ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ ΣΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ 26-3-2011

Σάββατο, 26 Μαρτίου 2011

ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ !

Ακούμε από τα κυβερνητικά χείλη τη δήλωση , που αναπαράγεται άκριτα από τα Μεγάλα συστημικά Μέσα Ενημέρωσης , ότι ο ρόλος της χώρας μας είναι απλώς... υποστηρικτικός στις επιχειρήσεις κατά της Λιβύης. Λίγο ακόμα θα μας πουν ότι η μία φρεγάτα, το ιπτάμενο ραντάρ, τα δύο ελικόπτερα Σούπερ Πούμα και τα 4 αεροσκάφη F-16 που έθεσε η κυβέρνηση στη διάθεση των Συμμαχικών Δυνάμεων για την επιβολή της Ζώνης Απαγόρευσης Πτήσεων, πετάνε... λουλούδια εναντίον του Καντάφι!...Και ότι στη Σούδα υπάρχει ένας απέραντος ανθόκηπος!...


Στην πραγματικότητα η Σούδα είναι... βάσει νόμου, ένα αμερικανικό στρατιωτικό κρατίδιο πολέμου. Με απλά λόγια : Τα αεροπλάνα που βομβαρδίζουν επί δικαίων και αδίκων, σκοτώνοντας αμάχους, καταστρέφοντας υποδομές, ανεφοδιάζονται από τη Σούδα, υποστηρίζονται τεχνικά από τη Σούδα, κατευθύνονται από τη Σούδα. Τα αμερικανικά πλοία που εκτοξεύουν πυραύλους προμηθεύονται τα πυρομαχικά από τη Σούδα, τα υποβρύχια που εξαπολύουν πυραύλους ανεφοδιάζονται από τη Σούδα, οι πιλότοι των βομβαρδιστικών των αεροπλανοφόρων πατάνε το κουμπί του θανάτου έχοντας τη σιγουριά ότι , σε περίπτωση κινδύνου, θα προσγειωθούν στη Σούδα. Τα αεροσκάφη που στραβώνουν τα ραντάρ του Καντάφι ξεκινούν από τη Σούδα. Τα αεροσκάφη που συνεργάζονται με τα υποβρύχια και εντοπίζουν εχθρικούς στόχους, κάνοντας ηλεκτρονικές υποκλοπές εδρεύουν στη Σούδα, αλλά και σε άλλες βάσεις. 
Δηλαδή η Σούδα, μαζί και με άλλες διάσπαρτες στη Μεσόγειο, στην Ευρώπη, στην Ασία και στην Αραβική Χερσόνησο βάσεις ,παίζει πρωτεύοντα ρόλο , όπως ακριβώς έπαιξε και στο

Πόλεμο του Κόλπου. Θα σας διαβάσω μία αποκαλυπτική δήλωση του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών Τζωρτζ Μπους , πατρός, που υπάρχει μόνο στο βιβλίο του δημοσιογράφου Κώστα Μαρδά «Βάσεις, Αίμα και Πετρέλαιο» και έγινε στις 19 Ιουλίου του 1991, όταν ο τότε Πλανητάρχης επισκέφθηκε επισήμως τη βάση, συνοδευόμενος από τον τότε Πρωθυπουργό Μητσοτάκη. Λέει με καμάρι ο Μπους για τη ...βάση του:  
«Από τις 2 Αυγούστου του 1990 η Σούδα συντήρησε 97 πλοία, φόρτωσε και ξεφόρτωσε 13.000 τόνους, εξυπηρέτησε 31.000 πτήσεις και τροφοδότησε αεροσκάφη με 4.500 λίβρες υγρών καυσίμων. Λειτούργησε 24 ώρες το 24ωρο με εξουθενωτικούς ρυθμούς, 300% έως 400% πιο γρήγορα από τους κανονικούς. Κάθε μέρα η βάση καλούνταν να διατηρεί τον ανεφοδιασμό των γραμμών και κάθε μέρα έπραττε το καθήκον της κατά τρόπο άψογο»! 


Και το τελικό αποτέλεσμα του Πολέμου του Κόλπου ποιο ήταν; Να κρεμάσουν τον Σαντάμ Χουσεΐν, που ήταν παλιός συνεργάτης των αμερικανών και να εγκαθιδρυθεί μια δημοκρατία στο Ιράκ που παρέχει αφειδώς άδειες εξόρυξης πετρελαίου στα δυτικά μεγαθήρια που είχαν διωχθεί από τον δικτάτορα Σαντάμ. Εγκαθίδρυσαν μια δημοκρατία πετρελαίου, με πρόσχημα τα ανθρώπινα δικαιώματα...
  
Επειδή και στη Λιβύη το πράγμα προς τα κει πάει,  ας μην αποδειχθούμε και αυτή τη φορά αφελείς.. Εφ' όσον οι λεγόμενες Συμμαχικές Δυνάμεις έχουν ουσιαστικά υπερβεί την εντολή του Συμβουλίου Ασφαλείας για τη ζώνη απαγόρευσης πτήσεων σκοτώνοντας πολίτες -με τη δικαιολογία των παράπλευρων απωλειών, εφ' όσον η Ρωσία ζητάει να σταματήσουν τα τυφλά χτυπήματα ,και με δεδομένο πως ακόμη και αυτή η Γερμανία κρατάει αποστάσεις, όπως και η Τουρκία, ήρθε η ώρα να βρει και η Ελλάδα τη φωνή της.


Γι' αυτό, καλώ από δω, από την Κρήτη των αγώνων και της λεβεντιάς, τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας  να κλείσει τώρα την αμερικανική Βάση της Σούδας!


Μόνο έτσι θα πάψει η κυβέρνηση να είναι συνένοχη στις ...ανθρωπιστικές δολοφονίες που διαπράττουν αγγλοαμερικάνοι και γάλλοι σταυροφόροι του πετρελαίου.


Και μην σπεύσουν πάλι κάποιοι να μιλήσουν για παρορμητισμό. Το δικαίωμα για το κλείσιμο  μας το δίνει η ισχύουσα συμφωνία του '90 με το άρθρο 8, παράγραφος 1 ,που ορίζει τα εξής:

«Καμία διάταξη της συμφωνίας δεν αίρει το εγγενές δικαίωμα της κυβέρνησης της ελληνικής δημοκρατίας, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, να λαμβάνει όλα τα κατάλληλα περιοριστικά μέτρα που απαιτούνται για τη διασφάλιση ζωτικών συμφερόντων της εθνικής ασφάλειάς της σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης».


Ύστερα και από την επίσημη απειλή του Καντάφι, ότι οι στρατιωτικές και πολιτικές εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούνται στις επιχειρήσεις κατά της Λιβύης θα αποτελέσουν στόχο των δυνάμεών του, που σημαίνει και τρομοκρατικά χτυπήματα, ας πάρει ο Γιώργος Παπανδρέου την πρωτοβουλία να εξαιρέσει την Κρήτη από αντίποινα. Αντίποινα που είναι δυνατόν να πραγματοποιηθούν από τους Κανταφικούς όχι μόνο κατά τη διάρκεια  αυτής της επιχείρησης, αλλά και όταν θα έχει επιβληθεί η PAX AMERICANA και αυτοί θα δρουν ως τρομοκράτες η αντάρτες...


Εμπρός Γιώργο Παπανδρέου! Πάρε θάρρος! Κάνε χρήση του δικαιώματος που σου δίνει η συμφωνία, η οποία έχει ισχύ νόμου. Και κλείσε τη θανατηφόρο βάση της Σούδας! 


Άλλωστε, αυτό το άρθρο  της συμφωνίας επικαλέσθηκε και  ο πατέρας σου στην κρίση του Μάρτη ΄87 ζητώντας να κλείσει η βάση της Νέας Μάκρης! Κάνε και μια φορά αυτό που ...σου λέει ο πατέρας σου! Μην κάνεις όλα τα χατίρια των Αμερικάνων !..         


Θέλω να μου πείτε εσείς οι Κρητικοί, με το χέρι στην καρδιά, αν συμφωνείτε που το νησί μας για άλλη μια φορά γίνεται βάση εξορμήσεως για τα Νατοϊκά αεροπλάνα, για να σπείρουν ξανά τον θάνατο και την καταστροφή σε μια ξένη χώρα. Μια χώρα και ένα λαό με τον οποίο εμείς οι Έλληνες δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε. Όπως δεν είχαμε με τους Αφγανούς και τους Ιρακινούς που βοηθήσαμε κι εμείς με τον τρόπο μας να μεταβληθούν σε στάχτες με δεκάδες και εκατοντάδες χιλιάδες αθώα θύματα, γέρους, γυναίκες και  παιδιά. Και διερωτηθήκατε τάχα ως πότε θα τραβήξει αυτό το κακό; Θυμάμαι τον καιρό που τρέχατε πίσω από τα πολιτικά λάβαρα που γράφανε «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο Συνδικάτο» και χρωματίσατε το νησί μας καταπράσινο. Αλήθεια, πότε είσαστε αληθινοί; Τότε που σας είχε πιάσει επαναστατικό μένος και δεν δεχόσασταν μύγα στο σπαθί σας ή τώρα που γίνατε ήσυχα αρνάκια και που μπορεί να είστε ακόμα και περήφανοι που η Κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου αποφάσισε να στείλει τα αεροπλάνα και τα πολεμικά μας πλοία να πάρουν μέρος στο μεγάλο μακελειό που ξεκινήσανε και πάλι οι μακελάρηδες των λαών. Ώστε μπήκαμε κι εμείς στο κλαμπ της μεγάλης συμμορίας που της αρέσει να σκοτώνει κατά προτίμηση τους έγχρωμους και να ξεζουμίζει τους αδύναμους, φτωχούς συγγενείς, τους τεμπέληδες, τους διεφθαρμένους, τους «μαζί τα φάγαμε» και τους άτακτους όπως εμείς... Εμ απ' τη μια μεριά με τα Μνημόνια, τις Τρόικες και τα Δου-Νου-Του μας πίνουν το αίμα, εμ απ' την άλλη ο Αρχηγός μας σαν ίσος προς ίσον με την Μέρκελ, τον Σαρκοζί και τον Μπους μας διατάζει εμάς τους ξεζουμισμένους να πάμε να ξεζουμίσουμε άλλους λαούς φτωχότερους και όπως λέει και το τραγούδι του προ-προ-προπάππου μου Στέφανου Χάλη να κάνουμε «μάνες δίχως γιους, γυναίκες δίχως άντρες...».


Θα με ρωτήσετε ασφαλώς: «Και ο Καντάφι; Δεν σκότωσε μήπως αμάχους; Δεν είναι κακός;» Κακός, βεβαίως. Κάκιστος. Αυτό όμως δεν νομιμοποιεί τους άγριους «προστάτες των λαών» που έχουν τα χέρια τους βουτηγμένα στο αίμα τόσων και τόσων αθώων, που θα χρειαζόταν μισή ώρα για να πω τα ονόματά τους. Όμως σας ρωτώ: Πού τα βρήκε όλα αυτά τα υπερσύγχρονα όπλα ο Λίβυος ηγέτης; Αεροπλάνα, τανκς, κανόνια, ρουκέτες; Τα κατασκεύασε μήπως στα εργοστάσιά του στη Σαχάρα; Ή μήπως αυτοί που σήμερα τον βομβαρδίζουν, χθες κερδίζανε δισεκατομμύρια εφοδιάζοντάς τον με τα όπλα του θανάτου; Μήπως δεν είναι οι ίδιοι που πουλούσανε ακόμα και δηλητηριώδη αέρια στον Σαντάμ, που τότε ήταν το καλό τους παιδί και ξαφνικά τον μεταβάλανε σε διάβολο, δηλαδή σε πρόσχημα για να ισοπεδώσουνε το Ιράκ και να βάλουνε χέρι στα πετρέλαιά του; 


Και τώρα θα σας πω μια ιστορία, για να σας δείξω πόσο αχάριστος είναι σήμερα ο Γιώργος Παπανδρέου απέναντι στον ίδιο του τον πατέρα.


Λίγο πριν τις εκλογές του ΄81 μια ομάδα από έμπιστους του ΠΑΣΟΚ δημοσιογράφους επισκέφθηκε την Τρίπολη της Λιβύης. Ανάμεσά τους και ένα στενό συγγενικό μου πρόσωπο. Φεύγοντας κρατούσανε ο καθένας από δυο βαλίτσες γεμάτες δολλάρια. Λίγους μήνες μετά τη νίκη του ΠΑΣΟΚ, με κάλεσε ο Καντάφι στη Λιβύη, για να μου αναθέσει όπως μου είπε κάποια επαναστατική αποστολή. Πήγα στη συνάντηση μαζί με τον αδερφό μου τον Γιάννη. Μας δέχτηκε στη σκηνή του με μεγαλοπρέπεια. Σε μια στιγμή του λέω:


- Βοήθησες πλουσιοπάροχα τον Αντρέα. Πόσα του 'δωσες;


Μου είπε έναν αριθμό και πρόσθεσε:


- Και λίγα του έδωσα γι' αυτό που θα μου κάνει.


- Και τι θα σου κάνει;


- Μου υποσχέθηκε ότι έξι μήνες απ' τη μέρα που θα γίνει Πρωθυπουργός, θα διώξει τις βάσεις από την Κρήτη. 


Και κοιτάζοντας ψηλά, πάνω από το κεφάλι μου, σαν να έβλεπε την Κρήτη, συνέχισε: 


- Βλέπεις αυτό το νησί είναι πολύ επικίνδυνο για μένα.


- Κι εσύ τον πίστεψες;  τον ρωτώ.


-Πώς να μην πιστέψω τον αρχηγό ενός τόσο μεγάλου κόμματος και νυν Πρωθυπουργό...


- Ας πούμε, του λέω, ότι είναι ειλικρινής και το πιστεύει. Εσύ όμως με την πείρα που έχεις, νομίζεις ότι είναι ποτέ δυνατόν να πραγματοποιήσει την υπόσχεσή του;


- Γιατί μου το λες αυτό; 


- Μα δεν ξέρεις ότι στη χώρα μου έγινε εμφύλιος πόλεμος, σκοτώθηκαν χιλιάδες και οι Αμερικανοί σκόρπισαν αμέτρητα δολλάρια για να έχουν την Κρήτη δική τους; Και τι θα κάνει ο Αντρέας; Θα καλέσει τον Αμερικανό Πρέσβυ και θα του πει: «Σας παρακαλώ, πάρτε τον στόλο σας απ' τη Σούδα και φύγετε»; Κι όταν εκείνος του απαντήσει «Όχι, δεν φεύγω», ποια θα πρέπει να είναι η αντίδραση του Αντρέα; «Τότε θα σας αναγκάσω να φύγετε με τη βία...». Λοιπόν αγαπητέ μου σύντροφε Μαομάρ, υπολόγισες αν έχουμε τα μέσα να διώξουμε με τη βία τους Αμερικανούς; Που με τον Εμφύλιο ήρθαν στην Ελλάδα για να κάτσουν κι όχι για να φύγουν μ' ένα απλό διάβημα στον πρεσβευτή τους...
Και τι μου απαντά: 


- Γνωρίζω ότι δεν τα πας καλά με τον Παπανδρέου. Λοιπόν σου δίνω ραντεβού τρεις μήνες μετά, να γιορτάσουμε μαζί τη μέρα που θα φύγουν οι Αμερικανοί...


Πόσα χρόνια πέρασαν από τότε; Σχεδόν τριάντα. Και τώρα το μεγάλο χτύπημα το κεραυνοβόλο θα πέσει στο κεφάλι του από τον Κρήτη. Όμως το πιο κακό και άδικο γι' αυτόν -και τα εκατομμύρια που μας έδωσε- είναι ότι πίσω απ' αυτό το θανάσιμο χτύπημα βρίσκεται και ο γιος του φίλου του τού Αντρέα.


Τώρα το ΝΑΤΟ και η Ευρώπη δεν είναι πια «Συνδικάτο». Κι εμείς καταντήσαμε ένα υπερήφανο προτεκτοράτο που δέχεται να μας διοικούν ουσιαστικά οι ξένοι, να μας βυθίζουν στη φτώχεια και στην εξαθλίωση, να μας αρπάζουν την εθνική μας περιουσία κι εμείς να τους λέμε όχι μονάχα «ευχαριστώ» αλλά και να στέλνουμε τα παιδιά μας στους πολέμους και τους ναυτικούς μας να βάψουν κι αυτοί τα χέρια τους με αίμα σαν τον παλιό καλό καιρό που κάποιοι λέγανε «Σφάξε με Αγά μου ν' αγιάσω».


Εδώ όμως ήρθα για να σας τα πω σταράτα-Κρητικά, μιας και ξέρω εκ των προτέρων ότι οι πιο πολλοί θα μου ξαναγυρίσετε την πλάτη. Δικαίωμά σας. Όπως είναι και δικό μου δικαίωμα να ακολουθώ παντού και πάντα τις προσταγές των προγόνων μου που είχαν το θάρρος και τη δύναμη να τα βάλουν με μια ολόκληρη Οθωμανική Αυτοκρατορία πληρώνοντας τίμημα ακριβό. Κι όταν η Ευρώπη είχε γονατίσει κάτω απ' τη μπότα του Χίτλερ και πάλι οι πρόγονοί μου - ολομόναχοι στον κόσμο- του είπαν «ΟΧΙ» πληρώνοντας κι αυτοί τίμημα ακριβό.


Το ίδιο κάνω κι εγώ με τις μικρές μου τις δυνάμεις από μικρό παιδί έως σήμερα που βρίσκομαι και πάλι στις επάλξεις, για να σας πω αλήθειες και να σας καλέσω να κάνετε πράξεις -που όλες σχεδόν βγήκαν αληθινές- γιατί πηγάζουν όλες από μια λέξη και έχουν στόχο μια λέξη, τη λέξη «Πατρίδα». Κι αυτή τη λέξη θα τη βρείτε μέσα σε κάθε μου πράξη, όπως και θα την αναγνωρίσετε σε κάθε μου νότα.


Έρχομαι από πολύ μακριά και σε λίγο θα πάω ακόμα πιο μακρά. Και τώρα ήρθα εδώ στην πατρίδα μου για να σας μιλήσω για τελευταία φορά. Σε σας αλλά προ παντός στα βουνά και τα φαράγγια. Τουλάχιστον αυτά είμαι σίγουρος πως θα με ακούσουνε προσεκτικά, γιατί αυτά γνωρίζουν καλά ότι είμαι ένα κομμάτι τους. Κι αυτό μου φτάνεi...


Κι αφού σας έκανα αυτό τον πρόλογο τον Κρητικό, επιτρέψτε μου τώρα να μπω στο κυρίως θέμα που με απασχολεί, όπως πιστεύω ότι απασχολεί κι εσάς όλους.
    
Λοιπόν, αρχίζω.
Αγαπητοί φίλοι και φίλες,
Πατριώτες και πατριώτισσες,


Οραματίζομαι μιαν Ελλάδα κατ' αρχήν ανεξάρτητη χωρίς ξένες στρατιωτικές βάσεις και ξένους προστάτες. Ανεξάρτητη, Αυτοδύναμη και Ασφαλή, με οικονομική, κοινωνική και μορφωτική ανάπτυξη και πολιτιστική ακτινοβολία.


Σήμερα που οι Αμερικανοί, από την εποχή του Εμφυλίου Πολέμου με τον α ή τον β τρόπο ελέγχουν την οικονομική πολιτική και αμυντική ζωή της χώρας μας, δεν έχουν πια τη δύναμη να μας επιβάλουν δικτατορία όπως άλλοτε. Αυτός ο φόβος δεν υπάρχει πια. Γεγονός που προσφέρει στον ελληνικό λαό την ιστορική ευκαιρία και δυνατότητα να πάρει ο ίδιος τη Μοίρα του στα χέρια του και να αποφασίσει σύμφωνα με τη δική του θέληση και τα δικά του συμφέροντα.


Το «Ανήκομεν εις την Δύσιν» δεν ήταν απόφαση δική του αλλά των εκπροσώπων του Συστήματος Εξουσίας που δημιούργησε η ξένη εξάρτηση για να εξυπηρετεί τα στρατηγικά τους συμφέροντα στη χώρα μας. Αυτή η τροχοπέδη για την αναγκαστική υποταγή μας στις εντολές των ΗΠΑ και του Διευθυντηρίου της Ευρώπης είναι που μας οδήγησε σήμερα στη βαθειά κρίση που έφτασε στο σημείο να τους παραχωρήσουμε ένα μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας, όπως ομολόγησε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός και στη συνέχεια να μπούμε κάτω από τον άμεσο έλεγχο των ξένων Τραπεζών. Στις οποίες παραδώσαμε ουσιαστικά την διακυβέρνηση της χώρας φτάνοντας έτσι στο έσχατο σκαλοπάτι του εθνικού μας εξευτελισμού.


Αλλάζουμε λοιπόν το δόγμα «Ανήκομεν εις την Δύσιν» με τη θέση «Ανήκουμε στην Ελλάδα και μόνο στην Ελλάδα». Αυτό είναι λοιπόν το πρώτο που θέλουμε να σας πούμε. Είμαστε Ελεύθεροι, Ελεύθεροι, Ελεύθεροι.


Από δω και μπρος όμως αρχίζουν οι δυσκολίες. Που όλες είναι κατάλοιπα της νόθας κατάστασης που από το 1950 έως σήμερα επικρατεί στη χώρα μας λόγω της ξένης εξάρτησης. Της Αμερικανοκρατίας.


Σήμερα θα αναφερθώ σε κείνα που θεωρώ ότι είναι τα πιο σοβαρά:
Πρώτον Στον ελληνικό λαό, Δεύτερον στην Εθνική μας Ασφάλεια και Τρίτον στην Εθνική μας Οικονομία..


Όταν λέω «Ελληνικός Λαός» δεν εννοώ τη ρίζα του λαού, που πιστεύω ότι είναι καλή. Σκέφτομαι μόνο την κάθε είδους κακοποίηση που υπέστη μέσα σ' αυτά τα 60 χρόνια. Οικονομική, κοινωνική, ηθική, μορφωτική, πολιτική και κυρίως κομματική. Γεγονός που έριξε την ποιότητά του και παραμόρφωσε τις αλλοτινές του αρετές: την αγάπη για την πατρίδα, τον αλτρουισμό, το ήθος και την τιμιότητα, την φιλαλήθεια, την καλαισθησία, ακόμα και την φιλοξενία.


Για τον λόγο αυτό αποφασίσαμε η νέα Κίνηση να χτιστεί από τη βάση του λαού, ώστε οι λεγόμενες Σπίθες με τα 30 μέλη να γίνουν κυψέλες ηθικής και κοινωνικής αγωγής, μόρφωσης, ευθύνης και πολιτισμού. 


Αυτή την περίοδο την θεωρούμε κυρίως περίοδο διαφωτισμού και διάπλασης του απλού πολίτη με στόχο να καταστεί ένας υπεύθυνος, ενημερωμένος και ολοκληρωμένος Έλληνας αγωνιστής. Φυσικά οι Σπιθιστές δεν θα μένουν κλεισμένοι στον εαυτό τους αλλά όσα κερδίζουν με την προσπάθειά τους θα προσπαθούν να τα μεταλαμπαδεύσουν στο περιβάλλον τους. Ένας λαός, για να γίνει και να παραμείνει ελεύθερος, πρέπει να δημιουργεί και να οχυρώνεται πίσω από λαϊκά Μέτωπα έως ότου κατορθώσει να δημιουργήσει ένα Πατριωτικό Μέτωπο τόσο μεγάλο και δυνατό, που να είναι ικανό να επιβάλει τη θέλησή του. Όμως τέτοιας ποιότητας Μέτωπο μπορούν να οικοδομήσουν μόνο οι ελεύθεροι και υπεύθυνοι πολίτες.


Φυσικά τα μέλη μας δεν θα αρκεστούν στο να διαπαιδαγωγούν και να μορφώνουν εαυτούς και αλλήλους αλλά κάθε Σπίθα θα αποτελεί μια μάχιμη κοινωνική ομάδα. Τι σημαίνει αυτό; Ότι θα πρέπει κατ' αρχήν να είναι φυτεμένη-φυτρωμένη επάνω στον τόπο και την κοινωνία όπου κατοικεί και εργάζεται. Να είναι άγρυπνη για κάθε τι που συμβαίνει γύρω της. Άγρυπνη και υπεύθυνη. Από το πιο μικρό έως το πιο μεγάλο. Από το τοπικό έως το εθνικό. Ακόμα και διεθνές γεγονός. Μιας και για να λογιάζεσαι ελεύθερος, πρέπει να είσαι υπεύθυνος. Ελευθερία είναι η Ευθύνη. Και το να μάθεις να αποφασίζεις εσύ για τον εαυτό σου, τον τόπο και τη χώρα σου. Γιατί αν άλλοι αποφασίζουν για σένα, αυτό σε προσβάλλει, σε υποβαθμίζει και σε μεταβάλλει σε κοπάδι. Όπως καταντήσανε το λαό μας όλα αυτά τα χρόνια και τον ανάγκαζαν να μπαίνει στη σειρά και να ψηφίζει από ανάγκη ή από συμφέρον, αδιάφορος για το τι γίνεται γύρω του. Ε λοιπόν αυτή την κοινωνία εμείς δεν τη θέλουμε. Και είμαστε αποφασισμένοι να την αλλάξουμε. Και γι' αυτό εργαζόμαστε συστηματικά, υπεύθυνα, υπομονετικά, με ακριβές σχέδιο που θα μας πάει από το Άλφα ως το Ωμέγα με αποφασιστικότητα και σιγουριά. Ποιος όμως είναι ο βασικός υπεύθυνος για την κατάντια της σημερινής κοινωνίας; Η σημερινή Εξουσία, κυρίως η Οικονομική και Πολιτική. Γιατί όταν ήρθαν οι Αμερικανοί και σκορπώντας δισεκατομμύρια δολλάρια βοήθησαν τους εθνικόφρονες εκείνης της εποχής να εξοντώσουν με κάθε τρόπο τους «κακούς» Εαμίτες που τόλμησαν στα 1944 να έχουν μαζί τους τα 70% του ελληνικού λαού. Κι από κει και πέρα με το παραμύθι του κομμουνιστικού κινδύνου, αφού πρώτα εξαθλίωσαν και φόβισαν το λαό μας (όπως καλή ώρα κάνουν και σήμερα) δημιούργησαν παίρνοντας τον ανθό των νικητών, στρατηγούς, ολιγάρχες, πολιτικούς και φυσικά τους βασιλιάδες, τη νέα τάξη των εξουσιαστών, στους οποίους παρέδωσαν τα κλειδιά του Κράτους. Πολίτευμα, Κυβέρνηση, Σύνταγμα, Βουλή, Οικονομία, Αστυνομία, Στρατό, Εκπαίδευση, Τύπο, Ραδιοφωνία και αργότερα Τηλεόραση, με τον όρο φυσικά να παραμένουν πιστοί στα συμφέροντα και τις εντολές τους.


Και είδαμε πώς μας τιμώρησαν όταν στη δεκαετία του ΄ 60 ο λαός σήκωσε κεφάλι, τότε που Κεντρώοι και Αριστεροί ζητούσαμε Δημοκρατία. Μας επιβάλανε τη στρατιωτική δικτατορία για 7 ολόκληρα χρόνια. Και όταν ξεσηκωθήκαμε με το Πολυτεχνείο και πάλι για τη Δημοκρατία, δώσανε πράσινο φως στους Τούρκους και χάσαμε τη μισή Κύπρο. Που τώρα με το σχέδιο Ανάν προσπαθούν να την κάνουν όλη δική τους.


Είπα πιο πριν «με το παραμύθι του κομμουνιστικού κινδύνου». Τι εννοούσα; Εννοούσα ότι οι Αμερικανοί, μετά τις συμφωνίες της Γιάλτας γνώριζαν ότι δεν υπήρχε περίπτωση ούτε μία στις χίλιες να μας επιτεθούν οι Σοβιετικοί. Τι φοβότανε λοιπόν; Τον ελληνικό λαό! Που σήμερα ίσως να τον φοβούνται ακόμα πιο πολύ. Ξέρανε καλά, ότι αυτό το 70% που είχε το ΕΑΜ, είχε βαθειές ρίζες γιατί συνδύαζε πολλά πράγματα, όπως τον Πατριωτισμό με την Κοινωνική Δικαιοσύνη. Την Ελληνικότητα με την αγάπη για όλους τους λαούς. Την αγάπη για τη Μόρφωση, την Τέχνη, τον Πολιτισμό. Την κοινωνία της αλληλεγγύης και της προόδου. Δηλαδή εξέφραζε τα όνειρα όλων των ελεύθερων Ελλήνων από τον Ρήγα Φεραίο, τον Κολοκοτρώνη, τον Διονύσιο Σολωμό, τον Μακρυγιάννη, έως τους μαχητές των Βαλκανικών πολέμων, της Αλβανίας, της Εθνικής Αντίστασης και της Μάχης της Κρήτης. Ήταν η Ελλάδα που οραματίζονταν όλοι οι επαναστάτες της Κρήτης από την εποχή των Φράγκων και της Τουρκοκρατίας. Γιατί αυτή είναι η ψυχή της Ελλάδας. Να μάχεται τους βαρβάρους, τη Βία και την Αδικία χύνοντας το αίμα της μόνο για μια λέξη: ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Το πόσο είχαν δίκιο οι Αμερικανοί για το φόβο τους για τον ελληνικό λαό, το δείχνουν τα γεγονότα.


Όταν ο Τσώρτσιλ αποφάσισε να μας σφάξει όλους -εμάς τους Εαμικούς- το 'πε και το 'κανε! Δεκάδες χιλιάδες στα βουνά κι ύστερα εξόριστοι σε ξένες χώρες. Εκατοντάδες χιλιάδες σε φυλακές, εξορίες, Μακρονήσια, εκτελεστικά αποσπάσματα. Και οι συγγενείς τους κουρέλια. 


Εν τούτοις στα 1958 η ΕΔΑ παίρνει στις εκλογές το 25%. Ξαναρχίζουν οι διώξεις με τους παρακρατικούς και την αστυνομοκρατία. Σκοτώνουν τον Γρηγόρη Λαμπράκη. Αποτέλεσμα ο Ανένδοτος, οι τεράστιες πορείες Ειρήνης, οι 300.000 Λαμπράκηδες. Και τώρα σε κάθε επίθεση των Αμερικανών και του Ισραήλ εναντίον των Αράβων, πρώτος-πρώτος ο ελληνικός λαός στο πλευρό των θυμάτων. Και όπως είπα πιο πριν: Τι είναι αυτό που μας κρατά ακόμα μουδιασμένους; Ο φόβος; Λάθος. Λάθος μεγάλο. Και να με θυμηθείτε: Αν και εφ' όσον η σημερινή εξουσία, ελληνική και ξένη δεν σαπίσουν και δεν φύγουν από μόνες τους και θελήσουν να συγκρουστούν με το παλλαϊκό Μέτωπο που νομοτελειακά θα δημιουργηθεί, τότε ο Στρατός θα βρεθεί στο πλευρό του Λαού.


Ήδη από τώρα θα πρέπει να υπάρχει αγανάκτηση ανάμεσα σε πατριώτες αξιωματικούς μπροστά σε ενέργειες που προσωπικά τις θεωρώ προδοτικές. Όπως είναι λ.χ. το ότι το ΝΑΤΟ μας υποχρέωσε να παραδώσουμε στην τουρκική αεροπορία το μισό Αιγαίο. Πώς θα νοιώθουν άραγε οι Έλληνες πιλότοι όταν τους απαγορεύουν να πετούν πάνω από τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου; Πώς θα νοιώθουν οι αξιωματικοί του Ναυτικού όταν βλέπουν τα τουρκικά πολεμικά σκάφη να σουλατσάρουν ανενόχλητα στο Αιγαίο φτάνοντας ως το Σούνιο; Όταν βλέπουν το ΝΑΤΟ να χαϊδεύει τους εθνικιστές στην Αλβανία που διεκδικούν την Ήπειρο, τα Σκόπια, τη Μακεδονία και τους Αμερικανούς να προμηθεύουν στους Τούρκους πλωτές γέφυρες για να περάσουν με τα τανκς πάνω από τον Έβρο με στόχο την Θράκη και την Ανατολική Μακεδονία; Δεν ξέρουν άραγε οι αξιωματικοί μας τα παιχνίδια που παίζονται με την ΑΟΖ σε βάρος των εθνικών μας συμφερόντων; Και με τι μάτι θα βλέπουν να προσφέρει ο Γ. Παπανδρέου μόνος του τον ελληνικό εναέριο χώρο στην Ισραηλινή αεροπορία να κάνει προσομοιωτικά γυμνάσια, με στόχο να βομβαρδίσει την Τεχεράνη; Είναι εχθροί μας τάχα οι Ιρανοί; Και πώς συνεργαζόμαστε με την Κυβέρνηση του Ισραήλ, που είναι υπεύθυνη για τις σφαγές αμάχων στη Γάζα; Δεν υπάρχει ηθική; Και δεν είναι οι ηθικοί κανόνες ένα από τα βασικά γνωρίσματα της Ελληνικότητας;


Μ' αυτά και μ' αυτά κατάφεραν να αλλοιώσουν τον χαρακτήρα του ελληνικού λαού. Και πού πήγαν τη χώρα μας; Από το κακό στο χειρότερο. Πού είναι η βιομηχανία μας; Η βιοτεχνία μας; Η γεωργία μας; Το εξαγωγικό μας εμπόριο; Σε ποιο σημείο καταντήσαμε την Παιδεία μας; Πού είναι η επιστημονική μας έρευνα και ποια είναι η προσφορά των διανοουμένων και καλλιτεχνών; Γιατί έπνιξαν τον Πολιτισμό μας και στη θέση του επέβαλαν την υποκουλτούρα; Πού πήγε το ήθος μας; Η παραδοσιακή μας ευγένεια; Γεμίσαμε με κλέφτες με γραβάτα που κλέβουν τον πλούτο της χώρας παραμένοντας ατιμώρητοι. Μας ανάγκασαν πριν δεκαετίες να μεταναστεύσουμε κατά εκατομμύρια σε Αυστραλίες και Καναδά και Γερμανία και Βέλγιο. Και τώρα αρχίζει η νέα μετανάστευση των νέων κυρίως επιστημόνων.


Πού είναι η δημόσια υγεία; Τα λιμάνια; Οι συγκοινωνίες; Και πού έχει φτάσει η ανεργία; Ειδικά στους νέους. Και ποιοι μας οδήγησαν στη διαφθορά και τώρα μας λένε κοπρίτες, μας λένε ότι «μαζί τα φάγαμε» κλπ. Κι ο άλλος μας κράζει σ' όλη την Ευρώπη διεφθαρμένους. Και πού πήγε η αλλοτινή λαμπερή εικόνα της χώρας μας; Απατεώνες μας ανεβάζουν, απατεώνες μας κατεβάζουν. Ανίκανοι να διοικήσουν, να δημιουργήσουν, να προσφέρουν, να κάνουν έργα οι πολιτικοί μας, βρήκανε την εύκολη λύση. Τα ξένα δάνεια. Και φτάσανε τα χρέη σε δυσθεώρητα ύψη, για να μας δέσουν με τους τόκους και να μας φτάσουν σε σημείο που είναι αδύνατο να τους ξοφλήσουμε στον αιώνα τον άπαντα. Ποιοι; Μα όλοι όσοι μας κυβέρνησαν έως τώρα. Όλοι είναι ένοχοι. Όλοι είναι υπόλογοι και γι' αυτό κι εμείς δεν θέλουμε να έχουμε καμμιά σχέση μαζί τους. Δεν τους αναγνωρίζουμε. Δεν τους υπολογίζουμε. Ξέρουμε ότι κατέχουν την εξουσία πραξικοπηματικά. Και γι' αυτό δεν θα μπούμε ποτέ στο παιχνίδι τους. Στις αποφάσεις και τις επιλογές τους. Γιατί τα χαρτιά είναι σημαδεμένα και τα γκάλοπ και ο τύπος τους και οι τηλεοράσεις τους. Για μας αποτελούν απόστημα πάνω στο σώμα της Πατρίδας. Γι' αυτό για μας ένα μόνο μετράει: Η καθημερινή Σύγκρουση μαζί τους, που θα προετοιμάζει την μεγάλη, την τελική Αναμέτρηση, που θα τους ρίξει μια για πάντα. Ή όλα ή τίποτα. Αυτό είναι το σύνθημά μας. Ναι! Αυτό που κάνουμε είναι επανάσταση. Όμως μια επανάσταση ειρηνική, που καλούμε να την κάνει όλος ο λαός, δεξιοί, αριστεροί, κεντρώοι, που όλοι ανεξαιρέτως είναι θύματα της ξένης εξάρτησης. Που με το Μνημόνιο και την Τρόικα κρατά στα χέρια της την ουσιαστική διακυβέρνηση της χώρας.


Μερικοί πιστεύουν ότι προέχει ο ταξικός αγώνας. Γιατί δεν βλέπουν ότι το Κεφάλαιο και οι σύμμαχοί του βρίσκονται μέσα στο στρατόπεδο της εξάρτησης. Η κάθετη γραμμή που χωρίζει τον λαό μας -αυτό που λέμε βασική αντίθεση της ελληνικής κοινωνίας- βρίσκεται ανάμεσα στο σύνολο του εργαζόμενου λαού και στην Εξουσία που έφτασε στο τελευταίο σκαλοπάτι της αποσύνθεσης παραδίδοντας τα κλειδιά του Κράτους στους Ξένους. Στην αμερικανοκρατία και στις ξένες Τράπεζες. Στους οποίους παρέδωσε τον λαό μας δεμένο χειροπόδαρα πάνω στον πάσσαλο των τόκων του δημόσιου χρέους. Που στην ουσία δεν είναι χρέος του ελληνικού λαού αλλά των παραγόντων της εξουσίας και γι' αυτό θα πρέπει να χαρακτηρισθεί ως χρέος απεχθές,  που ο λαός μας θα πρέπει να αρνηθεί να καταβάλει. Όπως έκανε ο Ισημερινός. Κι αυτό υποσχόμαστε να κάνουμε εμείς!


Το γεγονός ότι από τη μία πλευρά βρίσκεται το θύμα, δηλαδή η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού και από την άλλη οι δυνάμεις της ξένης εξάρτησης και οι ντόπιοι συνεργάτες και όργανά της με πρωταγωνιστές το μεγάλο κεφάλαιο και τους παρασιτικούς κύκλους, δηλαδή οι θύτες, ενώνει τον πατριωτικό με τον ταξικό χαρακτήρα της  πάλης.


Άλλωστε το Έθνος-Κράτος αποδείχθηκε ότι αποτελεί ως τώρα το μεγαλύτερο εμπόδιο στην προσπάθεια των δυνάμεων της παγκοσμιοποίησης να ισοπεδώσουν τους λαούς. Και γι' αυτό κι εμείς διοργανώνουμε διεθνές συνέδριο το Φθινόπωρο με τους εκπροσώπους-αγωνιστές των Εθνών-Κρατών από τις χώρες της Ευρώπης και της Αμερικής που ήταν ή επίκειται να γίνουν θύματα της επίθεσης των δυνάμεων της Νέας Τάξης με κύριο όργανό τους το Τραπεζικό Κεφάλαιο.


Παράλληλα το Κίνημά μας φιλοδοξεί να καταστρώσει ένα πλήρες πρόγραμμα ανόρθωσης της χώρας με την ενεργό συμμετοχή όλων των μελών μας. Και θα είναι η πρώτη φορά στην ιστορία που ένας λαός θα είναι υπεύθυνος για το πρόγραμμα της δικής του διακυβέρνησης.


Για τον λόγο αυτό σχηματίζουμε παράλληλα κεντρικά και τοπικά επιστημονικές Επιτροπές που θα ασχοληθούν με όλα τα θέματα που συνθέτουν τη ζωή ενός Λαού, ενός Κράτους και ενός Έθνους. Η κάθε Επιτροπή, τόσο η Κεντρική όσο και η Τοπική- θα είναι υποχρεωμένη να υποβάλει τις προτάσεις της σταδιακά σε όλες τις Σπίθες που θα τις μελετούν διεξοδικά και θα μπορούν όχι μόνο να τις σχολιάζουν αλλά και να τις συμπληρώνουν. Είναι καιρός πια ο κάθε πολίτης να ασχοληθεί σοβαρά και υπεύθυνα με τα προβλήματα που τον αφορούν αυτόν προσωπικά, τον λαό του και την πατρίδα του, ώστε να είναι σε θέση να συμμετέχει ενεργά στο κυβερνητικό σύστημα της Άμεσης Δημοκρατίας.


Γι' αυτό τον σκοπό, με επί κεφαλής τον Συνταγματολόγο Καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Γιώργο Κασιμάτη δημιουργείται επιστημονική επιτροπή επιφορτισμένη να επεξεργαστεί ένα νέο Σύνταγμα, καθώς και νέους θεσμούς, που θα επιχειρήσουν να προσαρμόσουν όσο γίνεται περισσότερο πιστά την αρχή της Άμεσης Δημοκρατίας μέσα σε ένα σύγχρονο κράτος.


Αυτά όσον αφορά το θέμα του ελληνικού λαού και τους τρόπους που το αντιμετωπίζει η Κίνησή μας.


Το επόμενο θέμα που μας απασχολεί σοβαρά, είναι οι κίνδυνοι που αντιμετωπίζουμε σήμερα για την εδαφική ακεραιότητα της χώρας. Αν δεν κάνω λάθος, καμμιά άλλη δημόσια φωνή δεν ακούγεται εκτός από τη δική μας, που φυσικά πνίγεται πίσω από το σιδηρούν παραπέτασμα της σιωπής, που τηρεί απέναντί μας το 90% των ΜΜΕ, του Τύπου, του Ραδιοφώνου και της Τηλεόρασης. Τόσο πολύ φαίνεται ότι μας φοβούνται...


Το μόνο παράθυρο που μας απομένει είναι το διαδίκτυο και βασικά η επίσημη ιστοσελίδα μας  http://www.mikis-theodorakis-kinisi-anexartiton-politon.gr  Έτσι που να έχουμε καταντήσει όπως οι 300 Σπαρτιάτες όταν τα χιλιάδες ακόντια των βαρβάρων τους έκλεισαν τον ήλιο: «Θα  πολεμήσουμε υπό σκιάν», αναφώνησε τότε ο Λεωνίδας. Σε μας όμως συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο, μιας και οι αλήθειες μας λάμπουν σαν ήλιος και τα κοντάρια της ντροπής των εξουσιαστών τους έχουν βυθίσει από καιρό στο σκοτάδι της διαστρέβλωσης, του ψεύδους και της παραπληροφόρησης. Δεν τους ζηλεύουμε, δεν τους έχουμε ανάγκη, δεν τους θέλουμε.


Και αν ακόμα μερικούς από μας η Χούντα μας ταλαιπώρησε στο μπουντρούμι της Μπουμπουλίνας για την αγάπη μας στην Πατρίδα, την Ελευθερία, τη Δημοκρατία και την ελευθερία του τύπου, τώρα μπροστά στην αχαριστία των ευεργετηθέντων δεν μας νοιάζει. Ίσα-ίσα πολλαπλασιάζει τη θέλησή μας για αγώνα μπροστά στην νεκρανάσταση όλων αυτών των νεοχουντικών στοιχείων και φαινομένων, που χαρακτηρίζουν τα επίπεδα ήθους των οπαδών της ξένης εξάρτησης.


Τι τους νοιάζει όμως η τύχη της Πατρίδας, όταν η μοναδική τους έγνοια είναι πώς να φανούν αρεστοί στα ξένα αφεντικά έχοντας τη βλακεία και το θράσος να τους θεωρούν αγγέλους-προστάτες για την ασφάλεια και την ακεραιότητα της χώρας! Ποιους; Τους Αμερικανούς και τους νατοϊκούς δήθεν συμμάχους μας. Αυτούς τους ίδιους που βυσσοδομούν πίσω απ' τους εθνικιστές της Τουρκίας, της Αλβανίας και των Σκοπίων, που διεκδικούν ανοιχτά την Ήπειρο, τη Μακεδονία, τη Θράκη και το Αιγαίο χωρίς να ακουστεί ούτε ψίθυρος διαμαρτυρίας ούτε απ' την Κυβέρνηση ούτε από την Αντιπολίτευση ούτε από τα φερέφωνά τους στον Τύπο και την Τηλεόραση.


Με το ΝΑΤΟ είναι σαν να έχουμε βάλει τους λύκους να μας φυλάνε τα πρόβατα. Και τα όπλα που μας αναγκάζουν να αγοράζουμε απ' τις χώρες τους αυξάνοντας κατακόρυφα Δάνεια, Χρέη και Τόκους, καθώς ελέγχουν τις πολεμικές μας δυνάμεις, τα προορίζουν μόνο για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ και όχι τις δικές μας.


Οι ΗΠΑ και η Δύση γενικά μας μισούν, μας περιφρονούν και μας προσβάλλουν. Επομένως το να επιμένουμε εκλιπαρώντας τη βοήθειά τους δεν αποτελεί μόνο εθνικό εξευτελισμό αλλά το κυριότερο δεν μας επιτρέπει ως Λαό και ως Έθνος να επιλέγουμε ελεύθερα εκείνα που μας συμφέρουν και εκείνους που μας εκτιμούν. Με το να επιμένουμε στο Δόγμα «Ανήκομεν εις την Δύσιν» είναι σαν να είμαστε ένα σκάφος με το τιμόνι μας κολλημένο δεξιά, με αποτέλεσμα να κάνουμε κύκλους γύρω από τον εαυτό μας παραμένοντας ουσιαστικά ακίνητοι. Επίσης με το να έχουμε όλα μας τα συμφέροντα εξαρτημένα μόνο από τη Δύση, καταντούμε τελικά έρμαιο στα καπρίτσια των δυτικών δυνάμεων και των μεγάλων Μονοπωλίων κάθε είδους. Έναν πειθήνιο, εξαρτημένο, υποταγμένο και φοβισμένο λαό είναι επόμενο να τον υποτιμούν και να τον περιφρονούν οι κάθε λογής προστάτες του. Όπως είναι επόμενο να χάνει τελικά και ο ίδιος την αυτοεκτίμησή του και να μεταβάλλεται σιγά-σιγά σε ραγιά.


Εμείς λοιπόν πιστεύουμε ότι έφτασε ο καιρός να κάνουμε την αναγκαία ιστορική επαναστατική τομή ως προς τις σχέσεις μας με τους άλλους λαούς. Ξεκινώντας στηριγμένοι στη δύναμη των ανεξάρτητων Ελλήνων με την επιβολή της θέλησής μας για ελεύθερη επιλογή των διεθνών μας σχέσεων που να ικανοποιούν απολύτως τα εθνικά μας συμφέροντα.


Όχι πια σχέσεις μονομερείς αλλά σχέσεις ισορροπημένες ανάμεσα σε Δύση και σε Ανατολή, σε Βορρά και σε Νότο. Η γεωγραφική μας θέση, που έως σήμερα λειτουργούσε ως μειονέκτημα, πρέπει να αντιστραφεί σε πλεονέκτημα. Μόνο που σήμερα οι συνθήκες είναι τέτοιες, που θα πρέπει να βιαστούμε. Και το πρώτο που οφείλουμε να κάνουμε είναι να θωρακίσουμε τη χώρα μας έτσι ώστε να μην υπάρχει ξένη εχθρική δύναμη ικανή να μας προσβάλει. Μόνοι μας. Έξω από δήθεν συμμαχίες εντελώς σχιζοφρενικές, μιας και όλοι οι υποψήφιοι διεκδικητές των εδαφών και των θαλασσών μας αποτελούν τα χαϊδεμένα παιδιά του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, δηλαδή των υποτιθεμένων συμμάχων και προστατών μας! 


Την προσπάθειά μας αυτή την ονομάζουμε ΝΕΟ ΕΘΝΙΚΟ ΑΜΥΝΤΙΚΟ ΔΟΓΜΑ, που για να πραγματοποιηθεί θα πρέπει να αναζητήσουμε το νέο αμυντικό μας οπλοστάσιο από χώρος εκτός του ΝΑΤΟ και της Δϋσης.


Χωρίς αυτή την επιτακτική στροφή όλα τα σενάρια για την πιθανή απώλεια της ίδιας της εδαφικής μας ακεραιότητας είναι πιθανά. Και εμείς θα πραγματοποιήσουμε τη μεγάλη στροφή χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η χώρα μας θα αλλάξει κατεύθυνση πορείας. Θα παραμείνουμε σταθερά σε μια πορεία εντελώς ισορροπημένη προσπαθώντας να παραμείνουμε ουδέτεροι στο μέσον αυτής της οικουμενικής θύελλας και σε έναν κόσμο ζούγκλας που όπως όλα δείχνουν, βαδίζει από το κακό στο χειρότερο.


Για την πραγματική οικονομική μας κατάσταση έχουν μιλήσει άλλα εξειδικευμένα μέλη της Συμβουλευτικής μας Επιτροπής. Εξ άλλου κι εγώ ο ίδιος στις προηγούμενες ομιλίες μου στη «Σπίθα», στο «Μπορούμε», στο «Ιδεολογικό μας στίγμα» και στο «Ή όλα ή τίποτα» νομίζω ότι έχω αναφερθεί διεξοδικά κάτω από το πρίσμα του απλού  πολίτη και πατριώτη. Προτείνοντας μάλιστα συγκεκριμένες λύσεις για διέξοδο από το αδιέξοδο στο οποίο μας έχουν οδηγήσει συστηματικά και ηθελημένα οι γνωστοί Έλληνες πολιτικοί χέρι-χέρι με τους ξένους.


Η άποψή μου είναι ότι εδώ και δεκαετίες άρχισαν να μας παγιδεύουν με σκοπό να μας διαλύσουν μεθοδικά για να μας οδηγήσουν στη σημερινή κρίση δηλαδή στην πλήρη εξάντληση, αποπροσανατολισμό, εξαθλίωση και εξουδετέρωση του ελληνικού λαού, ώστε να πετύχουν αφ' ενός το διαμελισμό της χώρας και αφ' ετέρου τη λεηλασία του εθνικού μας πλούτου. 


Είπαμε ότι οι αγγλοαμερικανοί από την εποχή του ΕΑΜ φοβήθηκαν το λαό μας και γι' αυτό με τον εμφύλιο πόλεμο που μας επιβάλανε, ελπίζανε ότι θα μας εξοντώσουν, θα μας διαλύσουν και θα μας αχρηστεύσουν ως λαό περήφανο, ατίθασο και ανεξάρτητο, όπως φάνηκε τόσο από τη στάση του στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο όσο και από την πίστη μας στις πλούσιες ιστορικές και πολιτισμικές μας παραδόσεις. 


Οι Αμερικανοί που με τα δολλάρια και τις βόμβες ναπάλμ πήραν το επάνω χέρι και μας κυβέρνησαν ξετσίπωτα και ανοιχτά στη δεκαετία του '50. Όταν την επόμενη δεκαετία του ΄60 διαπίστωσαν ότι η κατάσταση κινδυνεύει να ξεφύγει από τον απόλυτο έλεγχό τους και αφού οι ίδιοι με όργανο το θρόνο προσπάθησαν να μας βυθίσουν σε οικονομική, κοινωνική και πολιτική κρίση, στο τέλος απογοητευμένοι από τους δικούς μας εγκάθετους, αποφάσισαν να μας δέσουν χειροπόδαρα με την Δικτατορία. 


Μετά το τέλος της Χούντας άλλαξαν πολιτική και διοργάνωσαν με τη βοήθεια των αμερικανόδουλων φίλων τους την πολιτική της εσωτερικής αποσύνθεσης της ελληνικής κοινωνίας. Ξεκίνησαν από τον νεοελληνικό πολιτισμό και κατάφεραν να τον εξοντώσουν με την γενίκευση της υποκουλτούρας. Μετά πέρασαν στον εθνομηδενισμό δηλαδή στο χτύπημα της καρδιάς της Ρωμιοσύνης, της Ελληνικότητας και της Ιστορίας. Διαλύσανε την Παιδεία και γενικεύσανε τη διαφθορά.


Με την Αριστερά και το μαζικό κίνημα στη γωνία και όργανά τους τα δύο κόμματα εξουσίας, αποδιοργάνωσαν πλήρως τον παραγωγικό και αναπτυξιακό ιστό της χώρας οδηγώντας μας στην παρασιτική οικονομία, ώστε με τα συνεχώς αυξανόμενα δάνεια και τους διαρκώς διογκούμενους τόκους και επί πλέον με τις υπέρογκες πολεμικές δαπάνες, ώστε να μεταβληθούμε σε άβουλα υποχείρια στη διάθεση των δανειστών και των  προστατών μας. Μας δέσανε με διεθνείς συμφωνίες στο άρμα του ΝΑΤΟ και τους όρους της Ευρώπης των Τραπεζών, ώστε να μην μπορεί να υπάρξει ούτε χαραμάδα διαφυγής από τον ιστό της αράχνης μέσα στον οποίο μας έχουνε τυλίξει.


Γι' αυτό η Κίνησή μας θεωρεί ότι είναι μάταιο να σκεφθεί κανείς να επιχειρήσει την αλλαγή αυτού του Συστήματος συμμετέχοντας στο Σύστημα με οποιονδήποτε τρόπο. Όπως το έχω ξαναπεί, το Σύστημα είναι ένας ιστός αράχνης και όποιος πιάνεται εκεί μέσα, είναι καταδικασμένος να βρεθεί στο στομάχι της Μεγάλης Αράχνης που καραδοκεί.


Προβληματιστήκαμε πολύ για να βρούμε τον τρόπο που θα μας επιτρέψει να απαλλάξουμε τη χώρα και τον λαό μας απ' αυτόν τον θανατηφόρο ιστό και την αιμοδιψή Αράχνη. Και καταλήξαμε στο συμπέρασμα λαμβάνοντας σοβαρά υπ' όψιν τις υφιστάμενες συνθήκες -διεθνείς και τοπικές- ότι μόνο ένα πανεθνικό-παλλαϊκό Μέτωπο είναι ικανό να καθαρίσει την χώρα από την κόπρο του Αυγείου. Ένα Μέτωπο αποφασισμένο ακόμα και να συγκρουστεί χωρίς να φοβάται διώξεις και θυσίες. Κι ακόμα ένα Μέτωπο προικισμένο με τη σοφία και τη θέληση να καταργήσει επαναστατικά όλες τις δεσμεύσεις, πολιτικές, στρατιωτικές και οικονομικές όλων των προηγουμένων εξουσιαστών και να εφαρμόσει ένα πρόγραμμα οικονομικής, κοινωνικής και μορφωτικής ανάπτυξης στηριγμένο στο σύστημα της Άμεσης Δημοκρατίας. Να θεωρήσει όλες τις προηγούμενες δεσμεύσεις απεχθείς, δηλαδή άκυρες, γιατί έγιναν χωρίς την ουσιαστική συγκατάθεση του ελληνικού λαού. Πίσω από την πλάτη του. Και ορισμένες φορές εναντίον του λαού. Καιρός λοιπόν να ξυπνήσει από τον λήθαργο ο ελληνικός λαός. Να συνειδητοποιήσει τη δύναμή του. Την αξία του. Τις ευθύνες του. Και κυρίως να χωνέψει καλά μέσα του ότι αυτός είναι το Μεγάλο και το Μοναδικό αφεντικό σ' αυτή τη χώρα.


Σας μιλώ λίγα βήματα από τον τάφο του Μεγάλου Νίκου Καζαντζάκη. Και δεν είναι τάχα αυτός που μας άφησε κατάρα και ευχή τη φοβερή εντολή, την Κρητική εντολή «Να κάνεις αυτό που δεν μπορείς»; Μήπως αυτό δεν έκαναν όλοι οι ήρωες πρόγονοί μας, που χύσανε ποταμούς αιμάτων για τη Λευτεριά τούτης της περήφανης γης; Κι εγώ σαν Κρητικός νοιώθω μέσα στο αίμα μου που κοχλάζει, τις φωνές των προγόνων μου για να σας πω τελειώνοντας αυτό που με προστάζουν: «Για να είσαι άξιος να λογιάζεσαι Ελεύθερος, πρέπει να είσαι έτοιμος να θυσιάσεις τη ζωή σου για να κάνεις πάντα αυτό που δεν μπορείς!».