Πόσους σκότωσε ο Γιαχβέ στην Παλαιά Διαθήκη; – Τα θύματα τής Αγίας Γραφής, σε αριθμούς!

Το ότι η Αγία Γραφή και ιδίως η Παλαιά Διαθήκη, είναι εμποτισμένη με αίμα, σπέρμα και βία, δεν είναι κάτι άγνωστο (τουλάχιστον σε αρκετούς, πλην του «ποιμνίου» τής Εκκλησίας). Είναι γνωστόν πως βρίθει από πράξεις ανομολόγητες, γεμάτες κακία και μίσος. Αυτό το τερατούργημα, επιμένουν να το αποκαλούν «θεόπνευστο» και «ιερό», που εκπέμπει μηνύματα «αγάπης»!

Τι θα λέγατε όμως, να τα βάλουμε κάτω -τα «ιερά» κείμενα- κι αφού γίνουμε λίγο «πεζοί», να δούμε και σε αριθμούς, πως μετριέται η «αγάπη» που αποπνέουν τα κείμενα, καθώς κι ο Θεός των Εβραίων και των χριστιανών, ο οποίος είναι ένα και το αυτό και φέρει το όνομα Γιαχβέ;

Το πόνημα που ακολουθεί, «αλιεύθηκε» σε ελληνικό forum (phorum.gr) και περιέχει μια λεπτομερή καταγραφή των θυμάτων (νεκρών και τραυματιών) που αναφέρονται στην Αγία Γραφή. Είναι άγνωστο, αν ο συντάκτης κατόρθωσε να επιτύχει μια πλήρη καταγραφή. Ανεξαρτήτως όμως απ’ αυτό, ακόμα και στην περίπτωση που δεν κατόρθωσε να συγκεντρώσει όλες τις περιπτώσεις βίας, οι ήδη υπάρχουσες, είναι υπεραρκετές, για ν’ αποδώσουν γλαφυρά το κλίμα «αγάπης» και «αδελφοσύνης» που «διδάσκουν» αυτά τα «ιερά» κείμενα.

Για να μην υπάρξει ουδεμία αμφισβήτηση, ο συντάκτης έχει φροντίσει, όχι απλώς να παραπέμπει στα ανάλογα πρωτότυπα κείμενα, αλλά ταυτόχρονα να τα παραθέτει κιόλας. Για όποιον έχει την παραμικρή αμφιβολία, μπορεί να έχει άμεση πρόσβαση στα κείμενα τής Αγίας Γραφής και να διασταυρώσει τα γραφόμενα.

Πάρτε λοιπόν μια βαθιά ανάσα, κι αν έχετε χρόνο και υπομονή, αρχίστε το μέτρημα και την πρόσθεση…

---

Γένεσις
7, 23: «καὶ ἐξήλειψε πᾶν τὸ ἀνάστημα, ὃ ἦν ἐπί προσώπου τῆς γῆς, ἀπὸ ἀνθρώπου ἕως κτήνους καὶ ἑρπετῶν καὶ τῶν πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ἐξηλείφθησαν ἀπὸ τῆς γῆς· καὶ κατελείφθη μόνος Νῶε καὶ οἱ μετ᾿ αὐτοῦ ἐν τῇ κιβωτῷ».
Αριθμός: Άγνωστος.

19, 24: «καὶ Κύριος ἔβρεξεν ἐπὶ Σόδομα καὶ Γόμοῤῥα θεῖον, καὶ πῦρ παρὰ Κυρίου ἐξ οὐρανοῦ».
Αριθμός: Άγνωστος.

19, 26: «καὶ ἐπέβλεψεν ἡ γυνὴ αὐτοῦ εἰς τὰ ὀπίσω καὶ ἐγένετο στήλη ἁλός».
Αριθμός: 1.

38, 7: «ἐγένετο δὲ Ἢρ πρωτότοκος Ἰούδα πονηρὸς ἔναντι Κυρίου, καὶ ἀπέκτεινεν αὐτὸν ὁ Θεός».
Αριθμός: 1.

38, 10: «πονηρὸν δὲ ἐφάνη ἐναντίον τοῦ Θεοῦ, ὅτι ἐποίησε τοῦτο, καὶ ἐθανάτωσε καὶ τοῦτον (τον Αυνάν)».
Αριθμός: 1.

Έξοδος
9, 25: «ἐπάταξε δὲ ἡ χάλαζα ἐν πάσῃ γῇ Αἰγύπτου ἀπὸ ἀνθρώπου ἕως κτήνους, καὶ πᾶσαν βοτάνην τὴν ἐν τῷ πεδίῳ ἐπάταξεν ἡ χάλαζα, καὶ πάντα τὰ ξύλα τὰ ἐν τοῖς πεδίοις συνέτριψεν ἡ χάλαζα».
Αριθμός: Άγνωστος.

12, 29: «Ἐγενήθη δὲ μεσούσης τῆς νυκτὸς καὶ Κύριος ἐπάταξε πᾶν πρωτότοκον ἐν γῇ Αἰγύπτῳ, ἀπὸ πρωτοτόκου Φαραὼ τοῦ καθημένου ἐπὶ τοῦ θρόνου ἕως πρωτοτόκου τῆς αἰχμαλωτίδος τῆς ἐν τῷ λάκκῳ καὶ ἕως πρωτοτόκου παντὸς κτήνους».
Αριθμός: Άγνωστος.

14, 28: «καὶ ἐπαναστραφὲν τὸ ὕδωρ ἐκάλυψε τὰ ἅρματα καὶ τοὺς ἀναβάτας καὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν Φαραώ, τοὺς εἰσπορευομένους ὀπίσω αὐτῶν, εἰς τὴν θάλασσαν, καὶ οὐ κατελήφθη ἐξ αὐτῶν οὐδὲ εἷς».
Αριθμός: Άγνωστος.

17, 11–14: «καὶ ἐγίνετο ὅταν ἐπῇρε Μωυσῆς τὰς χεῖρας, κατίσχυεν Ἰσραήλ· ὅταν δὲ καθῆκε τὰς χεῖρας, κατίσχυεν Ἀμαλήκ. αἱ δὲ χεῖρες Μωυσῆ βαρεῖαι· καὶ λαβόντες λίθον ὑπέθηκαν ὑπ᾿ αὐτόν, καὶ ἐκάθητο ἐπ᾿ αὐτοῦ, καὶ Ἀαρὼν καὶ Ὢρ ἐστήριζον τὰς χεῖρας αὐτοῦ, ἐντεῦθεν εἷς καὶ ἐντεῦθεν εἷς· καὶ ἐγένοντο αἱ χεῖρες Μωυσῆ ἐστηριγμέναι ἕως δυσμῶν ἡλίου. καὶ ἐτρέψατο Ἰησοῦς τὸν Ἀμαλὴκ καὶ πάντα τὸν λαὸν αὐτοῦ ἐν φόνῳ μαχαίρας. εἶπε δὲ Κύριος πρὸς Μωυσῆν· κατάγραψον τοῦτο εἰς μνημόσυνον ἐν βιβλίῳ καὶ δὸς εἰς τὰ ὦτα Ἰησοῦ, ὅτι ἀλοιφῇ ἐξαλείψω τὸ μνημόσυνον Ἀμαλὴκ ἐκ τῆς ὑπὸ τὸν οὐρανόν».
Αριθμός: Άγνωστος.

32, 27: «καὶ λέγει αὐτοῖς· τάδε λέγει Κύριος ὁ Θεὸς Ἰσραήλ· θέσθε ἕκαστος τὴν ἑαυτοῦ ῥομφαίαν ἐπὶ τὸν μηρὸν καὶ διέλθατε καὶ ἀνακάμψατε ἀπὸ πύλης ἐπὶ πύλην διά τῆς παρεμβολῆς καὶ ἀποκτείνατε ἕκαστος τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ καὶ ἕκαστος τὸν πλησίον αὐτοῦ καὶ ἕκαστος τὸ ἔγγιστα αὐτοῦ. καὶ ἐποίησαν οἱ υἱοὶ Λευὶ καθὰ ἐλάλησεν αὐτοῖς Μωυσῆς, καὶ ἔπεσαν ἐκ τοῦ λαοῦ ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ εἰς τρισχιλίους ἄνδρας».
Αριθμός: 3.000.

Λευιτικόν
10, 1–3: «Καὶ λαβόντες οἱ δύο υἱοὶ Ἀαρὼν Ναδὰβ καὶ Ἀβιοὺδ ἕκαστος τὸ πυρεῖον αὐτοῦ ἐπέθηκαν ἐπ᾿ αὐτὸ πῦρ καὶ ἐπέβαλον ἐπ᾿ αὐτὸ θυμίαμα καὶ προσήνεγκαν ἔναντι Κυρίου πῦρ ἀλλότριον, ὃ οὐ προσέταξε Κύριος αὐτοῖς. καὶ ἐξῆλθε πῦρ παρὰ Κυρίου καὶ κατέφαγεν αὐτούς, καὶ ἀπέθανον ἔναντι Κυρίου. καὶ εἶπε Μωυσῆς πρὸς Ἀαρών· τοῦτό ἐστιν, ὃ εἶπε Κύριος λέγων· ἐν τοῖς ἐγγίζουσί μοι ἁγιασθήσομαι καὶ ἐν πάσῃ τῇ συναγωγῇ δοξασθήσομαι. καὶ κατενύχθη Ἀαρών».
Αριθμός: 2.
(Σκοτώνονται οι γιοι του Ααρών).

Αριθμοί
11, 1: «Καὶ ἦν ὁ λαὸς γογγύζων πονηρὰ ἔναντι Κυρίου, καὶ ἤκουσε Κύριος καὶ ἐθυμώθη ὀργῇ, καὶ ἐξεκαύθη ἐν αὐτοῖς πῦρ παρὰ Κυρίου καὶ κατέφαγε μέρος τι τῆς παρεμβολῆς».
Αριθμός: Άγνωστος.

11, 33: «τὰ κρέα ἔτι ἦν ἐν τοῖς ὀδοῦσιν αὐτῶν πρινὴ ἐκλείπειν, καὶ Κύριος ἐθυμώθη εἰς τὸν λαόν, καὶ ἐπάταξε Κύριος τὸν λαὸν πληγὴν μεγάλην σφόδρα».
Αριθμός: Άγνωστος.

14, 35–37: «ἐγὼ Κύριος ἐλάλησα· ᾖ μὴν οὕτω ποιήσω τῇ συναγωγῇ τῇ πονηρᾷ ταύτῃ τῇ ἐπισυνισταμένῃ ἐπ᾿ ἐμέ· ἐν τῇ ἐρήμῳ ταύτῃ ἐξαναλωθήσονται καὶ ἐκεῖ ἀποθανοῦνται. καὶ οἱ ἄνθρωποι, οὓς ἀπέστειλε Μωυσῆς κατασκέψασθαι τὴν γῆν καὶ παραγενηθέντες διεγόγγυσαν κατ᾿ αὐτῆς πρὸς τὴν συναγωγὴν ἐξενέγκαι ῥήματα πονηρὰ περὶ τῆς γῆς, καὶ ἀπέθανον οἱ ἄνθρωποι οἱ κατείπαντες πονηρὰ κατὰ τῆς γῆς ἐν τῇ πληγῇ ἔναντι Κυρίου».
Αριθμός: Άγνωστος.

15, 32–35: «Καὶ ἦσαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἐν τῇ ἐρήμῳ…καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων· θανάτῳ θανατούσθω ὁ ἄνθρωπος, λιθοβολήσατε αὐτὸν λίθοις πᾶσα ἡ συναγωγή».
Αριθμός: 1.

16, 27–32: «καὶ ἀπέστησαν ἀπὸ τῆς σκηνῆς Κορὲ κύκλῳ·…καὶ ἠνοίχθη ἡ γῆ καὶ κατέπιεν αὐτοὺς καὶ τοὺς οἴκους αὐτῶν καὶ πάντας τοὺς ἀνθρώπους τοὺς ὄντας μετὰ Κορὲ καὶ τὰ κτήνη αὐτῶν».
Αριθμός: Άγνωστος.

16, 35: «καὶ πῦρ ἐξῆλθε παρὰ Κυρίου καὶ κατέφαγε τοὺς πεντήκοντα καὶ διακοσίους ἄνδρας τοὺς προσφέροντας τὸ θυμίαμα».
Αριθμός: 250.

17, 14: «καὶ ἐγένοντο οἱ τεθνηκότες ἐν τῇ θραύσει τεσσαρεσκαίδεκα χιλιάδες καὶ ἑπτακόσιοι, χωρὶς τῶν τεθνηκότων ἕνεκεν Κορέ».
Αριθμός: 14.700.

21, 3: «καὶ εἰσήκουσε Κύριος τῆς φωνῆς Ἰσραὴλ καὶ παρέδωκε τὸν Χανανεὶν ὑποχείριον αὐτοῦ, καὶ ἀνεθεμάτισεν αὐτὸν καὶ τὰς πόλεις αὐτοῦ· καὶ ἐπεκάλεσαν τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου Ἀνάθεμα».
Αριθμός: 1.
(Για την ακρίβεια, τον παρέδωσε στους Ισραηλίτες).

21, 6: «καὶ ἀπέστειλε Κύριος εἰς τὸν λαὸν τοὺς ὄφεις τοὺς θανατοῦντας, καὶ ἔδακνον τὸν λαόν, καὶ ἀπέθανε λαὸς πολὺς τῶν υἱῶν Ἰσραήλ».
Αριθμός: Άγνωστος.

21, 34: «καὶ εἶπε Κύριος πρὸς Μωυσῆν· μὴ φοβηθῇς αὐτόν, ὅτι εἰς τὰς χεῖράς σου παραδέδωκα αὐτὸν καὶ πάντα τὸν λαὸν αὐτοῦ καὶ πᾶσαν τὴν γῆν αὐτοῦ, καὶ ποιήσεις αὐτῷ καθὼς ἐποίησας τῷ Σηὼν βασιλεῖ τῶν Ἀμοῤῥαίων, ὃς κατῴκει ἐν Ἐσεβών. καὶ ἐπάταξεν αὐτὸν καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ καὶ πάντα τὸν λαὸν αὐτοῦ, ἕως τοῦ μὴ καταλιπεῖν αὐτοῦ ζωγρείαν· καὶ ἐκληρονόμησαν τὴν γῆν αὐτοῦ».
Αριθμός: Άγνωστος.

25, 8: «…καὶ ἐπαύσατο ἡ πληγὴ ἀπὸ υἱῶν Ἰσραήλ. καὶ ἐγένοντο οἱ τεθνηκότες ἐν τῇ πληγῇ τέσσαρες καὶ εἴκοσι χιλιάδες».
Αριθμός: 24.000.

31, 7: «καὶ παρετάξαντο ἐπὶ Μαδιάν, καθὰ ἐνετείλατο Κύριος Μωυσῇ, καὶ ἀπέκτειναν πᾶν ἀρσενικόν».
Αριθμός: Άγνωστος.

Δευτερονόμιον
2, 21: «ἔθνος μέγα καὶ πολὺ καὶ δυνατώτερον ὑμῶν, ὥσπερ καὶ οἱ Ἐνακίμ, καὶ ἀπώλεσεν αὐτοὺς Κύριος πρὸ προσώπου αὐτῶν, καὶ κατεκληρονόμησαν καὶ κατῳκίσθησαν ἀντ᾿ αὐτῶν ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης».
Αριθμός: Άγνωστος.

2, 33–34: «καὶ παρέδωκεν αὐτὸν Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν πρὸ προσώπου ἡμῶν, καὶ ἐπατάξαμεν αὐτὸν καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ καὶ πάντα τὸν λαὸν αὐτοῦ·καὶ ἐκρατήσαμεν πασῶν τῶν πόλεων αὐτοῦ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ καὶ ἐξωλοθρεύσαμεν πᾶσαν πόλιν ἑξῆς, καὶ τὰς γυναῖκας αὐτῶν καὶ τὰ τέκνα αὐτῶν, οὐ κατελίπομεν ζωγρείαν».
Αριθμός: Άγνωστος.

3, 3–6: «καὶ παρέδωκεν αὐτὸν Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν εἰς τὰς χεῖρας ἡμῶν, καὶ τὸν Ὢγ βασιλέα τῆς Βασὰν καὶ πάντα τὸν λαὸν αὐτοῦ, καὶ ἐπατάξαμεν αὐτὸν ἕως τοῦ μὴ καταλιπεῖν αὐτοῦ σπέρμα. καὶ ἐκρατήσαμεν πασῶν τῶν πόλεων αὐτοῦ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ· οὐκ ἦν πόλις, ἣν οὐκ ἐλάβομεν παρ᾿ αὐτῶν, ἑξήκοντα πόλεις, πάντα τὰ περίχωρα Ἀργὸβ βασιλέως Ὢγ ἐν Βασάν, πᾶσαι πόλεις ὀχυραί, τείχη ὑψηλά, πύλαι καὶ μοχλοί, πλὴν τῶν πόλεων τῶν Φερεζαίων τῶν πολλῶν σφόδρα. ἐξωλοθρεύσαμεν αὐτούς, ὥσπερ ἐποιήσαμεν τὸν Σηὼν βασιλέα Ἐσεβών, καὶ ἐξωλοθρεύσαμεν πᾶσαν πόλιν ἑξῆς καὶ τὰς γυναῖκας καὶ τὰ παιδία·καὶ πάντα τὰ κτήνη, καὶ τὰ σκῦλα τῶν πόλεων ἐπρονομεύσαμεν ἑαυτοῖς».
Αριθμός: Άγνωστος.

Ιησούς του Ναυή
6, 16–21: «καὶ ἐγένετο τῇ περιόδῳ τῇ ἑβδόμῃ ἐσάλπισαν οἱ ἱερεῖς, καὶ εἶπεν Ἰησοῦς τοῖς υἱοῖς Ἰσραήλ· κεκράξατε, παρέδωκε γὰρ Κύριος ὑμῖν τὴν πόλιν…καὶ ἀνεθεμάτισεν αὐτὴν Ἰησοῦς καὶ ὅσα ἦν ἐν τῇ πόλει ἀπὸ ἀνδρὸς καὶ ἕως γυναικός, ἀπὸ νεανίσκου καὶ ἕως πρεσβύτου καὶ ἕως μόσχου καὶ ὑποζυγίου, ἐν στόματι ῥομφαίας».
Αριθμός: Άγνωστος.

7, 25–26: «καὶ εἶπεν Ἰησοῦς τῷ Ἄχαρ· τί ὠλόθρευσας ἡμᾶς; ἐξολοθρεύσαι σε Κύριος καθὰ καὶ σήμερον. καὶ ἐλιθοβόλησαν αὐτὸν λίθοις πᾶς Ἰσραήλ….καὶ ἐπέστησαν αὐτῷ σωρὸν λίθων μέγαν. καὶ ἐπαύσατο Κύριος τοῦ θυμοῦ τῆς ὀργῆς· διὰ τοῦτο ἐπωνόμασεν αὐτὸ Ἐμεκαχὼρ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης».
Αριθμός: Άγνωστος.

8, 1–25: «Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς Ἰησοῦν· μὴ φοβηθῇς μηδὲ δειλιάσῃς, λάβε μετὰ σοῦ πάντας τοὺς ἄνδρας τοὺς πολεμιστὰς καὶ ἀναστὰς ἀνάβηθι εἰς Γαί· ἰδοὺ δέδωκα εἰς τὰς χεῖράς σου τὸν βασιλέα Γαὶ καὶ τὴν γῆν αὐτοῦ….καὶ ἐγενήθησαν οἱ πεσόντες ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἀπὸ ἀνδρὸς καὶ ἕως γυναικὸς δώδεκα χιλιάδες, πάντας τοὺς κατοικοῦντας Γαί».
Αριθμός: 12.000.

10, 10–11: «καὶ ἐξέστησεν αὐτοὺς Κύριος ἀπὸ προσώπου τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, καὶ συνέτριψεν αὐτοὺς Κύριος συντρίψει μεγάλῃ ἐν Γαβαών, καὶ κατεδίωξαν αὐτοὺς ὁδὸν ἀναβάσεως Ὠρωνὶν καὶ κατέκοπτον αὐτοὺς ἕως Ἀζηκὰ καὶ ἕως Μακηδά. ἐν δὲ τῷ φεύγειν αὐτοὺς ἀπὸ προσώπου τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἐπὶ τῆς καταβάσεως Ὠρωνὶν καὶ Κύριος ἐπέῤῥιψεν αὐτοῖς λίθους χαλάζης ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἕως Ἀζηκά, καὶ ἐγένοντο πλείους οἱ ἀποθανόντες διὰ τοὺς λίθους τῆς χαλάζης ἢ οὓς ἀπέκτειναν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ μαχαίρᾳ ἐν τῷ πολέμῳ».
Αριθμός: Άγνωστος.

10, 24–26: «καὶ ἐπεὶ ἐξήγαγον αὐτοὺς πρὸς Ἰησοῦν (του Ναϋή), καὶ συνεκάλεσεν Ἰησοῦς πάντα Ἰσραήλ, καὶ τοὺς ἐναρχομένους τοῦ πολέμου τοὺς συμπορευομένους αὐτῷ, λέγων αὐτοῖς· προπορεύεσθε καὶ ἐπίθετε τοὺς πόδας ὑμῶν ἐπὶ τοὺς τραχήλους αὐτῶν. καὶ προσελθόντες ἐπέθηκαν τοὺς πόδας αὐτῶν ἐπὶ τοὺς τραχήλους αὐτῶν. καὶ εἶπεν Ἰησοῦς πρὸς αὐτούς· μὴ φοβηθῆτε αὐτοὺς μηδὲ δειλιάσητε· ἀνδρίζεσθε καὶ ἰσχύετε, ὅτι οὕτω ποιήσει Κύριος πᾶσι τοῖς ἐχθροῖς ὑμῶν, οὓς ὑμεῖς καταπολεμεῖτε αὐτούς. καὶ ἀπέκτεινεν αὐτοὺς Ἰησοῦς καὶ ἐκρέμασεν αὐτοὺς ἐπὶ πέντε ξύλων, καὶ ἦσαν κρεμάμενοι ἐπὶ τῶν ξύλων ἕως ἑσπέρας».
Αριθμός: 5.

10, 28–42: «αὶ τὴν Μακηδὰ ἐλάβοσαν…καὶ παρέδωκεν αὐτὴν Κύριος ἐν χειρὶ Ἰσραήλ…ὃν τρόπον ἐνετείλατο Κύριος ὁ Θεὸς Ἰσραήλ,… καὶ πάντας τοὺς βασιλεῖς αὐτῶν καὶ τὴν γῆν αὐτῶν ἐπάταξεν Ἰησοῦς εἰσάπαξ, ὅτι Κύριος ὁ Θεὸς Ἰσραὴλ συνεπολέμει τῷ Ἰσραήλ».
Αριθμός: Άγνωστος.

11, 8–12: «καὶ παρέδωκεν αὐτοὺς Κύριος ὑποχειρίους Ἰσραήλ, καὶ κόπτοντες αὐτοὺς κατεδίωκον ἕως Σιδῶνος τῆς μεγάλης καὶ ἕως Μασερὼν καὶ ἕως τῶν πεδίων Μασσὼχ κατ᾿ ἀνατολὰς καὶ κατέκοψαν αὐτοὺς ἕως τοῦ μὴ καταλειφθῆναι αὐτῶν διασεσωσμένον….καὶ πάσας τὰς πόλεις τῶν βασιλειῶν καὶ τοὺς βασιλεῖς αὐτῶν ἔλαβεν Ἰησοῦς καὶ ἀνεῖλεν αὐτοὺς ἐν στόματι ξίφους, καὶ ἐξωλόθρευσαν αὐτούς, ὃν τρόπον συνέταξε Μωυσῆς ὁ παῖς Κυρίου».
Αριθμός: Άγνωστος.

11, 20–21: «ὅτι διὰ Κυρίου ἐγένετο κατισχῦσαι αὐτῶν τὴν καρδίαν συναντᾶν εἰς πόλεμον πρὸς Ἰσραήλ, ἵνα ἐξολοθρευθῶσιν, ὅπως μὴ δοθῇ αὐτοῖς ἔλεος, ἀλλ᾿ ἵνα ἐξολοθρευθῶσιν, ὃν τρόπον εἶπε Κύριος πρὸς Μωυσῆν. Καὶ ἦλθεν Ἰησοῦς ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ καὶ ἐξωλόθρευσε τοὺς Ἐνακὶμ ἐκ τῆς ὀρεινῆς, ἐκ Χεβρὼν καὶ ἐκ Δαβὶρ καὶ ἐξ Ἀναβὼθ καὶ ἐκ παντὸς γένους Ἰσραὴλ καὶ ἐκ παντὸς ὄρους Ἰούδα σὺν ταῖς πόλεσιν αὐτῶν, καὶ ἐξωλόθρευσεν αὐτοὺς Ἰησοῦς (του Ναϋή)».
Αριθμός: Άγνωστος.

Κριταί
1, 4: «καὶ ἀνέβη Ἰούδας, καὶ παρέδωκε Κύριος τὸν Χαναναῖον καὶ τὸν Φερεζαῖον εἰς τὰς χεῖρας αὐτῶν. καὶ ἔκοψαν αὐτοὺς ἐν Βεζὰκ εἰς δέκα χιλιάδας ἀνδρῶν».
Αριθμός: 10.000.

3, 15-22: «καὶ εἶπεν αὐτῷ Ἀσχά· δὸς δή μοι εὐλογίαν…καὶ ἀνέβησαν οἱ υἱοὶ Ἰωσὴφ καί γε αὐτοὶ εἰς Βαιθήλ, καὶ Κύριος ἦν μετ᾿ αὐτῶν».
Αριθμός: 1.

3, 28–30: «καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· κατάβητε ὀπίσω μου, ὅτι παρέδωκε Κύριος ὁ Θεὸς τοὺς ἐχθροὺς ἡμῶν τὴν Μωὰβ ἐν χειρὶ ἡμῶν. καὶ κατέβησαν ὀπίσω αὐτοῦ καὶ προκατελάβοντο τὰς διαβάσεις τοῦ Ἰορδάνου τῆς Μωάβ, καὶ οὐκ ἀφῆκεν ἄνδρα διαβῆναι….καὶ ἐνετράπη Μωὰβ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ὑπὸ χεῖρα Ἰσραήλ, καὶ ἡσύχασεν ἡ γῆ ὀγδοήκοντα ἔτη, καὶ ἔκρινεν αὐτοὺς Ἀὼδ ἕως οὗ ἀπέθανε».
Αριθμός: 10.000.

4, 14–15: «καὶ εἶπε Δεββώρα πρὸς Βαράκ· ἀνάστηθι, ὅτι αὕτη ἡ ἡμέρα, ἐν ᾗ παρέδωκε Κύριος τὸν Σισάρα ἐν τῇ χειρί σου, ὅτι Κύριος ἐξελεύσεται ἔμπροσθέν σου. καὶ κατέβη Βαρὰκ κατὰ τὸ ὄρος Θαβὼρ καὶ δέκα χιλιάδες ἀνδρῶν ὀπίσω αὐτοῦ. καὶ ἐξέστησε Κύριος τὸν Σισάρα καὶ πάντα τὰ ἅρματα αὐτοῦ καὶ πᾶσαν τὴν παρεμβολὴν αὐτοῦ ἐν στόματι ῥομφαίας ἐνώπιον Βαράκ· καὶ κατέβη Σισάρα ἐπάνωθεν τοῦ ἅρματος αὐτοῦ καὶ ἔφυγε τοῖς ποσὶν αὐτοῦ».
Αριθμός: Άγνωστος.

7, 2–22 και 8, 10: «καὶ εἶπε Κύριος πρὸς Γεδεών· πολὺς ὁ λαὸς ὁ μετὰ σοῦ, ὥστε μὴ παραδοῦναί με τὴν Μαδιὰμ ἐν χειρὶ αὐτῶν, μή ποτε καυχήσηται Ἰσραὴλ ἐπ᾿ ἐμὲ λέγων· ἡ χείρ μου ἔσωσέ με·…αὶ ἐσάλπισαν ἐν ταῖς τριακοσίαις κερατίναις, καὶ ἔθηκε Κύριος τὴν ῥομφαίαν ἀνδρὸς ἐν τῷ πλησίον αὐτοῦ ἐν πάσῃ τῇ παρεμβολῇ» [...] «…καὶ οἱ πεπτωκότες ἑκατὸν εἴκοσι χιλιάδες ἀνδρῶν σπωμένων ῥομφαίαν…».
Αριθμός: 120.000.

11, 32–33: «καὶ ἐπάταξεν αὐτοὺς ἀπὸ Ἀροὴρ ἕως ἐλθεῖν ἄχρις Ἀρνὼν ἐν ἀριθμῷ εἴκοσι πόλεις καὶ ἕως Ἐβελχαρμὶμ πληγὴν μεγάλην σφόδρα, καὶ συνεστάλησαν οἱ υἱοὶ Ἀμμὼν ἀπὸ προσώπου υἱῶν Ἰσραήλ».
Αριθμός: Άγνωστος.

14, 19: «καὶ ἥλατο ἐπ᾿ αὐτὸν πνεῦμα Κυρίου, καὶ κατέβη εἰς Ἀσκάλωνα καὶ ἐπάταξεν ἐξ αὐτῶν τριάκοντα ἄνδρας καὶ ἔλαβε τὰ ἱμάτια αὐτῶν καὶ ἔδωκε τὰς στολὰς τοῖς ἀπαγγείλασι τὸ πρόβλημα. καὶ ὠργίσθη θυμῷ Σαμψὼν καὶ ἀνέβη εἰς τὸν οἶκον τοῦ πατρὸς αὐτοῦ».
Αριθμός: 30.

15, 14–15: «καὶ ἦλθον ἕως Σιαγόνος· καὶ οἱ ἀλλόφυλοι ἠλάλαξαν καὶ ἔδραμον εἰς συνάντησιν αὐτοῦ· καὶ ἥλατο ἐπ᾿ αὐτὸν πνεῦμα Κυρίου, καὶ ἐγενήθη τὰ καλώδια τὰ ἐπὶ βραχίοσιν αὐτοῦ ὡσεὶ στυππίον, ὃ ἐξεκαύθη ἐν πυρί, καὶ ἐτάκησαν δεσμοὶ αὐτοῦ ἀπὸ χειρῶν αὐτοῦ. καὶ εὗρε σιαγόνα ὄνου ἐξεῤῥιμένη καὶ ἐξέτεινε τὴν χεῖρα αὐτοῦ καὶ ἔλαβεν αὐτὴν καὶ ἐπάταξεν ἐν αὐτῇ χιλίους ἄνδρας».
Αριθμός: 1.000.

16, 28–30: «αὶ ἔκλαυσε Σαμψὼν πρὸς Κύριον, καὶ εἶπεν· Ἀδωναϊὲ Κύριε, μνήσθητι δή μου νῦν καὶ ἐνίσχυσόν με ἔτι τὸ ἅπαξ τοῦτο, Θεέ, καὶ ἀνταποδώσω ἀνταπόδοσιν μίαν περὶ τῶν δύο ὀφθαλμῶν μου τοῖς ἀλλοφύλοις. καὶ περιέλαβε Σαμψὼν τοὺς δύο κίονας τοῦ οἴκου, ἐφ᾿ οὓς ὁ οἶκος εἱστήκει, καὶ ἐπεστηρίχθη ἐπ᾿ αὐτοὺς καὶ ἐκράτησεν ἕνα τῇ δεξιᾷ αὐτοῦ καὶ ἕνα τῇ ἀριστερᾷ αὐτοῦ. καὶ εἶπε Σαμψών· ἀποθανέτω ψυχή μου μετὰ τῶν ἀλλοφύλων· καὶ ἐβάσταξεν ἐν ἰσχύϊ, καὶ ἔπεσεν ὁ οἶκος ἐπὶ τοὺς ἄρχοντας καὶ ἐπὶ πάντα τὸν λαὸν τὸν ἐν αὐτῷ· καὶ ἦσαν οἱ τεθνηκότες, οὓς ἐθανάτωσε Σαμψὼν ἐν τῷ θανάτῳ αὐτοῦ, πλείους ἢ οὓς ἐθανάτωσεν ἐν τῇ ζωῇ αὐτοῦ».
Αριθμός: 3.000.

20, 35: «καὶ ἐπάταξε Κύριος τὸν Βενιαμὶν ἐνώπιον υἱῶν Ἰσραήλ, καὶ διέφθειραν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἐκ τοῦ Βενιαμὶν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ εἴκοσι καὶ πέντε χιλιάδας καὶ ἑκατὸν ἄνδρας· πάντες οὗτοι εἷλκον ῥομφαίαν».
Αριθμός: 25.100.

20, 44: «καὶ ἔπεσον ἀπὸ Βενιαμὶν ὀκτωκαίδεκα χιλιάδες ἀνδρῶν· οἱ πάντες οὗτοι ἄνδρες δυνάμεως».
Αριθμός: 18.000.

Α’ Βασιλειών
6 19: «Καὶ οὐκ ἠσμένισαν οἱ υἱοὶ Ἰεχονίου ἐν τοῖς ἀνδράσι Βαιθσαμύς, ὅτι εἶδον κιβωτὸν Κυρίου· καὶ ἐπάταξεν ἐν αὐτοῖς ἑβδομήκοντα ἄνδρας, καὶ πεντήκοντα χιλιάδας ἀνδρῶν, καὶ ἐπένθησεν ὁ λαός, ὅτι ἐπάταξε Κύριος ἐν τῷ λαῷ πληγὴν μεγάλην σφόδρα».
Αριθμός: 50.070.

14, 12–13: «καὶ ἀπεκρίθησαν οἱ ἄνδρες Μεσσὰβ πρὸς Ἰωνάθαν καὶ πρὸς τὸν αἴροντα τὰ σκεύη αὐτοῦ καὶ λέγουσιν· ἀνάβητε πρὸς ἡμᾶς, καὶ γνωριοῦμεν ὑμῖν ῥῆμα. καὶ εἶπεν Ἰωνάθαν πρὸς τὸν αἴροντα τὰ σκεύη αὐτοῦ· ἀνάβηθι ὀπίσω μου, ὅτι παρέδωκεν αὐτοὺς Κύριος εἰς χεῖρας Ἰσραήλ. καὶ ἀνέβη Ἰωνάθαν ἐπὶ τὰς χεῖρας αὐτοῦ καὶ ἐπὶ τοὺς πόδας αὐτοῦ καὶ ὁ αἴρων τὰ σκεύη αὐτοῦ μετ᾿ αὐτοῦ· καὶ ἐπέβλεψαν κατὰ πρόσωπον Ἰωνάθαν, καὶ ἐπάταξεν αὐτούς, καὶ ὁ αἴρων τὰ σκεύη αὐτοῦ ἐπεδίδου ὀπίσω αὐτοῦ».
Αριθμός: 20.

14, 20–23: «καὶ ἀνέβη Σαοὺλ καὶ πᾶς ὁ λαὸς ὁ μετ᾿ αὐτοῦ καὶ ἔρχονται ἕως τοῦ πολέμου, καὶ ἰδοὺ ἐγένετο ῥομφαία ἀνδρὸς ἐπὶ τὸν πλησίον αὐτοῦ, σύγχυσις μεγάλη σφόδρα. καὶ οἱ δοῦλοι οἱ ὄντες ἐχθὲς καὶ τρίτην ἡμέραν μετὰ τῶν ἀλλοφύλων οἱ ἀναβάντες εἰς τὴν παρεμβολὴν ἐπεστράφησαν καὶ αὐτοὶ εἶναι μετὰ Ἰσραὴλ τῶν μετὰ Σαοὺλ καὶ Ἰωνάθαν. καὶ πᾶς Ἰσραὴλ οἱ κρυπτόμενοι ἐν τῷ ὄρει Ἐφραὶμ καὶ ἤκουσαν ὅτι πεφεύγασιν οἱ ἀλλόφυλοι, καὶ συνάπτουσι καὶ αὐτοὶ ὀπίσω αὐτῶν εἰς πόλεμον. καὶ ἔσωσε Κύριος ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ τὸν Ἰσραήλ. Καὶ ὁ πόλεμος διῆλθε τὴν Βαμώθ, καὶ πᾶς ὁ λαὸς ἦν μετὰ Σαοὺλ ὡς δέκα χιλιάδες ἀνδρῶν· καὶ ἦν ὁ πόλεμος διεσπαρμένος εἰς ὅλην τὴν πόλιν ἐν τῷ ὄρει Ἐφραίμ».
Αριθμός: Άγνωστος.

15, 1–3: «Καὶ εἶπε Σαμουὴλ πρὸς Σαούλ· ἐμὲ ἀπέστειλε Κύριος χρῖσαί σε εἰς βασιλέα ἐπὶ Ἰσραήλ, καὶ νῦν ἄκουε τῆς φωνῆς Κυρίου·τάδε εἶπε Κύριος Σαβαώθ· νῦν ἐκδικήσω ἃ ἐποίησεν Ἀμαλὴκ τῷ Ἰσραήλ, ὡς ἀπήντησεν αὐτῷ ἐν τῇ ὁδῷ ἀναβαίνοντος αὐτοῦ ἐξ Αἰγύπτου·καὶ νῦν πορεύου καὶ πατάξεις τὸν Ἀμαλὴκ καὶ Ἱερὶμ καὶ πάντα τὰ αὐτοῦ καὶ οὐ περιποιήσῃ ἐξ αὐτοῦ καὶ ἐξολοθρεύσεις αὐτὸν καὶ ἀναθεματιεῖς αὐτὸν καὶ πάντα τὰ αὐτοῦ καὶ οὐ φείσῃ ἀπ᾿ αὐτοῦ καὶ ἀποκτενεῖς ἀπὸ ἀνδρὸς καὶ ἕως γυναικὸς καὶ ἀπὸ νηπίου ἕως θηλάζοντος καὶ ἀπὸ μόσχου ἕως προβάτου καὶ ἀπὸ καμήλου ἕως ὄνου».
Αριθμός: Άγνωστος.

15, 33: «καὶ εἶπε Σαμουὴλ πρὸς Ἀγάγ· καθότι ἠτέκνωσε γυναῖκας ἡ ῥομφαία σου, οὕτως ἀτεκνωθήσεται ἐκ γυναικῶν ἡ μήτηρ σου, καὶ ἔσφαξε Σαμουὴλ τὸν Ἀγὰγ ἐνώπιον Κυρίου ἐν Γαλγάλ».
Αριθμός: Άγνωστος.

23, 2–5: «καὶ ἐπηρώτησε Δαυὶδ διὰ τοῦ Κυρίου λέγων· εἰ πορευθῶ καὶ πατάξω τοὺς ἀλλοφύλους τούτους; καὶ εἶπε Κύριος· πορεύου καὶ πατάξεις ἐν τοῖς ἀλλοφύλοις τούτοις καὶ σώσεις τὴν Κεϊλά. καὶ εἶπαν οἱ ἄνδρες τοῦ Δαυὶδ πρὸς αὐτόν· ἰδοὺ ἡμεῖς ἐνταῦθα ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ φοβούμεθα, καὶ πῶς ἔσται ἐὰν πορευθῶμεν εἰς Κεϊλά; εἰς τὰ σκῦλα τῶν ἀλλοφύλων εἰσπορευσόμεθα; καὶ προσέθετο Δαυὶδ ἔτι ἐπερωτῆσαι διὰ τοῦ Κυρίου, καὶ ἀπεκρίθη αὐτῷ Κύριος καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἀνάστηθι καὶ κατάβηθι εἰς Κεϊλά, ὅτι ἐγὼ παραδίδωμι τοὺς ἀλλοφύλους εἰς χεῖράς σου. καὶ ἐπορεύθη Δαυὶδ καὶ οἱ ἄνδρες οἱ μετ᾿ αὐτοῦ εἰς Κεϊλὰ καὶ ἐπολέμησε τοῖς ἀλλοφύλοις, καὶ ἔφυγον ἐκ προσώπου αὐτοῦ, καὶ ἀπήγαγε τὰ κτήνη αὐτῶν καὶ ἐπάταξεν ἐν αὐτοῖς πληγὴν μεγάλην, καὶ ἔσωσε Δαυὶδ τούς κατοικοῦντας Κεϊλά».
Αριθμός: Άγνωστος.

25, 38: «καὶ ἐγένετο ὡσεὶ δέκα ἡμέραι καὶ ἐπάταξε Κύριος τὸν Νάβαλ, καὶ ἀπέθανε».
Αριθμός: 1.

Β’ Βασιλειών
5, 19–20: «καὶ ἠρώτησε Δαυὶδ διὰ Κυρίου λέγων· εἰ ἀναβῶ πρὸς τοὺς ἀλλοφύλους καὶ παραδώσεις αὐτοὺς εἰς τὰς χεῖράς μου; καὶ εἶπε Κύριος πρὸς Δαυίδ· ἀνάβαινε, ὅτι παραδιδοὺς παραδώσω τοὺς ἀλλοφύλους εἰς τὰς χεῖράς σου. καὶ ἦλθε Δαυὶδ ἐκ τῶν ἐπάνω διακοπῶν καὶ ἔκοψε τοὺς ἀλλοφύλους ἐκεῖ, καὶ εἶπε Δαυίδ· διέκοψε Κύριος τοὺς ἐχθροὺς ἀλλοφύλους ἐνώπιον ἐμοῦ, ὡς διακόπτεται ὕδατα· διὰ τοῦτο ἐκλήθη τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου, Ἐπάνω διακοπῶν».
Αριθμός: Άγνωστος.

6, 7: «καὶ ἐθυμώθη ὀργῇ Κύριος τῷ Ὀζά, καὶ ἔπαισεν αὐτὸν ἐκεῖ ὁ Θεός, καὶ ἀπέθανεν ἐκεῖ παρὰ τὴν κιβωτὸν τοῦ Κυρίου ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ».
Αριθμός: 1.

12, 14–18: «πλὴν ὅτι παροργίζων παρώργισας τοὺς ἐχθροὺς Κυρίου ἐν τῷ ῥήματι τούτῳ, καί γε ὁ υἱός σου ὁ τεχθείς σοι θανάτῳ ἀποθανεῖται. καὶ ἀπῆλθε Νάθαν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ. καὶ ἔθραυσε Κύριος τὸ παιδίον, ὃ ἔτεκεν ἡ γυνὴ Οὐρίου τοῦ Χετταίου τῷ Δαυίδ, καὶ ἠῤῥώστησε. καὶ ἐζήτησε Δαυὶδ τὸν Θεὸν περὶ τοῦ παιδαρίου, καὶ ἐνήστευσε Δαυὶδ νηστείαν καὶ εἰσῆλθε καὶ ηὐλίσθη ἐν σάκκῳ ἐπὶ τῆς γῆς. καὶ ἀνέστησαν ἐπ᾿ αὐτὸν οἱ πρεσβύτεροι τοῦ οἴκου αὐτοῦ ἐγεῖραι αὐτὸν ἀπὸ τῆς γῆς, καὶ οὐκ ἠθέλησε καὶ οὐ συνέφαγεν αὐτοῖς ἄρτον. καὶ ἐγένετο ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ καὶ ἀπέθανε τὸ παιδάριον· καὶ ἐφοβήθησαν οἱ δοῦλοι Δαυὶδ ἀναγγεῖλαι αὐτῷ ὅτι τέθνηκε τὸ παιδάριον, ὅτι εἶπαν· ἰδοὺ ἐν τῷ τὸ παιδάριον ἔτι ζῆν ἐλαλήσαμεν πρὸς αὐτόν, καὶ οὐκ εἰσήκουσε τῆς φωνῆς ἡμῶν· καὶ πῶς εἴπωμεν πρὸς αὐτὸν ὅτι τέθνηκε τὸ παιδάριον; καὶ ποιήσει κακά».
Αριθμός: 1.

21, 1: «Καὶ ἐγένετο λιμὸς ἐν ταῖς ἡμέραις Δαυὶδ τρία ἔτη, ἐνιαυτὸς ὁ ἐχόμενος ἐνιαυτοῦ, καὶ ἐζήτησε Δαυὶδ τὸ πρόσωπον Κυρίου. καὶ εἶπε Κύριος· ἐπὶ Σαοὺλ καὶ ἐπὶ τὸν οἶκον αὐτοῦ ἀδικία ἐν θανάτῳ αἱμάτων αὐτοῦ, περὶ οὗ ἐθανάτωσε τοὺς Γαβαωνίτας».
Αριθμός: Άγνωστος.
(Συγκεκριμένα ο Θεός έστειλε λιμό για τρία συναπτά έτη).

21, 6–9: «δότω ἡμῖν ἑπτὰ ἄνδρας ἐκ τῶν υἱῶν αὐτοῦ, καὶ ἐξηλιάσωμεν αὐτοὺς τῷ Κυρίῳ ἐν τῷ Γαβαὼν Σαοὺλ ἐκλεκτοὺς Κυρίου. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύς· ἐγὼ δώσω. καὶ ἐφείσατο ὁ βασιλεὺς ἐπὶ Μεμφιβοσθὲ υἱὸν Ἰωνάθαν υἱοῦ Σαοὺλ διὰ τὸν ὅρκον Κυρίου τὸν ἀνὰ μέσον αὐτῶν καὶ ἀνὰ μέσον Δαυὶδ καὶ ἀνὰ μέσον Ἰωνάθαν υἱοῦ Σαούλ·καὶ ἔλαβεν ὁ βασιλεὺς τοὺς δύο υἱοὺς Ῥεσφὰ θυγατρὸς Ἁϊᾶ, οὓς ἔτεκε τῷ Σαούλ, τὸν Ἑρμωνὶ καὶ τὸν Μεμφιβοσθέ, καὶ τοὺς πέντε υἱοὺς τῆς Μιχὸλ θυγατρὸς Σαούλ, οὓς ἔτεκε τῷ Ἐσδριὴλ υἱῷ Βερζελλὶ τῷ Μουλαθί, καὶ ἔδωκεν αὐτοὺς ἐν χειρὶ τῶν Γαβαωνιτῶν, καὶ ἐξηλίασαν αὐτοὺς ἐν τῷ ὄρει ἔναντι Κυρίου, καὶ ἔπεσαν οἱ ἑπτὰ αὐτοὶ ἐπὶ τὸ αὐτό· καὶ αὐτοὶ δὲ ἐθανατώθησαν ἐν ἡμέραις θερισμοῦ ἐν πρώτοις, ἐν ἀρχῇ θερισμοῦ κριθῶν».
Αριθμός: 7.

24, 13–15: «καὶ εἰσῆλθε Γὰδ πρὸς Δαυὶδ καὶ ἀνήγγειλε καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἔκλεξαι σεαυτῷ γενέσθαι, εἰ ἔλθῃ σοι τρία ἔτη λιμὸς ἐν τῇ γῇ σου, ἢ τρεῖς μῆνας φεύγειν σε ἔμπροσθεν τῶν ἐχθρῶν σου καὶ ἔσονται διώκοντές σε, ἢ γενέσθαι τρεῖς ἡμέρας θάνατον ἐν τῇ γῇ σου· νῦν οὖν γνῶθι καὶ ἰδὲ τί ἀποκριθῶ τῷ ἀποστείλαντί με ῥῆμα. καὶ εἶπε Δαυὶδ πρὸς Γάδ· στενά μοι πάντοθεν σφόδρα ἐστίν· ἐμπεσοῦμαι δὴ εἰς χεῖρας Κυρίου, ὅτι πολλοὶ οἱ οἰκτιρμοὶ αὐτοῦ σφόδρα, εἰς δὲ χεῖρας ἀνθρώπου οὐ μὴ ἐμπέσω·καὶ ἐξελέξατο ἑαυτῷ Δαυὶδ τὸν θάνατον. καὶ ἡμέραι θερισμοῦ πυρῶν, καὶ ἔδωκε Κύριος θάνατον ἐν Ἰσραὴλ ἀπὸ πρωΐθεν ἕως ὥρας ἀρίστου, καὶ ἤρξατο ἡ θραῦσις ἐν τῷ λαῷ, καὶ ἀπέθανεν ἐκ τοῦ λαοῦ ἀπὸ Δὰν καὶ ἕως Βηρσαβεὲ ἑβδομήκοντα χιλιάδες ἀνδρῶν».
Αριθμός: 70.000.

Γ’ Βασιλειών (Βασιλέων Α’)
15, 29–30: «καὶ ἐγένετο ὡς ἐβασίλευσε, καὶ ἐπάταξεν ὅλον τὸν οἶκον Ἱεροβοὰμ καὶ οὐχ ὑπελίπετο πᾶσαν πνοὴν τοῦ Ἱεροβοὰμ ἕως τοῦ ἐξολοθρεῦσαι αὐτὸν κατὰ τὸ ῥῆμα Κυρίου, ὃ ἐλάλησεν ἐν χειρὶ δούλου αὐτοῦ Ἀχιὰ τοῦ Σηλωνίτουπερὶ τῶν ἁμαρτιῶν Ἱεροβοάμ, ὡς ἐξήμαρτε τὸν Ἰσραήλ, καὶ ἐν τῷ παροργισμῷ αὐτοῦ, ᾧ παρώργισε τὸν Κύριον Θεὸν τοῦ Ἰσραήλ».
Αριθμός: Άγνωστος.

16, 11–13: «αὶ ἐγενήθη ἐν τῷ βασιλεῦσαι αὐτὸν ἐν τῷ καθίσαι αὐτὸν ἐπὶ τοῦ θρόνου αὐτοῦ καὶ ἐπάταξεν ὅλον τὸν οἶκον Βαασὰκατὰ τὸ ῥῆμα, ὃ ἐλάλησε Κύριος ἐπὶ τὸν οἶκον Βαασά, πρὸς Ἰοὺ τὸν προφήτηνπερὶ πασῶν τῶν ἁμαρτιῶν Βαασὰ καὶ Ἠλὰ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, ὡς ἐξήμαρτε τὸν Ἰσραὴλ τοῦ παροργίσαι Κύριον τὸν Θεὸν Ἰσραὴλ ἐν τοῖς ματαίοις αὐτῶν».
Αριθμός: 1.

18, 22–40: «καὶ εἶπεν Ἠλιοὺ πρὸς τὸν λαόν· ἐγὼ ὑπολέλειμμαι προφήτης τοῦ Κυρίου μονώτατος, καὶ οἱ προφῆται τοῦ Βάαλ τετρακόσιοι καὶ πεντήκοντα ἄνδρες, καὶ οἱ προφῆται τοῦ ἄλσους τετρακόσιοι·…καὶ εἶπεν Ἠλιοὺ πρὸς τὸν λαόν· συλλάβετε τοὺς προφήτας τοῦ Βάαλ, μηδεὶς σωθήτω ἐξ αὐτῶν· καὶ συνέλαβον αὐτούς, καὶ κατάγει αὐτοὺς Ἠλιοὺ εἰς τὸν χειμάῤῥουν Κισσῶν καὶ ἔσφαξεν αὐτοὺς ἐκεῖ».
Αριθμός: 450.

21, 28–30: «καὶ προσῆλθεν ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ καὶ εἶπε τῷ βασιλεῖ Ἰσραήλ· τάδε λέγει Κύριος· ἀνθ᾿ ὧν εἶπε Συρία· Θεὸς ὀρέων Κύριος ὁ Θεὸς Ἰσραὴλ καὶ οὐ Θεὸς κοιλάδων αὐτός, καὶ δώσω τὴν δύναμιν τὴν μεγάλην ταύτην εἰς χεῖρα σήν, καὶ γνώσῃ ὅτι ἐγὼ Κύριος. καὶ παρεμβάλλουσιν οὗτοι ἀπέναντι τούτων ἑπτὰ ἡμέρας, καὶ ἐγένετο ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ καὶ προσήγαγεν ὁ πόλεμος, καὶ ἐπάταξεν Ἰσραὴλ τὴν Συρίαν ἑκατὸν χιλιάδας πεζῶν μιᾷ ἡμέρᾳ. καὶ ἔφυγον οἱ κατάλοιποι εἰς Ἀφεκὰ εἰς τὴν πόλιν, καὶ ἔπεσε τὸ τεῖχος ἐπὶ εἴκοσι καὶ ἑπτὰ χιλιάδας ἀνδρῶν τῶν καταλοίπων. καὶ υἱὸς Ἄδερ ἔφυγε καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ κοιτῶνος, εἰς τὸ ταμιεῖον».
Αριθμός: 127.000.

21, 35–36: «Καὶ ἄνθρωπος εἷς ἐκ τῶν υἱῶν τῶν προφητῶν εἶπε πρὸς τὸν πλησίον αὐτοῦ ἐν λόγῳ Κυρίου· πάταξον δή με· καὶ οὐκ ἠθέλησεν ὁ ἄνθρωπος πατάξαι αὐτόν. καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· ἀνθ᾿ ὧν οὐκ ἤκουσας τῆς φωνῆς Κυρίου καὶ ἰδοὺ σὺ ἀποτρέχεις ἀπ᾿ ἐμοῦ, καὶ πατάξει σε λέων· καὶ ἀπῆλθεν ἀπ᾿ αὐτοῦ, καὶ εὑρίσκει αὐτὸν λέων καὶ ἐπάταξεν αὐτόν».
Αριθμός: 1.

Βασιλειών Δ’ (Βασιλέων Β’)
1, 4: «ὅτι τάδε λέγει Κύριος· ἡ κλίνη, ἐφ᾿ ἧς ἀνέβης ἐκεῖ, οὐ καταβήσῃ ἀπ᾿ αὐτῆς, ὅτι θανάτῳ ἀποθανῇ. καὶ ἐπορεύθη Ἠλιοὺ καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς».
Αριθμός: 1.

1, 9–12: «καὶ ἀπέστειλε πρὸς αὐτὸν πεντηκόνταρχον καὶ τοὺς πεντήκοντα αὐτοῦ, καὶ ἀνέβη πρὸς αὐτόν, καὶ ἰδοὺ Ἠλιοὺ ἐκάθητο ἐπὶ τῆς κορυφῆς τοῦ ὄρους. καὶ ἐλάλησεν ὁ πεντηκόνταρχος πρὸς αὐτὸν καὶ εἶπεν· ἄνθρωπε τοῦ Θεοῦ, ὁ βασιλεὺς ἐκάλεσέ σε, κατάβηθι. καὶ ἀπεκρίθη Ἠλιού, καὶ εἶπε πρὸς τὸν πεντηκόνταρχον· καὶ εἰ ἄνθρωπος Θεοῦ ἐγώ, καταβήσεται πῦρ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καὶ καταφάγεταί σε καὶ τοὺς πεντήκοντά σου· καὶ κατέβη πῦρ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καὶ κατέφαγεν αὐτὸν καὶ τοὺς πεντήκοντα αὐτοῦ. καὶ προσέθετο ὁ βασιλεὺς καὶ ἀπέστειλε πρὸς αὐτὸν ἄλλον πεντηκόνταρχον καὶ τοὺς πεντήκοντα αὐτοῦ, καὶ ἀνέβη καὶ ἐλάλησεν ὁ πεντηκόνταρχος πρὸς αὐτὸν καὶ εἶπεν· ἄνθρωπε τοῦ Θεοῦ, τάδε λέγει ὁ βασιλεύς· ταχέως κατάβηθι. καὶ ἀπεκρίθη Ἠλιοὺ καὶ ἐλάλησε πρὸς αὐτὸν καὶ εἶπεν· εἰ ἄνθρωπος Θεοῦ ἐγώ, καταβήσεται πῦρ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καὶ καταφάγεταί σε καὶ τοὺς πεντήκοντά σου· καὶ κατέβη πῦρ ἐξ οὐρανοῦ καὶ κατέφαγε αὐτὸν καὶ τοὺς πεντήκοντα αὐτοῦ».
Αριθμός: 102.

2, 23–24: «καὶ ἀνέβη ἐκεῖθεν εἰς Βαιθήλ· καὶ ἀναβαίνοντος αὐτοῦ ἐν τῇ ὁδῷ καὶ παιδάρια μικρὰ ἐξῆλθον ἐκ τῆς πόλεως καὶ κατέπαιζον αὐτοῦ καὶ εἶπον αὐτῷ· ἀνάβαινε, φαλακρέ, ἀνάβαινε. καὶ ἐξένευσεν ὀπίσω αὐτῶν καὶ εἶδεν αὐτά, καὶ κατηράσατο αὐτοῖς ἐν ὀνόματι Κυρίου· καὶ ἰδοὺ ἐξῆλθον δύο ἄρκοι ἐκ τοῦ δρυμοῦ καὶ ἀνέῤῥηξαν ἀπ᾿ αὐτῶν τεσσαράκοντα καὶ δύο παῖδας».
Αριθμός: 42.
(Σημειώστε εδώ, πως πρόκειται για καθαρή παιδοκτονία, που προκαλεί ένας σημερινός «άγιος» (Ελισαίος) τής Εκκλησίας [τον «τιμά» στις 14 Ιουνίου]).

7, 19–20: «καὶ ἀπεκρίθη ὁ τριστάτης τῷ Ἑλισαιὲ καὶ εἶπεν· ἰδοὺ Κύριος ποιεῖ καταράκτας ἐν τῷ οὐρανῷ, μὴ ἔσται τὸ ῥῆμα τοῦτο; καὶ εἶπεν Ἑλισαιέ· ἰδοὺ ὄψῃ τοῖς ὀφθαλμοῖς σου καὶ ἐκεῖθεν οὐ μὴ φάγῃ. καὶ ἐγένετο οὕτως, καὶ συνεπάτησεν αὐτὸν ὁ λαὸς ἐν τῇ πύλῃ καὶ ἀπέθανε».
Αριθμός: 1.

8, 1: «Καὶ Ἑλισαιὲ ἐλάλησε πρὸς τὴν γυναῖκα, ἧς ἐζωπύρησε τὸν υἱόν, λέγων· ἀνάστηθι καὶ δεῦρο σὺ καὶ ὁ οἶκός σου καὶ παροίκει, οὗ ἐὰν παροικήσῃς, ὅτι κέκληκε Κύριος λιμὸν ἐπὶ τὴν γῆν, καί γε ἦλθεν ἐπὶ τὴν γῆν ἑπτὰ ἔτη».
Αριθμός: Άγνωστος.
(Συγκεκριμένα έστειλε λιμό για 7 συναπτά έτη).

9, 33–37: «καὶ εἶπε· κυλίσατε αὐτήν, καὶ ἐκύλισαν αὐτήν, καὶ ἐῤῥαντίσθη τοῦ αἵματος αὐτῆς πρὸς τὸν τοῖχον καὶ πρὸς τοὺς ἵππους, καὶ συνεπάτησαν αὐτήν. καὶ εἰσῆλθε καὶ ἔφαγε καὶ ἔπιε καὶ εἶπεν· ἐπισκέψασθε δὴ τὴν κατηραμένην ταύτην καὶ θάψατε αὐτήν, ὅτι θυγάτηρ βασιλέως ἐστί. καὶ ἐπορεύθησαν θάψαι αὐτὴν καὶ οὐχ εὗρον ἐν αὐτῇ ἄλλο τι ἢ τὸ κρανίον καὶ οἱ πόδες καὶ τὰ ἴχνη τῶν χειρῶν. καὶ ἐπέστρεψαν καὶ ἀνήγγειλαν αὐτῷ, καὶ εἶπε· λόγος Κυρίου, ὃν ἐλάλησεν ἐν χειρὶ Ἠλιοὺ τοῦ Θεσβίτου λέγων· ἐν τῇ μερίδι Ἰεζράελ καταφάγονται οἱ κύνες τὰς σάρκας Ἰεζάβελ, καὶ ἔσται τὸ θνησιμαῖον Ἰεζάβελ ὡς κοπρία ἐπὶ προσώπου τοῦ ἀγροῦ ἐν τῇ μερίδι Ἰεζράελ, ὥστε μὴ εἰπεῖν αὐτοὺς Ἰεζάβελ».
Αριθμός: 1.

10, 16–17: «καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· δεῦρο μετ᾿ ἐμοῦ καὶ ἰδὲ ἐν τῷ ζηλῶσαί με τῷ Κυρίῳ Σαββαὼθ καὶ ἐπεκάθισεν αὐτὸν ἐν τῷ ἅρματι αὐτοῦ. καὶ εἰσῆλθεν εἰς Σαμάρειαν καὶ ἐπάταξε πάντας τοὺς καταλειφθέντας τοῦ Ἀχαὰβ ἐν Σαμαρείᾳ ἕως τοῦ ἀφανίσαι αὐτὸν κατὰ τὸ ῥῆμα Κυρίου, ὃ ἐλάλησε πρὸς Ἠλιού».
Αριθμός: Άγνωστος.

17, 25: «καὶ ἐγένετο ἐν ἀρχῇ τῆς καθέδρας αὐτῶν οὐκ ἐφοβήθησαν τὸν Κύριον, καὶ ἀπέστειλε Κύριος ἐν αὐτοῖς τοὺς λέοντας, καὶ ἦσαν ἀποκτέννοντες ἐν αὐτοῖς».
Αριθμός: Άγνωστος.

19, 35: «Καὶ ἐγένετο ἕως νυκτὸς καὶ ἐξῆλθεν ἄγγελος Κυρίου καὶ ἐπάταξεν ἐν τῇ παρεμβολῇ Ἀσσυρίων ἑκατὸν ὀγδοηκονταπέντε χιλιάδας· καὶ ὤρθρισαν τὸ πρωΐ, καὶ ἰδοὺ πάντες σώματα νεκρά».
Αριθμός: 185.000.

Παραλειπομένων Α’ (Χρονικών Α’)
10, 14: «καὶ οὐκ ἐζήτησε Κύριον, καὶ ἀπέκτεινεν αὐτὸν καὶ ἐπέστρεψε τὴν βασιλείαν τῷ Δαυὶδ υἱῷ Ἰεσσαί».
Αριθμός: 1.

Παραλειπομένων Β’ (Χρονικών Β’)
13, 16–17: «καὶ ἔφυγον οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἀπὸ προσώπου Ἰούδα, καὶ παρέδωκεν αὐτοὺς Κύριος εἰς τὰς χεῖρας αὐτῶν. καὶ ἐπάταξεν ἐν αὐτοῖς Ἀβιὰ καὶ ὁ λαὸς αὐτοῦ πληγὴν μεγάλην, καὶ ἔπεσον τραυματίαι ἀπὸ Ἰσραὴλ πεντακόσιαι χιλιάδες ἄνδρες δυνατοί».
Αριθμός: 500.000.

13, 20: «καὶ οὐκ ἔσχεν ἰσχὺν Ἱεροβοὰμ ἔτι πάσας τὰς ἡμέρας Ἀβιά, καὶ ἐπάταξεν αὐτὸν Κύριος, καὶ ἐτελεύτησε».
Αριθμός: 1.

14, 9–13: «καὶ ἐξῆλθεν ἐπ’ αὐτοὺς Ζαρὲ ὁ Αἰθίοψ ἐν δυνάμει ἐν χιλίαις χιλιάσι καὶ ἅρμασι τριακοσίοις, καὶ ἦλθεν ἕως Μαρισά. καὶ ἐξῆλθεν Ἀσὰ εἰς συνάντησιν αὐτῷ καὶ παρετάξατο πόλεμον ἐν τῇ φάραγγι κατὰ βορρᾶν Μαρισά. καὶ ἐβόησεν Ἀσὰ πρὸς Κύριο Θεὸν αὐτοῦ καὶ εἶπε· Κύριε, οὐκ ἀδυνατεῖ παρὰ σοὶ σώζειν ἐν πολλοῖς καὶ ἐν ὀλίγοις· κατίσχυσον ἡμᾶς, Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὅτι ἐπὶ σοὶ πεποίθαμεν καὶ ἐπὶ τῷ ὀνόματί σου ἤλθομεν ἐπὶ τὸ πλῆθος τὸ πολὺ τοῦτο· Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, μὴ κατισχυσάτω πρός σε ἄνθρωπος. καὶ ἐπάταξε Κύριος τοὺς Αἰθίοπας ἐναντίον Ἰούδα, καὶ ἔφυγον Αἰθίοπες· καὶ κατεδίωξεν αὐτοὺς Ἀσὰ καὶ ὁ λαὸς αὐτοῦ ἕως Γεδώρ, καὶ ἔπεσον Αἰθίοπες ὥστε μὴ εἶναι ἐν αὐτοῖς περιποίησιν, ὅτι συνετρίβησαν ἐνώπιον Κυρίου καὶ ἐναντίον τῆς δυνάμεως αὐτοῦ, καὶ ἐσκύλευσαν σκῦλα πολλά».
Αριθμός: 1.000.000 (14, 9).

21, 14–19: «ἰδοὺ Κύριος πατάξει σε πληγὴν μεγάλην ἐν τῷ λαῷ σου καὶ ἐν τοῖς υἱοῖς σου καὶ ἐν γυναιξί σου καὶ ἐν πάσῃ τῇ ἀποσκευῇ σου….καὶ ἐγένετο ἐξ ἡμερῶν εἰς ἡμέρας, καὶ ὡς ἦλθε καιρὸς τῶν ἡμερῶν ἡμέρας δύο, ἐξῆλθεν ἡ κοιλία αὐτοῦ μετὰ τῆς νόσου, καὶ ἀπέθανεν ἐν μαλακίᾳ πονηρᾷ. καὶ οὐκ ἐποίησεν ὁ λαὸς αὐτοῦ ἐκφορὰν καθὼς ἐκφορὰν πατέρων αὐτοῦ».
Αριθμός: 1.

28, 5–6: «καὶ παρέδωκεν αὐτὸν Κύριος ὁ Θεὸς αὐτοῦ διὰ χειρὸς βασιλέως Συρίας, καὶ ἐπάταξεν ἐν αὐτῷ καὶ ᾐχμαλώτευσεν ἐξ αὐτῶν αἰχμαλωσίαν πολλὴν καὶ ἤγαγεν εἰς Δαμασκόν· καὶ γὰρ εἰς χεῖρας βασιλέως Ἰσραὴλ παρέδωκεν αὐτόν, καὶ ἐπάταξεν ἐν αὐτῷ πληγὴν μεγάλην. καὶ ἀπέκτεινε Φακεὲ ὁ τοῦ Ῥομελία βασιλεὺς Ἰσραὴλ ἐν Ἰούδᾳ ἐν μιᾷ ἡμέρᾳ ἑκατὸν εἴκοσι χιλιάδας ἀνδρῶν δυνατῶν ἰσχύϊ ἐν τῷ καταλιπεῖν αὐτοὺς Κύριον τὸν Θεὸν τῶν πατέρων αὐτῶν».
Αριθμός: 120.000.

36, 16–17: «καὶ ἦσαν μυκτηρίζοντες τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ καὶ ἐξουθενοῦντες τοὺς λόγους αὐτοῦ καὶ ἐμπαίζοντες ἐν τοῖς προφήταις αὐτοῦ, ἕως ἀνέβη ὁ θυμὸς Κυρίου ἐν τῷ λαῷ αὐτοῦ, ἕως οὐκ ἦν ἴαμα. καὶ ἤγαγεν ἐπ᾿ αὐτοὺς βασιλέα Χαλδαίων, καὶ ἀπέκτεινε τοὺς νεανίσκους αὐτῶν ἐν ῥομφαίᾳ ἐν οἴκῳ ἁγιάσματος αὐτοῦ καὶ οὐκ ἐφείσατο τοῦ Σεδεκίου καὶ τὰς παρθένους αὐτῶν οὐκ ἠλέησε καὶ τοὺς πρεσβυτέρους αὐτῶν ἀπήγαγον· τὰ πάντα παρέδωκεν ἐν χερσίν αὐτῶν».
Αριθμός: Άγνωστος.

Ιεζεκιήλ
24, 15–18: «Καὶ ἐγένετο λόγος Κυρίου πρός με λέγων·υἱὲ ἀνθρώπου, ἰδοὺ ἐγὼ λαμβάνω ἐκ σοῦ τὰ ἐπιθυμήματα τῶν ὀφθαλμῶν σου ἐν παρατάξει· οὐ μὴ κοπῇς οὐδ᾿ οὐ μὴ κλαυσθῇς. τεναγμὸς αἵματος, ὀσφύος, πένθους ἐστίν· οὐκ ἔσται τὸ τρίχωμά σου συμπεπλεγμένον ἐπὶ σὲ καὶ τὰ ὑποδήματά σου ἐν τοῖς ποσί σου, οὐ μὴ παρακληθῇς ἐν χείλεσιν αὐτῶν καὶ ἄρτον ἀνδρῶν οὐ μὴ φάγῃς. καὶ ἐλάλησα πρὸς τὸν λαὸν τὸ πρωΐ, ὃν τρόπον ἐνετείλατό μοι, καὶ ἀπέθανεν ἡ γυνή μου ἑσπέρας, καὶ ἐποίησα τὸ πρωΐ ὃν τρόπον ἐπετάγη μοι».
Αριθμός: 1.

Πράξεις Αποστόλων (Καινή Διαθήκη)
5, 1–10: «Ἀνὴρ δέ τις Ἀνανίας ὀνόματι σὺν Σαπφείρῃ τῇ γυναικὶ αὐτοῦ ἐπώλησε κτῆμα…ἔπεσε δὲ παραχρῆμα παρὰ τοὺς πόδας αὐτοῦ καὶ ἐξέψυξεν· εἰσελθόντες δὲ οἱ νεανίσκοι εὗρον αὐτὴν νεκράν, καὶ ἐξενέγκαντες ἔθαψαν πρὸς τὸν ἄνδρα αὐτῆς».
Αριθμός: 2.

12, 23: «παραχρῆμα δὲ ἐπάταξεν αὐτὸν ἄγγελος Κυρίου ἀνθ᾿ ὧν οὐκ ἔδωκε τὴν δόξαν τῷ Θεῷ, καὶ γενόμενος σκωληκόβρωτος ἐξέψυξεν».
Αριθμός: 1.

---

Αν δεν έχει γίνει λάθος στην καταμέτρηση, τα εξακριβωμένα θύματα είναι2.293.799. Αν συνυπολογίσει όμως κανείς, ότι παραμένει άγνωστος ο αριθμός των θυμάτων των διαφόρων στρατών, τα θύματα του κατακλυσμού του Νώε, των Σοδόμων και Γομόρρων, ή τα θύματα των αμέτρητων επιδημιών, λιμών, βιασμών κ.λπ., τότε ο αριθμός θα φθάσει σε δυσθεώρητα ύψη.

Για να περάσουμε και στην αντίπερα όχθη, πόσους σκότωσε ο Σατανάς;
Το μόνο που βρέθηκε, ήταν η «αντιπαράθεσή του» με τον Γιαχβέ σχετικά με τον Ιώβ (Ιώβ κεφ. 1). Η ιστορία έχει κάπως έτσι: Στην Αυσίτιδα ζούσε κάποτε ένας άνθρωπος που ονομαζόταν Ιώβ. Είχε αποκτήσει εφτά γιους και τρεις θυγατέρες. Ο Γιαχβέ λέει στον Σατανά: «Πρόσεξες τον δούλο μου, τον Ιώβ; Δεν υπάρχει άλλος σαν κι αυτόν πάνω στη γη, είναι άνθρωπος ακέραιος κι ευθύς, με σέβεται και αποστρέφεται το κακό». Ο Σατανάς του απάντησε: «Μήπως με το αζημίωτο σε σέβεται ο Ιώβ; (σ.σ.: κλασικός Εβραίος). Κάνε πως αγγίζεις τα υπάρχοντά του και να δεις αν δημόσια δεν σε βλαστημήσει». (σ.σ.: κλασικός Εβραίος 2) Είπε τότε ο Γιαχβέ στον Σατανά: «Ορίστε, σου παραδίδω όλα τα υπάρχοντά του, μόνο πάνω στον ίδιο να μην απλώσεις χέρι». Και ο Σατανάς έφυγε από τη σύναξη του Γιαχβέ. Μια μέρα που οι γιοι και οι κόρες τού Ιώβ έτρωγαν κι έπιναν στο σπίτι του μεγαλύτερου αδερφού τους, φτάνει στον Ιώβ ένας αγγελιοφόρος. Ξαφνικά φύσηξε άνεμος δυνατός από την άλλη άκρη της ερήμου, χτύπησε το σπίτι από παντού και το γκρέμισε! Τα παιδιά πλακώθηκαν στα ερείπια και σκοτώθηκαν…

Έτσι φαίνεται ότι εδώ παίχτηκε ένα στοίχημα, οπότε μάλλον χρεώνονται και οι δύο τα δέκα αυτά θύματα. Αν είναι έτσι, το αποτέλεσμα έχει ως εξής:
Γιαχβέ: 2.293.799+10= 2.293.809 θύματα.
Σατανάς: 10 θύματα.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.pare-dose.net/?p=3320#ixzz1VNWwvM8t

Ήταν ο Μαρξ και ο Ένγκελς ..."ρατσιστές"; (από το βιβλίο του Δηµήτρη Ντούσα µε τίτλο «Μαρξισµός και Σύγχρονη Μετανάστευση)

 Παραθέτουµε ένα άκρως ενδιαφέρον απόσπασµα από το βιβλίο του Δηµήτρη Ντούσα µε τίτλο «Μαρξισµός και Σύγχρονη Μετανάστευση»:

Είµαστε βέβαιοι πια πως το εργοδοτικό κεφάλαιο των ΕΠΑ και της Ε.Ε., µαζί µε το πολιτικό τους υπηρετικό προσωπικό, είχαν προβλέψει από τις αρχές της δεκαετίας του 1980 ότι οι εργαζόµενοι των χωρών τους θα αντιδράσουν µπροστά στην προοπτική µαζικής εισαγωγής ξένων εργατών, που όχι µόνο θα χρησιµοποιούνταν για το πλευροκόπηµά τους στο µαλακό υπογάστριο, αλλά και για την εργασιακή τους αντικατάσταση κι εκπατρισµό («κινητικότητα των εργατών», το λένε οι προπαγανδιστές της Ε.Ε.). Γι’ αυτό και είχαν φροντίσει να δηµιουργήσουν, µε τις μυστικές τους υπηρεσίες και τους πράκτορές τους, αλλά και µε πληρωµένους ανθρώπους τους, διάφορες «οργανώσεις», τις οποίες τις ονόµασαν ακροδεξιές, και οι οποίες µαζί µε το σύνθηµα: «Έξω οι ξένοι», θα είχαν για ιδεολογία τους τον ναζισµό, τον Χίτλερ, τον φασισµό και τους αστούς δικτάτορες των χωρών τους. Έτσι ώστε οποιαδήποτε µελλοντική κινητοποίηση των ντόπιων ευρωπαϊκών εργατικών τάξεων, στη µαζική εισαγωγή ξένων εργατικών χεριών απ’ τα αφεντικά της Ε.Ε., να στιγµατίζεται και να συκοφαντείται ως ρατσιστική, νεοναζιστική, φασιστική, ξενοφοβική, εθνικιστική, εγκληµατική και οτιδήποτε άλλο αρνητικό θέλετε. Τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας του εργοδοτικού κεφαλαίου το χειρίστηκαν επιδέξια το θέµα. Δηµιούργησαν το κλίµα και τις προϋποθέσεις να βγουν µπροστά, οι καλοπληρωµένες απ’ την Ε.Ε. και το κεφάλαιο, «Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις», οι οποίες ξεφύτρωσαν η µία µετά την άλλη, όχι µόνο στην Ελλάδα, αλλά σ’ ολάκερη την Ευρώπη και τις ΕΠΑ.

Γιόµισε, ξαφνικά, ο τόπος από πληρωµένες «αντιρατσιστικές», «ανθρωπιστικές», «αντιφασιστικές» οργανώσεις, από «δίκτυα», από «συντονιστικά», από «παρατηρητήρια», που έχουν ένα µεγάλο βήµα προβολής και υποστήριξης από τα ΜΜΕ, τα οποία εξήραν τις «ευαισθησίες» τους και τον «ουµανισµό» τους. Την ίδια περίοδο η Ε.Ε. χρηµατοδοτούσε διαπολιτισµικά προγράµµατα, δεκάδες καθηγητές πανεπιστηµίων της Ελλάδας έγιναν οι προφέσορες του «αντιρατσισµού», του «πολυπολιτισµού», των «ανοικτών συνόρων», της «ανεκτικότητας» και του «δικαιώµατος στη διαφορά».

Όλες αυτές οι «οργανώσεις» της διαβόητης «κοινωνίας των πολιτών» – που τόσο προβάλλει ο αστικός κόσµος – κόλλησαν σαν παράσιτα δίπλα στις συνδικαλιστικές και κοµµατικές ηγεσίες, ιδιαίτερα σε εκείνες που ήταν ευάλωτες στον υπερεπαναστατισµό και τον κοσµοπολιτισµό, και τις επηρέασαν ιδεολογικά. Σε λίγα χρόνια ακολούθησαν και οι µεγαλύτερες αριστερές συνδικαλιστικές και κοµµατικές ηγεσίες, ιδιαίτερα µετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, το 1991. Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, έγιναν «αντιρατσιστικές» και υπέρ των «ανοικτών συνόρων», καθώς και υπέρ της νοµιµοποίησης των εισαγόµενων εργατικών χεριών κι αυτές.

Το σχέδιο του ευρωπαϊκού και ντόπιου εργοδοτικού κεφαλαίου «πέτυχε»: Ποσοστό µικρότερο από το 11% του πληθυσµού όχι µόνο της Ελλάδας, αλλά και των άλλων χωρών της Ευρώπης, καθυβρίζει καθηµερινά χωρίς ντροπή και καµιά αναστολή, το 89% του λαού ως ρατσιστικό και ξενόφοβο. Όσοι ορθώθηκαν, σπασµωδικά, µπροστά τους καθυβρίστηκαν από τα ΜΜΕ µε πυρ οµαδικό και συντονισµένο. Αλλά, στο µεταξύ, το εργοδοτικό κεφάλαιο σχετικά ανενόχλητο, έφερνε τα 111 εκατοµµύρια των ξένων εργατών στην Ε.Ε. και τα 2-4 εκατοµµύρια των ξένων εργατών στη µικρή Ελλάδα – των 2.500.000 ντόπιων εργατών! Τα επιστηµονικά λαγωνικά του κεφαλαίου, που διαβάζουν τον Μαρξ και τον γνωρίζουν απ’ έξω, καλύτερα κι απ’ τα µέλη της Αριστεράς, σίγουρα θα ’χαν διαβάσει αυτά που έγραφε ο Ένγκελς, ο Μαρξ και η Διεθνής Ένωση Εργατών, όπως όλοι τους γνώριζαν και τους κοινωνικούς τους αγώνες στα λιµάνια ενάντια στην εισαγωγή ξένων εργατικών χεριών απ’ τα αφεντικά. Γι’ αυτό και φρόντισαν να φτάσουν αυτά, πρώτα, µε τις «αντιρατσιστικές» τους οργανώσεις, και να φωνάζουν για «ανοικτά σύνορα» και «διεθνισµό», πριν βγουν στα λιµάνια οι εργάτες που είχαν µια κάποια συνείδηση ταξικά. Και τα κατάφεραν…

Γράφει ο Μαρξ, στις 20.8.1867, για το «λοκ άουτ των καλαθοποιών - εργοδοτών του Λονδίνου»: «Μπρος σ’ ένα τόσο βίαιο γεγονός, οι εργάτες ξεσηκώθηκαν και δήλωσαν πως δεν θα δεχόντουσαν αυτές τις προϋποθέσεις (να διαλύσουν την ένωσή τους, να δεχτούν μείωση του μεροκάματου, γιατί αλλιώς θα πετιούνταν στον δρόμο). Τα αφεντικά είχαν προβλέψει όμως αυτή την πορεία των πραγμάτων, γιατί είχαν στείλει ανθρώπους στο Βέλγιο να φέρουν εργάτες». Πόσο επίκαιρος κι αναγκαίος είναι ο Μαρξ για το εργατικό κίνημα σήμερα! Αυτό, λοιπόν, που χρειάζονταν τ’ αφεντικά στις μέρες μας, ήταν η κατασκευή όλων αυτών των ακροδεξιών και των «αντιρατσιστικών» τους οργανώσεων. Και τις έφτιαξαν… Αυτές οι ακροδεξιές μαϊμούδες πήγαιναν παρέα με τις «αντιρατσιστικές» τους μαϊμούδες. Μ’ έναν και μοναδικό σκοπό: Να αποπροσανατολίσουν, να παραπλανήσουν, να εκτροχιάσουν το εργατικό κίνημα απ’ την ταξική σύγκρουση με την πολιτική εισαγωγής ξένων εργατών απ’ τα αφεντικά. Έπρεπε να περάσουν πάνω από 15 χρόνια για να αποκαλυφθεί ότι τόσο μέσα στις «ναζιστικές» όσο και μέσα σε «Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις» δρουν οι πράκτορες των μυστικών υπηρεσιών και του κεφαλαίου. Τα ίδια χρόνια από το 1990 και δώθε, κι ενώ τα σύνορα για τη μαζική εισαγωγή ήταν διάτρητα, οι αστυνομικές υπηρεσίες του κεφαλαίου συλλάμβαναν και λαθρομετανάστες, τους κακοποιούσαν μπροστά σε κάποια ΜΜΕ, ώστε προβάλλοντας αυτά τα γεγονότα να προκαλέσουν την ανθρωπιστική συγκίνηση, κυρίως της Αριστεράς, αναγκάζοντάς τη να βγει στους δρόμους και να απαιτεί τ’ αντίθετα απ’ αυτά που έπρεπε να απαιτεί. Να απαιτεί δηλαδή «άνοιγμα», κι άλλο, των συνόρων στη μαζική εισαγωγή ξένων εργατικών χεριών, τη στιγμή που έπρεπε να βρίσκεται στις συνοριακές διαβάσεις για να εξηγεί στους ξένους εργάτες, που θα αποπειρώνταν να μπουν στη χώρα, να γυρίσουν πίσω στην πατρίδα τους. Έτσι η Αριστερά (μικροαστική, «επαναστατική», «κομμουνιστική», διεθνιστική, αντικαπιταλιστική κ.ο.κ.) έγινε αντιμαρξιστική και οδηγήθηκε, χωρίς ουσιαστικά να το αντιληφθεί πώς, να υιοθετήσει στην ουσία της την πολιτική του εργοδοτικού κεφαλαίου για μαζική εισαγωγή δεκάδων εκατομμυρίων ξένων εργατών - μετοίκων. Κι αυτή η Αριστερά έφτασε στο έσχατο σημείο να καθυβρίζει την εργατική τάξη της χώρας, ως «ρατσιστική» και «ξενόφοβη»! Ο ιδεολογικός και πολιτικός εγκλωβισμός της στην πολιτική του κεφαλαίου σ’ όλο του το μεγαλείο.

Σήμερα, στην Ελλάδα, αυτά τα ακροδεξιά ή νεοναζιστικά άλλοθι του εργοδοτικού κεφαλαίου δεν χρειάζονται πια. Γι’ αυτό κι αυτές οι ακροδεξιές οργανώσεις είτε έκλεισαν είτε υπολειτουργούν – αφού η Αριστερά ανέλαβε για λογαριασμό των αφεντικών να εισάγει μαζικά τα ξένα εργατικά χέρια, τους νέους παρίες… για να κάνουν παρίες και τους ντόπιους εργάτες…

Οι οικονομικοί «μετανάστες» είναι ο Δούρειος Ίππος του κεφαλαίου για την άλωση των εργασιακών κατακτήσεων των ντόπιων.

Ο βασικός στόχος του εργοδοτικού κεφαλαίου είναι η αύξηση της κερδοφορίας του μέσα από τη μείωση του κόστους εργασίας. Γι’ αυτό εισάγει και χρησιμοποιεί τα εκατομμύρια των ξένων εργατικών χεριών ως παραπανίσιο πληθυσμό, που θα ασκήσει τρομακτικές πιέσεις στους ντόπιους εργαζόμενους για τη μείωση του κόστους εργασίας.

Όπως ο Δούρειος Ίππος ήταν το μέσο των Ελλήνων βασιλιάδων για να ξεγελάσουν τους Τρώες, να τους αλώσουν από μέσα και να καταλάβουν την Τροία, έτσι και οι ξένοι εργάτες είναι το μέσο για τα εργοδοτικά αφεντικά, για να ξεγελάσουν (για να παραλύσουν) τις αντιδράσεις των ντόπιων εργατών, να πλευροκοπήσουν τις εργατικές τους κατακτήσεις, και τελικά να τις καταβαραθρώσουν όλες αμαχητί.

Ήδη στην πράξη έχουν απορυθμίσει όλες τις εργατικές κατακτήσεις, για την κύρια μάζα των εκατομμυρίων γηγενών εργαζομένων. Τώρα επιδιώκουν και τη νομοθετική τους κατοχύρωση για να προχωρήσουν σ’ ακόμη μεγαλύτερη καταστροφή των εργασιακών σχέσεων και δικαιωμάτων των ντόπιων εργατών. Στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και στις ΕΠΑ, απαιτούν την περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και την εξατομίκευσή τους κατ’ ατομική περίπτωση, παρακάμπτοντας ή καταργώντας τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.

Πηγή: Ντούσας Δημήτρης, «Μαρξισμός και Σύγχρονη Μετανάστευση», Αθήνα 2009, σελίδες: 366

ΓΙΑΤΙ Η ΕΕ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΡΩ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

(Aναδημοσίευση από Iskra)

(Τετ. 25/2/15 - 10:30)

Του ΓΙΑΝΝΗ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛΙΔΗ

Το Μάη – Ιούνη του 1940 η αστική Γαλλία κατέρρευσε όταν η χιτλερική Γερμανία έκανε την αποφασιστική επίθεση. Πολλά στελέχη του αστικού καθεστώτος δεν ήθελαν να πολεμήσουν σοβαρά (το ΚΚ Γαλλίας είχε ήδη τεθεί εκτός νόμου!), ενώ αρκετοί συμπαθούσαν το φασιστικό καθεστώς της Γερμανίας, όπως ο στρατάρχης Πεταίν που κατέληξε στη συνθηκολόγηση. (21-22 Ιούνη 1940).

Ουσιαστικά η μεγαλοαστική τάξη της Γαλλίας πρόδωσε το γαλλικό λαό. Ήδη από το 1936, πολλοί πλουτοκράτες είχαν ρίξει το σύνθημα: «Καλύτερα ο Χίτλερ παρά το Λαϊκό Μέτωπο!».

Εκτός από τους κομμουνιστές που κάλεσαν αμέσως σε αντίσταση, υπήρχαν ορισμένοι παράγοντες της αστικής τάξης που πίστευαν στο μακροχρόνιο αγώνα και την ανάγκη συντριβής της Γερμανίας.

Πιο χαρακτηριστική περίπτωση ο στρατηγός Ντε Γκωλ. Έφθασε αεροπορικώς στο Λονδίνο και στις 18 Ιούνη 1940 μίλησε από το ραδιόφωνο καλώντας τους Γάλλους σε αντίσταση ως την τελική ήττα της Γερμανίας. Ο Ντε Γκωλ αναφέρθηκε στο διεθνή συσχετισμό δύναμης. Θεωρούσε (και σωστά) ότι το φασιστικό τριμερές σύμφωνο (Γερμανία – Ιταλία – Ιαπωνία) είχε αρκετά μικρότερη οικονομική ισχύ από τους αντιπάλους του και αυτό θα οδηγούσε τα φασιστικά καθεστώτα στην τελική ήττα. Μετά τη συντριβή του φασιστικού άξονα ο Πεταίν καταδικάστηκε και πέθανε στη φυλακή (ο δοσίλογος πρωθυπουργός Λαβάλ εκτελέστηκε) ενώ ο Ντε Γκωλ έγινε πρωθυπουργός της Γαλλίας και αργότερα Πρόεδρος.

Αυτά από το παρελθόν. Ας έρθουμε τώρα στο σήμερα.

ΒΑΘΥΤΑΤΗ ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ

Από τις αρχές του 2008 είχαν φανεί τα πρώτα σημάδια της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης.

Το 2008-2009 η ευρωζώνη είχε συρρίκνωση του ΑΕΠ 4% και οι ΗΠΑ συρρίκνωση 3% (εφ. «Καθημερινή» 1/11/2013).

Οι ΗΠΑ κάπως ανέκαμψαν αργότερα, όμως η ευρωζώνη είχε πάλι συρρίκνωση το 2012 και το 2013.

Τελικά το 2014 οι ΗΠΑ είχαν αύξηση ΑΕΠ 2,4% (εφ. «Χρηματιστήριο» 31/1/2015), ενώ η ευρωζώνη μόλις 0,9%.

Η ΛΔ Κίνας το 2014 αύξησε το ΑΕΠ της κατά 7,4% (εφ. «Ναυτεμπορική» 21/1/2015), δηλαδή 3 φορές περισσότερο από τις ΗΠΑ και 8 φορές περισσότερο από την ευρωζώνη. Η Γαλλία αύξησε το ΑΕΠ της μόλις 0,4%, ενώ η Ιταλία το μείωσε 0,4% (εφ. «Χρηματιστήριο» 14/2/2015).

Συνολικά, στα 7 χρόνια (1/1/2008 – 31/12/2014) οι ΗΠΑ αύξησαν το ΑΕΠ τους περίπου 10%, ενώ η ευρωζώνη συρρίκνωσε το ΑΕΠ 0,3% (εφ. «Καθημερινή», 1/11/2014). Στην ίδια εφταετία η ΛΔ Κίνας είχε αύξηση του ΑΕΠ κατά 76% (7½ φορές περισσότερο από τις ΗΠΑ).

Είναι φανερό ότι η Κίνα προελαύνει ταχέως, ενώ η Δύση χάνει έδαφος. Αλλά μέσα στην Δύση, οι ΗΠΑ κινούνται σαφώς πιο γρήγορα από την ευρωζώνη και την Ιαπωνία.

Εξ’ άλλου, μέσα στην ευρωζώνη η Γερμανία είχε αύξηση ΑΕΠ 6% την τελευταία εφταετία (εφ. «Καθημερινή», 1/11/14), ενώ η υπόλοιπη ευρωζώνη ήταν απόλυτα αρνητική. Πιο μεγάλη συρρίκνωση του ΑΕΠ είχε η Ελλάδα, αλλά Ιταλία και Πορτογαλία είχαν επίσης σοβαρές απώλειες.

Γενικά, η ευρωζώνη είναι μια αποτυχία, αλλά ειδικά για το Νότο της Ευρώπης είναι καταστροφή.

ΣΥΝΕΧΗΣ ΥΣΤΕΡΙΑ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΡΑΓΙΑΔΙΣΜΟΥ

Μετά το σχηματισμό της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, οι περισσότεροι «γνωστοί» μνημονιακοί δημοσιογράφοι συνέχισαν την ψευδολογία «υπέρ των εταίρων», ενώ συνεχώς πιέζουν την κυβέρνηση να υποχωρήσει όλο και περισσότερο. Κάποιοι εκφράζουν ανοιχτά τη στεναχώρια τους «γιατί εκφράστηκε ανεύθυνα ο λαός στις εκλογές»!

Όλοι αυτοί οι λάτρεις των Βρυξελλών κρύβουν το απλό γεγονός ότι στα 35 χρόνια της Ελλάδας στην ΕΟΚ – ΕΕ, η μέση ετήσια αύξηση του ΑΕΠ είναι μόλις 1%.

Πολλοί δημοσιολόγοι του ευρωπαϊσμού κραυγάζουν συνεχώς ότι έρχεται όλεθρος εάν ξαναγυρίσουμε στην δραχμή. Και όμως, πριν εισέλθει η Ελλάδα στην ΕΟΚ, η βιομηχανία ανέβαινε πολύ περισσότερο. Πχ τη δεκαετία 1971 – 1980 η ελληνική βιομηχανία ανέβηκε περίπου 80%, ενώ στα 35 χρόνια (1981 – 2015) της ΕΟΚ –ΕΕ, η αύξηση της ελληνικής βιομηχανίας δεν φτάνει ούτε το 30%. Στα ίδια 35 χρόνια(1981 – 2015) η ΛΔ Κίνας με μέσο ετήσιο ρυθμό 11%, αύξησε σχεδόν 4.000% τη βιομηχανία της και σήμερα είναι η πρωτη βιομηχανική δύναμη της Γης.

Δηλαδή, το «ατύχημα» είναι η ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ και μετά στην ευρωζώνη. Οι ντιρεκτίβες των Βρυξελλών χαντάκωσαν την ελληνική παραγωγή. Αλλά οι «δημοκράτες» δημοσιογράφοι κρύβουν ακόμη και τα ίδια τα επίσημα στοιχεία του καθεστώτος και εξυμνούν την αποτυχημένη ευρωζώνη!

Δυστυχώς η στάση της Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ) δεν διευκολύνει τα πράγματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί ότι θα αλλάξει την ΕΕ «από τα μέσα» και θα κατανικήσει το νεοφιλελευθερισμό προβάλλοντας το δικό του σχέδιο «για την ανάκαμψη της ΕΕ».

Έτσι υποτιμά την τεράστια παραγωγική ζημιά που έφερε στην Ελλάδα η συγκεκριμένη καπιταλιστική ΕΟΚ. Θυμίζει το «ο γέγονε γέγονε» που είπε ο Α. Παπανδρέου το 1985 όταν αποδέχθηκε την ΕΟΚ.

Κι όμως, η ζημιά βάθυνε πολύ και το «ο γέγονε γέγονε» ήταν βαρύτατο λάθος. Και βέβαια η Μέρκελ και ο Σόιμπλε καθόλου δεν σκέφτονται να αλλάξουν, ίσα-ίσα πιστεύουν ότι έχουν δίκιο!

Ο ΣΥΡΙΖΑ υποτιμά πολύ το ζήτημα της εξάρτησης και πιστεύει στο μύθο της «Ευρώπης των ισότιμων εταίρων». Μα ακόμα και στη χιτλερική Ευρώπη δεν υπήρχε ισότητα μεταξύ των φασιστών. Ο Τσολάκογλου πίστευε στον Χίτλερ αλλά είχε ρόλο υπάκουου γκαουλάιτερ. Ακόμα και ο «φίλος» του Χίτλερ, ο Μουσολίνι, δεν ήταν καθόλου ισοδύναμος, ο Αδόλφος τον περιφρονούσε.

Στη σημερινή νεοφιλελεύθερη Ευρώπη δεν γίνεται μεταφορά πόρων από το Βορρά στο Νότο. Ίσα-ίσα, η απόσταση, πχ της βιομηχανικής ισχύος μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας μεγάλωσε αρκετά στα 35 χρόνια της συμμετοχής στην ΕΟΚ. Ο Κ. Καραμανλής έλεγε στα 1979 ότι τα βιομηχανικά και αγροτικά προϊόντα θα βρουν τεράστια διέξοδο στην ΕΟΚ, όμως διαψεύστηκε οικτρά.

Από την άλλη, το ΚΚΕ μετά το 17ο Συνέδριό του (2004 – 2005) έχει αλλάξει, έχει γίνει ένα «νέο ΚΚΕ», που δεν δέχεται το χαρακτήρα της Ελλάδας ως εξαρτημένης καπιταλιστικής χώρας. Το «νέο ΚΚΕ» διάκειται εχθρικά προς τα κομμουνιστικά κόμματα και τις λαϊκές δημοκρατίες της Ασίας. Έτσι αποσιωπά συστηματικά τις τεράστιες νίκες στην οικονομία της Κίνας, του Βιετνάμ κλπ. Αλλά ούτε τη ΛΔ Κορέας προβάλει, ούτε την Κούβα.

Σήμερα, το κράτος της ΛΔ Κίνας εξακολουθεί να ελέγχει το 80% των μετοχών σε όλες τις μεγάλες βιομηχανικές επιχειρήσεις (ειδική έκδοση «Καθημερινής» - Economist, Φεβ. 2012).

Επίσης, το κράτος ελέγχει όλες τις βασικές υποδομές. Γι’ αυτό η δυτική προπαγάνδα χύνει χολή εναντίον της Κίνας και θέλει την ανατροπή της Λαϊκής Δημοκρατίας.

Σε μια πολύ πιθανή σύγκρουση της Δύσης με τις ΛΔ της Ασίας και τη Ρωσία, το σημερινό ΚΚΕ προφανώς δηλώνει πλήρη ουδετερότητα. Αυτό είναι μια απροκάλυπτη δεξιά φιλοδυτική στάση που αποθρασύνει τους νεοφιλελεύθερους και ευρωατλαντιστές στην Ελλάδα. Ο Άδωνις πχ, που συνέχεια κατηγορεί την Κίνα και τη Ρωσία, σίγουρα θα είναι ευχαριστημένος από τη στάση του «νέου ΚΚΕ». Εξ άλλου αντικειμενικά η στάση του ΚΚΕ διευκολύνει τη ντόπια μεγαλοαστική τάξη να πιέσει το ΣΥΡΙΖΑ να ενσωματωθεί πλήρως στην ευρωατλαντική γραμμή.

Έτσι πχ, η Ιταλία του ΝΑΤΟ και της ΕΕ είναι στάσιμη οικονομικά εδώ και 15 χρόνια, αλλά αυτό πόσοι το γνωρίζουν στην Ελλάδα;  Πότε οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ή του ΚΚΕ το εκλαΐκευσαν αυτό; Αντίθετα, οι νεοφιλελεύθεροι της ΝΔ ή του «Ποταμιού» μιλάνε με φανατισμό υπέρ των Βρυξελλών και κρύβουν τις ήττες της ευρωζώνης.

ΑΝΑΓΚΑΙΑ Η ΡΗΞΗ ΑΡΓΑ ’Η ΓΡΗΓΟΡΑ

Για να προχωρήσει η υπόθεση της ανεξάρτητης Ελλάδας που θα προοδεύει και παραπέρα η υπόθεση της σοσιαλιστικής αλλαγής, θα χρειαστεί γενική ρήξη της Ελλάδας με την ευρωατλαντική συμμορία.

Ο ευρωατλαντισμός είναι το μαντρόσκυλο της παγκόσμιας αντίδρασης. Κάποτε το ΝΑΤΟ και η ΕΟΚ έπετρεπαν κάποιες (αστικές) κρατικοποιήσεις, ανέχονταν την κοινωνική (ρεφορμιστική) πολιτική, δέχονταν μια αυτονομία ενός Βίλλυ Μπραντ στην (αστική) εξωτερική πολιτική. Τώρα τα περιθώρια στενεύουν συνεχώς. Πάει να δημιουργηθεί ο «συνταγματικός ριγκανοθατσερισμός» με τερατώδη αποτελέσματα για τους λαούς. 

Αλλά το χειρότερο είναι ότι αυτός ο «Ρηγκανοθατσερικός ευρωατλαντισμός» δεν μπορεί να ανεχτεί μια ΛΔ Κίνας που παράγει 800.000.000 τόνους χάλυβα, όταν οι ΗΠΑ παράγουν μόνο 100.000.000 τόνους και η Γερμανία 50.000.000 τόνους.

Δεν μπορεί να ανεχτεί την Κίνα να παράγει το μισό τσιμέντο όλης της γης, δεν μπορεί να ανεχτεί μια στρατιωτική συμμαχία Ρωσίας – Κίνας.  Το πραξικόπημα του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία πριν ένα χρόνο δείχνει ότι ο ευρωατλαντισμός θα μπορούσε να φτάσει και στον παγκόσμιο πόλεμο αν δει ότι χάνει οριστικά το παγκόσμιο οικονομικοπολιτικό παιχνίδι.

Η προχθεσινή θρασύτητα του Σόϊμπλε, τα άρθρα μίσους πολλών γερμανικών εφημερίδων εναντίον του ελληνικού λαού και της κυβέρνησης, η αδιαφορία των γραφειοκρατών των Βρυξελλών για τα δεινά εκατομμυρίων Ελλήνων, πρέπει να κάνει την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να σκεφτεί σοβαρά: Μια Δημοκρατική Ευρώπη θα δημιουργηθεί μόνο πάνω στα ερείπια της σημερινής αντιδραστικής ΕΕ.  Σε αυτή τη νέα Ευρώπη πρέπει να συμμετάσχει σαν ιδρυτικό μέλος και η Ρωσία, που η σημερινή ηγεσία της ΕΕ βλέπει με μίσος, γιατί ο ρωσικός λαός ήταν ο κύριος συντελεστής της συντριβής της ιμπεριαλιστικής-φασιστικής Γερμανίας του 1945.

Ο χρόνος και η τακτική που θα ακολουθηθεί για τη ρήξη μπορεί να ποικίλει.  Αλλά χωρίς ρήξη με τον ευρωατλαντισμό, ο ελληνικός λαός δε θα μπορέσει να οικοδομήσει μια ελεύθερη και ανεξάρτητη Ελλάδα.

2014: Η ΛΔ ΚΙΝΑΣ 1η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ

Μετά την πρώτη επεξεργασία των οικονομικών αποτελεσμάτων του 2014, η Pricewaterhouse Coopers παρουσίασε μια έκθεση (βλ. ΗΜΕΡΗΣΙΑ GR, 22/2/2015):

To 2014, η Κίνα ξεπέρασε τις ΗΠΑ στο πραγματικό ΑΕΠ (Ρ.Ρ.Ρ), δηλαδή στο ΑΕΠ σε μονάδες αγοραστικής δύναμης.

Η ΛΔ Κίνας είναι 1^η παγκοσμίως με ΑΕΠ 17,63 τρισεκατομμύρια $, 1% περισσότερο από τις ΗΠΑ που περνούν στη 2^η θέση.

3^η παγκοσμίως δύναμη είναι η Ινδία και 4^η η Ιαπωνία.

Για την 5^η θέση παλεύουν Γερμανία και Ρωσία.

Η Ρωσία το 2014 είχε πραγματικό ΑΕΠ 3,55 τρισεκατομμύρια $, που είναι το 98% εκείνου της Γερμανίας.

Συνολικά οι ΛΔ της Ασίας, το Ρώσικο μπλοκ και η Ινδία, έχουν περίπου το 30% του παγκόσμιου ΑΕΠ (και το 50% της παγκόσμιας βιομηχανίας).  Έχουν επίσης πάνω από το 60% των παγκόσμιων κατασκευών.

Η επίθεση της Δύσης ενάντια στη Ρωσία (τιμές πετρελαίου, κλπ) έχει να κάνει με το γεγονός ότι η Ρωσία έχει ισοδύναμη πυρηνική ισχύ και διαστημική τεχνολογία με τις ΗΠΑ και έτσι μπορεί να προστατεύσει την γιγαντιαία κινεζική βιομηχανία από πιθανές τερατώδεις σκέψεις της Δύσης για εκτεταμένα πυρηνικά πλήγματα εναντίον των ΛΔ της Ασίας.  Έτσι η Ανατολή μπορεί να κερδίσει τα (ειρηνικά) 5-10 χρόνια που της χρειάζονται ώστε να ξεπεράσει το σύνολο της Δύσης και στο ΑΕΠ (έχει ήδη πετύχει νίκη στον βιομηχανικό και κατασκευαστικό τομέα).

Η νέα ελληνική κυβέρνηση πρέπει να παρακολουθεί τις διεθνείς εξελίξεις και να εκμεταλλευτεί κάθε ευκαιρία (και υπάρχουν ευκαιρίες!) για να βάλει την Ελλάδα στο δρόμο της ανεξάρτητης ανάπτυξης.

Με την υποταγή στις Βρυξέλλες και το Βερολίνο το χαντάκωμα θα συνεχιστεί!

Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2015

Αυτά είναι τα στοιχεία που αποδεικνύουν τις υποχρεώσεις της Γερμανίας προς την Ελλάδα!

ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΟ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΔΙΑΦΩΤΙΣΤΙΚΟ: Αυτά είναι τα στοιχεία που αποδεικνύουν τις υποχρεώσεις της Γερμανίας προς την Ελλάδα!

Posted by spitha80 στο Φεβρουαρίου 18, 2015

Το βιβλίο τού 1954 του ΣΩΤ. ΚΟΤΖΑΜΑΝΗ κατοχικού Υπουργού Συντονισμού – Οικονομικών – Εδώ είναι τα στοιχεία που αποδεικνύουν τις υποχρεώσεις της Γερμανίας προς την Ελλάδα

Μπορεί να μας προξενεί απέχθεια το να ακούμε τι λέει ένας κατοχικός υπουργός, αλλά αυτός είχε τότε τα στοιχεία και αν πραγματικά αναζητούμε στοιχεία, εδώ είναι πολλά από τα στοιχεία που αποδεικνύουν τις υποχρεώσεις της Γερμανίας προς την Ελλάδα.

Κι όμως... (απόπειρες ποίησης Κ.Ντ.)

Εφήμερης πεταλούδας  χαμοφτερούγισμ΄ ανέμελο,

μπρος   στ΄ αψήλου το πέταγμ΄ αετού αιωνόβιου,

τι να΄ναι; 

Αστραπής φωτιά, λάμψη, βροντή, αστροπελέκι΄ αμέτρητα,

μπρος στων σπλάχνων της γης την πύρινη κόλαση
 τι να ΄ναι;

Οι γνώσεις ενός, του σοφότερου όλων,

μπρος σ΄εκείνες των ανθρώπων όλων των εποχών

τι νά ΄ναι;

Όλες οι επιστημονικές αλήθειες,

κάθε λογής υπερφυσικές θρησκειών δοξασίες,

μεταφυσικές ερμηνείες, αισθήσεις και  ψευδαισθήσεις πλάνες, 
υποκειμενικές αλήθειες ή δεισιδαιμονίες,

μπροστά στις απόρθητες, ασύλληπτες στον αιώνα τον άπαντα,

του σύμπαντος τις  μεγάλες αλήθειες,

μπροστά στον απέραντο χώρο, τον άπειρο χρόνο,

τις  ανεξιχνίαστες,αέναες δυνάμεις, που αγνοώντας

του μυαλού μας τ΄ασήμαντα σύνορα συνυπάρχουν,

συγκρούονται, καταστρέφουν, δημιουργούν,

κινούν μέσα  κι έξω μας, μικρόκοσμους και μεγάκοσμους,

των οποίων την ύπαρξη ψυχανεμιζόμαστε 
ιχνηλατώντας για λίγο στην ελάχιστη ζήση μας,

 με το φτωχό μυαλό μας,

ελάχιστα πέρ΄ από σύνορα πλάνων αισθήσεων...

  τι να ΄ναι;

-Κι όμως!

 Όχι, δεν είναι μακάριοι οι «πτωχοί τω πνεύματι»!

Η  άγνοια δεν κάνει τον άνθρωπο ευτυχέστερο

απ΄ όσο  η  βασανιστική, λειψή, 
πάντα γεμάτη νέα αναπάντητα ερωτηματικά,  
επιμέρους γνώση κι επίγνωση...

-Το σκοτάδι δεν είναι προτιμότερο

από το πιο αμυδρό έστω λυκόφως!

-Όπως κι από τον  έρωτα, όση κι αν πικρή μετάγευση μείνει,

προτιμότερος δεν είν΄ ένας βίος ανέραστος!…

(Κώστας Ντουντουλάκης, 17/3/2013)

Στην Πανσέληνο του Ιούνη (2017)

και σ΄ όσα μάτια αναντρανίζοντας πάνω απ΄τη μιζέρια της χαμοζωής,

 αξιώνονται να χαρούν , ν΄αφεθούν για λίγο σ΄ αυτό το φεγγάρι,
να ονειροδρομήσουν μαζί του στο πέλαγος των αστεριών,
στην γαλήνη του ουράνιου χάους,
βυθοσκοπώντας την άβυσο στα σώψυχά μας...

Κ.Ντ.

ΤΟ ΠΙΘΑΡΙ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ: Οι ρίζες του καρναβαλιού στην αρχαία Ελλάδα

ΤΟ ΠΙΘΑΡΙ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ: Οι ρίζες του καρναβαλιού στην αρχαία Ελλάδα: Οι ρίζες του καρναβαλιού στην αρχαία Ελλάδα Αυτό το άρθρο είναι μια μικρή μελέτη σχετικά με την προέλευση των καρναβαλικών εθί...

Μαλβίνα Κάραλη: Οι Μικροαστοί | DOC TV | documenting everyday life

Μαλβίνα Κάραλη: Οι Μικροαστοί | DOC TV | documenting everyday life