ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΓΙΑ ΝΙΟΠΑΝΤΡΟ ΠΟΥ ΠΕΘΑΝΕ, ΔΙΑΒΑΙΝΕΙ ΤΟΝ
ΑΧΕΡΟΝΤΑ ΟΠΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΣΑΝ "ΑΣΠΡΟΣ ΚΑΒΑΛΑΡΗΣ ΣΕ
ΜΑΥΡΟ ΑΛΟΓΟ" Ο ΧΑΡΟΝΤΑΣ...
-Αυθεντική εκτέλεση του ιδιόμελου αυτού ριζίτικου, του
ομορφότερου και δυσκολότερου ίσως.
Παραθέτω όλο το τραγούδι, του οποίου, όπως σε όλα
τα ριζίτικα της τάβλας, τραγουδιούνται τα τελευταία 100
περίπου χρόνια, μόνο τρεις στροφές.
Σχεδόν πάντα οι τρεις πρώτες,αλλά εδώ η πρώτη και η
τελευταία!
-Το τραγούδι ολόκληρο:
"Τα μάτια μου αναντράνισα(1) κάτω στσ΄ανύδρους κάμπους,
θωρώ ένα ποταμό θολό,(2) θολό και βουρκωμένο.
Κι απού τον δει τρεχάμενο, λέει τον και κοιμάται,
μα ΄κείνος σέρνει μέσα του δέντρα ξεριζωμένα
και σέρνει κι ένα νιο καλό, συνωροπαντρεμένο(3)
κι ακόμη ο γάμος του βαστά κι οι τάβλες του είν΄
στρωμένες
κι ακόμης τα στεφάνια του του λιβανιού μυρίζουν,
του λιβανιού και του κεριού και τ΄άγιον Ευαγγέλι.
Κι ανάμεσα στον ποταμό θωρώ ΄να΄ καβαλάρη.
Άσπρος ο νιος κι άσπρα φορεί, μαύρό ΄χει καβαλάρη."
(1) Ανασήκωσα , έστρεψα πέρα το βλέμμα
(2) Εννοείται εδώ ο Αχέροντας ποταμός που μεταφέρει
τις ψυχές των νεκρών στον Κάτω Κόσμο...
(3) Συν + ώρα, τώρα δα δηλαδή, παντρεμένος
Πηγή: Σταμάτη Αποστολάκη, "Ριζίτικα τα δημοτικά
τραγούδια της Κρήτης"
Κώστας Σ. Ντουντουλάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου