Ο Τσε Γκεβάρα για τον Στάλιν, τον Τρότσκι και τον Χρουστσώφ.

Αντίλογος στην διαστρεβούμενη και αποσιωπούμενη πολιτική Ιστορία

Ο Τσε Γκεβάρα για τον Στάλιν, τον Τρότσκι και τον Χρουστσώφ.

Πολλοί επιτίθενται στον "σταλινισμό" και υπογράφουν ως "επαναστάτες", έχοντας δίπλα τους σημαίες και φωτογραφίες του Τσε!
Ο Τσε Γκεβάρα όμως, ήταν ένας ξεκάθαρος "αντι-ρεβιζιονιστής μαρξιστής-λενινιστής" και δυναμικός υποστηρικτής του Ιωσήφ Στάλιν.

Και οι δύο ήταν αντίθετοι στις πρακτικές του Τρότσκι και του Χρουστσώφ. 

Ο Τσε μισούσε την πολιτική του Χρουστσώφ.

Να  τι έλεγε κι έπραττε ο ίδιος ο Τσε για τον Ιωσήφ Στάλιν.

Το Νοέμβρη του 1960, κατά την επίσκεψη του στην Σοβιετική Ένωση, επέμενε στην κατάθεση στεφάνου στον τάφο του Στάλιν, παρά τις παραινέσεις του Κουβανού πρέσβη στη Μόσχα ώστε να μην το πράξει. Αυτό συνέβη περισσότερα από τέσσερα χρόνια μετά την έναρξη της περίφημης “αποσταλινοποίησης” της ΕΣΣΔ που ξεκίνησε επί Νικήτα Χρουστσώφ...
Ο συνταξιδιώτης του Τσε, Αλμπέρτο Γκρανάδο, είχε πεί ότι ο Γκεβάρα είχε ανακαλύψει τον Στάλιν (σ.μ: προφανώς εννοεί την πολιτική που εφήρμοσε ο Στάλιν στα χρόνια της ηγεσίας του) στα μέσα της δεκαετίας του 1950 (Anderson, σ.165-166 & σ.565).

“Θεωρούμε τη δράση του τροτσκιστικού κόμματος ως αντεπαναστατική”, (Τσε, 1961)

Το 1955, όντας στο Μεξικό, ο Τσε έστειλε γράμμα στην θεία του υπογράφοντας ως “Στάλιν ΙΙ”:
“Πιστεύω ότι η βασική ιδεολογία στην οποία ο Τρότσκι βασίστηκε ήταν λανθασμένη, (ακραία αντεπαναστατική η άρνηση της θεωρίας και πρακτικής πλατιών λαϊκών μετώπων, της θεωρίας των επαναστατικών σταδίων, και η αποπροσανατολιστική ηττοπάθεια της άποψης πως είναι αδύνατο να ξεκινήσει η οικοδόμηση σοσιαλισμού σε μια χώρα ή προπαντός ομάδα χωρών, καθώς και η άκρως γραφειοκρατική άποψή του, στην οποία αντιτάχθηκε δημόσια ο Λένιν, για μετατροπή των συνδικάτων σε όργανα του κόμματος) τα κρυφά κίνητρα της δράσης του (ήταν) λανθασμένα και τα τελευταία του χρόνια υπήρξαν σκοτεινά. 

Οι τροτσκιστές δεν έχουν συνεισφέρει τίποτα απολύτως στο επαναστατικό κίνημα – εκεί που έδρασαν περισσότερο ήταν στο Περού αλλά στο τέλος απέτυχαν επειδή χρησιμοποιούν κακές μεθόδους”. (Παράρτημα, όπως αναφέρεται στο κείμενο “Comments on ‘Critical Notes on Political Economy’ by Che Guevara” από το Revolutionary Democracy Journal).

Παρά το γεγονός ότι ο Γκεβάρα βοήθησε στην ασφαλή απελευθέρωση ορισμένων τροτσκιστών από την φυλακή το 1965 (σ.μ: πιθανόν στην Κούβα, δεν αναφέρεται χώρα), ελευθερώθηκαν υπό τον όρο ότι θα σταματούσαν την υπονομευτική πολιτική τους δράση. (Revolutionary History 2000, Τομ.7 Αρ., σ.193-195, σ.249).

“Κατά τη διαδρομή μου είχα την ευκαιρία να περάσω απ’ την “επικράτεια” της United Fruit Co., πείθοντας με ακόμη μια φορά πόσο απαίσια είναι αυτά τα καπιταλιστικά χταπόδια. Ορκίστηκα μπροστά σε μια φωτογραφία του παλαιού και θρηνημένου συντρόφου Στάλιν ότι δεν θα ησυχάσω μέχρι να δω τον αφανισμό αυτών των χταποδιών”. (Γράμμα στην θεία του Βεατρίκη, όπου περιγράφει εμπειρίες του απ’ τη διαμονή στην Γουατεμάλα το 1953. Απ’ το βιβλίο Che Guevara: A Revolutionary Life(1997) του Jon Lee Anderson).

“Ο Τρότσκι, μαζί με τον Χρουστσώφ, ανήκει στην κατηγορία των μεγάλων ρεβιζιονιστών” – Γράμμα στον Αρμάντο Χαρτ, 4 Δεκέμβρη 1965.

“Ο Τρότσκι έκανε θεμελιώδη λάθη…Οι τροτσκιστές απέτυχαν παντελώς διότι χρησιμοποίησαν κακές μεθόδους” – Άπαντα Κριτική για την Πολιτική Οικονομία, 1964.
“Στα επονομαζόμενα “λάθη του Στάλιν” βρίσκεται η διαφορά μεταξύ μιας επαναστατικής και μιας ρεβιζιονιστικής αντίληψης. Πρέπει να μελετήσεις τον Στάλιν στο ιστορικό πλαίσιο που κινήθηκε, όχι να τον δεις (αποκλειστικά) ως ένα είδος αγριανθρώπου, αλλά στα συγκεκριμένα ιστορικά όρια. Ασπάστηκα τον κομμουνισμό εξαιτίας του  Στάλιν και κανείς δεν πρέπει να ‘ρθει να μου πει ότι δεν πρέπει να διαβάζω Στάλιν. Τον διάβαζα όταν ήταν κάτι πολύ κακό να διαβάζεις γι’ αυτόν. Αυτό ήταν σε μια άλλη εποχή. Και επειδή δεν είμαι πολύ ευφυής, αλλά και ξεροκέφαλος, συνεχίζω να τον διαβάζω. Ιδιαίτερα σε αυτήν τη νέα περίοδο που είναι ακόμη χειρότερο να διαβάζεις (για τον Στάλιν). Τότε, όπως και τώρα, βρίσκω μια σειρά πραγμάτων που είναι πολύ καλά”. 

(Γράμμα του Τσε προς τον René Ramos Latour, στις 14 Δεκέμβρη 1957, κορυφαίου μέλους του Κινήματος της 26ης Ιούλη που πέθανε στην μάχη).

“Στην Κούβα δεν υπάρχει τίποτα δημοσιευμένο, εάν εξαιρέσουμε τα σοβιετικά τούβλα*, τα οποία φέρουν τη δυσκολία ότι δεν σ’ αφήνουν να σκεφτείς – το κόμμα σκέφτεται για σένα και συ πρέπει να το αφομοιώσεις.

 Θα ήταν αναγκαίο να δημοσιευθούν η πλήρης εργογραφία των Μαρξ, Ένγκελς, Λένιν, Στάλιν (υπογραμμισμένο από τον Τσε στο αυθεντικό έγγραφο της επιστολής) και άλλων σπουδαίων μαρξιστών. Εδώ θα μπορούσαμε να προσθέσουμε τους μεγάλους ρεβιζιονιστές (εάν θέλεις μπορείς να προσθέσεις τον Χρουστσώφ) και επίσης τον φίλο σου τον Τρότσκι ο οποίος υπήρξε και προφανώς έγραψε κάτι”. (Γράμμα στον Αρμάντο Χαρτ Ντάβαλος, πρωτοδημοσιεύθηκε στην εφημ. Contracorriente, Αβάνα, Σεπτέμβρης 1997).

*Σημείωση ΕκΤ:"τα σοβιετικά τούβλα" ήταν θεωρητικά εγχειρίδια που πήγαιναν στην Κούβα απο την Σοβ.Ένωση την εποχή Χρουτσώφ και που οπως φαίνεται δεν συμπαθούσε καθόλου ο Τσε.

πηγη: εδω και τωρα

Ετικέτες Κομμουνιστικό Κίνημα, Σταλιν, Τροτσκι, Τσε Γκεβαρα

**Σημ. Κ.Ντ: Το πόσο αισχρός, στην υπηρεσία των επιτελείων του σκληρού πυρήνα της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης ήταν ανέκαθεν ο ρόλος των τροτσκιστών, αποδείχτηκε πέρα για πέρα, όταν αυτοί, όλες οι αλληλοκατηγορούμενες ως διαβρωμένες από πράκτορες, τροτσκιστικές ομαδούλες, εξυμνούσαν παθιασμένα την εξαρχής ανοιχτά καπιταλιστική "περεστρόικα" της πρώην σοβιετικής νομενκλατούρας, μαζί με τον Μπους, την Θάτσερ, τα χρηματιστήρια, τους Ρότσιλντ και Ροκφέλερ και όλα τα καπιταλιστικά κόμματα της οικουμένης...