Παρασκευή 7 Φεβρουαρίου 2025

Υπάρχουν ιστορικές αποδείξεις για τον Ιησού των ευαγγελίων; Η "άλλη άποψη"

 1. Αναμφισβήτητα, η ανακάλυψη των Χειρογράφων της Νεκράς Θάλασσας[31][32] ανατρέπει αρκετά συμπεράσματα για την ιστορία της εβραϊκής και της χριστιανικής θρησκείας.
Τα ανευρεθέντα Χειρόγραφα περιλαμβάνουν κείμενα από τον 3ο αιώνα π.Χ. μέχρι τον 1ο μ.Χ. και δίνουν σημαντικές πληροφορίες για την ιστορική εποχή που γεννήθηκε ο Χριστιανισμός.
(Βικιπαίδεια)

Δηλαδή, ο "χριστιανισμός" των Εσσαίων, τα περιγραφόμενα στα χειρόγραφα αυτά για δοξασίες, τρόπο ζωής, φόνο του "Μεγάλου Διδασκάλου" και κήρυγμα διδασκαλίας του σε γύρω λαούς από τους 12 μαθητές του-αρχιερείς,  συνέβησαν προ του 3ου "προ Χριστού" αιώνα αλλά μυθοποιήθηκαν αιώνες αργότερα μέσω των δεκάδων "ευαγγελίων" διάφορων συγγραφέων, από τα οποία επέλεξε με αυτοκρατορική παρέμβαση η ηγεσία του χριστιανικού ιερατείου τον 4ο "μΧ" αιώνα τα τέσσερα ως "έγκυρα".   



2. George Karas facebook 3/2/2025

 Αν ο Ιησούς Χριστός ήταν πραγματικό πρόσωπο και αν όσα του αποδίδονται στα Ευαγγέλια ήταν αληθινά, τότε η απουσία οποιασδήποτε αναφοράς από τους μεγάλους ιστορικούς της εποχής του είναι όχι απλά ύποπτη, αλλά αδιανόητη. Τα γεγονότα που ισχυρίζονται οι χριστιανικές γραφές – η ανάσταση νεκρών, ο πολλαπλασιασμός του φαγητού, το περπάτημα πάνω στο νερό είναι τόσο πέραν της ανθρώπινης εμπειρίας και της λογικής, που δεν θα μπορούσαν να αγνοηθούν.Είναι ανήκουστα στα χρονικά της ιστορίας της ανθρωπότητας. Αυτά τα θαύματα, αν πράγματι συνέβησαν, θα ήταν το πιο συγκλονιστικό γεγονός που θα μπορούσε ποτέ να καταγραφεί.
Αν ο Ιησούς Χριστός ήταν πραγματικό πρόσωπο και αν όσα του αποδίδονται στα Ευαγγέλια ήταν αληθινά, τότε η απουσία οποιασδήποτε αναφοράς από τους μεγάλους ιστορικούς της εποχής του είναι όχι απλά ύποπτη, αλλά αδιανόητη. Τα γεγονότα που ισχυρίζονται οι χριστιανικές γραφές – η ανάσταση νεκρών, ο πολλαπλασιασμός του φαγητού, το περπάτημα πάνω στο νερό είναι τόσο πέραν της ανθρώπινης εμπειρίας και της λογικής, που δεν θα μπορούσαν να αγνοηθούν.
Είναι ανήκουστα στα χρονικά της ιστορίας της ανθρωπότητας. Αυτά τα θαύματα, αν πράγματι συνέβησαν, θα ήταν το πιο συγκλονιστικό γεγονός που θα μπορούσε ποτέ να καταγραφεί. Ας ξεκινήσουμε με τον Φίλωνα τον Αλεξανδρινό (20 π.Χ. – 50 μ.Χ.), έναν από τους πιο διακεκριμένους Εβραίους φιλοσόφους της εποχής, ο οποίος έζησε την ίδια περίοδο με τον Χριστό. Ο Φίλων ασχολήθηκε εκτενώς με τις θρησκευτικές και φιλοσοφικές τάσεις της εποχής του.
Αν υπήρχε κάποιος Ιησούς που έκανε τόσο απίστευτα πράγματα – που ανάσταινε νεκρούς, έδινε όραση στους τυφλούς και θεράπευε τους λεπρούς με ένα άγγιγμα πώς είναι δυνατόν ο Φίλων να μην το έχει καν σχολιάσει;
Είναι προφανές ότι ένας φιλόσοφος τέτοιου βεληνεκούς, που ζούσε στην καρδιά του εβραϊκού κόσμου, δεν θα παρέβλεπε κάτι τόσο κοσμοϊστορικό.
Η σιωπή του είναι βροντερή απόδειξη ότι τέτοια γεγονότα απλά δεν συνέβησαν.

Ο Σενέκας (4 π.Χ. – 65 μ.Χ.), ο μεγάλος -Ρωμαίος στωικός φιλόσοφος, έζησε και έγραψε την ίδια περίοδο με τον Ιησού. Ο Σενέκας κατέγραφε οτιδήποτε σχετίζεται με την ανθρώπινη εμπειρία, από ηθικά διλήμματα μέχρι πολιτικά και κοινωνικά γεγονότα.
Αν κάποιος άνθρωπος είχε τη δύναμη να παρακάμψει τους φυσικούς νόμους και να περπατήσει στο νερό, να αναστήσει νεκρούς και να προκαλέσει μαζική θρησκευτική αναταραχή, ο Σενέκας σίγουρα θα είχε κάτι να πει γι' αυτό. Όμως δεν λέει τίποτα. Τίποτα απολύτως. Είναι αδύνατον ένας φιλόσοφος του επιπέδου του Σενέκα να αγνοούσε κάτι τόσο υπερφυσικό, εκτός αν αυτό απλώς δεν συνέβη.

Ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος (23 μ.Χ. – 79 μ.Χ.) ήταν ένας άνθρωπος που κατέγραψε τα πιο παράξενα και σπάνια φυσικά φαινόμενα που υπήρχαν στον κόσμο. Αν ένας άνθρωπος στην Ιουδαία μπορούσε να θρέψει χιλιάδες με λίγα ψωμιά και ψάρια ή να καλέσει τη φύση να υπακούσει στις εντολές του, αυτό θα ήταν ένα από τα πιο αξιοσημείωτα γεγονότα που θα καταγραφόταν στην ιστορία της επιστήμης και της φύσης.
Και όμως, στις εκτενείς καταγραφές του Πλίνιου, δεν υπάρχει καμία αναφορά για τον Ιησού. Είναι λογικό να υποθέσουμε ότι αν τέτοια γεγονότα είχαν συμβεί, ο Πλίνιος θα τα είχε συμπεριλάβει, ακριβώς επειδή ήταν τόσο πέραν της λογικής και της ανθρώπινης εμπειρίας.

Ο Ιούστος ο Τιβεριάδος (1ος αιώνας μ.Χ.), ένας Ιουδαίος ιστορικός από τη Γαλιλαία, την περιοχή όπου υποτίθεται ότι έδρασε ο Ιησούς, δεν αναφέρει τίποτα για αυτόν.
Σκεφτείτε το: ένας άνθρωπος που ζει ακριβώς στον ίδιο τόπο, καταγράφει την ιστορία της περιοχής του, και αγνοεί πλήρως έναν άνδρα που υποτίθεται ότι έκανε τα πιο συγκλονιστικά θαύματα που θα μπορούσε να δει η ανθρωπότητα.
Δεν είναι απλά αδιανόητο, είναι γελοίο. Αν ο Ιησούς έκανε όλα αυτά που λέγονται, ο Ιούστος θα ήταν ο πρώτος που θα τα είχε καταγράψει.

Τέλος, ο Δίων Κάσσιος (155 μ.Χ. – 235 μ.Χ.), ένας από τους μεγαλύτερους Ρωμαίους ιστορικούς, έγραψε μια πλήρη ιστορία της Ρώμης και των γύρω περιοχών. Αν κάποιος από τους λαούς που περιγράφει είχε γίνει μάρτυρας τέτοιων θαυμάτων, αυτά θα έπρεπε να είναι καταγεγραμμένα.
Ο Ιησούς υποτίθεται ότι προκάλεσε επανάσταση στην Ιουδαία, συγκλόνισε τις θρησκευτικές αρχές, και τελικά σταυρώθηκε από τη Ρώμη. Αν αυτό είχε πραγματικά συμβεί, πώς είναι δυνατόν να μην υπάρχει ούτε μία λέξη από τον Δίων Κάσσιο γι' αυτό;

Η σιωπή αυτών των ιστορικών δεν είναι απλά μια παρατήρηση. Είναι μια συντριπτική απόδειξη ότι ο Ιησούς Χριστός, όπως περιγράφεται από τον Χριστιανισμό, είτε δεν υπήρξε είτε όσα του αποδίδονται είναι καθαρά μύθος.
Όσοι Χριστιανοί επικαλούνται πηγές όπως το "Testimonium Flavianum" του Ιώσηπου ή την αναφορά του Τάκιτου, πρέπει να σημειωθεί ότι οι μελετητές αμφισβητούν έντονα την αυθεντικότητα αυτών των κειμένων. Το κείμενο του Ιώσηπου θεωρείται ευρέως παραποιημένο από μεταγενέστερους χριστιανούς γραφείς, και οι αναφορές του Τάκιτου είναι σύντομες και ασαφείς, περισσότερο σχετικές με τους Χριστιανούς παρά με τον ίδιο τον Ιησού. Στην πραγματικότητα, οι περισσότερες αναφορές στον Ιησού προέρχονται από χριστιανικές πηγές, οι οποίες δεν μπορούν να θεωρηθούν αντικειμενικές ή ανεξάρτητες μαρτυρίες.

Δεν υπάρχουν σχόλια: