναι ότι τα κρητικά επίθετα πρόσφατα (σχετικά) γύρισαν σε -άκης. Παλιότερα λέει, ήταν ακριβώς το αντίθετο (υπερθετικά) πχ Σήφακας και όχι Σηφακάκης. 

Κατά πάσα πιθανότητα, περισσότερο στην ορεινή Κρήτη, λιγότερο στην πεδινή, εκτός του -άκης θα συναντήσεις και  πολλά υπερθετικά επίθετα.
 (Σημ Αντίλογου: Πάρα πολλά από ιστορικές οικογένειες επιφανών παλιών οπλαρχηγών είναι και σε -άκης, ενώ επίσης πολλά υπερθετικού βαθμού, συνήθως μη κρητικής, βενετσιάνικης ρίζας τα περισσότερα, δεν είναι από τέτοιες οικογένειες.)

Ένας δημοφιλής αστικός μύθος που πλανάται επιμόνως είναι ότι το -άκης στα κρητικά επίθετα ...το επέβαλλαν οι Τούρκοι για να μειώνουν τους Κρητικούς.

Καμία σχέση: Επισήμως οι Τούρκοι δεν είχαν επώνυμα. Μονάχα κατά τα τέλη του 19ου αιώνα που άρχισε η συστηματική καταγραφή επωνύμων, έγινε κατάχρηση του – άκης, όχι πάντως περισσότερο απ’ ότι τα – άτος, – άκος, -όπουλος, – όγλου ( – ίδης – άδης), – ίτσης ( – ιτσας, – ιτζας, – ιτζης), – έλης, – ούτσος κλπ, σε άλλες ελληνικές χώρες. 

Δηλαδή κυρίως μετά το 1880-90 άρχισε η μετάλλαξη οικογενειακών επιθέτων στα δημόσια αρχεία, π.χ το Δάνδολος σε Δανδουλάκης, το Δασκαλές ή Δάσκαλος σε Δασκαλάκης, το Χαβαλές σε Χαβαλεδάκης, το Ραΐσης ( ρεΐς = πλοίαρχος, καπετάνιος καραβιού ) σε Ραϊσάκης, το Μαρούλης σε Μαρουλάκης, το Ρόκας σε Ροκάκης, το Μαράθης σε Μαραθάκης, το Λαμπάθης σε Λαμπαθάκης, το Καρδάμης σε Καρδαμάκης, το Καρπούζης σε Καρπουζάκης, το Μπάμιας σε Μπαμιάκης, το Μανούσος σε Μανουσάκης, το Αλυγίζος σε Αλυγιζάκης το Ροσμαρής σε Ροσμαράκης κτλ...

...Σε κάποιες περιοχές της Μεγαλονήσου, π.χ στα χωριά Ριζών (στο νομό Χανίων, βόρειας ρίζας των Λευκών Ορέων, εξ ού και Ριζίτες -Ριζίτικα), επίσης  στη νότια ρίζα δηλαδή στην επαρχία Σφακίων, και στον ορεινό τομέα του νομού Ρεθύμνης, σημειώθηκε έντονη εμπάθεια ενάντια στην επίσημη καταχώρηση των επωνύμων με καταλήξεις -άκης, επειδή είχε διατηρηθεί στη συλλογική μνήμη ότι το να μεταδίδεται το επώνυμο απαράλλακτο, και χωρίς υποκοριστικά, από τον πατέρα στα παιδιά, αποτελεί χαρακτηριστικό αριστοκρατικής καταγωγής, ήτοι ευγενείας.
 Οπότε, με νωπό στη συλλογική μνήμη το κύρος των αρχοντορωμαίων, οι κάτοικοι συγκεκριμένων περιοχών αντιστάθηκαν μαζικά στην ομογενοποίηση του -άκης,που έφερναν οι καλαμαράδες, κυρίως κατά την εποχή της Κρητικής Πολιτείας ([1878 – 1889], [1896] 1898 – 1908 [1η Δεκέμβρη 1913]).

Πάντως, πολλοί επιφανείς μουσουλμάνοι-εθελοντικά εκτουρκισμένοι Κρητικοί επίσης αναπτύσσουν παρατσούκλια κι επώνυμα με -άκης, ενώ αρκετοί από αυτούς τα διατηρούν επίσημα μέχρι σήμερα, π.χ στην Κω και στη Ρόδο. 
Ο περιβόητος Ιμπραήμ Αληδάκης (18ος αι), και ακόμα οι Δελημπασάκης (ντελί μπασί = επικεφαλής των τρελών, οθωμανικού σώματος ατάκτων), Τσαουσάκης (τσαούς = λοχίας),  Μεϊμαράκης (μεϊμάρ = αρχιτέκτονας), Μεϊντανάκης (μεϊντάνι = πλατεία), Πιστολάκης, Χαϊδαράκης, κλπ, αποτελούν επιφανείς ελληνόφωνους μουσουλμάνους όλοι.

(*Σημ Αντίλογου: Ενώ, σημειωτέο, κανείς "παρακεντές"-παρακατιανός τουρκοκρητικός δεν είχε καταγραφεί από τους "καλαμαράδες" ως -άκης, πχ,σε αντίθεση με τον διαβόητο μεγαλοτσιφλικά τουρκοκρητικό Ιμπραήμ Αλιδάκη, εκείνα τα χρόνια  αναφέρεται και   ο  παρακεντές αρχιαλήτης Ταμπουρατζής (όχι Ταμπουρατζάκης) που ως επικεφαλής ένοπλου τουρκοκρητικού όχλου όταν μαθεύτηκε η επανάσταση στον Μωριά, αφού διέπραξε σφαγές Ρωμιών στην πόλη των Χανίων, βγήκε να σκοτώσει και να κάψει χωριά πάνω απ΄τα Χανιά αλλά στον Λούλο Κεραμειών σκοτώθηκε και εξολοθρεύτηκε το ασκέρι του από ένοπλους Ριζίτες  των Κεραμειών, Θερίσου, Λάκκων, Μεσκλών, Ζούρβας κλπ στις 14 Ιουνίου 1821.Ήταν η πρώτη μάχη του 1821 στην Κρήτη... 
-Ανάλογη είναι η περίπτωση του Καούρη-και όχι Καουράκη, αιμοσταγούς αρχηγού των τουρκοκρητικών του Σελίνου εκείνη την περίοδο) 

Το -άκης πρωτοεμφανίστηκε στη Ρωμανία κατά το 10ο αι μ.Χ., απ’όταν μαρτυρείται π.χ. η ύπαρξη του αριστοκρατικού οίκου των Ροδοκανάκηδων στην Κωνσταντινούπολη. 
Πάντως η χρήση αυτής της κατάληξης για αιώνες θα παραμείνει σπάνια, αλλά και αμφίβολη όπως στην περίπτωση του Χορτάκης – Χορτάτσης – Χορτάτζης, του ομώνυμου οίκου. 

Ευρεία χρήση της κατάληξης – άκης θα σημειωθεί για πρώτη φορά κατά τους 15ο – 17ο αι στη Λακωνία, π.χ Γρηγοράκης, Δαβάκης, Καπετανάκης, Τζανετάκης (μικρός Τζανέτος μικρός Τζανής ή Ζανής = δημοφιλής φραγκογενής εκδοχή του Γιάννης, εκ του Jean) και Τρουπάκης, απ’ όπου θα διαδοθεί με αργό ρυθμό και στην Κρήτη, όπου καταγράφονται ονομαστά παραδείγματα, πριν κατακτήσουν οι Τούρκοι το νησί, και πριν οι Μανιάτες το γυρίσουν σε -άκος …

Ενδιαφέρον παρουσιάζουν επαγγελματικά επώνυμα με – άκης, που υποδηλώνουν και με τι δουλειές καταπιάνονταν οι πρόγονοί μας 
π.χ Βουλουμπασάκης (Μπουλουμπασάκης μπουλούκ μπασί = δεκανέας σε ασκέρι οθωμανικό), Σαρτζετάκης (σαρτζέτος σερτζέντε = λοχίας σε στρατό ιταλόφωνου κράτους), Βιτσαξάκης-Μπιτσαξάκης (μπιτσαξή = μαιχαιράς, τουρκιστί), Δερμιτζάκης (Ντερμιτζάκης ντεμιρτζή = σιδεράς, όπως και Δεμίρης-Σιδέρης).

Αξίζει όμως να σημειωθεί ότι υπάρχουν κι επώνυμα που έχουν εντελώς τυχαία την κατάληξη -άκης, όπως το Μανιάκης εκ του ελληνιστικού και μεσαιωνικού (ο) μανιάκης, ήτοι το περιδέραιο – διακριτικό βαθμού για τους αξιωματικούς του Ιππικού.

 Επίσης, προέκυψε και το Μαζαράκης από ομώνυμο ευγενές βλάχικο σόι, το Μενεγάκης εκ του ιταλικού Μενεγάτσιο (Menegazzo), το Μουζάκης εκ της αρβανίτικης φάρας Μουζακη Μουζακα, και το Ταγαλάκης εκ του τουρκικού Τανγαλακ ( οπλίτης σε άτακτο σώμα. 

(Agonas tis Kritis 07/04/2018-aπό to kritipoliskaihoria.blogspot.gr)

Μωάμεθ: Παντρεύτηκε περισσότερες από 15 γυναίκες, η μια ήταν 9 ετών κοριτσάκι !

(Από το pronews.gr της 14/12/2019)4/12/2019 - 11:

Γιατί ο Μωάμεθ, παντρεύτηκε περισσότερες από 15 φορές; 

Για ποιο λόγο έφτιαξε νόμο για την πολυγαμία;

 Αληθεύει ότι ο ιδρυτής του Ισλάμ είχε είχε αδυναμία στις χήρες, ενώ η μικρότερη σε ηλικία γυναίκα του ήταν μόλις 9 ετών;

O Μωάμεθ ήταν μία προσωπικότητα, πάνω στην οποία έπεσαν πολλές φορές τα φώτα της έρευνας, αλλά και για την προσωπική του ζωή, η οποία ήταν  αρκούντως ταραγμένη και η οποία έδωσε πάτημα στους ισλαμιστές όχι μόνο να κακομεταχειρίζονται τις γυναίκες αλλά και να θεωρούν φυσικό να παντρεύονται αθώα παιδάκια.

Σύμφωνα με ιστορικούς είχε κατά τη διάρκεια της ζωής του από 15 έως 25 γυναίκες.
Οι ιστορικοί δεν συμφωνούν στον ακριβή αριθμό. Είχε επίσης ιδιαίτερη αδυναμία στις χήρες, άγνωστο γιατί.

Πρώτη του γυναίκα ήταν η Μαζάρα, δύο φορές χήρα και 15 χρόνια μεγαλύτερή του, κόρη του αφεντικού όπου δούλευε ο Μωάμεθ. Όσο ζούσε η Μαζάρα, ο Μωάμεθ ήταν ήσυχος κι έκανε μαζί της πέντε παιδιά, αλλά, αφότου πέθανε, απελευθερώθηκε.

Ένα μήνα μετά τον θάνατό της αρραβωνιάστηκε την Αϊσά, κόρη ενός φίλου του, αλλά ο γάμος ορίστηκε να γίνει δύο χρόνια αργότερα.

Ο λόγος ήταν απλός. 
 Ο Μωάμεθ  ήταν 43 ετών, όμως η Αϊσά ήταν μόλις 7 !...

Εν αναμονή του σπουδαίου γεγονότος, ο Μωάμεθ παντρεύτηκε τη Σάβντα, που ήταν τροφός μιας από τις κόρες του και χήρα.
Στα δύο χρόνια έγινε ο γάμος με την 9χρονη πια Αϊσά. Τις κράτησε και τις δύο, όπως έκανε και με όλες τις επόμενες.

Άλλωστε,  έφτιαξε από την αρχή το νόμο και όρισε ότι ο άνδρας μπορούσε να παντρεύεται ως τέσσερις γυναίκες και να έχει όσες παλλακίδες τραβούσε η όρεξή του. Αν είχε συμπληρώσει τον αριθμό των γάμων και ήθελε να παντρευτεί κι άλλη, μπορούσε να διώξει μία από τις τέσσερις για να αδειάσει η θέση!!
(Σημ Αντίλογου: Ο "ιερός και σοφός" Σολομών, ξεπερνώντας τον ασύλληπτα, είχε κατά την εβραϊκή ιερή "Διαθήκη" 400 συζύγους και 700 παλλακίδες !!! Προφανώς έτσι 1100 φτωχοί δεν είχαν ούτε μια γυναίκα...)

Λίγο αργότερα ξαναπαντρεύτηκε με τον ακόλουθο απίστευτο τρόπο: μια από τις κόρες του προφήτη πέθανε κι ο άνδρας της, ο Οσμάν, ήταν απαρηγόρητος. Ένας κοινός φίλος πρόσφερε στον Οσμάν μια κόρη του, την Χαβζά, για παρηγοριά, αλλά αυτός αρνήθηκε.
 Αυτό αποτελούσε προσβολή, όμως ο προφήτης τακτοποίησε το θέμα. Πήρε αυτός για γυναίκα του τη Χαβζά κι έδωσε στον Οσμάν για σύζυγό του μια από τις αδερφές της πεθαμένης.

Μετά τη μάχη του Οχόντ, όπου ηττήθηκε, ο Μωάμεθ, για να παρηγορηθεί, παντρέυτηκε μια 28χρονη χήρα, τη Χεντ. Για γαμήλια δώρα τής πρόσφερε ένα σακί κριθάρι, ένα μύλο για να το αλέθει, ένα τηγάνι και μια χύτρα γεμάτη λαρδί και βούτυρο.

Οι γάμοι συνεχίζονται με ακόμη πιο παράδοξους τρόπους

Όταν μπήκε ένα πρωί στο σπίτι του θετού του γιου Ζεΐντ. Η γυναίκα του γιου του, η Ζεϊνάπ, παρουσιάστηκε στον πεθερό της χωρίς πέπλο, μέσα στην οικειότητα της οικογενειακής σχέσης. Ο Μωάμεθ την παρατήρησε και επαίνεσε την ομορφιά της. Όταν επέστρεψε στο σπίτι ο Ζεΐντ, η Ζεϊνάπ του εκμυστηρεύτηκε το κοπλιμάν του πεθερού της. Τότε ο Ζεΐντ πήγε στον θετό πατέρα του και του πρόσφερε ευχαρίστως τη γυναίκα του. Ο Μωάμεθ δέχθηκε την προσφορά, αλλά, για να μην υπάρξει αιμομιξία, ακύρωσε την υιοθεσία του Ζεΐντ.

Σύμφωνα με τα στοιχεία, μέχρι που πέθανε ο Μωάμεθ παντρεύτηκε την κόρη ενός πρίγκιπα τον οποίο νίκησε, μια Εβραία που κέρδισε στη μάχη της Κοραΐντα, μια νοσοκόμα του σε κάποια δηλητηρίαση, την κόρη του εχθρού του Αμπού Σοφιάν, μια γριά πόρνη (!!!) μιας φυλής Βεδουΐνων και πολλές άλλες.

Κάθε φορά που που παντρευόταν έστελνε κάποια προηγούμενη στις παλλακίδες για να μην παραβιάζει τον νόμο του, που επέτρεπε μόνο τέσσερις γάμους.
 Σε όλες τις εκστρατείες έπαιρνε δύο γυναίκες, που τις έβγαζε με κλήρο, ενώ κάθε βράδυ του το περνούσε με τη σειρά, με κάθε γυναίκα. Εκείνο το βράδυ ήταν αποκλειστικά αφιερωμένο σε αυτήν που ήταν η σειρά της και όχι σε άλλη.

Όμως παραβίασε το πρωτόκολλο που ο ίδιος δημιούργησε Ένα βράδυ ήταν με τη Χαφζά, αλλά αυτή έφυγε επειγόντως για τον πατέρα της που αρρώστησε. Δεν ήταν τίποτα το σοβαρό και γύρισε αμέσως, οπότε τσάκωσε τον προφήτη να κάνει έρωτα με μια άλλη, τη Μαρίτζια.

Η παραβίαση αυτού του πρωτοκόλλου θεωρήθηκε τόσο σοβαρή, που η Χαβζά ξεσήκωσε όλο το χαρέμι το οποίο την έπεσε με άγριες διαθέσεις πάνω στον άπιστο σύζυγο. Έγινε τόση φασαρία, που ο Μωάμεθ την... κοπάνησε κι έζησε ένα μήνα μόνος του, χωρίς συζύγους και παλλακίδες.

Οι ιστορικοί αναφέρουν ότι πέθανε μέσα στην κρεβατομουρμούρα. Ενώ ήταν ετοιμοθάνατος, είχε γύρει στην αγκαλιά της Αϊσά, αλλά αυτή διαμαρτυρόταν ότι πονούσε το κεφάλι της. «Το καλύτερο φάρμακο» της είπε ο Μωάμεθ αγανακτισμένος «θα ήταν να πεθάνεις πριν από εμένα». Κι αυτή απάντησε: «ναι, και αμέσως μετά θα ερχόσουν να εγκατασταθείς μέσα στο σπίτι μου με μια άλλη γυναίκα». Αυτά ήταν τα τελευταία λόγια που άκουσε πριν κλείσει τα μάτια του.



Δείτε και αυτό για την προέλευση του ισλαμισμού από τον εβραϊσμό.

 (Όπως φυσικά και του αυτοκρατορικού "χριστιανισμού" που επέβαλε την ρατσιστική κι απάνθρωπη "παλαιά διαθήκη" ως ισότιμη της "καινής διαθήκης" της ριζικά αντίθετης ηθικής  του Ιησού )

 Κάποια ενδιαφέροντα αποσπάσματα από το βιβλίο “The SacredChain: a History of the Jews” («Η Ιερή Αλυσίδα: μια Ιστορία των Εβραίων») του Εβραίου ιστορικού Norman Cantor:

Αναπόφευκτα, η παρουσία του Μωάμεθ στα εμπορικά συμφέροντα της συζύγου του τον έφερε σε επαφή με Εβραίους εμπόρους και από αυτούς έμαθε τα βασικά στοιχεία της εβραϊκής ιστορίας στο πρότυπο του ραβινικού-μυθολογικού μοντέλου. Ο Μωάμεθ έβλεπε τον εαυτό του και την αρχικά μικρή ομάδα των οπαδών του ως άμεσους απογόνους του Αβραάμ, όπως οι Εβραίοι, αλλά μέσω του Ησαύ, του

γιου που απέρριψε ο πατριάρχης Ισαάκ και αδελφού του Ιακώβ.

Τα βασικά στοιχεία της πίστης που ο Μωάμεθ έθεσε στο Κοράνι μπορεί, όπως πιστεύουν οι μουσουλμάνοι, να του υπαγορεύτηκαν από έναν αρχάγγελο. Αν συνέβη αυτή η υπαγόρευση, ο άγγελος μίλησε με εβραϊκή προφορά, επειδή

  η θεολογία και η ηθική και σε κάποιο βαθμό οι διατροφικοί νόμοι του Ισλάμ που παρουσιάστηκαν στο Κοράνι είναι κάτι περισσότερο από μια ηχώ της εβραϊκής Βίβλου. Το Ισλάμ είναι μάλλον μια απλούστευση, μια εκλαΐκευση του βιβλικού Ιουδαϊσμού.

… μετά το θάνατο του Μωάμεθ, καθώς οι νεοεμφανιζόμενοι και επιθετικά διαμορφωμένοι Άραβες προσπάθησαν να φύγουν από τη ξερή χερσόνησο τους και να διεισδύσουν στο ανατολικό άκρο της Μεσογείου και πέραν αυτής, οι εβραϊο-ισλαμικές σχέσεις βελτιώθηκαν γρήγορα.

Πρώτον, οι Εβραίοι που ζούσαν κάτω από τη διωγμό χριστιανών ηγεμόνων στη βυζαντινή αυτοκρατορία και στην Ισπανία μπορούσαν να βοηθήσουν την αραβική εισβολή, και μάλλον το έκαναν, ειδικά στην Αίγυπτο και την Ισπανία. Δεύτερον, οι Εβραίοι μπορούσαν να εξυπηρετήσουν τα νέα ισλαμικά κράτη με την εμπορική, πολιτική και διοικητική τους τεχνογνωσία.

Αφού άνοιξαν τις πύλες των χριστιανικών πόλεων στους αραβικούς στρατούς, οι Εβραίοι υπηρέτησαν τους νέους μουσουλμάνους πρίγκιπες ως κυβερνητικοί αξιωματούχοι, τραπεζίτες και ιδιαίτερα ηγέτες στο διεθνές εμπόριο, που εκτείνεται από τη Δυτική Ευρώπη μέχρι την Ινδία. 

Επισήμως οι Εβραίοι, όπως και οι Χριστιανοί, ήταν dhimmis, πολίτες δεύτερης κατηγορίας, μια υποδεέστερη μειοψηφία στα αραβικά κράτη. Έπρεπε να πληρώσουν φόρο και να φορούν ειδικά διακριτικά ή ρούχα για να δείχνουν την κατώτερη θέση τους. Αλλά στην πράξη, σε ουσιαστικές εκτάσεις του μουσουλμανικού μεσογειακού κόσμου και ιδιαίτερα στην Ισπανία πριν από τα μέσα του δωδέκατου αιώνα, αυτοί οι περιορισμοί κατά των Εβραίων επιβλήθηκαν συχνά ελαφρώς.

Η μεταχείριση των Εβραίων από τους Άραβες μεταξύ 900 και 1150 π.Χ., ήταν καλή. Οι Εβραίοι δεν πέτυχαν ποτέ την ισότητα αλλά συχνά δεν απείχαν πολύ μακριά από αυτή, και αυτό είχε ως αποτέλεσμα την ένθερμη αφοσίωση στην αραβική κυριαρχία από τις εβραϊκές κοινότητες, που αύξαναν ξανά σε μέγεθος και πλούτο. 

Άλλωστε, υπήρξε συγγένεια μεταξύ Εβραίων και Αράβων – ήταν ξαδέλφια, και οι δύο δυνητικώς άμεσοι απόγονοι του πατριάρχη Αβραάμ. 

Οι Εβραίοι ήταν επίσης άνθρωποι του Βιβλίου και μεγάλες αναφορές της Βίβλου και του Κορανίου ήταν πλήρως συμβατές ή και παρόμοιες στις διδασκαλίες.

… Όταν στα μέσα του 19ου αιώνα οι Εβραίοι μελετητές στην Κεντρική Ευρώπη έφεραν για πρώτη φορά τα ερευνητικά μέσα της σύγχρονης κοσμικής μελέτης για να καθορίσουν την πορεία της μεσαιωνικής εβραϊκής ιστορίας, γρήγορα ανακάλυψαν αυτό που ο Heinrich Graetz χαρακτήρισε ως χρυσή εποχή της μουσουλμανικής Ισπανίας από το 900 έως το 1150 μ.Χ.. Η συχνή υπεροπτική προσωπική περιφρόνηση της μουσουλμανικής άρχουσας τάξης για τους Εβραίους υπονομεύθηκε και η σημασία των Εβραίων στην αραβική κυβέρνηση και τα αξιοσημείωτα πνευματικά επιτεύγματα των αραβόφωνων Εβραίων υπογραμμίστηκαν και ίσως μεγαλοποιήθηκαν.

Το μοντέλο της καλής Αραβικής μεταχείρισης των Εβραίων τουGraetz και η εβραϊκή αντίδραση με την πολιτιστική δόξα, καθώς και τις πολιτικές δεξιότητες και την εμπορική ακτινοβολία, παραμένουν η κεντρική εικόνα της εβραϊκής ιστοριογραφίας, η οποία παρουσιάζεται στο τρίτομο έργο για τους Εβραίους στη Μουσουλμανική Ισπανία από τον Ισραηλινό Eliyahu Ashtor, που δημοσιεύθηκε στη δεκαετία του 1950 και στη συνέχεια αναδημοσιεύθηκε από την Jewish Publication Society στη Φιλαδέλφεια το 1992.

Αν η εβραϊκή ιστορία της Διασποράς στις χριστιανικές χώρες θεωρείται γενικά ως μια περίοδος χιλίων πεντακοσίων χρόνων φόβου και θλίψης, αυτοί οι δύο αιώνες ευτυχισμένων χρόνων κάτω από το Ισλάμ, ειδικά στη χρυσή μεσαιωνική Ισπανία, έγιναν ο αντίθετος άλλος τρόπος απέναντι στην οποία η καταπίεση, τα πογκρόμ και τα γκέτο των χριστιανών έδειχναν ακόμα χειρότερα.

… Οι Εβραίοι τον ενδέκατο αιώνα υπηρετούσαν το Ισλάμ με το ρόλο που είχαν στο εμπόριο, την κυβέρνηση και την επιστήμη. 

Γερμανο-Εβραίοι μελετητές στις αρχές του εικοστού αιώνα υπηρέτησαν το Ισλάμ, εισάγοντας τη μελέτη του μεσαιωνικού αραβικού κόσμου στη σύγχρονη έρευνα. Σίγουρα ο αραβικός κόσμος πριν από τη δεκαετία του 1920, ίσως πριν από τη δεκαετία του 1940, δεν είχε καμία δυνατότητα για τέτοιου είδους ιστορική έρευνα. Οι Άραβες μελετητές εκείνης της εποχής μπορούσαν να διαβάσουν το Κοράνι και τις Παραδόσεις του Προφήτη, αλλά δεν μπορούσαν να αναλύσουν και να ερμηνεύσουν αυτά τα κείμενα σύμφωνα με τις μεθόδους και την ορολογία της Δυτικής επιστήμης. Ήταν κυρίως Γερμανο-Εβραίοι μελετητές, με κάποια βοήθεια από Άγγλους και Γάλλους που παρουσίασαν την μοντέρνα επιστημονική έρευνα του μεσαιωνικού ισλάμ.

… Στα πανεπιστήμια της Δύσης τη δεκαετία του 1950, οι Εβραίοι εξακολουθούσαν να είναι κάτοχοι πολλών σημαντικών εδρών ισλαμικών σπουδών, ενώ εκείνη την εποχή, μόνο ένας Άραβας, οPhilip Hitti, ένας χριστιανός Λιβανέζος καθηγητής στο Princeton, είχε μεγάλη φήμη...

ΚΟ / από εδώ

redskywarning