Διευκρίνιση του Διεθνούς Τμήματος της Κεντρικής Επιτροπής του Ρωσικού Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος για τη θέση του ΚΕΚΡ και των συμμάχων του στο Ντονμπάς για τον λόγο που μας οδήγησε στο να μην προσυπογράψουμε την Κοινή Δήλωση των κομμάτων “Όχι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία!”. Το Κόμμα μας αντιμετωζίζει με σεβασμό αυτή τη δήλωση, την οποία υπογράφουν περισσότερα από 40 κόμματα και η οποία περιέχει ως επί το πλείστον σωστές εκτιμήσεις για τον διεξαγόμενο πόλεμο ως ιμπεριαλιστικό εκ μέρους της Ρωσίας, των ΗΠΑ, των χωρών του ΝΑΤΟ και της Ουκρανίας. Συμμεριζόμαστε αυτές τις εκτιμήσεις. Ωστόσο, οι σύντροφοί μας από το εξωτερικό δεν γνωρίζουν ή δεν έχουν δώσει προσοχή σε μια πολύ σημαντική συνιστώσα του προβλήματος: τον δίκαιο αγώνα του λαού του Ντονμπάς ενάντια στον πραγματικό φασισμό, ο οποίος συνεχίζεται εδώ και 8 χρόνια. Με τον φασισμό, ο οποίος αναγνωρίζει τον εαυτό του ως φασισμό τύπου 1941-1945, διάδοχος των συνοδοιπόρων του Χίτλερ, των Μπαντερικών. Αυτός είναι ο φασισμός, τον οποίο σε κρατικό επίπεδο οι ουκρανικές αρχές έχουν ανακηρύξει ως το καμάρι του έθνους. Κατά τη διάρκεια οκτώ ετών σχεδόν αδιάκοπου πολέμου, οι εθνικιστές τιμωροί του Κιέβου δολοφόνησαν περίπου 15.000 κατοίκους του Ντονμπάς, συμπεριλαμβανομένων γυναικών και παιδιών. Τα Κομμουνιστικά Κόμματα στην 20ή Διεθνή Συνάντηση Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων στην Αθήνα στις 23-25 Νοεμβρίου 2018 διατύπωσαν τη θέση τους σε ειδική Διακήρυξη με τίτλο «Ο αγώνας κατά του φασισμού δεν ανήκει στο παρελθόν, αλλά είναι καθήκον του σήμερα»:
«Τα κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα που συμμετέχουν στη συνάντηση υποστηρίζουν τον αντιφασιστικό αγώνα του εργαζόμενου λαού του Ντονμπάς, εναντίον του οποίου το σημερινό ουκρανικό καθεστώς (υποστηριζόμενο από τον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ και της ΕΕ) χρησιμοποιεί όλα τα μέσα καταστολής, μέχρι και τη φυσική εξόντωση σε ανοιχτές εχθροπραξίες, και δηλώνουν την κατηγορηματική τους διαμαρτυρία ενάντια στην άνοδο του ναζισμού και την αποφασιστική τους ετοιμότητα να πολεμήσουν την αναβίωση της καφέ πανούκλας. Οι κομμουνιστές γνωρίζουν ότι ο μόνος τρόπος για να βάλουν οριστικό τέλος στο φασισμό είναι να βάλουν τέλος στον καπιταλισμό. Σε αυτόν τον αγώνα θα αφιερώσουμε όλη μας τη δραστηριότητα και τη ζωή μας. Προλετάριοι όλων των χωρών, ενωθείτε!»
Η εν λόγω διακήρυξη υπογράφηκε επίσης από περισσότερα από 40 κόμματα και οργανώσεις σε όλο τον κόσμο. Αυτός ο πόλεμος κατά της καφέ πανούκλας δεν έχει σταματήσει ούτε μια ώρα, παρά τις συμφωνίες του Μινσκ και τις διεθνείς εγγυήσεις. Αντιθέτως, το ουκρανικό ναζιστικό καθεστώς λάμβανε όλο και περισσότερη βοήθεια, όπλα και χρηματοδότηση από τις χώρες της ΕΕ και τις ΗΠΑ. Οι Μπαντερικοί ενέτειναν τους βομβαρδισμούς τους στο Ντονμπάς και υποσχέθηκαν ανοιχτά να εισέλθουν στα εδάφη των λαϊκών δημοκρατιών και να σφαγιάσουν όλους τους διαφωνούντες και τους προσκείμενους στη Ρωσία πολίτες εκεί. Το κόμμα μας μαζί με την Κομμουνιστική Εργατική Οργάνωση του Ντονμπάς, το Εργατικό Μέτωπο του Ντονμπάς και τους Κομμουνιστές της Ουκρανίας όχι μόνο επέτρεψαν, αλλά απαίτησαν από τις αστικές αρχές της Ρωσικής Ομοσπονδίας να παράσχουν περισσότερη βοήθεια στις λαϊκές δημοκρατίες του Λουγκάνσκ και του Ντονιέτσκ, συμπεριλαμβανομένης της άμεσης στρατιωτικής βοήθειας για την καταστολή των ναζί. Σήμερα, ωστόσο, ορισμένα κόμματα δεν θυμούνται αυτή την προηγούμενη ιστορία και δηλώνουν περήφανα ότι ήταν από την αρχή εναντίον της εισβολής του ρωσικού στρατού στην Ουκρανία. Και εμείς, μαζί με τους κομμουνιστές του Ντονμπάς, αγωνιστήκαμε κατά του φασισμού για 8 χρόνια και απαιτήσαμε από την αστική Ρωσική Ομοσπονδία να παρέμβει σε αυτόν τον αγώνα. Ναι, οι ρωσικές αρχές είναι αναμφίβολα ιμπεριαλιστικές. Ναι, είναι γεμάτες με μαχητικό αντικομμουνισμό. Ναι, η απόφαση των αρχών της Ρωσικής Ομοσπονδίας σίγουρα υπαγορεύεται από την επιθυμία να προωθηθούν τα συμφέροντα των ρωσικών μονοπωλίων στην Ουκρανία και στον κόσμο στον σκληρό ανταγωνισμό τους με τα δυτικά μονοπώλια. Ωστόσο, προκειμένου να επιτύχουν τους στόχους τους, οι ρωσικές αρχές αναγκάζονται τώρα να καταστείλουν τον φασισμό, ο οποίος υποστηρίζεται πλήρως από τον παγκόσμιο ιμπεριαλισμό και στον οποίο βασίζεται το δυτικό κεφάλαιο. Επομένως, είναι αδύνατο να αρνηθεί κανείς αυτό το σημείο ισχυριζόμενος ότι δεν υπάρχουν στοιχεία προστασίας των λαών στην περιοχή του Ντονμπάς. Το να απαιτούμε, όπως κάνουν ορισμένες αριστερές και τροτσκιστικές δυνάμεις, απλώς «παύση των εχθροπραξιών» σημαίνει να απαιτούμε τον τερματισμό του πολέμου με τους φασίστες. Οι επιφυλάξεις ότι θα πρέπει να στρέψουμε την αγωνιστική δράση κάθε κόμματος προς την καταπολέμηση των κυβερνήσεών τους, όπως, για παράδειγμα, κάνουν οι ειλικρινείς και ένθερμοι Ιάπωνες τροτσκιστές όταν απαιτούν να ανατρέψουμε τον Πούτιν, είναι σαφές ότι δεν συνάδουν με τις δυνατότητες της στιγμής. Το Κόμμα μας και οι σύμμαχοί του, οι Κομμουνιστές του Ντονμπάς και το Εργατικό Μέτωπο της Ουκρανίας, δεν θα υποστηρίξουν σε καμία περίπτωση τον τερματισμό του πολέμου κατά του ναζισμού. Πιστεύουμε ακράδαντα ότι ο φασισμός πρέπει να χτυπηθεί με οποιοδήποτε όπλο και υπό οποιεσδήποτε συνθήκες. Ταυτόχρονα, οι κομμουνιστές συνεχίζουν να εργάζονται για να μετατρέψουν αυτό το όπλο σε πόλεμο κατά του ιμπεριαλισμού, υπέρ του σοσιαλισμού. Για άλλη μια φορά εφιστούμε την προσοχή των αγωνιζόμενων συντρόφων μας από τα αδελφά κόμματα του εξωτερικού που απαιτούν κατηγορηματικά την άμεση παύση των εχθροπραξιών, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που αντιτίθενται στις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, που συνιστούν και την κύρια πηγή του πολέμου, στο γεγονός ότι δεν πρόκειται απλώς για ένα ζήτημα ιμπεριαλισμού που αναπόφευκτα γεννά τον πόλεμο. Σήμερα το θέμα είναι ότι ο πόλεμος διεξάγεται ήδη με τον πραγματικό φασισμό. Με τον απροκάλυπτο, τον περήφανο για το ναζιστικό παρελθόν του και τις σημερινές μισάνθρωπες απόψεις του Μπαντερικό φασισμό. Το να μείνουμε στην άκρη, κρυπτόμενοι πίσω από τη φράση ότι δεν υποστηρίζουμε καμία συμμορία ληστών, είναι μια θέση, η οποία σε αυτές τις συνθήκες είναι πολιτικά λανθασμένη. Στον πόλεμο εμπλέκονται οι ανθρακωρύχοι, οι οδηγοί τρακτέρ και οι εργαζόμενοι του Ντονμπάς, της Ρωσίας και της Ουκρανίας. Δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να μην τους υποστηρίξουμε, να αποτραβηχθούμε από τη μάχη κατά του φασισμού. Ο αγώνας θα συνεχιστεί!
Διεθνής Επιτροπή της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΕΚΡ, ο Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής Βίκτορ Τιούλκιν
Κομμουνιστική Εργατική Οργάνωση της Λαϊκής Δημοκρατίας του Λουγκάνσκ
Εργατικό Μέτωπο της Λαϊκής Δημοκρατίας του Λουγκάνσκ
1. Η τρέχουσα φάση των στρατιωτικών επιχειρήσεων στην Ουκρανία δεν είναι παρά το πιο πρόσφατο και – ελπίζουμε βάσιμα – τελικό στάδιο ενός πολέμου που ξεκίνησε το 2014, με το αμερικανοκίνητο ναζιστικό πραξικόπημα του Ευρωμαϊντάν, που ενορχήστρωσαν οι ΗΠΑ σε συνεργασία με την ΕΕ. Ένα πραξικόπημα που ανέτρεψε τον εκλεγμένο πρόεδρο της Ουκρανίας, για να τον αντικαταστήσει με μια κλίκα ΝΑΤΟικών εγκάθετων (κάποιοι εκ των οποίων πήραν μόλις τότε την Ουκρανική υπηκοότητα, ερχόμενοι απευθείας από τις ΗΠΑ). Ο επιχειρησιακός βραχίονας ήταν και είναι ακόμα οι ναζί των «Αζόφ», «Αιντάρ», «Πράβι Σέκτορ» κλπ. Στόχος των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, ήταν και είναι η περικύκλωση της Ρωσίας (όπως και της ΛΔ της Κίνας) και η μετατροπή τους σε ενδοχώρες με καθεστώτα νεοαποικιακού τύπου εκμετάλλευσης των ανθρώπινων και πλουτοπαραγωγικών τους πηγών, προκειμένου ο σαπισμένος ιμπεριαλιστικός κόσμος να βρει διέξοδο στην ολοένα και εντεινόμενη κρίση του.
2. Η εγκαθίδρυση του νεοναζιστικού καθεστώτος στο Κίεβο συνοδεύτηκε από μια άνευ προηγουμένου επίθεση στα δικαιώματα τόσο των εθνοτήτων της χώρας στις οποίες απαγορεύτηκε να διδάσκονται και να μιλούν τη γλώσσα τους, να καταλαμβάνουν δημόσιες θέσεις κλπ., αλλά και κάθε δημοκράτη, αντιφασίστα, κομμουνιστή εργαζόμενου εναντίον των οποίων εξαπολύθηκε ένα τρομακτικό πογκρόμ με ανοιχτές δολοφονικές επιθέσεις, λυντσαρίσματα, με αποκορύφωμα τη δολοφονία πάνω από 100 αγωνιστών στο κτίριο των Συνδικάτων στην Οδησσό, το 2014. Φυσικά, οι φασιστικές, δολοφονικές πράξεις δε σταμάτησαν, αλλά συνεχίστηκαν εντατικά καθ’όλο το διάστημα μέχρι σήμερα, με δεκάδες χιλιάδες θύματα (πάνω από 14 χιλιάδες εκτιμώνται συνολικά, κυρίως αμάχους και παιδιά) και δολοφονικά χτυπήματα αγωνιστών ηγετών του αντιφασιστικού-αντιιμπεριαλιστικού αγώνα (Ζαχαρτσένκο, Γκίβι, Μοζγκοβόι κλπ.).
3. Απέναντι στο όργιο της καθεστωτικής, νεοναζιστικής βίας και στις πολιτικές βίαιης πρόσδεσης της Ουκρανίας στο ευρωατλαντικό άρμα, ορθώθηκε περήφανα ο αντιφασιστικός-αντιιμπεριαλιστικός αγώνας του λαού του Ντονμπάς, αλλά και άλλων περιφερειών της χώρας. Η ανακήρυξη μέσα από τις φλόγες του ένοπλου λαϊκού αγώνα, των ΛΔ του Ντονιέτσκ και του Λουγκάνσκ αποτέλεσε γεγονός-σταθμό στην ανάπτυξη της λαϊκής πάλης ενάντια στο αμερικανοκίνητο, ναζιστικό καθεστώς. Ειδικά οι ΛΔ, έδωσαν μέχρι σήμερα έναν τιτάνιο αγώνα, για την υπεράσπιση του λαού του Ντονμπάς, ενάντια στις ορδές των νεοναζί, αλλά και των ΝΑΤΟικών μισθοφόρων και στην, με κάθε τρόπο στήριξη προς το καθεστώς του Κιέβου από πλευράς Δύσης, πολιτικά, στρατιωτικά κλπ. Ο αγώνας αυτός ανέδειξε μια σειρά πολύτιμα για το επαναστατικό, αντιιμπεριαλιστικό και κομμουνιστικό κίνημα, στοιχεία: τη λαϊκή αυτενέργεια και αυτοοργάνωση, το ξεπέρασμα «από τα κάτω» των συμβιβαστικών και «κοινοβουλευτικών» αντιπολιτευτικών δυνάμεων, τη σύνδεση με το επαναστατικό παρελθόν της περιοχής, που φτάνει στα χρόνια της επανάστασης του ’17-’18 και τη Σοβιετική Δημοκρατία του Ντονιέτσκ-Κριβόι Ρογκ, περνά μέσα από τις μάχες του Μεγάλου Πατριωτικού Αντιφασιστικού Πολέμου και καταλήγει στις μέρες μας.
4. Στην παρούσα φάση των εξελίξεων είναι φανερό ότι οι ιμπεριαλιστές ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ συνειδητά προσχεδίασαν και εξώθησαν τη σύγκρουση στα άκρα, πιστεύοντας ότι η Ρωσική πλευρά είτε θα υποχωρούσε σε μια «λύση» τύπου Μινσκ που θα έμενε φυσικά και πάλι ανενεργή, αφήνοντας το Ντονμπάς ουσιαστικά εκτεθειμένο στις ΝΑΤΟκινούμενες νεοναζιστικές συμμορίες, είτε θα περιοριζόταν στο να διασφαλίσει τις περιοχές αυτές, αφήνοντας ουσιαστικά την υπόλοιπη Ουκρανία να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, να εγκατασταθούν βάσεις με πυρηνικά και να αμφισβητηθεί έτσι έμπρακτα και σοβαρά η εδαφική ακεραιότητα και η ασφάλεια, ακόμα και της ίδιας της Ρωσίας. Σε κάθε περίπτωση, οι ιμπεριαλιστές θα έβαζαν για τα καλά «πόδι» στην Ουκρανία, προωθώντας παραπέρα την περικύκλωση της Ρωσίας, ενώ ο λαός του Ντονμπάς θα βίωνε έναν άνευ προηγουμένου νέο γύρο σφαγών και καταστροφών. Εδώ βρίσκεται η πραγματική ΑΙΤΙΑ του πολέμου κι όχι, φυσικά, στις ανοησίες περί της «ιμπεριαλιστικής» και «κατακτητικής Ρωσίας». Με την πολιτική της η ιμπεριαλιστική Δύση δεν άφησε στη Ρωσία ΚΑΜΙΑ ΑΛΛΗ ΕΠΙΛΟΓΗ. Από την άποψη αυτή, οι τρέχουσες στρατιωτικές επιχειρήσεις, ως συνέχεια και τελική φάση του πολέμου που ξεκίνησε πριν 8 χρόνια, είναι ένας ΔΙΚΑΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ, γιατί:
Α. Αντικειμενικά προστατεύει τη ζωή και την ύπαρξη των ΛΔ του Ντονμπάς και όλων των εθνοτήτων που στέναζαν κάτω από την φασιστική πολιτική εθνοκάθαρσης της ναζιστικής Χούντας του Κιέβου
Β. Αντικειμενικά, με το χαρακτήρα της συνολικής σύγκρουσης με το καθεστώς του Κιέβου, στοχεύει να ακυρώσει στο σύνολό του το ΝΑΤΟικό σχέδιο για την Ουκρανία, δίνοντας γερό χτύπημα στη γενικότερη ιμπεριαλιστική στόχευση ενάντια στις χώρες, λαούς και κινήματα που μάχονται ενάντιά του
Γ. Καθώς οι δυνάμεις του ευρωατλαντισμού είναι σήμερα Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΧΘΡΟΣ της εργατικής τάξης και των λαών, ο ΒΑΣΙΚΟΣ ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ της επαναστατικής υπόθεσης σε ολόκληρο τον κόσμο και ειδικά στην περιοχή της πρώην ΕΣΣΔ όπου εντοπίζεται – κατά την άποψή μας – το «επαναστατικό κέντρο», η ήττα του ΝΑΤΟ και της Δύσης, θα είναι μια σημαντική, έστω από μακροχρόνια άποψη, συμβολή στην προώθηση της επαναστατικής υπόθεσης, της υπόθεσης της ανασύστασης της ΕΣΣΔ.
5. Στην εκτίμησή μας για το χαρακτήρα του πολέμου, δεν υπάρχει καμία αυταπάτη ως προς τον κοινωνικοταξικό χαρακτήρα της σημερινής Ρωσίας. Γνωρίζουμε ότι πρόκειται για μια καπιταλιστική χώρα και δε μας διαφεύγει το ότι η άρχουσα κρατικο-γραφειοκρατική ελίτ της από τη φύση της, σε βάθος χρόνου, δε μπορεί να θεωρείται δεδομένο ότι θα τραβήξει την αντιπαράθεση με τον ιμπεριαλισμό ως το τέλος και δεν αποκλείεται να δούμε ταλαντεύσεις, συμβιβασμούς, πισωγυρίσματα κλπ. Όμως αυτά δεν έχουν σχέση με τα καθήκοντά μας ΣΗΜΕΡΑ. Είναι καθήκον μας, λοιπόν, στον παρόντα συσχετισμό και με το κομμουνιστικό και επαναστατικό κίνημα να βρίσκεται σε εξαιρετικά δυσμενή θέση, να αξιοποιούμε ακόμα και την ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ ΡΩΓΜΗ στο στρατόπεδο των ταξικών μας αντιπάλων προκειμένου να προωθούμε τις θέσεις μας. Όσο η ηγεσία της Ρωσίας – για τα δικά της συμφέροντα και επιδιώξεις – συγκρούεται με το ΝΑΤΟ και τον ιμπεριαλισμό, για εμάς θα είναι ΣΥΜΜΑΧΟΣ και έτσι θα την αντιμετωπίζουμε, ανεξάρτητα, φυσικά, από το αν συμφωνούμε πχ με πλευρές του αφηγήματός της για το πως εκτιμούμε την πείρα από την πολιτική ων μπολσεβίκων στο εθνικό ζήτημα. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ επίκαιρο στη συνείδηση των μαζών, το ερώτημα: σοσιαλισμός ή καπιταλισμός. Και, μιας και οι κομμουνιστές πρέπει να (ξανα)μάθουν να είναι ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΑΟΣ, να απαντούν στις ανάγκες του (και να τις μετασχηματίζουν σε ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΔΡΑΣΗΣ) με βάση τη συνείδηση που έχει και τα επίδικα που αναγνωρίζει κι όχι αυτά που αφηρημένα ιδεολογικά θα θέλαμε να αναγνωρίζει, έτσι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ η ανάγκη υπεράσπισης της κληρονομιάς των μπολσεβίκων (την οποία, ούτως ή άλλως δεν αντιλαμβανόμαστε στην Αριστερά όλοι με τον ίδιο τρόπο…) το ΒΑΣΙΚΟ ΚΡΙΤΗΡΙΟ για τη χάραξη της γραμμής μας. Κανείς δε μας απαγορεύει να αναδεικνύουμε την πείρα των μπολσεβίκων, ψύχραιμα και αντικειμενικά, χωρίς συναισθηματισμούς και να την υπερασπίζουμε απέναντι σε άδικες ή/και αποσπασματικές κριτικές και, παράλληλα, να δίνουμε μαζί με όλους όσους είναι ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ΣΥΜΜΑΧΟΙ ΜΑΣ τον αγώνα ενάντια στον κύριο αντίπαλο, «χτυπώντας μαζί και βαδίζοντας χώρια». Αυτή η φράση, που συμπυκνώνει το ΜΑΧΟΜΕΝΟ, ΖΩΝΤΑΝΟ πνεύμα του μαρξισμού-λενινισμού, μας διαφοροποιεί από τους «λενινιστές» της λογοκοπίας και της φράσης, που 9 στις 10 φορές κρύβουν από πίσω την υποταγή και την ενσωμάτωση στο καθεστώς.
6. Η στάση της κυβέρνησης Μητσοτάκη στο ζήτημα των μαχών στην Ουκρανία, είναι στάση υπαλλήλου του ΝΑΤΟ, για λογαριασμό μιας διεφθαρμένης, λούμπεν, εξαρτημένης ως το μεδούλι ξενόδουλης και τυχοδιωκτικής αστικής τάξης. Συμμετέχοντας ως «πρόθυμος ηλίθιος» στο υστερικό δυτικό κρεσέντο «κυρώσεων» που φτάνει ως την ενεργό εμπλοκή στη σύρραξη με αποστολή πολεμικού υλικού και, γενικά δίνει «γη και ύδωρ» σε ό,τι της ζητούν οι ιμπεριαλιστές πάτρωνές της, όχι μόνο στηρίζει το αιματοβαμμένο ναζιστικό καθεστώς του Κιέβου στην προσπάθειά του να επιβιώσει, αλλά και δημιουργεί σοβαρούς κινδύνους για τον ίδιο τον ελληνικό λαό. Η αστική τάξη δε μπορεί και δε θέλει να διδαχθεί από την τραγική για το μικρασιατικό ελληνισμό πείρα της εκστρατείας στην Ουκρανία το 1918. Οι κίνδυνοι στο Αιγαίο, την Κύπρο και τη Μεσόγειο, είναι προφανείς. Εκτός από στυλοβάτης του ουκρανο-αμερικάνικου ναζιστικού καθεστώτος, το καθεστώς Μητσοτάκη αναλαμβάνει και βαριές, επιπέδου εθνικής προδοσίας, ιστορικές ευθύνες.
7. Με βάση τα παραπάνω, η θέση μας είναι μια και ξεκάθαρη: στο ΔΙΚΑΙΟ πόλεμο που διεξάγουν από το 2014 στην Ουκρανία, ο λαός του Ντονμπάς, της Κριμαίας, οι ΛΔ του Ντονιέτσκ και του Λουγκάνσκ και η Ρωσία, οι κομμουνιστές ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΠΙΦΥΛΑΚΤΑ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΟΥΣ. Πολύ περισσότερο, για τους κομμουνιστές που δρουν σε μια χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ ή της ΕΕ, δηλαδή μια χώρα που συμμετέχει στο ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΕΠΙΤΙΘΕΜΕΝΟ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ συνασπισμό. Δεν είναι κομμουνιστική, λενινιστική θέση ο πασιφισμός, οι ίσες αποστάσεις, ο αφηρημένος ντεφαιτισμός και "διεθνισμός". Όλες αυτές οι πολιτικές γραμμές είναι ΟΨΕΙΣ ΤΗΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ του κινήματος στην ιμπεριαλιστική ηγεμονία. Ειδικά σε μια χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ, οι απόψεις αυτές ισοδυναμούν με τον πιο ποταπό σοσιαλπατριωτισμό και σοσιαλσοβινισμό, με αληθινή ΤΑΞΙΚΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ της υπόθεσής μας. Η μόνη, ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ, ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ-ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΘΕΣΗ για τους κομμουνιστές σήμερα είναι:
ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ-ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ Λ.Δ. ΤΟΥ ΝΤΟΝΜΠΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ!
ΚΑΤΩ Η ΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΧΟΥΝΤΑ ΤΟΥ ΚΙΕΒΟΥ! ΖΗΤΩ Η ΑΔΕΛΦΙΚΗ ΦΙΛΙΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ! ΕΞΩ ΤΟ ΝΑΤΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ!
ΕΞΩ Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΕ, ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΘΕΙ ΑΜΕΣΑ Η ΕΛΛΗΝΟΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ! ΚΑΝΕΝΑΣ ΦΑΝΤΑΡΟΣ, ΚΑΜΙΑ ΣΤΗΡΙΞΗ, ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΠΈΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ!
Ανακοίνωση της Ελληνικής Λέσχης Φίλων της Κριμαιας
Η αμερικανοκρατία στην Ελλάδα γιγαντώνεται και πάλι. Η τελευταία ανανέωση της «Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας Ελλάδας-ΗΠΑ» (MCDA), με τη μετατροπή της από ετήσια σε 5ετή και με πρόβλεψη για συνέχιση της στο διηνεκές, επιβεβαιώνει τις εκτιμήσεις μας ότι η χώρα μας μετατρέπεται σε στρατηγικό ορμητήριο του Ευρωατλαντισμού για τα Βαλκάνια με στόχευση ακόμα βορειότερα, προς Μαύρη Θαλλασσα και Νότια Ρωσία, με επίκεντρο την Κριμαια. Η Μαύρη Θάλασσα ήδη σταδιακά μετατρέπεται σε «καυτή» ζώνη επιθετικών επιχειρήσεων από αέρα και θάλασσα, με πλημμύρα πολεμικών νατοϊκών αεροσκαφών και πλοίων, συμπεριλαμβανομένων ελληνικών και τουρκικών, που εμφανίζονται να συμμετέχουν πλάϊ-πλάι στην κλιμάκωση της έντασης.
Η συνεχής αύξηση πολλαπλών στρατιωτικών επιλογών (πολεμικά πλοία, μη επανδρωμένα αεροσκάφη, ελικόπτερα , τεθωρακισμένα οχήματα και μαζική μεταφορά επιλέκτων στρατιωτικών μονάδων προς και από Βαλκανικούς και άλλους προορισμούς) έχει ως νέα βάση το λιμάνι, την πόλη και το μεταφορικό δίκτυο που ξεκινά από την Αλεξανδρούπολη. Η μεγαλύτερη στα μέχρι σήμερα χρονικά συγκέντρωση και μεταφορά στρατιωτικού εξοπλισμού των ΗΠΑ μέσω Αλεξανδρούπολης κάθε άλλο παρά παρενοχλεί η στοχεύει την Τουρκία, όπως ευρέως και ψευδώς μεταδίδεται τόσο από την Ελληνική κυβέρνηση όσο και από τα κυρίαρχα ΜΜΕ στη χώρα μας.
Όπως δήλωσε και ο καθόλα αποκαλυπτικός Πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα Τζ. Πάιατ πρόσφατα, κατά την έβδομη(!) επίσκεψη του στην Αλεξανδρούπολη, αυτή τη φορά στο πλαίσιο της άσκησης «Atlantic Resolve 2021» κι ενώ ανάγγελλε επίσκεψη του στην Ξάνθη και το Πετροχώρι έως το τέλος του χρόνου για την νέα στρατιωτική άσκηση «International Response - Centaur 2021”: «O συνεχώς αυξανόμενος όγκος στρατιωτικής δραστηριότητας εδώ, στο λιμάνι, υπογραμμίζει τον διευρυνόμενο στρατηγικό ρόλο και τη σημασία της Αλεξανδρούπολης – για την Ελλάδα, για τις ΗΠΑ και για την περιοχή». Ενώ αναφερόμενος στην MCDA διαπίστωνε ότι «έχουμε φθάσει στην κορύφωση των σχέσεων μας, αλλά δεν είναι το ταβάνι, είναι μια πλατφόρμα πάνω στην οποία μπορούμε να συνεχίσουμε ν’ αναπτύσσουμε και να διευρύνουμε τη συνεργασία μας.» Θεωρώντας ότι θα παίξουν ρόλο σε αυτή την κατεύθυνση, προωθώντας ιδιαίτερα την «ενεργειακή ανεξαρτησία Ελλάδας και Ευρώπης» (από τη Ρωσία), έπλεξε και το εγκώμιο των δύο αμερικανικών εταιρειών, που αναδείχθηκαν σε «φαβορί» κατά τη διαδικασία ιδιωτικοποίησης του Λιμανιού της Αλεξανδρούπολης, που ξεκίνησε χάρη στα Μνημόνια.
Τίνος τα πραγματικά συμφέροντα εξυπηρετεί ωστόσο αυτή η δυνητικά εσαεί διευρυνόμενη συνεργασία, αποκαλύπτει στην ίδια ομιλία του ο Άμερικανός Πρέσβης, προσδιορίζοντας για την Αλεξανδρούπολη ρόλο βασικής πύλης προς τα Δυτικά Βαλκάνια και την περιοχή της Μαύρης Θάλασσας και κεντρικού άξονα της διμερούς συνεργασίας στο βορρά της Ελλάδας. Λίγο πριν, υπογραμμίζοντας τη στρατηγική δέσμευση των Ηνωμένων Πολιτειών στη Βόρεια Ελλάδα με αφορμή την έναρξη της «υποστήριξης» του Οργανισμού Λιμένος Αλεξανδρούπολης στη διασυμμαχική άσκηση Defender-Europe 2021 και τη φιλοξενία αμερικανικών δυνάμεων στο λιμάνι, είχε διαμηνύσει ότι: «Οι ΗΠΑ θα παραμείνουν παρούσες σε Βαλκάνια και Μαύρη Θάλασσα όπως δείχνει αυτή η άσκηση και θα παράσχουν βοήθεια στην αποτροπή πιθανών αντιπάλων σε υπεράσπιση των συμμάχων μας».
Οι στρατιωτικές αναβαθμίσεις των ΗΠΑ περιλαμβάνουν ανάπτυξη νέων εγκαταστάσεων λιμενικών διευκολύνσεων στην Αλεξανδρούπολη και την Σουδα, με σύγχρονα στρατιωτικά μέσα και προσωπικό που αναπτύσσεται στην Ανατολική Ευρώπη, στα Βαλκάνια και ιδιαίτερα στην Ελλάδα. Στο πλαίσιο της «Atlantic Resolve 2021», μιας επιχείρησης που από το 2014 και τα γεγονότα στην Κριμαία φέρνει επιπλέον δυνάμεις των ΗΠΑ στην Ανατολική Ευρώπη και Βαλκάνια κάθε χρόνο, ξεκίνησαν στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης οι διαδικασίες για την υποδοχή και ανάπτυξη όλων των εγκαταστάσεων που χρειάζονται προκειμένου το πολεμικό Arc Independence να αποβιβάσει στην Αλεξανδρούπολη όλο το υλικό της 1st Cavalry Brigade από το Fort Hood του Τέξας και να παραλάβει για επιστροφή στην Αμερική το υλικό της 1st Combat Aviation Brigade – μια τεράστια συγκέντρωση στο λιμάνι συνολικά 1.000 τροχοφόρων, κοντέινερς, ειδικού εξοπλισμού και ελικοπτέρων AH-64 Apache, UH-60 και HH-60 Blackhawk.
Θα πρέπει πλέον να έχει γίνει ολοφάνερο και στους πιο ανίδεους ότι η πρόσφατη ανανέωση της «αμυντικής» συμφωνία Ελλάδας - ΗΠΑ εγκαινιάζει μια νέα περίοδο έντασης και ψυχρού πολέμου στην ευρύτερη περιοχή μας, σε
αυτό που οι Αμερικανοί αποκαλούν «Ευρωπαϊκό Θέατρο Επιχειρήσεων» με ανάπτυξη νέων αμερικανονατοϊκών στρατιωτικών δυνάμεων σε ένα περιβάλλον που η ένταση κάθε λίγο και λιγάκι θα χτυπάει «κόκκινο», όπως φαίνεται από τις εξελίξεις στη Λευκορωσία, την Ανατολική Ευρώπη και την αντί-ρωσική ρητορική για μετακινήσεις μεγάλων ρωσικών μονάδων στα σύνορα με της Ουκρανία, κάτι που έχει διαψευστεί ακόμα και από Αμερικανικές επίσημες πηγές. Ενώ ο συνεχιζόμενος ισχυρός εξοπλισμός της Ουκρανίας από τις ΗΠΑ με την συμμετοχή αμερικανικών στρατιωτικών συμβούλων κάτι δημιουργεί μια εξαιρετικά επικίνδυνη ατμόσφαιρα στην Ανατολική Ευρώπη, τα Βαλκάνια και την Μαύρη θάλασσα .
Μέσα σε αυτή την ατμόσφαιρα μισαλλοδοξίας η Ελληνική Επιτροπή «Φίλων της Κριμαίας» στοχεύει σταθερά, και κόντρα στα εφαρμοζόμενα από ΗΠΑ και ΕΕ εξοντωτικά αντίποινα, στην ενδυνάμωση της φιλίας και της συνεργασίας του Ελληνικού λαού με τους λαούς της Κριμαίας. Η σημαντική και αναγνωρισμένη Ελληνική μειονότητα της Κριμαίας, που απολαμβάνει πλήρη πολιτικά δικαιώματα και εκλέγει βουλευτές ελληνικής καταγωγής στην Βουλή της Κριμαιας την ίδια ώρα που το Ελληνικό κράτος δεν της χορηγεί βίζα για να είναι σε θέση να συνεχίσει να επισκέπτεται την Ελλάδα, μπορεί να παίξει ρόλο «γέφυρας» σε μια τέτοια κατεύθυνση.
Καλούμε την Ελληνική κυβέρνηση, τα ελληνικά πολιτικά κόμματα, τις προοδευτικές κοινωνικές οργανώσεις να στηρίξουν τις προσπάθειες ειρηνικής επίλυσης της εσωτερικής σύγκρουσης στην Ουκρανία με διάλογο στην βάση των διεθνών συμφωνιών του Μινσκ που έχουν υπογράψει οι εμπλεκόμενες πλευρές. Η Ελλάδα οφείλει να απέχει από ψυχροπολεμικές στρατιωτικές νατοϊκές επιχειρήσεις, που επιφέρουν τεράστιους κινδύνους για όλους τους γειτονικούς μας λαούς και χώρες. Η συμμετοχή στο ΝΑΤΟ εγκυμονεί και πάλι υπαρξιακούς κινδύνους για την ίδια μας τη χώρα μας. Στον σύγχρονο πολυπολικό κόσμο, συμφέρον της χώρας μας είναι η δημιουργία ισορροπημένων σχέσεων με όλους τους βασικούς δρώντες σε όλα τα γεωπολιτικά κέντρα. Ο δρόμος της ειρήνης και του διαλόγου είναι ο μόνος δρόμος που οφείλουμε ως Ελληνικός λαός, αλλά και ως Ελληνική Πολιτεία να υπηρετήσουμε.
Ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι φέρεται να επιβλέπει την εκστρατεία απαγωγών, βασανισμών και δολοφονιών της ουκρανικής αντιπολίτευσης.
Το μοιράζομαι:
Το εκτυπώνω
Οπρόεδρος της Ουκρανίας, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, χαρακτήρισε τον πόλεμο της χώρας του με τη Ρωσία ως μάχη για την ίδια τη δημοκρατία. Σε μια προσεκτικά δομημένη ομιλία του στο Κογκρέσο των ΗΠΑ στις 16 Μαρτίου, ο Ζελένσκι δήλωσε: «Αυτή τη στιγμή κρίνεται η μοίρα της χώρας μας. Η μοίρα του λαού μας, το αν οι Ουκρανοί θα είναι ελεύθεροι, αν θα μπορέσουν να διατηρήσουν τη δημοκρατία τους».
Τα αμερικανικά ΜΜΕ αντέδρασαν «αγκαλιάζοντας» τον Ζελένσκι, ξεκινώντας μια εκστρατεία για την υποψηφιότητά του για το Νόμπελ Ειρήνης και αποτίνοντας έναν μουσικό φόρο τιμής στον ίδιο και στον ουκρανικό στρατό κατά την τελετή απονομής των βραβείων Grammy 2022 στις 3 Απριλίου.
Ωστόσο, τα δυτικά μέσα ενημέρωσης αρνήθηκαν και αρνούνται να κοιτάξουν κατάματα την πραγματικότητα. Ο Ζελένσκι και κορυφαία στελέχη της κυβέρνησής του φέρονται να έχουν εγκρίνει μια εκστρατεία απαγωγών, βασανιστηρίων και δολοφονιών Ουκρανών τοπικών βουλευτών που κατηγορούνται για συνεργασία με τη Ρωσία. Δεν είναι λίγοι οι δήμαρχοι κι άλλοι Ουκρανοί αξιωματούχοι που έχουν σκοτωθεί από το ξέσπασμα του πολέμου και μετά. Πολλοί από αυτούς έχουν δολοφονηθεί από πράκτορες του ουκρανικού κράτους μετά τη συμμετοχή τους σε συνομιλίες υπέρ της αποκλιμάκωσης της κρίσης με τη Ρωσία.
«Πλέον, υπάρχει ένας προδότης λιγότερος στην Ουκρανία», δήλωσε ο σύμβουλος του υπουργείου Εσωτερικών, Άντον Γερασένκο, δικαιολογώντας τη δολοφονία ενός Ουκρανού δημάρχου που κατηγορήθηκε για συνεργασία με τη Ρωσία.
Ο Ζελένσκι, εκμεταλλευόμενος την ατμόσφαιρα του πολέμου, έχει θέσει εκτός νόμου μια σειρά από κόμματα της αντιπολίτευσης και έχει διατάξει τη σύλληψη κορυφαίων αντιπάλων του. Τα αυταρχικά του διατάγματα έχουν προκαλέσει εξαφανίσεις, βασανιστήρια, ακόμη και δολοφονίες (κάτι σαν Χιλή του Πινοτσέτ) μιας σειράς ακτιβιστών για τα ανθρώπινα δικαιώματα, κομμουνιστών και αριστερών ακτιβιστών, δημοσιογράφων, αλλά και κυβερνητικών αξιωματούχων που κατηγορήθηκαν για «φιλορωσικές» συμπάθειες.
Η ουκρανική υπηρεσία ασφαλείας, SBU, είναι το όργανο επιβολής της επίσημως κυβερνητικά εξουσιοδοτημένης εκστρατείας καταστολής. Με εκπαίδευση από τη CIA και στενό συντονισμό με τους υποστηριζόμενους από το κράτος, νεοναζί παραστρατιωτικούς της Ουκρανίας, η SBU φέρεται να έχει επιδοθεί τις τελευταίες εβδομάδες σε ένα ασφυκτικό γέμισμα των φυλακών και των κελιών βασανιστηρίων με πολιτικούς αντιφρονούντες.
Εντωμεταξύ, στο πεδίο της μάχης, ο ουκρανικός στρατός έχει εμπλακεί σε μια σειρά θηριωδιών κατά των αιχμαλωτισμένων ρωσικών στρατευμάτων χωρίς αυτές να φτάνουν στα «μάτια» των ανταποκριτών των δυτικών μέσων ενημέρωσης. Ο ίδιος στρατός εξέθεσε, δε, με περηφάνια τις σαδιστικές του πράξεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Και εδώ, οι δράστες των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων φαίνεται να έχουν λάβει έγκριση από τα ανώτερα κλιμάκια της ουκρανικής ηγεσίας. Ενώ ο Ζελένσκι εκτοξεύει πανηγυρικούς για την υπεράσπιση της δημοκρατίας ενώπιον του δυτικού κοινού, χρησιμοποιεί τον πόλεμο για μια αιματοβαμμένη εκκαθάριση πολιτικών του αντιπάλων, αντιφρονούντων και όσων του ασκούν κριτική.
«Ο πόλεμος χρησιμοποιείται για την απαγωγή, τη φυλάκιση και ακόμη και τη δολοφονία μελών της αντιπολίτευσης που εκφράζονται επικριτικά για την κυβέρνηση», σχολίασε τον Απρίλιο ένας αριστερός ακτιβιστής που ξυλοκοπήθηκε και διώχθηκε από τις υπηρεσίες ασφαλείας της Ουκρανίας. «Όλοι φοβόμαστε για την ελευθερία και για τις ζωές μας».
Τα βασανιστήρια και οι εξαναγκαστικές εξαφανίσεις «κοινές πρακτικές» της SBU της Ουκρανίας
Όταν μια υποστηριζόμενη από τις ΗΠΑ κυβέρνηση κατέλαβε την εξουσία στο Κίεβο μετά το πραξικόπημα του Μαϊντάν το 2013-14, η κυβέρνηση της Ουκρανίας ξεκίνησε μια εκστρατεία «εκκαθάρισης» πολιτικών στοιχείων που θεωρούνταν φιλορωσικά ή ανεπαρκώς εθνικιστικά. Η ψήφιση των νόμων για την «αποκομμουνιστοποίηση» από το ουκρανικό κοινοβούλιο διευκόλυνε περαιτέρω τη δίωξη αριστερών στοιχείων και τη δίωξη ακτιβιστών για πολιτικούς λόγους.
Το καθεστώς που προήλθε μετά το Μαϊντάν έχει επικεντρώσει την προσοχή του στους Ουκρανούς που έχουν υποστηρίξει μια ειρηνευτική διευθέτηση με τους φιλορώσους αυτονομιστές στα ανατολικά της χώρας, σε αυτούς που έχουν τεκμηριώσει παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τον ουκρανικό στρατό. Τα αντιφρονούντα στοιχεία έχουν αντιμετωπίσει τη συνεχή απειλή της εθνικιστικής βίας, της φυλάκισης, ακόμη και του θανάτου.
Η κρατική SBU έχει χρησιμεύσει ως ο κύριος επιχειρησιακός βραχίονας της εκστρατείας εσωτερικής πολιτικής καταστολής της κυβέρνησης μετά το Μαϊντάν. Φιλοδυτικοί παρατηρητές, συμπεριλαμβανομένου του Γραφείου της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (UNHCR) και τη μη-κυβερνητική οργάνωση «Human Rights Watch», έχουν κατηγορήσει τη SBU ότι βασανίζει συστηματικά πολιτικούς αντιπάλους και Ουκρανούς αντιφρονούντες, έχοντας διασφαλισμένη σχεδόν πλήρως την ατιμωρησία.
Η Ύπατη Αρμοστεία διαπίστωσε το 2016 ότι «η αυθαίρετη κράτηση, οι εξαναγκαστικές εξαφανίσεις, τα βασανιστήρια και η κακομεταχείριση ήταν κοινή πρακτική της SBU… Ένας πρώην αξιωματικός της SBU στο Χάρκοβο εξήγησε: “Για την SBU, ο νόμος ουσιαστικά δεν υπάρχει καθώς οτιδήποτε είναι παράνομο μπορεί είτε να ταξινομηθεί είτε να εξηγηθεί με αναφορά στην κρατική αναγκαιότητα”».
Ο Γιεβχέν Καράς, ιδρυτής της διαβόητης νεοναζιστικής μονάδας «C14», εξήγησε τη στενή σχέση που είχε η συμμορία του κι άλλες ακροδεξιές φατρίες με την SBU. Η SBU «ενημερώνει όχι μόνο εμάς, αλλά και το Tάγμα Αζόφ, τον Δεξιό Τομέα και ούτω καθεξής», καυχήθηκε ο Καράς σε συνέντευξή του το 2017.
Το Κίεβο επιδοκιμάζει επίσημα τη δολοφονία Ουκρανών δημάρχων που προσπάθησαν να διαπραγματευτούν με τη Ρωσία
Την 1η Μαρτίου, για παράδειγμα, ο Βολοντίμιρ Στρουκ, δήμαρχος της ανατολικής πόλης Κρεμμίνα, στην ελεγχόμενη από την Ουκρανία πλευρά της επαρχίας του Λουχάνσκ, απήχθη από άνδρες με στρατιωτική στολή, σύμφωνα με τη σύζυγό του, και πυροβολήθηκε στην καρδιά. Στις 3 Μαρτίου, εμφανίστηκαν φωτογραφίες του εμφανώς βασανισμένου σώματος του Στρουκ. Μια μέρα πριν από τη δολοφονία του, ο Στρουκ φέρεται να είχε προτρέψει τους Ουκρανούς συναδέλφους του να διαπραγματευτούν με φιλορώσους αξιωματούχους.
Ο Άντον Γερασένκο, σύμβουλος του ουκρανικού υπουργείου Εσωτερικών, γιόρτασε τη δολοφονία του δημάρχου της Κρεμίνα, δηλώνοντας στη σελίδα του στο Telegram: «Υπάρχει ένας προδότης λιγότερος σήμερα στην Ουκρανία. Ο δήμαρχος της Κρεμίννας στην περιοχή του Λουχάνσκ, πρώην βουλευτής του κοινοβουλίου, βρέθηκε νεκρός». Σύμφωνα με τον Γερασένκο, ο Στρουκ κρίθηκε από τη «δικαιοσύνη του λαϊκού δικαστηρίου».
Με αυτόν τον τρόπο, ο Ουκρανός αξιωματούχος έδωσε ένα ανατριχιαστικό μήνυμα σε όποιον επιλέγει να αναζητήσει συνεργασία και συνεννόηση με τη Ρωσία: κάντε το και χάστε τη ζωή σας.
Στις 7 Μαρτίου, ο δήμαρχος του Γκόστομελ, Γιούρι Πρύλιπκο, βρέθηκε δολοφονημένος. Ο Πρύλιπκο φέρεται να είχε ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με τον ρωσικό στρατό για να οργανώσει έναν ανθρωπιστικό διάδρομο για την εκκένωση των κατοίκων της πόλης του – μια κόκκινη γραμμή για τους Ουκρανούς υπερεθνικιστές που είχαν έρθει από καιρό σε σύγκρουση με το γραφείο του δημάρχου.
Στη συνέχεια, στις 24 Μαρτίου, ο Γεννάντι Ματσεγκόρα, ο δήμαρχος του Κουπγιάνσκ στη βορειοανατολική Ουκρανία, δημοσίευσε ένα βίντεο κάνοντας έκκληση στον Πρόεδρο Ζελένσκι και την κυβέρνησή του για την απελευθέρωση της κόρης του, η οποία κρατήθηκε όμηρος από πράκτορες της ουκρανικής υπηρεσίας ασφαλείας SBU.
Στη συνέχεια, υπήρξε η δολοφονία του Ντενίς Κιρέεφ, κορυφαίου στελέχους της ουκρανικής διαπραγματευτικής ομάδας, ο οποίος σκοτώθηκε μέρα μεσημέρι στο Κίεβο, μετά τον πρώτο γύρο συνομιλιών με τη Ρωσία. Ο Κιρέεφ στη συνέχεια κατηγορήθηκε από τοπικά ουκρανικά μέσα ενημέρωσης για «προδοσία». Η δήλωση του προέδρου Ζελένσκι ότι «θα υπάρξουν συνέπειες για τους συνεργάτες» υποδηλώνει ότι αυτές οι φρικαλεότητες έχουν εγκριθεί από τα ανώτατα κυβερνητικά επίπεδα.
Μέχρι σήμερα αγνοούνται έντεκα δήμαρχοι από διάφορες πόλεις της Ουκρανίας. Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης ακολουθούν πιστά τη γραμμή του Κιέβου, υποστηρίζοντας ότι όλοι οι δήμαρχοι συνελήφθησαν από τον ρωσικό στρατό. Ωστόσο, το ρωσικό υπουργείο Άμυνας αρνήθηκε την κατηγορία και υπάρχουν ελάχιστα στοιχεία που να επιβεβαιώνουν τη γραμμή του Κιέβου σχετικά με τους αγνοούμενους δημάρχους.
Ο Ζελένσκι θέτει εκτός νόμου την πολιτική αντιπολίτευση, εξουσιοδοτεί τη σύλληψη αντιπάλων και την αστραπιαία πολεμική προπαγάνδα
Όταν ξέσπασε πόλεμος με τη Ρωσία τον Φεβρουάριο, ο πρόεδρος της Ουκρανίας, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, εξέδωσε μια σειρά διαταγμάτων που επισημοποιούσαν την εκστρατεία του Κιέβου κατά της ουκρανικής αντιπολίτευσης και των αντιφρονούντων.
Σε εκτελεστικό διάταγμα της 19ης Μαρτίου, ο Ζελένσκι επικαλέστηκε τον στρατιωτικό νόμο για να απαγορεύσει 11 κόμματα της αντιπολίτευσης. Τα συγκεκριμένα κόμματα συναποτελούσαν ολόκληρο το αριστερό, σοσιαλιστικό ή αντιΝΑΤΟϊκό φάσμα στην Ουκρανία. Περιλάμβαναν το Κόμμα For Life, την Αριστερή Αντιπολίτευση, το Προοδευτικό Σοσιαλιστικό Κόμμα της Ουκρανίας, το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Ουκρανίας, την Ένωση Αριστερών Δυνάμεων, τους Σοσιαλιστές, το Κόμμα του Shariy, το, το Μπλοκ της αντιπολίτευσης και το Μπλοκ Volodymyr Saldo.
Ωστόσο, τα ανοιχτά φασιστικά και φιλοναζιστικά κόμματα όπως το Εθνικό Τάγμα του Αζόφ έμειναν ανέγγιχτα από το προεδρικό διάταγμα.
«Οι δραστηριότητες αυτών των πολιτικών που στοχεύουν σε διχασμό ή συμπαιγνία με τον εχθρό δεν θα επιτύχουν, αλλά θα λάβουν σκληρή απάντηση», δήλωσε ο πρόεδρος Ζελένσκι.
Επιπλέον, ο Ζελένσκι διέταξε μια πρωτοφανή πρωτοβουλία εγχώριας προπαγάνδας για την εθνικοποίηση όλων των τηλεοπτικών ειδήσεων και τη συνένωση όλων των καναλιών σε ένα ενιαίο κανάλι 24 ωρών που ονομάζεται «United News» για να «πει την αλήθεια για τον πόλεμο».
Στη συνέχεια, στις 12 Απριλίου, ο Ζελένσκι ανακοίνωσε τη σύλληψη του κύριου πολιτικού του αντιπάλου, Βίκτορ Μεντβένττσουκ, από την υπηρεσία ασφαλείας SBU.
Ο ιδρυτής του δεύτερου μεγαλύτερου κόμματος στην Ουκρανία, των πλέον παράνομων «Patriots for Life», Μεντβένττσουκ , είναι ο de facto εκπρόσωπος του ρωσικού πληθυσμού της χώρας. Αν και το «Patriots for Life» θεωρείται «φιλορωσικό», εν μέρει λόγω των στενών του σχέσεων με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, ο νέος πρόεδρος του κόμματος καταδίκασε την «επιθετικότητα» της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας.
Μέλη του «Εθνικού Σώματος» του νεοναζιστικού Τάγματος Αζόφ που χρηματοδοτείται από το κράτος επιτέθηκαν στο σπίτι του Μεντβένττσουκ τον Μάρτιο του 2019, κατηγορώντας τον για προδοσία και απαιτώντας τη σύλληψή του.
Τον Αύγουστο του 2020, το Εθνικό Σώμα του Αζόφ άνοιξε πυρ εναντίον λεωφορείου που μετέφερε εκπροσώπους του κόμματος του Μεντβένττσουκ, τραυματίζοντας αρκετούς με χαλύβδινες σφαίρες επικαλυμμένες με καουτσούκ.
Η κυβέρνηση του Ζελένσκι κλιμάκωσε την επίθεση στον κορυφαίο αντίπαλό της τον Φεβρουάριο του 2021, όταν έκλεισε πολλά μέσα ενημέρωσης που ελέγχονταν από τον Μεντβένττσουκ. Το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ ενέκρινε ανοιχτά την κίνηση του προέδρου, δηλώνοντας ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες «υποστηρίζουν τις προσπάθειες της Ουκρανίας να αντιμετωπίσουν την κακή επιρροή της Ρωσίας…».
Τρεις μήνες αργότερα, το Κίεβο φυλάκισε τον Μεντβένττσουκ και τον κατηγόρησε για προδοσία. Ο Ζελένσκι δικαιολόγησε τη φυλάκιση του κορυφαίου αντιπάλου του με το σκεπτικό ότι έπρεπε να «παλέψει ενάντια στον κίνδυνο της ρωσικής επιθετικότητας στον τομέα της προπαγάνδας».
Ο Μεντβένττσουκ διέφυγε από τον κατ’ οίκον περιορισμό κατά την έναρξη του πολέμου μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, αλλά είναι αιχμάλωτος για άλλη μια φορά και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εγγύηση για μια μεταπολεμική ανταλλαγή αιχμαλώτων με τη Ρωσία.
Υπό το βλέμμα του Ζελένσκι, «ο πόλεμος χρησιμοποιείται για απαγωγή, φυλάκιση και ακόμη και θανάτωση μελών της αντιπολίτευσης»
Από τότε που τα ρωσικά στρατεύματα εισήλθαν στην Ουκρανία στις 24 Φεβρουαρίου, η υπηρεσία ασφαλείας SBU είναι σε εγρήγορση ενάντια σε όλες τις οργανώσεις της εσωτερικής πολιτικής αντιπολίτευσης. Αριστεροί Ουκρανοί ακτιβιστές έχουν αντιμετωπίσει ιδιαίτερα σκληρή μεταχείριση, συμπεριλαμβανομένων απαγωγών και βασανιστηρίων.
Ο βασανισμός του αριστερου ακτιβιστή Αλεξάντερ Ματιουτσένκο όπως καταγράφηκε από τα μέλη του Τάγματος Αζόφ.
Στις 3 Μαρτίου στην πόλη Ντνίπρο, αξιωματικοί της SBU συνοδευόμενοι από μέλη του Τάγματος Αζόφ εισέβαλαν στο σπίτι ακτιβιστών της οργάνωσης «Livizja» (Αριστερά), η οποία έχει οργανωθεί ενάντια στις περικοπές των κοινωνικών δαπανών και την προπαγάνδα των δεξιών μέσων ενημέρωσης. Ενώ ένας ακτιβιστής είπε ότι ένα μέλος του Αζόφ «μου έκοψε τα μαλλιά με ένα μαχαίρι», οι πράκτορες της κρατικής ασφάλειας βασάνισαν τον σύζυγό της, Αλεξάντερ Ματιουσένο, πιέζοντάς του μια κάννη όπλου στο κεφάλι και αναγκάζοντάς τον να φωνάζει επανειλημμένα τον εθνικιστικό χαιρετισμό, «Σλάβα Ουκρανία!»
«Μετά μας έβαλαν σακούλες πάνω από τα κεφάλια μας, μας έδεσαν τα χέρια με ταινία και μας πήγαν στο κτίριο της SBU με ένα αυτοκίνητο. Εκεί συνέχισαν να μας ανακρίνουν και απείλησαν ότι θα μας κόψουν τα αυτιά», είπε η σύζυγος του Ματιουσένκο στη γερμανική εφημερίδα «Junge Welt». Τα μέλη του Azov και οι πράκτορες της SBU κατέγραψαν τα βασανιστηρια και δημοσίευσαν εικόνες του ματωμένου προσώπου του Ματιουσένκο στο Διαδίκτυο.
Ο Ματιουσένκο φυλακίστηκε με το σκεπτικό ότι «διεξήγαγε επιθετικό πόλεμο ή στρατιωτική επιχείρηση» και τώρα αντιμετωπίζει ποινή φυλάκισης 10 έως 15 ετών. Παρά το γεγονός ότι έχει πολλά σπασμένα πλευρά από τον ξυλοδαρμό του, του αρνήθηκαν την εγγύηση. Εν τω μεταξύ, δεκάδες άλλοι αριστεροί έχουν φυλακιστεί με παρόμοιες κατηγορίες στη Ντνίπρο.
Μεταξύ εκείνων που στοχοποιήθηκαν από την SBU ήταν οι Μιχαήλ και Αλεξάντερ Κονόνοβιτς, μέλη της παράνομης Λενινιστικής Κομμουνιστικής Ένωσης Νεολαίας της Ουκρανίας. Και οι δύο συνελήφθησαν και φυλακίστηκαν στις 6 Μαρτίου και κατηγορήθηκαν για «διάδοση φιλορωσικών απόψεων».
Τις επόμενες ημέρες, η SBU συνέλαβε τον δημοσιογράφο Γιαν Τακσυγιούρ και τον κατηγόρησε για προδοσία , καθώς και την ακτιβίστρια για τα ανθρώπινα δικαιώματα Έλενα Μπερέζναγια. Οι συλλήψεις και οι κατηγορίες συνεχίστηκαν και περέλαβαν τους: Έλενα Βιατσεσλάβοβα, υπέρμαχο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της οποίας ο πατέρας, Μιχαήλ,Όλεγκ Νοβίκοφ, φυλακίστηκε για τρία χρόνια τον Απρίλιο με το σκεπτικό ότι υποστήριζε «αποσχιστικές τάσεις».
Ο κατάλογος των φυλακισμένων από τις υπηρεσίες ασφαλείας της Ουκρανίας από το ξέσπασμα του πολέμου και εξής μεγαλώνει μέρα με τη μέρα και είναι πολύ εκτενής για να αναπαραχθεί εδώ.
Ίσως το πιο σκληρό περιστατικό καταστολής έλαβε χώρα όταν νεοναζί με την υποστήριξη της ουκρανικής κυβέρνησης απήγαγαν τον Μαξίμ Ραϊντόσκιβ, έναν επαγγελματία μαχητή MMA, και τον βασάνισαν βάναυσα για το έγκλημα της εκπαίδευσης Ρώσων μαχητών σε ένα γυμναστήριο στην Τσετσενία. Ο Ραϊντόσκιβ έτυχε επίσης να είναι Εβραίος, με ένα αστέρι του Δαβίδ με τατουάζ στο πόδι του, και είχε μιλήσει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κατά του πολέμου στην ανατολική Ουκρανία.
Η SBU της Ουκρανίας έχει κυνηγήσει ακόμη και στελέχη της αντιπολίτευσης εκτός των συνόρων της χώρας. Όπως ανέφερε ο δημοσιογράφος Νταν Κοέν, ο Ανατόλι Σάριβ του πρόσφατα απαγορευμένου «Party of Shariy» είπε ότι ήταν στόχος μιας πρόσφατης απόπειρας δολοφονίας της SBU. Ο Σάριβ υπήρξε συνεπής πολιτικός αντίπαλος του υποστηριζόμενου από τις ΗΠΑ καθεστώτος του Μαϊντάν και αναγκάστηκε να φύγει στην εξορία μετά από χρόνια παρενόχλησης από εθνικιστές.
Τον Μάρτιο, ο πολιτικός έλαβε ένα email από έναν φίλο του, τον Ιγκόρ, που του ζητούσε να κανονίσει μια συνάντηση. Στη συνέχεια έμαθε ότι ο Ιγκόρ κρατούνταν από την SBU εκείνη την εποχή και χρησιμοποιήθηκε για να μπερδέψει τον Σάριβ και να τον κάνει να αποκαλύψει την τοποθεσία του.
Από την πλευρά του, ο Σάριβ έχει τοποθετηθεί στη διαβόητη δημόσια μαύρη «λίστα Myrotvorets», των «εχθρών του κράτους», που ξεκίνησε ο Άντον Γερασένκο – ο σύμβουλος του Υπουργείου Εσωτερικών που πανηγύριζε για τη δολοφονία Ουκρανών βουλευτών που κατηγορούνται για ρωσικές συμπάθειες. Αρκετοί δημοσιογράφοι και Ουκρανοί αντιφρονούντες, συμπεριλαμβανομένου του εξέχοντος αρθρογράφου Όλες Μπουζίνα, δολοφονήθηκαν από τα υποστηριζόμενα από το κράτος τάγματα θανάτου αφότου τα ονόματά τους εμφανίστηκαν στον κατάλογο.
Κοινοί, ανώνυμοι Ουκρανοί πολίτες έχουν επίσης υποστεί βασανιστήρια από την έναρξη του πολέμου τον Φεβρουάριο. Αμέτρητα βίντεο έχουν εμφανιστεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που δείχνουν πολίτες δεμένους, συχνά με τα γεννητικά τους όργανα εκτεθειμένα ή τα πρόσωπά τους βαμμένα πράσινα. Αυτές οι πράξεις ταπείνωσης και βασανιστηρίων, που πραγματοποιήθηκαν από εθελοντές της Εδαφικής Άμυνας, επιφορτισμένους με την επιβολή του νόμου και της τάξης κατά τη διάρκεια του πολέμου, έχουν βάλει στο στόχαστρο όλους, από «συμπαθούντες» τη Ρωσία έως άτομα από την κοινότητα των Ρομά.
Η SBU της Ουκρανίας «σπουδάζει» βασανιστήρια και δολοφονίες από τη CIA
Ο Βασίλι Προζόροφ, πρώην αξιωματικός της SBU που αυτομόλησε στη Ρωσία μετά το πραξικόπημα του Μαϊντάν, εξήγησε τη συστηματική εκπαίδευση των υπηρεσιών ασφαλείας μετά το Maidan στα βασανιστήρια, που σκοπό έχουν να συντρίψουν την πολιτική αντιπολίτευση και να εκφοβίσουν πολίτες που κατηγορούνται για ρωσικές συμπάθειες.
Σύμφωνα με τον Προζόροφ, οι ουκρανικές υπηρεσίες ασφαλείας έχουν άμεσες συνδέσεις απευθείας με τη CIA από το 2014. «Οι υπάλληλοι της CIA είναι παρόντες στο Κίεβο από το 2014. Διαμένουν σε μυστικά διαμερίσματα και οικίες στα προάστια», είπε. «Ωστόσο, έρχονται συχνά στο κεντρικό γραφείο της SBU για να πραγματοποιήσουν, για παράδειγμα, συγκεκριμένες συναντήσεις με αξιωματικούς ή να σχεδιάσουν μυστικές επιχειρήσεις».
Ο δημοσιογράφος Νταν Κοέν πήρε συνέντευξη από έναν Ουκρανό επιχειρηματία ονόματι «Ιγκόρ», ο οποίος συνελήφθη από την SBU εξαιτίας των οικονομικών δεσμών του με ρωσικές εταιρείες και κρατήθηκε τον Μάρτιο στα διαβόητα κεντρικά γραφεία της υπηρεσίας στο κέντρο του Κιέβου. Ο Ιγκόρ είπε ότι άκουσε Ρώσους Αιχμαλώτους να ξυλοκοπούνται με σωλήνες από εθελοντές της Εδαφικής Άμυνας που καθοδηγούνταν από αξιωματικούς της SBU. Υπό τον ήχο μάλιστα του εθνικού ύμνου της Ουκρανίας, οι Ρώσοι κρατούμενοι δέχτηκαν βασανιστήρια μέχρι που ομολόγησαν το μίσος τους για τον Πούτιν.
Μετά ήρθε η σειρά του Ιγκόρ. «Χρησιμοποιούσαν έναν αναπτήρα για να ζεστάνουν μια βελόνα και μετά την έβαζαν κάτω από τα νύχια μου», είπε στον Κοέν. «Το χειρότερο ήταν όταν μου έβαλαν μια πλαστική σακούλα πάνω από το κεφάλι μου και με έπνιξαν και όταν μου πίεσαν το ρύγχος ενός τουφεκιού Καλάσνικοφ στο κεφάλι και με ανάγκασαν να απαντήσω στις ερωτήσεις τους».
Ο Βελεντίν Ναλιβαϊτσένκο, ο πρώτος επικεφαλής της SBU μετά το πραξικόπημα του Μαίντάν το 2013-14, έθρεψε στενούς δεσμούς με την Ουάσιγκτον όταν υπηρέτησε ως γενικός πρόξενος στην πρεσβεία της Ουκρανίας στις ΗΠΑ κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης του Τζορτζ Μπους. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο Ναλιβαϊτσένκο στρατολογήθηκε από τη CIA, σύμφωνα με τον προκάτοχό του στην SBU, Αλεξάντερ Γιακιμένκο, ο οποίος υπηρέτησε υπό τη κυβέρνηση του έκπτωτου προέδρου Βίκτορ Γιανουκόβιτς.
Το 2021, ο Ζελένσκι διόρισε μια από τις πιο διαβόητες προσωπικότητες των μυστικών υπηρεσιών της Ουκρανίας, τον Αλεξαντερ Πόκλαντ, να ηγηθεί του τμήματος αντικατασκοπείας της SBU. Ο Πόκλαντ έχει το παρατσούκλι «Ο Στραγγαλιστής», μια αναφορά στη φήμη του ότι χρησιμοποιεί βασανιστήρια και διάφορα βρώμικα κόλπα για να καταστήσει τους πολιτικούς αντιπάλους να αποδεχθούν τις κατηγορίες για προδοσία.
Αυτόν τον Απρίλιο αποκαλύφτηκε μια ζωντανή απεικόνιση της βαρβαρότητας της SBU. Πρόκειται για ένα βίντεο που δείχνει τους πράκτορές της να σφυροκοπούν μια ομάδα ανδρών που κατηγορούνται για ρωσικές συμπάθειες στην πόλη Ντνίπρο
«Δεν θα αιχμαλωτίσουμε ποτέ Ρώσους στρατιώτες»: Ο στρατός της Ουκρανίας επιδεικνύει τα εγκλήματα πολέμου του
Ενώ τα δυτικά μέσα ενημέρωσης έχουν επικεντρωθεί μόνο στις υποτιθέμενες ρωσικές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από το ξέσπασμα του πολέμου, οι Ουκρανοί στρατιώτες και οι φιλοουκρανικοί λογαριασμοί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν επιδείξει περήφανα σαδιστικά εγκλήματα πολέμου, από εκτελέσεις πεδίου μέχρι βασανιστήρια αιχμαλώτων στρατιωτών.
Αυτόν τον Μάρτιο, ένα φιλοουκρανικό κανάλι στην πλατφόρμα Telegram με το όνομα «White Lives Matter» κυκλοφόρησε ένα βίντεο ενός Ουκρανού στρατιώτη να τηλεφωνεί στην αρραβωνιαστικιά ενός Ρώσου αιχμάλωτου πολέμου, που φαίνεται παρακάτω, και να την κοροϊδεύει με υποσχέσεις πως θα ευνουχίσει τον άντρα της.
Η χρήση των κινητών τηλεφώνων των νεκρών Ρώσων στρατιωτών από τους Ουκρανούς στρατιώτες για να κοροϊδεύουν τους συγγενείς τους φαίνεται να είναι κοινή πρακτική. Στην πραγματικότητα, η ουκρανική κυβέρνηση έχει αρχίσει να χρησιμοποιεί τη διαβόητη τεχνολογία αναγνώρισης προσώπου από την «Clearview AI», μια αμερικανική εταιρεία τεχνολογίας, για να ταυτοποιήσει Ρώσους αιχμαλώτους και νεκρούς, και να χλευάσει τους συγγενείς τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Αυτόν τον Απρίλιο, ένα φιλοουκρανικό κανάλι στο Telegram με το όνομα «fckrussia2022» δημοσίευσε ένα βίντεο που απεικονίζει έναν Ρώσο στρατιώτη με το ένα του μάτι δεμένο, υποδηλώνοντας ότι αυτό είχε κοπεί κατά τη διάρκεια βασανιστηρίων, και τον κορόιδευε ως «μονόφθαλμο» γουρούνι.
Είναι ίσως η πιο φρικιαστική εικόνα που έχει εμφανιστεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τις τελευταίες εβδομάδες. Η συνοδευτική ανάρτηση είχε λεζάντα, «ψάχνω ναζί».
Επίσης, τον Απρίλιο εμφανίστηκε βίντεο που δείχνει Ουκρανούς στρατιώτες να πυροβολούν ανυπεράσπιστους Ρώσους αιχμαλώτους στα πόδια έξω από την πόλη του Χάρκοβο. Ένα ξεχωριστό βίντεο που δημοσιεύτηκε από στρατιώτες της Γεωργιανής Λεγεώνας που υποστηρίζονται από την Ουκρανία και τις ΗΠΑ δείχνει τους μαχητές να πραγματοποιούν εκτελέσεις τραυματισμένων Ρώσων αιχμαλώτων κοντά σε ένα χωριό έξω από το Κίεβο.
Είναι πολύ πιθανό ότι αυτοί οι στρατιώτες είχαν ενθαρρυνθεί από τις ευλογίες των ανωτέρων τους. Ο Μαμούλα Μαμουλασβίλι, ο διοικητής της Γεωργιανής Λεγεώνας, που συμμετείχε στις εκτελέσεις στο πεδίο των τραυματισμένων Ρώσων αιχμαλώτων, καυχήθηκε αυτόν τον Απρίλιο ότι η μονάδα του εμπλέκεται ελεύθερα σε εγκλήματα πολέμου: «Ναι, τους δένουμε τα χέρια και τα πόδια μερικές φορές. Μιλάω για τη γεωργιανή Λεγεώνα, δεν θα πάρουμε ποτέ Ρώσους στρατιώτες αιχμάλωτους. Ούτε ένας από αυτούς δεν θα αιχμαλωτιστεί».
Ομοίως, ο Γενάντι Ντρουζένκο, επικεφαλής της ουκρανικής στρατιωτικής ιατρικής υπηρεσίας, δήλωσε σε συνέντευξή του στο Ukraine 24 ότι «εξέδωσε εντολή να ευνουχιστούν όλοι οι Ρώσοι άνδρες επειδή ήταν υπάνθρωποι και χειρότεροι από κατσαρίδες».
Ουκρανοί αξιωματούχοι παρουσιάζουν γυναίκα που βασανίστηκε και σκοτώθηκε από το Τάγμα Αζόφ ως θύμα της Ρωσίας
Ενώ τα δυτικά μέσα ενημέρωσης επικεντρώνονται στις ρωσικές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο εσωτερικό και εντός της Ουκρανίας, η ουκρανική κυβέρνηση έχει εγκρίνει μια προπαγανδιστική εκστρατεία γνωστή ως «Ολόκληρωτικός Πόλεμος» που περιλαμβάνει τη διακίνηση ψεύτικων εικόνων και ψευδών ειδήσεων σχετικά με την εμπλοκή της Ρωσίας.
Σε ένα ιδιαίτερα κυνικό παράδειγμα της στρατηγικής αυτής, το «Ukraine 24» – ένα τηλεοπτικό κανάλι όπου οι παρουσιαστές του έχουν ζητήσει τη γενοκτονική εξόντωση των παιδιών ρωσικής καταγωγής – δημοσίευσε μια φωτογραφία τον Απρίλιο που απεικονίζει ένα γυναικείο πτώμα με μια ματωμένη σβάστικα στο στομάχι της. Το Ukraine 24 ισχυρίστηκε ότι βρήκε αυτή τη γυναίκα στο Γκόστουμελ, μια από τις περιοχές της περιφέρειας του Κιέβου που εκκένωσαν οι Ρώσοι στις 29 Μαρτίου.
Η Λέσια Βασιλένκο, ουκρανή βουλευτής, και ο Ολεξίι Αρέστοβιτς, ο κορυφαίος σύμβουλος του προέδρου Ζελένσκι, δημοσίευσαν τη φωτογραφία του κρεουργημένου γυναικείου πτώματος στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ενώ η Βασιλένκο άφησε τη φωτογραφία στο Διαδίκτυο, ο Αρέστοβιτς τη διέγραψε οκτώ ώρες μετά την ανάρτησή του, όταν ήρθε αντιμέτωπος με το γεγονός ότι είχε δημοσιεύσει μία ψεύτικη είδηση.
Στην πραγματικότητα, η εικόνα προήλθε από πλάνα που κατέγραψε αρχικά ο Πάτρικ Λάνκαστερ, ένας Αμερικανός δημοσιογράφος με έδρα το Ντοινέτσκ, ο οποίος είχε βιντεοσκοπήσει το πτώμα μιας γυναίκας που βασανίστηκε και δολοφονήθηκε από μέλη του ουκρανικού τάγματος Αζόφ σε ένα υπόγειο σχολείου της Μαριούπολης που είχαν μετατρέψει σε βάση τους.
Στο 2:31 στο βίντεο του Λάνκαστερ, το πτώμα της γυναίκας φαίνεται καθαρά.
Καθώς τα όπλα φτάνουν σωρηδόν στην Ουκρανία από τα κράτη του ΝΑΤΟ και ο πόλεμος εντείνεται, οι φρικαλεότητες είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα συσσωρευτούν – και με την ευλογία της κυβέρνησης του Κιέβου. Όπως δήλωσε ο Ζελένσκι κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης στην πόλη Μπούτσα τον Απρίλιο, «αν δεν βρούμε μια πολιτισμένη διέξοδο, ξέρετε τον λαό μας – θα βρουμε μια απολίτιστη διέξοδο».
