Τετάρτη 29 Νοεμβρίου 2023

Αιολική Διάλεκτος: Ιστορικό και μυθολογικό πλαίσιο, αιολικές διάλεκτοι –...

Πλάτων: Κάθε επιστήμη, όταν χωρίζεται από τη δικαιοσύνη και την υπόλοιπη αρετή, γίνεται πανουργία κι όχι σοφία.

 Πάσά τε επιστήμη, χωριζομένη δικαιοσύνης καί τής άλλης αρετής, πανουργία τις, καί ού σοφία φαίνεται.

Πλάτων, Μενέξενος [247a]  

Μετάφραση: 
Κάθε επιστήμη, όταν χωρίζεται από τη δικαιοσύνη και την υπόλοιπη αρετή, γίνεται πανουργία κι όχι σοφία.





Μνημοσύνη 

Ψηφιακή βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας

Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις
οιδῆς.
 
Ησίοδος, Θεογονία 915-7 

ΠΛΑΤΩΝ

Μενέξενος (246a-247e)


Καὶ τὰ μὲν δὴ ἔργα ταῦτα τῶν ἀνδρῶν τῶν ἐνθάδε κειμένων καὶ τῶν ἄλλων ὅσοι ὑπὲρ τῆς πόλεως τετελευτήκασι, πολλὰ μὲν τὰ εἰρημένα καὶ καλά, πολὺ δ᾽ ἔτι πλείω καὶ καλλίω τὰ [246b] ὑπολειπόμενα· πολλαὶ γὰρ ἂν ἡμέραι καὶ νύκτες οὐχ ἱκαναὶ γένοιντο τῷ τὰ πάντα μέλλοντι περαίνειν. τούτων οὖν χρὴ μεμνημένους τοῖς τούτων ἐκγόνοις πάντ᾽ ἄνδρα παρακελεύεσθαι, ὥσπερ ἐν πολέμῳ, μὴ λείπειν τὴν τάξιν τὴν τῶν προγόνων μηδ᾽ εἰς τοὐπίσω ἀναχωρεῖν εἴκοντας κάκῃ. ἐγὼ μὲν οὖν καὶ αὐτός, ὦ παῖδες ἀνδρῶν ἀγαθῶν, νῦν τε παρακελεύομαι καὶ ἐν τῷ λοιπῷ χρόνῳ, ὅπου ἄν τῳ ἐντυγχάνω [246c] ὑμῶν, καὶ ἀναμνήσω καὶ διακελεύσομαι προθυμεῖσθαι εἶναι ὡς ἀρίστους· ἐν δὲ τῷ παρόντι δίκαιός εἰμι εἰπεῖν ἃ οἱ πατέρες ἡμῖν ἐπέσκηπτον ἀπαγγέλλειν τοῖς ἀεὶ λειπομένοις, εἴ τι πάσχοιεν, ἡνίκα κινδυνεύσειν ἔμελλον. φράσω δὲ ὑμῖν ἅ τε αὐτῶν ἤκουσα ἐκείνων καὶ οἷα νῦν ἡδέως ἂν εἴποιεν ὑμῖν λαβόντες δύναμιν, τεκμαιρόμενος ἐξ ὧν τότε ἔλεγον. ἀλλὰ νομίζειν χρὴ αὐτῶν ἀκούειν ἐκείνων ἃ ἂν ἀπαγγέλλω· ἔλεγον δὲ τάδε—
[246d] Ὦ παῖδες, ὅτι μέν ἐστε πατέρων ἀγαθῶν, αὐτὸ μηνύει τὸ νῦν παρόν· ἡμῖν δὲ ἐξὸν ζῆν μὴ καλῶς, καλῶς αἱρούμεθα μᾶλλον τελευτᾶν, πρὶν ὑμᾶς τε καὶ τοὺς ἔπειτα εἰς ὀνείδη καταστῆσαι καὶ πρὶν τοὺς ἡμετέρους πατέρας καὶ πᾶν τὸ πρόσθεν γένος αἰσχῦναι, ἡγούμενοι τῷ τοὺς αὑτοῦ αἰσχύναντι ἀβίωτον εἶναι, καὶ τῷ τοιούτῳ οὔτε τινὰ ἀνθρώπων οὔτε θεῶν φίλον εἶναι οὔτ᾽ ἐπὶ γῆς οὔθ᾽ ὑπὸ γῆς τελευτήσαντι. χρὴ οὖν μεμνημένους τῶν ἡμετέρων λόγων, ἐάν τι καὶ ἄλλο [246e] ἀσκῆτε, ἀσκεῖν μετ᾽ ἀρετῆς, εἰδότας ὅτι τούτου λειπόμενα πάντα καὶ κτήματα καὶ ἐπιτηδεύματα αἰσχρὰ καὶ κακά. οὔτε γὰρ πλοῦτος κάλλος φέρει τῷ κεκτημένῳ μετ᾽ ἀνανδρίας —ἄλλῳ γὰρ ὁ τοιοῦτος πλουτεῖ καὶ οὐχ ἑαυτῷ— οὔτε σώματος κάλλος καὶ ἰσχὺς δειλῷ καὶ κακῷ συνοικοῦντα πρέποντα φαίνεται ἀλλ᾽ ἀπρεπῆ, καὶ ἐπιφανέστερον ποιεῖ τὸν ἔχοντα καὶ ἐκφαίνει τὴν δειλίαν· πᾶσά τε ἐπιστήμη χωριζομένη [247a] δικαιοσύνης καὶ τῆς ἄλλης ἀρετῆς πανουργία, οὐ σοφία φαίνεται. ὧν ἕνεκα καὶ πρῶτον καὶ ὕστατον καὶ διὰ παντὸς πᾶσαν πάντως προθυμίαν πειρᾶσθε ἔχειν ὅπως μάλιστα μὲν ὑπερβαλεῖσθε καὶ ἡμᾶς καὶ τοὺς πρόσθεν εὐκλείᾳ· εἰ δὲ μή, ἴστε ὡς ἡμῖν, ἂν μὲν νικῶμεν ὑμᾶς ἀρετῇ, ἡ νίκη αἰσχύνην φέρει, ἡ δὲ ἧττα, ἐὰν ἡττώμεθα, εὐδαιμονίαν. μάλιστα δ᾽ ἂν νικῴμεθα καὶ ὑμεῖς νικῴητε, εἰ παρασκευάσαισθε τῇ τῶν [247b] προγόνων δόξῃ μὴ καταχρησόμενοι μηδ᾽ ἀναλώσοντες αὐτήν, γνόντες ὅτι ἀνδρὶ οἰομένῳ τὶ εἶναι οὐκ ἔστιν αἴσχιον οὐδὲν ἢ παρέχειν ἑαυτὸν τιμώμενον μὴ δι᾽ ἑαυτὸν ἀλλὰ διὰ δόξαν προγόνων. εἶναι μὲν γὰρ τιμὰς γονέων ἐκγόνοις καλὸς θησαυρὸς καὶ μεγαλοπρεπής· χρῆσθαι δὲ καὶ χρημάτων καὶ τιμῶν θησαυρῷ, καὶ μὴ τοῖς ἐκγόνοις παραδιδόναι, αἰσχρὸν καὶ ἄνανδρον, ἀπορίᾳ ἰδίων αὑτοῦ κτημάτων τε καὶ εὐδοξιῶν. [247c] καὶ ἐὰν μὲν ταῦτα ἐπιτηδεύσητε, φίλοι παρὰ φίλους ἡμᾶς ἀφίξεσθε, ὅταν ὑμᾶς ἡ προσήκουσα μοῖρα κομίσῃ· ἀμελήσαντας δὲ ὑμᾶς καὶ κακισθέντας οὐδεὶς εὐμενῶς ὑποδέξεται. τοῖς μὲν οὖν παισὶ ταῦτ᾽ εἰρήσθω.
Πατέρας δὲ ἡμῶν, οἷς εἰσί, καὶ μητέρας ἀεὶ χρὴ παραμυθεῖσθαι ὡς ῥᾷστα φέρειν τὴν συμφοράν, ἐὰν ἄρα συμβῇ γενέσθαι, καὶ μὴ συνοδύρεσθαι —οὐ γὰρ τοῦ λυπήσοντος [247d] προσδεήσονται· ἱκανὴ γὰρ ἔσται καὶ ἡ γενομένη τύχη τοῦτο πορίζειν— ἀλλ᾽ ἰωμένους καὶ πραΰνοντας ἀναμιμνῄσκειν αὐτοὺς ὅτι ὧν ηὔχοντο τὰ μέγιστα αὐτοῖς οἱ θεοὶ ἐπήκοοι γεγόνασιν. οὐ γὰρ ἀθανάτους σφίσι παῖδας ηὔχοντο γενέσθαι ἀλλ᾽ ἀγαθοὺς καὶ εὐκλεεῖς, ὧν ἔτυχον, μεγίστων ἀγαθῶν ὄντων· πάντα δὲ οὐ ῥᾴδιον θνητῷ ἀνδρὶ κατὰ νοῦν ἐν τῷ ἑαυτοῦ βίῳ ἐκβαίνειν. καὶ φέροντες μὲν ἀνδρείως τὰς συμφορὰς δόξουσι τῷ ὄντι ἀνδρείων παίδων πατέρες εἶναι [247e] 
 και πως κι οι ίδιοι είναι ήρωες όπως και τα παιδιά τους· αν όμως αφήσουν τον εαυτό τους να λυγίσει κάτω απ᾽ το βάρος της συφοράς τους, θα δώσουν λαβή στον κόσμο να υποψιαστεί ή πως δεν είναι πράγματι πατέρες μας ή πως όσοι μας εγκωμιάζουν δεν κάνουν τίποτ᾽ άλλο παρά ν᾽ αραδιάζουν του κόσμου τα ψέματα. Δεν πρέπει όμως ούτε το ᾽να ούτε τ᾽ άλλο να γίνει, αλλά πρέπει απεναντίας εκείνοι να μας εγκωμιάζουν με τα έργα τους στη ζωή τους, αποδείχνοντας έμπραχτα με τη διαγωγή τους αυτή πως είναι οι ίδιοι στ᾽ αληθινά ήρωες και πατέρες ηρώων.





Αυτά λοιπόν είναι τα ηρωικά έργα των αντρών ετούτων που κείτονται στη γης αυτήνε εδώ ως και όλων των άλλων που έδωσαν τη ζωή τους για την πολιτεία μας. Πολλά και ωραία στ᾽ αληθινά είναι τα έργα αυτά που εμνημόνευσα ήδη στο λύγο μου, περισσότερα όμως και ακόμα ωραιότερα είναι όσα [246b] αναγκάστηκα να παραλείψω, γιατί πολλές ημέρες και πολλές νύχτες δε θα ᾽φταναν σ᾽ εκείνον που θα έμελλε να ιστορήσει όπως πρέπει όλα τα πολεμικά έργα των ηρώων μας. Τα έργα αυτά φέρνοντας καθένας μας στη μνήμη του οφείλει να παρακινεί στο μέλλον τους απογόνους των ηρώων της πολιτείας μας να μην εγκαταλείπουν, όπως στον πόλεμο, και στην ειρηνική ζωή την τάξη της παράδοσης των προγόνων τους (στους ηρωικούς αγώνες της πατρίδας τους για τη λευτεριά και τη δόξα της Ελλάδας) και να μην υποχωρούν ούτ᾽ ένα βήμα προς τα πίσω τρομοκρατημένοι από φόβο και αναντρία. Εγώ λοιπόν, παιδιά των ηρώων της πατρίδας μας, και τώρα σας παραινώ και στο μέλλον, όπου κι αν τύχει [246c] και σας συναντήσω, και θα σας υπενθυμίζω και θα σας εξορκίζω να βάλετε όλες σας τις προσπάθειες μ᾽ όλες τις δυνάμεις σας για να αναδείχνεστε όσο μπορείτε αντρειότατοι και ηρωικότατοι και αντάξιοι των πατέρων σας. Τη στιγμή όμως ετούτη έχω υπέρτατο χρέος να σας μεταδώσω όσα οι πατέρες σας μας έδωσαν την παραγγελιά, όταν εφεύγανε για τον πόλεμο για ν᾽ αντιμετωπίσουν τον κίνδυνο του θανάτου, να διαμηνύσουμε στους δικούς τους που θ᾽ άφηναν πίσω τους, αν τύχαινε κι επέθαιναν στον πόλεμο. Και θα σας πω κι αυτά που εγώ ο ίδιος άκουσα τότε με τα ίδια τ᾽ αυτιά μου απ᾽ το ίδιο το στόμα τους κι εκείνα που θα ᾽λεγαν κι οι ίδιοι με χαρά τους σήμερα σ᾽ εσάς, αν είχαν τη δύναμη να ξανάρθουνε στον κόσμο, συμπεραίνοντάς τα με τη σκέψη μου απ᾽ όσα έλεγαν τότε. Αλλ᾽ εσείς οφείλετε τώρα να βάλετε μέσα σας και να πιστέψετε με τη φαντασία σας πως ακούτε απ᾽ το ίδιο το στόμα των πατέρων σας όσα θα σας πω. Κι ακούστε τώρα πώς μιλούσαν οι πατέρες σας:
[246d] «Παιδιά μας, η σημερινή πανηγυρική ετούτη τελετή φανερώνει κι επιβεβαιώνει καλύτερα από κάθε άλλο τι πως είστε βλαστάρια αντρειωμένων και ηρωικών πατέρων. Αν και στο χέρι μας είναι να ζήσουμε μιαν άδοξη και χωρίς καμιά λάμψη κι ομορφιά ζωή, μολαταύτα κάλλιο έχουμε να πεθάνουμε μ᾽ ένα ωραίο θάνατο, προτού και σάς ντροπιάσουμε και τους απογόνους σας και προτού ατιμάσουμε και τους πατέρες μας κι όλους τους προγόνους μας, γιατί πιστεύουμε πως είναι βίος αβίωτος ο βίος εκείνου που ντροπιάζει κι ατιμάζει τη γενιά του και πως ένα τέτοιο υποκείμενο δεν έχει ποτέ κανένα φίλο στον κόσμο, ούτε ανάμεσα στους άλλους ανθρώπους, ούτε ανάμεσα στους θεούς, ούτε απάνω στη γη κι ούτε κάτω απ᾽ τη γη ύστερ᾽ από το θάνατό του. Πρέπει λοιπόν να θυμάστε ολοένα τους λόγους μας, κι ό,τι κι αν [246e] κάνετε στη ζωή σας να το κάνετε πάντα με αρετή, βέβαιοι, πως δίχως την αρετή όλα τα πλούτη όλου του κόσμου κι όλα τα έργα είναι αισχρά και απαίσια. Γιατί ούτε ο πλούτος φέρνει τιμή σ᾽ εκείνον που τον αποχτά άναντρα —γιατί γι᾽ άλλον ο άνθρωπος αυτός πλουταίνει κι όχι για τον εαυτό του— κι ούτε του κορμιού η ομορφιά και η ρώμη ταιριάζουν και δίνουν αξία στον άναντρο και τον κακό, όταν υπάρχουν και τα δυο σ᾽ έναν τέτοιον άνθρωπο, απεναντίας είναι παράταιρα στη ζωή του, γιατί τον εκθέτουνε πιο πολύ στην κοινωνία και κάνουνε ολοφάνερη σ᾽ όλο τον κόσμο την αναντρία του. Κι αυτή η επιστήμη, άμα χωρίζεται [247a] από τη δικαιοσύνη και τις άλλες αρετές, αποκαλύπτεται ως πανουργία κι όχι ως σοφία. Οι λόγοι αυτοί επιβάλλουν ν᾽ αγωνίζεστε μ᾽ όλες τις δυνάμεις σας σε κάθε στιγμή, και στην αρχή και στο τέλος της ζωής σας και σ᾽ όλη τη ζωή σας, για να ξεπεράσετε σε δόξα όσο μπορείτε πιο πολύ κι εμάς κι όλους τους προγόνους μας· ειδεμή πρέπει να γνωρίζετε πολύ καλά πως, αν σας νικάμε στο άθλημα της αρετής, η νίκη μας αυτή μάς φέρνει ντροπή, η ήττα μας όμως, αν νικηθούμε από εσάς, μας φέρνει ευδαιμονία. Και μάλιστα θα ήταν τελεία η ήττα μας και η δική σας νίκη, εάν επασκίζατε κι αγωνιζόσαστε σ᾽ όλη τη ζωή σας [247b] να μην κάνετε κατάχρηση και σπατάλη της δόξας των προγόνων σας, με την πεποίθηση ότι για έναν άνθρωπο που πιστεύει πως έχει κάποια οντότητα και αξία στη ζωή τίποτα δεν είναι πιο αισχρό από το να φαίνεται πως οι τιμές που του γίνονται από την κοινωνία δεν του γίνονται για τη δική του αξία, αλλά για τη δόξα των προγόνων του. Στ᾽ αληθινά είναι ωραίος και μεγαλόπρεπος θησαυρός για τα παιδιά να τιμάει η κοινωνία τους γονιούς τους, αλλά το να κατασπαταλάει κανείς ένα θησαυρό από πλούτη και τιμές και να μην τονε παραδίνει στους απογόνους του, γιατί ο ίδιος δεν έχει καμιά δημιουργική αξία και δεν έχει κατορθώσει τίποτα στη ζωή του και δεν έχει δικούς του τίτλους για να τον τιμάει ο κόσμος, είναι αισχρό και άναντρο. [247c] Κι αν ζήσετε μια τέτοια ζωή, θα ᾽ρθετε κοντά μας και θα σας δεχτούμε στην αγκαλιά μας σα φίλοι που ξαναβρίσκουν και υποδέχονται φίλους, όταν η κοινή μοίρα όλου του κόσμου σας φέρει εδώ πέρα· αν όμως αμελήσετε και δειχτείτε άναντροι στη ζωή σας, κανείς δε θα σας υποδεχτεί καλόκαρδα. Αυτά έχουμε να ειπούμε στα παιδιά μας.
»Όσο για τους πατέρες μας και τις μητέρες μας, αν βρίσκονται ακόμα στη ζωή, πρέπει να τους παρηγοράμε και να τους δίνουμε θάρρος για να υπομένουν όσο το δυνατό πιο υποφερτά τη συφορά τους, αν γίνει και τους έρθει το κακό, και να μη θρηνολογάμε μαζί τους —γιατί δε θα ᾽χουν καμιά ανάγκη [247d] από τους θρήνους και τα μοιρολόγια των άλλων για να αιστάνονται πιο βαθιά τον πόνο τους· θ᾽ αρκεί γι᾽ αυτούς η ίδια η συφορά, που θα τους έχει βρει— αλλά να πασκίσουμε απεναντίας να τους γιατρεύουμε και να καταπραΰνουμε τον πόνο, θυμίζοντάς τους πως οι θεοί έχουν εισακούσει τις πιο μύχιες ευχές τους. Γιατί δεν ευχόντουσαν βέβαια στους θεούς να γίνουν τα παιδιά τους αθάνατα, αλλά ν᾽ αναδειχτούν ήρωες στη ζωή και να δοξαστούνε, και τ᾽ αγαθά αυτά, που είναι απάνω απ᾽ όλα τ᾽ αγαθά όλου του κόσμου, τους τα ᾽δωσαν περίσσια οι θεοί· έπειτα δεν είναι δα και τόσο εύκολο και βολετό σε θνητόν άντρα όλα να του πάνε στη ζωή καταπώς βούλεται κι εύχεται στο βάθος της ψυχής του. Κι αν υπομένουν με γενναία καρδιά τις συφορές τους, θα δείξουν με τον τρόπο αυτό σ᾽ όλο τον κόσμο, πως είναι στ᾽ αληθινά πατέρες ηρώων [247e] και πως κι οι ίδιοι είναι ήρωες όπως και τα παιδιά τους· αν όμως αφήσουν τον εαυτό τους να λυγίσει κάτω απ᾽ το βάρος της συφοράς τους, θα δώσουν λαβή στον κόσμο να υποψιαστεί ή πως δεν είναι πράγματι πατέρες μας ή πως όσοι μας εγκωμιάζουν δεν κάνουν τίποτ᾽ άλλο παρά ν᾽ αραδιάζουν του κόσμου τα ψέματα. Δεν πρέπει όμως ούτε το ᾽να ούτε τ᾽ άλλο να γίνει, αλλά πρέπει απεναντίας εκείνοι να μας εγκωμιάζουν με τα έργα τους στη ζωή τους, αποδείχνοντας έμπραχτα με τη διαγωγή τους αυτή πως είναι οι ίδιοι στ᾽ αληθινά ήρωες και πατέρες ηρώων.


Οι σχέσεις Ελλάδας και Ισραήλ δεν ήταν πάντα αρμονικές-Η Ελλάδα αναγνώρισε το Ισραήλ μόλις το 1990 και αυτό με τον όρο: “η ελληνική κυβέρνηση δεν αναγνωρίζει την προσάρτηση ή την κατοχή εκ μέρους του Ισραήλ των αραβικών εδαφών, που κατέλαβε το 1967”..

Η Ελλάδα ήταν η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που το 1947 ψήφισε εναντίον της ίδρυσης του κράτους του Ισραήλ, λόγω των παραδοσιακών δεσμών της με τον αραβικό κόσμο. Παρότι τον Μάρτιο του 1949 η Ελλάδα αναγνώρισε de facto το Ισραήλ, οι διπλωματικές σχέσεις των Αθηνών με την Ιερουσαλήμ δεν αποκαταστάθηκαν πλήρως παρά μόνο το 1990, όταν η ελληνική πλευρά προχώρησε στην de jure αναγνώριση του ισραηλινού κράτους, αναπτύσσοντας παράλληλα διπλωματικές σχέσεις με την PLO και τους Παλαιστίνιους.

Τα τελευταία χρόνια οι σχέσεις μεταξύ των ελληνικών και των ισραηλινών κυβερνήσεων θεωρούνται άριστες. Υπάρχουν δε πολλές συνεργασίες μεταξύ των δύο κρατών που ξεκινούν από τo επίπεδο της άμυνας και φτάνουν μέχρι τον τουρισμό (η ισραηλινή αγορά θεωρείται από τις πλέον σημαντικές για την ελληνική τουριστική βιομηχανία). Αυτό όμως δεν συνέβαινε πάντοτε...

Φωτογραφία από την κυβερνητική και ενθουσιώδη λαϊκή υποδοχή στην Ελλάδα του ηγέτη των Παλαιστινίων Γιάσερ Αραφάτ, το 1982. Του κατά τους σιωνιστές Ισραήλ/ΗΠΑ/χωρών της ΕΕ, "τρομοκράτη",   όπως σήμερα χαρακτηρίζουν και την Χαμάς, αλλά όχι τους σιωνοναζί δολοφόνους 5.000 παιδιών μέσα σε 45 μέρες στη Γάζα...  




Φωτογραφία: Οι πρωθυπουργοί Ελλάδας Κων/νος Μητσοτάκης και Ισραήλ Γιτζάκ Σαμίρ υπογράφουν  στις 21 Μαΐου 1990 την ντε γιούρε αναγνώριση του κράτους του Ισραήλ, με την υποσημείωση Μητσοτάκη, ταυτόχρονης αναγνώρισης και ίδρυσης Παλαιστινιακού κράτους στα προ του 1967 σύνορα, την οποία αρνούνται σήμερα να υποστηρίξουν τόσο η ΝΔ όσο αρνήθηκαν ως κυβερνήσεις και ο ΣΥΡΙΖΑ και το μετά το 2009 ΠΑΣΟΚ...

Στα τέλη του προηγούμενου αιώνα η Ελλάδα είχε σφυρηλατήσει δεσμούς με σημαντικό μέρος του αραβικού κόσμου, πράγμα που δημιουργούσε μία (αναγκαστική) αδιαφορία προς τις επιδιώξεις του νεοσύστατου κράτους του Ισραήλ. Κι ας υπήρχαν παραδοσιακές επίσης σχέσεις μεταξύ του ελληνικού και του εβραϊκού πολιτισμού οι οποίες φανερώνονται και από τις σημαντικές κοινότητες εβραϊκών πληθυσμών στην Ελλάδα.

Χαρακτηριστική ήταν η προσωπική σχέση Αραφάτ-Παπανδρέου, οι ογκώδεις διαδηλώσεις υπέρ του Παλαιστινιακού λαού αλλά και η καθυστέρηση της Ελλάδας να αναγνωρίσει το Ισραήλ de jure. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Το ζήτημα της αναγνώρισης της Παλαιστίνης

H διεθνής αναγνώριση του κράτους της Παλαιστίνης είναι ουσιαστικά ο απώτερος σκοπός των παλαιστινιακών αρχών από τότε που η Παλαιστίνη διακήρυξε την ανεξαρτησία της στις 15 Νοεμβρίου του 1988 στην Αλγερία, όπου ήταν εξόριστο το Παλαιστινιακό Εθνικό Συμβούλιο.

Mε γκρι οι χώρες που δεν αναγνωρίζουν την Παλαιστίνη.
Mε γκρι οι χώρες που δεν αναγνωρίζουν την Παλαιστίνη. | Wikipedia

Έκτοτε το ζήτημα της αναγνώρισης ή μη της Παλαιστίνης έχει, όπως είναι λογικό, δημιουργήσει μία σειρά από συγκρούσεις. Το παλαιστινιακό κράτος αναγνωρίστηκε από 78 χώρες των Ηνωμένων Εθνών κατευθείαν, δηλαδή μέχρι το τέλος του 1988. Πλέον, από τα 193 μέλη του ΟΗΕ, τα 138 την έχουν αναγνωρίσει ως ανεξάρτητο κράτος, ενώ υπάρχουν και δύο κράτη που δεν είναι μέλη του ΟΗΕ και επίσης την αναγνωρίζουν.

Οι περισσότερες από τις χώρες της Αφρικής, της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής αναγνωρίζουν την Παλαιστίνη, σε αντίθεση με τις χώρες σε Ευρώπη, Βόρεια Αμερική και Ωκεανία που στη συντριπτική τους πλειοψηφία δεν αναγνωρίζουν την ύπαρξη ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους.

Πιο συγκεκριμένα ως προς την Ευρώπη, οι περισσότερες από τις χώρες που αναγνωρίζουν την Παλαιστίνη βρίσκονται προς τα ανατολικά (Σερβία, Πολωνία, Αλβανία, Κύπρος, Ουκρανία, Ουγγαρία, Ρουμανία Βουλγαρία κτλ). Αντιθέτως στη δυτική Ευρώπη αναγνωρίζει την Παλαιστίνη μόνο η Σουηδία και η Ισλανδία

Υπάρχουν χώρες που ακόμη δεν αναγνωρίζουν το Ισραήλ

Ζήτημα όμως κατά μία έννοια υπάρχει και με την αναγνώριση του Ισραήλ ως ανεξάρτητου κράτους, καθώς υπάρχουν ακόμα και σήμερα χώρες που δεν το έχουν αναγνωρίσει. Έτσι, από τα 193 μέλη του ΟΗΕ, το Ισραήλ αναγνωρίζουν τα 165, δηλαδή το 85%. 

Με γκρι οι χώρες που δεν έχουν αναγνωρίσει ποτέ το Ισραήλ.
Με γκρι οι χώρες που δεν έχουν αναγνωρίσει ποτέ το Ισραήλ. | Wikipedia

Οι χώρες που δεν το αναγνωρίζουν είναι: η Αλγερία, τα Κομόρος, το Τζιμπουτί, το Ιράκ, το Κουβέιτ, ο Λίβανος, η Λιβύη, η Μαυριτανία, το Ομάν, το Κατάρ, η Σαουδική Αραβία, η Σομαλία, η Συρία, η Τυνησία, η Υεμένη, το Αφγανιστάν, το Μπαγκλαντές, το Μπρουνέι, η Ινδονησία, το Ιράν, η Μαλαισία, οι Μαλδίβες, το Μάλι, ο Νίγηρας, το Πακιστάν, η Κούβα, η Βόρεια Κορέα και η Βενεζουέλα.

Σε αυτή τη φάση η Ελλάδα ακολουθεί την πεπατημένη της Δύσης καθώς έχει αναγνωρίσει το Ισραήλ αλλά δεν έχει αναγνωρίσει την Παλαιστίνη. Και αυτό παρόλο που ήταν η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που το 1947 καταψήφισε την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ και η μόνη που διατηρούσε τόσο στενή σχέση με την παλαιστινιακή αρχή.

Η σχέση Ελλάδας - Ισραήλ και ο Ανδρέας Παπανδρέου

Η Ελλάδα, λοιπόν, ήταν η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που το 1947 ψήφισε εναντίον της ίδρυσης του κράτους του Ισραήλ, λόγω των παραδοσιακών δεσμών της με τον αραβικό κόσμο.

Παρότι τον Μάρτιο του 1949 η Ελλάδα αναγνώρισε de facto το Ισραήλ, οι διπλωματικές σχέσεις των Αθηνών με την Ιερουσαλήμ δεν αποκαταστάθηκαν πλήρως παρά μόνο το 1990, όταν η ελληνική πλευρά προχώρησε τελικά στην de jure αναγνώριση του ισραηλινού κράτους, αναπτύσσοντας παράλληλα διπλωματικές σχέσεις με την PLO και τους Παλαιστίνιους.

Είναι ούτως ή άλλως γνωστή η προσωπική σχέση που είχαν ο Ανδρέας Παπανδρέου με τον Γιάσερ Αραφάτ. Η Ελλάδα μάλιστα παρείχε καταφύγιο στον ηγέτη της PLO το 1982. Τότε ο ελληνικός λαός είχε μία σαφή φιλοαραβική με χιλιάδες να κατεβαίνουν στους δρόμους και να υποστηρίζουν την Παλαιστίνη και τον Κωνσταντίνο Καραμανλή να συστήνει ουδετερότητα.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο μάλιστα ότι την ίδια την ημέρας της εκλογής του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση το 1981, ο Παπανδρέου πήρε τηλέφωνο τον Αραφάτ και τον προσκάλεσε στην Ελλάδα. Εκείνος δέχτηκε και έτσι έγινε ο πρώτος ξένος ηγέτης που υποδέχτηκε ο Ανδρέας Παπανδρέου ως Πρωθυπουργός.

Υποδοχή του Γιασέρ Αραφάτ στην Αθήνα.
Υποδοχή του Γιασέρ Αραφάτ στην Αθήνα. | Eurokinissi

Από το 1985 και μετά, η προηγούμενη κατάσταση αδιαφορίας της ελληνικής διπλωματίας προς το Ισραήλ αρχίζει να ανατρέπεται. Αποκορύφωμα αυτής της στροφής ήταν η επίσημη επίσκεψη που έκανε ο τότε υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης Ανδρέα Παπανδρέου, Κάρολος Παπούλιας, στο Ισραήλ το 1987.

Η συγκεκριμένη επίσκεψη ήταν και η πρώτη επίσημη επίσκεψη Έλληνα υπουργού Εξωτερικών στη χώρα.

Η αναγνώριση του Ισραήλ επί πατρός Μητσοτάκη το 1990, μετά από προεργασία κυβέρνησης Παπανδρέου...

Φαίνεται ότι ο απώτερος σκοπός της κυβέρνησης Σημίτη με εκείνη την επίσκεψη Παπούλια ήταν να αποκατασταθούν οι διπλωματικές σχέσεις των δύο κρατών μέσω και της de jure αναγνώρισης του ισραηλινού κράτους.
Αυτή θα καθυστερήσει μερικά χρόνια και τελικά θα πραγματοποιηθεί το 1990 από την κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη στις Βρυξέλλες, οι οποίες επιλέχθηκαν συμβολικά λόγω του ρόλου τους ως το σταυροδρόμι της Ευρώπης.

  Διαβάζουμε σε εφημερίδα της εποχής:

«Ο πρωθυπουργός κ. Κ. Μητσοτάκης σε δηλώσεις του μετά το τέλος του υπουργικού Συμβουλίου επεσήμανε ότι η de jure αναγνώριση του Ισραήλ έγινε διότι η ελληνική κυβέρνηση “επιθυμεί να συμβάλλει στην προώθηση του πνεύματος συνδιαλλαγής, που είναι απαραίτητο για την αποκατάσταση και εδραίωση της ειρήνης στην περιοχή”. Ο κ. Κ. Μητσοτάκης πρόσθεσε ότι  “η ελληνική κυβέρνηση δεν αναγνωρίζει την προσάρτηση ή την κατοχή εκ μέρους του Ισραήλ των αραβικών εδαφών, που κατέλαβε το 1967”».

Έκτοτε οι σχέσεις των δύο κρατών πέρασαν σε νέο επίπεδο, ιδίως από το 2010 και αργότερα. Κορύφωση ήταν η τριμερής αμυντική συνεργασία που υπογράφηκε μεταξύ Ελλάδας, Ισραήλ και Αιγύπτου η οποία θέτει και το πλαίσιο των παρεμβάσεων της ελληνικής κυβέρνησης...


Ο ρόλος του Γιωργάκη του "χρήματα υπάρχουν", των μνημονίων και των παγκόσμιων τοκογλύφων...

Το Κεντρικό Ισραηλινό Συμβούλιο (ΚΙΣ) Ελλάδας γράφει*:

"Στις αρχές του 2010, μια "συμπτωματική" (τα εισαγωγικά δικά μας) συνάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου με τον (σημ. Αντίλογου: ηγέτη του ακροδεξιού-ρατσιστικού κόμματος Λικούντ...) Ισραηλινό ομόλογό του Μπενιαμίν Νετανιάχου, σε ένα εστιατόριο της Μόσχας, στάθηκε η αφορμή όχι μόνο για να αναδειχθεί η χημεία ανάμεσα στους δύο άνδρες αλλά και για την χάραξη νέας εξωτερικής πολιτικής και διπλωματικών προσανατολισμών στις δύο χώρες. Η άριστη προσωπική σχέση των δύο ηγετών προμήνυε την επιτυχή έκβαση των συνομιλιών για την επίτευξη στρατηγικής συνεργασίας σε όλα τα επίπεδα και σε όλους σχεδόν τους τομείς."...

 
Τον Αύγουστο του 2010, εν μέσω μνημονιακής λαίλαπας, και μετά τη δραματική επιδείνωση των σχέσεων με τη Τουρκία, ο Ισραηλινός Πρωθυπουργός δράττει την ευκαιρία, πραγματοποιεί επίσημη επίσκεψη στην Ελλάδα, σηματοδοτώντας την σαφή επιλογή του Ισραήλ να δημιουργήσει νέες "συμμαχίες" στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, ενώ σχεδόν ένα μήνα αργότερα ο μνημονιακός δοσίλογος Έλληνας Πρωθυπουργός ανταποδίδει την επίσκεψη.
Το αμερικανικό State Department αλλά και το Σιωνιστικό Λόμπι στις Ηνωμένες Πολιτείες ενθαρρύνουν τη συνεργασία Ελλάδας – Ισραήλ, ηγέτες τριών σιωνιστικών (υπάρχουν και εβραϊκές αντισιωνιστικές οργανώσεις-αυτές άλλα αποκαλύπτουν, γιαυτό και φιμώνονται από όλα τα ελεγχόμενα ΜΜΕ και πολιτικές εξουσίες) αμερικανο-εβραϊκών οργανώσεων επισκέπτονται την Αθήνα και "εκφράζουν την συμπαράστασή τους στην ελληνική προσπάθεια οικονομικής εξυγίανσης" δηλαδή στην μνημονιακή εξαθλίωση προς όφελος των (δικών τους) τραπεζών, "οίκων αξιολόγησης"  και διεθνών χρεοκρατών-τοκογλύφων...
 
Την ίδια περίοδο συνάπτονται στρατηγικής σημασίας συμφωνίες μεταξύ του Ισραήλ και της Κύπρου...


Πηγές: 1. Reader.GR  21.10.23 https://www.reader.gr/politiki/oi-sheseis-elladas-kai-israil-den-itan-panta-armonikes/535132

2.Βικιπαίδεια: https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%BF%CF%8A%CF%83%CF%81%CE%B1%CE%B7%CE%BB%CE%B9%CE%BD%CE%AD%CF%82_%CF%83%CF%87%CE%AD%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82

3. *Κεντρικό Ισραηλινό Συμβούλιο Ελλάδας 20 Δεκεμβρίου 2011

 https://kis.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=676:2011-12-20-07-49-43&catid=98:2009-06-04-07-05-52&Itemid=36

Τρίτη 28 Νοεμβρίου 2023

 

στον Παναγιώτη Κακολύρη.
 

23/09/2004

ΕΡ: Διάβασα ορισμένα δημοσιεύματα σύμφωνα με τα οποία είσθε ένας από τους τρεις βασικούς διεκδικητές του βραβείου Νόμπελ Ειρήνης 2004. Ποια είναι η αντίδρασή σας σε αυτό;
ΑΠ: Θέλω καταρχάς να ευχαριστήσω τους ανθρώπους της Ελλάδας που ενδιαφέρονται για την κατάστασή μου εδώ. Ελπίζω να μου επιτραπεί να αφήσω το Ισραήλ και να πάω να παραλάβω το βραβείο. Πρόκειται για μια μεγάλη τιμή τόσο για εμένα όσο και για όσους παρακολουθούν την υπόθεση μου τα τελευταία χρόνια.

ΕΡ: Κάποιοι υποστηρίζουν ότι υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά όσον αφορά τα πυρηνικά προγράμματα του Ισραήλ και του Ιράν. Ποια είναι η γνώμη σας;
ΑΠ: Οι Ηνωμένες Πολιτείες πιέζουν το Ιράν για το θέμα του πυρηνικού του προγράμματος αλλά θα πρέπει να πράξουν το ίδιο και προς το Ισραήλ. Δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις μόνο το θέμα του Ιράν ξεχνώντας το Ισραήλ.
Όλος ο κόσμος γνωρίζει τώρα τι έχει το Ισραήλ, ότι συνεχίζει να έχει μυστικά και ελπίζω ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και ο κόσμος θα συνειδητοποιήσουν ότι ο τρόπος να αντιμετωπίσουν την εξάπλωση των πυρηνικών όπλων είναι διατηρώντας ένα μέτρο για όλα τα κράτη. Όχι άλλα να ισχύουν για το Ιράν και το Ιράκ ξεχνώντας τι κάνει το Ισραήλ. Ελπίζω ότι ο κόσμος θα ξυπνήσει και θα αντιμετωπίσει με σοβαρότητα την εξάπλωση των πυρηνικών όπλων στο Ισραήλ και αυτός είναι ο μόνος τρόπος να αντιμετωπιστεί σοβαρά αυτό το πρόβλημα παγκοσμίως.

ΕΡ: Υπάρχουν αντικρουόμενες απόψεις σχετικά με το πυρηνικό οπλοστάσιο του Ισραήλ. Ποια είναι η εκτίμησή σας σχετικά με το τι συμβαίνει σήμερα;
ΑΠ: Δεν ξέρω τι ακριβώς συμβαίνει σήμερα στο Ισραήλ, διότι άφησα τη δουλειά μου πριν από 18 χρόνια. Από ό,τι ξέρω όμως το Ισραήλ συνεχίζει να παράγει και να εξελίσσει το πυρηνικό του πρόγραμμα. Έτσι, πιστεύω ότι η κατάσταση δεν έχει αλλάξει. Συνεχίζουν να υπάρχουν πυρηνικά όπλα στο Ισραήλ και πιστεύω ότι κατασκευάστηκαν πολλά περισσότερα τα τελευταία 18 χρόνια. Δηλαδή η κατάσταση είναι χειρότερη και ο κόσμος θα πρέπει να αντιμετωπίσει την κατάσταση με σοβαρότητα. Να ασκήσει κριτική και να μην ξεχνά τι συμβαίνει στο Ισραήλ.

ΕΡ: Ξέρω ότι κάποιοι από τους συμπατριώτες σας, σας αποκαλούν προδότη και σας έχουν απειλήσει. Πώς αισθάνεστε γι’ αυτό;
ΑΠ: Τα ξεπέρασα αυτά. Ξεπέρασα το στίγμα του προδότη, πριν από πολύ καιρό, στη φυλακή. Ήταν πολύ άσχημα στην αρχή, αλλά μετά από κάποια χρόνια στη φυλακή ήμουν πολύ ευχαριστημένος και ευτυχισμένος, μπορώ να πω, που πρόδωσα τα πυρηνικά μυστικά του Ισραήλ. Που πρόδωσα τις ψευτιές, τις απάτες του Ισραήλ. Δεν είμαι όμως προδότης. Όλος ο κόσμος με σέβεται και όλος ο κόσμος καταλαβαίνει ότι έκανα το σωστό. Νομίζω ότι η παγκόσμια κοινότητα θα πρέπει να πει ότι οι πραγματικοί προδότες είναι αυτοί που ψεύδονται και εξαπατούν τον κόσμο. Η κυβέρνηση του Σιμόν Πέρες που ήταν πίσω από την εξάπλωση των πυρηνικών όπλων στο Ισραήλ. Αυτοί είναι οι αληθινοί προδότες, διότι πρόδωσαν τον ανθρωπισμό τους, την υποχρέωσή τους να σέβονται τα ανθρώπινα όντα, να δώσουν σε όλους το δικαίωμα να μάθουν τα πυρηνικά μυστικά και να αποτρέψουν τον πυρηνικό πόλεμο.
Αυτοί που ήταν πίσω από την εξάπλωση των πυρηνικών όπλων είναι οι αληθινοί προδότες.

ΕΡ: Το γεγονός ότι γίνατε Χριστιανός έχει περιπλέξει τα πράγματα για εσάς;
ΑΠ: Ναι, το Ισραήλ το κάνει πιο δύσκολο, διότι στο Ισραήλ οι Χριστιανοί θεωρούνται ότι προδίδουν τον Ιουδαϊσμό, ο Χριστιανισμός αποτελεί προδοσία του Ιουδαϊσμού. Για κάποιους είναι πολύ χειρότερο το να είσαι Χριστιανός από το να αποκαλύπτεις πυρηνικά μυστικά. Έτσι, στο Ισραήλ θεωρούμαι διπλός προδότης. Αλλά για μένα ο Χριστιανισμός είναι ο δρόμος της ειρήνης, της μη βίας και του σεβασμού της ανθρωπότητας. Ο δρόμος της ζωής και όχι του πολέμου, της μη χρήσης πυρηνικών όπλων, των όπλων του ολοκαυτώματος, τα οποία η εβραϊκή κυβέρνηση του Ισραήλ προσπαθεί να χρησιμοποιήσει. Αυτοί που μιλούν πολύ για το Ολοκαύτωμα είναι πίσω από όλα αυτά τα πυρηνικά όπλα που μπορούν να προκαλέσουν ένα νέο ολοκαύτωμα σήμερα. Αυτή είναι η Χριστιανική μου πίστη. Η πίστη της ειρήνης και της μη βίας, που για το Ισραήλ είναι άλλη μια προδοσία, αλλά είμαι πολύ χαρούμενος.

ΕΡ: Υπάρχουν κάποια κενά στην ιστορία της απαγωγής σας στη Ρώμη. Εκτός από το Ισραήλ, υπήρχαν άλλες δυνάμεις που σας ήθελαν τελικώς στη φυλακή;
ΑΠ: Η δοκιμασία μου ξεκίνησε το 1986, στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, οπότε υπήρχε ο κομμουνισμός και μια συνωμοσία κρατών που διέθεταν πυρηνικά όπλα σε άλλες χώρες. Υπήρχε ένα καρτέλ κρατών πίσω από τη διάδοση πυρηνικών όπλων στον κόσμο. Αυτά τα κράτη ήταν η Γαλλία και η Αγγλία. Αυτά τα κράτη βοήθησαν το Ισραήλ, με αντιδραστήρες. Ήταν πίσω από τη διάδοση πυρηνικών όπλων σε άλλες χώρες συμπεριλαμβανομένης της Νότιας Αφρικής, της Βόρειας Κορέας, του Ιράκ και του Ιράν. Έτσι, πολεμούσαν εμένα, προσπαθούσαν να με σταματήσουν με την απαγωγή μου. Αυτό ήταν το καρτέλ των κρατών που διέθεταν πυρηνικά όπλα.

ΕΡ: Γνωρίζοντας πλέον τις συνέπειες, αν πηγαίνατε πίσω στο 1986, θα αλλάζατε κάτι στις πράξεις σας;
ΑΠ: Θα έκανα ακριβώς το ίδιο, αλλά με άλλον τρόπο. Δεν θα πήγαινα σε εφημερίδα όπως οι Sunday Times, αλλά θα έδινα μια συνέντευξη τύπου σε όλα τα μέσα ενημέρωσης και όλες τις εφημερίδες. Θα έδινα σε όλους τις πληροφορίες που ήθελαν, όχι σε μια εφημερίδα. Θα το δημοσιοποιούσα αμέσως και δεν θα άφηνα την εφημερίδα να το καθυστερήσει. Αυτό θα έκανα έχοντας διδαχθεί από το παρελθόν, θα πήγαινα σε όλο τον κόσμο και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης απευθείας.

ΕΡ: Τώρα πώς είναι τώρα η ζωή σας, μετά την απελευθέρωση σας;
ΑΠ: Η ζωή μου τώρα στο Ισραήλ είναι ελεύθερη, αλλά όχι τελείως ελεύθερη. Μπορώ να περπατάω στους δρόμους της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, αλλά δεν μου επιτρέπεται να εγκαταλείψω τη χώρα για ένα χρόνο, δεν μου επιτρέπεται να μιλάω σε ξένους, αλλά τώρα μιλάω σε εσάς. Δεν νιώθω όμως ελεύθερος και ασφαλής στο Ισραήλ. Κυκλοφορώ και μένω μόνο στην πλευρά της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, ανάμεσα στους Παλαιστίνιους, τους Χριστιανούς και τους ξένους.

ΕΡ: Ποια είναι τα σχέδιά σας για το μέλλον σας;
ΑΠ: Θα ήθελα να φύγω αμέσως από το Ισραήλ. Το ταχύτερο δυνατόν. Θέλω να είμαι ελεύθερος. Και ο μόνος τρόπος είναι να φύγω από την χώρα και να πάω κάπου αλλού. Θέλω να εγκαταλείψω το Ισραήλ και να επισκεφθώ πολλά μέρη του κόσμου, στην Ευρώπη, τις ΗΠΑ την Ασία… Πολλοί φίλοι με περιμένουν. Περιμένουν την πραγματική απελευθέρωση μου.

ΕΡ: Έχουν ακουστεί πολλές επικρίσεις για σας από την κυβέρνηση του Ισραήλ.
ΑΠ: Μέχρι τώρα πάντως δεν με έχει πλησιάσει κανένας. Είχαν ανακοινώσει ότι θα με συνελάμβαναν, θα με ανέκριναν, αλλά δεν έγινε τίποτα. Πιστεύω ότι αυτό συνέβη διότι δεν ευσταθούν οι κατηγορίες που ακούγονται και οι όροι που μου ετέθησαν δεν μπορούν να τηρηθούν. Εγώ αυτό που κάνω πλέον είναι απλά να επαναλαμβάνω τα μυστικά που δημοσιεύτηκαν 18 χρόνια πριν. Δεν έχω άλλα μυστικά, επαναλαμβάνω όσα δημοσιοποίησα 18 χρόνια πριν και μιλάω για τα ανθρώπινα δικαιώματά μου, την ανθρώπινη υπόστασή μου, την ελευθερία μου και εκφράζω τη γνώμη μου για την πολιτική κατάσταση μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστίνης.

ΕΡ: Πριν κλείσουμε θα ήθελα να σας ρωτήσω πως βλέπετε το μέλλον του Παλαιστινιακού ζητήματος;
ΑΠ: Η κατάσταση τώρα στην Παλαιστίνη, έπειτα από 3 χρόνια Ιντιφάντας, κι ενός επιθετικού Σαρόν που τους πολεμά είναι πολύ κακή. Το Ισραήλ έχει γίνει πού πιο επιθετικό και οι εθνικιστές και οι υπερορθόδοξοι επηρεάζουν την πολιτική της κυβέρνησης. Τώρα χτίζουν το τείχος, που είναι ό,τι χειρότερο έχει γίνει. Το τείχος είναι ένα σύμβολο του ότι το Ισραήλ δεν θέλει την ειρήνη. Είναι σύμβολο του φόβου που έχει το Ισραήλ απέναντι στην ειρήνη κι αυτό σημαίνει την καθυστέρηση της ειρήνης στο μέλλον. Αυτό είναι το νόημα του τείχους. Για πολλά χρόνια ακόμη δεν θα υπάρχει ούτε ειρήνη ούτε ελπίδα στην περιοχή και οι Παλαιστίνιοι θα υποφέρουν περισσότερο . Θα είναι σχεδόν φυλακισμένοι απ αυτό το τείχος. Πολλές οικογένειες, πολλοί χωρικοί είναι περικυκλωμένοι και δεν μπορούν να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή. Η κατάσταση για τους Παλαιστίνιους είναι πολύ κακή.


ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η απομαγνητοφώνηση είναι του Flash 969

Κυριακή 19 Νοεμβρίου 2023

 

Κυριακή 19/11/2023 - 15:25
ΓΚΡΕΜΙΣΤΗΚΕ ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ FAKE NEWS ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ

Ισραηλινό ελικόπτερο άνοιξε πυρ κατά συμμετεχόντων στο φεστιβάλ Supernova

Έκθεση της αστυνομίας του Ισραήλ επιβεβαιώνει ότι ισραηλινό ελικόπτερο άνοιξε πυρ κατά συμμετεχόντων στο φεστιβάλ Supernova, το Σάββατο 7 του Οκτώβρη, σημειώνει άρθρο της ισραηλινής εφημερίδας Haaretz, «γκρεμίζοντας» και αυτή την προπαγάνδα του Ισραήλ εναντίον της Χαμάς. 

Όπως λέει, η εφημερίδα που αποκαλύπτει αξιολόγηση ασφαλείας του Ισραήλ, το ελικόπτερο των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων (IDF) έφτασε στον χώρο του Φεστιβάλ και τραυμάτισε αρκετούς αμάχους. 

Μάλιστα, το Anadolou επικαλούμενο το άρθρο επισημαίνει πως το πλήρωμα του ελικοπτέρου αποφάσισε «να χρησιμοποιήσουν οβίδες πυροβολικού» αλλά «χωρίς να πάρουν άδεια από τους ανωτέρους τους» κάτι που επιβεβαιώνει τις εικόνες μεγάλης καταστροφής στο σημείο και καταρρίπτει τους ισχυρισμούς του Ισραήλ πως οφείλονται στην επίθεση της Χαμάς.

Η ισραηλινή εφημερίδα μάλιστα στο άρθρο της -που έχει συναντήσει σφοδρές αντιδράσεις από το αναγνωστικό κοινό της- λέει ότι η Χαμάς δε γνώριζε πως διεξαγόταν φεστιβάλ στην περιοχή αλλά το είδε μόνο επιτόπου, κι ότι 

αντίθετα με ισραηλινά fake news που ανέφεραν πως το φεστιβάλ ήταν βασικός στόχος της, ο στόχος ήταν να φτάσει στο Κιμπούτζ Ρέιμ, ενώ το Anadolou συμπληρώνει ότι η Αστυνομία της χώρας έδωσε ως αριθμό νεκρών τους 364 ωστόσο δεν γνωστοποίησε ποτέ τα στοιχεία ταυτότητάς τους.  

Σάββατο 18 Νοεμβρίου 2023

«Μπαίνουμε στην εποχή όπου καταλύονται όλοι οι κανόνες του πολέμου»-Ο Σωτήρης Δανέζης, πολύπειρος δημοσιογράφος-πολεμικός ανταποκριτής βρέθηκε στην πρώτη γραμμή ενός ακόμη πολέμου...

Militaire News 18/11/2023 | 18:50

Σε 30 ημέρες πολέμου στη Μέση Ανατολή, 41 δημοσιογράφοι σκοτώθηκαν…Ο Σωτήρης Δανέζης, πολύπειρος δημοσιογράφος-πολεμικός ανταποκριτής βρέθηκε στην πρώτη γραμμή ενός ακόμη πολέμου. Είναι ο πιο άγριος και πιο ασύμμετρος πόλεμος που έχει καλύψει!

Ο Σωτήρης Δανέζης κάνει μία αναδρομή των δημοσιογραφικών του αποστολών σε αμέτρητα πολεμικά μέτωπα για να καταλήξει στη σημερινή αιματηρή σύγκρουση στη Μέση Ανατολή.

Ο Σωτήρης Δανέζης και το τηλεοπτικό συνεργείο κινδύνευσαν σοβαρά σε αυτή την αποστολή, αλλά όπως λέει τα φώτα της δημοσιότητας δεν πρέπει να πέφτουν στους δημοσιογράφους, όταν τόσο αίμα  ρέει κάθε λεπτό στη Γάζα.

Πόσο δύσκολο είναι να μεταδίδεις έναν πόλεμο σε ένα κοινό το οποίο σπεύδει να βρεθεί στον δικό του πόλεμο. Δεν είναι ελληνικό φαινόμενο, αλλά στην Ελλάδα η όποια αντιπαράθεση ακόμη και σε ένα τέτοιο θέμα, έχει στοιχεία «ποδοσφαιροποίησης». Ειδικά στις ημέρες που ανθούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Πρόκειται για έναν πόλεμο με πάρα πολλές τηλεοπτικές εικόνες και φωτογραφίες σε αντίθεση με τον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας. Η εικόνα χρησιμοποιείται σε υπερθετικό βαθμό και από τους Ισραηλινούς και από τους Παλαιστίνιους. Οι δημοσιογράφοι καλούνται να μεταδώσουν την πραγματική εικόνα και αυτό δεν είναι εύκολη δουλειά σε συνθήκες πολέμου, όπου η προπαγάνδα θριαμβεύει.

«Έχω δει πολλούς πολέμους και ποτέ κανένας πόλεμος δεν ήταν «άσπρο-μαύρο». Πόσο μάλλον σε αυτόν τον πόλεμο στην πάντα «πολύπλοκη» Μέση Ανατολή, λέει ο Σωτήρης Δανέζης.

«Μετά από την 7η Οκτωβρίου μπορούμε να πούμε ότι μπαίνουμε στην εποχή όπου καταλύονται όλοι οι κανόνες του πολέμου», υποστηρίζει, έχοντας δει πολλά από τα βίντεο των όσων έχουν γίνει και δεν μπορούν να μεταδοθούν λόγω της αγριότητας των σκηνών.

Τι θα γίνει στη Γάζα; Πως θα τελειώσει αυτό το μακελειό; Υπάρχει ελπίδα να σταματήσει σύντομα; Ο Σωτήρης Δανέζης καταθέτει τις εκτιμήσεις του, μετά από όσα είδε και έζησε.

Τι «σπρώχνει» έναν δημοσιογράφο να επιλέγει να ρισκάρει σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη, όπου υπάρχει πόλεμος; Ο Σωτήρης Δανέζης δίνει την απάντηση.


«Μπαίνουμε στην εποχή όπου καταλύονται όλοι οι κανόνες του πολέμου»-Σ.Δανέζης για όσα είδε στη Γάζα



Ενισχύστε το κανάλι του Militaire.gr στο YouTube, κάνοντας κλικ στο κουμπί ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ. Είναι σημαντικό για να μπορέσουμε να κάνουμε περισσότερα. Ενημερωθείτε για το πρόγραμμα JOIN-ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ του Υοu Tube