Αργοπεθαίνει όποιος... (του Pablo Neruda)

Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας 

επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές, 

όποιος δεν αλλάζει περπατησιά, 

όποιος δεν διακινδυνεύει και δεν αλλάζει χρώμα στα ρούχα του, 

όποιος δε μιλά σ΄ όποιον δε γνωρίζει.

Αργοπεθαίνει όποιος αποφεύγει ένα πάθος, 

όποιος προτιμά το μαύρο για τ΄ άσπρο και τα διαλυτικά σημεία στο "ι" 

αντί ενός συνόλου συγκινήσεων, 

που κάνουν να λάμπουν τα μάτια, 

που μετατρέπουν ένα χασμουρητό σ΄ ένα χαμόγελο, 

που κάνουν την καρδιά να κτυπά στο λάθος και στα συναισθήματα.

Αργοπεθαίνει όποιος δεν αναποδογυρίζει το τραπέζι, 

όποιος δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του, 

όποιος δε διακινδυνεύει τη βεβαιότητα για την αβεβαιότητα, 

για να κυνηγήσει ένα όνειρο, 

όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του, 

ν΄ αποφύγει τις εχέφρονες συμβουλές.

Αργοπεθαίνει όποιος δεν ταξιδεύει, 

όποιος δε διαβάζει, 

όποιος δεν ακούει μουσική, 

όποιος δε βρίσκει σαγήνη στον εαυτό του.

Αργοπεθαίνει όποιος καταστρέφει τον έρωτά του, 

όποιος δεν επιτρέπει να τον βοηθήσουν, 

όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για την τύχη του 

ή για την ασταμάτητη βροχή.

Αργοπεθαίνει όποιος εγκαταλείπει μια ιδέα του πριν την αρχίσει, 

όποιος δε ρωτά για πράγματα που δε γνωρίζει.

Αποφεύγουμε το θάνατο σε μικρές δόσεις, 

όταν θυμόμαστε πάντοτε ότι για να ΄σαι ζωντανός

χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη

απ΄ τ΄ απλό γεγονός της αναπνοής.

Μόνο η ένθερμη υπομονή θα οδηγήσει στην επίτευξη μιας λαμπρής ευτυχίας.