Pitaya Species and Named Varieties At the present time, there are are large number of named cultivars and unnamed selections. Many selections have been made and are available in the US. There are breeding programs in Taiwan, Vietnam, and Israel. In countries where pitaya are native, selections from the wild are being used. Many of these have been introduced into countries that are interested in growing them. Unfortunately, information on the self-incompatibility of these cultivars and selections is not well documented. This makes cultivar (variety) recommendations difficult at best and potentially unreliable. Species of pitaya
Named varieties Note: this section was removed from the University of Florida publication and is only for information purposes.
H. undatus (Pitaya blanca or white-fleshed pitahaya) has pink-skinned fruit with white flesh. This is the most commonly seen "dragon fruit". H. costaricensis (Pitaya roja or red-fleshed pitahaya, also known as H. polyrhizus) has red-skinned fruit with red flesh. H. megalanthus (Pitaya amarilla or yellow pitahaya, also known as Selenicereus megalanthus) has yellow-skinned fruit with white flesh.
![]() Fig. 8 ![]() Yellow pitaya H. megalanthus
Further Reading Pitaya, Hylocereous undatus (Haw) - A Potential New Crop for Australia, Archives of the Rare Fruit Council of Australia Back to Pitaya Page | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Bibliography Crane, Johathan H., et al. "Pitaya Growing in the florida Home Landscape." Horticultural Sciences Dept., UF/IFAS Extension, HS1068, Original Pub. Nov. 2005, Revised Nov. 2016, and Dec. 2019, AskIFAS, edis.ifas.ufl.edu/HS303. Accessed 17 June 2017, 17 Mar. 2021. Photographs Fig. 1 Eliasson, Ulf. 'Hylocereus undatus." Wikimedia Commons, 2003, (CC BY 2.5), commons.wikimedia.org. Accessed 20 June 2017. Fig. 2 Edward. "Hylocereus costaricensis." Wikipedia, 2005, wikipedia.org. Accessed 20 June 2017. Fig. 3 Edward. "Hylocereus megalanthus." Wikipedia, 2000, Public Domain, wikipedia.org. Accessed 20 June 2017. Fig. 4 Hoyer, Richard C. "Hylocereus triangularis." Wikimedia Commons, 2009, Public domain, (CC BY 3.0), commons.wikimedia.org. Accessed 20 June 2017. Fig. 5,6,7,9,10,11,12 Maguire, Ian. "Dragon fruit." Tropical Fruit Photography Picture Archive, 2011, trec.ifas.ufl.edu. Accessed 24 March. 2014. Fig. 8 Fibonacci. "Hylocereus megalanthus, Yellow pitahaya fruit with spines removed." Wikipedia, 2006, (CC BY-SA 3.0), wikipedia.org. Accessed 20 June 2017. Published 24 March. 2014 LR. Last update 17 Mar. 2021 LR | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Γονιμοποίηση
Ενημερώθηκε στις 26/09/25 )
Ορισμένες ποικιλίες φρούτων του δράκου είναι αυτοασύμβατες, πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί να χρειαστείτε δύο έως τρεις διαφορετικές ποικιλίες για να εξασφαλίσετε καλύτερες πιθανότητες παραγωγής φρούτων μέσω διασταυρούμενης επικονίασης.
Τα άνθη του φυτού φρούτων του δράκου ανοίγουν τη νύχτα όταν δεν υπάρχουν μέλισσες τριγύρω. Η επικονίασή τους γίνεται κυρίως από νυχτερίδες και σκώρους.
Τα άνθη ορισμένων ποικιλιών παραμένουν ανοιχτά τις πρώτες πρωινές ώρες, επομένως μπορεί να είστε τυχεροί και οι μέλισσες που βγαίνουν νωρίς θα τα βρουν. Εάν καλλιεργείτε μια ποικιλία που δεν είναι αυτογονιμοποιούμενη και θέλετε να είστε σίγουροι ότι τα άνθη θα γονιμοποιηθούν, θα πρέπει να καταφύγετε σε χειροκίνητη επικονίαση μεταξύ σούρουπου και αυγής.
Συλλέξτε τη γύρη από τον στήμονα μιας ποικιλίας και ταμπονάρετε απαλά στο στίγμα μιας άλλης ποικιλίας. Χρησιμοποιήστε μια φρέσκια μπατονέτα για κάθε φυτό.
Τύποι φυτών φρούτων δράκου
Υπάρχουν περίπου 15 είδη φυτών φρούτων δράκου με διαφορετικά χρώματα καρπών, καθώς και πολυάριθμες υβριδικές ποικιλίες. Δημοφιλείς περιλαμβάνουν:
- «American Beauty» : μια αυτογόνιμη ποικιλία του Hylocereus guatemalensis . Έχει κόκκινο φλοιό με πράσινα βράκτια και φωτεινή, ματζέντα σάρκα.
- «Dark Star» : ένα αυτοστείρο υβρίδιο με σκούρο ροζ φλοιό και μοβ σάρκα που έχει γεύση που μοιάζει με σταφύλι.
- «David Bowie» : μια αυτογόνιμη και αυτογονιμοποιούμενη ποικιλία του Hylocereus undatus με ροζ-κόκκινη φλούδα που καλύπτεται από πολυάριθμα πράσινα βράκτια. Η σάρκα είναι λευκή με γεύση λεμονιού.
- «Purple Haze» : ένα έντονα αναπτυσσόμενο, αυτογονιμοποιημένο υβρίδιο. Ο καρπός είναι μεγάλος, ένα έως δύο κιλά ο καθένας, με ροζ φλούδα και πράσινα βράκτια. Η μωβ σάρκα είναι πολύ γλυκιά με νότες σταφυλιού και ακτινιδίου και μόνο λίγους σπόρους.
- «Zamorano»: ένα αυτογονιμοποιούμενο υβρίδιο με σκούρα κόκκινη σάρκα και γλυκιά, ήπια γεύση. Αναπτύσσεται αργά, γεγονός που το καθιστά καλή επιλογή για γλάστρες.
Συγκομιδή Φρούτων Δράκου
Θα ξέρετε ότι το φρούτο του δράκου σας είναι έτοιμο για συγκομιδή όταν τα πτερύγια στο ροζ εξωτερικό περίβλημα αρχίσουν να αποκτούν μαραμένη όψη. Αν είναι ώριμο, θα πρέπει να μπορείτε να το στρίψετε από το κοτσάνι με ευκολία. Οποιοδήποτε φρούτο έχει πέσει από το κοτσάνι μόνο του τείνει να είναι υπερώριμο, επομένως είναι σημαντικό να συγκομίσετε σωστά. Αν φυλαχθεί στο ψυγείο, το φρούτο του δράκου διαρκεί έως και δύο εβδομάδες.
Τα μεγάλα, βρώσιμα άνθη που παράγει ο κάκτος είναι επίσης εντυπωσιακά—τείνουν να είναι λευκά και έχουν έντονο άρωμα. Ωστόσο, συνήθως είναι νυκτόβια, επομένως θα μπορείτε να τα απολαύσετε (και να τα μαζέψετε) μόνο αφού δύσει ο ήλιος.
Συμβουλή για τη συγκομιδή
Για να δείτε αν το δρακόφρουτο σας είναι έτοιμο για συγκομιδή, μπορείτε να δοκιμάσετε τη δοκιμή ανακίνησης, κατά την οποία κουνάτε το κλαδί για να δείτε αν ο καρπός κινείται εύκολα. Αν κινείται μόνο ο καρπός, είναι έτοιμος. Ωστόσο, αν κουνιέται μόνο το κλαδί, ίσως χρειαστεί να περιμένετε περισσότερο.
(Από "Μυστικά του Κήπου" Σχόλιο έμπειρου καλλιεργητή):
Νικόλας Ασκορδαλάκης 13/10/2023 Αρχικά συγχαρητήρια για τη δουλειά σας και για τις πληροφορίες που προσφέρετε για τις διάφορες καλλιέργειες. Θα ήθελα εντελώς καλοπροαίρετα ως καλλιεργητής, μεταξύ άλλων, 40 διαφορετικών ποικιλιών dragonfruit να προσθέσω τα εξής:
Το ορθό όνομα αν θέλουμε να είμαστε ακριβολογοι ειναι Pitahaya , pitaya είναι το φρούτο του κακτου stenocereus turberi.
Δεν υπάρχει περιορισμός στο ύψος που μπορεί να φτάσει το φυτο καθώς οσο έχει να σκαρφαλώσει σκαρφαλωνει. Υπάρχουν φωτογραφίες που έχει φτάσει σε κορυφές φοίνικα ή σε στύλους ηλεκτρικού ρεύματος.
Δεν έχουν όλα τα γενη dragonfruit καταγωγή απ’ το Μεξικό. Έχουν από Γουατεμάλα, Κόστα Ρίκα ,Πουέρτο Ρίκο, Χαβάη και άλλα. Υπάρχει και πορτοκαλί και ροζ και μπορντό σε χρώματα εξωτερικά και γενικά διάφορες διαβαθμίσεις μεταξύ αυτών. Εσωτερικά κίτρινο δεν υπάρχει αντιθέτως υπάρχει ροζ,ροζ-λευκο,φούξια,κόκκινο,μωβ
Τα άνθη δεν είναι όλα κιτρινοπράσινα αντιθέτως υπάρχουν και μωβ, χάλκινα και προς το ροζ.
Ανοίγουν τη νύχτα αλλά σε πιο θερμά κλίματα μπορούν να κρατήσουν μέχρι και 11-12 το μεσημέρι της άλλης μέρας,ίσως και περισσότερο και να γίνει επιτυχώς η επικονιαση. Σε θερμά κλίματα η καλλιέργεια τους καλοκαιρινούς μήνες χρειάζεται έως και τρεις φορές τη βδομάδα πότισμα ειδικά με το μίγμα χώματος που προτείνετε.
Να σας πω επίσης ότι μια χαρά πάει η καλλιέργεια σε κάθε τύπο εδάφους με το κατάλληλο πότισμα. Εγώ για παραδειγμα φυτεύω σε κοκκινόχωμα με εξαιρετικά αποτελέσματα. Όσο αφορά τη λίπανση είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση. Πολλοί καλλιεργητές θα σας πουν ότι λιπαινουν κάθε 15 μέρες. Εγώ έχω δοκιμάσει διαφορα καταληγοντας στην κοπριά κότας ή κουνελιού που φαίνεται να αγαπούν ιδιαιτέρως τα φυτά. Τώρα δε ξέρω αν στο άρθρο σας εννοείτε ότι επιβιώνει και χωρίς λίπασμα. Σίγουρα επιβιώνει αλλά σίγουρα το αγαπάει και τα αποτελέσματα είναι εμφανή.
Επιπλέον στο κλάδεμα ένα μυστικό είναι ότι κόβουμε ίσα ίσα τις άκρες των κλαδιων,ας πούμε δύο πόντους,την περίοδο της ανθοφορίας για να την ενισχύσουμε. Όπως επίσης αφαιρούμε τυχόν νέα ανάπτυξη κατά τη διάρκεια ωρίμανσης του φρούτου.
Όποτε και να λάβουμε μοσχεύματα θα ριζώσουν μια χαρά αρκεί να είναι ώριμοι και όχι νεαροί βλαστοί. Μπορούμε να ριζωσουμε και στο νερό. Αν επιλέξουμε το χώμα είναι πολύ σημαντικό να γίνει το ρίζωμα στον ίσκιο. Προτιμάμε πάντα να κόβουμε στο σημείο που ξεκινάει ένα νέο κλαδί (εκεί που κάνει τα στενεματα η ανάπτυξη) ώστε να γλυτώσουμε τη βδομάδα ξήρανσης που αναφέρετε και να εκμηδενισουμε τις πιθανότητες σαπισματος κατά το ρίζωμα.
Το δύο μήνες για ωρίμανση δεν μπορεί να ειπωθεί με σιγουρια καθώς είναι πολλοί οι παράγοντες που συντελούν στην ωρίμανση (θερμοκρασία, ποικιλία , θέση, κλπ) άλλο χρόνο κάνουν οι καρποί που θα κόψουμε μέσα στο καλοκαίρι άλλο χρόνο οι φθινοπωρινοί. Άλλη ώριμανση στην κεντρική Ελλάδα άλλη στη νότια Κρήτη.Η ποικιλία palora ας πούμε που αναφέρετε στο άρθρο θέλει 3-4 μήνες ίσως και περισσότερο σε κάποια κλίματα.
Το καλύτερο είναι να περιμένουμε φυσικά το τελικό χρώμα του καρπού και να φτάσει ο καρπός να χαλαρώσει τόσο πάνω στο κλαδί σαν να ειναι έτοιμος να πέσει.
Απάντηση Τα Μυστικά του Κήπου 20/10/2023
Νικόλα σε ευχαριστούμε για τα καλά λόγια και τις χρήσιμες πληροφορίες που μοιράστηκες μαζί μας ως καλλιεργητής dragon fruit. - Πηγή: www.mistikakipou.gr
Λίπανση ντράγκον φρούιτ (Α.Ι.)
- Τύπος λιπάσματος: Χρησιμοποιήστε ένα ισορροπημένο λίπασμα, όπως 10-10-10 ή 20-20-20, για να βοηθήσετε στην αρχική ανάπτυξη του φυτού.
- Συχνότητα: Λιπάνετε κάθε 2 μήνες. Ποσότητα: Ξεκινήστε με περίπου 115 γραμμάρια ανά φυτό, αυξάνοντας σταδιακά καθώς μεγαλώνει.
- Οργανική ύλη: Ενσωματώστε οργανική ύλη, όπως κομπόστ ή κοπριά, στο έδαφος μερικές φορές τον χρόνο για να βελτιώσετε τη δομή του.
- Εποχή ανάπτυξης (άνοιξη-καλοκαίρι):
- Συχνότητα: Λιπάνετε κάθε 2-3 μήνες.
- Τύπος λιπάσματος: Προτιμήστε ένα λίπασμα πλούσιο σε φώσφορο (P) και κάλιο (K) κατά την περίοδο της ανθοφορίας και της καρποφορίας, για την ενίσχυση της παραγωγής καρπών.
- Εποχή αδράνειας (χειμώνας): Μειώστε τη λίπανση ή σταματήστε την εντελώς.
- Λίπασμα με χαμηλό άζωτο: Ορισμένες πηγές προτείνουν βιολογικά λιπάσματα με χαμηλότερο άζωτο (Ν) και ενισχυμένο κάλιο, ειδικά όταν το φυτό έχει αναπτυχθεί καλά.
- Οργανικά λιπάσματα: Το κομπόστ και η κοπριά (όπως από κοτόπουλα ή βοοειδή) είναι εξαιρετικές πηγές οργανικής λίπανσης και βελτίωσης του εδάφους. Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε υπολείμματα καφέ ως εδαφοβελτιωτικό.
- Προσοχή: Η υπερβολική λίπανση μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στο φυτό. Να ακολουθείτε πάντα τις οδηγίες της συσκευασίας.
- Συνδυασμός: Μια καλή πρακτική είναι ο συνδυασμός ανόργανων λιπασμάτων με οργανική ύλη, καθώς καλύπτει όλες τις ανάγκες του φυτού.

















:max_bytes(150000):strip_icc():format(webp)/DSC_2286-Copy-1b1fad05467641faa1daaa742ef17e86.jpeg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου