ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΤΡΕΧΟΥΣΑ ΣΥΓΚΥΡΙΑ

 του Όθωνα Ιακωβίδη

 (από την επίσημη ιστοσελίδα της "Σπίθας")

Βρισκόμαστε στο (πολύ σύντομο, ολίγων μόνο ημερών) ενδιάμεσο διάστημα μεταξύ δύο εκλογικών αναμετρήσεων.

• Τα αποτελέσματα των εκλογών της 6ης Μάη (το διακύβευμα των οποίων ήταν η έξοδος ή η συνέχιση των "Μνημονίων"), έδειξαν καθαρά τη  θέληση της Ελληνικής κοινωνίας να ξαναδώσει στη χώρα την χαμένη εθνική της κυριαρχία, ώστε να μπορέσει να δραπετεύσει από τη μέγγενη των βασανιστικών και θανατηφόρων Μνημονίων.
• Το αποτέλεσμα του διακομματικού διαλόγου, για τη συγκρότηση κυβέρνησης, έδειξε το ίδιο που έδειξε και η μεγάλη προσπάθεια του Μίκη Θεοδωράκη για τη συγκρότηση του "Μετώπου ΕΛΛΑΔΑ", δηλαδή την αδυναμία των κομμάτων να υπερβούν τον κακό  χαρακτήρα του "κομματικού πατριωτισμού" τους ή άλλως, της "κομματοκρατίας" , οριζόμενης σαν "πολιτική νοοτροπία και πρακτική που προτάσσει ΠΑΝΤΟΤΕ το κομματικό συμφέρον από το κοινωνικό όφελος" και είναι η βασική αιτία της τρέχουσας οικονομικής (και όχι μόνο) καταστροφής.

Και, το ερώτημα που τίθεται στο Κίνημά μας, είναι: Ποια είναι η θέση του Κινήματος, σήμερα ;;;

Νομίζω πως η απάντηση στο ερώτημα αυτό, βρίσκεται στον λόγο γέννησης και ύπαρξης του ΚΑΠ-ΣΠΙΘΑ, που αναλύεται διεξοδικά, τόσο στην ιδρυτική του διακήρυξη, όσο και στις μετέπειτα ομιλίες του ΜΘ, αλλά και στις αποφάσεις του 1ου Συνεδρίου μας.

Με δύο λόγια, όταν το Κίνημα Ανεξάρτητων Πολιτών ιδρύθηκε για να διαμορφώσει και να εκφράσει την ανάγκη της ανατροπής του καθεστώτος πολιτικού συστήματος (το οποίο περιλαμβάνει ΟΛΑ τα κόμματα που λειτουργούν με το πνεύμα και την πρακτική της κομματοκρατίας, όπως ορίζεται παραπάνω), δεν μπορεί να συμπράξει με κάποιο από αυτά. 

Ένας ακόμη λόγος που συνηγορεί στη θέση αυτή, είναι και η πρόσφατη (προ των εκλογών) απόφαση του ΠΟΣΥ να μην εμπλακεί στην εκλογική διαδικασία  των εκλογών αυτών. 

Δεδομένου ότι οι επόμενες εκλογές είναι, κατ' ουσία, επαναληπτικές των προηγουμένων, η ανάμιξή μας σε αυτές, θα έδειχνε μία ασυγχώρητη ανακολουθία των αποφάσεών μας.

Το μόνο που μπορεί (κατά τη γνώμη μου) να κάνει το Κίνημα, είναι να υποστηρίξει, στη φάση αυτή, όπως και στην προηγούμενη, όλα τα κόμματα που εκφράζουν την αντι-Μνημονιακή στάση.

Αυτό, δηλαδή, που ήδη έκανε, εμμέσως, ο Μίκης Θεοδωράκης με την τελευταία του πρόσκληση για συνεργασία όλων των Αντι-Μνημονιακών κομμάτων. 

Αυτή η θέση δικαιολογείται και από το γεγονός ότι, πέραν της  αντι-Μνημονιακής στάσης του Κινήματος, μία απανωτή νίκη των δυνάμεων αυτών, θα διαλύσει οριστικά το τέρας της Σκύλλας & Χάρυβδης των ΠΑΣΟΚ/ΝΔ που πρωταγωνίστησε στην τρέχουσα καταστροφή του τόπου. 

Ο "αποκεφαλισμός"  του κυβερνητικού δικομματισμού, αποτελεί το πρώτο (και εξαιρετικά σημαντικό) βήμα  για την ανατροπή όλου του καθεστώτος πολιτικού συστήματος, που είναι και ο ιδρυτικός στόχος του Κινήματος.

Προχωρώντας ένα βήμα παραπέρα,  η άποψή μου είναι πως  θα μπορούσαμε να προτρέψουμε τα μέλη μας αλλά και όλο τον Ελληνικό λαό να βγάλει πρώτο κόμμα το ΣΥΡΙΖΑ και δεύτερο τους ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥΣ, με το σκεπτικό ότι:

• Στις επικείμενες εκλογές οι αντι-Μνημονιακές δυνάμεις πρέπει να κεφαλαιοποιήσουν τη νίκη τους επί των  Μνημονιακών,  κατά τέτοιο τρόπο, ώστε:

(-)  να μπορέσουν (αμέσως μετά τις εκλογές) να συμπράξουν στη συγκρότηση κυβέρνησης και να οδηγήσουν την κοινωνία στην απόδραση από την αιχμαλωσία των Μνημονίων
(-)  να οριστικοποιηθεί η πλήρης εξαφάνισης των υποστηρικτών των Μνημονίων  από το πολιτικό προσκήνιο (κυρίως από τα ΜΜΕ) και από τα κέντρα λήψης αποφάσεων.

• ο ΣΥΡΙΖΑ, με τα αποτελέσματα της 6ης Μάη, έχει πάρει κεφάλι στην εκπροσώπηση της Αντι-Μνημονιακής παράταξης και οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν ατή τη δυναμική τού πρωτοπόρου. Θα πρέπει, λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ να ενισχυθεί όσο γίνεται περισσότερο για να κατακτήσει την πρώτη θέση στις εκλογές.
• οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ θα πρέπει να ενισχυθούν, ώστε να αποτελέσουν: 

1. Το απαραίτητο κομμάτι που θα συμπληρώσει τον απαιτούμενο αριθμό εδρών  για τη συγκρότηση κυβέρνησης (καθώς ποσοστό άνω του 37% για το ΣΥΡΙΖΑ εκτιμάται απίθανο για ένα κόμμα χαρακτηριζόμενο "Αριστερό")
2. Το αντίβαρο σε θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ που θεωρούνται (από τους πολίτες που δεν ανήκουν στην "Αριστερά", ή και στην "κεντρο-Αριστερά") περισσότερο του δέοντος "διεθνιστικές" (σε αντιπαράθεση με το "πατριωτικές") και οικονομικά "δημοσιοκεντρικές" (σε αντιπαράθεση με την "ελεύθερη οικονομία"). 

Δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει ότι, στις εκλογές αυτές, το διακύβευμα παραμένει η απαλλαγή μας από τον βρόγχο των Μνημονίων.

Αυτή, είναι το πρώτο βήμα για να προχωρήσουμε στη διεκδίκηση των επόμενων κατακτήσεων, για να φτάσουμε να κατακτήσουμε τον τελικό μας σκοπό, την πλήρη ανατροπή της κομματοκρατίας, μέσα από μία (απαιτούμενη) "βαθειά τομή" στο Σύνταγμα.