«Γνῶμες, καρδιές, ὅσοι Ἕλληνες, ὅ,τι εἶστε μὴν ξεχνᾶτε, δὲν εἶστε ἀπὸ τὰ χέρια σας μονάχα, ὄχι! Χρωστᾶτε καὶ σὲ ὅσους ἦρθαν, πέρασαν, θὰ ᾿ρθοῦνε, θὰ περάσουν! Κριτές, θὰ μᾶς δικάσουν οἱ ἀγέννητοι, οἱ νεκροί.» Κωστής Παλαμάς
Τετάρτη 29 Νοεμβρίου 2023
Πλάτων: Κάθε επιστήμη, όταν χωρίζεται από τη δικαιοσύνη και την υπόλοιπη αρετή, γίνεται πανουργία κι όχι σοφία.
Πάσά τε επιστήμη, χωριζομένη δικαιοσύνης καί τής άλλης αρετής, πανουργία τις, καί ού σοφία φαίνεται.
Πλάτων, Μενέξενος [247a]
Μετάφραση:Μνημοσύνη
Ψηφιακή βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς.
Ησίοδος, Θεογονία 915-7
ΠΛΑΤΩΝ
Μενέξενος (246a-247e)
|
|
Οι σχέσεις Ελλάδας και Ισραήλ δεν ήταν πάντα αρμονικές-Η Ελλάδα αναγνώρισε το Ισραήλ μόλις το 1990 και αυτό με τον όρο: “η ελληνική κυβέρνηση δεν αναγνωρίζει την προσάρτηση ή την κατοχή εκ μέρους του Ισραήλ των αραβικών εδαφών, που κατέλαβε το 1967”..
Η Ελλάδα ήταν η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που το 1947 ψήφισε εναντίον της ίδρυσης του κράτους του Ισραήλ, λόγω των παραδοσιακών δεσμών της με τον αραβικό κόσμο. Παρότι τον Μάρτιο του 1949 η Ελλάδα αναγνώρισε de facto το Ισραήλ, οι διπλωματικές σχέσεις των Αθηνών με την Ιερουσαλήμ δεν αποκαταστάθηκαν πλήρως παρά μόνο το 1990, όταν η ελληνική πλευρά προχώρησε στην de jure αναγνώριση του ισραηλινού κράτους, αναπτύσσοντας παράλληλα διπλωματικές σχέσεις με την PLO και τους Παλαιστίνιους.
Τα τελευταία χρόνια οι σχέσεις μεταξύ των ελληνικών και των ισραηλινών κυβερνήσεων θεωρούνται άριστες. Υπάρχουν δε πολλές συνεργασίες μεταξύ των δύο κρατών που ξεκινούν από τo επίπεδο της άμυνας και φτάνουν μέχρι τον τουρισμό (η ισραηλινή αγορά θεωρείται από τις πλέον σημαντικές για την ελληνική τουριστική βιομηχανία). Αυτό όμως δεν συνέβαινε πάντοτε...
Φωτογραφία από την κυβερνητική και ενθουσιώδη λαϊκή υποδοχή στην Ελλάδα του ηγέτη των Παλαιστινίων Γιάσερ Αραφάτ, το 1982. Του κατά τους σιωνιστές Ισραήλ/ΗΠΑ/χωρών της ΕΕ, "τρομοκράτη", όπως σήμερα χαρακτηρίζουν και την Χαμάς, αλλά όχι τους σιωνοναζί δολοφόνους 5.000 παιδιών μέσα σε 45 μέρες στη Γάζα...
Φωτογραφία: Οι πρωθυπουργοί Ελλάδας Κων/νος Μητσοτάκης και Ισραήλ Γιτζάκ Σαμίρ υπογράφουν στις 21 Μαΐου 1990 την ντε γιούρε αναγνώριση του κράτους του Ισραήλ, με την υποσημείωση Μητσοτάκη, ταυτόχρονης αναγνώρισης και ίδρυσης Παλαιστινιακού κράτους στα προ του 1967 σύνορα, την οποία αρνούνται σήμερα να υποστηρίξουν τόσο η ΝΔ όσο αρνήθηκαν ως κυβερνήσεις και ο ΣΥΡΙΖΑ και το μετά το 2009 ΠΑΣΟΚ...
Στα τέλη του προηγούμενου αιώνα η Ελλάδα είχε σφυρηλατήσει δεσμούς με σημαντικό μέρος του αραβικού κόσμου, πράγμα που δημιουργούσε μία (αναγκαστική) αδιαφορία προς τις επιδιώξεις του νεοσύστατου κράτους του Ισραήλ. Κι ας υπήρχαν παραδοσιακές επίσης σχέσεις μεταξύ του ελληνικού και του εβραϊκού πολιτισμού οι οποίες φανερώνονται και από τις σημαντικές κοινότητες εβραϊκών πληθυσμών στην Ελλάδα.
Χαρακτηριστική ήταν η προσωπική σχέση Αραφάτ-Παπανδρέου, οι ογκώδεις διαδηλώσεις υπέρ του Παλαιστινιακού λαού αλλά και η καθυστέρηση της Ελλάδας να αναγνωρίσει το Ισραήλ de jure. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Το ζήτημα της αναγνώρισης της Παλαιστίνης
H διεθνής αναγνώριση του κράτους της Παλαιστίνης είναι ουσιαστικά ο απώτερος σκοπός των παλαιστινιακών αρχών από τότε που η Παλαιστίνη διακήρυξε την ανεξαρτησία της στις 15 Νοεμβρίου του 1988 στην Αλγερία, όπου ήταν εξόριστο το Παλαιστινιακό Εθνικό Συμβούλιο.

Έκτοτε το ζήτημα της αναγνώρισης ή μη της Παλαιστίνης έχει, όπως είναι λογικό, δημιουργήσει μία σειρά από συγκρούσεις. Το παλαιστινιακό κράτος αναγνωρίστηκε από 78 χώρες των Ηνωμένων Εθνών κατευθείαν, δηλαδή μέχρι το τέλος του 1988. Πλέον, από τα 193 μέλη του ΟΗΕ, τα 138 την έχουν αναγνωρίσει ως ανεξάρτητο κράτος, ενώ υπάρχουν και δύο κράτη που δεν είναι μέλη του ΟΗΕ και επίσης την αναγνωρίζουν.
Οι περισσότερες από τις χώρες της Αφρικής, της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής αναγνωρίζουν την Παλαιστίνη, σε αντίθεση με τις χώρες σε Ευρώπη, Βόρεια Αμερική και Ωκεανία που στη συντριπτική τους πλειοψηφία δεν αναγνωρίζουν την ύπαρξη ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους.
Πιο συγκεκριμένα ως προς την Ευρώπη, οι περισσότερες από τις χώρες που αναγνωρίζουν την Παλαιστίνη βρίσκονται προς τα ανατολικά (Σερβία, Πολωνία, Αλβανία, Κύπρος, Ουκρανία, Ουγγαρία, Ρουμανία Βουλγαρία κτλ). Αντιθέτως στη δυτική Ευρώπη αναγνωρίζει την Παλαιστίνη μόνο η Σουηδία και η Ισλανδία.
Υπάρχουν χώρες που ακόμη δεν αναγνωρίζουν το Ισραήλ
Ζήτημα όμως κατά μία έννοια υπάρχει και με την αναγνώριση του Ισραήλ ως ανεξάρτητου κράτους, καθώς υπάρχουν ακόμα και σήμερα χώρες που δεν το έχουν αναγνωρίσει. Έτσι, από τα 193 μέλη του ΟΗΕ, το Ισραήλ αναγνωρίζουν τα 165, δηλαδή το 85%.

Οι χώρες που δεν το αναγνωρίζουν είναι: η Αλγερία, τα Κομόρος, το Τζιμπουτί, το Ιράκ, το Κουβέιτ, ο Λίβανος, η Λιβύη, η Μαυριτανία, το Ομάν, το Κατάρ, η Σαουδική Αραβία, η Σομαλία, η Συρία, η Τυνησία, η Υεμένη, το Αφγανιστάν, το Μπαγκλαντές, το Μπρουνέι, η Ινδονησία, το Ιράν, η Μαλαισία, οι Μαλδίβες, το Μάλι, ο Νίγηρας, το Πακιστάν, η Κούβα, η Βόρεια Κορέα και η Βενεζουέλα.
Σε αυτή τη φάση η Ελλάδα ακολουθεί την πεπατημένη της Δύσης καθώς έχει αναγνωρίσει το Ισραήλ αλλά δεν έχει αναγνωρίσει την Παλαιστίνη. Και αυτό παρόλο που ήταν η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που το 1947 καταψήφισε την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ και η μόνη που διατηρούσε τόσο στενή σχέση με την παλαιστινιακή αρχή.
Η σχέση Ελλάδας - Ισραήλ και ο Ανδρέας Παπανδρέου
Η Ελλάδα, λοιπόν, ήταν η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που το 1947 ψήφισε εναντίον της ίδρυσης του κράτους του Ισραήλ, λόγω των παραδοσιακών δεσμών της με τον αραβικό κόσμο.
Παρότι τον Μάρτιο του 1949 η Ελλάδα αναγνώρισε de facto το Ισραήλ, οι διπλωματικές σχέσεις των Αθηνών με την Ιερουσαλήμ δεν αποκαταστάθηκαν πλήρως παρά μόνο το 1990, όταν η ελληνική πλευρά προχώρησε τελικά στην de jure αναγνώριση του ισραηλινού κράτους, αναπτύσσοντας παράλληλα διπλωματικές σχέσεις με την PLO και τους Παλαιστίνιους.
Είναι ούτως ή άλλως γνωστή η προσωπική σχέση που είχαν ο Ανδρέας Παπανδρέου με τον Γιάσερ Αραφάτ. Η Ελλάδα μάλιστα παρείχε καταφύγιο στον ηγέτη της PLO το 1982. Τότε ο ελληνικός λαός είχε μία σαφή φιλοαραβική με χιλιάδες να κατεβαίνουν στους δρόμους και να υποστηρίζουν την Παλαιστίνη και τον Κωνσταντίνο Καραμανλή να συστήνει ουδετερότητα.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο μάλιστα ότι την ίδια την ημέρας της εκλογής του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση το 1981, ο Παπανδρέου πήρε τηλέφωνο τον Αραφάτ και τον προσκάλεσε στην Ελλάδα. Εκείνος δέχτηκε και έτσι έγινε ο πρώτος ξένος ηγέτης που υποδέχτηκε ο Ανδρέας Παπανδρέου ως Πρωθυπουργός.

Από το 1985 και μετά, η προηγούμενη κατάσταση αδιαφορίας της ελληνικής διπλωματίας προς το Ισραήλ αρχίζει να ανατρέπεται. Αποκορύφωμα αυτής της στροφής ήταν η επίσημη επίσκεψη που έκανε ο τότε υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης Ανδρέα Παπανδρέου, Κάρολος Παπούλιας, στο Ισραήλ το 1987.
Η συγκεκριμένη επίσκεψη ήταν και η πρώτη επίσημη επίσκεψη Έλληνα υπουργού Εξωτερικών στη χώρα.
Η αναγνώριση του Ισραήλ επί πατρός Μητσοτάκη το 1990, μετά από προεργασία κυβέρνησης Παπανδρέου...
Φαίνεται ότι ο απώτερος σκοπός της κυβέρνησης Σημίτη με εκείνη την επίσκεψη Παπούλια ήταν να αποκατασταθούν οι διπλωματικές σχέσεις των δύο κρατών μέσω και της de jure αναγνώρισης του ισραηλινού κράτους.
Αυτή θα καθυστερήσει μερικά χρόνια και τελικά θα πραγματοποιηθεί το 1990 από την κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη στις Βρυξέλλες, οι οποίες επιλέχθηκαν συμβολικά λόγω του ρόλου τους ως το σταυροδρόμι της Ευρώπης.
Διαβάζουμε σε εφημερίδα της εποχής:
«Ο πρωθυπουργός κ. Κ. Μητσοτάκης σε δηλώσεις του μετά το τέλος του υπουργικού Συμβουλίου επεσήμανε ότι η de jure αναγνώριση του Ισραήλ έγινε διότι η ελληνική κυβέρνηση “επιθυμεί να συμβάλλει στην προώθηση του πνεύματος συνδιαλλαγής, που είναι απαραίτητο για την αποκατάσταση και εδραίωση της ειρήνης στην περιοχή”. Ο κ. Κ. Μητσοτάκης πρόσθεσε ότι “η ελληνική κυβέρνηση δεν αναγνωρίζει την προσάρτηση ή την κατοχή εκ μέρους του Ισραήλ των αραβικών εδαφών, που κατέλαβε το 1967”».
Έκτοτε οι σχέσεις των δύο κρατών πέρασαν σε νέο επίπεδο, ιδίως από το 2010 και αργότερα. Κορύφωση ήταν η τριμερής αμυντική συνεργασία που υπογράφηκε μεταξύ Ελλάδας, Ισραήλ και Αιγύπτου η οποία θέτει και το πλαίσιο των παρεμβάσεων της ελληνικής κυβέρνησης...
Ο ρόλος του Γιωργάκη του "χρήματα υπάρχουν", των μνημονίων και των παγκόσμιων τοκογλύφων...
Το Κεντρικό Ισραηλινό Συμβούλιο (ΚΙΣ) Ελλάδας γράφει*:
"Στις αρχές του 2010, μια "συμπτωματική" (τα εισαγωγικά δικά μας) συνάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου με τον (σημ. Αντίλογου: ηγέτη του ακροδεξιού-ρατσιστικού κόμματος Λικούντ...) Ισραηλινό ομόλογό του Μπενιαμίν Νετανιάχου, σε ένα εστιατόριο της Μόσχας, στάθηκε η αφορμή όχι μόνο για να αναδειχθεί η χημεία ανάμεσα στους δύο άνδρες αλλά και για την χάραξη νέας εξωτερικής πολιτικής και διπλωματικών προσανατολισμών στις δύο χώρες. Η άριστη προσωπική σχέση των δύο ηγετών προμήνυε την επιτυχή έκβαση των συνομιλιών για την επίτευξη στρατηγικής συνεργασίας σε όλα τα επίπεδα και σε όλους σχεδόν τους τομείς."...
Πηγές: 1. Reader.GR ΠΟΛΙΤΙΚΗ 21.10.23 https://www.reader.gr/politiki/oi-sheseis-elladas-kai-israil-den-itan-panta-armonikes/535132
2.Βικιπαίδεια: https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%BF%CF%8A%CF%83%CF%81%CE%B1%CE%B7%CE%BB%CE%B9%CE%BD%CE%AD%CF%82_%CF%83%CF%87%CE%AD%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82
3. *Κεντρικό Ισραηλινό Συμβούλιο Ελλάδας 20 Δεκεμβρίου 2011
https://kis.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=676:2011-12-20-07-49-43&catid=98:2009-06-04-07-05-52&Itemid=36
Τρίτη 28 Νοεμβρίου 2023
Συνέντευξη του Μορντεχάι Βανούνου στον Flash 969
23/09/2004
ΕΡ: Διάβασα ορισμένα δημοσιεύματα σύμφωνα με τα οποία είσθε ένας από τους τρεις βασικούς διεκδικητές του βραβείου Νόμπελ Ειρήνης 2004. Ποια είναι η αντίδρασή σας σε αυτό;
ΑΠ: Θέλω καταρχάς να ευχαριστήσω τους ανθρώπους της Ελλάδας που ενδιαφέρονται για την κατάστασή μου εδώ. Ελπίζω να μου επιτραπεί να αφήσω το Ισραήλ και να πάω να παραλάβω το βραβείο. Πρόκειται για μια μεγάλη τιμή τόσο για εμένα όσο και για όσους παρακολουθούν την υπόθεση μου τα τελευταία χρόνια.
ΕΡ: Κάποιοι υποστηρίζουν ότι υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά όσον αφορά τα πυρηνικά προγράμματα του Ισραήλ και του Ιράν. Ποια είναι η γνώμη σας;
ΑΠ: Οι Ηνωμένες Πολιτείες πιέζουν το Ιράν για το θέμα του πυρηνικού του προγράμματος αλλά θα πρέπει να πράξουν το ίδιο και προς το Ισραήλ. Δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις μόνο το θέμα του Ιράν ξεχνώντας το Ισραήλ. Όλος ο κόσμος γνωρίζει τώρα τι έχει το Ισραήλ, ότι συνεχίζει να έχει μυστικά και ελπίζω ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και ο κόσμος θα συνειδητοποιήσουν ότι ο τρόπος να αντιμετωπίσουν την εξάπλωση των πυρηνικών όπλων είναι διατηρώντας ένα μέτρο για όλα τα κράτη. Όχι άλλα να ισχύουν για το Ιράν και το Ιράκ ξεχνώντας τι κάνει το Ισραήλ. Ελπίζω ότι ο κόσμος θα ξυπνήσει και θα αντιμετωπίσει με σοβαρότητα την εξάπλωση των πυρηνικών όπλων στο Ισραήλ και αυτός είναι ο μόνος τρόπος να αντιμετωπιστεί σοβαρά αυτό το πρόβλημα παγκοσμίως.
ΕΡ: Υπάρχουν αντικρουόμενες απόψεις σχετικά με το πυρηνικό οπλοστάσιο του Ισραήλ. Ποια είναι η εκτίμησή σας σχετικά με το τι συμβαίνει σήμερα;
ΑΠ: Δεν ξέρω τι ακριβώς συμβαίνει σήμερα στο Ισραήλ, διότι άφησα τη δουλειά μου πριν από 18 χρόνια. Από ό,τι ξέρω όμως το Ισραήλ συνεχίζει να παράγει και να εξελίσσει το πυρηνικό του πρόγραμμα. Έτσι, πιστεύω ότι η κατάσταση δεν έχει αλλάξει. Συνεχίζουν να υπάρχουν πυρηνικά όπλα στο Ισραήλ και πιστεύω ότι κατασκευάστηκαν πολλά περισσότερα τα τελευταία 18 χρόνια. Δηλαδή η κατάσταση είναι χειρότερη και ο κόσμος θα πρέπει να αντιμετωπίσει την κατάσταση με σοβαρότητα. Να ασκήσει κριτική και να μην ξεχνά τι συμβαίνει στο Ισραήλ.
ΕΡ: Ξέρω ότι κάποιοι από τους συμπατριώτες σας, σας αποκαλούν προδότη και σας έχουν απειλήσει. Πώς αισθάνεστε γι’ αυτό;
ΑΠ: Τα ξεπέρασα αυτά. Ξεπέρασα το στίγμα του προδότη, πριν από πολύ καιρό, στη φυλακή. Ήταν πολύ άσχημα στην αρχή, αλλά μετά από κάποια χρόνια στη φυλακή ήμουν πολύ ευχαριστημένος και ευτυχισμένος, μπορώ να πω, που πρόδωσα τα πυρηνικά μυστικά του Ισραήλ. Που πρόδωσα τις ψευτιές, τις απάτες του Ισραήλ. Δεν είμαι όμως προδότης. Όλος ο κόσμος με σέβεται και όλος ο κόσμος καταλαβαίνει ότι έκανα το σωστό. Νομίζω ότι η παγκόσμια κοινότητα θα πρέπει να πει ότι οι πραγματικοί προδότες είναι αυτοί που ψεύδονται και εξαπατούν τον κόσμο. Η κυβέρνηση του Σιμόν Πέρες που ήταν πίσω από την εξάπλωση των πυρηνικών όπλων στο Ισραήλ. Αυτοί είναι οι αληθινοί προδότες, διότι πρόδωσαν τον ανθρωπισμό τους, την υποχρέωσή τους να σέβονται τα ανθρώπινα όντα, να δώσουν σε όλους το δικαίωμα να μάθουν τα πυρηνικά μυστικά και να αποτρέψουν τον πυρηνικό πόλεμο. Αυτοί που ήταν πίσω από την εξάπλωση των πυρηνικών όπλων είναι οι αληθινοί προδότες.
ΕΡ: Το γεγονός ότι γίνατε Χριστιανός έχει περιπλέξει τα πράγματα για εσάς;
ΑΠ: Ναι, το Ισραήλ το κάνει πιο δύσκολο, διότι στο Ισραήλ οι Χριστιανοί θεωρούνται ότι προδίδουν τον Ιουδαϊσμό, ο Χριστιανισμός αποτελεί προδοσία του Ιουδαϊσμού. Για κάποιους είναι πολύ χειρότερο το να είσαι Χριστιανός από το να αποκαλύπτεις πυρηνικά μυστικά. Έτσι, στο Ισραήλ θεωρούμαι διπλός προδότης. Αλλά για μένα ο Χριστιανισμός είναι ο δρόμος της ειρήνης, της μη βίας και του σεβασμού της ανθρωπότητας. Ο δρόμος της ζωής και όχι του πολέμου, της μη χρήσης πυρηνικών όπλων, των όπλων του ολοκαυτώματος, τα οποία η εβραϊκή κυβέρνηση του Ισραήλ προσπαθεί να χρησιμοποιήσει. Αυτοί που μιλούν πολύ για το Ολοκαύτωμα είναι πίσω από όλα αυτά τα πυρηνικά όπλα που μπορούν να προκαλέσουν ένα νέο ολοκαύτωμα σήμερα. Αυτή είναι η Χριστιανική μου πίστη. Η πίστη της ειρήνης και της μη βίας, που για το Ισραήλ είναι άλλη μια προδοσία, αλλά είμαι πολύ χαρούμενος.
ΕΡ: Υπάρχουν κάποια κενά στην ιστορία της απαγωγής σας στη Ρώμη. Εκτός από το Ισραήλ, υπήρχαν άλλες δυνάμεις που σας ήθελαν τελικώς στη φυλακή;
ΑΠ: Η δοκιμασία μου ξεκίνησε το 1986, στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, οπότε υπήρχε ο κομμουνισμός και μια συνωμοσία κρατών που διέθεταν πυρηνικά όπλα σε άλλες χώρες. Υπήρχε ένα καρτέλ κρατών πίσω από τη διάδοση πυρηνικών όπλων στον κόσμο. Αυτά τα κράτη ήταν η Γαλλία και η Αγγλία. Αυτά τα κράτη βοήθησαν το Ισραήλ, με αντιδραστήρες. Ήταν πίσω από τη διάδοση πυρηνικών όπλων σε άλλες χώρες συμπεριλαμβανομένης της Νότιας Αφρικής, της Βόρειας Κορέας, του Ιράκ και του Ιράν. Έτσι, πολεμούσαν εμένα, προσπαθούσαν να με σταματήσουν με την απαγωγή μου. Αυτό ήταν το καρτέλ των κρατών που διέθεταν πυρηνικά όπλα.
ΕΡ: Γνωρίζοντας πλέον τις συνέπειες, αν πηγαίνατε πίσω στο 1986, θα αλλάζατε κάτι στις πράξεις σας;
ΑΠ: Θα έκανα ακριβώς το ίδιο, αλλά με άλλον τρόπο. Δεν θα πήγαινα σε εφημερίδα όπως οι Sunday Times, αλλά θα έδινα μια συνέντευξη τύπου σε όλα τα μέσα ενημέρωσης και όλες τις εφημερίδες. Θα έδινα σε όλους τις πληροφορίες που ήθελαν, όχι σε μια εφημερίδα. Θα το δημοσιοποιούσα αμέσως και δεν θα άφηνα την εφημερίδα να το καθυστερήσει. Αυτό θα έκανα έχοντας διδαχθεί από το παρελθόν, θα πήγαινα σε όλο τον κόσμο και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης απευθείας.
ΕΡ: Τώρα πώς είναι τώρα η ζωή σας, μετά την απελευθέρωση σας;
ΑΠ: Η ζωή μου τώρα στο Ισραήλ είναι ελεύθερη, αλλά όχι τελείως ελεύθερη. Μπορώ να περπατάω στους δρόμους της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, αλλά δεν μου επιτρέπεται να εγκαταλείψω τη χώρα για ένα χρόνο, δεν μου επιτρέπεται να μιλάω σε ξένους, αλλά τώρα μιλάω σε εσάς. Δεν νιώθω όμως ελεύθερος και ασφαλής στο Ισραήλ. Κυκλοφορώ και μένω μόνο στην πλευρά της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, ανάμεσα στους Παλαιστίνιους, τους Χριστιανούς και τους ξένους.
ΕΡ: Ποια είναι τα σχέδιά σας για το μέλλον σας;
ΑΠ: Θα ήθελα να φύγω αμέσως από το Ισραήλ. Το ταχύτερο δυνατόν. Θέλω να είμαι ελεύθερος. Και ο μόνος τρόπος είναι να φύγω από την χώρα και να πάω κάπου αλλού. Θέλω να εγκαταλείψω το Ισραήλ και να επισκεφθώ πολλά μέρη του κόσμου, στην Ευρώπη, τις ΗΠΑ την Ασία… Πολλοί φίλοι με περιμένουν. Περιμένουν την πραγματική απελευθέρωση μου.
ΕΡ: Έχουν ακουστεί πολλές επικρίσεις για σας από την κυβέρνηση του Ισραήλ.
ΑΠ: Μέχρι τώρα πάντως δεν με έχει πλησιάσει κανένας. Είχαν ανακοινώσει ότι θα με συνελάμβαναν, θα με ανέκριναν, αλλά δεν έγινε τίποτα. Πιστεύω ότι αυτό συνέβη διότι δεν ευσταθούν οι κατηγορίες που ακούγονται και οι όροι που μου ετέθησαν δεν μπορούν να τηρηθούν. Εγώ αυτό που κάνω πλέον είναι απλά να επαναλαμβάνω τα μυστικά που δημοσιεύτηκαν 18 χρόνια πριν. Δεν έχω άλλα μυστικά, επαναλαμβάνω όσα δημοσιοποίησα 18 χρόνια πριν και μιλάω για τα ανθρώπινα δικαιώματά μου, την ανθρώπινη υπόστασή μου, την ελευθερία μου και εκφράζω τη γνώμη μου για την πολιτική κατάσταση μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστίνης.
ΕΡ: Πριν κλείσουμε θα ήθελα να σας ρωτήσω πως βλέπετε το μέλλον του Παλαιστινιακού ζητήματος;
ΑΠ: Η κατάσταση τώρα στην Παλαιστίνη, έπειτα από 3 χρόνια Ιντιφάντας, κι ενός επιθετικού Σαρόν που τους πολεμά είναι πολύ κακή. Το Ισραήλ έχει γίνει πού πιο επιθετικό και οι εθνικιστές και οι υπερορθόδοξοι επηρεάζουν την πολιτική της κυβέρνησης. Τώρα χτίζουν το τείχος, που είναι ό,τι χειρότερο έχει γίνει. Το τείχος είναι ένα σύμβολο του ότι το Ισραήλ δεν θέλει την ειρήνη. Είναι σύμβολο του φόβου που έχει το Ισραήλ απέναντι στην ειρήνη κι αυτό σημαίνει την καθυστέρηση της ειρήνης στο μέλλον. Αυτό είναι το νόημα του τείχους. Για πολλά χρόνια ακόμη δεν θα υπάρχει ούτε ειρήνη ούτε ελπίδα στην περιοχή και οι Παλαιστίνιοι θα υποφέρουν περισσότερο . Θα είναι σχεδόν φυλακισμένοι απ αυτό το τείχος. Πολλές οικογένειες, πολλοί χωρικοί είναι περικυκλωμένοι και δεν μπορούν να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή. Η κατάσταση για τους Παλαιστίνιους είναι πολύ κακή.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η απομαγνητοφώνηση είναι του Flash 969
- Πληροφορίες
- Κατηγορία: Μέση Ανατολή
Κυριακή 19 Νοεμβρίου 2023
Ισραηλινό ελικόπτερο άνοιξε πυρ κατά συμμετεχόντων στο φεστιβάλ Supernova

Έκθεση της αστυνομίας του Ισραήλ επιβεβαιώνει ότι ισραηλινό ελικόπτερο άνοιξε πυρ κατά συμμετεχόντων στο φεστιβάλ Supernova, το Σάββατο 7 του Οκτώβρη, σημειώνει άρθρο της ισραηλινής εφημερίδας Haaretz, «γκρεμίζοντας» και αυτή την προπαγάνδα του Ισραήλ εναντίον της Χαμάς.
Όπως λέει, η εφημερίδα που αποκαλύπτει αξιολόγηση ασφαλείας του Ισραήλ, το ελικόπτερο των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων (IDF) έφτασε στον χώρο του Φεστιβάλ και τραυμάτισε αρκετούς αμάχους.
Μάλιστα, το Anadolou επικαλούμενο το άρθρο επισημαίνει πως το πλήρωμα του ελικοπτέρου αποφάσισε «να χρησιμοποιήσουν οβίδες πυροβολικού» αλλά «χωρίς να πάρουν άδεια από τους ανωτέρους τους» κάτι που επιβεβαιώνει τις εικόνες μεγάλης καταστροφής στο σημείο και καταρρίπτει τους ισχυρισμούς του Ισραήλ πως οφείλονται στην επίθεση της Χαμάς.
Η ισραηλινή εφημερίδα μάλιστα στο άρθρο της -που έχει συναντήσει σφοδρές αντιδράσεις από το αναγνωστικό κοινό της- λέει ότι η Χαμάς δε γνώριζε πως διεξαγόταν φεστιβάλ στην περιοχή αλλά το είδε μόνο επιτόπου, κι ότι
αντίθετα με ισραηλινά fake news που ανέφεραν πως το φεστιβάλ ήταν βασικός στόχος της, ο στόχος ήταν να φτάσει στο Κιμπούτζ Ρέιμ, ενώ το Anadolou συμπληρώνει ότι η Αστυνομία της χώρας έδωσε ως αριθμό νεκρών τους 364 ωστόσο δεν γνωστοποίησε ποτέ τα στοιχεία ταυτότητάς τους.
Σάββατο 18 Νοεμβρίου 2023
«Μπαίνουμε στην εποχή όπου καταλύονται όλοι οι κανόνες του πολέμου»-Ο Σωτήρης Δανέζης, πολύπειρος δημοσιογράφος-πολεμικός ανταποκριτής βρέθηκε στην πρώτη γραμμή ενός ακόμη πολέμου...
Σε 30 ημέρες πολέμου στη Μέση Ανατολή, 41 δημοσιογράφοι σκοτώθηκαν…Ο Σωτήρης Δανέζης, πολύπειρος δημοσιογράφος-πολεμικός ανταποκριτής βρέθηκε στην πρώτη γραμμή ενός ακόμη πολέμου. Είναι ο πιο άγριος και πιο ασύμμετρος πόλεμος που έχει καλύψει!
Ο Σωτήρης Δανέζης κάνει μία αναδρομή των δημοσιογραφικών του αποστολών σε αμέτρητα πολεμικά μέτωπα για να καταλήξει στη σημερινή αιματηρή σύγκρουση στη Μέση Ανατολή.
Ο Σωτήρης Δανέζης και το τηλεοπτικό συνεργείο κινδύνευσαν σοβαρά σε αυτή την αποστολή, αλλά όπως λέει τα φώτα της δημοσιότητας δεν πρέπει να πέφτουν στους δημοσιογράφους, όταν τόσο αίμα ρέει κάθε λεπτό στη Γάζα.
Πόσο δύσκολο είναι να μεταδίδεις έναν πόλεμο σε ένα κοινό το οποίο σπεύδει να βρεθεί στον δικό του πόλεμο. Δεν είναι ελληνικό φαινόμενο, αλλά στην Ελλάδα η όποια αντιπαράθεση ακόμη και σε ένα τέτοιο θέμα, έχει στοιχεία «ποδοσφαιροποίησης». Ειδικά στις ημέρες που ανθούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Πρόκειται για έναν πόλεμο με πάρα πολλές τηλεοπτικές εικόνες και φωτογραφίες σε αντίθεση με τον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας. Η εικόνα χρησιμοποιείται σε υπερθετικό βαθμό και από τους Ισραηλινούς και από τους Παλαιστίνιους. Οι δημοσιογράφοι καλούνται να μεταδώσουν την πραγματική εικόνα και αυτό δεν είναι εύκολη δουλειά σε συνθήκες πολέμου, όπου η προπαγάνδα θριαμβεύει.
«Έχω δει πολλούς πολέμους και ποτέ κανένας πόλεμος δεν ήταν «άσπρο-μαύρο». Πόσο μάλλον σε αυτόν τον πόλεμο στην πάντα «πολύπλοκη» Μέση Ανατολή, λέει ο Σωτήρης Δανέζης.
«Μετά από την 7η Οκτωβρίου μπορούμε να πούμε ότι μπαίνουμε στην εποχή όπου καταλύονται όλοι οι κανόνες του πολέμου», υποστηρίζει, έχοντας δει πολλά από τα βίντεο των όσων έχουν γίνει και δεν μπορούν να μεταδοθούν λόγω της αγριότητας των σκηνών.
Τι θα γίνει στη Γάζα; Πως θα τελειώσει αυτό το μακελειό; Υπάρχει ελπίδα να σταματήσει σύντομα; Ο Σωτήρης Δανέζης καταθέτει τις εκτιμήσεις του, μετά από όσα είδε και έζησε.
Τι «σπρώχνει» έναν δημοσιογράφο να επιλέγει να ρισκάρει σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη, όπου υπάρχει πόλεμος; Ο Σωτήρης Δανέζης δίνει την απάντηση.
«Μπαίνουμε στην εποχή όπου καταλύονται όλοι οι κανόνες του πολέμου»-Σ.Δανέζης για όσα είδε στη Γάζα

Σχετικά άρθρα
Η ισραηλινή αστυνομία επιβεβαιώνει ότι ελικόπτερα Apache πυροβόλησαν Ισραηλινούς πολίτες την 7η Οκτωβρίου!
•Ενισχύστε το κανάλι του Militaire.gr στο YouTube, κάνοντας κλικ στο κουμπί ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ. Είναι σημαντικό για να μπορέσουμε να κάνουμε περισσότερα. Ενημερωθείτε για το πρόγραμμα JOIN-ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ του Υοu Tube