Όταν ο εγκληματίας πολέμου έκανε αίτηση απόκτησης Παλαιστινιακής υπηκοότητας!
«Αυτή η χώρα υπάρχει ως θέληση κι υλοποίηση της υπόσχεσης του ίδιου του Θεού. Θα ήταν γελοίο να ζητήσουμε εξηγήσεις για τη νομιμότητα αυτής της χώρας»
Golda Meir, Le Monde, 15 Οκτώβρη 1971
«Η ράτσα μας είναι εκείνη των κυρίαρχων.
Εμείς είμαστε θεϊκά όντα σ’ αυτό τον πλανήτη.
Είμαστε διαφορετικοί από τις κατώτερες ράτσες, όσο διαφορετικές είναι αυτές οι ράτσες σε σχέση με τα έντομα.
Οι άλλες ράτσες είναι σαν τα ανθρώπινα περιττώματα.
Ο δικός μας προορισμός είναι να βασιλεύουμε σ’ αυτές τις κατώτερες ράτσες»
Menachem Begin
(in a speech to the Knesset, quoted by Amnon Kapeliouk,
"Begin and the Beasts" New Statesman, June 25, 1982)
«Υπάρχει μια μυστική ιστορία, όπου εκεί
είναι η ιστορία της ντροπής»
Honoré de Balzac (Ονορέ ντε Μπαλζάκ) [1799 - 1850]
Έγραφε το 1843 ο Honoré de Balzac και γνώριζε πολύ καλά τι εννοούσε αφού ο ίδιος ανήκε στο Τάγμα των Μαρτινιστών.
Αυτή η "ιστορία της ντροπής" περιγράφει ως "Περιστέρι της Ειρήνης" τον βραβευμένο με "Νόμπελ Ειρήνης", τον "Ιππότη Ταξιάρχη του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας" (τίτλος που του απένειμε η βασίλισσα Ελισάβετ B'), τον Πολωνό -γέννημα θρέμμα- Σιμόν Πέρσκι.
Αυτός είναι ο Πολωνός εγκληματίας πολέμου Σιμόν Πέρσκι (Szymon Perski), σήμερα Σιμόν Πέρες γεννημένος στην ανατολική Πολωνία, σήμερα Λευκορωσία, στο χωριό Βολοζύν το 1923. Η πλούσια κι αριστοκρατική οικογένεια του βαθιά χωμένη στο σιωνισμό (καμία σχέση με το θρήσκευμα των Εβραίων) "μεταναστεύει" παράνομα στο κράτος της Παλαιστίνης το 1934, επί τούτου και με βάση το σιωνιστικό σχέδιο εποικισμού της Παλαιστίνης, ενός κράτους με πλήρη εθνική, πολιτιστική και πολιτική ενότητα, αλλά στα νύχια του "κτήτορα", των Άγγλων αποικιοκρατών.
Το σχέδιο ξεκίνησε στις αρχές του 1900 με τη Διακήρυξη Balfour (2 Νοέμβρη 1917). Ο Arthur Balfour, τότε υπουργός των εξωτερικών της Αγγλίας, έγραφε στον Λόρδο Rothschild (ναι της γνωστής οικογενείας), εκφραστή της αγγλικής εβραϊκής κοινότητας και σημείο αναφοράς του σιωνιστικού κινήματος, πως οφείλει: "να είναι ικανοποιημένος από τη δημιουργία μιας ΄εβραϊκής πατρίδας΄ στην Παλαιστίνη, ενόψει του εβραϊκού εποικισμού της επικράτειας του Παλαιστινιακού κράτους".
Ο παράνομος μετανάστης (το "λαθρομετανάστης" είναι ποινικοποιημένη έκφραση από τη δεξιά κι "εκσυγχρονισμένη αριστερά"-Σόρος, παρότι είναι σε ισχύ και στο νομικό δίκαιο για το λαθρεμπόριο πετρελαίου, λαθρεμπόριο τσιγάρων και πάει λέγοντας, γιατί κάνει χρήση ένα άλλο όπλο της παγκοσμιοποίησης, η λεγόμενη "ακροδεξιά"), ο Πολωνός Σιμόν Πέρσκι (Σιμόν Πέρες), μόλις 21 ετών στην Παλαιστίνη, το 1944 αιτείται από τις κατοχικές αποικιοκρατικές αρχές του Κράτους της Παλαιστίνης τη νομιμοποίηση της παράνομης παραμονής του, την Παλαιστινιακή υπηκοότητα! Ζήτησε να γίνει νόμιμος Παλαιστίνιος υπήκοος του Παλαιστινιακού Κράτους κι οργανώθηκε στις παραστρατιωτικές τρομοκρατικές σιωνιστικές οργανώσεις που είχαν αρχίσει τη δράση τους!
Τίποτα δεν είναι τυχαίο στον κόσμο της "συνωμοσιολογίας", των "ψεκασμένων"...
Ο Πολωνός παράνομος μετανάστης, που ζήτησε 4 χρόνια πριν από την εγκαθίδρυση ενός σιωνιστικού-ναζιστικού καθεστώτος στην Παλαιστίνη την Παλαιστινιακή υπηκοότητα, αμέσως μετά την παράνομη ίδρυση του Ισραήλ (ακόμη κι αν αποδεχτούμε το τότε "δίκαιο" της Κοινωνίας των Εθνών -σήμερα ΟΗΕ-, έπρεπε μετά το τέλος της αγγλικής αποικιοκρατίας να δοθεί πλήρης υπόσταση στο υπάρχον Κράτος της Παλαιστίνης), το Μάη του 1948 ο Μπεν Γκουριόν διορίζει τον 25χρονο Πολωνό μετανάστη Αρχηγό του Ισραηλινού Ναυτικού και τον βαπτίζει ναύαρχο! Ναύαρχος στα 25 του, από την ανατολική Πολωνία, χωρίς καν να έχει δει θάλασσα, να κολυμπάει, κι Αρχηγός ΓΕΝ!
Στην Παλαιστίνη: 15 Μάη 1948... H μεγαλύτερη κλοπή στην παγκόσμια ιστορία!
Σήμερα αφελείς πανηγυρίζουν, πανηγυρίζουμε, την καταδίκη της απόφασης των ΗΠΑ να αποφασίσει (τρίτη χώρα) ποια θα είναι η πρωτεύουσα ενός κατοχικού καθεστώτος στην άλλη πλευρά του πλανήτη. Αυτό επιβάλει η "...ιστορία της ντροπής". Ο σιωνισμός πήρε μια νίκη μετά την ήττα της "αραβικής άνοιξης made in USA" στη Συρία, το Ιράκ, το Λίβανο, το Ιράν. Τέθηκε επίσημα ζήτημα πρωτεύουσας του κατοχικού απαρτχάιντ καθεστώτος, ζήτημα Ιερουσαλήμ, της αιώνιας πρωτεύουσας της Παλαιστίνης. Κάθε "νέα" δήθεν ειρηνευτική διαπραγμάτευση ή "συνομιλίες" ξεκινούν από ένα ζήτημα, που ναι μεν απορρίφθηκε από την πλειοψηφία των χωρών του ΟΗΕ, αλλά τώρα είναι πάνω στο τραπέζι κι αποτελεί θέμα "συζήτησης" και "διαπραγμάτευσης".
Στην ίδια "αφέλεια" μας καθοδηγεί η "...ιστορία της ντροπής" στα εθνικά μας θέματα. Μας επιβάλουν, μας βαυκαλίζουν με "γενναίες" δηλώσεις απέναντι στα ζητήματα που έθεσε πάνω στο τραπέζι και στα προσκυνήματα του ο φασίστας Ερντογάν "Ενα Έθνος, μια σημαία, ένα κράτος"!
Ο πρωτοετής φοιτητής πολιτικών επιστημών γνωρίζει πολύ καλά πως το Διεθνές Δίκαιο, οι Διεθνείς Σχέσεις και Διπλωματία, διέπονται από συγκεκριμένους αδιαπραγμάτευτους κανόνες. Πόσω μάλλον οι διπλωματικοί υπάλληλοι κι ακόμη περισσότερο οι αρμόδιοι υπουργοί , ο πρωθυπουργός κι ο πρόεδρος της δημοκρατίας που τυγχάνει να είναι και καθηγητής Συνταγματικού δικαίου. Κάθε νέα συνάντηση, επαφή, συνεργασία, συνομιλία ξεκινάει με όσα επισήμως έχουν διατυπωθεί από τα δύο ή περισσότερα μέρη. Έχεις αποδεχτεί διζωνική ομοσπονδία (δηλαδή διχοτόμηση, εκ περιτροπής προεδρία κι άλλα πολλά που ξεπερνούν το προδοτικό σχέδιο Ανάν) και συζητάς από εκεί που "αντέδρασε" ο Κοτζιάς: στρατεύματα κατοχής, με δεδομένα όλα όσα συζητήθηκαν. Έχεις αποδεχτεί -διότι στις διμερείς συναντήσεις η ατζέντα είναι καθορισμένη ακόμη και στην κάθε λέξη και πρόταση που δημόσια εκφέρεται, ειδάλλως δεν τον καλείς και δεν του επιτρέπεις επίσκεψη, όπως έκανε η Μέρκελ κι η Αυστρία- να θέτει ο Ερντογάν μέσα στο σπίτι σου, πάνω στο επίσημο τραπέζι διεκδικήσεις και κάνεις πως δεν άκουσες, λες και στο διεθνές δίκαιο υπολογίζεται πως ο Τσίπρας του είπε πως εμείς δεν κάνουμε χριστιανικές τελετές στα τζαμιά, όπως αυτοί στην Αγία Σοφία. Τα αυτά με τις "συνομιλίες" και τις διεκδικήσεις των Σκοπιανών, την αιγιαλίτιδα ζώνη με την αλλαγή του εθνικού αμυντικού δόγματος Ανδρέα Παπανδρέου κι όσα μας φθάνουν.
Δυστυχώς δεν υπάρχει "αφέλεια", ή "άγνοια" κι έλλειψη εμπειρίας... Όλα βαίνουν καλώς προγραμματισμένα... Το υπερεθνικό κεφάλαιο έχει σχέδιο και πολιτικούς υπαλλήλους για να το υλοποιήσει... Η αντιμετώπιση όσων τολμούν να διατυπώσουν, όχι άλλη άποψη αλλά τα αυτονόητα, είναι σαφώς προδιαγεγραμμένη για όλα: "αναχρονιστές", "ρατσιστές", "συνωμοσιολόγοι", "ομόφοβοι", "ψεκασμένοι" και στην καλύτερη των περιπτώσεων "δεν κατανοούν τον ρεαλισμό της εξωτερικής πολιτικής (realpolitik) στον σύγχρονο κόσμο που αλλάζει".
Τότε ένας βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ εξέφρασε ολόκληρο τον Ελληνικό Λαό κι εναντιώθηκε στο κόμμα του, τον αρχηγό του, σε μια υποτιθέμενη γκάφα (να 'ναι καλά η "δημοσιογραφία") του Τσίπρα. Ήταν ο Τάσος Κουράκης:
«Σύντροφοι η επίσκεψη του Πέρες δεν ήταν καθόλου εθιμοτυπική. Ήταν σε απάντηση της επίσκεψης του Παπούλια που είχε συναντηθεί πέρυσι στο Ισραήλ με τον Πέρες, τον Νεντανιάχου και τον Λίμπερμαν.
- Ήταν για επιβεβαίωση και συνέχιση της αμυντικής-στρατιωτικής συνεργασίας Ελλάδας και Ισραήλ (απέναντι σε ποιους λαούς άραγε;).
- Ήταν για την άφεση αμαρτιών της δολοφονικής επίθεσης του Ισραήλ στον «Στόλο της Ελευθερίας» με τους εννιά νεκρούς και την πειρατεία και στα ελληνικά πλοία στα διεθνή ύδατα το 2010 και το 2011.
-Ήταν μέσα στο πλαίσιο της συνεργασίας για τον ορυκτό πλούτο, τον τουρισμό, τη γεωργία που άρχισε επί κυβέρνησης Παπανδρέου και συνεχίζεται και σήμερα με την τρικομματική κύβέρνηση.
Όχι λοιπόν, δεν με αφορά αυτού του είδους η «υπεύθυνη» διπλωματία που αύριο θα είναι η επίσημη εξωτερική μας πολιτική.
Δεν με αφορά η εξόρυξη κοιτασμάτων ανοιχτά της Γάζας όταν με τα κιάλια θα ατενίζουμε αμέριμνοι τους βομβαρδισμούς των αμάχων και των 1453 νεκρών.
Δεν με αφορά ένας τουρισμός δίπλα στο τείχος του αίσχους που κυκλώνει τους Παλαιστίνιους και τους αποκόπτει από τις ρίζες τους.
Δεν με αφορά η συνεργασία στην γεωργία όταν οργώνονται τα χωράφια της Γάζας με τις μπουλντόζες των κατακτητών και στις ρόδες τους ξεψυχάει η Ρέιτσελ Κόρι.
Και για να μην θεωρηθεί ότι μιλάω συναισθηματικά (πράγμα που καθόλου δεν το αποκηρύσσω, αντιθέτως μάλιστα) θα ρωτήσω ευθέως: Σε ποια βάση έγινε η συνάντηση και πόσο αυτή ήταν σύμφωνη με την θέση του ΣΥΡΙΖΑ για την περιφερειακή-μεσανατολική εξωτερική μας πολιτική; Ποια ζητήματα θέσαμε εμείς που προωθούν μια πολυδιάστατη πολιτική προς όφελος των λαών της περιοχής και της ειρήνης δίχως χώρες υπό κατοχή και στρατόπεδα συγκέντρωσης; Πόσο η συνάντηση αυτή μας τοποθετεί στους ηγήτορες σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο της αντίληψης ότι οι λαοί παίρνουν την τύχη στα χέρια τους όχι μόνο στο οικονομικό, αλλά και στο επίπεδο της ειρήνης απέναντι σε κάθε κατοχική δύναμη;
Θα περιμένω μια απάντηση και ελπίζω να είναι πειστική.
Θεσσαλονίκη 13-8-2012
Τάσος Κουράκης
Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ»
Στο ίδρυμα Ambrosetti που καυχιέται ότι σχεδιάζει κι επιβάλει τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις στα επόμενα 10 χρόνια. Κι από εκεί πέρασαν για να γίνουν πρωθυπουργοί ο Ρέντζι, ο Μακρόν, ο Τσίπρας κι όλοι οι άλλοι "ηγέτες" των ευρωπαϊκών χωρών. και τότε η "δημοσιογραφία", αλλά ακόμη κι ο Λαφαζάνης μας διαβεβαίωναν: Τρέμουν από τη σίγουρη επερχόμενη νίκη της αριστεράς στην Ελλάδα και θέλουν να ακούσουν τις απόψεις του αυριανού πρωθυπουργού.
Το παγκόσμιο υπερεθνικό κεφάλαιο έτρεμε τον αρχηγό της ελληνικής αξιωματικής αντιπολίτευσης και τον "προσκάλεσε" να παρακολουθήσει -όχι να διδάξει όπως ο Βαρουφάκης στο Κόμο- επιμορφωτικά σεμινάρια άσκησης οικονομικής πολιτικής... μας έλεγαν και φυσικά να έχει την "ευλογία" του παλιού του φίλου (επισήμως από το 2102), τον παράνομο Πολωνό μετανάστη στην Παλαιστίνη, τον εγκληματία Πέρες.
Έτσι, εντελώς "τυχαία" και συμπτωματικά... "Δεν έχει ματαγινει" στην παγκόσμια σύγχρονη ιστορία, τo Τελ Αβίβ ανακοινώνει επισήμως την αλλαγή πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ (Naor Gilon: "Ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα άλλαξε ιδέα για το Ισραήλ"): Γιατί πρέπει να ενημερώνει το Τελ Αβιβ για την αλλαγή πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ;
Ας μην πλατυάζουμε περισσότερο κι ας επιστρέψουμε στον λαθρομετανάστη από την Πολωνία:
«Αυτή η χώρα υπάρχει ως θέληση κι υλοποίηση της υπόσχεσης του ίδιου του Θεού. Θα ήταν γελοίο να ζητήσουμε εξηγήσεις για τη νομιμότητα αυτής της χώρας»
Golda Meir, Le Monde, 15 Οκτώβρη 1971
«Η ράτσα μας είναι εκείνη των κυρίαρχων.
Εμείς είμαστε θεϊκά όντα σ’ αυτό τον πλανήτη.
Είμαστε διαφορετικοί από τις κατώτερες ράτσες, όσο διαφορετικές είναι αυτές οι ράτσες σε σχέση με τα έντομα.
Οι άλλες ράτσες είναι σαν τα ανθρώπινα περιττώματα.
Ο δικός μας προορισμός είναι να βασιλεύουμε σ’ αυτές τις κατώτερες ράτσες»
Menachem Begin
(in a speech to the Knesset, quoted by Amnon Kapeliouk,
"Begin and the Beasts" New Statesman, June 25, 1982)
"Για εσένα Παλαιστίνη θα επιστρέψουμε: θα επιστρέψουμε δαφνοστεφανωμένοι"!
* Η αφίσα είναι του Συνδέσμου για τα Δικαιώματα και την Απελευθέρωση των Λαών (γνωστό κι ως Δικαστήριο Ράσελ), της Περιφέρειας Καμπανίας, το 1982, που είχα την τιμή να είμαι ο Γραμματέας της. Είναι μια πραγματική φωτογραφία που έγινε αφίσα από εμάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου