Το τελευταίο διάστημα, ο δημόσιος λόγος κυριαρχείται, μεταξύ άλλων, από τη συζήτηση για τα «προνόμια» των εμβολιασμένων, σε σχέση με τους πολίτες που διστάζουν – για όσο τουλάχιστον οι «δημοκράτες» του Μαξίμου τους το επιτρέπουν – ή ακόμα και αρνούνται να εμβολιαστούν. Για άλλη μια φορά, η Αριστερά είναι εκκωφαντικά απούσα – αν δεν έχει κιόλας πάρει θέση στο πλευρό της καθεστωτικής λογικής, φυσικά με τους αναγκαίους (για μικροπολιτικούς λόγους) «αστερίσκους».
Τι ακριβώς συζητάμε, σύντροφοι;;;
Το πρώτο και πιο βασικό πρόβλημα, σύντροφοι, είναι να συνεννοηθούμε μεταξύ μας και με την υπόλοιπη κοινωνία, ως προς το ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΥΖΗΤΑΜΕ. Φοβάμαι ότι πολλοί (και στην Αριστερά) είτε δεν καταλαβαίνουν το θέμα που συζητάμε, είτε δε θέλουν να το καταλάβουν.
Ας ξεκαθαρίσουμε λοιπόν ότι ΔΕ ΣΥΖΗΤΑΜΕ για το αν χρειάζονται τα εμβόλια, ακόμα και στο πειραματικό στάδιο στο οποίο αντικειμενικά βρίσκονται. Είναι αυτονόητο ότι κάθε επιστημονικό επίτευγμα που μπορεί να έχει την α ή τη β επίδραση στην αντιμετώπιση της πανδημίας, είναι καταρχήν ευπρόσδεκτο. Είναι όμως αυτό το ζήτημα για το λαό και την Αριστερά; ΌΧΙ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ!
Αυτό που ΕΙΝΑΙ ΟΝΤΩΣ θέμα, είναι να συζητήσουμε και να συμφωνήσουμε ότι:
(α) Υπό αυτές τις συνθήκες, αντικειμενικά μελετητικής φάσης ανάπτυξης των εμβολίων η ΜΑΖΙΚΗ χρήση τους μπορεί να είναι ΜΟΝΟ στοχευμένη σε ομάδες υψηλού κινδύνου, εκεί που ο κίνδυνος από τον ιό είναι μεγαλύτερος από τον κίνδυνο των παρενεργειών. Σε αυτό το πλαίσιο, ορισμένες ειδικές κατηγορίες εργαζομένων, όπως οι υγειονομικοί ή οι εκπαιδευτικοί θα μπορούσαν να ενταχθούν σε ένα πλαίσιο μαζικού εμβολιασμού, τόσο για τη δική τους προστασία, όσο και για την προστασία του κοινωνικού συνόλου. Αυτό, είναι πολύ διαφορετικό, πάντως, από μια "ξερή" συζήτηση περί υποχρεωτικότητας, μιας και θα πρέπει να υπάρχει μια ορισμένη ευελιξία για περιπτώσεις που π.χ. λόγοι υγείας ή πεποιθήσεων δημιουργούν κώλυμα εμβολιασμού (στην περίπτωση αυτή, θα μπορούσε πχ να δίνεται άδεια μετ'αποδοχών η οποία να επανεξετάζεται σε τακτά διαστήματα, ανάλογα με την πορεία της πανδημίας).
(β) Αντικειμενικά, το γεγονός ότι μια μερίδα του πληθυσμού, είτε από απόφαση, είτε για αντικειμενικούς λόγους (πχ ιατρική αντένδειξη) δε θα εμβολιαστεί, καθιστά αναγκαία - για τη μερίδα αυτή - τη λήψη μιας σειράς πρόσθετων μέτρων (π.χ. υποχρεωτικά online συναλλαγές με το Δημόσιο, τακτική παρακολούθηση και έλεγχο με μοριακά τεστ για τυχόν μόλυνση κλπ.). Αυτά, όμως, δεν έχουν καμία σχέση με λογικές "προνομίων" στους μεν και "τιμωρίας/αποκλεισμών" στους δε, που προωθεί μέσω των μηχανισμών προπαγάνδας της, η κυβέρνηση.
(γ) Η αντιμετώπιση της τρέχουσας πανδημίας δεν είναι υπόθεση αποκλειστικά ή κύρια του εμβολίου, όπως επιμένουν τα κυβερνητικά παπαγαλάκια, αλλά μιας συνολικής πολιτικής ενίσχυσης της Δημόσιας Υγείας που σε επίπεδο ΑΜΕΣΩΝ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΩΝ από πλευράς κινήματος, περιλαμβάνει την προμήθεια και δωρεάν στοχευμένη διάθεση φαρκάκων (όπως τα ανθρώπινα μονοκλωνικά αντισώματα, η φαβιπιραβίρη κλπ.), ευρύτατο δίκτυο ανίχνευσης της διασποράς με αξιόπιστα μοριακά (PCR) τεστ, δωρεάν για όλο τον πληθυσμό και με κρατική ευθύνη, μέτρα προστασίας σε συγκεκριμένες δραστηριότητες υψηλού κινδύνου, όπως σε οίκους ευγηρίας, νοσοκομεία, ΜΜΜ, μεγάλους χώρους δουλειάς, κατασκευή εκατοντάδων αναγκαίων νέων κλινών ΜΕΘ στα δημόσια νοσοκομεία, πρόσληψη προσωπικού όλων των βαθμίδων σε Παιδεία, Υγεία κλπ.
(δ) Πέραν των άμεσων διεκδικήσεων, είναι ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΝΑΓΚΑΙΟ να ξεδιπλωθεί και να αναπτυχθεί ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ του λαού ενάντια στη χρεωκοπημένη κυβέρνηση και στο καθεστώς της εξάρτησης και των μονοπωλίων που αυτή υπηρετεί. ΑΙΧΜΕΣ αυτού του πολιτικού αγώνα μπορούν και πρέπει να είναι, από τη μια το αίτημα της ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ του κλάδου υγείας (κι όχι απλώς της επίταξης, που μπορεί να τίθεται ως άμεσο αίτημα, αλλά όχι να υποκαθιστά το πολιτικό στόχο πάλης) και από την άλλη το αίτημα της ΡΗΞΗΣ με την ΕΕ και τις ΗΠΑ (και) στο επίπεδο των εμβολίων και της ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΣΥΝΑΨΗΣ ΔΙΜΕΡΟΥΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΜΕ ΡΩΣΙΑ-ΚΙΝΑ Κίνα για προμήθεια ή/και παραγωγή στη χώρα μας των εμβολίων Sputnik V και Sinofarm, που έχουν αποδειχθεί τα πλέον ασφαλή και αποτελεσματικά (τουλάχιστον το πρώτο).
Να λοιπόν σύντροφοι ποια είναι Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ «ΑΤΖΕΝΤΑ» στη συζήτηση της πανδημίας. Ας αναλογιστεί ο κάθε σύντροφος και η κάθε οργανωμένη δύναμη στη Αριστερά, αν τοποθετείται με βάση αυτήν την ατζέντα ή όχι και γιατί. Φυσικά, το ερώτημα είναι ρητορικό. Όποιος έχει μάτια, βλέπει…
Στην ουρά της κυβέρνησης, «χορηγοί» της ακροδεξιάς;;;
Έστω και στο «και πέντε», ας καταλάβουμε, σύντροφοι, τι πραγματικά συμβαίνει. Η κυβέρνηση για να κρύψει την παταγώδη αποτυχία της και την ξενόδουλη πολιτική της, που έχουν οξύνει όλα τα αδιέξοδα του καθεστώτος κι έχουν φορτώσει και νέα βάρη στο λαό, πέραν από τις δολοφονικές ευθύνες τους στη διαχείριση της υγειονομικής κρίσης, επιδιώκει να μετατοπίσει τη συζήτηση από την παραπάνω ατζέντα στο θέμα - για άλλη μια φορά - της «ατομικής ευθύνης του μεμονωμένου πολίτη απέναντι στο σύνολο», μιλά για «αντικοινωνικές συμπεριφορές» και επιχειρεί να ΔΙΧΑΣΕΙ το λαό πάνω σε μια ΠΛΑΣΤΗ αντίθεση, «εμβολιασμένοι vs αρνητές». Προκειμένου να βγάλει από το κάδρο των τεράστιων ευθυνών τον εαυτό της και το σάπιο καθεστώς που εκπροσωπεί, στρώνει το έδαφος για απαράδεκτα, διχαστικού χαρακτήρα μέτρα, με το φερετζέ της «κοινωνικής υπευθυνότητας». Μιλά για «προνόμια» υπέρ των εμβολιασμένων, πολίτες δυο κατηγοριών, επέκταση του διευθυντικού δικαιώματος ως την απόλυση «ανεμβολίαστων» εργαζόμενων, members only δραστηριότητες «στο όνομα της ασφάλειας» κλπ. Πίσω από αυτά τα απίστευτα και στο άκουσμά τους μόνο, μέτρα, φαίνεται το δυστοπικό μέλλον ενός δυτικού καπιταλισμού σε κατάσταση προχωρημένης κρίσης και αποσύνθεσης.
Απέναντι σε αυτή την προοπτική, μιας χώρας-προτεκτοράτου στην οποία οι αμερικάνικες πολυεθνικές θα αποφασίζουν από το τι θα δούμε στα ΜΜΕ(ξαπάτησης) μέχρι το ποιο εμβόλιο θα κάνουμε στα παιδιά μας και η όποια «απείθαρχη» φωνή θα στιγματίζεται ως «αντικοινωνική», η Αριστερά τι στάση θα πάρει; Η απάντηση ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ να είναι αυτονόητη, αλλά δυστυχώς δεν είναι.
Πραγματικά, είναι θλιβερό να βλέπουμε συντρόφους από όλες σχεδόν τις συνιστώσες της Αριστεράς να μας «απαντούν» άλλα αντ’άλλων κουνώντας μας επικριτικά το δάχτυλο και επιπλήττοντας τις απόψεις μας ως …νεοφιλελεύθερες(!!!). Είναι εξοργιστικό να βλέπεις, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση επιχειρεί να φορέσει το προσωπείο της «κοινωνικής υπευθυνότητας», τις δυνάμεις της Αριστεράς, αντί να δίνουν τον υπέρ πάντων αγώνα για να την ξεσκεπάσουν, να της αφαιρέσουν τη μάσκα και να αναδείξουν ολόγυμνο το απαίσιο πρόσωπο της πολιτικής της, να επιλέγουν ως κύριο μέτωπο …τους «ψεκασμένους» και τους «αρνητές» και να «επιχειρηματολογούν» λες και απέναντί τους δεν έχουν μια κυβέρνηση Κουίσλιγκ των Αμερικάνων και της Δύσης, αλλά …το Λένιν και τους μπολσεβίκους το 1919, απέναντι στην επιδημία της ευλογιάς, τότε που οι άνθρωποι πέθαιναν στα πεζοδρόμια κατά χιλιάδες. Είναι δυνατό να λέγονται αυτά; Δηλαδή, τόση πολιτική μυωπία, πια; Ή μήπως είναι κάτι βαθύτερο και ακόμα πιο ανησυχητικό;
Δεν καταλαβαίνετε σύντροφοι, αλήθεια, ότι με αυτό τον ΑΠΟΛΙΤΙΚΟ, ΑΤΑΞΙΚΟ τρόπο με τον οποίο τοποθετείστε, από τη μια «ξεπλένετε» μια χαρά την κυβέρνηση, πίσω από την οποία έχει στοιχηθεί το σύνολο του «σοβαρού» αστικού κόσμου (ο ΣΥΡΙΖΑ δια στόματος του Τομεάρχη Υγείας κ. Ξανθού, υπερθεμάτισε υπέρ της υποχρεωτικότητας και των «προνομίων» των «εμβολιασμένων»), προσφέροντάς της το ηθικό πλεονέκτημα να μιλά στο όνομα του «κοινού καλού», της «σωτηρίας των πολλών για την οποία αξίζει να θυσιαστούν και μερικοί ‘άτυχοι’» και πάει λέγοντας;
Κι από την άλλη, «ξεπλένετε» και τροφοδοτείτε την αντιδραστική ακροδεξιά και τον ωμό, χυδαίο αντικομμουνισμό της, την υστερία κατά της ΛΔ της Κίνας και του ΚΚ Κίνας, χρεώνοντας κάθε αντίδραση σε αυτή τη διχαστική κυβερνητική πολιτική, ως «ακροδεξιά» και «ψεκασμένη»; ΚΚΕ και ΜεΡΑ25 έφτασαν στο σημείο να μην ψηφίσουν στη Βουλή την ένσταση αντισυνταγματικότητας κατά της διάταξης για το «ψηφιακό πιστοποιητικό COVID19» της ΕΕ, την οποία διάταξη …καταψήφιζαν και τα ίδια(!!!), μόνο και μόνο επειδή κατατέθηκε από την «Ελληνική Λύση» και «θα ενίσχυε τις σκοταδιστικές απόψεις των αρνητών»(!!!). Μα σύντροφοι, ακριβώς με ΑΥΤΗ την τακτική σας είναι που ενισχύονται αυτές οι απόψεις, δεν το καταλαβαίνετε;;; Τέτοια γραφειοκρατική αγκύλωση πια;;;
Γιατί δε λέμε στο λαό την ΑΛΗΘΕΙΑ;;;
Για να μη μιλήσουμε για το ΑΙΣΧΟΣ της ΘΛΙΒΕΡΗΣ ΑΦΩΝΙΑΣ του ΣΥΝΟΛΟΥ της Αριστεράς στο θέμα της επίσημης εμβολιαστικής πολιτικής της ΕΕ και της κυβέρνησης. Όταν οι τελευταίοι, σήμερα πια παραδέχονται:
(α) ότι τα εμβόλια – σήμερα λένε ΜΟΝΟ για τα A-Z και J & J για προφανείς λόγους, αλλά στις ΗΠΑ οι ίδιοι λόγοι έχουν δημοσιοποιηθεί και για τα mRNA – δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται αδιακρίτως και συγκεκριμένες ομάδες του πληθυσμού πρέπει να αποφεύγουν τον εμβολιασμό με αυτά
(β) ότι τα εμβόλια Sputnik V και Sinofarm είναι μια χαρά εμβόλια, αλλά ομολογούν ότι δεν τους επιτρέπεται από ΗΠΑ-ΕΕ να τα φέρουν στην Ελλάδα «γιατί θα πέσει η κυβέρνηση», όπως ανερυθρίαστα δήλωσε στη Βουλή ο Μητσοτάκης χωρίς να …ανοίξει μύτη(!!!)
και η Αριστερά δεν κάνει «πάρτι» με τα ζητήματα αυτά, αναδεικνύοντας το συμπέρασμα ότι Ο ΕΥΡΩΑΤΛΑΝΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΕΞΑΡΤΗΣΗ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΤΟ ΛΑΟ για χάρη των κερδών των Big Pharma και των γεωπολιτικών ιμπεριαλιστικών σχεδίων ΗΠΑ-ΕΕ, τότε ΚΑΤΙ ΠΟΛΥ ΣΑΠΙΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΗΝ «ΑΡΙΣΤΕΡΑ» ΜΑΣ.
Ακόμα και όταν εδέησαν οι γραφειοκρατικές ηγεσίες της Αριστεράς να πουν κάτι για το θέμα των εμβολίων, αυτό ήταν… η κατάργηση των πατεντών διεθνώς(!!!). Πάλι καλά που δεν είπαν να καταργηθούν οι πατέντες …στον Άρη – και γενικώς, «όσο πιο μακριά, όσο πιο γενικά και μακριά από εμάς τόσο καλύτερα». Λες και αν πχ η Pfizer κλείσει μια συμφωνία με μια ελληνική φαρμακοβιομηχανία για να παράξει η τελευταία το εμβόλιο στη χώρα μας χωρίς να πληρώσει δικαιώματα «πατέντας», δεν υπάρχει μονοπωλιακός έλεγχος στο ποιοι και πως παράγουν και διανέμουν τα εμβόλια. Λες και το συγκεκριμένο ζήτημα τέθηκε «τυχαία» και από «γνήσιο ενδιαφέρον για την εμβολιαστική κάλυψη των φτωχών χωρών» και δεν αποσκοπεί στο να φράξει το δρόμο στη διάδοση της χρήσης του ρωσικού και του κινεζικού εμβολίου κι έτσι, να συμβάλλει στη διαιώνιση της εξάρτησής τους από τον ιμπεριαλισμό. Για να έρθει, βέβαια, η τοποθέτηση του Μπάιντεν για να καταδείξει περίτρανα το πόσο χρεωκοπημένη, ανίκανη και απρόθυμη να συγκρουστεί με το καθεστώς, είναι η πολιτική της «Αριστεράς» μας…
Είμαστε, δυστυχώς, μπροστά σε μια πολύ κρίσιμη κατάσταση, η οποία θα κλιμακωθεί παραπέρα και, για άλλη μια φορά, η Αριστερά βρίσκεται «στη λάθος πλευρά της Ιστορίας». Σύντροφοι, μην αυταπατάσθε: με αυτή την πολιτική, «καίμε», μια προς μια, όλες τις ευκαιρίες που μας δίνει ο λαός και η συγκυρία. Ως πότε θα έχουμε την τύχη, οι ευκαιρίες αυτές να ανανεώνονται;;; Φοβόμαστε, όχι για πολύ…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου