«Ακούστε!  Εγώ είμαι ο γκρεμιστής, γιατί είμ’ εγώ κι ο χτίστης,


     ο διαλεχτός της άρνησης κι ο ακριβογιός της πίστης.


 Και θέλει και το γκρέμισμα νου και καρδιά και χέρι.


     Στου μίσους τα μεσάνυχτα τρέμει ενός πόθου αστέρι.


 Κι αν είμαι της νυχτιάς βλαστός, του χαλασμού πατέρας,


      πάντα κοιτάζω προς το φως το απόμακρο της μέρας…»




        ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ: "Ο ΓΚΡΕΜΙΣΤΗΣ"