Δευτέρα 24 Αυγούστου 2020

«Μισές στατιστικές αλήθειες και μετατροπή όλης της Γης σε νέα Σπιναλόγκα»

Hana news 8 Απριλίου 2020
Κώστας Ντουντουλάκης

Ίσως το κείμενό μου θεωρηθεί από πολλούς «αιρετικό» ως προς το πρωτοφανές κλίμα των ημερών, αλλά ευελπιστώ στη δημοσίευσή του ως «άλλη άποψη», συμφωνώντας όχι στις εκτιμήσεις μου, αλλά στο ότι βασική αρχή δημοκρατίας είναι το δικαίωμα του πολίτη. Του διαλεγόμενου και σκεπτόμενου ελεύθερα ανθρώπου. Που κατά τη γνώμη μου και πολλών άλλων, κινδυνεύει συχνά να μετατραπεί, ειδικά τώρα, από δικαίωμα ελεύθερης σκέψης και λόγου σε υποχρέωση πολλαπλά ελεγχόμενου υπάκοου υπηκόου άλλων εποχών.

Όλα τα στοιχεία ιατρικών στατιστικών, πάντα είναι υπό αμφισβήτηση, όπως τόνισε και τονίζει επανειλημμένα ένας από τους 4-5 πιο ειδικούς σε αυτά παγκόσμια, ο Γιάννης Ιωαννίδης, καθηγητής Επιδημιολογίας και Ιατρικής Στατιστικής στο Stanford -με 150.000 επιστημονικές αναφορές (όσο κανείς άλλος!!!)- βλ. στο ίντερνετ πρόσφατες αποκαλυπτικές αναλύσεις του και ειδικά τις συνταρακτικές συνεντεύξεις του στον εξαιρετικό – πραγματικό δάσκαλο υψηλής δημοσιογραφίας κ. Σαχίνη.

Ο Γιάννης Ιωαννίδης απέδειξε και σε βιβλίο του που έκανε παγκόσμιο πάταγο την ανακρίβεια, συχνά συνειδητή απάτη, των ιατρικών στατιστικών.

Τι ισχύει ειδικά στον καθημερινό καταιγισμό στατιστικών περί κορωνοϊού;

1. Μετράνε όλες ποσοστά των (φερόμενων ως) θανόντων από κορωνοϊό επί των διαπιστωμένων κρουσμάτων, ενώ όπως δήλωσαν από την αρχή κάποιοι επιδημιολόγοι, μα κι όπως κάθε νοήμων καταλαβαίνει, τα πραγματικά κρούσματα είναι 30-40 ίσως και 50 φορές παραπάνω από τα διαπιστωνόμενα.

Άρα η θνησιμότητα επί των πραγματικών κρουσμάτων είναι (ακόμα και στην Ιταλία) μικρότερη από την κοινή γρίπη.

2. Ο πρώην πρόεδρος του ιταλικού ΕΣΥ (του 2011) επίσης δήλωσε πολύ πρόσφατα πως το 88% των αποδιδόμενων στον κορωνοϊό θανάτων εκεί δεν είναι σίγουρο πως οφείλονται σε αυτόν. Πολλοί άλλοι κορυφαίοι ειδικοί λένε περίπου τα ίδια.

3. Τα κανάλια και οι στατιστικές, αποσκοπώντας στην τρομοϋστερία για άλλους λόγους (βλ. π.χ. τεκμηριωμένες με πλήθος στοιχείων αναλύσεις του Κλεάνθη Γρίβα και πολλών άλλων) ουδέποτε αναφέρουν τους συνολικούς θανάτους ανά χώρα (ούτε αυτούς π.χ. από απλή γρίπη) ανά χώρα!!!

Αναφέρουν (μανιωδώς υστερικά και μακάβρια μάλιστα!) μόνο των φερόμενων ως θανάτων από κορωνοϊό!!!

Έτσι ο πανικόβλητος μέσος άνθρωπος υποσυνείδητα αρχικά, «συνειδητά» τελικά, νομίζει πως σχεδόν όλοι ή έστω ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των συνολικών θανάτων είναι από τον ιό αυτό! Πως ο ιός θερίζει χειρότερα από πανούκλα στον μεσαίωνα!

Πόσοι ξέρουμε (εύκολα το βρίσκεις στο διαδίκτυο, αρκεί να ψάχνεις με το δικό σου μυαλό) και αν ξέρουμε, γιατί δεν το λέμε για σύγκριση, πως στην Κίνα μόνο πεθαίνουν κάθε χρόνο από κάθε λογής αιτία πάνω από 40 εκατομμύρια άνθρωποι – σε όλη τη Γη περίπου 200 εκατομμύρια;…

Αντίθετα, όλοι σχεδόν αναμασάμε όλα όσα μας βομβαρδίζουν ανελέητα τα ΜΜΕ, πως στην Κίνα π.χ. πέθαναν από κορωνοϊό όλες κι όλες 3.750 άτομα ως τώρα!…

Που ως ποσοστό δεν είναι ούτε 1 σε κάθε 4.000 που πεθαίνουν κάθε χρόνο εκεί!!! (Κάθε θάνατος είναι λυπηρό γεγονός, αλλά υπάρχουν και οι συγκρίσεις!)

Σας είπαν ποτέ τα «έντιμα» ΜΜΕ πως στην Ελλάδα πεθαίνουν κάθε χρόνο γύρω στα 120.000 άτομα;

Είπαν πως τα 3.000 απ’ αυτά πεθαίνουν κάθε χρόνο από γρίπη; Πολύ περισσότεροι από έιτζ, ιογενείς πνευμονίες κ.λπ. ιούς; Γιατί δεν τα λένε ποτέ;…

Στόχος τους ήταν και είναι εξαρχής με αφορμή μιαν τυχαία είτε φτιαχτή επιδημία μέσης συνήθους επικινδυνότητας (αν δεν ήταν αυτή θα χρησιμοποιούσαν άλλη) να επιβάλλουν μια παγκόσμια Σπιναλόγκα χωρίς ολική επιστροφή ποτέ στην προηγούμενη κανονικότητά μας!

Γιατί; Ας αναρωτηθούμε. Κι ας ψάξουμε, όπως επιτάσσει ο βασικός κανόνας για την αναζήτηση της κάθε αλήθειας, και τις δυο απόψεις: Τόσο αυτή της πρωτοφανούς στην ιστορία της ανθρωπότητας καθημερινής επίσημης πλύσης εγκεφάλων, όσο και τον αντίλογό της, τις εν μέρει ή κι εντελώς αντίθετες επιχειρηματολογημένες απόψεις (δεν μιλώ για βλακώδεις ή μεταφυσικές μπουρδολογίες – αυτές μόνο το σύστημα αποβλάκωσής μας εξυπηρετούν).

Πολλοί σοβαροί αναλυτές προσπαθούν καιρό τώρα να μας ανοίξουν τα μάτια που κρατά σφαλιχτά ο φόβος που τόσο ωμά, τόσο απάνθρωπα, τόσο εκνευριστικά ακόμα και για τους πιο ευκολόπιστους καλλιεργούν…

* Ο κ. Κώστας Σ. Ντουντουλάκης είναι συνταξιούχος δάσκαλος, πτυχ. Πολιτικών Επιστημών

ΥΓ.: Πάρα πολύ εύστοχα και σοφά σαρκάζει τις στατιστικές αναλύσεις στη σελίδα του στο φέισμπουκ ως εξής ένας Κύπριος φίλος: «Αυτές τις μέρες, που ειδήμονες και μη μας βομβαρδίζουν καθημερινά με στατιστικά στοιχεία, ας είμαστε επιφυλακτικοί με μια επιστήμη που μπορεί να μας πείσει ότι με το κεφάλι μας στο φούρνο και τα πόδια μας στην κατάψυξη έχουμε την ιδεώδη μέση θερμοκρασια, ή ότι το ρολόι μας που δεν δουλεύει καθόλου είναι καλύτερο από το άλλο που “χάνει” ένα λεπτό την ημέρα γιατί το δικό μας δείχνει τη σωστή ώρα δυο φορές την ημέρα ενώ το άλλο μόνο μια φορά κάθε 720 μέρες».

Κώστας Ντουντουλάκης1 Άρθρα

3 ΣΧΟΛΙΑ

ΑΝΤΩΝΗΣ ΦΩΣΚΟΛΟΣREPLY
8 Απριλίου 2020 at 21:28
ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΜΠΗΚΑΜΕ ΣΤΙΣ ΥΠΕΡΒΟΛΕΣ… Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΣΟΒΑΡΗ ΑΛΛΑ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗ ΧΕΙΡΙΖΕΤΑΙ ΑΡΙΣΤΑ.
ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΟΤΙ ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ ΧΑΝΟΝΤΑΙ 1.7 ΕΚΑΤ. ΑΤΟΜΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΙΣΤΙΚΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ.
ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΛΕΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ. ΠΟΣΟΥΣ ΘΑΝΑΤΟΥΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΣΤΙΚΑ ΕΧΟΥΜΕ ΕΤΗΣΙΩΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ…
ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΑΠΟ ΤΑ ΤΕΛΗ ΜΑΪΟΥ ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΤ’ ΕΥΧΗ..
Κώστας ΝτουντουλάκηςREPLY
9 Απριλίου 2020 at 11:40
Οι υστερικά προβαλλόμενες μισές αλήθειες των στατιστικών και η χρησιμοποίησή τους για μετατροπή όλης της Γης σε μια νέα ΜΟΝΙΜΗ Σπιναλόγκα…
Όλα τα στοιχεία ιατρικών στατιστικών, πάντα είναι υπό αμφισβήτηση, όπως τόνισε και τονίζει επανειλημμένα ένας από τους 4-5 πιο ειδικούς σ΄αυτά παγκόσμια, ο Γιάννης Ιωαννίδης καθηγητής επιδημιολογίας και ιατρικής στατιστικής στο Stanford-με 150.000 επιστημονικές αναφορές (όσο κανείς άλλος!!!) Βλ στο ίντερνετ πρόσφατες αποκαλυπτικές αναλύσεις του και ειδικά τις συνταρακτικές συνεντεύξεις του στον Σαχίνη, τον μοναδικό ίσως έγκυρο και μη διαπλεκόμενο γνωστό δημοσιογράφο.
Ο Γιάννης Ιωαννίδης απέδειξε και σε βιβλίο του που έκανε παγκόσμιο πάταγο την ανακρίβεια, συχνά συνειδητή απάτη, των ιατρικών στατιστικών.
Στις στατιστικές της τωρινής τρομούστερίας τώρα:
Καμιά απολύτως στατιστική, ακόμα και η πιο καλοπροαίρετη, δεν είναι αντικειμενική.
1.Μετράνε όλες ποσοστά των (φερόμενων ως) θανόντων από κορωνοϊό επί των διαπιστωμένων κρουσμάτων ενώ όπως δήλωσαν από την αρχή κάποιοι επιδημιολόγοι, μα κι όπως κάθε νοήμων καταλαβαίνει, τα πραγματικά κρούσματα είναι 30-40 ίσως και 50 φορές παραπάνω από τα διαπιστωνόμενα.
Άρα η θνησιμότητα επί των πραγματικών κρουσμάτων είναι (ακόμα και στην Ιταλία) μικρότερη από την κοινή γρίπη.
2.Ο πρώην πρόεδρος του ιταλικού ΕΣΥ (του 2011) επίσης δήλωσε πολύ πρόσφατα πως το 88% των αποδιδόμενων στον κορωνοϊό θανάτων εκεί δεν είναι σίγουρο πως οφείλονται σε αυτόν.
3.Τα κανάλια και οι στατιστικές, αποσκοπώντας στην τρομοϋστερία για άλλους λόγους (βλ τεκμηριωμένες με πλήθος στοιχείων αναλύσεις του Κλεάνθη Γρίβα πχ) ουδέποτε αναφέρουν τους συνολικούς θανάτους ανά χώρα (ούτε αυτούς πχ από απλή γρίπη) ανά χώρα!!!
Αναφέρουν (μανιωδώς υστερικά και μακάβρια μάλιστα!) μόνο των φερόμενων ως θανάτων από κορωνοϊό!!!
Ξέρουν τι κάνουν έτσι οι εντολείς των:
Έτσι ο πανικόβλητος μέσος άνθρωπος υποσυνείδητα αρχικά, “συνειδητά” τελικά, νομίζει πως σχεδόν όλοι ή έστω ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των συνολικών θανάτων είναι από τον ιό αυτό! Πως ο ιός θερίζει χειρότερα από πανούκλα στον μεσαίωνα!
-Πόσοι ξέρουμε και αν ξέρουμε, γιατί δεν το λέμε για σύγκριση, πως στην Κίνα μόνο πεθαίνουν κάθε χρόνο από κάθε λογής αιτία πάνω από *15 εκατομμύρια άνθρωποι-σε όλη την Γη γύρω στα *65 εκατομμύρια;…
(16 εκατομμύρια πέθαναν στην γη μόνο στο 1ο τρίμηνο του 2020)https://l.facebook.com/l.php?u=https%3A%2F%2Fwww.worldometers.info%2Fgr%2F%3Ffbclid%3DIwAR0gBMpBXsFumjL4b4-xVTFZyC90bnY1-svJjyf4WDsthCVoTKmoIXsu1Zw&h=AT0qidGc7eMFnIJ5S3vR6GyETAaRsbcwp8qeTBaQ-fW6NhbejfQOPtIRL-QohNGP6b_QXIKu2SmS9K_jnVQWNqULDDZQuMMrDohRCnquQoqEOguGMYQ7ZGMCFXGvXKv-nl6KSLxfyM6y9AlulvNc5iMXrupvUW8L
Αντίθετα, όλοι σχεδόν αναπαράγουμε όλα όσα μας βομβαρδίζουν ανελέητα τα ΜΜΕ, πως στην Κίνα πχ πέθαναν από κορωνοϊό 3.750 άτομα ως τώρα!…(8/4/2020)
Που ως ποσοστό δεν είναι ούτε 1 σε κάθε 1.500 που πεθαίνουν κάθε χρόνο εκεί!!!
(Κάθε θάνατος είναι λυπηρό γεγονός, αλλά υπάρχουν και οι συγκρίσεις!)
Μας είπαν ποτέ τα μεγάλα ΜΜΕ πως στην Ελλάδα πεθαίνουν κάθε χρόνο γύρω στα 120.000 άτομα;
Είπαν πως 60.000 πεθαίνουν στην γη κάθε χρόνο από γρίπη;
https://www.in.gr/2020/02/26/world/pou-stous-60-000-oi-thanatoi-etisios-apo-tin-epoxiki-gripi-oxi-panikos-gia-ton-koronaio/
Πολύ περισσότεροι από έιτζ, ιογενενείς πνευμονίες κλπ ιούς;
1.ΑΙΤΙΕΣ ΘΑΝΑΤΩΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ
Πηγή: I efimerida 17/9/2017
Στην κόσμο οι δέκα κυριότερες αιτίες Χαμένων Ετών Ζωής (προκύπτουν από το συνδυασμό του αριθμού των θανάτων από κάθε αιτία με το προσδόκιμο ζωής σε κάθε ηλικία) είναι κατά σειρά οι εξής:
1. Ισχαιμική καρδιοπάθεια
2. Εγκεφαλικό
3. Λοιμώξεις κατώτερου αναπνευστικού
4. Διάρροια
5. Τροχαία
6. Ελονοσία
7. Επιπλοκές πρόωρου τοκετού
8. HIV/AIDS
9. Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (XAΠ)
10. Επιπλοκές τοκετού-Εγκεφαλοπάθεια νεογνού
2 .Eurostat Στοιχεία Ιουλίου του 2019: Οι παθήσεις του αναπνευστικού συστήματος ήταν η τρίτη συνηθέστερη αιτία θανάτου στην ΕΕ-28!
Μετά τις παθήσεις του κυκλοφορικού συστήματος και τον καρκίνο, οι παθήσεις του αναπνευστικού συστήματος ήταν η τρίτη συνηθέστερη αιτία θανάτου στην ΕΕ-28, με 83 κατά μέσο όρο θανάτους ανά 100 000 κατοίκους το 2016. Στο πλαίσιο της εν λόγω ομάδας παθήσεων, οι χρόνιες παθήσεις του κατώτερου αναπνευστικού συστήματος ήταν η συνηθέστερη αιτία θνησιμότητας, ακολουθούμενη από άλλες παθήσεις του κατώτερου αναπνευστικού και την πνευμονία. Οι παθήσεις του αναπνευστικού συστήματος σχετίζονται με την ηλικία, η δε συντριπτική πλειονότητα των θανάτων από τις εν λόγω παθήσεις σημειώθηκε μεταξύ των ατόμων ηλικίας 65 ετών και άνω.” (Πόσοι από αυτούς τους θανάτους, όπως ακριβώς δήλωσε ο πρώην επικεφαλής του ιταλικού ΕΣΥ, αποδίδονται σήμερα στον κορωνοϊό;…)
“Τα υψηλότερα τυποποιημένα ποσοστά θανάτων λόγω παθήσεων του αναπνευστικού συστήματος μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ σημειώθηκαν στο Ηνωμένο Βασίλειο (136 θάνατοι ανά 100 000 κατοίκους), στην Ιρλανδία (134 ανά 100 000 κατοίκους), στην Πορτογαλία (123 ανά 100 000 κατοίκους), στη Δανία (117 ανά 100 000 κατοίκους) και στην Ελλάδα (109 ανά 100 000 κατοίκους). ”
*Άρα στην Ελλάδα των 10.7 εκατομμυρίων αντιστοιχούν γύρω στους 11.660 οι ετήσιοι θάνατοι από παθήσεις του αναπνευστικού!”
Αυτά γιατί δεν μας τα λένε ποτέ; …
Μήπως στόχος όσων επιδιώκουν να κατευθύνουν τις τύχες μας είναι, με αφορμή μιαν τυχαία είτε φτιαχτή επιδημία μέσης συνήθους επικινδυνότητας (αν δεν ήταν αυτή θα χρησιμοποιούσαν άλλη) να επιβάλλουν μια παγκόσμια Σπιναλόγκα χωρίς ολική επιστροφή ΠΟΤΕ στην προηγούμενη κανονικότητά μας;
Γιατί; Ας αναρωτηθούμε. Ας ψάξουμε και τις δυο απόψεις: Τόσο αυτή της πρωτοφανούς στην ιστορία της ανθρωπότητας τρομοϋστερίας και καθημερινής επίσημης πλύσης εγκεφάλων, όσο και τον αντίλογό της, τις εν μέρει ή κι εντελώς αντίθετες επιχειρηματολογημένες απόψεις.
Δεν εννοώ φυσικά τις βλακώδεις, άνευ πηγών και αποδείξιμων στοιχείων ή μεταφυσικές μπουρδολογίες-αυτές μόνο το σύστημα αποβλάκωσής μας εξυπηρετούν.
Πολλοί σοβαροί αναλυτές προσπαθούν καιρό τώρα να μας ανοίξουν τα μάτια που κρατά σφαλιχτά ο φόβος που τόσο ωμά, τόσο απάνθρωπα, τόσο εκνευριστικά ακόμα και για τους πιο ευκολόπιστους καλλιεργούν …
* Κάποιοι μη διασταυρωμένων πηγών αριθμοί διορθώθηκαν έγκαιρα εκ μέρους μου μετά την διασταύρωση και παράθεση εδώ των επίσημων πηγών και στοιχείων.
Κώστας Σ. Ντουντουλάκης
😏Πάρα πολύ εύστοχα και σοφά σαρκάζει τις κατασκευαζόμενες στατιστικές αναλύσεις εδώ ο Πάμπος:
Pambos Voskarides
5 Απριλίου στις 10:06 π.μ.
Μερικές μικροτροποποιήσεις και μικροδιορθώσεις του κειμένου μου, για παραπέρα τεκμηρίωση με μη αμφισβητήσιμα επίσημα στοιχεία της Eurostat, του ΠΟΥ κ.λπ. που παραθέτω αυτούσια:
“Αυτές τις μέρες, που ειδήμονες και μη μας βομβαρδίζουν καθημερινά με στατιστικά στοιχεία, ας είμαστε επιφυλακτικοί με μια επιστήμη που μπορεί να μας πείσει ότι με το κεφάλι μας στο φούρνο και τα πόδια μας στην κατάψυξη έχουμε την ιδεώδη μέση θερμοκρασια, ή ότι το ρολόι μας που δεν δουλεύει καθόλου είναι καλύτερο από το άλλο που “χάνει” ένα λεπτο την ημέρα γιατί το δικό μας δείχνει τη σωστή ώρα δυο φορές την ημέρα ενώ το άλλο μόνο μια φορά κάθε 720 μέρες.”

Sucharit Bhakdi : Γερμανός ειδικός Μικροβιολόγος και Επιδημιολόγος. Είναι μια "πολιτική πανδημία,όχι Ιατρική"

3.759 προβολές

•

20 Αυγ 2020

Άλλος ένας επιστήμονας που επιβεβαιώνει ότι, ο ϊός , δεν είναι "τόσο επικίνδυνος"  όσο μας το πλασάρουν.Το θέμα είναι Πολιτικό και όχι Ιατρικό.
Συνέντευξη του καταξιωμένου επιστήμονα σε Αυστριακό κανάλι από τις 23-3-2020.

https://l.facebook.com/l.php?u=https%3A%2F%2Fyoutu.be%2FN4B9Rb7BWIw%3Ffbclid%3DIwAR3mvdS4kMEVxlmavkqem-GHLplmFElioEl87LURoteT6CHbu0wTsHYYG4Y&h=AT09uS-UubXvNN7eqM-eklE8PBGEopfW7U5FlM0M6SEnTp0jodEeX6LGaDGIm8PQg55JoEZjm7IG9TkLb2McqWIvA2tl0aEOne74eAljbB7-UQgsuK9VWZZnUHK577gsjrNu5huFPAjFySE

https://youtu.be/N4B9Rb7BWIw

Τετάρτη 19 Αυγούστου 2020

ΚΟΒΙΝΤ: ΠΩΣ ΠΑΡΑΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ ΘΑΝΑΤΩΝ ΜΕ ΤΑ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΤΟΥ Π.Ο.Υ.-

1. Στο από 25 Μαρτίου 2020 έγγραφο του Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας (στο εξής: ΠΟΥ) παρέχονται οδηγίες σχετικά με τους νέους κωδικούς που χρησιμοποιούνται από την ιατρική κοινότητα για την καταχώρηση στα Πιστοποιητικά Θανάτου της αιτίας θανάτου ως «αιτία θανάτου από ΚΟΒΙΝΤ-19».

Πρόκειται για τους κωδικούς U07.1 (όταν ο ιός είναι εργαστηριακά επιβεβαιωμένος) και U07.2 (όταν ο ιός δεν είναι επιβεβαιωμένος εργαστηριακά). Οι κωδικοί αυτοί είναι, σύμφωνα με το έγγραφο του ΠΟΥ, κατάλληλοι για την κωδικοποίηση της αιτίας θανάτου από τον ΚΟΒΙΝΤ-19.

Η παραπάνω κατηγοριοποίηση U07.1 και U07.2 των καταχαρούμενων στα Πιστοποιητικά Θανάτου ως «ΚΟΒΙΝΤ-19 αιτία θανάτου», αναλύεται ως εξής:

«•Κωδικός U07.1 (COVID-19, εργαστηριακά επιβεβαιωμένος ιός)

• Κωδικός U07.2 (COVID-19, ο ιός δ ε ν επιβεβαιώθηκε εργαστηριακά)· Η διάγνωση (ως αιτία θανάτου) είναι

- Κ λ ι ν ι κ ή - επιδημιολογική διάγνωση COVID-19

- Π ι θ α ν ό τ η τ α COVID-19

- Υ π ο ψ ί α COVID-19».

Όλες οι παραπάνω περιπτώσεις είναι, σύμφωνα με τον ΠΟΥ, κατάλληλες για την κωδικοποίηση της αιτίας θανάτου από τον ΚΟΒΙΝΤ-19 !!!

Σύμφωνα, δε, με το ίδιο έγγραφο του ΠΟΥ:

«Ο COVID-19 αναφέρεται στο Πιστοποιητικό Θανάτου όπως κάθε άλλη αιτία θανάτου, ενώ οι κανόνες για την επιλογή της υποκείμενης αιτίας θανάτου είναι ίδιοι με εκείνους της γ ρ ί π η ς, δηλαδή, όπως και η γρίπη, αιτία θανάτου από COVID-19 είναι ο θάνατος που δ ε ν οφείλεται σε τ ί π ο τ ε ά λ λ ο», όπερ μεθερμηνευόμενον εστί «θάνατος από ΚΟΒΙΝΤ-19» = «θάνατος ΚΟΒΙΝΤ-19» σ κ έ τ ο - ό χ ι «θάνατος ΚΟΒΙΝΤ-19 με υποκείμενο νόσημα»… Και τούτο, διότι και γραμματικά - όχι ιατρικά να το δεις, «υποκείμενο» είναι η λέξη που δείχνει σε μια πρόταση ποιος ε ν ε ρ γ ε ί, άρα «θάνατος ΚΟΒΙΝΤ-19» (σ κ έ τ ο) είναι ο θάνατος ως αποτέλεσμα επενέργειας του κοροναϊού, που προφανώς διαφέρει από τον «θάνατο ΚΟΒΙΝΤ-19 με υποκείμενο νόσημα»..

2. Το παραπάνω ζήτημα της ελαστικότητας στον τρόπο καταχώρησης της αιτίας θανάτου από ΚΟΒΙΝΤ-19, αναδεικνύει η βρετανική Τέλεγκραφ στο άρθρο με ημερομηνία 25/3/2020 και τίτλο ‘’Why have so many coronavirus patients died in Italy?’’, όπου παρατίθενται δηλώσεις του ιταλού καθηγητή Ricciardi σχετικά με το παράδοξο του υπερβολικά μεγάλου αριθμού θανάτων από τον νέο κοροναϊό στην Ιταλία.

Σύμφωνα με την Τέλεγκραφ "Ο ιταλός καθηγητής Ricciardi πρόσθεσε ότι το ποσοστό θνησιμότητας της Ιταλίας μπορεί να φαίνεται υψηλό λόγω του τ ρ ό π ο υ που οι γιατροί καταγράφουν τους θανάτους. Ο τρόπος με τον οποίο κωδικοποιούμε τους θανάτους στη χώρα μας είναι πολύ γενναιόδωρος (για τον κοροναϊό!) υπό την έννοια ότι όλοι οι άνθρωποι που πεθαίνουν στα νοσοκομεία ΜΕ τον νέο κοροναϊό θεωρούνται ότι πεθαίνουν ΑΠΌ τον κοροναϊό.

Σχετικά με την επανεκτίμηση από το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας, μ ό ν ο το 12% των πιστοποιητικών θανάτου έδειξε ά μ ε σ η αιτιότητα με τον νέο κοροναϊό ενώ το 88% των νεκρών ασθενών έχουν τουλάχιστον μία συννοσηρότητα - πολλοί είχαν δύο ή τρεις συννοσηρότητες" συμπληρώνει ο καθηγητής!

3. Βλέπουμε λοιπόν ότι στις περιπτώσεις που, σύμφωνα με τις οδηγίες του ΠΟΥ, είναι κατάλληλες για την κωδικοποίηση της αιτίας θανάτου από τον ΚΟΒΙΝΤ-19, περιλαμβάνονται (με τον κωδικό U07.2) οι περιπτώσεις θανάτων στους οποίους ο ιός δ ε ν επιβεβαιώθηκε εργαστηριακά.
Ότι, περαιτέρω, στις περιπτώσεις που επήλθε ο θάνατος και ο ιός δεν επιβεβαιώθηκε εργαστηριακά, η διάγνωση (ως αιτία θανάτου από τον ΚΟΒΙΝΤ-19) γίνεται (α) με Κ λ ι ν ι κ ή διάγνωση (β) με Π ι θ α ν ο λ ό γ η σ η και (γ) με Υ π ο ψ ί α!!!

Ότι, βάσει των παραπάνω "γενναιόδωρων για τον κοροναϊό κριτηρίων" όπως χαρακτηριστικά δηλώνει ο Ιταλός καθηγητής Ricciardi στη βρετανική Τέλεγκραφ, στην Ιταλία που 1.650 άνθρωποι πεθαίνουν καθημερινά από συνηθισμένα αιτία, όλοι οι άνθρωποι που πεθαίνουν στα νοσοκομεία ΜΕ τον κοροναϊό θεωρούνται ότι πεθαίνουν ΑΠΌ τον κοροναϊό, πρόσθετα δε σύμφωνα με επανεκτίμηση από το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας, μόνο το 12% των πιστοποιητικών θανάτου έδειξε άμεση αιτιότητα με τον νέο κοροναϊό ενώ το 88% των νεκρών ασθενών έχουν τουλάχιστον μία συννοσηρότητα - πολλοί είχαν δύο ή τρεις συννοσηρότητες".

Ότι, τα ως άνω ελαστικά κριτήρια του ΠΟΥ για τη διάγνωση (ως αιτία θανάτου από τον ΚΟΒΙΝΤ-19) με κλινική διάγνωση, με πιθανολόγηση και με υποψία θανάτου από τον νέο κοροναϊό, ενέχουν (δυνητικά) μεγάλους κινδύνους λαθών καθώς στη Βρετανία 1.666 άνθρωποι πεθαίνουν καθημερινά από συνηθισμένα αιτία, στις ΗΠΑ περίπου 8.000 άνθρωποι πεθαίνουν καθημερινά από συνηθισμένα αιτία, στη Γαλλία και στη Γερμανία περίπου 2.000 άνθρωποι πεθαίνουν καθημερινά από συνηθισμένα αιτία (στη Γαλλία μάλιστα η πλειοψηφία πεθαίνει σε οίκους ευγηρίας και στο σπίτι), στην Ελλάδα 350 άνθρωποι πεθαίνουν καθημερινά από συνηθισμένα αιτία, ενώ παγκοσμίως 122.000 άνθρωποι πεθαίνουν καθημερινά από συνηθισμένα αιτία.

Ότι, τέλος, σύμφωνα με τις οδηγίες του ΠΟΥ, «Αιτία θανάτου από ΚΟΒΙΝΤ-19 είναι ο θάνατος που

δ ε ν οφείλεται σε τίποτε άλλο», όπερ μεθερμηνευόμενον εστί «θάνατος από ΚΟΒΙΝΤ-19» = «θάνατος ΚΟΒΙΝΤ-19» σκέτο - όχι «θάνατος ΚΟΒΙΝΤ-19 με υποκείμενο νόσημα» που η ελληνική κυβέρνηση ανακοινώνει.

Έτσι εχόντων των πραγμάτων

(α) δεδομένης της παραδοχής ότι η Ελλάδα δεν είναι Γερμανία που οι πολίτες έχουν στην κυβέρνηση και στους θεσμούς τού Κράτους τυφλή εμπιστοσύνη, καθώς η διαχρονική αποτυχία του ελληνικού κράτους και των διεφθαρμένων θεσμών του να προασπίσουν το συμφέρον των ελλήνων πολιτών, πρόσθετα δε της παραδοχής ότι το αποτυχημένο ελληνικό κράτος σε συνεργασία με τα διεφθαρμένα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης έχουν προ πολλού απωλέσει την εμπιστοσύνη των ελλήνων πολιτών, έτσι που οι Έλληνες είναι στο σύνολό τους πεπεισμένοι ότι ο πολιτικός και δημοσιογραφικός κόσμος δεν είναι παρά θλιβερά ανδρείκελα αλλότριων συμφερόντων,

(β) δεδομένης της παραδοχής ότι στις περιπτώσεις που επήλθε ο θάνατος και ο ιός δεν επιβεβαιώθηκε εργαστηριακά, η διάγνωση (ως αιτία θανάτου από τον ΚΟΒΙΝΤ-19) γίνεται από τις ελληνικές Αρχές με τα εξαιρετικά ελαστικά κριτήρια του ΠΟΥ όπως, διάγνωση με κλινική εξέταση, διάγνωση με πιθανολόγηση και διάγνωση με υποψία !!!

(γ) του προφανούς ότι η ελληνική κυβέρνηση εμμένοντας στο σχέδιο «μένουμε σπίτι» οδηγεί μεθοδευμένα τη χώρα σε κοινωνικοοικονομικό Αρμαγεδδώνα,

(δ) δεδομένων των παραπάνω γενναιόδωρων (για τον κοροναϊό) κριτηρίων που θέτει ο ΠΟΥ για τους θανάτους από τον ΚΟΒΙΝΤ-19,

πιθανολογείται σφόδρα ότι προκειμένου η κυβέρνηση να υπηρετήσει με συνέπεια το σχέδιο «μένουμε σπίτι» έχει στη διάθεσή της ένα τεράστιο καλάθι από 600 Μονάδες Εντατικής Θεραπείας που της παρέχουν καθημερινά 350 νεκρούς από συνηθισμένες αιτίες θανάτου, θανάτους που δύναται με π ι θ α ν ο λ ό γ η σ η και υ π ο ψ ί α σύννομα, κατά τον ΠΟΥ, να ανακοινώσει ως «θανάτους ΚΟΒΙΝΤ-19 με υποκείμενο νόσημα», κατά τρόπον ώστε να δύναται να εφαρμόσει το σχέδιο «μένουμε σπίτι» που εκτελεί αυξομειώνοντας τα επίπεδα της επιδημιολογικής καμπύλης αναλόγως των απαιτήσεων του σχεδίου που εκτελεί.

Δευτέρα 17 Αυγούστου 2020

Η προδοσία των αμερικανόδουλων όταν ο Μακάριος προσπάθησε να θωρακίσει την Κύπρο με ρωσικούς πυραύλους και με τσέχικα καλάζνικοφ

Η προδοσία των εδώ εντολοδόχων των ΗΠΑ όταν ο Μακάριος προσπάθησε να θωρακίσει την Κύπρο με ρωσικούς πυραύλους και μετά πάλι όταν κατάγγειλλαν (και στην Τουρκία!) ότι παραλάμβανε τσέχικα καλάζνικοφ για εξοπλισμό της κυπριακής εθνοφυλακής.

Μια μικρή απάντηση στους ίδιους παραχαράκτες της Ιστορίας, που ισχυρίζονται ακόμα υπογείως πως τάχα συνιστούσε ένωση Κύπρου με Ελλάδα το προταθέν τον Αύγουστο του 1964 από τον πρώην υπουργό εξωτερικών των ΗΠΑ Άτσεσον ψυχροπολεμικό σχέδιο "επίλυσης του Κυπριακού". http://www.nicoscharalambous.org/…/42-%CF%84%CE%B1-%CF%83%C…
Το οποίο αφενός ήταν ένα δόλωμα, όπως ακριβώς ήταν το "πράσινο φως" του Κίσινγκερ προς Ιωαννίδη για υποτιθέμενη στήριξη των ΗΠΑ για "Ένωση", αφετέρου είναι γνωστό πως η Τουρκία θα δεχόταν να συζητήσει μόνο αν επιπλέον της περιοχής όλης της χερσονήσου της Καρπασίας που το κατάπτυστο εκείνο σχέδιο έδινε στην Τουρκία για στρατιωτική βάση, τελικά θα της έδινε όπως αυτή διεκδικούσε, το Καστελόριζο με ό,τι αυτό θα σήμαινε και για το τεράστιο σημερινό θέμα της ΑΟΖ ενώ αυτή θα διεκδικούσε κι άλλο ένα μεγαλύτερο ελληνικό νησί, ίσως την Ρόδο, ειπώθηκε...

Οι πολιτικοί απόγονοι εκείνων που άνοιξαν τις κερκόπορτες στον αμερικανονατοϊκό "Αττίλα" δολοφονούν και σήμερα την ιστορική αλήθεια.

Ψαρεύουν πάντα σε θολά νερά, ποντάροντας στην ιστορική άγνοια και στην αφέλεια καλοπροαίρετων είτε προκατειλημμένων....

(Σημ. Αντίλογου)

Τσεχοσλοβακικά όπλα στην Κύπρο

ΑΓΓΕΛΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ*

Από τις συγκρούσεις στην έναρξη της δεύτερης κυπριακής κρίσης, τέλη 1963 - αρχές 1964. Η κρίση στο Κυπριακό μοιραία συνεπαγόταν ότι τα ζητήματα που σχετίζονταν με προμήθεια οπλισμού αποκτούσαν υπαρξιακή σημασία.

ΕΤΙΚΕΤΕΣ:Ιστορία

Ο έλεγχος της συσταθείσας το 1964 Εθνικής Φρουράς ήταν σημείο πολλών τριβών μεταξύ Αθήνας - Λευκωσίας. Αφενός ο Μακάριος θεωρούσε ότι θα έπρεπε δικαιωματικά να την ελέγχει ως πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, αφετέρου η Αθήνα εκτιμούσε, κυρίως μετά τα γεγονότα του 1963, ότι η δική της διοίκηση θα της έδινε ισχυρό στρατιωτικό και πολιτικό προβάδισμα στην προοπτική επίλυσης του Κυπριακού.

Η άφιξη του στρατηγού Γεωργίου Γρίβα το καλοκαίρι του 1964 και η ηγεσία που του ανατέθηκε ως επικεφαλής της Ανωτάτης Στρατιωτικής Διοίκησης Κύπρου με τις ευλογίες της Αθήνας δημιούργησε το στρατιωτικό ζήτημα. Η ελληνική κυβέρνηση απέβλεπε με τον συγκεκριμένο διορισμό στον έλεγχο της Εθνικής Φρουράς και στην ενίσχυση των λεγόμενων ενωτικών κύκλων αλλά και στη δυνατότητα να χρησιμοποιείται ο Γ. Γρίβας ως αντίβαρο του Μακαρίου. Επρόκειτο ουσιαστικά για ένα φαινόμενο δυαδικής εξουσίας που διατηρήθηκε μέχρι το 1974. Δηλαδή την πολιτική εξουσία ασκούσε η κυπριακή κυβέρνηση και τη στρατιωτική ουσιαστικά μέσω του Γ. Γρίβα και του ελέγχου που είχε στην Εθνική Φρουρά, η ελληνική κυβέρνηση.

Οι ρωσικοί πύραυλοι, η στάση των ΗΠΑ και η απόφαση του ΟΗΕ

Δύο πολύ σημαντικές κρίσεις ξέσπασαν τη διετία 1965-1966 που σχετίζονταν με τη δυνατότητα του Αρχιεπισκόπου να ενισχύσει τη στρατιωτική του ισχύ και να περιορίσει έτσι τον πλήρη έλεγχο της Εθνικής Φρουράς από την Αθήνα, που σε κάθε περίπτωση ήταν συνυφασμένος με το είδος της προκρινόμενης λύσης. Συγκεκριμένα, στις 11 Ιανουαρίου 1965 έφθασαν στην Κύπρο ρωσικοί πύραυλοι (επρόκειτο για τις βάσεις τους, καθώς οι εκρηκτικοί κώνοι θα έρχονταν σε δεύτερο στάδιο). Η είδηση διέρρευσε σε αθηναϊκές εφημερίδες και προκάλεσε διεθνή σάλο. Ο υπουργός Αμυνας των ΗΠΑ, Ρόμπερτ Μακναμάρα, διεμήνυσε στην Αθήνα ότι δεν θα ανεχόταν στη Μεσόγειο δεύτερη Κούβα. Ο Γρίβας με επιστολή του στον Μακάριο είχε εναντιωθεί στην εγκατάστασή τους επικαλούμενος τεχνικούς και πολιτικούς λόγους. Τελικά, οι ρωσικοί πύραυλοι παραχωρήθηκαν στην Αίγυπτο έναντι οικονομικών ανταλλαγμάτων. Τα ανοίγματα του Αρχιεπισκόπου προς τη Σοβιετική Ενωση, η οποία στους βομβαρδισμούς του 1964 στην Τηλλυρία παρείχε στήριξη στον Κύπριο πρόεδρο, έφερναν τον τελευταίο σε μία ακόμη ρήξη τόσο με την Αθήνα όσο και με τον ίδιο τον στρατηγό.

Προτού εξετάσουμε τη δεύτερη κρίση που αφορά την εισαγωγή του τσεχοσλοβακικού οπλισμού, είναι απαραίτητο να παραθέσουμε εν τάχει τις εξελίξεις σε πολιτικό επίπεδο. Συγκεκριμένα, στις 27 Μαρτίου 1965 ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Ου Θαντ διαβίβασε στο Συμβούλιο Ασφαλείας την έκθεση του μεσολαβητή του για το Κυπριακό, Γκάλο Πλάζα. Η έκθεση Πλάζα, μολονότι εισηγείτο την εγκατάλειψη της ένωσης, ικανοποίησε τις ελληνοκυπριακές απόψεις και ενίσχυσε τα επιχειρήματα της κυπριακής κυβέρνησης για ένα ενιαίο κράτος. Ετσι, οι Ελληνοκύπριοι αντέδρασαν θετικά στην εισήγηση Πλάζα για έναρξη συνομιλιών μεταξύ των δύο κοινοτήτων. Η Τουρκία και οι Τουρκοκύπριοι απέρριψαν τις εισηγήσεις Πλάζα, γιατί ήταν φανατικοί πολέμιοι της ιδέας του ενιαίου κράτους και δεν ήθελαν σε καμία περίπτωση να εγκαταλείψουν τη βασική τους αξίωση για ομοσπονδιακή λύση του προβλήματος. Για να ξεπεραστεί το αδιέξοδο στο οποίο περιήλθε το Κυπριακό, η κυπριακή κυβέρνηση αποφάσισε να προσφύγει ξανά στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ και στις 18 Δεκεμβρίου 1965 κατάφερε να εξασφαλίσει την ψήφιση της απόφασης 2077, που υποστήριζε το αίτημά της για ανεξαρτησία της Κύπρου και συνιστούσε στο Συμβούλιο Ασφαλείας τη συνέχιση της μεσολαβητικής προσπάθειας.

Το ζήτημα των εξουσιών του Γεωργίου Γρίβα

Στο μεταξύ η ελληνική κυβέρνηση φρονούσε ότι η παράταση του Κυπριακού περιέκλειε κινδύνους και ότι θα έπρεπε να βρεθεί κάποια οριστική λύση. Γι’ αυτό, παράλληλα με την οδό μέσω του ΟΗΕ, πίστευε ότι θα έπρεπε να διερευνηθεί με διάλογο, έμμεσο ή άμεσο, με την Τουρκία, εάν ήταν δυνατή η ένωση χωρίς ενδιάμεσο στάδιο, αλλά με την παραχώρηση εδαφικού ανταλλάγματος, αφού η Τουρκία είχε απορρίψει την έκθεση Πλάζα. Η Ελλάδα συνεπώς αποφάσισε να αφήσει ανεκμετάλλευτο το ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης και να δώσει προτεραιότητα στην ανάπτυξη του ελληνοτουρκικού διαλόγου. Από την άλλη, η κυπριακή κυβέρνηση δεν επιθυμούσε την έναρξη ενός τέτοιου διαλόγου, υποστηρίζοντας ότι θα ενέπλεκε το Κυπριακό στις ελληνοτουρκικές διαφορές και αντιθέσεις, θα το αποδιεθνοποιούσε και θα έδινε την ευκαιρία στην Τουρκία να επιβάλει τη δική της πολιτική. Παρ’ όλα αυτά, αποδέχτηκε τελικά την ιδέα του ελληνοτουρκικού διαλόγου κάτω από την πίεση των γεγονότων, υπό τον όρο ότι σκοπός των διαπραγματεύσεων θα ήταν αποκλειστικά και μόνο η ένωση και με τη διευκρίνιση ότι ποτέ δεν θα δεχόταν την παραχώρηση βάσης στην Κύπρο ή οποιουδήποτε άλλου ανταλλάγματος στην Τουρκία.

Εν τω μεταξύ η σαφής υποστήριξη της κυβέρνησης Στ. Στεφανόπουλου προς τον Γρίβα και η ανάθεση σ’ αυτόν στις 9 Μαρτίου του 1966 της διοίκησης όλων των στρατιωτικών δυνάμεων, που βρίσκονταν στο νησί όχι μόνο σε καιρό πολέμου αλλά και σε καιρό ειρήνης, ήταν η αιτία μιας ακόμη κρίσης στις σχέσεις Αθήνας - Λευκωσίας. Ως γενικός διοικητής των δυνάμεων ο Γρίβας θα ήταν υπόλογος όχι έναντι του ελληνοκυπριακού υπουργείου Αμυνας, αλλά έναντι του υπουργείου Εθνικής Αμυνας της Ελλάδας. Η απόφαση του Μαρτίου εξόργισε τον Αρχιεπίσκοπο, ο οποίος στις 16 Μαρτίου 1966 έγραφε στην ελληνική κυβέρνηση: «…Γνωρίζω, όμως, καλώς τα ελατήρια και τας παρασκηνιακάς ενεργείας, αίτινες ωδήγησαν εις την απόφασιν ταύτην. [...] Δικαίωμα της Ελληνικής Κυβερνήσεως είναι να αναθέση εις τον Στρατηγόν Γρίβαν την Διοίκησιν των εξ Ελλάδος Δυνάμεων εν Κύπρω, αντιτίθεμαι όμως απολύτως ως προς την εις αυτόν ανάθεσιν της Κυπριακής Εθνικής Φρουράς, της οποίας την Διοίκησιν μετά των εξ Ελλάδος Δυνάμεων θα ανελάμβανεν αυτομάτως, βάσει των κατά το 1964 ληφθεισών αποφάσεων, καθιστάμενος Αρχιστράτηγος και έχων την όλην ευθύνην των επιχειρήσεων εις περίπτωσιν Τουρκικής αποβάσεως».

Η άφιξη του οπλισμού προκαλεί ρήξη

Την προδιαγραφόμενη ολική ρήξη μεταξύ Αθηνών-Λευκωσίας σκιαγραφούσε λίγους μήνες αργότερα και συγκεκριμένα τον Νοέμβριο-Δεκέμβριο του 1966, η άφιξη στην Κύπρο φορτίου τσεχοσλοβακικών όπλων. Τα όπλα είχαν παραγγελθεί από την κυπριακή κυβέρνηση για την ενίσχυση της κυπριακής αστυνομίας, ώστε η τελευταία να μπορεί να αντιδράσει αποτελεσματικά σε περίπτωση πραξικοπήματος. H άφιξη του πρώτου οπλισμού (29 Νοεμβρίου 1966) έγινε αμέσως γνωστή στις υπηρεσίες αντικατασκοπείας της Εθνικής Φρουράς, επειδή ένα από τα κιβώτια έσπασε κατά την εκφόρτωσή του στο λιμάνι της Λεμεσού και αποκαλύφθηκε το περιεχόμενό του. Η είδηση μεταφέρθηκε αστραπιαία στην Αθήνα και θορύβησε τον πρωθυπουργό Στεφανόπουλο και τον Γρίβα που βρισκόταν εκείνες τις μέρες στην Αθήνα.
Τόσο ο στρατηγός όσο και η ελληνική κυβέρνηση ήταν πεπεισμένοι ότι η άφιξη του οπλισμού ήταν μία απόπειρα του Μακαρίου να οργανώσει παραστρατιωτική δύναμη, που να ελέγχει ο ίδιος σε αντιστάθμισμα της Εθνικής Φρουράς, που ελεγχόταν πλέον από την Αθήνα. Εγραφε σχετικά ο στρατηγός στην ελληνική κυβέρνηση, σκοπός του Μακαρίου ήταν «...να δημιουργήση στρατόν ιδικόν του ο οποίος να πειθαρχή απολύτως εις τούτον. Τοιούτος στρατός θα είναι η Αστυνομία», ενώ σε άλλο σημείο της επιστολής του προς τον Ελληνα πρωθυπουργό ανέφερε: «Ο Αρχιεπίσκοπος κατέστη θρασύτερος, εξικνουμένης της θρασύτητός του μέχρι τοιούτου σημείου ώστε, περιφρονών τους πάντας, και δι’ εξυπηρέτησιν ιδικών του σκοπών να εισαγάγη οπλισμόν εκ χώρας του παραπετάσματος, αδιαφορών διά τας σοβαράς συνεπείας της τοιαύτης πράξεώς του τόσον από διεθνούς απόψεως, όσον και έναντι του διεξαγόμενου Ελληνοτουρκικού διαλόγου».

Ο Μακάριος από την άλλη ισχυρίστηκε ότι μοναδικός στόχος του ήταν ο εξοπλισμός της Αστυνομίας. Οι σχέσεις Αθηνών-Λευκωσίας περνούσαν ακόμη μια κρίση. Η Αθήνα απαίτησε την παράδοση του οπλισμού και τη φύλαξή του από την Εθνική Φρουρά, κάτι που συνάντησε την πεισματώδη άρνηση του Μακαρίου. Ειδικά ο ναύαρχος Ι. Τούμπας, υπουργός Εξωτερικών, θεώρησε την άφιξη βόμβα στα θεμέλια του ελληνοτουρκικού διαλόγου. Εντονη σε κάθε περίπτωση υπήρξε και η αντίδραση της Τουρκίας, η οποία ζήτησε επιτακτικά την παράδοση του οπλισμού, διότι σε διαφορετική περίπτωση θα εισήγε όπλα για την ΤΟΥΡΔΥΚ και μέσω της τελευταίας θα τα διένεμε στους Τουρκοκυπρίους. Το όλο θέμα πήρε τεράστιες διαστάσεις και στον ελληνικό, κυπριακό και τουρκικό Τύπο.

Προμήνυμα δραματικών εξελίξεων

Σε ένα τέτοιο κλίμα, η ελληνική αντιπροσωπεία που μετείχε στη σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Παρίσι τον Δεκέμβριο του 1966 προσπάθησε να βρει μια λύση. Τα όπλα τελικά, κατόπιν και των έντονων τουρκικών διαμαρτυριών, παραδόθηκαν στην ειρηνευτική δύναμη του ΟΗΕ. Συγκεκριμένα, ο Μακάριος υποχώρησε στις πιέσεις της ελληνικής κυβέρνησης όταν ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών με ωμό τελεσίγραφο απείλησε τον Αρχιεπίσκοπο ότι θα διέτασσε ανάκληση του Ελληνα πρέσβη από τη Λευκωσία στην Αθήνα. Την ίδια στιγμή η ανατροπή της κυβέρνησης Στεφανόπουλου, μετά την άρση της υποστήριξης που της παρείχε η ΕΡΕ, διέκοψε προσωρινά τον ελληνοτουρκικό διάλογο και απέτρεψε το δραματικό ενδεχόμενο μιας μετωπικής ρήξης με τον Μακάριο. Το επεισόδιο των τσεχοσλοβακικών όπλων κατέδειξε ότι η ελληνική κυβέρνηση είχε τη δυνατότητα να οριοθετεί τις κινήσεις του Μακαρίου, τουλάχιστον στο στρατιωτικό πεδίο, πράγμα που της επέτρεπε να προωθεί μία απευθείας συνεννόηση με την Τουρκία. Την ίδια στιγμή το επεισόδιο φανέρωνε και τη δυνατότητα –κυρίως λόγω του Ψυχρού Πολέμου– του Μακαρίου να προβαίνει σε κινήσεις που έφερναν σε οριακό σημείο τις σχέσεις του με την Αθήνα. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η κρίση των τσεχοσλοβακικών όπλων βάθυνε ακόμη περισσότερο τη ρωγμή στις σχέσεις Αθήνας - Λευκωσίας. Οχι μόνο αυτό αλλά και η «τελική στροφή» στη ρήξη Μακαρίου - Γρίβα λίγο πριν από την αποχώρηση του τελευταίου τον Νοέμβριο του 1967 προμήνυε έντονες εξελίξεις. Τα γεγονότα που ακολούθησαν ήταν δραματικά.

*Ο κ. Αγγελος Χρυσοστόμου είναι διδάκτωρ Ιστορίας του Πανεπιστημίου Κύπρου.

Από: Καθημερινή-ΚΟΣΜΟΣ 20.03.2017

ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΑΤΣΕΣΟΝ ΚΑΙ Η ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΙΚΗ "ΕΝΩΣΗ"

Νίκος Χρ. Χαραλάμπους

Στις συνομιλίες που είχε ο Γεώργιος Παπανδρέου στην Ουάσινγκτον (24 και 25 Ιουνίου 1964) αποδέχτηκε την αμερικανική πρόταση για μεσολάβηση του πρώην υπουργού Εξωτερικών Dean Acheson, που ήταν εκείνο τον καιρό σύμβουλος του Προέδρου Johnson γι θέματα εξωτερικής πολιτικής. Η μεσολάβηση περιβλήθηκε τον μανδύα της υποστήριξης των προσπαθειών του μεσολαβητή του Ο.Η.Ε. Sakari S. Tuomiojia, σύμφωνα με το ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας 186/1964 της 4.3.1964. Η μεσολάβηση έλαβε χώρα στη Γενεύη και διήρκησε από τις 5.7.1964 ως τις 22.8.1964. Ο Acheson συνομιλούσε ξεχωριστά με τον Έλληνα και τον Τούρκο αντιπρόσωπο, στην απουσία των Κυπρίων. Γι’ αυτό, ο Μακάριος μίλησε, αργότερα, για «απρόσκλητους μεσολαβητές».

Έχουν γραφεί πάρα πολλά για τις συνομιλίες της Γενεύης το 1964 και το λεγόμενο «σχέδιο Άτσεσον» και, ειδικά, για το περιεχόμενό του. Οι διαφορετικές εκδοχές του οφείλονται στο ότι ο Acheson ήταν αναγκασμένος να τροποποιεί κάθε τόσο, κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, τις προτάσεις του. Εκείνο που είναι σίγουρο, είναι ότι η Τουρκία ουδέποτε αποδέχτηκε σχέδιο που να μην προέβλεπε διχοτόμηση της Κύπρου.

Αρχικά, το Σχέδιο, το Σχέδιο Ι, πρόβλεπε την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα και τη δημιουργία μιας στρατιωτικής βάσης στην Καρπασία υπό την πλήρη κυριαρχία της Τουρκίας. Για την έκταση της βάσης υπήρξε σκληρή διαπραγμάτευση. Η έκταση αυτής της βάσης ήταν αρκετά μεγάλη. Σύμφωνα με τον Νιχάτ Ερίμ, η στρατιωτική βάση θα έπρεπε να αναλογεί με το 11% της συνολικής επιφάνειας της Κύπρου. Με βάση το Σχέδιο ΙΙ, η έκταση περιορίζεται. Σε αυτό προβλεπόταν εκμίσθωση της περιοχής της βάσης για περίοδο 50 ετών.

Εκτός αυτού, προτεινόταν η δημιουργία δυο ή τριών τουρκοκυπριακών αυτοδιοικουμένων περιοχών. Αν και υπάρχουν αρκετά κενά σχετικά με το νομικό καθεστώς αυτών των περιοχών, μπορεί ένας να υποστηρίξει ότι επρόκειτο περί «καντονιών».

Στο πρώτο Σχέδιο προβλεπόταν ότι οι τουρκοκυπριακές τοπικές διοικήσεις «θα λογοδοτούσαν σε μια ανώτερη αρχή, που θα μπορεί να είναι η κεντρική κυβέρνηση της Κύπρου ή η κυβέρνηση της Ελλάδας ή ο κύριος εκπρόσωπός της στην Κύπρο». Το δεύτερο Σχέδιο αναφερόταν σε «ένα ανώτερο αξιωματούχο στην κεντρική κυβέρνηση της Κύπρου υπό τον ύπατο Έλληνα διοικητή». Από τα πιο πάνω, προκύπτει ότι ο Άτσεσον δεν απέκλειε και το ενδεχόμενο μιας μορφής διχοτομημένης «ανεξάρτητης» Κύπρου, αντί της Ένωσης.

Η Τουρκία αποδέχθηκε το Σχέδιο Ι ως βάση διαπραγματεύσεων, ενώ απέρριψε το Σχέδιο ΙΙ. Έκρινε την πρόταση για εκμίσθωση της βάσης ως εντελώς απαράδεκτη. Ο λόγος είναι προφανής. Δεν ήταν συμβατό με τα διχοτομικούς της στόχους. Η Ελλάδα απέρριψε το Σχέδιο Ι, ακόμη και ως βάση διαπραγματεύσεων, ενώ το Σχέδιο ΙΙ το δέχθηκε αρχικά «υπό όρους», αλλά, τελικά, το απέρριψε. Ειδικότερα, ενώ στις 21 Αυγούστου, ο Γ. Παπανδρέου απέστειλε στη Γενεύη το διευθυντή του διπλωματικού του γραφείου Ιωάννη Σωσσίδη για να γνωστοποιήσει στον Acheson την καταρχήν αποδοχή του Σχεδίου, προτείνοντας ορισμένες εδαφικές βελτιώσεις υπέρ της ελληνικής πλευράς σε σχέση με την τουρκική βάση, την επομένη τηλεφώνησε στον Σωσσίδη και του έδωσε την εντολή να ανακαλέσει την καταρχήν αποδοχή. Στις 22 Αυγούστου 1964 ο Παπανδρέου απάντησε στον Acheson με μια κάπως ασαφή επιστολή. «Δεχόμεθα», έγραφε, «να εκμισθώσουμε στην Τουρκία μια περιοχή, για μια λογική περίοδο, για την εγκατάσταση τουρκικής βάσης». Όμως: «Η πρόταση σας... υπερβαίνει κατά πολύ την απαραίτητη για την εγκατάσταση μιας στρατιωτικής βάσης έκταση και έχει το χαρακτήρα περιορισμένης διχοτόμησης.... Η Ελλάδα δέχεται να υποστηρίξει την ιδέα της τουρκικής βάσης, ακόμη και αν ο αρχιεπίσκοπος διαφωνεί σ' αυτό..., αρκεί η έκταση της βάσης να είναι περιορισμένη, να αντιστοιχεί π.χ. στην έκταση των βρετανικών βάσεων, που υπάρχουν σήμερα στην Κύπρο». Τον Γεώργιο Παπανδρέου τον γοήτευε η θεμελιακή ιδέα του «σχεδίου Acheson» που θα είχε την «ετικέτα» της Ένωσης, με ταυτόχρονη παροχή κυπριακού εδάφους στην Τουρκία.. Με άλλα λόγια, διπλή Ένωση. Συνήθιζε να λέει: «Μας προσφέρουν μια πολυκατοικία έναντι αντιπαροχής ενός διαμερίσματος». Το «διαμέρισμα» σ' αυτή την περιώνυμη φράση ήταν η τουρκική στρατιωτική βάση ή ζώνη.

Ενώ η πρωτοβουλία Acheson βρισκόταν προς το τέλος της, αποφασίστηκε στην Αθήνα το σχέδιο ενός πραξικοπήματος για την Ένωση ή, με άλλη ονομασία, το σχέδιο της «μονομερούς Ένωσης». Επρόκειτο για την ιδέα μονομερούς ανακήρυξης της ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα με ταυτόχρονες αποφάσεις της κυπριακής και της ελλαδικής Βουλής. Κατά τον τότε Υπουργό Εθνικής Αμύνης Πέτρο Γαρουφαλιά, η ιδέα ήταν δική του. Άλλοι αποδίδουν την «έμπνευση» στον Γεώργιο Παπανδρέου. Πάντως το Συμβούλιο του Στέμματος υπό την προεδρία του βασιλιά αποφάσισε στις 19 Αυγούστου 1964, παρόντος του ηγέτη της αντιπολίτευσης Παναγιώτη Κανελλοπούλου, την εκτέλεση του σχεδίου. Ο Κύπριος υπουργός Εξωτερικών Σπύρος Κυπριανού, που βρισκόταν τότε στην Αθήνα, φέρεται να συνήνεσε. Σύμφωνα με τον Γαρουφαλιά θα γινόταν «χειρουργική εκκαθάρισις μιας πυορροούσης πληγής».

Κατ' άλλη ορολογία σχεδιαζόταν «πραξικοπηματική Ένωσις». Ήταν μια τερατώδης ιδέα, που καταδεικνύει πόσο αστόχαστη υπήρξε εκείνο τον καιρό η πολιτική της Αθήνας στο Κυπριακό. Όπως έγραψα και στο άρθρο μου που δημοσιεύτηκε στις 27.7.2014 με τον τίτλο «Η έκταση και η προέκταση της προδοσίας», είναι την εκτέλεση αυτού του σχεδίου που επεχείρησε να επιβάλουν οι πραξικοπηματίες τον Ιούλιο του 1974.

Στις 20 Αυγούστου 1964 ο Γαρουφαλιάς πήγε στη Λευκωσία, για να υποβάλει το σχέδιο στον Μακάριο. Ο τελευταίος, παρά το ότι δεν το απέρριψε ρητά, εξέφρασε κάποιους ενδοιασμούς για την αποτελεσματικότητα του σχεδίου.

Ο τότε Κύπριος πρόεδρος φέρεται να εξέφρασε αργότερα στον Νίκο Κρανιδιώτη την πεποίθηση, πως η πρόταση του Γαρουφαλιά έγινε σε συνεννόηση με τους Αμερικανούς και πως στόχος της ήταν η πραξικοπηματική επιβολή του Σχεδίου Acheson, δηλαδή, στην πραγματικότητα, η διχοτόμηση της Κύπρου. Τελικά, η πραγμάτωση του σχεδίου ματαιώθηκε στις 21 Αυγούστου 1964 όταν η Αθήνα πληροφόρησε σχετικά τον Γαρουφαλιά, «γιατί τα πράγματα άλλαξαν».

Όπως καταδεικνύεται από αδιαμφισβήτητα στοιχεία που παραθέτω πιο κάτω, ο Άτσεσον δεν σταμάτησε και μετά το ναυάγιο της διαμεσολάβησής του τις προσπάθειές του για επιβολή, έστω και πραξικοπηματικά, του σχεδίου του για διπλή ένωση.

Σε ένα υπόμνημα που έγραψε ο Ιωάννης Σωσσίδης στις 25 Αυγούστου 1964 προς τον Γεώργιο Παπανδρέου έγραφε πως ο Acheson του είχε πει στις 22 Αυγούστου 1964, ότι η Αθήνα έπρεπε με βοήθεια του στρατού της στην Κύπρο να επιδιώξει να επιβάλει στην πράξη στο νησί καθεστώς ελεγχόμενο από την Ελλάδα και, ειδικότερα, συμβούλευε «να εγκαθιδρυθή βαθμιαίως de facto καθεστώς ελληνικής διοικήσεως εις την Κύπρον, ώστε να καταστή δυνατή, βραδύτερον, η κήρυξις της ενώσεως και επισήμως, χωρίς να χρειασθή προγενεστέρα συνεννόησις μετά των Τούρκων και παρά την αντίδρασιν του Αρχιεπισκόπου, όστις κατά τον συνομιλητήν μου, θα πράξη το παν διά να την ματαίωση». Παράλληλα, ο Acheson συμβούλευε άλλα στους Τούρκους.

Ο Nihat Erim αναφέρει στο Ημερολόγιό του τα ακόλουθα σχετικά με την συνάντηση που είχε με τον Acheson στις 26 Αυγούστου 1964:

«Ο Άτσεσον εκείνη την ημέρα μας ζήτησε να μη γράψουμε τα σπουδαία πράγματα, τα οποία μας είπε. ‘Αν τα γράψεις θα τα διαψεύσω, θα τα αρνηθώ’, είπε. ‘Περιληπτικά και φιλικά σας μιλώ, μπορείτε να καταλάβετε, με στρατιωτική δύναμη που θα αποβιβάσετε, την περιοχή που σας έχει παραχωρηθεί, δίχως να χύσετε πολύ αίμα. Αν είσθε σε θέση να το πραγματοποιήσετε, πηγαίνετε να την καταλάβετε. Δεν θα βρείτε αντιμέτωπο τον Έκτο Αμερικανικό Στόλο. Τουναντίον θα σας καλύψει, θα σας προστατεύσει’»

Πηγές: Παύλος Ν. Τζερμιάς, Η Κύπρος, από την αρχαιότητα ως την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, Αθήνα 2004, Τόμος ΙI, Νίκος Κρανιδιωτης, Ανοχύρωτη πολιτεία, Κύπρος 1960 – 1974, Αθήνα 1981, Τόμος Ι , Μιλτιάδης Χριστοδούλου, Κύπρος, η Διχοτόμηση, μια πορεία χωρίς επιστροφή, Nihat Erim. Reminiscences, Ankara 1974, Πέτρος Γαρουφαλιάς, Ελλάς και Κύπρος, Τραγικά σφάλματα, Ευκαιρίες που χάθηκαν, 19 Φεβρουαρίου 1964 – 15 Ιουλίου 1965, Αθήνα 1982, Σπύρος Παπαγεωργίου, Τα κρίσιμα ντοκουμέντα του Κυπριακού, 1959 – 1967, Αθήνα 1983, Τόμος ΙΙ.

(Φιλελεύθερος, 23.8.2014)

ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ ΧΑΝΙΩΝ

Δευτέρα 24 Αυγούστου 2020

«Μισές στατιστικές αλήθειες και μετατροπή όλης της Γης σε νέα Σπιναλόγκα»

«Μισές στατιστικές αλήθειες και μετατροπή όλης της Γης σε νέα Σπιναλόγκα»

Κώστας Ντουντουλάκης REPLY

Κώστας Ντουντουλάκης1 Άρθρα

3 ΣΧΟΛΙΑ

ΑΝΤΩΝΗΣ ΦΩΣΚΟΛΟΣREPLY

Κώστας ΝτουντουλάκηςREPLY

Sucharit Bhakdi : Γερμανός ειδικός Μικροβιολόγος και Επιδημιολόγος. Είναι μια "πολιτική πανδημία,όχι Ιατρική"

Τετάρτη 19 Αυγούστου 2020

ΚΟΒΙΝΤ: ΠΩΣ ΠΑΡΑΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ ΘΑΝΑΤΩΝ ΜΕ ΤΑ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΤΟΥ Π.Ο.Υ.-

Δευτέρα 17 Αυγούστου 2020

Η προδοσία των αμερικανόδουλων όταν ο Μακάριος προσπάθησε να θωρακίσει την Κύπρο με ρωσικούς πυραύλους και με τσέχικα καλάζνικοφ

Τσεχοσλοβακικά όπλα στην Κύπρο

ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΑΤΣΕΣΟΝ ΚΑΙ Η ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΙΚΗ "ΕΝΩΣΗ"

ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ ΧΑΝΙΩΝ

Αρχειοθήκη ιστολογίου