Ένα κλαδί βασιλικός, δυο φυλλαράκια δυόσμος
και μια ματιά σου κάνουνε, Παράδεισο τον κόσμο!
και μια ματιά σου κάνουνε, Παράδεισο τον κόσμο!
Πόσο εύκολη κι απλή θα ήταν η ευτυχία, πόσο δικαιότερος ο κόσμος, χωρίς ανασφάλειες, παρανοϊκούς, ψυχαναγκαστικούς καταναλωτικούς ανταγωνισμούς κι αλληλοσπαραγμούς, αν ήταν δυνατό να νιώθουν και να πράττουν έτσι όλοι οι άνθρωποι!...
Κ.Ντ.
Πως μοιάζεις με τη μέλισσα, καλή μου συλλογίσου.
Αλλού δίνεις 😉το μέλι σου ...κι εμένα 😀το κεντρί σου!
Η μαμά με τις ακούραστα εργατικές κόρες της...
Η "βασίλισσα", μητέρα όλων των εργατριών και των λίγων κηφήνων μιας κυψέλης, βγαίνει μόνο μια φορά στην ζωή της απ΄την κυψέλη, νεογέννητη, παρθένα λίγων ημερών, για να γονιμοποιηθεί από κηφήνες διάφορων και κατά κανόνα πολύ μακρινών κυψελών και μελισσοκομείων, όχι απ΄τα αδέρφια της. Έτσι αποφεύγεται η εκφυλιστική αιμομιξία. Πετά, όταν η θερμοκρασία αέρα είναι από 20 βαθμούς και πάνω και δεν πνέει ισχυρός άνεμος ούτε βρέχει, σε ύψος 15-30 μέτρα σε απόσταση ως και 5 χιλιόμετρα από την κυψέλη της. Αξιοθαύμαστο είναι πως οι βασίλισσες και οι κηφήνες που πετούν για ..."καμάκι", έχουν πολύ συγκεκριμένους αεροδριάδρομους σε κάθε περιοχή κι έτσι βρίσκονται πολύ εύκολα μεταξύ τους, με την βοήθεια και των φερομονών,αρωματικών ορμονικών εκκρίσεων των "βασιλισσών".Καθεμιά τους ζευγαρώνει στον αέρα με 8-12 κηφήνες εναλλάξ.Οι κηφήνες πεθαίνουν μετά το ζευγάρωμα... Αποθηκεύει το σπέρμα τους για όλη την ζωή της (ως και 5 χρόνια, ενώ οι εργάτριες ζουν μόνο 30-40 μέρες την άνοιξη και καλοκαίρι και ως 4 μήνες περίπου τον χειμώνα!) σε ειδική σπερματοθήκη εντός της. Αν δεν γονιμοποιηθεί από αρκετούς κηφήνες (αν και σπάνιο) μπορεί τις επόμενες μέρες να ξαναβγεί για να κάνει ακόμα μια ή και δυο ...τσάρκες. Μετά ποτέ δεν ξαναβγαίνει, εκτός αν την επόμενη χρονιά παραμεγαλώσει το σμήνος και την αναγκάσουν οι νεαρότερες εγάτριες να φύγουν για δημιουργία νέας φωλιάς, με τον μισό περίπου πληθυσμό μαζί της. Στην παλιά φωλιά έχουν φτιάξει οι εργάτριες "βασιλικά κελιά",σαν βαλανίδια, από τα οποία θα βγουν νέες μάνες. Η πρώτη που θα εκκολαφθεί ή η δυνατότερη (αν βγούν μαζί) εξοντώνει τις άλλες και ...η ζωή συνεχίζεται μετά την παρθενική της πτήση...
Σημειωτέο: Η μάνα μέλισσα που τρέφεται, μόνο αυτή, αποκλειστικά με άφθονο βασιλικό πολτό από νεαρές εργάτριες που τον παράγουν, γενά ως και 1,200-1400 αυγά, 4πλάσια του βάρους της σε περίοδο εντατικής ανάπτυξης του σμήνους την άνοιξη!!! Κάθε αυγό που γεννά, το περνά εντός της από τον σπερματοδόχο σάκκο και γονιμοποιημενο έτσι, γίνεται σκουληκάκι αρχικά τρεφόμενο με γύρη και νέκταρ από παραμάνες εργάτριες, μετά μεταμορφώνεται στο κλειστό πια κελί του σε προνύμφη και εκκολάπτεται ως εργάτρια,θηλυκή άγονη μέλισσα. Όταν θέλει να βγάλει αρσενικές (κηφήνες) η μάνα δεν περνά ορισμένα αυγά από την σπερματοδόχα κύστη της (μυστήριο κι αυτό...) και έτσι, όλα τα αγονιμοποίητα γίνονται κηφήνες μετά...
☺️ Ένας μαγικός κόσμος! Και δεν σας είπα ούτε το 1/100 των βασικότερων πληροφοριών που έχουμε για τον κόσμο αυτό...
Κ.Ντ.
Αλλού δίνεις 😉το μέλι σου ...κι εμένα 😀το κεντρί σου!
Η μαμά με τις ακούραστα εργατικές κόρες της...
Η "βασίλισσα", μητέρα όλων των εργατριών και των λίγων κηφήνων μιας κυψέλης, βγαίνει μόνο μια φορά στην ζωή της απ΄την κυψέλη, νεογέννητη, παρθένα λίγων ημερών, για να γονιμοποιηθεί από κηφήνες διάφορων και κατά κανόνα πολύ μακρινών κυψελών και μελισσοκομείων, όχι απ΄τα αδέρφια της. Έτσι αποφεύγεται η εκφυλιστική αιμομιξία. Πετά, όταν η θερμοκρασία αέρα είναι από 20 βαθμούς και πάνω και δεν πνέει ισχυρός άνεμος ούτε βρέχει, σε ύψος 15-30 μέτρα σε απόσταση ως και 5 χιλιόμετρα από την κυψέλη της. Αξιοθαύμαστο είναι πως οι βασίλισσες και οι κηφήνες που πετούν για ..."καμάκι", έχουν πολύ συγκεκριμένους αεροδριάδρομους σε κάθε περιοχή κι έτσι βρίσκονται πολύ εύκολα μεταξύ τους, με την βοήθεια και των φερομονών,αρωματικών ορμονικών εκκρίσεων των "βασιλισσών".Καθεμιά τους ζευγαρώνει στον αέρα με 8-12 κηφήνες εναλλάξ.Οι κηφήνες πεθαίνουν μετά το ζευγάρωμα... Αποθηκεύει το σπέρμα τους για όλη την ζωή της (ως και 5 χρόνια, ενώ οι εργάτριες ζουν μόνο 30-40 μέρες την άνοιξη και καλοκαίρι και ως 4 μήνες περίπου τον χειμώνα!) σε ειδική σπερματοθήκη εντός της. Αν δεν γονιμοποιηθεί από αρκετούς κηφήνες (αν και σπάνιο) μπορεί τις επόμενες μέρες να ξαναβγεί για να κάνει ακόμα μια ή και δυο ...τσάρκες. Μετά ποτέ δεν ξαναβγαίνει, εκτός αν την επόμενη χρονιά παραμεγαλώσει το σμήνος και την αναγκάσουν οι νεαρότερες εγάτριες να φύγουν για δημιουργία νέας φωλιάς, με τον μισό περίπου πληθυσμό μαζί της. Στην παλιά φωλιά έχουν φτιάξει οι εργάτριες "βασιλικά κελιά",σαν βαλανίδια, από τα οποία θα βγουν νέες μάνες. Η πρώτη που θα εκκολαφθεί ή η δυνατότερη (αν βγούν μαζί) εξοντώνει τις άλλες και ...η ζωή συνεχίζεται μετά την παρθενική της πτήση...
Σημειωτέο: Η μάνα μέλισσα που τρέφεται, μόνο αυτή, αποκλειστικά με άφθονο βασιλικό πολτό από νεαρές εργάτριες που τον παράγουν, γενά ως και 1,200-1400 αυγά, 4πλάσια του βάρους της σε περίοδο εντατικής ανάπτυξης του σμήνους την άνοιξη!!! Κάθε αυγό που γεννά, το περνά εντός της από τον σπερματοδόχο σάκκο και γονιμοποιημενο έτσι, γίνεται σκουληκάκι αρχικά τρεφόμενο με γύρη και νέκταρ από παραμάνες εργάτριες, μετά μεταμορφώνεται στο κλειστό πια κελί του σε προνύμφη και εκκολάπτεται ως εργάτρια,θηλυκή άγονη μέλισσα. Όταν θέλει να βγάλει αρσενικές (κηφήνες) η μάνα δεν περνά ορισμένα αυγά από την σπερματοδόχα κύστη της (μυστήριο κι αυτό...) και έτσι, όλα τα αγονιμοποίητα γίνονται κηφήνες μετά...
☺️ Ένας μαγικός κόσμος! Και δεν σας είπα ούτε το 1/100 των βασικότερων πληροφοριών που έχουμε για τον κόσμο αυτό...
Κ.Ντ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου