Περί Έρωτος, ερώτων και ...γάμου

(Ή γιατί η Αφροδίτη κεράτωνε με τον Άρη! τον Ήφαιστο...)

Μιας και για κάθε τέτοια μέρα όπως σήμερα κάποιοι πονηροί έμποροι (όπως λένε οι ...κακές γλώσσες) έχουν επιβάλει στους ευθυγραμμιζόμενους με την εκάστοτε μόδα να ...αγιοβαλεντινιάζονται, ελόγου μου (ολίγον ..."αρχαιόπληκτος" γαρ) θυμήθηκα τον αρχαίο μας θεϊκό συμβολισμό του Έρωτα, την Αφροδίτη....
-Μια διευκρίνηση καταρχήν. Οι αρχαίοι μας (με πολιτισμό και επιστημονικές γνώσεις ασύγκριτα ανώτερες από αυτές των σε βάρβαρη κατάσταση ευρισκόμενων ακόμα τότε μονοθεϊστών της Ασίας) δεν ήταν καθόλου "ειδωλολάτρες" όπως τους συκοφάντησαν αγράμματοι φανατικοί, πραγματικοί ειδωλολάτρες ... "θαυματουργών"  ξύλων και μπογιάς και ...ρούχων και υποδημάτων.
Όχι μόνο δεν απέδιδαν θαυματουργές ιδιότητες σε αγάλματα ή εικόνες θεών, αλλά και δεν πίστευαν σε ανορθολογικά δόγματα ..."θεϊκής δημιουργίας του κόσμου πριν από 5-7.000 χρόνια". Θεωρούσαν, όπως ξέρει καθένας που έχει ρίξει έστω μια ματιά στην "Θεογονία" (το λέει κι η ίδια η λέξη "θεογονία) του Ησιόδου και στη αρχαία μας Μυθολογία, πως οι "θεοί" τους ήταν δημιουργήματα, συμβολισμοί στην ουσία, των τεράστιων και ανεξιχνίαστων φυσικών, ανθρώπινων και συμπαντικών δυνάμεων και όχι ...δημιουργοί των πάντων!
Να μην μακρηγορώ όμως:
Για την πανέμορφη όσο και ...τσαχπινοπαιχνιδιάρα θεά Αφροδίτη λοιπόν, έλεγαν πως παρόλο που τσιλιμπούρδιζε ασταμάτητα κι από ...παραέξω (όπως έπρατταν κι οι περισσότεροι άντρες θεοί, προεξάρχοντος του Δία) ήταν παντρεμένη-"νοικοκυρεμένη" με τον κουτσό θεό-αρχιτεχνουργό Ήφαιστο, που προφανώς ικανοποιούσε όσο κανείς την ματαιοδοξία της, με τα όσα μοναδικής τέχνης κοσμήματα και αντικείμενα της έφτιαχνε...
Μα (εκτός από τους συνεχώς εναλλασσόμενους κατά καιρούς άλλους εραστές της) η Αφροδίτη είχε μεγάλο μόνιμο "κρυφό" (κρυφό ώσπου τους έπιασε στα πράσα με ένα θαυματουργό του δίχτυ ο Ήφαιστος, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία...) νταλκά με ποιον νομίζετε; Όχι με κανέναν πανέμορφο και τραγουδάρη, σαν τον Απόλλωνα ή τον Ερμή θεό, αλλά με τον φοβερό και τρομερό πολέμαρχο,τον Άρη!
"Τι θέλει να πει ο ποιητής"- ο συμβολιστικά δημιουργός των εκάστοτε θεοτήτων του, συλλογικός σοφός αρχαίος Έλληνας εν προκειμένω λοιπόν;...
Οι συνήθεις έρωτες-ορμικές εκτονώσεις, όταν κι όσο συμβαίνουν, όσο κι αν ενθουσιάζουν για ένα διάστημα, περνοδιαβαίνουν στην ζωή των ανθρώπων, σαν τους συνήθεις εραστές της θείας προσωποποίησης του ερωτικού αισθήματος και πάθους.
Όμως ο Έρωτας (με Ε κεφαλαίο) δεν περνά έτσι εύκολα σαν τους άλλους έρωτες,τις "αρπαχτές" που λένε οι νεοέλληνες...
Ο Έρωτας είναι Πάθος, υπέρβαση της λογικής, έντονη κτητικότητα, γεννά συχνά έντονες ζήλειες, ανασφάλειες,εκρήξεις οργής! Είναι αισθησιακή απογείωση που εμπεριέχει πόλεμο! Το λέει απλά, με δυο στιχάκια ο σύγχρονος κρητικός ριμαδόρος:

"Ο Έρωτας κι ο θάνατος, ίδια σπαθιά βαστούνε!
Κι οι δυο τους πάντα ύπουλα και στα χωστά βαρούνε".

Να λοιπόν γιατί αυτό το από μια επιφανειακή ματιά ...παράξενο ζευγάρι φλογερών εραστών, Άρη-Αφροδίτης!

Όσο για τον Ήφαιστο, ε αυτός είναι (από τότε) συχνά η σιγουριά, η ασφάλεια, η νοικοκυρεμένη, χωρίς χτυποκάρδια μα και με πολλά  παρεπόμενα ενίοτε, σχέση...

Κ. Ντ. 14/2/2018