ΕΝΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ/ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΚΕΙΜΕΝΟΥ,ΤΟ ΚΡΙΤΙΚΟ ΜΑΣ ΣΧΟΛΙΟ ΩΣ "ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ"

Η ΑΝΤΙΜΑΧΙΑ ΔΩΔΕΚΑΘΕΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΥΠΟ ΤΟ ΠΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

 

Παρατηρείται στις μέρες μας μια συνεχώς εντεινόμενη αντιπαλότητα μεταξύ δωδεκαθεϊστών και υπερασπιστών της αρχαίας Ελλάδος εν γένει, και των ορθοδόξων χριστιανών. Η διαπάλη αυτή , αρχαίου και χριστιανικού κόσμου δεν σταμάτησε ποτέ στην μακραίωνη ιστορία μας. Ουδέποτε η συμμαχία χριστιανικής θρησκείας και πολιτικής εξουσίας μπόρεσε να αφανίσει την αρχαία ψυχή που κρατούσε μέσα της αναμμένη τη φλόγα της αρχαίας Ελλάδος, είτε με την μορφή της ελεύθερης φιλοσοφίας , δηλαδή της φιλοσοφίας εκείνης που δεν είναι θεραπαινίδα (σριλανκέζα στη σύγχρονη γλώσσα) της θεολογίας , είτε με την μορφή της μνήμης των θεών. Από το γεγονός αυτό , η αρχαία πεποίθηση δικαιούται τον χαρακτηρισμό της ΖΩΣΑΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ. Ως εκ τούτου είναι ανεπίτρεπτο να καθυβρίζεται και να περιθωριοποιείται και να στιγματίζεται και να λοιδορείται από οποιαδήποτε άλλη θρησκεία , πόσο μάλλον όταν αυτή η θρησκεία είναι φορέας αλλότριων στοιχείων και συγκεκριμένα εβραϊκών .
Η χριστιανική θρησκεία επεβλήθη στον ελληνισμό με βίαια μέσα. Αυτό είναι μια αλήθεια που δεν αμφισβητείται επιστημονικά. Η άλλη αλήθεια είναι πως η ορθοδοξία αλλοίωσε και παρερμήνευσε την  φιλοσοφία των αρχαίων ελλήνων και κυρίως του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη. Αρκεί μόνο να αναφέρουμε πως η αληθινή ερμηνεία και προσέγγιση του Πλατωνισμού που επεχείρησε ο νεοπλατωνισμός ήταν κάθετα αντίθετη στην χριστιανική αντίληψη. Ο Αριστοτέλης επίσης απετέλεσε τη βάση της αναγέννησης στη Δύση.
Ανεξαρτήτως όμως του τρόπου που επεβλήθη ο χριστιανισμός ,  έτυχε στη συνέχεια μιας ψυχικής προσαρμογήςαπό τον ελληνισμό,  κυρίως σε λαϊκό επίπεδο με αποτέλεσμα να αποτελεί μέρος της παράδοσης του σύγχρονου ελληνισμού.
Είτε το θέλουμε είτε όχι είμαστε ένα έθνος δίθρησκο , χωρίς να αποκλείσουμε και την ύπαρξη άλλων θρησκειών σε περιορισμένη έκταση. Το γεγονός αυτό αποτελεί μεγάλο πρόβλημα για την πολιτική σκέψη . Στόχος είναι να διατηρήσουμε την εθνική ενότητα και να αποφύγουμε την σύγκρουση που καλλιεργεί ο φανατισμός και η μισαλλοδοξία.
Η πολιτική κοινωνία οφείλει να επιβληθεί δια του νόμου. Αυτή είναι η άμυνα της κατά του φανατισμού που συσκοτίζει το μυαλό των ανθρώπων. Ο δε νόμος πρέπει να υποστηρίξει την ανεξαρτησία της πολιτικής κοινωνίας από θρησκευτικά δόγματα και πεποιθήσεις (τούτη είναι η ουσία του κοσμικού κράτους). Αν το θεμέλιο της πολιτικής κοινωνίας είναι η ελευθερία του πνεύματος , τότε το κράτος δεν νοείται να ταυτίζεται με οποιαδήποτε θρησκεία, παρά μόνο με την ελευθερία. Για αυτό το κράτος έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση ως υπερασπιστής της ελευθερίας , να επιβάλει την ανεξιθρησκία στους νόμιμους πολίτες του και τη τήρηση ίσων αποστάσεων προς όλες τις θρησκευτικές πεποιθήσεις υπό τον όρο ότι δεν θα τις συντηρεί από τους φόρους του λαού.
Κάποιοι θα ισχυριστούν ότι με την ανεξιθρησκία επιτρέπουμε στο Ισλάμ να δυναμώσει στην Ελλάδα. Αυτό είναι λάθος και υποκρισία . Το Ισλάμ θα δυναμώσει με την αυξανόμενη είσοδο λαθρομεταναστών μουσουλμάνων που η ίδια η κοινωνία τους στηρίζει για να απολαμβάνει τα φτηνά μεροκάματα και την ανασφάλιστη εργασία.
Όταν το κράτος θα σταματήσει να πληρώνει τις θρησκευτικές οργανώσεις και να εξαρτά την παιδεία των πολιτών του από τα δόγματα και τα νομιζόμενα τους , τότε ο έλληνας θα επανέβρει την αληθινή ταυτότητα του. Θα ξαναγίνει πάλι ο στοχαστής του σύμπαντος , ο εφευρέτης και ο ποιητής.
Έτσι το κοσμικό εθνικοκοινωνικό κράτος θα επαναφέρει στο πνεύμα του γένους την ιερότητα της ζωής , την ιερότητα της ελευθερίας και της λαϊκής εργασίας.
Λουκάς Σταύρου.
                            ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΣΧΟΛΙΟ:
Συμφωνώ κατά βάσιν και ειδικά στο μέγα ζήτημα σύγκρουσης των δυο αλληλοαποκλειόμενων κοσμοαντιλήψεων:Της Ελληνικής,δηλαδή της διαμόρφωσης ελεύθερων Πολιτών μέσω της σφαιρικής παιδείας-φυσικής και πνευματικής καλλιέργειας,ελευθεροφροσύνης, κριτικής σκέψης, αγάπης για τη ζωή, την ομορφιά μορφής και περιεχομένου, διαλεκτική σκέψη κλπ, που πολεμήθηκε αγριότατα από την εξουσιαστική-αποβλακωτική (γιαυτό βίαια επιβληθείσα από αιμοσταγείς αυτοκράτορες,φεουδάρχες και τσάρους εβραιοχριστιανική αποχαύνωση:"Πίστευε και μη ερεύνα" ...ει μη μόνο τας...γραφάς...)"προπατορικό αμάρτημα" το ότι ο άνθρωπος,αφού όπως οι Έλληνες είπαν, "φύσει ορέγεται του ειδέναι"/...τόλμησε να γευτεί τον απαγορευμένο!!! καρπό της γνώσεως,"δούλος του Θεού", άρα...και των επίγειων "εκπροσώπων" του,διαπλεκόμενων αρχόντων ψυχών τε και σωμάτων... ψοφοδεής χειραγωγημένος ανθρωπάκος έτσι, υπάκουος υπήκοος,αρνητής των εγκοσμίων χάριν της..."μέλουσας ζωής", φανατικό πιόνι (και στις τρεις μορφές αυτής της αντίληψης,εβραϊκή,χριστιανική,μουσουλμανική,σε οποιαδήποτε σχέδια εγκληματιών αρχισφαγέων εξουσιαστών,από την εποχή των "προφητών" και των Δαβίδ και Μωυσή, ως του "αγίου" πολέμαρχου Κωνσταντίνου, του καταστροφέα του Ελληνισμού Θεοδόσιου,των σταυροφοριών,του άθλιου μεσαίωνα και της "ιεράς εξέτασης",του χιτλερομουσολινικού Βατικανού,ως των σύγχρονων θρησκευτικών ηγεσιών-σφογγοκωλάριων των ηθικών και υλικών αυτουργών όλων των πολέμων και αδικιών των ισχυρών της οικονομίας. Όμως η διέξοδος δεν είναι κάποια "επιστροφή στο δωδεκάθεο" ούτε σε κάποια φαντασιακή "τελειότητα" των αρχαίων Ελλήνων.Ο γίγας πχ της φιλοσοφικής σκέψης Ηράκλειτος,μα και οι πλείστοι των Ελλήνων φιλοσόφων (Αναξαγόρας,Αναξίμανδρος,Αναξιμένης,Δημόκριτος,Θαλής,Επίκουρος κλπκλπ...)απέρριπταν εντελώς την πλατωνική και θεοκρατική αντίληψη της "πρωταρχικότητας των ιδεών έναντι της ύλης"...Οι Αθηναίοι είχαν "άμεση δημοκρατία"μα... μόνο υπέρ των δημαγωγών συνήθως λειτουργούσε,σκότωσαν ή εξόρισαν τους καλύτερους Αθηναίους,κατέσφαξαν,έκαψαν,λεηλάτησαν,πούλησαν ως δούλους τους "συμμάχους" των Λέσβιους και Μήλιους όταν απλά θέλησαν να φύγουν από το ...ΝΑΤΟ της εποχής τους,την "Αθηναϊκή Συμμαχία"... Οι κορυφαίοι φιλόσοφοι Αριστοτέλης και (Αθηναίος...)Πλάτων,ο επίσης Αθηναίος Ξενοφών των "Μυρίων" και αμέτρητοι άλλοι,προπαντός οι φτωχότεροι των ελευθέρων πολιτών (όλοι βάρβαρα αποσιωπούμενοι σ΄αυτό από την δούλη των νυν εξουσιαστών ακαδημαϊκή τηβενοφόρο αγυρτεία)ήταν θαυμαστές της "Σπαρτιατικής Ευνομίας". Της πλήρους δηλαδή,δια του Λυκούργειου (και Μινωικού πιθανότατα)νόμου ισότητας κλήρων γης των "Ομοίων" ελεύθερων Σπαρτιατών. Που υπήρξαν φορείς θαυμαζόμενου από όλους τους Έλληνες πολιτισμού,παρά την ισοπέδωση της (δωδεκαθεϊστικής ακόμα τότε,παρά τους διωγμούς...)Σπάρτης τον 10ο αιώνα από τον μισθοφόρο-εντολοδόχο του χριστιανού αυτοκράτορα,Αλάριχο και τον "...όσιο Νίκωνα τον μετανοείτε". Παρά,επίσης, τον οχετό ιμπεριαλιστικής αθηναϊκής και νεότερης προπαγάνδας.(Βλ. ατράνταχτες αποσιωπούμενες αποδείξεις:"Η αρχαία Σπάρτη",Διαμ.Κούτουλα,εκδ.Δίον).Τυχαίο το ότι πχ ο ίδιος ο Παρθενώνας είναι Δωρικού ρυθμού;...Ότι ακόμα και οι Αθηναίοι έλεγαν: "το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν";...
-Τι θέλω να πώ με όλα τα προαναφερθέντα; Δημοκρατία/Ευνομία/Δικαιοσύνη δεν υπάρχει(όπως μας διαμηνούν και οι Λυκούργος-Αριστοτέλης-Πλάτων) χωρίς οικονομική ισότητα (ισότητα αφετηρίας,αμοιβή ανάλογα με την εργασία)όλων των πολιτών ενός κράτους.Τότε,δυστυχώς,πολίτες δεν ήταν η πλειοψηφία των κοινωνιών τους,οι δούλοι.Σήμερα που υποτίθεται ότι όλοι είμαστε (τυπικά, ναι...)ελεύθεροι, ας πάψουμε ν΄ανεχόμαστε να μας θεωρούν σαν δούλους της νέας παγκοσμιοποιημένης θρησκείας των "αγορών" και της βίαια επιβαλλόμενης και εξαγόμενης "δημοκρατίας" τους. Ας πάρουμε ό,τι καλύτερο δημιούργησε η (καθόλου ενιαία) αρχαιοελληνική (μα και άλλων λαών) σκέψη και πολιτική,ας απορρίψουμε τα αρνητικά στοιχεία της (μινωικής,αθηναϊκής, σπαρτιατικής,μακεδονικής κλπ,είτε εισαγόμενης,άλλων λαών)και να προχωρήσουμε στην αναγκαία-ελπιδοφόρα διαλεκτική ανασύνθεση, για μιαν Ελλάδα των ευγενέστερων ιδανικών και ονείρων μας...