ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ: ΝΕΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΒΑΞΕΒΑΝΗ ΠΡΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΙΚΟΥΣ ! ...ΤΟ ΑΝ...

ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ: ΝΕΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΒΑΞΕΒΑΝΗ ΠΡΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΙΚΟΥΣ ! ...ΤΟ ΑΝ...: κ. Βενιζέλο! Διατελέσατε υπουργός Δικαιοσύνης το 1996. Δεν ήσασταν ένας οποιοσδήποτε πολιτικός σε αυτό το υπουργείο, αλλά ένας γνώστης της Ν...

Κώστας Βάρναλης – "Ελεύθερος Κόσμος" (ΠΡΟΛΟΓΟΣ)

Εισαγωγή:
«Ἢ ποίηση τοῦ Βάρναλη, γράφει ὁ Μενέλαος Λουντέμης, δὲ μύριζε ποτὲ γάλα. Μύριζε ἀπὸ τὴν ἀρχὴ μπαροῦτι· κατέβηκε δηλαδὴ στὸ στίβο χωρὶς πάρα πολλὰ γυμνάσματα καὶ δοκιμὲς καὶ περιπλανήσεις στοὺς λειμῶνες τῶν ἀσφόδελων. Μ᾿ ἄλλα λόγια, χωρὶς αὐτὲς τὶς πεισιθάνατες κραυγὲς ποὺ ἔβγαζαν ὅλοι οἱ λυρικοί του καιροῦ του. Ὄχι. Ἡ Ποίηση τοῦ Βάρναλη ἦταν ἀπὸ τὴν ἀρχὴ ἀρσενική, λάσια, μιὰ βολίδα ποὔπεσε μὲς στὰ στεκούμενα νερὰ τοῦ μελίπηχτου λυρισμοῦ»...


               Γράφε, Ιστορία, τα ψέματά σου αράδα
                      και βλόγα το Φονιά,το θύμα βρίζε!
               Κι Αρετή, των δρομάκων σουσουράδα,
                     τον κάθε σωματέμπορά σου τίμα.

               Και συ, Νόμε, των άνομων ασπίδα,
                     σαν τη μαϊμού από κλώνο σ' άλλον πήδα
                κι απ' την κορφή με την ουρά κρεμάσου,
                          να μη γλέπει ο Λαός τα πισινά σου.

               Λεφτεριά της χανάκας και του ξύλου,
                         σφιχτόδενε τ' αξύπνητο χαϊβάνι.
               Και συ, ρηγάτο του Κενού, τ' αψήλου,
                     κάμνε το σκλάβο ρήγα, άμα πεθάνει!

               Και συ, τσούλα των δήμιων, Επιστήμη,
                         της Αλήθειας εσχάτη τεφροδόχα,
               και συ, πρόστυχη Πένα και ψοφίμι,
                      του βούρκου λιβανίζετε την μπόχα!

              Και συ, Πατριώτη Αγνέ, τη μάσκα φόρα
                  κι απ' τ' αδέρφια σου, αραδαριά μπροστά σου,
              διάλεγε, Γιούδα πάντοτες και τώρα,
                  για τον ξένο Μολώχ τα θύματά σου.

              Αθάνατη και θεία και πεμπτουσία
                  του βούρκου, χαίρε ώ! χαίρε Προδοσία!...
              Φως το χέρι, το πόδι προχωρεί
                   στον κάμπο κι ό,τι θέλει το μπορεί!...

              Κατάγυμνη χορέβει (όλα της φόρα!)
                    στον τάφο σου, Πατρίδα! Φαλλοφόρα
              τουρλώνεται κι ουρλιάζ': «Είναι δικός μου
                       αφτός ο βούρκος του Ελευθέρου Κόσμου».

Στους μεταγενέστερους - Μπ. ΜΠΡΕΧΤ

Αυτοτέλεια ζητάνε ήδη πρώην υπουργοί της Νέας Δημοκρατίας για Θράκη και Πελοπόννησο, στο όνομα της ανάπτυξης. Ανεξαρτησία ακούγεται σε κάποιους σκοτεινούς κύκλους της Κρήτης. Τέτοιες απόψεις στις περιφέρειες στηρίζονται από την ντόπια ολιγαρχία, το βιομηχανικό επιμελητήριο και άλλους φορείς. Γι αυτό και οι κυβερνήσεις μας υπέγραψαν και το "Δουβλίνο 2" ...

Γενικεύεται προοδευτικά η πεποίθηση στις λαϊκές μάζες ότι διέξοδος από την σημερινή αθλιότητα στην χώρα μας είναι δυνατή μόνο χάριν σε μια εξέγερση – επανάσταση που θα μπορούσε να συμβεί με ειρηνικό ή ακόμα και βίαιο τρόπο.  Ειρηνικός τρόπος θεωρείται μια αρνητική στάσης των πολιτών απέναντι στα κελεύσματα της εξουσίας, μια άρνηση συμμετοχής σε κάθε τι που συνιστά εξουσία (γενική απεργία, παύση πληρωμών, άρνηση υπακοής σε νόμους) οπότε και αυτή διαλύεται αυτοδικαίως, ενώ βίαιος το αιματηρό και καταστρεπτικό κτύπημα της κοινωνίας στις δομές και στους φορείς της εξουσίας σήμερα γεγονός που θα μπορούσε να οδηγήσει σε ένα γενικευμένο αντάρτικο. Πραγματικά η πολιτική και κοινωνική κατάσταση σήμερα που και οι δύο δυνατότητες προετοιμάζονται τόσο στο ψυχολογικό κομμάτι όσο και σε αυτό της συμμετοχής.

Είναι γεγονός σε ένα διευρυμένο κομμάτι των πολιτών σήμερα ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου έπαιξε το ρόλο όχι γενικά μόνο αμερικανικών αλλά πολυεθνικών συμφερόντων. Μέσα σε αυτά τα συμφέροντα εντάσσονται κατά την άποψη μου και γερμανικά κεφάλαια με επικυρίαρχη βέβαια θέση των  αμερικανικών για διάφορους λόγους. Μιλάμε για ένα κομμάτι από το σύνολο 175 ή 700 περίπου εταιρειών, τη λεγόμενη εταιριοκρατία που ελέγχει αντιστοίχως το 20 % ή το 80 % του παγκόσμιου πλούτου και περιμένει απόδοση κεφαλαίων της τάξης του 6 % κάθε χρόνο. Αυτά για το διεθνές πλαίσιο στο οποίο θα αντιτάσσεται μια τέτοια επανάσταση που όπως προείπα θεωρώ ότι ετοιμάζεται.

Αυτό το εταιρικό καρτέλ αποτελεί τον σκληρό πυρήνα της λεγόμενης "παγκόσμιας διακυβέρνησης".  Μιλάω για κεφάλαια, άρα για τράπεζες και χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς κατά πρώτο λόγο και κατά δεύτερον αλλά μακράν υποδεέστερο λόγο για πολυεθνικές παραγωγικές επιχειρήσεις που εκφράζονται μέσα από την Αμερικανική και Γερμανική εξωτερική πολιτική ή την πολιτική της Ε.Ε.  Η αιτία που πλήττεται μάλιστα η κατανάλωση σε χώρες επίθεσης της νεοφιλελεύθερης – νεοφασιστικής λαίλαπας είναι ακριβώς ότι το παραγωγικό κεφάλαιο δεν παίζει πλέον τον βασικό λόγο κερδοφορίας και ανάπτυξης των κρατών, όπως για παράδειγμα πριν από 30-40 χρόνια  αλλά το κύριο λόγο παίζει το χρηματοπιστωτικό μη παραγωγικό, και καταστροφικό κεφάλαιο.  Φυσικά εδώ υπάρχει τόσο σύμπνοια όσο και αντίθεση γιατί αυτοί οι 175 ή 700 όμιλοι που ανέφερα έχουν κοινούς στόχους αλλά και μεταξύ τους ανταγωνισμό. Ας δούμε επομένως σε αυτά τα πλαίσια το ρόλο μιας πολιτικής που προσδοκά ανεξαρτησία.

Τι γίνεται πρώτα απ’ όλα με τις επαναστάσεις; Είναι πάντοτε προς την κατεύθυνση που θέλει ο λαός; Απαντώ όχι. Οι επαναστάσεις ενίοτε βολεύουν τα πολυεθνικά μπλοκ που βρίσκονται πίσω από τα κράτη και ενίοτε όταν σίγουρα μπορούν να τις ελέγξουν, τις προκαλούν. Γενικότερα πάντως είναι παραδεκτό ότι είναι δύσκολο να ελέγξουν μια πραγματική λαϊκή εξέγερση όταν ειδικά πίσω της κρύβεται όχι μια ανομοιογένεια αλλά ένας ενωμένος λαός. Η περίπτωση της Βενεζουέλας, της Βολιβίας, της Αργεντινής και του Εκουαδόρ είναι παραδείγματα κρατών που έχουν ξεφύγει από τον έλεγχο τους μετά από δεκαετίες εφαρμογής της καταστροφής του νεοφιλελεύθερου μοντέλου της εταιρειοκρατίας χάριν σε αυτήν την σχετική ενότητα. Όσον αφορά την κατάληξη  των λαϊκών νικών σε αυτά τα κράτη θα σημειώσω επιγραμματικά ότι οι αντιπροτάσεις των κρατών της Λατινικής Αμερικής αφού σήμερα το “ALBA” απέναντι στο «ελεύθερο» εμπόριο του παγκόσμιου οργανισμού εμπορίου, με την συμμετοχή - εκτός όσων κρατών προείπα - της Βραζιλίας, της Χιλής, της Κόστα Ρίκα της Ουρουγουάης. Η στροφή σε εθνικοποιήσεις βασικών κόμβων της οικονομίας, η αγροτική μεταρρύθμιση, οι αυτοδιαχειριζόμενες επιχειρήσεις,  οι επενδύσεις σε παιδεία και υγεία είναι το νέο κοινωνικό μοντέλο που προωθούν αυτές οι δημοκρατίες, απαγορευμένο για εμάς και που φυσικά δεν γίνεται γνωστό από τα δικά μας «ελεύθερα» μίντια. Οι λαοί αυτοί προωθούν μέσα από τα ερείπια που άφησε η αμερικανική κυριαρχία ένα άλλο μοντέλο ανάπτυξης, αυτό του αλληλέγγυου εμπορίου έξω από τον έλεγχο των τοκογλύφων χρηματιστών, εμπόριο που βασίζεται στην συνεργασία των χωρών και όχι στον ανταγωνισμό τους με την παράγωγή και ανταλλαγή αγαθών στον πλεονεκτικό τομέα κάθε χώρας. Μέσα από τέτοια μοντέλα οι άνθρωποι ψάχνουν να βρουν το κουράγιο για να ξαναστήσουν την ζωή τους. Απέναντι σε αυτό που οι εθνικοί μας δωσίλογοι θεωρούν μονόδρομο, και εννοώ τις υπηρεσίες του ΔΝΤ (επαυξημένο με την Ε.Ε., τον πιο απολυταρχικό θεσμό του 20^ου αι.), τα κράτη της νότιας αμερικής το αρνήθηκαν αμετάκλητα με αποτέλεσμα από το 2005 που το 80% των δανείων του ήταν προς αυτά τα κράτη, το 2007 το ποσό να πέσει μόλις στο 1%!  Αυτό το χρεοκοπημένο ΔΝΤ ήρθε να υπηρετήσει και να σώσει ο Παπανδρέου και το πολιτικό μας σύστημα.

Οι ενδείξεις λένε σήμερα -για όσους διαβάζουν και ερμηνεύουν τις προτάσεις διαφόρων κύκλων - ότι σήμερα ένας από τους στρατηγικούς στόχους των αρπαχτικών είναι ο διαμελισμός της Ελλάδας ώστε να είναι εφικτός ο πλήρης έλεγχος της διαμελισμό που περνά μέσα από τον μοχλό του Καλλικράτη και των μεταναστών έτσι που ο περιφερειάρχης να παίζει τον ρόλο του αυτόνομου κυβερνήτη. Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ αλλά και οι ηγεσίες των δεξιών δυνάμεων προωθούν αυτό τον ρόλο. Μια περιήγηση στο διαδίκτυο είναι αποκαλυπτική. Αυτοτέλεια ζητάνε ήδη πρώην υπουργοί της Νέας Δημοκρατίας για Θράκη και Πελοπόννησο, στο όνομα της ανάπτυξης. Ανεξαρτησία ακούγεται σε κάποιους σκοτεινούς κύκλους της Κρήτης. Τέτοιες απόψεις στις περιφέρειες στηρίζονται από την ντόπια ολιγαρχία, το βιομηχανικό επιμελητήριο και άλλους φορείς. Γι αυτό και οι κυβερνήσεις μας υπέγραψαν και το "Δουβλίνο 2" την συμφωνία που κάνει την Ελλάδα χωματερή ανθρώπινων και δυστυχισμένων ψυχών. Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο είναι το μόνο και εδώ που καλεί το λαό σε εγρήγορση όπως και ο Δημήτρης Καζάκης προέβλεπε και την κατάρρευση που θα συντελεστεί σε εντεινόμενη εξαθλίωση αρκετά χρόνια πριν.

Αν ο λαός προτάξει συγκεκριμένες ενωτικές πολιτικές τότε θα δοθεί σημαντική διέξοδος σε αυτά τα ζητήματα. Για παράδειγμα η θέση μας για έξοδος από το Ευρώ και επομένως αποχώρηση μας από την Ε.Ε. θα σημαίνει σημαντική ανακούφιση στο μεταναστευτικό αφού σήμερα οι ίδιες συμφωνίες με τους «εταίρους» μας ρίχνουν όλο το βάρος και όχι τυχαία, στους δικούς μας ώμους. Βασικότερο μοχλό λύσης αποτελεί η ίδια η κατάργηση του ευρώ  γιατί το κύριο ενδιαφέρον των μεταναστών στην χώρα μας είναι η συναλλαγματική αξία του συγκεκριμένου νομίσματος. Η περίπτωση μιας εθνικής δραχμής και περαιτέρω επιπλέον έλεγχος της εκροής συναλλάγματος θα δημιουργούσαν ως αντίμετρα της μετανάστευσης. Το νόμισμα θα μπορούσε ν’ αποτελέσει λοιπόν όχι μόνο τη βάση της λύσης του μεταναστευτικού προβλήματος αλλά και του προβλήματος αμφισβήτησης της εθνικής κυριαρχίας μας από το παγκόσμιο κατεστημένο. 

Απαραίτητες αρχές της επανάστασης στην οποία αναφερόμαστε αποτελούν κυρίως η σαφής προάσπισης της εθνικής μας κυριαρχίας και ταυτόχρονα η ενοποίηση του λαού. Σε αντιπαράθεση το άναρχο μπορεί να είναι και καθοδηγούμενο. Σαφή προτάγματα ενιαίας λαϊκής συμμαχίας πέρα από ιδεολογικές διαφορές βάζει σήμερα μόνο το ΕΠΑΜ παλεύοντας συνειδητά με όρους την Εθνική κυριαρχία όπως την εννοούν τα συμφέροντα της πλειοψηφίας του λαού. Η παρείσφρηση μιας ξένης δύναμης θα ήταν δύσκολη η αδύνατη μέσα στην ολοένα αυξημένη εγρήγορση του λαού και την συστηματική δουλειά στην σφυρηλάτηση της ενότητας. Πρέπει να λάβουμε υπ'όψιν μας ότι στην ιστορία της Ελλάδας τα ξένα συμφέροντα σε περιόδους κρίσιμες και εκρηκτικές όριζαν τις συμμαχίες τους μέσα στις ηγεσίες και τα συντηρητικά κατεστημένα της εξουσίας και ποτέ μέσω μιας λαϊκής εξέγερσης που ύστερα καθοδηγούσαν. Το δεύτερο για αυτούς ελλοχεύει κινδύνους. Τα ξένα κέντρα σήμερα φοβούνται τον Καζάκη ακριβώς γιατί αρχίζει να γίνεται ένας ολοένα και πιο σημαντικός πολιτικός ηγέτης στην ουσία που είναι η ενότητα ή επικοινωνία και η έκφραση του λαού.

Εκτός από την επανάσταση που προκρίνω, και ασφαλώς προτιμώ την ειρηνική της εκδοχή υπάρχει και ο δρόμος της αποδοχής, αποδοχή που σίγουρα θα οδηγήσει σε πράξεις διαμελισμού (κάλιο γαιδουρόδενε θα πούνε) μέσα από την διαρκώς αυξανόμενη εξαθλίωση του λαού και τον αυξανόμενο κατακερματισμό της κοινωνίας της ανάγκης. Αυτό βέβαια δεν τους βγαίνει καλά στην Ελλάδα καθότι έστω και κοιμισμένα τα κοινωνικά αντανακλαστικά του κόσμου ανταποκρίνονται και γι αυτό συνεχίζουν τον πόλεμο με μεγαλύτερα και διαρκέστερα κοινωνικά σοκ.

Ας επανέλθουμε στην θέση που προείπα ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι απαγκιστρωμένη- ανεξάρτητη από τους Αμερικανούς για να συνεχίσουμε τον συλλογισμό. Για παράδειγμα ο υπουργός οικονομίας της Αμερικής Τίμοθι Γκάϊτνερσυνεργάζεται άψογα και συνεχώς με τις ηγεσίες στην Ευρώπη και το eurogroup που σφάζουν την Ελλάδα. Υπάρχει συνεργασία στο πλιάτσικο. Το δίλημμα που κάποιοι θέτουν Αμερική η Ευρώπη είναι 100% ψευδές.

Πρέπει να καταλάβουμε λοιπόν ότι δεν υπερασπιζόμαστε κάποια Ευρωπαϊκή ταυτότητα αλλά το έναυσμα για την λεηλασία της χώρας μας έχει ήδη δοθεί τα τελευταία δύο χρόνια από τους σύγχρονους Αμερικανοευρωπαίους σταυροφόρους. Πάντα ο τόπος μας περίμενε αφελώς από την δύση μια σωτηρία και εκείνη ανταπαντούσε πρώτη στην λεηλασία.

 Όλα όσα προείπα είναι παλιά; Να δώσω μια τυχαία επιλογή μερικών ερωτήσεων που μπορεί να προβληματίσουν τον αναγνώστη πως συντίθεται οι έννοιες ανεξαρτησία, πολιτική, γεωπολιτική. Παραθέτω μόνο τα ερωτήματα: Ποια η διαφορετική στάση των Ευρωπαίων απέναντι στο Ιράκ, το Αφγανιστάν, ή πρόσφατα την Λυβιή; Λεηλάτησαν λίγο παλιότερα μαζί ή όχι την Γιουγκοσλαβία; Λεηλατούν ή όχι παντού μαζί Ευρωπαίοι και Αμερικανοί; Είναι προφανές η  όχι πως η Αμερικανική κυριαρχία εκφράζεται σήμερα στα πλαίσια συμφωνίας με τους εταίρους της στο να έχει την μερίδα του λέοντος επειδή εκφράζει μεγαλύτερα κεφάλαια; Και επιπλέον: Συνεχίζουμε ακόμα να συζητάμε στην βάση αν είμαστε με τις διεθνείς ληστοσυμμορίες ή όχι; Να αποδεχτούμε τον βιασμό του λαού μας από τους μαφιόζους – αρπακτικά ή μπορούμε με ρεαλισμό να εκμεταλλευτούμε τις μεταξύ τους αντιπαραθέσεις;

Μίλησα πιο πάνω για Λατινική Αμερική. Ας δούμε λίγο την περιοχή μας. Την Συρία πολλοί από εμάς την βλέπουμε με περιφρόνηση αλλά είναι ή όχι πιο ανεξάρτητη από εμάς ως κράτος (όχι ως κοινωνία) και η Τεχεράνη αν θέλετε πιο ακμάζουσα κοινωνία από την δική μας παρόλη την «δημοκρατία» μας και τον Ευρωπαϊκό πολιτισμό μας. Παρόλο που δεν επικροτώ τα καθεστώτα τους θα ήθελα να ξέρω γιατί εμάς δεν μας βοήθησε η «δημοκρατία» μας ώστε να μας λεηλατούν και αυτούς γιατί δεν τους αγγίζουν ακόμα; Τι ρόλο παίζουν στην απειθαρχία τους Ρωσία και Κίνα; Αναρωτηθείτε τι ανταλλάγματα θα έδινε η Ρωσία, αν θέλαμε να παίξουμε αλλιώς στην γεωπολιτική σκακιέρα, για μια στρατιωτική βάση ανάλογη με αυτή των Αμερικανών στην Κρήτη.  Με ποιο τρόπο σε αυτή την παγκόσμια σκηνή Βενεζουέλα και Εκουαδόρ μένουν αλώβητα ενώ αντίθετα διαλύονται Ιράκ και Αφγανιστάν; Τι ρόλο έπαιξαν σε Ιράκ και Αφγανιστάν οι εσωτερικές κοινωνικές και πολιτισμικές αντιπαλότητες στην υποταγή τους και τι ρόλο έπαιξε η δίψα για ελευθερία και η ενότητα της κοινωνίας των φτωχών στα νοτιοαμερικανικά κράτη;

Συμπέρασμα: Υπάρχει ελπίδα και προοπτική αρκεί να μην φοβόμαστε και αρκεί να χτίσουμε ακόμα πιο στέρεα την ενότητα. Και αν φοβόμαστε να προετοιμαζόμαστε. Και ας αποφασίσουμε αν αντέχουμε την αθλιότητα και την υποταγή στο βιος που μας απόμεινε και αν μπορούμε να κοιτάμε τα παιδιά μας στα μάτια τους και αν θέλουμε μαζί ως κοινωνία να ονειρευόμαστε.

Κωνσταντίνος Αγγέλου

μέλος Πολιτικής Επιτροπής του ΕΠΑΜ.

Ας Μιλήσουμε Επιτέλους: Το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι πολιτικό και δεν θα το λύσει καμία διεθνής επιτροπή ελέγχου

• Γράφει ο Δημήτρης Καζάκης

Προσωπικά δεν αμφισβητώ την ειλικρίνεια και τις προθέσεις της κ. Σοφίας Σακοράφα, όμως η ιστορία της διεθνούς επιτροπής ελέγχου του δημόσιου χρέους δεν είναι ούτε απλή, ούτε αθώα υπόθεση.

Τυχαίνει να γνωρίζω ποιοι σε διεθνές επίπεδο προωθούν αυτή την πρόταση και η δράση τους δεν είναι καθόλου αθώα. Πρόκειται για διεθνείς Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (Bretton Woods, CATDM, Attac, Transform, κοκ) που χρηματοδοτούνται είτε απευθείας από άτυπα όργανα της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ (ιδρύματα, think tanks, κλπ.), είτε από το ειδικό κονδύλι του ΟΗΕ που χρηματοδοτεί την προώθηση της «παγκοσμιοποίησης», είτε από οργανώσεις δήθεν κοινωφελούς σκοπού που πίσω τους βρίσκονται τράπεζες και πολυεθνικές, είτε απευθείας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα πλαίσια της προώθησης του «εθελοντισμού».

Το «κίνημα» αυτό, που δυστυχώς παρέσυρε και μια σειρά έντιμους μελετητές του προβλήματος, αλλά και αγωνιστές, δημιουργήθηκε την εποχή που μετά την επιβολή του σχεδίου Μπέικερ από τις ΗΠΑ στην Λατινική Αμερική, οι λαοί στην περιοχή άρχισαν να ορθώνουν το ανάστημά τους και να απαιτούν την διαγραφή του χρέους για να γλυτώσουν μια και καλή από τους διεθνείς τοκογλύφους, το ΔΝΤ και τις «διεθνείς λύσεις» του προβλήματος που προωθούν οι ΗΠΑ (όπως ήταν το σχέδιο Μπέικερ και Μπράντι, τα οποία αποτελούσαν αναδιάρθρωση του χρέους με «βαθύ κούρεμα» και τα οποία κυριολεκτικά ισοπέδωσαν τις χώρες εκείνες που τα αποδέχτηκαν)

Βασικό όπλο ενός λαού για να επιβάλει τη (μερική ή ολική) διαγραφή του τοκογλυφικού χρέους του, ήταν και παραμένει η αποκατάσταση και θωράκιση της εθνικής κυριαρχίας του από κάθε άποψη. Αυτό ήταν και παραμένει ένας από τους μεγαλύτερους εφιάλτες των διεθνών τραπεζών, των πολυεθνικών και φυσικά όλων εκείνων των χωρών που στηρίζουν την παντοκρατορία τους στο ξεζούμισμα των άλλων χωρών. Για να χτυπηθεί αυτό το λαϊκό αίτημα εμφανίστηκε το «κίνημα» των διεθνών ΜΚΟ που έναντι της διεκδίκησης της εθνικής κυριαρχίας και της διαγραφής του τοκογλυφικού χρέους, αντιπρότεινε τη δημιουργία μιας διεθνούς επιτροπής ελέγχου του δημόσιου χρέους που με την συγκατάθεση οφειλέτη και πιστωτή θα διερευνά και θα αποφασίζει ποιο μέρος του χρέους είναι «δίκαιο» για να το επωμιστεί ο λαός της οφειλέτριας χώρας. Αυτή η επιτροπή θα έχει το καθεστώς ενός ιδιότυπου δικαστηρίου της Χάγης και οι αποφάσεις του μπορεί να μην είναι δεσμευτικές, αλλά, όπως κανείς καταλαβαίνει, μπορούν να λειτουργήσουν καταλυτικά σε βάρος ενός λαού που διεκδικεί την παραγραφή, ακύρωση του χρέους, πέρα από αυτό που η επιτροπή θα κρίνει ως «άδικο». Με αυτόν τον τρόπο αναιρείται το μοναδικό όπλο που έχει ένας κυρίαρχος λαός για να αντιμετωπίσει τους διεθνείς τοκογλύφους: την ασυλία του κράτους του λόγω εθνικής κυριαρχίας.

Ποιο όμως τμήμα του χρέους είναι «δίκαιο» και ποιο «άδικο»; Από ποια σκοπιά και με ποια κριτήρια μπορεί να κριθεί κάτι τέτοιο; Οι ΜΚΟ προωθούν την ιδέα ότι «άδικο» χρέος είναι μόνο εκείνο που αποτελεί προϊόν ύποπτης συναλλαγής ανάμεσα σε κυβερνήσεις και δανειστές. Γι’ αυτό και ζητούν τον έλεγχο των δανειακών συμβάσεων, ώστε να διαπιστωθεί ποια είναι προϊόν ύποπτης συναλλαγής. Ως τυπικό παράδειγμα αναφέρεται αυτό που έκανε το Εκουαδόρ και πρόεδρος της χώρας Κορέα. Ωστόσο υπάρχουν πολλά και σοβαρά ερωτηματικά. Για παράδειγμα: όταν μια χώρα, όπως το Εκουαδόρ, ο κύριος όγκος του χρέους του είναι μέσα από δανειακές συμβάσεις με τράπεζες, τότε ο έλεγχος μπορεί να γίνει εξετάζοντας μία-μία τις συμβάσεις και το πώς διατέθηκαν τα κονδύλια της συγκεκριμένης σύμβασης. Τι θα γίνει όμως αν το χρέος είναι σχεδόν στο σύνολό του ομόλογα που εκδίδονται, τοποθετούνται και διακινούνται ελεύθερα στη διεθνή αγορά (πρωτογενή και δευτερογενή), όπως συμβαίνει με την περίπτωση της Ελλάδας; Τότε τι σημαίνει έλεγχος σ’ αυτή την περίπτωση; Απολύτως τίποτε. Οι ειδικοί γνωρίζουν πολύ καλά ότι στην περίπτωση δανεισμού μέσω δημοπρασίας ομολόγων, το μόνο που μπορείς να ελέγξεις είναι αν έγινε σωστά και νόμιμα η δημοπρασία, αν οι διαμεσολαβούσες τράπεζες αμείφθηκαν με μεσιτεία που δεν παραπέμπει σε ύποπτες συναλλαγές. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πέφτουν μίζες και εξαγορές με τα ομόλογα. Όμως οι μίζες και τα συναφή δίνονται μετά μέσω κυρίως της δευτερογενούς με χειραγώγηση της αγοραπωλησίας των ομολόγων, ή παραγωγών πάνω σ’ αυτά τα ομόλογα, κοκ, η οποία είναι πάρα πολύ δύσκολο να διαπιστωθεί διότι, όπως λένε οι επαίοντες, η αγορά αυτή είναι τόσο διαφανής όσο ένα ποτήρι γάλα. Επομένως όταν εμφανίζονται κάποιοι, δήθεν γνώστες και ειδικοί, στην Ελλάδα και μιλούν για έλεγχο των δανειακών συμβάσεων, αυτό που είναι πιθανό να συμβαίνει είναι δυο πράγματα: είτε πρόκειται για ανίδεους που προσπαθούν να κάνουν καριέρα πάνω στην «κασίδα του ψωριάρη», είτε πρόκειται για σκοπιμότητα. Και η σκοπιμότητα είναι απλή: να βγει λάδι ο μεγαλύτερος όγκος του χρέους, γιατί πολύ απλά δεν μπορεί να ελεγχθεί τουλάχιστον με τον τρόπο που ισχυρίζεται η «διεθνής επιτροπή». Φανταστείτε τι θα γίνει αν σε κάποια φάση η κυβέρνηση, ετούτη ή κάποια άλλη που μπορεί να την διαδεχθεί για να εκτονωθεί η λαϊκή οργή, δώσει στη δημοσιότητα τις συμβάσεις δανεισμού, που αφορούν μόλις το 0,5% του δημόσιου χρέους της χώρας και διορίσει μια επιτροπή σαν αυτήν που ζητάνε οι διεθνείς ΜΚΟ. Ότι κι αν αποφανθεί αυτή η επιτροπή το συντριπτικό μέρος του χρέους – δηλαδή, τα ομόλογα – δεν μπορούν να ελεγχθούν και έτσι θα εξαγνιστούν για να εμφανιστούν ως «δίκαιη» οφειλή. Με άλλα λόγια στρώνεται ο δρόμος για να καμφθεί το ισχυρό λαϊκό επιχείρημα, που πηγάζει από το κοινό περί δικαίου αίσθημα του λαού, ότι «δεν έκανα εγώ τον λογαριασμό, άρα δεν οφείλω να τον πληρώσω». Κάτι το οποίο σχετικά εύκολα μπορεί να τεκμηριωθεί, όχι μόνο μακροοικονομικά, όπως το έχουμε κάνει επανειλημμένα, αλλά και πολύ συγκεκριμένα, αρκεί να ανοίξουν όλοι οι δημόσιοι λογαριασμοί και όχι μόνο οι όποιες δανειακές συμβάσεις.

Όμως ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι οι κύριοι αυτοί που προτείνουν τη «διεθνή επιτροπή» ξέρουν ή μπορούν να βρουν το ύποπτο ή παράνομο χρέος, πόσο από το χρέος μπορεί να πληρώσει ένας λαός; Στο ερώτημα αυτό κανείς δεν απαντά. Για παράδειγμα ας πούμε ότι το ύποπτο ή παράνομο χρέος είναι 50-60%, ποιος μπορεί στα σοβαρά να υποστηρίξει ότι το υπόλοιπο χρέος μπορεί να πληρωθεί από τον λαό και την χώρα; Όταν μια χώρα και ένας λαός έχει κυριολεκτικά λεηλατηθεί επί δεκαετίες και έχει οδηγηθεί στην χρεοκοπία, τι σημαίνει «δίκαιο» και «άδικο» χρέος όταν η χώρα και ο λαός δεν μπορεί να πληρώσει τίποτε; Εκτός κι όλα αυτά στήνονται για να εξαναγκάσουμε την χώρα και τον λαό της που δεν μπορεί να πληρώσει, να ξεπουληθεί όχι για όλο το χρέος, αλλά μόνο για εκείνο το χρέος που είναι «δίκαιο». Τέτοια περίπτωση είναι και η Ελλάδα. Το δημόσιο χρέος, τουλάχιστον άνω του 90%, είναι συσσωρευμένοι τόκοι πάνω σε κεφαλαιοποιημένους τόκους παλιότερων δανείων. Με άλλα λόγια το χρέος της χώρας έχει δημιουργηθεί κατά κύριο λόγο πληρώνοντας πανωτόκια πάνω σε πανωτόκια. Ακόμη κι αν κάποιος θεωρήσει ότι τα αρχικά δάνεια – που έτσι ή αλλιώς έχουν ξεπληρωθεί δεκάδες φορές έως σήμερα – ήταν «δίκαια», γιατί μια χώρα και ένας λαός να ξεπουλιέται για να πληρώνει πανωτόκια; Αυτό ακριβώς το ζήτημα, που δεν είναι μόνο πρόβλημα της υπερχρεωμένης Ελλάδας, ήρθε να αντιμετωπίσει η πρόταση του ΟΗΕ (Απρίλιος του 2010) που θεωρεί ως «απεχθές χρέος» όχι μόνο εκείνο που είναι προϊόν ύποπτης συναλλαγής, αλλά κάθε χρέος που για να πληρωθεί οδηγεί στην καταστρατήγηση, παραβίαση, ή και κατάργηση βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων. Όταν λοιπόν μια χώρα αναγκάζεται να συνθλίψει τη δουλειά και τα εισοδήματα του λαού της, να περικόψει δραστικά δημόσιες και κοινωνικές παροχές και να ξεπουλήσει την περιουσία της και έτσι να θέσει την ασφάλεια, την ευνομία και την ομαλότητά της σε κίνδυνο, προκειμένου να πληρώσει τους δανειστές της, τότε το χρέος της θεωρείται «απεχθές» και οφείλει να αρνηθεί την πληρωμή του. Τάδε έφη ο ειδικός επιτετραμμένος για την μελέτη και αντιμετώπιση του χρέους σε εισήγησή του προς την Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το 2010, η οποία κατά πλειοψηφία έγινε αποδεχτή από αυτό το διεθνές σώμα. Και είναι μάλλον περίεργο που όσοι σκίζονται για τον έλεγχο των δανειακών συμβάσεων στην Ελλάδα, δήθεν για να αποκαλύψουν το μέρος του χρέους που είναι «απεχθές», τους διαφεύγει ως δια μαγείας αυτή η σημαντική συμβολή του ΟΗΕ στην έννοια του «απεχθούς χρέους».

Στη θέση λοιπόν του αιτήματος για διεθνή επιτροπή ελέγχου του δημόσιου χρέους, πρέπει να μπει το βαθιά δημοκρατικό και λαϊκό αίτημα για άνοιγμα όλων των δημόσιων λογαριασμών ώστε να δούμε που και πώς προέκυψαν οι δανειακές ανάγκες του κράτους και προς όφελος τίνος δαπανήθηκαν τα κονδύλια του δημόσιου ταμείου (τακτικά και δανειακά). Μόνο έτσι μπορεί να ελεγχθεί το αλισβερίσι, το πάρε-δώσε κάτω από το τραπέζι, οι ρεμούλες και οι αρπαχτές. Ο έλεγχος αυτός μπορεί να γίνει μόνο όταν οι δημόσιοι λογαριασμοί γίνουν πραγματικά δημόσιοι, δηλαδή προσβάσιμοι και ελέγξιμοι από όλους του πολίτες και όχι μόνο από επιλεγμένους «ειδικούς», υπό την άμεση εποπτεία του κοινοβουλίου. Ενός κοινοβουλίου που δεν θα είναι υποτελές της εκτελεστικής εξουσίας, αλλά αληθινά κυρίαρχο και εργαζόμενο σώμα, όπου τα μέλη του θα έχουν περιορισμένο χρόνο θητείας, θα εκλέγονται και θα λογοδοτούν απευθείας στους εκλογείς τους, οι οποίοι θα έχουν το δικαίωμα να τους ανακαλέσουν ανά πάσα στιγμή διαπιστώσουν ότι δεν επιτελούν το έργο για το οποίο τους έχουν στείλει στο κοινοβούλιο, κοκ. Φυσικά, ύστερα από τον αναγκαίο δημοσιονομικό έλεγχο – με αναδρομική ισχύ – όποιος βρεθεί ότι εμπλέκεται σε διαπάσθιση του δημόσιου χρήματος, φυσικό ή νομικό πρόσωπο, πολιτικός, κόμμα ή εταιρεία, τότε θα πρέπει να αντιμετωπίσει τη δικαιοσύνη και να κατασχεθεί η περιουσία του στο σύνολο της ως ελάχιστη αποζημίωση για τις πράξεις του.

Όπως μπορεί να καταλάβει κανείς, η μια πρόταση περί «διεθνούς επιτροπής ελέγχου του δημόσιου χρέους» αναθέτει πάλι σε κάποιους άλλους, ειδικούς ή μη, το ζήτημα που πρέπει να λύσει ο ίδιος λαός διεκδικώντας και κατακτώντας επιτέλους τη δημοκρατία σ’ αυτόν τον τόπο. Και δημοκρατία θεμελιώνεται σε δυο βασικές αρχές: την λαϊκή κυριαρχία και την εθνική ανεξαρτησία. Αρχές που είναι αδύνατον να συνυπάρξουν με το επαχθές και απεχθές δημόσιο χρέος της χώρας και το καθεστώς υποδούλωσης και κατοχής που έχουν επιβάλει οι δανειστές, το ΔΝΤ, η ΕΕ και η ΕΚΤ.

Με ειλικρινείς χαιρετισμούς
Δημήτρης Καζάκης

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΤΟΥ ΕΠΑΜ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ

Εμπρός να σπάσουμε τις αλυσίδες

Την Κυριακή 12/2, ημέρα της δραματικής επετείου της συμφωνίας της Βάρκιζας τον Φεβρουάριο του 1945, που έστρωσε τον δρόμο για τον εμφύλιο, επέλεξαν το δωσιλογικό πολιτικό προσωπικό και τα ξένα κέντρα που επιβουλεύονται την ύπαρξή μας για να ολοκληρώσουν το συμβόλαιο ξεπουλήματος του λαού και της χώρας. Η νίκη τους, παρ’ όλα αυτά, είναι πύρρεια. Ο λαός, παρά την συνεχή κατατρομοκράτησή του από τα κατοχικά ΜΜΕ, ξεχύθηκε σαν ποτάμι στους δρόμους, συγκλίνοντας από παντού στο Σύνταγμα πολύ νωρίτερα από την καθορισμένη ώρα. Το καθεστώς, τρομαγμένο από την πρωτοφανή λαϊκή οργή και συμμετοχή, εξαπέλυσε απρόκλητα και απροκάλυπτα την επίθεσή του, ενώ ακόμα δεκάδες χιλιάδες πολίτες δεν είχαν καν φτάσει στο κέντρο ή βρίσκονταν εγκλωβισμένοι στους σταθμούς των τραίνων, τα οποία ξεχείλιζαν από κόσμο και δεν σταματούσαν. Αφού δεν σεβάστηκαν ούτε την συγκινητική παρουσία δύο βετεράνων της εθνικής αντίστασης, του Μανώλη Γλέζου και του Μίκη Θεοδωράκη, έπνιξαν τους πάντες στα χημικά, την στιγμή που στο Σύνταγμα και τις κεντρικές λεωφόρους δεν έπεφτε ούτε καρφίτσα και ο κίνδυνος ασφυξίας ήταν τεράστιος. Ο λαός σύσσωμος αντιστάθηκε με κάθε μέσον στις δολοφονικές επιθέσεις των πραιτωριανών και τις ενέργειες των παρακρατικών μηχανισμών, από τις 5μιση το απόγευμα μέχρι τα μεσάνυχτα, παραμένοντας συνέχεια στους δρόμους. Το μεγαλειώδες συλλαλητήριο της 12ηςΦεβρουαρίου και η σθεναρή αντίσταση όλου του λαού στην κατασταλτική βία είναι το μεγάλο γεγονός που έχει ανατρέψει το πολιτικό κλίμα στην χώρα. Η οργή των πολιτών έχει ξεχειλίσει, τα «ακραία» συνθήματα δεν εκφράζουν πλέον μόνο τους λίγους, αντίθετα, όλο και περισσότεροι επιδιώκουν και προετοιμάζονται για την μετωπική καθοριστική σύγκρουση, αφού το γεγονός ότι η χώρα δεν έχει κυβέρνηση και βρίσκεται σε συνταγματική εκτροπή είναι κοινός τόπος. Η προπαγανδιστική εκστρατεία για την διόγκωση μεμονωμένων περιστατικών λεηλασιών και εγκάθετων προβοκατόρικων ενεργειών δεν πρόκειται να σώσει το καταρρέον μαύρο μέτωπο της ολιγαρχίας και της ευρωσυμμορίας. Η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων τούς έχει αποστρέψει το πρόσωπο και απαιτεί εθνική ανεξαρτησία και λαϊκή κυριαρχία. Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο (Ε.ΠΑ.Μ.), που από την πρώτη στιγμή έθεσε τους στόχους τής απελευθέρωσης της χώρας από τον μονόδρομο του ευρωνταχάου και τα δεσμά των τοκογλύφων, πραγματοποίησε την Κυριακή, 12/2, μαζική και δυναμική παρουσία στην Παλαιά Βουλή και το Σύνταγμα. Η εντυπωσιακή πορεία του με πολλές χιλιάδες κόσμου μέσα στις γραμμές του –όταν έφτανε η κεφαλή στον Άγνωστο Στρατιώτη, η ουρά ήταν ακόμα στην Σταδίου-, η μαχητική παραμονή των περισσότερων μελών του στο Σύνταγμα απέναντι στην καταστολή και η επανάκαμψή του αργά το βράδυ, ως το μόνο συγκροτημένο μπλοκ, πάνω στον Άγνωστο μέσα σε χειροκροτήματα, έδειξαν ότι στις τάξεις του Ε.ΠΑ.Μ. βρίσκονται αποφασισμένοι Έλληνες πολίτες, ανεξαρτήτως ιδεολογίας, που είναι έτοιμοι να παλέψουν πραγματικά για τον λαϊκό ξεσηκωμό. Το καθεστώς είναι θορυβημένο από την ραγδαία ανάπτυξη αυθεντικών λαϊκών δυνάμεων και την οργάνωση του λαού στις γειτονιές, όπου πρωτοστατεί το Ε.ΠΑ.Μ., και όπου είναι δύσκολο να εξαπολύσει τους πραιτωριανούς του, όπως απέδειξε η νικηφόρα αντίσταση των κατοίκων της Κερατέας. Αντιλαμβάνεται επίσης, από τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις, πως μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού που τείνει να γίνει πλειοψηφικό δεν σκιάζεται από τις φοβέρες των ανυπόστατων λέξεων περί «άτακτης» ή «ανεξέλεγκτης» χρεωκοπίας, με όλα τα φοβικά σύνδρομα που υπαινίσσονται ή κραδαίνονται, αφού έχει αντιληφθεί ότι ήδη τον οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στη χειρότερη πραγματική χρεωκοπία της ζωής του, με την οποία τον απειλούν αν δεν συμμορφωθεί. Κλυδωνίζεται, τέλος, από την αποδέσμευση ικανού αριθμού του πολιτικού προσωπικού του μαύρου μετώπου, για διάφορους λόγους, από τις κυρίαρχες επιλογές και την αυξανόμενη κατανόηση τόσο του λαού, όσο και των αντιμνημονιακών δυνάμεων, ότι η έξοδος από το ευρώ, που αποτελεί τη μέγγενη των χρεοκρατών για την επιβολή των απαράδεκτων όρων τους, είναι πια επιβεβλημένη. Γι’ αυτό τον λόγο αποφάσισε να στοχοποιήσει τις λαϊκές δυνάμεις της αντίστασης, όπως το Ε.ΠΑ.Μ., που αγωνίζονται για να ανοίξει ο δρόμος της εθνικής κυριαρχίας και της απελευθέρωσης από τα δεσμά του απεχθούς χρέους. Οι ευρωκράτες, τα συμφέροντα των οποίων συμβαδίζουν με εκείνα των τοκογλύφων δανειστών, από όπου κι αν προέρχονται, είτε από το στρατόπεδο του καθεστώτος και των λογής συνοδοιπόρων του, είτε από αυτόκλητους περιθωριακούς «φίλους» του λαού, έχουν τελευταία θορυβηθεί και εντείνουν τις επιθέσεις τους. Οι χθεσινές απαράδεκτες δηλώσεις του υπουργού Ευάγγελου Βενιζέλου στο Προεδρικό Μέγαρο, οι οποίες μιλούν για «δυνάμεις που παίζουν με την φωτιά» και …«την ευρωζώνη», που έρχονται μετά την φίμωση της φωνής του Δημήτρη Καζάκη, του πιο προβεβλημένου στελέχους της Πολιτικής Γραμματείας του Ε.ΠΑ.Μ., δεν είναι τυχαίες και αποσκοπούν στην κατατρομοκράτηση όσων αφυπνίζονται. Προηγήθηκαν αρκετά προβοκατόρικα, διαστρεβλωτικά των θέσεων του Ε.ΠΑ.Μ. και εμπαθή δημοσιεύματα από τις εφεδρείες των «ευρωφυλάκων» του συστήματος, αλλά και από «αντιμνημονιακά» γκρουπούσκουλα που ομφαλοσκοπούν ξεκομμένα από τις λαϊκές πρωτοβουλίες, πιθανώς όμως συνδεδεμένα με το «βαθύ κράτος». Το Ε.ΠΑ.Μ. στοχοποιείται με ψευδεπίγραφες κατηγορίες και για έναν επιπλέον λόγο: γιατί απευθύνεται σε όλες τις δυνάμεις του έθνους που αγωνιούν για την σημερινή υποτέλεια και ζητούν να τιμωρηθούν οι προδότες, συμπεριλαμβανομένων του στρατού και της εκκλησίας. Όποιος, όμως, θεωρεί ετούτες τις ιστορικές ώρες το σύνολο των ιερωμένων, ιδιαίτερα τον λαϊκό κλήρο, αντιδραστικούς ή αμφισβητεί τον πατριωτισμό του μεγάλου μέρους των Ελλήνων ενστόλων, αυτός είναι ο προβοκάτορας, γιατί αντιστρέφει επικίνδυνα την πραγματικότητα. Όσοι διαβάσουν προσεκτικά τις δηλώσεις δεκάδων κληρικών, την ανακοίνωση των συνδικαλιστών της Π.Ο.ΑΣ.Υ. που ζητούν την σύλληψη της τρόϊκας, την ανοικτή επιστολή των εν ενεργεία αξιωματικών του ΣΥΣΜΕΔ στους βουλευτές να καταψηφίσουν τα μέτρα και τον περιορισμό της εθνικής μας κυριαρχίας, τις αναλυτικές θέσεις των αποστράτων της ΑΝ.Ε.Α.Ε.Δ. για προστασία της συνταγματικής νομιμότητας, καταλαβαίνουν καλά τον αναβρασμό που υπάρχει στους χώρους αυτούς, καθώς η κατάσταση γίνεται μέρα με την μέρα αβίωτη. Το Ε.ΠΑ.Μ., όχι μόνο δεν πρόκειται να πτοηθεί από αυτές τις επιθέσεις αλλά, αντίθετα, τρέφεται από αυτές, όπως αποδεικνύει η καθημερινή μεγιστοποίηση των δυνάμεών του και της εμπιστοσύνης του μέσου Έλληνα, ανεξάρτητα από ιδεολογική και κοινωνική προέλευση. Συνεπές στις ιδρυτικές δεσμεύσεις του, στις αντιστασιακές παραδόσεις του λαού μας και στο ιστορικό καθήκον της σωτηρίας του λαού και της αναγέννησης της χώρας, το Ε.ΠΑ.Μ. θα προχωρήσει στον δρόμο του ενιαίου αντιμνημονιακού μετώπου για την δημιουργία των αναγκαίων συνθηκών που θα σταματήσουν το καθεστώς ανωμαλίας και εκτροπής και θα σπάσουν οριστικά τις αλυσίδες της εξάρτησης. Πολιτική Γραμματεία του Ε.ΠΑ.Μ. Αθήνα, 16/2/2012

ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΛΕΗΛΑΤΗΘΕΙ ΟΛΗ Η ΚΡΗΤΗ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΑΠΕΙ ΣΕ ΕΝΑ ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ;

ΠΑΓΚΡΗΤΙΟ ΔΙΚΤΥΟ ΑΓΩΝΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΑΠΕ

Δελτίο τύπου 22.2.2012

Ξεπερνά τα 5.500 MW η ισχύς των αιολικών, υβριδικών και ηλιοθερμικών σταθμών για τους οποίους έχει δοθεί άδεια παραγωγής από τη ΡΑΕ, ή εκκρεμεί η αξιολόγηση των αιτήσεων, την ώρα που η Κρήτη χρειάζεται μέχρι στιγμής 700-750MW στο ανώτερο σημείο αιχμής κατανάλωσης.

	ΑΔΕΙΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ MW	ΑΙΤΗΣΕΙΣ MW	ΣΥΝΟΛΑ MW
ΑΙΟΛΙΚΑ	2.000	2.236	4.236
ΥΒΡΙΔΙΚΑ	212	647	859
ΗΛΙΟΘΕΡΜΙΚΑ	243	180	423
ΣΥΝΟΛΑ	2.455	3.063	5.518

Οι άδειες παραγωγής και οι αιτήσεις για αιολικούς σταθμούς ανήκουν σε 4 μόνο μεγάλες εταιρείες, ενώ η συγκέντρωση και στους υβριδικούς κι ακόμα περισσότερο στους ηλιοθερμικούς σταθμούς, είναι πολύ μεγάλη. Για τους αιολικούς σταθμούς οι άδειες έχουν ζητηθεί και δοθεί με την προϋπόθεση οι ίδιες οι εταιρείες να αναλάβουν τη διασύνδεση της Κρήτης με το ηπειρωτικό σύστημα, καθεμιά με δικό της καλώδιο.

Είναι προφανές ότι στόχος δεν είναι να γίνει η Κρήτη «πράσινο νησί» αλλά με μεθόδους «μονοκαλλιέργειας» να γίνειπαραγωγός και εξαγωγός ενέργειας προς όφελος μάλιστα λίγων εταιριών. Το αιολικό δυναμικό της Κρήτης, οι επιδοτήσεις του αναπτυξιακού νόμου και η επιδότηση της παραγόμενης ενέργειας είναι τα κίνητρα που θα φέρουν και νέες αιτήσεις. Το μοναδικό όριο που θέτει η νομοθεσία αυτή τη στιγμή είναι η χρήση του 4% του κάθε Δήμου στην Κρήτη μόνο για τους αιολικούς σταθμούς, ένα ποσοστό που αντιστοιχεί συνολικά για το νησί σε περίπου 332.000 στρέμματα, χωρίς να λογαριάζει και τις άλλες μορφές ΑΠΕ. Αν διασυνδεθεί η Κρήτη και θεωρηθεί Περιοχή Αιολικής Προτεραιότητας το νούμερο αυτό θα διπλασιαστεί.

Μόλις προχθές, ο υπουργός Π.Ε.Κ.Α. έδωσε στη δημοσιότητα σχέδιο νόμου για την εφαρμογή του προγράμματος «Ήλιος», το οποίο περιλαμβάνεται στους όρους του νέου μνημονίου συνεννόησης για τη νέα δανειακή σύμβαση και ψηφίστηκε από την Βουλή την Κυριακή 12/02/2012. Πρόκειται για πρόγραμμα ανάπτυξης φωτοβολταϊκών ή και ηλιοθερμικών συστημάτων ισχύος 10.000 MW σε όλη τη χώρα, για τα οποία απαιτούνται 200.000 στρέμματα. Για το σκοπό αυτό το ΥΠΕΚΑ έχει ζητήσει από τους Δήμους όλης της χώρας να υποδείξουν κατάλληλες δημοτικές εκτάσεις. Έχει γίνει γνωστό, ότι το υπουργείο Εθνικής Άμυνας έχει υποδείξει έκταση 5.000 στρεμμάτων στο αεροδρόμιο Τυμπακίου και δεν γνωρίζει κανείς πόσοι και ποιοί Δήμοι της Κρήτης έχουν ανταποκριθεί.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο Περιφερειάρχης ανακοίνωσε συνεργασία της Περιφέρειας με την Παγκρήτια Συνεταιριστική Τράπεζα για δημιουργία Εταιρείας Λαϊκής Βάσης στην οποία θα συμμετείχε επίσης η ΔΕΗ Ανανεώσιμες Α.Ε.

Για το θέμα αυτό δηλώσαμε: «Μια τέτοια προοπτική, αν μπορέσει να περπατήσει σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, ακόμα κι αν δεν οδηγήσει την εταιρεία αυτή στη γνωστή πορεία προς το χρηματιστήριο και την εξαγορά της -όπως έχει ήδη συμβεί με άλλες τέτοιες εταιρείες στην Κρήτη-, το μόνο πρόβλημα που πρόκειται να λύσει είναι η συμμετοχή της αυτοδιοίκησης στα κέρδη των επιχειρηματικών ΑΠΕ, με αντάλλαγμα ακόμα μεγαλύτερης έκτασης καταστροφή παραγωγικών δραστηριοτήτων και του περιβάλλοντος».

Στη συνέχεια ζητήσαμε να δημοσιοποιηθεί άμεσα η πρόταση έτσι ώστε εμείς, οι τοπικοί φορείς, οι μέτοχοι της Παγκρήτιας Τράπεζας και ο κάθε Κρητικός να ενημερωθούμε και να τεθεί η πρόταση σε δημόσιο διάλογο για να μπορέσουμε όλοι να τοποθετηθούμε, για ένα κρίσιμο θέμα για την προοπτική της Κρήτης.

Ενώ τίποτα τέτοιο δεν έγινε, στις 3 Φεβρουαρίου ο Πρόεδρος της Παγκρήτιας Τράπεζας με επιστολή του προς τους Δημάρχους της Κρήτης ανακοίνωσε ότι:

• συστήθηκε ήδη η «Παγκρήτια Ανανεώσιμες Α.Ε.», με μετόχους την Περιφέρεια Κρήτης, τη Παγκρήτια Τράπεζα, Μητροπόλεις και Μονές, τοπικούς φορείς, άλλα συνεταιριστικά σχήματα, επιχειρήσεις και φυσικά πρόσωπα από την Κρήτη, «που στηρίζουν ήδη την προσπάθεια αυτή»,
• η Εταιρεία «θα δραστηριοποιηθεί σε μεγάλες επενδύσεις στον τομέα των ΑΠΕ στην Κρήτη»,
• «πρώτο μεγάλο έργο για το οποίο η εταιρεία καταθέτει αίτηση για άδεια παραγωγής είναι το έργο της διασύνδεσης της Κρήτης με το ηπειρωτικό ηλεκτρικό δίκτυο της χώρας, σε συνδυασμό με την κατασκευή φωτοβολταϊκών πάρκων 1000 MW, διεσπαρμένων σε ολόκληρη την Κρήτη»,

και τους ζητάει να συμμετέχουν και να συνεργαστούν, υποδεικνύοντας δημοτικές εκτάσεις άνω των 500 στρεμμάτων, «άγονες και μη αποδοτικές», για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών σταθμών υποσχόμενος «σημαντικά έσοδα».

Η επιστολή αυτή συνοδεύεται από επιστολή του Περιφερειάρχη προς τους Δημάρχους, με την οποία τους παρακινεί σε συμμετοχή.

ΠΟΥ ΠΑΜΕ;

• Τα «πρώτα» 1000 MW «Λαϊκής Βάσης» θα προστεθούν στα άλλα 5.500 MW που ζητούν οι εταιρείες και σε όσα άλλα προκύψουν γα το σχέδιο «Ήλιος», αφού έτσι προβλέπει η νομοθεσία σήμερα και επιβάλλει το μνημόνιο.
• Τι είδους «εποικοδομητικές προτάσεις» μπορούν να γίνουν, όταν δεν αμφισβητείται αυτή η νομοθεσία που επιτρέπει -και η δανειακή συμφωνία που επιβάλλει-, να γίνονται δίπλα-δίπλα, όλες οι παραπάνω, πολλές άλλες ακόμα επενδύσεις και το πρόγραμμα«Ήλιος»;
• Πως νομιμοποιούνται, Περιφερειάρχης, Δήμαρχοι και Ιερές Μονές να διαπραγματεύονται εν κρυπτώ Δημόσιες και Δημοτικές εκτάσεις;
• Ποιος αποφασίζει τελικά για το μέλλον της Κρήτης

ΠΑΓΚΡΗΤΙΟ ΔΙΚΤΥΟ ΑΓΩΝΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΑΠΕ

Δίκτυο Συλλόγων Μεσαράς • Επιτροπή Αγώνα Κριτσάς • Επιτροπή Αγώνα Κρούστα • Κίνηση Πολιτών Ασημίου • Κίνηση Πολιτών Εθιάς Αστερουσίων • Κίνηση Πολιτών Μεσαράς για το Περιβάλλον • Οικολογική Κίνηση Μεραμβέλλου • Οικολογική Παρέμβαση Ηρακλείου • Οικολογική πρωτοβουλία Χανίων • Ομάδα Αλληλέγγυας Συνεργατικής Διαχείρισης, Ηράκλειο • Παγκρήτιο Δίκτυο περιβαλλοντικών Οργανώσεων ΟικοΚρήτη • Περιβαλλοντικός Σύλλογος Ιτάνου • Πολιτιστικός Σύλλογος Μαρουλά Ρεθύμνου • Πολιτιστικός Σύλλογος Μέρωνα Αμαρίου • Περιβαλλοντικός Σύλλογος Ρεθύμνου • Πολιτιστική Εταιρεία Πανόρμου ο Επιμενίδης • Πρωτοβουλία Δημοτών Σφακίων • Πρωτοβουλία Κατοίκων Πρασέ, Δ. Μουσούρων • Πρωτοβουλία κατοίκων Σπίνας, Φλωρίων, Παλαιών Ρουμάτων και Σέμπρωνα • Πρωτοβουλία Πολιτών Δ. Αμαρίου • Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Ρεθύμνου • Σύλλογος Επαγγελματιών Κτηνοτρόφων Ν. Ηρακλείου • Σύλλογος Φίλων Περιβάλλοντος Φαραγγιανών • Φοίνιξ ΑΜΚΕ Εφαρμογών Βιώσιμης Ανάπτυξης • Ιατρικός Σύλλογος Ρεθύμνου • Σύλλογος Γεωπόνων Ρεθύμνου, • Ένωση Νοσοκομειακών Γιατρών ΕΣΥ Ρεθύμνου • Σύλλογος Εργαζομένων Νοσοκομείου Ρεθύμνου • Σύλλογος Κατοίκων Παλαιάς Πόλης Ρεθύμνου • Πολιτιστικός Σύλλογος Θρόνους- Κλησιδίου Δ. Αμαρίου • Πολιτιστικός Σύλλογος Νεύς Αμαρίου, Δ. Αμαρίου • Πολιτιστικός Σύλλογος Γερακαρίου, Δ. Αμαρίου • Πολιτιστικός Σύλλογος Αποδούλου, Δ. Αμαρίου • Πολιτιστικός Σύλλογος Κουρουτών, Δ. Αμαρίου • Πολιτιστικός Σύλλογος Ρεθύμνου • Πολιτιστικός Σύλλογος Μαρουλά, Δ. Ρεθύμνου • Πολιτιστικός Σύλλογος Ζουριδίου, Δ. Ρεθύμνου • Κοινωνική Ομάδα Γυναικών Αμαρίου • Πρωτοβουλία Πολιτών Δήμου Ρεθύμνου • Ορειβατικός Σύλλογος Ρεθύμνου (ΕΟΣ Ρεθύμνου) • Πολιτιστικός σύλλογος Κρούστα • Κτηνοτροφικός Σύλλογος ν. Λασηθίου • Γαλακτοκομικός-Κτηνοτροφικός Συνεταιρισμός Κριτσάς • Ένωση Αγροτουρισμού Κρήτης • Ορειβατικός Σύλλογος Αγ.Νικολάου Ε.Ο.Σ "ΒΙΟΚΙΝΗΣΗ" • Ομάδα Διάσωσης Κρήτης (τμήμα ΑΓ.Νικολάου) • Πολιτιστικός Σύλλογος Κερατόκαμπου "Η ΒΙΓΛΑ" • Λέσχη 4χ4 Λασηθίου • Πολιτιστικό Κίνημα "ΟΡΤΣΕΣ" • Πολιτιστικός Σύλλογος Αποστόλων Δ. Αμαρίου • Φαρμακευτικός Σύλλογος Ρεθύμνου • Πολιτιστικός Σύλλογος Πατσού Δ. Αμαρίου • Κρητική αδελφότητα Νομού Σερρών 'Το Αρκάδι' • Πολιτιστικός Σύλλογος Καπετανιανών • Αγροτικός σύλλογος επαρχίας Σητείας (Ίτανος) • Πολιτιστικός σύλλογος Μιλάτου • Αναπτυξιακός και Πολιτιστικός σύλλογος Αμμουδάρας (δήμου Αγ. Νικολάου) • Σύλλογος Εργαζομένων Νοσοκομείου Αγ. Νικολάου • Πολίτες Εν Δράσει (Ιεράπετρα) • Πολιτιστικός Σύλλογος Ορεινού • Οικολογική Πρωτοβουλία Ορεινού

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΠΡΙΩΤΗΣ: Η ρωσια στελνει πυρηνικα υποβρυχια να περιπολουν σ...

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΠΡΙΩΤΗΣ: Η ρωσια στελνει πυρηνικα υποβρυχια να περιπολουν σ...: Russia Sends Nuclear Subs To Patrol Cyprus Waters - Report http://www.cyprusnewsreport.com/?q=node%2F4540 Thu, 25/08/2011 - 09...

Ανακοίνωση του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου για τις εξελίξεις

ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΟΥΝ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ, ΟΜΩΣ ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥΣ Θα λουφάξουν σύντομα οι ξένοι λύκοι και οι ντόπιοι δωσίλογοι! Με την ψήφιση του «Μνημονίου 2» από το «ελληνικό» κοινοβούλιο και με την αποδοχή μιας επιτροπής εφαρμογής του από ξένους εμπειρογνώμονες, παίχτηκε και η τελευταία επίσημη πράξη του δράματος του ξεπουλήματος της χώρας και της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής εξαθλίωσης των Ελλήνων πολιτών. Το κοινοβουλευτικό πραξικόπημα σκηνοθετήθηκε ως μέτρο που θα μας επέτρεπε να αποφύγουμε την «χρεωκοπία» και οργανώθηκε από τους ξένους και εγχώριους τοκογλύφους, τους διεθνείς τραπεζίτες και τα ντόπια τσιράκια τους. Ενορχηστρώθηκε από τα καθεστωτικά ΜΜΕ, τα οποία εμφάνισαν την εθελόδουλη προσαρμογή της ελληνικής κοινωνίας στους εκβιασμούς του ΔΝΤ και του Οικονομικού Γερμανικού Ράιχ σαν την «μόνη ρεαλιστική πολιτική». Από εδώ και στο εξής, οι περικοπές μισθών και συντάξεων, η κατάργηση επιδομάτων και φορέων του Δημοσίου, τα μέτρα αιματηρής λιτότητας, οι δημεύσεις των ιδιωτικών περιουσιών μέσω ολοένα και πιο δυσβάστακτων και παράλογων φόρων, οι ιδιωτικοποιήσεις της δημόσιας περιουσίας, οι μαζικές απολύσεις προσωπικού θα γίνονται «αυτομάτως», στα πλαίσια της εφαρμογής του προϋπολογισμού και της «εξυγίανσης» της οικονομίας της χώρας. Αυτό ακριβώς ονόμασαν «ρεαλιστική προοπτική» οι προδότες και οι νέοι γενίτσαροι. Και, στο όνομα αυτού του «ρεαλισμού» θυσίασαν αδίστακτα και υποκριτικά  το σύνολο των κοινωνικών και πολιτικών μας κατακτήσεων στον βωμό της διατήρησης της «ευρωπαϊκής προοπτικής της χώρας»… Χρησιμοποιώντας εκφοβιστικά την δαμόκλειο σπάθη της εξόδου της χώρας από την ζώνη του ευρώ και της επίσημης χρεωκοπίας (που απεύχονται και τρέμουν πρώτα απ’ όλα οι ίδιοι οι τοκογλύφοι-δανειστές και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι) και παρουσιάζοντας την επιστροφή σε ένα εθνικό νόμισμα σαν την υπέρτατη καταστροφή, «εκβίασαν» τους «πρόθυμους» βο…λευτές του μαύρου μετώπου (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ), να αποδεχθούν τους βαρύτατους όρους μιας ελεγχόμενης δήθεν χρεωκοπίας, η οποία στοχεύει αποκλειστικά στην διάσωση του τραπεζικού συστήματος σε βάρος των άμεσων και ιστορικών συμφερόντων του ελληνικού λαού. Ο κύβος ερρίφθη, λοιπόν! Το ενδεχόμενο της άρσης των άρθρων του Συντάγματος που προστατεύουν τις ελευθερίες των πολιτών είναι από σήμερα κάτι σχεδόν βέβαιο Απέναντι στο εφιαλτικό σκηνικό της αναστολής της ανεξαρτησίας και της πολιτικής ύπαρξης της πατρίδας μας και της μετατροπής όλων μας σε εξαθλιωμένους αποικιοκρατούμενους, καλούμε αμέσως το σύνολο του δημοκρατικού κόσμου της χώρας, τα πολιτικά κόμματα, τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, τους συλλογικούς φορείς που αγωνίζονται κατά των μέτρων των μνημονίων σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, τις επιστημονικές οργανώσεις, τον νομικό κόσμο και την ακαδημαϊκή κοινότητα σε άμεση συστράτευση για να εκφρασθεί η θέληση του λαού, χωρίς την παραμικρή καθυστέρηση, και για να οργανωθούν οι κοινωνικές και λαϊκές αντιστάσεις. Να οργανωθούμε όλοι για έναν αγώνα που θα είναι μακρύς και θα κινείται σε νέες, δυναμικές βάσεις, πέρα από τις σπασμωδικές και σποραδικές αντιδράσεις ή τις αναποτελεσματικές διαδηλώσεις. Θα πρέπει να αποδείξουμε και στην πράξη ως κοινωνία ότι η υποταγή της χώρας και των ανθρώπων της στις ορέξεις των διεθνών κέντρων και της ασύδοτης εγχώριας εργοδοσίας αποφασίστηκε από έναν άτιμο συρφετό προδοτών χωρίς καμιά απολύτως νομιμοποίηση και κυρίως «χωρίς τον ξενοδόχο», τον κυρίαρχο λαό. Καλούμε, από σήμερα, τους δημοσίους υπαλλήλους –ειδικά εκείνους που εργάζονται στις εφορίες ή στις άλλες οικονομικές υπηρεσίες - να μποϋκοτάρουν με όλους τους τρόπους τα αντιλαϊκά μέτρα που αποφασίστηκαν από την παράνομη κυβέρνηση Παπαδήμιου. Καλούμε την Εκκλησία της Ελλάδας να συμπράξει με τις λαϊκές δυνάμεις και να προχωρήσει στην οργάνωση κληρικολαϊκών συνελεύσεων κατά του κατοχικού καθεστώτος σε όλες τις ενορίες της επικράτειας. Καλούμε  το ένστολο τμήμα του Δημοκρατικού Ελληνικού Λαού να συνδράμει και να προστατεύσει, αν χρειαστεί, το μεγάλο Κίνημα Δημοκρατίας και Απελευθέρωσης που αναπτύσσεται στη χώρα, για την αποκατάσταση της δημοκρατικής νομιμότητας, της αποτροπής του πολιτικού εξανδραποδισμού και τον ενδεχόμενο διαμελισμό της χώρας, όπως αυτός σχεδιάστηκε σε ξένα κέντρα αποφάσεων και αρχίζει να υλοποιείται, απομονώνοντας τις διορισμένες ηγεσίες, που ίσως πάρουν, πάλι, εντολή να «αποκαταστήσουν την τάξη» σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων. Καλούμε την ομογένεια καθώς και τις φιλελληνικές οργανώσεις του εξωτερικού να δραστηριοποιηθούν με όλους τους νομικούς και πολιτικούς τρόπους για να συμπαρασταθούν στον αγώνα του ελληνικού λαού για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια. Δεν πρέπει να αναγνωρίσουμε ούτε να επιτρέψουμε την εγκαθίδρυση της νέας Συνθήκης – φυλακής για τη Σταθερότητα και την Οικονομική Διακυβέρνηση ούτε τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης που θα καταστήσουν πλέον απροκάλυπτα ολόκληρη την «Ευρωπαϊκή Ένωση» ένα ολοκληρωτικό μηχανισμό ηγεμονίας του τοκογλυφικού και μεγάλου  κεφαλαίου και  θα μας αλυσοδέσουν οπισθάγκωνα. Από σήμερα, και μέχρι την ανατροπή του κατοχικού καθεστώτος, δεν νομιμοποιείται κανένας «διάλογος» με τους εκπροσώπους των τραπεζιτών και τις ψευτο-κυβερνήσεις τους ώσπου να λυγίσουν κάτω από το βάρος της λαϊκής ορμής. Από εδώ και πέρα δεν πρέπει να υπάρχει ουδεμία άμεση ή έμμεση νομιμοποίηση των παράνομων αποφάσεων εκείνων που σχεδίασαν και υλοποίησαν την παράδοση της χώρας σε ξένα συμφέροντα και στους εγχώριους συμμάχους τους. Καμία αναγνώριση των μέτρων ή του ύψους του δημόσιου χρέους με το πρόσχημα του οποίου οργανώθηκε από τους διάφορους «δυνάστες» και άλλους «σωτήρες της χώρας» η λεηλασία των ιστορικών και κοινωνικών κεκτημένων του λαού. Καμία ασυλία στις συμμορίες των δωσίλογων και στα προπαγανδιστικά τους τσιράκια. Να γίνουμε από σήμερα κιόλας ο εφιάλτης του κάθε επίδοξου δυνάστη, αποικιοκράτη ή ολιγάρχη και του κάθε εγχώριου εφιάλτη που τόλμησε να αμφισβητήσει τις κοινωνικές και πολιτικές μας κατακτήσεις ως «παράνομες και καταχρηστικές». Απευθυνόμαστε προς τους ιδιώτες επενδυτές, τραπεζίτες και δανειστές και τους προειδοποιούμε ότι θα χάσουν τα λεφτά τους επενδύοντας στη λεηλασία αυτής της χώρας και στην υποδούλωση του ελληνικού λαού.     Εμπρός, Λαέ, σύντομα θα λουφάξουν οι ξένοι λύκοι και οι ντόπιοι δωσίλογοι. Γρήγορα η ιστορία θα γράψει ότι αυτό που έγινε σήμερα ήταν η αρχή τους τέλους τους, που θά'ναι πιο φρικτό κι από αυτό του Φύρερ και του Ντούτσε! Αθήνα 13-Φεβρουαρίου-2012 Η Πολιτική Επιτροπή του Ε.ΠΑ.Μ.